Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι σύγχρονες πόλεις είναι η έλλειψη χώρων πρασίνου. Η κατάληψη του αστικού χώρου από το τσιμέντο έχει σημαντικές ενεργειακές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις αφού τα κτίρια ευθύνονται, σε μεγάλο ποσοστό, για την ενεργειακή κατανάλωση, αλλά και για την εκπομπή ρύπων και αερίων.
Η αύξηση της ποσόστωσης των πράσινων επιφανειών συμβάλει στην αισθητική, μορφολογική και ποιοτική αναβάθμιση των πόλεων, αλλά και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής: οι φυτεμένες επιφάνειες βελτιώνουν το μικροκλίμα των αστικών περιοχών, μειώνουν τη σκόνη και το νέφος, ενισχύουν και προστατεύουν τη μόνωση των κτιρίων, αυξάνουν την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων και δημιουργούν φυσικό περιβάλλον για την αστική χλωρίδα και πανίδα, τους λεγόμενους «πράσινους διαδρόμους». Επίσης, συμβάλλουν στην ισοκατανομή των χώρων πρασίνου και εξισορροπούν τις ανισότητες στις επιβαρημένες αστικές περιοχές.
Το πλαίσιο, οι όροι, οι προϋποθέσεις και η διαδικασία κατασκευής φυτεμένων επιφανειών σε δώματα, στέγες και υπαίθριους χώρους κτιρίων που σήμερα τίθεται σε δημόσια διαβούλευση θεσμοθετεί μια πρακτική συμπληρώνοντας ένα κενό που υπήρχε, μέχρι πρόσφατα, στο ισχύον νομικό πλαίσιο με αποτέλεσμα είτε να μην μπορούν να δημιουργηθούν φυτεμένες επιφάνειες σε δώματα, στέγες και υπαίθριους χώρους κτιρίων είτε να ταλαιπωρούνται οι πολίτες στα δικαστήρια αντιμετωπίζοντας κάθε αντίδραση που έκρινε ως αυθαίρετη – άρα παράνομη – αυτήν την πρακτική.
Ο Αναπληρωτής Υπουργός ΠΕΚΑ
Νικόλαος Σηφουνάκης
