Α. Ως δράσεις περιβαλλοντικού ισοζυγίου, για την πολεοδομική και περιβαλλοντική αποκατάσταση, καθορίζονται κατά προτεραιότητα εντός γεωγραφικού προσδιορισμού της περιβαλλοντικής και πολεοδομικής επιβάρυνσης οι εξής :
1. Κατεδαφίσεις αυθαιρέτων κτισμάτων εντός δασικής και αναδασωτέας έκτασης, αρχαιολογικών χώρων, αιγιαλού καθώς και σε ποτάμια, λίμνες και ρέματα, για τα οποία έχει εκδοθεί οριστική και αμετάκλητη δικαστική απόφαση.
2. Κατεδαφίσεις επικινδύνων ετοιμόρροπων κτισμάτων κατά το ΠΔ 13/22-4-1928 (Α’ 153).
3. Δημιουργία, διαμόρφωση νέων. καθώς και ανάδειξη, διαχείριση και συντήρηση υφισταμένων ελεύθερων κοινόχρηστων χώρων πρασίνου στον αστικό ιστό με σκοπό τη βελτίωση των περιβαλλοντικών όρων, ιδίως μέσω απαλλοτριώσεων, αναπλάσεων και ανταλλαγών εκτάσεων.
4. Δημιουργία κοινοχρήστων χώρων πρασίνου με υπόγειους χώρους στάθμευσης οχημάτων.
5. Αποκατάσταση δημοσίων διατηρητέων κτιρίων και μνημείων.
6. Διαμόρφωση / ανακαίνιση κτιρίων για επανάχρηση, που ανήκουν στην ιδιοκτησία φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, για την κάλυψη αναγκών εγκατάστασης κοινωνικών, πολιτιστικών ή εν γένει αναπτυξιακών δραστηριοτήτων.
7. Δημιουργία, συμπλήρωση, συντήρηση, διαχείριση δικτύων κοινόχρηστων χώρων πρασίνου ή / και δικτύων πράσινων παρεμβάσεων στον αστικό ιστό με σκοπό τη βελτίωση των περιβαλλοντικών όρων.
8. Συντήρηση, βελτίωση και αναβάθμιση της διαμόρφωσης και του αστικού εξοπλισμού ελεύθερων κοινόχρηστων χώρων, παιδοτόπων και πλατειών.
9. Συντήρηση, βελτίωση και αναβάθμιση του αστικού εξοπλισμού κάθε είδους, στο δημόσιο χώρο των πόλεων.
10. Διεύρυνση, αισθητική, λειτουργική, περιβαλλοντική, βιοκλιματική αναβάθμιση, ανακατασκευή, επισκευή – συντήρηση πεζοδρομίων ή και πεζοδρόμων και επιμέρους υποδομών τους. Δημιουργία δικτύου κίνησης πεζών με πρόνοια για εμποδιζόμενα άτομα
11. Τοποθέτηση εγκαταστάσεων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, μέσω ΑΠΕ, σε δημόσιους χώρους.
12. Αισθητική αναβάθμιση όψεων κτιρίων σε αξιόλογα τουριστικά, κοινωνικά ή πολιτιστικά σημεία της πόλης ή του Δήμου. (κεντρικές πλατείες, κτίρια κεντρικών αξόνων, παραλιακών μετώπων κτλ)
13. Αναβάθμιση ενεργειακή, αισθητική και κτιριολογική σχολικών κτιρίων και υπαίθριων χώρων αυτών.
14. Καθαρισμός και οριοθέτηση ρεμάτων και έργα διευθέτησης και/ή ανάδειξης αυτών.
15. Ανάδειξη και προστασία περιοχών που χρίζουν ειδικής προστασίας μέσω αναπλάσεων.
Β. Πέραν των ανωτέρω δράσεων περιβαλλοντικού ισοζυγίου ορίζονται δευτερεύουσες ειδικές περιβαλλοντικές δράσεις ως εξής :
1. Σε Μητροπολιτικά κέντρα της χώρας, τα οποία σύμφωνα με το ισχύον Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΓΠΧΣΑΑ) (ΦΕΚ 128 Α’ 2008) είναι η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, η κατασκευή υποδομών στάθμευσης οχημάτων σε κομβικούς σταθμούς μετεπιβίβασης Μέσων Μαζικής Μεταφοράς.
2. Σε Πρωτεύοντες, Δευτερεύοντες και Λοιπούς εθνικούς πόλους,: Πάτρα, Λάρισα, Βόλος, Ιωάννινα, Ηράκλειο, Χανιά, Κομοτηνή, Αλεξανδρούπολη, Κέρκυρα, Κοζάνη, Λαμία, Καβάλα, Τρίπολη, Καλαμάτα, Σέρρες, Χαλκίδα, Ρόδος, Ερμούπολη, Μυτιλήνη, Χίος, Σάμος, Ικαρία, Αγρίνιο, Δράμα, Καρδίτσα, Κατερίνη, Ξάνθη και Τρίκαλα, η χρηματοδότηση ολοκλήρωσης ή αναθεώρησης του εκ των διατάξεων πολεοδομικού σχεδιασμού.
3. Σε Παραδοσιακούς Οικισμούς, Περιοχές Ιδιαίτερου Φυσικού κάλους, Ιστορικούς τόπους και οικιστικά σύνολα χαρακτηρισμένα ως μνημεία :
α. Πλακοστρώσεις και πεζοδρομήσεις.
β. Ανάδειξη δημοσίων κτιρίων
4. Σε πολυκατοικίες :
α. Εργασίες διαμόρφωσης φυτεμένων δωμάτων
β. Ενοποίηση ακαλύπτων χώρων και άλλων οικοπέδων για τη δημιουργία δικτύου ελεύθερων προσβάσιμων κοινόχρηστων χώρων αποκλειστικά για πεζούς, με χρήση των ακάλυπτων χώρων των οικοπέδων όπως προβλέπεται από το άρθρο 10 παρ. 5 του ν. 4067/12 (ΦΕΚ 79 Α’).
5. Σε εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμού, δράσεις δημοσίου ενδιαφέροντος για την ανάδειξη και προστασία περιοχών πλησίον αρχαιολογικών χώρων, προστατευόμενων περιοχών και διατηρητέων μνημείων εντός της γεωγραφικής ενότητας του οικείου Ο.Τ.Α.
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Άρθρο 34: Δράσεις περιβαλλοντικού ισοζυγίου."
#1 Σχόλιο Από WWF Ελλας Στις 24 Απρίλιος, 2013 @ 22:25
Η άποψη περί περιβαλλοντικού ισοζυγίου που υιοθετεί το νομοσχέδιο είναι ιδιαίτερα παράδοξη. Σε οικισμούς που ήδη επιβαρύνονται με αυθαίρετες κατασκευές και χρήσεις – ενδεχομένως, στον αιγιαλό, στην παραλία, σε κοινόχρηστους χώρους, πιθανόν με πρόχειρες κατασκευές – το (λεγόμενο) περιβαλλοντικό ισοζύγιο θα αποκατασταθεί με την πρόσθετη χωροθέτηση οχλουσών χρήσεων, όπως «ιδίως χώρ[ων] ανακύκλωσης υλικών και συσκευασιών, χώρ[ων] οργανωμένης διαχείρισης απορριμμάτων, αμαξοστας[ίων] μέσων μαζικής μεταφοράς, κοιμητηρ[ίων] κ.λπ.» [πρβλ. και άρθρο 31 του νσχ.]. Φαίνεται λοιπόν ότι η «τακτοποίηση» των αυθαιρέτων θα επισφραγίσει την οριστική τους υποβάθμιση, με την επιδείνωση του πολεοδομικού κεκτημένου (αφού χωροθετούνται σε λειτουργική ενότητα με τους οικισμούς οχλούσες χρήσεις), ακόμα και σε βάρος των (καλώς ή κακώς) εννοούμενων συμφερόντων των ιδιοκτητών των κατασκευών αυτών. Τέλος, όσοι προβληματίστηκαν από την καταστροφή του πάρκου Κυψέλης το 2009, με σκοπό την κατασκευή υπόγειου πάρκιγκ, ας σημειώσουν ότι η δημιουργία «κοινοχρήστων χώρων πρασίνου» (προφανώς, με θάμνους και όχι δένδρα) «με υπόγειους χώρους στάθμευσης οχημάτων» είναι πλέον δράση περιβαλλοντικού ισοζυγίου.