- Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας - http://www.opengov.gr/minenv -

Άρθρο 01: Θέματα πρόσβασης στα δίκτυα

Συγγραφέας: ekdd Στις Σε Ρυθμίσεις θεμάτων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας | Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα

1. Η περίπτωση α΄ της παραγράφου 4 του άρθρου 8 του ν. 3468/2006 (Α΄ 129) αντικαθίσταται ως εξής:
«α) για τους οποίους απαιτείται έκδοση άδειας παραγωγής, ο υποψήφιος παραγωγός προσκομίζει στον αρμόδιο Διαχειριστή την απόφαση ΕΠΟ, ή πρότυπων περιβαλλοντικών δεσμεύσεων (ΠΠΔ) του σταθμού, εφόσον απαιτείται κατά περίπτωση, προκειμένου για την έκδοση οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης, που δεσμεύει τον αρμόδιο Διαχειριστή και τον δικαιούχο για τρία (3) έτη.».
2. Στο τέλος της παραγράφου 4 του άρθρου 8 του ν. 3468/2006 προστίθενται νέα εδάφια ως εξής:
«Με την υποβολή αιτήματος για χορήγηση Οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης για σταθμούς ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ των άρθρων 3 και 4 στον αρμόδιο διαχειριστή, συνυποβάλλεται επιστολή κατ’ αρχήν ενδιαφέροντος πιστωτικού ιδρύματος για τη χρηματοδότηση του σταθμού και εγγυητική επιστολή, απευθυνόμενη στον εν λόγω διαχειριστή. Η διάρκεια της εγγυητικής επιστολής είναι κατ΄ ελάχιστον διετής, υποχρεωτικά ανανεούμενη προ της λήξεώς της, και μέχρι τη θέση του σταθμού σε δοκιμαστική λειτουργία ή, εάν δεν προβλέπεται περίοδος δοκιμαστικής λειτουργίας, μέχρι την ενεργοποίηση της σύνδεσής του. Το ύψος της εγγυητικής επιστολής ορίζεται, ανά μονάδα ονομαστικής ισχύος του αιτήματος σε μεγαβάτ (MW), σε εκατόν είκοσι χιλιάδες Ευρώ (€ 120.000) για το τμήμα της ισχύος έως και 1 MW, εβδομήντα χιλιάδες Ευρώ (€ 70.000) για το τμήμα της ισχύος από 1 MWέως και 10 MW, σαράντα χιλιάδες Ευρώ (€ 40.000) για το τμήμα της ισχύος από 10 MWέως και 100 MW και είκοσι χιλιάδες Ευρώ (€ 20.000) για το τμήμα της ισχύος πάνω από 100MW. Σε περίπτωση μη αποδοχής της χορηγούμενης προσφοράς σύνδεσης, η εγγυητική επιστολή επιστρέφεται, κατόπιν σχετικού αιτήματος που υποβάλλεται στον αρμόδιο διαχειριστή. Η ανωτέρω εγγυητική επιστολή καταπίπτει υπέρ του ειδικού λογαριασμού του άρθρου 40 του ν. 2773/1999, εάν δεν ανανεωθεί τουλάχιστον τρεις (3) εργάσιμες ημέρες πριν από τη λήξη της ή εάν εντός του χρονικού διαστήματος ισχύος της οριστικής προσφοράς σύνδεσης δεν έχει συναφθεί σύμβαση σύνδεσης. Με την υπογραφή της σύμβασης σύνδεσης το ποσό της εγγυητικής επιστολής μειώνεται κατά το ήμισυ.
Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής καθορίζεται ο τύπος των ανωτέρω εγγυητικών επιστολών, οι ειδικότεροι όροι και προϋποθέσεις για την κατάπτωσή τους, ο τρόπος διάθεσης των εσόδων από αυτές στη ΛΑΓΗΕ ΑΕ και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια. Με όμοια απόφαση μπορεί να μεταβάλλεται το ύψος και η διάρκεια των εγγυητικών επιστολών, καθώς και τα αντίστοιχα όρια ισχύος. Με όμοια απόφαση μετά από γνώμη της ΡΑΕ μπορεί να προβλέπονται ειδικότερες προϋποθέσεις για την υποβολή και επιστροφή των εγγυητικών επιστολών σε περιπτώσεις που η σύνδεση των σταθμών με το Εθνικό Διασυνδεδεμένο Σύστημα γίνεται μέσω ειδικού προς τούτο υποθαλάσσιου καλωδίου ή άλλου σύνθετου έργου. Η συνδρομή των προϋποθέσεων που καθορίζονται στην απόφαση του προηγούμενου εδαφίου διαπιστώνεται με απόφαση της ΡΑΕ.
Από την υποχρέωση υποβολής της ανωτέρω εγγυητικής επιστολής εξαιρούνται οι σταθμοί ΑΠΕ που εγκαθίστανται σε κτίρια, ανεξαρτήτως ισχύος. Η διάταξη του προηγούμενου εδαφίου δεν εφαρμόζεται σε περιπτώσεις κτιρίων που στεγάζουν σταθμούς ΑΠΕ.
Εφόσον κατά την ημερομηνία λήξης ισχύος της οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης που χορηγήθηκε για σταθμό του άρθρου 4 έχει συναφθεί η σχετική Σύμβαση Σύνδεσης, η διάρκεια ισχύος της Προσφοράς Σύνδεσης παρατείνεται έως την ημερομηνία υλοποίησης των έργων από τον διαχειριστή σύμφωνα με τους όρους της Σύμβασης Σύνδεσης.
Τα αιτήματα χορήγησης Προσφοράς Σύνδεσης για σταθμούς ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ ισχύος έως και 8 MW υποβάλλονται από τους ενδιαφερόμενους στον Διαχειριστή του Δικτύου (ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε.) ενώ τα αιτήματα για σταθμούς ισχύος άνω των 8 MW υποβάλλονται από τους ενδιαφερόμενους στο Διαχειριστή του Συστήματος (ΑΔΜΗΕ Α.Ε.). Οι Διαχειριστές χορηγούν αντιστοίχως τις σχετικές Προσφορές Σύνδεσης, συνεργαζόμενοι όπου αυτό απαιτείται. Σε περίπτωση που η ΔΕΔΔΗΕ ΑΕ διαπιστώνει αδυναμία σύνδεσης σταθμών του άρθρου 3 στο Δίκτυο, διαβιβάζει το σχετικό αίτημα για χορήγηση Προσφοράς Σύνδεσης στην ΑΔΜΗΕ ΑΕ. Είναι δυνατή η υποβολή κοινού αιτήματος για χορήγηση Προσφοράς Σύνδεσης στην ΑΔΜΗΕ ΑΕ που αφορά σε περισσότερους σταθμούς του άρθρου 3, όταν η ισχύς αυτών ξεπερνά το όριο των 8 MW, εφόσον η σύνδεση γίνεται μέσω νέου αποκλειστικού δικτύου.».
3. Η υποχρέωση υποβολής της εγγυητικής επιστολής της παραγράφου 4 του άρθρου 8 του ν. 3468/2006 καταλαμβάνει και όλες τις περιπτώσεις που μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου: α) έχει χορηγηθεί Οριστική Προσφορά Σύνδεσης ή β) εκκρεμεί αίτημα για χορήγηση Οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης, εφόσον δεν συναφθεί σύμβαση σύνδεσης με το Σύστημα ή το Δίκτυο ή δεν χορηγηθεί άδεια εγκατάστασης εντός διαστήματος έξι (6) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος. Η εγγυητική επιστολή του προηγούμενου εδαφίου υποβάλλεται στον διαχειριστή, ο οποίος έχει χορηγήσει την οριστική προσφορά σύνδεσης, εντός διαστήματος επτά (7) μηνών από τη δημοσίευση του παρόντος. Το ύψος της εγγυητικής επιστολής ισούται με το ήμισυ της προβλεπόμενης στην παράγραφο 4 του άρθρου 8 του ν. 3468/2006 και δεν μειώνεται με την υπογραφή της σύμβασης σύνδεσης. Εάν δεν υποβληθεί εγκαίρως κατά τα ανωτέρω η εγγυητική επιστολή, η οριστική προσφορά σύνδεσης λήγει αυτοδικαίως με την παρέλευση του ανωτέρω διαστήματος των επτά (7) μηνών, ο δε διαχειριστής που έχει χορηγήσει την οριστική προσφορά σύνδεσης ενημερώνει με επιστολή του τον κάτοχο για την αυτοδίκαιη λήξη της.
4. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής μπορεί να προβλέπεται η καταβολή διαχειριστικής αμοιβής υπέρ του αρμόδιου διαχειριστή για την εξέταση των αιτημάτων για χορήγηση Προσφοράς Σύνδεσης για σταθμούς ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ. Με την ίδια απόφαση καθορίζεται το ύψος της διαχειριστικής αμοιβής, η κλιμάκωσή του και κάθε σχετική λεπτομέρεια για την καταβολή του.
5. Η παράγραφος 5 του άρθρου 39 του ν. 4062/2012 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«5. Αιτήσεις για χορήγηση προσφορών σύνδεσης σταθμών ηλεκτροπαραγωγής των περιπτώσεων δ΄ και ζ΄ έως και ιε΄ του πίνακα τιμολόγησης παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας, της περίπτωσης β΄, της παραγράφου 1 του άρθρου 13 του ν. 3468/2006 (Α΄ 129), όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 2 του άρθρου 5 του ν. 3851/2010 (Α΄ 85), οι οποίες υποβάλλονται μέχρι τις 30.06.2013, εξετάζονται από τον αρμόδιο Διαχειριστή κατά προτεραιότητα έναντι λοιπών αιτήσεων.».

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα (Ανοιχτό | Κλείσιμο)

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Άρθρο 01: Θέματα πρόσβασης στα δίκτυα"

#1 Σχόλιο Από ΣΠΥΡΟΣ Στις 4 Δεκέμβριος, 2012 @ 16:00

Γιατί να γίνει άλλη μια τροποποίηση στον 3468 και να μην γίνει κωδικοποίηση – συμπλήρωσή του με τις διατάξεις του Σχεδίου αυτού; Γιατί να δυσκολεύεται η ζωή όλων μας με τις διαδικασίες αυτές; Επανειλημμένα μιλάμε για καθεστώς πολυνομίας αλλά δε γίνεται τίποτε επ’ αυτού. Ας βγει επιτέλους ένα κωδικοποιημένο κείμενο να τελειώνουμε με τις συνεχείς αναφορές από τον ένα νόμο στον άλλο.

#2 Σχόλιο Από ΑΝΔΡΕΑΣ Στις 4 Δεκέμβριος, 2012 @ 18:56

Η ΕΓΓΥΗΤΙΚΗ ΘΑ ΑΦΟΡΑ ΟΛΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΙΣΧΥΩΣ,ΔΗΛΑΔΗ ΑΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΣΩΣΤΑ ΕΝΑ ΕΡΓΟ 100KW ΘΑ ΕΧΕΙ ΕΓΓΥΗΤΙΚΗ 120.000Ε ΚΑΙΕΝΑ ΕΡΓΟ 1MW ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΧΕΙ ΕΓΓΥΗΤΙΚΗ 120.000Ε!!! ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΑΥΤΟ

#3 Σχόλιο Από Πλευριά ΔΕΣΠΟΙΝΑ Στις 6 Δεκέμβριος, 2012 @ 00:19

ΠΑΡΑΚΑΛΩ πολύ τί σημαίνει ο ό ρ ο ς

Εθνικό Διασυνδεδεμένο Σύστημα

Ούτε θα έπρεπε να κείται τέτοιο και με κύκλωμα ομαοιάζει
όπως είναι παρουσιασμένο. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ κύριοι να υλοποιηθεί
παραπάνω. Βάζετε τη χώρα μου στην παρανομία.

#4 Σχόλιο Από ΝΜ ΜΕΛΕΤΕΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ Ε.Ε. Στις 6 Δεκέμβριος, 2012 @ 15:20

Με την παρούσα ρύθμιση, για τρίτη φορά μετά την θέσπιση του κανονιστικού πλαισίου για την αδειοδότηση μικρών ανεμογεννητριών με τον Ν.3851/2010, δηλαδή σε συνέχεια των αντίστοιχων ρυθμίσεων των Ν.4001/2011 και Ν.4062/2012 περί εμβόλιμης προτεραιότητας εξέτασης αιτημάτων για προσφορές σύνδεσης άλλων τεχνολογικών πλην α/γ (βιομάζα, βιοαέριο, γεωθερμία κοκ), η αξιολόγηση των ήδη υποβληθέντων αιτημάτων για προσφορές σύνδεσης μικρών αιολικών μένουν πίσω, ακόμα και από όσα -προκρινόμενα με το νέο νομοσχέδιο- αιτήματα μελλοντικά υποβληθούν από τώρα και μέχρι το επόμενο εξάμηνο (30.06.2013).
Η παρούσα ρύθμιση θίγει την επενδυτική ασφάλεια και καταστρατηγεί την αρχή της προστατευόμενης εμπιστοσύνης του πολίτη έναντι των νόμων του κράτους, καθώς τροποποιεί αναδρομικά το καθεστώς προτεραιοτήτων αξιολόγησης ήδη υποβληθέντων αιτημάτων, και συνεπώς κατασπαταλά την αξία ήδη καταβληθεισών δαπανών, δεδουλευμένων ανθρωποωρών και αναλωμένης υπεραξίας.
Προτείνεται είτε να συμπεριληφθούν και τα αιτήματα μικρών αιολικών πάρκων στις κατά προτεραιότητα εξεταζόμενες αιτήσεις, ήτοι και σταθμών της περίπτωσης β’ «του πίνακα τιμολόγησης παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας, της περίπτωσης β΄, της παραγράφου 1 του άρθρου 13 του ν. 3468/2006 (Α΄ 129), όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 2 του άρθρου 5 του ν. 3851/2010 (Α΄ 85).».
Εκτός βέβαια, -θα περίμενε κανείς ακόμα και κάτι τέτοιο σε ένα τόσο πρόχειρο και απερίσκεπτο κείμενο νομοσχεδίου- το λεκτικό του σχολιαζόμενου εδαφίου είναι παραπλανητικό, και ήδη αισίως συμπεριλαμβάνει τις μικρές ανεμογεννήτριες, ως «περίπτωση β’», αναφερόμενη ωστόσο εκτός σειράς και συντακτικά ανορθόδοξα, στη θέση που κανείς περιμένει να διαβάσει αναφορά στην υποπαράγραφο β) της παραγράφου 1, ενώ αντ’ αυτού θα πρέπει να διαβάσει αναφορά στην περίπτωση β’ του πίνακα που υπάγεται στην υποπαράγραφο β).
Είθε λοιπόν να πρόκειται για συντακτική παραδρομή, και κακώς να σχολιάζουμε αρνητικά το περιεχόμενο του παρόντος εδαφίου…

#5 Σχόλιο Από ΝΜ ΜΕΛΕΤΕΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ Ε.Ε. -Κατερίνα Ανδρέου Στις 6 Δεκέμβριος, 2012 @ 15:44

Εδάφιο 5
Με την παρούσα ρύθμιση, για τρίτη φορά μετά την θέσπιση του κανονιστικού πλαισίου για την αδειοδότηση μικρών ανεμογεννητριών με τον Ν.3851/2010, δηλαδή σε συνέχεια των αντίστοιχων ρυθμίσεων των Ν.4001/2011 και Ν.4062/2012 περί εμβόλιμης προτεραιότητας εξέτασης αιτημάτων για προσφορές σύνδεσης άλλων τεχνολογικών πλην α/γ (βιομάζα, βιοαέριο, γεωθερμία κοκ), η αξιολόγηση των ήδη υποβληθέντων αιτημάτων για προσφορές σύνδεσης μικρών αιολικών μένουν πίσω, ακόμα και από όσα -προκρινόμενα με το νέο νομοσχέδιο- αιτήματα μελλοντικά υποβληθούν από τώρα και μέχρι το επόμενο εξάμηνο (30.06.2013).
Η παρούσα ρύθμιση θίγει την επενδυτική ασφάλεια και καταστρατηγεί την αρχή της προστατευόμενης εμπιστοσύνης του πολίτη έναντι των νόμων του κράτους, καθώς τροποποιεί αναδρομικά το καθεστώς προτεραιοτήτων αξιολόγησης ήδη υποβληθέντων αιτημάτων, και συνεπώς κατασπαταλά την αξία ήδη καταβληθεισών δαπανών, δεδουλευμένων ανθρωποωρών και αναλωμένης υπεραξίας.
Προτείνεται είτε να συμπεριληφθούν και τα αιτήματα μικρών αιολικών πάρκων στις κατά προτεραιότητα εξεταζόμενες αιτήσεις, ήτοι και σταθμών της περίπτωσης β’ «του πίνακα τιμολόγησης παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας, της περίπτωσης β΄, της παραγράφου 1 του άρθρου 13 του ν. 3468/2006 (Α΄ 129), όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 2 του άρθρου 5 του ν. 3851/2010 (Α΄ 85).».
Εκτός βέβαια, -θα περίμενε κανείς ακόμα και κάτι τέτοιο σε ένα τόσο πρόχειρο και απερίσκεπτο κείμενο νομοσχεδίου- το λεκτικό του σχολιαζόμενου εδαφίου είναι παραπλανητικό, και ήδη αισίως συμπεριλαμβάνει τις μικρές ανεμογεννήτριες, ως «περίπτωση β’», αναφερόμενη ωστόσο εκτός σειράς και συντακτικά ανορθόδοξα, στη θέση που κανείς περιμένει να διαβάσει αναφορά στην υποπαράγραφο β) της παραγράφου 1, ενώ αντ’ αυτού θα πρέπει να διαβάσει αναφορά στην περίπτωση β’ του πίνακα που υπάγεται στην υποπαράγραφο β).
Είθε λοιπόν να πρόκειται για συντακτική παραδρομή, και κακώς να σχολιάζουμε αρνητικά το περιεχόμενο του παρόντος εδαφίου…

#6 Σχόλιο Από ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΦΟΓΙΑΝΝΙΔΗΣ Στις 6 Δεκέμβριος, 2012 @ 21:53

Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
Η εταιρία μας, μετά από παρέλευση 30 μηνών αδειοδοτικής διαδικασίας και χρήση διαφόρων νόμων, ΑΠΕ και Επενδυτικών, διαθέτει πλέον τα εχέγγυα για την υλοποίηση μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Βιοαέριο ισχύος 3.74MW.
Έχοντας άδεια παραγωγής από την ΡΑΕ, στην οποία έχουμε αποδείξει τα ίδια κεφάλαια και το καταρχήν ενδιαφέρον πιστωτικού ιδρύματος για την χρηματοδότηση του σταθμού και έχοντας ήδη υπογράψει σύμβαση αγοροπωλησίας Ηλεκτρικής Ενέργειας με τον ΛΑΓΗΕ Α.Ε., θεωρούμε άδικο να καταθέσουμε εγγυητική επιστολή τραπεζικού ιδρύματος.
Επίσης, για αδειοδοτικώς μη ολοκληρωμένα έργα, πιστεύουμε ότι η εγγυητική επιστολή πρέπει να δίδεται κατά την αποδοχή της προσφοράς των όρων σύνδεσης και όχι με την υποβολή του αιτήματος αυτής.
Η οριστική προσφορά των όρων σύνδεσης πρέπει να παραμείνει στα 4 έτη για τα υψηλά κόστους επενδυτικά έργα και ειδικά των περιπτώσεων ιδ και ιε της παραγράφου 1 του άρθρου 13 του Ν.3468/2006, λόγω της χρονοβόρου κατασκευής και παραγωγής Βιοαερίου με την συλλογή των πρώτων υλών και την έναρξη της Αναερόβιας Χώνευσης ενός τέτοιου Σταθμού.
Κλείνοντας, σας επισημαίνω ότι με περαιτέρω επεξεργασία του Βιοαερίου παράγεται το Βιομεθάνιο, το οποίο δύναται να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο για την κίνηση των οχημάτων και ως φυσικό αέριο μέσο των υφιστάμενων αγωγών, παράδειγμα «Καλής Ευρωπαϊκής Πρακτικής».
Με εκτίμηση
Γεώργιος Κουφογιαννίδης
Γενικός Δ/ντης
GMT BIOGAS A.E.

#7 Σχόλιο Από Χρήστος Μαλανδράκης Στις 7 Δεκέμβριος, 2012 @ 17:58

Η προτεινόμενη μεθοδολογία με την υποβολή Εγγυητικών Επιστολών μαζί με το αίτημα για την δέσμευση χωρητικότητας στα δίκτυα επιβαρύνει χρηματοοικονομικά τις επενδύσεις των έργων ΑΠΕ , αυξάνει το κόστος τους και τελικά κάθε άλλο παρά διευκολύνει και προωθεί την υλοποίηση τους . Το θέμα της κατάληψης της χωρητικότητας των δικτύων από ανενεργά έργα θα πρέπει να ανιμετωπιστεί πιό ριζοσπαστικά με την τροποποίηση της σχετικής νομοθεσίας έτσι ώστε οριστική προσφορά όρων σύνδεσης να έχουν δικαίωμα τα έργα που έχουν πάρει και άδεια εγκατάστασης από την αρμόδια Περιφέρεια δηλαδή έργα για τα οποία έχει γίνει στην ουσία αποδεκτή η υλοποίηση τους στον προβλεπόμενο χώρο εγκατάστασης από την αρμόδια τοπική αρχή .
Η διαδικασία που ισχύει σήμερα δεν έχει νόημα διότι καταλαμβάνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα η χωρητικότητα των δικτύων από έργα για τα οποία η τελική άδεια υλοποίησης ( άδεια εγκατάστασης ) δεν έχει εκδοθεί . Το μέτρο αυτό θα αποτελούσε μία ουσιαστική παρέμβαση στην αδειοδοτική διαδικασία .

#8 Σχόλιο Από ΒΑΣΙΛΗΣ Στις 9 Δεκέμβριος, 2012 @ 10:42

Πολλές διατάξεις, πολλές διευκρινήσεις, πολλά ισχύοντα με αναδρομική ισχύ….Επιτέλους να αποκαταστήσετε την αξιοπιστία των υπηρεσιών και του συστήματος γιατί δυσκολεύετε την πρόθεση επενδυτών, Ελλήνων και ξένων, σε ένα τομέα που η χώρα μας έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα. Υποψήφιος επενδυτής από την Ιταλία μου είπε » καλά, τελειώστε με τους Νόμους και τις διατάξεις, επενδυτικά και φορολογικά, διευκρινίστε μέχρι πότε ισχύουν και τα ξαναλέμε για επενδύσεις στον τομέα αυτό». Επίσης ομάδα Γερμανών υποψήφιων επενδυτών που είχαν έρθει μαζί με τους δικηγόρους τους, για επένδυση σε ΑΠΕ, μετά από 11 ημέρες εξέτασης του υπάρχοντος καθεστώτος, αποχώρησαν απογοητευμένοι. Τρεις είναι οι τομείς αποθάρρυνσης των επενδυτών, το πλήθος των ασαφών διατάξεων, επενδυτικών, φορολογικών, η ασάφεια για τον χρόνο που θα ισχύουν και οι απαράδεκτες καθυστερήσεις της απονομής δικαιοσύνης. Δυστυχώς όμως τα έχουμε ξαναπεί σε ώτα μη ακουόντων.

#9 Σχόλιο Από Στέλιος Στις 9 Δεκέμβριος, 2012 @ 12:26

….και η Δευκαλίων πάει στον Καναδά…

#10 Σχόλιο Από ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΕΤΡΙΤΗΣ Στις 10 Δεκέμβριος, 2012 @ 06:29

ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΣΚΕΨΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ ΣΧΕΔΟΝ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ :

1. ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΕΝ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ, ΝΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΑΓΟΡΑΖΕΙ ΠΑΝΑΚΡΙΒΗ ΚΑΙ ΕΥΑΙΣΘΗΤΗ
ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΠΑΝΑΚΡΙΒΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ, ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΠΟΥ
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΦΤΙΑΓΜΕΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ,
ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΒΛΑΒΕΣ ΚΑΙ ΖΗΜΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ.

2. ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΠΟ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΙΚΑ ΜΕ ΕΙΔΙΚΟ
ΤΡΟΠΟ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥΣ ΤΥΠΟΥΣ ΑΠΕ.

3. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΟΥΜΕ ΤΑ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΑ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΩΝ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΟ
ΥΠΕΔΑΦΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ.

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ:

ΣΤΟ 1ο : EINAI EIΔΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΕΙ ΣΕ ΜΙΚΡΗ ΚΛΙΜΑΚΑ ΑΠΟ ΙΔΙΩΤΕΣ
ΣΕ ΜΙΚΡΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΩΝ.
ΣΤΟ 2ο : ΜΠΟΡΟΥΜΕ, ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΤΟΥ
ΠΟΛΥΤΙΜΟΤΕΡΟΥ ΑΓΑΘΟΥ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ – ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ.
ΣΤΟ 3ο : ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΛΛΑ ΤΟ ΕΝΑ ΔΕΝ ΑΠΟΚΛΕΙΕΙ ΤΟ ΑΛΛΟ. ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ.

Subject: ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΙΜΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

ΚΑΤ’ΑΡΧΑΣ Η ΚΑΘΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΤΑΣΗ ΝΑ ΚΟΙΤΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΚΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ.
ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΟ ΕΥΚΟΛΟ ΚΑΙ ΕΦΙΚΤΟ ΓΙΑΤΙ Η ΜΙΚΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
(DOOR TO DOOR, ΣΧΕΔΟΝ ΣΕ ΚΑΘΕ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΟ) ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΠΟΝΗ, ΑΠΑΙΤΕΙ ΠΟΛΥ ΤΡΕΞΙΜΟ
ΚΟΠΟ ΚΑΙ ΦΟΒΕΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ, ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΓΝΩΣΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.

ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΜΕΤΡΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ
ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΙΣΟΣΚΕΛΙΣΟΥΝ ΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ,
Ο ΚΑΘΕ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΒΙΩΣΙΜΗ ΚΑΙ ΑΠΟΔΟΤΙΚΗ
ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΠΟΔΩΣΕΙ ΤΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΥ ΖΗΤΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟ ΚΕΡΔΟΣ.

ΕΝΑΣ ΛΟΙΠΟΝ ΕΚ ΤΩΝ ΤΡΟΠΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΙΚΑ ΣΕ ΑΓΡΟΚΤΗΜΑΤΑ – ΟΙΚΟΠΕΔΑ – ΣΤΕΓΕΣ.

ΤΟ ΝΑ ΚΟΙΤΑΜΕ ΝΑ ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΦΘΗΝΟΤΕΡΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΜΕ ΜΑΖΙΚΕΣ ΞΕΝΕΣ
ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΓΙΟ, ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΟΡΙΟ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΝΑ
ΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΣΕ ΣΠΑΤΑΛΗ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΟ, ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ
ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΣΕ ΜΙΚΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΟΠΩΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ – ΑΓΡΟΤΕΣ
ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΛΥΨΟΥΝ ΤΙΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ.

ΟΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΤΑΛΗΞΟΥΜΕ ΠΑΛΙ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΘΥΜΗΤΟ ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ.
ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΜΟΝΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΠΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΟΥΜΕ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΘΜΟ.
ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ 17,000,000 ΕΛΛΗΝΕΣ 1-2-3 ΓΕΝΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 80,000,000 ΕΛΛΗΝΕΣ 4-5-6 ΓΕΝΙΑΣ.
ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΣ ΚΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΛΑΟ ΤΗΣ ΥΦΗΛΙΟΥ.
ΠΕΣ ΤΕ ΜΟΥ ΠΟΙΑ ΑΛΛΗ ΧΩΡΑ ΕΧΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ? Η ΗΠΑ ΜΕ 400,000,000 ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ 2,500,000 ΕΚΤΟΣ?
ΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ?

ΕΔΩ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΣΟΒΑΡΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΠΛΕΟΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

ΜΕ ΤΙΜΗ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΕΤΡΙΤΗΣ
ΗΛ/ΓΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ

#11 Σχόλιο Από ΕΛΙΚΑ Α.Ε. Στις 10 Δεκέμβριος, 2012 @ 14:23

Σε μια ιδιαιτέρως κρίσιμη οικονομική συγκυρία για την Χώρα μας, όπου η δημιουργία ενός αναπτυξιακού περιβάλλοντος αποτελεί όχι απλά προτεραιότητα αλλά ουσιαστικά μονόδρομο, ο επενδυτικός χώρος των ΑΠΕ έχει δεχθεί σημαντικά διαδοχικά πλήγματα με τελευταίο αυτό της επιβολής ειδικών εισφορών. Στα πλαίσια αυτά και υπό συνθήκες ιδιαίτερα δυσμενείς στο εγχώριο τραπεζικό και χρηματοοικονομικό περιβάλλον, η απαίτηση για παροχή εγγυητικών επιστολών αποτελεί μια ακόμη σημαντική τροχοπέδη στην προσπάθεια ανάκαμψης του κλάδου των ΑΠΕ και ιδιαιτέρως της αιολικής ενέργειας που στοχοποιείται βάναυσα και άδικα, ενώ θα αποτελέσει και ανυπέρβλητο εμπόδιο στην υλοποίηση έργων με αξιόλογα οφέλη σε εθνικό και τοπικό επίπεδο.

Η τραπεζική εγγύηση, αλλά και η εγγύηση εν γένει, παρέχεται για τη διασφάλιση ενός δικαιώματος/απαίτησης ενός μέρους προς το άλλο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι αντιληπτό ποιά απαίτηση ή ποιο δικαίωμα επιχειρείται να διασφαλισθεί και έναντι τίνος. Συνεπώς, πρόκειται για γραφειοκρατικού τύπου αντίληψη (και περιττή επιβάρυνση) για τη λειτουργία της εγγύησης που στο μυαλό κάποιων μοιάζει ως πίεση για την υλοποίηση κάποιας ενέργειας του ιδιώτη, για ζήτημα που βρίσκεται εκτός ελέγχου του. Συγκεκριμένα, είτε η καθυστέρηση του ιδιώτη να χρηματοδοτηθεί (το κύριο σημερινό πρόβλημα), είτε να περατώσει την αδειοδοτικη διαδικασία, οφείλεται καθαρά σε αρρυθμίες του κράτους και όχι δικές του. Επομένως, έρχεται η διοίκηση να επιβάλει στον ιδιώτη επενδυτή να κάνει
κάτι, για την αδυναμία του οποίου υπεύθυνο είναι το ίδιο το κράτος! Συμπερασματικά το μέτρο δεν εκπληρώνει το σκοπό, για το οποίο θεσπίζεται και, συνεπώς, είναι και νομικά ελεγκτέο για λόγους παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας.

Θεωρούμε, λοιπόν, ότι η συγκεκριμένη διάταξη που αφορά την απαίτηση υποβολή εγγυητικής επιστολής υφαρπάζει τη δουλειά, τις πολυετείς προσπάθειες και τις επενδύσεις δεκάδων επιχειρήσεων ΑΠΕ και των εργαζομένων τους και θα πρέπει στο σύνολο της να επανεξεταστεί.

Εκτιμούμε ότι ένας τρόπος επίλυσης του ζητήματος που προσπαθεί να διευθετήσει η εφαρμογή του συγκεκριμένου μέτρου, δηλαδή η δέσμευση ηλεκτρικού χώρου από μη υλοποιήσιμα έργα ΑΠΕ, μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει η άμεση εφαρμογή του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου για τις ανακλήσεις αδειών, όπως αυτές προβλέπονται στο ν. 3468/2006, όπως ισχύει, και στον Κανονισμό Αδειών ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ. Μέχρι τώρα, το πλαίσιο αυτό δεν έχει χρησιμοποιηθεί δεόντως και επομένως δεν μπορεί να ληφθεί ένα δυσμενέστερο μέτρο, αν προηγουμένως δεν έχει αποδειχθεί ατελέσφορο το υφιστάμενο πλαίσιο. Έτσι, αν εφαρμοστεί το ανωτέρω πλαίσιο είναι προφανές ότι θα απελευθερωθεί ικανότατος ηλεκτρικός χώρος, χωρίς να απαιτηθεί να υποβληθούν οι πραγματικοί επενδυτές σε υπέρογκες επιβαρύνσεις

Παρόλο που γενικότερα η διάταξη επιβολής εγγυητικών επιστολών είναι στο σύνολό της αρνητική, πιθανή εξαίρεση μπορεί να εξεταστεί στις κάτωθι περιπτώσεις:

(1) Χρήση εγγυητικής επιστολής στις περιπτώσεις των κορεσμένων δικτύων, (για όσα έργα δεν έχουν λάβει Οριστική Προσφορά Σύνδεσης και υπό τις προϋποθέσεις που τίθενται στην παράγραφο 3 του Άρθρου 1 του παρόντος νόμου) όπου ο επενδυτής των αιολικών πάρκων που έχει δυνατότητα υλοποίησης του έργου, με τη χορήγηση εγγυητικής επιστολής, μπορεί να συνδεθεί ως νέος δικαιούχος και να εγχέει στο Σύστημα. Η λύση αυτή μπορεί να συνοδευτεί και από πρόβλεψη περικοπών κατά την κατανομή, αν ο Διαχειριστής προβλέπει αδυναμία μερικής ή πλήρους απορρόφησης της παραγόμενης ενέργειας από τους νέους δικαιούχους.

(2) Στις περιπτώσεις των φ/β, αν ο επενδυτής πιστεύει ότι έχει την οικονομική δυνατότητα να υλοποιήσει άμεσα το έργο και επιζητεί προτεραιότητα στη σύνδεση (επαναφορά, σε μόνιμη βάση, της διάταξης της παραγράφου 13 του άρθρου 39 του ν. 4062/2012). Τούτο είναι λογικό επειδή έχει παρατηρηθεί σε μεγάλη έκταση ότι, οι επενδυτές που έχουν τη δυνατότητα σύνδεσης και υλοποίησης του έργου, εμποδίζονται από την προτεραιότητα άλλων που δεν έχουν τέτοια δυνατότητα και επομένως τίποτε δεν γίνεται.

Σε κάθε περίπτωση και στα πλαίσια της διαδικασίας δημόσιας διαβούλευσης παραθέτουμε τα σχόλια μας επί συγκεκριμένων άρθρων του Σχεδίου Νόμου.

Παράγραφος 2:
Τα αναφερόμενα ποσά που αποτελούν το ύψος της εγγυητικής επιστολής κρίνονται ως υπέρογκα, θέτουν ανυπέρβλητα εμπόδια σε κάθε επενδυτική προσπάθεια στον τομέα των ΑΠΕ και κυρίως της αιολικής ενέργειας και θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να επανεξεταστούν, μειούμενα δραστικώς.
Αναφορικά με την επιστροφή της εγγυητικής επιστολής, προτείνεται το δικαίωμα υπαναχώρησης του επενδυτή, να διατηρείται μέχρι το μετέπειτα στάδιο της αδειοδοτικής διαδικασίας και συγκεκριμένα μέχρι την σύναψη της Σύμβασης Σύνδεσης ανεξαρτήτως του αν αυτή καθυστερήσει, γεγονός που συνηθέστατα συμβαίνει, χωρίς υπαιτιότητα του επενδυτή.

Αναφορικά με την κατάπτωση της εγγυητικής επιστολής, θα πρέπει να τεθεί ως προϋπόθεση η τήρηση από πλευράς συναρμοδίων Υπηρεσιών, των προβλεπόμενων από την κείμενη νομοθεσία προθεσμιών κατά την αδειοδοτική διαδικασία, μέχρι την έκδοση της Άδειας Εγκατάστασης και της σύναψης της Σύμβασης Σύνδεσης, προθεσμίες οι οποίες θα πρέπει να καταστούν «αποκλειστικές».

Παράγραφος 3:
Απαιτείται η επαναδιατύπωση του πρώτου εδαφίου, έτσι ώστε να καθίσταται απολύτως σαφές ότι δεν θα απαιτείται η προσκόμιση εγγυητικής επιστολής και για τις δύο κατηγορίες (α) και (β), εφόσον μέσα σε έξι (6) μήνες από την έναρξη ισχύος του παρόντος έχει εκδοθεί/συναφθεί για το εκάστοτε έργο ένα εκ των Αδειών Εγκατάστασης ή της Σύμβασης Σύνδεσης.

Σε κάθε περίπτωση, η εν λόγω παράγραφος δεν λαμβάνει υπ’ όψιν της την περίπτωση της ανάπτυξης αιολικών σταθμών σε περιοχές οι οποίες έχουν χαρακτηριστεί ως «περιοχές με κορεσμένο δίκτυο» όπου η διαδικασία χορήγησης Οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης αναστέλλεται. Στην περίπτωση αυτή, όπως διατυπώνεται η συγκεκριμένη διάταξη, είναι δεδομένο ότι θα παρέλθει η περίοδος των έξι (6) μηνών καθώς ο επενδυτής λόγω της μη δυνατότητας χορήγησης Οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης δεν θα καταστεί δυνατό να προχωρήσει στην έκδοση της Άδειας Εγκατάστασης και στην σύναψη της σύμβασης σύνδεσης. Προτείνουμε λοιπόν σε συνδυασμό και με τα αναφερόμενα από πλευράς μας στον γενικότερο σχολιασμό του ζητήματος της επιβολής εγγυητικής επιστολής, να υπάρξει η κάτωθι προσθήκη, η οποία θα προωθήσει την υλοποίηση ώριμων αδειοδοτικά έργων, με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση, τα οποία λόγω της αναστολής της διαδικασίας χορήγησης Οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης έχουν σήμερα «παγώσει»:

Αν, σε τμήμα του Διασυνδεδεμένου Συστήματος ή Δικτύου που έχει χαρακτηρισθεί, με απόφαση της ΡΑΕ, ως περιοχή με κορεσμένο δίκτυο για απορρόφηση ισχύος από αιολικούς σταθμούς, έχει χορηγηθεί ΑΕΠΟ, ο αρμόδιος Διαχειριστής θα χορηγεί οριστική Προσφορά Σύνδεσης που θα δεσμεύει αυτόν και το δικαιούχο για δύο (2) έτη. Στην παραπάνω περίπτωση, οι έννομες συνέπειες που θα προκύπτουν για τον αρμόδιο Διαχειριστή από τη χορήγηση της, κατά τα ανωτέρω, οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης θα άρχονται από την κατάρτιση της Σύμβασης Κατασκευής των Έργων Σύνδεσης. Ο αρμόδιος Διαχειριστής θα μπορεί, κατά τη διαδικασία της Αποδοχής της Προσφοράς Έγχυσης, να επιβάλλει περικοπή φορτίου στην απορρόφηση της Μονάδας του παραπάνω δικαιούχου, οσάκις προβλέπει ότι εξαντλείται η σε πραγματικό χρόνο δυνατότητα απορρόφησης του υφιστάμενου δικτύου, εξ αιτίας της Αποδοχής Προσφορών Έγχυσης παραγωγών αιολικής ενέργειας που τους έχει χορηγηθεί Οριστική Προσφορά Σύνδεσης σε χρόνο προηγούμενο από το νέο δικαιούχο. Στην περίπτωση αυτή, ο αρμόδιος Διαχειριστής θα προβαίνει στις αναγκαίες περικοπές των Προσφορών Έγχυσης των νέων δικαιούχων, τηρώντας, κατά την κατανομή του Φορτίου, απόλυτη χρονική προτεραιότητα, μεταξύ αυτών, με βάση τη χρονολογία κατάρτισης της Σύμβασης Κατασκευής Έργων Σύνδεσης. Για τη διασφάλιση της εφαρμογής της διάταξης αυτής, θα τίθενται οι αναγκαίοι ειδικοί όροι στη σχετική σύμβαση πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας. Τα ανωτέρω θα ισχύουν για όλους τους παραγωγούς αιολικής ενέργειας που έχουν υποβάλλει αίτημα χορήγησης Οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης μέχρι την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης της ΡΑΕ για την κήρυξη της περιοχής ως «περιοχή κορεσμένου δικτύου». Διευκρινίζουμε ότι γίνεται μνεία ειδικά στους αιολικούς σταθμούς καθώς η Χώρα μας στον συγκεκριμένο τομέα των ΑΠΕ βρίσκεται σήμερα μακριά από την επίτευξη του Εθνικού της στόχου.
Με την παραπάνω προσθήκη δεν θίγονται τα δικαιώματα τρίτων, επειδή σε περίπτωση μη δυνατότητας απορρόφησης της προσφερόμενης έγχυσης, ο αρμόδιος Διαχειριστής θα μπορεί να επιβάλλει περικοπές, μεταξύ των νέων δικαιούχων.

Είναι προφανές ότι, ιδιαιτέρα υπό τις παρούσες οικονομικές συνθήκες, ένας μεγάλος αριθμός ήδη αδειοδοτημένων έργων δεν πρόκειται να υλοποιηθεί τουλάχιστον εντός των εκτιμώμενων χρονικών ορίων, με αποτέλεσμα να δεσμεύεται αλυσιτελώς ηλεκτρικός χώρος που παρακωλύει την υλοποίηση άλλων έργων, οι φορείς των οποίων έχουν τη δυνατότητα υλοποίησης τους και οι οποίοι είναι έτσι σε θέση να φέρουν εις πέρας επενδυτικές προσπάθειες που θα συμβάλλουν καθοριστικά στην επίτευξη της πολυπόθητης ανάπτυξης.

Για την ΕΛΙΚΑ Α.Ε
Σ. Κωνσταντινίδης
Δ/νων Σύμβουλος

#12 Σχόλιο Από Ιουλία Πλημμυρίδου Στις 11 Δεκέμβριος, 2012 @ 14:13

Ενέργεια – Νερό

Το νερό στην φύση υπάρχει σε τρεις μορφές, μια εξ αυτών είναι και οι υδρατμοί.
Για να μπορεί κάποιος να εποφεληθεί από την υγρασία που υπάρχει ελεύθερη στην ατμόσφαιρα θα πρέπει να χρησιμοποιήσει κάποιο μηχάνημα το οποίο θα επιτρέπει την συμπήκνωση. Τέτοια μηχανήματα κυρίως είναι τα ψυκτικά.
Η διαφορά της θερμοκρασίας επιτρέπει την υγροποίηση στην επιφάνεια των ψυκτικών μηχανήματων και την συγκομηδή του νερού. Σαν παράδειγμα θα αναφέρω τα air condition από τα οποία, στο εξωτερικό τους σύστημα αποβάλεται αύθονο νερό.

Στους καλοκαιρινούς μήνες, υπάρχει μεγαλύτερη εξάτμιση των θαλασσών, άρα και μεγαλύτερη υγρασία στην ατμόσφαιρα. Ακόμα θα μπορούσαμε να πούμε ότι, σε οποιαδήποτε περιοχή της γης υπάρχει έλλειψη πόσημου νερού, ζέστη και κάποια υγρασία στην ατμόσφαιρα, υπάρχει σχετικά εύκολος τρόπος να παραχθεί αυτό το πολύτιμο για τη ζωή αγαθό.

Επειδή η λειψυδρία ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα,

επειδή η επάρκεια του νερού για αρδρευτικούς λόγους δεν καλύπτει τις ανάγκες,

επειδή υπάρχουν πολλές άνυδρες περιοχές,

θα μπορούσαν να τοποθετηθούν ειδικά σχεδιασμένα ψυκτικά μηχανήματα, τα οποία θα υποστηρίζονταν με ηλιακούς συλλέκτες, πορκειμένω να καλυφθούν οι ανάγκες των περιοχών αυτών,καθώς θα ήταν δυνατή και η παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος, μέσω ενός άλλου συστήματος, παρόμοιο με αυτό, των «ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΜΕ ΠΥΡΗΝΙΚΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ» αν αντί τους πυρηνικούς αντιδραστήρες, χρησιμοποιούσαμε ειδικά σχεδιασμένα κάτοπτρα, τα οποία θα συνέλλεγαν την ΗΛΙΑΚΗ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ και θα την κατεύθυναν σε μικρές βολικές, ειδικά σχεδιασμένενες συσκευές ατμοποίησης, ώστε να μπορεί να παραχθεί επιπλέον ηλεκτρική ενέργεια ή άλλης μορφής ενέργειας.

Επιπλέον εφόσον η Ελλάδα έχει άθφονη ηλιοφάνεια και το χειμώνα, αν δημιουργόταν κάποιο πρόγραμμα αγροτικό, επιδοτούμενο, ώστε τα χωράφια να αντλλούσαν το νερό με αυτόν τον τρόπο ή τουλάχιστον μέρος αυτού, τότε το χειμώνα, όπου δεν θα υπήρχε ανάγκη για την λειτουργεία των ψυκτικών μηχανημάτων, θα μπορούσε και αυτή η επιπλέον παραγόμενη ενέργεια από τους ΣΥΛΛΕΚΤΕΣ, να στέλνονταν στις χώρες της Ευρώπης για την αποπληρωμή του ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ.

Ιουλία Πλημμυρίδου
[1]

#13 Σχόλιο Από Ιουλία Πλημμυρίδου Στις 11 Δεκέμβριος, 2012 @ 17:29

ΕΝΕΡΓΕΙΑ

Σχετικά με τα πετρέλαια της Μεσογείου
α) Η Μεσόγειος θάλασσα είναι μια κλειστή θάλασσα, η οποία μοιάζει με λίμνη και που μοιράζεται με πολλά κράτη και από την οποία εξαρτώνται εκατομμύρια άνθρωποι
β) Στην μέση του Αιγαίου ΥΠΑΡΧΕΙ μια «ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ»
γ) Σε περίπτωση ανισορροπίας των γεωδυναμικών συστημάτων, θα πρέπει να προϋπολογιστούν εκ των προτέρον οι πιθανές ζημιές
δ) Η Ελλάδα είναι μια Τουριστική χώρα, μέσα στην θάλασσα, μια οποιαδήποτε καταστροφή του γαλάζιου της χρώματος είναι για την άποψη μου ιδιαίτερα σοβαρό

Ιουλία Πλημμυρίδου

#14 Σχόλιο Από Δημητρης Μηττας Στις 11 Δεκέμβριος, 2012 @ 17:52

Θα ηθελα να διατυπωσω τις σκεψεις μου για τις αλλαγες που αφορουν την προσβαση στα δικτυα. Οχι οτι περιμενω να ακουστει η φωνη μου, το παραπονο μου θελω να εκφρασω.
Με το προσχημα της εξυγιανσης του χωρου των Α.Π.Ε. και θελοντας να βαλει φρενο στο εμποριο αδειων ο υπουργοε βαζει το χαρατσι των 120000 στ πρωτο MW για να καταληξει στα 20000/MW στις μεγαλες ισχεις. Μα το εμποριο μπορει να σταματησει με μια απλη υπουργικη αποφαση που να απαγορευει την μεταβιβαση για ενα χρονικο διαστημα 7 ετων π.χ. Και εαν καποιος θελει να εμπορευτει την αδεια θα κανει αιτηση για 700kw-1MW ?? Να βγαλει τι μετα απο ολη την γραφειοκρατια?? Οχι κυριε υπουργε η πραγματικη αιτια ειναι αλλη, και ειναι η συνεχεια της πολιτικης που εφαρμοσθηκε εως τωρα και δεν ειναι αλλη απο το να παραδωσετε την αναπτυξη των Α.Π.Ε σε γνωστους ισχυρους παραγοντες που εσχατως απεκτυσαν οικολογικες ανησυχιες. Μονο η κυρια Μπιρμπιλη πηγε να κινηθει προς την σωστη κατευθυνση και την καθαιρεσαν αρον αρον για να ερθει ο Παπακωνσταντινου και να βαφτισει Α.Π.Ε τον θερμικο σταθμο 135 MW του Μυτιλιναιου. Ερχοσαστε λοιπον τωρα να βαλετε αλλο ενα απροσπεραστο εμποδιο για οποιον θα ηθελε να εγκαταστησει 500kw- 1.8 MW. Nα παραδοθει τελικα η αιολικη ενεργεια στον Ρεστη και τον Κοπελουζο. Και ποιο το οφελος της ελληνικης οικονομιας απο αυτου του ειδους την αναπτυξη?? Η γιγαντωση των εταιριων τις κανει απατρις σαν τα πλοια και τους εφοπλιστες. Δεν σας φτανει το παραδειγμα του Ροκκα που αφου γιγαντωθηκε, μια ωραια πρωια τα πουλησε ολα σε ισπανικα κεφαλαια και αυτος εγινε εφοπλιστης. Και τωρα εμεις αγοραζουμε την ενεργεια που παραγει ο αερας μας απο τους ισπανους. Καλυτερα να αγοραζουμε απο τους Γαλλους που την παραγουν απο πυρηνικα, ποιο φθηνα θα μας κοστιζει….
Και απορεις και συ κυριε υπουργε γιατι οι τοπικες κοινωνιες βανδαλιζουν τους ανεμομετρητες, αντιδρουν στις γραμμες ΥΤ, σε λιγο θα χρειαζονται ΜΑΤ για την εγκατασταση των Α/Γ. Αφου τις τοπικες κοινωνιες τις αφηνετε στην απεξω τι περιμενετε??
Τοση πρεμουρα να φτιαξετε μερικους εφοπλιστες ακομη??
Θα παραθεσω την εμπειρια μου απο την Δανια οπου ο κοσμος αγκαλιασε την αιολικη ενεργεια και ειναι η συγκεκριμενη χωρα το ποιο επιτυχηνενο μοντελο. Στην χωρα ολη Δεν βλεπεις γιγαντια αιολικα παρκα παρα διασπαρτες ανεμογεννητριες 300-500-600 kw στα αγροκτηματα. Μεγαλα αιολικα στην θαλασσα μονο.
Παραθετω και εναν πινακα με την τιμολογηση της αιολικης στην Αγγλια, εδω νομοθετησαμε το 2006 για να κανονιζουμε τις λεπτομερειες το 2012, και ειμαι σιγουρος οτι ο διαχειριστης θα δηλωνει αδυναμια αποροφησης 50 kw Α/Γ λογω κορεσμου. Αστειες δικαιολογιες. Ο διαχειριστης του δικτυου δεν μπορει να αποβαλλει απο το συστημα εκ περιτροπης Α/Γ οταν συντρεχουν λογοι ευσταθειας?? Η δεν φροντισαμε για αυτο?? Ρωταω για να προλαβω τις αστειες δικαιολογιες..
Wind with total installed capacity of 1.5kW or less
37.90
37.90
35.80
Wind with total installed capacity greater than 1.5kW but not exceeding 15 kW
29.30
29.30
28.00
Wind with total installed capacity greater than 15kW but not exceeding 100kW
26.50
26.50
25.40
Wind with total installed capacity greater than 100kW but not exceeding 500kW
20.60
20.60
20.60
All FIT payment rates are pence per kilowatt hour at 2012/13 values.
Wind with total installed capacity greater than 500kW but not exceeding 1.5MW
10.40
10.40
10.40
Wind with total installed capacity greater than 1.5MW
4.90
4.90
4.90

Εδω βλεπεις κυριε υπουργε πως θα μπορουσε να γινει η αιολικη ενεργεια κτημα του λαου..βλεπεις τιμη στα μεγαλα αιολικα?? Ετσι θα μου πεις δεν φτιαχνουμε εφοπλιστες…Σωστα, μην απορειτε ομως οταν σας πιασουν με τις πετρες και ψελιζετε οτι δεν φταιτε…εδω ειναι η ευθυνες σου..τωρα μαθαμε και θυμομαστε τις πραξεις καθενος σας….

Δημητρης Μηττας
Ηλεκρολογος Μηχανικος

#15 Σχόλιο Από Κ ΚΗΠΟΥΡΟΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΕ Στις 11 Δεκέμβριος, 2012 @ 18:26

Απαράδεκτα υψηλή εγγυητική επιστολη για το πρωτο MW. Είναι φανερή η πρόθεση του νομοθέτη να βγάλει από την αγορά τους μικρούς, εύκολα σε μια περίοδο ανύπαρκτης ρευστότητας.
Δεν είμαι εναντίον κάποιας εγγύησης , αλλά όχι τέτοια απαγορευτικά νούμερα .

#16 Σχόλιο Από Μαϊσης Αλβέρτος Στις 12 Δεκέμβριος, 2012 @ 13:49

1. Πρόκειται για νομοσχέδιο που κινείται στη σωστή κατεύθυνση, μάλλον χρειάζεται μεγαλύτερη αυστηρότητα. Οι υπηρεσίες του ΑΔΜΗΕ (πρώην ΔΕΣΜΗΕ) έχουν πάγιο αίτημα να δεσμευτούν οι παραγωγοί ΑΠΕ που παίρνουν άδεια παραγωγής, προσφορά σύνδεσης στο δίκτυο ΜΤ ή ΥΤ ή υπογράφουν σύμβαση σύνδεσης χωρίς να έχουν καμία ευθύνη. Πολλοί από αυτούς τα κάνουν όλα αυτά με σκοπό να πουλήσουν την άδεια, δεν έχουν πρόθεση να φτιάξουν το έργο. Όμως η Υπηρεσία δεσμεύει ικανότητα μεταφοράς στα δίκτυα και είναι πολύ πιθανό άλλοι σοβαροί παραγωγοί να αποκλείονται από σύνδεση λόγω έλλειψης χωρητικότητας.
2. H δυνατότητα που παρέχεται στον Υπουργό να τροποποιεί τη διάρκεια και το ύψος των εγγυητικών επιστολών καλό είναι να φύγει. Προφανώς ο νομοθέτης προβλέπει την ανάγκη προσαρμογής του ύψους της εγγύησης ανάλογα με πληθωρισμό και οικονομικές συνθήκες. Ομως η δυνατότητα αυτή μπορεί αύριο να καταλήξει στην αναίρεση του σωστού συτού μέτρου.
3. Στη παρ. 4 προβλέπεται ότι ο Υπουργός μπορεί να θεσμοθετήσει αμοιβή των υπηρεσιών για την παροχή προσφορών σύνδεσης. Θεωρώ ότι πρέπει οπωσδήποτε οι αιτούντες να πληρώνουν. Στον ιδιωτικό τομέα για να σου πουν τι βλάβη έχει μια συσκευή σου ζητούν 30ευρώ ή και περισσότερα, εδώ που απαχολούνται μηχανικοί δεν είναι δυνατό να γίνεται ατελώς. Μη ξεχνάμε ότι στο χώρο αυτό με τα σοβαρά κέρδη χωρίς ρίσκο, κυκλοφορούν πολλοί αεριτζήδες που έχουν στόχο να μεταπωλούν άδειες.Αυτοί πρέπει να φύγουν και τα μέτρα του νόμου βοηθούν το σκοπό αυτό. Συνεπώς η διατύπωση πρέπει ν’αλλάξει και αντί να δίνεται δυνατότητα στον Υπουργό, να θερμοθετείται η υποχρέωση πληρωμής και ο Υπουργός ή η ΡΑΕ ν’ αποφασίζουν για το ύψος.

#17 Σχόλιο Από ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΜΙΚΡΩΝ ΥΔΡΟΗΛΕΚΤΡΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ (ΕΣΜΥΕ) Στις 12 Δεκέμβριος, 2012 @ 19:47

Ο Ελληνικός Σύνδεσμος Μικρών Υδροηλεκτρικών Εργων (ΕΣΜΥΕ) συμμετέχοντας στη διαβούλευση του παρόντος νομοσχεδίου, εκφράζει τη γενική αντίθεσή του στο πνεύμα του όσον αφορά την υποχρέωση προσκόμισης εγγυητικών επιστολών για τη διατήρηση των όρων σύνδεσης στα ΜΥΗΕ, το κόστος διατήρησης των αδειών παραγωγής και τις χρονικές ρυθμίσεις των αδειών εγκατάστασης, ιδιαίτερα μέσα στη σημερινή πρωτόγνωρη κρίση.

Τα ΜΥΗΕ πρέπει να εξαιρεθούν των προαναφερόμενων διατάξεων για τους παρακάτω λόγους:

1. τα ΜΥΗΕ κατέχουν ελαχιστότατο ποσοστό επί του συνόλου των έργων σύνδεσης για όλες τις ΑΠΕ. Συγκεκριμένα:
Οι συνολικές οριστικές προσφορές σύνδεσης των ΜΥΗΕ ανέρχονται στο 2,6% ( 143,5 ΜW) της συνολικής ισχύος των οριστικών προσφορών σύνδεσης που έχουν χορηγηθεί για όλες τις ΑΠΕ ( 5,4 GW). Εξ αυτών μόνο τα 105,94 ΜW κατέχουν οριστική προσφορά σύνδεσης σε ισχύ και εξ αυτών των 105,94 ΜW μόνο τα 28,90 ΜW έχουν υλοποιήσιμο τρόπο σύνδεσης στην Μ.Τ., ποσοστό 0,5% της συνολικής ισχύος των προσφορών σύνδεσης για όλες τις ΑΠΕ.
2. Σταθεροποιούν το δίκτυο παράγοντας ενέργεια βάσης, μειώνοντας το ρυθμιστικό κόστος του δικτύου, επιτρέποντας την περαιτέρω διείσδυση τεχνολογιών ΑΠΕ με στοχαστική συμπεριφορά
3. Υστερούν όσων αναφορά τον εθνικό στόχο για το 2020 με ενδιάμεσο σταθμό το 2014 με ετήσια διείσδυση μικρότερη από 5% παρασάγγας απέχουσα από το μέσο όρο διείσδυσης των ΑΠΕ
4. Έχουν ουσιαστική αδειοδοτική διαδικασία μετά τους όρους σύνδεσης με αβέβαιη έκβαση
5. Στις περιπτώσεις κοινών όρων σύνδεσης σε 5,8,10 έργα, είναι αδιανόητο ο επενδυτής να δώσει εγγυητική όταν το έργο του εξαρτάται και από άλλους επενδυτές ως προς την ωρίμανση των έργων και την κοινή πληρωμή τους.
6. Στη σημερινή πρωτόγνωρη χρηματοπιστωτική συγκυρία και αβεβαιότητα, δεν είναι δυνατό να ζητούνται εγγυητικές επιστολές όταν υπάρχει σοβαρή περίπτωση να χάσει ο επενδυτής τα χρήματά του λόγω μη εξασφάλισης της χρηματοδότησης, αλλαγή της πολιτικής των τραπεζών κατά τη διάρκεια υλοποίησης της επένδυσης, αβεβαιότητες του αναπτυξιακού νόμου και λοιπών μη προβλέψιμων καταστάσεων
7. Οι διατάξεις αυτές σε συνδυασμό και με την έκτακτη εισφορά καθιστούν απαγορευτική τη διάχυση των ΑΠΕ στη μικρή και μικρομεσαία επιχείρηση, που αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων ΜΥΗΕ έως τώρα και οδηγούν σε σταδιακό αφελληνισμό όλων των ΑΠΕ.
8. Η χορήγηση εγγυήσεων των επιχειρήσεων έναντι του κράτους προϋποθέτει και το αυτονόητο, την χορήγηση δηλαδή αντίστοιχων εγγυήσεων του κράτους έναντι των επιχειρήσεων. Προϋποθέτει δηλαδή ότι το κράτος θα τηρήσει την υπογραφή του και δεν θα αλλάζει συνεχώς τους όρους του παιχνιδιού (νόμους, συμβάσεις, κλπ). Ιδιαίτερα αν μιλάμε για μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις (που αποτελούν την συντριπτική πλειοψηφία του κλάδου των ΜΥΗΕ) η πολιτική αυτή με τις τόσες αντιφάσεις και αβεβαιότητες είναι μαθηματικά βέβαιο ότι οδηγεί στην καταστροφή τους.
Προϋποθέτει ότι το κράτος θα τηρήσει το νομικό πλαίσιο που το ίδιο έχει θεσπίσει έτσι ώστε να μπορέσει ο επενδυτής να ολοκληρώσει την διαδικασία αδειοδότησης εντός των θεσμοθετημένων προθεσμιών χωρίς να θέτει νέα εμπόδια.
Προϋποθέτει ότι το κράτος θα έχει ένα σταθερό Εθνικό Ενεργειακό σχεδιασμό για την διείσδυση των ΑΠΕ, για την μικρή αποκεντρωμένη παραγωγή, την συμμετοχή των μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων στην παραγωγή ενέργειας, στην παραγωγή ενέργειας που θα σέβεται το περιβάλλον και τις τοπικές κοινωνίες , θα δημιουργήσει ένα ασφαλές επενδυτικό περιβάλλον έτσι ώστε να μπορέσει κάποιος να επενδύσει.
Προϋποθέτει ότι το κράτος θα εξασφαλίσει ένα υγιές τραπεζικό και χρηματοπιστωτικό περιβάλλον το οποίο θα στηρίξει την επιχειρηματικότητα, ιδιαίτερα την μικρή επιχειρηματικότητα. Εκτός κι αν υπάρχουν άλλοι τρόποι να γίνει αυτό.
Με λίγα λόγια πρέπει πρώτα το κράτος να είναι φερέγγυο και συνεπές απέναντι στις υποχρεώσεις του και μετά να ζητά το ίδιο από τους «αντισυμβαλλόμενους» του.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:
1. Την απόσυρση της υποχρέωσης προσκόμισης εγγυητικής επιστολής για τα ΜΥΗΕ. και του κόστους διατήρησης των αδειών παραγωγής
2. Η θεσμοθετούμενη προτεραιότητα στο δίκτυο των ΜΥΗΕ (την οποία χαιρετίζουμε) να διευκρινισθεί ότι ισχύει και στα έργα που διαθέτουν προσωρινούς ή οριστικούς όρους σύνδεσης.
3.Άμεσα πρέπει να χορηγηθούν και άλλες δεσμευτικές προσφορές σύνδεσης σε νέα έργα Α.Π.Ε. μέχρι μια εύλογη υπερδέσμευση (overbooking) του διαθέσιμου ηλεκτρικού χώρου (π.χ. στο διπλάσιο) ανά περιοχή.
Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι ο ΑΔΜΗΕ και ο ΔΕΔΔΗΕ δεν θα αντιμετωπίσουν το (ούτως ή άλλως απίθανο έως αδύνατο) ενδεχόμενο να υλοποιηθούν όλα τα έργα και να αδυνατούν να τα εξυπηρετήσουν, στις νέες δεσμευτικές προσφορές που θα χορηγούν μέσω του overbooking στα νέα έργα θα περιλαμβάνεται ειδικός όρος σύμφωνα με τον οποίο, εάν κατά την λειτουργία των έργων εμφανιστεί πρόβλημα ασφάλειας του ηλεκτρικού συστήματος επειδή έχουν τελικά υλοποιηθεί περισσότερα έργα Α.Π.Ε. από όσα αυτό είναι δυνατό να δεχθεί, τότε τα έργα αυτά θα περικόπτονται κατά προτεραιότητα.
4. Αμεση υλοποίηση των έργων υποδομής (δίκτυα) ιδιαίτερα σε περιοχές υψηλού ενεργειακού δυναμικού όπου υπάρχουν πολλές αιτήσεις που δεν μπορούν να ικανοποιηθούν ή «ικανοποιούνται» με την κοροϊδία των κοινών όρων σύνδεσης που στην ουσία ακυρώνουν την υλοποίηση των έργων που εμπλέκονται σε αυτούς.

Ως προς τις επιμέρους ρυθμίσεις του νομοσχεδίου, ο ΕΣΜΥΕ καταθέτει τις απόψεις του στο κατά άρθρο σχολιασμό.

#18 Σχόλιο Από ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΜΙΚΡΩΝ ΥΔΡΟΗΛΕΚΤΡΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ (ΕΣΜΥΕ) Στις 12 Δεκέμβριος, 2012 @ 19:59

Αρθρο 1. παρ.2: «Με την υπογραφή της σύμβασης σύνδεσης το ποσό της εγγυητικής επιστολής μειώνεται κατά το ήμισυ.»
Προφανώς η εγγυητική επιστολή έχει το όποιο «νόημα» μέχρι τη θέση σε ισχύ της σύμβασης σύνδεσης. Με αυτήν ρυθμίζονται θέματα αποπληρωμής του κόστους των έργων και καταβάλλεται το σύνολο του τιμήματος για την κατασκευή των έργων. Άρα γιατί να παραμείνει η μισή εγγυητική;

Αρθρο1. παρ. 3β: «εκκρεμεί αίτημα για χορήγηση Οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης, εφόσον δεν συναφθεί σύμβαση σύνδεσης με το Σύστημα ή το Δίκτυο ή δεν χορηγηθεί άδεια εγκατάστασης εντός διαστήματος έξι (6) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος»
Λόγω της πολυπλοκότητας της αδειοδοτικής διαδικασίας των ΜΥΗΕ (απαιτούνται κι άλλες άδειες μετά την ΕΠΟ όπως π.χ. άδεια χρήσης νερού), το διάστημα των 6 μηνών πρέπει να διευρυνθεί στους 24 μήνες.

Αρθρο 1. παρ.5: 5. Αιτήσεις για χορήγηση προσφορών σύνδεσης σταθμών ηλεκτροπαραγωγής των περιπτώσεων δ΄ και ζ΄ έως και ιε΄ του πίνακα τιμολόγησης παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας, της περίπτωσης β΄, της παραγράφου 1 του άρθρου 13 του ν. 3468/2006 (Α΄ 129), όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 2 του άρθρου 5 του ν. 3851/2010 (Α΄ 85), οι οποίες υποβάλλονται μέχρι τις 30.06.2013, εξετάζονται από τον αρμόδιο Διαχειριστή κατά προτεραιότητα έναντι λοιπών αιτήσεων.».

Η παράγραφος αυτή πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

«5. Αιτήσεις για χορήγηση προσφορών σύνδεσης σταθμών ηλεκτροπαραγωγής των περιπτώσεων δ΄ και ζ΄ έως και ιε΄ του πίνακα τιμολόγησης παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας, της περίπτωσης β΄, της παραγράφου 1 του άρθρου 13 του ν. 3468/2006 (Α΄ 129), όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 2 του άρθρου 5 του ν. 3851/2010 (Α΄ 85), οι οποίες υποβάλλονται ή έχουν υποβληθεί ή έχει εκδοθεί προσφορά σύνδεσης (οριστική ή μη) μέχρι τις 30.06.2014, εξετάζονται ή να επανεξετάζονται αυτοδίκαια από τον αρμόδιο Διαχειριστή κατά προτεραιότητα έναντι λοιπών αιτήσεων.»

Σε διαφορετική περίπτωση, η προτεραιότητα των ΜΥΗΕ στα δίκτυα δε θα επιφέρει καμία αλλαγή στο ρυθμό διείσδυσης.

#19 Σχόλιο Από Τάκης Γιαννουλόπουλος Στις 12 Δεκέμβριος, 2012 @ 22:42

Βρίσκομαι στον χώρο των ΑΠΕ τα τελευταία 7 έτη. Αυτό που διαπιστώνω είναι συνεχείς αλλαγές στο νομοθετικό πλαίσιο το οποίο προκαλεί αστάθεια και ανασφάλεια στην αγορά.
Όσον αφορά τις μικρές ανεμογεννήτριες ταλανίζονται τα τελευταία 2 χρόνια χωρίς να έχει γίνει ούτε μία εγκατάσταση ως σήμερα. Δεδομένου ότι ήδη υπάρχουν πάρα πολλές αιτήσεις για χορήγηση όρων σύνδεσης και ότι οι συγκεκριμένες εγκαταστάσεις είναι περιβαλλοντικά φιλικές και εξοικιώνουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον άνθρωπο με την αιολική ενέργεια, προτείνεται να συμπεριληφθούν και τα αιτήματα που αφορούν τις μικρές ανεμογεννήτριες στις κατά προτεραιότητα εξεταζόμενες αιτήσεις.
Εκτιμώ ότι αυτό αποτελεί πραγματικά θετικό βήμα για την προώθηση των ΑΠΕ και δη της αιολικής ενέργειας που αποτελεί την αιχμή του δόρατος.

#20 Σχόλιο Από Μπαρδας Δημήτριος Στις 13 Δεκέμβριος, 2012 @ 14:13

Οι μονάδες βιοαερίου έχουμε την εντύπωση οτι πρεπει να εξαιρεθούν απο την υποχρέωση προσκόμισης επιστολης τραπεζας και εγγυητικης επιστολης διοτι ,με δεδομενο το δυσκολο επενδυτικο περιβαλλον θα ειναι μια ανάσα για τους επενδυτές αλλα και διοτι οι αιτήσεις που υποβάλλονται ειναι ελάχιστες και η ισχύς που τελικα θα καλύψουν εαν υλοποιηθούν όλες δε θα δημιουργήσουν κανενα πρόβλημα στο δίκτυο.Τέλος να μην λησμονούμε οτι και απο τα Φ/Β στο ξεκίνημα τους δεν υπήρχε αυτή η δέσμευση.

#21 Σχόλιο Από Ινστιτούτο Ενέργειας ΝΑ Ευρώπης (ΙΕΝΕ) Στις 13 Δεκέμβριος, 2012 @ 15:21

Παρατηρήσεις Επιτροπής ΑΠΕ του Ινστιτούτου Ενέργειας ΝΑ Ευρώπης (ΙΕΝΕ)
στο Σχέδιο Νόμου του ΥΠΕΚΑ «Ρυθμίσεις θεμάτων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (Α.Π.Ε.) και άλλες διατάξεις», για διαβούλευση από 03/12/2012

Οι παρατηρήσεις που ακολουθούν αναφέρονται συνολικά στο νομοσχέδιο και δεν αφορούν κάποια συγκεκριμένα άρθρα.

1. Το Ν/Σ αναφέρεται σε τροποποιήσεις Άρθρων προηγούμενων αναποτελεσματικών νόμων, κάτι που οδηγεί και πάλι στην ακολουθούμενη συνταγή της αποτυχίας. Με το Ν/Σ και τις δεκάδες υπουργικές αποφάσεις που θα ακολουθήσουν επιβεβαιώνεται και επαυξάνεται η γραφειοκρατία προσθέτοντας νέα εμπόδια στην ανάπτυξη των ΑΠΕ, με συνέπεια να επιβαρύνονται και να τιμωρούνται όσοι έχουν την πρόθεση να επενδύσουν στις ΑΠΕ. Αναμφίβολα, το κόστος της ανάπτυξης των ΑΠΕ επαυξάνεται επιβαρύνοντας τις επενδύσεις και την οικονομία, αντί να στοχεύει στην μεγιστοποίηση του κοινωνικού και οικονομικού οφέλους.
Η ανάπτυξη των ΑΠΕ με τα αναμενόμενα οφέλη δεν μπορεί να γίνει μέσα από αυτή την πανσπερμία νόμων και αποφάσεων και με παραπομπές σε άλλους αδόκιμους νόμους επιμένοντας στη γραφειοκρατία και προσθέτοντας εμπόδια και επιβαρύνσεις.
Προτείνεται, για κάθε μορφή ΑΠΕ ένα αυτοτελές, απλό αλλά ουσιαστικό θεσμικό πλαίσιο λόγω των τεχνικών ιδιαιτεροτήτων που χαρακτηρίζουν την κάθε μορφή ΑΠΕ, και την κάθε τεχνολογία. Ειδικότερα σημειώνεται ότι το θέμα της ανάπτυξης των μεγάλων υδροηλεκτρικών είναι πολύ σημαντικό για τη χώρα συγκεντρώνοντας το γενικότερο ενδιαφέρον λόγω της φύσης τους και ως εκ τούτου δεν μπορεί να εξαντλείται στις λίγες γραμμές για να ακολουθήσουν και αυτά τις χρονοβόρες διαδικασίες των ΜΥΗΣ.
Η αδειοδοτική διαδικασία οφείλει να κινείται μέσα σε ένα σαφές και ουσιαστικό θεσμικό πλαίσιο με πλήρη διαφάνεια και μηδενικό κόστος, καθώς και σε συγκεκριμένο χρόνο ολοκλήρωσης για να προσφέρει τα οφέλη στην οικονομία αλλά και σε επενδυτές και καταναλωτές.
2. Η πρόσβαση και η σύνδεση των μονάδων ΑΠΕ στο δίκτυο αποτελεί την κρίσιμη παράμετρο για την ανάπτυξη των ΑΠΕ. Η έννοια του κορεσμένου δικτύου δεν έχει θέση τουλάχιστον στο εθνικό σύστημα και επομένως στους νόμους.
Η συγκρότηση και υιοθέτηση ενός ενιαίου τιμολογίου επέκτασης δικτύου και σύνδεσης των ΑΠΕ τόσο στο δίκτυο διανομής όσο και στο σύστημα θα εξυπηρετούσε αμφότερες τις πλευρές και θα συνέβαλε στην διαφάνεια. Η βέλτιστη εκμετάλλευση του δυναμικού του δικτύου για την σύνδεση των ΑΠΕ μπορεί να γίνει με την απλοποίηση και γενναία συντόμευση των διαδικασιών αδειοδότησης.
Το προτεινόμενο Ν/Σ κινείται αποσπασματικά και σε λάθος δρόμο και ως εκ τούτου δεν προσφέρεται για βελτιώσεις.
Η ανάπτυξη των ΑΠΕ στη χώρα χρειάζεται συνολική αντιμετώπιση για να οδηγηθεί στο μέλλον και με τα αναμενόμενα οφέλη.

#22 Σχόλιο Από RF ENERGY A.E. Στις 13 Δεκέμβριος, 2012 @ 17:39

Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,

Σκοπός της παρούσας επιστολής μας είναι η συμμετοχή μας στη δημόσια διαβούλευση για το σχέδιο νόμου «Ρυθμίσεις θεμάτων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και άλλες διατάξεις». Από το σχέδιο νόμου εξάγεται το συμπέρασμα ότι με τις προτεινόμενες αλλαγές γίνεται μια προσπάθεια εξορθολογισμού του χώρου των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Παρόλα αυτά υπάρχουν ορισμένα σημεία τα οποία θα προσθέσουν αρκετά προβλήματα, τα οποία θα έχουν σαν αποτέλεσμα τη δραστική μείωση έργων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Για το λόγο αυτό, προτείνουμε τα εξής:

1. Στο άρθρο 1 παράγραφος 2 το ύψος της εγγυητικής επιστολής να ορίζεται ανά μονάδα ονομαστικής ισχύος του αιτήματος σε μεγαβάτ (MW), σε εκατόν είκοσι χιλιάδες Ευρώ (€ 120.000) για το τμήμα της ισχύος έως και 1 MW, εβδομήντα χιλιάδες Ευρώ (€ 70.000) για το τμήμα της ισχύος από 1 MW έως και 10 MW, σαράντα χιλιάδες Ευρώ (€ 40.000) για το τμήμα της ισχύος από 10 MW έως και 100 MW, είκοσι χιλιάδες Ευρώ (€ 20.000) για το τμήμα της ισχύος από 100 MW έως και 250 MW και δέκα χιλιάδες Ευρώ (€ 10.000) για το τμήμα της ισχύος πάνω από 250MW.
2. Στο άρθρο 2 παράγραφος 1 το ετήσιο τέλος για έργα με ονομαστική ισχύ πάνω από 100MW να ορίζεται σε 150.000€ ανεξαρτήτως της ισχύος του έργου, ποσό το οποίο θα είναι είναι πάγιο και δεν θα προσαυξάνεται.

Τέλος, στα πλαίσια του παρόντος σχεδίου νόμου θα πρέπει να δρομολογηθεί η τροποποίηση του άρθρου 5 του Ν. 3851/2010 που καθορίζει την τιμολόγηση της ενέργειας που παράγεται από σταθμούς Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. προς αποκατάσταση της ίσης αντιμετώπισης όλων των επενδύσεων του χώρου και την εξασφάλιση της βιωσιμότητας τους. Πιο συγκεκριμένα σύμφωνα με την υφιστάμενη διατύπωση του εν λόγω άρθρου, η καθορισμένη τιμή πώλησης της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από σταθμούς Α.Π.Ε. σε Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά και οι οποίοι συνδέονται στο Σύστημα μέσω νέας υποθαλάσσιας διασύνδεσης προσαυξάνεται σε ποσοστό έως και 25% της ήδη αυξημένης τιμής πώλησης που ισχύει για τα Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά.

Επομένως για ένα αιολικό πάρκο που συνδέεται στο Διασυνδεδεμένο Σύστημα η τιμή πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας είναι 87,85 €/MWh ενώ για ένα αιολικό πάρκο σε ένα Μη Διασυνδεδεμένο Νησί που συνδέεται στο Σύστημα μέσω νέας υποθαλάσσιας διασύνδεσης, η τιμή πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας είναι έως και 124,31 €/MWh (99,45 €/MWh + 25%). Η εν λόγω αυξημένη τιμή πώλησης της ηλεκτρικής ενέργειας ορθά καθορίζεται με τον τρόπο αυτό για τα εν λόγω έργα καθώς η κατασκευή της υποθαλάσσιας γραμμής διασύνδεσης ανεβάζει κατακόρυφα το κόστος κατασκευής των έργων συγκριτικά με τα «συμβατικά» έργα που συνδέονται απευθείας στο Σύστημα της χώρας ενώ παράλληλα δίνει κίνητρο να πραγματοποιηθούν επενδύσεις σε περιοχές με υψηλό εκμεταλλεύσιμο αιολικό δυναμικό, όπως τα νησιά, που δε θα ήταν βιώσιμες σε διαφορετική περίπτωση επιτυγχάνοντας παράλληλα τη Διασύνδεση τους με το Σύστημα, γεγονός που τα καθιστά ανεξάρτητα από ρυπογόνες και ακριβές τοπικές μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.

Παρόλα αυτά έχει παρατηρηθεί ότι σε περιοχές όπου το δίκτυο είναι κορεσμένο και είτε δεν προβλέπεται η επέκτασή του είτε η σχεδιασμένη επέκτασή του απαιτεί πολλά χρόνια μέχρι να υλοποιηθεί, οι επενδυτές, προκειμένου να αναπτύξουν τα επενδυτικά τους σχέδια, αναγκάζονται ουσιαστικά να συμπεριλαμβάνουν σε αυτά νέες υποθαλάσσιες γραμμές μεταφοράς προκειμένου να διασυνδεθούν τα έργα τους στο Σύστημα της χώρας. Κατ’ αυτό τον τρόπο οι εν λόγω επενδύσεις επιβαρύνονται με το κόστος ανάπτυξης των νέων υποθαλάσσιων γραμμών μεταφοράς χωρίς ωστόσο να επωφελούνται της διάταξης του νόμου που προβλέπει την αυξημένη τιμή πώλησης της ηλεκτρικής ενέργειας, όπως ορίζεται παραπάνω, με αποτέλεσμα να παραμένει στα 87,85 €/MWh.

Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω και προκειμένου να μην υπάρχει διαφορετική μεταχείριση στα έργα που αναπτύσσονται στα μη διασυνδεδεμένα νησιά σε σχέση με αυτά που αναπτύσσονται σε περιοχές με κορεσμένο δίκτυο, ενώ ουσιαστικά και στις δύο περιπτώσεις τα έργα είναι αποκλεισμένα ενεργειακά από το ηπειρωτικό σύστημα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας χωρίς την πραγματοποίηση νέων έργων σύνδεσης, προτείνεται η ακόλουθη τροποποίηση:

Διατύπωση νόμου:

«Η παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια από σταθμούς Α.Π.Ε. που εγκαθίστανται σε Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά και βραχονησίδες της Ελληνικής Επικράτειας και οι οποίοι συνδέονται στο Σύστημα μέσω νέας υποθαλάσσιας διασύνδεσης απαραίτητης για τη διοχέτευση της παραγόμενης ενέργειας, το κόστος της οποίας επιβαρύνονται εξ ολοκλήρου οι κάτοχοι των οικείων αδειών παραγωγής, με εξαίρεση τα τυχόν πρόσθετα έργα της παραγράφου 5 του άρθρου 11 του ν. 3468/2006, όπως ισχύει, τιμολογείται με βάση την τιμή του στοιχείου α΄ για Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά του ανωτέρω πίνακα τιμολόγησης, προσαυξημένη κατά ποσοστό 10% πλέον του ποσοστού επί τοις εκατό που ορίζεται από την τετραγωνική ρίζα του λόγου της ευθείας απόστασης σε χιλιόμετρα μεταξύ της εξόδου του τερματικού υποσταθμού ανύψωσης των σταθμών και του σημείου του υφιστάμενου Συστήματος τα οποία συνδέονται μέσω του νέου έργου σύνδεσης, προς το δεκαπλάσιο της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος των σταθμών σε MW. Η προσαύξηση δεν επιτρέπεται να είναι μεγαλύτερη από 25%. Η προσαύξηση ισχύει και μετά την πιθανή διασύνδεση του νησιού ή της νησίδας και προσθετικά σε πιθανή προσαύξηση της προηγούμενης περίπτωσης γ΄.»

Τροποποίηση:

«Η παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια από σταθμούς Α.Π.Ε. που εγκαθίστανται σε Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά ή Διασυνδεδεμένα με κορεσμένο Δίκτυο και βραχονησίδες της Ελληνικής Επικράτειας και οι οποίοι συνδέονται στο Σύστημα μέσω νέας υποθαλάσσιας διασύνδεσης απαραίτητης για τη διοχέτευση της παραγόμενης ενέργειας, το κόστος της οποίας επιβαρύνονται εξ ολοκλήρου οι κάτοχοι των οικείων αδειών παραγωγής, με εξαίρεση τα τυχόν πρόσθετα έργα της παραγράφου 5 του άρθρου 11 του ν. 3468/2006, όπως ισχύει, τιμολογείται με βάση την τιμή του στοιχείου α΄ για Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά του ανωτέρω πίνακα τιμολόγησης, προσαυξημένη κατά ποσοστό 10% πλέον του ποσοστού επί τοις εκατό που ορίζεται από την τετραγωνική ρίζα του λόγου της ευθείας απόστασης σε χιλιόμετρα μεταξύ της εξόδου του τερματικού υποσταθμού ανύψωσης των σταθμών και του σημείου του υφιστάμενου Συστήματος τα οποία συνδέονται μέσω του νέου έργου σύνδεσης, προς το δεκαπλάσιο της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος των σταθμών σε MW. Η προσαύξηση δεν επιτρέπεται να είναι μεγαλύτερη από 25%. Η προσαύξηση ισχύει και μετά την πιθανή διασύνδεση του νησιού ή της νησίδας και προσθετικά σε πιθανή προσαύξηση της προηγούμενης περίπτωσης γ΄.»

Αιτιολογία:

Θεωρούμε ότι είναι δίκαιο ο Παραγωγός που με την πραγματοποίηση νέας υποθαλάσσιας σύνδεσης ανεξάρτητης από το διασυνδεδεμένο δίκτυο του νησιού απελευθερώνει ενεργειακά μια περιοχή με κορεσμένο δίκτυο, να απολαμβάνει τα ίδια προνόμια είτε η περιοχή αυτή είναι διασυνδεδεμένο είτε μη διασυνδεδεμένο νησί.

Με τιμή,

Για την RF ENERGY Α.Ε

#23 Σχόλιο Από Αρμοδιος Βωβος Στις 14 Δεκέμβριος, 2012 @ 10:20

Σχετικα με την καταθεση εγγυτικης επιστολης

Σημερα η διαδικασια χορηγησης ορων συνδεσης εχει παραλυσει απο τις χιλιαδες αιτησεις που εχουν κατατεθει και εχουν μπλοκαρει την διαδικασια. Οι μηνες αναμονης απο την ωρα της καταθεσης της αιτησης εως την χορηγηση ορων συνδεσης ξεπερνουν τους 18 .Το συστημα εχει παραλυσει απο ολους εκεινους που χωρις κανενα κοστος κατεθεσαν αιτησεις, που δεν υλοποιηθηκαν ποτε.Η καταθεση εγγυτικης επιστολης οπωσδηποτε θα βοηθησει να ξεκαθαρισει η υπαρχουσα κατασταση . Οποιος θελει πραγματικα να προχωρησει , σε ενα συστημα που σημερα εχει γονατισει και πρεπει να παρει μια ανασα , ας δειξει την πραγματικη του προθεση με την καταθεση εγγυτικης επιστολης. Αρα συμφωνω με την καταθεση εγγυτικης σαν προυποθεση για την εξεταση της αιτησης ορων συνδεσης. Διαφωνω με την διαρκεια της εγγυτικης. Ο διαχειριστης πρεπει να μπορει σε ευλογο διαστημα , ας πουμε εως 6 μηνες να χορηγησει τους ορους συνδεσης . Εαν για δικους του λογους δεν μπορει , δεν θα πρεπει να το χρεωθει ο αιτουμενος. Αυτος εχει κανει το δικο του καθηκον. Η εγγυτικη να εχει διαρκεια 6 μηνες και να κοστολογειται αναλογικα με την ζητουμενη ισχυ παραγωγης . Με την χορηγηση ορων συνδεσης και για 6 μηνες περιθωριο , ο αιτουμενος να μην εχει καμια οικονομική υποχρεωση εγγυητικης η οποιασδηποτε τέλους προς το διαχειριστή. Μετα τους 6 μηνες η θα υπογραψει ορους συνδεσης η χανει τους ορους που του εχουν χορηγηθει και η αιτηση παει στο αρχειο. Εαν υπογραψει τους ορους συνδεσης τοτε να πληρωνει, απο το πρωτο ετος , ενα ετησιο τελος διατηρησης του δικαιωματος παραγωγης ηλεκτρικης ενεργειας.

#24 Σχόλιο Από ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΤΑΙΡΙΩΝ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΪΚΩΝ Στις 14 Δεκέμβριος, 2012 @ 10:46

Παρατηρήσεις επί του Σχεδίου Νόμου
“Ρυθμίσεις θεμάτων ΑΠΕ και άλλες διατάξεις”

1. Επί του αρθ. 1, παρ.2 και παρ. 3 που αφορά στην εγγυοδοσία, θα θέλαμε να παρατηρήσουμε τα εξής:

Η απαίτηση για “συνυποβολή επιστολής κατ’ αρχήν ενδιαφέροντος πιστωτικού ιδρύματος για τη χρηματοδότηση του σταθμού” δεν έχει νόημα στην περίπτωση κατά την οποία ο επενδυτής προτίθεται να καλύψει το κόστος με 100% ίδια κεφάλαια, κάτι που αφορά σε αρκετά έργα μικρής σχετικά ισχύος. Δεδομένου ότι αντίστοιχη απαίτηση υπάρχει σήμερα στα έργα φωτοβολταϊκών που εξαιρούνται από την έκδοση άδειας παραγωγής, υπάρχει εμπειρία από περιπτώσεις όπου ο επενδυτής που επιθυμούσε να προχωρήσει σε 100% χρηματοδότηση του έργου του, αντιμετώπιζε αναίτια γραφειοκρατικά προβλήματα προκειμένου να εξασφαλίσει μια επιστολή κατ’ αρχήν ενδιαφέροντος από τράπεζα, την οποία πρακτικά δεν χρειαζόταν. Ακόμα και στην περίπτωση που χρησιμοποιείται τραπεζικός δανεισμός, η επιστολή αυτή δεν αποτελεί δέσμευση και στην πράξη δεν έχει καμία αξία. Στην πραγματικότητα, εξασφάλιση χρηματοδότησης από τράπεζα μπορεί να επιτευχθεί μετά την υπογραφή σύμβασης πώλησης με τον ΛΑΓΗΕ, η οποία έπεται κατά χρονικό διάστημα λίγων μηνών έως και αρκετών ετών (ανάλογα με την ισχύ της Οριστικής Προσφοράς σύνδεσης). Προτείνουμε λοιπόν να απαλειφθεί αυτή η απαίτηση.

Προτείνουμε ακόμη, η υποβολή της εγγυητικής να συναρτάται με την έκδοση της οριστικής προσφοράς σύνδεσης και όχι με την αίτηση γι’ αυτήν. Ο λόγος γι’ αυτό είναι εξαιρετικά απλός. Ο αρμόδιος διαχειριστής καθυστερεί επί μήνες ή και χρόνια ακόμη, όπως έδειξε η πρόσφατη εμπειρία, να προχωρήσει στη διατύπωση οριστικής προσφοράς σύνδεσης. Στην περίπτωση που η υποβολή της εγγυητικής συνδεθεί με την αίτηση προς τον διαχειριστή, ο επενδυτής θα επιβαρύνεται επί μακρόν με μία εγγυητική επιστολή χωρίς να γνωρίζει καν αν θα λάβει θετική απάντηση.

Η διάρκεια της εγγυητικής επιστολής ορίζεται “κατ’ ελάχιστον διετής”. Ο χρόνος αυτός είναι υπερβολικός για έργα μικρής ισχύος που μπορούν να ολοκληρωθούν σε μικρότερο χρονικό διάστημα. Δεδομένου μάλιστα ότι η έκδοση των εγγυητικών επιστολών συνεπάγεται κόστος για τον επενδυτή και το κόστος αυτό συναρτάται και από τη διάρκεια της εγγυητικής επιστολής, προτείνουμε η διάρκεια της εγγυητικής επιστολής να οριστεί “κατ’ ελάχιστον εξαμηνιαία”, αφού κάλλιστα μπορεί να ανανεωθεί για όσο επιπλέον διάστημα χρειαστεί.

Προτείνουμε ακόμη να μην απαιτείται εγγυητική επιστολή για έργα ΑΠΕ μικρότερα των 50 kW, αφού οι τράπεζες, για καθαρά πρακτικούς λόγους και για αποφυγή γραφειοκρατικών διαδικασιών, έχουν ένα κατώτατο χρηματικό όριο για την έκδοση εγγυητικών επιστολών.

Προτείνουμε η παρ. 2 του άρθρου 1 να αντικατασταθεί ως εξής:

Η παράγραφος 4 του άρθρου 8 του ν.3468/2006, όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«4. Ο αρμόδιος Διαχειριστής με απόφασή του χορηγεί μέσα σε τέσσερις (4) μήνες από την κατάθεση σχετικού αιτήματος, μη δεσμευτική Προσφορά Σύνδεσης, για σταθμούς ΑΠΕ ή ΣΗΘΥΑ για τους οποίους απαιτείται η έκδοση άδειας παραγωγής ή που εξαιρούνται από την υποχρέωση λήψης άδειας παραγωγής, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 4, αλλά υπόκεινται σε διαδικασία ΕΠΟ ή ΠΠΔ, ή οριστική Προσφορά Σύνδεσης για σταθμούς ΑΠΕ ή ΣΗΘΥΑ που εξαιρούνται από την υποχρέωση λήψης άδειας παραγωγής, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 4, και δεν υπόκεινται σε διαδικασία ΕΠΟ ή ΠΠΔ. Σε περίπτωση υπέρβασης της προθεσμίας αυτής, ο Διαχειριστής οφείλει να παρέχει έκπτωση στο κόστος σύνδεσης που θα υπολογιστεί απολογιστικά ίση με πέντε τοις εκατό (5%), για κάθε συμπληρωμένο μήνα καθυστέρησης χορήγησης της κατά περίπτωση μη δεσμευτικής ή οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης. Στην περίπτωση που η καθυστέρηση αυτή υπερβεί τους οκτώ (8) μήνες, ο Διαχειριστής είναι υποκείμενος σε διοικητικές κυρώσεις σύμφωνα με τα οριζόμενα στο ν.4001/2011, κατόπιν έγγραφου αιτήματος του δικαιούχου ή αυτεπάγγελτης παρέμβασης της ΡΑΕ.

Προκειμένου για σταθμούς ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ ή ΣΗΘΥΑ:
α) για τους οποίους απαιτείται έκδοση άδειας παραγωγής, ο υποψήφιος παραγωγός προσκομίζει στον αρμόδιο Διαχειριστή την απόφαση ΕΠΟ ή πρότυπων περιβαλλοντικών δεσμεύσεων (ΠΠΔ) του σταθμού, εφόσον απαιτείται κατά περίπτωση, προκειμένου για την έκδοση οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης, που δεσμεύει τον αρμόδιο Διαχειριστή και τον δικαιούχο για τρία (3) έτη από την ημερομηνία χορήγησής της, με την προϋπόθεση ότι κατατίθεται από τον δικαιούχο εγγυητική επιστολή, εντός τριών (3) μηνών από την ημερομηνία έκδοσης οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης.
β) που εξαιρούνται από την υποχρέωση λήψης άδειας παραγωγής, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 4, αλλά υπόκεινται σε διαδικασία ΕΠΟ ή ΠΠΔ, ο υποψήφιος παραγωγός προσκομίζει στον αρμόδιο Διαχειριστή την απόφαση ΕΠΟ ή της ΠΠΔ του σταθμού, εφόσον απαιτείται κατά περίπτωση, προκειμένου για την έκδοση οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης, που δεσμεύει τον αρμόδιο Διαχειριστή και τον δικαιούχο για έξι (6) μήνες από την ημερομηνία χορήγησής της, με την προϋπόθεση ότι κατατίθεται από τον δικαιούχο εγγυητική επιστολή, εντός τριών (3) μηνών από την ημερομηνία έκδοσης οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης.
γ) που εξαιρούνται από την υποχρέωση λήψης άδειας παραγωγής, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 4, και από την υποχρέωση έκδοσης απόφασης ΕΠΟ, ή τους σταθμούς του τρίτου εδαφίου της παραγράφου 13 του άρθρου 8 του παρόντος, ο αρμόδιος Διαχειριστής με απόφασή του χορηγεί εξαρχής οριστική Προσφορά Σύνδεσης, που δεσμεύει τον αρμόδιο Διαχειριστή και τον δικαιούχο και ισχύει για έξι (6) μήνες από την ημερομηνία χορήγησής της, με την προϋπόθεση ότι κατατίθεται από τον δικαιούχο εγγυητική επιστολή εντός τριών (3) μηνών από την ημερομηνία έκδοσης οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης.

Σε όλες τις περιπτώσεις, η μη προσκόμιση εγγυητικής επιστολής εντός της τιθέμενης προθεσμίας έχει ως αποτέλεσμα την ακύρωση της χορηγηθείσας οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης και τη θέση της σχετικής αίτησης στο αρχείο.

Η διάρκεια της εγγυητικής επιστολής είναι κατ΄ ελάχιστον εξαμηνιαία, υποχρεωτικά ανανεούμενη προ της λήξεώς της, και μέχρι τη θέση του σταθμού σε δοκιμαστική λειτουργία ή, εάν δεν προβλέπεται περίοδος δοκιμαστικής λειτουργίας, μέχρι την ενεργοποίηση της σύνδεσής του.

Το ύψος της εγγυητικής επιστολής ορίζεται, ανά μονάδα ονομαστικής ισχύος του αιτήματος σε μεγαβάτ (MW), σε εκατόν είκοσι χιλιάδες Ευρώ (€ 120.000) για το τμήμα της ισχύος έως και 1 MW, εβδομήντα χιλιάδες Ευρώ (€ 70.000) για το τμήμα της ισχύος από 1 MW έως και 10 MW, σαράντα χιλιάδες Ευρώ (€ 40.000) για το τμήμα της ισχύος από 10 MW έως και 100 MW και είκοσι χιλιάδες Ευρώ (€ 20.000) για το τμήμα της ισχύος πάνω από 100MW. Η ανωτέρω εγγυητική επιστολή καταπίπτει υπέρ του ειδικού λογαριασμού του άρθρου 40 του ν. 2773/1999, εάν δεν ανανεωθεί τουλάχιστον τρεις (3) εργάσιμες ημέρες πριν από τη λήξη της ή εάν εντός του χρονικού διαστήματος ισχύος της οριστικής προσφοράς σύνδεσης δεν έχει συναφθεί σύμβαση σύνδεσης. Με την υπογραφή της σύμβασης σύνδεσης το ποσό της εγγυητικής επιστολής μειώνεται κατά το ήμισυ.

Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής καθορίζεται ο τύπος των ανωτέρω εγγυητικών επιστολών, οι ειδικότεροι όροι και προϋποθέσεις για την κατάπτωσή τους, ο τρόπος διάθεσης των εσόδων από αυτές στη ΛΑΓΗΕ ΑΕ και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια. Με όμοια απόφαση μπορεί να μεταβάλλεται το ύψος και η διάρκεια των εγγυητικών επιστολών, καθώς και τα αντίστοιχα όρια ισχύος. Στις περιπτώσεις αυτές, το ύψος των εγγυητικών επιστολών δεν μπορεί να υπερβεί το 50% των τεθέντων στην παρούσα διάταξη ορίων. Με όμοια απόφαση μετά από γνώμη της ΡΑΕ μπορεί να προβλέπονται ειδικότερες προϋποθέσεις για την υποβολή και επιστροφή των εγγυητικών επιστολών σε περιπτώσεις που η σύνδεση των σταθμών με το Εθνικό Διασυνδεδεμένο Σύστημα γίνεται μέσω ειδικού προς τούτο υποθαλάσσιου καλωδίου ή άλλου σύνθετου έργου. Η συνδρομή των προϋποθέσεων που καθορίζονται στην απόφαση του προηγούμενου εδαφίου διαπιστώνεται με απόφαση της ΡΑΕ.

Από την υποχρέωση υποβολής της ανωτέρω εγγυητικής επιστολής εξαιρούνται οι σταθμοί ΑΠΕ που εγκαθίστανται σε κτίρια, ανεξαρτήτως ισχύος. Η διάταξη του προηγούμενου εδαφίου δεν εφαρμόζεται σε περιπτώσεις κτιρίων που στεγάζουν σταθμούς ΑΠΕ. Από την υποχρέωση υποβολής της ανωτέρω εγγυητικής επιστολής εξαιρούνται επίσης όλοι οι σταθμοί ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ ισχύος μικρότερης των 50 kW ανεξαρτήτως χώρου εγκατάστασης.

Εφόσον κατά την ημερομηνία λήξης ισχύος της οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης που χορηγήθηκε για σταθμό του άρθρου 4 έχει συναφθεί η σχετική Σύμβαση Σύνδεσης, η διάρκεια ισχύος της Προσφοράς Σύνδεσης παρατείνεται έως την ημερομηνία κατάπτωσης της σχετικής εγγυητικής επιστολής ή άλλως έως τη θέση του σταθμού σε δοκιμαστική λειτουργία ή, εάν δεν προβλέπεται περίοδος δοκιμαστικής λειτουργίας, μέχρι την ενεργοποίηση της σύνδεσής του.

Τα αιτήματα χορήγησης Προσφοράς Σύνδεσης για σταθμούς ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ ισχύος έως και 8 MW υποβάλλονται από τους ενδιαφερόμενους στον Διαχειριστή του Δικτύου (ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε.) ενώ τα αιτήματα για σταθμούς ισχύος άνω των 8 MW υποβάλλονται από τους ενδιαφερόμενους στο Διαχειριστή του Συστήματος (ΑΔΜΗΕ Α.Ε.). Οι Διαχειριστές χορηγούν αντιστοίχως τις σχετικές Προσφορές Σύνδεσης, συνεργαζόμενοι όπου αυτό απαιτείται. Σε περίπτωση που η ΔΕΔΔΗΕ ΑΕ διαπιστώνει αδυναμία σύνδεσης σταθμών του άρθρου 3 στο Δίκτυο, διαβιβάζει το σχετικό αίτημα για χορήγηση Προσφοράς Σύνδεσης στην ΑΔΜΗΕ ΑΕ. Είναι δυνατή η υποβολή κοινού αιτήματος για χορήγηση Προσφοράς Σύνδεσης στην ΑΔΜΗΕ ΑΕ που αφορά σε περισσότερους σταθμούς του άρθρου 3, όταν η ισχύς αυτών ξεπερνά το όριο των 8 MW, εφόσον η σύνδεση γίνεται μέσω νέου αποκλειστικού δικτύου.

Η προτεραιότητα στην έκδοση οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης και δέσμευσης του αντίστοιχου ηλεκτρικού χώρου τηρείται με βάση την ημερομηνία υποβολής από τον δικαιούχο στον αρμόδιο Διαχειριστή, της απόφασης ΕΠΟ ή ΠΠΔ του σταθμού, κατά περίπτωση για τις περιπτώσεις α) και β), και πλήρους φακέλου για την περίπτωση γ). Εάν κατά την υποβολή από τον δικαιούχο στον αρμόδιο Διαχειριστή της απόφασης ΕΠΟ ή ΠΠΔ του σταθμού, κατά περίπτωση για τις περιπτώσεις α) και β), δεν υφίσταται διαθέσιμη χωρητικότητα, ο αρμόδιος Διαχειριστής χορηγεί τροποποιημένη, σε σχέση με τη μη δεσμευτική, οριστική Προσφορά Σύνδεσης με ισοδύναμους, κατά το δυνατό, τεχνικούς και οικονομικούς όρους.

Στις περιπτώσεις α) και β), η έκδοση της οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης θα πρέπει να γίνει εντός μηνός από την υποβολή της απόφασης ΕΠΟ ή ΠΠΔ του σταθμού. Σε περίπτωση υπέρβασης της προθεσμίας αυτής, ο Διαχειριστής οφείλει να παρέχει έκπτωση στο κόστος σύνδεσης που θα υπολογιστεί απολογιστικά ίση με δέκα τοις εκατό (10%), για κάθε συμπληρωμένο μήνα καθυστέρησης χορήγησης της οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης. Στην περίπτωση που η καθυστέρηση αυτή υπερβεί τους τέσσερις (4) μήνες, ο Διαχειριστής είναι υποκείμενος σε διοικητικές κυρώσεις σύμφωνα με τα οριζόμενα στο ν.4001/2011, κατόπιν έγγραφου αιτήματος του ενδιαφερόμενου ή αυτεπάγγελτης παρέμβασης της ΡΑΕ.

Η διάρκεια ισχύος της οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης υπολογίζεται από την ημερομηνία οριστικοποίησής της. Ειδικά στην περίπτωση των σταθμών ΑΠΕ που υποχρεούνται σε έκδοση απόφασης ΕΠΟ ή ΠΠΔ, η διάταξη του προηγούμενου εδαφίου ισχύει υπό την προϋπόθεση ότι ο δικαιούχος υποβάλει στον αρμόδιο Διαχειριστή την απόφαση ΕΠΟ ή ΠΠΔ του σταθμού, κατά περίπτωση, εντός ενός (1) μήνα από τη χορήγηση τους, άλλως η διάρκεια ισχύος της οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης υπολογίζεται από την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης ΕΠΟ ή ΠΠΔ του σταθμού κατά περίπτωση».

Προτείνουμε η παρ. 3 του άρθρου 1 να αντικατασταθεί ως εξής:

“3. Η υποχρέωση υποβολής της εγγυητικής επιστολής της παραγράφου 4 του άρθρου 8 του ν. 3468/2006 καταλαμβάνει και όλες τις περιπτώσεις που μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου έχει χορηγηθεί Οριστική Προσφορά Σύνδεσης, εφόσον δεν συναφθεί σύμβαση σύνδεσης με το Σύστημα ή το Δίκτυο ή δεν χορηγηθεί άδεια εγκατάστασης εντός διαστήματος έξι (6) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος. Η εγγυητική επιστολή του προηγούμενου εδαφίου υποβάλλεται στον διαχειριστή, ο οποίος έχει χορηγήσει την οριστική προσφορά σύνδεσης, εντός διαστήματος επτά (7) μηνών από τη δημοσίευση του παρόντος. Το ύψος της εγγυητικής επιστολής ισούται με το ήμισυ της προβλεπόμενης στην παράγραφο 4 του άρθρου 8 του ν. 3468/2006 και δεν μειώνεται με την υπογραφή της σύμβασης σύνδεσης. Εάν δεν υποβληθεί εγκαίρως κατά τα ανωτέρω η εγγυητική επιστολή, η οριστική προσφορά σύνδεσης λήγει αυτοδικαίως με την παρέλευση του ανωτέρω διαστήματος των επτά (7) μηνών, ο δε διαχειριστής που έχει χορηγήσει την οριστική προσφορά σύνδεσης ενημερώνει με επιστολή του τον κάτοχο για την αυτοδίκαιη λήξη της”.

2. Επί του αρθ. 1, παρ.4 που αφορά στην καταβολή διαχειριστικής αμοιβής υπέρ του αρμόδιου διαχειριστή για την εξέταση των αιτημάτων για χορήγηση Προσφοράς Σύνδεσης, θέλουμε να παρατηρήσουμε πως ο διαχειριστής έχει παραβιάσει κατάφορα και επανειλημμένως την προθεσμία των τεσσάρων μηνών που επιβάλλει ο ν.3851/2010 για την χορήγηση Προσφοράς Σύνδεσης, με αποτέλεσμα να ζημιωθούν χιλιάδες επενδυτές. Αν λοιπόν θεσπιστεί διαχειριστική αμοιβή υπέρ του διαχειριστή, θα πρέπει αντίστοιχα να οριστεί και αποζημίωση για τον επενδυτή σε περίπτωση που ο διαχειριστής δεν είναι συνεπής με τις υποχρεώσεις του (βλέπε παραπάνω προτάσεις για τροποποίηση της παρ.2 του αρθ.1).

3. Προτείνουμε να καταργηθεί πλήρως η παρ. 6 του αρθ. 1. Το άρθρο αυτό θέτει, μεταξύ άλλων, όρια στις χορηγηθείσες άδειες παραγωγής και προσφορές σύνδεσης με αναλογία 3:1 σε σχέση με τον καθαρά ενδεικτικό στόχο ανά τεχνολογία, ο οποίος όμως προβλέπεται να αλλάζει ανά διετία με απλή υπουργική απόφαση. Δεν κατανοούμε συνεπώς αυτόν τον περιορισμό του 3:1, δεδομένου του δυναμικού χαρακτήρα της διαδικασίας.

4. Προτείνουμε επίσης να καταργηθεί η παρ. 7 του αρθ. 1 που θέτει, με απλή υπουργική απόφαση, “τέλος διατήρησης” σε μια εξαίρεση από την άδεια παραγωγής που προβλέπεται από το ν.3468/2006. Η εξαίρεση αυτή δεν συνιστά καν διαπιστωτική πράξη και παρέχεται αυτοδίκαια από το νόμο. Γιατί λοιπόν θα πρέπει να καταβάλλεται τέλος διατήρησης του δικαιώματος αυτού και να υπάρχουν μάλιστα και “συνέπειες” από την άσκησή του;

5. Επί του αρθ. 6 που αφορά στους όρους και προϋποθέσεις για εγκατάσταση μικρών ανεμογεννητριών, θα θέλαμε να παρατηρήσουμε τα εξής:

Στην παρ. 3 αναφέρεται πως “μπορεί να προβλέπεται ο συμψηφισμός παραγόμενης και καταναλισκόμενης ενέργειας σε εγκαταστάσεις που βρίσκονται στον ίδιο χώρο στον οποίο αναπτύσσεται ο σταθμός”. Αν εννοείται χρηματικός συμψηφισμός πωλούμενης και καταναλισκόμενης ενέργειας κατά το πρότυπο των οικιακών φωτοβολταϊκών, τότε απαιτείται επαναδιατύπωση προς άρση τυχόν παρεξηγήσεων. Αν όμως υπονοείται συμψηφισμός με την έννοια του net metering, τότε θα πρέπει να απαλειφθεί τελείως αυτή η πρόβλεψη, αφού δεν προβλέπεται στο ορατό μέλλον και για αρκετά ακόμη χρόνια το ανηγμένο κόστος της αιολικής κιλοβατώρας από μικρές ανεμογεννήτριες να ανταγωνιστεί την τιμή αγοράς από το δίκτυο. Γι’ αυτό άλλωστε ο νομοθέτης ορθά όρισε στο ν.3851/2010 μια αρκετά υψηλή εγγυημένη τιμή πώλησης για τις μικρές ανεμογεννήτριες, για να δώσει μια ευκαιρία στη νέα αυτή αγορά να αναπτυχθεί.

Σε ότι αφορά στην παρ. 5 του ίδιου άρθρου, πιστεύουμε ότι θα πρέπει να απαλειφθεί πλήρως, αφού θέτει αναίτια εμπόδια στην επιχειρηματικότητα και παρεμβαίνει ακόμη και στη σύνθεση εταιρικών σχημάτων που επιθυμούν να επενδύσουν σε έργα μικρής κλίμακας. Πρόκειται για γραφειοκρατικό ανοσιούργημα σε μια εποχή που η επιχειρηματικότητα θέλει οξυγόνο για να μπορέσει να αναπνεύσει.

Προκαλεί αλγεινή εντύπωση η αναφορά (αρθ. 19, παρ. 3) στην “έκδοση υπουργικής απόφασης της παραγράφου 4 του άρθρου 3 του ν.2244/94, που θα καθορίζει τους ειδικούς όρους και περιορισμούς δόμησης… για την εγκατάσταση των μικρών ανεμογεννητριών”. Δεκαοκτώ χρόνια μετά (!) και πάλι παραπέμπεται στις καλένδες το θέμα αυτό που μπλοκάρει μια νέα αγορά εν τη γενέσει της.

Ειδικά για τις πολύ μικρές ανεμογεννήτριες που εγκαθίστανται σε οικόπεδα, κτίρια και αγροικίες από οικιακούς καταναλωτές, προτείνουμε να έχουν την ίδια φορολογική αντιμετώπιση με τα οικιακά φωτοβολταϊκά, δηλαδή οι οικιακοί μικροπαραγωγοί να μη χαρακτηρίζονται ως επιτηδευματίες, και να μην έχουν υποχρέωση έκδοσης φορολογικών στοιχείων για την πώληση του ηλεκτρικού ρεύματος που διενεργούν προς τη Δ.Ε.Η. Α.Ε. ή άλλο προμηθευτή.

6. Με αφορμή την ψήφιση ρυθμίσεων που αφορούν στις ΑΠΕ, είναι επιτακτικό πιστεύουμε να υπάρξουν άμεσα διορθώσεις σε πρόσφατες ρυθμίσεις (ν.4093/2012) που υπήρξαν ατυχείς.

Αναφερόμαστε ιδιαίτερα στην αναγκαία παράταση που πρέπει να δοθεί στις περιπτώσεις εκείνες φωτοβολταϊκών έργων για τα οποία έχει συναφθεί σύμβαση πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας ή έχει υποβληθεί αίτηση με πλήρη φάκελο για σύναψη σύμβασης πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας και καλούνται να ενεργοποιήσουν τη σύνδεσή τους εντός απώτατου χρονικού διαστήματος τεσσάρων (4) μηνών από τη δημοσίευση του ν.4093/2012 ή νωρίτερα (δηλαδή πριν τις 12/3/2013). Είναι πασιφανές ότι η ρύθμιση αυτή θέτει σε ρίσκο την υλοποίηση ή/και τη βιωσιμότητα εκατοντάδων έργων και θα πρέπει να υπάρξει μία παράταση 4 μηνών για την προστασία των επενδυτών, πολλοί από τους οποίους απειλούνται πλέον με χρεοκοπία.

Προτείνουμε λοιπόν την αντικατάσταση του πρώτου εδαφίου της παρ. 3 του Ι2. “Ρυθμίσεις ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ” του ν.4093/2012, ως εξής:

“3. Για τους φωτοβολταϊκούς σταθμούς για τους οποίους έως την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου έχει συναφθεί σύμβαση πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας ή έχει υποβληθεί αίτηση με πλήρη φάκελο για σύναψη σύμβασης πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας, ως τιμή αναφοράς λαμβάνεται η τιμή που ίσχυε κατά την ημερομηνία σύναψης της σύμβασης ή υποβολής της αίτησης με πλήρη φάκελο, υπό την προϋπόθεση ότι η έναρξη δοκιμαστικής λειτουργίας ή, εάν δεν προβλέπεται περίοδος δοκιμαστικής λειτουργίας, η ενεργοποίηση της σύνδεσής τους, θα λάβει χώρα:
α. Για τους σταθμούς ισχύος έως και 10 MW, εντός απώτατου χρονικού διαστήματος οκτώ (8) μηνών από τη δημοσίευση του παρόντος ή ενωρίτερα, όποτε συμπληρωθούν δεκαοκτώ (18) μήνες από την υπογραφή της σύμβασης, της παραγράφου 5α) του άρθρου 27Α του ν. 3734/2009, όπως ίσχυε πριν την αντικατάστασή της με τον παρόντα νόμο”.

Εξίσου επιτακτική είναι και η ανάγκη αναπροσαρμογής των αποζημιώσεων που καλείται να πληρώσει ο Διαχειριστής σε περίπτωση μη έγκαιρης ενεργοποίησης της σύνδεσης. Οι αποζημιώσεις που προβλέπει ο ν.4093/2012 είναι εξαιρετικά μικρές σε σχέση με το μέγεθος της ζημίας που υφίσταται ο επενδυτής λόγω καθυστερήσεων του διαχειριστή. Προτείνουμε οι αποζημιώσεις αυτές να αντικατοπτρίζουν την πραγματική απώλεια εσόδων που υφίσταται ο επενδυτής ιδιαίτερα στις περιπτώσεις εκείνες όπου η καθυστέρηση του διαχειριστή επιφέρει σημαντική μείωση της εγγυημένης τιμής που δικαιούται ο επενδυτής λόγω παρέλευσης της σχετικής προθεσμίας που προβλέπει το αρθ. 27Α του ν.3734/2009.

Προτείνουμε λοιπόν την αντικατάσταση του σχετικού εδαφίου της παρ. 2 του Ι2. “Ρυθμίσεις ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ” του ν.4093/2012, ως εξής:

“Σε κάθε περίπτωση η θέση του φωτοβολταϊκού σταθμού σε δοκιμαστική λειτουργία ή, εάν δεν προβλέπεται περίοδος δοκιμαστικής λειτουργίας, η ενεργοποίηση της σύνδεσής του, θα πρέπει να λάβει χώρα εντός προθεσμίας ενός (1) μηνός από την υποβολή σχετικού αιτήματος, εφόσον, κατά την ημερομηνία υποβολής του σχετικού αιτήματος, έχουν ήδη ολοκληρωθεί τα προβλεπόμενα στην οικεία σύμβαση σύνδεσης έργα επέκτασης για σύνδεση ή έχει παρέλθει ο συνομολογημένος στη σύμβαση σύνδεσης χρόνος υλοποίησης των εν λόγω έργων. Εάν παρέλθει άπρακτη η προθεσμία του προηγούμενου εδαφίου και ο ενδιαφερόμενος δεν εξασφαλίσει την τιμή πώλησης που αντιστοιχούσε στην ημερομηνία εμπρόθεσμης κατά τα ως άνω θέσης σε δοκιμαστική λειτουργία ή ενεργοποίησης της σύνδεσης, η ελάχιστη αποζημίωση την οποία υποχρεούται ο διαχειριστής να καταβάλλει στον ενδιαφερόμενο ανέρχεται στο ποσό των πεντακοσίων χιλιάδων ευρώ (500.000 €) ανά μεγαβάτ εγκατεστημένης ισχύος. Παράλληλα, ο ενδιαφερόμενος διατηρεί το δικαίωμα να διεκδικήσει από τον διαχειριστή επιπλέον αποζημιώσεις για το σύνολο των θετικών και αποθετικών ζημιών που αυτός υφίσταται”.

#25 Σχόλιο Από Θάνος Μ. Στις 14 Δεκέμβριος, 2012 @ 11:29

Μιας και η μόνη τεχνολογία ΑΠΕ που θα υπερκαλύψει τον στόχο για το 2014 είναι τα φωτοβολταϊκά, πιστεύω οτι όλες οι υπόλοιπες τεχνολογίες πρέπει να έχουν την ίδια προτεραιότητα εξέτασης.

(σχετ.: Αριθμ. Υ.Α.Π.Ε. /Φ1/2300/οικ.16932, A.Y./Φ1/οικ.19598)

#26 Σχόλιο Από ΕΛΕΤΑΕΝ Στις 14 Δεκέμβριος, 2012 @ 11:41

Αναγκαία η άμεση απόσυρση του σχεδίου νόμου του ΥΠΕΚΑ για τις Α.Π.Ε.

Στις 3 Δεκεμβρίου 2012 το ΥΠΕΚΑ δημοσιοποίησε τις προτάσεις του για ένα νέο σχέδιο νόμου για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Το σχέδιο αυτό έχει ήδη προκαλέσει μεγάλη αναστάτωση στους επενδυτές αιολικής ενέργειας αφού το βέβαιο αποτέλεσμα που θα επιτύχει είναι η παύση της αναπτυξιακής δραστηριότητας στον τομέα και η ακύρωση ώριμων επενδύσεων. Στο συνημμένο σημείωμα θα βρείτε αναλυτικά το σχολιασμό των άρθρων του σχεδίου αυτού.
Εντελώς παραδειγματικά σταχυολογούμε τα ακόλουθα:

1. Οι διατάξεις για εγγυοδοσία και για φορολόγηση της κατοχής αδειών, αυξάνουν κατά μέσο όρο το κόστος επένδυσης κατά 23% και διπλασιάζουν το προεπενδυτικό κόστος ανάπτυξης για κάθε MW που τελικά θα υλοποιηθεί.

2. Το σχέδιο αγνοεί την πραγματική κατάσταση της οικονομίας και του τραπεζικού συστήματος και οδηγεί σε έξωση τις επιχειρήσεις Α.Π.Ε. ποινολογώντας τις, εάν δεν μπορούν να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση στη σημερινή Ελλάδα της κρίσης.

3. Το σχέδιο νόμου περιέχει καταφανώς άδικες διατάξεις που διαμορφώνουν ένα ανισότιμο και αδιαφανές περιβάλλον. Παραδειγματικά αναφέρεται ότι εάν μια επιχείρηση δεν μπορεί να ανανεώσει την άδεια εγκατάστασης λόγω αδυναμίας προσκόμισης εγγυητικής επιστολής, τότε χάνει το γεωγραφικό χώρο όπου ανέπτυσσε επί έτη το έργο της και αυτός καταλαμβάνεται από άλλη επιχείρηση χωρίς την υποχρέωση προσκόμισης εγγυητικής.

4. Ως τελευταίο παράδειγμα της αντιαναπτυξιακής λογικής του σχεδίου αναφέρεται η υποχρέωση της επιχείρησης να καταβάλει φόρο κατοχής της άδειας για κάθε έτος που καθυστερεί η άδεια, ενώ στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων η αιτία των καθυστερήσεων είναι η σχιζοφρενική γραφειοκρατία, η αβελτηρία της διοίκησης και οι δικαστικές εμπλοκές.
Δυστυχώς, η φιλοσοφία του σχεδίου νόμου δεν ταιριάζει καθόλου με τα χαρακτηριστικά της αγοράς και των έργων αιολικής ενέργειας και ως τέτοια δεν επιδέχεται διόρθωσης. Το σχέδιο πρέπει να αποσυρθεί πλήρως (με την εξαίρεση των διατάξεων για τα μεγάλα υδροηλεκτρικά και ίσως της διάταξης για το 1% υπό την αίρεση της άμεσης απόδοσης στους πολίτες των ποσών που ήδη έχουν παρακρατηθεί όπως αναλύεται στο συνημμένο σημείωμα).

Η φιλοσοφία ανάπτυξης της αιολικής ενέργειας πρέπει να είναι η διασφάλιση μιας υγιούς, ανοιχτής και ανταγωνιστικής αγοράς χωρίς υπερσυγκέντρωση και ολιγοπωλειακές καταστάσεις. Για το σκοπό αυτό, οι ώριμες επενδύσεις δεν πρέπει να ακυρώνονται αλλά αντίθετα πρέπει να διασφαλίζονται οι προϋποθέσεις που θα μεγιστοποιήσουν την πιθανότητα υλοποίησής τους στο σημερινό περιβάλλον της κρίσης. Το παράδειγμα του Αναπτυξιακού Νόμου είναι χαρακτηριστικό: Ο Αναπτυξιακός Νόμος μέσω διαδοχικών τροποποιήσεών του κατά τα τελευταία χρόνια της κρίσης και μέσω της νέας τροποποίησής του που είχε τεθεί πρόσφατα σε διαβούλευση, παρατείνει διαρκώς την προθεσμία υλοποίησης των επενδύσεων (οποιουδήποτε είδους) που έχουν ενταχθεί στις διατάξεις του, προσπαθώντας ακριβώς να κρατήσει ζωντανή την πιθανότητα υλοποίησής τους. Η πρόταση του ΥΠΕΚΑ για εγγυοδοσία και πρόσθετη φορολόγηση στην αιολική ενέργεια κινείται στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση.

Η ΕΛΕΤΑΕΝ έχει ήδη καταθέσει συγκεκριμένες και ρεαλιστικές προτάσεις για όλα τα ζητήματα της ανάπτυξης, περιλαμβανομένων αυτών που υποτίθεται ότι αντιμετωπίζει το σχέδιο του ΥΠΕΚΑ. Μερικές από αυτές παρουσιάζονται και στο συνημμένο σημείωμα. Κατά την άποψη μας, οι προτάσεις αυτές πρέπει να αποτελέσουν το νέο πλαίσιο διαλόγου μετά την απόσυρση του δημοσιοποιηθέντος σχεδίου.
Με εκτίμηση,

Παναγιώτης Παπασταματίου
Πρόεδρος Δ.Σ.

Σχολιασμός αρ. 1

Οι Διαχειριστές ηλεκτρικού δικτύου ΑΔΜΗΕ και ΔΕΔΔΗΕ έχουν χορηγήσει πολλές δεσμευτικές προσφορές σύνδεσης έργων Α.Π.Ε. Αν και πολλά από αυτά τα έργα δεν θα υλοποιηθούν για διάφορους λόγους (αδειοδοτικούς, χρηματοδοτικούς κλπ.), οι χορηγηθείσες προσφορές σύνδεσης έχουν καλύψει σε πολλές περιοχές το ασφαλές όριο λειτουργίας του δικτύου. Έτσι υπάρχει ένας θεωρητικός κορεσμός στα χαρτιά και οι Διαχειριστές αρνούνται να χορηγήσουν άλλες δεσμευτικές προσφορές σύνδεσης.
Ως λύση το ΥΠΕΚΑ προωθεί την ανωτέρω νομοθετική ρύθμιση ώστε να υποχρεωθούν όλες οι επιχειρήσεις που διαθέτουν δεσμευτική προσφορά σύνδεσης να προσκομίσουν εγγυητική επιστολή. Η ρύθμιση αυτή:

1. Θα θέσει σε καθεστώς πίεσης τις επιχειρήσεις Α.Π.Ε οι οποίες είτε θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν την προσπάθεια ανάπτυξης των έργων τους είτε να πουλήσουν τις άδειες τους. Έτσι πολλές επιχειρήσεις θα οδηγηθούν σε έξοδο από την αγορά και θα ευνοηθούν ολιγοπωλιακές καταστάσεις με αποτέλεσμα το κλείσιμο της αγοράς και την εκτόξευση των τιμών των αδειών. Η ρύθμιση που προβάλλεται ως δήθεν εμπόδιο στο «εμπόριο αδειών», πετυχαίνει το ακριβώς αντίθετο.

2. Αγνοεί την πραγματική κατάσταση της οικονομίας και του τραπεζικού συστήματος.

3. Αυξάνει το κόστος ανάπτυξης και αφαιρεί πολύτιμους πόρους από τις επενδύσεις. Η ζητούμενη εγγυητική επιστολή απαιτείται σε ένα εξαιρετικά ανώριμο στάδιο όπου δεν έχει ακόμα ληφθεί οριστική επενδυτική απόφαση. Με βάση τα επίσημα στοιχεία του ΥΠΕΚΑ (Ιούνιος 2012) ο συντελεστής υλοποίησης (success factor) για τα αιολικά έργα που διαθέτουν δεσμευτική προσφορά σύνδεσης ή βρίσκονται σε πιο ώριμο στάδιο είναι 21,2%. Με βάση το τυπικό μέγεθος των αιολικών πάρκων απαιτείται εγγυητική επιστολή ύψους περί τα 50.000 €/MW. Το ανωτέρω σημαίνει ότι, εξαιτίας της συγκεκριμένης ρύθμισης, το πραγματικό πρόσθετο κόστος ανά τελικά υλοποιημένο MW είναι 230.000 €/MW δηλαδή αύξηση περί το 17% του σημερινού κόστους επένδυσης ή διπλασιασμό σχεδόν του κόστους ανάπτυξης των υλοποιημένων έργων.
Για τα έργα που διαθέτουν ήδη προσφορές σύνδεσης, τα ανωτέρω ποσά μειώνονται στο μισό παραμένοντας και πάλι υπερβολικά (αύξηση κόστους επένδυσης 8,5%).

Η οικονομική κρίση επιβάλει σε κάθε ζήτημα συγκεκριμένες επιλογές. Δεν είναι λογικό εν μέσω οικονομικής κρίσης, οι επιχειρήσεις να ποινολογούνται επειδή δεν μπορούν να βρουν χρηματοδότηση στην Ελλάδα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Αναπτυξιακός Νόμος μέσω διαδοχικών τροποποιήσεών του κατά τα τελευταία χρόνια της κρίσης, παρατείνει διαρκώς την προθεσμία υλοποίησης των επενδύσεων (οποιουδήποτε είδους) που έχουν ενταχθεί σε αυτόν, προσπαθώντας ακριβώς να κρατήσει ζωντανή την πιθανότητα υλοποίησής τους. Η προωθούμενη ιδέα της εγγυοδοσίας για τις Α.Π.Ε. κινείται στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση. Για άλλη μια φορά το Κράτος αντιφάσκει και τα Υπουργεία δεν συντονίζονται.

Η ορθολογική λύση είναι ακριβώς αντίθετη από αυτή που προωθείται. Δεν είναι λύση να σκοτωθούν τα ώριμα έργα και να ανακληθούν οι άδειες τους, εκμηδενίζοντας τις πιθανότητες υλοποίησης κάποιων από αυτά. Αντίθετα τα έργα πρέπει να παραμείνουν ζωντανά και πρέπει να ληφθούν μέτρα ώστε να αρθούν τα εμπόδια που δεν επιτρέπουν στους Διαχειριστές να χορηγήσουν νέες δεσμευτικές προσφορές σύνδεσης ώστε να αυξηθούν οι διαθέσιμες άδειες. Οποιοδήποτε πρόσθετο εμπόδιο ή περιορισμός –όπως η εγγυοδοσία- οδηγεί σε κλείσιμο την αγορά και περιορισμό του ανταγωνισμού.

Περαιτέρω πρέπει άμεσα και με αυστηρότητα να εφαρμοσθεί η ισχύουσα νομοθεσία και να ανακληθούν όλες οι άδειες που καθυστερούν με ευθύνη του υποψήφιου παραγωγού.

Πιο αναλυτικά:
Η συγκεκριμένη πρόταση για ορθολογική λύση περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

Πρέπει να χορηγηθούν άμεσα και άλλες δεσμευτικές προσφορές σύνδεσης σε νέα έργα Α.Π.Ε. σε όλης την Ελλάδα, μέχρι μια εύλογη υπερδέσμευση (overbooking) του διαθέσιμου ηλεκτρικού χώρου (π.χ. στο διπλάσιο) ανά περιοχή. Έτσι θα μεγιστοποιηθεί η πιθανότητα επιτυχίας της αναπτυξιακής προσπάθειας της χώρας με το ελάχιστο κόστος και θα υπάρξει μεγαλύτερη διαθεσιμότητα έργων στην αγορά (και άρα πτώση των τιμών των αδειών).

Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι ο ΑΔΜΗΕ και ο ΔΕΔΔΗΕ δεν θα αντιμετωπίσουν το (ούτως ή άλλως απίθανο έως αδύνατο) ενδεχόμενο να υλοποιηθούν όλα τα έργα και να αδυνατούν να απορροφούν την παραγόμενη ενέργεια, στις νέες δεσμευτικές προσφορές που θα χορηγούν μέσω του overbooking στα νέα έργα θα περιλαμβάνεται ειδικός όρος σύμφωνα με τον οποίο, εάν κατά την λειτουργία των έργων εμφανιστεί πρόβλημα ασφάλειας του ηλεκτρικού συστήματος επειδή έχουν τελικά υλοποιηθεί περισσότερα έργα Α.Π.Ε. από όσα αυτό είναι δυνατό να δεχθεί, τότε τα έργα αυτά (με τον ειδικό όρο) θα περικόπτονται κατά προτεραιότητα μέχρι ενός ορίου. Τέτοιο μοντέλο έχει ήδη εφαρμοσθεί με επιτυχία στα αιολικά πάρκα της Θράκης και της Κρήτης.

Παράλληλα και πάλι κατά το παράδειγμα του Αναπτυξιακού Νόμου, πρέπει:
• να αυξηθεί η διάρκεια ισχύος της δεσμευτικής προσφοράς σύνδεσης από 4 χρόνια που είναι σήμερα σε 6. Όταν παρέλθει η τετραετία, η δεσμευτική προσφορά σύνδεσης θα παραμένει σε ισχύ αλλά θα μεταπίπτει σε καθεστώς «ειδικού όρου», δηλ. αν υλοποιηθεί θα περικόπτεται κατά προτεραιότητα όταν υπάρχει πρόβλημα ασφάλειας.
• να παραταθούν αυτόματα όλες οι άδειες εγκατάστασης των έργων Α.Π.Ε. τουλάχιστον κατά δύο ακόμα έτη, προκειμένου να παραμείνουν ζωντανά πολλά ώριμα έργα προς όφελος της ανάπτυξης και του ανταγωνισμού.

#27 Σχόλιο Από Πέτρος Θεοδωρόπουλος Στις 14 Δεκέμβριος, 2012 @ 11:43

Σε μία περίοδο κρίσης (οικονομικής και πρωτίστως ηθικής) έρχεται ένας νέος νόμος για να τακτοποιήσει το θέμα των εκκρεμών αδειών, χωρίς όμως να έχει εφαρμοστεί με όλες τις δυνατότητές του ο Ν.3468/2006 και η διαδικασία ανακλήσεων αδειών παραγωγής μέσω της ΡΑΕ.

Ο σκοπός του νέου νόμου είναι σωστός, αλλά «ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα».

Επομένως, το ζητούμενο του νέου νόμου θα έπρεπε να είναι πρωτίστως:
– Γιατί δεν εφαρμόζεται πλήρως η διαδικασία ανακλήσεων.
Πιθανές αιτίες: – Έλλειψη διαφάνειας και καθυστερήσεις στο όλο σύστημα των λοιπων εγκρίσεων.
– Πλημμελής στελέχωση στη ΡΑΕ και ειδικά στη διεύθυνση των ΑΠΕ.
– Η υπηρεσία ΑΠΕ του ΥΠΕΚΑ θα μπορούσε να συνδράμει στο ξεκαθάρισμα των αδειοδοτήσεων;

Στο συγκεκριμένο άρθρο προτείνουμε να λαμβάνονται μέτρα ως προς την έκδοση και αποδοχή οριστικής προσφοράς σύνδεσης μόνο στις περιοχές, όπου τα δίκτυα μεταφοράς είναι κορεσμένα (και αυτό θέλει διευκρίνηση και σαφείς κανόνες πότε ένα δίκτυο θεωρείτε κορεσμένο…).
Τα δε μέτρα που θα πρέπει να λαμβάνονται, θα έπρεπε να κινούνται σε τελείως διαφορετική κατεύθυνση.

Προτείνεται αντί της δέσμευσης ζωτικών ποσών για έκδοση εγγυητικών επιστολών, ο επενδυτής να καλείται να υλοποιήσει μια ωριμότερη και πληρέστερη τεχνική αξιολόγηση του έργου του καταθέτοντας μετρήσεις από διαπιστευμένο φορέα σύμφωνα με το ISO-17025, οι οποίες θα έχουν διεξαχθεί σύμφωνα με της οδηγίες του MEASNET «Evaluation of Site-Specific Wind Conditions» ( [2])
Σύμφωνα με αυτές τις οδηγίες οι ανεμολογικές μετρήσεις θα πρέπει σε περίπτωση έντονου αναγλύφου (όπως τα περισσότερα έργα στην Ελλάδα) να μην απέχουν περισσότερο από 2 χιλιόμετρα από κάθε Α/Γ του έργου. Επίσης, θα πρέπει το ύψος μέτρησης να είναι τουλάχιστον τα 2/3 του ύψους πλήμνης. Εναλλακτικά, επιτρέπονται μετρήσεις με συστήματα τηλεμετρίας (όπως LIDAR ή SODAR) υπό προϋποθέσεις που περιγράφονται στην σχετική οδηγία.

Κατά αυτόν τον τρόπο θα ξεχωρίσουν οι πραγματικά ενδιαφερόμενοι επενδυτές ως προς την ολοκλήρωση της επένδυσής τους, ενώ το κεφάλαιο που θα ξοδέψουν για τις μετρήσεις και τις ενεργειακές μελέτες περιλαμβάνεται ήδη στον προϋπολογισμό τους και επιπρόσθετα οι περισσότεροι χρηματοδοτικοί φορείς ζητούν μετρήσεις με τις άνωθεν προδιαγραφές προκειμένου να προχωρήσουν στη δανειοδότηση ενός τέτοιου έργου.

Τέλος, με αυτό τον τρόπο θα υλοποιηθούν υγιείς-βιώσιμες επενδύσεις αιολικής ενέργειας με όσο το δυνατόν αποδοτικότερο τρόπο και μικρότερο κόστος ανά κιλοβατώρα.

#28 Σχόλιο Από Α. Φωκάς-Κοσμετάτος Στις 14 Δεκέμβριος, 2012 @ 11:55

Η υποχρέωση καταβολής εγγυητικής επιστολής με τη λήψη οριστικών όρων σύνδεσης δεν πρέπει να ισχύει για τεχνολογίες ΑΠΕ όπου δεν υπάρχουν ξεκάθαροι όροι στη σύμβαση αγοραπωλησίας για τη κείμενη τεχνολογία. Υπάρχουν ακόμα τεχνολογίες ΑΠΕ (βλ. Υβριδικοί Σταθμοί, Ηλιοθερμικοί) όπου ο Διαχειριστής δεν έχει εκδώσει ακόμα τη πρώτη ή τη πρότυπη Σύμβαση Αγοραπωλησίας ή τους ειδικούς όρους αυτής και έτσι ο επενδυτής και οι χρηματοδότες δεν μπορούν να αξιολογήσουν με σαφήνεια την βιωσιμότητα της επένδυσης. Η σύμβαση αγοραπωλησίας για τεχνολογίες οι οποίες εγκαθιστώνται στα μη διασυνδεδεμένα νησιά, θα συνοδεύονται από περιοριστικούς όρους οι οποίοι ενδέχεται να επηρεάζουν τη βιωσιμότητα. Συγκεκριμένα, τράπεζες και χρηματοδοτικοί οίκοι είναι σαφείς πως δεν μπορούν να αξιολογήσουν μια επένδυση αν δεν υπάρχει το κείμενο της Σύμβασης Αγοραπωλησίας.
Προτείνουμε πως το μέτρο πρέπει να ισχύει μόνο αφού έχει περάσει ένα έτος από τη δημοσίευση των τυχών ειδικών όρων που συνοδεύουν τη σύμβαση αγοραπωλησίας της τεχνολογίας ή ένα έτος μετά τη πρώτη υπογεγραμμένη σύμβαση για κάθε τεχνολογία, έτσι ώστε να έχει δοθεί αρκετός χρόνος να αξιολογήσει ο επενδυτής κατά πόσο το έργο είναι βιώσιμο.

Α. Φωκάς-Κοσμετάτος
Δ/νων Σύμβουλος, NUR-MOH A.E.

#29 Σχόλιο Από WWF Ελλάς Στις 14 Δεκέμβριος, 2012 @ 12:20

Το τελευταίο διάστημα παρατηρούνται μια σειρά από ενέργειες του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής που θέτουν εν αμφιβόλω την πράσινη προοπτική της χώρας. Κατά την άποψη του WWF Ελλάς, το παρόν νομοσχέδιο κινείται στην ίδια ομιχλώδη κατεύθυνση.
Πιο κάτω, αναφέρουμε συνοπτικά την άποψη της οργάνωσης επί των άρθρων του νομοσχεδίου.

Άρθρο 1.
Το ΥΠΕΚΑ δικαιολογεί τις νέες ρυθμίσεις ως εξής: «οι νέες ρυθμίσεις στοχεύουν στη διευκόλυνση υλοποίησης ώριμων έργων, καθώς και στην αποκατάσταση κλίματος εμπιστοσύνης σχετικά με την εξασφάλιση πρόσβασης στα δίκτυα που βαίνουν προς κορεσμό, λόγω και των ανενεργών προσφορών σύνδεσης. Ειδικότερα, μέσω των νέων διατάξεων, μεταξύ άλλων, επιχειρείται ο εξορθολογισμός της διαδικασίας δέσμευσης ηλεκτρικού χώρου στο δίκτυο καθώς και η δημιουργία προϋποθέσεων για να διατηρηθούν σε ισχύ εκείνες οι άδειες παραγωγής, για τις οποίες εξακολουθεί να υφίσταται προοπτική υλοποίησης…». Δυστυχώς δεν είναι σαφές σε ποια επιχειρήματα απαντά ο ορισμός εγγυητικής επιστολής. Σε συνθήκες κρίσης, ώριμα και πλήρως αποδοτικά έργα (σε οικονομικούς, κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς όρους) μπορεί να μην υλοποιηθούν εξαιτίας της έλλειψης πρόσβασης σε χρηματοδότηση. Αντιθέτως, έργα λιγότερο αποδοτικά μπορεί να βρεθούν σε πλεονεκτική θέση, αν ο εκάστοτε επενδυτής είναι σε θέση να λάβει εγγυητική επιστολή.
Παρότι η οργάνωση δεν τίθεται εξαρχής ενάντια στην εισαγωγή ρύθμισης για την κατάθεση εγγυητικών επιστολών, θεωρούμε ότι το ύψος της εγγυητικής επιστολής είναι απαγορευτικό και επί της ουσίας πριμοδοτεί μόνο μεγάλες επενδύσεις εις βάρος των μικρών και μεσαίων επενδύσεων παντός είδους ΑΠΕ. Πάγια προσπάθεια του Υπουργείου θα έπρεπε να είναι η ομαλή διασπορά των επενδύσεων ΑΠΕ, προς αποφυγή της υπερσυγκέντρωσης αλλά και με σκοπό την προστασία του περιβάλλοντος και το σεβασμό των τοπικών κοινωνιών και του τοπίου. Το Υπουργείο θα έπρεπε επίσης να λαμβάνει υπόψη την ωριμότητα κάθε τεχνολογίας όπως και τις αναμενόμενες χρηματορροές που προκύπτουν από κάθε επένδυση. Οριζόντιες ρυθμίσεις όπως η παρούσα δεν συνεισφέρει στην ομαλή προώθηση των ΑΠΕ και επιφέρει άνιση μεταχείριση ακόμα και μεταξύ έργων ίδιων τεχνολογίας αλλά διαφορετικής ισχύος. Εξαιρέσεις από την κατάθεση εγγυητικής επιστολής ή ευνοϊκότερες ρυθμίσεις θα έπρεπε να ισχύσουν για συμμετοχικά σχήματα ΑΠΕ, τα οποία θα πρέπει επιτέλους να κατοχυρωθούν νομοθετικά.

Άρθρο 2.
Το «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016» προβλέπει σχέδιο μεταρρύθμισης υποστηρικτικών προγραμμάτων ΑΠΕ, έτσι ώστε να καταστούν συμβατά με τις εξελίξεις στην αγορά (ΦΕΚ Α 12, σ. 522). Δεν είναι καθόλου σαφές ότι η αύξηση του κόστους εισόδου και παραμονής στην αγορά εξυπηρετεί τον στόχο αυτό. Αντιθέτως, ο τρόπος εισαγωγής του τέλους διατήρησης δικαιώματος υποδεικνύει πως πρόκειται για ένα καθαρά εισπρακτικό μέτρο, με αμφίβολα αποτελέσματα.

Άρθρο 3.
Θεωρούμε ως ανεπαρκώς αιτιολογημένη και ως εκ τούτου ανεπίτρεπτη την εισαγωγή των μεγάλων υδροηλεκτρικών έργων στις πρόνοιες της παραγράφου 8 του άρθρου 10 του ν. 3468/2006. Το ΥΠΕΚΑ θα πρέπει κάποτε να σκεφτεί σοβαρά πως οι συνεχείς αλλαγές σε νόμους προδίδουν προχειρότητα και διάθεση «διευκολύνσεων» και όχι αξιοπιστία και διαφάνεια.

Άρθρο 4.
Η προτεινόμενη ρύθμιση επιτρέπει την κατασκευή μεγάλων υδροηλεκτρικών, θεωρώντας ως αναπόδεικτα δεδομένο ότι ο σκοπός των έργων μπορεί να επιτευχθεί με την παραχώρηση μη δασικών εκτάσεων. Όπως και στις άλλες περιπτώσεις, πρόκειται για ρύθμιση που υποβαθμίζει το καθεστώς προστασίας των δασών και καθιστά την συνταγματική τους προστασία κενή περιεχομένου. Υπενθυμίζεται ότι, κατά το ΣτΕ, «οι επιτρεπόμενες από το νόμο και το Σύνταγμα επεμβάσεις σε έκταση με δασικό χαρακτήρα πρέπει να διενεργούνται με τη μεγαλύτερη δυνατή φειδώ, και αφού διαπιστωθεί αιτιολογημένως ότι η ικανοποίηση των συγκεκριμένων αναγκών που επιδιώκεται με την επέμβαση υπερτερεί της ανάγκης διαφυλάξεως της δασικής βλαστήσεως και ότι δεν υφίσταται τρόπος ικανοποιήσεως των αναγκών χωρίς αλλοίωση της μορφής εκτάσεων με δασικό χαρακτήρα…» [ΣτΕ 4448/2010, 1508/2008, 4446/2005, 2569/2004 7μ. 1986/2002, 3672/2001 κ.ά. ]. Επίσης, ειδικά για τους αιολικούς σταθμούς, έχει κριθεί ότι «η εγκατάσταση αιολικών σταθμών, συνιστά, υπό προϋποθέσεις επέμβαση σε δάση ή δασικές εκτάσεις, (άρθρο 2 παρ. 4 του ν. 2941/2001, Α΄ 201) επιτρεπτή κατά το Σύνταγμα, η οποία πρέπει να πραγματοποιείται με τη μικρότερη δυνατή απώλεια δασικού πλούτου (πρβλ. ΣτΕ 1508/2008, 2569/2004)». Εάν η διάταξη εγκριθεί, θα είναι η 5η φορά που τροποποιείται, προκειμένου να διευκολυνθεί η χωροθέτηση ορισμένων έργων χωρίς μέριμνα για την διατήρηση των εκτάσεων με δασικό χαρακτήρα. Από τα έργα που έχουν ωφεληθεί από τις τροποποιήσεις αυτές, τα μεγάλα υδροηλεκτρικά, μαζί με την τεχνητή τους λίμνη, είναι αυτά που απαιτούν τις μεγαλύτερες δασικές εκτάσεις. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η στάθμιση της ζημιάς στο περιβάλλον και του οφέλους από το έργο είναι διαφορετική στα μεγάλα υδροηλεκτρικά, καθώς έχουν εκτεταμένες επιπτώσεις μεγάλης κλίμακας. Άλλωστε, και για τα «μεγάλα» υδροηλεκτρικά, εξετάζονται υποχρεωτικά εναλλακτικές λύσεις, στο πλαίσιο της περιβαλλοντικής τους αδειοδότησης.
Ως εκ τούτου το άρθρο 4 θα πρέπει να διαγραφεί.

Άρθρο 5.
Η αλλαγή του χώρου εγκατάστασης αποτελεί ουσιαστική τροποποίηση, η οποία απαιτεί νέα περιβαλλοντική αδειοδότηση, καθώς οι επιπτώσεις του έργου διαφοροποιούνται ανάλογα με το σημείο. Με την μετακίνηση αυτή, είναι δυνατόν να τροποποιείται ουσιαστικά το νομικό καθεστώς του έργου: για παράδειγμα, μπορεί να μετακινείται σε περιοχή με ειδικό καθεστώς προστασίας. Κατά συνέπεια, η πρόβλεψη του σχεδίου νόμου ότι «συνεχίζεται ακωλύτως η διαδικασία υλοποίησης της επένδυσης κατόπιν τροποποίησης κατά προτεραιότητα» ουσιαστικά εξαιρεί τα έργα αυτά από την προσήκουσα αδειοδότηση, και εγείρει σοβαρά προβλήματα νομιμότητας.
Το γεγονός ότι τα ειδικότερα κριτήρια και οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος θα καθοριστούν στο απώτερο μέλλον με απόφαση του Υπουργού ΠΕΚΑ δεν πείθει για τις προθέσεις της πολιτικής ηγεσίας.

Άρθρο 6.
Το WWF Ελλάς αδυνατεί να κατανοήσει πώς οι μικρές ανεμογεννήτριες αποτελούν πρόβλημα για το σύστημα και συντείνουν σε ενδεχόμενο κορεσμό του. Η επί της ουσίας αναστολή της υλοποίησης έργων χρήσης μικρών α/γ, έως ότου εκδοθεί «ειδικό πρόγραμμα», φανερώνει για μια ακόμη φορά προχειρότητα. Κατά την άποψη του WWF Ελλάς, η προώθηση των μικρών α/γ θα έφερνε πολλαπλά οφέλη, καθώς θα απέδιδε ένα σημαντικό βοήθημα σε όσους επιλέξουν να εγκαταστήσουν τέτοιου είδους έργα και θα βοηθούσε στην με καλύτερους όρους αποδοχή των αιολικών τεχνολογιών από την κοινωνία.

Άρθρο 10.
Πρόκειται για ρύθμιση που υποβαθμίζει το ανθρωπογενές και μη περιβάλλον των νησιωτικών περιοχών. Το όριο των 1000 μέτρων αντικαθίσταται με μία σειρά ασαφών κριτηρίων [«ομαλή λειτουργία αγοράς», στενότητα χώρων, «ανάγλυφο», «μέγεθος» ρυμοτομικού], τα οποία είναι αμφίβολο αν μπορεί να εφαρμόσει η επιτροπή καθορισμού λατομικών περιοχών. Η μείωση της απόστασης επιτρέπεται από «μέρος ή το σύνολο» των ορίων της λατομικής ζώνης, με αποτέλεσμα να καθίσταται δυνατή η ύπαρξη λατομικών χώρων που ουσιαστικά εφάπτονται (!) με οικισμούς.
Στην παράγραφο 2, η διασφάλιση της «ασφάλειας και υγείας» των περίοικων αποτελεί μία στοιχειώδη, αυτονόητη απαίτηση. Περιοχές με τουριστικό, παραθεριστικό και ιστορικό ενδιαφέρον δικαιούνται πολύ υψηλότερο επίπεδο προστασίας, και, σε κάθε περίπτωση, δεν μπορούν να παραγνωρίζονται άλλες χρήσεις γης. Όσον αφορά την προστασία του περιβάλλοντος, που περιλαμβάνει τον αέρα, το τοπίο και το ηχητικό περιβάλλον, η μείωση των αποστάσεων πρόκειται αναμφισβήτητα να την υποβαθμίσει. Επισημαίνεται ότι ο καθορισμός λατομικής ζώνης πρέπει να υποβληθεί στη διαδικασία του περιβαλλοντικού προελέγχου σύμφωνα με τα άρθρα 3 και 5 της ΚΥΑ 107017/28-8-2006 (Β’ 1225), και την οδηγία 2001/42, ώστε να διακριβωθεί εάν απαιτείται η εκπόνηση Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Σ.Μ.Π.Ε.) (ΣτΕ 2424/2010, Εγκύκλιος με Α.Π. Γ10/Φ6.12.ΓΔΛ/27761/4770 της 6.12.2011, ΑΔΑ 456Α0-4ΤΧ). Στο πλαίσιο της διαδικασίας αυτής, θα πρέπει να εξεταστούν περισσότεροι παράγοντες που αφορούν το ανθρωπογενές και φυσικό περιβάλλον.
Ούτε η παράγραφος 3 παρέχει επαρκή προστασία, καθώς ο ισχύων ΚΜΛΕ προβλέπει ότι από «βιομηχανικά κτίσματα και εγκαταστάσεις, οικίες, έργα κοινής ωφέλειας, πλατείες, γυμναστήρια, νεκροταφείακαι λοιπούς κοινόχρηστους χώρους» και εφόσον χρησιμοποιούνται εκρηκτικές ύλες, πρέπει να αφήνεται απόσταση ασφάλειας 500 μέτρων. Παρόλα αυτά «εφόσον δεν ανακύπτουν θέματα ασφάλειας, δεν αποκλείεται η χωροθέτηση των εργασιών αυτών και σε αποστάσεις μικρότερες». Με άλλα λόγια, εφόσον εξασφαλίζεται κατά κάποιο τρόπο η ασφάλεια, είναι καταρχήν δυνατή και η περαιτέρω μείωση (ακόμα και η κατάργηση) του ορίου.
Γενικότερα, είναι αξιοσημείωτη η κακή διατύπωση της διάταξης: για παράδειγμα, δεν είναι σαφές σε τι αναφέρεται το «είδος» και το «μέγεθος» του ρυμοτομικού. Αναρωτιέται, π.χ., κανείς αν τα «μεγάλα» ρυμοτομικά δημιουργούν στενότητα χώρων, με αποτέλεσμα να επιτρέπεται η χωροθέτηση λατομικών χώρων κοντά σε αυτά.
Τέλος, επειδή η διαβούλευση δεν συνοδεύεται από υποστηρικτικά κείμενα, θα ήταν χρήσιμο να μαθευτεί ποια ακριβώς νησιά στερούνται χώρου για λατομικές ζώνες, καθώς το θέμα έχει ανακύψει, εξ’ όσων γνωρίζουμε, για συγκεκριμένα λατομεία σε ορισμένα νησιά.

Περισσότερες πληροφορίες ή διευκρινίσεις:
Μιχάλης Προδρόμου, Υπεύθυνος για θέματα ενέργειας και κλιματικής αλλαγής, WWF Ελλάς, 2103314893
Γιώργος Χασιώτης, Συντονιστής νομικής ομάδας υποστήριξης πολιτών, WWF Ελλάς, 2103314893

#30 Σχόλιο Από ΑΝΔΡΕΑΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥ Στις 14 Δεκέμβριος, 2012 @ 13:49

Η εγγυητική επιστολή να μην καταπίπτει υπέρ του ειδικού λογαριασμού του άρθρου 40 του ν. 2473/1999 σε περίπτωση που δεν μπορέσει να συναφθεί σύμβαση σύνδεσης εντός του χρονικού διαστήματος ισχύος της οριστικής προσφοράς σύνδεσης λόγω ανωτέρας βίας π.χ. καθυστέρηση, για λόγους που δεν ευθύνονται οι κάτοχοι των αδειών, στην έκδοση της ΕΠΟ, άδειας πολεοδομίας, κτλ.
Επίσης να διευκρινιστεί το ύψος της εγγυητικής σε έργα κάτω του 1MW. Θεωρούμε αδιανόητο για έργα των 40kW ή 100kW να πρέπει να υποβάλλεται εγγυητική ύψους €120.000 αλλά όχι παράλογο εάν ζητείται εγγυητική ύψους (40/1000 ή 100/1000 x €120.000) αντίστοιχα.

#31 Σχόλιο Από ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΒΙΟΑΕΡΙΟΥ Στις 14 Δεκέμβριος, 2012 @ 13:56

Άρθρο 01: Θέματα πρόσβασης στα δίκτυα

Σχόλια παράγραφος 2 :
1. Για την αποφυγή παρερμηνειών θα πρέπει να αποσαφηνιστεί πλήρως ότι η εγγυητική επιστολή καθώς και η επιστολή ενδιαφέροντος πιστωτικού ιδρύματος κατατίθενται με την αποδοχή από τον Φορέα Υλοποίησης των οριστικών όρων σύνδεσης και όχι με την αρχική αίτηση για την μη δεσμευτική προσφορά όρων σύνδεσης.
2. Επίσης, και εξαιτίας της σημερινής κατάστασης της ελληνικής οικονομίας, θεωρούμε απαραίτητο να αναφερθεί, ότι τόσο η εγγυητική επιστολή όσο και η επιστολή ενδιαφέροντος πιστωτικού ιδρύματος μπορεί να προέρχεται και από χρηματοπιστωτικό ίδρυμα το οποίο λειτουργεί νόμιμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση ανεξάρτητα αν διαθέτει υποκατάστημα στην Ελλάδα. Το συγκεκριμένο σημείο είναι ιδιαίτερα σημαντικό, ιδιαίτερα για την προσέλκυση ξένων επενδυτών. Οι ξένοι επενδυτές, οι οποίοι ενδιαφέρονται να επενδύσουν ειδικά σε μονάδες βιοαερίου στην Ελλάδα, συνεργάζονται κυρίως με ξένες τράπεζες, από τις οποίες οι περισσότερες δεν έχουν υποκατάστημα στην Ελλάδα.

Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, προτείνουμε η σχετική παράγραφος να αλλάξει ως εξής:
Στο τέλος της παραγράφου 4 του άρθρου 8 του ν. 3468/2006 προστίθενται νέα εδάφια ως εξής:
«Κατά την αποδοχή των όρων σύνδεσης για χορήγηση Οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης για σταθμούς ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ των άρθρων 3 και 4 στον αρμόδιο διαχειριστή, συνυποβάλλεται επιστολή κατ’ αρχήν ενδιαφέροντος πιστωτικού ιδρύματος για τη χρηματοδότηση του σταθμού και εγγυητική επιστολή, απευθυνόμενη στον εν λόγω διαχειριστή. Το πιστωτικό ίδρυμα θα πρέπει να έχει νόμιμη έδρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς να είναι απαραίτητο να διαθέτει υποκατάστημα στην Ελλάδα.»

Σχόλια παράγραφος 3. :
3. Δεν διευκρινίζεται στην παρ. 3 του αρ.1 τί θα ισχύει για τα έργα που θα υπογράψουν σύμβαση κατασκευής έργων σύνδεσης με το ΔΕΔΔΗΕ εντός του προβλεπόμενου 6μήνου. Θα καταθέσουν εγγυητική επιστολή ύψους 150.000€/MW όπως ίσχυε μέχρι σήμερα για την υπογραφή της σύνδεσης ή 120.000€ έως το πρώτο MW σύμφωνα με τις νέες διατάξεις;

4. Θεωρούμε ότι η εγγυητική επιστολή θα πρέπει να επιστρέφεται με την εξόφληση από τον επενδυτή του κόστους σύνδεσης, όταν με την πράξη του αυτή πραγματοποιεί σημαντική οικονομική δέσμευση από την πλευρά του για τη δέσμευση του ηλεκτρικού χώρου που καταλαμβάνει στο Σύστημα ή στο δίκτυο Διανομής, και όχι με την έναρξη της δοκιμαστικής λειτουργίας. Θεωρούμε ότι η συγκεκριμένη πρακτική δημιουργεί πρόσθετα βάρη στον επενδυτή, την στιγμή που έχει αποδείξει ότι είναι σε θέση να χρηματοδοτήσει την κατασκευή του έργου.

Ελληνικός Σύνδεσμος Βιοαερίου
[3]

#32 Σχόλιο Από ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΤΣΕΝΗ Στις 14 Δεκέμβριος, 2012 @ 13:57

Να διευκρινιστεί εάν υπάρχει υποχρέωση υποβολής εγγυητικής επιστολής της παραγράφου 4 του άρθρου 8 του ν. 3468/2006 για τις περιπτώσεις παλαιών αδειών εξαίρεσης που έχουν εκδοθεί από την ΡΑΕ και η Οριστική Προσφορά Σύνδεσης λήγει εντός χρονικού διαστήματος μικρότερου των έξι μηνών από την έναρξη ισχύος του νόμου.

#33 Σχόλιο Από ΑΝΔΡΕΑΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥ Στις 14 Δεκέμβριος, 2012 @ 13:59

Στις αιτήσεις που θα εξετάζονται από τον αρμόδιο Διαχειριστή κατά προτεραιότητα έναντι λοιπών αιτήσεων, να προστεθεί και η περίπτωση β’ του πίνακα τιμολόγησης παραγόμενης ενέργειας της παραγράφου 2 του άρθρου 5 του ν. 3851/2010, που αφορά αιολικούς σταθμούς ισχύος μικρότερης ή ίσης των 50kW (μικρές Ανεμογεννήτριες). Το σκεπτικό είναι ότι ο κλάδος των μικρών Ανεμογεννητριών δεν έχει αναπτυχθεί στην Ελλάδα, ενώ γίνεται ειδική αναφορά στον ν. 3851/2010, επειδή δεν έχουν δοθεί προσφορές σύνδεσης για τις εκατοντάδες αιτήσεις που έχουν υποβληθεί πλην ελαχίστων που δόθηκαν το 2007 σύμφωνα με τον ν. 3468/2006. Σε περίπτωση που οι αιτήσεις των μικρών Ανεμογεννητριών δεν εξεταστούν κατά προτεραιότητα αλλά μετά τις χιλιάδες αιτήσεις φωτοβολταϊκών και άλλων τεχνολογιών, η ανάπτυξή τους θα καθυστερήσει ακόμη περισσότερο ενώ δεν κανένας λόγος καθώς η μικρή ισχύς τους δεν επιβαρύνει τα δίκτυα και είναι μία επιτυχημένη τεχνολογία για την οποία στο εξωτερικό δίνονται πολλά κίνητρα ενώ στην Ελλάδα δυσχεραίνεται η ανάπτυξή της.

#34 Σχόλιο Από Λαμπαδάριος και Συνεργάτες, Εταιρεία Δικηγόρων Στις 14 Δεκέμβριος, 2012 @ 14:19

Αξιότιμοι Κύριοι,

Καταρχάς, ως γενικό σχόλιο για το σχέδιο νόμου δέον να σημειωθούν τα εξής:
Είναι προφανές ότι βασικός σκοπός του νέου νόμου είναι η αντιμετώπιση του προβλήματος της δέσμευσης ηλεκτρικού χώρου από μη υλοποιήσιμα έργα, τα οποία εν πολλοίς αποτελούν τροχοπέδη για όσους πραγματικά επιθυμούν και δύνανται να υλοποιήσουν επενδύσεις στο χώρο των ΑΠΕ. Υπό την έννοια αυτή, είναι πράγματι χρήσιμη μια ρύθμιση που θα διορθώσει ή έστω θα περιορίσει το άνω προβληματικό καθεστώς.
Ωστόσο, φαίνεται ότι οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις με τις οποίες επιδιώκεται ο άνω σκοπός ενδεχομένως θα προκαλέσουν προβλήματα ακόμη και στους πραγματικούς επενδυτές.

Συγκεκριμένα:

Σε σχέση με την παρ. 2 του άρθρου 1: Yπό την συγκεκριμένη διατύπωση του νόμου, το ύψος της εγγυητικής επιστολής που προβλέπεται («ανά μονάδα ονομαστικής ισχύος του αιτήματος σε MW») είναι εξαιρετικά μεγάλο, ειδικά για την τρέχουσα οικονομική συγκυρία. Όλως ενδεικτικώς, βάσει της προτεινόμενης διάταξης προκύπτει ότι για ένα έργο 20 MW απαιτείται εγγυητική επιστολή ποσού μεγαλύτερου του ενός εκατομμυρίου ευρώ, που ασφαλώς δεν μπορεί να θεωρηθεί εύλογο για ένα τέτοιο έργο.
Κατά συνέπεια, θα πρέπει να υπάρξει εξορθολογισμός των ποσών, άλλως ακόμη και οι σοβαροί επενδυτές ενδεχομένως να αδυνατούν να πληρούν την άνω προϋπόθεση.
Επίσης, προβλέπεται ότι με απόφαση του ΥΠΕΚΑ καθορίζονται οι ειδικότεροι όροι και προϋποθέσεις κατάπτωσης των εγγυητικών επιστολών, καθώς και ότι με όμοια απόφαση μπορεί να μεταβάλλεται το ύψος τους καθώς και τα αντίστοιχα όρια ισχύος. Είναι φανερό ότι αυτές οι διατάξεις προκαλούν αβεβαιότητα στον ενδιαφερόμενο επενδυτή, ο οποίος δεν μπορεί να γνωρίζει με ασφάλεια τις υποχρεώσεις του.

Σε σχέση με την παρ. 4: Αναφέρεται ότι μπορεί να προβλεφθεί καταβολή διαχειριστικής αμοιβής για εξέταση αιτημάτων για χορήγηση προσφοράς σύνδεσης, οι λεπτομέρειες της οποίας θα ρυθμιστούν με απόφαση του ΥΠΕΚΑ. Προφανώς πρόκειται για άλλη μία ρύθμιση που δύναται να αυξήσει το κόστος των επενδύσεων, χωρίς όμως να είναι δυνατό να προσδιοριστεί αυτή η αύξηση, με αποτέλεσμα την δημιουργία περαιτέρω αβεβαιότητας στον επενδυτή.

Με εκτίμηση,

Λαμπαδάριος και Συνεργάτες
Εταιρεία Δικηγόρων

#35 Σχόλιο Από ΕΣΣΗΘ Στις 14 Δεκέμβριος, 2012 @ 14:48

Στο άρθρο 1, παρ. 5 να γίνει αντικατάσταση του «ιε'» με «ιστ'» ώστε να συμπεριλαμβάνεται και η ΣΗΘΥΑ στις τεχνολογίες που εξετάζονται κατά προτεραιότητα από τους αρμόδιους Διαχειριστές για χορήγηση όρων διασύνδεσης.

5. Η παράγραφος 5 του άρθρου 39 του ν. 4062/2012 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«5. Αιτήσεις για χορήγηση προσφορών σύνδεσης σταθμών ηλεκτροπαραγωγής των περιπτώσεων δ΄ και ζ΄ έως και ιστ’ του πίνακα τιμολόγησης παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας, της περίπτωσης β΄, της παραγράφου 1 του άρθρου 13 του ν. 3468/2006 (Α΄ 129), όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 2 του άρθρου 5 του ν. 3851/2010 (Α΄ 85), οι οποίες υποβάλλονται μέχρι τις 30.06.2013, εξετάζονται από τον αρμόδιο Διαχειριστή κατά προτεραιότητα έναντι λοιπών αιτήσεων.».

ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΟΡΩΝ ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΑΔΜΗΕ & ΔΕΔΔΗΕ σε εργα ΣΗΘΥΑ:

1. Η ΣΗΘΥΑ καλύπτει φορτία βάσης και δουλεύει με συνεχή – μη στοχαστικό τρόπο

2. Παράγει ηλεκτρική ενέργεια από σύγχρονες γεννήτριες και έχει τη δυνατότητα να εκκινήσει ακόμα και με απουσία δικτύου σε περίπτωση black out

3. Οι μονάδες ΣΗΘΥΑ εγκαθίστανται πάντα κοντά στα ηλεκτρικά φορτία και έτσι συμβάλλουν στην αποφόρτιση των δικτύων, την αποφυγή απωλειών μεταφοράς και διανομής και την στήριξη του ηλεκτρικού δικτύου. Με τη ΣΗΘΥΑ πετυχαίνουμε την αποκέντρωση της παραγωγής και ελαχιστοποιούμε τις πιθανότητες black out.

4. Οι μονάδες ΣΗΘΥΑ εξ’ ορισμού συμβάλλουν στην κατ’ ελάχιστον 10% εξοικονόμηση πρωτογενούς καυσίμου άρα και αντίστοιχη μείωση των εκπεμπόμενων ρύπων. Οι σύγχρονες μονάδες ΣΗΘΥΑ όμως, στην πράξη πετυχαίνουν πάνω από 20% εξοικονόμηση. Η ΣΗΘΥΑ είναι η μόνη τεχνολογία που μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά στην επίτευξη των Εθνικών στόχων για 20% εξοικονόμηση και 20% λιγότερων ρύπων και γι αυτό έχει τη συνεχή στήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ιδίως μέσω της νέας Οδηγίας για την Ενεργειακή Αποδοτικότητα στην Ε.Ε.

5. Η τεχνολογία της ΣΗΘΥΑ σήμερα, μπορεί να στηρίξει την ανταγωνιστικότητα σε πολλούς χειμαζόμενους κλάδους της παραγωγής (βιομηχανία, αγροτικός τομέας, τουριστικός τομέας, Νοσοκομεία, εκπαιδευτήρια, τριτογενής τομέας, λιανεμπόριο, κλπ) και να διασώσει τη βιωσιμότητα τους αλλά και τις χιλιάδες θέσεις εργασίας που χάνονται.

6. Τα έργα ΣΗΘΥΑ σχεδιάζονται και εκτελούνται αποκλειστικά για κάθε χρήστη και τις εξατομικευμένες του ανάγκες και ως εκ τούτου οι Άδειες ΣΗΘΥΑ δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο μεταβίβασης ή εμπορικής εκμετάλλευσης.

7. Οι διευθυντές των αρμόδιων διαχειριστών ΑΔΜΗΕ και ΔΕΔΔΗΕ με τους οποίους έχει συνομιλήσει ο ΕΣΣΗΘ, στηρίζουν τα παραπάνω επιχειρήματα και την χορήγηση της αιτούμενης προτεραιότητας για τα έργα αυτά

#36 Σχόλιο Από ΟΜΙΛΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΙΤΑ Στις 14 Δεκέμβριος, 2012 @ 14:53

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ είναι άδικο και αντιαναπτυξιακό ειδικά για την ΑΙΟΛΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ η οποία βασίζεται σε μεγαλύτερα επενδυτικά σχέδια (για να είναι βιώσιμα) , παρέχει φθηνή ενέργεια ενώ σίγουρα δεν λαμβάνει υπόψη το σημαντικό στάδιο γραφειοκρατικών καθυστερήσεων της αδειοδοτικής διαδικασίας ειδικά για τα αιολικά πάρκα με ευθύνη του κράτους και των υπηρεσιών του και όχι με υπαιτιότητα του επενδυτή. Αυξάνει υπερβολικά τις οικονομικές υποχρεώσεις ενός επενδυτή για την διακράτηση της ΑΔΕΙΑΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ και την υποβολή εγγυητικής επιστολής στα πλαίσια αιτήματος ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΩΝ ΟΡΩΝ ΣΥΝΔΕΣΗΣ πριν μάλιστα την έκδοση της ΑΔΕΙΑΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ η οποία αποτελεί και το τελικό στάδιο εγγυημένης άδειας επένδυσης με βάση την νομοθεσία.

Είναι επιβεβλημένο και θα ήταν σίγουρα γόνιμο, πριν την εφαρμογή ενός καταστροφικού νόμου, η ενεργοποίηση της ΡΑΕ στην εκκαθάριση των πολυάριθμων εκκρεμών αιτήσεων και αδειών παραγωγής που είναι ουσιαστικά και τυπικά ανενεργές και πιθανώς δεν ανήκουν πλέον σε εταιρείες που δραστηριοποιούνται ενεργά στον χώρο της ενέργειας.

Ως γενική παρατήρηση, το Νομοσχέδιο είναι σοφά σχεδιασμένο, εφόσον ο στόχος είναι η απώθηση επενδύσεων στις ΑΠΕ και η οριστική διάλυση της σχετικής αγοράς με το κλείσιμο των επιχειρήσεων του τομέα που θα σημάνει την ανεργία των εργαζομένων στις ΑΠΕ, τα προβλήματα στις ελληνικές τράπεζες που χρηματοδότησαν τα έργα αυτά και τα προβλήματα του κράτους από τη μη πληρωμή φόρων και λοιπών επιβαρύνσεων από τις εταιρείες του τομέα. Τέλος, η μη τήρηση των στόχων για τις ΑΠΕ από τη χώρα μας με τις συνέπειες που θα επιφέρει και η μη εκμετάλλευση των εθνικών μας πόρων για την παραγωγή ενέργειας ασφαλώς δεν γνωρίζαμε ότι αποτελούν στόχους για τη χώρα μας στη δύσκολη περίοδο που περνάει σήμερα.

Αν, ωστόσο, οι στόχοι υποθετικά ήταν η ανάπτυξη της οικονομίας, η άρση των γραφειοκρατικών εμποδίων και η αρωγή προς τις επιχειρήσεις, ώστε να πραγματοποιηθούν νέες επενδύσεις και να διατηρηθούν οι υπάρχουσες με απώτερο σκοπό να ορθοποδήσει η χώρα και μάλιστα βασιζόμενη όσο γίνεται στην αξιοποίηση εθνικών πόρων, τότε θα έπρεπε να αποσυρθεί το παρόν νομοσχέδιο στο σύνολό του.

Στα πλαίσια εντούτοις γόνιμου κοινωνικού διαλόγου, εφόσον βγήκε σε διαβούλευση, τα ελάχιστα σχόλια που θα μπορούσαμε να κάνουμε έχουν ως εξής:

ΑΡΘΡΟ 1 , παράγραφος 2 (προσθήκη παραγράφου 4 του άρθρου 8 του Ν 3468/2006)
Η υποχρέωση καταβολής εγγυητικής επιστολής τραπέζης για την υποβολή αιτήματος χορήγησης Οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης είναι για τα αιολικά πάρκα τελείως άτοπη και καταστροφική, καθώς το μόνο στάδιο που απελευθερώνει έναν επενδυτή για την υλοποίηση μίας επένδυσης είναι η έκδοση της άδειας εγκατάστασης. Επιπλέον, θα είχε νόημα αν την εξέδιδε το κράτος προς τον επενδυτή για να του εγγυηθεί ότι τα έξοδά του κατά τη διαδικασία αδειοδότησης, η οποία καθυστερεί ανεξέλεγκτα εξαιτίας της γραφειοκρατίας των κρατικών υπηρεσιών, δεν θα πάνε χαμένα μέχρι τη στιγμή έκδοσης άδειας εγκατάστασης, οπότε και θα είναι δυνατόν να υλοποιηθεί το έργο.

Τα αιολικά πάρκα επιβαρύνονται με μεγάλες γραφειοκρατικές καθυστερήσεις της αδειοδοτικής διαδικασίας μετά την έκδοση δεσμευτικών όρων σύνδεσης χωρίς την ευθύνη του επενδυτή. Χαρακτηριστικά μπορούμε να επικαλεστούμε δύο έργα της εταιρείας μας που μπλοκάρονται χωρίς σοβαρό λόγο και κατά παράβαση του Ν 3851/2010 μετά την έκδοση οριστικών όρων σύνδεσης, χωρίς να είναι δυνατή μέχρι σήμερα η έκδοση άδειας εγκατάστασης. Προφανώς, η αναδρομικότητα του Νόμου στην υποχρέωση καταβολής τέλους άδειας παραγωγής και κυρίως προσκόμισης εγγυητικής επιστολής για τους δεσμευτικούς όρους σύνδεσης δεν λαμβάνει υπόψη το γεγονός της υπαιτιότητας αυτής των αρχών, αφού ούτε οι προθεσμίες του νόμου 3851/2010 τηρούνται, ούτε συμμορφώνονται οι αρχές με τις κείμενες διατάξεις. Στις περιπτώσεις αυτές θα ήταν λοιπόν νόμιμο, ηθικό και δίκαιο, οι φορείς των έργων να αξιώνουν να χρεωθεί η αρμόδια Περιφέρεια για την πληρωμή του τέλους διακράτησης της άδειας παραγωγής, ενώ για την έκδοση της εγγυητικής επιστολής να φροντίζει και να χρεώνεται το κράτος.

Αδυνατούμε να συλλογιστούμε το σκεπτικό του Νομοσχεδίου κατά του εμπορίου αδειών, όταν με την εγγυητική επιστολή αυτή πρακτικά περιορίζονται οι άδειες αιολικών πάρκων ανεβάζοντας την τιμή πώλησης των ελάχιστων αδειών (αν και πού να βρεθούν ενδιαφερόμενοι επενδυτές μετά και τις «ευεργετικές» προβλέψεις των τελευταίων νόμων περί εισφοράς κοινωνικής αλληλεγγύης και του σημερινού σχεδίου νόμου που απομακρύνουν αλλοδαπούς και εγχώριους επενδυτές από τη σκέψη υλοποίησης αιολικού πάρκου με πολύ αυξημένα έξοδα χωρίς ορίζοντα επιτυχούς αδειοδότησης). Είναι δε σαφές ότι εισάγεται μία νέα φιλοσοφία , όπου μετά την ακύρωση των δεσμευτικών όρων σύνδεσης εξαιτίας μη δυνατότητας έκδοσης εγγυητικών επιστολών, ο ίδιος επενδυτής να υποβάλει εκ νέου χωρίς κόστος αίτημα στη ΡΑΕ για το ίδιο έργο στην ίδια θέση ή ακόμα «δικαιότερα» ένας άλλος επενδυτής να υποβάλει αίτημα για το ίδιο έργο στην ίδια θέση χωρίς κόστος φυσικά και αφού ο παλαιός επενδυτής έχασε μία μικρή περιουσία σε μελέτες, παράβολα και λοιπά έξοδα της αδειοδοτικής διαδικασίας.

Το σκεπτικό παρόμοια επεκτείνεται για όλες τις καθυστερήσεις μέχρι την κατασκευή του έργου και μετά την άδεια εγκατάστασης, όπως καθυστερήσεις Διαχειριστή για την υπογραφή συμβάσεων και εκτέλεση έργων σύνδεσης, Πολεοδομία, Έγκριση Δασαρχείων, προσφυγές συλλόγων σε δικαστήρια και ΣτΕ, κλπ.

Για την περίπτωση της παραγράφου 4 του άρθρου 1 , ασφαλώς δεν είναι αναπτυξιακού χαρακτήρα η εισπρακτική λογική της θέσπισης διαχειριστικής αμοιβής υπέρ του διαχειριστή, όταν ο επενδυτής ενός αιολικού πάρκου καλείται να καταβάλει σημαντικά παράβολα και έξοδα έγκρισης της οριστικής μελέτης για τη διασύνδεση / κατασκευή του υποσταθμού υψηλής τάσης και δικτύου, καθώς και για την έγκριση των μελετών αγωγιμότητας του εδάφους εγκατάστασης του υποσταθμού.

Στο άρθρο 1, παρ. 5 να γίνει η ακόλουθη αντικατάσταση του ιε’ με ιστ’ ώστε να συμπεριλαμβάνεται και η ΣΗΘΥΑ στις τεχνολογίες που εξετάζονται κατά προτεραιότητα για χορήγηση όρων διασύνδεσης.

5. Η παράγραφος 5 του άρθρου 39 του ν. 4062/2012 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«5. Αιτήσεις για χορήγηση προσφορών σύνδεσης σταθμών ηλεκτροπαραγωγής των περιπτώσεων δ΄ και ζ΄ έως και ιε΄ ιστ’ του πίνακα τιμολόγησης παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας, της περίπτωσης β΄, της παραγράφου 1 του άρθρου 13 του ν. 3468/2006 (Α΄ 129), όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 2 του άρθρου 5 του ν. 3851/2010 (Α΄ 85), οι οποίες υποβάλλονται μέχρι τις 30.06.2013, εξετάζονται από τον αρμόδιο Διαχειριστή κατά προτεραιότητα έναντι λοιπών αιτήσεων.».

ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΟΡΩΝ ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΑΔΜΗΕ ΚΑΙ ΔΕΔΔΗΕ

1. Η ΣΗΘΥΑ καλύπτει φορτία βάσης και δουλεύει με συνεχή – μη στοχαστικό τρόπο
2. Παράγει ηλεκτρική ενέργεια από σύγχρονες γεννήτριες και έχει τη δυνατότητα να εκκινήσει ακόμα και με απουσία δικτύου σε περίπτωση black out
3. Οι μονάδες ΣΗΘΥΑ εγκαθίστανται πάντα κοντά στα ηλεκτρικά φορτία και έτσι συμβάλλουν στην αποφόρτιση των δικτύων, την αποφυγή απωλειών μεταφοράς και διανομής και την στήριξη του ηλεκτρικού δικτύου. Με τη ΣΗΘΥΑ πετυχαίνουμε την αποκέντρωση της παραγωγής και ελαχιστοποιούμε τις πιθανότητες black out.
4. Οι μονάδες ΣΗΘΥΑ εξ’ ορισμού συμβάλλουν στην κατ’ ελάχιστον 10% εξοικονόμηση πρωτογενούς καυσίμου άρα και αντίστοιχη μείωση των εκπεμπόμενων ρύπων. Οι σύγχρονες μονάδες ΣΗΘΥΑ όμως, στην πράξη πετυχαίνουν πάνω από 20% εξοικονόμηση. Η ΣΗΘΥΑ είναι η μόνη τεχνολογία που μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά στην επίτευξη των Εθνικών στόχων για 20% εξοικονόμηση και 20% λιγότερων ρύπων και γι αυτό έχει τη συνεχή στήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
5. Η τεχνολογία της ΣΗΘΥΑ σήμερα, μπορεί να στηρίξει την ανταγωνιστικότητα σε πολλούς χειμαζόμενους κλάδους της παραγωγής (βιομηχανία, αγροτικός τομέας, τουριστικός τομέας, Νοσοκομεία, εκπαιδευτήρια, τριτογενής τομέας, λιανεμπόριο, κλπ)

#37 Σχόλιο Από MiniWind Ε.Π.Ε. Στις 14 Δεκέμβριος, 2012 @ 14:59

Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,

Παραθέτω τα σχόλια μας σχετικά με την παράγραφο 5 του παρόντος άρθρου.

Παράγραφος 5
————-
Προτείνουμε οι αιτήσεις που έχουν υποβληθεί στον αρμόδιο Διαχειριστή μέχρι την δημοσίευση του παρόντος ν/σ να εξετάζονται κατά προτεραιότητα έναντι των λοιπών αιτήσεων.
Η πρώτη αίτηση μικρής ανεμογεννήτριας μετά τον ν. 3851/2010 , η οποία είχε κατατεθεί στις 29/11/2010 με αρ. πρωτ. 9244, δεν έχει ακόμα εξεταστεί. Δηλαδή δύο και πλέον χρόνια μετά ο διαχειριστής δεν έχει προβεί σε καμία ενέργεια έτσι ώστε να υλοποιηθούν οι διατάξεις του ν. 3851/2010.

Με εκτίμηση,
για την MiniWind ltd.
Γενικός Διευθυντής
Ηρακλής Μαθιόπουλος

#38 Σχόλιο Από ΣΕΒΦΩ Στις 14 Δεκέμβριος, 2012 @ 15:46

Σε μια εποχή όπου η δυνατότητα άντλησης χρηματοδότησης είναι ανύπαρκτη και τη στιγμή κατά την οποία τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα είτε δεν εκδίδουν εγγυητικές επιστολές ή – στη καλύτερη περίπτωση- τις εκδίδουν ζητώντας όμως ταυτοχρόνως από τους αιτούντες την κατάθεση ποσού ίσου με αυτό των εγγυητικών επιστολών (cash collateral), ζητείται από τους ελάχιστους επενδυτές που έχουν απομείνει (ένεκα των μέτρων που ελήφθησαν πρόσφατα) και που αποτελούν εν δυνάμει πελάτες της υπό κατάρρευση Ελληνικής Βιομηχανίας παραγωγής φωτοβολταϊκου εξοπλισμού- να προσκομίσουν Εγγυητικές Επιστολές υπέρογκων ποσών.

Λαμβάνοντας υπόψη το σκεπτικό στο οποίο βασίζεται η συγκεκριμένη ρύθμιση, προτείνουμε όπως περιοριστεί στους Φ/Β σταθμούς που πρόκειται να εγκατασταθούν σε περιοχές με κορεσμένα ηλεκτρικά δίκτυα.

#39 Σχόλιο Από IBG MANAGEMENT S.A. Στις 14 Δεκέμβριος, 2012 @ 19:37

Η τρέχουσα κατάσταση της οικονομίας καθιστά καταστροφική την επιβολή οιονδήποτε νέων επιβαρύνσεων στον χώρο των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.
Ήδη με το μέτρο επιβολής της ειδικής έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης στους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ & ΣΥΘΗΑ, όπως ισχύει μετά την ψήφιση του Ν.4093/2012 τον περασμένο Νοέμβριο, έχουν προκληθεί σοβαρές δυσχέρειες ως προς την υλοποίηση εν εξελίξη έργων, ενώ ταυτόχρονα δρα αποθαρρυντικά για τους επενδυτές όσον αφορά την ανάπτυξη νέων έργων.
Ταυτόχρονα όμως κρίνεται απαραίτητη για τον χώρο η δημιουργία ενός επενδυτικού περιβάλλοντος το οποίο θα προτρέπει την ταχεία ανάπτυξη των έργων και .

Συνεπώς η εταιρεία μας προτείνει:

– Για τα έργα τα οποία έχουν ήδη Οριστική Προσφορά να διατηρηθεί η ισχύς της για 4 έτη. Με τον τρόπο αυτό δεν δημιουργεί προβλήματα στους επενδυτές.

– Για τα έργα τα οποία δεν έχουν λάβει ακόμα Οριστική Προσφορά, να περιορισθεί στα 3 έτη, αναγκάζοντας τους επενδυτές για την ταχύτερη υλοποίηση των έργων.

– Η επιβολή της εγγυητικής να μην γίνεται ταυτόχρονα με την αίτηση για Οριστική Προαφορά, αλλά εντός χρονικού διαστήματος 3 μηνών μετά από την έκδοσή της.

– Το ύψος της εγγυητικής όπως ορίζεται στο εν λόγω σχέδιο νόμου είναι υπερβολικό. Προτείνουμε να είναι στο 10% του αντίστοιχου προτεινόμενου τιμήματος με διάρκεια εξαμηνιαία και με δυνατότητα ανανέωσης.