Για την εφαρμογή του παρόντος νόμου, οι ακόλουθοι όροι έχουν την εξής έννοια:
1. «Κτίριο»: στεγασμένη κατασκευή με τοίχους για την οποία χρησιμοποιείται ενέργεια προς ρύθμιση των κλιματικών συνθηκών εσωτερικού χώρου.
2. «Κτιριακή μονάδα»: τμήμα, όροφος ή διαμέρισμα εντός κτιρίου, που έχει σχεδιασθεί ή υποστεί μετατροπή ώστε να χρησιμοποιείται χωριστά.
3. «Συνολική επιφάνεια κτιρίου ή κτιριακής μονάδας»: η συνολική επιφάνεια δαπέδων, κλειστών στεγασμένων θερμαινόμενων και μη χώρων, μετρούμενη βάσει εξωτερικών διαστάσεων.
4. «Ωφέλιμη επιφάνεια κτιρίου ή κτιριακής μονάδας»: η επιφάνεια δαπέδων των κλειστών στεγασμένων χώρων του κτιρίου που προορίζονται για την εξυπηρέτηση των αναγκών της κύριας χρήσης του. Στην ωφέλιμη επιφάνεια δεν προσμετρώνται: βοηθητικοί χώροι, όπως χώροι αποθήκευσης, στάθμευσης και εγκατάστασης ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού του κτιρίου, οι εσωτερικοί εξώστες (πατάρια) με ελεύθερο ύψος μικρότερο του 2,00μ, η επιφάνεια των κοινόχρηστων κλιμακοστασίων και του ανελκυστήρα, η επιφάνεια των αιθρίων και όλων των διαμπερών ανοιγμάτων ή οδεύσεων που λειτουργούν ως φωταγωγοί ή ως αγωγοί κυκλοφορίας του αέρα για το δροσισμό του κτιρίου.
Ειδικά για την περίπτωση διαμερίσματος, στην ωφέλιμη επιφάνεια προσμετρώνται και τυχόν βοηθητικοί χώροι (αποθήκες) που βρίσκονται εντός του διαμερίσματος.
5. «Κτίριο με σχεδόν μηδενική κατανάλωση ενέργειας»: κτίριο με πολύ υψηλή ενεργειακή απόδοση, προσδιοριζόμενη σύμφωνα με το άρθρο 4. Η σχεδόν μηδενική ή πολύ χαμηλή ποσότητα ενέργειας που απαιτείται για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών του κτιρίου, πρέπει να καλύπτεται σε πολύ μεγάλο βαθμό από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, περιλαμβανομένης της παραγομένης επιτόπου ή πλησίον του κτιρίου.
6. «Κέλυφος κτιρίου – κτιριακής μονάδας»: τα ενσωματωμένα δομικά στοιχεία ενός κτιρίου ή κτιριακής μονάδας που διαχωρίζουν το εσωτερικό του από το εξωτερικό περιβάλλον.
7. «Τεχνικό σύστημα κτιρίου – κτιριακής μονάδας»: ο τεχνικός εξοπλισμός που χρησιμοποιείται για τη θέρμανση, ψύξη, αερισμό, παραγωγή ζεστού νερού χρήσης (ΖΝΧ) και φωτισμό κτιρίου ή κτιριακής μονάδας.
8. «Στοιχείο κτιρίου – κτιριακής μονάδας»: τεχνικό σύστημα ή δομικό στοιχείο του κελύφους του κτιρίου ή της κτιριακής μονάδας.
9. «Ενεργειακή απόδοση κτιρίου – κτιριακής μονάδας»: η υπολογισθείσα ή μετρούμενη ποσότητα ενέργειας που χρειάζεται για να ικανοποιηθεί η ενεργειακή ζήτηση που συνδέεται με την τυπική χρήση του κτιρίου, η οποία περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την ενέργεια που χρησιμοποιείται για θέρμανση, ψύξη, αερισμό, παραγωγή ΖΝΧ και φωτισμό.
10. «Πρωτογενής ενέργεια»: η ενέργεια από ανανεώσιμες και μη ανανεώσιμες πηγές που δεν έχει υποστεί μετατροπή ή μετασχηματισμό.
11. «Ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές»: ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές, δηλαδή αιολική, ηλιακή, αεροθερμική, γεωθερμική, υδροθερμική ενέργεια και ενέργεια από τη θάλασσα, υδροηλεκτρική, από βιομάζα, από τα εκλυόμενα στους χώρους υγειονομικής ταφής αέρια, από τα αέρια που παράγονται σε μονάδες επεξεργασίας λυμάτων και από τα βιοαέρια.
12. «Ριζική ανακαίνιση κτιρίου ή κτιριακής μονάδας (ανακαίνιση μεγάλης κλίμακας)»: η ανακαίνιση κατά την οποία:
α) η συνολική δαπάνη της ανακαίνισης που αφορά το κέλυφος του κτιρίου ή της κτιριακής μονάδας ή τα τεχνικά συστήματά τους υπερβαίνει το 25% της αξίας του κτιρίου ή της κτιριακής μονάδας, εξαιρουμένης της αξίας του οικοπέδου επί του οποίου έχει κατασκευαστεί το κτίριο, ή
β) υφίσταται ανακαίνιση άνω του 25% της επιφανείας του κελύφους του κτιρίου ή της κτιριακής μονάδας.
13. «Ευρωπαϊκό πρότυπο»: πρότυπο που εκδίδεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Τυποποίησης (CEN), την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ηλεκτροτεχνικής Τυποποίησης (Cenelec) ή το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Τυποποίησης στον τομέα των Τηλεπικοινωνιών (ETSI) και διατίθεται προς δημόσια χρήση.
14. «Πιστοποιητικό Ενεργειακής Απόδοσης (ΠΕΑ) κτιρίου ή κτιριακής μονάδας»: πιστοποιητικό αναγνωρισμένο από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής ή άλλον φορέα που αυτό ορίζει, το οποίο αποτυπώνει την ενεργειακή απόδοση ενός κτιρίου ή κτιριακής μονάδας και εκδίδεται κατόπιν ενεργειακής επιθεώρησης του κτιρίου ή της κτιριακής μονάδας.
15. «Ενεργειακή επιθεώρηση κτιρίου ή κτιριακής μονάδας»: η διαδικασία εκτίμησης της κατανάλωσης ενέργειας κτιρίου ή κτιριακής μονάδας, των παραγόντων που την επηρεάζουν, καθώς και διατύπωσης συστάσεων για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσής του.
16. «Ενεργειακή επιθεώρηση συστήματος θέρμανσης ή και κλιματισμού»: η διαδικασία αξιολόγησης του βαθμού απόδοσης του συστήματος, της εκτίμησης του μεγέθους του σε σχέση με τις ανάγκες θέρμανσης, ψύξης και αερισμού του κτιρίου, καθώς και διατύπωσης συστάσεων για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσής του.
17. «Ενεργειακός επιθεωρητής»: φυσικό πρόσωπο που διενεργεί ενεργειακές επιθεωρήσεις κτιρίων, συστημάτων θέρμανσης και κλιματισμού, κατόπιν σχετικής εκπαίδευση και επιτυχούς συμμετοχής σε εξετάσεις.
18. «Συμπαραγωγή ηλεκτρισμού και θερμότητας (ΣΗΘ)»: η ταυτόχρονη, στο πλαίσιο μιας διεργασίας, παραγωγή ωφέλιμης θερμικής ενέργειας και ηλεκτρικής ή/και μηχανικής ενέργειας από την ίδια αρχική ενέργεια·
19. «Βέλτιστο από πλευράς κόστους επίπεδο»: το επίπεδο ενεργειακής απόδοσης που συνδυάζεται με το χαμηλότερο κόστος κατά την εκτιμώμενη διάρκεια του οικονομικού κύκλου ζωής, όπου:
α) το χαμηλότερο κόστος καθορίζεται λαμβάνοντας υπόψη το κόστος που σχετίζεται με την ενεργειακή απόδοση και αφορά:
• στο αρχικό κόστος επένδυσης,
• στο κόστος συντήρησης και λειτουργίας (συμπεριλαμβανομένων των ενεργειακών δαπανών, εξοικονομήσεων και κερδών από την παραχθείσα ενέργεια, ανά κατηγορία χρήσης του κτιρίου), κατά περίπτωση, και
• στο κόστος διάθεσης, κατά περίπτωση, δηλαδή στις δαπάνες για την αποδόμηση κτιρίου ή δομικού στοιχείου στο τέλος του κύκλου ζωής του, στην οποία συμπεριλαμβάνονται η κατεδάφιση, η αφαίρεση των δομικών στοιχείων που δεν έχουν ακόμη φτάσει στο τέλος του κύκλου ζωής τους, η αποκομιδή και η ανακύκλωση,
β) ο εκτιμώμενος οικονομικός κύκλος ζωής αναφέρεται είτε στο κτίριο, εφόσον οι απαιτήσεις για ενεργειακή απόδοση έχουν τεθεί για το σύνολο του κτιρίου, είτε στο στοιχείο κτιρίου, εφόσον οι απαιτήσεις για ενεργειακή απόδοση έχουν τεθεί για τα στοιχεία κτιρίου.
20. «Σύστημα κλιματισμού»: ο απαιτούμενος εξοπλισμός για την επεξεργασία του αέρα, κατά την οποία ελέγχεται η θερμοκρασία, ενδεχομένως σε συνδυασμό με τον έλεγχο της υγρασίας, της κυκλοφορίας και της καθαρότητας του αέρα.
21. «Λέβητας»: το σύστημα λέβητα καυστήρα, που είναι σχεδιασμένο να μεταδίδει σε ρευστά τη θερμότητα που παράγεται από την καύση.
22. «Αντλία θερμότητας»: μηχάνημα, συσκευή ή εγκατάσταση που μεταφέρει θερμότητα από το φυσικό περιβάλλον όπως ο αέρας, το νερό ή το έδαφος σε κτίρια με την αναστροφή της φυσικής ροής της θερμότητας, κατά τρόπο ώστε να ρέει από χαμηλότερη σε υψηλότερη θερμοκρασία· για τις αναστρέψιμες αντλίες θερμότητας, μπορεί επίσης να μεταφέρει θερμότητα από το κτίριο στο φυσικό περιβάλλον.
23. «Ονομαστική ισχύς εξόδου»: η μέγιστη θερμική ή ψυκτική ισχύς εκφραζόμενη σε kW την οποία αναφέρει και εγγυάται ο κατασκευαστής ως παρεχόμενη κατά τη συνεχή λειτουργία με ταυτόχρονη τήρηση της ωφέλιμης απόδοσης που προσδιορίζεται από τον κατασκευαστή.
24. «Τηλεθέρμανση» ή «Τηλεψύξη»: η διανομή θερμικής ενέργειας από ένα κεντρικό σημείο παραγωγής μέσω δικτύου σε πλήθος κτιρίων ή θέσεων, για την κάλυψη θερμικών ή ψυκτικών αναγκών χώρων ή διεργασιών.
25. «Μελέτη Ενεργειακής Απόδοσης (ΜΕΑ) κτιρίου ή κτιριακής μονάδας»: η μελέτη που αναλύει και αξιολογεί την απόδοση του ενεργειακού σχεδιασμού του κτιρίου ή της κτιριακής μονάδας.
26. «Δημόσιο και ευρύτερος δημόσιος τομέας»: ισχύουν οι οικείοι ορισμοί του άρθρου 2, παρ. 2 και 3, του Ν 3310/2005 «Μέτρα για τη διασφάλιση της διαφάνειας και την αποτροπή καταστρατηγήσεων κατά τη διαδικασία σύναψης δημοσίων συμβάσεων» (ΦΕΚ Α΄ 30).
27. «Αρχείο Επιθεωρήσεως Κτιρίων»: η ηλεκτρονική βάση δεδομένων στην οποία υποβάλλονται και καταχωρίζονται σε ξεχωριστές μερίδες: α) τα Πιστοποιητικά Ενεργειακής Απόδοσης κτιρίων, β) οι εκθέσεις επιθεώρησης συστημάτων θέρμανσης και γ) οι εκθέσεις επιθεώρησης συστημάτων κλιματισμού.
28. «Μητρώο Ενεργειακών Επιθεωρητών»: η ηλεκτρονική βάση δεδομένων, όπου εγγράφονται με αύξοντα αριθμό μητρώου οι Ενεργειακοί Επιθεωρητές Κτιρίων και συστημάτων θέρμανσης και κλιματισμού. Τηρείται ξεχωριστό Μητρώο για τα νομικά πρόσωπα που έχουν ως μέλος, εταίρο ή υπάλληλό τους ενεργειακό επιθεωρητή.
Προκειμένου να αποδοθεί ορθά ο ορισμός του «Βέλτιστο από πλευράς κόστους επίπεδο», σύμφωνα με την Οδηγία αλλά και το άρθρο 5 παρ. 1 του Σχεδίου Νόμου, στην παράγραφο 19 του άρθρου 2, κάτω από το τελευταίο εδάφιο, θα πρέπει να προστεθεί η εξής φράση:
Το βέλτιστο από πλευράς κόστους επίπεδο πρέπει να ευρίσκεται εντός του φάσματος επιπέδων απόδοσης όπου η ανάλυση της σχέσης κόστους-οφέλους για ολόκληρο τον εκτιμώμενο οικονομικό κύκλο ζωής είναι θετική
Προκειμένου να αποδοθεί ορθά ο ορισμός του «Τεχνικό σύστημα κτιρίου», σύμφωνα με την Οδηγία, η παράγραφος 7 του άρθρου 2 θα πρέπει να διατυπωθεί ως εξής:
7. “Τεχνικό σύστημα κτιρίου – κτιριακής μονάδας”: ο τεχνικός εξοπλισμός που χρησιμοποιείται για τη θέρμανση, ψύξη, αερισμό, παραγωγή ζεστού νερού χρήσης (ΖΝΧ) και φωτισμό,ή για συνδυασμό τους, ενός κτιρίου ή κτιριακής μονάδας.
Θέμα: Ενεργειακή Απόδοση Κτιρίων
Αθήνα, 11/09/2012
Με το Σχ. Νόμου για το θέμα επιχειρείται ενσωμάτωση της Οδηγίας 2010/31/ΕΕ στο Ελληνικό Δίκαιο. Δυστυχώς ακόμη μια φορά υπάρχουν ασάφειες και αδικαιολόγητες παρεμβάσεις στην Οδηγία, που οφείλονται κατά την γνώμη μας σε συντεχνιακούς λόγους. Ειδικότερα και κυρίως:
1.0 Η Οδηγία θεσπίζει κοινό γενικό πλαίσιο για μια μεθοδολογία υπολογισμού της συνολική ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων και κτιριακών μονάδων. Το πλαίσιο αυτό εξειδικεύεται στον κανονισμό αρ. 244/2012/16.01/2012 της Ε.Ε. και στοχεύει στον καθορισμό από τα κράτη μέλη εκείνων των ελάχιστων απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσης, που οδηγεί σε επίπεδα βέλτιστου κόστους.
2.0 Αντ’ αυτών το Σχ. Νόμου:
• Δεν συνοδεύεται από αιτιολογική έκθεση και δεν περιλαμβάνει ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ με τις επερχόμενες αλλαγές σε υφιστάμενους Νόμους και Κανονιστικές Πράξεις ,όπως αντίθετα αυτά προβλέπονται από την Οδηγία.
• Τροποποιεί τον ορισμό της Οδηγίας για το «Πιστοποιητικό Ενεργειακής Απόδοσης», ώστε να μη προβλέπεται ρητά για την έκδοσή του, η εφαρμογή της ως άνω μεθοδολογίας υπολογισμού.
• Προσθέτει στους ορισμούς της Οδηγίας ορισμό για την «Μελέτη Ενεργειακής Απόδοσης» (ΜΕΑ) χωρίς απλή και ρητή αναφορά στην εφαρμογή της ως άνω μεθοδολογίας υπολογισμού.
• Μνημονεύει (Άρθρο 3 του σχ. Νόμου) ως ισχύοντα τον υφιστάμενο Κανονισμό Ενεργειακής Απόδοσης Κτιρίων (ΚΕΝΑΚ), που περιλαμβάνει μεθοδολογία υπολογισμού και ελάχιστες ενεργειακές απαιτήσεις με βάση διατάξεις του ν. 3661/2008 (που καταργείται με το Σχ. Νόμου) και δεν περιελάμβανε προφανώς την νέα μεθοδολογία υπολογισμού και τους στόχους της. Η ως άνω μνεία σε συνδυασμό με τις λοιπές διατάξεις του Σχ. Νόμου ,που αναφέρονται σε μεθοδολογία (παρ. 4 Άρθρου 3,παρ. 2 Άρθρου 4,παρ. 1 Άρθρου 5),καθιστούν το Σχ. Νόμου κείμενο προβληματικό μη συμβατό με την Οδηγία και προβλέπεται ότι θα δημιουργήσει αναιτιολόγητα προβλήματα.
3.0 Ειδικότερα για τον ΚΕΝΑΚ σημειώνουμε:
• Εκκρεμεί εκδίκαση προσφυγής που έγινε τον Μάιο του 2010 στο ΣτΕ για τους ακόλουθους κύριους λόγους.
• Με τον ΚΕΝΑΚ που εκδόθηκε με ΚΥΑ (Δ6/Β/οικ.5825/09.04.2010) εισάγονται οι όροι «Η/Μ μελέτες και Η/Μ εγκαταστάσεις» αντί του όρου «Τεχνικό Σύστημα Κτιρίου» που περιλαμβάνονταν στους ορισμούς του Ν. 3661/2008 αλλά περιλαμβάνεται και στους ορισμούς του νέου Σχ. Νόμου. Η εισαγωγή των όρων «Η/Μ μελέτες και Η/Μ εγκαταστάσεις» σε συνδυασμό με λοιπές προβλέψεις του ΚΕΝΑΚ οδηγεί χωρίς έρεισμα σε νόμους, σε καθεστώς εκπόνησης μελετών ΜΕΑ με όρους αποκλειστικότητας υπέρ ορισμένων ειδικοτήτων διπλ. Μηχανικών και σε βάρος άλλων.
• Με την Υπουργική Απόφαση που εξέδωσε τον ΚΕΝΑΚ καθορίζονται (χωρίς εξουσιοδότηση νόμου) αμοιβές των μηχανικών που εκπονούν ΜΕΑ.
• Με τον ΚΕΝΑΚ, η ΜΕΑ ορίζεται ως πρόσθετη μελέτη επιπλέον των μελετών θέρμανσης, ψύξης, Ζεστού Νερού Χρήσης (ΖΝΧ) και φωτισμού που προδήλως δεν περιλαμβάνονται σε αυτή, καθώς κατά τον ΚΕΝΑΚ περιλαμβάνονται στις μελέτες των Η/Μ εγκαταστάσεων. Ο ορισμός όμως αυτός, χωρίς μάλιστα να υπάρχει διάκριση μεταξύ του περιεχομένου των μελετών Η/Μ εγκαταστάσεων και της μελέτης ΜΕΑ είναι σε απόλυτη αναντιστοιχία τόσο με τις διατάξεις του παλαιού νόμου 3661/2008 όσο και κυρίως με τις νέες διατάξεις της Οδηγίας 2010/31/ΕΕ και του Κανονισμού 244/2012/16.01.2012.
• Κατά τον ΚΕΝΑΚ, η ΜΕΑ αντικαθιστά μερικά τη μελέτη θερμομόνωσης και όχι εξ ολοκλήρου όπως τούτο προβλέπεται από το περιεχόμενο των Οδηγιών αλλά και από την απλή λογική.
• Ο ΚΕΝΑΚ δεν διαφοροποιεί τις ελάχιστες ενεργειακές απαιτήσεις π.χ. ανάλογα με τη χρήση του κτιρίου όπως αντίθετα τούτο επιβάλλεται με τη νέα Οδηγία 31/2010 αλλά… και προβλέπεται στο Σχ. Νόμου (Άρθρο 3, παρ. 4). Γενικότερα, ακόμη μια φορά διαπιστώνεται, ότι ενώ η νέα Οδηγία 31/2010/ΕΕ απαιτεί πλήθος ρυθμίσεων από τα Κράτη Μέλη, το Σχ. Νόμου είτε τις επαναλαμβάνει γενικά και αόριστα, είτε τις παρακάμπτει.Αναφέρουμε ακόμη ένα παράδειγμα.Σύμφωνα με τον Κανονισμό 244/2012/16.01.2012, τα Κράτη Μέλη,πρέπει να προσδιορίζουν το βέλτιστο κόστος ,είτε με «χρηματοοικονομική»,είτε με «μακροοικονομική» προσέγγιση. Ο ΚΕΝΑΚ δεν περιλαμβάνει προφανώς καμία προσέγγιση και το ΥΠΕΚΑ επίσης, σύμφωνα με το Σχ. Νόμου που καταθέτει.
• Η μελέτη σκοπιμότητας που ανεξαρτητοποιείται από τη ΜΕΑ κατά τον ΚΕΝΑΚ, ενσωματώνεται στη ΜΕΑ σύμφωνα με τη μεθοδολογία υπολογισμού που προβλέπεται από τον Κανονισμό 244/2012/16.01.2012.
Τα προηγούμενα θεωρούνται ότι οφείλονται καθαρά σε συντεχνιακούς λόγους.
4.0 Ως θετικές διατάξεις του Σχ. Νόμου, σε σύγκριση με τις ισχύουσες, πρέπει να θεωρούνται όσες αναφέρονται στη διαδικασία χορήγησης «Άδειας Ενεργειακού Επιθεωρητή» (Άρθρο 17 παρ. 3.0). Θετικότερες θα ήταν εφόσον υπήρχαν κριτήρια ώστε διπλ. Μηχανικοί με επαγγελματικά περιγράμματα που σχετίζονται με το αντικείμενο και διαθέτουν αποδεδειγμένη εμπειρία, να μη υφίστανται την ταπεινωτική διαδικασία εξέτασης και μάλιστα από συναδέλφους με ενδεχόμενα λιγότερα προσόντα.
Υπάρχει όμως και ένα άλλο σημείο στο οποίο ο αρμόδιος Υπουργός πρέπει να απαντήσει: Οι Ενεργειακοί Επιθεωρητές έχουν δικαίωμα να εκπονούν ΜΕΑ στη διαδικασία έκδοσης Οικοδομικών Αδειών; Αναμένουμε καθαρή απάντηση.
5.0 Σ’ ότι αφορά τις αμοιβές των Ενεργειακών Επιθεωρητών που προσδιορίζονται στο Σχ. Νόμου,αντιλαμβανόμαστε ότι προκύπτουν ως μη όφειλε,από τις απαιτήσεις του Μνημονίου.Ειναι όμως δυνατόν το θέμα να παραπεμθεί προς ρύθμιση σε Π.Δ, ώστε με μεγαλύτερη ανάλυση και κριτήρια που θα περιλαμβάνονται στο Νόμο, να προκύψουν λογικές κατευθυντήριες μέγιστες αμοιβές. Αποτελεί υποχρέωση της Πολιτείας η ανάδειξη του ρόλου και του κύρους των Μηχανικών με κατάλληλα προσόντα που θα εξυπηρετήσουν την ενεργειακή εξοικονόμηση στη χώρα και δεν θα μεταβληθούν σε γραφειοκράτες για τη δήθεν προσαρμογή σε Ευρωπαϊκές Οδηγίες.
Κ.Κρεμαλής
Μέλος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ
Πολλοί από τους ορισμούς αυτούς πρέπει επειγόντος να περάσουν και στους ορισμούς του ΝΟΚ (4067/12) που τώρα διορθώνεται ή σε κάθε περίπτωση να μήν έρχονται σε αντίφαση!
Τα κτήρια δεν αποδίδουν ενέργεια καταναλώνουν!
Για το ποσοστό του 25% επί της επιφάνειας του κελύφους :
Θα αντιμετωπίζεται το σύνολο του κτιρίου ή το κάθε τμήμα χωριστά; π.χ. η παρέμβαση σε όψη αφορά εκτεθειμένο τμήμα του κελύφους .Υπάρχει και το τμήμα που βρίσκεται (ενδεχομένως )σε επαφή με άλλο κτίριο. Το 25% που αναφέρεται είναι επί της συνολικής επιφάνειας (εκτεθειμένης και μη) όπως λαμβάνεται υπόψη στην θερμομονωτική επάρκεια. Ακόμα, όταν υπάρχει εκτεθειμένη οροφή, θα προσμετράται και αυτή η επιφάνεια στην συνολική. Δεν θα λαμβάνονται υπόψη επιφάνειες σε επαφή με όμορα τμήματα του ίδιου κτιρίου και τμήματα κελύφους , σε επαφή με Μη θερμαινόμενους χώρους.
Παρ’ όλα αυτά το 25% σε τμήμα κτιρίου , πόσο σωστό είναι να θεωρείται ριζική ανακαίνιση ;
Στο νομοσχέδιο δίδεται ο ακόλουθος ορισμός : 17 «Ενεργειακός επιθεωρητής»: φυσικό πρόσωπο που διενεργεί ενεργειακές επιθεωρήσεις κτιρίων, συστημάτων θέρμανσης και κλιματισμού, κατόπιν σχετικής εκπαίδευση και επιτυχούς συμμετοχής σε εξετάσεις».
Ο ορισμός αυτός είναι σαφώς αντίθετος με το πνεύμα και το γράμμα της νέας οδηγίας 2010/31/ΕΕ, η οποία στο άρθρο 17 ορίζει τους «ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες» (independent experts) ως ακολούθως :
«Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε η πιστοποίηση της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων και η επιθεώρηση των συστημάτων θέρμανσης και κλιματισμού να διεξάγονται με ανεξάρτητο τρόπο από ειδικευμένους ή/και διαπιστευμένους εμπειρογνώμονες, είτε αυτοαπασχολούμενους είτε υπαλλήλους δημόσιων φορέων ή ιδιωτικών επιχειρήσεων.
Στους εμπειρογνώμονες παρέχεται διαπίστευση λαμβανομένων υπόψη των προσόντων τους.»
Από τα ανωτέρω εδάφια προκύπτουν με σαφήνεια τα εξής:
Α) Η οδηγία πουθενά δεν αναφέρει την έννοια «ενεργειακός επιθεωρητής, αλλά κάνει χρήση του όρου «ανεξάρτητος εμπειρογνώμονας». Ο όρος ενεργειακός επιθεωρητής παραπέμπει διεθνώς σε παντελώς διαφορετικές διεργασίες ενεργειακής αποτίμησης προτάσεων εξοικονόμησης ενέργειας με βάση τις πραγματικές καταναλώσεις και όχι τις πλασματώδεις καταναλώσεις ενός προγράμματος Η/Υ !!!. Επομένως ο όρος είναι παντελώς ακατάλληλος και επομένως προτείνεται η υιοθέτηση του όρου «ανεξάρτητος εμπειρογνώμονας»
Β) Ως προς τα προσόντα αυτού η οδηγία διακρίνει τους εμπειρογνώμονες σε «ειδικευμένους» ή/και «διαπιστευμένους». Δηλαδή παρέχεται η δυνατότητα στα κράτη μέλη να μην διαπιστεύουν αλλά να αναγνωρίζουν απλώς τους «ειδικευμένους» εμπειρογνώμονες οι οποίες διαθέτουν τα κατάλληλα προσόντα για τα καθήκοντα της πιστοποίησης ή της επιθεώρησης που προβλέπονται από την οδηγία.
Γ) Σε περίπτωση όπου το κράτος-μέλος επιλέξει την διαδικασία της διαπίστευσης, αυτή πρέπει σύμφωνα με την οδηγία να γίνεται «λαμβανομένου υπ’ όψιν των προσόντων» των υποψηφίων εμπειρογνωμόνων. Η εξέτασις δεν θεωρείται «προσόν» και επομένως δεν μπορεί να επιβάλλεται ως το μόνο κριτήριο για την διαπίστευση των εμπειρογνωμόνων. Αυτό συνιστά ευθεία παραβίαση του πνεύματος και του γράμματος της οδηγίας.
Επομένως προτείνεται η αντικατάσταση του ορισμού 17 με τον ακόλουθο ορισμό ο οποίος είναι απολύτως σύμφωνος με την οδηγία:
17. «Ανεξάρτητος Εμπειρογνώμονας» : φυσικό ή νομικό πρόσωπο που διενεργεί κατά τρόπο ανεξάρτητο πιστοποιήσεις κτιρίων ή επιθεωρήσεις συστημάτων θέρμανσης και κλιματισμού, κατόπιν εγγραφής στα αντίστοιχα μητρώα εμπειρογνωμόνων του ΥΠΕΚΑ και καταχώρησης των σχετικών προσόντων ή/και διαπίστευσης αυτών, λαμβανομένων υπ’ όψιν των εν λόγω προσόντων.
Στους Ορισμούς θα πρέπει να συμπληρωθούν οι επιπλέον ορισμοί που περιλαμβάνονται στο Άρθρο 2 του Κανονισμού 244/2012/ΕΕ, ο οποίος αναφέρεται στο Άθρο 5 του παρόντος Σ.Ν.
Καλοδεχούμενος ο ορισμός του «Κτηρίου με σχεδόν μηδενική ενεργειακή κατανάλωση» αν και πρέπει να είναι πιο σαφής ορίζοντας την μέγιστη κατανάλωση πρωτογενούς ενέργεια του κτιρίου αναφοράς π.χ. 10 KWh/m² και της «ριζικής ανακαίνισης».
Πρέπει να διευκρινιστεί επίσης πως οι Αντλίες θερμότητας εκμεταλλεύονται τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μόνο ως προς ένα ποσοστό αυτών αναλόγως του παράγοντα μέσης εποχιακής απόδοσης SPF (βλ. παράρτημα VII Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2009/28/EK). Ως εκ τούτου οι αντλίες θερμότητας για να θεωρηθούν ανανεώσιμες μορφές ενέργειας θα πρέπει να διαθέτουν συγκεκριμένο SPF π.χ. >3,3
Η προερχόμενη από δασοπονία βιομάζα αν και αποτελεί ανανεώσιμη πηγή ενέργειας δεν συνεισφέρει ιδιαίτερα στην αειφόρο ανάπτυξη. Είναι σωστό να μην πριμοδοτείται όπως η ηλιακή, αιολική, γεωθερμική, αεροθερμική ενέργεια.
Ως συσκευές χαρακτηρίζονται τα στοιχεία του Η/Μ εξοπλισμού που δεν διαθέτουν κινούμενα μέρη. Εάν διαθέτουν κινούμενα μέρη (κινητήρα) τότε χαρακτηρίζονται μηχανήματα. Έτσι ο λέβητας είναι μία συσκευή – εναλλάκτης, νερού – καυσαερίων. Άλλο πράγμα είναι ο καυστήρας (μηχανή για την καύση του εκάστοτε καυσίμου).
Καλοδεχούμενος ο ορισμός του «Κτηρίου με σχεδόν μηδενική ενργειακή κατανάλωση» και της «ριζικής ανακαίνισης».
Επιπλέον θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι:
1. Οι Αντλίες θερμότητας θεωρούνται ώς μηχανήματα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας μόνο ώς προς ένα ποσοστό αυτών αναλόγως του παράγοντα μέσης εποχιακής απόδοσης SPF (βλ. παράρτημα VII Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2009/28/EK)
2. Σχετικά με τον άν η βιομάζα (ιδιαίτερα η προερχόμενη από δασοπονία) αποτελεί ή όχι ανανεώσιμη πηγή ενέργειας, γίνονται πολλές συζητήσεις και υπάρχουν διάφορες απόψεις. Θα πρότεινα να μήν χαρακτηρίζεται, απαίδευτα, ώς ανανεώσιμη πηγή ενέργειας.
3. Ώς συσκευές χαρακτηρίζονται τα στοιχεία του Η/Μ εξοπλισμού που δέν διαθέτουν κινούμενα μέρη. Εάν διαθέτουν κινούμενα μέρη (κινητήρα) τότε χαρακτηρίζονται μηχανήματα. Έτσι ο λέβητας είναι συσκευή – εναλλάκτης, νερού – καυσαερίων και άλλο πράγμα είναι ο καυστήρας (μηχανή για την καύση του εκάστοτε καυσίμου. Παρακαλώ για την διόρθωση των ορισμών.
Στον ορισμό τού Ενεργειακού Επιθεωρητής ΔΕΝ διευκρινίζεται αν θα είναι μηχανικός (ΠΕ/ΤΕ) ή και άλλες ειδικότητες!
Το άρθρο 6 του π.δ.100/2010 λέει πως γίνονται δεκτοί απόφοιτοι διπλώματος ή πτυχίου από ελληνικές σχολές ανώτατης εκπαίδευσης. Δηλαδή θα μπορεί να γίνει ενεργειακός επιθεωρητής πχ ένας γεωλόγος, φυσικός, κλπ που μπορεί έμμεσα να έχει εργασθεί σε τεχνική εταιρεία ή Οργανισμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης κλπ και τού έδωσαν βεβαίωση εμπειρίας;
ΑΝΤΛΙΑ ΘΕΡΜΟΤΗΤΑΣ
Η ΣΥΣΚΕΥΉ ΠΟΥ «ΑΝΤΛΕΙ» ΘΕΡΜΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΧΩΡΟ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟ
Το ψυγείο του σπιτιού μας είναι αντλία θερμότητας, αντλεί την θερμότητα από το εσωτερικό του προς το περιβάλλον του.
Γιατί θέλεται να ορίζετε διαφορετικά τα πράγματα, από την επιστημονική τους ορολογία?
όταν έξω έχει ήπιο καιρό και το σπίτι είναι παγωμένο, καθώς δεν λειτουργούσε κανένα σύστημα θέρμανσης για μεγάλο διάστημα, βάζω μπρος το κλιματιστικό (αντλία θερμότητας για τον επιστημονικό κόσμο) οπότε πείτε μου πως θα το ονομάσω σύμφωνα με τον ορισμό σας?
Καθώς μεταφέρει την θερμότητα από το θερμό προς το ψυχρό (χωρίς αναστροφή της φυσικής ροής θερμότητας)
Η ενέργεια είναι αποκλειστικό αντικείμενο του Μηχανολόγου Μηχανικού.
Βάλτε κάποιον σχετικό με αντίστοιχες γνώσεις να γράψει και αφήστε τους αυτοσχεδιασμούς διαφόρων μεταφραστών…..
ΚΛΙΜΑΤΙΣΜΟ έχουμε ΜΟΝΟ όταν ελέγχουμε θερμοκρασία ΚΑΙ υγρασία, Διαφορετικά έχουμε μόνο απλή ΨΥΞΗ του χώρου.
Κάποιος σχετικός πότε θα μπεί στη σωστή θέση?
όταν από τους ορισμούς ακόμα έχουμε πρόβλημα ….
Η ενέργεια για μαγείρεμα, πλύσιμο ρούχων περιλαμβάνεται ή όχι στην καταναλισκόμενη ενέργεια για την λειτουργία του κτιρίου?
Ο τρόπος ορισμού της «Ριζικής ανακαίνισης κτιρίου ή κτιριακής μονάδας ανακαίνισης μεγάλης κλίμακας)» πρέπει να αλλάξει.
Η ενεργειακή κατάταξη ενός κτιρίου (κατόπιν των ΠΕΑ που έχουμε εκδώσει) εξαρτάται πολύ περισσότερο από τα Μηχανήματα Θέρμανσης και Κλιματισμού, Αερισμού, Φωτισμού, ΖΝΧ, Ηλιακών, παρά από το Κέλυφος.
Θα έπρεπε λοιπόν να απαιτείται έκδοση νέου ΠΕΑ σε οποιαδήποτε αλλαγή γίνεται στα Συστήματα Θέρμανσης, Κλιματισμού, ΚΚΜ, ΖΝΧ, Ηλιακών, κλπ.
Επίσης για το «β) υφίσταται ανακαίνιση άνω του 25% της επιφανείας του κελύφους του κτιρίου ή της κτιριακής μονάδας.»
Τι γίνεται όταν σε μία πολυκατοικία τα διαμερίσματα αλλάζουν το αντίστοιχο τμήμα του Κελύφους τους π.χ. με ρυθμό 1 διαμέρισμα κάθε έτος. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα θα έχει αλλάξει όλο το κέλυφος και δεν θα έχει απαιτηθεί μελέτη ΚΕΝΑΚ…
Ωφέλιμη επιφάνεια κτιρίου μετρούμενη βάσει ποιων διαστάσεων;
ελπίζω οχι των εσωτερικων γιατι ο ορισμος της θερμικης ζωνης, βασει ΚΕΝΑΚ ειναι με τις εξωτερικες διαστασεις
πρεπει να συμπληρωθει ο ορισμος για να μην υπαρχουν σημεια τριβης μεταξυ ιδιοκτητων και μηχανικων
επισης να υπολογιζονται με απλοποιητικη μεθοδο οι επιφανειες προς Μη Θερμαινομενους Χωρους (κλιμακοστασια, υπογεια) σε καθε περιπτωση αφου η αναλυση τους (των ΜΘΧ) δεν θα αμοιβεται!
Όσον αφορά στην «Ωφέλιμη επιφάνεια κτιρίου ή κτιριακής μονάδας», νομίζω πως θα πρέπει να προστεθεί το ότι μετράται βάση των εξωτερικών διαστάσεων της τελικής διαμορφωμένης επιφάνειας τόσο για επιφάνειες προς το εξωτερικό περιβάλλον όσο και για επιφάνειες που βρίσκονται σε επαφή με μη θερμαινόμενους χώρους.
Επίσης για την «κτιριακή μονάδα» που βρίσκεται σε επαφή με άλλη «κτιριακή μονάδα» η οποία είναι θερμαινόμενη, ότι οι διαστάσεις μετρώνται ως τον άξονα του δομικού στοιχείου που διαχωρίζει τις δυο «κτιριακές μονάδες».
Τέλος πάντων, κάποια διατύπωση παρόμοια με αυτή της ενότητας 3.1.1. της ΤΟΤΕΕ 20701-1/2010 που ορίζει τις γραμμικές διαστάσεις των δομικών στοιχείων μιας θερμικής ζώνης.