1. Στις διατάξεις του παρόντος υπάγονται αυθαίρετες κατασκευές ή χρήσεις που βρίσκονται μέσα στον όγκο του διατηρητέου κτιρίου ή προσθήκες καθ΄ ύψος σε ποσοστό που δεν υπερβαίνει το 10% της συνολικής δόμησης αυτού σύμφωνα με τα ακόλουθα:
α. Μετά την υποβολή των δικαιολογητικών των παρ. 1,2,4,7,10,11 του άρθρου 11 του παρόντος νόμου απαιτείται και η υποβολή αίτησης στο Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής (ΚΕΣΑ) με συνημμένα τα εξής δικαιολογητικά:
i) Φωτογραφική τεκμηρίωση του κτιρίου.
ii) Τοπογραφικό Διάγραμμα.
iii) Πλήρη αποτύπωση του κτιρίου.
iv) Τεχνική Έκθεση μηχανικού, στην οποία περιλαμβάνονται και όλα τα ιστορικά στοιχεία του κτιρίου.
v) Υπεύθυνη δήλωση με την οποία να δηλώνεται ότι δεν υπάρχει χαρακτηρισμός του κτιρίου από άλλο φορέα.
vi) Δημόσια έγγραφα ή αεροφωτογραφίες, από τα οποία αποδεικνύεται ο χρόνος ολοκλήρωσης της κατασκευής και ο χρόνος εγκατάστασης της χρήσης. Ειδικά για τις περιπτώσεις αλλαγές χρήσης δύναται να προσκομίζονται ιδιωτικά έγγραφα βεβαίας χρονολογίας κατά την έννοια του άρθρου 446 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.
vii) Δελτίο δομικής τρωτότητας του φέροντος οργανισμού ή μελέτη στατικής επάρκειας, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 8 του άρθρου 11.
viii) Τεχνική έκθεση αρμόδιου μηχανικού, για τον έλεγχο των λοιπών ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων, εφόσον υπάρχουν.
β. Μετά τον έλεγχο των ως άνω δικαιολογητικών και τη διαπίστωση του δικαιώματος υπαγωγής στις διατάξεις του παρόντος η επιτροπή δέχεται ή απορρίπτει την αίτηση με βάση τις μεταβολές στην αρχιτεκτονική και μορφολογική τυπολογία του διατηρητέου κτιρίου, την αισθητική ένταξη της αυθαίρετης κατασκευής ως προς το σύνολο του κτιρίου και/ή του περιβάλλοντος του.
γ. Το ΚΕΣΑ μπορεί να επιβάλει την εκτέλεση εργασιών προσαρμογής του αυθαίρετου κτίσματος σύμφωνα με την εξέταση των στοιχείων που προσκομίζονται. Η επιτροπή, σε εξαιρετικές περιπτώσεις μπορεί να προβεί σε αυτοψία, προκειμένου να εκτιμήσει το μέγεθος και την έκταση των απαιτουμένων εργασιών προσαρμογής.
δ. Οι εργασίες προσαρμογής εκτελούνται μετά την κοινοποίηση της απόφασης του συλλογικού οργάνου στον ιδιοκτήτη και την έκδοση σχετικής άδειας εφ’ όσον απαιτείται. Στην περίπτωση που απαιτείται έκδοση σχετικής άδειας αυτή εκδίδεται χωρίς να προηγηθεί η καταβολή του ενιαίου ειδικού προστίμου. Οι εργασίες προσαρμογής πρέπει να ολοκληρωθούν σε διάστημα τεσσάρων (4) μηνών και πιστοποιείται η ορθή εκτέλεση των εργασιών από την αρμόδια Υπηρεσία Δόμησης, με θεώρηση της σχετικής οικοδομικής άδειας ή με χορήγηση σχετικής βεβαίωσης. Μετά την εκτέλεση των εργασιών προσαρμογής το ΚΕΣΑ επανεξετάζει το θέμα και αποφαίνεται για την οριστική υπαγωγή των αυθαιρέτων κατασκευών ή χρήσεων στις ρυθμίσεις του παρόντος νόμου.
2. Στις διατάξεις του παρόντος υπάγονται αυθαίρετες κατασκευές ή χρήσεις σε κτίρια με νόμιμη οικοδομική άδεια στον περιβάλλοντα χώρο αυτού, εφόσον δεν βρίσκονται σε επαφή με το διατηρητέο κτίριο, σύμφωνα με τα ακόλουθα:
α. Μετά την υποβολή των δικαιολογητικών των παρ. 1,2,4,7,10,11 του άρθρου 11 απαιτείται η υποβολή αίτησης στο αρμόδιο Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής (ΣΑ) με συνημμένα τα εξής δικαιολογητικά:
i) Φωτογραφική αποτύπωση του κτιρίου, σε σχέση και με το υπάρχον χαρακτηρισμένο διατηρητέο.
ii) Τοπογραφικό Διάγραμμα.
iii) Το στέλεχος της οικοδομικής άδειας καθώς και αντίγραφο της απόφασης χαρακτηρισμού
iv) Διάγραμμα κάλυψης, όπου σημειώνεται η θέση και το περίγραμμα της αυθαίρετης κατασκευής ή της αυθαίρετης αλλαγής χρήσης και τα πολεοδομικά μεγέθη υπέρβασης, όπως επηρεάζουν τους σχετικούς υπολογισμούς.
v) Υπεύθυνη δήλωση με την οποία να δηλώνεται ότι δεν υπάρχει χαρακτηρισμός του κτιρίου από άλλο φορέα.
vi) Κάτοψη του ορόφου, όπου σημειώνεται η αυθαίρετη κατασκευή για την οποία ζητείται η υπαγωγή στις ρυθμίσεις του παρόντος.
vii) Tομή όπου σημειώνεται η αυθαίρετη κατασκευή για την οποία ζητείται η υπαγωγή στις ρυθμίσεις του παρόντος.
viii) Δημόσια έγγραφα ή αεροφωτογραφίες, από τα οποία αποδεικνύεται ο χρόνος ολοκλήρωσης της κατασκευής και ο χρόνος εγκατάστασης της χρήσης. Ειδικά για τις περιπτώσεις αλλαγής χρήσης δύναται να προσκομίζονται ιδιωτικά έγγραφα βεβαίας χρονολογίας κατά την έννοια του άρθρου 446 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.
ix) Για κάθε μεμονωμένη αυθαίρετη κατασκευή και για αυθαίρετη αλλαγή χρήσης εκτός κατοικίας τεχνική έκθεση αρμόδιου μηχανικού, για τον ηλεκτρομηχανολογικό έλεγχο του πίνακα των γειώσεων και των λοιπών ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων, αν υπάρχουν. Στην τεχνική έκθεση θα πρέπει να τεκμηριώνεται ότι δεν επηρεάζονται τα αξιόλογα αρχιτεκτονικά στοιχεία.
β. Μετά τον έλεγχο των ως άνω δικαιολογητικών και τη διαπίστωση του δικαιώματος υπαγωγής στις διατάξεις του παρόντος η επιτροπή δέχεται ή απορρίπτει την αίτηση με βάση το αν η αυθαίρετη κατασκευή αλλοιώνει ή όχι το χαρακτήρα, τη δομή και/ή την αρχιτεκτονική και μορφολογική τυπολογία του διατηρητέου κτιρίου, την αισθητική ένταξη της αυθαίρετης κατασκευής, ως προς το σύνολο του κτιρίου και/ή του περιβάλλοντος του, καθώς και το αν επηρεάζει και σε ποιόν βαθμό τους λόγους και την απόφαση του χαρακτηρισμού του.
γ. Το ΣΑ μπορεί να επιβάλει την εκτέλεση εργασιών προσαρμογής του αυθαίρετου κτίσματος, σύμφωνα με την απόφαση χαρακτηρισμού και την αισθητική και μορφολογική ένταξη της αυθαίρετης κατασκευής σε σχέση με το πλησίον διατηρητέο κτίριο. Επίσης η επιτροπή μπορεί να προβεί σε αυτοψία, προκειμένου να εκτιμήσει το μέγεθος και την έκταση των απαιτουμένων εργασιών προσαρμογής.
δ. Οι εργασίες προσαρμογής εκτελούνται μετά την κοινοποίηση της απόφασης του συλλογικού οργάνου στον ιδιοκτήτη και την έκδοση σχετικής άδειας αν απαιτείται. Στην περίπτωση που απαιτείται έκδοση σχετικής άδειας αυτή εκδίδεται χωρίς να προηγηθεί η καταβολή του ενιαίου ειδικού προστίμου. Οι εργασίες προσαρμογής πρέπει να ολοκληρωθούν σε διάστημα τεσσάρων (4) μηνών και πιστοποιείται η ορθή εκτέλεση των εργασιών από την αρμόδια ΥΔΟΜ, με θεώρηση της σχετικής οικοδομικής άδειας ή με χορήγηση σχετικής βεβαίωσης. Μετά την εκτέλεση των εργασιών προσαρμογής το ΣΑ επανεξετάζει το θέμα και αποφαίνεται για την οριστική υπαγωγή των αυθαιρέτων κατασκευών ή χρήσεων στη ρύθμιση του παρόντος.
3. Η μεταβίβαση ή η σύσταση εμπραγμάτων δικαιωμάτων σε ακίνητα με αυθαίρετες κατασκευές, για τα οποία απαιτείται έγκριση της επιτροπής του άρθρου 12του παρόντος νόμου, μπορεί να πραγματοποιηθεί μετά την υποβολή των δικαιολογητικών της παρ. 2α του παρόντος άρθρου και την καταβολή ποσοστού 30% του συνολικού ποσού του προστίμου τη δε υποχρέωση ολοκλήρωσης της διαδικασίας αναλαμβάνει ο νέος κύριος, με ειδική μνεία στο σχετικό συμβολαιογραφικό έγγραφο.
4. Σε κάθε περίπτωση η προθεσμία εξόφλησης του ενιαίου ειδικού προστίμου της παρ. 2 του άρθρου 21 πέραν της καταβολής του 30% του συνολικού ποσού αρχίζει από την κοινοποίηση της θετικής κρίσης στον ιδιοκτήτη.
5. Η επιτροπή μετά τη θετική κρίση της ενημερώνει τον αρμόδιο φορέα διαχείρισης του πληροφοριακού συστήματος εντός δύο (2) ημερών, προκειμένου να ολοκληρωθεί η διαδικασία υπαγωγής.
6. Σε διατηρητέα κτίρια καθώς και στον περιβάλλοντα χώρο αυτών δεν επιτρέπεται η υπαγωγή στις διατάξεις του παρόντος των πρόχειρων κατασκευών του άρθρου 12.
§1
Να μπορούν να υπαχθούν και μικρές προσθήκες κατ΄επέκταση η οριστική υπαγωγή των οποίων θα καθορίζεται από το ΚΕΣΑ.
Παρακαλώ να διασαφηνισθεί εάν ο χαρακτηρισμός και από αλλο φορεα (Άρθρο 14,παραγραφος 1α και 2α,υποπαράγραφος v) αναφέρεται στο κτίριο αυτοτελως απο αλλο φορεα ή στα πλαίσια γενικότερης προστασίας απο αλλο φορεα.
Παρακαλώ να διασαφηνισθεί εάν ο χαρακτηρισμός και από αλλο φορεα (Άρθρο 14,παραγραφος 1α και 2α,υποπαράγραφος v) αναφέρεται στο κτίριο αυτοτελως απο το ΥΠΕΧΩΔΕ ή στα πλαίσια γενικότερης προστασίας απο αλλο φορεα.
Περιπτώσεις ισόγειων κατασκευών (περιορισμένης επιφάνειας και όγκου) που εφάπτονται με διατηρητέο κτίριο σε μή εμφανή από κοινόχρηστο χώρο (εκτός οικοπέδου) πλευρά του, και σε περίπτωση που υφίστανται πριν από την κήρυξη του κτιρίου ως διατηρητέο.
Πιστεύω ότι κατόπιν γνωμοδότησης του ΚΕΣΑ, και με κριτήρια που θα αφορούσαν τη σχέση επιφάνειας, όγκου και ύψους τους με τα αντίστοιχα του διατηρητέου κτιρίου, θα έπρεπε οι εν λόγω κατασκευές να εντάσσονται προς τακτοποίηση.
Ο αποκλεισμός αυτών των κατασκευών από τις διατάξεις του παρόντος, θα ήταν εμπόδιο στην ομαλή λειτουργία των κτιρίων (οικιστική ή επαγγελματική), κάτι το οποίο θεωρώ άδικο, αφού οι εν λόγω κατασκευές δεν είναι εμφανείς από εξωτερικό του οικοπέδου κοινόχρηστο χώρο δηλαδή δεν επηρεάζουν το χαρακτήρα και τη μορφολογία των κτιρίων, και πόσο μάλλον προυφίστανται του χαρακτηρισμού αυτών ως διατηρητέα.
Για λόγους πληρότητας της ρύθμισης, μέσα στο πνεύμα πάντα του νόμου που σχεδιάζεται, θα πρέπει στη δεύτερη παράγραϕο, εκτός από τη ρύθμιση για κατασκευές που δεν βρίσκονται σε επαϕή με το διατηρητέο, να ρυθμιστούν και οι περιπτώσεις εκείνες μικρών προσθηκών στο διατηρητέο, εϕόσον δεν αλλοιώνεται ο προστατευόμενος χαρακτήρας του κτιρίου. Αυτό για παράδειγμα, μπορεί να θεωρηθεί ότι συμβαίνει όταν η αυθαιρεσία δεν ξεπερνά π.χ. το 5% της συνολικής δόμησης ή του όγκου του διατηρητέου κτιρίου.
Θεωρώ ότι θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη εάν η αυθαίρετη κατασκευή(και εκτός όγκου διατηρητέου) συνετελέσθη πριν ή μετά την ανακήρυξη του κτιρίου ως διατηρητέου, με την λογική που περιγράφεται στο άρθρο 13, για την υπαγωγή στον παρόντα νόμο αυθαίρετων κατασκευών σε παραδοσιακούς οικισμούς και ασφαλώς μετά από έγκριση του ΚΕΣΑ. Εάν η αυθαίρετη κατασκευή κατασκευάστηκε πριν την ανακήρυξη, σημαίνει ότι και η αυθαίρετη κατασκευή κηρύχτηκε διατηρητέα μαζί με όλο το κτίριο.
σε διατηρητέο κτίριο , πως αποδεικνύεται η παλαιότητα για αυθαίρετο πατάρι ή σοφίτα, όπου δεν διαφάινονται απο αεροφωτογραφία.
Στην Βέροια την δεκαετία του ’80 κηρύχτηκαν διατηρητέα περίπου 150 κτίρια. Από αυτά περίπου 10, τα πιο αξιόλογα, περιήλθαν στον Δήμο με αγορά ή δωρεές, αναπαλαιώθηκαν και έχουν δημόσια χρήση. Άλλα 10 αναπαλαιώθηκαν και έχουν χρήση κατοικίας και περίπου 20 αναπαλαιώθηκαν και έχουν χρήση καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος. Περίπου 20 κατέρρευσαν ή κάηκαν και τα υπόλοιπα είναι ή ετοιμόρροπα ή ακατοίκητα ή κατοικούνται χωρίς καμία συντήρηση ή επέμβαση από φτωχούς ανθρώπους ιδιοκτήτες ή ενοικιαστές, μετανάστες, τσιγγάνους και η μοίρα τους είναι προδιαγεγραμμένη. Σε λίγα χρόνια θα καταρρεύσουν και θα χαθούν.
Σε όλα τα κτίρια δεν υπάρχει καμία αυθαίρετη κατασκευή καθ’ ύψος, οπότε όλο το άρθρο 14 είναι κενό περιεχομένου, τουλάχιστον για την Βέροια. Οι μόνες αυθαίρετες κατασκευές είναι οριζόντιες επεκτάσεις σε επαφή με το κτίριο, αφήνοντας το διατηρητέο ανέπαφο. Οι αυθαίρετες αυτές κατασκευές εντοπίζονται κυρίως στα κτίρια που έγιναν καταστήματα και είναι πατάρια, πέργκολες, τέντες, τζαμαρίες ή κλειστοί χτισμένοι χώροι. Οι κατασκευές αυτές είναι απολύτως απαραίτητες για την επιβίωση της λειτουργίας των καταστημάτων, δεδομένου ότι το διατηρητέο διαθέτει 3 έως 4 δωμάτια. Εάν αυτές οι κατασκευές δεν εξαιρεθούν από τη κατεδάφιση πιθανολογείται με βεβαιότητα ότι θα εγκαταλειφθούν από τους καταστηματάρχες και θα έχουν την τύχη των υπολοίπων.
Προτείνεται η δυνατότητα υπαγωγής των αυθαίρετων κατασκευών στον περιβάλλοντα χώρο που βρίσκονται σε επαφή με το διατηρητέο υπό τον έλεγχο του αρμόδιου Σ.Α., το οποίο μπορεί να προτείνει αλλαγές, εργασίες και επεμβάσεις για την ομαλότερη προσαρμογή αυτών με το διατηρητέο.
Η νομιμοποίηση των αυθαιρέτων στα διατηρητέα κτήρια έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ισχύουσα νομοθεσία και το άρθρο 24 του Συντάγματος που προστατεύουν την αρχιτεκτονική κληρονομιά της χώρας. Το άρθρο αυτό δεν θα έπρεπε να υπάρχει.
Θεωρούμε ότι ΒΑΣΙΚΗ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΣΤΑ ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΑ ΚΤΗΡΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΟΨΕΩΝ ΤΩΝ ΚΤΗΡΙΩΝ, να απαγορεύεται κατηγορηματικά και άνευ διακρίσεων οποιαδήποτε νομιμοποίηση μεταβολής των όψεων.
«Περίπτωση προσθήκης κατ΄ επέκταση ισογείου στην πίσω όψη διατηρητέου κτιρίου και εντός του πανταχόθεν τυφλού ακάλυπτου χώρου του οικοπέδου.»
Η αυθαίρετη ισόγεια προσθήκη κατασκευάστηκε πολύ προ του χρόνου χαρακτηρισμού του κτιρίου ως διατηρητέου κτίσματος. Βρίσκεται εντός του ακάλυπτου χώρου του οικοπέδου και εφάπτεται με το κυρίως κτίσμα στην πίσω όψη του. Δεν επηρεάζει καθόλου την μπροστινή όψη του κτιρίου η οποία μόνη φέρει τα διατηρητέα στοιχεία.
Νομίζω ότι είναι άδικο να επιτρέπεται η δυνατότητα νομιμοποίησης προσθήκης καθ΄ ύψος σε διατηρητέα κτίσματα, και να μην επιτρέπεται η δυνατότητα νομιμοποίησης προσθήκης κατ’ επέκταση ισογείου στην πίσω όψη του κτιρίου και σε επαφή με το διατηρητέο κτίριο, η οποία προσθήκη μάλιστα βρίσκεται εξ ολοκλήρου εντός του τυφλού ακάλυπτου χώρου του οικοπέδου και δεν επηρεάζει την μπροστινή όψη του.
Νομίζω ότι πρέπει να επιτραπεί η υπαγωγή στον παρόντα νόμο, αυθαίρετης προσθήκης στον ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου του διατηρητέου κτιρίου και σε επαφή με την πίσω όψη του, μετά από έγκριση του ΚΕΣΑ,για το εάν η αυθαίρετη κατασκευή αλλοιώνει ή όχι τον χαρακτήρα του διατηρητέου κτιρίου και αν επηρεάζει και σε ποιό βαθμό τους λόγους του χαρακτηρισμού του.
Σε διατηρητέα κτίρια όπου έχουν αλλάξει χρήση από κατοικία σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος (καφετέριες, μπαρ, εστιατόρια, κτλ.) η συνήθης αυθαίρετη κατασκευή που γίνεται είναι η κατασκευή πέργκολας με τέντα μόνιμη ή κινητή για λόγους σκίασης και προστασίας από καιρικές συνθήκες στον περιβάλλοντα χώρο.
Οι κατασκευές αυτές εξαιρούνται της υπαγωγής στον Νόμο των αυθαιρέτων λόγω του ότι είναι σε επαφή με το διατηρητέο κτίριο.
Στον αντίποδα η λειτουργία του κτιρίου με την νέα χρήση που του έχει δοθεί δυσχεραίνεται.
Προτείνεται να προβλεφθεί δυνατότητα νομιμοποίησης αυτών των κατασκευών.
Αν αυτό δεν είναι δυνατό να προβλεφθεί η νομιμοποίηση αυτών των κατασκευών σε συγκεκριμένη απόσταση από το κτίριο (π.χ. 30cm) ύστερα από την έγκριση του αρμόδιου Σ.Α.
Με το Προεδρικό Διάταγμα 24-10/8-11-1980, η περιοχή της Πλάκας κηρύχθηκε διατηρητέα.
Στη συνέχεια, με το Προεδρικό Διάταγμα της 30/09/1982 (ΦΕΚ 561/Δ) καθορίστηκαν στην ίδια περιοχή ειδικές χρήσεις γης.
Στο άρθρο 7 καθορίζονται με λεπτομέρειες οι χρήσεις γης και οι κατ’ εξαίρεση επιτρεπόμενες χρήσεις γης.
Στο άρθρο 8 του ιδίου, προβλέπεται η διατήρηση των χρήσεων σε ακίνητα που προϋπάρχουν του 1982.
Στη συνέχεια, δημοσιεύθηκε το Προεδρικό Διάταγμα 05-10/07-10-1993 (ΦΕΚ Δ/1329/1993), όπου καθορίζονται εκ νέου οι επιτρεπόμενες χρήσεις γης στην περιοχή της Πλάκας.
Στην παράγραφο 1 του άρθρου 8 του εν λόγω ΠΔ αναφέρεται ότι «χρήσεις που υπήρχαν στην περιοχή της Πλάκας μέχρι της 23.11.1982, ημέρα δημοσίευσης του π.δ/τος της 30.09.1982…επιτρέπονται κατά παρέκκλιση από τις διατάξεις του άρθρου 7 του δ/τος αυτού…»
Πλην όμως στην παράγραφο 11 του ίδιου άρθρου 8 ουσιαστικά ανακαλούνται οι επιτρεπόμενες χρήσεις γης που έχουν θεσπιστεί στην παράγραφο 1 του ιδίου άρθρου, στην περίπτωση αλλαγής ιδιοκτήτη.
Σημειωτέον ότι η έννοια του «ιδιοκτήτη» σε αυτήν την περίπτωση δεν αναφέρεται στον ιδιοκτήτη του ακινήτου, αλλά σε αυτόν που κατέχει την άδεια λειτουργίας, εφόσον μιλούμε για επιχείρηση.
Αυτό σημαίνει ότι, παρά το γεγονός ότι μία επιχείρηση μπορεί να διαθέτει νόμιμη άδεια και να λειτουργεί κατά τα προβλεπόμενα στο Π.Δ. του 1982 και στο Π.Δ. του 1993, ωστόσο κινδυνεύει να μην επιτραπεί η λειτουργία της, όχι επειδή αλλάζει η χρήση, αλλά επειδή αλλάζει ο ιδιοκτήτης. Επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια ουσιαστικά (καθώς δεν υπάρχουν συγκεκριμένες οδηγίες) της αρμόδιας τοπικής υπηρεσίας Πλάκας του ΥΠΕΧΩΔΕ να εγκρίνει ή όχι την έκδοση νέας άδειας – με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό…
Με αυτά τα δεδομένα, θεωρώ ότι η παράγραφος 11, του άρθρου 8, του Π.Δ. 05-10/07-10-1993 θα πρέπει να απαλειφθεί.
Εναλλακτικά, θα μπορούσε το Υπουργείο να κατοχυρώσει τις υπάρχουσες χρήσεις γης, ανεξαρτήτως αλλαγής ιδιοκτήτη, τουλάχιστον σε καταστήματα που προϋπήρχαν του χαρακτηρισμού από το ΥΠΕΧΩΔΕ ως διατηρητέων (Π.Δ. 24-10/08-11-1980).
Θεωρώ ότι στην περιοχή της Πλάκας πρέπει να διατηρηθεί μία βέλτιστη ισορροπία, η οποία αφενός θα συντηρεί τον χαρακτήρα της περιοχής, αφετέρου όμως θα επιτρέπει στον επισκέπτη ελεύθερη πρόσβαση στο πολιτιστικό αγαθό που αντιπροσωπεύει η περιοχή, αλλά και να προσφέρει τις υπηρεσίες ποιότητας που απαιτεί. Η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς δεν μπορεί ούτε να συνίσταται ούτε να περιορίζεται στις ανάγκες όσων έτυχε να κατοικούν στην Πλάκα.
Το κτίριό μου βρίσκεται στην οδό Λυσικράτους στην Πλάκα του Δήμου Αθηναίων και έχει χαρακτηριστεί ΑΥΤΟΤΕΛΩΣ διατηρητέο μόνο από το ΥΠΕΧΩΔΕ, δυνάμει του Προεδρικού Διατάγματος 24.10/08-11-1980 «Περί χαρακτηρισμού ως διατηρητέων κτιρίων κειμένων εντός της περιοχής της Πλάκας του ρυμοτομικού σχεδίου Αθηνών» (ΦΕΚ 617/Δ/1980).
Από το ΥΠΠΟ η οδός Λυσικράτους είναι χαρακτηρισμένη στο ΣΥΝΟΛΟ της ως διατηρητέα και ως ΟΙΚΙΣΤΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ (διατηρητέες όψεις κτιρίων), με την ΥΑ 7901/1019/27-04-1977, που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 427/Β/05-05-1977.
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι το κτίριο δεν έχει χαρακτηριστεί ΑΥΤΟΤΕΛΩΣ ως διατηρητέο από το ΥΠΠΟ, αλλά μόνο στο πλαίσιο της γενικότερης προστασίας της περιοχής της Πλάκας. Αυτός ο αυτοτελής χαρακτηρισμός έχει αποδοθεί μόνο από το ΥΠΕΚΑ.
Στο νέο υπό διαβούλευση νόμο, στο άρθρο 14, παρ. 1α, περίπτωση v και παρ. 2α, περίπτωση v, ένα από τα δικαιολογητικά που απαιτούνται είναι Υπεύθυνη Δήλωση που να αναφέρει ότι δεν υπάρχει χαρακτηρισμός κτιρίου από άλλο φορέα.
Θεωρώ ότι στη διατύπωση πρέπει προ της λέξης «χαρακτηρισμός» να προστεθεί η λέξη «ΑΥΤΟΤΕΛΗΣ».
Θεωρούμε ότι για διατηρητέα κτίρια κατηγορίας Γ στα οποία επιτρέπονται επεκτάσεις και προσθήκες ( Π. Πόλη της Ξάνθης Υ.Α. 5385/1995) πρέπει να προστεθεί στην παράγραφο 1 και προσθήκες κατ’ έκταση (γίνεται αναφορά μόνο σε προσθήκες καθ’ ύψος με αποτέλεσμα να αποκλείονται τα προαναφερόμενα κτίρια)
Αρθρο 14 : (Αυθαίρετες κατασκευές σε διατηρητέα κτίρια)
Να προβλεφθεί δυνατότητα νομιμοποίησης όλων ανεξαρτήτως των αυθαιρέτων κατασκευών σε διατηρητέα κτίρια, εφ΄ όσον έγιναν καθ΄ υπέρβαση εκδοθείσας οικοδομικής αδείας και αποδεικνύεται (από Α/Φ ή δημόσιο έγγραφο), ότι έγιναν προγενέστερα του χαρακτηρισμού του κτιρίου ως διατηρητέου.
Στις περιπτώσεις αυτές το ΚΕΣΑ ή το αρμόδιο ΣΑ να μην έχει δικαίωμα απόρριψης της αίτησης υπαγωγής, αλλά να διατηρεί το δικαίωμα υπόδειξης εργασιών προσαρμογής κατά τις διατάξεις του άρθρου.
Η τροποποίηση είναι απολύτως αναγκαία, ειδικά στις περιπτώσεις ομαδικών κηρύξεων διατηρητέων σε διαφόρους Δήμους, όπου δεν υπάρχει σαφής αποτύπωση του αρχικού κτιρίου και των προσθηκών – προσκτισμάτων του, που έχουν κηρυχθεί διατηρητέα.
Στην παρ.1β και στην παρ.2β οι λέξεις «η επιτροπή» πρέπει να αντικατασταθεί με τις λέξεις «το συμβούλιο»
Στην παρ.3 οι λέξεις «της επιτροπής του άρθρου 12του παρόντος νόμου» θα πρέπει να αντικατασταθεί με τις λέξεις «των συμβουλίων της παρ. 1 και 2 του παρόντος άρθρου»
Στην παρ.5 οι λέξεις » Η επιτροπή μετά τη θετική κρίση της» θα πρέπει να αντικατασταθούν από τις λέξεις «Το συμβούλιο μετά τη θετική κρίση του»
Θα πρέπει επίσης να υπάρξει πρόβλεψη, προς αποφυγήν παρερμηνιών και άσκοπης γραφειοκρατίας, ότι εάν υπάρχουν αυθαίρετες κατασκευές και εντός του όγκου του διατηρητέου και στον περιβάλλοντα χώρο αρκεί η έγκριση του ΚΕΣΑ και για τις δύο περιπτώσεις.
ΕΧΩ ΥΠΟΨΗ ΜΟΥ ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΚΑΤ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΙΣΩ ΟΨΗ ΤΟΥ ΜΕ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑ ΓΟΚ’85.
ΣΤΗΝ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΑΥΤΗ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΙΚΡΟΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ 3 ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 9.
ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΔΙΚΟ ΝΑ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΥΠΑΓΩΓΗ ΣΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΝΟΜΟ ΓΙΑ ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟ ΜΕ ΥΠΕΡΒΑΣΕΙΣ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΟΓΚΟΥ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΣΕ ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΠΟΥ ΝΟΜΙΜΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΚΕ ΣΕ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΟ ΥΠΑΡΧΟΝ ΚΤΙΡΙΟ.
στην παράγραφο 2, θα πρέπει να γίνει διαχωρισμός των παραβάσεων που βρίσκονται σε υπόγειους χώρους των κτιρίων που βρίσκονται στον περιβάλλοντα χώρο διατηρητέου κτιρίου(π.χ. επέκταση υπογείου ή αλλαγή χρήσης υπογείου). Παράβαση στον υπόγειο χώρο πλαινού κτιρίου δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι επηρεάζει το διατηρητέο κτίριο.
Πρέπει να γίνεται διάκριση μεταξύ των διατηρητέων κτιρίων που έχουν κηρυχθεί ομαδικά με ΠΔ πχ διάφορα ακίνητα στη Πλάκα και στα οποία πρέπει να είναι απλούστερη η διαδικασία καθόσον πολλά από αυτά δεν φέρουν πράγματι χαρακτήρα διατηρητέου όπως καταστήματα στο Μοναστηράκι,και μεταξύ των κτιρίων που έχουν κηρυχθεί με συγκεκριμένη πράξη.
Επιπλέον πρέπει να προβλέπεται απλούστερη διαδικασία νομιμοποίησης όταν η αυθαίρετη κατασκευή αφορά σε εσωτερική εντός του κτιρίου κατασκευή πχ πατάρι,η αλλαγή χρήσης που δεν αλλοιώνει την φυσιογνωμία του κτιρίου.