1. Για τις διαδικασίες αδειοδότησης τουριστικών εγκαταστάσεων που βρίσκονταν σε εξέλιξη κατά την ημερομηνία δημοσίευσης του παρόντος, δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις του εφόσον, πριν την ημερομηνία δημοσίευσής του είχε εκδοθεί αρμοδίως μια από τις ακόλουθες πράξεις:
α. θετική γνωμοδότηση Προκαταρκτικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης και Αξιολόγησης (ΠΠΕΑ) κατά τις διατάξεις του άρθρου 4 του ν. 1650/1986 όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 2 του ν. 3010/2002 και τις διατάξεις των άρθρων 3 και 6 της με αριθμ. Η.Π. 11014/703/Φ104/ 14.3.2003 κοινής υπουργικής απόφασης (Β΄ 332),
β. θετική γνωμοδότηση Προκαταρκτικού Προσδιορισμού Περιβαλλοντικών Απαιτήσεων (ΠΠΠΑ) κατά τις διατάξεις του Άρθρου 2 του ν. 4014/2011,
γ. έγκριση καταλληλότητας γηπέδου ή αρχιτεκτονικής μελέτης από τον ΕΟΤ,
2. Μέχρι τον καθορισμό του περιεχομένου των Ομάδων των νησιών από τα Περιφερειακά Πλαίσια Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης, τα νησιά που περιλαμβάνονται στην Ομάδα ΙΙ εναι τα παρακάτω: Αίγινα, Αλόννησος, Αμοργός, Άνδρος, Αντίπαρος, Αστυπάλαια, Ζάκυνθος, Θάσος, Θήρα, Ιθάκη, Ικαρία, Ίος, Κάλυμνος, Κάρπαθος, Κάσος, Κέα, Κέρκυρα, Κεφαλονιά, Κρήτη, Κύθηρα, Κύθνος, Κως, Λέρος, Λευκάδα, Λέσβος, Λήμνος, Μήλος, Μύκονος, Νάξος, Πάρος, Πάτμος, Πόρος, Ρόδος, Σαμοθράκη, Σάμος, Σέριφος, Σίφνος, Σκιάθος, Σκόπελος, Σκύρος, Σπέτσες, Σύμη, Σύρος, Τήνος, Ύδρα, Φολέγανδρος, Χίος.
Τα νησιά που περιλαμβάνονται στην Ομάδα Ι είναι όλα τα υπόλοιπα κατοικημένα νησιά.
3. Ρυθμίσεις για την προστασία του περιβάλλοντος που έχουν εκδοθεί ή εκδίδονται κατ` εξουσιοδότηση του άρθρου 21 του ν. 1650/1986, όπως ισχύει, κατισχύουν των κατευθύνσεων του παρόντος ως προς τις χρήσεις γης και τους όρους και περιορισμούς δόμησης.
4. Λοιπές ρυθμίσεις χρήσεων γης που έχουν εκδοθεί πριν την έκδοση του παρόντος κατισχύουν των κατευθύνσεων του παρόντος ως προς τις χρήσεις γης και τους όρους και περιορισμούς δόμησης εφόσον είναι αυστηρότεροι του παρόντος ειδικού πλαισίου.
5. Κάθε άλλη διάταξη που αντίκειται στις διατάξεις της παρούσας απόφασης ή ανάγεται σε θέματα που ρυθμίζονται από αυτήν, παύει να εφαρμόζεται.
Ο Νόμος 360/1976 με το αρθ. 3 του οποίου θεσμοθετήθηκε το ΕΣΧΠ (Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας Περιβάλλοντος) καταργήθηκε με το αρθ. 18 παρ. 1α του Ν. 2742/1999. Επομένως από δημοσιεύσεως του Νόμου 2742/1999 δεν υφίσταται νομικός μανδύας για το ΕΣΧΠ το οποίο καταργήθηκε σιωπηρά και αντικαταστάθηκε από την Επιτροπή του άρθρου 3 του Ν. 2742/1999. Το περιεχόμενο των αποφάσεων ΕΣΧΠ όπως η 16/ΕΣΧΠ/1981 και η ΚΥΑ 22292/4915/99 έχει ρυθμιστεί με μεταγενέστερες διατάξεις κατά τρόπο εντελώς διαφορετικό (Ν. 2831/00, Ν. 3212/03, Ν. 3325/05, Ν. 3551/07, Ν. 3982/11).
Η ακύρωση της παρ. 1Β στοιχείο (6) της ΚΥΑ που αφορά βιομηχανίες-βιοτεχνίες έχει διαπιστωθεί με την απόφαση 3168/2008 Σ.τ.Ε. και με το άρθρο 14 της 11508/09 απόφασης (ΦΕΚ 151 ΑΑΠ/09) της Επιτροπής Συντονισμού της Κυβερνητικής Πολιτικής στον τομέα του Χωροταξικού Σχεδιασμού και της Αειφόρου Ανάπτυξης. Η επιτροπή αυτή θεσμοθετήθηκε με το αρθ. 3 του Ν. 2742/1999.
Η προτεινόμενη κατάργηση είναι σύμφωνη με το πνεύμα του Ν. 4048/2012(ΦΕΚ 34Α/12) «Ρυθμιστική Αρχή διακυβέρνησης/ Αρχές, διαδικασίες και μέσα καλής Νομοθέτησης» που αναφέρει ότι οι σιωπηρώς καταργηθείσες διατάξεις πρέπει να απαλείφονται. Οσάκις εντοπίζονται διατάξεις σιωπηράς κατάργησης να ενημερώνονται οι αρμόδιοι οι οποίοι θα πρέπει να τις καταργούν “ρητώς”.
Προς αποκατάσταση της νομιμότητας επειδή η διάταξη του αρθ. 14 της 11508/09 καταργεί κάθε προηγούμενη που ρυθμίζει αντίθετα το ίδιο θέμα (σιωπηρά κατάργηση) και η διάταξη της παρ. 1Β στοιχείο (6) της ΚΥΑ 22292/99 έχει ακυρωθεί με τη 3168/08 απόφαση Σ.τ.Ε., εισηγούμεθα όπως στο άρθρο 12 προστεθεί ή φράση:
«Η παράγραφος 1Β στοιχείο (6) της ΚΥΑ 22292/4915/1999 (ΦΕΚ 1768 Β/99) ανακαλείται αναδρομικά από δημοσιεύσεως της απόφασης 11508/09 (ΦΕΚ 151 ΑΑΠ/09)».
Πρόσφατα ολοκληρώθηκε η διαβούλευση του υπό δημοσίευση Π.Δ. περί χρήσεων γής. Πιστεύω ότι πρέπει να αποτελέσει πυλώνα περί χρήσεων γής προς αποφυγή σύγκρουσης διατάξεων και επικάλυψης ζωνών.
Η διάταξη της παρ. 4 του αρθ. 12 της απόφασης δεν βοηθά σε αυτή την κατεύθυνση. Προτείνω την κατάργηση της ή τη σύνδεση με το υπό δημοσίευση Π.Δ.
Είναι δυνατόν με ΚΥΑ να τίθενται μεταβατικές διατάξεις και να καταργούνται διατάξεις νόμων????Υπάρχει τέτοιο εξουσιοδοτηκό πλάισιο????
• Έχουν επιβληθεί σε διάφορες περιοχές της χώρας, με Π.Δ. ΖΟΕ, όροι και
περιορισμοί που, μετά από την παρέλευση δεκαετιών, κρίνονται τουλάχιστον ανεπιτυχείς. Όταν εκδόθηκαν τα σχετικά Π.Δ. ΖΟΕ, άλλη ήταν η εμπειρία της Διοίκησης (ή μάλλον δεν υπήρχε εμπειρία), άλλες οι πολιτικές κατευθύνσεις και άλλες οι προτεραιότητες και οι σκοπιμότητες. Με την ευκαιρία του Χωροταξικού, για τις παραλιακές περιοχές που υπάρχουν Π.Δ. ΖΟΕ (και που κατά τεκμήριο είναι ιδιαίτερα ελκυστικές,
άρα και οι πλέον κατάλληλες για τη δημιουργία τουριστικών εγκαταστάσεων),επιβάλλεται να υπάρξουν ρυθμίσεις που θα αναθεωρήσουν το ισχύον
«πρόχειρο» καθεστώς και θα επιτρέψουν τη δημιουργία εγκαταστάσεων, με επιπλέον όρους τόσο για την κάλυψη, όσο για την πυκνότητα και την ποιότητά τους.
Ας τολμήσει η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ να προχωρήσει σ’ αυτό το θέμα. Η επιμονή σε επιλογές της δεκαετίας του 1980 δεν δικαιολογείται. Η μόνιμη επωδός ότι το ΣτΕ θα απορρίψει κ.λπ., δεν στέκει σε καμία λογική. Τα πάντα αλλάζουν, αρκεί να είναι αιτιολογημένα…
Η ΖΟΕ ως θεσμός είναι ένα πρόσκαιρο και αποτρεπτικό «εργαλείο» μέχρι τις οριστικές χωροταξικές και πολεοδομικές ρυθμίσεις, αλλά δυστυχώς στη χώρα του ουδέν μονιμότερο του προσωρινού, εξελίχθηκε σε έναν εύκολο θεσμό με διαστρεβλωτική ισχύ και αρνητικές επιπτώσεις, που ήρθε να καλύψει την αδυναμία της Πολιτείας να ολοκληρώσει τον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό.