Άρθρο 05: Περιοχές Πολεοδομικού Κέντρου – Κεντρικής Λειτουργίας Πόλης – Τοπικού Κέντρου Συνοικίας – Γειτονιάς

α. εδ.10. Είναι κάπως περίεργο που η περίθαλψη χωροθετείται στα πολεοδομικά κέντρα, ενώ οι Κλινικές (όπως και τα Νοσοκομεία), από τις προδιαγραφές τους απαιτούν ΗΣΥΧΙΑ.

β. εδ.20. Οι 15 ΗΡ που αναφέρονται μπορούν να παραμείνουν ως όριο, αλλά μόνο για τις εγκαταστάσεις αποθήκευσης χαμηλής όχλησης, ενώ για τα Επαγγελματικά Εργαστήρια χαμηλής όχλησης πρέπει να διορθωθούν οι 15 ΗΡ που αναφέρονται, δεδομένου ότι σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ.1.β του Ν.3325/05 ΦΕΚ 68/Α΄, ορίζονται ως Επαγγελματικά Εργαστήρια: «Οι τεχνοοικονομικές μονάδες του προηγούμενου εδαφίου, των οποίων η εγκατεστημένη κινητήρια ισχύς δεν υπερβαίνει τα είκοσι δύο (22) KW ή η θερμική τα πενήντα (50) KW. Στα όρια αυτά δεν περιλαμβάνεται και η ισχύς η οποία δεν σχετίζεται άμεσα με την παραγωγική διαδικασία, καθώς και η ισχύς μηχανολογικής εγκατάστασης προορισμένης αποκλειστικά να προστατεύει το περιβάλλον από την ασκούμενη δραστηριότητα.»

γ. Μετά το εδ.22. Η ρύθμιση που αναφέρεται για τις χρήσεις με τα στοιχεία 18, 21, 22 δεν θα πρέπει να ισχύει στις εκτός σχεδίου περιοχές όπου οι χρήσεις αυτές θα πρέπει να επιτρέπονται και πριν την πολεοδόμηση, και γι΄ αυτό πρέπει να αντικατασταθεί – συμπληρωθεί ως εξής:
«Στις εντός σχεδίου περιοχές οι χρήσεις με τα στοιχεία 18, 21, 22 επιτρέπονται μόνον εφόσον προβλέπονται οι χώροι ανάπτυξής τους από το ρυμοτομικό σχέδιο.».

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΤΥΧΙΟΥΧΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ
ΣΥΝΕΡΓΕΙΩΝ ΕΠΙΣΚΕΥΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ Ν. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Π. ΚΑΡΑΤΖΑ 4 – 54630 – ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΤΗΛ. 2310520993 – FAX. 2310513291
E MAIL: ^{[1] [2]}

Σύμφωνα με το παρόν σχέδιο προεδρικού διατάγματος διαπιστώνουμε ότι “τα συνεργεία αυτοκινήτων (εξαιρούνται τα συνεργεία επισκευής μεγάλων και βαρέων οχημάτων) με δυνατότητα μεταφοράς μέχρι 9 ατόμων ή μέχρι 3,5 τόνων μικτού φορτίου” δηλαδή τα συνεργεία συντήρησης και επισκευής ΣΥΝΗΘΩΝ ΟΧΗΜΑΤΩΝ επιτρέπονται μεταξύ άλλων και σε περιοχές ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ (άρθρο 4) και σε περιοχές ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ – Κεντρικής Λειτουργίας Πόλης – Τοπικού Κέντρου Συνοικίας – Γειτονιάς (άρθρο 4).
Επίσης σύμφωνα με το Π.Δ. (5) “Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γης” (ΦΕΚ/166/Δ’/6-3-1987) σε περιοχές ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ, ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ – κεντρικής λειτουργίας πόλης – τοπικού κέντρου συνοικίας – γειτονιάς, επιτρέπονται τα επαγγελματικά εργαστήρια χαμηλής όχλησης όπως θεωρούνται τα συνεργεία συντήρησης και επισκευής αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων σύμφωνα με το άρθρο 1 του Ν. 1575/1985 (ΦΕΚ 207/Α’/11-12-1985) όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 του Ν.2465/1997 (ΦΕΚ/28/Α’/26-2-1997.
Στη συνέχεια, σύμφωνα με το άρθρο 6 του Ν. 3710/2008 (ΦΕΚ/216/Α’/23-10-2008) τα συνεργεία συντήρησης και επισκευής ΣΥΝΗΘΩΝ ΟΧΗΜΑΤΩΝ επιτρέπονται μεταξύ άλλων και σε περιοχές με χρήση ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ή ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ.

Επομένως παρατηρούμε ότι ΒΟΥΛΗΣΗ της πολιτείας ήταν και εξακολουθεί να είναι, τα συνεργεία συντήρησης και επισκευής ΣΥΝΗΘΩΝ ΟΧΗΜΑΤΩΝ να ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ μεταξύ άλλων περιοχών και σε περιοχές ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ και ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ.

Δυστυχώς όμως παρατηρούμε ότι σε πολλούς Δήμους του Ν. Θεσσαλονίκης η συγκεκριμένη ΒΟΥΛΗΣΗ της πολιτείας δεν εφαρμόζεται καθώς στα περισσότερα Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια των Δήμων που έχουν εκδοθεί μετά το 1997 καθώς και αρκετών Δήμων των οποίων τα Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια βρίσκονται στη διαδικασία της εκπόνησης, τα συνεργεία συντήρησης και επισκευής συνήθων οχημάτων ΕΞΑΙΡΟΥΝΤΑΙ από τις περιοχές ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ και ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ.

Ενδεικτικά αναφέρουμε:

•Γ.Π.Σ. Δ. ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ (τώρα είναι Δήμος Αμπελοκήπων – Μενεμένης)
( ΦΕΚ/1249/Δ’/21-11-2005) & (ΦΕΚ/1440/Δ’/30-12-2005)
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ-ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΠΟΛΗΣ- ΤΟΠΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ: εξαιρούνται τα συνεργεία αυτοκινήτων- βαφεία- φανοποιεία.

•Γ.Π.Σ. Δ. ΑΞΙΟΣ (ΒΡΑΧΙΑ –ΚΥΜΙΝΑ – Ν. ΜΑΛΓΑΡΑ) (τώρα είναι Δήμος Δέλτα)
(ΦΕΚ/218/ΑΑΠ’/7-6-2010)
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ: Με εξαίρεση τα συνεργεία επισκευής αυτοκινήτων, μηχανημάτων έργων καθώς και αγροτικών μηχανημάτων.

•Γ.Π.Σ. Δ. ΧΑΛΑΣΤΡΑΣ (ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ – ΧΑΛΑΣΤΡΑ) (τώρα είναι Δήμος Δέλτα)
(ΦΕΚ/375/ΑΑΠ’/6-9-2010)
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ-ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ: εξαιρούνται τα συνεργεία, βαφεία, φανοποιία και πρατήρια καυσίμων

•Γ.Π.Σ. Δ. ΕΠΑΝΟΜΗΣ (τώρα είναι Δήμος Θερμαϊκού)
(ΦΕΚ/101/ΑΑΠ’/26-3-2010)
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ – ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΛΗΣ – ΤΟΠΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ: απαγορεύονται τα συνεργεία αυτοκινήτων, τα βαφεία και τα φανοποιεία

•Γ.Π.Σ. Δ. ΘΕΡΜΑ’Ι’ΚΟΣ (ΠΕΡΑΙΑ – ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ – ΝΕΟΙ ΕΠΙΒΑΤΕΣ) (ΦΕΚ/110/ΑΑΠ’/27-3-2007)
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ – ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΛΗΣ – ΤΟΠΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ: απαγορεύονται τα συνεργεία αυτοκινήτων, τα βαφεία και τα φανοποιεία

•Γ.Π.Σ. Δ. ΜΗΧΑΝΩΝΙΑΣ (ΜΗΧΑΝΙΩΝΑ-ΑΓΓΕΛΟΧΩΡΙ-ΚΕΡΑΣΙΑ) (τώρα είναι Δήμος Θερμαϊκού)
(ΦΕΚ/654/Δ’/1-8-2002)
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ – ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ: δεν επιτρέπονται τα συνεργεία αυτοκινήτων, βαφεία – φανοποιεία

•Γ.Π.Σ. Δ. ΜΙΚΡΑΣ (ΤΡΙΛΟΦΟΣ – ΚΑΡΔΙΑ – ΣΧΟΛΑΡΙ -ΠΛΑΓΙΑΡΙ) (τώρα είναι Δήμος Θέρμης)
(ΦΕΚ/137/Δ’/18-2-2004)
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ – ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΛΗΣ – ΤΟΠΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ: απαγορεύονται τα συνεργεία αυτοκινήτων, βαφεία, φανοποιεία

•Γ.Π.Σ. Δ. ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗΣ (τώρα είναι Δήμος Παύλου Μελά)
(ΦΕΚ/975/Δ’/11-11-2002)
Στις περιοχές ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ και ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ απαγορεύονται και τα συνεργεία αυτοκινήτων, βαφεία, φανοποιεία
Στη συνέχεια : (ΦΕΚ/1241/Δ’/31-12-2004)
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ – ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ: με την εξαίρεση των συνεργείων αυτοκινήτων, βαφείων και φανοποιείων.
Και μετά από πολλές διαμαρτυρίες και παρεμβάσεις και την πάροδο περίπου 8 ετών έγινε τροποποίηση του Γ.Π.Σ (ΦΕΚ/458/ΑΑΠ’/1-11-2010)
Στις περιοχές ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ και ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ επιτρέπονται τα συνεργεία αυτοκινήτων πλην των βαφείων – φανοποιείων.

•Γ.Π.Σ. ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ – ΑΓΧΙΑΛΟΣ – ΒΑΘΥΛΑΚΟΣ – ΓΕΦΥΡΑ –Ν. ΜΕΣΗΜΒΡΙΑ – ΞΗΡΟΧΩΡΙ) (τώρα είναι Δήμος Χαλκηδόνας)
(ΦΕΚ/31/Δ’/28-1-2009 ( ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ)
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ –ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΛΗΣ – ΤΟΠΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ: απαγορεύονται τα συνεργεία αυτοκινήτων, τα βαφεία και τα φανοποιεία

•Γ.Π.Σ. Σ. Δ. ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ (τώρα είναι Δήμος Ωραιοκάστρου)
(ΠΕΝΤΑΛΟΦΟΣ – ΜΕΣΑΙΟ – Ν. ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ- ΝΕΟΧΩΡΟΥΔΑ)
(ΦΕΚ/165/ΑΑΠ’/27-6-2011)
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ-ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ: εξαιρούνται τα συνεργεία – βαφεία- φανοποιία και πρατήρια καυσίμων

•Γ.Π.Σ. Δ. ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ
(ΦΕΚ/996/Δ’/26-9-2003)
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ-ΤΟΠΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ: απαγορεύονται τα συνεργεία αυτοκινήτων, βαφεία, φανοποιεία.

Λαμβάνοντας υπ’ όψη ότι σε αρκετούς Δήμους δεν υπάρχει χαρακτηρισμός οικοδομικών τετραγώνων ως περιοχή μη οχλούσας βιοτεχνίας (ΕΜΟ), όπου επιτρέπεται η ίδρυση και λειτουργία συνεργείων αυτοκινήτων, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ΣΗΜΕΡΑ υπάρχουν Δήμοι όπου δεν επιτρέπεται πουθενά εντός των ορίων τους, η ίδρυση και λειτουργία ΝΕΩΝ ΣΥΝΕΡΓΕΙΩΝ.
Κατόπιν επικοινωνίας με κάποιους από τους παραπάνω Δήμους ενημερωθήκαμε ότι η συγκεκριμένη εξαίρεση των συνεργείων από τις περιοχές γενικής κατοικίας και πολεοδομικού κέντρου δεν ήταν δική τους επιλογή αλλά ουσιαστικά αποτελεί πάγια θέση του ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.
Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ποιος ευθύνεται ΤΕΛΙΚΑ γι΄ αυτή τη δυσμενή κατάσταση που έχει διαμορφωθεί για τον κλάδο μας, εάν είναι θέμα των τοπικών κοινωνιών (Δήμων) ή του Οργανισμού Ρυθμιστικού Θεσσαλονίκης ή κεντρικών φορέων του κράτους. Ειλικρινά όμως προβληματιζόμαστε από το γεγονός ότι ενώ υπάρχει Π.Δ/γμα (ΦΕΚ/166/Δ’/6-3-1987) και Νόμος 3710/2008 (ΦΕΚ/216/Α’/23-10-2008) που ξεκάθαρα επιτρέπουν τα συνεργεία συντήρησης και επισκευής ΣΥΝΗΘΩΝ ΟΧΗΜΑΤΩΝ σε περιοχές με χρήση ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ή ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ, να μην εφαρμόζονται.

Σε μία εποχή όπου τα κλειστά επαγγέλματα ανοίγουν, στο δικό μας κλάδο δημιουργείται ένα κλειστό επάγγελμα με όσους επαγγελματίες έχουν ήδη άδεια λειτουργίας με όποιες παρενέργειες δημιουργούν τέτοιες καταστάσεις, όπως κατάργηση ισονομίας και ισοπολιτείας των πολιτών σχετικά με τους παλιούς και νέους επαγγελματίες, έλλειψη ανταγωνισμού, αυξήσεις ενοικίων σε υφιστάμενα συνεργεία, κενά μαγαζιά που δεν έχουν εμπορική αξία για άλλες χρήσεις, ιδιόκτητα μαγαζιά που δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τους ιδιοκτήτες τους ως συνεργεία, μη δυνατότητα μετεγκατάστασης επαγγελματιών είτε σε δική τους “στέγη” είτε σε “στέγη” με χαμηλότερο ενοίκιο κοντά στην περιοχή όπου καταξιώθηκαν επαγγελματικά και δημιούργησαν πελατεία, μη δυνατότητα επέκτασης του συνεργείου με προσθήκη νέας ειδικότητας όπως π.χ. των αερίων καυσίμων κλπ.

Διαπιστώνουμε ότι σιγά – σιγά ο κλάδος μας εκδιώχνεται από την πόλη με ότι αυτό συνεπάγεται τόσο για τις επιχειρήσεις μας όσο και για την εξυπηρέτηση των πελατών μας.

Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΤΥΧΙΟΥΧΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΣΥΝΕΡΓΕΙΩΝ ΕΠΙΣΚΕΥΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ Ν. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ προσβλέπει στην παρέμβαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής ώστε να αρθούν οι απαγορεύσεις και εξαιρέσεις εις βάρος του κλάδου μας.

19. Συνεργεία αυτοκινήτων (όπως παρ. 16 άρθρου 4)

Το ορθό είναι: 19. Συνεργεία αυτοκινήτων (όπως παρ. 17 άρθρου 4)

Στα πολεοδομικά κέντρα γειτονιάς έχουν παραληφθεί οι υπάρ. (5) και (6) επεξηγήσεις (επαγγελματικά εργαστήρια και πολιτιστικά) που εμφανίζονται παραπάνω, ενώ παράλληλα δεν υπάρχει (4).

Οι διατάξεις του εν λόγω άρθρου αφορούν τις επιτρεπόμενες χρήσεις γης στη κατηγορία Περιοχές Πολεοδομικού Κέντρου – Κεντρικής Λειτουργίας Πόλης – Τοπικού Κέντρου Συνοικίας – Γειτονιάς. Στην κατηγορία αυτή επιτρέπονται «Εμπορικά καταστήματα, καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών, υπεραγορές, πολυκαταστήματα, εμπορικά κέντρα». Παρόλα αυτά για τις περιοχές χαρακτηρισμένες ως Τοπικά κέντρα συνοικίας – γειτονιάς, προβλέπεται η χωροθέτηση: «Εμπορικών καταστημάτων, καταστημάτων παροχής προσωπικών υπηρεσιών, υπεραγορών και πολυκαταστημάτων, συνολικής επιφάνειας δόμησης μέχρι 1.200 τμ. ανά οικόπεδο».
Από ότι φαίνεται η υπέρμετρη προσπάθειά της διοίκησης, για την «προστασία» της συνοικιακής επιχειρηματικότητας, καταλήγει στην αποπομπή οποιουδήποτε επιχειρηματικού εγχειρήματος. Είναι παράλογο στην ίδια γενική κατηγορία χρήσεων να θεσμοθετούνται ημίμετρα και περιορισμοί, οι οποίοι δυστυχώς μόνο ως τροχοπέδη της ανάπτυξης πρόκειται να λειτουργήσουν. Δεν είναι τυχαίο ότι, μεγάλες εταιρείες – αλυσίδες υπεραγορών τροφίμων του εξωτερικού αδυνατούν να δραστηριοποιηθούν στην Ελλάδα και αποχωρούν, ενώ και τα συνοικιακά καταστήματα δυστυχώς εκπνέουν. Είναι τουλάχιστον αδόκιμο να υπονομεύεται η επιχειρηματικότητα και η ανάπτυξη στην χώρα ειδικά σε μία τέτοια οικονομική συγκυρία.
Εν κατακλείδι, επιβάλλεται η άρση του περιορισμού της συνολικής επιφάνειας της δόμησης των εμπορικών καταστημάτων, καταστημάτων παροχής προσωπικών υπηρεσιών, υπεραγορών και πολυκαταστημάτων στα τοπικά κέντρα συνοικίας – γειτονιάς.

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΔΕΙΟΥΧΩΝ ΒΙΟΤΕΧΝΩΝ ΒΑΦΕΩΝ – ΛΑΜΑΡΙΝΑΔΩΝ
ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ΝΟΜΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Αρ. πρωτ.5124 Θεσ/νίκη 12/01/2012

Με το συγκεκριμένο σχόλιο επιθυμούμε να εκφράσουμε την έντονη διαμαρτυρία μας σχετικά με τα Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια πολλών Δήμων του Νομού Θεσσαλονίκης σύμφωνα με τα οποία σε περιοχές ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ και ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΞΑΙΡΕΙΤΑΙ ΜΟΝΟ η ίδρυση και λειτουργία συνεργείων αυτοκινήτων, ενώ επιτρέπεται η λειτουργία των υπόλοιπων επαγγελματικών εργαστηρίων χαμηλής όχλησης στα οποία εντάσσονται ΟΛΕΣ οι ειδικότητες των συνεργείων συντήρησης και επισκευής αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων σύμφωνα με το άρθρο 1 του Ν. 1575/1985 (ΦΕΚ 207/Α’/11-12-1985) όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 του Ν.2465/1997 (ΦΕΚ/28/Α’/26-2-1997).

Παρατηρούμε ότι όποιος Δήμος τροποποιεί το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο του ΕΞΑΙΡΕΙ τα συνεργεία αυτοκινήτων – βαφεία – φανοποιεία από τις περιοχές γενικής κατοικίας και πολεοδομικού κέντρου, συγκεκριμένα:

—– Δ. ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ (ΦΕΚ/1249/Δ’/21-11-2005)&(ΦΕΚ/1440
/Δ’/30-12-2005)
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ-ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΠΟΛΗΣ-ΤΟΠΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ:
εξαιρούνται τα συνεργεία αυτοκινήτων- βαφεία-φανοποιεία.

—– Δ. ΧΑΛΑΣΤΡΑΣ (ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ – ΧΑΛΑΣΤΡΑ) (ΦΕΚ/375/ΑΑΠ’/6-9-2010)

—– Δ. ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ (ΠΕΝΤΑΛΟΦΟΣ–ΜΕΣΑΙΟ–Ν. ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ-ΝΕΟΧΩΡΟΥΔΑ)
(ΦΕΚ/165/ΑΑΠ’/27-6-2011)
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ-ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ: εξαιρούνται τα
συνεργεία, βαφεία, φανοποιεία και πρατήρια καυσίμων

—– Δ. ΕΠΑΝΟΜΗΣ (ΦΕΚ/101/ΑΑΠ’/26-3-2010)

—– Δ. ΘΕΡΜΑΪΚΟΥ (ΠΕΡΑΙΑ – ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ – ΝΕΟΙ ΕΠΙΒΑΤΕΣ)
(ΦΕΚ/110/ΑΑΠ’/27-3-2007)

—– Δ. ΜΙΚΡΑΣ (ΤΡΙΛΟΦΟΣ – ΚΑΡΔΙΑ – ΣΧΟΛΑΡΙ -ΠΛΑΓΙΑΡΙ)
(ΦΕΚ/137/Δ’/18-2-2004)

—– Δ. ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ – ΑΓΧΙΑΛΟΣ – ΒΑΘΥΛΑΚΟΣ
–ΓΕΦΥΡΑ –Ν. ΜΕΣΗΜΒΡΙΑ – ΞΗΡΟΧΩΡΙ) (ΦΕΚ/31/Δ’/28-1-2009)

—– Δ. ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ (ΦΕΚ/996/Δ’/26-9-2003)
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ – ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΛΗΣ – ΤΟΠΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ:
απαγορεύονται τα συνεργεία αυτοκινήτων, τα βαφεία και τα
φανοποιεία

—– Δ. ΜΗΧΑΝΩΝΙΑΣ (ΜΗΧΑΝΙΩΝΑ-ΑΓΓΕΛΟΧΩΡΙ-ΚΕΡΑΣΙΑ)
(ΦΕΚ/654/Δ’/1-8-2002)
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ – ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ:
δεν επιτρέπονται τα συνεργεία αυτοκινήτων,βαφεία – φανοποιεία

—– Δ. ΑΞΙΟΥ (ΒΡΑΧΙΑ–ΚΥΜΙΝΑ–Ν. ΜΑΛΓΑΡΑ) (ΦΕΚ/218/ΑΑΠ’/7-6-2010)
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ: Με εξαίρεση τα συνεργεία επισκευής
αυτοκινήτων, μηχανημάτων έργων καθώς και αγροτικών
μηχανημάτων.

—– Δ. ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗΣ (ΦΕΚ/975/Δ’/11-11-2002)
Στις περιοχές ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ και ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ
απαγορεύονται και τα συνεργεία αυτοκινήτων, βαφεία, φανοποιεία
Στη συνέχεια : (ΦΕΚ/1241/Δ’/31-12-2004)
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ – ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ: με την εξαίρεση των
συνεργείων αυτοκινήτων, βαφείων και φανοποιείων.
Στη συνέχεια : (ΦΕΚ/458/ΑΑΠ’/1-11-2010)
Στις περιοχές ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ και ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ
επιτρέπονται τα συνεργεία αυτοκινήτων πλην των βαφείων –
φανοποιείων.

Μας δημιουργείται ΕΝΤΟΝΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ από την ιδιαίτερη αναφορά στα βαφεία, φανοποιεία η οποία δηλώνει μία αποστροφή και ένα φόβο προς τον κλάδο μας που πηγάζει είτε από εικόνες του μακρινού παρελθόντος που υπάρχουν για τις επιχειρήσεις μας (φαναρτζής που ‘’βαράει’’ λαμαρίνες και δημιουργεί θόρυβο ή βαφέας που βάφει στο πεζοδρόμιο και προκαλεί σύννεφα άχνας στη γειτονιά), είτε από παράνομες επιχειρήσεις που λειτουργούν χωρίς τις απαιτούμενες προδιαγραφές.

Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία έχουν ορισθεί ΑΥΣΤΗΡΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ τόσο για τη χορήγηση άδειας άσκησης τεχνίτη βαφής ή αμαξωμάτων (πτυχίο αντίστοιχης τεχνικής σχολής, υποχρεωτικό σεμινάριο περιβαλλοντικής διαχείρισης και προϋπηρεσία) όσο και για την έκδοση άδειας ίδρυσης και λειτουργίας συνεργείου βαφής και συντήρησης (βαφείο) ή επισκευής και συντήρησης αμαξωμάτων (φανοποιείο) αυτοκινήτων (συστήματα αντιρρύπανσης, συστήματα εξαερισμού με απαγωγή και προσαγωγή αέρα, ηχομόνωσης κλπ.). Επίσης σύμφωνα με οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τον περιορισμό των πτητικών οργανικών ενώσεων, τα χρώματα και τα βερνίκια που χρησιμοποιούνται για τη βαφή των αυτοκινήτων είναι πλέον υδατοδιαλυτά.

Είναι λοιπόν φανερό ότι σήμερα τα βαφεία-φανοποιεία είναι επιχειρήσεις με άρτια καταρτισμένους τεχνίτες ευαισθητοποιημένους στα θέματα περιβάλλοντος και στα θέματα της δικής τους και της δημόσιας υγείας, με σύγχρονο μηχανολογικό εξοπλισμό που αποτελείται από φούρνους βαφής με ειδικά συστήματα αντιρρύπανσης με φίλτρα ενεργού άνθρακα, συστήματα προσαγωγής και απαγωγής αέρα με φυγοκεντρικούς ανεμιστήρες, καλίμπρες με χρήση laser, ειδικούς χώρους προεργασίας βαφής με τοπικά συστήματα απαγωγής με ειδικά φίλτρα, κλπ.

Εκτός από τις ειδικές προδιαγραφές που ισχύουν για τα βαφεία-φανοποιεία, γενικά όλα τα συνεργεία είναι εγκαταστάσεις που διέπονται από αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο όσον αφορά την αδειοδότηση τους, ελέγχονται και εφοδιάζονται με πιστοποιητικό πυροπροστασίας και αυστηρούς περιβαλλοντικούς όρους και δίνεται η δυνατότητα σε όσους δεν επιθυμούν συνεργεία αυτοκινήτων στην πολυκατοικία τους, απαγόρευσης μέσω του κανονισμού πολυκατοικίας.

Ο ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ όμως εγκατάστασης ΝΕΩΝ μικρών συνεργείων, σε αρκετές περιπτώσεις σε ολόκληρη την έκταση ενός Δήμου, πλήττει κυρίως τους νέους ‘’μικρούς’’ επαγγελματίες και έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός κλειστού επαγγέλματος με όσους επαγγελματίες έχουν ήδη άδεια λειτουργίας.
Σήμερα που η χώρα βιώνει μία πρωτοφανή οικονομική κρίση, που συζητάμε για άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων και ΑΝΑΠΤΥΞΗ, τέτοιου είδους αποκλεισμοί είναι απαράδεκτοι.
Λαμβάνοντας υπ’ όψη ότι σε αρκετά Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια το όριο κατάτμησης και ΑΡΤΙΟΤΗΤΑΣ στις ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ορίζεται στα 10.000τ.μ., (10 ΣΤΡΕΜΜΑΤΑ) γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι το κόστος επένδυσης για τη δημιουργία νέων συνεργείων είναι ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΟ.

Με το παρόν σχέδιο προεδρικού διατάγματος ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΤΑΙ η πρόθεση της πολιτείας σε περιοχές ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ και ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ να ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ η ίδρυση και λειτουργία ΣΥΝΕΡΓΕΙΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ (ΣΥΝΗΘΩΝ ΟΧΗΜΑΤΩΝ).
Σκοπός όμως είναι και η ΕΦΑΡΜΟΓΗ, γιατί σύμφωνα με το Π.Δ. (5) ΄΄Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γης΄΄ (ΦΕΚ/166/Δ’/6-3-1987) και το άρθρο 6 του Ν. 3710/2008 (ΦΕΚ/216/Α’/23-10-2008) ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ η ίδρυση και λειτουργία συνεργείων συντήρησης και επισκευής συνήθων οχημάτων σε περιοχές με χρήση ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ και ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ.

Θεωρούμε ότι πρέπει να υπάρχει ΕΝΑΡΜΌΝΙΣΗ των Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων με την ισχύουσα νομοθεσία και οι αρμόδιοι φορείς που εμπλέκονται στην εκπόνησή τους να τη λαμβάνουν υπ’ όψη χωρίς δυσμενείς ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ για συγκεκριμένους κλάδους.
Η ΕΞΑΙΡΕΣΗ που υφίσταται ήδη ο δικός μας επισκευαστικός κλάδος πιστεύουμε ότι δεν προτείνεται από τους Δήμους αλλά από τον ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ο οποίος αποτελεί εποπτευόμενο φορέα του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.

Το ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΔΕΙΟΥΧΩΝ ΒΙΟΤΕΧΝΩΝ ΒΑΦΕΩΝ – ΛΑΜΑΡΙΝΑΔΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ΝΟΜΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, αναμένει από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής τις απαιτούμενες ενέργειες ώστε να υπάρχει εναρμόνιση των Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων των Δήμων τόσο με την ισχύουσα νομοθεσία όσο και με το παρόν νέο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για τις χρήσεις γης.

Με εκτίμηση,
για το Δ.Σ.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο Γ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΣΠΥΡΟΣ ΤΑΒΛΑΡΙΔΗΣ

ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 45,54631 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΤΗΛ. & ΦΑΞ:2310/237-517 E-MAIL:soblam@otenet.gr

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΔΕΙΟΥΧΩΝ ΒΙΟΤΕΧΝΩΝ ΒΑΦΕΩΝ – ΛΑΜΑΡΙΝΑΔΩΝ
ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ΝΟΜΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Αρ. πρωτ.5124 Θεσ/νίκη 12/01/2012

Με το συγκεκριμένο σχόλιο επιθυμούμε να εκφράσουμε την έντονη διαμαρτυρία μας σχετικά με τα Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια πολλών Δήμων του Νομού Θεσσαλονίκης σύμφωνα με τα οποία σε περιοχές ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ και ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΞΑΙΡΕΙΤΑΙ ΜΟΝΟ η ίδρυση και λειτουργία συνεργείων αυτοκινήτων, ενώ επιτρέπεται η λειτουργία των υπόλοιπων επαγγελματικών εργαστηρίων χαμηλής όχλησης στα οποία εντάσσονται ΟΛΕΣ οι ειδικότητες των συνεργείων συντήρησης και επισκευής αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων σύμφωνα με το άρθρο 1 του Ν. 1575/1985 (ΦΕΚ 207/Α’/11-12-1985) όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 του Ν.2465/1997 (ΦΕΚ/28/Α’/26-2-1997).

Παρατηρούμε ότι όποιος Δήμος τροποποιεί το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο του ΕΞΑΙΡΕΙ τα συνεργεία αυτοκινήτων – βαφεία – φανοποιεία από τις περιοχές γενικής κατοικίας και πολεοδομικού κέντρου, συγκεκριμένα:

—– Δ. ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ ( ΦΕΚ/1249/Δ’/21-11-2005) & (ΦΕΚ/1440/Δ’/30-12-2005)
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ-ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΠΟΛΗΣ- ΤΟΠΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ: εξαιρούνται τα συνεργεία αυτοκινήτων- βαφεία-φανοποιεία.

—– Δ. ΧΑΛΑΣΤΡΑΣ (ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ – ΧΑΛΑΣΤΡΑ) (ΦΕΚ/375/ΑΑΠ’/6-9-2010)
—– Δ. ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ (ΠΕΝΤΑΛΟΦΟΣ–ΜΕΣΑΙΟ–Ν. ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ-ΝΕΟΧΩΡΟΥΔΑ)
(ΦΕΚ/165/ΑΑΠ’/27-6-2011)
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ-ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ: εξαιρούνται τα συνεργεία, βαφεία, φανοποιεία και πρατήρια καυσίμων

—– Δ. ΕΠΑΝΟΜΗΣ (ΦΕΚ/101/ΑΑΠ’/26-3-2010)
—– Δ. ΘΕΡΜΑ’Ι’ΚΟΣ (ΠΕΡΑΙΑ – ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ – ΝΕΟΙ ΕΠΙΒΑΤΕΣ)
(ΦΕΚ/110/ΑΑΠ’/27-3-2007)
—– Δ. ΜΙΚΡΑΣ (ΤΡΙΛΟΦΟΣ – ΚΑΡΔΙΑ – ΣΧΟΛΑΡΙ -ΠΛΑΓΙΑΡΙ) (ΦΕΚ/137/Δ’/18-2-2004)
—– Δ. ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ – ΑΓΧΙΑΛΟΣ – ΒΑΘΥΛΑΚΟΣ –ΓΕΦΥΡΑ –
Ν. ΜΕΣΗΜΒΡΙΑ – ΞΗΡΟΧΩΡΙ) (ΦΕΚ/31/Δ’/28-1-2009)
—– Δ. ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ (ΦΕΚ/996/Δ’/26-9-2003)
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ – ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΛΗΣ – ΤΟΠΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ: απαγορεύονται τα συνεργεία αυτοκινήτων, τα βαφεία και τα φανοποιεία

—– Δ. ΜΗΧΑΝΩΝΙΑΣ (ΜΗΧΑΝΙΩΝΑ-ΑΓΓΕΛΟΧΩΡΙ-ΚΕΡΑΣΙΑ) (ΦΕΚ/654/Δ’/1-8-2002)
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ – ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ: δεν επιτρέπονται τα συνεργεία αυτοκινήτων, βαφεία – φανοποιεία

—– Δ. ΑΞΙΟΣ (ΒΡΑΧΙΑ–ΚΥΜΙΝΑ–Ν. ΜΑΛΓΑΡΑ) (ΦΕΚ/218/ΑΑΠ’/7-6-2010)
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ: Με εξαίρεση τα συνεργεία επισκευής αυτοκινήτων, μηχανημάτων έργων καθώς και αγροτικών μηχανημάτων.

—– Δ. ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗΣ (ΦΕΚ/975/Δ’/11-11-2002)
Στις περιοχές ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ και ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ απαγορεύονται και τα συνεργεία αυτοκινήτων, βαφεία, φανοποιεία
Στη συνέχεια : (ΦΕΚ/1241/Δ’/31-12-2004)
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ – ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ: με την εξαίρεση των συνεργείων αυτοκινήτων, βαφείων και φανοποιείων.
Στη συνέχεια : (ΦΕΚ/458/ΑΑΠ’/1-11-2010)
Στις περιοχές ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ και ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ επιτρέπονται τα συνεργεία αυτοκινήτων πλην των βαφείων – φανοποιείων.

Μας δημιουργείται ΕΝΤΟΝΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ από την ιδιαίτερη αναφορά στα βαφεία, φανοποιεία η οποία δηλώνει μία αποστροφή και ένα φόβο προς τον κλάδο μας που πηγάζει είτε από εικόνες του μακρινού παρελθόντος που υπάρχουν για τις επιχειρήσεις μας (φαναρτζής που ‘’βαράει’’ λαμαρίνες και δημιουργεί θόρυβο ή βαφέας που βάφει στο πεζοδρόμιο και προκαλεί σύννεφα άχνας στη γειτονιά), είτε από παράνομες επιχειρήσεις που λειτουργούν χωρίς τις απαιτούμενες προδιαγραφές.

Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία έχουν ορισθεί ΑΥΣΤΗΡΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ τόσο για τη χορήγηση άδειας άσκησης τεχνίτη βαφής ή αμαξωμάτων (πτυχίο αντίστοιχης τεχνικής σχολής, υποχρεωτικό σεμινάριο περιβαλλοντικής διαχείρισης και προϋπηρεσία) όσο και για την έκδοση άδειας ίδρυσης και λειτουργίας συνεργείου βαφής και συντήρησης (βαφείο) ή επισκευής και συντήρησης αμαξωμάτων (φανοποιείο) αυτοκινήτων (συστήματα αντιρρύπανσης, συστήματα εξαερισμού με απαγωγή και προσαγωγή αέρα, ηχομόνωσης κλπ.). Επίσης σύμφωνα με οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τον περιορισμό των πτητικών οργανικών ενώσεων, τα χρώματα και τα βερνίκια που χρησιμοποιούνται για τη βαφή των αυτοκινήτων είναι πλέον υδατοδιαλυτά.

Είναι λοιπόν φανερό ότι σήμερα τα βαφεία-φανοποιεία είναι επιχειρήσεις με άρτια καταρτισμένους τεχνίτες ευαισθητοποιημένους στα θέματα περιβάλλοντος και στα θέματα της δικής τους και της δημόσιας υγείας, με σύγχρονο μηχανολογικό εξοπλισμό που αποτελείται από φούρνους βαφής με ειδικά συστήματα αντιρρύπανσης με φίλτρα ενεργού άνθρακα, συστήματα προσαγωγής και απαγωγής αέρα με φυγοκεντρικούς ανεμιστήρες, καλίμπρες με χρήση laser, ειδικούς χώρους προεργασίας βαφής με τοπικά συστήματα απαγωγής με ειδικά φίλτρα, κλπ.

Εκτός από τις ειδικές προδιαγραφές που ισχύουν για τα βαφεία-φανοποιεία, γενικά όλα τα συνεργεία είναι εγκαταστάσεις που διέπονται από αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο όσον αφορά την αδειοδότηση τους, ελέγχονται και εφοδιάζονται με πιστοποιητικό πυροπροστασίας και αυστηρούς περιβαλλοντικούς όρους και δίνεται η δυνατότητα σε όσους δεν επιθυμούν συνεργεία αυτοκινήτων στην πολυκατοικία τους, απαγόρευσης μέσω του κανονισμού πολυκατοικίας.

Ο ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ όμως εγκατάστασης ΝΕΩΝ μικρών συνεργείων, σε αρκετές περιπτώσεις σε ολόκληρη την έκταση ενός Δήμου, πλήττει κυρίως τους νέους ‘’μικρούς’’ επαγγελματίες και έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός κλειστού επαγγέλματος με όσους επαγγελματίες έχουν ήδη άδεια λειτουργίας.
Σήμερα που η χώρα βιώνει μία πρωτοφανή οικονομική κρίση, που συζητάμε για άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων και ΑΝΑΠΤΥΞΗ, τέτοιου είδους αποκλεισμοί είναι απαράδεκτοι.
Λαμβάνοντας υπ’ όψη ότι σε αρκετά Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια το όριο κατάτμησης και ΑΡΤΙΟΤΗΤΑΣ στις ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ορίζεται στα 10.000τ.μ., (10 ΣΤΡΕΜΜΑΤΑ) γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι το κόστος επένδυσης για τη δημιουργία νέων συνεργείων είναι ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΟ.

Με το παρόν σχέδιο προεδρικού διατάγματος ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΤΑΙ η πρόθεση της πολιτείας σε περιοχές ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ και ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ να ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ η ίδρυση και λειτουργία ΣΥΝΕΡΓΕΙΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ (ΣΥΝΗΘΩΝ ΟΧΗΜΑΤΩΝ).
Σκοπός όμως είναι και η ΕΦΑΡΜΟΓΗ, γιατί σύμφωνα με το Π.Δ. (5) ΄΄Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γης΄΄ (ΦΕΚ/166/Δ’/6-3-1987) και το άρθρο 6 του Ν. 3710/2008 (ΦΕΚ/216/Α’/23-10-2008) ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ η ίδρυση και λειτουργία συνεργείων συντήρησης και επισκευής συνήθων οχημάτων σε περιοχές με χρήση ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ και ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ.

Θεωρούμε ότι πρέπει να υπάρχει ΕΝΑΡΜΌΝΙΣΗ των Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων με την ισχύουσα νομοθεσία και οι αρμόδιοι φορείς που εμπλέκονται στην εκπόνησή τους να τη λαμβάνουν υπ’ όψη χωρίς δυσμενείς ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ για συγκεκριμένους κλάδους.
Η ΕΞΑΙΡΕΣΗ που υφίσταται ήδη ο δικός μας επισκευαστικός κλάδος πιστεύουμε ότι δεν προτείνεται από τους Δήμους αλλά από τον ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ο οποίος αποτελεί εποπτευόμενο φορέα του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.

Το ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΔΕΙΟΥΧΩΝ ΒΙΟΤΕΧΝΩΝ ΒΑΦΕΩΝ – ΛΑΜΑΡΙΝΑΔΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ΝΟΜΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, αναμένει από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής τις απαιτούμενες ενέργειες ώστε να υπάρχει εναρμόνιση των Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων των Δήμων τόσο με την ισχύουσα νομοθεσία όσο και με το παρόν νέο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για τις χρήσεις γης.

Με εκτίμηση,
για το Δ.Σ.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο Γ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΣΠΥΡΟΣ ΤΑΒΛΑΡΙΔΗΣ

ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 45,54631 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΤΗΛ. & ΦΑΞ:2310/237-517 E-MAIL:soblam@otenet.gr

-να μην μπει περιορισμός μέγιστου εμβαδού πουθενά. ή απελευθερώνονται τα επαγγέλματα ή όχι (Ν. 3919/11)
-να μην απαιτείται πρόβλεψη στο Ρ.Σ. για εγκατάσταση επιτρεπόμενης χρήσης. έτσι μόλις προσδιοριστεί η χρήση γης μιας περιοχής θα ξέρει ο καθένας τι μπορεί να κάνει και τί έχει να περιμένει. όχι να εξαρτάται από το αν «μπορεί» να περάσει μια τροποποίηση σχεδίου.
-να μην υπάρχει διαφοροποίηση για τα τοπικά κέντρα σοινικίας-γειτονιάς, που στην πράξη σπάνια προσδιορίζονται.

Σχόλια που αφορούν εις την δημόσια διαβούλευση επί σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος «Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γης» του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής.

Στο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος «Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γης» το οποίο προτείνει ο αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής κ. Νικόλαος Σηφουνάκης, στο εισαγωγικό του σημείωμα αναφέρει ότι :«Από το 1987 που θεσμοθετήθηκε το ΠΔ για τις «κατηγορίες και το περιεχόμενο χρήσεων γης» και το οποίο ισχύει μέχρι σήμερα, εμφανίστηκαν νέες λειτουργίες και χρήσεις και, συνεπώς, θα πρέπει να διατυπωθούν πιο αναλυτικοί ορισμοί για κάθε χρήση και να υπάρξει μια πιο εξειδικευμένη κατηγοριοποίηση λαμβάνοντας υπόψη τις σημερινές απαιτήσεις του πολεοδομικού και χωροταξικού σχεδιασμού χωρίς ερμηνευτικές αμφιβολίες και ασάφειες. Το νέο σχέδιο ΠΔ για τις χρήσεις γης επιχειρεί τη συμπλήρωση και τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου, τίθεται από σήμερα και έως την 31.01.2012 σε δημόσια διαβούλευση και καλούνται οι πολίτες και οι φορείς να συμμετάσχουν ουσιαστικά με τα σχόλια και τις προτάσεις τους.» και μεταξύ των νέων ρυθμίσεων που εισάγει είναι αυτές των άρθρων 14 και 5 όπου αναφέρονται τα παρακάτω:
Α. Για τις περιοχές εκτός σχεδίου (άρθρο 14) αναφέρει στην παράγραφο Α εδάφιο 9 ότι «επιτρέπεται η κατοικία μόνο για τον απασχολούμενο με την κύρια εκμετάλλευση». Δηλαδή καταργείται η εκτός σχεδίου δόμηση για τους έχοντες άρτια και οικοδομήσιμα οικόπεδα με τους ισχύοντες γενικούς και ειδικούς πολεοδομικούς κανονισμούς για την εκτός σχεδίου δόμηση από του έτους 1923, εκτός από τους ιδιοκτήτες οι όποιοι έχουν ως κυρία απασχόληση την εκμετάλλευση του γηπέδου αυτού (αγρότες, κτηνοτρόφοι κλπ).
Αυτό το γεγονός θα έχει σαν συνέπεια όλοι οι μη ασχολούμενοι με την κυρία εκμετάλλευση του γηπέδου που αγόρασαν ή κληρονομήσαν , να μην μπορούν να το οικοδομήσουν .
Με την διάταξη αυτή η συντριπτική πλειοψηφία των εκτός σχεδίου αρτίων και οικοδομήσιμων μέχρι σήμερα ακινήτων, να μετατραπούν σε αγροτικά, η αξία τους υποβαθμίζεται δραματικά, η ήδη περιορισμένη οικοδομική δραστηριότητα λόγω της οικονομικής κρίσης θα μειωθεί ακόμη περισσότερο, με συνακόλουθη απώλεια όχι μόνον για τους επαγγελματίες που ασχολούνται με την οικοδομή, αλλά και για το Κράτος (φόροι μεταβίβασης, φόροι κληρονομιών, εισφορές οικοδομικών αδειών, ασφαλιστικές εισφορές κλπ).
Πέραν των προαναφερθεισών προφανών δυσμενών επιπτώσεων, που θα έχει, η θεσμοθετηθείσα, της αποτρεπτικής για την εκτός σχεδίου δόμηση αυτή διάταξη, μια άλλη επίπτωση θα είναι η δημιουργία εκ των πραγμάτων και των καταστάσεων, νέας γενεάς αυθαίρετων κτισμάτων, με ότι αυτό θα συνεπάγεται.
Το ΥΠΕΚΑ οφείλει πρώτα να προσχωρήσει την διαδικασία πολεοδόμησης στις εκτός σχεδίου περιοχές, ούτως ώστε να υπάρξει ένα ξεκάθαρο, τοπίο και μετά να ορίσει χρήσεις γης σύμφωνα με τις ανάγκες των κατοίκων κάθε Νομού. Φυσικά αυτής της διαδικασίας θα πρέπει να προηγηθεί η δημιουργία κτηματολογίου.
Εάν τελικώς περιληφθεί σε ΠΔ η επίμαχη διάταξη της κατάργησης της εκτός σχεδίου δόμησης, η οποία θα οδηγήσει σε υποβάθμιση της αξίας των εκτός σχεδίου γηπέδων θα έχει ως αποτέλεσμα την απόκτηση «αντί πινακίου φακής» μεγάλων εκτάσεων από οργανωμένα συμφέροντα που θα προχωρήσουν στην πραγματοποίηση ιδιωτικών πολεοδομήσεων, κάνοντας πραγματικότητα αυτό που το Κράτος «παρέλειψε», οπότε ιδιωτικοποιώντας την διαδικασία η οικοδομική δραστηριότητα θα αποτελέσει προνόμιο των μεγάλων κατασκευαστικών εταιρειών και των Τραπεζών ενώ οι υπόλοιποι, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, γύρω από τα οικοδομικά, θα εξοντωθούν.
Β. Ειδικότερα, για τα τοπικά κέντρα συνοικίας – γειτονιάς ισχύουν τα παρακάτω (Άρθρο 5) :
(1) Ξενοδοχεία και λοιπές τουριστικές εγκαταστάσεις (μόνο κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα και ξενώνες) μέχρι 100 κλίνες, συνολικής επιφάνειας δόμησης 2000 τμ. ανά οικόπεδο. Μεγαλύτερη επιφάνεια επιτρέπεται εφόσον καθορίζεται συγκεκριμένος χώρος από το εγκεκριμένο σχέδιο .
(2) Εμπορικά καταστήματα, καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών, υπεραγορές και πολυκαταστήματα, συνολικής επιφάνειας δόμησης μέχρι 1.200 τμ. ανά οικόπεδο.
(3) Περίθαλψη μέχρι 100 κλίνες ή 2.000 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά οικόπεδο. Μεγαλύτερη επιφάνεια επιτρέπεται εφόσον καθορίζεται συγκεκριμένος χώρος από το εγκεκριμένο σχέδιο.»
Από την ανάγνωση των προηγουμένων εδαφίων (1), (2), (3) προκύπτει ότι στα εδάφια (1) και (3) που αφορούν σε ξενοδοχεία και λοιπές τουριστικές εγκαταστάσεις το υπ αριθμόν (1) και Κλινικές-Κέντρα περίθαλψης το υπ αριθμόν (3), μετά τους περιορισμούς ως προς τον αριθμό των κλινών και την δόμηση, τίθεται επί λέξει η φράσις «Μεγαλύτερη επιφάνεια επιτρέπεται εφόσον καθορίζεται συγκεκριμένος χώρος από το εγκεκριμένο σχέδιο» η οποία φράσις απουσιάζει από το εδάφιο (2) το οποίον αφορά σε Εμπορικά καταστήματα, καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών, υπεραγορές και πολυκαταστήματα, για τα οποία θα ισχύσει ο ασφυκτικός περιορισμός της συνολικής επιφάνειας δόμησης μέχρι 1.200 τετραγωνικά μέτρα, ανά οικόπεδο.
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι για τις Τουριστικές Επιχειρήσεις (Ξενοδοχεία κλπ) και τις επιχειρήσεις Περίθαλψης (Κλινικές, Κέντρα αρωγής κλπ) ουσιαστικά ο τιθέμενος περιορισμός στον αριθμό κλινών και την δόμηση είναι ως μη υπάρχων για τα οικόπεδα τα οποία σήμερα έχουν την συγκεκριμένη δυνατότητα, εν αντιθέσει με τα Καταστήματα, Υπεραγορές , Πολυκαταστήματα και τα Εμπορικά Κέντρα για τα οποία θα ισχύει ο νέος περιορισμός της δόμησης μέχρι 1.200 τετραγωνικά μέτρα ανά οικόπεδο ακόμη και εάν καθορίζεται ο συγκεκριμένος χώρος από το εγκεκριμένο σχέδιο.
Οι λόγοι που πρέπει να καταργηθεί ο περιορισμός αυτός είναι:
1. Με την 109380/8296/1161/Β0014/ΠΟΛ 1112/05.10.2007 (ΦΕΚ-2022/Β/15-10-07) απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών καθορίζεται η έννοια του Εμπορικού Κέντρο, οι προϋποθέσεις , οι διαδικασίες και οι λεπτομέρειες άσκησης της επιλογής φορολόγησης και μίσθωσης των χώρων αυτών.
Συγκεκριμένα στο άρθρο 1 αναφέρονται:
Άρθρον 1
Έννοια εμπορικού κέντρου.
Ως εμπορικό κέντρο νοείται το ακίνητο ή το συγκρότημα ακινήτων τα οποία αποτελούν ενιαίο λειτουργικά σύνολο, για το οποίο συντρέχουν τουλάχιστον οι εξής προϋποθέσεις:
α) διαθέτει κατ’ ελάχιστο, συνολική επιφάνεια 4000 τμ σε ένα ή περισσότερα επίπεδα,
β) λειτουργεί ή προορίζεται να λειτουργήσει υπό ενιαία διαχείριση και εκμετάλλευση,
γ) διαθέτει χώρους κατάλληλους για άσκηση δραστηριότητας παράδοσης αγαθών ή/και παροχής υπηρεσιών.
2.Με την 1040776/2851/209/Β0014/ΠΟΛ.1056/16.4.2009 απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών τροποποιήθηκε η με αριθμό 1093809/8296 /1161/Β0014/ΠΟΛ.1112/5.10.2007(ΦΕΚ-2022/Β/15-10-07) απόφαση για τη μίσθωση χώρων εμπορικών κέντρων και συγκεκριμένα το άρθρο 1 ως έξης:
«Άρθρο 1. Έννοια εμπορικού κέντρου.
1. Ως εμπορικό κέντρο νοείται το ακίνητο ή το συγκρότημα ακινήτων τα οποία αποτελούν ενιαίο λειτουργικά σύνολο, για το οποίο συντρέχουν τουλάχιστον οι εξής προϋποθέσεις:
α) διαθέτει κατ’ ελάχιστο, συνολική επιφάνεια 4.000 τ.μ. σε ένα ή περισσότερα επίπεδα,
β) λειτουργεί ή προορίζεται να λειτουργήσει υπό ενιαία διαχείριση και εκμετάλλευση,
γ) διαθέτει χώρους κατάλληλους για άσκηση δραστηριότητας παράδοσης αγαθών ή/και παροχής υπηρεσιών,
δ) οι χώροι του εκμισθώνονται τουλάχιστον σε δεκαπέντε (15) διαφορετικές επιχειρήσεις προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ως εμπορικό κατάστημα.
2. Οι αιτήσεις φορολόγησης που υπεβλήθησαν μέχρι 9.5.2008, ημερομηνία έκδοσης της εγκυκλίου 1053013/3042/444/Β0014/ΠΟΛ.1081/ /09.05.2008, με την οποία τέθηκε ερμηνευτικά ως προϋπόθεση το σημείο δ) της ανωτέρω παραγράφου 1, γίνονται αποδεκτές, για λόγους χρηστής διοίκησης, και χωρίς να πληρούται η προϋπόθεση του εν λόγω σημείου δ), εφόσον πληρούνται οι λοιπές προϋποθέσεις.».
Στο άρθρο 17: Σχέδιο Υ.Α. επί της παρ. 1Γ του άρθρου 1 του Προεδρικού Διατάγματος χρήσεων γης ¨Πίνακας εξειδίκευσης περιεχομένου ειδικών κατηγοριών χρήσεων ήτοι :
«- Εμπορικό κατάστημα είναι ο ισόγειος χώρος ή τμήμα ισογείου χώρου κτιρίου με ανεξάρτητη πρόσβαση, που χρησιμοποιείται για έκθεση, πώληση εμπορευμάτων.
– Εμπορικό κέντρο είναι το σύνολο αυτοτελών εμπορικών καταστημάτων – επιχειρήσεων ή καταστημάτων παροχής προσωπικών υπηρεσιών που ενδεχομένως σε ορισμένες περιπτώσεις συνυπάρχουν και με άλλους χώρους συνάθροισης κοινού, με εστιατόρια κλπ. , που έχουν κοινή πρόσβαση, κοινά μέσα επικοινωνίας σε περισσότερους από ένα (1) ορόφους, κοινούς κοινόχρηστους χώρους και μπορεί να εκτείνονται σε πλέον του ισογείου ορόφους ή αποτελούν τουλάχιστον το 80% του συντελεστού δόμησης του οικοπέδου.
– Πολυκατάστημα είναι το σύνολο επί μέρους ανεξαρτήτων εμπορικών καταστημάτων ή καταστημάτων παροχής προσωπικών υπηρεσιών που απαρτίζουν μια επιχείρηση με κοινή πρόσβαση.
– Υπεραγορά είναι εμπορικό κατάστημα τροφίμων (Super Market) ή άλλων ειδών, που περιλαμβάνει και τμήματα πώλησης διαφορετικών ειδών και αποτελεί μια επιχείρηση».
Επομένως ο περιορισμός της Δόμησης των 1.200 τετραγωνικών μέτρων ανά οικόπεδο καταργεί όλες τις προηγούμενες αποφάσεις και στερεί την δυνατότητα στους επιχειρηματίες εφεξής να δημιουργήσουν Πολυκαταστήματα, Υπεραγορές και Εμπορικά Κέντρα ακόμη και σε οικόπεδα στα οποία σήμερα υπάρχει η δυνατότητα αυτή από το εγκεκριμένο σχέδιο.
Δηλαδή η περιοριστική αυτή διάταξη , η οποία είναι φωτογραφική, οδηγεί σε Δημιουργία Ολιγοπωλείου, ωφελεί αυτούς οι όποιοι μέχρι σήμερα έχουν δημιουργήσει και λειτουργούν Πολυκαταστήματα, Υπεραγορές ή Εμπορικά Κέντρα και εμποδίζει αυτούς οι όποιοι προσβλέπουν στην δημιουργία νέων, αποτελώντας τροχοπέδη στην ανάπτυξη του «επιχειρείν» στον ευαίσθητο επιχειρηματικά αλλά και κοινωνικά αυτόν τομέα.
Η φωτογραφική αυτή διάταξη είναι και αντισυνταγματική διότι το άρθρο 5 παράγραφος 1 του Συντάγματος, κατοχυρώνει μεταξύ των άλλων και την ελεύθερη ίδρυση και εκμετάλλευση εμπορικών καταστημάτων (βλέπε ΣΤΕ 1991-2/2001 Ολ.).
Συγκεκριμένα η παράγραφος του εν λόγω άρθρου αναφέρει ότι: «Καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη».
Το άρθρο 106 παράγραφος 1 του Συντάγματος αναφέρει ότι: «Για την εδραίωση της κοινωνικής ειρήνης και την προστασία του γενικού συμφέροντος το Κράτος προγραμματίζει και συντονίζει την οικονομική δραστηριότητα στη Χώρα, επιδιώκοντας να εξασφαλίσει την οικονομική ανάπτυξη όλων των τομέων της εθνικής οικονομίας λαμβάνοντας τα επιβαλλόμενα μέτρα για την αξιοποίηση των πηγών του εθνικού πλούτου, από την ατμόσφαιρα και τα υπόγεια ή υποθαλάσσια κοιτάσματα, για την προώθηση της περιφερειακής ανάπτυξης και την προαγωγή ιδίως της οικονομίας των ορεινών, νησιωτικών και παραμεθόριων περιοχών.
Επίσης στον Ν-3852/10 (ΦΕΚ-87/Α/7-6-10) «Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης – Πρόγραμμα Καλλικράτης» στο άρθρο 73 που αναφέρει τις αρμοδιότητες Επιτροπής Ποιότητας Ζωής των δήμων περιλαμβάνονται και τα:
ί) θέματα καθορισμού χρήσεων γης,
ii) θέματα ρυθμιστικών σχεδίων, προγραμματισμού εφαρμογής ρυθμιστικών σχεδίων, οικιστικής οργάνωσης ανοικτών πόλεων, εφαρμογής Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΓΠΣ), πολεοδομικών μελετών, ανάπλασης περιοχών, πολεοδομικών επεμβάσεων, χρηματοδότησης προγραμμάτων ανάπλασης, ανασυγκρότησης υποβαθμισμένων περιοχών, πολεοδομικής αναμόρφωσης προβληματικών περιοχών, αποζημίωσης ρυμοτομούμενων, πολεοδομικών ρυθμίσεων, εισφοράς σε γη ή σε χρήμα, περιοχών ειδικά ρυθμιζόμενης πολεοδόμησης (ΠΕΡΠΟ) και έγκρισης πολεοδομικών μελετών,
iii) τη λήψη αποφάσεων για θέματα προστασίας του περιβάλλοντος,
τα οποία εισηγείται στο Δημοτικό Συμβούλιο το οποίο αποφασίζει για την προέγκριση ίδρυσης ή εγκατάστασης καταστημάτων, επιχειρήσεων και λοιπών δραστηριοτήτων, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, αλλά και εκφράζει γνώμη και διατυπώνει προτάσεις για πολεοδομική ανάπτυξη και ανάπλαση της περιοχής.
Δηλαδή αυτό σημαίνει ότι οι Δήμοι έχουν κύριο λόγο και συμμετοχή στην οποιαδήποτε λήψη απόφασης για την δημιουργία και θεσμοθέτηση των χρήσεων γης , των ΣΧΟΟΑΠ, των ΓΠΣ, των ΠΕΡΠΟ κλπ, αλλά και την ίδρυση και λειτουργία των Εμπορικών Κέντρων. Υπεραγορών και Πολυκαταστημάτων στα όρια των, γεγονός το οποίο δεν λαμβάνεται καθόλου υπόψη από το ΥΠΕΚΑ το οποίο μονομερώς θέτει περιορισμούς χωρίς να λαμβάνει υπόψη του τις Τοπικές Κοινωνίες.
Για όλους αυτούς τους λόγους που προανέφερα πιστεύω ότι θα πρέπει να αρθούν οι περιορισμοί του άρθρου 14 για την εκτός σχεδίου δόμηση καθώς και οι περιορισμοί του άρθρου 5 για τα Πολυκαταστήματα – Υπεραγορές και Εμπορικά Κέντρα γιατί η διατήρηση τους μόνο δεινά θα επιφέρει τόσο στους ιδιοκτήτες και τους απασχολούμενους με το αντικείμενο όσο και στο ίδιο το Κράτος.

Ηράκλειο 16 Ιανουαρίου 2012 Ο συντάξας

Αριστόδημος Ευαγγ. Λυδάκης
Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΔΕΙΟΥΧΩΝ ΒΙΟΤΕΧΝΩΝ ΒΑΦΕΩΝ – ΛΑΜΑΡΙΝΑΔΩΝ
ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ΝΟΜΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Αρ. πρωτ.5124 Θεσ/νίκη 12/01/2012

Με το συγκεκριμένο σχόλιο επιθυμούμε να εκφράσουμε την έντονη διαμαρτυρία μας σχετικά με τα Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια πολλών Δήμων του Νομού Θεσσαλονίκης σύμφωνα με τα οποία σε περιοχές ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ και ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΞΑΙΡΕΙΤΑΙ ΜΟΝΟ η ίδρυση και λειτουργία συνεργείων αυτοκινήτων, ενώ επιτρέπεται η λειτουργία των υπόλοιπων επαγγελματικών εργαστηρίων χαμηλής όχλησης στα οποία εντάσσονται ΟΛΕΣ οι ειδικότητες των συνεργείων συντήρησης και επισκευής αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων σύμφωνα με το άρθρο 1 του Ν. 1575/1985 (ΦΕΚ 207/Α’/11-12-1985) όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 του Ν.2465/1997 (ΦΕΚ/28/Α’/26-2-1997).

Παρατηρούμε ότι όποιος Δήμος τροποποιεί το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο του ΕΞΑΙΡΕΙ τα συνεργεία αυτοκινήτων – βαφεία – φανοποιεία από τις περιοχές γενικής κατοικίας και πολεοδομικού κέντρου, συγκεκριμένα:

—– Δ. ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ ( ΦΕΚ/1249/Δ’/21-11-2005) & (ΦΕΚ/1440/Δ’/30-12-2005)
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ-ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΠΟΛΗΣ- ΤΟΠΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ: εξαιρούνται τα συνεργεία αυτοκινήτων- βαφεία-φανοποιεία.

—– Δ. ΧΑΛΑΣΤΡΑΣ (ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ – ΧΑΛΑΣΤΡΑ) (ΦΕΚ/375/ΑΑΠ’/6-9-2010)
—– Δ. ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ (ΠΕΝΤΑΛΟΦΟΣ–ΜΕΣΑΙΟ–Ν. ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ-ΝΕΟΧΩΡΟΥΔΑ)
(ΦΕΚ/165/ΑΑΠ’/27-6-2011)
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ-ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ: εξαιρούνται τα συνεργεία, βαφεία, φανοποιεία και πρατήρια καυσίμων

—– Δ. ΕΠΑΝΟΜΗΣ (ΦΕΚ/101/ΑΑΠ’/26-3-2010)

—– Δ. ΘΕΡΜΑΪΚΟΥ (ΠΕΡΑΙΑ – ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ – ΝΕΟΙ ΕΠΙΒΑΤΕΣ)
(ΦΕΚ/110/ΑΑΠ’/27-3-2007)

—– Δ. ΜΙΚΡΑΣ (ΤΡΙΛΟΦΟΣ – ΚΑΡΔΙΑ – ΣΧΟΛΑΡΙ -ΠΛΑΓΙΑΡΙ) (ΦΕΚ/137/Δ’/18-2-2004)

—– Δ. ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ (ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ – ΑΓΧΙΑΛΟΣ – ΒΑΘΥΛΑΚΟΣ –ΓΕΦΥΡΑ – Ν. ΜΕΣΗΜΒΡΙΑ – ΞΗΡΟΧΩΡΙ) (ΦΕΚ/31/Δ’/28-1-2009)

—– Δ. ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ (ΦΕΚ/996/Δ’/26-9-2003)
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ – ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΛΗΣ – ΤΟΠΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ: απαγορεύονται τα συνεργεία αυτοκινήτων, τα βαφεία και τα φανοποιεία

—– Δ. ΜΗΧΑΝΩΝΙΑΣ (ΜΗΧΑΝΙΩΝΑ-ΑΓΓΕΛΟΧΩΡΙ-ΚΕΡΑΣΙΑ) (ΦΕΚ/654/Δ’/1-8-2002)
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ – ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ: δεν επιτρέπονται τα συνεργεία αυτοκινήτων, βαφεία – φανοποιεία

—– Δ. ΑΞΙΟΥ (ΒΡΑΧΙΑ–ΚΥΜΙΝΑ–Ν. ΜΑΛΓΑΡΑ) (ΦΕΚ/218/ΑΑΠ’/7-6-2010)
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ: Με εξαίρεση τα συνεργεία επισκευής αυτοκινήτων, μηχανημάτων έργων καθώς και αγροτικών μηχανημάτων.

—– Δ. ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗΣ (ΦΕΚ/975/Δ’/11-11-2002)
Στις περιοχές ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ και ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ απαγορεύονται και τα συνεργεία αυτοκινήτων, βαφεία, φανοποιεία
Στη συνέχεια : (ΦΕΚ/1241/Δ’/31-12-2004)
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ – ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ: με την εξαίρεση των συνεργείων αυτοκινήτων, βαφείων και φανοποιείων.
Στη συνέχεια : (ΦΕΚ/458/ΑΑΠ’/1-11-2010)
Στις περιοχές ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ και ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ επιτρέπονται τα συνεργεία αυτοκινήτων πλην των βαφείων – φανοποιείων.

Μας δημιουργείται ΕΝΤΟΝΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ από την ιδιαίτερη αναφορά στα βαφεία, φανοποιεία η οποία δηλώνει μία αποστροφή και ένα φόβο προς τον κλάδο μας που πηγάζει είτε από εικόνες του μακρινού παρελθόντος που υπάρχουν για τις επιχειρήσεις μας (φαναρτζής που ‘’βαράει’’ λαμαρίνες και δημιουργεί θόρυβο ή βαφέας που βάφει στο πεζοδρόμιο και προκαλεί σύννεφα άχνας στη γειτονιά), είτε από παράνομες επιχειρήσεις που λειτουργούν χωρίς τις απαιτούμενες προδιαγραφές.

Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία έχουν ορισθεί ΑΥΣΤΗΡΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ τόσο για τη χορήγηση άδειας άσκησης τεχνίτη βαφής ή αμαξωμάτων (πτυχίο αντίστοιχης τεχνικής σχολής, υποχρεωτικό σεμινάριο περιβαλλοντικής διαχείρισης και προϋπηρεσία) όσο και για την έκδοση άδειας ίδρυσης και λειτουργίας συνεργείου βαφής και συντήρησης (βαφείο) ή επισκευής και συντήρησης αμαξωμάτων (φανοποιείο) αυτοκινήτων (συστήματα αντιρρύπανσης, συστήματα εξαερισμού με απαγωγή και προσαγωγή αέρα, ηχομόνωσης κλπ.). Επίσης σύμφωνα με οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τον περιορισμό των πτητικών οργανικών ενώσεων, τα χρώματα και τα βερνίκια που χρησιμοποιούνται για τη βαφή των αυτοκινήτων είναι πλέον υδατοδιαλυτά.

Είναι λοιπόν φανερό ότι σήμερα τα βαφεία-φανοποιεία είναι επιχειρήσεις με άρτια καταρτισμένους τεχνίτες ευαισθητοποιημένους στα θέματα περιβάλλοντος και στα θέματα της δικής τους και της δημόσιας υγείας, με σύγχρονο μηχανολογικό εξοπλισμό που αποτελείται από φούρνους βαφής με ειδικά συστήματα αντιρρύπανσης με φίλτρα ενεργού άνθρακα, συστήματα προσαγωγής και απαγωγής αέρα με φυγοκεντρικούς ανεμιστήρες, καλίμπρες με χρήση laser, ειδικούς χώρους προεργασίας βαφής με τοπικά συστήματα απαγωγής με ειδικά φίλτρα, κλπ.

Εκτός από τις ειδικές προδιαγραφές που ισχύουν για τα βαφεία-φανοποιεία, γενικά όλα τα συνεργεία είναι εγκαταστάσεις που διέπονται από αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο όσον αφορά την αδειοδότηση τους, ελέγχονται και εφοδιάζονται με πιστοποιητικό πυροπροστασίας και αυστηρούς περιβαλλοντικούς όρους και δίνεται η δυνατότητα σε όσους δεν επιθυμούν συνεργεία αυτοκινήτων στην πολυκατοικία τους, απαγόρευσης μέσω του κανονισμού πολυκατοικίας.

Ο ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ όμως εγκατάστασης ΝΕΩΝ μικρών συνεργείων, σε αρκετές περιπτώσεις σε ολόκληρη την έκταση ενός Δήμου, πλήττει κυρίως τους νέους ‘’μικρούς’’ επαγγελματίες και έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός κλειστού επαγγέλματος με όσους επαγγελματίες έχουν ήδη άδεια λειτουργίας.
Σήμερα που η χώρα βιώνει μία πρωτοφανή οικονομική κρίση, που συζητάμε για άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων και ΑΝΑΠΤΥΞΗ, τέτοιου είδους αποκλεισμοί είναι απαράδεκτοι.
Λαμβάνοντας υπ’ όψη ότι σε αρκετά Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια το όριο κατάτμησης και ΑΡΤΙΟΤΗΤΑΣ στις ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ορίζεται στα 10.000τ.μ., (10 ΣΤΡΕΜΜΑΤΑ) γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι το κόστος επένδυσης για τη δημιουργία νέων συνεργείων είναι ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΟ.

Με το παρόν σχέδιο προεδρικού διατάγματος ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΤΑΙ η πρόθεση της πολιτείας σε περιοχές ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ και ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ να ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ η ίδρυση και λειτουργία ΣΥΝΕΡΓΕΙΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ (ΣΥΝΗΘΩΝ ΟΧΗΜΑΤΩΝ).
Σκοπός όμως είναι και η ΕΦΑΡΜΟΓΗ, γιατί σύμφωνα με το Π.Δ. (5) ΄΄Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γης΄΄ (ΦΕΚ/166/Δ’/6-3-1987) και το άρθρο 6 του Ν. 3710/2008 (ΦΕΚ/216/Α’/23-10-2008) ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ η ίδρυση και λειτουργία συνεργείων συντήρησης και επισκευής συνήθων οχημάτων σε περιοχές με χρήση ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ και ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ.

Θεωρούμε ότι πρέπει να υπάρχει ΕΝΑΡΜΌΝΙΣΗ των Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων με την ισχύουσα νομοθεσία και οι αρμόδιοι φορείς που εμπλέκονται στην εκπόνησή τους να τη λαμβάνουν υπ’ όψη χωρίς δυσμενείς ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ για συγκεκριμένους κλάδους.
Η ΕΞΑΙΡΕΣΗ που υφίσταται ήδη ο δικός μας επισκευαστικός κλάδος πιστεύουμε ότι δεν προτείνεται από τους Δήμους αλλά από τον ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ο οποίος αποτελεί εποπτευόμενο φορέα του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.

Το ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΔΕΙΟΥΧΩΝ ΒΙΟΤΕΧΝΩΝ ΒΑΦΕΩΝ – ΛΑΜΑΡΙΝΑΔΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ΝΟΜΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, αναμένει από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής τις απαιτούμενες ενέργειες ώστε να υπάρχει εναρμόνιση των Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων των Δήμων τόσο με την ισχύουσα νομοθεσία όσο και με το παρόν νέο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για τις χρήσεις γης.

Με εκτίμηση,
για το Δ.Σ.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο Γ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΣΠΥΡΟΣ ΤΑΒΛΑΡΙΔΗΣ

ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 45,54631 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΤΗΛ. & ΦΑΞ:2310/237-517 E-MAIL:soblam@otenet.gr

Ε.Ο.Β.Ε.Α.Μ.Μ.
ΕΝΙΑΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΒΙΟΤΕΧΝΩΝ ΕΠΙΣΚΕΥΑΣΤΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΩΝ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΩΝ
(ΑΡΙΘ. ΑΝΑΓΝ. 1024/1970)

Κρατύλου 14 104 42 ΑΘΗΝΑ Τηλ.: 210 5138913 5142222 Fax: 210 5138913
^[3]

Αριθ. Πρωτ. 14529 Αθήνα 30/1/2012

Η ΕΟΒΕΑΜΜ προτείνει :

Άρθρο 5
Περιοχές Πολεοδομικού Κέντρου — Κεντρικής Λειτουργίας Πόλης — Τοπικού
Κέντρου Συνοικίας – Γειτονιάς

Στις περιοχές της κατηγορίας αυτής, επιτρέπονται μόνο :

1. Κατοικία
2. Κοινωνική πρόνοια
3. Εκπαίδευση
4. Αθλητικές εγκαταστάσεις (εκτός μεγάλων αθλητικών εγκαταστάσεων)
5. Θρησκευτικοί χώροι
6. Πολιτιστικές εγκαταστάσεις (6)
7. Εμπορικά καταστήματα, καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών, υπεραγορές,
πολυκαταστήματα, εμπορικά κέντρα (2)
8. Γραφεία, Τράπεζες, Ασφάλειες, Κοινωφελείς Οργανισμοί
9. Διοίκηση
10. Περίθαλψη (3)
11. Χώροι συνάθροισης κοινού
12. Εστίαση
13. Αναψυκτήρια
14. Κέντρα διασκέδασης – αναψυχής
15. Ξενοδοχεία και λοιπές τουριστικές εγκαταστάσεις (1)
16. Στάθμευση (κτίρια-γήπεδα)
17. Πρατήρια υγρών καυσίμων (όπως άρθρο 4 παρ. 14), πλυντήρια λιπαντήρια αυτοκινήτων
18. Σταθμοί μετεπιβίβασης ΜΜΜ
19. Συνεργεία αυτοκινήτων (όπως παρ. 17 άρθρου 4)Πρόταση ΕΟΒΕΑΜΜ
20. Επαγγελματικά εργαστήρια χαμηλής όχλησης και εγκαταστάσεις αποθήκευσης(μέχρι 15
ΗΡ και μέχρι 50 KW) (5)
21. Σταθμοί υπεραστικών λεωφορείων
22. Εμπορευματικοί σταθμοί αυτοκινήτων
Οι χρήσεις με τα στοιχεία 18, 21, 22 επιτρέπονται μόνον εφόσον προβλέπονται οι χώροι ανάπτυξής τους από το ρυμοτομικό σχέδιο.

Ειδικότερα, για τα τοπικά κέντρα συνοικίας – γειτονιάς ισχύουν τα παρακάτω :
(1) Ξενοδοχεία και λοιπές τουριστικές εγκαταστάσεις (μόνο κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα και ξενώνες) μέχρι 100 κλίνες, συνολικής επιφάνειας δόμησης 2000 τμ. ανά οικόπεδο. Μεγαλύτερη επιφάνεια επιτρέπεται εφόσον καθορίζεται συγκεκριμένος χώρος από το εγκεκριμένο σχέδιο .
(2) Εμπορικά καταστήματα, καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών, υπεραγορές και πολυκαταστήματα, συνολικής επιφάνειας δόμησης μέχρι 1.200 τμ. ανά οικόπεδο.
(3) Περίθαλψη μέχρι 100 κλίνες ή 2.000 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά οικόπεδο. Μεγαλύτερη επιφάνεια επιτρέπεται εφόσον καθορίζεται συγκεκριμένος χώρος από το εγκεκριμένο σχέδιο .

Με εκτίμηση

Για το Δ.Σ. της ΕΟΒΕΑΜΜ

Ο Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας

Αθανάσιος Νικολόπουλος Χρήστος Ευαγγέλου

Σχόλια που αφορούν εις την δημόσια διαβούλευση επί σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος «Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γης» του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής.

Σε σχέση με το άρθρο 5 του Σχεδίου Π.Δ. «Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γης» που προωθεί το Υ.ΠΕ.Κ.Α. θεωρώ ότι αποτελεί μεγάλη αδικία η εφαρμογή των συγκεκριμένων διατάξεων για ιδιοκτησίες εντός Σχεδίων Πόλεων όπου έχουν αρθεί απαλλοτριώσεις με αμετάκλητη δικαστική απόφαση και έχει δρομολογηθεί η τροποποίηση του Σχεδίου Πόλης με απόφαση του οικείου Δημοτικού Συμβουλίου η οποία έχει επικυρωθεί από το Γενικό Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης της οικείας Περιφέρειας.
Κατά την άποψη μου στο άρθρο 16 «Γενικές και μεταβατικές διατάξεις» πρέπει να συμπληρωθεί εδάφιο που να αναφέρει: «Δεν εμπίπτουν στις διατάξεις του παρόντος Π.Δ. και ισχύουν οι προγενέστερες διατάξεις για τα οικόπεδα για τα οποία έχει εκδοθεί αμετάκλητη δικαστική απόφαση άρσης απαλλοτρίωσης και έχει αποφασίσει το Δημοτικό Συμβούλιο του οικείου Δήμου την τροποποίηση του Σχεδίου Πόλης με συγκεκριμένη χρήση γης και όρους δόμησης, δηλαδή δεν ισχύουν οι περιορισμοί στα μεγέθη εκμετάλλευσης των επιτρεπομένων χρήσεων».
Επομένως π.χ. σε αμετάκλητα αποχαρακτηρισμένο οικόπεδο εμβαδού 25.920,50 τ.μ. το οποίο μετά την εισφορά σε γη όπως υπολογίζεται βάσει της παρ. 5 του άρθρου 11 του Ν. 3212/2003 απομένει 13.789,23 τ.μ. και με Σ.Δ. περιοχής 1,2 δηλαδή συνολικής δόμησης 16.547 τ.μ. να είναι δυνατή η ίδρυση και λειτουργία Εμπορικού Κέντρου ίσου εμβαδού με Υπεραγορές, Πολυκαταστήματα, Εμπορικά Καταστήματα, Χώρους Συνάθροισης Κοινού, Χώρους Υγειονομικού Ενδιαφέροντος χωρίς περιορισμούς στο μέγεθός τους δηλαδή και μεγαλύτερου εμβαδού από τα 1.200 τ.μ. που προτείνει το Σχέδιο του Π.Δ.

Ηράκλειο 30/1/2012 Ο συντάξας

Αριστόδημος Ε. Λυδάκης
Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π.

Στο άρθρο 5, που ρυθμίζει τις χρήσεις στις περιοχές πολεοδομικού κέντρου κ.ο.κ., προβλέπεται για τα ξενοδοχεία ο περιορισμός των 100 κλινών και της συνολικής επιφάνειας των 2.000.τ.μ. ανά οικόπεδο. Δεν είναι κατανοητό για ποιο λόγο να υφίστανται αυτοί οι περιορισμοί, τη στιγμή που ξενοδοχειακές μονάδες με την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική τους, αλλά και με την ίδια τη λειτουργία τους μπορούν να αποτελέσουν σημείο αναφοράς τόσο για τους κατοίκους όσο και αξιοθέατο για τους τουρίστες, προσδίδοντας αξία στην περιοχή. Και στην περίπτωση αυτή θα πρέπει η τελική απόφαση να ληφθεί σε τοπικό επίπεδο.

Αρθρο 5

Σελ. 6: Να επιβεβαιωθεί ότι δεν υπάρχει παραπομπή σε υποσημείωση (4) και ότι οι υποσημειώσεις είναι μόνο 3.

1. Ομοίως με το προηγούμενο άρθρο, οι αναφορές στο παρόν άρθρο είναι αναγκαίο να αναμορφωθούν και να αναφέρονται σε μέγιστη συνολική δόμηση ανά κτιριακή εγκατάσταση και όχι ανά οικόπεδο. Επαναλαμβάνεται ότι οι ειδικοί μας συνεργάτες αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι με αυτό τον τρόπο θα έχουμε πολυπληθείς και άσκοπες πράξεις κατατμήσεων απλά και μόνο λόγω του μη βέλτιστου ορισμού της εν λόγω μέγιστης δόμησης με αποτέλεσμα την άσκοπη αύξηση του κόστους, της διαχείρισης, της πολυπλοκότητας και των γραφειοκρατικών διαδικασιών ανάπτυξης. Η αναφορά ανά οικόπεδο δεν αποτελεί κατάλληλη προσέγγιση. Σκοπός είναι να καταστήσουμε την ανάπτυξη σε αυτή τη χώρα ως μία διαδικασία απλή, λογική, εύκολα ελεγχόμενη, φιλική και εν τέλει βέλτιστη τόσο για τους επιχειρηματίες όσο και για του πολίτες μας.
2. Εξάλλου θα δημιουργηθεί και πάλι θέμα άδικης αντιμετώπισης και απαξίωσης των οικοπέδων με μεγάλη επιφάνεια λόγω της αναφοράς της μέγιστης δόμησης σε κάθε μία από τις προαναφερόμενες περιπτώσεις (χρήσεις) χωρίς από την άλλη να δημιουργεί κάποιο σημαντικό όφελος η αντιμετώπιση αυτή (μέγιστη δόμηση ανά οικόπεδο). Ως αποτέλεσμα θα έχουμε την άσκοπη (σχετική) απαξίωση των οικοπέδων με μεγαλύτερη επιφάνεια και την απώλεια σημαντικών αξιών, που σε διαφορετική περίπτωση θα μπορούσαν να συμβάλουν πολλαπλασίως στην ανάπτυξη των μεγεθών της Ελληνικής Οικονομίας.

Να προβλεφθει στο Π.Δ χωρις ασαφειες και γενικοτητες η
διαδικασία , τα δικαιολογητικα και η αρμοδια υπηρεσια ως προς την αλλαγη χρησης ειτε της ίδιας κατηγορίας ειτε
διαφορετικης . Προτείνω την διαδικασία ενήμερωσης της άδειας από το μηχανικό και μόνο και υποχρέωση της υπηρεσίας
να ενημερωσει το φακελο χωρις έλεγχο -παρατηρησεις και
γραφειοκρατια ….
Αλλαγη χρησης μπορει να γινεται και
-σε άδεια ειναι σε ισχυ και ειτε ολοκληρωθηκαν οι εργασιες
ειτε όχι
– Σε κτιριο που έληξε η άδεια , αλλα δεν ολοκληρωθηκαν
οι εργασίες
-Σε κτιριο που έχει αυθαιρεσίες ή απλες τροποποιησεις των μελετων . Να μη εξαρταται η αλλαγη χρησης από τις τυχον
αυθαιρεσίες και τροποποιήσεις . Να υποβαλλονται μονο οι επι
πλεον μελετες ,όπως προβλέπονται σε τη νεα χρηση
Το Σχόλιο σας θα δημοσιευθεί μόλις ελεγχθεί απο τον διαχειριστή.

Σχόλια που αφορούν εις την δημόσια διαβούλευση επί σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος «Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γης» του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής.

Στο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος «Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γής» το οποίο προτείνει ο αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής κ. Νικόλαος Σηφουνάκης, στο εισαγωγικό του σημείωμα αναφέρονται τα παρακάτω: «Από το 1987 που θεσμοθετήθηκε το ΠΔ για τις «κατηγορίες και το περιεχόμενο χρήσεων γης» και το οποίο ισχύει μέχρι σήμερα, εμφανίστηκαν νέες λειτουργίες και χρήσεις και, συνεπώς, θα πρέπει να διατυπωθούν πιο αναλυτικοί ορισμοί για κάθε χρήση και να υπάρξει μια πιο εξειδικευμένη κατηγοριοποίηση λαμβάνοντας υπόψη τις σημερινές απαιτήσεις του πολεοδομικού και χωροταξικού σχεδιασμού χωρίς ερμηνευτικές αμφιβολίες και ασάφειες.
Το νέο σχέδιο ΠΔ για τις χρήσεις γης επιχειρεί τη συμπλήρωση και τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου, τίθεται από σήμερα και έως την 31.01.2012 σε δημόσια διαβούλευση και καλούνται οι πολίτες και οι φορείς να συμμετάσχουν ουσιαστικά με τα σχόλια και τις προτάσεις τους.»
Έχουν μέχρι σήμερα δοθεί δύο παρατάσεις στην συγκεκριμένη διαβούλευση και τούτο λόγω της μεγάλης αντίδρασης μεταξύ των φορέων και του ελληνικού λαού που έχουν προκαλέσει οι διατάξεις του συγκεκριμένου σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος.

Μεταξύ των νέων ρυθμίσεων που εισάγει το σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος. είναι αυτές του άρθρου 5 όπου αναφέρονται τα παρακάτω:
Άρθρο 05: Περιοχές Πολεοδομικού Κέντρου – Κεντρικής Λειτουργίας Πόλης – Τοπικού Κέντρου Συνοικίας – Γειτονιάς
Στις περιοχές της κατηγορίας αυτής, επιτρέπονται μόνο :
1. Κατοικία
2. Κοινωνική πρόνοια
3. Εκπαίδευση
4. Αθλητικές εγκαταστάσεις (εκτός μεγάλων αθλητικών εγκαταστάσεων)
5. Θρησκευτικοί χώροι
6. Πολιτιστικές εγκαταστάσεις (6)
7. Εμπορικά καταστήματα, καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών, υπεραγορές, πολυκαταστήματα, εμπορικά κέντρα (2)
8. Γραφεία, Τράπεζες, Ασφάλειες, Κοινωφελείς Οργανισμοί
9. Διοίκηση
10. Περίθαλψη (3)
11. Χώροι συνάθροισης κοινού
12. Εστίαση
13. Αναψυκτήρια
14. Κέντρα διασκέδασης – αναψυχής
15. Ξενοδοχεία και λοιπές τουριστικές εγκαταστάσεις (1)
16. Στάθμευση (κτίρια-γήπεδα)
17. Πρατήρια υγρών καυσίμων (όπως άρθρο 4 παρ. 14), πλυντήρια λιπαντήρια αυτοκινήτων
18. Σταθμοί μετεπιβίβασης ΜΜΜ
19. Συνεργεία αυτοκινήτων (όπως παρ. 16 άρθρου 4)
20. Επαγγελματικά εργαστήρια χαμηλής όχλησης και εγκαταστάσεις
αποθήκευσης(μέχρι 15 ΗΡ και μέχρι 50 KW) (5)
21. Σταθμοί υπεραστικών λεωφορείων
22. Εμπορευματικοί σταθμοί αυτοκινήτων
Οι χρήσεις με τα στοιχεία 18, 21, 22 επιτρέπονται μόνον εφόσον προβλέπονται οι χώροι ανάπτυξής τους από το ρυμοτομικό σχέδιο.
Ειδικότερα, για τα τοπικά κέντρα συνοικίας – γειτονιάς ισχύουν τα παρακάτω :
(1) Ξενοδοχεία και λοιπές τουριστικές εγκαταστάσεις (μόνο κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα και ξενώνες) μέχρι 100 κλίνες, συνολικής επιφάνειας δόμησης 2000 τμ. ανά οικόπεδο. Μεγαλύτερη επιφάνεια επιτρέπεται εφόσον καθορίζεται συγκεκριμένος χώρος από το εγκεκριμένο σχέδιο .
(2) Εμπορικά καταστήματα, καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών, υπεραγορές και πολυκαταστήματα, συνολικής επιφάνειας δόμησης μέχρι 1.200 τμ. ανά οικόπεδο.
(3) Περίθαλψη μέχρι 100 κλίνες ή 2.000 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά οικόπεδο. Μεγαλύτερη επιφάνεια επιτρέπεται εφόσον καθορίζεται συγκεκριμένος χώρος από το εγκεκριμένο σχέδιο.»

Από τα προηγούμενα εδάφια (1), (2), (3) προκύπτει ότι στα εδάφια (1) και (3) που αφορούν σε ξενοδοχεία και λοιπές τουριστικές εγκαταστάσεις και Κλινικές-Κέντρα περίθαλψης, μετά τους περιορισμούς ως προς τον αριθμό των κλινών και την δόμηση, τίθεται παρέκκλισης με την διατύπωση της φράσεως «Μεγαλύτερη επιφάνεια επιτρέπεται εφόσον καθορίζεται συγκεκριμένος χώρος από το εγκεκριμένο σχέδιο» η οποία φράσης απουσιάζει από το εδάφιο (2) το οποίον αφορά σε Εμπορικά καταστήματα, καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών, υπεραγορές και πολυκαταστήματα, για τα οποία ισχύει ο ασφυκτικός περιορισμός της συνολικής επιφάνειας δόμησης μέχρι 1.200 τετραγωνικά μέτρα, ανά οικόπεδο.
Είναι λοιπόν προφανές ότι για τις Τουριστικές Επιχειρήσεις (Ξενοδοχεία κλπ) και τις επιχειρήσεις Περίθαλψης (Κλινικές, Κέντρα αρωγής κλπ) ο περιορισμός στον αριθμό κλινών και την δόμηση είναι ανύπαρκτος για τα οικόπεδα τα οποία σήμερα έχουν την συγκεκριμένη δυνατότητα, σε αντιθέσει με τα Καταστήματα, Υπεραγορές , Πολυκαταστήματα και τα Εμπορικά Κέντρα για τα οποία θα ισχύει περιορισμός της δόμησης αυτός των 1.200 τετραγωνικών μέτρων ανά οικόπεδο ακόμη και εάν καθορίζεται ή χρήση του συγκεκριμένου χώρου από το εγκεκριμένο σχέδιο.
Κατά την άποψη μου, θα πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη τους και να αξιολογήσουν εκείνοι που συντάσσουν το παρόν σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος τους παρακάτω πραγματικούς, αληθείς και ουσιαστικούς λόγους για τους οποίους θα πρέπει να καταργηθεί ο περιορισμός αυτός των τετραγωνικών μέτρων που αφορά τα καταστήματα λιανικού εμπορίου , διότι καταστήματα λιανικού εμπορίου είναι οι υπεραγορές και τα πολυκαταστήματα καθώς επίσης πράξεις λιανικού εμπορίου διακονούν και τα οργανωμένα εμπορικά κέντρα.

Η πολιτεία έθεσε σε ισχύ διατάξεις για την, «κατά την άποψη της», σωστή λειτουργία του λιανεμπορίου με το άρθρο 10 του Ν. 2323/1995 όπως αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρο 10 Ν.3377/2005, με τα οποία για την περιφέρεια ισχύσαν περιοριστικοί όροι ως προς το εμβαδόν των καταστημάτων υπεραγορών και πολυκαταστημάτων με επακόλουθο την έκδοση των αποφάσεων με αριθμό 3037/2008 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας και 2194/2006 του Τμήματος Δ του Συμβουλίου της Επικρατείας (περίπτωση Πράκτικερ στην περιοχή σήμερα του Δήμου Ηρακλείου Κρήτης, τότε Δήμου Νέας Αλικαρνασσού ) με τις οποίες εκρίθησαν αντισυνταγματικές οι διατάξεις των παραπάνω νομοθετημάτων όσον αφορά το άρθρο 10.

Η πολιτεία θεσμοθέτησε τις παρακάτω αποφάσεις για την λειτουργία των εμπορικών κέντρων οι οποίες σήμερα είναι σε ισχύ:

1. Με την 109380/8296/1161/Β0014/ΠΟΛ 1112/05.10.2007 (ΦΕΚ-2022/Β/15-10-07) απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών καθορίζεται η έννοια του Εμπορικού Κέντρο, οι προϋποθέσεις , οι διαδικασίες και οι λεπτομέρειες άσκησης της επιλογής φορολόγησης και μίσθωσης των χώρων αυτών.
Συγκεκριμένα στο άρθρο 1 αναφέρονται:
Άρθρον 1
Έννοια εμπορικού κέντρου.
Ως εμπορικό κέντρο νοείται το ακίνητο ή το συγκρότημα ακινήτων τα οποία αποτελούν ενιαίο λειτουργικά σύνολο, για το οποίο συντρέχουν τουλάχιστον οι εξής προϋποθέσεις:
α) διαθέτει κατ’ ελάχιστο, συνολική επιφάνεια 4000 τμ σε ένα ή περισσότερα επίπεδα,
β) λειτουργεί ή προορίζεται να λειτουργήσει υπό ενιαία διαχείριση και εκμετάλλευση,
γ) διαθέτει χώρους κατάλληλους για άσκηση δραστηριότητας παράδοσης αγαθών ή/και παροχής υπηρεσιών.

2.Με την 1040776/2851/209/Β0014/ΠΟΛ.1056/16.4.2009 απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών τροποποιήθηκε η με αριθμό 1093809/8296 /1161/Β0014/ΠΟΛ.1112/5.10.2007(ΦΕΚ-2022/Β/15-10-07) απόφαση για τη μίσθωση χώρων εμπορικών κέντρων και συγκεκριμένα το άρθρο 1 ως έξης:
«Άρθρο 1. Έννοια εμπορικού κέντρου.
1. Ως εμπορικό κέντρο νοείται το ακίνητο ή το συγκρότημα ακινήτων τα οποία αποτελούν ενιαίο λειτουργικά σύνολο, για το οποίο συντρέχουν τουλάχιστον οι εξής προϋποθέσεις:
α) διαθέτει κατ’ ελάχιστο, συνολική επιφάνεια 4.000 τ.μ. σε ένα ή περισσότερα επίπεδα,
β) λειτουργεί ή προορίζεται να λειτουργήσει υπό ενιαία διαχείριση και εκμετάλλευση,
γ) διαθέτει χώρους κατάλληλους για άσκηση δραστηριότητας παράδοσης αγαθών ή/και παροχής υπηρεσιών,
δ) οι χώροι του εκμισθώνονται τουλάχιστον σε δεκαπέντε (15) διαφορετικές επιχειρήσεις προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ως εμπορικό κατάστημα.
2. Οι αιτήσεις φορολόγησης που υπεβλήθησαν μέχρι 9.5.2008, ημερομηνία έκδοσης της εγκυκλίου 1053013/3042/444/Β0014/ΠΟΛ.1081/ /09.05.2008, με την οποία τέθηκε ερμηνευτικά ως προϋπόθεση το σημείο δ) της ανωτέρω παραγράφου 1, γίνονται αποδεκτές, για λόγους χρηστής διοίκησης, και χωρίς να πληρούται η προϋπόθεση του εν λόγω σημείου δ), εφόσον πληρούνται οι λοιπές προϋποθέσεις.».

Στο άρθρο 17: Σχέδιο Υ.Α. επί της παρ. 1Γ του άρθρου 1 του Προεδρικού Διατάγματος χρήσεων γης ¨Πίνακας εξειδίκευσης περιεχομένου ειδικών κατηγοριών χρήσεων ήτοι :
«- Εμπορικό κατάστημα είναι ο ισόγειος χώρος ή τμήμα ισογείου χώρου κτιρίου με ανεξάρτητη πρόσβαση, που χρησιμοποιείται για έκθεση, πώληση εμπορευμάτων.
– Εμπορικό κέντρο είναι το σύνολο αυτοτελών εμπορικών καταστημάτων – επιχειρήσεων ή καταστημάτων παροχής προσωπικών υπηρεσιών που ενδεχομένως σε ορισμένες περιπτώσεις συνυπάρχουν και με άλλους χώρους συνάθροισης κοινού, με εστιατόρια κλπ. , που έχουν κοινή πρόσβαση, κοινά μέσα επικοινωνίας σε περισσότερους από ένα (1) ορόφους, κοινούς κοινόχρηστους χώρους και μπορεί να εκτείνονται σε πλέον του ισογείου ορόφους ή αποτελούν τουλάχιστον το 80% του συντελεστού δόμησης του οικοπέδου.
– Πολυκατάστημα είναι το σύνολο επί μέρους ανεξαρτήτων εμπορικών

καταστημάτων ή καταστημάτων παροχής προσωπικών υπηρεσιών που απαρτίζουν
μια επιχείρηση με κοινή πρόσβαση.
– Υπεραγορά είναι εμπορικό κατάστημα τροφίμων (Super Market) ή άλλων ειδών, που περιλαμβάνει και τμήματα πώλησης διαφορετικών ειδών και αποτελεί μια επιχείρηση».

Ο περιορισμός της Δόμησης των 1.200,00 τετραγωνικών μέτρων ανά οικόπεδο καταργεί όλες τις προηγούμενες αποφάσεις και στερεί την δυνατότητα στους επιχειρηματίες εφεξής να δημιουργήσουν Πολυκαταστήματα, Υπεραγορές και Εμπορικά Κέντρα ακόμη και σε οικόπεδα στα οποία σήμερα υπάρχει η δυνατότητα αυτή από το εγκεκριμένο σχέδιο.
Η περιοριστική αυτή διάταξη , η οποία κατά την άποψη μου είναι φωτογραφική, οδηγεί σήμερα στην Δημιουργία Ολιγοπωλίου, ωφελεί μόνον αυτούς οι όποιοι μέχρι σήμερα ιδρύσαν και λειτουργούν Πολυκαταστήματα, Υπεραγορές ή Εμπορικά Κέντρα και εμποδίζει όλους εκείνους οι όποιοι προσβλέπουν στην δημιουργία νέων, αποτελώντας τροχοπέδη στην ανάπτυξη του «επιχειρείν» στον ευαίσθητο επιχειρηματικά αλλά και κοινωνικά αυτόν τομέα.

Οι διατάξεις αυτές κατά την άποψη μου κρίνονται ότι δεν είναι σύμφωνες με το σύνταγμα διότι στο άρθρο 5 παράγραφος 1 του Συντάγματος, κατοχυρώνεται μεταξύ των άλλων και η ελεύθερη ίδρυση και εκμετάλλευση εμπορικών καταστημάτων (βλέπε αποφάσεις 1991-2/2001 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας) καθόσον «Καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη».

Καλόν θα είναι να λάβουν υπόψη οι συντάξαντες το σχέδιο του παραπάνω Προεδρικού Διατάγματος το άρθρο 106 παράγραφος 1 του Συντάγματος αναφέρει ότι: «Για την εδραίωση της κοινωνικής ειρήνης και την προστασία του γενικού συμφέροντος το Κράτος προγραμματίζει και συντονίζει την οικονομική δραστηριότητα στη Χώρα, επιδιώκοντας να εξασφαλίσει την οικονομική ανάπτυξη όλων των τομέων της εθνικής οικονομίας λαμβάνοντας τα επιβαλλόμενα μέτρα για την αξιοποίηση των πηγών του εθνικού πλούτου, από την ατμόσφαιρα και τα υπόγεια ή υποθαλάσσια κοιτάσματα, για την προώθηση της περιφερειακής ανάπτυξης και την προαγωγή ιδίως της οικονομίας των ορεινών, νησιωτικών και παραμεθόριων περιοχών» και τα προβλεπόμενα στο άρθρο 79 παράγραφος 8 του Συντάγματος περί προγραμμάτων οικονομικής και κοινωνικής αναπτύξεως εγκρινομένων από την Ολομέλεια της Βουλής, καθώς και η επιβολή συναφών περιορισμών στην ιδιωτική οικονομική δραστηριότητα.

Είναι γεγονός ότι η διοίκηση προσπάθησε με την απόφαση Αποφ-Κ1/164/17-1-11 (ΦΕΚ-275/Β/22-2-11) να προσαρμόσει τις διατάξεις της αδειοδοτησης των καταστημάτων λιανεμπορίου με τους παρακάτω τροποποιήσεις ήτοι:
«Αποφ-Κ1/164/17-1-11 (ΦΕΚ-275/Β/22-2-11) Προσαρμογή διατάξεων αρμοδιότητας Γενικής Γραμματείας Εμπορίου στην οδηγία ΕΚ-123/06 σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά.
ΑΡΘΡΟΝ-3 Προσαρμογή διατάξεων καταστημάτων λιανικού εμπορίου.
1. Στο εδάφιο α της παραγράφου 1 του Άρθρου 10 του Ν-3377/05 διαγράφονται οι λέξεις «και του οικείου επιμελητηρίου».
2. Καταργείται το στοιχείο (γ) του εδάφιο β της παρ.4 του Αρθ-10 του Ν-3377/05.
3. Καταργούνται οι περιπτώσεις α και περιπτώσεις β της παρ.5 του Αρθ-10 του Ν-3377/05.

4. Η αποκλειστική προθεσμία έκδοσης της απόφασης του αρμοδίου οργάνου της
παρ.6 του Αρθ-10 τροποποιείται σε τριάντα (30) ημέρες από την υποβολή της αίτησης.» περιγράφοντας και αποτυπώνοντας τις σκέψεις και τους προβληματισμούς της στις παρακάτω παραγράφους
«Β) Την ανάγκη αναβάθμισης των υπηρεσιών της Δημόσιας Διοίκησης προς τον πολίτη και τις επιχειρήσεις.
Γ) Το γεγονός ότι μέσω του συστήματος αδειοδότησης στον τομέα του υπαιθρίου εμπορίου και των λαϊκών αγορών εξυπηρετούνται επιτακτικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος, οι οποίοι σχετίζονται με την επίτευξη στόχων κοινωνικής πολιτικής και ειδικότερα με την παροχή ευκαιριών εργασίας και συνακόλουθα προστασίας του εισοδήματος σε ευπαθείς ομάδες πληθυσμού, όπως τα άτομα με αναπηρία, οι αθίγγανοι, οι παλιννοστούντες, οι μικροί παραγωγοί γεωργικών προϊόντων κλπ, οι οποίοι σε διαφορετική περίπτωση θα αντιμετωπίσουν σοβαρά κοινωνικά προβλήματα. Τα προαναφερόμενα επιβάλλουν τη διατήρηση του συστήματος χορήγησης αδειών στους επαγγελματίες του τομέα του υπαίθριου εμπορίου και των λαϊκών αγορών, επειδή η εκ των προτέρων αδειοδότηση δεν μπορεί να αντικατασταθεί από έναν αποτελεσματικό μηχανισμό εκ των υστέρων ελέγχων.
Δ) Το γεγονός ότι μέσω του συστήματος αδειοδότησης στον τομέα των καταστημάτων λιανικού εμπορίου εξυπηρετούνται επιτακτικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος, οι οποίοι σχετίζονται με την προστασία του περιβάλλοντος, συμπεριλαμβανομένου και του αστικού περιβάλλοντος, καθώς και της εθνικής, ιστορικής, οικιστικής και καλλιτεχνικής κληρονομιάς. Τα προαναφερόμενα επιβάλλουν τη διατήρηση του συστήματος χορήγησης αδειών καταστημάτων λιανικού εμπορίου επειδή η επίτευξη των ανωτέρω στόχων δεν εξασφαλίζεται με λιγότερο περιοριστικά μέτρα όπως με εκ των υστέρων ελέγχους. Συγκεκριμένα, η επιβάρυνση του περιβάλλοντος και το κόστος μιας εκ των υστέρων προσπάθειας διόρθωσης τυχόν παραβάσεων είναι συχνά απαγορευτικά, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις η περιβαλλοντική βλάβη ή/και η οικιστική επιβάρυνση μπορεί να είναι μη αναστρέψιμη.
Ε) Το γεγονός ότι συγκεκριμένοι και επιτακτικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος που σχετίζονται άμεσα με την προστασία της δημόσιας υγείας, των καταναλωτών και του αστικού περιβάλλοντος επιβάλλουν την διατήρηση στις διαδικασίες αδειοδότησης που ρυθμίζονται στην παρούσα απόφαση ορισμένων σχετικών απαιτήσεων και προϋποθέσεων, βασισμένων στην αρχή της αναλογικότητας και κατάλληλων για την υλοποίηση των επιδιωκόμενων, μέσω αυτών, στόχων.»

Στον Ν-3852/10 (ΦΕΚ-87/Α/7-6-10) «Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης – Πρόγραμμα Καλλικράτης» στο άρθρο 73 που αναφέρει τις αρμοδιότητες Επιτροπής Ποιότητας Ζωής των Δήμων περιλαμβάνονται και τα:
ί) θέματα καθορισμού χρήσεων γης,
ii) θέματα ρυθμιστικών σχεδίων, προγραμματισμού εφαρμογής ρυθμιστικών σχεδίων, οικιστικής οργάνωσης ανοικτών πόλεων, εφαρμογής Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΓΠΣ), πολεοδομικών μελετών, ανάπλασης περιοχών, πολεοδομικών επεμβάσεων, χρηματοδότησης προγραμμάτων ανάπλασης, ανασυγκρότησης υποβαθμισμένων περιοχών, πολεοδομικής αναμόρφωσης προβληματικών περιοχών, αποζημίωσης ρυμοτομούμενων, πολεοδομικών ρυθμίσεων, εισφοράς σε γη ή σε χρήμα, περιοχών ειδικά ρυθμιζόμενης πολεοδόμησης (ΠΕΡΠΟ) και έγκρισης πολεοδομικών μελετών,
iii) τη λήψη αποφάσεων για θέματα προστασίας του περιβάλλοντος,
τα οποία εισηγείται στο Δημοτικό Συμβούλιο το οποίο αποφασίζει για την προέγκριση ίδρυσης ή εγκατάστασης καταστημάτων, επιχειρήσεων και λοιπών δραστηριοτήτων, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, αλλά και εκφράζει γνώμη

και διατυπώνει προτάσεις για πολεοδομική ανάπτυξη και ανάπλαση της περιοχής.

Δηλαδή αυτό σημαίνει ότι οι Δήμοι έχουν κύριο λόγο και συμμετοχή στην οποιαδήποτε λήψη απόφασης για την δημιουργία και θεσμοθέτηση των χρήσεων γης , των ΣΧΟΟΑΠ, των ΓΠΣ, των ΠΕΡΠΟ κλπ, αλλά και την ίδρυση και λειτουργία των Εμπορικών Κέντρων. Υπεραγορών και Πολυκαταστημάτων στα όρια των, γεγονός το οποίο δεν λαμβάνεται καθόλου υπόψη από το ΥΠΕΚΑ το οποίο μονομερώς θέτει περιορισμούς χωρίς να λαμβάνει υπόψη του τις Τοπικές Κοινωνίες.

Πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη ότι ο περιορισμός δόμησης (συγκεκριμένα ανώτατα όρια δόμησης για συγκεκριμένη χρήση) συνιστά περιορισμό συνταγματικώς κατοχυρωμένης ελευθερίας, ο οποίος είναι ανεκτός από το Σύνταγμα, μόνον εάν η σχετική νομοθετική ρύθμιση δικαιολογείται από συγκεκριμένους λόγους δημοσίου συμφέροντος, καθορίζει σαφή και αντικειμενικού χαρακτήρα κριτήρια, βάσει των οποίων ασκείται η αρμοδιότητα της Διοικήσεως και κινείται εντός των ορίων που χαράσσει η συνταγματική αρχή της αναλογικότητος.
Εξ άλλου, δοθέντος ότι θεμελιώδη επιδίωξη του κράτους δικαίου αποτελεί ο περιορισμός της διακριτικής ευχέρειας της Διοικήσεως στο αυστηρώς αναγκαίο μέτρο, η δια νόμου χορήγηση στη Διοίκηση διακριτικής ευχέρειας, και μάλιστα κατά την άσκηση αρμοδιότητος που απολήγει στην επιβολή περιορισμού στην άσκηση ατομικού δικαιώματος, είναι ανεκτή από το Σύνταγμα, μόνον κατά το μέτρο που η χορήγηση διακριτικής ευχέρειας δικαιολογείται επαρκώς από την ειδική φύση του αντικειμένου της ρυθμίσεως (επιτρέπεται στο συγκεκριμένο άρθρο παρέκκλιση των τετραγωνικών μέτρων της ελαχίστης δόμησης για τα ξενοδοχεία και της κλινικές με εξάντληση του ισχύοντος συντελεστού δόμησης, πράγμα το οποίο δεν εφαρμόζεται αναλογικά στο ίδιο διάταγμα για τα καταστήματα λιανεμπορίου άρα δεν ισχύει και καταπατάται βάναυσα στο συγκεκριμένο άρθρο, η αρχή της αναλογικότητας).

Ηράκλειο 22 Φεβρουαρίου 2012

Για την Σπυρίδων Κωνιωτάκης & Σια ΕΕ
Ετερόρρυθμη Συμβουλευτική, Τεχνική, Εμπορική, Ανάπτυξης Ακινήτων & Παροχής Υπηρεσιών Εταιρεία με τον διακριτικό τίτλο «Ιππόδαμος ΕΕ».

Εντοπίζεται, όπως παραπάνω αναφέρθηκε (Άρθρο 4), ο άνευ λόγου και αυθαίρετος περιορισμός της κινητήριας ισχύος των επαγγελματικών εργαστηρίων από τα 22 kW στους 15 ίππους.
Ταυτόχρονα, στην κατηγορία αυτή επιτρέπονται «Εμπορικά καταστήματα, καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών, υπεραγορές, πολυκαταστήματα, εμπορικά κέντρα». Παρ’ όλα αυτά, για τις περιοχές χαρακτηρισμένες ως «Τοπικά κέντρα συνοικίας – γειτονιάς», προβλέπεται η χωροθέτηση «Εμπορικών καταστημάτων, καταστημάτων παροχής προσωπικών υπηρεσιών, υπεραγορών, πολυκαταστημάτων και εμπορικών κέντρων, συνολικής επιφάνειας δόμησης μέχρι 1.200 τ.μ. ανά οικόπεδο».
Έχουμε τη γνώμη ότι το όριο πρέπει να τεθεί στα 2.000 τ.μ. ανά οικόπεδο, λαμβάνοντας υπόψη μια πιο εξισορροπημένη προσέγγιση κατ’ αναλογία της προηγούμενης παραγράφου.
Οι τιθέμενοι περιορισμοί της συνολικής επιφάνειας της δόμησης των εμπορικών καταστημάτων, καταστημάτων παροχής προσωπικών υπηρεσιών, υπεραγορών, πολυκαταστημάτων, εμπορικών κέντρων, που προτείνουμε και για τις δύο περιπτώσεις, υπηρετούν τη διασφάλιση της τοπικής ανάπτυξης και της εξυπηρέτησης του πληθυσμού, δίχως να προσθέτουν περιβαλλοντικά προβλήματα.

Καταρχήν, οι προτεινόμενες χρήσεις είναι λογικές και επιθυμητες για ένα Περιοχή Πολεοδομικού κέντρου. Η παρατήρηση μου αφορά στον επιβαλομενο περιορισμό για τις 3 χρήσεις στην περίπτωση του τοπικού κέντρου συνοικίας. Δηλαδη, στην επιβολη μεγιστησ επιφανειασ εκμεταλλευσησ ανα οικοπεδο. Η απορία μου γίνεται ακόμα μεγαλύτερη παρατηρώντας ότι για ξενοδοχεία και περίθαλψη προβλέπεται μέθοδος για αύξηση της επιφάνειας ενώ για υπεραγορες όχι. Σε μια περίοδο που επιβάλλεται το ´ανοιγμά´ των επαγγελμάτων και η άρση περιορισμών, σε μια εποχή που η επιχειρηματικότητα στεναζει και η ανάπτυξη μοιάζει όνειρο θερινής νυκτός, προωθούνται τέτοιες διατάξεις που στραγγαλιζουν νέες επιχειρηματικές προσπάθειες. Ιδιαίτερα για τις μεγαλύτερες πόλεις της χώρας μας τα 1.200 μ2 υπεραγορα είναι ένα μέγεθος πολύ μικρό για να είναι ανταγωνιστικό. Συνεπώς η διάταξη αυτή το μόνο που προσφέρει είναι η διατήρηση του ολιγοπωλιου στον κλάδο των υπεραγορων. Προτείνω αν δεν καταργηθεί ο περιορισμός για τις 3 χρήσεις, τουλάχιστον να δίνεται και στις υπεραγορες η δυνατότητα μεγαλύτερης επιφάνειας κατα την έγκριση του σχεδίου πόλης.

Με αφορμή την ανάρτηση σε Δημόσια Διαβούλευση του σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος, με θέμα «Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γης», έχω να κάνω τα παρακάτω σχόλια:
Είναι τουλάχιστον πρόκληση και βάναυση κακοποίηση της νοημοσύνης του Ελληνικού λαού, ο στραγγαλισμός των συνταγματικών συμφερόντων ενός έκαστου εξ ημών, με μοναδικό –και αφελέστατα προφανή- στόχο την δημιουργία μονοπωλιακών εκμεταλλεύσεων από ορισμένους μόνο επιχειρηματίες ενώ την ίδια στιγμή απαγορεύεται σε άλλους η «επί ίσοις όροις» δυνατότητα του επιχειρείν, σε περίοδο μάλιστα που η επιχειρηματική αυτή ανάπτυξη είναι το μόνο σωσίβιο για να ξεφύγει το κράτος μας από τον, ορατό πλέον, εναγκαλισμό μιας βαθειάς και πολύχρονης ύφεσης.
Και για να γίνω σαφέστερος:
Στο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος «Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γης» το οποίο προτείνει ο αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής κ. Νικόλαος Σηφουνάκης, στο εισαγωγικό του σημείωμα αναφέρει τα παρακάτω:
«Από το 1987 που θεσμοθετήθηκε το ΠΔ για τις «κατηγορίες και το περιεχόμενο χρήσεων γης» και το οποίο ισχύει μέχρι σήμερα, εμφανίστηκαν νέες λειτουργίες και χρήσεις και, συνεπώς, θα πρέπει να διατυπωθούν πιο αναλυτικοί ορισμοί για κάθε χρήση και να υπάρξει μια πιο εξειδικευμένη κατηγοριοποίηση λαμβάνοντας υπόψη τις σημερινές απαιτήσεις του πολεοδομικού και χωροταξικού σχεδιασμού χωρίς ερμηνευτικές αμφιβολίες και ασάφειες. Το νέο σχέδιο ΠΔ για τις χρήσεις γης επιχειρεί τη συμπλήρωση και τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου, τίθεται από σήμερα και έως την 31.01.2012 σε δημόσια διαβούλευση και καλούνται οι πολίτες και οι φορείς να συμμετάσχουν ουσιαστικά με τα σχόλια και τις προτάσεις τους.»

Μεταξύ των νέων ρυθμίσεων που εισάγει το σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος. είναι αυτές του άρθρου 5 όπου αναφέρονται τα παρακάτω:

Άρθρο 05: Περιοχές Πολεοδομικού Κέντρου – Κεντρικής Λειτουργίας Πόλης – Τοπικού Κέντρου Συνοικίας – Γειτονιάς
Στις περιοχές της κατηγορίας αυτής, επιτρέπονται μόνο :

1. Κατοικία
2. Κοινωνική πρόνοια
3. Εκπαίδευση
4. Αθλητικές εγκαταστάσεις (εκτός μεγάλων αθλητικών εγκαταστάσεων)
5. Θρησκευτικοί χώροι
6. Πολιτιστικές εγκαταστάσεις (6)
7. Εμπορικά καταστήματα, καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών, υπεραγορές, πολυκαταστήματα, εμπορικά κέντρα (2)
8. Γραφεία, Τράπεζες, Ασφάλειες, Κοινωφελείς Οργανισμοί
9. Διοίκηση
10. Περίθαλψη (3)
11. Χώροι συνάθροισης κοινού
12. Εστίαση
13. Αναψυκτήρια
14. Κέντρα διασκέδασης – αναψυχής
15. Ξενοδοχεία και λοιπές τουριστικές εγκαταστάσεις (1)
16. Στάθμευση (κτίρια-γήπεδα)
17. Πρατήρια υγρών καυσίμων (όπως άρθρο 4 παρ. 14), πλυντήρια λιπαντήρα αυτοκινήτων
18. Σταθμοί μετεπιβίβασης ΜΜΜ
19. Συνεργεία αυτοκινήτων (όπως παρ. 16 άρθρου 4)
20. Επαγγελματικά εργαστήρια χαμηλής όχλησης και εγκαταστάσεις αποθήκευσης(μέχρι 15 ΗΡ και μέχρι 50 KW) (5)
21. Σταθμοί υπεραστικών λεωφορείων
22. Εμπορευματικοί σταθμοί αυτοκινήτων

Η αντίδραση που, ήδη, παρατηρείται, μέσω των σχολίων τους στην Δημόσια Διαβούλευση, των φορέων, των ιδιωτών αλλά και του συνόλου, θα έλεγα, του ελληνικού λαού, είναι εντονότατη για ορισμένες από τις διατάξεις του συγκεκριμένου σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος και αυτό διότι, σε αντίθεση με το πνεύμα που θα περίμενε κανείς να έχει ο νομοθέτης σε περιόδους έντονης ύφεσης, όπως προαναφέρθηκε, παρατηρούνται διατάξεις «φωτογραφικές», που ευνοούν συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών, τη στιγμή που αδικούνται κατάφωρα και «στραγγαλίζονται» άλλες, χωρίς κανένα προφανή λόγο. Αναφέρομαι, συγκεκριμένα, στη διάταξη που απαγορεύει την ανάπτυξη εμπορικών κέντρων σε έκταση πάνω από 1.200 τετραγωνικά μέτρα ανά οικόπεδο. Σύμφωνα με το σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος,
για τα τοπικά κέντρα συνοικίας – γειτονιάς ισχύουν τα παρακάτω:

(1) Ξενοδοχεία και λοιπές τουριστικές εγκαταστάσεις (μόνο κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα και ξενώνες) μέχρι 100 κλίνες, συνολικής επιφάνειας δόμησης 2000 τμ. ανά οικόπεδο. Μεγαλύτερη επιφάνεια επιτρέπεται εφόσον καθορίζεται συγκεκριμένος χώρος από το εγκεκριμένο σχέδιο .
(2) Εμπορικά καταστήματα, καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών, υπεραγορές και πολυκαταστήματα, συνολικής επιφάνειας δόμησης μέχρι 1.200 τμ. ανά οικόπεδο.
(3) Περίθαλψη μέχρι 100 κλίνες ή 2.000 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά οικόπεδο. Μεγαλύτερη επιφάνεια επιτρέπεται εφόσον καθορίζεται συγκεκριμένος χώρος από το εγκεκριμένο σχέδιο.»

Βλέπουμε, δηλαδή, ότι σε ότι αφορά σε ξενοδοχεία και λοιπές τουριστικές εγκαταστάσεις, καθώς επίσης και σε Κλινικές-Κέντρα περίθαλψης, μετά τους περιορισμούς ως προς τον αριθμό των κλινών και την δόμηση, δίνεται δυνατότητα παρέκκλισης με την διατύπωση της φράσης «Μεγαλύτερη επιφάνεια επιτρέπεται εφόσον καθορίζεται συγκεκριμένος χώρος από το εγκεκριμένο σχέδιο». Η φράση αυτή απουσιάζει από το εδάφιο (2), το οποίο αφορά σε Εμπορικά καταστήματα, καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών, υπεραγορές και πολυκαταστήματα, για τα οποία ισχύει ο ασφυκτικός περιορισμός της συνολικής επιφάνειας δόμησης μέχρι 1.200 τετραγωνικά μέτρα ανά οικόπεδο.
Είναι λοιπόν προφανές ότι για τις Τουριστικές Επιχειρήσεις (Ξενοδοχεία κλπ) και τις επιχειρήσεις Περίθαλψης (Κλινικές, Κέντρα αρωγής κλπ) ο περιορισμός στον αριθμό κλινών και την δόμηση είναι ανύπαρκτος για τα οικόπεδα τα οποία σήμερα έχουν την συγκεκριμένη δυνατότητα, σε αντίθεση με τα Καταστήματα, Υπεραγορές , Πολυκαταστήματα και τα Εμπορικά Κέντρα, για τα οποία θα ισχύει ο περιορισμός της δόμησης των 1.200 τετραγωνικών μέτρων ανά οικόπεδο, ακόμη και εάν καθορίζεται σαν τέτοια ή χρήση του συγκεκριμένου χώρου από το εγκεκριμένο σχέδιο.

Ο περιορισμός αυτός, όχι μόνο είναι άδικος για τους ιδιοκτήτες οικοπέδων που πληρούν τις προϋποθέσεις ανάπτυξης εμπορικού κέντρου σε ιδιοκτησία τους, αλλά έρχεται και σε πλήρη αντίφαση με τις μέχρι τώρα ισχύουσες διατάξεις και προδιαγραφές για τα εμπορικά κέντρα. Η πολιτεία θεσμοθέτησε τις παρακάτω αποφάσεις για την λειτουργία των εμπορικών κέντρων και οι οποίες σήμερα είναι σε ισχύ:

1. Με την 109380/8296/1161/Β0014/ΠΟΛ 1112/05.10.2007 (ΦΕΚ-2022/Β/15-10-07) απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών καθορίζεται η έννοια του Εμπορικού Κέντρο, οι προϋποθέσεις , οι διαδικασίες και οι λεπτομέρειες άσκησης της επιλογής φορολόγησης και μίσθωσης των χώρων αυτών.
Συγκεκριμένα στο άρθρο 1 αναφέρονται:

Άρθρον 1
Έννοια εμπορικού κέντρου.
Ως εμπορικό κέντρο νοείται το ακίνητο ή το συγκρότημα ακινήτων τα οποία αποτελούν ενιαίο λειτουργικά σύνολο, για το οποίο συντρέχουν τουλάχιστον οι εξής προϋποθέσεις:
α) διαθέτει κατ’ ελάχιστο, συνολική επιφάνεια 4000 τμ σε ένα ή περισσότερα επίπεδα,
β) λειτουργεί ή προορίζεται να λειτουργήσει υπό ενιαία διαχείριση και εκμετάλλευση,
γ) διαθέτει χώρους κατάλληλους για άσκηση δραστηριότητας παράδοσης αγαθών ή/και παροχής υπηρεσιών.

2.Με την 1040776/2851/209/Β0014/ΠΟΛ.1056/16.4.2009 απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών τροποποιήθηκε η με αριθμό 1093809/8296 /1161/Β0014/ΠΟΛ.1112/5.10.2007(ΦΕΚ-2022/Β/15-10-07) απόφαση για τη μίσθωση χώρων εμπορικών κέντρων και συγκεκριμένα το άρθρο 1 ως έξης:

«Άρθρο 1. Έννοια εμπορικού κέντρου.
1. Ως εμπορικό κέντρο νοείται το ακίνητο ή το συγκρότημα ακινήτων τα οποία αποτελούν ενιαίο λειτουργικά σύνολο, για το οποίο συντρέχουν τουλάχιστον οι εξής προϋποθέσεις:
α) διαθέτει κατ’ ελάχιστο, συνολική επιφάνεια 4.000 τ.μ. σε ένα ή περισσότερα επίπεδα,
β) λειτουργεί ή προορίζεται να λειτουργήσει υπό ενιαία διαχείριση και εκμετάλλευση,
γ) διαθέτει χώρους κατάλληλους για άσκηση δραστηριότητας παράδοσης αγαθών ή/και παροχής υπηρεσιών,
δ) οι χώροι του εκμισθώνονται τουλάχιστον σε δεκαπέντε (15) διαφορετικές επιχειρήσεις προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ως εμπορικό κατάστημα.
2. Οι αιτήσεις φορολόγησης που υπεβλήθησαν μέχρι 9.5.2008, ημερομηνία έκδοσης της εγκυκλίου 1053013/3042/444/Β0014/ΠΟΛ.1081/ /09.05.2008, με την οποία τέθηκε ερμηνευτικά ως προϋπόθεση το σημείο δ) της ανωτέρω παραγράφου 1, γίνονται αποδεκτές, για λόγους χρηστής διοίκησης, και χωρίς να πληρούται η προϋπόθεση του εν λόγω σημείου δ), εφόσον πληρούνται οι λοιπές προϋποθέσεις.».

Κατά την άποψη μου, λοιπόν, θα πρέπει να καταργηθεί ο περιορισμός αυτός των τετραγωνικών μέτρων που το μόνο που κάνει είναι να εμποδίζει την ανάπτυξη και από άλλους επιχειρηματίες –πλην εκείνων που, ήδη, κατέχουν εμπορικά κέντρα- τέτοιων επιχειρήσεων. Η διατήρηση του, αντιθέτως, μόνο απορίες, αγανάκτηση και ύποπτους συνειρμούς δημιουργεί. Σίγουρα δεν χρειαζόμαστε τίποτα από αυτά αν προσβλέπουμε σε νομοθετήσεις που στόχο έχουν την ανάπτυξη και την βοήθεια του κοινωνικού συνόλου.

Φιλικά,
Αλέξανδρος Γαβριλάκης
Αρχιτέκτων Μηχανικός
Ηράκλειο Κρήτης

Ταυτόχρονα, στην κατηγορία αυτή επιτρέπονται στα τοπικά κέντρα συνοικίας η χωροθέτηση «Εμπορικών καταστημάτων, καταστημάτων παροχής προσωπικών υπηρεσιών, υπεραγορών, πολυκαταστημάτων και εμπορικών κέντρων, συνολικής επιφάνειας δόμησης μέχρι 1.200 τ.μ. ανά οικόπεδο». Όπως αναφέρθηκε και στο προηγούμενο άρθρο, το θέμα της θέσπισης περιορισμών για τις υπεραγορές και τα πολυκαταστήματα είναι σημαντικό, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες της πρωτόγνωρης οικονομικής κρίσης. Θα πρέπει να αντιμετωπισθεί σφαιρικά, τόσο από την πλευρά του μεγάλων υπεραγορών αλλά και από την πλευρά των μικρών καταστημάτων που συντρίβονται από τον αθέμιτο ανταγωνισμό. Η εμπειρία μέχρι σήμερα έδειξε ότι η απεριόριστη εγκατάσταση υπεραγορών στον αστικό ιστό αποδείχθηκε καταστροφική τόσο για τα υπάρχοντα μικροκαταστήματα όσο και για τις ίδιες τις υπεραγορές που στα πλαίσια της κρίσης βλέπουν τεράστιες επενδύσεις να αποδεικνύονται ελάχιστα ανταποδοτικές και να εγκαταλείπονται. Μετά από αυτές τις μελέτες θα είναι δυνατόν να καθορισθεί αν το όριο των 1200 τμ είναι αρκετό, υπερβολικό ή περιοριστικό για την συνολική ανάπτυξη του εμπορίου στην περιοχή.

Σχόλια που αφορούν εις την δημόσια διαβούλευση επί σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος «Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γης» του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής.

Στο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος «Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γής» το οποίο προτείνει ο αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής κ. Νικόλαος Σηφουνάκης, παρ όλα όσα γράφονται στο εισαγωγικό του σημείωμα:«Από το 1987 που θεσμοθετήθηκε το ΠΔ για τις «κατηγορίες και το περιεχόμενο χρήσεων γης» και το οποίο ισχύει μέχρι σήμερα, εμφανίστηκαν νέες λειτουργίες και χρήσεις και, συνεπώς, θα πρέπει να διατυπωθούν πιο αναλυτικοί ορισμοί για κάθε χρήση και να υπάρξει μια πιο εξειδικευμένη κατηγοριοποίηση λαμβάνοντας υπόψη τις σημερινές απαιτήσεις του πολεοδομικού και χωροταξικού σχεδιασμού χωρίς ερμηνευτικές αμφιβολίες και ασάφειες.

Το νέο σχέδιο ΠΔ για τις χρήσεις γης επιχειρεί τη συμπλήρωση και τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου, τίθεται από σήμερα και έως την 31.01.2012 σε δημόσια διαβούλευση και καλούνται οι πολίτες και οι φορείς να συμμετάσχουν ουσιαστικά με τα σχόλια και τις προτάσεις τους.» από την μέχρι σήμερα αντίδραση όλων όσων καταθέτουν στην δημόσια διαβούλευση τις απόψεις τους, η ανησυχία μου είναι μεγάλη, και για τον λόγο αυτό μπήκα στον «πειρασμό» να διατυπώσω και εγώ, σαν αρχιτέκτονας μηχανικός με παρουσία στο τεχνικό χώρο σαράντα πέντε χρόνια ενεργού καθημερινής δράσης στον ελεύθερο επαγγελματικό τομέα, τις δίκες μου ανησυχίες και απόψεις για το τόσο σοβαρό θέμα, του καθορισμού του «μπούσουλα», ανάπτυξης και σχεδιασμού της ελληνικής επικράτειας γιατί κατά την άποψη μου οι κατηγορίες και το περιεχόμενο του προτεινομένου ΠΔ, θα είναι το εργαλείο για την ανάπτυξη και τον σχεδιασμό του κέντρου και της περιφέρειας στην πατρίδα μας.

Οι διατάξεις του συγκεκριμένου σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος με τον τρόπο που έχουν διατυπωθεί έχουν προκαλέσει κατά βάσει τα αρνητικά σχόλια των φορέων και των ιδιωτών και έχουν μέχρι σήμερα δοθεί δύο παρατάσεις στην συγκεκριμένη διαβούλευση (κατά την άποψη μου σωστά) για να ακουστούν και άλλες απόψεις και άλλες διατυπώσεις για το τόσο σοβαρό νομοθέτημα.

Μεταξύ των νέων ρυθμίσεων που προωθεί το σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος. είναι αυτές του άρθρου 5 όπου αναφέρονται «Περιοχές Πολεοδομικού Κέντρου – Κεντρικής Λειτουργίας Πόλης – Τοπικού Κέντρου Συνοικίας – Γειτονιάς» και συγκεκριμένα η παράγραφος «7. Εμπορικά καταστήματα, καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών, υπεραγορές, πολυκαταστήματα, εμπορικά κέντρα (2)».

Από την ανάγνωση των επεξηγήσεων και σχολιασμών του (2) «(2) Εμπορικά καταστήματα, καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών, υπεραγορές και πολυκαταστήματα, συνολικής επιφάνειας δόμησης μέχρι 1.200 τμ. ανά οικόπεδο.» για μια ακόμα φορά η πολιτεία βάζει «ταφόπλακα» στην ανάπτυξη των εμπορικών κέντρων των υπεραγορών και των πολυκαταστημάτων δηλαδή μπαίνει ουσιώδης φραγμός στην ανάπτυξη και σωστή λειτουργία του λιανεμπορίου με όλες τις συνέπειες που αυτό ακόλουθη. Είναι όμως άξιο να σημειωθεί δεν συμβαίνει το ίδιο με τις παραγράφους «10. Περίθαλψη (3) και 15. Ξενοδοχεία και λοιπές τουριστικές εγκαταστάσεις (1)» και τις επεξηγήσεις (1) και (3) «(1) Ξενοδοχεία και λοιπές τουριστικές εγκαταστάσεις (μόνο κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα και ξενώνες) μέχρι 100 κλίνες, συνολικής επιφάνειας δόμησης 2000 τμ. ανά οικόπεδο. Μεγαλύτερη επιφάνεια επιτρέπεται εφόσον καθορίζεται συγκεκριμένος χώρος από το εγκεκριμένο σχέδιο . (3) Περίθαλψη μέχρι 100 κλίνες ή 2.000 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά οικόπεδο. Μεγαλύτερη επιφάνεια επιτρέπεται εφόσον καθορίζεται συγκεκριμένος χώρος από το εγκεκριμένο σχέδιο.»

Ουσιαστικός λόγος κατά την άποψη μου , που θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη και να αξιολογηθεί από τους συντάκτες του σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος και λόγος για τον οποίο θα πρέπει να καταργηθεί ο περιορισμός των τετραγωνικών μέτρων που αφορά τα καταστήματα λιανικού εμπορίου, (διότι καταστήματα λιανικού εμπορίου είναι οι υπεραγορές και τα πολυκαταστήματα καθώς επίσης πράξεις λιανικού εμπορίου διακονούν και τα οργανωμένα εμπορικά κέντρα), είναι και για δεύτερη φορά επαναλαμβάνω πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη ότι ο περιορισμός δόμησης (συγκεκριμένα ανώτατα όρια δόμησης για συγκεκριμένη χρήση) συνιστά περιορισμό συνταγματικώς κατοχυρωμένης ελευθερίας, ο οποίος είναι ανεκτός από το Σύνταγμα, μόνον εάν η σχετική νομοθετική ρύθμιση δικαιολογείται από συγκεκριμένους λόγους δημοσίου συμφέροντος, καθορίζει σαφή και αντικειμενικού χαρακτήρα κριτήρια, βάσει των οποίων ασκείται η αρμοδιότητα της Διοικήσεως και κινείται εντός των ορίων που χαράσσει η συνταγματική αρχή της αναλογικότητας.

Η περίπτωση της υπεραγοράς «Πράκτικερ» στην περιοχή του Δήμου Ηρακλείου Κρήτης, τότε Δήμου Νέας Αλικαρνασσού, και η δικαστική διαμάχη των οκτώ ετών μεταξύ της εταιρείας και της Δημόσιας Διοίκησης (στην περίπτωση αυτή Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ηρακλείου Κρήτης), είχε σαν αποτέλεσμα το « Δικαστικό Βατερλό» της Δημόσιας Διοίκησης και την έκδοση των αποδόσεων με αριθμό 3037/2008 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας και 2194/2006 του Τμήματος Δ του Συμβουλίου της Επικρατείας, με τις οποίες εκρίθησαν αντισυνταγματικές οι διατάξεις των παραπάνω νομοθετημάτων όσον αφορά το άρθρο 10 Ν. 2323/1995 όπως αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρο 10 Ν.3377/2005, «περί του τρόπου αδειοδότησης των καταστημάτων λιανικού εμπορίου».

Η πολιτεία θεσμοθέτησε τις παρακάτω αποφάσεις για την λειτουργία των εμπορικών κέντρων οι οποίες σήμερα είναι σε ισχύ:
«1. Με την 109380/8296/1161/Β0014/ΠΟΛ 1112/05.10.2007 (ΦΕΚ-2022/Β/15-10-07) απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών καθορίζεται η έννοια του Εμπορικού Κέντρο, οι προϋποθέσεις , οι διαδικασίες και οι λεπτομέρειες άσκησης της επιλογής φορολόγησης και μίσθωσης των χώρων αυτών. 2.Με την 1040776/2851/209/Β0014/ΠΟΛ.1056/16.4.2009 απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών τροποποιήθηκε η με αριθμό 1093809/8296 /1161/Β0014/ΠΟΛ.1112/5.10.2007(ΦΕΚ-2022/Β/15-10-07) απόφαση για τη για τη μίσθωση χώρων εμπορικών κέντρων» στις οποίες η έννοια του Εμπορικού Κέντρου ορίζεται «Ως εμπορικό κέντρο νοείται το ακίνητο ή το συγκρότημα ακινήτων τα οποία αποτελούν ενιαίο λειτουργικά σύνολο, για το οποίο συντρέχουν τουλάχιστον οι εξής προϋποθέσεις: α) διαθέτει κατ’ ελάχιστο, συνολική επιφάνεια 4000 τμ σε ένα ή περισσότερα επίπεδα, β) λειτουργεί ή προορίζεται να λειτουργήσει υπό ενιαία διαχείριση και εκμετάλλευση, γ) διαθέτει χώρους κατάλληλους για άσκηση δραστηριότητας παράδοσης αγαθών ή/και παροχής υπηρεσιών. δ) οι χώροι του εκμισθώνονται τουλάχιστον σε δεκαπέντε (15) διαφορετικές επιχειρήσεις προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ως εμπορικό κατάστημα.»

Μετά την ψήφιση του Προεδρικού Διατάγματος τι είναι εκείνο που θα ισχύει όσον αφορά τα εμπορικά κέντρα το ελάχιστο εμβαδόν των αποφάσεων 109380/8296/1161/Β0014/ΠΟΛ 1112/05.10.2007 (ΦΕΚ-2022/Β/15-10-07) και 1093809/8296 /1161/Β0014/ ΠΟΛ.1112/5.10.2007(ΦΕΚ-2022/Β/15-10-07) του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών ή αυτό το μέγιστο ανά οικόπεδο των 1.200,00 τετραγωνικών μέτρων του σχεδίου του Π.Δ.

Στο άρθρο 17: Σχέδιο Υ.Α. επί της παρ. 1Γ του άρθρου 1 του Προεδρικού Διατάγματος χρήσεων γης ¨Πίνακας εξειδίκευσης περιεχομένου ειδικών κατηγοριών χρήσεων ήτοι :
«- Εμπορικό κατάστημα είναι ο ισόγειος χώρος ή τμήμα ισογείου χώρου κτιρίου με ανεξάρτητη πρόσβαση, που χρησιμοποιείται για έκθεση, πώληση εμπορευμάτων.
– Εμπορικό κέντρο είναι το σύνολο αυτοτελών εμπορικών καταστημάτων – επιχειρήσεων ή καταστημάτων παροχής προσωπικών υπηρεσιών που ενδεχομένως σε ορισμένες περιπτώσεις συνυπάρχουν και με άλλους χώρους συνάθροισης κοινού, με εστιατόρια κλπ. , που έχουν κοινή πρόσβαση, κοινά μέσα επικοινωνίας σε περισσότερους από ένα (1) ορόφους, κοινούς κοινόχρηστους χώρους και μπορεί να εκτείνονται σε πλέον του ισογείου ορόφους ή αποτελούν τουλάχιστον το 80% του συντελεστού δόμησης του οικοπέδου.
– Πολυκατάστημα είναι το σύνολο επί μέρους ανεξαρτήτων εμπορικών καταστημάτων ή καταστημάτων παροχής προσωπικών υπηρεσιών που απαρτίζουν μια επιχείρηση με κοινή πρόσβαση.
– Υπεραγορά είναι εμπορικό κατάστημα τροφίμων (Super Market) ή άλλων ειδών, που περιλαμβάνει και τμήματα πώλησης διαφορετικών ειδών και αποτελεί μια επιχείρηση».

Ο περιορισμός της Δόμησης των 1.200 τετραγωνικών μέτρων ανά οικόπεδο καταργεί όλες τις προηγούμενες αποφάσεις και στερεί την δυνατότητα στους ελεύθερους δημοκρατικούς πολίτες αυτής της χώρας εφεξής να δημιουργήσουν , να ιδρύσουν και να λειτουργήσουν Πολυκαταστήματα, Υπεραγορές και Εμπορικά Κέντρα ακόμη και σε οικόπεδα στα οποία σήμερα υπάρχει η δυνατότητα αυτή από το εγκεκριμένο σχέδιο, μέσα στα πλαίσια του υγιούς ανταγωνισμού και της επιθυμητής για όλους μας ανάπτυξης.

Σήμερα φαίνεται σε όλη της την μεγαλοπρέπεια η έλλειψης της ανάπτυξης και εισπράττω από τον κόσμο καθημερινά την δυστυχία την όποια μας έχουν επιβάλλει πρωτοφανείς ενέργειες ορισμένων ατόμων και κύκλων, άκαιρες και άστοχες, που οδήγησαν αυτή την χώρα στο χείλος της καταστροφής και έχουν ποντίσει τον πληθυσμό της, στην ανέχεια, τον προβληματισμό, την αμφιβολία , την αβεβαιότητα για το αύριο, την απαισιοδοξία και την απελπισία.

Η περιοριστική αυτή διάταξη της Δόμησης των 1.200 τετραγωνικών μέτρων ανά οικόπεδο, θα μου επιτραπεί να δηλώσω ότι κατά την άποψη μου είναι φωτογραφική, οδηγεί μαθηματικά στην Δημιουργία Ολιγοπωλίου, ωφελεί αυτούς οι όποιοι σήμερα έχουν ιδρύσει και λειτουργούν Πολυκαταστήματα, Υπεραγορές ή Εμπορικά Κέντρα και εμποδίζει εκείνους οι όποιοι προσβλέπουν στην δημιουργία νέων τέτοιου είδους εγκαταστάσεων , αποτελώντας τροχοπέδη στην ανάπτυξη του «επιχειρείν» στον ευαίσθητο επιχειρηματικά αλλά και κοινωνικά αυτόν τομέα.

Σύμφωνα με το σύνταγμα στο άρθρο 5 παράγραφος 1 του Συντάγματος, κατοχυρώνεται μεταξύ των άλλων και η ελεύθερη ίδρυση και εκμετάλλευση εμπορικών καταστημάτων (βλέπε αποφάσεις 1991-2/2001 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας) καθόσον «Καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη».

«Καλόν θα είναι να λάβουν υπόψη οι συντάξαντες το σχέδιο του παραπάνω Προεδρικού Διατάγματος το άρθρο 106 παράγραφος 1 του Συντάγματος αναφέρει ότι: «Για την εδραίωση της κοινωνικής ειρήνης και την προστασία του γενικού συμφέροντος το Κράτος προγραμματίζει και συντονίζει την οικονομική δραστηριότητα στη Χώρα, επιδιώκοντας να εξασφαλίσει την οικονομική ανάπτυξη όλων των τομέων της εθνικής οικονομίας λαμβάνοντας τα επιβαλλόμενα μέτρα για την αξιοποίηση των πηγών του εθνικού πλούτου, από την ατμόσφαιρα και τα υπόγεια ή υποθαλάσσια κοιτάσματα, για την προώθηση της περιφερειακής ανάπτυξης και την προαγωγή ιδίως της οικονομίας των ορεινών, νησιωτικών και παραμεθόριων περιοχών» και τα προβλεπόμενα στο άρθρο 79 παράγραφος 8 του Συντάγματος περί προγραμμάτων οικονομικής και κοινωνικής αναπτύξεως εγκρινομένων από την Ολομέλεια της Βουλής, καθώς και η επιβολή συναφών περιορισμών στην ιδιωτική οικονομική δραστηριότητα» σχολιάζει η «Ιππόδαμος ΕΕ» στην παρούσα διαβούλευση και πιστεύω ότι το σχολειό της είναι πραγματικό και εύστοχο !!!
Τελειώνοντας θα ήθελα να σημειώσω την απορία μου τι θα γίνει στις περιπτώσεις ιδιοκτησιών εντός σχεδίων πόλεων όπου έχουν αρθεί απαλλοτριώσεις με αμετάκλητη δικαστική απόφαση και έχει δρομολογηθεί η τροποποίηση του σχεδίου πόλης με απόφαση του οικείου δημοτικού συμβουλίου η οποία έχει επικυρωθεί από το γενικό γραμματέα της αποκεντρωμένης διοίκησης της οικείας περιφέρειας. οι δεσμεύσεις και οι αποδιδόμενες εισφορές σε γη για την τροποποίηση αυτή για τους «άτυχους» αυτούς ιδιόκτητες οι οποίοι έδρασαν μέσα στα πλαίσια των υφιστάμενων και ισχυουσών σήμερα διατάξεων θα «πάνε υπέρ πίστεως και πατρίδος» επειδή αιφνιδιαστικά και προκλητικά κάποιοι αποφάσισαν να αλλάξουν τους κανόνες του παιχνιδιού. θεωρώ ότι αποτελεί μεγάλη αδικία. κατά την άποψη μου στο άρθρο 16 «γενικές και μεταβατικές διατάξεις» πρέπει να συμπληρωθεί, κάποια ειδική διάταξη, που θα εξασφαλίζει αυτές τις περιπτώσεις.

Ηράκλειο 28 Φεβρουαρίου 2012

Ιωάννης Χαριτάκης
Αρχιτέκτονας Μηχανικός
Μέλος ΤΕΕ , Αριθμός Μητρώου 18586

Στο άρθρο 5, να προστεθεί εδάφιο 23 ως εξής: «23. Υποδομές μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας».