Η μείωση της εξάρτησης από εισαγόμενη ενέργεια, η μεγιστοποίηση της διείσδυσης των ΑΠΕ, η επίτευξη σημαντικής μείωσης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2) μέχρι το 2050, καθώς και η προστασία του τελικού καταναλωτή αποτελούν τους βασικούς άξονες του εθνικού ενεργειακού σχεδιασμού. Ταυτόχρονα, η μηδενική αξιοποίηση της πυρηνικής ενέργειας και η πολύ περιορισμένη χρήση της τεχνολογίας
συλλογής και αποθήκευσης άνθρακα (CCS) αποτελούν με τη σειρά τους ουσιαστικές επιλογές στο πλαίσιο του
σχεδιασμού.
Για το διάστημα έως το 2020 οι κατευθυντήριες γραμμές έχουν ήδη υιοθετηθεί, με το 1ο Σχέδιο Δράσης για τις ΑΠΕ.
Λαμβάνοντας υπόψη το Σχέδιο αυτό, τις κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την περίοδο 2020-2050, καθώς και την εξέλιξη μιας σειράς βασικών παραμέτρων (οικονομική δραστηριότητα ανά κλάδο, διεθνείς τιμές καυσίμων, τιμές CO2, επίπεδο χρήσης λιγνίτη, κ.α.) μελετήθηκαν τρία σενάρια ώστε να προσδιορισθούν και να αξιολογηθούν εναλλακτικά μέτρα και πολιτικές για την εκπλήρωση των Εθνικών και
των Ευρωπαϊκών στόχων.
Το Σενάριο «Υφιστάμενων πολιτικών» (ΥΦ) υποθέτει συντηρητική υλοποίηση των πολιτικών
για την ενέργεια και το περιβάλλον, προβλέποντας αφενός μέτριο επίπεδο περιορισμού των εκπομπών CO2 μέχρι το 2050 (40% σε σχέση με το 2005), αφετέρου μέτρια διείσδυση ΑΠΕ και εξοικονόμησης ενέργειας. Το Σενάριο «Μέτρων Μεγιστοποίησης ΑΠΕ» (ΜΕΑΠ) υποθέτει τη μεγιστοποίηση της διείσδυσης
των ΑΠΕ (στο επίπεδο του 100% στην ηλεκτροπαραγωγή), με στόχο τη μείωση των εκπομπών CO2 κατά 60%-70% και ταυτόχρονη σημαντική εξοικονόμηση ενέργειας στα κτίρια και τις μεταφορές. Το Σενάριο «Περιβαλλοντικών Μέτρων Ελαχίστου Κόστους» (ΠΕΚ) έχει τις ίδιες παραδοχές με το Σενάριο ΜΕΑΠ όσον αφορά τις εκπομπές CO2 αλλά υπολογίζει το ποσοστό των ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή ώστε να εξασφαλιστεί το ελάχιστοεπενδυτικό κόστος.
Η μελλοντική εικόνα του ενεργειακού συστήματος όπως προκύπτει από τα δύο βασικά σενάρια ενεργειακής πολιτικής μπορεί να συνοψισθεί στα παρακάτω 10 σημεία:
- Μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 60%-70%
έως το 2050 ως προς το 2005 - Ποσοστό 85-100 % ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ, με την
αξιοποίηση όλων των εμπορικά ώριμων τεχνολογιών - Συνολική διείσδυση ΑΠΕ σε ποσοστό 60%-70% στην ακαθάριστη
τελική κατανάλωση ενέργειας μέχρι το 2050 - Σταθεροποίηση της συνολικής ενεργειακής κατανάλωσης λόγω
των μέτρων εξοικονόμησης ενέργειας - Σχετική αύξηση της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας λόγω
εξηλεκτρισμού των μεταφορών και μεγαλύτερης χρήσης αντλιών θερμότητας στον
οικιακό και τριτογενή τομέα. - Σημαντική μείωση της κατανάλωσης πετρελαιοειδών
- Αύξηση της χρήσης βιοκαυσίμων στο σύνολο των μεταφορών
στο επίπεδο του 31% – 34% μέχρι το 2050 - Κυρίαρχο το μερίδιο του ηλεκτρισμού στις επιβατικές
μεταφορές μικρής απόστασης (45%) και σημαντική αύξηση του μεριδίου των μέσων
σταθερής τροχιάς - Σημαντικά βελτιωμένη ενεργειακή απόδοση για το σύνολο του
κτιριακού αποθέματος και μεγάλη διείσδυση των εφαρμογών ΑΠΕ στον κτιριακό τομέα
10. Ανάπτυξη μονάδων αποκεντρωμένης παραγωγής και έξυπνων
δικτύων
Το πρώτο κρίσιμο συμπέρασμα της ανάλυσης είναι ότι η προοπτική των υφιστάμενων πολιτικών (Σενάριο ΥΦ) οδηγεί σε περιορισμένη μείωση των εκπομπών CO2 έως το 2050, που δεν συνάδει με τους ευρωπαϊκούς στόχους για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής ούτε αποτελεί την οικονομικότερη εξέλιξη του ενεργειακού τομέα.
Τα σενάρια νέας ενεργειακής πολιτικής (Σενάρια ΜΕΑΠ και ΠΕΚ), στα οποία κυριαρχεί η υψηλή διείσδυση των ΑΠΕ στην ακαθάριστη τελική κατανάλωση ενέργειας, επιτυγχάνουν μεγάλη μείωση των εκπομπών CO2 (κατά 60% με 70% σε σχέση με το 2005) με ταυτόχρονη μείωση της εισαγόμενης ενέργειας καθώς και της
ενεργειακής εξάρτησης της χώρας από εισαγωγές ορυκτών καυσίμων.
Είναι αξιοσημείωτο ότι μακροπρόθεσμα το κόστος ηλεκτρικής ενέργειας δεν παρουσιάζει σημαντική διαφοροποίηση για τα διάφορα σενάρια, εμφανίζοντας ελαφρά μικρότερες τιμές για τα σενάρια μειωμένων
εκπομπών. Συγκεκριμένα, ακολουθεί πτωτική τάση μετά το 2030 ενώ η αυξημένη χρήση των ΑΠΕ και ο περιορισμός της καύσης ορυκτών καυσίμων εξασφαλίζει την περαιτέρω μείωση του κόστους μέχρι το 2050.
Η προσέλκυση και μόχλευση επενδυτικών κεφαλαίων, για την υλοποίηση των προβλεπόμενων από τον ενεργειακό σχεδιασμό τεχνολογικών αλλαγών στο ελληνικό ενεργειακό σύστημα, αποτελεί ιδιαίτερα σημαντική ευκαιρία εγχώριας οικονομικής ανάπτυξης σε διάφορους κλάδους οικονομικής δραστηριότητας
(π.χ. ενεργειακός, κατασκευαστικός, εμπορικός κλάδος κλπ).
Σε κάθε περίπτωση, αυτό που είναι ορατό είναι ότι το εθνικό ενεργειακό σύστημα έχει τη δυνατότητα να διαφοροποιηθεί σημαντικά τα επόμενα χρόνια, εκπληρώνοντας τις δεσμεύσεις της ευρωπαϊκής ενεργειακής
πολιτικής και παράλληλα παρέχοντας ασφάλεια στον τελικό καταναλωτή, καθώς τον προστατεύει από την αστάθμητη διακύμανση του κόστους των εισαγόμενων καυσίμων, προσφέροντάς του επιπλέον τις βέλτιστες τεχνολογικές λύσεις και επιλογές ώστε να επιτύχει εξοικονόμηση ενέργειας και τελικά μείωση των συνολικών του ενεργειακών δαπανών.
The Greek Energy Roadmap to 2050
The energy sector constitutes a cornerstone for economic development and has either direct
or indirect impact on every sector of the economy. Therefore it becomes obvious that the energy planning at national level is an important tool towards the implementation of the development policy of a country, with a tremendous impact on national and not only economic activity.
The present energy plan refers to the basic guidelines of the national energy strategy towards 2050, without adopting a strictly defined scenario for the evolution of the energy system.
The main feature of the Greek energy mix is the high level of use of fossil fuels both for electricity production and energy consumption across all sectors. The use of lignite has been a strategic choice, despite its environmental impact, due to the fact that it is a domestic fuel. Nowadays, the national energy
balance is dominated by imported hydrocarbons (mainly oil products and less by
natural gas).
The adoption of European common policies on the energy sector, particularly in relation to the requirements for reducing greenhouse gas emissions, has already affected the Hellenic energy system. In recent years an increasingly growing penetration of Renewable Energy in both electricity generation and end use energy has been achieved, while measures and policies aiming to achieve energy savings have been already implemented.
For the period until 2020, the European Energy Policy focuses on accomplishing specific individual targets for all member states. The Greek Government, by adopting (Law 3851/2010) specific developmental and environmental policies, proceeded with the increase of its national goal (from 18% to 20%) regarding the
participation of renewables in gross final energy consumption. This objective is composed of 40% participation of RES in electricity production, 20% in heating and cooling and 10% in transport.
Regarding electricity, the national targets for 2020 are expected to be met with the development of approximately 13,3 GW of renewables. The installed capacity and the licensing process show that Greece is on track to achieve its national objectives.
Starting with the first Action Plan for Renewable Energy, the National Energy Strategy Committee elaborated an in-depth and long term analysis of the Greek energy system in order to propose an Energy Road Map of Greece for the period 2020-2050.
Reducing dependence on imported energy, maximizing the penetration of renewables, achieving a significant reduction in emissions of carbon dioxide (CO2) by 2050, and reinforcing the protection of final consumers are the main pillars of the national energy planning. Simultaneously, zero use of nuclear energy and the very limited use of Carbon Capture and Storage technology (CCS) are in turn, key options for the abovementioned planning.
Bearing into consideration the EC guidelines for the period 2020-2050, as well as the development of a core set of parameters (economic activity per sector, international fuel prices, CO2 prices, lignite use level, etc.)
three scenarios were examined in order to specify and evaluate alternative measures and policies for the fulfillment of national and European targets.
The Scenario «Existing Policies» (Scenario EP) assumes a conservative implementation of environmental and energy policies, anticipating on the one hand a moderate level of CO2 emissions reduction by 2050 (40%
compared to 2005), and on the other moderate penetration of RES and energy saving.
The Scenario «Measures Maximization RES» (Scenario MEAP) assumes maximization of RES penetration (100% in electricity generation), so as to reduce CO2 emissions by 60% -70% with simultaneous energy saving in buildings and transport. The same scenario is examined under the hypothesis of imported electricity which will result in cost savings in electricity sector (Scenario MEAP-a).
The Scenario «Minimum Cost of Environmental Measures» (Scenario PEK) has the same assumptions as the Scenario MEAP relating to CO2 emissions but estimates the share of renewables in the energy mix so as to ensure the minimum cost. A variation of this scenario, considering the inclusion of CCS is also
considered (Scenario PEK-a).
The picture of the future energy system as indicated by the two basic energy policy scenarios (Scenarios MEAP and PEK) can be summarized in the following 10 points:
- Reduce ν greenhouse gas emissions by 60%-70% by 2050 in relation to 2005.
- 85%-100% electricity generation from RES, using all commercially mature technologies.
- Total penetration of renewables in gross final energy consumption by 2050 at a rate of 60%-70%.
- Stabilization of energy consumption due to energy saving measures.
- Relative increase in electricity consumption due to electrification of transport and greater use of heat pumps in the residential and tertiary sectors.
- Significant reduction of oil consumption.
- Increased use of biofuels in transportation sector at the level of 31% to 34% by 2050.
- Dominant share of electricity in short-distance passenger transport (45) and significant increase in the share of stable track public transport.
- Significantly improved energy efficiency for the entire building stock and a large penetration of RES in buildings.
- Developmentof decentralized production units and smart grids.
The achievement of national energy goals in the medium (2020) and long-term (2050), requires the preparation, adoption, implementation and evaluation of a set of energy policy measures.
Policies, measures and interventions in energy consumption are taking into consideration the potential for energy saving and energy efficiency improving that exist in all final energy consumption sectors. The sectors with the greatest potential for energy saving are buildings, transport and industry.
Measures planned to be implemented concerning inter alia:
- energy certification of buildings,
- energy upgrade of existing buildings,
- coverage of all energy requirements of new buildings by RES,
- development of market mechanisms, such as energy services companies and white certificates,
- electrification of transport.
In industry, the savings will result from the reduction in electrical consumption and thermal uses and the implementation of CHP (Combined Heat & Power).
The energy policy measures in the electricity sector are related to ensuring the energy supply and functional electricity market, reducing greenhouse gas emissions, and concern in:
- infrastructure (network expansions and connections),
- the appropriate modification of the energy mix,
- flexible and decentralized energy production,
- the expansion of smart grids,
- the rationalization and acceleration of licensing process covering RES,
- theavailability of appropriate support mechanisms for RES investments and long-term integration into the competitive market.
The first critical finding of this analysis is that the prospect of existing policies (Scenario EP) does not lead to the achievement of objectives (i.e. reducing CO2 emissions by 2050, more economical development of the energy sector). Instead, the new energy policy scenarios (Scenarios MEAP and PEK), where the high penetration of renewables in gross final energy consumption dominates, achieve deep CO2 emission cuts (by 60% to 70% compared with 2005) while imported energy and country’s energy dependence from imported fossil fuels is reduced.
Electricity generation cost follows a declining trend after 2030 while the increased use of renewables and the
limited use of fossil fuels ensure further cost reductions by 2050.
At the same time the attraction of investment capital and capital leverage, so that the proposed technical changes to the Greek energy system be implemented, is a particularly important opportunity for local economic development in various sectors of economic activity (e.g. the energy sector, construction sector, commercial sector, etc.)
In any case, what is obvious by the present report is that the national energy system has the potential to differentiatesignificantly over the next years, fulfilling the commitments of the Europeanenergy policy while providing security and lower energy cost to the finalconsume
Μακροχρόνιος ενεργειακός σχεδιασμός
Οι απόψεις του ΣΕΦ
ΣΥΝΟΨΗ
Πιο φιλόδοξους στόχους για τα φωτοβολταϊκά αλλά και για το σύνολο των ΑΠΕ προτείνει ο ΣΕΦ, τόσο σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα (2020), όσο και μακροπρόθεσμα (2050). Η πρόταση του ΣΕΦ είναι η αναθεώρηση προς τα πάνω του στόχου για το 2020, με ποσοστό ΑΠΕ στην ακαθάριστη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας 60% (και τουλάχιστον 10 GWp φωτοβολταϊκών), καθώς και κάλυψη του συνόλου της ηλεκτροπαραγωγής με ΑΠΕ ως το 2035 (με τουλάχιστον 30 GWp φωτοβολταϊκών) και του συνόλου των ενεργειακών αναγκών με ΑΠΕ ως το 2050.
Δεδομένης της διαρκούς μείωσης του κόστους των φωτοβολταϊκών και της ωρίμανσης των λοιπών τεχνολογιών ΑΠΕ, η υλοποίηση των στόχων αυτών μπορεί να επιτευχθεί με εύλογο κόστος. Ειδικά για την περίοδο από το 2015 και μετά, εκτιμάται ότι από την προτεινόμενη ανάπτυξη των φωτοβολταϊκών θα υπάρξει καθαρό όφελος για τα δημόσια οικονομικά και θα δημιουργηθούν 50.000 θέσεις εργασίας ως το 2020.
Αξιολόγηση της Έκθεσης Μακροχρόνιου Σχεδιασμού και προτάσεις ΣΕΦ
Η έκθεση που παρουσίασε του ΥΠΕΚΑ για δημόσια διαβούλευση, αποτελεί την τρίτη κατά σειρά προσπάθεια να αποκτήσει η χώρα ένα Οδικό Χάρτη για τον ενεργειακό σχεδιασμό με ορίζοντα το 2050. Αποτελεί αναμφισβήτητα και την πιο προωθημένη ως προς τις απόψεις που εκφράζει. Οι προηγούμενες προσπάθειες, λίγα χρόνια πριν, οδηγήθηκαν σε αποτυχία, αφού τα προτεινόμενα σχέδια αποτελούσαν απλώς μια συντηρητική προέκταση του παρόντος προς το μέλλον, και δεν έτυχαν θετικής υποδοχής από τις ενεργειακές αγορές αλλά και τις περιβαλλοντικές οργανώσεις.
Στα θετικά της έκθεσης του ΥΠΕΚΑ θα πρέπει να αναγνωριστεί ότι το νέο κείμενο είναι πιο κοντά στο πνεύμα των αντίστοιχων ευρωπαϊκών Οδικών Χαρτών και τολμά να εξετάσει και σενάρια βασισμένα έως και κατά 80%-99% σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ) στον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής (ή ισοδύναμα έως 59%-71% στην τελική ακαθάριστη κατανάλωση ενέργειας της χώρας).
Θα πρέπει να πιστωθεί ακόμη στην έκθεση το γεγονός ότι, αντανακλώντας τη βούληση της πλειοψηφίας των πολιτών, δεν εξετάζει καν ως σενάριο την κατασκευή πυρηνικών σταθμών ή μονάδων ηλεκτροπαραγωγής με λιθάνθρακα τις επόμενες δεκαετίες (κάτι που έθιγαν οι παλαιότερες απόπειρες ενεργειακού σχεδιασμού), ενώ μηδενική ως περιθωριακή είναι και η διείσδυση των τεχνολογιών δέσμευσης και αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα, δεδομένων των τεχνικών-περιβαλλοντικών προβλημάτων που τις συνοδεύουν, αλλά και του υψηλού κόστους των τεχνολογιών αυτών.
Παρόλα αυτά η έκθεση δεν πετυχαίνει σε κανένα από τα σενάρια που εξέτασε τον κοινοτικό στόχο για μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 80%-95% ως το 2050 σε σχέση με τα επίπεδα του 1990 (η μείωση που επιτυγχάνεται κυμαίνεται από 60% έως 70% σε σχέση με το 2005). Ο λόγος είναι ότι ακολούθησε μια μάλλον συντηρητική προσέγγιση, ειδικά στους τομείς των μεταφορών και του κτιριακού αποθέματος, όπου τα πετρελαιοειδή και το φυσικό αέριο συνεχίζουν να παίζουν σημαίνοντα ρόλο ακόμη και μετά από τέσσερις δεκαετίες.
Θα πρέπει να σταθεί κανείς κριτικός και στα απόλυτα νούμερα που παρουσιάζονται σχετικά με το μείγμα των τεχνολογιών ΑΠΕ το 2050. Δεδομένης της ταχείας ανάπτυξης των φωτοβολταϊκών, για παράδειγμα, ο στόχος για 10-11,5 GWp φωτοβολταϊκών το 2050 φαντάζει πολύ μικρός. Ειδικά μάλιστα αν συνυπολογίσει κανείς και τις δυνατότητες εξαγωγής ηλιακής ενέργειας σε χώρες της Κεντρικής Ευρώπης (κατά το πρότυπο του Προγράμματος ΗΛΙΟΣ), τότε κατανοεί ότι ο ενδεικτικός στόχος για τα φωτοβολταϊκά δεν ανταποκρίνεται ούτε στο δυναμικό της χώρας ούτε στον δυναμισμό και την ωριμότητα της τεχνολογίας των φωτοβολταϊκών.
Η έκθεση δείχνει να είναι παγιδευμένη στις μέχρι πρότινος τάσεις της αγοράς σε ότι αφορά στο μείγμα των τεχνολογιών ΑΠΕ. Είναι αλήθεια ότι, μέχρι πρόσφατα, τα αιολικά αποτελούσαν τη ναυαρχίδα των τεχνολογιών ΑΠΕ και είχαν τη μερίδα του λέοντος στην ηλεκτροπαραγωγή από ΑΠΕ. Η έκθεση προεκτείνει αυτή την τάση και στο μέλλον, προβλέποντας μερίδιο των αιολικών το 2050 33%-36% στη συνολική εγκατεστημένη ισχύ και 29%-34% στη συνολική παραγωγή ηλεκτρισμού. Το μερίδιο των φωτοβολταϊκών στη συνολική εγκατεστημένη ισχύ, προβλέπεται κατ’ αντιστοιχία στο 25%-27%. Ήδη όμως η πραγματικότητα των διεθνών αγορών, αλλά και της ελληνικής την τελευταία διετία, δείχνει ότι η δυναμικότερα αναπτυσσόμενη τεχνολογία είναι πλέον τα φωτοβολταϊκά και όχι τα αιολικά. Δεδομένης μάλιστα και της δραστικής μείωσης του κόστους των φωτοβολταϊκών αλλά και της μεγαλύτερης ευελιξίας τους ως προς τις εφαρμογές τους (που αφορούν τόσο τον κτιριακό τομέα όσο και μεγάλους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής επί εδάφους), θα πρέπει να αναμένεται μεγαλύτερη συμβολή τους στο συνολικό ενεργειακό μείγμα.
Εδώ να επισημάνουμε μια στρατηγική αδυναμία της έκθεσης. Η έκθεση θεωρεί τη χώρα περίπου ως μία ενεργειακή “νησίδα” αποκομμένη σχεδόν από τα δίκτυα των γειτονικών χωρών και την υπόλοιπη Ευρώπη. Αυτό δεν είναι αλήθεια ούτε καν σήμερα, πόσο μάλλον μελλοντικά που θα έχουν υλοποιηθεί τα διευρωπαϊκά δίκτυα ηλεκτρισμού. Κάτι τέτοιο δίνει δυνατότητες για περαιτέρω διείσδυση των ΑΠΕ, πολύ πέραν της κάλυψης των εγχώριων αναγκών. Η ενίσχυση των διεθνών διασυνδέσεων για να μπορούν να δεχθούν επιπλέον 3.000 MW, όπως προβλέπεται στην έκθεση, δεν ανταποκρίνεται φυσικά ούτε στις διεθνείς τάσεις και προοπτικές, ούτε καν στις ανάγκες του Προγράμματος ΗΛΙΟΣ.
Αν θεωρήσουμε ότι η ζήτηση το 2050 θα είναι της τάξης των 100 TWh, η συνεισφορά των φωτοβολταϊκών θα μπορούσε να είναι τουλάχιστον το 50%, θα απαιτηθεί δηλαδή εγκατεστημένη ισχύς φωτοβολταϊκών περί τα 35 GWp, ισχύς υπερτριπλάσια απ’ αυτή που προβλέπει η Έκθεση Μακροχρόνιου Ενεργειακού Σχεδιασμού.
Στο συμπέρασμα αυτό οδηγείται και μια τεχνική έκθεση της Greenpeace για τον ευρωπαϊκό χώρο με τον χαρακτηριστικό τίτλο “Η Μάχη των Δικτύων”, η οποία εκτιμά ότι ως το 2050 θα μπορούσαν να εγκατασταθούν στην Ελλάδα 59 GWp φωτοβολταϊκών που θα καλύπτουν ένα μεγάλο μέρος των εγχώριων αναγκών σε ηλεκτρική ενέργεια και το υπόλοιπο θα εξάγεται σε τρίτες χώρες.
Σε ότι αφορά τον ενδιάμεσο στόχο για το 2020, η έκθεση κάνει λόγο για αναθεώρηση των στόχων προς τα κάτω, λόγω της οικονομικής κρίσης. Εκτιμά ότι για να επιτευχθούν οι στόχοι του 2020 θα απαιτηθούν 1.300 MW λιγότερα από ΑΠΕ και πρώτος πιθανός υποψήφιος για τη μείωση αυτή φαντάζουν τα αιολικά (που σήμερα έχουν μακράν τον υψηλότερο στόχο για το 2020 [7.500 MW], αλλά δεν υπάρχει η δυναμική επίτευξης του στόχου αυτού). Η έκθεση θεωρεί επίσης ότι το 2020 η εγκατεστημένη ισχύς φωτοβολταϊκών θα είναι 2,5 GWp (έναντι ενδεικτικού στόχου 2,2 GWp που προβλέπει σήμερα η νομοθεσία – ΥΑ 19598/2010, ΦΕΚ 1630Β/11-10-2010, στόχου όμως που, όπως δείχνει η πραγματικότητα της αγοράς, θα επιτευχθεί ήδη το 2014).
Να σημειωθεί ότι, στον ενδεικτικό στόχο για το 2020 δεν συνυπολογίζεται η ισχύς των έργων που έχουν ενταχθεί σε διαδικασία ταχείας αδειοδότησης (fast track) κατά την έννοια του άρθρου 9 του ν.3775/2009 όπως αυτή προβλέπεται στις κείμενες διατάξεις, καθώς και η ισχύς φωτοβολταϊκών έργων που εντάσσονται στο Ειδικό Πρόγραμμα Στεγών, και φυσικά δεν συνυπολογίζεται η ισχύς του Προγράμματος ΗΛΙΟΣ. Σε ότι αφορά στη διαδικασία fast track, ήδη έχουν ενταχθεί σ’αυτήν άνω των 600 MWp φωτοβολταϊκών, ενώ η αγορά των οικιακών φωτοβολταϊκών κινείται σήμερα με ρυθμούς εγκατάστασης της τάξης των 100 MWp ετησίως σε σύνολο αγοράς για το 2012 της τάξης των 600 MWp. Με άλλα λόγια, ακόμη κι αν δεν αλλάξει τίποτα (πράγμα που δεν επιθυμούμε, αφού επιδιώκουμε περαιτέρω ανάπτυξη της αγοράς φωτοβολταϊκών), το 2020 θα έχουμε τουλάχιστον 4 GWp εγκατεστημένων φωτοβολταϊκών (2,2 GWp του ενδεικτικού εθνικού στόχου συν οικιακά συν fast track), ενώ αν η αγορά συνεχίσει με τους σημερινούς ρυθμούς θα ξεπεράσει τα 6 GWp, συν την όποια ισχύ θα έχει εγκατασταθεί για το Πρόγραμμα ΗΛΙΟΣ.
Οι εγκαταστάσεις φωτοβολταϊκών αναμένεται να γνωρίσουν ιδιαίτερη άνθηση ιδιαίτερα μετά το 2015 και σ’ αυτό συνηγορούν δύο βασικές παράμετροι: [1]. Το κόστος των φωτοβολταϊκών θα είναι σημαντικά χαμηλότερο από άλλες ανταγωνιστικές τεχνολογίες, και [2]. Η απαιτούμενη ενίσχυση (με τη μορφή επιδότησης της παραγόμενης ηλιακής κιλοβατώρας) θα είναι σημαντικά μικρότερη απ’ ότι σήμερα, δεδομένου ότι θα έχει επιτευχθεί το λεγόμενο grid-parity, η εξίσωση δηλαδή του κόστους της παραγόμενης ηλιακής κιλοβατώρας με τις λιανικές τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας που αγοράζουν οι καταναλωτές από το δίκτυο.
Αν συνυπολογίσει κανείς και το γεγονός ότι από το 2015 η ενίσχυση των φωτοβολταϊκών θα συσχετίζεται με την Οριακή Τιμή Συστήματος -ΟΤΣ- (συγκεκριμένα η τιμή πώλησης της ηλιακής κιλοβατώρας προβλέπεται να είναι 30% έως 40% μεγαλύτερη από την εκάστοτε ΟΤΣ), η επιβάρυνση για τον Ειδικό Λογαριασμό ΑΠΕ (δηλαδή για τους καταναλωτές) θα είναι πολύ μικρή ακόμη και με μεγάλη διείσδυση νέων φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων. Από το 2015 και μετά, η τιμή πώλησης της ηλιακής κιλοβατώρας θα είναι η μικρότερη από όλες τις ΑΠΕ, συνεπώς η περαιτέρω διείσδυση φωτοβολταϊκών στο σύστημα θα μειώνει τη συνολική επιβάρυνση για τους καταναλωτές.
Η μεγάλη διείσδυση των φωτοβολταϊκών, όχι μόνο δεν θα επιβαρύνει τα δημόσια οικονομικά, αλλά θα αποφέρει σημαντικά φορολογικά έσοδα στον κρατικό προϋπολογισμό, πολλαπλάσια της παρεχόμενης ενίσχυσης. Παράλληλα, θα υπάρχουν σημαντικά οφέλη για την κοινωνία από την αποφυγή ανάπτυξης νέων υποδομών συμβατικών μονάδων ηλεκτροπαραγωγής και από το μικρότερο κόστος για αγορά δικαιωμάτων εκπομπών, αλλά και από τη δημιουργία χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας. Ενώ λοιπόν από το 2015 και μετά, κάθε κιλοβατώρα που παράγεται από φωτοβολταϊκά θα λαμβάνει ως ενίσχυση 0,03 € πάνω από το κόστος που αντιστοιχεί στην ΟΤΣ, τα αναμενόμενα οφέλη για το δημόσιο και την κοινωνία θα είναι πολλαπλάσια αυτού του ποσού, με άλλα λόγια, το δημόσιο έχει κάθε συμφέρον να προωθήσει την περαιτέρω διείσδυση των φωτοβολταϊκών.
Πρόταση του ΣΕΦ (εδώ και μια τριετία) ήταν να αυξηθεί ο σημερινός ενδεικτικός στόχος για το 2020, και συγκεκριμένα να εγκατασταθεί τουλάχιστον 0,5 kWp για κάθε κάτοικο της χώρας ή περίπου 6 GWp ως το 2020, καλύπτοντας έτσι το 12% της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας. Ο στόχος αυτός, που αρχικά χαρακτηρίστηκε ανεδαφικός, φαντάζει σήμερα πολύ συντηρητικός, και οτιδήποτε λιγότερο θα οδηγούσε σε απώλεια θέσεων εργασίας στον κλάδο. Η δυναμική της αγοράς μάλιστα είναι τέτοια, που θα μπορούσε να επιτύχει και το στόχο του Προγράμματος ΗΛΙΟΣ (10 GWp) σε εθνικό επίπεδο, χωρίς δηλαδή εξαγωγές. Μια τέτοια απόφαση πρέπει να ληφθεί άμεσα ώστε να στείλει έγκαιρα τα σωστά μηνύματα στην αγορά. Η επανεκτίμηση του στόχου προβλέπεται άλλωστε από τη νομοθεσία να γίνεται ανά διετία, και το 2012 είναι μια χρονιά αναθεώρησης.
Ήδη σε ευρωπαϊκό επίπεδο συζητείται η αναθεώρηση του στόχου μείωσης των εκπομπών CO2 ως το 2020 από 20% που είναι σήμερα σε 30% (σε σχέση με τα επίπεδα του 1990). Μια τέτοια εξέλιξη θα απαιτήσει και αναθεώρηση προς τα πάνω των στόχων για τη διείσδυση των ΑΠΕ στο ενεργειακό ισοζύγιο. Ο ΣΕΦ πιστεύει ότι ο εθνικός στόχος που ετέθη το 2010 για συμμετοχή των ΑΠΕ σε ποσοστό τουλάχιστον 40% στην ακαθάριστη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας ως το 2020, θα πρέπει να αναθεωρηθεί και το ποσοστό από ΑΠΕ να ανέλθει σε 60%.
Στην προσπάθεια επίτευξης του νέου στόχου για το 2020, τα φωτοβολταϊκά θα μπορούσαν να καλύψουν μερίδιο της τάξης του 40% στο σύνολο των ΑΠΕ, κάτι που θα απαιτήσει την εγκατάσταση τουλάχιστον 10 GWp φωτοβολταϊκών ως το 2020 (η ακαθάριστη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας το 2020 θα κυμανθεί από 61 έως 69 TWh κάτι που εξαρτάται από τους ρυθμούς ανάπτυξης που θα έχει η χώρα τα επόμενα χρόνια και ο αντίστοιχος στόχος για τα φωτοβολταϊκά κυμαίνεται από 10-11,5 GWp).
Ο παρακάτω πίνακας απεικονίζει την πρόταση του ΣΕΦ για τη διείσδυση των ΑΠΕ στο ενεργειακό ισοζύγιο ως το 2050.
Έτος Ακαθάριστη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας
(TWh) Ποσοστό ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή Ποσοστό φωτοβολταϊκών στο σύνολο ΑΠΕ Εγκατεστημένη ισχύς φωτοβολταϊκών
(GWp)
2020 61-69 60% 40% 10-11,5
2035 90 100% 50% 30
2050 100 100% 50% 35
Με την υλοποίηση της πρότασης του ΣΕΦ, όχι μόνο διασφαλίζονται αλλά αυξάνονται οι θέσεις εργασίας στον κλάδο σε μια περίοδο που η ανεργία αποτελεί μείζον πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας. Να σημειώσουμε ότι τα φωτοβολταϊκά αποτελούν ήδη σήμερα τον μεγαλύτερο εργοδότη στο χώρο της πράσινης ενέργειας, με σχεδόν 22.000 άμεσες και έμμεσες ισοδύναμες θέσεις πλήρους απασχόλησης και αρκετές εγχώριες μονάδες παραγωγής φωτοβολταϊκών και επικουρικού εξοπλισμού. Η υλοποίηση του νέου στόχου για τα φωτοβολταϊκά ως το 2020 μεταφράζεται σε περίπου 50.000 άμεσες και έμμεσες ισοδύναμες θέσεις εργασίας.
Σε ότι αφορά στη δυνατότητα των δικτύων να εξυπηρετήσουν αυτή την ισχύ, σύμφωνα με τις συντηρητικές εκτιμήσεις της ΔΕΗ, τα σημερινά δίκτυα μπορούν να απορροφήσουν άμεσα ισχύ τουλάχιστον 5 GWp φωτοβολταϊκών, χωρίς να συνυπολογίσουμε τις αναβαθμίσεις και επεκτάσεις που ήδη δρομολογούνται με δαπάνες των ενδιαφερόμενων επενδυτών. Σε ότι αφορά στη δυνατότητα διείσδυσης μεγαλύτερης ισχύος μακροπρόθεσμα, η έκθεση θίγει, αν και όχι σε μεγάλη λεπτομέρεια, θέματα όπως η δυνατότητα αποθήκευσης της παραγόμενης από ΑΠΕ ενέργειας ή τη διείσδυση ηλεκτροκίνητων οχημάτων. Παρόλες τις αναφορές όμως, θεωρούμε ότι τελικά υποεκτιμώνται οι προοπτικές των τεχνολογιών αυτών. Στο θέμα της αποθήκευσης ενέργειας, για παράδειγμα, ενώ γίνεται αναφορά σε συσσωρευτές υψηλής απόδοσης βιομηχανικού τύπου, αφήνεται να εννοηθεί ότι θα αποτελούν μια περιθωριακή μάλλον εφαρμογή. Οι διεθνείς τάσεις όμως δείχνουν ότι τα συστήματα αυτά θα έχουν ευρεία εφαρμογή ήδη από την τρέχουσα δεκαετία. Ήδη εξετάζονται σενάρια ενίσχυσης των υπαρχόντων δικτύων με τέτοιους συσσωρευτές στη Γερμανία και θα πρέπει να εξεταστεί σοβαρά αυτή η προοπτική και στη χώρα μας, ξεκινώντας μάλιστα από τα αυτόνομα και αδύναμα δίκτυα των νησιών. Επίσης δε γίνεται ουσιαστική αναφορά στις τεχνολογίες υδρογόνου, που θα μπορούσαν να συνδυαστούν άριστα με τις περισσότερες τεχνολογίες ΑΠΕ και ειδικότερα τα φωτοβολταϊκά.
Στη Γερμανία επίσης εξετάζεται ο συνδυασμός γεωθερμικών αντλιών θερμότητας με φωτοβολταϊκά σε κτιριακές εφαρμογές, όπου οι αντλίες θερμότητας, εκτός από την παροχή θέρμανσης και ψύξης, παίζουν και το ρόλο αποθηκευτικού μέσου της ενέργειας που παράγεται από τα φωτοβολταϊκά. Μια τέτοια προοπτική θα άνοιγε νέους ορίζοντες στις κτιριακές εφαρμογές ΑΠΕ.
Τέλος, επειδή η Ελλάδα δεν σχεδιάζει μόνη της το ενεργειακό μέλλον, αλλά επηρεάζει και επηρεάζεται από τα τεκταινόμενα σε άλλες χώρες, καλό είναι να δούμε τους αντίστοιχους στόχους μιας χώρας με παράδοση στις ΑΠΕ, τη Δανία. Η Δανία αξιοποιεί περισσότερο εκείνους τους πόρους που διαθέτει εν αφθονία, δηλαδή τον άνεμο και τη βιομάζα. Η Ελλάδα αντίστοιχα έχει τον ήλιο ως συγκριτικό πλεονέκτημα και εκεί θα πρέπει να εστιάσει κατά κύριο λόγο.
ΕΛΛΑΔΑ ΔΑΝΙΑ
Εθνικός στόχος για 2020
– 20% ΑΠΕ στην ακαθάριστη τελική κατανάλωση ενέργειας
– τουλάχιστον 40% ΑΠΕ στην ακαθάριστη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας – 35% ΑΠΕ στην ακαθάριστη τελική κατανάλωση ενέργειας
– 70% ΑΠΕ στην ακαθάριστη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας (50% αιολικά +20% άλλες ΑΠΕ)
Εθνικός στόχος για 2050
– 59-71% ΑΠΕ στην ακαθάριστη τελική κατανάλωση ενέργειας
– 80-99% ΑΠΕ στην ακαθάριστη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας – Όλες οι ενεργειακές ανάγκες της χώρας (ηλεκτρισμός, θερμότητα, βιομηχανία και μεταφορές) θα καλύπτονται με ΑΠΕ ως το 2050
– Όλες ανάγκες της χώρας σε ηλεκτρισμό και θερμότητα θα καλύπτονται με ΑΠΕ ως το 2035
ΕΛΛΑΔΑ ΔΑΝΙΑ
Απεξάρτηση από ορυκτά καύσιμα
– Έρευνες για κοιτάσματα πετρελαίου και κατασκευή νέων λιγνιτικών μονάδων σημαίνουν περαιτέρω εξάρτηση από ρυπογόνα ορυκτά καύσιμα – Απαγόρευση καυστήρων πετρελαίου και φυσικού αερίου σε όλα τα νέα κτίρια από το 2013. Κάλυψη με ΑΠΕ όλων των αναγκών των νέων κτιρίων
– Απόσυρση όλων των υφιστάμενων καυστήρων πετρελαίου το αργότερο ως το 2030
– Κλείσιμο όλων των ανθρακικών σταθμών ως το 2030
Αντιγράφω δύο από τα 10 σημεία που αναφέρονται στην περίληψη του κειμένου:
…
2. Ποσοστό 85-100 % ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ, με την αξιοποίηση όλων των εμπορικά ώριμων τεχνολογιών
…
7. Αύξηση της χρήσης βιοκαυσίμων στο σύνολο των μεταφορών στο επίπεδο του 31% – 34% μέχρι το 2050
————-
Και μόνο η παραπάνω αναφορά του υπό «διαβούλευση» κειμένου είναι ενδεικτική της «αξιοπιστίας» του συνόλου του. Δεν είναι αλήθεια «εκπληκτική» η ακρίβεια του ποσοστού «31-34%» στις μεταφορές από βιοκαύσιμα; Δεν είναι εντυπωσιακό το ποσοστό «85-100%» στην ηλεκτροπαραγωγή από ΑΠΕ;
Αν όμως υποτεθεί ότι σε 2-3 ή έστω 5 χρόνια θα έχουν εγκατασταθεί τα 2 GW των εγκριθέντων ιδιωτικών αιολικών πάρκων στην Κρήτη και άλλα τόσα στην ηπειρωτική Ελλάδα μαζί με 1-2 GW Φωτοβολταϊκών υφιστάμενων και νέων κατά το πρόγραμμα «ΗΛΙΟΣ», διασυνδεδεμένων όλων σε ένα ενιαίο σύστημα, έχοντας κλείσει ταυτόχρονα κάποιες λιγνιτικές μονάδες, όπως προγραμματίσθηκε επί Υπουργίας Μπιρμπίλη, θα μπορεί να λειτουργεί το σύστημα αυτό, παρέχοντας 50-55 TWh ετησίως με αιχμή φορτίου 8-9 MW, με σταθερή τάση και συχνότητα, με ικανοποίηση της κάθε στιγμή και ώρα του 24ώρου ζητούμενης ισχύος και σε τιμή που θα μπορούν να πληρώνουν και τα 7,5 εκατομμύρια σημερινοί καταναλωτές;
Υπάρχει μελέτη που να αποδείχνει ότι το ηλεκτρικό σύστημα της Κρήτης με τόσα αιολικά και Φ/Β πάρκα που ήδη έχει, μαζί με αυτά που προβλέπονται να εγκατασταθούν άμεσα, μπορεί να λειτουργήσει αξιόπιστα χωρίς τους θερμικούς σταθμούς, χωρίς διασύνδεση με την ηπειρωτική χώρα και με κόστος που θα μπορούν να πληρώνουν οι Κρητικοί χωρίς να επιβαρύνουν τους πολίτες της ηπειρωτικής χώρας; Ιδού η Κρήτη, ιδού η Ρόδος και το … «πείραμα», που το κείμενο του ΥΠΕΚΑ υπόσχεται. Φτιάξτε στην Κρήτη, στη Ρόδο ή όπου αλλού θέλετε, ένα σύστημα με 85-100% συμμετοχή των «ΑΠΕ», των όποιων «ΑΠΕ» υπονοεί το κείμενο, χρεώστε μόνο στους Κρητικούς ή μόνο στους Ροδίτες ή όποιους άλλους αντίστοιχα, το πραγματικό κόστος kWh που θα προκύψει και μετά εφαρμόστε αυτήν την ιδέα σας στην υπόλοιπη χώρα!
Υπάρχει άλλη χώρα στην Ευρώπη που ενώ δεν παράγει δικό της Φυσικό Αέριο, έχει συμμετοχή εισαγόμενου Φυσικού Αερίου στο σύνολο της ηλεκτροπαραγωγής της τάξης του 30% – όπως ήδη συνέβη με την ακολουθούμενη ενεργειακή πολιτική στην Ελλάδα – σπαταλώντας έτσι το 50% του ενεργειακού περιεχομένου του εισαγόμενου(!) καυσίμου, επιβαρύνοντας επιπλέον το εμπορικό ισοζύγιο και το αντίστοιχο έλλειμμα της χώρας και αυξάνοντας ταυτόχρονα την ενεργειακή εξάρτηση της χώρας;
Να ελπίζω, ότι τουλάχιστον αυτά τα σχόλια θα δημοσιευθούν;
Να ελπίζω, ότι θα απαντηθούν τα παραπάνω σχόλια από κάποιον από τους συντάκτες, του υπό «διαβούλευση» κειμένου;
Γιώργος Βαλαβάνης
Διπλ. Μηχ/γος-Ηλ/γος Μηχανικός Ε.Μ.Π.
email: geval@otenet.gr
Ο Εθνικός Ενεργειακός Σχεδιασμός που κατατέθηκε σε δημόσια διαβούλευση αποτελεί μια θετική πρόταση που κινείται στη σωστή κατεύθυνση και τυγχάνει της επιδοκιμασίας του WWF Ελλάς. Στην παρούσα οικονομική και πολιτική συγκυρία οποιαδήποτε καθυστέρηση στον πράσινο μετασχηματισμό του ενεργειακού τοπίου μπορεί να παγιδεύσει την Ελλάδα σε ένα βρώμικο και διόλου αναπτυξιακό μοντέλο και να γίνει αιτία για την απώλεια των μεγάλων ωφελειών, σε κοινωνικούς, οικονομικούς και περιβαλλοντικούς όρους, που υπόσχεται η υλοποίηση πολιτικών χαμηλής έντασης άνθρακα.
Παρόλα αυτά, ο ενεργειακός σχεδιασμός μπορεί να καταστεί περισσότερο φιλόδοξος, χωρίς να χάσει την αξιοπιστία και τον ρεαλισμό του. Αντιθέτως, είναι τουλάχιστον μη ρεαλιστικό να αναμένουμε πως, τη στιγμή που η ΕΕ στον οδικό χάρτη για την ενέργεια υιοθετεί ως κεντρικό στόχο τη μείωση των εκπομπών κατά 80-95% σε σχέση με το επίπεδο του έτους βάσης 1990, η Ελλάδα θα έχει την ‘ευχέρεια’ να μειώσει τις εκπομπές σε ποσοστό που δεν θα βρίσκεται εντός του εύρους του 80-95%. Επομένως, η παραδοχή πως η Ελλάδα, όντας μέλος της ΕΕ, θα μειώσει τις εκπομπές της μόλις κατά 60-70% έως το 2050 σε σχέση με τα επίπεδα του 2005 (ή κατά 49-62% σε σχέση με τα επίπεδα του έτους βάσης 1990) στερείται πολιτικού ερείσματος. Είναι προφανές, βέβαια, πως η θέσπιση ενός στόχου στο εύρος 80-95% θα απαιτήσει πολύ μεγαλύτερες προσπάθειες, σε στενότερα χρονικά πλαίσια και σε τομείς πέραν της ηλεκτροπαραγωγής.
Βασικό συστατικό της περαιτέρω επιτυχίας του ενεργειακού σχεδιασμού θα αποτελέσει η προσπάθεια που θα καταβληθεί για τη σημαντική μείωση της κατανάλωσης ενέργειας σε απόλυτα μεγέθη και όχι η «σταθεροποίησή» της. Όπως το WWF Ελλάς έχει δείξει το 2008 με την έκθεσή του «Λύσεις για την κλιματική αλλαγή: όραμα βιωσιμότητας για την Ελλάδα του 2050», είναι δυνατό να αναληφθούν επιπρόσθετα και πιο φιλόδοξα μέτρα στις μεταφορές, στη βιομηχανία, στη γεωργία και στα κτίρια. Θα πρέπει επίσης να ληφθούν υπόψη οι τεχνολογικές και πολιτικές εξελίξεις σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο (πχ. αλλαγές στις βιομηχανικές διεργασίες, χρήση νέων αποδοτικών υλικών, εντονότερη δράση για ανακαίνιση υφιστάμενου κτιριακού αποθέματος κοκ) ώστε ο ενεργειακός σχεδιασμός να σκιαγραφήσει παραστατικά την πορεία που θα ακολουθήσει η Ελλάδα προς μια οικονομία χαμηλής έντασης άνθρακα, που θα δίδει έμφαση στον περιορισμό της κατανάλωσης ενέργειας (και την παράλληλη αύξηση της παραγωγικότητας). Σε αυτή την κατεύθυνση θα συντελούσε θετικά η υποστήριξη εκ μέρους της χώρας ενός δεσμευτικού στόχου εξοικονόμησης ενέργειας κατά 20% στην ΕΕ έως το 2020, καθώς θα έδειχνε τη διάθεση της χώρας να προχωρήσει δυναμικά σε δράσεις βελτίωσης της ενεργειακής αποδοτικότητας (οι οποίες δράσεις σύμφωνα με πολλαπλές έρευνες, πχ. McKinsey cost curve, παραμένουν οι πλέον αποδοτικές και προσοδοφόρες σε οικονομικά και κοινωνικά μεγέθη).
Ειδικότερα για τον τομέα του ηλεκτρισμού θεωρούμε απαράδεκτη την προσέγγιση που επιχειρείται για δημιουργία νέων μονάδων λιγνίτη. Η δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα δεν είναι και πιθανότατα δεν θα γίνει ποτέ μια βιώσιμη και λειτουργική επιλογή, όχι μόνο λόγω «τεχνικοοικονομικών αβεβαιοτήτων». Η πρόβλεψη για δημιουργία νέων μονάδων λιγνίτη, που θα συνεχίσουν να λειτουργούν το 2050 δεν θα επιφέρει τίποτα άλλο παρά μόνο την παγίδευση της εγχώριας ηλεκτροπαραγωγής, με ότι αυτό συνεπάγεται για το κόστος στο περιβάλλον, την υγεία και την οικονομία. Από τη στιγμή που η ανάλυση του εθνικού ενεργειακού σχεδιασμού καταλήγει στο συμπέρασμα πως η 100% διείσδυση των ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή θα είναι συμφέρουσα και από οικονομικής πλευράς, είναι τουλάχιστον άστοχο να επιχειρείται η δημιουργία νέων μονάδων άνθρακα, οι οποίες, με αναμενόμενο χρόνο λειτουργίας τουλάχιστον 30-40 έτη, απλά θα καταφέρουν να κάνουν απλησίαστο το στόχο μείωσης των εκπομπών σε αποδεκτά επίπεδα.
Παράλληλα, η δημιουργία της ψευδαίσθησης πως η Ελλάδα μπορεί να συνεχίσει να στηρίζεται σε ένα μεγάλο βαθμό στο λιγνίτη αντενδείκνυται για την έγκαιρη, ανταγωνιστική και καινοτόμο στροφή της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού. Σε κάθε περίπτωση, είναι τουλάχιστον αδόκιμο να παρουσιάζονται ως πρόσφορες εναλλακτικές καυσίμων η εισαγωγή φυσικού αερίου (ως λύση «απεξάρτησης από τις εισαγωγές πετρελαίου») αλλά και η «αξιοποίηση των εγχώριων ενεργειακών πόρων» ως εθνική προτεραιότητα οι οποίοι σε καμία περίπτωση δεν εξυπηρετούν την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και την μετάβαση σε μια ανταγωνιστική οικονομία χαμηλής έντασης άνθρακα. Η μόνη απάντηση στα ορυκτά καύσιμα είναι η αξιοποίηση των ΑΠΕ – μια εγχώρια ενεργειακή πηγή, πλούσια σε «κοιτάσματα», καθώς και η μεγιστοποίηση των δράσεων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης όλων των τομέων.
Ιδιαίτερα για την διείσδυση των ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή είμαστε πεπεισμένοι πως οι στόχοι για το 2020 είναι δυνατό να επιτευχθούν. Για να παραμείνουμε όμως εντός στόχων θα πρέπει να γίνουν μια σειρά από διαρθρωτικές αλλαγές, ώστε οι ΑΠΕ να καταστούν εθνική υπόθεση και όχι θέμα αποκλειστικά μιας μικρής μερίδας επενδυτών. Τα μέτρα πολιτικής άρσης των εμποδίων για την προώθηση των ΑΠΕ, όπως αναφέρονται επιγραμματικά στη σύνοψη του εθνικού ενεργειακού σχεδιασμού, δεν αρκούν για να αντιστρέψουν το κλίμα και κυρίως δεν αρκούν για να καταστήσουν εφικτή την αναγκαία μετάβαση σε ένα απολύτως καθαρό μίγμα ηλεκτρισμού όσο το δυνατό γρηγορότερα.
Η δημιουργία συνθηκών διαφάνειας, η άμεση ανάπτυξη αξιόπιστων εργαλείων χωροθέτησης και περιβαλλοντικής πληροφόρησης, η αλλαγή του σημερινού ανεπαρκούς καθεστώτος διαβούλευσης, η ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών στην ανάπτυξη των έργων ΑΠΕ μέσα από κατάλληλα κίνητρα δημιουργίας συμμετοχικών-κοινοπρακτικών σχημάτων, η έμφαση στην ορθή ενημέρωση των πολιτών προς άρση των κινδυνολογικών σεναρίων και η εκδίωξη των ‘αλεξιπτωτιστών’ από τον κλάδο των ΑΠΕ είναι δράσεις εξίσου ζωτικής σημασίας που χρήζουν της δέουσας προσοχής του επισπεύδοντος Υπουργείου. Τέλος, απαραίτητη προϋπόθεση για την πλήρη αξιοποίηση των ΑΠΕ είναι, όπως σωστά επισημαίνεται, η ανάπτυξη των διεθνών διασυνδέσεων, αλλά με πρόβλεψη σαφώς μεγαλύτερη από τα 3000 MW έως το 2050. Εξάλλου, το πρόγραμμα ΗΛΙΟΣ που σύμφωνα με τις εξαγγελίες και τον πρόσφατο νόμο έχει αποκλειστικά εξαγώγιμο χαρακτήρα αφορά την ανάπτυξη φ/β συστημάτων ισχύος 10.000 MW.
Ο Εθνικός Ενεργειακός Σχεδιασμός είναι μια αξιέπαινη προσπάθεια που επιτέλους ακολουθεί μια πορεία διαφορετική από την business as usual. Το WWF Ελλάς παραμένοντας πιστό σε όσα εδώ και χρόνια πρεσβεύει περί της ανάγκης για τον τάχιστο πράσινο μετασχηματισμό του ενεργειακού τοπίου με σεβασμό στο περιβάλλον και την κοινωνία θα σταθεί δίπλα σε όσους επιθυμούν με ανιδιοτέλεια να δουν την ενίσχυση και απρόσκοπτη υλοποίηση του ενεργειακού σχεδιασμού.
Θέλουμε να ελπίζουμε ότι η κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές της 6ης Μαΐου δεν θα επιχειρήσει να ανακαλύψει εκ νέου την πυρίτιδα, αλλά θα καταπιαστεί με τα ενεργειακά και περιβαλλοντικά ζητήματα έχοντας ως βάση τον παρόν ενεργειακό σχεδιασμό και προχωρώντας στις κατάλληλες διορθωτικές κινήσεις, από την επόμενη κιόλας ημέρα της ανάδειξης της. Το έτος 2050 μπορεί να φαντάζει μακρινό, οι αποφάσεις όμως οι οποίες θα ληφθούν σήμερα θα είναι καθοριστικής σημασίας για το ενεργειακό παρόν της χώρας σε μερικές δεκαετίες από σήμερα.
Για αυτό ζητάμε τη θεσμική κατοχύρωση των στόχων που προβλέπονται για το 2020 και το 2050 ώστε ο μακροχρόνιος ενεργειακός σχεδιασμός να μην αποτελεί απλά μια ακόμη πολιτική διακήρυξη, αλλά μια ξεκάθαρη και δεσμευτική πορεία για το μέλλον.
Τέλος, περιμένουμε να δοθεί στη δημοσιότητα το πλήρες κείμενο του ενεργειακού σχεδιασμού, ώστε να γίνουν γνωστές σε όλους οι παραδοχές που έχουν υιοθετηθεί, αλλά και να καταστεί δυνατή η παρακολούθηση της εξέλιξής του.
Α Π Ο Σ Π Α Σ Μ Α
Από το πρακτικό της 08/18-04-2012 τακτικής συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου Κοζάνης
Απόφαση αριθμ. 196/2012
Π Ε Ρ Ι Λ Η Ψ Η
«Αίτημα αναβολής της τυπικής διαβούλευσης στο opengov.gr για τον Εθνικό Ενεργειακό Σχεδιασμό και τον Οδικό χάρτη για το 2050»
Στην Κοζάνη σήμερα, 18 Απριλίου 2012, ημέρα της εβδομάδας Τετάρτη και ώρα 19:00 στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου Κοζάνης, στο Κοβεντάρειο κτήριο, οδός Χαρισίου Μούκα & Κοβεντάρων, συνήλθε σε τακτική συνεδρίαση το Δημοτικό Συμβούλιο Κοζάνης, ύστερα από έγγραφη πρόσκληση του Προέδρου, κ. Μάρκου Φλώρου, με αριθμό πρωτ. 23.296/12-04-2012, που δόθηκε στον καθένα Σύμβουλο χωριστά, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 67 του Ν.3852/2010 «Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης – Πρόγραμμα Καλλικράτης». Αφού διαπιστώθηκε ότι υπάρχει νόμιμη απαρτία, γιατί από τα (41) μέλη παραβρέθηκαν τα τριάντα ένα (31) ήτοι:
Α/Α ΠΑΡΟΝΤΕΣ Α/Α ΠΑΡΟΝΤΕΣ
1. Φλώρος Μάρκος 19. Μαυροματίδης Δημήτριος
2. Γελαδάρης Χαράλαμπος 20. Βακωνάκη-Χάϊδου Αθανασία
3. Παφίλης Εμμανουήλ 21. Μπουμπόναρη Νικολέτα
4. Κυριακίδης Κων/νος 22. Αναστασούδης Αναστάσιος
5. Κακουλίδου Ειρήνη 23. Νανοπούλου Άννα
6. Θεοδωρίδης Θεόδωρος 24. Κύρινας Απόστολος
7. Τσανακτσίδης Ευστάθιος 25. Πεχλιβανίδης Σάββας
8. Παπαγεωργίου Ιωάννης 26. Τοπαλίδης Γεώργιος
9. Καραπάτσιος Ευάγγελος 27. Ανουλίδης Κων/νος
10. Βαρέκας Αθανάσιος 28. Ρουσιάδου-Καλογερίδου Στέλλα
11. Κυτίδης Κων/νος 29. Βαβλιάρας Γεώργιος
12. Αποστολίδης Παναγιώτης 30. Ιωαννίδης Ελευθέριος
13. Κουϊμτζίδου Ελπίδα 31. Πουτακίδης Κων/νος
14. Κάτανας Γεώργιος
15. Τζέλλος Γεώργιος ΑΠΟΝΤΕΣ
16. Βλάχος Νικόλαος 1. Σαββίδου-Εμμανουηλίδου Θεοδώρα
17. Θεοδωρίδης Νικόλαος 2. Μουταφίδου Σουλτάνα
18. Βασδάρης Θεόδωρος 3. Τουμπουλίδου Παρθένα
4. Τζουμερκιώτης Γρηγόριος
5. Εμποροπούλου Παρθένα
6. Τσανακτσίδης Κυριάκος
7. Δεμιρτζίδης Βασίλειος
8. Χατζημανώλης Στυλιανός
9. Μητσιάκος Ιωάννης
10. Τσιρέκας Κων/νος
Πρόεδροι Δημοτικών Κοινοτήτων: 1) Πεσλής Ζήσης, Δημοτικής Κοινότητας Κοζάνης, 2)Κουφαλέξη – Καραμανώλα Ματίνα, Δ.Κ. Αιανής, 3)Τσιώγκας Γεώργιος, Δ.Κ. Κρόκου
Πρόεδροι Τοπικών Κοινοτήτων:, 1)Τσανακτσίδης Γεώργιος, Τ.Κ. Δρεπάνου, 2)Κορκοτίδης Κων/νος, Τ.Κ. Κλείτου, 3)Μιχαηλίδης Ιωσήφ, Τ.Κ. Ποντοκώμης, 4)Παπαδόπουλος Δημήτριος, Τ.Κ. Πετρανών
Άρχισε η συνεδρίαση υπό την Προεδρία του Προέδρου του Δ.Σ. κ. Μάρκου Φλώρου.
Ο Δήμαρχος Κοζάνης κ. Λάζαρος Μαλούτας προσκλήθηκε και παρίσταται στη συνεδρίαση.
Στη συνεδρίαση παραβρέθηκε και ο τακτικός υπάλληλος του Δήμου Κοζάνης Μανδραβέλης Θεόδωρος, κλάδου ΔΕ1, για την τήρηση των Πρακτικών.
Ο Πρόεδρος πριν τη συζήτηση των θεμάτων της ημερήσιας διάταξης έθεσε υπόψη του Συμβουλίου το ακόλουθο θέμα, που τέθηκε από το Δημοτικό Σύμβουλο Μαυροματίδη Δημήτριο και δεν περιλαμβάνεται στην ημερήσια διάταξη για «Αναβολή τυπικής διαβούλευσης στο opengov.gr για τον Εθνικό Ενεργειακό Σχεδιασμό» και ζήτησε από το Συμβούλιο να κρίνει αν το θέμα είναι κατεπείγον και να συζητήσει και να πάρει για το θέμα αυτό σχετική απόφαση, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 7 του άρθρου 67 του Ν.3852/2010.
Το συμβούλιο έκρινε ομόφωνα ότι το θέμα είναι κατεπείγον και προχώρησε στη συζήτησή του.
Ο Πρόεδρος για το παραπάνω θέμα έδωσε το λόγο στο Δημοτικό Σύμβουλο Μαυροματίδη Δημήτριο ο οποίος εισηγήθηκε τα εξής:
Τοποθέτηση μου στο Δ.Σ. Κοζάνης [18.4.2012] για ουσιαστική διαβούλευση για τον ενεργειακό σχεδιασμό και αναβολή της διαβούλευσης στο opengov.gr
Συνάδελφοι θέλω να ενημερώσω ότι πέρα των κινητοποιήσεων υπάρχουν συναφή θέματα που πρέπει να προλαμβάνουμε. Πιο συγκεκριμένα έχει βγει από το ΥΠΕΚΑ σε δημόσια διαβούλευση ο Εθνικός Ενεργειακός Σχεδιασμός με τον Οδικό Χάρτη για το 2050 όπου τίθενται τρία σενάρια ώστε να προσδιορισθούν και να αξιολογηθούν εναλλακτικά μέτρα και πολιτικές για την εκπλήρωση των εθνικών και των ευρωπαϊκών στόχων:
• Το Σενάριο «Υφιστάμενων πολιτικών» (Σενάριο ΥΦ) υποθέτει συντηρητική υλοποίηση των πολιτικών για την ενέργεια και το περιβάλλον. Προβλέπεται μέτριο επίπεδο περιορισμού των αερίων του θερμοκηπίου μέχρι το 2050 τουλάχιστον κατά 40% σε σχέση με το 2005. Προβλέπονται επίσης μέτριες διεισδύσεις τεχνολογιών ΑΠΕ και εξοικονόμησης ενέργειας ως συνέπεια των συντηρητικών πολιτικών υλοποίησής του.
• Το Σενάριο «Μέτρων Μεγιστοποίησης ΑΠΕ» (Σενάριο ΜΕΑΠ) υποθέτει τη μεγιστοποίηση της διείσδυσης των ΑΠΕ στα επίπεδα του 100% στην ηλεκτροπαραγωγή και σε πολύ μεγάλη κλίμακα συνολικά, με στόχο τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 60%- 70%, με μεγάλη εξοικονόμηση ενέργειας στα κτίρια και τις μεταφορές. Το ίδιο σενάριο εξετάζεται με χρήση εισαγωγών ηλεκτρικής ενέργειας που θα φέρουν μείωση του κόστους στον τομέα ηλεκτρισμού λόγω λιγότερων επενδύσεων και αγορών ηλεκτρικής ενέργειας σε χαμηλότερες τιμές (Σενάριο ΜΕΑΠ-α).
• Το Σενάριο «Περιβαλλοντικών Μέτρων Ελαχίστου Κόστους» (Σενάριο ΠΕΚ) όπου το μίγμα των ενεργειακών τεχνολογιών επιλέγεται με βάση την πολιτική ελαχίστου κόστους για μείωση των εκπομπών αεριών του θερμοκηπίου κατά 60%-70%, ενώ παράλληλα γίνεται μεγάλη εξοικονόμηση ενέργειας στα κτίρια και τις μεταφορές. Το επίπεδο διείσδυσης των ΑΠΕ είναι μεγάλο αλλά δεν ξεπερνάει το 85% στην ηλεκτροπαραγωγή λόγω του περιορισμού στις απαιτούμενες μονάδες αποθήκευσης. Ειδικά βάσει των υποθέσεων που διαμορφώνονται για το Σενάριο ΠΕΚ, μελετάται και ένα εναλλακτικό σενάριο (Σενάριο ΠΕΚ-α), στο οποίο γίνεται η υπόθεση ότι την περίοδο 2035-2040 εντάσσεται σε δύο από τις υπάρχουσες (και νεότερες) ατμοηλεκτρικές μονάδες λιγνίτη (ισχύος 1,1GW) τεχνολογία δέσμευσης και αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα (CCS). Το εναλλακτικό αυτό σενάριο στην ουσία εξετάζει την δυνατότητα παράτασης της παραμονής του εγχώριου στερεού καυσίμου στο σύστημα ηλεκτροπαραγωγής.
Σε κάθε περίπτωση επειδή δεν είναι δυνατόν να τίθεται σε διαβούλευση χωρίς να τίθεται το θέμα σε εξαντλητική συζήτηση με τους φορείς της Δυτικής Μακεδονίας. Χρειάζεται πρόσβαση στις τυχόν αναλυτικές μελέτες που αναφέρονται στον προαναφερόμενο Οδικό Χάρτη και αναγκαίος χρόνος για ουσιαστική μελέτη και σοβαρές τοποθετήσεις τα οποία δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν μέχρι τις 25 Απριλίου 2012. Θα σας πω χαρακτηριστικά ότι οι επιφυλάξει ς και προτάσεις του ΤΕΕ Δυτικής Μακεδονίας δεν λήφθηκαν καν υπόψη παρόλο που εστάλησαν εγκαίρως στην Κυβέρνηση. Σήμερα συνεδριάζει η Μόνιμη Επιτροπή Ενέργειας του ΤΕΕ Δυτικής Μακεδονίας για το θέμα.
Προτείνω στο Δημοτικό Συμβούλιο να ζητηθεί με απόφασή του η αναβολή της προαναφερόμενης τυπικής διαβούλευσης τόσο στο opengov.gr όσο και με επιστολή στο ΥΠΕΚΑ και κοινοποίηση της στους φορείς της Δυτικής Μακεδονίας. Η αναβολή της τυπικής διαβούλευσης να διαρκέσει έως ότου τελειώσει η ουσιαστική διαβούλευση στην οποία ουσιαστικό ρόλο πρέπει να έχει σύσσωμη και η περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας. Και σε κάθε περίπτωση χρειάζεται η διατύπωση με ενιαίο τρόπο από τη Δυτική Μακεδονία των θέσεων της και για την επόμενη μέρα θέση που και εγώ έχω διατυπώσει πρόσφατα και κανένας δεν διαφωνεί [16.01.2012].
Ακολούθησε διαλογική συζήτηση κατά την οποία εκφράστηκαν διάφορες απόψεις των δημοτικών συμβούλων, όπως αυτές αναλυτικότερα αναγράφονται στα απομαγνητοφωνημένα πρακτικά.
Το Συμβούλιο αφού πήρε υπόψη την εισήγηση του κ. Μαυροματίδη Δημητρίου, ύστερα από ψηφοφορία
Α π ο φ α σ ί ζ ε ι ομόφωνα
1. Ζητά την αναβολή της προαναφερόμενης τυπικής διαβούλευσης τόσο στο opengov.gr όσο και με επιστολή στο ΥΠΕΚΑ. Η αναβολή της τυπικής διαβούλευσης να διαρκέσει έως ότου τελειώσει η ουσιαστική διαβούλευση – η οποία απαιτείται – και στην οποία ουσιαστικό ρόλο πρέπει να έχει σύσσωμη και η περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας.
Η παρούσα απόφαση να κοινοποιηθεί στους φορείς της Δυτικής Μακεδονίας.
2. Αναθέτει στον κ. Δήμαρχο την παραπέρα ενέργεια.
Η παρούσα απόφαση πήρε αριθμό 196/2012
Το παρόν πρακτικό συντάχθηκε και υπογράφεται ως εξής:
Α/Α Παρόντες Δ. Σ.
1. Γελαδάρης Χαράλαμπος
2. Παφίλης Εμμανουήλ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Δ.Σ 3. Κυριακίδης Κων/νος
ΜΑΡΚΟΣ ΦΛΩΡΟΣ 4. Κακουλίδου Ειρήνη
5. Θεοδωρίδης Θεόδωρος
Ακριβές Απόσπασμα 6. Τσανακτσίδης Ευστάθιος
Κοζάνη 18 Απριλίου 2012 7. Παπαγεωργίου Ιωάννης
Ο Πρόεδρος Δ.Σ 8. Καραπάτσιος Ευάγγελος
9. Βαρέκας Αθανάσιος
10. Κυτίδης Κων/νος
11. Αποστολίδης Παναγιώτης
Μάρκος Φλώρος 12. Κουϊμτζίδου Ελπίδα
13. Κάτανας Γεώργιος
14. Τζέλλος Γεώργιος
15. Βλάχος Νικόλαος
16. Θεοδωρίδης Νικόλαος
17. Βασδάρης Θεόδωρος
18. Μαυροματίδης Δημήτριος
19. Βακωνάκη-Χάϊδου Αθανασία
20. Μπουμπόναρη Νικολέτα
21. Αναστασούδης Αναστάσιος
22. Νανοπούλου Άννα
23. Κύρινας Απόστολος
24. Πεχλιβανίδης Σάββας
25. Τοπαλίδης Γεώργιος
26. Ανουλίδης Κων/νος
27. Ρουσιάδου-Καλογερίδου Στέλλα
28. Βαβλιάρας Γεώργιος
29. Ιωαννίδης Ελευθέριος
30. Πουτακίδης Κων/νος
Το θέμα πρέπει να τεθεί σε ουσιαστική διαβούλευση και εξαντλητική συζήτηση διότι αφορά το μέλλον της χώρας μας και πιθανά λάθη και αστοχίες, ιδιαίτερα στα θέματα την αξιοποίσης των αποθεμάτων λιγνίτη και του τρόπου εκμετάλευσής τους θα είναι μη αναστρέψιμα για την εθνική οικονομία.
Εκτίμηση του ΤΕΕ τμ Δυτικής Μακεδονίας είναι ότι χρειάζεται πρόσβαση στις τυχόν αναλυτικές μελέτες που αναφέρονται στον προαναφερόμενο Οδικό Χάρτη και αναγκαίος χρόνος για ουσιαστική μελέτη και σοβαρές τοποθετήσεις που δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν μέχρι τις 25 Απριλίου 2012 εν μέσω προεκλογικής περιόδου.
Σημειώνεται ότι οι επιφυλάξεις και προτάσεις του ΤΕΕ Δυτικής Μακεδονίας δεν φαίνεται να λήφθηκαν υπόψη παρόλο που εστάλησαν εγκαίρως στο ΥΠΕΚΑ [http://tdm.tee.gr/images/stories/Docs/nea_anakoinoseis/theseis_paremvaseis/Theseis_toy_tee_tdm_apeleytherosi_agoras_ilektrikis_energeias%2811_2_2011%29.pdf].
Αιτούμαστε την αναβολή της τυπικής διαβούλευσης έως ότου τελειώσει η ουσιαστική διαβούλευση η οποία είναι αναγκαίο να προηγηθεί.
Με εκτίμηση
Δημήτρης Μαυροματίδης
Πρόεδρος ΔΕ ΤΕΕ/ΤΔΜ
ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΙΡΟ ΩΣ ΜΟΝΙΜΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΩΝ.ΣΕ ΜΙΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΠΕΡΙ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ, ΚΑΤΕΘΕΣΑ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΟΥ.ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΩΣ ΓΛΑΣΤΡΑ ΚΑΙ ΩΣ ΑΛΛΟΘΙ ΟΤΙ ΤΑΧΑ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΕΙΔΙΚΟΥ Ή ΜΗ ΣΤΗΝ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΩΝ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΚΟΠΗ ΜΑΣ.ΑΠΟ ΤΙΣ 27-11-2011 ΕΧΩ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΟΒΙ ΓΙΑ ΑΠΟΚΤΗΣΗ Δ.Ε.,ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΥΣΙΜΟ Ή ΑΛΛΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ.ΣΤΙΣ 4 ΜΑΡΤΙΟΥ ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΖΗΤΗΣΑ ΝΑ ΕΛΘΩ ΣΕ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ.Η ΠΡΟΘΕΣΗ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΚΧΩΡΗΣΩ ΤΗΝ ΕΥΡΕΣΙΤΕΧΝΙΑ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΡΟΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ.ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΑΒΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΕΧΩ ΑΠΕΥΘΥΝΘΕΙ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ ΟΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΩ ΚΑΙ ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΘΕΤΙΚΟ ΓΙΑ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ.ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΜΩΣ ΟΤΙ Η ΠΟΛΥΝΟΜΙΑ ΚΑΙ Η ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ ΘΑ ΣΤΑΘΟΥΝ ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗΣ.ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΤΗΝ ΕΚΧΩΡΗΣΩ ΣΕ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ?ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΩ ΣΕ ΓΕΙΤΟΝΙΚΗ ΧΩΡΑ?ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΠΑΡΕΤΕ ΘΕΣΗ.ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΓΝΟΕΙΤΕ.ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΕΑ ΣΑΣ.
ΤΗΛ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ 6909009324
ΥΠ ΟΨΗ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΤΑΚΟΙΤΟΣ ΛΟΓΩ ΣΟΒΑΡΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΙΝΗΘΩ.
Δυστυχώς είναι η συνήθης τακτική στις μέρες μας να τασσόμαστε σε στρατόπεδα. Από τη μία εκείνοι, που απαξιώνουν καθε παρελθοντικό έργο (αξιο ή μη) στο όνομα της προόδου και από την άλλη, αυτοί που απορρίπτουν το οτιδήποτε με αίσθημα απαισιοδοξίας και αποδοκιμασίας.
Ωστόσο, θεωρώντας πως κάθε βήμα διαλόγου μπορεί να άποτελέσει την αρχή μιας αξιόλογης δημιουργίας θέτω υπόψη σας τα εξής:
1. Η αρχή της οικονομίας (ως επιστήμης κι όχι ως πολιτικής) διδιάσκει πως σε καμία περίπτωση η δημιουργία συνθηκών που εξυπηρετεί και θέτεί περιβαντολλογικά κριτήρια μπορεί να είναι ανταγωνιστική. Άρα, μην έχουμε αυταπάτες πως θα είμαστε ανταγωνιστικοί και παράλληλα θα προστατεύουμε το περιβάλλον.
2. Δε χωρεί καμία αμφιβολία πως αποτελούμε μέρος οικοσυστήματος και οφείλουμε να το σεβαστούμε, να το διατηρήσουμε και να επιστρέψουμε -αν είναι δυνατό- σε διαβίωση κοντά τη φύση ακόμα και στις πόλεις.
Πρόκειται για πολιτική απόφαση το τι από τις δύο κατευθύνσεις θα ακολουθηθεί και πολιτική απόφαση είναι στο κατά πόσο αυτή η τάση (ως απαρχή ενός καθεστώτος) θα αποτυπωθεί στο νόμο.
Είναι όμως και μία μοναδική ευκαιρία να εκμεταλλευτούμε έργα και υποδομές που παράπεσαν ή σχέδια που εν τέλει δεν ακολουθήθηκαν. Με αυτό το σκεπτικό ελπίζω στις διατάξεις του παρόντος να δω κάποια πρόβλεψη πχ για τον αγωγό ΜΠουρκάς – θεσ/κη κτλ.
Διαφορετικά, αγαπητοί μου, αποτελεί ένα σχέδιο φτιαγμένο στο πόδι
χωρίς καμία διάθεση να ρυθμίσει ζωτικά θέματα ενώ αντιθέτως θα βάλει τη χώρα μας (και σε εμάς που ήδη οι κρατήσεις μας γονατίζουν) σε ακόμη δυσμενέστερη κατάσταση. Επαφύεται στη νοημοσύνη και στη ντομπροσύνη μας να υποδείξουμε το σωστό δρόμο στους ιθύνοντες.
Αγαπητοί,
Όλο το σχέδιο του εθνικού σχεδιασμού αποτελεί μια αναπαραγωγή των ευχολογίων μέσω των οποίων γίνεται για άλλη μια φορά προσπάθεια να παρουσιασθεί το ενεργειακό ζήτημα ανεξάρτητο από τις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις και τελείως ανεξάρτητο από την ποιότητα ζωής των κατοίκων.
Σε όλη την έκταση του, πουθενά δεν αναφέρεται η σχέση διαχείρισης ενέργειας και ανάπτυξης και οι αναπτυξιακές προοπτικές. Αυτό βεβαίως οφείλεται στην έλλειψη στρατηγικής ανάπτυξης (συστηματική ή αφελή) και την αδιαφορία των συντακτών ως προς τις κοινωνικές διαστάσεις που κατά την άποψή μου θα έπρεπε να προκύπτουν από το πλαίσιο αυτό. Η ενέργεια σε μια περιοχή, είτε σε ότι αφορά την παραγωγή της, είτε σε ότι αφορά στην κατανάλωσή της αποτελεί κτήμα όλου του πληθυσμού εξ ίσου και μάλιστα με μεγαλύτερη ποσόστωση στους κατοίκους της περιοχής της παραγωγής.
Στο πλαίσιο αυτό δεν λαμβάνεται υπόψη κανένα τέτοιο μέγεθος ούτε καν δίδεται ως σημείο επισήμανσης, παρά αναφέρεται λ.χ. η ωφέλεια, σε περιβαλλοντικό επίπεδο από την ανάπτυξη των ΑΠΕ. Πράγματι οι ΑΠΕ μπορούν να βελτιώσουν το επίπεδο περιβαλλοντικού αποτυπώματος μιας δράσης αλλά με την προσέγγιση των τιμών και την διατήρησή τους μέσω εμπορικών κυκλωμάτων, εφόσον η διαχείριση της εν δυνάμει παραγωγής τους απέτυχε λόγω των εφαρμοζόμενων υπο- δουλικών πολιτικών αντί να υποβοηθά την ανάπτυξη του τόπου την επιβαρύνει.
Χαρακτηριστικό του πλαισίου επίσης είναι η έλλειψη προοπτικής επί τη λογική της πολιτικής διάστασης της διαχείρισης της ενέργειας. Λ.χ. η ΕΕ, στην οποία γίνεται αναφορά ως προς την στρατηγική των στόχων CO2, θέτει μονίμως, και το ζήσαμε έντονα με την οικονομική εξαθλίωση που μας επιβάλλεται, την ανάγκη ιδιωτικοποίησης των πάντων και φυσικά και της παραγωγής και διαχείρισης της ενέργειας. Δεν θέτει όμως κανένα περιορισμό ως προς την διάθεση της ενέργειας προς την κοινωνία και την υποχρέωση της βελτίωσης της πολυπαραγωγής (πολλαπλής εκμετάλλευση των ενεργειακών αποβλήτων) με διάθεση στην κοινωνία, πλην της εμπορίας ρύπων που βέβαια καμιά σχέση και προστασία στην κοινωνία δεν προσφέρει.
Τέλος η εξοικονόμηση ενέργειας που περιγράφεται στο σχέδιο είναι ελλιπής και χωρίς κοινωνική διάσταση, εφόσον αναφέρεται αποκλειστικά και μόνο στα «ενεργειακά» αποτελέσματα και όχι στην κοινωνική διάσταση και αποτέλεσμα αυτών.
Δυστυχώς για μια ακόμη φορά με ευχολόγια προσπαθεί η κεντρική εξουσία να διανείμει τον πλούτο της χώρας. Αυτό εξάλλου διαπιστώνεται και από την αναφορά στο πρόγραμμα ΗΛΙΟΣ, μέσω του οποίου θα διατίθεται η ελληνική γη για παραγωγή και διάθεση ενέργειας σε επίσης πολύ υψηλές τιμές στους κατοίκους των χωρών της Ευρώπης, δηλαδή θα χρησιμοποιηθεί η ελληνική ύπαιθρος για εύκολο πλουτισμό των σημερινών διαχειριστών της Ευρώπης και σε βάρος του ευρωπαϊκού λαού. Είναι σημαντικό ότι στο πρόγραμμα αυτό δεν τίθεται καμιά δέσμευση για διάθεση μέρους των κερδών στην ελληνική κοινωνία, ανταποδοτικά, πλην της παροχής υψηλότοκων δανείων μέσω των τραπεζών για την ακόμη ποιο δεσμευμένη επιβίωση μας.
Αυτά τα ολίγα και βλέπουμε
Εαν μετά το πέρας μιας εικοσιπενταετίας δεν έχουν μείνει «παγιδευμένα» σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις εκατομμύρια τόνοι άχρηστα φωτοβολταϊκά πάνελ τα οποία θα πρέπει να επιβαρύνουν με εκατομμύρια ευρώ τον κρατικό προϋπολογισμό για να απομακρυνθούν, και αν η σχέση κόστους κατασκευής και οικονομικού οφέλους υπέρ του δημοσίου ελληνικού (όχι ευρωπαϊκού) συμφέροντος δεν είναι αρνητική, τότε καλώς να γίνει! Πάντως σε κάθε περίπτωση κύριε Υπουργέ μιας και συμμετέχεται σε μία «Ανοικτή Διακυβέρνηση» μήπως θα θεωρούσατε παραγωγική μια Ανοικτή Δήλωση σχετικά με τον παραπάνω προβληματισμό; Ακόμη καλύτερα να αναρτήσετε στο Διαδίκτυο τό αυθεντικό κείμενο της συμφωνίας σε χρόνο ικανό για μελέτη και επαλήθευση πριν «πέσουν» οι υπογραφές (και η πιθανή ενεργειακή υποθήκευση της χώρας – αν υφίσταται χώρα);
Δεν υπαρχει πουθενα στην περιληψη και στην περιγραφη των στοχων, πυλωνων, μελλοντικη εικονα του συστηματος, μια ξεκαθαρη θεση για την εξασφαλιση του συμφεροντος της χωρας και των πολιτων της ως καταναλωτες σχετικα με τις τιμες του προιοντος και την επαρκεια του στην εγχωρια αγορα χωρις να επαναγοραζεται απο εξωτερικο ή αλλες πολυπλοκες μεθοδους. Πρεπει να δηλωσετε ξεκαθαρα οτι ενας απο τους στοχους ειναι ο καταναλωτης να εχει παντα το φθηνοτερο ρευμα και να εχει ρευμα!!!Υπαρχουν τροποι (πολιτικης δηλωσης) που μπορουν να παρακαμψουν το θεμα και τη δεσμευση, αν αυτη υπαρξει, αλλα οπως ξερετε οτι τα πραγματα δεν ειναι οπως παλια!!!
Χολαργός 4/4/2012
Προς την Επιτροπή Εθνικού Ενεργειακού Σχεδιασμού του
ΥΠΕΚΑ
και όλους τους Έλληνες
Aξιότιμοι Κυρίες και Κύριοι, Αγαπητοί συμπατριώτες.
Έχω την τιμή να σας ενημερώσω με τις ακόλουθες
σοβαρότατες πληροφορίες για το θέμα της
αντιμετώπισης του ελληνικού χρέους και κατ’ επέκταση
του ενεργειακού σχεδιασμού με τον οποίο επιδιώκετε να
το αντιμετωπίσετε.
Kατ’ εντολή της Τρόϊκας ξηλώνετε καταστάσεις που
θεωρούνται ξεπερασμένες, στέλνοντας στην ανεργία
εκατοντάδες χιλιάδες βιοπαλεστές και ερωτώ: Είσαστε
διατεθειμένοι να χρηματοδοτήσετε πρωτόγονες και
ξεπερασμένες τεχνολογίες, όπως είναι η τεχνολογία
των φωτοβολταϊκών, των ανεμογεννητριών και των
υδροηλεκτρικών έργων;
Θα αρχίσω το θέμα αναφέροντας ιστορικά γεγονότα:
1. Στην αρχαιότητα ο άνθρωπος ζούσε κυνηγώντας.
Όταν εξημέρωσε τις αγριόκοτες και τις ανέτρεφε ο ίδιος
καλύτερεψε τη ζωή του. Σήμερα τα Μέγαρα τροφοδοτούν
με την παραγωγή τους ολόκληρη την Ελλάδα. Η ίδια
ιστορία επαναλαμβάνεται με την Κτηνοτροφία, τη
Γεωργία, και την Ιχθυοτροφία, με αποτέλεσμα να
μπορούν να τραφούν τα 7 δισεκ. άνθρωποι του πλανήτη.
2. Οι προηγμένες τεχνολογικά χώρες οφείλουν την
οικονομική ευμάρειά τους στο ότι μετατρέπουν τις
πρώτες ύλες σε προϊόντα ευρείας κατανάλωσης. Σήμερα
εκμεταλλευόμενες την ευαισθησία των απλών πολιτών
για την κλιματική αλλαγή, πωλούν προϊόντα εκμεταλλεύσεως
των ΑΠΕ με σκοπό το κέρδος και όχι την αντιμετώπιση του
περιβαλλοντικού προβλήματος, για το οποίο αλλωστε είναι
κυρίως υπεύθυνες.
Εάν εφαρμόσομε ανάλογες μεθόδους με αυτές που
προανέφερα στον Άνεμο, στον Ήλιο και στον Υετό, η Ελλάδα
θα γίνει ικανή:
α) Να εφοδιάζει με «πράσινη» ενέργεια ολόκληρη την
Ευρώπη αντικαθιστώντας οποιαδήποτε άλλη μορφή ενέργειας.
β) Να επιτύχει απόσβεση ολόκληρου του ελληνικού χρέους.
Η αλήθεια είναι απλή και περιγράφεται στα ακόλουθα:
Σήμερα, τις τρεις μορφές ΑΠΕ που προανέφερα τις
εκμεταλλεύεται ο άνθρωπος συλλαμβάνοντάς τες, όπως
δίνονται από τη φύση. Το να θέλεtε να τις αξιοποιήσετε
με τις εφαρμοζόμενες μεθόδους είναι το ίδιο σαν να καλείτε
τον ελληνικό λαό να στραφεί στο κυνήγι άγριων πουλιών και
ζώων για να χορτάσει την πείνα του. Τα είπε με τον δικό του
τρόπο ο αρμόδιος Γερμανός Υπουργός στο συνέδριο για τον
«Ήλιο» που οργανώσατε λέγοντας: Εμείς δε χρειαζόμαστε
ενέργεια από σας!!! Στη Γερμανία παράγονται διπλάσιες
επενδύσεις αναλογικά απ’ ότι στη χώρα σας με τις μισές
επιδοτήσεις!!! Γιαυτά φταίει η γραφιοκρατία σας!!!
Εάν εξημερωθούν (δαμαστούν) οι ΑΠΕ λαμβάνεται άφθονη και
φθηνή ηλεκτρική ενέργεια.
Αυτό ακριβώς πετύχαμε, δηλαδή επινοήσαμε τα κατάλληλα
έργα, τα κατοχυρώσαμε στον Ο.Β.Ι. και γιαυτό επικοινωνώ
μαζί σας. Με την επιστολή μου αυτή θέτω στη διάθεση
σας την περίληψη και τη μελέτη για τα έργα, τα οποία
είναι απλά και ευκολονόητα. Απευθύνομαι σε σας, σαν
τελευταία προσπάθεια για να επιτύχομε τα μέγιστα
οφέλη για τη χώρα μας, γιατί οπουδήποτε απευθύνθηκα
(και χτύπησα όλες τις πιθανές αρμόδιες πόρτες) οι πάντες
αδιαφορούν ή εκφράζουν αδυναμία ή είναι ανίκανοι. Αρκεί
να εκδηλώσετε ανάλογο ενδιαφέρον και τα πάντα θα είναι
στη διάθεσή σας. Δηλαδή, εάν μου δώσετε την ευκαιρία
συνεργασίας, θα διαπιστώσετε ότι όχι μόνο λύνεται το
οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας, αλλά λύνεται το
οικονομικό, το περιβαλλοντικό και το επισιτιστικό πρόβλημα
του πλανήτη και η Ελλάδα μας από τελευταία στην Ε.Ε.,
θα γίνει η πρώτη και καλύτερη χώρα στον Κόσμο.
Εσείς τι θα πρέπει να κάνετε; Να λάβετε μέριμνα,
ώστε να καταρτιστεί μία σύμβαση παραχώρησης
από εμένα στο Ελληνικό δημόσιο που θα αφορά
την εκμετάλλευση της εφεύρεσης σε ολόκληρη την
Υδρόγειο…
Σήμερα έχει υπογραφεί σε πρώτο στάδιο η κατασκευή
έργων 10 δισεκ. Ευρώ για Ανεμογεννήτριες σε θαλάσσια
πάρκα και μάλιστα χωρίς περιβαλλοντικές μελέτες εκτός
από τα προβλεπόμενα έργα στη στεριά…
Όλα αυτά θα επιβαρύνουν την πολύ κακή κατάσταση της
οικονομίας, καθόσον το 80% των ποσών αυτών θα φύγουν
στο εξωτερικό για αγορά βασικών προϊόντων που απαιτούνται
για τα έργα και μόνο το 20% θα καταναλωθεί στο εσωτερικό.
Επίσης, ο Έλληνας φορολογούμενος θα επιβαρυνθεί με
επιπλέον φόρους για την επιδότηση του ηλεκτρικού ρεύματος
του παραγόμενου από τα έργα, όταν τα χρέη των νοικοκυριών
προς τη ΔΕΗ ξεπερνούν τα 400 εκ. Ευρώ και ο ΔΕΣΜΗΕ
οδεύει για πτώχευση.
Με εκτίμηση
Γιάννης Χιώτης
Καθηγητής Μαθηματικών
Αμφίσσης 8 Χολαργός
Τηλ: 210 6549201, 6976283089
Email: yhiotis98@yahoo.com
Κοινοποίηση: Αρχηγούς Κομάτων, Υπουργούς
Οικονομικών, ΥΠΕΚΑ και Μέσα Μαζικής
Ενημέρωσης.