Κατωτέρω καταγράφονται ενέργειες και δράσεις που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με την εξυπηρέτηση του τουρισμού ανά κατηγορία περιοχών του άρθρου 4.
Στις περιπτώσεις περιοχών που εμπίπτουν σε περισσότερες, της μιας, κατηγορίας, όπου δεν ορίζεται διαφορετικά, ισχύουν οι αυστηρότερες, από άποψη τιθέμενων περιορισμών, ρυθμίσεις και ακολουθούνται σωρευτικά οι σχετικές κατευθύνσεις χωρικής οργάνωσης και ανάπτυξης του τουρισμού που δίδονται ανά κατηγορία περιοχών.
(Α) Ανεπτυγμένες τουριστικά περιοχές
Στρατηγικές κατευθύνσεις χωρικής οργάνωσης και ανάπτυξης για το σύνολο των περιοχών Α:
α. Ανάδειξη στοιχείων ταυτότητας και αναγνωρισιμότητας της περιοχής.
β. Μέτρα βελτίωσης των εισόδων των πόλεων.
γ. Μέτρα βελτίωσης της σήμανσης των πόλεων.
δ. Ένταξη υποδομών και εγκαταστάσεων ειδικών – εναλλακτικών μορφών τουρισμού στο προσφερόμενο προϊόν, με μέριμνα για την προστασία των φυσικών και ανθρωπογενών πόρων στην περιοχή ανάπτυξής τους.
ε. Μέτρα εξυγίανσης και βελτίωσης των περιοχών που συγκεντρώνουν σημαντικό αριθμό σημείων τουριστικού ενδιαφέροντος καθώς και των τουριστικών διαδρομών.
στ. Ανάληψη δράσεων αποφόρτισης και προστασίας των φυσικών και ανθρωπογενών πόρων που δέχονται υψηλές πιέσεις, ιδίως με την εφαρμογή ολοκληρωμένων πρακτικών διαχείρισης των υδατικών πόρων και των υγρών και στερεών αποβλήτων και την προώθηση μέτρων εξοικονόμησης ενέργειας και βελτίωσης της ενεργειακής αποδοτικότητας των εγκαταστάσεων (προώθηση ΑΠΕ, βιοκλιματικών μεθόδων σχεδιασμού κ.ά.).
ζ. Προστασία και αποκατάσταση του περιβάλλοντος και του τοπίου με την αναγνώριση και συνδυασμένη προβολή των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών κάθε περιοχής και τη διαφύλαξη και ανάδειξη των τοπικών οικολογικών, πολιτιστικών και αισθητικών αξιών.
η. Ανάληψη δράσεων αναβάθμισης του δομημένου χώρου, με πολεοδομικές παρεμβάσεις, όπως αναπλάσεις κοινόχρηστων και ιδιωτικών χώρων με αύξηση των ελεύθερων χώρων και του πρασίνου.
θ. Ανάληψη δράσεων οργάνωσης του άτυπα οικιστικά διαμορφωμένου εξωαστικού χώρου.
ι. Κατασκευή νέων, συμπλήρωση και αναβάθμιση υφιστάμενων τεχνικών, κοινωνικών (περίθαλψης και αθλητισμού), περιβαλλοντικών και πολιτιστικών υποδομών (μουσεία, κλπ.).
ια. Παροχή κινήτρων για εκσυγχρονισμό τουριστικών υποδομών και εγκαταστάσεων.
ιβ. Επανάχρηση αξιόλογων κτιρίων ή συνόλων.
ιγ. Παροχή κινήτρων για μερική ή ολική απόσυρση μη αξιόλογων και απαξιωμένων κτιρίων και εγκαταστάσεων, συνδυαζόμενη με τη σκοπιμότητα χορήγησης νέων αδειών.
ιδ. Παροχή κινήτρων για κατεδάφιση μη αξιόλογων ή μη απαραίτητων κτιρίων που προσβάλλουν το τοπίο.
ιε. Προσανατολισμός των ιδιωτικών επενδύσεων προς τη συμπλήρωση ελλείψεων σε τύπους και τάξεις καταλυμάτων και σε υποδομές και εγκαταστάσεις που εμπλουτίζουν, αναβαθμίζουν και διαφοροποιούν το προσφερόμενο τουριστικό προϊόν.
ιστ. Προώθηση μέτρων για τη μείωση της κυκλοφοριακής συμφόρησης, την ενίσχυση των μέσων μαζικής μεταφοράς και των «ήπιων» μορφών μετακίνησης (όπως βάδισμα, ποδήλατο) και τη βελτίωση της ασφάλειας των πεζών και διακινουμένων.
ιζ. Ανάπτυξη τοπικών προγραμμάτων με στόχο τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών με παράλληλη παρακολούθηση και αξιολόγηση της εφαρμογής τους.
ιη. Προγράμματα ενίσχυσης υφιστάμενων μη κύριων τουριστικών καταλυμάτων για την αναβάθμιση ποιοτικών και λειτουργικών χαρακτηριστικών και μετατροπής τους σε κύρια καταλύματα.
Ρυθμίσεις για τις περιοχές Α.1:
– Αναβάθμιση υφιστάμενων μονάδων σε 4 και 5 αστέρες με δυνατότητα επέκτασης και με συμπληρώσεις σε ειδικές τουριστικές εγκαταστάσεις
– Κατασκευή νέων καταλυμάτων 5 αστέρων.
– Εντός σχεδίου, εντός ορίων οικισμών και εντός ζωνών χρήσεων γης που επιτρέπουν τη χωροθέτηση τουριστικών δραστηριοτήτων: με τους εκάστοτε ισχύοντες όρους δόμησης.
– Εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών περιοχές:
Δυνατότητα χωροθέτησης νέων τουριστικών δραστηριοτήτων μόνο εντός οργανωμένων υποδοχέων.
Μέχρι τον καθορισμό ζωνών από τον υποκείμενο σχεδιασμό, το όριο αρτιότητας ορίζεται σε είκοσι (20) στρέμματα, και η μέγιστη πυκνότητα για ξενοδοχεία πέντε και τεσσάρων αστέρων σε 8 και 9 κλίνες / στρέμμα αντίστοιχα.
Ρυθμίσεις για τις περιοχές Α.2:
– Αναβάθμιση υφιστάμενων μονάδων, με συμπληρώσεις σε ειδικές τουριστικές εγκαταστάσεις.
– Αποκατάσταση και αξιοποίηση παλαιών κελυφών, με συμπληρώσεις σε ειδικές τουριστικές εγκαταστάσεις.
– Επιτρέπονται νέες μονάδες 4 και 5 αστέρων, εντός και εκτός σχεδίου και ορίων οικισμών, μόνο με απόσυρση παλαιών καταλυμάτων, με μέγιστη δυναμικότητα τη δυναμικότητα του αποσυρόμενου καταλύματος.
(Β) Αναπτυσσόμενες τουριστικά περιοχές
(Β.1) Περιοχές με περιθώρια ανάπτυξης ποιοτικού μαζικού τουρισμού
Στρατηγικές κατευθύνσεις χωρικής οργάνωσης και ανάπτυξης:
α. Ανάδειξη στοιχείων ταυτότητας και αναγνωρισιμότητας της περιοχής.
β. Μέτρα βελτίωσης των εισόδων των πόλεων.
γ. Μέτρα βελτίωσης της σήμανσης των πόλεων.
δ. Ένταξη υποδομών και εγκαταστάσεων ειδικών-εναλλακτικών μορφών τουρισμού στο προσφερόμενο προϊόν, με μέριμνα για την προστασία των φυσικών και ανθρωπογενών πόρων στην περιοχή ανάπτυξής τους.
ε. Μέτρα εξυγίανσης και βελτίωσης των περιοχών που συγκεντρώνουν σημαντικό αριθμό σημείων τουριστικού ενδιαφέροντος καθώς και των τουριστικών διαδρομών.
στ. Προώθηση μέτρων εξοικονόμησης ενέργειας και βελτίωσης της ενεργειακής αποδοτικότητας των εγκαταστάσεων (προώθηση ΑΠΕ, βιοκλιματικών μεθόδων σχεδιασμού κ.ά.).
ζ. Προστασία και αποκατάσταση του περιβάλλοντος και του τοπίου με την αναγνώριση και συνδυασμένη προβολή των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών κάθε περιοχής και τη διαφύλαξη και ανάδειξη των τοπικών οικολογικών, πολιτιστικών και αισθητικών αξιών.
η. Ανάληψη δράσεων αναβάθμισης του δομημένου χώρου, με πολεοδομικές παρεμβάσεις, όπως αναπλάσεις κοινόχρηστων και ιδιωτικών χώρων με αύξηση των ελεύθερων χώρων και του πρασίνου.
θ. Ανάληψη δράσεων οργάνωσης του άτυπα οικιστικά διαμορφωμένου εξωαστικού χώρου.
ι. Κατασκευή νέων, συμπλήρωση και αναβάθμιση υφιστάμενων τεχνικών, κοινωνικών (περίθαλψης και αθλητισμού), περιβαλλοντικών και πολιτιστικών υποδομών (μουσεία, κλπ.).
ια. Παροχή κινήτρων για ολοκληρωμένο εκσυγχρονισμό τουριστικών υποδομών.
ιβ. Επανάχρηση αξιόλογων κτιρίων ή συνόλων.
ιγ. Παροχή κινήτρων για μερική ή ολική απόσυρση μη αξιόλογων και απαξιωμένων κτιρίων χρήσης τουρισμού συνδυαζόμενη με τη διερεύνηση της σκοπιμότητας χορήγησης νέων αδειών.
ιδ. Προσανατολισμός των ιδιωτικών επενδύσεων προς τη συμπλήρωση ελλείψεων σε τύπους και τάξεις καταλυμάτων και σε υποδομές που εμπλουτίζουν, αναβαθμίζουν και διαφοροποιούν το προσφερόμενο τουριστικό προϊόν.
ιε. Προώθηση μέτρων για τη μείωση της κυκλοφοριακής συμφόρησης, την ενίσχυση των μέσων μαζικής μεταφοράς και των «ήπιων» μορφών μετακίνησης (βάδισμα, ποδήλατο) και τη βελτίωση της ασφάλειας των πεζών και ποδηλατιστών.
ιστ. Ανάπτυξη τοπικών προγραμμάτων με στόχο τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών με παράλληλη παρακολούθηση και αξιολόγηση της εφαρμογής τους.
ιζ. Λήψη μέτρων για την έγκαιρη πρόληψη φαινομένων υποβάθμισης της ποιότητας των φυσικών και ανθρωπογενών πόρων και συνδυασμένη προβολή τους.
ιη. Βελτίωση της προσβασιμότητας των δυσπρόσιτων τουριστικών πόρων.
ιθ. Μετατροπή παραδοσιακών και διατηρητέων κτιρίων σε τουριστικά καταλύματα.
κ. Προγράμματα ενίσχυσης υφιστάμενων μη κύριων τουριστικών καταλυμάτων για την αναβάθμιση ποιοτικών και λειτουργικών χαρακτηριστικών για τη μετατροπή τους σε κύρια καταλύματα.
Ρυθμίσεις:
– Αναβάθμιση υφιστάμενων μονάδων σε 4 και 5 αστέρες με δυνατότητα επέκτασης και με συμπληρώσεις σε ειδικές τουριστικές εγκαταστάσεις.
– Κατασκευή νέων καταλυμάτων 3, 4 και 5 αστέρων
– Εντός σχεδίου, εντός ορίων οικισμών και εντός ζωνών χρήσεων γης που επιτρέπουν τη χωροθέτηση τουριστικών δραστηριοτήτων: με τους εκάστοτε ισχύοντες όρους δόμησης.
– Εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών περιοχές:
Δυνατότητα χωροθέτησης νέων τουριστικών δραστηριοτήτων μόνο εντός οργανωμένων υποδοχέων.
Μέχρι τον καθορισμό των ζωνών από τον υποκείμενο σχεδιασμό, το όριο αρτιότητας για τη δόμηση κύριων τουριστικών καταλυμάτων ορίζεται σε είκοσι (20) στρέμματα και η μέγιστη πυκνότητα για ξενοδοχεία πέντε, τεσσάρων και τριών αστέρων σε 8, 9 και 10 κλίνες / στρέμμα, αντίστοιχα.
Δυνατότητα ανάπτυξης οργανωμένων κατασκηνώσεων (camping).
– Δυνατότητα χωροθέτησης ΣΤΚ μόνο με πολεοδόμηση, με τους όρους και περιορισμούς δόμησης του επιλεγόμενου οργανωμένου υποδοχέα.
(Β.2) Περιοχές με δυνατότητες ανάπτυξης ήπιων μορφών ειδικού – εναλλακτικού τουρισμού
Στρατηγικές κατευθύνσεις χωρικής οργάνωσης και ανάπτυξης:
α. Προστασία και ανάδειξη του φυσικού περιβάλλοντος, της βιοποικιλότητας και του τοπίου.
β. Διατήρηση, προστασία και ανάδειξη των φυσικών, ιστορικών, αρχιτεκτονικών, κ.ά., σημείων του χώρου με «μοναδικά» χαρακτηριστικά καθώς και του χαρακτήρα, της κλίμακας και των χαρακτηριστικών των οικισμών.
γ. Προσαρμογή της τυπολογίας των καταλυμάτων (μορφολογικοί περιορισμοί, δυναμικότητα, τάξεις) και άλλων σχετικών με τον τουρισμό υποδομών σύμφωνα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της περιοχής και των ήπιων ειδικών-εναλλακτικών μορφών που υποστηρίζουν.
δ. Επανάχρηση αξιόλογων κτιρίων ή συνόλων.
ε. Αξιοποίηση των εκάστοτε τοπικών πόρων που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για την ανάπτυξη ήπιων ειδικών – εναλλακτικών μορφών τουρισμού (αγροτουρισμού, περιηγητικού, πεζοπορικού, πολιτιστικού τουρισμού, κ.ά.)
στ. Δημιουργία υποδομών στήριξης, προώθηση προγραμμάτων εκπαίδευσης και πιστοποίησης απασχολουμένων σε ήπιες ειδικές – εναλλακτικές μορφές τουρισμού (Eco-Management and Audit Scheme- EMAS).
ζ. Λήψη μέτρων για την έγκαιρη πρόληψη φαινομένων υποβάθμισης της ποιότητας των φυσικών και ανθρωπογενών πόρων και συνδυασμένη προβολή τους.
η. Συγκρότηση τοπικών πολυθεματικών δικτύων και βελτίωση της προσβασιμότητας μεταξύ των πόλων και των πόρων που τα συγκροτούν με περιβαλλοντικά ήπιες παρεμβάσεις.
θ. Κατασκευή νέων, συμπλήρωση και αναβάθμιση υφιστάμενων τεχνικών, κοινωνικών (περίθαλψης και αθλητισμού), περιβαλλοντικών και πολιτιστικών υποδομών (μουσεία, τεχνολογικά – θεματικά πάρκα, κλπ.).
ι. Στήριξη δραστηριοτήτων που συμβάλλουν στην αναβάθμιση της εικόνας και γενικότερα στην ανάδειξη και προβολή των χαρακτηριστικών και της φυσιογνωμίας του χώρου.
ια. Δημιουργία δικτύων μονοπατιών (εθνικών, ευρωπαϊκών) και διαδρομών («δρόμοι» καπνού, αμπέλου, ελιάς κ.ά.) περιβαλλοντικής ευαισθησίας και εκπαίδευσης.
ιβ. Προώθηση προγραμμάτων στήριξης αγροτικών ή και παραδοσιακών μεταποιητικών δραστηριοτήτων φιλικών προς το περιβάλλον (στήριξη ολοκληρωμένης ή βιολογικής γεωργίας, προϊόντων ονομασίας προέλευσης, παραδοσιακών τεχνικών, κ.ά.).
ιγ. Ενίσχυση του προσανατολισμού των συνεχιζόμενων ευρωπαϊκών προγραμμάτων για τον αγροτικό χώρο προς μια ολοκληρωμένη αγροτική ανάπτυξη, πέραν της αποκλειστικής χρηματοδότησης καταλυμάτων.
ιδ. Προώθηση τοπικών συμφώνων ποιότητας.
Ιε. Προγράμματα ενίσχυσης υφιστάμενων μη κύριων τουριστικών καταλυμάτων για την αναβάθμιση ποιοτικών και λειτουργικών χαρακτηριστικών για τη μετατροπή τους σε κύρια καταλύματα.
Ρυθμίσεις:
– Αναβάθμιση υφιστάμενων μονάδων σε 3, 4 ή 5 αστέρες με δυνατότητα επέκτασης και με συμπληρώσεις σε ειδικές τουριστικές εγκαταστάσεις.
– Κατασκευή νέων καταλυμάτων 3, 4 και 5 αστέρων
– Εντός σχεδίου, εντός ορίων οικισμών και εντός ζωνών χρήσεων γης που επιτρέπουν τη χωροθέτηση τουριστικών δραστηριοτήτων: με τους εκάστοτε ισχύοντες όρους δόμησης.
– Εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών περιοχές:
Δυνατότητα χωροθέτησης νέων τουριστικών δραστηριοτήτων μόνο εντός οργανωμένων υποδοχέων ειδικού τύπου.
Μέχρι τον καθορισμό των ζωνών από τον υποκείμενο σχεδιασμό, επιτρέπεται η κατασκευή κύριων τουριστικών καταλυμάτων 4 ή 5 αστέρων, με όριο αρτιότητας δεκαπέντε (15) στρέμματα και μέγιστη πυκνότητα 9 και 8 κλίνες / στρέμμα αντίστοιχα.
Δυνατότητα ανάπτυξης οργανωμένων κατασκηνώσεων (camping).
Οι παραπάνω ρυθμίσεις δεν ισχύουν: α) Για την επέκταση υφισταμένων εγκαταστάσεων για λόγους βιωσιμότητας των μονάδων, και β) για τη δημιουργία ειδικών τουριστικών εγκαταστάσεων με ή χωρίς υποδομές φιλοξενίας που από τη φύση τους συνδέονται με την αξιοποίηση πόρων με έντονη χωρική ή θεματική εξάρτηση.
(Β.3) Ανεπτυγμένοι πυρήνες μαζικού τουρισμού εντός ευρύτερων αναπτυσσόμενων περιοχών με περιθώρια ανάπτυξης ειδικού – εναλλακτικού τουρισμού
Είναι περιοχές εντός της κατηγορίας Β.2, στις οποίες ακολουθούνται οι ρυθμίσεις της κατηγορίας Α.1.
(Γ) Περιοχές τουριστικού ενδιαφέροντος με μειονεκτικά χαρακτηριστικά και κυρίαρχες χρήσεις άλλες από τον τουρισμό
Στρατηγικές κατευθύνσεις χωρικής οργάνωσης και ανάπτυξης:
α. Διαφύλαξη φυσικών, ιστορικών, αρχιτεκτονικών, κ.ά., σημείων του χώρου με «μοναδικά» χαρακτηριστικά.
β. Δημιουργία θεματικών διαδρομών με ανάδειξη στοιχείων των κυρίαρχων χρήσεων («δρόμοι» ελιάς, αμπέλου, καπνού, κ.α.).
γ. Αποκατάσταση και αξιοποίηση παλαιών κελυφών.
δ. Δημιουργία μουσείων, κέντρων ερμηνείας του χώρου ή άλλων εγκαταστάσεων απαραίτητων για την ανάδειξη της κυρίαρχης χρήσης – δραστηριότητας, εντός οικισμών.
ε. Κατασκευή νέων, συμπλήρωση και αναβάθμιση υφιστάμενων τεχνικών, κοινωνικών (περίθαλψης και αθλητισμού) και περιβαλλοντικών υποδομών.
στ. Αξιοποίηση των εκάστοτε τοπικών πόρων που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για με την ανάπτυξη ήπιων ειδικών – εναλλακτικών μορφών τουρισμού (αγροτουρισμού, περιηγητικού, πεζοπορικού, πολιτιστικού τουρισμού, γεωτουρισμό, κ.α.).
ζ. Ανάδειξη και προστασία φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος και τοπίου (προστασία φυσικού περιβάλλοντος, αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, δημιουργία μουσείων, κ.ά.).
η. Προώθηση προγραμμάτων στήριξης αγροτικών δραστηριοτήτων φιλικών προς το περιβάλλον (στήριξη ολοκληρωμένης ή βιολογικής γεωργίας, προϊόντων ονομασίας προέλευσης, παραδοσιακών τεχνικών).
θ. Ενίσχυση του προσανατολισμού των συνεχιζόμενων ευρωπαϊκών προγραμμάτων για τον αγροτικό χώρο προς μια ολοκληρωμένη αγροτική ανάπτυξη, πέραν της αποκλειστικής χρηματοδότησης καταλυμάτων.
ι. Σε κάθε περίπτωση οι ειδικές – εναλλακτικές μορφές τουρισμού δεν πρέπει να θίγουν τις κυρίαρχες χρήσεις, αλλά να λειτουργούν συμπληρωματικά με αυτές.
ια. Δημιουργία υποδομών στήριξης, προώθηση προγραμμάτων εκπαίδευσης και πιστοποίησης (Eco-Management and Audit Scheme- EMAS).
Ρυθμίσεις:
– Αναβάθμιση υφιστάμενων μονάδων με δυνατότητα επέκτασης και με συμπληρώσεις σε ειδικές τουριστικές εγκαταστάσεις.
– Κατασκευή νέων καταλυμάτων
– Εντός σχεδίου και εντός ορίων οικισμών περιοχές: με τους εκάστοτε ισχύοντες όρους δόμησης.
– Σε ζώνη πλάτους 500 μέτρων από τα όρια των οικισμών: Κατασκευή νέων καταλυμάτων με όριο αρτιότητας δύο (2) στρέμματα, ΣΔ 0.3 και μέγιστη πυκνότητα 15 κλίνες / στρέμμα.
– Στις υπόλοιπες εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών περιοχές:
Δυνατότητα χωροθέτησης νέων τουριστικών δραστηριοτήτων μόνο εντός οργανωμένων υποδοχέων ειδικού τύπου, μικρού μεγέθους και χαμηλού βαθμού έντασης.
Μέχρι τον καθορισμό των ζωνών από τον υποκείμενο σχεδιασμό, επιτρέπεται η κατασκευή κύριων τουριστικών καταλυμάτων με όριο αρτιότητας δεκαπέντε (15) στρέμματα.
Δυνατότητα ανάπτυξης οργανωμένων κατασκηνώσεων (camping).
Οι παραπάνω ρυθμίσεις δεν ισχύουν: α) Για την επέκταση υφισταμένων εγκαταστάσεων για λόγους βιωσιμότητας των μονάδων, και β) για τη δημιουργία ειδικών τουριστικών εγκαταστάσεων με ή χωρίς υποδομές φιλοξενίας που από τη φύση τους συνδέονται με την αξιοποίηση πόρων με έντονη χωρική ή θεματική εξάρτηση.
(Δ) Μητροπολιτικές περιοχές
Ισχύουν οι κατευθύνσεις για τις υπό στοιχείο (Α) περιοχές του παρόντος άρθρου καθώς και οι ακόλουθες:
Στρατηγικές κατευθύνσεις χωρικής οργάνωσης και ανάπτυξης:
α. Ανάδειξη στοιχείων ταυτότητας και αναγνωρισιμότητας της περιοχής.
β. Μέτρα βελτίωσης των εισόδων των πόλεων.
γ. Μέτρα βελτίωσης της σήμανσης των πόλεων.
δ. Ένταξη των αναξιοποίητων τουριστικά πόρων της ενδοχώρας στο προσφερόμενο προϊόν, με παράλληλη προστασία και διαφύλαξη των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους.
ε. Μέτρα εξυγίανσης και βελτίωσης των περιοχών που συγκεντρώνουν σημαντικό αριθμό σημείων τουριστικού ενδιαφέροντος καθώς και των τουριστικών διαδρομών.
στ. Ανάληψη δράσεων αποφόρτισης και εξοικονόμησης των φυσικών και ανθρωπογενών πόρων που δέχονται υψηλές πιέσεις, ιδίως με την εφαρμογή ολοκληρωμένων πρακτικών διαχείρισης των υδατικών πόρων και των υγρών και στερεών αποβλήτων και την προώθηση μέτρων εξοικονόμησης ενέργειας και βελτίωσης της ενεργειακής αποδοτικότητας των εγκαταστάσεων (προώθηση ΑΠΕ, βιοκλιματικών μεθόδων σχεδιασμού κ.ά.).
ζ. Προστασία και αποκατάσταση του περιβάλλοντος και του τοπίου με την αναγνώριση και συνδυασμένη προβολή των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών κάθε περιοχής και τη διαφύλαξη και ανάδειξη των τοπικών οικολογικών, πολιτιστικών και αισθητικών αξιών.
η. Ανάληψη δράσεων αναβάθμισης του δομημένου χώρου, με πολεοδομικές παρεμβάσεις, όπως αναπλάσεις κοινόχρηστων και ιδιωτικών χώρων με αύξηση των ελεύθερων χώρων και του πρασίνου.
θ. Ανάληψη δράσεων οργάνωσης του άτυπα οικιστικά διαμορφωμένου εξωαστικού χώρου.
ι. Κατασκευή νέων, συμπλήρωση και αναβάθμιση υφιστάμενων τεχνικών, κοινωνικών (περίθαλψης και αθλητισμού), περιβαλλοντικών και πολιτιστικών υποδομών (μουσεία, κλπ.).
ια. Παροχή κινήτρων για ολοκληρωμένο εκσυγχρονισμό τουριστικών υποδομών.
ιβ. Επανάχρηση αξιόλογων κτιρίων ή συνόλων.
ιγ. Παροχή κινήτρων για κατεδάφιση κτιρίων χρήσης τουρισμού που προσβάλλουν το τοπίο.
ιδ. Προσανατολισμός των ιδιωτικών επενδύσεων προς τη συμπλήρωση ελλείψεων σε τύπους και τάξεις καταλυμάτων και σε υποδομές που εμπλουτίζουν, αναβαθμίζουν και διαφοροποιούν το προσφερόμενο τουριστικό προϊόν.
ιε. Προώθηση μέτρων για τη μείωση της κυκλοφοριακής συμφόρησης, την ενίσχυση των μέσων μαζικής μεταφοράς και των «ήπιων» μορφών μετακίνησης (βάδισμα, ποδήλατο) και τη βελτίωση της ασφάλειας των πεζών και ποδηλατιστών.
ιστ. Ανάπτυξη τοπικών προγραμμάτων με στόχο τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών με παράλληλη παρακολούθηση και αξιολόγηση της εφαρμογής τους.
ιζ. Επιτάχυνση των ρυθμών ανάπλασης του ιστορικού κέντρου και του θαλασσίου μετώπου της Αθήνας και Θεσσαλονίκης.
ιη. Προστασία, ανάδειξη και συνδυασμένη προβολή των πόρων του ευρύτερου περιαστικού τους χώρου (ορεινοί όγκοι, κ.ά).
ιθ. Αναβάθμιση του ρόλου των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς.
κ. Ενίσχυση της πολιτιστικής δραστηριότητας με διοργάνωση εκδηλώσεων διεθνούς ενδιαφέροντος.
κα. Συνέχιση και εντατικοποίηση της προσπάθειας ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων Αθήνας και Θεσ/ νίκης.
κβ. Δημιουργία ζωνών εναλλακτικών δραστηριοτήτων και υπαιθρίων πάρκων αναψυχής και αθλητισμού, στην Αττική και τη Θεσσαλονίκη.
κγ. Δρομολόγηση αναπλάσεων σε περιοχές με βιομηχανικό ενδιαφέρον, που έχουν χωρική συνέχεια με άλλες περιοχές αστικού τουρισμού.
κδ. Ενίσχυση δράσεων βελτίωσης της περιβαλλοντικής απόδοσης αστικών υποδομών αντιρύπανσης για την περιβαλλοντική αποκατάσταση του Θερμαϊκού Κόλπου.
Ρυθμίσεις:
– Εντός σχεδίου, εντός ορίων οικισμών και εντός ζωνών χρήσεων γης που επιτρέπουν τη χωροθέτηση τουριστικών δραστηριοτήτων: με τους εκάστοτε ισχύοντες όρους δόμησης.
– Εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών περιοχές:
Δυνατότητα χωροθέτησης νέων τουριστικών δραστηριοτήτων μόνο εντός οργανωμένων υποδοχέων.
– Οι κατευθύνσεις χωροθέτησης τουριστικών δραστηριοτήτων εξειδικεύονται περαιτέρω στα Ρυθμιστικά Σχέδια Αθήνας και Θεσσαλονίκης, όπως εκάστοτε ισχύουν.
(Ε) Νησιά και παράκτιες περιοχές
Ομάδα Ι:
Στρατηγικές κατευθύνσεις χωρικής οργάνωσης και ανάπτυξης:
α. Βελτίωση της προσβασιμότητας
β. Διαφύλαξη φυσικών, ιστορικών, αρχιτεκτονικών, κ.ά., σημείων του χώρου με «μοναδικά» χαρακτηριστικά.
γ. Αποκατάσταση και αξιοποίηση παλαιών κελυφών.
δ. Αξιοποίηση των εκάστοτε τοπικών πόρων που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για την ανάπτυξη ήπιων ειδικών – εναλλακτικών μορφών τουρισμού (αγροτουρισμού, περιηγητικού, πεζοπορικού, πολιτιστικού τουρισμού, θαλάσσιου τουρισμού, κ.α.).
ε. Προγράμματα ενίσχυσης υφιστάμενων μη κύριων τουριστικών καταλυμάτων για την αναβάθμιση ποιοτικών και λειτουργικών χαρακτηριστικών και μετατροπής τους σε κύρια καταλύματα.
Σε κάθε περίπτωση όλες οι νέες εγκαταστάσεις πρέπει να είναι προσαρμοσμένες στα μορφολογικά πρότυπα και την κλίμακα των οικισμών
Ρυθμίσεις:
– Αναβάθμιση υφιστάμενων μονάδων τουλάχιστον τριών αστέρων με δυνατότητα επέκτασης και με συμπληρώσεις σε ειδικές τουριστικές εγκαταστάσεις.
– Εντός σχεδίου, εντός ορίων οικισμών και εντός ζωνών χρήσεων γης που επιτρέπουν τη χωροθέτηση τουριστικών δραστηριοτήτων: Κατασκευή νέων καταλυμάτων τουλάχιστον τριών αστέρων μέχρι 100 κλίνες.
– Εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών περιοχές:
Δυνατότητα χωροθέτησης νέων τουριστικών δραστηριοτήτων μόνο εντός οργανωμένων υποδοχέων, μικρού μεγέθους και χαμηλού βαθμού έντασης
Μέχρι τον καθορισμό των ζωνών από τον υποκείμενο σχεδιασμό, επιτρέπεται η κατασκευή κύριων τουριστικών καταλυμάτων τουλάχιστον τριών αστέρων με όριο αρτιότητας δεκαπέντε (15) στρέμματα, μέγιστη δυναμικότητα 100 κλίνες και μέγιστη πυκνότητα για ξενοδοχεία πέντε, τεσσάρων και τριών αστέρων σε 8, 9 και 10 κλίνες / στρέμμα, αντίστοιχα.
Δυνατότητα ανάπτυξης οργανωμένων κατασκηνώσεων (camping).
Ομάδα II:
Στρατηγικές κατευθύνσεις χωρικής οργάνωσης και ανάπτυξης:
α. Αντιμετώπιση συγκρούσεων μεταξύ των δραστηριοτήτων.
β. Έλεγχος των περιβαλλοντικών πιέσεων και του είδους της ανάπτυξης.
γ. Προώθηση μέτρων εξοικονόμησης ενέργειας και βελτίωσης της ενεργειακής αποδοτικότητας των εγκαταστάσεων (προώθηση ΑΠΕ, βιοκλιματικών μεθόδων σχεδιασμού κ.ά.).
δ. Μέριμνα για την αποτροπή της μονόπλευρης εξάρτησης από τον τουρισμό,
ε. Ένταξη υποδομών και εγκαταστάσεων ειδικών-εναλλακτικών μορφών τουρισμού στο προσφερόμενο προϊόν, με μέριμνα για την προστασία των φυσικών και ανθρωπογενών πόρων στην περιοχή ανάπτυξής τους.
ε. στ. Προγράμματα ενίσχυσης υφιστάμενων μη κύριων τουριστικών καταλυμάτων για την αναβάθμιση ποιοτικών και λειτουργικών χαρακτηριστικών και μετατροπής τους σε κύρια καταλύματα.
Σε κάθε περίπτωση όλες οι νέες εγκαταστάσεις πρέπει να είναι προσαρμοσμένες στα μορφολογικά πρότυπα και την κλίμακα των οικισμών.
Ρυθμίσεις:
– Αναβάθμιση υφιστάμενων μονάδων τουλάχιστον τριών αστέρων, με δυνατότητα επέκτασης και με συμπληρώσεις σε ειδικές τουριστικές εγκαταστάσεις.
– Εντός σχεδίου, εντός ορίων οικισμών και εντός ζωνών χρήσεων γης που επιτρέπουν τη χωροθέτηση τουριστικών δραστηριοτήτων: Κατασκευή νέων καταλυμάτων μέχρι 100 κλίνες. Ο περιορισμός αυτός δεν ισχύει στις νήσους Κρήτη, Κέρκυρα και Ρόδο και στα οικιστικά κέντρα των νησιών της ομάδας αυτής με πληθυσμό κατά την τελευταία απογραφή μεγαλύτερο των 10.000 κατοίκων.
– Εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών περιοχές:
Δυνατότητα χωροθέτησης νέων τουριστικών δραστηριοτήτων μόνο εντός οργανωμένων υποδοχέων.
Μέχρι τον καθορισμό των ζωνών από τον υποκείμενο σχεδιασμό, επιτρέπεται η κατασκευή κύριων τουριστικών καταλυμάτων 4 ή 5 αστέρων, με όριο αρτιότητας δεκαπέντε (15) στρέμματα και μέγιστη πυκνότητα 9 και 8 κλίνες / στρέμμα αντίστοιχα.
Δυνατότητα ανάπτυξης οργανωμένων κατασκηνώσεων (camping).
Ρύθμιση οργανωμένων υποδοχέων για τα νησιά των Ομάδων Ι και ΙΙ:
Η μέγιστη επιφάνεια για τη χωροθέτηση οργανωμένων υποδοχέων (ΟΥ) του άρθρου 9 του παρόντος στα νησιά των Ομάδων Ι και ΙΙ, καθορίζεται ως εξής:
– Σε ποσοστό 0.2% της έκτασης του νησιού για νησιά με έκταση μεταξύ 90 και 100 τ.χλμ.
– Σε ποσοστό 0.15% της έκτασης του νησιού για νησιά με έκταση μεταξύ 101 και 150 τ.χλμ.
– Σε ποσοστό 0.1% της έκτασης του νησιού για νησιά με έκταση μεταξύ 151 και 800 τ.χλμ.
Δεν είναι δυνατή η χωροθέτηση ΟΥ σε νησιά των Ομάδων Ι και ΙΙ με έκταση μικρότερη των 90 τ.χλμ.
Ομάδα III: Βραχονησίδες και ακατοίκητα νησιά
– Στα νησιά της πρώτης υποκατηγορίας απαγορεύεται η δημιουργία τουριστικών εγκαταστάσεων.
– Στα νησιά της δεύτερης υποκατηγορίας:
Επιτρέπεται η ανάπτυξη τουριστικών εγκαταστάσεων με τον όρο ότι η κάλυψη τους δεν θα υπερβαίνει το 3% της έκτασης του νησιού, τηρούμενης της λοιπής νομοθεσίας.
Είναι δυνατή η ανάπτυξη ΣΤΚ με αξιοποίηση και ανάδειξη κατά προτεραιότητα του υπάρχοντος κτιριακού δυναμικού, όπου υφίσταται.
2. Επιπρόσθετα στις παράκτιες περιοχές των υπό στοιχείων Α, Β, και Δ του άρθρου 4 κατηγοριών χώρου (Αναπτυγμένες τουριστικά περιοχές, Αναπτυσσόμενες τουριστικά περιοχές, Μητροπολιτικές Περιοχές) και στα νησιά που σύμφωνα με τις ρυθμίσεις της ενότητας αυτής κατατάσσονται στην ομάδα II, διακρίνεται ζώνη υψηλής ανταγωνιστικότητας διαφόρων οικονομικών δραστηριοτήτων, η οποία εκτείνεται σε απόσταση 350 μ. από τον αιγιαλό και έχει ιδιαίτερη σημασία για την ανάπτυξη του τουρισμού. Στη ζώνη αυτή που παρατηρείται υψηλός ανταγωνισμός χρήσεων γης και δραστηριοτήτων όλων των ειδών, με άμεση ή έμμεση επίπτωση στον τουρισμό, δίδονται οι παρακάτω κατευθύνσεις:
– Ο περιορισμός της δημιουργίας νέων εγκαταστάσεων – χρήσεων μη συμβατών με την τουριστική δραστηριότητα (ιδίως βιομηχανικές / βιοτεχνικές εγκαταστάσεις χονδρικού εμπορίου, εμπορικές εκθέσεις, κτίρια και γήπεδα αποθήκευσης, γραφεία, κτίρια περίθαλψης, πρατήρια καυσίμων) ιδιαίτερα στις περιοχές που χαρακτηρίζονται ως ανεπτυγμένες τουριστικά. Κατ` εξαίρεση είναι δυνατή η χωροθέτηση βιομηχανικών δραστηριοτήτων, που έχουν ανάγκη θαλάσσιου μετώπου και εξυπηρετούν άμεσες τοπικές ανάγκες ή είναι σημαντικές για την εθνική οικονομία, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις του Ειδικού Πλαισίου για τη Βιομηχανία ύστερα από συνεκτίμηση κοινωνικών, οικονομικών και περιβαλλοντικών παραμέτρων και στα τμήματα των περιοχών αυτών που παρουσιάζουν μειωμένο τουριστικό ενδιαφέρον. Στις υπόλοιπες περιοχές τουριστικού ενδιαφέροντος (περιοχές υπό στοιχεία Β και Δ του άρθρου 4) η χωροθέτηση άλλων χρήσεων επιτρέπεται σε τμήματα τους που δεν παρουσιάζουν τουριστικό ενδιαφέρον είτε μεμονωμένα είτε σε οργανωμένους υποδοχείς.
– Η κατά προτεραιότητα προώθηση δράσεων αποκατάστασης της αισθητικής του τοπίου και αναβάθμισης της λειτουργίας του χώρου.
– Η διατήρηση των φυσικών χαρακτηριστικών της ζώνης υψηλής ανταγωνιστικότητας σε ορισμένα τμήματα της ακτογραμμής.
3. Για το σύνολο του παράκτιου χώρου και τα νησιά ορίζεται, για τις εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών περιοχές, ελάχιστη απόσταση (Ε) τοποθέτησης των κτισμάτων, που εξυπηρετούν υποδομές φιλοξενίας, εστίασης και αναψυχής, από τη γραμμή αιγιαλού πενήντα (50,00μ.) μέτρα. Σε περίπτωση που η υψομετρική στάθμη του φυσικού εδάφους (Υ) στο πλησιέστερο στην ακτογραμμή σημείο τοποθέτησης του κτιρίου είναι μικρότερη των δέκα (10,00) μέτρων από την στάθμη της θάλασσας, η ελάχιστη απόσταση τοποθέτησης των κτισμάτων (Ε1) από την ακτογραμμή δίδεται από τη σχέση Ε1=50+(10-Υ)Χ5. Σε τμήματα με υψομετρική στάθμη εδάφους μικρότερη των δύο μέτρων από τη στάθμη της θάλασσας δεν επιτρέπεται η τοποθέτηση κτισμάτων.
Οι περιορισμοί αυτοί δεν ισχύουν για την επέκταση υφισταμένων τουριστικών εγκαταστάσεων στα γήπεδα που κατείχαν κατά την ημερομηνία δημοσίευσης του παρόντος καθώς και για εγκεκριμένους, κατά την ημερομηνία δημοσίευσης του παρόντος, οργανωμένους υποδοχείς τουρισμού που μπορούν να τροποποιούνται χωρίς υπέρβαση των προβλεπόμενων, από την εγκριτική τους πράξη, όρων που αφορούν στην απόσταση των κτισμάτων από τη γραμμή αιγιαλού. Σε κάθε περίπτωση η ελάχιστη απόσταση (Ε) τοποθέτησης των κτισμάτων από τη γραμμή αιγιαλού δεν μπορεί να είναι μικρότερη των πενήντα (50,00μ.) μέτρων.
Ρυθμίσεις σχεδιασμού του χώρου που σήμερα προβλέπουν μεγαλύτερες αποστάσεις στην τοποθέτηση των κτισμάτων από την ακτογραμμή κατισχύουν της ανωτέρω διάταξης.
(ΣΤ) Ορεινές περιοχές
Στρατηγικές κατευθύνσεις χωρικής οργάνωσης και ανάπτυξης:
α. Μέριμνα για την προστασία, αναβάθμιση και ανάδειξη επιλεγμένων πόρων του ορεινού χώρου, που ενδιαφέρουν τον τουρισμό,
β. Βελτίωση της προσβασιμότητας,
γ. Συγκρότηση τοπικών πολυθεματικών δικτύων,
δ. Αξιοποίηση του οικιστικού πλεονάσματος των φθινόντων και εγκαταλελειμμένων οικισμών και προβολή των προορισμών.
ε. Διατήρηση της ποιότητας των φυσικών (στοιχεία χλωριδικά, πανιδικά, γεωλογικά – υδρογεωλογικά, κ.ά.) και ανθρωπογενών (οικισμοί, κατασκευές, υποδομές, μνημεία, παραδοσιακές ασχολίες, εκδηλώσεις, κλπ.) πόρων με μέτρα πρόληψης των κινδύνων υποβάθμισής τους.
στ. Λήψη ειδικών μέτρων αισθητικής και λειτουργικής αναβάθμισης υποδομών που αφορούν σε άλλες παραγωγικές δραστηριότητες (π.χ. με τη σύνταξη ειδικών προδιαγραφών κατασκευής και λειτουργίας).
ζ. Δημιουργία βασικών προτύπων καθώς και εξειδικευμένων, κατά περίπτωση, κανόνων για το σχεδιασμό και τη δόμηση λαμβάνοντας υπόψη την παραδοσιακή αρχιτεκτονική και τις τοπικές παραδόσεις, χρήσης υλικών και μορφών δόμησης.
η. Υιοθέτηση πρακτικών που θα εξασφαλίζουν μειωμένη κατανάλωση ενέργειας και χρήση φιλικών προς το περιβάλλον υλικών.
θ. Δημιουργία ειδικών κατασκευαστικών προτύπων για την εκτέλεση έργων υποδομών στον ορεινό χώρο (οδοποιία, κατασκευές δημόσιων κτιρίων, εγγειοβελτιωτικά, διαμορφώσεις χώρων, κλπ.).
ι. Δημιουργία δικτύων μονοπατιών (εθνικών, ευρωπαϊκών) και διαδρομών περιβαλλοντικής ευαισθησίας και εκπαίδευσης.
Ρυθμίσεις:
– Αναβάθμιση υφιστάμενων μονάδων με δυνατότητα επέκτασης και με συμπληρώσεις σε ειδικές τουριστικές εγκαταστάσεις.
– Εντός σχεδίου, εντός ορίων οικισμών και εντός ζωνών χρήσεων γης που επιτρέπουν τη χωροθέτηση τουριστικών δραστηριοτήτων: Κατασκευή νέων καταλυμάτων με τους εκάστοτε ισχύοντες όρους δόμησης.
– Εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών περιοχές:
Δυνατότητα χωροθέτησης νέων τουριστικών δραστηριοτήτων μόνο εντός οργανωμένων υποδοχέων ειδικού τύπου.
Δυνατότητα ανάπτυξης οργανωμένων κατασκηνώσεων (camping).
Οι παραπάνω ρυθμίσεις δεν ισχύουν: α) Για την επέκταση υφισταμένων εγκαταστάσεων για λόγους βιωσιμότητας των μονάδων, και β) για τη δημιουργία ειδικών τουριστικών εγκαταστάσεων με ή χωρίς υποδομές φιλοξενίας που από τη φύση τους συνδέονται με την αξιοποίηση πόρων με έντονη χωρική ή θεματική εξάρτηση.
Ειδικά για τους στάσιμους οικισμούς του ηπειρωτικού χώρου, με πληθυσμό κατά την τελευταία απογραφή μικρότερο των 300 κατοίκων, η δόμηση νέων τουριστικών δραστηριοτήτων σε μια ζώνη πλάτους 300 μέτρων από τα όριά τους είναι δυνατή με τους παρακάτω όρους: αρτιότητα δύο (2) στρέμματα, ΣΔ 0.3 και πυκνότητα 15 κλινών / στρέμμα. Από τη ρύθμιση αυτή, εξαιρούνται οι οικισμοί που έχουν κηρυχθεί ως παραδοσιακοί ή χαρακτηριστεί ως «ενδιαφέροντες».
(Ζ) Πεδινές και ημιορεινές περιοχές
Αποτελούν περιοχές προτεραιότητας τουρισμού στο μέτρο που εμπίπτουν στις υπό τα στοιχεία Α, Β και Γ περιοχές του άρθρου 4, οπότε και ακολουθούν, κατά περίπτωση, τις σχετικές κατευθύνσεις του παρόντος άρθρου.
Σε αντίθετη περίπτωση, τα χαρακτηριστικά του χώρου και η αναμενόμενη εξ αυτών ένταση των τουριστικών δραστηριοτήτων δεν δικαιολογούν, για την προγραμματική περίοδο του παρόντος Ειδικού Πλαισίου, τη λήψη ειδικών μέτρων, χωρίς ωστόσο να αποκλείουν τη χωροθέτηση τουριστικών δραστηριοτήτων εφόσον δεν υπάρχει σαφής αντίθεση με άλλες ρυθμίσεις σχεδιασμού του χώρου.
Σε κάθε περίπτωση δεν αποκλείεται η εφαρμογή των συνεχιζόμενων ευρωπαϊκών προγραμμάτων για τον αγροτικό χώρο, καθώς και η χωροθέτηση οργανωμένων υποδοχέων με τους όρους και προϋποθέσεις του άρθρου 9 του παρόντος.
(Η) Περιοχές του Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών
Στρατηγικές κατευθύνσεις χωρικής οργάνωσης και ανάπτυξης:
α. Αξιοποίηση των εκάστοτε τοπικών πόρων που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για την ανάπτυξη ήπιων μορφών τουρισμού (αγροτουρισμού, περιηγητικού, πεζοπορικού, πολιτιστικού τουρισμού, κ.ά.).
β. Ανάδειξη και προστασία περιβάλλοντος και τοπίου (προστασία φυσικού περιβάλλοντος, αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, δημιουργία μουσείων, κ.α.).
γ. Δημιουργία δικτύων μονοπατιών (εθνικών, ευρωπαϊκών) και διαδρομών («δρόμοι» καπνού, αμπέλου, ελιάς, κ.α.) περιβαλλοντικής ευαισθησίας και εκπαίδευσης.
δ. Προώθηση προγραμμάτων στήριξης αγροτικών δραστηριοτήτων φιλικών προς το περιβάλλον (στήριξη ολοκληρωμένης ή βιολογικής γεωργίας, προϊόντων ονομασίας προέλευσης, παραδοσιακών τεχνικών, κ.ά).
ε. Δημιουργία υποδομών στήριξης, προώθηση προγραμμάτων εκπαίδευσης και πιστοποίησης (Eco-Management and Audit Scheme- EMAS).
στ. Επίσπευση της κατάρτισης και θεσμοθέτησης των διαχειριστικών σχεδίων των περιοχών του Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών, με μέριμνα για τον προσδιορισμό περιορισμένων ζωνών ανάπτυξης ήπιου και εναλλακτικού τουρισμού.
ζ. Οργανωτική και λειτουργική υποστήριξη των Φορέων Διαχείρισης.
η. Θέσπιση ειδικού τέλους υπέρ των Φορέων Διαχείρισης, επί των δραστηριοτήτων του τουρισμού που αναπτύσσονται στις περιοχές αυτές, με σκοπό να χρησιμοποιείται για την προστασία, διαχείριση και ανάδειξη του φυσικού περιβάλλοντος και του τοπίου.
Ρυθμίσεις:
– Μέχρι τον καθορισμό χρήσεων και δραστηριοτήτων στις περιοχές αυτές η ανάπτυξη τουριστικών δραστηριοτήτων περιορίζεται στη δημιουργία μικρών, σύμφωνα με την κείμενη τουριστική νομοθεσία, τουριστικών καταλυμάτων στις εντός σχεδίου και εντός ορίων οικισμών περιοχές, καθώς και σε μια ζώνη πλάτους 500 μέτρων από τα όρια τους στις περιπτώσεις που διαπιστώνεται σχετικός κορεσμός [ποσοστό αδόμητων γηπέδων <40%, με συνεκτίμηση της δυνατότητας δόμησης στα διαθέσιμα γήπεδα (π.χ. κλίσεις εδάφους, μέγεθος αδόμητων ιδιοκτησιών)].Οι παραπάνω ρυθμίσεις δεν ισχύουν: α) Για την επέκταση υφισταμένων εγκαταστάσεων για λόγους βιωσιμότητας των μονάδων, και β) για τη δημιουργία ειδικών τουριστικών εγκαταστάσεων με ή χωρίς υποδομές φιλοξενίας που από τη φύση τους συνδέονται με την αξιοποίηση πόρων με έντονη χωρική ή θεματική εξάρτηση.Στις περιοχές απόλυτης προστασίας της φύσης, προστασίας της φύσης και στα εθνικά πάρκα απαγορεύεται η χωροθέτηση οργανωμένων υποδοχέων τουρισμού του άρθρου 9 του παρόντος.Η χωροθέτηση οργανωμένων υποδοχέων του άρθρου 9 του παρόντος είναι δυνατή σε περιοχές του δικτύου Natura 2000 στις οποίες δεν έχουν εγκριθεί ειδικές ρυθμίσεις και οι οποίες δεν έχουν ενταχθεί σε ειδικότερη κατηγορία προστασίας, μόνο σε περίπτωση όπου, στη βάση επαρκούς τεκμηρίωσης, η χωροθέτηση έχει αξιολογηθεί ως επιτακτικού δημόσιου οικονομικού ή κοινωνικού συμφέροντος, δεν υπάρχει εναλλακτική λύση και έχουν προβλεφθεί ικανά για την περίπτωση αντισταθμιστικά μέτρα, ώστε να διασφαλισθεί η συνολική συνοχή του δικτύου προστατευόμενων περιοχών Natura 2000. Σε κάθε περίπτωση, κατά την αξιολόγηση των επενδυτικών σχεδίων πρέπει να δίδεται η δέουσα βαρύτητα στην οικολογική συνιστώσα.(Θ) Προστατευόμενοι και εγκαταλελειμμένοι οικισμοίΣτρατηγικές κατευθύνσεις χωρικής οργάνωσης και ανάπτυξης:α. Δημιουργία μηχανισμού ελέγχου των χρήσεων γης και της έντασης της τουριστικής δραστηριότητας βάσει των εξής κριτηρίων: επιφάνεια δομημένου χώρου, συνολικός αριθμός τουριστικών επιχειρήσεων με έδρα ή πραγματική λειτουργία στον οικισμό, αριθμός υφιστάμενων κλινών. Στόχος είναι η διαφύλαξη της αξίας του πόρου και η προστασία του παραδοσιακού χαρακτήρα.β. Διαμόρφωση αυστηρότερων κανόνων για τη μορφολογία των νέων κτισμάτων, ενίσχυση δράσεων αποκατάστασης κελυφών και ειδικότερα για τους εγκαταλελειμμένους και φθίνοντες οικισμούς, προώθηση πρωτοβουλιών στην κατεύθυνση αναζωογόνησής τους.γ. Έλεγχος της δυνατότητας επέκτασης ή μη των οικισμών κατά τρόπο ώστε να διαφυλάσσεται η αξία του πόρου και να προστατεύεται ο παραδοσιακός τους χαρακτήρας.δ. Άμεσος έλεγχος της δόμησης εκτός σχεδίου πόλης και ορίων οικισμών.ε. Ανάπτυξη δράσεων τοπικών συμφώνων ποιότητας (πέρα από τους κατά περίπτωση ισχύοντες κτιριολογικούς κανονισμούς), που αφορούν στη διατήρηση και ανάδειξη αξιόλογων μορφολογικών στοιχείων και την ιδιαίτερη τοπική αρχιτεκτονική παραδοσιακών οικισμών.Ρυθμίσεις:- Αξιοποίηση εγκαταλελειμμένων ορεινών οικισμών που παρουσιάζουν αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, με τη μετατροπή κτιρίων σε καταλύματα ή και με νέες μεγαλύτερου μεγέθους επενδύσεις (αύξηση μέχρι και 20% της υφισταμένης δομημένης επιφάνειας), με κίνητρα είτε προς τους σημερινούς ιδιοκτήτες είτε προς ενδιαφερόμενους επενδυτές.- Είναι δυνατή η ανάπτυξη ΣΤΚ σε εγκαταλελειμμένους οικισμούς με την προϋπόθεση της αξιοποίησης και ανάδειξης του υπάρχοντος κτιριακού δυναμικού και σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ισχύουσας νομοθεσίας.(Ι) Αρχαιολογικοί χώροι, μνημεία και ιστορικοί τόποιΣτρατηγικές κατευθύνσεις χωρικής οργάνωσης και ανάπτυξης:- Εξασφάλιση της προσβασιμότητας, της επισκεψιμότητας και της οργάνωσής τους, εξωραϊσμός του περιβάλλοντος χώρου, έλεγχος χρήσεων και της εγκατάστασης δικτύων υποδομής, ώστε να διασφαλίζεται η βέλτιστη ανάδειξή τους.- Ανάδειξη, διατήρηση και διαχείριση των αρχαιολογικών χώρων, μνημείων και ιστορικών τόπων του εθνικού χώρου με τη συγκρότησή τους σε πολυθεματικά δίκτυα.- Μέριμνα για την ανάδειξη και συνολική διαχείριση του τοπίου, ώστε να αναδεικνύεται η άρρηκτη σχέση των αρχαιολογικών χώρων και μνημείων με το ευρύτερο περιβάλλον τους.Οι ρυθμίσεις του παρόντος άρθρου δεν έχουν εφαρμογή για τον εκσυγχρονισμό υφισταμένων, κατά την ημερομηνία δημοσίευσης του παρόντος, τουριστικών καταλυμάτων καθώς και στις περιπτώσεις που βρίσκεται σε ισχύ έγκριση καταλληλότητας από τον Ε.Ο.Τ. υπό την προϋπόθεση ότι η οικοδομική άδεια θα εκδοθεί εντός τριετίας από τη δημοσίευση του παρόντος.Ρυθμίσεις σχεδιασμού του χώρου που σήμερα προβλέπουν μεγαλύτερα όρια αρτιότητας κατισχύουν των ορίων του παρόντος άρθρου.
Το Επιμελητήριο Αρκαδίας θεωρεί ότι οι ρυθμίσεις για τις «ορεινές περιοχές» δημιουργούν σοβαρά εμπόδια για την ανάπτυξη τουριστικών μονάδων μικρού μεγέθους στις εκτός σχεδίου περιοχές στο μεγαλύτερο μέρος της Πελοποννήσου.
Σύμφωνα με την προτεινόμενη ΚΥΑ, στις εκτός σχεδίου περιοχές η δόμηση νέων τουριστικών μονάδων επιτρέπεται είτε σε «οργανωμένους υποδοχείς ειδικού τύπου» είτε σε ζώνη πλάτους 300 m γύρω από τους μικρούς στάσιμους οικισμούς.
Για την θεσμοθέτηση «οργανωμένων υποδοχέων ειδικού τύπου» προφανώς απαιτείται η σύνταξη πλήρους χωροταξικού σχεδιασμού, η υλοποίηση του οποίου αν και είναι ιδιαίτερα επιθυμητή, δεν είναι πιθανή για τα προσεχή χρόνια. Έτσι απομένει μόνο η ζώνη γύρω από τους μικρούς στάσιμους οικισμούς. Αν και η ρύθμιση αυτή είναι θετική, δεν προσφέρει πραγματικές λύσεις για νέες τουριστικές μονάδες γιατί οι οικισμοί αυτοί σε μεγάλο ποσοστό δεν διαθέτουν επιχειρήσεις εστίασης και αναψυχής, ούτε τις αναγκαίες δημόσιες υποδομές για την υποστήριξη της γενικότερης τουριστικής δραστηριότητας.
Το Επιμελητήριο Αρκαδίας λαμβάνοντας υπόψη ότι πολλές «ορεινές περιοχές» ανήκουν ταυτόχρονα και στην κατηγορία Β.2 προτείνει όπως στις «ορεινές περιοχές» επιτρέπεται η εκτός σχεδίου ανέγερση νέων τουριστικών μονάδων σε ζώνη πλάτους 500 μ από τους οικισμούς και με όρους δόμησης ίδιους με αυτούς της κατηγορίας Β.2
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΝΤΡΟΥΚΑΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΑΡΚΑΔΙΑΣ
Η απόσταση στις παράκτιες περιοχές που δίνεται από τον τύπο σε περίπτωση υψομέτρου κάτω από 10 μέτρα, γίνεται τόσο μεγάλη, που δημιουργείται μια άχαρη οικιστικά ζώνη πάνω στην παραλία. Θα ήταν καλύτερα να μειωθεί ελαφρώς.
Δεν είναι ξεκάθαρες οι κατευθύνσεις που ισχύουν για τις παράκτιες περιοχές στο άρθρο 5 είτε είναι εντός είτε εκτός σχεδίου, αρτιότητα κλπ.
Άρθρο 5
Θα έπρεπε να απαγορευτεί η κατασκευή κύριων τουριστικών καταλυμάτων εκτός επίσημου σχεδιασμού στο σύνολο της ελληνικής επικράτειας. Θα πρέπει τουλάχιστον να υπάρχουν εγκεκριμένα πολεοδομικά σχέδια, επιπέδου ΓΠΣ/ΣΧΟΑΠ, όπου θα προβλέπεται η χωροθέτηση τουριστικών καταλυμάτων.
Παρατηρήσεις
(Α.1): Δυναμικά ανεπτυγμένες τουριστικά περιοχές
Στις περιοχές Α1, ενώ αρχικά απαιτείται για την ίδρυση νέας μονάδας η υπαγωγή της στην κατηγορία 5*, σε επόμενη παράγραφο ορίζεται η αρτιότητα και η πυκνότητα κλινών, ανά στρέμμα και για τα καταλύματα κατηγορίας 4*. Συνεπώς, εντοπίζεται μια ασάφεια, δεδομένου ότι η διαφορά μεταξύ 5* και 4* είναι μεγάλη.
(Α.2): Φθίνουσες ανεπτυγμένες περιοχές
Σε όλες τις κατηγορίες εκτός της Α2 παρέχεται η δυνατότητα αναβάθμισης υφισταμένων μονάδων με δυνατότητα επέκτασης. Αναβάθμιση κατηγορίας χωρίς δυνατότητα επέκτασης σημαίνει κατά κανόνα μείωση κλινών, περίπτωση στην οποία δεν γίνεται ξεκάθαρη αναφορά.
(Β.1): Περιοχές με περιθώρια ανάπτυξης ποιοτικού μαζικού τουρισμού
Στις περιοχές Β1 αναφέρεται η δυνατότητα χωροθέτησης ΣΤΚ μόνο με πολεοδόμηση. Η διάταξη του άρθρου 5 είναι ασαφής, και μπορεί να συνεπάγεται ότι στις υπόλοιπες περιοχές είτε δεν απαιτείται πολεοδόμηση, είτε ότι δεν υφίσταται η δυνατότητα χωροθέτησης ΣΤΚ. Κρίνεται απαραίτητη η διασαφήνιση.
(Ε) Νησιά και παράκτιες περιοχές
Πρόκειται για ένα από τα πιο επικίνδυνα σημεία της ΚΥΑ. Τόσο για την Ομάδα Ι όσο και για την Ομάδα ΙΙ των νησιών. Κρίνεται απαραίτητη:
• η δραστική μείωση της μέγιστης χωρητικότητας νέων επιτρεπόμενων τουριστικών μονάδων
• στις νήσους Κρήτη, Κέρκυρα, και Ρόδο, όπως και στα οικιστικά κέντρα των νησιών αυτής της ομάδας με πληθυσμό μεγαλύτερο των 10.000 κατοίκων, να περιοριστεί το ανώτατο όριο κλινών για τις νέες τουριστικές μονάδες
• μείωση της πρόβλεψης του 3%, ως μέγιστης κάλυψης τουριστικών εγκαταστάσεων σε ακατοίκητα νησιά. Το σχετικό ποσοστό δεν θα πρέπει να ξεπερνάει το 0,5%, ώστε να αποφευχθούν επεμβάσεις που θα παραβιάζουν την κλίμακα των συγκεκριμένων περιοχών.
• η απαιτούμενη πρόσθετη αξιολόγηση και δημόσια συζήτηση για την εγκατάσταση ΣΤΚ σε βραχονησίδες. Τα οικοσυστήματα του νησιωτικού χώρου, ιδιαίτερα των βραχονησίδων που κυριολεκτικά αποτελούν κάποια από τα τελευταία αδιατάρακτα οικοσυστήματα της ηπείρου μας, φιλοξενούν μοναδική και πολύ πλούσια βιοποικιλότητα τόσο σε εθνικό όσο και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.
• λόγω του ότι ο ορισμός της κρίσιμης ζώνης των 350 μέτρων στον παράκτιο χώρο (χερσαίο και νησιωτικό), παρουσιάζει καταρχάς προβλήματα ως προς την εφαρμογή του, (εξαιτίας της ποικιλομορφίας των γεωλογικών και χωρικών καταστάσεων της χώρας) απαιτείται η απαιτούμενη μελέτη του ζητήματος κατά περίπτωση, καθώς δεν ενδείκνυται η γενική θεώρηση τόσο σύνθετων ζητημάτων. Σε κάθε περίπτωση τα 500μ. έχουν μέχρι σήμερα ληφθεί υπόψη σε μελέτες για τον παράκτιο χώρο και αποτελούν ένα καταλληλότερο μέγεθος για τον υποκείμενο σχεδιασμό. Οι χρήσεις γης στον παράκτιο χώρο μπορούν να θεσπιστούν με τις νέες ρυθμίσεις του υπό διαβούλευση κειμένου χρήσεων γης του άρθρου 8 (Τουρισμός, Αναψυχή).
• η απαγόρευση της χωροθέτησης οργανωμένων τουριστικών υποδοχέων τουλάχιστον στα νησιά των Ομάδων Ι και ΙΙ με έκταση μικρότερη των 90 τ.χλμ. Κατά τη γνώμη μας, η περιορισμένη φέρουσα ικανότητα των νησιών (νερό, ενέργεια κτλ) υπαγορεύει την απαγόρευση χωροθέτησης οργανωμένων τουριστικών υποδοχέων σε νησιά μικρότερα σε έκταση από τη Λήμνο.
(Η) Περιοχές του Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών
Οι περιορισμοί στις περιοχές του Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών (προστατευόμενες ή/και ευαίσθητες περιοχές) όπως παρουσιάζονται στο Σχέδιο της ΚΥΑ συρρικνώνονται στις περιοχές απολύτου προστασίας.
Επιπλέον, πρέπει να υπογραμμιστεί πως στην αυξημένη πλειοψηφία των περιοχών του δικτύου Natura 2000 δεν έχουν οριστεί οι περιοχές απολύτου προστασίας. Κρίνεται απαραίτητη:
• η εγκατάσταση κάθε είδους οργανωμένου τουριστικού υποδοχέα να μην υπάγεται απλά στον περιβαλλοντικό έλεγχο, ο οποίος -κατά την συνήθη πρακτική- στερείται στοιχειώδους εκτίμησης χωρικών και κοινωνικών επιπτώσεων.
• η κατάργηση της διάταξης του άρθρου 8 που προβλέπει ότι μέχρι τον καθορισμό χρήσεων και δραστηριοτήτων στις περιοχές αυτές, να επιτρέπεται η ανάπτυξη τουριστικών καταλυμάτων στις εντός σχεδίου και εντός ορίων οικισμών περιοχές, καθώς και σε μια ζώνη πλάτους 500 μέτρων από τα όρια τους στις περιπτώσεις που διαπιστώνεται σχετικός κορεσμός.
• η κατάργηση της διάταξης που προβλέπει την δυνατότητα χωροθέτησης οργανωμένων υποδοχέων σε περιοχές του Δικτύου Natura 2000 στις οποίες δεν έχουν εγκριθεί ειδικές ρυθμίσεις και οι οποίες δεν έχουν ενταχθεί σε ειδικότερη κατηγορία προστασίας. Είναι υποχρέωση των αρμοδίων υπηρεσιών να διεκπεραιώσουν πρώτα την υποχρέωση τους να ορίσουν τις περιοχές απολύτου προστασίας, ώστε να εκπληρωθεί η Συνταγματική επιταγή της προστασίας του περιβάλλοντος και στη συνέχεια να προταθούν οποιεσδήποτε άλλες χωροθετήσεις.
(Θ) Προστατευόμενοι και εγκαταλελειμμένοι οικισμοί
Πρέπει να αποσυρθεί η διάταξη του άρθρου 5 που προβλέπει έως 20% αύξηση της υφιστάμενης δομημένης επιφάνειας προστατευόμενων ή/και εγκαταλελειμμένων οικισμών, καθώς και η διάταξη του άρθρου 5 που προβλέπει κίνητρα προς τους σημερινούς ιδιοκτήτες και ενδιαφερόμενους επενδυτές. Επιπλέον, πρέπει να καθοριστούν όροι δόμησης και οι φορείς που θα επιφορτιστούν με την αδειοδότηση των συγκεκριμένων δραστηριοτήτων. Οι παραπάνω προτάσεις θα συμβάλλουν στη προστασία της φυσιογνωμίας και των ιδιαίτερων τοπικών χαρακτηριστικών των παραπάνω περιοχών. Θεωρούμε κρίσιμη την προστασία του τοπίου δικτύου παραδοσιακών οικισμών (π.χ. Ζαγόρι, Μάνη) όπου θα πρέπει να προηγείται κάθε επέμβασης μεγάλης κλίμακας, μια ειδική μελέτη τοπίου μιας ευρύτερης χωρικής ενότητας που θα περιλαμβάνει δομημένο και φυσικό περιβάλλον ως ενιαίο σύνολο.
(Ι) Αρχαιολογικοί χώροι
Ειδικά για τους αρχαιολογικούς χώρους, με έμφαση σε αυτούς που αποτελούν σημαντικούς τουριστικούς πόρους, θα πρέπει να προηγείται κάθε παρέμβασης που βρίσκεται σε έμμεση οπτική επαφή με τον αρχαιολογικό χώρο (ανεξάρτητα από την διαβαθμισμένη αρχαιολογική ζώνη προστασίας που βρίσκεται) ειδική μελέτη τοπίου που θα καθορίζει και το αποδεκτό ή μη της προτεινόμενης παρέμβασης.
H ελάχιστη απόσταση (Ε)κτίσμαος από τη γραμμή αιγιαλού καλώς ορίζεται στα 50μ. Εφόσον όμως υπάρχει υψομετρική διαφορά (Υ) μεταξύ της στάθμης επιφανείας της θάλασσας και του φυσικού εδάφους τοποθέτησης κτίσματος, μικρότερη των 10μ, εφαρμόζεται ο αυξητικός τύπος Ε=50+(10-Υ)*5. Αυτός ο τύπος εφαρμοζόμενος για τα συνήθη γήπεδα υψομέτρου 4-7μ από την επιφάνεια της θάλασσας, δίνει αποτελέσματα κατά μέσο όρο 80-90μ. Σε συνδυασμό με τις γραμμές αιγιαλού που συνήθως τοποθετούνται σε απόσταση 30 και πλέον μέτρων από το σημείο που το καλοκαίρι ανέρχεται το κύμα της θάλασσας, δημιουργεί μία ιδιαίτερα μεγάλη ζώνη. Η απόσταση αυτή καθιστά σημαντικό ποσοστό αγροτεμαχίων μη ικανό για τη δημιουργία νέων Ξενοδοχείων μονάδων. Τα 10μ που τίθενται, ενδεχόμενα είναι υπερβολικά ως τοποθέτηση και συμφωνω με προηγούμενους ότι θα έπρεπε να μειωθούν στα 5μ με παράλληλη διαμόρφωση του σχετικού κανόνα υπολογισμού απόστασης από τη γραμμή αιγιαλού τον παρακάτω »Ε=50+(5-Υ)*5».
Δράττοντας της ευκαιρίας της αναθεώρησης του ΕΠΧΣΑΑ για τον Τουρισμό, θα ήθελα να θέσω μια γενικότερη παρατήρηση, που αφορά εν γένει σε όλα τα Ειδικά Πλαίσια Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΕΠΧΣΑΑ), τονίζοντας τη σημασία διασύνδεσης του Ν. 2742/1999 (ΦΕΚ 207 Α/ 07-10-1999) για το χωροταξικό σχεδιασμό, με το Ν. 3882/2010 (ΦΕΚ 166/22-09-2010) για τα δημόσια γεωχωρικά δεδομένα, όπως συμβαίνει με το γνωστό για τη ρύθμιση αυθαιρέτων Ν. 4014 (ΦΕΚ 209/21-09-2011) παράγραφος 18. Πιο συγκεκριμένα, από τη στιγμή που τα ΕΠΧΣΑΑ εμπεριέχουν γεωχωρική πληροφορία, η οποία εμπίπτει στα πλαίσια του Ν. 3882/2010, θα έπρεπε οι χάρτες που συνοδεύουν την υπό Σχέδιο ΚΥΑ να διατίθενται και σε κατάλληλη ηλεκτρονική μορφή (shape files, KML κτλ.). Επιπλέον, κατά την άποψη μου, τα γεωχωρικά επίπεδα που συνοδεύουν τα μέχρι στιγμής εγκεκριμένα ΕΠΧΣΑΑ, θα έπρεπε να αναρτηθούν στην ιστοσελίδα της ΕΥΓΕΠ (http://geodata.gov.gr/geodata/). Η υπέρθεση όλων αυτών των πληροφοριών κρίνεται ιδιαίτερα σημαντική, καθώς ενδέχεται να αναδειχθούν τυχόν συγκρούσεις – επικαλύψεις επί των χρήσεων γης.
Απαράδεκτο το παραθυράκι για περιοχές Natura!
Θα βρεθούμε προ τετελεσμένων καταστροφών! Δεν μπορεί να θυσιάζονται όλα στο χρήμα, αλλιώς πώς μιλάμε για αειφόρο ανάπτυξη, που αναφέρεται και στον τίτλο του νομοσχεδίου?
Η δικαιολογία ότι αυτό γίνεται με προϋποθέσεις, είναι υποκρισία (παραθυράκι, όπως είπαμε), καθώς ξέρουμε την ελληνική πραγματικότητα. Δεν μπορεί να περνάνε τέτοιες ρυθμίσεις όταν δεν έχουμε αξιόπιστους ελεγκτικούς και κρατικούς μηχανισμούς.
[…].
Η αποσταση που προκυπτει απο τον αιγιαλό με βαση τον τύπο για υψομετρική διαφορα 10μ ειναι μεγαλη. Η μειωση σε πιο ορθολογικα μεγέθη όπως 5μ , που προτεινει η ΝΒ ειναι λογική. Ελαχιστη αποσταση τα 50μ λογικό.
Θα πρέπει να προβλεφθεί η αναβάθμιση υφιστάμενων καταλυμάτων , ή η δημιουργία νέων (όπως προβλέπεται και για τις άλλες κατηγορίες) σε περιοχές με αρχαιολογικούς χώρους , μνημεία παγκόσμιου ενδιαφέροντος , σημαντικούς ιστορικούς χώρους της πατρίδας μας.
Η αποσταση ελάχιστη απόσταση απο τον αιγιαλο να ειναι 50μ. Τα 10μ ομως υψομετρικης διαφορας ειναι πολλα. Αν γινεται να μειωθει στα 5 με αντιστοιχη αλλαγη του τύπου υπολογισμου σε 50+(5-y)*5. Τα 10μ υψομετρικης διαφορας δημιουργουν υπερβολικες αποστασεις κτισματων ανω των 80μ και σε συνδιασμο με το σχημα γηπεδων τα καθιστουν μη λειτουργικα για την υλοποιηση μοναδων. Επισης υπαρχουν γηπεδα με ηπια αρχικη κλίση και μετά απότομη ανοδο υψομετρου όπου επίσης δεν είναι ευκολη η αξιοποιηση. Τα 5μ ειναι πιο λογική προσέγγιση.
Στους ορισμούς απουσιάζει η προσέγγιση των παραλίμνιων περιοχών.
Η Χώρα διαθέτει πρωτογενές απόθεμα άθικτων ακόμα (ευτυχώς) περιοχών σε λίμνες όπου η τουριστική ανάπτυξη αποτελεί ή μπορεί και να αποτελέσει αντικείμενο χωρικής αντιμετώπισης με σοβαρότητα και υπευθυνότητα σε ότι αφορά την περιβαλλοντική διάσταση. Είναι αδιανόητο μια τέτοια νομοθετική προσέγγιση να μήν αγγίζει και αυτό το ζήτημα αφήνοντάς το περίπου στην τύχη άλλων διατάξεων.
θεωρώ για παράδειγμα την λίμνη Κάρλα σημαντικό κεφάλαιο για την μελλοντική ανάπτυξη της περιοχής μου όχι φυσικά μόνο σε τουριστικό επίπεδο…
εφόσον πιστεύετε ότι κάνετε μια σωστή και εμπεριστατωμένη προσπάθεια, η οποία προβλέπει, επιλύει προβλήματα και βάζει τη βάση ώστε να υπάρξει ομοιόμορφη,δίκαιη,βιώσιμη ανάπτυξη , τι νόημα έχει η κατίσχυση του παρόντος παλαιοτέρων αυστηρότερων διατάξεων για διάφορα θέματα χωρίς μάλιστα να μνημονεύονται ώστε να δικαιολογούνται γιατί διατηρούνται και εάν υφίστανται πραγματικά οι λόγοι που είχαν θεσμοθετηθεί.
πχ στις Κυκλάδες σε όλα τα νησιά ισχύει ο τύπος που υπάρχει στο παρόν άρθρο για την απόσταση των κτισμάτων από τον αιγιαλό , εκτός από την Τήνο για την οποία υπάρχει ειδικό χωροταξικό το οποίο προβλέπει 100μ χωρίς πρόβλεψη για την υψομετρική διαφορά.
Άραγε τι είναι εκείνο που κάνει αυτό το νησί να έχει διαφορετική αντιμετώπιση από τα άλλα? αν φωτογραφίσεις τα κυκλαδονήσια και βάλεις τεστ από πιο νησί είναι η φωτογραφία δύσκολα θα δοθεί η σωστή απάντηση. Γενικεύστε την σχετική παράγραφο λοιπόν για όλες τις υπαγόμενες περιοχές εφόσον πιστεύετε ότι αυτός ο περιορισμός (και σωστά) προστατεύει απόλυτα το περιβάλλον στους αιγιαλούς και στις παράκτιες περιοχές.