Άρθρο 01:Απαγόρευση εμπράγματων δικαιοπραξιών σε ακίνητα με αυθαίρετες κατασκευές ή αυθαίρετες αλλαγές χρήσης

Στην περίπτωση γ της παρ. 2 θα πρέπει να προστεθεί
«ή της παρ.1 του άρθρου 1 του Α.Ν.410/68»
διότι τα κτίρια που έχουν εξαιρεθεί από την καταδάφιση με τις διατάξεις του ν.410/68, μετά την ισχύ του ν.4067/12 (ΝΟΚ), έπαψαν να θεωρούνται νομίμως υφιστάμενα καθόσον δεν συμπεριλήφθησαν στην παρ.1 του άρθρου 23 του ΝΟΚ (αν και αναφέρονταν στην παρ.1 του άρθρου 23 του ΓΟΚ’85).

Επίσησς στην ίδια περίπτωση θα πρέπει να προστεθεί
«ή του άρθρου 4 του ν.3399/05 (A’255)»
διότι διαφορετικά δεν θα είναι επιτρεπτή η μεταβίβαση κατασκευών που έχουν οριστικά εξαιρεθεί από την κατεδάφιση και οι οποίες εξυπηρετούν πτηνοκτηνοτροφικές μονάδες (η ίδια παράληψη υπάρχει και στον ν.4014/11)

Οι ορισμοί για το τι είναι «αυθαίρετη κατασκευή» και «αυθαίρετη αλλαγή χρήσης» έχουν επαναδιατυπωθεί με την παρ 5,αρθ.4 και αρθ.5 του ΝΟΚ/12 ο οποίος είναι σε ισχύ. Η αναφορά στο ΓΟΚ’85 μόνο νέες συγχύσεις μπορεί να δημιουργήσει.

Στην παράγραφο 2γ του άρθρου 1 αναφέρεται «που έχουν εξαιρεθεί από την κατεδάφιση, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 10 του άρθρου 9 του ν. 1512/1985 (Α’4)» η οποία εξαιρεί από την κατεδάφιση αυθαίρετα κτίσματα που ανήκουν στο δημόσιο, ΝΠΠΔ και ΟΤΑ. Θα πρέπει να τροποποιηθεί η παράγραφος ως εξής : «μπορεί να εξαιρούνται από την κατεδάφιση κτίσματα που ανήκαν στο δημόσιο, ΝΠΠΔ και ΟΤΑ κατά την περίοδο κατασκευής τους και τα οποία έχουν ανεγερθεί μέχρι τη δημοσίευση του Ν1512/85». Διότι δεν μπορεί η μεταβίβαση ή παραχώρηση ενός ακινήτου, καθώς και η κατάργηση μιας ΝΠΠΔ (όπως ο ΟΕΚ) να καθιστά κτίσμα που εξαιρούνταν της κατεδάφισης αυθαίρετο.

Αυθαίρετο είναι οτιδήποτε γίνεται με ίδια βούληση, κατά παράβαση νόμων ή θεσμοθετημένων κριτηρίων
Συνεπώς οτιδήποτε περιφρονεί και καταστρατηγεί την κείμενη νομοθεσία, αυτομάτως θεωρείται παράνομη πράξη και τιμωρείται σύμφωνα με τις βασικές αρχές της Δημοκρατίας.

Ωστόσο, διαχρονικά, η Ελληνική Πολιτεία υπήρξε εξαιρετικά επιεικής σε θέματα ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ δόμησης γατί
• ποτέ δεν υπήρξε ικανή να χωροθετήσει έγκαιρα το Δομημένο Περιβάλλον
• ενίσχυσε την ελληνική νοοτροπία ότι το «κεραμίδι» είναι ασφαλής επένδυση, ελλείψει σοβαρού αναπτυξιακού οράματος
• χρησιμοποίησε την ανάπτυξη υποδομών σε ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ οικιστικές αναπτύξεις για λόγους ψηφοθηρικούς
• αδιαφόρησε για τις όποιες επιπτώσεις στο οικονομικό, κοινωνικό και φυσικό περιβάλλον, με μυωπική αβελτηρία

Η επίλυση των προβλημάτων που παρήγαγε αυτή η επιείκεια αντιμετωπίστηκε διαχρονικά με «δικαίωση» της ΠΑΡΑΝΟΜΙΑΣ είτε μέσω νέας νομοθεσίας είτε μέσω επιδεικτικής αδιαφορίας και συνεπώς καθιέρωσης της πρακτικής του ΑΥΘΑΙΡΕΤΟΥ (σολοικισμός της έννοιας ΠΑΡΑΝΟΜΟ).

Το θέμα των ΑΥΘΑΙΡΕΤΩΝ αποτελεί κυρίως πρόβλημα ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ και ΑΡΧΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και με αυτόν τον τρόπο οφείλεται να αντιμετωπισθεί.

Η πανευρωπαϊκή πατέντα της αυθαίρετης δόμησης στη χώρα μας δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί με κατεδαφίσεις εκατοντάδων χιλιάδων αυθαιρέτων, που ακόμη και αν ήταν τεχνικά πραγματοποιήσιμο, θα δημιουργούσε σοβαρό στεγαστικό πρόβλημα.

Ταυτόχρονα, πρέπει να γίνει κοινή συνείδηση ότι η γενικευμένη αυθαίρετη δόμηση και η εκτός σχεδίου δόμηση υποθήκευσαν διαχρονικά την όποια προσπάθεια οργανωμένης παρέμβασης στο χώρο.

Η πολλοστή παραγωγή σχετικής νομοθεσίας, που έχει αναρτηθεί σε δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση, προβάλλεται ότι επιτυγχάνει την «ριζική αντιμετώπιση μιας παθογένειας που ταλαιπωρεί επί δεκαετίες τη χώρα μας, με έναν ολιστικό δομικό τρόπο», πρόθεση με την οποία το CISD συμφωνεί επί της αρχής.

Για τον λόγο αυτό το CISD τοποθετείται επί του Νομοσχεδίου με δημιουργική κριτική ώστε η παθογένεια του «ΑΥΘΑΙΡΕΤΟΥ» να εξαλειφθεί
 αφενός από την νοοτροπία του πολίτη
 αφετέρου από την δυνατότητα μελλοντικών χαριστικών ρυθμίσεων
λαμβάνοντας υπ’ όψη όλες τις κρίσιμες παραμέτρους που συγκροτούν το γενικό περιβάλλον μέσα στο οποίο πρόκειται να εκδηλωθεί και όχι μόνο την είσπραξη και το πολιτικό όφελος.

Οι θέσεις του CISD επικεντρώνονται σε μείζονα θέματα, καθώς ειδικής αξίας παρατηρήσεις έχουν ήδη διατυπωθεί στην ηλεκτρονική διαβούλευση:

1. Το νομοσχέδιο ευρίσκεται στο σύνολό του σε ορθή κατεύθυνση, με την λογική ότι καλύπτεται διεξοδικά το μεγαλύτερο μέρος των περιπτώσεων αυθαίρετης δόμησης, και θέτοντας νέα «κόκκινη γραμμή» μετά από αυτήν που ο νόμος 4014/2011 προσπάθησε να θέσει, παρά το γεγονός ότι αγνοείται το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο αναμένεται να εκδώσει απόφαση ως προς τη νομιμότητά του τελευταίου.

2. Το πλήθος των εξαιρέσεων στην αντιμετώπιση αυθαιρέτων σε δάση, αιγιαλούς, αρχαιολογικούς χώρους και λοιπές προστατευόμενες περιοχές
 αδικεί το κοινωνικό σύνολο, το περιβάλλον, την πολιτιστική κληρονομιά, τους πόρους από τουρισμό κλπ
 ευνοεί τους αυθαιρετούχους απεμπολώντας το δικαίωμα είσπραξης των προβλεπόμενων από τον δασικό και πολεοδομικό κώδικα προστίμων, που στις περισσότερες περιπτώσεις ανέρχονται σε δεκάδες χιλιάδες ευρώ ανά παράνομο ακίνητο, αφαιρώντας από το Κράτος το δικαίωμα είσπραξής τους.

3. Παρά το γεγονός ότι οι διατάξεις περί “περιβαλλοντικού ισοζυγίου” είναι θετικές
3.1. ο τρόπος που διατυπώνονται δεν προσφέρει προοπτική αποκατάστασης της ήδη προκληθείσης ανυπολόγιστης περιβαλλοντικής ζημιάς.
3.2. η ανάθεση των πρωτοβουλιών «περιβαλλοντικού ισοζυγίου» αποκλειστικά στις τοπικές αρχές, χωρίς αποφασιστικό έλεγχο για την περιβαλλοντική σκοπιμότητα και το προβλεπόμενο κόστος τους από υπερκείμενο επίπεδο διοίκησης επιτρέπει την δυνατότητα άστοχης και αναποτελεσματικής κατασπατάλησης των πόρων.

4. Η υπαγωγή στη ρύθμιση αυθαιρέτων κατασκευών σε εγκεκριμένους κοινόχρηστους χώρους εφόσον δεν έχει συντελεστεί η αναγκαστική απαλλοτρίωση, αποτελεί παραβίαση των δικαιωμάτων του συνόλου στη ποιότητα του πολεοδομικού ιστού που δεν περιορίζεται μόνο στο οικονομικό σκέλος μια μελλοντικής πράξης.

5. Παρά το γεγονός ότι επισημαίνεται ο ρόλος της Ειδικής Υπηρεσίας Κατεδαφίσεων, η στελέχωσή της μετά από δύο χρόνια λειτουργίας εξακολουθεί να είναι μηδενική με αποτέλεσμα την εγγενή αδυναμία αποτελεσματικότητας.

Το ΥΠΕΚΑ οφείλει να διεκδικήσει και να επιτύχει άμεσα την στελέχωσή της, υπερβαίνοντας τις αγκυλώσεις που προκύπτουν από λανθασμένες νοοτροπίες είτε συναρμόδιων Υπουργείων είτe ακόμα και της Task Force.

6. Η αποτροπή της περαιτέρω ανάπτυξης της Αυθαίρετης Δόμησης δεν έχει διασφαλισθεί με αποτελεσματικότητα καθώς:
6.1. Δεν θεσμοθετείται περίοδος απαγόρευσης οποιασδήποτε τροποποίησης του νόμου (τουλάχιστον πενταετής), προσφέροντας την δυνατότητα μελλοντικών χαριστικών ή φωτογραφικών τροπολογιών.
6.2. Δεν θεσμοθετείται συνεχής, τακτικός και αυστηρός έλεγχος από όλα τα επίπεδα της Διοίκησης.
6.3. Δεν θεσμοθετείται η ευθύνη των υπηρεσιών και των εμπλεκόμενων επιπέδων της Διοίκησης σε περιπτώσεις ολιγωρίας ελέγχου.

7. Προϋπόθεση για την αποτροπή της Αυθαίρετης Δόμησης είναι η ταχύτατη ολοκλήρωση των εκκρεμών Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων και η συστηματική αποτροπή της ανεξέλεγκτης διάχυσης του αστικού ιστού (sprawling), με περιορισμό του σε συνεκτικά όρια σύμφωνα με έναν πολεοδομικό σχεδιασμό και με μία γενικότερη εθνική στρατηγική.
Το ΥΠΕΚΑ οφείλει να ενεργοποιηθεί επιχειρησιακά και αποτελεσματικά προς την κατεύθυνση αυτή, χωρίς ατέρμονες θεωρητικές και «άλλες» συζητήσεις, υπερβαίνοντας το όποιο πολιτικό κόστος.
Ταυτόχρονα, οφείλει να αποκτήσει την πολιτική βούληση για την επίλυση του μείζονος προβλήματος της «εκτός σχεδίου δόμησης» με αποφασιστικό τρόπο, μέσα από διαδικασίες υπεύθυνου, αειφόρου χωροταξικού σχεδιασμού.

8. Το ΥΠΕΚΑ οφείλει να ενισχύσει τον έλεγχο όχι μόνο των αυθαιρεσιών σε θέματα δόμησης αλλά στο σύνολο των δραστηριοτήτων, που εν δυνάμει προκαλούν επιπτώσεις στην Αειφόρο Ανάπτυξη, μέσω των Ειδικών Υπηρεσιών Επιθεώρησης που υπάγονται στη σχετική Ειδική Γραμματεία.

Το CISD επισημαίνει ότι οι διαφαινόμενες ρυθμίσεις στο Οργανόγραμμα του Υπουργείου με τις οποίες οι Ειδικές Υπηρεσίες Επιθεώρησης μετατρέπονται σε απλές διοικητικές μονάδες, εξαρτημένες μάλιστα από πολιτικό πρόσωπο, οδηγούν στην βεβαιότητα ότι η πολιτική επιλογή της Κυβέρνησης είναι η ουσιαστική εξάλειψη του Ελέγχου, με σοβαρές επιπτώσεις σε όλα τα επίπεδα της Αειφόρου Ανάπτυξης.

9. Τέλος, η Κυβέρνηση οφείλει να αντιληφθεί την κρίσιμη για την Αειφόρο Ανάπτυξη σκοπιμότητα του Πράσινου Ταμείου και να παύσει να το θεωρεί φοροεισπρακτικό μηχανισμό!

Προϋπόθεση, βεβαίως, είναι τα στελέχη της να αντιληφθούν την σημαντικότητα της Αειφόρου Ανάπτυξης στην ολοκληρωμένη διαχείριση των προβλημάτων που ταλανίζουν το Ελληνικό Κράτος, προβλημάτων που δεν επιτρέπεται να έχουν μονοδιάστατη χρηματοοικονομική αντιμετώπιση.

Επίσης πρέπει να προστεθεί η εξαίρεση από την κατεδάφιση με τη διαδικασία της παρ. 6 του άρθρου 18 του ν. 3208/2003 «Προστασία των δασικών οικοσυστημάτων, κατάρτιση δασολογίου…..και άλλες διατάξεις» ( Φ.Ε.Κ. 303 Α’ ), όπως προστέθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 9 του ν. 3481/2006 «Τροποποιήσεις στη νομοθεσία για το Εθνικό Κτηματολόγιο…..» (ΦΕΚ 162 Α’ ).

ΥΠΟΒΟΗΘΗΣΗ ΚΛΟΠΗΣ ΠΟΣΟΣΤΩΝ ΣΥΝΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ
Σε περιπτώσεις (και υπάρχουν πολλές ιδιαίτερα σε παλαιά συμβόλαια)οριζοντίων ή καθέτων ιδιοκτησιών στις οποίες έχει γίνει μόνο η σύσταση διηρημένης ιδιοκτησίας χωρίς να έχουν καθοριστεί και τα ποσοστά συνιδιοκτησίας επί του εδάφους(ατελής σύσταση διηρημένης ιδιοκτησίας),η τακτοποίηση – νομιμοποίηση αυθαιρέτων κατασκευών – χρήσεων που έγιναν από ένα μόνο συνιδιοκτήτη, του παρέχει άμεσα τη δυνατότητα να κερδίσει περισσότερα ποσοστά από τους υπόλοιπους συνιδιοκτήτες που δεν έχουν κάνει παρανομίες. Ο παρανομών δηλαδή επιβραβεύεται έναντι των λοιπών νομίμων συνιδιοκτητών και υποκλέπτει με τις ευλογίες του νόμου ποσοστά συνιδιοκτησίας. Να προβλεφθεί ότι καμία παρανομία δεν μπορεί έστω και αν τακτοποιηθεί – νομιμοποιηθεί, να υπολογίζεται στην κατανομή ποσοστών επί συνιδιοκτησίας. Άλλως η κλοπή επιβραβεύεται.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΜΕΤΡΑ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΝΑ ΕΞΕΤΑΣΘΟΥΝ
1. Ο νεος νομος που ασχολειται με πρωτογνωρο θεμα εαν δεν απαιτει απολυτως αντικειμενικα στοιχεια θα υποχρεωσει την πολειτεια να εκδοσει πολλους αλλους νομους για να διευθετησει μελλοντικα τα «ζητηματα» που θα προκυψουν απο την εφαρμογη του. ΑΝΑΓΚΑΙΟ η εφαρμογη του να αρχιζει και να ολοκληρωνεται με αεροφωτογραφιες ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ της αρμοδιας ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ. (ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ)
2. Για τις οικοδομες και για τα γηπεδα που εχουν πολλες ιδιοκτησιες με οποια μορφη να δημιουργειται και ενας ηλ/κος φακελος με την πρωτη εφαρμογη καποιας επι μερους ιδιοκτησιας, ετσι που να εχουν προσβαση ολοι οι ιδιοκτητες του συνολικου ακινητου (συνιδιοκτησιες) και οι ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ που θα εφρμοζουν τις διαδικασιες του νομου αυτου για να χρησιμοποιουνται τα στοιχεια που αφορουν το συνολο οικοδομης-γηπεδου
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ σε μεγαλο βαθμο. ΣΤΟΙΧΕΙΑ που ειτε καποιος ιδιοκτητης δεν εδοσε η τα εδοσε πλημελως η απο καποιον δεν βρεθηκαν θα δημιουργησουν «ΖΗΤΗΜΑΤΑ» Οι μηχανικοι θα μπορουν να συνεργαζονται ηλ/κα για εργασιες (μετρησεις, τοπ/κα, παραστατικα, κ.α.)ετσι σε στοιχεια που θα αφορουν το συνολο της ιδιοκτησιας να και ΟΡΘΑ.

Πρέπει να συμπεριληφθούν τα κτίρια που δεν έχουν ακόμα εξαιρεθεί τής κατεδάφισης κατα τίς διατάξεις τού ΑΝ 410/68 και τίς σχετικές εγκυλίους διαταγές των οποίων δεν έχει κριθεί το θέμα, τόσο εντός σχεδίου όσο και εκτός σχεδίου καθόσον ειδικά για εντός σχεδίου υπάρχει πλεεάδα εκκρεμών υποθέσεω που έχουν καταβάλει εισφορές, έχουν πάρει άδεια προσθήκης καθ’ ΄θψος ή κατ΄επέκτασιν, αλλά δεν έχουν κριθεί, έιτε λόγω μεταβατικών διατάξεων χωρίς νά έχουν υπαχθεί σε αυτές, είτα λόγω άγνοιας τών ιδιοκτητών, είτε λόγω κλωλυμάτων των Πολεοδομικών γραφείων. Επίσης να συμπεριληφθούν οι σχετικές διατάξεις του Μ. 1337/83 και Ν. 1512/85

(Σχόλιο σε συνέχεια του από 20-04-13 σχολίου μου) Κατά τη διάρκεια της παρούσας δημόσιας διαβούλευσης δημοσιεύτηκε το ΦΕΚ 88Α/18-04-2013 στου οποίου το άρθρο 35 παρ. 5α έως 5γ, περιέχονται τροποποιήσεις στο Ν4014/11 οι οποίες θα πρέπει να συμπεριληφθούν στον παρόντα νόμο. Παρόλαυτά διαφωνώ στο να μη ζητείται βεβαίωση μηχανικού και υπεύθυνη δήλωση του ιδιοκτήτη για τη μεταβίβαση ή σύσταση
εμπράγματου δικαιώματος των ακινήτων που ανήκαν στον ΟΕΚ. Όπως και να έχει, εφόσον συμπεριληφθεί, θα πρέπει να υπερισχύει του άρθρου 23 του ΝΟΚ.

Το «εφόσον» στην παράγραφο στ) θεωρώ ότι πρέπει να αντικατασταθεί με την λέξη «όπως».

Ξαναδιατυπώνω το σχόλιο μου παρότι μου το σβήσατε.
λογοκρισία και στην ελευθερη διαβούλευση??

Αφού ο Ν. 4067/2012 είναι πλέον σε ισχύ, γιατί αναφέρεστε στο ΓΟΚ??

Δεν φτάνει που κάνετε μετά από τόσους μήνες δουλειες του ποδιού.
Αντί να ζητάτε συγνώμη και να διορθώνεται από μόνοι σας τέτοια απαράδεκτα λάθη στην πρώτη κιόλας πρόταση του νέοευ νόμου που ετοιμάζεται, σβήνεται το σχόλιο μου επιδή σας ειρωνεύομαι??
και λίγο ήταν αυτό που έλεγα!!

Επίσης,
διευκρινίστε σας παρακαλώ, πώς μπορώ να πιστοποιήσω ότι ένα κτίριο είναι πρό του 1955, είτε για να δώσω Βεβαίωση, είτε σε μια δήλωση άλλων αυθαιρέτων στο ίδιο οικόπεδο.

Πολλές Υδομ θεωρούν μετά την εφαρμογή του ΝΟΚ, ότι δεν μπορούν να εκδώσουν απόφαση προισταμένου για την πιστοποίηση νομίμου περιγράμματος, γιατί αυτή εκδίδοταν με βάση την Εγκ 55/2000, η οποία σαν επεξηγηματική του ΓΟΚ, θεωρούν ότι δεν έχει ισχύ πλέον.

Παρακαλώ επιληφθείτε του θέματος, γιατί κινδυνεύουν να θεωρούνται αυθαίρετα κτίρια του 20 και του 30, τα οποία δεν σπανίζουν σε χωριά της επαρχίας σε αντίθεση με την Αθήνα.

Διευκρινίστε τι συμβαίνει με τον Ν1337/83, τί θεωρείται νομίμως υφιστάμενο και τι ότι έχει θέση αδείας?

η Α’ φάση, η Β’ φάση, η Γ’ φάση?

Ώς γνωστόν, σπάνια ολοκληρωνόταν η διαδικασία εξαίρεσης από κατεδάφιση (Γ’ φάση), και αν προσπάθησε κάποιος να την κάνει μεταγενέστερα, ζήτημα είναι αν βρέθηκε υπάλληλος που είχε τη διάθεση να διεκπεραιώσει την υπόθεση.
Ξεκααρίστε αυτά τα ζητήματα. Συμβουλευτείτε την κυρία Λεμπέση.

Σε μία πολιτεία που ο πρώτος νόμος για την νομιμοποίηση των αυθαιρέτων εκδόθηκε το 1855 (ν. ΣΠΖ’/1855), εκφράσεις όπως «κόκκινη γραμμή» θα έπρεπε να χρησιμοποιούνται με φειδώ. Αντίθετα με τους ισχυρισμούς της αιτιολογικής έκθεσης, το νομοσχέδιο παραβιάζει πολλές «κόκκινες γραμμές». Η πρώτη κόκκινη γραμμή είναι αυτή της 31.1.1983 – της μόνης ημερομηνίας κατασκευής που έχει, αυτή τη στιγμή, βάση στο Σύνταγμα και την νομοθεσία μας (ΣτΕ Ολ. 3500/2009). Η δεύτερη κόκκινη γραμμή είναι αυτήν της ημερομηνίας απαγόρευσης δικαιοπραξιών κατά των αρχικό ν. 4014/2011 («από την δημοσίευση του παρόντος», 21.9.2011), η οποία ήταν σχετικά κοντά στην ημερομηνία κατασκευής (28.7.2011). Με το νομοσχέδιο, αυτή μεταβιβάζεται κάποια στιγμή μεσα στο 2013, έτσι ώστε κάποιοι να ολοκληρώσουν τις συναλλαγές τους. Ύστερα, υπάρχουν οι μεγάλες «κόκκινες γραμμές». Για παράδειγμα, η «κόκκινη γραμμή» της προστασίας του περιβάλλοντος σύμφωνα με το Σύνταγμα: οι προτεινόμενες ρυθμίσεις οδηγούν σε σαρωτική τακτοποίηση αυθαίρετων χρήσεων και κατασκευών, χωρίς εκτίμηση βάσει ειδικής επιστημονικής μελέτης, όπως απαιτεί το Σύνταγμα (Σ.τ.Ε. Ολομ. 123/2007). Ύστερα, είναι η «κόκκινη γραμμή» της ισότητας των πολιτών απέναντι στο νόμο: τελείως ενδεικτικά, η διάταξη του άρθρου 23 παρ. 5 του νομοσχεδίου επιτρέπει και την χορήγηση «παρέκκλισης» σε όσους υπαχθούν στην ρύθμιση, οι οποίοι αποκτούν έτσι τεράστια πλεονεκτήματα απέναντι σε νομοταγείς συμπολίτες τους. Μία άλλη κόκκινη γραμμή που παραβιάζεται είναι αυτή της διάκρισης των εξουσιών, αφού η διάταξη του άρθρου 23 παρ. 7 επιτρέπει την υπαγωγή και κτισμάτων των οποίων η άδεια «μεταγενέστερα ανακλήθηκε ή ακυρώθηκε για οποιονδήποτε λόγο» (εκτός από υποβολή αναληθών στοιχείων), άρα και δικαστικά. Είναι απορίας άξιο πώς τα παραπάνω θα αντιμετωπίσουν την «χρόνια παθογένεια σε σχέση με την πρόστασία του περιβάλλοντος και την έγγεια ιδιοκτησία» (!), όπως δηλώνει η αιτιολογική έκθεση στην πρώτη της φράση.

Άρθρο 1, παρ.1:
Πρέπει να ληφθούν υπόψη οι ρυθμίσεις «Κατσιγιάννη» με το άρθρο 5, παρ.7, περ. α΄ του Ν.2052/92.

Σε περίπτωση ακινήτου προ του 1955 ο ιδιοκτήτης προσκομίζει αεροφωτογραφία της εποχής, όπου η εμβαδομέτρηση είναι αδύνατη λόγω της πολύ μικρής κλίμακας. Πως μπορεί να βεβαιώσει ο μηχανικός ότι ολόκληρο το ακίνητο εξαιρείται από τις διατάξεις του παρόντος?

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΕ ΣΥΝΙΔΙΟΚΤΗΣΙΕΣ

1.Σε πολυκατοικία μπορούμε να τακτοποιήσουμε την οριζόντια ιδιοκτησία μας χωρίς συναίνεση από τους συνιδιοκτήτες.
Για να νομιμοποιήσουμε όμως ένα τμήμα, που έχει τις προ’υ’ποθέσεις, μου απαντούν από την Υπηρεσία Δόμησης , που θα εκδόσει την άδεια, ότι θα δούν όλο το οικόπεδο. Αρα αν δεν ενταχθούν στον 4014 οι έχοντες αυθαίρετα συνιδιοκτήτες, δεν μπορώ να νομιμοποιήσω το δικό μου ?

2. Μπορεί κανείς να έχει ΜΕΓΑΛΗ περιπτωσιολογία. Αν π.χ. το ισόγειο και ο Α’ έχουν άδεια για 50 μ2 το 1960 και έκαναν 70 μ2 , ενώ τότε υπήρχαν οι πολεοδ. προ’υ’ποθέσεις για τα 70 μ2
Οι δε Β’ και Γ’ όροφοι έκαναν το ίδιο με άδεια του 1970, η μου έτυχε να μην έχουν καθόλου άδεια
α. ποιός θα πάρει το τότε κατα ΓΟΚ 1955 υπόλοιπο ΣΔ για να νομιμοποιήσει την υπέρβαση των 20 μ2 ?
β. Αν δεν υπάρχει παμψηφία 100 % μπορεί το ισόγειο να νομιμοποιήσει τα 20 μ2, αντί να τα τακτοποιήσει ?
γ. Θα ισχύσει ο νόμος για συνιδιόκτητα οικόπεδα Ν1562/ΦΕΚ 150Α’
ώστε με κάποια πλειοψηφία να προχωρήσουν οι θέλοντες ,κλπ , κλπ ?

3. Μπορεί δηλαδή να θέλω, να υπάρχει ΣΔ κλπ, αλλά να μην μπορώ να νομιμοποιήσω το αυθαίρετό μου σε πολυκατοικία.
Είναι μεγάλο θέμα, αλλά μπορείτε να το δείτε ?

4. Με την ευκαιρία,για άλλο Νόμο, καλό είναι η Πολιτεία να ασχοληθεί με τους Κανονισμούς των πολυκατοικιών, να δώσει δηλαδή κατευθυντήριες οδηγίες η Τεχνικό Κανονισμό , όπως με την κατανομή δαπανών θερμάνσεως. Και μελλοντικά μαζί με τα κίνητρα για το γκρέμισμα πολυκατοικιών , ρύθμιση για το ιδιοκτησιακό καθεστώς.
Γινόμαστε αποδέκτες των προβλημάτων του κόσμου και χάνονται πολλές ώρες από όλους μας, χώρια την όποια ταλαιπωρία, αγωνία,ασαφή κατάσταση.
Ευχαριστώ

Κρίνεται σκόπιμο στις διατάξεις του παρόντος νόμου να συμπεριληφθούν οι εγκαταστάσεις που βρίσκονται στον αιγιαλό και στην παραλία και εξυπηρετούν τις μονάδες υδατοκαλλιέργειας. Η φύση της δραστηριότητας είναι τέτοια που οι εγκαταστάσεις στον αιγιαλό και την παραλία είναι αναπόσπαστο τμήμα της παραγωγικής διαδικασίας, καθώς εξασφαλίζουν την σύνδεση των πλωτών και χερσαίων εγκαταστάσεων και χωρίς αυτές είναι αδύνατη η λειτουργία των μονάδων υδατοκαλλιέργειας.
Θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι σύμφωνα με το ν. 2971/2001 (ΦΕΚ 285Α) είναι δυνατή η παραχώρηση του δικαιώματος χρήσης του αιγιαλού και παραλίας για έργα εξυπηρετήσεως υδατοκαλλιεργειών. Η αδυναμία προσαρμογής όσον αφορά την ολοκληρωμένη αδειοδότηση τέτοιων εγκαταστάσεων οφείλεται κατά κύριο λόγω στις απελπιστικά χρονοβόρες (πέντε έως δέκα χρόνια) διαδικασίες έκδοσης αδειών και στην ραγδαία αύξηση των αναγκών των επιχειρήσεων για επικοινωνία μεταξύ θαλάσσιου και χερσαίου περιβάλλοντος. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα πολλές επιχειρήσεις του κλάδου να έχουν προβεί στην ανέγερση αυθαίρετων κατασκευών, όπως προβλήτες, μικρές αποθήκες, φυλάκια, συστήματα διατροφής ψαριών, γερανοί κ.λ.π..
Είναι απολύτως απαραίτητο στην ρύθμιση να υπάρχει δυνατότητα υπαγωγής και των λιμενικών έργων καθώς αποτελούν ζωτικό τμήμα των εγκαταστάσεων των μονάδων υδατοκαλλιέργειας. Οι προβλήτες αποτελούν την πλέον κρίσιμη εγκατάσταση επί του αιγιαλού και της παραλίας.
Η ρύθμιση θεμάτων που αφορούν τις προβλήτες δεν αφορά απλά την παραγωγική διαδικασία και την εξυπηρέτησης των μονάδων αλλά πρωτίστως καλύπτει θέματα ασφάλειας των εργαζομένων. Η χρήση ακατάλληλων υποδομών λόγω αδυναμίας νομιμοποίησης και ως συνέπεια συντήρησης και εκσυγχρονισμού των υφιστάμενων κατασκευών θέτει πρωταρχικά σε κίνδυνο τις ζωές των εργαζομένων Πέρα από την άμεση διασφάλιση της ασφάλειας των εργαζομένων οι προβλήτες εξασφαλίζουν την σύνδεση μεταξύ των χερσαίων και πλωτών εγκαταστάσεων, στοιχείο καθοριστικής σημασίας για την εύρυθμη λειτουργία και την βιωσιμότητα των μονάδων υδατοκαλλιέργειας.
Σε πολλές περιπτώσεις, οι υδατοκαλλιεργητές χρησιμοποιούν προβλήτες οι οποίες προϋπήρχαν της εγκατάστασης των μονάδων οι οποίες δεν συγκροτούν ασφαλές λιμενικό έργο και δεν υφίσταται καθορισμένος υπόλογος. Με την υπαγωγή στην ρύθμιση θα καθοριστεί φορέας λειτουργίας των εγκαταστάσεων ο οποίος θα είναι υπεύθυνος για την ασφάλεια των κατασκευών και των εργασιών που πραγματοποιούνται σε αυτές.
Για τους παραπάνω λόγους κρίνεται σκόπιμο, κατ’ αντιστοιχία των ευνοϊκών ρυθμίσεων που προβλέπονται για τους κτηνοτρόφους (άρθρο 23, παρ. 14 του παρόντος σχεδίου), να συμπεριληφθούν ρυθμίσεις που αφορούν τον κλάδο των υδατοκαλλιεργειών κυρίως σε ότι αφορά τις εγκαταστάσεις επί του αιγιαλού και τις παραλίας και ιδιαιτέρως τα λιμενικά έργα.

Θα ήθελα να αναφερθώ σε μία κατηγορία αυθαιρέτων, στις εκτός σχεδίου περιοχές, τα οποία ανεγείρονται αφού μπορεί εύκολα ο καθένας να αγοράσει γεωργική γη με το σύστημα της εξ αδιαιρέτου ιδιοκτησίας ή με προσύμφωνα το ποσοστό της οποίας αντιστοιχεί συνήθως σε εμβαδόν 200-300 τ.μ. Είναι πασιφανές ότι αυτός ο αγοραστής θα κατασκευάσει αυθαίρετο και δεν θα ασχοληθεί με γεωργική εκμετάλλευση.
Η νομοθετική ρύθμιση είναι νομίζω επιβεβλημένη και θα είναι περίπου με την διατύπωση :

Με αυτή τη ρύθμιση νομίζω ότι θα σταματήσει η ανέγερση αυθαιρέτων, τα οποία υποβαθμίζουν περιβαλλοντικά ευαίσθητες περιοχές.
Ένα άλλο θέμα είναι οι χρήσεις γης. Δεν μπορεί πλέον το κράτος να ανταπεξέλθει οικονομικά στη σύνταξη των απαραιτήτων πολεοδομικών μελετών , που είναι αναγκαίες μέχρι να είναι δυνατή η έκδοση άδειας δόμησης και β) ούτε οι Δήμοι μπορούν να επωμίζονται το κόστος σε χρήμα του ελλείμματος γης αλλά ούτε μπορούν να στελεχώσουν υπηρεσία με νέο προσωπικό για τη διαχείριση των πράξεων εφαρμογής.
Άρα πρέπει να προσανατολιστούμε σε άλλη νομοθεσία, που θα μας προσφέρει αφ’ ενός μεν πολεοδομούμενη γη, χωρίς το κράτος να υποχρεώνεται σε πληρωμή των αναγκαίων μελετών και νομίζω ότι αυτό για να υλοποιηθεί θα πρέπει να ξεκινήσουμε στην άμεση ρύθμιση των χρήσεων γης. Ο χώρος δεν μου επιτρέπει να αναπτύξω πλήρως τις απόψεις μου, επάνω σ’ αυτό το θέμα.

Μόλις σήμερα το τμήμα αυθαιρέτων ΥΔΟΜ Χίου έλαβε έγγραφη παραίνεση του Υπουργείου να τεθούν συγκεκριμένα ερωτήματα που είχαμε αποστείλει και στον παρόντα ιστότοπο. Δυστυχώς, δεν έχουμε τον χρόνο να εκφράσουμε τις απόψεις των στελεχών του τμήματος, οπότε, καταθέτω αυτούσια τα ερωτήματα και εύχομαι το καλύτερο.

Θέμα: Ερώτημα σχετικά με τον Ν4014/11

Σε συνέχεια αλλεπάλληλων προβλημάτων που δημιουργούνται, κατά την εφαρμογή του Ν4014/11, , παρακαλούμε όπως δοθούν διευκρινίσεις για τα παρακάτω:
1. Οι Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου, όπως περιγράφονται στα ΦΕΚ/130Δ/20.02.2003 & ΦΕΚ/ 52Δ/04.02.2003 (επισυνάπτονται), εμπίπτουν στις περιπτώσεις τις παραγράφου 3 του άρθρου 23 του Ν4014/11 (π.χ. Η ΖΟΕ Ζ2/7 εμπίπτει στο ζζ της παρ. 3 του άρθρου 23 του Ν4014/11); Εάν δεν εμπίπτουν στις παραπάνω περιπτώσεις, ελέγχεται από τις Υ.Δ.Ο.Μ. ο χρόνος κατασκευής του αυθαιρέτου σύμφωνα με την παρ. 1α του άρθρου 24 του Ν4014/11 ή δεν είναι στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων μας;
2. Σε διώροφο κτίσμα, με σύσταση οριζοντίων ιδιοκτησιών, έχει παραβιαστεί η υποχρεωτική απόσταση Δ από τα όρια του οικοπέδου, ενώ υπάρχουν και αλλαγές στις όψεις του κτιρίου. Οι ιδιοκτήτες δηλώνουν στον Ν4014/11 τις παραπάνω αυθαιρεσίες με μία κοινή δήλωση ή ξεχωριστά ο καθένας;
3. Η Υπηρεσία μας έχει την υποχρέωση να ανακαλέσει τη δήλωση ένταξης στον Ν4014/11, στην περίπτωση που κατά τον έλεγχο στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων της δεν συμφωνεί με όλες τις αυθαιρεσίες που δηλώνονται αλλά με ένα μέρος τους; Μπορεί να κάνει δεκτή τη δήλωση ένταξης εν μέρει και για τις υπόλοιπες αυθαιρεσίες να συντάξει έκθεση αυθαιρέτου;
4. Είναι δυνατή η ένταξη στον Ν4014/11 αυθαίρετων κατασκευών που κατεδαφίστηκαν πριν της 28/07/2011 και για τις οποίες έχει επιβληθεί και βεβαιωθεί πρόστιμο ανέγερσης και διατήρησης πριν την παραπάνω ημερομηνία;

5. Είναι δυνατή η ένταξη στον Ν4014/11 αυθαιρέτων κατασκευών που κατεδαφίστηκαν πριν ή μετά της 28/07/2011 και δεν τους έχει βεβαιωθεί ακόμα πρόστιμο ανέγερσης και διατήρησης ενώ έχουν οριστικοποιηθεί;
6. Όταν προσκομιστεί με αίτηση στην Υπηρεσία μας η βεβαίωση περαίωσης στον Ν4014/11, η έκθεση αυθαιρέτου που συντάσσουμε κοινοποιείται στην εισαγγελία, ΙΚΑ κλπ ή αρχειοθετείται;
7. Μπορεί ένας ιδιοκτήτης να προβεί σε έκδοση Έγκρισης Εργασιών Μικρής Κλίμακας ή 48ωρης ενημέρωσης για εργασίες που δεν αφορούν στο τμήμα του κτιρίου που έχει δήλωση ένταξης ή βεβαίωση περαίωσης στον Ν4014/11;
8. Το πρόστιμο αυθαίρετης κατεδάφισης νομίμως υφιστάμενου κτιρίου υπολογίζεται με το 10% της αξίας του επί την Τιμή Ζώνης της περιοχής ή με το 100% της συμβατικής του αξίας;
9. Σύμφωνα με την παρ. 4, του άρθρου 7 του Ν2971/01:
“ Από τη δημοσίευση της απόφασης του Υπουργού Οικονομικών με την οποία δημιουργείται η παραλία, οι κύριοι των κτημάτων που καταλαμβάνονται από αυτή, θεωρούνται ότι έλαβαν γνώση περί τούτου και οφείλουν για μια διετία να μην προβούν σε οποιαδήποτε γενικά κατασκευή, βελτίωση, δενδροφύτευση ή άλλη τυχόν προσθήκη στα ακίνητα αυτά, ενώ αύξηση της αξίας τους που οφείλεται σε μία από τις πιο πάνω ενέργειες δεν αποζημιώνεται. ” Λαμβάνοντας υπόψη το παραπάνω, είναι δυνατή η ένταξη στον Ν4014/11 μιας προσθήκης κατ’ επέκτασης του ακινήτου και στη συνέχεια η νομιμοποίησή του αν ο χρόνος κατασκευής τοποθετείται δύο έτη μετά τον καθορισμό της ζώνης παραλίας;
10. Η Υπηρεσία μας σύμφωνα με την ενότητα Β παρ. 3 της Εγκ. 7/11 δεν έχει αρμοδιότητα στον έλεγχο του χρόνου κατασκευής του αυθαιρέτου που έχει δήλωση ένταξης στον Ν4014/11. Πώς θα αντιμετωπίζονται οι καταγγελίες που κατατίθενται στην Υπηρεσία μας και αιτούν συγκεκριμένα να ελεγχθεί ο χρόνος κατασκευής του αυθαιρέτου στην δήλωση ένταξης ή περαίωσης με τον Ν4014/11;

Παρακαλούμε οι απαντήσεις σας να δοθούν όσο το δυνατόν συντομότερα για την καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών και την αμεσότερη διεκπεραίωση των υποθέσεων της υπηρεσίας μας.

Εσ. Διανομή (2)

Ο Προϊστάμενος
Διεύθυνσης

Μπαίνω στον πειρασμό να καταθέσω πολύ επιγραμματικά την άποψή μου για το πρώτο ερώτημα. Η ανάγνωση του αρ19 του Ν 1650/86, σύμφωνα με το αρ 23 του Ν4014/11, δεν δείχνει να περιλαμβάνει την συγκεκριμένη ΖΟΕ. Απλώς στο άρθρο 21, που δεν έχει να κάνει άμεσα με τον Ν4014/11, του Ν1650/86 λέει ότι αν καθορίσουμε ζώνη προστασίας στοιχείων ή συνόλων της φύσης μέσα σε ΖΟΕ τότε αυτό το κάνουμε με την πράξη καθορισμού της ΖΟΕ όπως προβλέπεται στο αρ 29 του Ν1337/83. Σαφώς βέβαια δεν μπορώ να κατανοήσω με ποιο τρόπο εννοείται ότι “Οι Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου (ΖΟΕ), του Ν. 1337/83, άρθρο 29 παράγραφος 2 (ΦΕΚ33/Α/83), είναι ζώνες προστασίας, που καθορίζονται κατ΄ εξουσιοδότηση του νόμου 1650/1986 (Α 160)” αφού ο Ν1650 είναι μεταγενέστερος του Ν1337 (βλέπε ^[1] ) Δεν έγινε δεκτή δήλωση κτίσματος στον Ν4014 που είναι μέσα στην συγκεκριμένη ΖΟΕ. Στην σχετική έκθεση αυτοψίας δεν έγινε αναφορά του άρθρου 23. Η απόρριψη βασίστηκε περισσότερο στο ότι τα κτίσματα κρίθηκαν ως μεταγενέστερα του 2003 έτος που θεσπίστηκαν όροι δόμησης μέσω του καθορισμού της ΖΟΕ και συνεπώς σύμφωνα με το αρ 24 του Ν4014/11 δεν μπορούν να ενταχθούν. Είχαμε όμως τελικά δικαίωμα να λάβουμε υπόψη στοιχεία της υπηρεσίας και να απορρίψουμε δήλωση? τη στιγμή που η φρασεολογία που χρησιμοποιείται στον Ν4014 και οι σχετικές εγκύκλιοι αφήνουν άνετα, σε όποιον επιθυμεί, να καταλάβει ότι αν δεν ήμαστε στη διαδικασία του ελέγχου του 5% των δηλώσεων κάθε παρεμπίπτων έλεγχος του χρόνου κατασκευής αποτελεί υπερβάλλοντα ζήλο και πιθανή κατάχρηση εξουσίας.
Επειδή τα ζω αυτόν τον καιρό, πιστεύω ότι ή πρέπει με τον πλέον σαφή τρόπο να αφαιρεθεί ακόμη και η υποχρέωση παρεμπίπτοντα ελέγχου του χρόνου κατασκευής από τις ΥΔΟΜ και να γίνονται αυτόματα δεκτές οι δηλώσεις σε αυτό το σκέλος ή να ενισχυθεί ο ρόλος και το προσωπικό τους με πιθανή διοικητική εξάρτηση από το Υπουργείο, με ταυτόχρονη προστασία της κρίσης τους (εκτός αν υπάρχει δόλος). Δεν μπορεί καθημερινά τα στελέχη των ΥΔΟΜ να δέχονται κάθε είδους απειλές περί παράβασης καθήκοντος ή περί υπερβάλλοντος ζήλου στην καλύτερη των περιπτώσεων και να αποδυναμώνονται τα τμήματα αυθαιρέτων ή να μετακινούνται υπάλληλοι επειδή δυσαρεστήθηκε ο καταγγελλόμενος ή ο καταγγέλλοντας, γεγονός που δυστυχώς είναι φυσικά αναπόφευκτο.

Τέλος ας προσθέσω ότι πρέπει να δρομολογηθούν δράσεις ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των πολιτών στο ζήτημα της αυθαίρετης δόμησης. Όχι προς την κατεύθυνση των αλληλοκαταγγελιών αλλά προς την κατεύθυνση του παραδείγματος προς μίμηση. Γιατί όσο ο πολίτης παραμένει με την αντίληψη ότι το αυθαίρετο είναι αναπόφευκτη ανάγκη το πρόβλημα θα παραμένει με την σοβαροτάτη κοινωνική του διάσταση και η μόνη παρηγοριά θα ναι ότι για όλα φταίει το κράτος ή ο υπάλληλος. Η προσωπική μου αίσθηση πάντως είναι ότι το παράπονο του πολίτη που συναλλάσσεται με τα τμήματα αυθαιρέτων δεν είναι ότι δεν προστατεύουμε το οικιστικό περιβάλλον αλλά ότι δεν τον αφήνουμε να το βλάψει όσο ο διπλανός του. Κάτι που με τις ως άνω δράσεις θα μπορούσε ίσως να αντιστραφεί.

κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι Γ.Γ. κάνω έκκληση να δείτε τα νομικά θέματα με λίγη περισσότερη προσοχή. Παρακαλώ διαβουλευτείτε με τη νομική υπηρεσία του ΥΠΕΚΑ, έχει πολύ αξιόλογους νομικούς (π.χ. κ. Κουτούκη, κ. Σοφιανού, κ. Βισβάρδη κ.α.)και τη συντονιστική επιτροπή Συμβολαιογραφικών Συλλόγων. Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο προσπαθεί να λύσει χρόνια προβλήματα, που έχουν σχέση με την αυθαίρετη δόμηση, αλλά κινδυνεύουμε να δημιουργήσει νέα προβλήματα τα οποία σε νομικό επίπεδο θα είναι δισεπίλυτα ή άλυτα.

Αυθαίρετα που γκρεμίστηκαν από τρίτους,όχι από τους ιδιοκτήτες τους για λόγους ανταγωνιστικότητας,φθονου κ.λ.π.,με δεδομένο ότι υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία ότι υπήρχαν τα αυθαίρετα, μήπως μπορεί να θασπιστεί κάποια διαταγή να υπάγονται στην τακτοποιηση και να μπορούν να τα ξαναχτίσουν οι ιδιοκτήτες?

ΈΚΑΝΑ ΤΟ ΑΥΘΑΙΡΕΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΚΑΦΕΤΕΡΙΑ ΣΕ ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ,ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΖΗΛΟΣ ΜΟΥ ΤΟ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΩ.ΕΠΕΙΔΗ ΠΛΗΡΩΣΑ ΤΑ ΠΡΟΣΤΙΜΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑ ,ΜΗΠΩΣ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΑΚΤΙΠΟΙΗΣΗΣ ΑΥΘΑΙΡΕΤΩΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΜΟΥ ΔΟΘΕΙ Η ΑΔΕΙΑ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΦΤΙΑΞΩ?

Κάποιες από τις κατηγορίες εξαίρεσης από την κατεδάφιση που αναφέρθηκαν, όπως αυθαίρετα που έχουν υπαχθεί στον Α.Ν. 410/68 ή στα άρθρα 1 & 2 του Ν.720/77 μπορεί να υποννοούνται στο παρόν νομοσχέδιο καθώς περιλαμβάνονται στο άρθρο 15 του Ν.1337/83. Ωστόσο, το νέο θεσμικό πλαίσιο θα πρέπει να είναι σαφέστατο και ξεκάθαρο.
Άποψη του γράφοντος είναι ότι θα πρέπει να περιληφθούν όλες οι περιπτώσεις εξαιρέσεων από κατεδάφιση, νομιμοποιήσεων κλπ. ώστε να μην κλονιστεί η αξιοπιστία των πολιτών απέναντι στην πολιτεία.

Σύλλογος Μελετητών Μηχανικών Νομού Κυκλάδων

Ερμούπολη, 28-4-2013
Αριθ. Πρωτ.: 888

ΠΡΟΣ
ΥΠΕΚΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ
ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΘΕΣΜΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ
ΑΥΘΑΙΡΕΤΩΝ

ΘΕΜΑ: Κατάθεση απόψεων και προτάσεων για το Νέο Σχέδιο Νόμου Αυθαιρέτων που τέθηκε σε διαβούλευση.
ΣΧΕΤ: Η ανάρτηση του Νέου Σχεδίου Νόμου για τα αυθαίρετα.

Με αφορμή την δημοσιοποίηση του Σχεδίου Νόμου για το Νέο Θεσμικό Πλαίσιο των Αυθαιρέτων παραθέτουμε τα ακόλουθα.

Α: ΓΕΝΙΚΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ

Ο Σύλλογός μας συμφωνεί επί της αρχής στη ΒΑΣΙΚΗ φιλοσοφία του Νέου Σχεδίου Νόμου για τα αυθαίρετα, με την οποία ορίζεται ότι απαγορεύονται εμπράγματες δικαιοπραξίες σε ακίνητα με αυθαίρετες κατασκευές ή με αυθαίρετες αλλαγές χρήσης.
Όμως παρά τον θετικό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται το όλο ζήτημα, φαίνεται να πλανάται και πάλι ένας ΠΝΙΓΜΟΣ και μια μεγάλη ΜΙΖΕΡΙΑ στην αντιμετώπιση των επί μέρους περιπτώσεων.
Είμαστε σύμφωνοι με τις πάγιες εξαιρέσεις υπαγωγής στο Νόμο των αυθαιρέτων όπως στον αιγιαλό, στους αρχαιολογικούς χώρους κλπ.
Πέραν όμως των γενικών ζητημάτων θα πρέπει το όλο ζήτημα να αντιμετωπίζεται με ΡΕΑΛΙΣΜΟ χωρίς φόβο και να καταβληθεί προσπάθεια απλοποίησης της όλης διαδικασίας.
Οι πολίτες και οι Μηχανικοί ζητούν την απλοποίηση καθόσον μ’ αυτήν η επίτευξη του στόχου που είναι και η είσπραξη χρημάτων επιτυγχάνεται καλύτερα.
Θα πρέπει επίσης να δοθεί η δυνατότητα για τις δύο πρώτες κατηγορίες αυθαιρέτων η τακτοποίηση να είναι συνεχής έτσι ώστε, οποτεδήποτε διαπιστώνονται να τακτοποιούνται.
Το ΥΠΕΚΑ θα πρέπει να θεωρεί τους Μηχανικούς ως ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ και για το λόγο αυτό τις αεροφωτογραφίες που λέει ότι έχει να μη τις κρύβει.
Η απόκρυψη των αεροφωτογραφιών δημιουργεί φόβο στους συνεσταλμένους Μηχανικούς γιατί δεν έχουν πάντα την δυνατότητα να πραγματοποιήσουν έρευνα για τη διαπίστωση του χρόνου κατασκευής του αυθαιρέτου ή της αυθαίρετης αλλαγής χρήσης.
Επισημαίνουμε ότι θα πρέπει το όλο ζήτημα να αντιμετωπιστεί με ΡΕΑΛΙΣΜΟ και για το λόγο αυτό πρέπει να αλλάξει η καταληκτική ημερομηνία κατασκευής του αυθαιρέτου ή της αυθαίρετης αλλαγής χρήσης.
Ως νέα καταληκτική ημερομηνία να ορισθεί η 1η Απριλίου του 2013, δηλαδή να ταυτίζεται με την ημερομηνία ανάρτησης του Νέου Σχεδίου Νόμου στο διαδίκτυο.

Β: ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

1. Να αλλάξει η καταληκτική ημερομηνία και ως τέτοια να ορισθεί η πρώτη 1η Απριλίου του 2013.

2. Να υπάρξει απλοποίηση της όλης διαδικασίας και να είναι δυνατή η υπαγωγή στο Νόμο όλων των αυθαιρέτων, εκτός βεβαίως των παγίων εξαιρέσεων. Εδώ μπορεί να υπάρξει διαφοροποίηση ως προς τον τρόπο υπολογισμού του προστίμου, που θα εξαρτάται από το είδος της κατασκευής, το χρόνο κατασκευής, το στάδιο που βρίσκεται το κτίριο κλπ.

3. Δυνατότητα υπαγωγής στο Νόμο να έχουν τα αυθαίρετα που έχουν ολοκληρώσει τον φέροντα οργανισμό τους.

4. Τουριστικά καταλύματα, κύρια ή μη κύρια, τα οποία έχουν λειτουργικά τακτοποιηθεί με την καταβολή τέλους στον ΕΟΤ, να έχουν τη δυνατότητα υπαγωγής στο Νόμο.

5. Να ληφθεί μέριμνα ώστε το πρόστιμο που προκύπτει σε αλλαγή χρήσης κτιρίου με νόμιμο κέλυφος, να μην είναι μεγαλύτερο από αυτό που αντιστοιχεί σε κτίριο με κέλυφος που στο σύνολο του είναι αυθαίρετο.

6. Επειδή συνεχώς θα παρουσιάζονται κτίρια με υπερβάσεις της οικοδομικής άδειας, θα πρέπει στο πλαίσιο της φιλοσοφίας του Νόμου, να παρασχεθεί η δυνατότητα τακτοποίησης του κτιρίου οποτεδήποτε διαπιστωθεί.

7. Να παρασχεθεί η δυνατότητα στις ΥΔΟΜ να εκδίδουν πράξη αναστολής στην πληρωμή προστίμου που έχει επιβληθεί από την Πολεοδομία, με ΜΟΝΟ στοιχείο την υπαγωγή στο Νόμο, χωρίς να είναι υποχρεωτική η καταβολή όλων των δόσεων.

8. Δικογραφίες που βρίσκονται σε εκκρεμότητα να τίθενται στο αρχείο με αίτηση του υπόχρεου, επισυνάπτοντας ΜΟΝΟ την πράξη της αρμόδιας ΥΔΟΜ ότι, έχει υπαχθεί στο Νόμο, χωρίς να είναι υποχρεωτική η καταβολή όλων των δόσεων.

9. Τα αυθαίρετα που έχουν ανεγερθεί σε νησιά τα οποία έχουν χαρακτηρισθεί ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους να έχουν τη δυνατότητα υπαγωγής στο Νόμο όπως όλα τα αυθαίρετα και να μη τηρείται για αυτά η διαδικασία που τηρείται γα τους παραδοσιακούς οικισμούς.

Γ: ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ

Με το παρόν επιχειρήσαμε να προτείνουμε όσο ήταν εφικτό γενικές προτάσεις για το Σχέδιο Νόμου και αποφύγαμε τις πολλές ειδικές περιπτώσεις καθόσον έτσι θα οδηγούμασταν στο γράψιμο από την αρχή ολόκληρου του ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ.
Με την πεποίθηση ότι συμβάλουμε στην όλη προσπάθεια βελτίωσης του Σχεδίου Νόμου, σας γνωρίζουμε ότι είμαστε στη διάθεσή σας για την παροχή διευκρινήσεων επί των προτάσεων μας.

Με εκτίμηση,
Ο Πρόεδρος Η γραμματέας

Εμμανουήλ Καλαβρός Μόνικα Δενδρινού
Αρχιτέκτων Μηχ/κος Πτυχ. Πολιτικός Μηχ/κός
δομικών έργων Τ.Ε.

Νομίζω πως λογαριάζουμε χωρίς τον ξενοδόχο. Από την ειδησεογραφία διαβάσαμε ότι στις 15-02-2013 που συζητήθηκε στο ΣτΕ η πρώτη αίτηση ακύρωσης κατά των Υπουργικών Αποφάσεων της 26-27/09/2011 που εκδόθηκαν κατ’ εξουσιοδότηση του Ν.4014/2011, με την οποία αίτηση ακύρωσης συμπροσβαλλόταν ως αντισυνταγματικός, ο Ν.4014, η εισηγητής της υπόθεσης, Σύμβουλος Επικρατείας Αικ. Σακελλαροπούλου, ανέλυσε την ΠΑΓΙΑ Νομολογία του ΣτΕ, επισημαίνοντας τις αποφάσεις της τελευταίας 3ετίας που είχαν κρίνει ότι η συνταγματική ανοχή απέναντι στα αυθαίρετα εξαντλήθηκε με τον ν. 1337/83 και ότι δεν είναι δυνατή η αποφυγή κατεδάφισης για τα αυθαίρετα «νέας γενιάς», δηλαδή όσα κτίστηκαν μετά τις 31-1-83. Αναμένεται λοιπόν να εκδοθεί η σχετική απόφαση του ΣτΕ που ενδέχεται να κρίνει αντισυνταγματικό τον προηγούμενο Νόμο ή, αν όχι ολόκληρο, κάποιες διατάξεις αυτού. Και ερχόμαστε τώρα να συζητάμε για ένα νέο Νόμο, ακόμα πιο ΄΄προοδευτικό΄΄ από αυτόν που ήδη προσβλήθηκε για αντισυνταγματικότητα. Νομίζω ότι το σημείο ΄΄κλειδί΄΄ για όλη τη διαδικασία που ξεκίνησε με τον Ν.4014 και συνεχίζεται με το Νόμο αυτό, είναι η απόφαση του ΣτΕ που θα κρίνει για τη συνταγματικότητα η μη του πρώτου Νόμου.

Επί της ουσίας των διατάξεων του άρθρου 1 που αποτελούν σχεδόν επανάληψη του Ν.4014/2011. Μάλιστα πρόκειται για τέτοιου είδους κακή επανάληψη που παρέβλεψε ότι οι διατάξεις του Ν.1577/1985 αναδιατυπώθηκαν ήδη με το Ν.4067 (Ν.Ο.Κ.) [Παρατήρηση 20-04-2013 09:40 κ. Φρέρης]. Ουσιαστικά η διάταξη (που επαναλαμβάνεται) δεν λύνει τα σοβαρά προβλήματα που δημιούργησε στις συναλλαγές. Με τη διάταξη αυτή γίνεται προσπάθεια έμμεσης κατάργησης του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος της ιδιοκτησίας [αρ.17 Συντ.] για ψύλλου πήδημα. Πως θα δικαιολογηθεί η αναλογικότητα, όταν για είκοσι εκατοστά αυθαίρετης περίφραξης σε κατά τα άλλα αδόμητο αγροτεμάχιο, ο ιδιοκτήτης του αδυνατεί να το μεταβιβάσει, εάν δεν ενταχθεί στο νέο Νόμο. Πως θα δικαιολογηθεί η επιβάρυνση του πολίτη, όταν κεκτημένα δικαιώματα του, όπως η αγορά ενός παλαιού διαμερίσματος-Ο.Ι. προ του 1983, με τη δήλωση ότι κτίστηκε πριν από το 1983 στο συμβόλαιο (Τρίτσης), ξαφνικά μπορεί να βρίσκεται στον αέρα γιατί το διαμέρισμα καταλάμβανε (από τότε) 5 τετραγωνικά από τον κοινόχρηστο διάδρομο της οικοδομής για τα οποία εκτός από την τακτοποίηση τους, θα απαιτηθεί νομικά να γίνει και τροποποίηση σύστασης; Πως θα δικαιολογηθεί γενικώς η ταλαιπωρία του πολίτη για δικαιώματα που απέκτησε σε κτίσματα που κτίστηκαν την περίοδο 1955-1983; Ακόμη, ο νέος Νόμος ΔΕΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙ (όπως επί μήνες ακούγαμε) αλλά σύμφωνα με το άρθρο 8 αναστέλλει την είσπραξη και την επιβολή κάθε κύρωσης, ενώ σύμφωνα με το άρθρο 9 η βεβαίωση υπαγωγής παρέχει ΄΄πολεοδομικό΄΄ τίτλο ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ. Παράλληλα με το άρθρο 17 του Συντ. πιστεύω ότι παραβιάζεται και το άρθ.4 για την ισότητα των πολιτών. Για το άρ.24 και την προστασία του περιβάλλοντος, με την τεχνική του περιβαλλοντικού ισοζυγίου, το ΣτΕ αναμένεται να εκδώσει την απόφαση του ήδη επί του προηγούμενου Νόμου (4014). Οι ευαίσθητοι ήδη θα έπρεπε να είχαν σύρει την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για όσα νομικά προβλήματα δημιούργησε ο 4014. Κατά τα λοιπά, στο σύνολο του ο νέος Νόμος, μάλλον είναι ο αρχικός Νόμος για την αυθαίρετη δόμηση, σαν να μην υπήρξε ποτέ ο 4014. Είναι πιο ολοκληρωμένος, κατά τη γνώμη μου όμως σαφώς με την επιφύλαξη όσων αναφέρω.

Η δυνατότητα που δίνεται με το εν λόγω νομοσχέδιο να νομιμοποιούνται αυθαιρεσίες σε διατηρητέα κτίρια και σε παραδοσιακούς οικισμούς είναι αντίθετη προς τις αρχικές εξαγγελίες του 4014\11 και άκρως επικίνδυνη για την πολιτιστική μας κληρονομιά όσον αφορά το δομημένο περιβάλλον.

Υπήρχαν και επί Αν. Υπουργού ΠΕΚΑ Ν. Σηφουνάκη μεγάλες πιέσεις προς αυτόν τον τομέα και τις αποτρέψαμε με τη σύμφωνη, τελικά, γνώμη του. Στη συνέχεια ο Υπουργός Παπακωνσταντίνου ήταν επιρρεπής σε επικίνδυνες εξαιρέσεις, που σήμερα προωθούνται στο νομοθέτημα που έχει τεθεί προς διαβούλευση που, όμως, πρέπει να αποτραπούν. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν στο άρθρο 2 οι παράγραφοι: Ιβ (παραδοσιακοί οικισμοί: παραπέμπει στην επιφύλαξη του άρθρου 13, εσφαλμένα γράφει 12) και Iδ (διατηρητέα: παραπέμπει στην επιφύλαξη του άρθρου 14, εσφαλμένα γράφει 13). Θα πρέπει να καταργηθούν οι επιφυλάξεις και τα άρθρα 12 και 13. και να τεθούν ξεκάθαροι όροι καθώς θα είναι δύσκολο να ανατραπούν οι ρυθμίσεις αυτές.

ΙΔΙΩΣ ΣΤΑ ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΕΘΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΨΕΩΝ, πρέπει δηλαδή να δηλώνεται ρητά ότι απαγορεύεται οποιαδήποτε νομιμοποίηση μεταβολής των όψεων. Με την προτεινόμενη διατύπωση γίνεται εφικτό να νομιμοποιούνται και αυθαιρεσίες στις όψεις, όπως «κλείσιμο» σε μπαλκόνια, καθαιρέσεις, αλλοιώσεις μορφολογικών στοιχείων κλπ.

Ανάλογα το ζήτημα αυτό μπορεί να τεθεί και για τις όψεις των κτιρίων σε παραδοσιακούς οικισμούς. Επιπλέον, θα πρέπει να διατηρούνται στοιχεία που σηματοδοτούν το δημόσιο κοινόχρηστο χώρο, όπως π.χ. βρύσες, πηγάδια, πεζούλες, πέργκολες κ.τ.λ.

Γενικότερα, κρίνουμε ότι οι εν λόγω διατάξεις πρέπει να αποσυρθούν και να αναδιατυπωθούν λαμβάνοντας υπόψη την βραχύτατη προθεσμία της διαβούλευσης. Πάντως εμείς θα στείλουμε και άλλες παρατηρήσεις και μετά την Κυριακή 28/4 και ώρα 23:59, όπως ρητά μας ενημερώσατε.

Για χάρη του σκοπού που επιτελούμε θα θέλαμε επίσης να σας ενημερώνουμε ότι παρατηρούμε πως πλέον, χωρίς ενδοιασμούς, αποκαλύπτεται η πρόθεση του ΥΠΕΚΑ να γίνουν βορά το δομημένο και αδόμητο περιβάλλον προς όφελος του οικονομικού συμφέροντος.

Επί το άρθρου 1 παράγραφος 2:

Οι αυθαίρετες κατασκευές ή αλλαγές χρήσης σε ακίνητα που εμπίπτουν σε μια ή περισσότερες από τις περιπτώσεις (α) ώς και (ε) θα πρέπει να εξαιρούνται της απαγόρευσης μεταβίβασης ΜΟΝΟ ΑΝ ΕΧΕΙ ΠΡΟΗΓΗΘΕΙ η καταγραφή τους στο πληροφοριακό σύστημα του ΤΕΕ και έχει εκδοθεί σχετική βεβαίωση
(α) είτε απ’ ευθείας από τις αρμόδιες υπηρεσίες που τηρούν τα σχετικά αρχεία
(β) είτε από τους ιδιοκτήτες τους, με δική τους πρωτοβουλία, με συμβολικό παράβολο και πρόβλεψη επιστροφής των σχετικών εξόδων (αμοιβές μηχανικών, άλλα τέλη) μέσω του ΤΑΠ ή άλλων φόρων που επιβάλλονται ήδη στα ακίνητα αυτά

Η καταγραφή αυτή εξασφαλίζει καθολικότητα για την πραγματική αποτύπωση υφιστάμενων συγκεντρώσεων αυθαίρετων κατασκευών οι οποίες θα πρέπει να ληφθούν υπόψη στον πολεοδομικό σχεδιασμό ή στο σχεδιασμό αναπλάσεων ή/και αναβάθμισης ευρύτερων περιοχών, στις οποίες υπάρχουν πραγματικές άλλά «άτυπες» οικιστικές ή άλλες παρεμβάσεις.
Η απουσία αυτής της καταγραφής, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα με το Ν.4014/2011 αλλά και με το παρόν νομοσχέδιο, στις περισσότερες περιπτώσεις θα οδηγήσει σε μελλοντικές στρεβλώσεις του πολεοδομικού σχεδιασμού και της εφαρμογής του (π.χ. κτίρια σε θέσεις κοινοχρήστων, υπερεκμετάλλευση συντελεστή δόμησης κ.ο.κ.) λόγω αποσπασματικής καταγραφής.

Επιπλέον, η υπαγωγή και των ως άνω αυθαιρέτων θα εξασφαλίσει τα όποια οφέλη και σε αυτή την κατηγορία κτιρίων, τα οποία ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΑ και θεωρούνται ότι έχουν εξασφαλίσει κατά το παρελθόν ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ. Σήμερα σε αρκετά από αυτά που εμπίπτουν στις περιπτώσεις (α) ως και (ε), δεν μπορούν να γίνουν επισκευές, αποπεράτωση ή πιθανή ενίσχυση του φέροντος οργανισμού και σχετικά για αυτά δεν υπάρχει μέριμνα από την υφιστάμενη νομοθεσία αλλά ούτε κι από το παρόν νομοσχέδιο.