- Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας - http://www.opengov.gr/minenv -

Άρθρο 03: Χρήσεις, δραστηριότητες, μέτρα, όροι και περιορισμοί

Συγγραφέας: ekdd Στις Σε Παρνασσός - Εθνικό Πάρκο | Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα

Α. α) Στην Περιοχή Απολύτου Προστασίας της Φύσης (Ζώνη Α-ΠΥΡΗΝΑΣ), όπως ορίζεται στο άρθρο 2 παρ. 2 του παρόντος, διαχειριστικός στόχος είναι η διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης του φυσικού περιβάλλοντος και η αποτελεσματική προστασία του, ώστε να ακολουθήσει τη φυσική του εξέλιξη, χωρίς ανθρώπινες επεμβάσεις.
β) Ειδικότερα εντός των ορίων της Ζώνης Α επιτρέπεται:
1. Η επιστημονική έρευνα των φυσικών οικοσυστημάτων και των ειδών χλωρίδας και πανίδας, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις [άρθρο 17 του ν. 3937/2011 (ΦΕΚ 60 Α΄) όπως ισχύει], με την προϋπόθεση ότι δεν δημιουργούνται προβλήματα υποβάθμισης στο οικοσύστημα και σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 6 του παρόντος.
2. Η συστηματική παρακολούθηση οικολογικών παραμέτρων, η εκτέλεση ειδικών διαχειριστικών έργων και η εφαρμογή μέτρων που αποσκοπούν στην αποκατάσταση, προστασία, διατήρηση, βελτίωση και ανάδειξη των ειδών χλωρίδας και πανίδας και των ενδιαιτημάτων της περιοχής, εφόσον τεκμηριώνεται επαρκώς η σκοπιμότητα/αναγκαιότητα και η αποτελεσματικότητα τους και περιλαμβάνονται σε εγκεκριμένο Σχέδιο Διαχείρισης.
3. Η πρόσβαση και μετακίνηση προσωπικού των δημοσίων αρχών που εκτελούν ειδικές υπηρεσίες σε σχέση με τη δημόσια και την αγροτική ασφάλεια καθώς και του προσωπικού των οικείων Δασικών Υπηρεσιών και του Φορέα Διαχείρισης, που ασκεί αρμοδιότητες, για την προστασία, φύλαξη και διαχείριση της περιοχής σε όλη την έκταση της Ζώνης και η μετακίνηση των ανωτέρω με μηχανοκίνητα μέσα σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης (πυρκαγιά, μεταφορά τραυματιών ή ασθενών).
4. O καθορισμός ζωνών διάβασης ποιμνίων μετά από εισήγηση των οικείων δασικών υπηρεσιών και κατόπιν έκφρασης γνώμης του Φορέα Διαχείρισης. Στην άδεια για τη διέλευση ποιμνίων καθορίζεται το είδος, η συχνότητα, ο χώρος και ο χρόνος διέλευσης και εκδίδεται από το Φορέα Διαχείρισης.
Β. Με την επιφύλαξη των διατάξεων της παρ.4 του άρθρου 9 του Ν.3937/2011 ισχύουν τα ακόλουθα;
α) Στις Περιοχές Προστασίας της Φύσης (Ζώνες Β), όπως ορίζονται στο άρθρο 2 παρ. 3 του παρόντος, διαχειριστικός στόχος είναι η διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης του φυσικού περιβάλλοντος και η αποτελεσματική προστασία του, με ήπιες ανθρώπινες επεμβάσεις. Στις περιοχές αυτές επιτρέπεται να εκτελούνται έργα και εργασίες μικρής κλίμακας, να γίνονται έρευνες και να ασκούνται ήπιες δραστηριότητες, κυρίως παραδοσιακού χαρακτήρα, με τους όρους και περιορισμούς του παρόντος, όπως αυτοί θα εξειδικευθούν στο Σχέδιο Διαχείρισης της περιοχής και εφόσον δεν έρχονται σε αντίθεση με τους σκοπούς προστασίας.
β) Ειδικότερα εντός των ορίων των Περιοχών Προστασίας της Φύσης, επιπλέον των αναφερομένων στην παράγραφο Αβ1-β3 του παρόντος επιτρέπεται:

1. Η ημερήσια επίσκεψη και ξενάγηση επισκεπτών καθώς και η διοργάνωση οικοτουριστικών δραστηριοτήτων συμπεριλαμβανομένης και της οργανωμένης (ομαδικής) επίσκεψης, με σκοπό την περιβαλλοντική εκπαίδευση και την παρατήρηση της φύσης. Η κίνηση των επισκεπτών για την άσκηση των ως άνω δραστηριοτήτων πραγματοποιείται σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους, σε καθορισμένες διαδρομές και χώρους έπειτα από άδεια σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 6 του παρόντος και σύμφωνα με τους ειδικότερους όρους που περιλαμβάνονται στο Σχέδιο Διαχείρισης της περιοχής.
2. Η κατασκευή και εγκατάσταση μόνο ελαφρών υποδομών (παρατηρητήρια, πινακίδες και οριοσήματα, επιστημονικός εξοπλισμός και υποδομές φύλαξης και προστασίας από φυσικές ή ανθρωπογενείς καταστροφές, η συντήρηση και σήμανση των υφιστάμενων μονοπατιών), για την οργάνωση των αναφερόμενων, στο προηγούμενο εδάφιο, δραστηριοτήτων και εφόσον περιλαμβάνονται σε εγκεκριμένα, απ’ τις καθ’ ύλην αρμόδιες υπηρεσίες Σχέδια Διαχείρισης και Διακίνησης Επισκεπτών.
3. Η διαχείριση των δασών και δασικών εκτάσεων και τα ειδικά δασοτεχνικά έργα με σκοπό την προστασία, διατήρηση, αποκατάσταση, ανάδειξη των οικοσυστημάτων, αποκλειομένων των πρακτικών όπως αποψιλωτικές υλοτομίες, χρησιμοποίηση ξενικών και μη αυτοφυών φυτικών ειδών στις αναδασώσεις, και γενικά πρακτικών που επιφέρουν αλλοιώσεις στα φυσικά οικοσυστήματα. Τα παραπάνω έργα εκτελούνται μετά από σχετική δασοπονική-διαχειριστική μελέτη βάσει προσαρμοσμένων προδιαγραφών στην ιδιαιτερότητα κάθε περιοχής, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις και κατόπιν εγκρίσεως από την Δασική Υπηρεσία μετά από έκφραση γνώμης του Φορέα Διαχείρισης, έτσι ώστε κατά τη μελέτη και την εκτέλεση σχετικών έργων να λαμβάνονται υπόψη η προστασία των τύπων οικοτόπων, οι οικολογικές απαιτήσεις δασόβιων ειδών πανίδας, η εξασφάλιση της διατήρησης επιλεγμένων ώριμων και υπερώριμων δασικών συστάδων ή μεμονωμένων χαρακτηριστικά διακριτών δέντρων κ.λ.π.

4. Η κίνηση και η στάθμευση τροχοφόρων για την προστασία και φύλαξη της περιοχής και την εξυπηρέτηση των νόμιμα υφιστάμενων εγκαταστάσεων και ασκούμενων δραστηριοτήτων μόνο στις υφιστάμενες οδούς προσπέλασης συμπεριλαμβανομένων των δασικών δρόμων. Είναι δυνατή η απαγόρευση κυκλοφορίας οχημάτων και ατόμων, σε τμήματα του οδικού δικτύου για λόγους προστασίας της άγριας πανίδας , της αυτοφυούς χλωρίδας και των βιοτόπων τους και τη διευκόλυνση της φύλαξης της περιοχής (τοποθέτηση μπαρών, πινακίδων κ.α.) Η απαγόρευση της κυκλοφορίας ρυθμίζεται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης, μετά από εισήγηση των οικείων Δασικών υπηρεσιών και κατόπιν έκφρασης γνώμης του Φορέα Διαχείρισης, όπου θα καθορίζονται ο χρόνος και ο χώρος της απαγόρευσης, οι τυχόν εξαιρέσεις (αγρότες για καλλιέργεια, βοσκοί κλπ.), καθώς και όλα τα τεχνικά έργα και μέσα που απαιτούνται για την υλοποίηση της. Η κίνηση τροχοφόρων εκτός του υφιστάμενου οδικού δικτύου επιτρέπεται μόνο σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης (π.χ. πυρκαγιά, μεταφορά τραυματιών ή ασθενών) και για τις ανάγκες φύλαξης της περιοχής και μόνο από την αρμόδια για τον παραπάνω σκοπό υπηρεσία.

5. Η ελεύθερη βόσκηση σε εκτατική μορφή μόνο για διαχειριστικούς σκοπούς ως μέσο αειφορικής διαχείρισης των ενδιαιτημάτων. Οι περιοχές, η βοσκοϊκανότητα κατά είδος, ο αριθμός και το είδος των ζώων, η περίοδος βόσκησης και κάθε άλλη λεπτομέρεια για την άσκηση της δραστηριότητας ρυθμίζονται και εξειδικεύονται από το Σχέδιο Διαχείρισης, μετά από την εκπόνηση ειδικής διαχειριστικής μελέτης η οποία θα εγκριθεί από τις αρμόδιες δασικές υπηρεσίες μετά από έκφραση γνώμης του Φορέα Διαχείρισης. Οι εκδιδόμενες από τις οικείες δασικές αρχές, για λόγους αποκατάστασης και προστασίας του περιβάλλοντος, Δασικές Απαγορευτικές Διατάξεις, προσαρτώνται για την περίοδο ισχύος τους, στην ισχύουσα διαχειριστική μελέτη και ως προς τον έλεγχο εφαρμογής τους αποτελούν παραρτήματα του Κανονισμού Λειτουργίας και Διοίκησης της περιοχής.

6. Η γεωργία και η δενδροκαλλιέργεια με βιολογικές μεθόδους στις νόμιμα σήμερα καλλιεργούμενες εκτάσεις, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που βρίσκονται σε αγρανάπαυση, καθώς και εκείνων που εγκαταλείφθηκαν, δασώθηκαν, αλλά η εκχέρσωσή τους επιτρέπεται από τη δασική νομοθεσία, απαγορευμένης της με οποιονδήποτε τρόπο καταστροφής ή αλλοίωσης των φυτοφρακτών και της καταστροφής των παραδοσιακών γεωργικών κατασκευών από πέτρα.

7. Έργα συντήρησης του υφιστάμενου οδικού δικτύου συμπεριλαμβανομένων των δασικών δρόμων.
Γ. α) Στους Προστατευόμενους Φυσικούς Σχηματισμούς (Ζώνες Β), όπως ορίζονται στο άρθρο 2 παρ. 4 του παρόντος, διαχειριστικός στόχος είναι η διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης των συστάδων paeonia parnassica και η αποτελεσματική προστασία τους. Στις περιοχές αυτές επιτρέπεται να εκτελούνται έργα και εργασίες μικρής κλίμακας, να γίνονται έρευνες και να ασκούνται ήπιες δραστηριότητες, κυρίως παραδοσιακού χαρακτήρα, με τους όρους και περιορισμούς του παρόντος, όπως αυτοί θα εξειδικευθούν στο Σχέδιο Διαχείρισης της περιοχής και εφόσον δεν έρχονται σε αντίθεση με τους σκοπούς προστασίας.

β) Εντός των ορίων των Προστατευόμενων Φυσικών Σχηματισμών, επιτρέπονται τα αναφερόμενα στις παραγράφους Αβ1-3 και Ββ1-2 του παρόντος.

Η ακριβής οριοθέτηση και τα ειδικότερα μέτρα προστασίας των περιοχών αυτών καθορίζονται, εντός ενός έτους από την υπογραφή του παρόντος, από το Φορέα Διαχείρισης και θεσμοθετούνται μέσω του Σχεδίου Διαχείρισης της προστατευόμενης περιοχής.

Δ. α) Στην περιοχή του Εθνικού Πάρκου Παρνασσού –Περιφερειακή Ζώνη (Ζώνη Γ), όπως ορίζεται στο άρθρ0 2 παρ. 1 του παρόντος, και εκτός των Περιοχών Απολύτου Προστασίας της Φύσης του άρθρου 1 παρ. 2 του παρόντος, Περιοχών Προστασίας της Φύσης του άρθρου 1 παρ. 3 του παρόντος και των Προστατευόμενων Φυσικών Σχηματισμών του άρθρου 1 παρ. 4 του παρόντος διαχειριστικός στόχος είναι η διαφύλαξη της φυσικής κληρονομιάς και η διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας σε συνάρτηση με τις ασκούμενες δραστηριότητες των κατοίκων οι οποίες θα βελτιώνονται με κατεύθυνση τον παραδοσιακό χαρακτήρα τους, με παράλληλη παροχή δυνατοτήτων οικοτουριστικών και εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων.
Στην περιοχή αυτή επιτρέπεται η δόμηση σύμφωνα με τα οριζόμενα στο παρόν, η εκτέλεση έργων και εργασιών, οι έρευνες και οι δραστηριότητες, κυρίως παραδοσιακού χαρακτήρα, με τους όρους και περιορισμούς του παρόντος, όπως αυτοί θα εξειδικευθούν από το Σχέδιο Διαχείρισης της προστατευόμενης περιοχής (παρ. 5 του άρθρ0υ 4 του Ν. 3937/2011(ΦΕΚ 60 Α΄).

β) Εντός των ορίων του Εθνικού Πάρκου Παρνασσού (Ζώνη Γ), με την επιφύλαξη των οριζόμενων στις γενικές διατάξεις του άρθρου 4 του παρόντος , επιπλέον των αναφερομένων στις παραγράφους Αβ1-β2 και Ββ1-β4 επιτρέπεται:

1. Η κατασκήνωση, και η υπαίθρια οργανωμένη άθληση εκτός των οχλουσών, όπως πχ. μηχανοκίνητος αθλητισμός, σε οργανωμένους για τη χρήση αυτή χώρους όπως οι επιμέρους προϋποθέσεις θα εξειδικευθούν στο Σχέδιο Διαχείρισης της περιοχής.

2. Η ανέγερση και χρήση εγκαταστάσεων προσωρινού ή μόνιμου χαρακτήρα για την εξυπηρέτηση των ως άνω δραστηριοτήτων, εφόσον δεν θίγονται τα προστατευτέα χαρακτηριστικά της περιοχής και δεν αλλοιώνουν το χαρακτήρα της φύσης και του τοπίου, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο παρόν Διάταγμα μετά από έγκριση περιβαλλοντικών όρων και γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης.

3. Η κατασκευή και λειτουργία ορειβατικών καταφυγίων εφόσον τεκμηριώνεται η αναγκαιότητά τους από μελέτη διαχείρισης επισκεπτών, μετά από σύμφωνη γνώμη των αρμοδίων Δασικών Αρχών και υπό την προϋπόθεση ότι η λειτουργία τους εμπίπτει στην ευθύνη του Φορέα Διαχείρισης.

4. Ο χειμερινός αθλητισμός, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 4 παρ.Βvii του παρόντος.

5. Η κατασκευή και λειτουργία των απαραίτητων υποδομών στήριξης του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Παρνασσού.

6. Έργα βελτίωσης, συντήρησης και εκσυγχρονισμού του υφιστάμενου οδικού δικτύου (επαρχιακοί, δημοτικοί και κοινοτικοί δρόμοι) στα τμήματα που συνδέουν οικισμούς ή εξυπηρετούν νόμιμα υφιστάμενα και επιτρεπόμενα από το παρόν Διάταγμα έργα και δραστηριότητες και για τις ανάγκες του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Παρνασσού, και χωρίς μεταβολή του χαρακτήρα-κατηγορίας τους (π.χ. δασικοί δρόμοι).

7. Η ελεύθερη βόσκηση σε εκτατική μορφή μόνο για διαχειριστικούς σκοπούς ως μέσο αειφορικής διαχείρισης των ενδιαιτημάτων. Οι περιοχές, η βοσκοϊκανότητα κατά είδος, ο αριθμός και το είδος των ζώων, η περίοδος βόσκησης και κάθε άλλη λεπτομέρεια για την άσκηση της δραστηριότητας ρυθμίζονται και εξειδικεύονται από το Σχέδιο Διαχείρισης, μετά από την εκπόνηση ειδικής διαχειριστικής μελέτης η οποία θα εγκριθεί από τις αρμόδιες δασικές υπηρεσίες μετά από έκφραση γνώμης του Φορέα Διαχείρισης. Για την εξυπηρέτηση της δραστηριότητας επιτρέπεται η κατασκευή και χρήση σχετικών υποδομών εξυπηρέτησης , σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις και με έγκριση της καθ΄ύλη αρμόδιας δασικής υπηρεσίας μετά από έκφραση γνώμης του Φορέα Διαχείρισης. Οι εκδιδόμενες από τις οικείες δασικές αρχές, για λόγους αποκατάστασης και προστασίας του περιβάλλοντος, Δασικές Απαγορευτικές Διατάξεις, προσαρτώνται για την περίοδο ισχύος τους, στην ισχύουσα διαχειριστική μελέτη και ως προς τον έλεγχο εφαρμογής τους αποτελούν παραρτήματα του Κανονισμού Λειτουργίας και Διοίκησης της περιοχής.
8. Η γεωργία και η δενδροκαλλιέργεια στις νόμιμα καλλιεργούμενες εκτάσεις, απαγορευμένου κάθε νέου έργου εκχέρσωσης δασικής βλάστησης καθώς και της με οποιονδήποτε τρόπο καταστροφής ή αλλοίωσης των φυτοφρακτών, και ο εκσυγχρονισμός τους με την προϋπόθεση να ασκείται σύμφωνα με τις ρυθμίσεις που ορίζονται από την πολλαπλή συμμόρφωση [ν. 3399/2005 (ΦΕΚ 255 Α΄) όπως αυτός ισχύει] και των λοιπών συμπληρωματικών μέτρων σε εκτέλεση του κανονισμού (Ε.Κ.) 73/2009 του Συμβουλίου (όπως εφαρμογή γεωργοπεριβαλλοντικών μέτρων ή συστημάτων ολοκληρωμένης διαχείρισης, τα οποία υποστηρίζουν πρακτικές που συμβάλλουν στην γεωργία μειωμένων εισροών, στην προστασία του τοπίου, της βιοποικιλότητας και γενικότερα του περιβάλλοντος, με τη διατήρηση και ενίσχυση μεταξύ άλλων των υφιστάμενων φυτοφραχτών στα όρια των αγροτεμαχίων)

9. Ο αριθμός ορόφων των κτιρίων γεωργικών αποθηκών ορίζεται σε έναν (1) με μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος τέσσερα και μισό (4,5)μέτρα.

10. Για την εξυπηρέτηση της γεωργικής δραστηριότητας επιτρέπεται η ανέγερση γεωργικών αποθηκών ή στεγάστρων μεγίστου ύψους 4,5m και ενός ορόφου σύμφωνα με τις ισχύουσες για την εκτός σχεδίου δόμηση πολεοδομικές διατάξεις όπως αυτές ορίζονται στο άρθρο 4 παρ. Δ του παρόντος μετά και από σχετική γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις και μετά από αιτιολογημένη γνώμη της καθ’ ύλη αρμόδιας Υπηρεσίας, είναι δυνατή η ανέγερση μεγαλύτερου μεγέθους γεωργικών αποθηκών ή στεγάστρων, για τη φύλαξη μεγαλύτερου μεγέθους γεωργικών μηχανημάτων και εργαλείων, μετά από γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης και εφόσον επιτρέπεται από τις κείμενες διατάξεις.

11. Η άσκηση της δραστηριότητας της μελισσοκομίας σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.

12. Η συλλογή και μεταφορά καυσόξυλων από τα δάση και τις δασικές εκτάσεις γενικότερα, των βοτάνων, των ασπόνδυλων και μανιταριών, για την κάλυψη αποκλειστικά και μόνον ατομικών αναγκών των κατοίκων του Εθνικού Πάρκου σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις της δασικής νομοθεσίας. Η συλλογή αυτοφυών βοτάνων, αρωματικών φυτών, ασπονδύλων και μανιταριών για εμπορικούς σκοπούς επιτρέπεται μετά την κατάρτιση και έγκριση του σχετικού καταλόγου της επόμενης παραγράφου 12 του ιδίου άρθρου του παρόντος Διατάγματος με την επιφύλαξη ειδικότερων μέτρων και όρων που αναφέρονται στο Σχέδιο Διαχείρισης μετά από συνεργασία του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Παρνασσού, της Δασικής Υπηρεσίας και των ΟΤΑ.

13. Η πώληση τοπικών προϊόντων και ενημερωτικού υλικού σε υπαίθριους χώρους και κτίρια που ορίζονται στο Σχέδιο Διαχείρισης. Απαγορεύεται κάθε άλλη πώληση τροφίμων και άλλων αντικειμένων, καθώς και η καθ’ οιονδήποτε τρόπο έκθεση και διανομή αυτών. Επίσης, κατόπιν παρόμοιας συνεργασίας, καταρτίζεται κατάλογος με τα είδη των προϊόντων, των οποίων η πώληση επιτρέπεται. Ο εν λόγω κατάλογος ισχύει μετά από έγκρισή του από το Δ.Σ. του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Παρνασσού. Απαγορεύεται κάθε άλλη πώληση τροφίμων και άλλων αντικειμένων, καθώς και η καθ’ οιονδήποτε τρόπο έκθεση και διανομή αυτών.

14. Η επισκευή και αναστήλωση-αποκατάσταση ερειπωμένων κτισμάτων και η αποκατάσταση στοιχείων του αγροτικού τοπίου (κρήνες, λιθόστρωτα, γέφυρες, κλπ.) αντιπροσωπευτικών της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής ύστερα από γνώμη του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής (ΣΑ) και η χρήση τους σύμφωνα με τα οριζόμενα στο παρόν Διάταγμα. Η αναστήλωση επιτρέπεται κατόπιν επαρκούς τεκμηρίωσης (φωτογραφίες με βεβαίωση χρονολογίας θεωρημένες από τον οικείο Δήμο, εγκεκριμένα σχέδια, βιβλιογραφικές μαρτυρίες, Τεχνική έκθεση, επίσημα έγγραφα κ.ά.), η οποία αποδεικνύει την ακριβή μορφή του κτίσματος και την αντιπροσωπευτικότητά του. Οι ως άνω εργασίες δύναται να πραγματοποιούνται κατά παρέκκλιση των όρων δόμησης που αφορούν την κάλυψη, τον αριθμό των ορόφων και το συντελεστή δόμησης. Εφ’ όσον τα εν λόγω κτίσματα και στοιχεία του αγροτικού τοπίου αποτελούν χαρακτηρισμένα μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς, η εκτέλεση των όποιων εργασιών σε αυτά γίνεται κατόπιν έγκρισης των αρμοδίων οργάνων και Υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού.

15. Η θήρα όπως ασκείται σήμερα και μέχρι την εκπόνηση ειδικής μελέτης για τους ειδικότερους όρους και ζώνες άσκησης της θήρας, από το Φορέα Διαχείρισης και κατόπιν εγκρίσεως της από την αρμόδια Δασική Υπηρεσία. Μέχρι την εκπόνηση της ως άνω μελέτης διατηρείται η ισχύς των θεσμοθετημένων «καταφυγίων άγριας ζωής», χωρίς να αποκλείεται η επέκταση των υφισταμένων ή η θεσμοθέτηση νέων από τις καθ΄ύλην αρμόδιες υπηρεσίες βάσει της κείμενης νομοθεσίας. Στο πλαίσιο των ειδικότερων όρων άσκησης της θήρας καθορίζεται απόσταση και οριοθετούνται περιοχές απαγόρευσης της θήρας περιμετρικά των οικισμών, των οργανωμένων λειτουργούντων χώρων και οικοτουριστικών δραστηριοτήτων (εγκαταστάσεων και διαδρομών) καθώς και των χώρων κατασκήνωσης και άθλησης.

16. Η λειτουργία και ο εκσυγχρονισμός των νόμιμα υφισταμένων πτηνοκτηνοτροφικών μονάδων. Είναι, επίσης, δυνατή η εγκατάσταση νέων πτηνοκτηνοτροφικών μονάδων της Β κατηγορίας σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις σχετικά με την περιβαλλοντική αδειοδότηση.

17. Η ίδρυση και λειτουργία μικρών εργαστηρίων ή μεταποιητικών μονάδων τοπικών προϊόντων (π.χ. ξυλουργείων, τυροκομείων, κλπ.), της Β κατηγορίας σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις (της ΥΑ 1598/2012 (ΦΕΚ 21 Β΄) η κτιριακή υποδομή των οποίων δεν θα υπερβαίνει τα 300 m2 συνολικά, μετά από περιβαλλοντική αδειοδότηση, και γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης.

18. Η εγκατάσταση και λειτουργία λατομείων εξόρυξης παραδοσιακών λατομικών προϊόντων αποκλειστικά για τοπική χρήση με την προϋπόθεση ότι τεκμηριώνεται η λειτουργία αυτών για κάλυψη τοπικών αναγκών και μόνον, μετά από περιβαλλοντική αδειοδότηση, και γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης. Οι χώροι για την εγκατάσταση των ως άνω λατομείων επιλέγονται και οριοθετούνται με σαφήνεια έτσι ώστε, να μην καταλαμβάνουν κρίσιμα ενδιαιτήματα για την προστατευόμενη ορνιθοπανίδα, τύπους οικοτόπων προτεραιότητας, σύμφωνα με τις σχετικές μελέτες του ΥΠΕΚΑ, να μην αλλοιώνονται σημαντικά γεωλογικοί σχηματισμοί και το τοπίο εν γένει, τίθενται δε όροι και περιορισμοί για τη λειτουργία τους στο Σχέδιο Διαχείρισης οι οποίοι προκύπτουν από σχετική μελέτη των αρμόδιων για την προστασία της περιοχής φορέων και γνωμοδότηση των αρμοδίων υπηρεσιών (Δασική, Προστασίας των Αρχαιοτήτων και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς, κα.)

18. Η συνέχιση της λειτουργίας των νόμιμα υφιστάμενων μεταλλευτικών δραστηριοτήτων σύμφωνα με τους εγκεκριμένους περιβαλλοντικούς όρους. Οι φορείς λειτουργίας των δραστηριοτήτων αυτών εντός έξι (6) μηνών από την έκδοση του παρόντος, ή για την υποβολή αιτήματος για την ανανέωση των περιβαλλοντικών όρων, οφείλουν να υποβάλλουν στην αρμόδια περιβαλλοντική αρχή Ειδική Οικολογική Αξιολόγηση σύμφωνα με τα άρθρα 10 και 11 (παρ. 9 και 10) του ν. 4014/11, προκειμένου αφού αξιολογηθεί να εκτιμηθεί αν απαιτείται η εφαρμογή των αναφερόμενων στην παρ. 9 του άρθρου 2 & στο άρθρο 6 του ως άνω αναφερθέντος νόμου. Νέες μεταλλευτικές εκμεταλλεύσεις αποκλειστικά υπόγειες, καθώς και εργασίες για ανεύρεση μεταλλευμάτων μετά από περιβαλλοντική αδειοδότηση, και γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης εφόσον διασφαλίζεται η προστασία των οικοσυστημάτων και του τοπίου και δεν εμπίπτουν σε κρίσιμα ενδιαιτήματα για την προστατευόμενη ορνιθοπανίδα, τύπους οικοτόπων προτεραιότητας σύμφωνα με τις σχετικές μελέτες του ΥΠΕΚΑ. Οι θέσεις, οι όροι και οι περιορισμοί για τις μεταλλευτικές δραστηριότητες εξειδικεύονται στο Σχέδιο Διαχείρισης, οι οποίοι προκύπτουν από σχετική μελέτη των αρμόδιων για την προστασία της περιοχής φορέων και γνωμοδότηση των αρμοδίων υπηρεσιών (Δασική, Προστασίας των Αρχαιοτήτων και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς, κα.)

19. Η εγκατάσταση και λειτουργία αιολικών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας σύμφωνα με τις κατευθύνσεις του Χωροταξικού Σχεδιασμού της Χώρας (Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης, Περιφερειακό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για ΑΠΕ) και τις διατάξεις του Ν.3851/2010 (ΦΕΚ 85 Α΄), μετά από περιβαλλοντική αδειοδότηση σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.4014/2011 με την επιφύλαξη των διατάξεων της ΚΥΑ 8353/276/Ε103/2012 (ΦΕΚ 415 Β΄) και εφόσον εφόσον διασφαλίζεται ότι δεν παραβλάπτεται η ακεραιότητα της συγκεκριμένης προστατευόμενης περιοχής. Ως ελάχιστες αποστάσεις για την εγκατάσταση των ως άνω αιολικών σταθμών ορίζονται α. τα τρία (3) χιλιόμετρα από τα όρια της Περιοχής Απολύτου Προστασίας της Φύσης και, εφόσον υπάρχει οπτική επαφή με τις ατράκτους των ΑΓ, από το τα όρια του κηρυγμένου αρχαιολογικού χώρου Δελφών και ευρύτερου Δελφικού Τοπίου (ΦΕΚ 141 ΑΑΠ 2007), ο οποίος αποτελεί στο σύνολό του αρχαιολογικό χώρο μείζονος σημασίας κατά την έννοια του άρθρου 50, παρ.5, εδ. γ/ββ, του Ν. 3028/2002 (ΦΕΚ 153 Α) και β. τα δύο χιλιόμετρα από τα όρια των Περιοχών Προστασίας της Φύσης. Ειδικότεροι όροι και οι περιορισμοί για τη λειτουργία των αιολικών σταθμών αλλά και τις θέσεις τους εξειδικεύονται στο Σχέδιο Διαχείρισης, οι οποίοι προκύπτουν από σχετική μελέτη των αρμόδιων για την προστασία της περιοχής φορέων και γνωμοδότηση των αρμοδίων υπηρεσιών (Δασική, Προστασίας των Αρχαιοτήτων και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς, κα.)

20. Η κατασκευή έργων επέκτασης, βελτίωσης, αποκατάστασης, συντήρησης και εκσυγχρονισμού λειτουργικών υποδομών (αποχέτευση, ύδρευση, δίκτυα ΔΕΗ, ΟΤΕ, κ.λ.π.), σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις και τα οριζόμενα στο παρόν ως προς την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων, μετά από γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης. Ειδικότερα, η εγκατάσταση πάσης φύσεως κεραιών (π.χ. λήψεως τηλεοπτικού σήματος, κινητής τηλεφωνίας) επιτρέπεται, για την εξυπηρέτηση των αναγκών των κατοίκων σε συγκεκριμένους επιλεγμένους χώρους που θα υποδειχθούν από τους οικείους ΟΤΑ σε συνεργασία με τις καθ’ ύλη αρμόδιες υπηρεσίες (Δασική, Προστασίας των Αρχαιοτήτων και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς κ.α) και το Φορέα Διαχείρισης.

21. Επεκτάσεις οικισμών για την κάλυψη διαπιστωμένων στεγαστικών ή τουριστικών αναγκών που προκύπτουν από σχετικό σχέδιο οικιστικής και τουριστικής ανάπτυξης, στο πλαίσιο της ισχύουσας νομοθεσίας (ΓΠΣ, ΣΧΟΟΑΠ, κλπ.) και υπό την προϋπόθεση ότι δεν θίγονται τα οικολογικά χαρακτηριστικά της περιοχής και διασφαλίζεται η προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις και μετά από γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης και καθ΄ύλην αρμοδίων υπηρεσιών (π.χ Δασική, Προστασίας των Αρχαιοτήτων και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς κ.α).

22. Η εκτός σχεδίου δόμηση μόνο για την ανέγερση και χρήση μονώροφης κατοικίας, μέγιστης επιτρεπόμενης συνολικής επιφάνειας 150 m2, σε συγκεκριμένες περιοχές του Εθνικού Πάρκου, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο παρόν Διάταγμα ως προς τους όρους δόμησης και εφόσον διασφαλίζεται η προστασία των οικοσυστημάτων και του τοπίου από την οικιστική χρήση συνολικά (συγκέντρωση κτισμάτων, δίκτυα υποδομής, αύξηση κυκλοφορίας, κλπ.). Οι περιοχές αυτές καθορίζονται εντός ενός έτους από την έναρξη ισχύος του παρόντος με πρωτοβουλία του Φορέα Διαχείρισης ως προς την σύσταση ομάδας εργασίας για το συγκεκριμένο έργο. Η ομάδα εργασίας θα απαρτίζεται από εκπροσώπους του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Παρνασσού , των καθ’ ύλην αρμόδιων υπηρεσιών του ΥΠΕΚΑ , της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, της Δ/νσης Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης και των αντίστοιχων Δ/νσεων Πολεοδομίας της προστατευόμενης περιοχής. Μέχρι τον καθορισμό των περιοχών αυτών, ακόμη και μετά τη παρέλευση του έτους, απαγορεύεται κάθε δόμηση εκτός σχεδίου οικισμών για οικιστική ή τουριστική χρήση πλην της υποδομής του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Παρνασσού.

23. Εντός ενός έτους από τη δημοσίευση του παρόντος, με μέριμνα του Φορέα Διαχείρισης, λαμβάνονται ειδικά μέτρα προστασίας για την περιοχή «Αραχωβίτικο Λιβάδι». Η ακριβής οριοθέτηση και τα ειδικότερα μέτρα προστασίας καθορίζονται σε συνεργασία με τις καθ’ ύλην αρμόδιες υπηρεσίες και θεσμοθετούνται είτε μέσω του Σχεδίου Διαχείρισης της προστατευόμενης περιοχής είτε με άλλες ειδικές διατάξεις. Μέχρι την ολοκλήρωση των ανωτέρω απαγορεύεται κάθε είδους δόμηση και αλλαγή χρήσης στην περιοχή της εποχιακής λίμνης που περικλείεται από την ισοϋψή καμπύλη των +1080 μέτρων.

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα (Ανοιχτό | Κλείσιμο)

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Άρθρο 03: Χρήσεις, δραστηριότητες, μέτρα, όροι και περιορισμοί"

#1 Σχόλιο Από ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Ι. ΚΟΥΡΕΒΕΣΗΣ Στις 9 Μάιος, 2012 @ 15:13

ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΕΘΕΙ,ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΚΑΛΛΟΥΣ ΤΩΝ ΒΟΥΝΩΝ ΜΑΣ.ΔΙΑΒΑΣΑ ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΥΠΟ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΥΓΧΑΡΩ ΤΟΝ-ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ.ΦΥΣΙΚΑ Η ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΘΑ ΕΧΕΙ ΛΑΒΕΙ ΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΕΙ ΑΝΑΛΟΓΩΣ,ΩΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΓΝΩΣΤΗΣ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ,ΜΕ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΔΥΝΑΤΗ ΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ,ΧΩΡΙΣ ΒΕΒΑΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ Π.Δ..ΜΕ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΤΗΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ,ΘΑ ΚΛΗΘΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΑΦΥΛΑΞΟΥΜΕ ΕΝΤΟΠΙΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ,ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ,ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΠΑΡΝΑΣΟ.ΕΥΧΟΜΑΙ ΑΚΟΜΗ ΝΑ ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΘΕΙ ΟΛΟΣ Ο ΟΡΕΙΝΟΣ ΟΓΚΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΔΟΘΟΥΝ ΤΑ ΤΑΧΥΤΕΡΟ ΤΑ ΑΝΑΛΟΓΑ Π.Δ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ,ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗΣ ΦΥΣΙΚΟΥ ΚΑΛΛΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ.ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ.

#2 Σχόλιο Από Δημήτρης Χουρμουζιάδης Στις 9 Μάιος, 2012 @ 23:54

Στην παράγραφο Δ19, για λόγους πληρότητας, προτείνεται να γίνει αναφορά και για τις υπόλοιπες τεχνολογίες ΑΠΕ.

Στην παράγραφο Δ20, αναφορικά με τις λειτουργικές υποδομές, προτείνεται να προστεθεί και δίκτυο αγωγών φυσικού αερίου.

#3 Σχόλιο Από Γουργιώτης Ανέστης Δ/νση Χωροταξίας Στις 10 Μάιος, 2012 @ 08:43

Σχετικά με τις εγκαταστάσεις ΑΠΕ στην παρ. 19: Προτείνω τη διαμόρφωση τις ενότητα που αφορά τις αποστάσεις ως εξής:» ……Ως ελάχιστες αποστάσεις για την εγκατάσταση των ως άνω αιολικών σταθμών ορίζονται, α. τα τρία (3) χιλιόμετρα από τα όρια της Περιοχής απολύτου Προστασίας της Φύσης και β. τα δύο (2) χιλιόμετρα……..».
Προτείνω δηλαδή τη διαγραφή δηλαδή της φράσης » και εφόσον υπάρχει οπτική επαφή με τις ατράκτους των ΑΓ από τα όρια του κηρυγμένου αρχαιολογικού χώρου των Δελφών…..»΄.

Ο λόγος είναι ότι στο Ειδικό Χωροταξικό για τις ΑΠΕ (ΦΕΚ 2464Β/2008) υπάρχει σαφής μεθοδολογική προσέγγιση (παράρτημα IV) που αφορά την ένταξη των εγκαταστάσεων στο τοπίο. Πιστεύω ότι μια τέτοια διάταξη θα δυσκόλευε την εφαρμογή της παραπάνω μεθοδολογίας η οποία λαμβάνονει υπόψη αρχαιολογικούς χώρους.

#4 Σχόλιο Από Γουργιώτης Ανέστης Δ/νση Χωροταξίας Στις 10 Μάιος, 2012 @ 08:51

Στην παρ. 21 που αφορά και την ανάπτυξη τουριστικών καταλυμάτων, προτείνεται να προστεθεί αναφορά στο Ειδικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό βάσει του οποίου πρέπει να εναρμονίζεται ο υποκείμενος σχεδιασμός ως εξής:» Επεκτάσεις οικισμών για την κάλυψη διαπιστωμένων στεγαστικών ή τουριστικών αναγκών …….της ισχύουσας νομοθεσίας(Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό (ΦΕΚ 1138Β/2009), ΓΠΣ, ΣΧΟΟΑΠ, κλπ)»………………..

#5 Σχόλιο Από Σπύρος Παπαδόπουλος Στις 10 Μάιος, 2012 @ 10:06

Είναι κρίμα να ξεκινά μια προσπάθεια για την προστασία του τόπου και ενώ μπαίνουν οι βάσεις να επιτρέπεται την θήρα παραπέμποντας το θέμα στις καλένδες.
Την ίδια προστασία που θέλει η χλωρίδα την οποία προσπαθείτε να διαφυλάξετε απαιτεί και η πανίδα. Το ορθόν θα ήταν να μην επιτρέπεται η θήρα σε ΟΛΕΣ τις ζώνες χωρίς καμία εξαίρεση εκτός από τις περιπτώσεις που αυτό κρίνεται αναγκαίο.
Καθαρά από την πρώτη στιγμή κάντε επιτέλους και ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.

#6 Σχόλιο Από Eβίτα Ευαγγελου Στις 11 Μάιος, 2012 @ 11:12

Θα είναι σημαντικό να είναι οι νόμοι διατυπωμένοι με απλό και κατανοητό τρόπο που να μην επιδέχεται διάφορες ερμηνείες.
Ο,τι ισχύει από το νόμο πρέπει επίσης να τηρείται, και αυτό είναι θέμα κουλτούρας όχι μονο της τοπικής κοινωνίας αλλά και όλων μας. καλή επιτυχία.

#7 Σχόλιο Από Παναγιώτης Κανελλόπουλος Στις 11 Μάιος, 2012 @ 11:14

Να αφαιρεθεί η προμετωπίδα-επιφύλαξη της παραγράφου Β ή οποία αναφέρει ότι:
«Β. Με την επιφύλαξη των διατάξεων της παρ.4 του άρθρου 9 του Ν.3937/2011 ισχύουν τα ακόλουθα»
Η επιφύλαξη αυτή επιτρέπει την ανάπτυξη χιονοδρομικού κέντρου μέσα στη Περιοχή ανωδασικών εκτάσεων- Αισθητικό Δάσος Τιθορέας (ΠΦ1). Δηλαδή στην αλπική ζώνη του Παρνασσού που αυτή τη στιγμή είναι εξ ορισμού το ποιό ευαίσθητο τμήμα το βουνού και το τελευταίο παρθένο κομμάτι του. Η Περιοχή ανωδασικών εκτάσεων- Αισθητικό Δάσος Τιθορέας (ΠΦ1) θα έπρεπε να είναι το κύριο μέρος του πυρήνα του Εθνικού Δρυμού Παρνασσού και όχι να αφήνονται παραθυράκια καταστροφής της.

#8 Σχόλιο Από Ζέππος Δημήτριος Στις 14 Μάιος, 2012 @ 15:27

Θα πρέπει, νομίζω, να μην επιτρέπεται η θήρα σε καμία προστατευόμενη περιοχή, καθώς και η συγκομιδή φυτών για εμπορικούς σκοπούς η από επισκέπτες. Να επιτρέπεται η συγκομιδή μόνον από κατοίκους της περιοχής δια ιδίαν χρήση.
Δεν συμφωνώ στο να επιτραπεί δίκτυο φυσικού αερίου και το ηλεκτρικό δίκτυο προτείνω να είναι υποχρεωτικά υπόγειο. Για την αποφυγή κατά το δυνατόν πυρκαγιών.

#9 Σχόλιο Από ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΟΡΥΚΤΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ Στις 20 Μάιος, 2012 @ 10:29

Για την εξορυκτική δραστηριότητα (άρθρο 3 παρ. Δ εδάφιο Β[18)):

[1]

#10 Σχόλιο Από ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ / ΝΑΝΚΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΒΕΤΕ Στις 21 Μάιος, 2012 @ 15:58

Προς αποφυγή παρερμηνειών και συγκρούσεων των διατάξεων του σχεδίου Π.Δ., πρόταση μας είναι στην παράγραφο 19., στοιχείο β, κεφάλαιο Δ (Περιφερειακή Ζώνη Γ) του άρθρου 3, δέον είναι να προστεθεί ρύθμιση και για τα μικρά υδροηλεκτρικά έργα (ΜΥΗΕ), από τη στιγμή που έχει ληφθεί μέριμνα για τα αιολικά πάρκα.
Από τη γενικότερη άλλωστε επισκόπηση του συνόλου των υπό διαβούλευση διατάξεων, η λειτουργία ΜΥΗΕ δεν αντίκειται στο πνεύμα του παρόντος σχεδίου ΠΔ.

#11 Σχόλιο Από ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΝΙΚΟΣ Στις 23 Μάιος, 2012 @ 17:57

1ον. Απαγόρευση αιολικών πάρκων και υδροηλεκτρικών έργων.
2ον. Απαγόρευση εξόρυξης.
3ον. Υπογειοποίηση κάθε είδους δικτύου ( Ηλεκτρισμός, φυσικό αέριο, κλπ)
4ον. Να απαγορεύεται η θήρα αποκλειστικά και μόνο στον πυρήνα.

#12 Σχόλιο Από ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΟΛΙΩΤΗΣ – ΠΡΟΕΔΡΟΣ Τ.Κ.ΠΟΛΥΔΡΟΣΟΥ ΔΗΜΟΥ ΔΕΛΦΩΝ Στις 27 Μάιος, 2012 @ 14:14

To Τοπικό Συμβούλιο της Τ.Κ. Κοινότητας Πολυδρόσου Δήμου Δελφών με την αριθμ. 4/14/27.5.2012 ομόφωνη Απόφασή του, προτείνει την τροποποίηση του σχετικού άρθρου, σύμφωνα με τα κάτωθι :

Σε όλες τις περιοχές της περιφέρειας Τοπικής Κοινότητας Πολυδρόσου μέσα στη (Γ) Περιμετρική Ζώνη, (ιδιαίτερα στις θέσεις Ισιώματα, Ψωράχη, Πατερόλακα, Βουλγαρόρεμα), πρέπει να απαγορευτεί η λειτουργία λατομείων και η εξόρυξη κάθε είδους λατομικών προϊόντων προκειμένου να μην αλλοιωθεί το περιβάλλον και εμποδιστεί η ελεύθερη βόσκηση, όπου επιτρέπεται, να μην ανατραπεί ο αναπτυξιακός χαρακτήρας λόγω Χιονοδρομικού Κέντρου Παρνασσού δεδομένου ότι ο προσανατολισμός της περιοχής είναι προς ήπιες μορφές ανάπτυξης.

Με τις παραπάνω σκέψεις και προτάσεις μας δε θέλουμε να θέσουμε εμπόδια στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος του Παρνασσού, του βουνού της περιοχής μας, που τόσο αγαπάμε και έχουμε αποδείξει ότι μπορούμε να το προστατέψουμε. Θέλουμε όμως, και κρίνουμε απαραίτητο, ο Παρνασσός να αποτελέσει παράγοντα ανάπτυξης της περιοχής μας, ιδιαίτερα στην παρούσα περίοδο όπου η ανάπτυξη – με σεβασμό του οικοσυστήματος της περιοχής βέβαια – είναι το ζητούμενο.

#13 Σχόλιο Από Μαρία Φραντζή Στις 27 Μάιος, 2012 @ 17:53

«Εντός των ορίων του Εθνικού Πάρκου Παρνασσού (Ζώνη Γ)…επιτρέπεται:… . Η εκτός σχεδίου δόμηση μόνο για την ανέγερση και χρήση μονώροφης κατοικίας, μέγιστης επιτρεπόμενης συνολικής επιφάνειας 150 m2, σε συγκεκριμένες περιοχές του Εθνικού Πάρκου, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο παρόν Διάταγμα ως προς τους όρους δόμησης και εφόσον διασφαλίζεται η προστασία των οικοσυστημάτων και του τοπίου από την οικιστική χρήση συνολικά (συγκέντρωση κτισμάτων, δίκτυα υποδομής, αύξηση κυκλοφορίας, κλπ.). Οι περιοχές αυτές καθορίζονται εντός ενός έτους από την έναρξη ισχύος του παρόντος με πρωτοβουλία του Φορέα Διαχείρισης ως προς την σύσταση ομάδας εργασίας για το συγκεκριμένο έργο. Η ομάδα εργασίας θα απαρτίζεται από εκπροσώπους του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Παρνασσού , των καθ’ ύλην αρμόδιων υπηρεσιών του ΥΠΕΚΑ , της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, της Δ/νσης Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης και των αντίστοιχων Δ/νσεων Πολεοδομίας της προστατευόμενης περιοχής. Μέχρι τον καθορισμό των περιοχών αυτών, ακόμη και μετά τη παρέλευση του έτους, απαγορεύεται κάθε δόμηση εκτός σχεδίου οικισμών για οικιστική ή τουριστική χρήση πλην της υποδομής του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Παρνασσού..»
Με το ΦΕΚ 24/22-02-11, επιβλήθηκε αναστολή έκδοσης οικοδομικών αδειών στην ίδια περιοχή μέχρι να ολοκληρωθεί η μελέτη και να θεσμοθετηθεί το ΠΔ. Σήμερα, ενάμιση χρόνο μετά, οι χρήστες της περιοχής (κάτοικοι και επισκέπτες) αντιμετωπίζουν την εκ νέου αναβολή της επιδιωκόμενης ρύθμισης μιας και θα πρέπει να περιμένουν πάλι να συσταθεί ομάδα εργασίας που θα καθορίσει τις ζώνες και τους όρους χρήσης του περιβάλλοντος ζωής και εργασίας τους. Όταν ενάμιση χρόνο τώρα, που η διαχειριστική αρχή υπήρχε και ομάδα εργασίας είχε επίσης συσταθεί δεν απέδωσαν τίποτα διαφορετικό από όσα η μελέτη του 1993 πρότεινε, ποιες είναι οι εγγυήσεις ότι θα συμβεί κάτι διαφορετικό στη συνέχεια.
Η έλλειψη τεκμηρίωσης ή/και ενημέρωσης της Τοπικής Κοινωνίας για τη σκοπιμότητα της λήψης του μέτρου της απαγόρευσης, δημιουργεί συνθήκες που δυνάμει θα προκαλέσουν:
1) Εχθρική στάση των κατοίκων προς την επιδιωκόμενη προστασία
2) Κίνδυνο επιθετικών ενεργειών
3) Αδιέξοδο, λόγω και της αύξησης της ανεργίας στην ευρύτερη περιοχή
Ο ψηφισμένος Νόμος για την βιοποικιλότητα έχει ήδη δημιουργήσει καθεστώς προστασίας για τη συγκεκριμένη περιοχή.
Η πλήρης απαγόρευση δόμησης αναστέλλει κάθε οικοδομική και αναπτυξιακή δραστηριότητα ιδιαίτερα στη Αράχωβα όπου η περιοχή της «προσωρινής» απαγόρευσης, μαζί με την περιοχή απόλυτης απαγόρευσης που επιβάλλει ο υφιστάμενος πυρήνας του Εθνικού Δρυμού Παρνασσού, τις δασικές περιοχές και το Δελφικό Τοπίο, καλύπτουν περίπου το 85 % της έκτασης του τέως Δήμου Αράχωβας και, αν εξαιρεθούν και οι περιοχές που το έδαφος δεν επιτρέπει οποιαδήποτε εκμετάλλευση, δεν υπάρχει πλέον χώρος για οποιαδήποτε ανάπτυξη.
Οι απαγορεύσεις που έχουν επιβληθεί – για περιβαλλοντική προστασία υποτίθεται – στην ήδη πυκνοδομημένη περιοχή του Λιβαδιού είναι χωρίς αντικείμενο, γιατί το «φυσικό περιβάλλον» έχει ουσιαστικά χαθεί μετά από τόσα χρόνια (τυχαίας άραγε;) κρατικής αδιαφορίας και παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις τοπικών παραγόντων. Κατά συνέπεια, η γενικευμένη δέσμευση της περιοχής μόνο αρνητικές συνέπειες μπορεί να έχει ιδιαίτερα μάλιστα όταν το εκπονούμενο για την περιοχή ΓΠΣ αντιμετωπίζει, προφανώς πιο ολοκληρωμένα, την αειφόρο διαχείρισή της.
Τα νέα ΓΠΣ (με τον Ν. 2508/1997) επεκτείνονται και στον περιαστικό και αγροτικό χώρο, με σκοπό να συνθέσουν ισότιμα τις αναπτυξιακές, κοινωνικές, περιβαλλοντικές και οικιστικές παραμέτρους της εδαφικής περιφέρειας των πρωτοβαθμίων ΟΤΑ. Είναι σημαντικό να γίνει κατανοητό το αβάσιμο των ρυθμίσεων στη ζώνη Γ του ΠΔ που παρουσιάζεται και να προωθηθεί η τροποποίησή του στην κατεύθυνση των προτάσεων του εκπονούμενου ΓΠΣ (το οποίο, καταργεί την εκτός σχεδίου δόμηση και κατευθύνει προς απορρόφηση της πίεσης σε οργανωμένες οικιστικές ενότητες).

#14 Σχόλιο Από ΗΛΙΑΣ ΚΑΚΙΟΠΟΥΛΟΣ / ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΔΡΑΣΗ ΑΒΕΤΕ Στις 28 Μάιος, 2012 @ 11:08

Υπάρχει ένα σημαντικό σφάλμα στην όλη λογική του ΠΔ.

Όλοι μας έχουμε δει την τεράστια αλλοίωση του ΦΠ από την ανοικοδόμηση εξοχικών που γίνεται εδώ και 20 τουλάχιστον έτη, στην ευρύτερη περιοχή του Παρνασσού.

το προτεινόμενο ΠΔ, προκειμένου να σταματήσει αυτή την αλόγιστη δόμηση, αδιαφορεί εντελώς για παραγωγικές επενδύσεις, τις οποίες θα έπρεπε να ενθαρύνει και όχι να απαγορεύει.

Για τα παραπάνω, είναι απαραίτητο να διαχωριστεί η οικιστική ανάπτυξη από την παραγωγική ανάπτυξη.

Η μεν πρώτη, να σταματήσει, η δε δεύτερη να αφεθεί να συνεχίσει, εφόσον γίνεται με ήπιους σχετικά τρόπους και με σεβασμό στο ΦΠ.

Αλλιώς, χωρίς παραγωγικές επενδύσεις στην περιοχή – και σε κάεθ περιοχή -, πολύ απλά θα πεινάσουμε.

Κανένα σοβαρό κράτος δεν απαγορεύει τις παραγωγικές επενδύσεις.

Επιτέλους να σοβαρευτούμε. Μην κόβετε τις παραγωγικές επενδύσεις. Κόψτε την οικιστική ανάπτυξη, αυτή καταστρέφει το ΦΠ, όχι η παραγωγική ανάπτυξη.

Με εκτίμηση

ΗΛΙΑΣ ΑΠ. ΚΑΚΙΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΔΡΑΣΗ ΑΒΕΤΕ.

#15 Σχόλιο Από ΡΙΖΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ Στις 28 Μάιος, 2012 @ 12:14

Διαφωνώ ολοκληρωτικά με το πνεύμα και τις παραμέτρους του συγκεκριμένου Προεδρικου Διατάγματος.

Όλες οι προτάσεις παραπέμπουν σε μια απότομη αύξηση της γραφειοκρατίας, που ήδη είναι καταδυναστευτική, και μετατρέπουν ακόμη και τις οφέλιμες διατάξεις ως μη εφαρμόσιμες.
Δεν έχει ληφθεί η εμπερια και η γνώση των τοπικών παραγόντων και εκπεμπει στο σύνολο του μια ανεδαφική προσέγγιση στην πραγματικότητα.
Δημιουργεί τεράστια προβλήματα οικονομικής ανάπτυξης επιπρόσθετα στα ήδη υπάρχοντα για την τοπική κοινωνία.
Είναι αντι – οικολογικό παραδίδοντας στην κυριολεξία την φύση στην μοίρα της αντί να προοθεί το Ευρωπαικό μοντέλο συνεργασίας της φύσης με τον άνθρωπο.
Είναι οικονομικά ανέφικτη η προστασία της φύσης μας χωρίς την συνεργασία με τον άνθρωπο. Με την εφαρμογή του προβλέπουμε δυστυχώς στα επόμενα έτη, πλημήρες, πυρκαγιές και μετατροπής σε ζούγκλα ενός των ομορφότερων αισθητικά περιοχών της Ελλάδας.
Με τους περιορισμούς καθιστά ανέφικτη στην ουσία την εγκατάσταση έργων ΑΠΕ. Αναφέρεται καταρχάς μόνον σε αιολικά έργα και οχι στις υπόλοιπες πολύ σημαντικές ΑΠΕ.
Καθιστά υποχρεωτική την μείωση των δραστηριοτήτων των χιονοδρομικών κέντρω που αποτελούν την οικονομική ανάσα της περιοχής και θα συμπαρασύρει στον πλήρη οικονομικό ευτελισμό όλους τους κατοίκους.
Καθιστά αδύνατη ή και απαγορεύει την οικοδομική δραστηριότητα – αντί να την ελέγξει ως όφειλε.
Δεν λαμβάνει υπόψιν τις τοπικές αρχές που και γνώση έχουν και αίσθηση της πραγματικότητας.
Παρακαλούμε πολύ όπως επεκτείνετε τα χρονικά περιθώρια της διαβούλευσης ώστε συν τω χρόνω και με την συμβολή μας να αναθεωρηθεί λογικά και προς το καλλίτερο και όπως μας δωθεί η ευκαρία που δικαιούμαστε να προβάλλουμε εμπεριστατωμένα τις ιδέες μας και ατεκμηριωμένες απόψεις.

#16 Σχόλιο Από Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου Α.Ε. (ΕΤΑΔ ΑΕ) Στις 1 Ιούνιος, 2012 @ 13:48

Ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη σύμβαση για τον εκσυγχρονισμό των αναβατήρων του Χιονοδρομικού Κέντρου Παρνασσού, προϋπολογισμού 15,4 εκατομμυρίων ευρώ χρηματοδοτούμενου κατά το σύνολό του από κονδύλια του ΕΣΠΑ, με σκοπό την αντικατάσταση πεπαλαιωμένων και ενεργοβόρων αναβατήρων με νέους υψηλής τεχνολογίας και ελάχιστης περιβαλλοντικής όχλησης, στα πλαίσια γενικότερου και ολοκληρωμένου σχεδιασμού της ΕΤΑΔ ΑΕ για την αναβάθμιση του Χιονοδρομικού Κέντρου Παρνασσού με γνώμονα την αειφόρο ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής και τον σεβασμό της περιβαλλοντικής ιδιαιτερότητας του Εθνικού Δρυμού.

Πρέπει εξαρχής να σημειωθεί ότι, λόγω των αυστηρών διαδικασιών και χρονικών προθεσμιών του θεσμικού πλαισίου εφαρμογής του ΕΣΠΑ και της απορρόφησης των σχετικών κοινοτικών κονδυλίων, η ΕΤΑΔ ΑΕ προτείνει παρακάτω στα οικεία σημεία του παρόντος σχεδίου ΠΔ αλλαγές, που θα διευκολύνουν τη λειτουργία του Χιονοδρομικού Κέντρου Παρνασσού:
———————————————————————
Στο τέλος της παρ. Δ.α) να προστεθεί: Εξαιρουμένων των δραστηριοτήτων που υπάγονται στις μεταβατικές διατάξεις, οι οποίες σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 7 του παρόντος συνεχίζουν τη λειτουργία τους.
Είναι σημαντικό η αδειοδότηση του έργου εκσυγχρονισμού των αναβατήρων του Χιονοδρομικού Κέντρου Παρνασσού να μπορεί να προχωρήσει απρόσκοπτα με τη θεσμοθέτηση σε ΦΕΚ του Π.Δ. Εάν τεθεί ως προαπαιτούμενο και η έγκριση του Σχεδίου Διαχείρισης, το οποίο αποτελεί ξεχωριστή μελέτη, με νέο και άγνωστο χρονοδιάγραμμα διαβούλευσης και θεσμοθέτησης, το χρονοδιάγραμμα της Σύμβασης θα τεθεί εκτός κρίσιμων συμβατικών ημερομηνιών χρηματοδότησης και υλοποίησής του μέσω του ΕΣΠΑ.
———————————————————————
Ως προς την παρ. 19 να ληφθούν υπόψη τα παρακάτω: Το Χιονοδρομικό Κέντρο Παρνασσού σκοπεύοντας να μειώσει το ενεργειακό αποτύπωμα που συνεπάγεται η λειτουργία του, μεταξύ άλλων, μέσω επεμβάσεων ενεργειακής αναβάθμισης των υφιστάμενων υποδομών του αλλά και μέσω της αξιοποίησης των ΑΠΕ, μελετά τη δυνατότητα κατασκευής μικρού Αιολικού Σταθμού (Α/Σ) παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας συνολικής ισχύος 1.7MW, αποτελούμενο από 2 ανεμογεννήτριες 850 KW έκαστη, εντός του ευρύτερου γηπέδου εμβαδού 11.100 στρεμμάτων στο οποίο σήμερα αναπτύσσεται το Χιονοδρομικό Κέντρο Παρνασσού (ΧΚΠ). Ως συνοδό έργο, θα απαιτηθεί και η διάνοιξη μικρού έργου οδοποιίας 350- 400μ περίπου, για την προσέγγιση του αιολικού πεδίου.
Για το λόγο αυτό ολοκλήρωσε μετρήσεις του αιολικού δυναμικού εντός της περιοχής του προκειμένου να εντοπιστούν πεδία με εκμεταλλεύσιμο αιολικό δυναμικό. Μια από τις θέσεις που έχει αξιολογηθεί θετικά από πλευράς διαθέσιμου αιολικού δυναμικού και ταυτόχρονα ελαχιστοποίησης ή και εξάλειψης των πιθανών περιβαλλοντικών επιπτώσεων, είναι η θέση «Κοντόκεδρος». Οι συντεταγμένες της θέσης εγκατάστασης είναι 22° 34’ 39.50’’Ε 38 33’ 55.34’’Ν στο σύστημα συντεταγμένων WGS 84.
Ωστόσο, και παρά το γεγονός ότι η κατασκευή μικρού αιολικού σταθμού στη ζώνη Γ του Εθνικού Πάρκου και επομένως σε μεγάλο τμήμα της έκτασης του Χιονοδρομικού Κέντρου Παρνασσου επιτρέπεται, τίθεται σοβαρό ζήτημα για το κατά πόσο αυτό είναι εφικτό στην έκταση του Χιονοδρομικού Κέντρου Παρνασσού, καθώς οι περιορισμοί των 3km από τα όρια της περιοχής ΑΠΦ και των 2km από τα όρια των περιοχών ΠΦ για τους αιολικούς σταθμούς, αποκλείουν το σύνολο της έκτασης των 11.100 στρεμμάτων του Χιονοδρομικού Κέντρου Παρνασσού.
Από την άλλη μεριά, στην συγκεκριμένη περιοχή του ΧΚΠ οι εναλλακτικές λύσεις για παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ, που απομένουν είναι η εγκατάσταση φωταβολταϊκού σταθμού ή ηλιοθερμικού σταθμού. Οι εναλλακτικές αυτές όμως απαιτούν την δέσμευση μεγάλων εκτάσεων για εγκατάσταση σταθμού της τάξης των 1.7MW κάτι που μπορεί να μην είναι σκόπιμο στη συγκεκριμένη περιοχή.
Με βάση τα ανωτέρω, και προκειμένου να είναι δυνατή η ηλεκτροπαραγωγή από ΑΠΕ εντός της έκτασης του Χιονοδρομικού Κέντρου Παρνασσού όπως προβλέπεται από το σχέδιο ΠΔ, προτείνεται να καταστεί σαφές στο σχετικό εδάφιο του ΠΔ ότι οι αποστάσεις των 3km από τα όρια της περιοχής ΑΠΦ και των 2km από τα όρια των περιοχών ΠΦ, δεν ισχύουν για μικρά έργα ΑΠΕ της Β κατηγορίας για την έκταση του γηπέδου του Χιονοδρομικού Κέντρου Παρνασσού .
Ενδεικτικά, θα μπορούσαν οι αποστάσεις αυτές να μειωθούν στα 500μ από τα όρια της περιοχής ΑΠΦ και από τα όρια των περιοχών ΠΦ, για αιολικό σταθμό μέχρι 1.7MW στην έκταση του Χιονοδρομικού Κέντρου Παρνασσού (ώστε να καθίσταται δυνατή η εφαρμογή εγκατάστασης του προαναφερόμενου Αιολικού Σταθμού).
1 Σήμερα, στο Χιονοδρομικό Κέντρο Παρνασσού υπάρχουν τέσσερις μετρητές της ΔΕΗ στις θέσεις Φτερόλακα, Βλαχόλακα, Κελλάρια και Κοντόκεδρο. Από την ανάλυση των λογαριασμών του ΧΚΠ, η κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας υπολογίζεται ότι είναι της τάξης των 1,5 GWh/έτος. Σύμφωνα με στοιχεία της ΔΕΗ (2009) και με βάση τη σύνθεση των διαφόρων πηγών ενέργειας στην παραγωγή ηλεκτρισμού σε εθνικό επίπεδο, στην Ελλάδα για κάθε κιλοβατώρα (kWh) ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώνεται, εκπέμπεται 1kg CO2, ενώ σε αυτούς τους υπολογισμούς θα πρέπει να προστεθούν επιπλέον και οι απώλειες στο δίκτυο διανομής, οι οποίες υπολογίζονται σε 10%. Αυτό σημαίνει ότι για την ηλεκτρική ενέργεια που καταναλώνεται ετησίως στο Χιονοδρομικό Κέντρο Παρνασσού (κίνηση αναβατήρων, φωτισμός κλπ), εκπέμπονται περίπου 1.665 tnCO2. Αναμένεται ότι οι εκπομπές αυτές θα αντισταθμιστούν στο σύνολό τους με την εκμετάλλευση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας από το Χιονοδρομικό Κέντρο Παρνασσού.
———————————————————————
Πρέπει να προστεθεί παρ.24 που να αναφέρει ότι επιτρέπεται η κατασκευή και λειτουργία συνοδών έργων που αφορούν τη λειτουργία του Χιονοδρομικού Κέντρου Παρνασσού, όπως Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων – λιμνοδεξαμενή – ταμιευτήρα συλλογής όμβριων υδάτων καθώς και συνοδών έργων οδοποιίας σταθμών ΑΠΕ.

#17 Σχόλιο Από Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων Στις 1 Ιούνιος, 2012 @ 19:10

Προτείνονται οι παρακάτω τροποιήσεις και προσθήκες ώστε να διασφαλίζεται η μεταλλευτική και λατομική δραστηριότητα με ταυτόχρονη διασφάλιση της προστασίας των οικοσυστημάτων και του τοπίου.

Στο άρθρο 3 παράγραφο Β. α) προτείνεται η διαγραφή της φράσης κυρίως παραδοσιακού χαρακτήρα .και η διαμόρφωση της παραγράφου ως εξής : α) … Στις περιοχές αυτές επιτρέπεται να εκτελούνται έργα και εργασίες μικρής κλίμακας, να γίνονται έρευνες και να ασκούνται ήπιες δραστηριότητες, με τους όρους και περιορισμούς του παρόντος, όπως αυτοί θα εξειδικευθούν στο Σχέδιο Διαχείρισης της περιοχής και εφόσον δεν έρχονται σε αντίθεση με τους σκοπούς προστασίας.

Στο άρθρο 3 παράγραφο Β. β να προστεθεί υποπαράγραφος με αρίθμηση 8 σύμφωνα με την οποία επιτρέπεται η συνέχιση λειτουργίας νόμιμα υφιστάμενων μεταλλευτικών δραστηριοτήτων , η έρευνα και η εκμετάλλευση νέων κοιτασμάτων :
8. Η συνέχιση της λειτουργίας των νόμιμα υφιστάμενων μεταλλευτικών δραστηριοτήτων σύμφωνα με τους εγκεκριμένους περιβαλλοντικούς όρους. Οι φορείς λειτουργίας των δραστηριοτήτων αυτών εντός έξι (6) μηνών από την έκδοση του παρόντος, ή για την υποβολή αιτήματος για την ανανέωση των περιβαλλοντικών όρων, οφείλουν να υποβάλλουν στην αρμόδια περιβαλλοντική αρχή Ειδική Οικολογική Αξιολόγηση σύμφωνα με τα άρθρα 10 και 11 (παρ. 9 και 10) του ν. 4014/11, προκειμένου αφού αξιολογηθεί να εκτιμηθεί αν απαιτείται η εφαρμογή των αναφερόμενων στην παρ. 9 του άρθρου 2 & στο άρθρο 6 του ως άνω αναφερθέντος νόμου. Εργασίες για ανεύρεση μεταλλευμάτων και η υπόγεια εκμετάλλευση νέων μεταλλευτικών κοιτασμάτων, μετά από περιβαλλοντική αδειοδότηση, και γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης εφόσον διασφαλίζεται η προστασία των οικοσυστημάτων και του τοπίου και δεν εμπίπτουν σε κρίσιμα ενδιαιτήματα για την προστατευόμενη ορνιθοπανίδα, τύπους οικοτόπων προτεραιότητας σύμφωνα με τις σχετικές μελέτες του ΥΠΕΚΑ. Οι θέσεις, οι όροι και οι περιορισμοί για τις μεταλλευτικές δραστηριότητες εξειδικεύονται στο Σχέδιο Διαχείρισης, οι οποίοι προκύπτουν από σχετική μελέτη των αρμόδιων για την προστασία της περιοχής φορέων και γνωμοδότηση των αρμοδίων υπηρεσιών (Δασική, Προστασίας των Αρχαιοτήτων και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς, κα.)

Η παράγραφος Δ α να τροποποιηθεί για να μην ερμηνευθεί ότι εμποδίζει τις δραστηριότητες που επιτρέπονται στη παράγραφο Δ.β. Η τροποποιημένη παράγραφος Δ.α έχει ως ακολούθως:
Δ. α) Στην περιοχή του Εθνικού Πάρκου Παρνασσού –Περιφερειακή Ζώνη (Ζώνη Γ), όπως ορίζεται στο άρθρ0 2 παρ. 1 του παρόντος, και εκτός των Περιοχών Απολύτου Προστασίας της Φύσης του άρθρου 1 παρ. 2 του παρόντος, Περιοχών Προστασίας της Φύσης του άρθρου 1 παρ. 3 του παρόντος και των Προστατευόμενων Φυσικών Σχηματισμών του άρθρου 1 παρ. 4 του παρόντος διαχειριστικός στόχος είναι η διαφύλαξη της φυσικής κληρονομιάς και η διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας σε συνάρτηση με τις ασκούμενες δραστηριότητες των κατοίκων, με παράλληλη παροχή δυνατοτήτων οικοτουριστικών ,εκπαιδευτικών και άλλων φυσικά χωροθετούμενων δραστηριοτήτων.
Στην περιοχή αυτή επιτρέπεται η δόμηση σύμφωνα με τα οριζόμενα στο παρόν, η εκτέλεση έργων και εργασιών, οι έρευνες και οι δραστηριότητες, με τους όρους και περιορισμούς του παρόντος, όπως αυτοί θα εξειδικευθούν από το Σχέδιο Διαχείρισης της προστατευόμενης περιοχής (παρ. 5 του άρθρ0υ 4 του Ν. 3937/2011(ΦΕΚ 60 Α΄).

Στην υποπαράγραφο Δ.β)18 να διαγραφεί η πρόταση για αποκλειστική τοπική χρήση και κάλυψη μόνο τοπικών αναγκών καθώς δεν είναι σύμφωνη με το κριτήριο οικονομικής βιωσιμότητας του προς εκμετάλλευση κοιτάσματος. Η υποπαράγραφος να διαμορφωθεί ως εξής :
Δ.β) 18. Η εγκατάσταση και λειτουργία λατομείων εξόρυξης λατομικών προϊόντων, μετά από περιβαλλοντική αδειοδότηση και γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης. Οι χώροι για την εγκατάσταση…..

Στη συνέχεια θα πρέπει να διορθωθεί η αρίθμηση των υποπαραγράφων.

Η υποπαράγραφος που αναφέρεται στις μεταλλευτικές δραστηριότητες να διορθωθεί ως εξής:
19. Η συνέχιση της λειτουργίας των νόμιμα υφιστάμενων μεταλλευτικών δραστηριοτήτων σύμφωνα με τους εγκεκριμένους περιβαλλοντικούς όρους. Οι φορείς λειτουργίας των δραστηριοτήτων αυτών, εφόσον ευρίσκονται εντός περιοχών κοινοτικού ενδιαφέροντος (SCI ή SPA), εντός έξι (6) μηνών από την έκδοση του παρόντος, ή για την υποβολή αιτήματος για την ανανέωση των περιβαλλοντικών όρων, οφείλουν να υποβάλλουν στην αρμόδια περιβαλλοντική αρχή Ειδική Οικολογική Αξιολόγηση σύμφωνα με τα άρθρα 10 και 11 (παρ. 9 και 10) του ν. 4014/11, προκειμένου αφού αξιολογηθεί να εκτιμηθεί αν απαιτείται η εφαρμογή των αναφερόμενων στην παρ. 9 του άρθρου 2 & στο άρθρο 6 του ως άνω αναφερθέντος νόμου. Νέες μεταλλευτικές εκμεταλλεύσεις, εργασίες για ανεύρεση μεταλλευμάτων καθώς και νέες επεμβάσεις επί δασικών εκτάσεων για την εξυπηρέτηση της ανάπτυξης και υλοποίησης μεταλλευτικών έργων, μετά από περιβαλλοντική αδειοδότηση, και γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης εφόσον διασφαλίζεται η προστασία των οικοσυστημάτων και του τοπίου και δεν εμπίπτουν σε κρίσιμα ενδιαιτήματα για την προστατευόμενη ορνιθοπανίδα, τύπους οικοτόπων προτεραιότητας σύμφωνα με τις σχετικές μελέτες του ΥΠΕΚΑ. Οι θέσεις, οι όροι και οι περιορισμοί για τις μεταλλευτικές δραστηριότητες εξειδικεύονται στο Σχέδιο Διαχείρισης, οι οποίοι προκύπτουν από σχετική μελέτη των αρμόδιων για την προστασία της περιοχής φορέων και γνωμοδότηση των αρμοδίων υπηρεσιών (Δασική, Προστασίας των Αρχαιοτήτων και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς, κα.)

#18 Σχόλιο Από ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΥΣΗΣ Στις 2 Ιούνιος, 2012 @ 21:55

Είναι γενικώς παραδεκτό ότι η εξόρυξη και εκμετάλλευση των ορυκτών πρώτων υλών συμβάλλει τα μέγιστα στην διασφάλιση ενός υψηλού βιοτικού επιπέδου ζωής των ανθρώπων και την δημιουργία ανταγωνιστικής οικονομίας και νέων θέσεων εργασίας.
Είναι επίσης γνωστό ότι η εξορυκτική δραστηριότητα εκ της φύσης της δημιουργεί περιβαλλοντικό αποτύπωμα που ωστόσο υπό προυποθέσεις αυτό μπορεί να είναι προσωρινό, περιορισμένο και αναστρέψιμο.αυτές τις προυποθέσεις τις θέτουν μια πλειάδα νόμων , κανονισμών και προτύπων που διέπουν σήμερα την λειτουργία της εξορυκτικής δραστηριότητας και διασφαλίζουν την προσταστασία του περιβάλλοντος.τίθεται λοιπόν το ερώτημα προς τι αυτή η μηδενιστική αντίληψη για την μεταλλεία και ο αποκλεισμός περιοχών ακόμα και για μεταλλευτική έρευνα(ζώνη Α&Β) και ανεξάρτητα αν είναι σε ισχύ η περιβαλλοντική αδειοδότηση για μεταλλευτική δραστηριότητα στις περιοχές αυτές?
Προτείνεται κατ ελάχιστο
1. Στην ζώνη Β να επιτρέπεται η μεταλλευτική έρευνα σε υφιστάμενους δασικούς δρόμους
2. Να επιτρέπεται η υπόγεια μεταλλευτική δραστηριότητα στην ζώνη Β με τους χώρους επέμβασης να βρίσκονται εντός της ζώνης Γ ή εκτός των ορίων του ΕΘΝΙΚΟΥ ΠΑΡΚΟΥ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ
Είναι πρωτίστως όμως αναγκαίο η οριοθέτηση των ζωνών να αποτυπώνεται με συγκεκριμένες συντεταγμένες και να τεκμηριώνεται η επιλογή τους και η οποιαδήποτε απόφαση περιορισμού εξορυκτικής δραστηριότητας να προέρχεται από αιτιολογημένη στάθμιση όλων των παραγόντων.

#19 Σχόλιο Από Όλγα Αλεξοπούλου Στις 3 Ιούνιος, 2012 @ 01:17

Διαφωνώ με το αυστηρό πνεύμα του εν λόγω ΠΔ, καθώς για μια ακόμα φορά αντί η Πολιτεία να θέτει τους μηχανισμούς εκείνους που θα ελέγχουν την ανάπτυξη ώστε να συνάδει με τις περιβαλλοντικές εγκρίσεις, όρους και υποχρεώσεις των ιδιωτών και εταιρειών που δραστηριοποιούνται σε ένα τόπο, επιλέγει τον στραγγαλισμό κάθε αναπτυξιακής πρωτοβουλίας και προσπάθειας επιχειρηματικότητας, σε έναν τόπο που μαστίζεται από ανεργία και φτώχεια.
Μεταξύ των άλλων, θα έπρεπε να δίνεται η δυνατότητα μεταλλευτικής έρευνας σε περιοχές προστασίας της φύσης, ζώνες Β, καθώς και η δυνατότητα για αποκλειστικά υπόγειες εκμεταλλεύσεις κοιτασμάτων στις ζώνες αυτές, προκειμένου να μην υποστεί άλλο ένα πλήγμα η μεταλλευτική δραστηριότητα στην ευρύτερη περιοχή, που είναι τροφόδοτης ζωής για τόσες δεκαετίες, πόσο μάλλον στο σημερινό οικονομικό περιβάλλον της χώρας μας.

#20 Σχόλιο Από Γάτος Ιωάννης Μηχανολόγος Μηχανικός – MSc Περιβαλλοντολόγος Στις 3 Ιούνιος, 2012 @ 09:35

Οι παρατήσεις μου αφορούν κυρίως το Άρθρο 3 και τους περιορισμούς που θέτει για τις Περιοχές Προστασίας της Φύσης ( Ζώνες Β ) όσον αφορά την λειτουργία των νόμιμα υφιστάμενων μεταλλευτικών δραστηριοτήτων σύμφωνα με τους εγκεκριμένους περιβαλλοντικούς όρους.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι :

• Τόσο η ευρύτερη όσο και η περιοχή αναφοράς παρουσιάζει μεταλλοφορεία βωξίτη .
• Η εξόρυξη βωξίτη αναπτύσσεται στην περιοχή εδώ και σχεδόν ένα αιώνα.
• Υπάρχουν σήμερα σε εκμετάλλευση κοιτάσματα βωξίτη που βρίσκονται στην περιοχή αναφοράς.
• Η περιοχή αναφοράς είναι ιδιαίτερα ελπιδοφόρα για τον εντοπισμό νέων κοιτασμάτων βωξίτη.
• Η μεταλλευτική έρευνα για τον εντοπισμό κοιτασμάτων ( διάνοιξη ερευνητικών γεωτρήσεων ) έχει πολύ μικρές επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον , πολύ εντοπισμένες χωρικά ( διάνοιξη προσωρινών μονοπατιών προσπέλασης γεωτρύπανου και διάνοιξη γεωτρήσεων μικρού βάθους σε αποστάσεις της τάξης των 100 m ) αλλά και χρονικά καθώς η δραστηριότητα αυτή διαρκεί μερικές ημέρες ή εβδομάδες.
• Σε περίπτωση εντοπισμού εκμεταλλεύσιμου βωξιτικού κοιτάσματος τότε και για την καλύτερη δυνατή εκμετάλλευση του κοιτάσματος απαιτούνται πρόσθετες ερευνητικές γεωτρήσεις με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις που αναφέρονται ανωτέρω .
• Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της μεταλλευτικής έρευνας είναι προφανές ότι είναι σχεδόν άμεσα αναστρέψιμες από το φυσικό οικοσύστημα.
• Η εξόρυξη του βωξίτη μπορεί να γίνει είτε με επιφανειακή είτε με υπόγεια εκμετάλλευση ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του κοιτάσματος ( κυρίως το βάθος του κοιτάσματος από την επιφάνεια του εδάφους )
• Η επιφανειακή εκμετάλλευση του βωξίτη σαφώς προξενεί οπτική αλλαγή στο φυσικό τοπίου αλλά και μεταβολή στο υδρογραφικό σύστημα της περιοχής τόσο με την ίδια την περιοχή επέμβασης όσο και με την περιοχή απόθεσης των υπερκείμενων υλικών ( αποθέσεις ). Η οπτική αυτή αλλαγή αλλά και η μεταβολή στο υδρογραφικό σύστημα της περιοχής μπορεί να αναστραφεί με την κατάλληλη εκ των υστέρων αποκατάσταση του τοπίου και του υδρογραφικού συστήματος της περιοχής βάσει μιας αντίστοιχης μελέτης αρχιτεκτονικής τοπίου και πάντα στα πλαίσια της σχετικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων.
• Η υπόγεια εξόρυξη του βωξίτη δεν προξενεί καμία οπτική αλλαγή ( όλη η δραστηριότητα της εκμετάλλευσης γίνεται σε βάθος κάτω από την επιφάνεια του εδάφους ) , πέραν του δρόμου πρόσβασης και της πλατείας της Στοάς εισόδου . Καθώς η εκμετάλλευση ενός υπόγειου κοιτάσματος διαρκεί λίγα χρόνια είναι σαφές ότι οι περιβαλλοντικές αυτές επιπτώσεις είναι επίσης ‘’άμεσα’’ και πλήρως αναστρέψιμες από το φυσικό οικοσύστημα ειδικά όταν υπάρχει και σχετική ανάπλαση του τοπίου και αναδάσωση στα πλαίσια των σχετικών όρων της περιβαλλοντικής αδειοδότησης .
• Οι πιθανές επιπτώσεις στα υπόγεια ύδατα σαφώς και μπορούν να εκτιμηθούν στην φάση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης και να ληφθούν τα πρέποντα προληπτικά και διορθωτικά μέτρα.

Από όλα τα ανωτέρω ειλικρινά δεν μπορώ να αντιληφθώ την ασυμβατότητα των ανωτέρω δραστηριοτήτων με την προστασία , διατήρηση και διαχείριση της φύσης και του τοπίου , ως φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς και ως πολύτιμου εθνικού πόρου, στην περιοχής αναφοράς και ειδικότερα για τις Περιοχές Προστασίας της Φύσης ( Ζώνες Β ) πολύ περισσότερο δε των νόμιμα υφιστάμενων μεταλλευτικών δραστηριοτήτων.

Η εξόρυξη και εκμετάλλευση των ορυκτών πρώτων υλών με την παράλληλη ελαχιστοποίηση ή πλήρη αναστροφή των περιβαλλοντικών επιπτώσεων , συμβάλλει στην διασφάλιση του βιοτικού επιπέδου , την διασφάλιση των θέσεων εργασίας αλλά και την δημιουργία νέων με όλες τις θετικές επιπτώσεις στην εθνική Οικονομία .

Ειδικά στην περίπτωση της εκμετάλλευσης του βωξίτη με την καθετοποίηση που αυτή παρουσιάζει στην Ελλάδα ( κλάδος αλουμίνας – αλουμινίου ) και την στρατηγική σημασία του , η προσέγγιση θα πρέπει να είναι πολυδιάσταση , πολυπαραμετρική και ισόρροπη .

Εν κατακλείδι οι προτάσεις μου σχετικά με το υπό διαβούλευση σχέδιο Π.Δ. είναι :

• και για τις Περιοχές Προστασίας της Φύσης ( Ζώνες Β ) θα πρέπει να υπάρξει αντίστοιχη πρόβλεψη όπως αναφέρεται στην § Δ β) 18 του Άρθρου 3 για την Ζώνη Γ ώστε να επιτρέπεται η εκμετάλλευση κοιτασμάτων μόνο με υπόγεια εκμετάλλευση.

• για την περιφερειακή ζώνη Γ και ειδικότερα στην § Δ β) 18 του Άρθρου 3 θα πρέπει να επιτρέπεται και η Επιφανειακή Εκμετάλλευση αλλά με πρόσθετους όρους και προδιαγραφές όσον αφορά την αποκατάσταση του φυσικού τοπίου και του υδρογραφικού συστήματος της περιοχής .

• θα πρέπει να γίνει οριοθέτηση των ζωνών με συγκεκριμένες συντεταγμένες για την αποφυγή μελλοντικών προβλημάτων και ασαφειών.

• Δεν θα πρέπει να θιχτούν ήδη αδειοδοτημένες δραστηριότητες μεταλλευτικής έρευνας και εκμετάλλευσης στις ζώνες Προστασίας της Φύσης ( Ζώνες Β ) για τις οποίες είναι σε ισχύ περιβαλλοντικοί όροι , στην λογική ότι οι όποιες επιπτώσεις των είναι προσωρινές και αναστρέψιμες.

Ι. Γάτος
Μηχανολόγος Μηχανικός
MSc Περιβαλλοντολόγος

#21 Σχόλιο Από Τσετσέρης Θεόδωρος, Γεωλόγος Στις 3 Ιούνιος, 2012 @ 11:26

Λαμβάνοντας υπόψη ότι:
• Ο πιθανός αποκλεισμός της μεταλλευτικής έρευνας στις ζώνες Α & Β
θα στερήσει την εθνική και τοπική οικονομία από την δυνατότητα
εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου που αναπτύσσεται στο υπέδαφος
της περιοχής.
• Η μεταλλευτική έρευνα με γεωτρήσεις προξενεί ελάχιστη επίδραση
στο περιβάλλον και είναι ήπια, προσωρινή και αναστρέψιμη.
• Στην περίπτωση που διαπιστωθούν αξιοποιήσιμα κοιτάσματα στο
υπέδαφος των ζωνών Α&Β ή εκμετάλλευση μπορεί να γίνει υπόγεια και
οι χώροι επέμβασης να βρίσκονται στην ζώνη Γ ή εκτός του ΕΘΝΙΚΟΥ
ΠΑΡΚΟΥ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ.

Εκτιμώ ότι στο προεδρικό διάταγμα θα πρέπει:

1ον. Να επιτρέπεται η μεταλλευτική έρευνα σε όλες τις ζώνες επί του υπάρχοντος οδικού δικτύου

2ον. Να γίνεται σαφής περιγραφή των όρων κάτω από τους οποίους η μεταλλευτική έρευνα θα μπορεί να αναπτυχθεί, σε δεύτερη φάση, και εκτός οδικού δικτύου εφόσον υπάρχουν ενδείξεις για οικονομικά αξιοποιήσιμο κοίτασμα

#22 Σχόλιο Από ΚΑΛΑΡΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Στις 3 Ιούνιος, 2012 @ 12:31

Αν ρίξουμε μια ματιά γύρω μας στο τι συμβαίνει σαν χώρα και στο τι ελπίζουμε θα συμφωνούσαμε όλοι ότι οι φυσικοί πόροι , ορυκτός πλούτος είναι από τους πυλώνες όπου μπορούμε να χτίσουμε την ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας μας και να ελπίζουμε για ένα καλύτερο αύριο για μας και τα παιδιά μας .
Η δραστηριότητα των εκμεταλλεύσεων στην ευρύτερη περιοχή που εξελίσσεται επί δεκαετίες είναι ο κυριότερος και καθοριστικότερος παράγοντας που έχει συμβάλει στην ανόρθωση της τοπικής και εθνικής οικονομίας , στην απασχόληση σε θέσεις εργασίας κλπ.
Όλα αυτά βέβαια πάντα μέσα στα πλαίσια του εκάστοτε νομοθετικού πλαισίου της προστασίας και αποκατάστασης του περιβάλλοντος ,της τήρησης των όρων και των υποχρεώσεων σύμφωνα και με τα αντίστοιχα πρότυπα αλλά και της βιώσιμης ανάπτυξης , αρχές που διασφάλισαν τόσα χρόνια την βιωσιμότητα της μεταλλευτικής δραστηριότητας.
Επίσης δεν είναι τυχαίο ότι αυτή η δραστηριότητα της εκμετάλλευσης μέσα στην γενικότερη οικονομική κατάσταση που βιώνουμε όλοι ,είναι σήμερα είναι ο μοναδικός τροφοδότης της οικονομικής δραστηριότητας της περιοχής όπως πλέον σήμερα όλοι οι κάτοικοι-φορείς παραδέχονται και όχι μόνο.
Με βάση λοιπόν τα παραπάνω προτείνω ότι:

• Θα πρέπει ήδη αδειοδοτημένες δραστηριότητες μεταλλευτικής έρευνας και εκμετάλλευσης στις ζώνες Προστασίας της Φύσης για τις οποίες υπάρχουν σε ισχύ εγκεκριμένες ΜΠΕ, υπάρχουν τεχνικές μελέτες βάσει των οποίων έχει δρομολογηθεί και οργανωθεί η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων αλλά και μιας σειράς επενδύσεων που έχουν υλοποιηθεί με αντίστοιχες θέσεις εργασίας με τα όσα οφέλη προκύπτουν όπως προανέφερα για την τοπική και εθνική οικονομία , να μην θιχτεί η λειτουργία τους
• Nα επιτρέπεται μελλοντικά η μεταλλευτική έρευνα σε υφιστάμενους δασικούς δρόμους διότι είναι μια δραστηριότητα που δεν αφήνει περιβαλλοντικό αποτύπωμα και ο ενδεχόμενος αποκλεισμός θα στερούσε πόρους από την τοπική και εθνική οικονομία
• Να επιτρέπεται η υπόγεια μεταλλευτική δραστηριότητα στην ζώνη Β με τους χώρους επέμβασης να βρίσκονται εντός της ζώνης Γ ή εκτός των ορίων του ΕΘΝΙΚΟΥ ΠΑΡΚΟΥ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ

ΚΑΛΑΡΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ

#23 Σχόλιο Από Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ Στις 3 Ιούνιος, 2012 @ 13:37

Όσον αφορά στους περιορισμούς που προκύπτουν από το Διάταγμα περί μεταλλευτικής δραστηριότητα μέσα στις Ζώνες αναφοράς έχω να παρατηρήσω τα εξής:
Στις εν λόγω περιοχές (εντός κυρίως ζώνης Γ) λαμβάνει χώρα εξορυκτική δραστηριότητα βωξίτη. Προϊόν το οποία κατέχει εξέχουσα θέση στην οικονομία της περιοχής αλλά και τις χώρας καθώς προσφέρει μεγάλο αριθμό θέσεων εργασίας σε όλες τις φάσεις επεξεργασίας του και όχι μόνο κατά την εξόρυξή του που λαμβάνει χώρα στην εν λόγω περιοχή (εξόρυξη –επεξεργασία – μεταποίηση (κλάδος αλουμινίου)) αλλά και αποτελεί βασικό εξαγωγικό προϊόν της χώρας (η Ελλάδα είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός στην Ευρώπη). Η διαδικασία των εξορύξεων ελέγχεται σε διάφορα στάδια όσον αφορά τον τρόπο που επηρεάζει το περιβάλλον τόσο κατά την αδειοδότηση (περιβαλλοντικές – τεχνικές μελέτες) όσο και κατά την ίδια την εξόρυξη (επιτόπιοι έλεγχοι από αρμόδιες υπηρεσίες).
Η αλλοίωση του περιβάλλοντος από την εξορυκτική διαδικασία έχει περιοριστεί τα τελευταία χρόνια με την αυξανόμενη τάση προς υπόγειες εκμεταλλεύσεις οι οποίες προκαλούν περιορισμένες αλλοιώσεις οι οποίες είναι πλήρως αποκαταστάσιμες. Σε κάθε περίπτωση βέβαια οι όποιες δραστηριότητες διέπονται από περιβαλλοντικούς περιορισμούς που προκύπτουν από τις εγκεκριμένες περιβαλλοντικές – τεχνικές μελέτες. Οι αλλοίωση του περιβάλλοντος από εργασίες έρευνας είναι μηδενική.
Με βάση τα παραπάνω λοιπόν πιθανός αποκλεισμός των μεταλλευτικών ερευνών εντός των ζωνών Α, Β θα μειώσει τα αποθέματα βωξίτη με αποτέλεσμα την απομείωση του εθνικού ορυκτού πλούτου, λαμβάνοντας υπόψη ότι η εκμετάλλευση κοιτασμάτων στο υπέδαφος των ζωνών Α, Β θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί με υπόγεια έργα που θα εκκινούσαν από την ζώνη Γ ή και από περιοχές εκτός και της ζώνης Γ.

#24 Σχόλιο Από Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ Στις 3 Ιούνιος, 2012 @ 13:55

Επανερχόμενος στο θέμα θα ήθελα να σχολιάσω και τα εξής. Το εν λόγω διάταγμα εμπεριέχει ασάφειες για την μεταλλευτική δραστηριότητα στην περιοχή (και όχι μόνο για την δραστηριότητα αυτή πιστεύω) όπως:
Θέτει πιθανός υπό αμφισβήτηση υφιστάμενα αδειοδοτημένα έργα με τρόπο ασαφή «…Οι φορείς λειτουργίας των δραστηριοτήτων αυτών εντός έξι (6) μηνών από την έκδοση του παρόντος… να υποβάλλουν…. Ειδική Οικολογική Αξιολόγηση». Η κατασκευή των έργων αυτών αποτελεί επένδυση οπότε τίθεται σοβαρότατο θέμα σε περίπτωση αρνητικής επαναξιολόγησης αυτών εφόσον τα έργα αυτά είναι αδειοδοτημένα και νόμιμα υπό το υφιστάμενο νομικό καθεστώς. Επίσης η διαδικασία αυτή υφίσταται ήδη για περιοχές SPA ή SCI οπότε τι έρχεται να προσθέσει το νέο διάταγμα πέραν μιας επιπλέον χρονοβόρας γραφειοκρατικής διαδικασίας που θα καταλήξει στα υφιστάμενα μέτρα;
Όροι όπως «επιτρέπεται …η εκτέλεση έργων και εργασιών, οι έρευνες και οι δραστηριότητες, κυρίως παραδοσιακού χαρακτήρα…» είναι ασαφής και μπορούν να δράσουν και περιοριστικά υπό συνθήκες και για αυτό θα πρέπει να αφαιρεθούν από το κείμενο.
Επίσης ο όρος «…εγκατάσταση και λειτουργία λατομείων εξόρυξης παραδοσιακών λατομικών προϊόντων αποκλειστικά για τοπική χρήση με την προϋπόθεση ότι τεκμηριώνεται η λειτουργία αυτών για κάλυψη τοπικών αναγκών και μόνον αποκλειστικής τοπικής χρήσης» δεν συνάδει με την ενδεχόμενη οικονομικότητα μεταλλοφόρων κοιτασμάτων στο υπέδαφος, και την αναμενόμενη συμβολή της εξόρυξης αυτών στο εξαγωγικό τομέα και κατ’ επέκταση στην εθνική οικονομία και για αυτό θα πρέπει να αφαιρεθεί ή να γίνει σαφές ότι δεν αναφέρεται σε μεταλλευτική δραστηριότητα.

#25 Σχόλιο Από Χρήστος Παρασκευόπουλος Στις 3 Ιούνιος, 2012 @ 19:18

(άρθρο 3 παρ. Δ εδάφιο Β[18))
1. Θα πρέπει να απαλειφθει η παρακάτω πρόταση «…παραδοσιακών λατομικών προϊόντων αποκλειστικά για τοπική χρήση με την προϋπόθεση ότι τεκμηριώνεται η λειτουργία αυτών για κάλυψη τοπικών αναγκών και μόνον..» καθώς ο όρος «παραδοσιακών» είναι ασαφής και η » κάλυψη τοπικών αναγκών» έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την οικονομική βιωσιμότητα της κάθε εκμετάλλευσης και τον εξαγωγικό χαρακτήρα που θέλει να καθιερώσει η ελληνική οικονομία.
2. Η υποβολή «Ειδικής Οικολογικής Αξιολόγησης» θα πρέπει να επιβάλλεται μόνο σε περιοχές κοινοτικού ενδιαφέροντος SPA και SCI και όχι σε όλες τις περιπτώσεις.
3. Λόγω της μικρής οπτικής όχλησης της υπόγειας εκμετάλλευσης θα πρέπει να μην απαγορευτεί η χωροθέτηση υπόγειων μεταλλείων ακόμα και στη Ζώνη Β.
Τελειώνοντας, λόγω της ύπαρξης στην περιοχή σημαντικών κοιτασμάτων βωξίτη θα πρέπει να γίνουν βήματα προς την πλήρη αξιοποίησή των και όχι τοποθέτησηεμποδίων, καθώς οι ορυκτές πρώτες ύλες αποτελούν εξαγώγιμο προϊόν της Ελληνικής Οικονομίας και αποφέρουν έσοδα στο Ελληνικό Κράτος και τις Τοπικές Κοινωνίες.

#26 Σχόλιο Από Γιωτα Παπαφλωράτου Στις 3 Ιούνιος, 2012 @ 19:40

Στην περιοχή του Παρνασσού η τοπική οικονομία βασίζεται στην γεωργία, στην κτηνοτροφία και στην εξορυκτική δραστηριότητα. Ο βωξίτης που υπάρχει στο υπέδαφος της Φωκίδας αποφέρει πολλά ωφέλη τόσο στην τοπική όσο και στην εθνική οικονομία. Σε τοπικό επίπεδο μέσω των χρημάτων που διοχετεύονται στους εργαζόμενους στις μεταλλευτικές εταιρείες, των χορηγιών για την ανάδειξη του νομού με πολιτιστικές και άλλες εκδηλώσεις και άλλες εισφορές ενώ σε επίπεδο εθνικής οικονομίας μέσω μισθωμάτων, φόρων και εισφορών. Ο ελληνικός Ορυκτός πλούτος πρέπει να αποτελέσει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της χώρας μας έναντι των άλλων ευρωπαικών χωρών, καθώς το υπέδαφος της Ελλάδας κρύβει σημαντικές ποσότητες αξιοποιήσιμων ορυκτών με μεγάλη προστιθέμενη αξία.
Σαφώς και πρέπει να υπάρχει σεβασμός στο περιβάλλον από τις μεταλλευτικές εταιρείες και εκμετάλλευση μέσα στα πλαίσια της βιώσιμης ανάπτυξης και της αειφορίας και πρέπει να βρεθεί η χρυσή τομή μεταξύ εκμετάλλευσης και ανάπτυξης ήπιων μορφών αγροτουρισμού και οικοτουρισμού. Δεν πρέπει να περάσουμε στο άκρο της «τυφλής» απαγόρευσης κάθε μορφής εξορυκτικής δραστηριότητας καθώς στις δύσκολες οικονομικές συνθήκες που περνάει η χώρα, θα πρέπει να αξιοποιήσει όλα της τα όπλα στην προσπάθεια της ανάκαμψης.
Συνοψίζοντας και σαν γενική πρόταση σχετικά με το παρόν σχέδιο διατάγματος σαφώς και θα πρέπει να προστατευθεί ο Παρνασσός αλλά παράλληλα θα πρέπει να στηριχθούν οικονομικά και οι τοπικές κοινωνίες, οι οποίες εδώ και πολλές δεκαετίες είναι αλληλένδετες με την εξορυκτική δραστηριότητα. Άρα η χωροθέτηση των ζωνών και οι περιορισμοί καθε ζώνης θα πρέπει να λάβουν υπόψιν τις ανάγκες της τοπικής οικονομίας και τις δραστηριότητες που αποφέρουν έσοδα σε κάθε κάτοικο (γεωργία, κτηνοτροφία, μεταλλεία, τουρισμός).

#27 Σχόλιο Από Α.ΜΠΡΑΟΥΖΟΣ Στις 3 Ιούνιος, 2012 @ 21:04

Η εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου εφόσον γίνεται με γνώμονα τις όσον δυνατόν λιγότερες επιπτώσεις στήν πανίδα και τη χλωρίδα της συγκεκριμένης περιοχής,καθώς τηρούνται οι δεσμέυσεις της περβαλλοντικής μελέτης και υλοποιείται το πρόγραμμα αποκατάστασης των τομέων που έχουν θιγεί,δίνουν απασχόληση σε εκατοντάδες εργαζόμενους καιταυτόχρονα συμβάλουν στήν άνοδο του βιωτικού επιπέδου τών τοπικών κοινωνιών.
Κάθε εταιρεία είναι πηγή ζωής για τον τόπο,την εθνική οικονομία & είναι καλό να συνυπάρχουν οι αγροτικές κτηνοτροφικές & αγροτουριστικές ενασχολήσεις των κατοίκων με τις μεταλλευτικές δραστηριότητες.

Αργύρης Μπραούζος.

#28 Σχόλιο Από Ευθυμία-Αικατερίνη Μπούγα Στις 3 Ιούνιος, 2012 @ 21:48

Η ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΟΡΥΚΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΚΑΙ ΣΥΜΒΑΛΛΕΙ ΤΑ ΜΕΓΙΣΤΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.
Η ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΩΝ ΒΩΞΙΤΗ, ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΓΚΙΩΝΑΣ-ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ, ΑΠΟΦΕΡΕΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΟΦΕΛΗ ΤΟΣΟ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΑΠ’ ΟΛΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ Η ΕΞΟΡΥΚΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ, ΠΟΥ ΟΜΩΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ ΠΟΥ ΔΙΕΠΟΥΝ ΤΗΝ ΕΞΟΡΥΚΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΖΕΤΑΙ Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ.
ΟΙ «ΟΡΙΖΟΝΤΙΟΙ» ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΙ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ ΔΕΝ ΣΥΜΒΑΛΛΟΥΝ ΣΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ , ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΔΕ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΒΩΞΙΤΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΗ, ΙΣΟΡΡΟΠΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟ «ΚΟΙΝΟ» ΚΑΛΟ
ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΤΟ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ … ΤΗΝ ΧΑΡΙΣΤΙΚΗ ΒΟΛΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ…

EΥΘ.-ΑΙΚ. ΜΠΟΥΓΑ
ΧΗΜΙΚΟΣ

#29 Σχόλιο Από Αθανάσιος Τσάκαλος Στις 4 Ιούνιος, 2012 @ 00:31

Είμαι κληρονόμος εκτάσεων 50 στρεμμάτων εντός του πυρήνα του Εθνικού
Δρυμού Παρνασσού με πωλητήρια έτους 1885,1910 και εν συνεχεία διαθηκών και αποδοχών κληρονομιάς.Χωράφια τα οποία για πολλά χρόνια καλλιεργούσαν ο παππούς καιο προπάππους.Με το άρθρου 6 του Ν.Δ/τος
996/1971 τέθησαν περιορισμοί εντός του πυρήνα με αποτέλεσμα χωράφια
που έθρεψαν γενιές να παραμένουν σε αγρανάπαυση με αποτέλεσμα φτωχικές
ορεινές οικογένειες που μοναδικό έσοδο είχαν τις καλλιέργειες να
βρεθούν σε άθλια οικονομική κατάσταση λόγω της απώλειας του εισοδήματος
και τυχών επιδοτήσεων που δικαιούνταν.Παρ’ότι στη παρ’3 αρθρ.1 του ιδίου Ν.Δ δίνεται η δυνατότητα να τεθεί σε κίνηση η διαδικασία αποζη-
μίωσης και απαλλοτρίωσης δεν έγινε το παραμικρό.Επίσης σε αλληλογραφία
των υπηρεσιών του Υπουργρίου Γεωργίας προτρέπει τους Δασικούς υπαλλήλους να βρούν τους ενδιαφερόμενους ώστε να εφαρμόσουν το άρθρο 50 του Ν.Δ. 86/1969 που αναφέρεται στην ανταλλαγή των εκτάσεων αυτών
μέσα στις προστατευόμενες περιοχές.Και φτάνουμε στο νόμο 1650/86 του
ΥΠΕΧΩΔΕ άρθρο 22 παρ.1 αναφέρει οτι εαν οι όροι και περιορισμοί που
τίθενται ειναι εξαιρετικά επαχθείς με αποτέλεσμα την στέρηση της
χρήσεως της ιδιοκτησίας ,το Δημόσιο ύστερα απο αίτηση των θιγομένων
να αποδεχθεί είτε την ανταλλαγήν των ιδιωτικών εκτάσεων με παραπλήσιες
εκτάσεις του Δημοσίου είτε αποζημίωση και απαλλοτρίωση.Παρ’όλο που
νομολογία του Συμβουλίου Επικρατείας (ΣΤε2601,2602,2602/2005)δέχεται
την αξίωση προς αποζημίωση μη εξαρτώμενη απο την έκδοση του ΠΔ .που
προβλέπεται στην παράγραφο 4 του άρθρου αυτού.
Το Μάρτιο του 2011 με νέα μου αίτηση ζητώ να ενεργοποιηθούν επιτέλους οι νόμοι ,μου απάντησαν μετά απο 9 μήνες οτι κάνανε θετική
εισήγηση στην Δ/ΝΣΗ Προστασίας να προχωρήσουν το θέμα της ανταλλαγής
αλλά στις 27/12/2011 παρ’όλο που ήξεραν την 160964/1717/1-7-2011
απόφαση του Υπουργού Π.Ε& Κ.Α να συγκροτήση ομάδα εργασίας μου στέλνουν επιστολή οτι δεν μπορεί να ικανοποιηθή το εν λόγω αίτημα μέχρι το πέρας των εργασιών για την επεξεργασίαν και έκδοση
του Π.Δ. για την θεσμοθέτηση του Εθνικού Πάρκου Παρνασσού.
Με συνεχείς επιστολές -παρεμβάσεις μου τους ανέφερα οτι για ποιό
λόγο να περιμένω την έκδοση της περιβόητης ΚΥΑ με περιβαλλοντική
μελέτη απο το 1993 ,να εχω το προσχέδιο απο το 2006.ξανά το ίδιο το
2009,και φτάνουμε στο 2012 και το παρουσιάζουν ως Π.Δ. απο την στιγμή
που σύμφωνα με τοπογραφικά και πράξεις χαρακτηρισμού οι εκτάσεις μου
ευρίσκονται στο κέντρο του πυρήνα περιοχή ΄Μεγάλη Βρύση,Καψιμαδά. Πλακωτά,Μαυρόκαλη,Καταβόθρα και δεν υπήρχε περίπτωση ούτε η χρήση
αλλά ούτε και τα όρια να αλλάξουν.Προς τι λοιπόν η αδιαφορία,ολιγωρία
και τελικώς ο εμπαιγμός και η εγκατάλειψη των αρμοδίων.
Αρα μετά την ψήφιση του Π.Δ απο την στιγμή που δεν αναφέρει κάτι
για το θέμα των εγκλοβισμένων ιδιωτικών εκτάσεων, σημαίνει οτι δεν
αλλάζει κάτι άρα ισχύουν οι παλαιοί νόμοι,ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΑ ΒΡΟΥΝ ΝΑ ΠΟΥΝ!!

#30 Σχόλιο Από Ιωάννης Γάτος Μηχανολόγος Μηχανικός – MSc Περιβαλλοντολόγος Στις 4 Ιούνιος, 2012 @ 07:04

Οι παρατήσεις μου αφορούν κυρίως το Άρθρο 3 και τους περιορισμούς που θέτει για τις Περιοχές Προστασίας της Φύσης ( Ζώνες Β ) όσον αφορά την λειτουργία των νόμιμα υφιστάμενων μεταλλευτικών δραστηριοτήτων σύμφωνα με τους εγκεκριμένους περιβαλλοντικούς όρους.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι :

• Τόσο η ευρύτερη όσο και η περιοχή αναφοράς παρουσιάζει μεταλλοφορεία βωξίτη .
• Η εξόρυξη βωξίτη αναπτύσσεται στην περιοχή εδώ και σχεδόν ένα αιώνα.
• Υπάρχουν σήμερα σε εκμετάλλευση κοιτάσματα βωξίτη που βρίσκονται στην περιοχή αναφοράς.
• Η περιοχή αναφοράς είναι ιδιαίτερα ελπιδοφόρα για τον εντοπισμό νέων κοιτασμάτων βωξίτη.
• Η μεταλλευτική έρευνα για τον εντοπισμό κοιτασμάτων ( διάνοιξη ερευνητικών γεωτρήσεων ) έχει πολύ μικρές επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον , πολύ εντοπισμένες χωρικά ( διάνοιξη προσωρινών μονοπατιών προσπέλασης γεωτρύπανου και διάνοιξη γεωτρήσεων μικρού βάθους σε αποστάσεις της τάξης των 100 m ) αλλά και χρονικά καθώς η δραστηριότητα αυτή διαρκεί μερικές ημέρες ή εβδομάδες.
• Σε περίπτωση εντοπισμού εκμεταλλεύσιμου βωξιτικού κοιτάσματος τότε και για την καλύτερη δυνατή εκμετάλλευση του κοιτάσματος απαιτούνται πρόσθετες ερευνητικές γεωτρήσεις με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις που αναφέρονται ανωτέρω .
• Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της μεταλλευτικής έρευνας είναι προφανές ότι είναι σχεδόν άμεσα αναστρέψιμες από το φυσικό οικοσύστημα.
• Η εξόρυξη του βωξίτη μπορεί να γίνει είτε με επιφανειακή είτε με υπόγεια εκμετάλλευση ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του κοιτάσματος ( κυρίως το βάθος του κοιτάσματος από την επιφάνεια του εδάφους )
• Η επιφανειακή εκμετάλλευση του βωξίτη σαφώς προξενεί οπτική αλλαγή στο φυσικό τοπίου αλλά και μεταβολή στο υδρογραφικό σύστημα της περιοχής τόσο με την ίδια την περιοχή επέμβασης όσο και με την περιοχή απόθεσης των υπερκείμενων υλικών ( αποθέσεις ). Η οπτική αυτή αλλαγή αλλά και η μεταβολή στο υδρογραφικό σύστημα της περιοχής μπορεί να αναστραφεί με την κατάλληλη εκ των υστέρων αποκατάσταση του τοπίου και του υδρογραφικού συστήματος της περιοχής βάσει μιας αντίστοιχης μελέτης αρχιτεκτονικής τοπίου και πάντα στα πλαίσια της σχετικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων.
• Η υπόγεια εξόρυξη του βωξίτη δεν προξενεί καμία οπτική αλλαγή ( όλη η δραστηριότητα της εκμετάλλευσης γίνεται σε βάθος κάτω από την επιφάνεια του εδάφους ) , πέραν του δρόμου πρόσβασης και της πλατείας της Στοάς εισόδου . Καθώς η εκμετάλλευση ενός υπόγειου κοιτάσματος διαρκεί λίγα χρόνια είναι σαφές ότι οι περιβαλλοντικές αυτές επιπτώσεις είναι επίσης ‘’άμεσα’’ και πλήρως αναστρέψιμες από το φυσικό οικοσύστημα ειδικά όταν υπάρχει και σχετική ανάπλαση του τοπίου και αναδάσωση στα πλαίσια των σχετικών όρων της περιβαλλοντικής αδειοδότησης .
• Οι πιθανές επιπτώσεις στα υπόγεια ύδατα σαφώς και μπορούν να εκτιμηθούν στην φάση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης και να ληφθούν τα πρέποντα προληπτικά και διορθωτικά μέτρα.

Από όλα τα ανωτέρω ειλικρινά δεν μπορώ να αντιληφθώ την ασυμβατότητα των ανωτέρω δραστηριοτήτων με την προστασία , διατήρηση και διαχείριση της φύσης και του τοπίου , ως φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς και ως πολύτιμου εθνικού πόρου, στην περιοχής αναφοράς και ειδικότερα για τις Περιοχές Προστασίας της Φύσης ( Ζώνες Β ) πολύ περισσότερο δε των νόμιμα υφιστάμενων μεταλλευτικών δραστηριοτήτων.

Η εξόρυξη και εκμετάλλευση των ορυκτών πρώτων υλών με την παράλληλη ελαχιστοποίηση ή πλήρη αναστροφή των περιβαλλοντικών επιπτώσεων , συμβάλλει στην διασφάλιση του βιοτικού επιπέδου , την διασφάλιση των θέσεων εργασίας αλλά και την δημιουργία νέων με όλες τις θετικές επιπτώσεις στην εθνική Οικονομία .

Ειδικά στην περίπτωση της εκμετάλλευσης του βωξίτη με την καθετοποίηση που αυτή παρουσιάζει στην Ελλάδα ( κλάδος αλουμίνας – αλουμινίου ) και την στρατηγική σημασία του , η προσέγγιση θα πρέπει να είναι πολυδιάσταση , πολυπαραμετρική και ισόρροπη .

Εν κατακλείδι οι προτάσεις μου σχετικά με το υπό διαβούλευση σχέδιο Π.Δ. είναι :

• και για τις Περιοχές Προστασίας της Φύσης ( Ζώνες Β ) θα πρέπει να υπάρξει αντίστοιχη πρόβλεψη όπως αναφέρεται στην § Δ β) 18 του Άρθρου 3 για την Ζώνη Γ ώστε να επιτρέπεται η εκμετάλλευση κοιτασμάτων μόνο με υπόγεια εκμετάλλευση.

• για την περιφερειακή ζώνη Γ και ειδικότερα στην § Δ β) 18 του Άρθρου 3 θα πρέπει να επιτρέπεται και η Επιφανειακή Εκμετάλλευση αλλά με πρόσθετους όρους και προδιαγραφές όσον αφορά την αποκατάσταση του φυσικού τοπίου και του υδρογραφικού συστήματος της περιοχής .

• θα πρέπει να γίνει οριοθέτηση των ζωνών με συγκεκριμένες συντεταγμένες για την αποφυγή μελλοντικών προβλημάτων και ασαφειών.

• Δεν θα πρέπει να θιχτούν ήδη αδειοδοτημένες δραστηριότητες μεταλλευτικής έρευνας και εκμετάλλευσης στις ζώνες Προστασίας της Φύσης ( Ζώνες Β ) για τις οποίες είναι σε ισχύ περιβαλλοντικοί όροι , στην λογική ότι οι όποιες επιπτώσεις των είναι προσωρινές και αναστρέψιμες.

Ι. Γάτος
Μηχανολόγος Μηχανικός
MSc Περιβαλλοντολόγος

#31 Σχόλιο Από ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΓΚΡΙΤΖΑ Στις 4 Ιούνιος, 2012 @ 08:26

Θεωρώ ότι η αξιοποίηση του ορυκτού μας πλούτου με την ορθολογική εκμετάλλευση του και στα πλαίσια της εφαρμογής των αρχών της βιώσιμης ανάπτυξης αποτελεί συγκριτικό πλεονέκτημα για την ανάπτυξη της περιοχής στο υπέδαφος της οποίας υπάρχει και για την οικονομική αναβάθμιση των τοπικών κοινωνιών.
Θέστε ελεγκτικούς μηχανισμούς εφαρμογής και τήρησης των περιβαλλοντικών όρων και των σχεδίων αποκατάστασης τοπίου , σταθμίστε όλους τους παράγοντες και δώστε αναπτυξιακή προοπτική στην περιοχή αλλά και στην χώρα , παράλληλα με λογικές παρεμβάσεις για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος της περιοχής.
Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω οι προτάσεις μου σχετικά με το υπό διαβούλευση σχέδιο Π.Δ είναι :
-Στην ζώνη Β να επιτραπεί η μεταλλευτική έρευνα με την λογική ότι η μεταλλευτική έρευνα προξενεί ελάχιστη επίδραση στο περιβάλλον .
-Στην ζώνη Β να επιτρέπεται η υπόγεια εκμετάλλευση κοιτασμάτων με πρόσβαση από χώρους που θα είναι εντός της ζώνης Γ η εκτός των ορίων του Εθνικού Πάρκου Παρνασσού με τη λογική της ελαχιστοποίησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και της ισόρροπης ανάπτυξης

#32 Σχόλιο Από ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΑΛΔΗΣ Στις 4 Ιούνιος, 2012 @ 08:31

Όλα τα πράγματα θα πρέπει να τα βλέπουμε θεωρώ πολύπλευρα. Ανάπτυξη και περιβάλλον μπορούν να συνυπάρξουν. Στις ζώνες Β και Γ δεν βλέπω τον λόγο γιατί δεν μπορούν να γίνουν εργασίες χαμηλής όχλησης και μετά το πέρας αυτών αποκατάσταση του περιβάλλοντος. Σίγουρα σε καιρούς ύφεσης που ζούμε οι δογματικές περιβαλλοντικές αναλύσεις δημιουργούν περισσότερα προβλήματα από αυτά που λύνουν.
Κατά την γνώμη μου πρέπει στις ζώνες Β και Γ να μην απαγορεύεται καμιά δραστηριότητα που θα είναι σύμφωνη με περιβαλλοντική αποκατάσταση.

#33 Σχόλιο Από Ευθύμιος Τσικνής Στις 4 Ιούνιος, 2012 @ 10:39

Ο ορυκτός πλούτος είναι σημαντικός για την εθνική οικονομία και για την διατήρηση καλού επιπέδου ζωής των ανθρώπων , σαφώς υπάρχουν και επιπτώσεις στο περιβάλλον από την δραστηριότητα αυτή, αλλά θεωρώ ότι είναι περιορισμένες και αναστρέψιμες λόγω των κανόνων και περιορισμών που διέπουν αυτά.
Στην ζώνη Β που σίγουρα υπάρχει ανεκμετάλλευτος ορυκτός πλούτος , κρίνεται σκόπιμο να υπάρξει παρέκκλιση και να εξετασθεί τρόπος έρευνας και πιθανής εκμετάλλευσης αυτού με απόλυτο σεβασμό στο περιβάλλον στα πλαίσια μιας βιώσιμης ανάπτυξης.

#34 Σχόλιο Από ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ και ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ Στις 4 Ιούνιος, 2012 @ 11:13

1. Ως προς το περιεχόμενο των μέτρων εντός της Ζώνης Α, θα πρέπει να διευκρινιστεί στο ΠΔ ότι εντός της Α επιτρέπεται η είσοδος του κοινού, η διημέρευσή του και μόνο κατά μήκος των οριοθετημένων διαδρομών που θα προσδιορίζονται στο διαχειριστικό σχέδιο, αλλά απαγορεύεται απολύτως η είσοδος με μηχανοκίνητα μέσα. Με τον τρόπο που είναι τώρα διατυπωμένο δημιουργείται η παραπλανητική εντύπωση ότι κανείς δεν θα έχει δυνατότητα εισόδου, παρά μόνο οι αρμόδιες αρχές.

2. Στο άρθρο 3, Δ, παρ.19, αναφέρονται οι όροι για τις εγκαταστάσεις αιολικής ενέργειας. Αναφέρεται ως ελάχιστη απόσταση εγκατάστασης τα 3 Χλμ από την περιοχή απόλυτης προστασίας, ζώνη Α, και τα 2 Χλμ από την περιοχή προστασίας της φύσης, Ζώνη Β. Παρ’ όλα αυτά, ο χάρτης που συνοδεύει το ΠΔ στην Διαύγεια δεν ακολουθεί συνεπώς αυτή τη διάταξη, αντίθετα, η οριοθέτηση και οι κορυφές του όρους, που είναι περιοχές προστασίας της φύσης (ζώνη Β), μοιάζουν να μπορούν να φιλοξενήσουν αιολικά πάρκα. Ενδεικτικά, απουσιάζει παντελώς η όποια διαγράμμιση από την ψηλότερη κορυφή του βουνού, Λιάκουρα. Θα πρέπει να γίνουν οι απαραίτητες διορθώσεις στον χάρτη οριοθέτησης, σύμφωνα με τις διατάξεις της σελίδας 12, ώστε να είναι εμφανές πως ζώνη αποκλεισμού ΑΙΟΠΑ αποτελούν όλες οι ζώνες Α και Β και οι γύρω τους ρυθμιστικές ζώνες πλάτους 3 και 2 Χλμ, αντιστοίχως, και να μην δημιουργηθούν προβλήματα ερμηνειών από την έκδοσή του.

#35 Σχόλιο Από ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΧΙΟΝΟΔΡΟΜΙΑΣ Στις 4 Ιούνιος, 2012 @ 11:21

Αξιότιμες Κυρίες
Αξιότιμοι Κύριοι,
Ο Ελληνικός Σύλλογος Τουριστικής Χιονοδρομίας ιδρύθηκε το 2003 από ερασιτέχνες χιονοδρόμους, με σκοπό τη βελτίωση της κατάστασης της τουριστικής χιονοδρομίας στην Ελλάδα. Στα μέλη του περιλαμβάνονται και επιστήμονες με ειδικές γνώσεις σε θέματα ανάπτυξης χιονοδρομικών και συνοδών έργων, ειδικούς για το περιβάλλον κ.λ.π.
(Η Ιστοσελίδα του Συλλόγου είναι: [2] )

Ο σύλλογος μας μελετώντας το υπό διαβούλευση Π.Δ., κρίνει ότι υπάρχουν μία σειρά θεμάτων σε σχέση με την χιονοδρομία που θα έπρεπε να μελετηθούν περαιτέρω και να εμπεριέχονται στο υπό διαβούλευση κείμενο .
Παραθέτουμε επιγραμματικά κάποια από αυτά (τα οποία δεν αναλύουμε για λόγους οικονομίας χώρου, αλλά σε δεύτερο χρόνο μπορούμε να εμβαθύνουμε σε αυτά).

Η χιονοδρομία στον Παρνασσό (εντός των ορίων του μελλοντικού Εθνικού Πάρκου) ξεκίνησε αρκετές δεκαετίες πριν την κατασκευή των υπαρχουσών υποδομών (τηρουμένων των αναλογιών της κάθε εποχής). Θεωρούμε ότι είναι μία δραστηριότητα άρρηκτα συνδεδεμένη με τον ορεινό του όγκο και ότι εκτός από σημαντικό πόλο οικονομικής ανάπτυξης, είναι συμβατή με την ύπαρξη του Εθνικού Δρυμού ή του Εθνικού Πάρκου και μπορεί να συμβάλει στην ανάδειξη και προστασία του φυσικού πλούτου παράλληλα με τις αθλητικές δραστηριότητες αναψυχής (μπορούμε να βρούμε πολλά ανάλογα παραδείγματα στο εξωτερικό).
Η εκτίμηση μας από το υφιστάμενο σχέδιο του Π.Δ. είναι ότι θα την οδηγήσει μακροπρόθεσμα σε μαρασμό περιορίζοντας την στις υφιστάμενες υποδομές της που σχεδιάστηκαν και δημιουργήθηκαν κάτω από εντελώς διαφορετικά δεδομένα από τα σημερινά.
Εκτίμησή μας είναι ότι η Χιονοδρομία μπορεί και πρέπει να συνυπάρχει μέσα στα πλαίσια του μελλοντικού προστατευόμενου Εθνικού Πάρκου. Η εμπειρία αντίστοιχων Πάρκων και Δρυμών στο εξωτερικό (Άλπεις ,Β. Αμερική) υποδηλώνει την αρμονική σχέση η οποία μπορεί να θεσπιστεί μεταξύ της Χιονοδρομίας και του Περιβάλλοντος.
Θα πρέπει κάποιος να βγάλει από το μυαλό του την εικόνα των έντονων παρεμβάσεων του παρελθόντος (μαζική κοπή δένδρων, μεγάλες κτιριακές εγκαταστάσεις) στην καρδιά του ορεινού όγκου.
Με τη σημερινή τεχνολογία και τεχνογνωσία και την ευαισθητοποίηση απέναντι στο περιβάλλον μεγάλου τμήματος του πληθυσμού είναι εφικτό με ήπιες παρεμβάσεις να ενταχθεί η χιονοδρομία εντός ενός προστατευόμενου περιβαλλοντικά πεδίου.

Πρότασή μας είναι στη ΖΩΝΗ Β, και πιο συγκεκριμένα εντός της Αλπικής ζώνης όπου δεν υπάρχουν δένδρα, να προβλέπεται και επιτρέπεται η δυνατότητα ήπιων χιονοδρομικών παρεμβάσεων. Η δυνατότητα αυτή εξασφαλίζει μια πιθανή μελλοντική επέκταση του χιονοδρομικού πεδίου που θα καθιστούσε το υφιστάμενο Χιονοδρομικό Κέντρο βιώσιμο χωρίς τον κίνδυνο κλεισίματος του, γεγονός που θα είχε ως αποτέλεσμα την κοινωνική και οικονομική υποβάθμιση της ευρύτερης περιοχής.

Κρίνοντας από ανάλογα παραδείγματα στο εξωτερικό, θεωρούμε ότι μερικά υποτμήματα της περιοχής με χαρακτηρισμό ΠΦ1 (Περιοχή ανωδασικών εκτάσεων- Αισθητικό Δάσος Τιθορέας) που βρίσκονται στην ΖΩΝΗ-Β, σε τοποθεσίες που δεν επηρεάζουν δασικές εκτάσεις, με ανάπτυξη κωνοφόρων, διαθέτουν τα απαιτούμενα χαρακτηριστικά ώστε να προβλεφθούν για την ανάπτυξη μελλοντικής χιονοδρομικής δραστηριότητας. Οι περιοχές αυτές είναι όμορες με κάποιες που ανήκουν στην ίδια ζώνη προστασίας και βρίσκονται εντός της ζώνης του υφιστάμενου χιονοδρομικού κέντρου. Είναι επίσης όμορες με άλλες δασικές εκτάσεις χαμηλότερου υψομέτρου, που ανήκουν στην ΖΩΝΗ-Γ, οι οποίες είναι ακατάλληλες για χιονοδρομική χρήση όχι μόνο λόγω υψομέτρου, αλλά και διότι απαιτείται η αποψίλωση αρκετών δέντρων που δεν μας βρίσκει σύμφωνους.
Δημιουργούνται επίσης σε εμάς ερωτήματα σε σχέση με την «αναγκαστική» διατήρηση του υφιστάμενου δρόμου που οδηγεί στα χιονοδρομικά κέντρα που διέρχεται από την κύρια ζώνη προστασίας (ΖΩΝΗ Α) η στα όρια αυτής. Θα ήταν επιθυμητή η εξεύρεση εναλλακτικών τρόπων πρόσβασης των χιονοδρόμων προς την χιονοδρομική έκταση ώστε να μην διακόπτεται η συνέχεια της ζώνης Α που αποτελεί τον πυρήνα του μελλοντικού Εθνικού Πάρκου.

Για τον ΕΣΤΟΥΧ,
Αλέξης Μαγκριώτης, Όλγα Κοτσίνα,
Αντιπρόεδρος ΔΣ Πρόεδρος ΔΣ
6945 774522 6972 712444
e mail: [3]