Άρθρο 12: Ευθύνη του μέλους για υποχρεώσεις του Συνεταιρισμού

1. Για τις υποχρεώσεις του Δασικού Συνεταιρισμού Εργασίας προς τρίτους τα μέλη ευθύνονται περιορισμένα μέχρι το τριπλάσιο του ύψους της συνεταιριστικής μερίδας και για ίσο μέρος της οφειλής καθενός από αυτά. Το καταστατικό μπορεί να προβλέπει υψηλότερο όριο ευθύνης των συνεταίρων.
Επίσης το καταστατικό μπορεί να προβλέπει ότι με απόφαση της Γ.Σ. των μελών, που λαμβάνεται με την αυξημένη απαρτία και πλειοψηφία των άρθρων 17 παρ. 3 και 18 παρ.2, είναι δυνατή η θέσπιση υψηλότερου ορίου ευθύνης των μελών.
2. Η προσωπική ευθύνη των μελών απέναντι στους δανειστές του συνεταιρισμού γεννάται μόνον εφόσον οι δανειστές δεν ικανοποιηθούν από τα περιουσιακά στοιχεία του συνεταιρισμού ή των εγγυητών, υφίσταται δε και για χρέη που δημιουργήθηκαν πριν γίνουν μέλη του συνεταιρισμού.
3. Το μέλος ευθύνεται με τον ίδιο τρόπο και μετά την έξοδό του από το συνεταιρισμό για χρέη που δημιουργήθηκαν όταν ήταν μέλος. Η αξίωση του συνεταιρισμού ή τρίτων κατά του μέλους παραγράφεται μετά την παρέλευση πενταετίας από την έξοδό του.
4. Η ευθύνη του μέλους παύει μετά την παρέλευση ενός (1) έτους από την ημερομηνία που περατώθηκε η εκκαθάριση του συνεταιρισμού, στην περίπτωση της πτώχευσης ή λύσης του, εκτός αν μέσα στο έτος έχει ασκηθεί εναντίον του αγωγή.
5. Δεν απαγγέλλεται προσωπική κράτηση κατά των μελών και των μελών των οργάνων του συνεταιρισμού για χρέη του συνεταιρισμού προς τρίτους και το Δημόσιο, καθώς και για υποχρεώσεις μεταξύ μελών και συνεταιρισμού.