Για τις ανάγκες του παρόντος Ειδικού Πλαισίου, ο εθνικός χώρος προσεγγίζεται βάσει κριτηρίων:
– έντασης και είδους της τουριστικής ανάπτυξης,
– γεωμορφολογικών χαρακτηριστικών, και
– ευαισθησίας των πόρων (περιβαλλοντικών και πολιτιστικών).
Οι κατηγορίες περιοχών του παρόντος άρθρου απεικονίζονται διαγραμματικά με ενδεικτικό τρόπο στο συνημμένο χάρτη «Βασικών κατευθύνσεων χωρικής οργάνωσης του τουρισμού». Η ακριβής οριοθέτησή τους θα γίνει στο πλαίσιο του υποκείμενου σχεδιασμού με εξειδίκευση των κατευθύνσεων του παρόντος Ειδικού Πλαισίου. Μέχρι την ολοκλήρωση του καθορισμού των περιοχών αυτών, για την αδειοδότηση τουριστικών δραστηριοτήτων σε περιοχές, για τις οποίες δεν προκύπτει με σαφήνεια η κατηγορία του εθνικού χώρου στην οποία εντάσσονται, τα όρια των κατηγοριών του εθνικού χώρου θεωρούνται ότι εκτείνονται μέχρι τα όρια των Δημοτικών Ενοτήτων του ν. 3852/2010. Για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου οι Δημοτικές Ενότητες θεωρούνται ότι ανήκουν σε εκείνη την κατηγορία χώρου, στην οποία εμπίπτουν κατά το μεγαλύτερο τμήμα τους.
Με την εφαρμογή των παραπάνω κριτηρίων ο εθνικός χώρος κατατάσσεται στις εξής κατηγορίες περιοχών:
4.1 Περιοχές του εθνικού χώρου με βάση το κριτήριο της έντασης και του είδους της τουριστικής ανάπτυξης
(Α) Αναπτυγμένες και αναπτυσσόμενες τουριστικά περιοχές
Στην κατηγορία αυτή υπάγονται περιοχές είτε αναπτυγμένες τουριστικά είτε με περιθώρια ανάπτυξης μαζικού τουρισμού. Η κατηγορία αυτή διακρίνεται σε δύο υποκατηγορίες:
(Α1) Αναπτυγμένες τουριστικά περιοχές
Στην κατηγορία αυτή υπάγονται περιοχές του εθνικού χώρου αναπτυγμένες τουριστικά, με ενδεχόμενες πιέσεις σε φυσικούς και ανθρωπογενείς πόρους, ενδεχομένως συγκρούσεις χρήσεων γης, προορίζονται δε για αναβάθμιση και βελτίωση του προσφερόμενου τουριστικού προϊόντος.
Γενικά χαρακτηριστικά:
-Aναγνωρίσιμη τουριστική ταυτότητα και του αναγνωρίσιμου – στο εξωτερικό και στο εσωτερικό – τουριστικού προορισμού.
-Υψηλή συγκέντρωση μαζικού τουρισμού, η οποία εκφράζεται σε μεγάλο αριθμό παρουσίας επισκεπτών και καταλυμάτων.
-Υψηλός βαθμός εξάρτησης της περιφερειακής και τοπικής οικονομίας από τη δραστηριότητα στο τουρισμό.
-Πιέσεις προς τους φυσικούς και ενεργειακούς ανθρωπογενείς πόρους, με εμφανή χαρακτηριστικά κορεσμού των υποδομών και των υπηρεσιών.
-Απαιτήσεις εξυγίανσης, βελτίωσης και διαφοροποίησης του παρεχόμενου τουριστικού προϊόντος
(Α2) Αναπτυσσόμενες τουριστικά περιοχές
Στην κατηγορία αυτή υπάγονται περιοχές, οι οποίες έχουν αποκτήσει ή εμφανίζουν σταδιακά σημαντική δυναμική τουριστικής ανάπτυξης και έχουν περιθώρια ανάπτυξης μαζικού τουρισμού, δεν διαθέτουν την ισχυρή τουριστική ταυτότητα των περιοχών της κατηγορίας Α1 και χαρακτηρίζονται από χαμηλότερη ένταση τουριστικής ανάπτυξης σε σχέση με τις περιοχές της κατηγορίας Α1. Οι περιοχές αυτές προορίζονται κατά προτεραιότητα έναντι των άλλων τουριστικών δραστηριοτήτων για ολοκληρωμένες και οργανωμένες τουριστικές παρεμβάσεις με αναπτυξιακό χαρακτήρα.
Γενικά χαρακτηριστικά:
– Συγκέντρωση ιδιαίτερων χαρακτηριστικών φυσικού και πολιτισμικού περιβάλλοντος.
– Αξιόλογη κατά περίπτωση ανάπτυξη τουριστικών δραστηριοτήτων.
– Περιορισμένη αξιοποίηση δυνητικά αξιόλογων τουριστικών πόρων.
– Δυνατότητα μεγαλύτερης διαφοροποίησης και εμπλουτισμού του τουριστικού προϊόντος σε σύγκριση με τις ήδη αναπτυγμένες τουριστικά περιοχές.
– Ύπαρξη ή προγραμματιζόμενη ανάπτυξη αποδεκτού επιπέδου υποδομών και εγκαταστάσεων.
(Β) Περιοχές με περιθώρια ανάπτυξης μορφών ειδικού και εναλλακτικού τουρισμού.
Στην κατηγορία αυτή υπάγονται είτε ευρύτερες περιοχές με περιθώρια ανάπτυξης ειδικού και εναλλακτικού τουρισμού είτε πόλοι εντατικής ανάπτυξης ειδικών μορφών τουρισμού εντός ευρύτερων περιοχών με περιθώρια ανάπτυξης ειδικού και εναλλακτικού τουρισμού. Η κατηγορία αυτή διακρίνεται σε δύο υποκατηγορίες:
(Β1) Περιοχές με περιθώρια ανάπτυξης ειδικού και εναλλακτικού τουρισμού.
Στην κατηγορία αυτή εντάσσονται μεγάλος αριθμός νησιών και οι υπό στοιχεία Β.1.1 – Β.1.15 περιοχές της ηπειρωτικής χώρας:
Β.1.1.: Ανατολική και Δυτική Ροδόπη – Όρη Λεκάνης – Παγγαίο – Σύμβολο – Φαλακρό – Παρανέστια περιοχή – Δέλτα Έβρου – Δαδιά – Παράρδιες περιοχές.
Β.1.2: Λίμνη Κερκίνης – Μαυροβούνι – Κερκίνη – Άγγιστρο – Όρβηλος – Βρόντου – Μενοίκιο
Β.1.3: Πιέρια – Βέρμιο – Κάιμακτσαλάν – Πάικο -Έδεσσα – Βέροια – Νάουσα
Β.1.4: Καστοριά – Φλώρινα – Πρέσπες
Β.1.5: Περιοχή Β. Πίνδου – Ζαγορίου – Τζουμέρκων – Ορεινός χώρος Δυτικής Θεσσαλίας.
Β.1.6: Όλυμπος – Κίσσαβος – Μαυροβούνι
Β.1.7: Ορεινοί όγκοι Όθρυος – Τυμφρηστού – Καλιακούδας – Χελιδώνας – Παναιτωλικού – Ναυπακτίας – Βαρδουσίων – Γκιώνας – Παρνασσού – Καλλίδρομου – Οίτης
Β.1.8: Δίρφυς
Β.1.9: Ορεινός όγκος Καρυστίας
Β.1.10: Ξηρόμερο
Β.1.11: Όρη Βάλτου
Β.1.12: Αράκυνθος
Β.1.13: Ορεινός χώρος Πελοποννήσου (Παναχαϊκό, Χελμός, Ζήρεια, Ερύμανθος, Μαίναλο, Πάρνωνας και Ταΰγετος, ορεινή κεντρική Μεσσηνία και Νέδα)
Β.1.14: Ορεινός χώρος κεντροδυτικής Κρήτης (Λευκά Όρη – Ίδη)
Β.1.15: Ορεινός χώρος Κεντρικής Κρήτης (Δίκτη)
(Β2) Πόλοι εντατικής ανάπτυξης ειδικών μορφών τουρισμού
Σε αυτή την κατηγορία περιοχών διακρίνονται δύο υποκατηγορίες:
(Β.2.1) Περιοχές εγκαταστάσεων υφισταμένων χιονοδρομικών κέντρων, καθώς και των οικισμών που τα περιβάλλουν.
(Β.2.2) Λουτροπόλεις: Είναι πόλοι που διαθέτουν τα εξής ειδικότερα χαρακτηριστικά:
– Έναν ή περισσότερους αναγνωρισμένους ιαματικούς φυσικούς πόρους, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.
– Βιοκλίμα με ποιότητα αέρα που πληροί υψηλές απαιτήσεις.
– Κατάλληλες εγκαταστάσεις για την εφαρμογή του ιαματικού μέσου ή μέσων.
– Επάρκεια πόσιμου νερού.
– Επαρκείς συγκοινωνιακές συνδέσεις.
Οι Λουτροπόλεις μπορούν να ορίζονται με ανάλογη θεσμική πρόβλεψη, σύμφωνα με τα όσα ορίζονται στο Άρθρο 10 του παρόντος.
(Γ) Μητροπολιτικές περιοχές
Ταυτίζονται με τα όρια εφαρμογής των Ρυθμιστικών Σχεδίων Αθήνας (πλην της Χωρικής Ενότητας Νησιωτικής Αττικής) και Θεσσαλονίκης.
4.2 Περιοχές του εθνικού χώρου με βάση το κριτήριο των γεωμορφολογικών χαρακτηριστικών
(Δ) Νησιά και παράκτιες περιοχές
Οι περιοχές αυτές, περιλαμβάνουν το σύνολο της εδαφικής περιφέρειας των νησιών και της ακτογραμμής – από τη γραμμή του αιγιαλού – του ηπειρωτικού χώρου σε χερσαία ζώνη πλάτους 350 μέτρων, όπου περιλαμβάνονται τρεις ομάδες, αυτές των «αναπτυγμένων και αναπτυσσόμενων τουριστικά νησιών», των «σχετικά μικρών νησιών με προβλήματα ανάπτυξης» και των «βραχονησίδων και ακατοίκητων νησιών».
Σε αυτή τη κατηγορία, δεν περιλαμβάνονται οι νήσοι Κρήτη και Εύβοια.
(Δ.1.) Νησιά
Πρόκειται για το σύνολο της εδαφικής περιφέρειας των νήσων πλην των νήσων Εύβοιας και Κρήτης. Τα νησιά της κατηγορίας αυτής κατατάσσονται περαιτέρω σε τρεις Ομάδες:
Ομάδα Ι: Αναπτυγμένα και αναπτυσσόμενα τουριστικά νησιά
Στην ομάδα αυτή περιλαμβάνονται νησιά:
– Με σημαντική τουριστική δραστηριότητα ή αναπτυσσόμενα τουριστικά,
– Με σημαντική εξάρτηση από τον τουρισμό (με περιορισμένη ή χωρίς άλλη ιδιαίτερα δυναμική παραγωγική δραστηριότητα και εκμεταλλεύσιμους πόρους),
– Που εμφανίζουν κατά περίπτωση έντονες συγκρούσεις χρήσεων γης,
– Με ενδεχόμενες πιέσεις στο φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον.
Τα νησιά που περιλαμβάνονται στην Ομάδα Ι είναι τα παρακάτω: Αίγινα, Αλόννησος, Αμοργός, Άνδρος, Αντίπαρος, Αστυπάλαια, Ζάκυνθος, Θάσος, Θήρα, Ιθάκη, Ικαρία, Ίος, Κάλυμνος, Κάρπαθος, Κάσος, Κέα, Κέρκυρα, Κεφαλονιά, Κύθηρα, Κύθνος, Κως, Λέρος, Λευκάδα, Λέσβος, Λήμνος, Μήλος, Μύκονος, Νάξος, Πάρος, Πάτμος, Πόρος, Ρόδος, Σαμοθράκη, Σάμος, Σέριφος, Σίφνος, Σκιάθος, Σκόπελος, Σκύρος, Σπέτσες, Σύμη, Σύρος, Τήνος, Ύδρα, Φολέγανδρος, Χίος.
Ομάδα ΙΙ: Σχετικά μικρά νησιά με προβλήματα ανάπτυξης
Στην ομάδα αυτή περιλαμβάνονται νησιά με:
– Σχετικά μικρή γεωγραφική έκταση,
– Κατά κανόνα σοβαρά προβλήματα ανάπτυξης,
– Κατά κανόνα συνεχή μείωση πληθυσμού,
– Σοβαρές ελλείψεις σε υποδομές,
Ελάχιστο βαθμό αξιοποίησης των πόρων τους ή περιορισμένους (ποσοτικά και ποιοτικά) πόρους καιμε αισθητή τη γεωγραφική απομόνωση, από την περιορισμένη συμμετοχή τους στα δίκτυα (ενεργειακά, μεταφορικά, κ.ο.), με φθίνουσα πορεία του πληθυσμού.οι ομάδες, Δ.1. – ομάδα 1 και Δ.1. – ομάδα 2, συμπληρώνουν το σύνολο των κατοικημένων νησιών της επικράτειας και είναι προφανές ότι όποιο νησί εντάσσεται στη μία υποομάδα, δεν συμπεριλαμβάνεται στην άλλη.
Ομάδα ΙΙΙ: Βραχονησίδες και ακατοίκητα νησιά Η Ομάδα ΙΙΙ περιλαμβάνει δύο υπο-ομάδες, με βάση τα ιδιαίτερα φυσικά και ανθρωπογενή χαρακτηριστικά τους, το μέγεθος και την εγγύτητα τους με κατοικημένες περιοχές.
Στην πρώτη υπο-ομάδα περιλαμβάνονται:
– Οι βραχονησίδες,
– Νησιά με έκταση μικρότερη των 300 στρεμμάτων.
– Νησιά, τα οποία ευρίσκονται σε απόσταση μικρότερη των 10 ναυτικών μιλίων από τα θαλάσσια σύνορα της χώρας.
– Απομονωμένα, από άποψη θέσης, νησιά (απόσταση από παράκτιες περιοχές του με λιμάνι, μέσω του οποίου μπορεί να υπάρχει ακτοπλοϊκή πρόσβαση στο νησί, μεγαλύτερη των 5 ναυτικών μιλίων).
– Νησιά, τα οποία εμπίπτουν στο σύνολό τους ή κατά το μεγαλύτερο τμήμα τους σε ζώνες απολύτου προστασίας της φύσης ή/και προστασίας της φύσης και σε εθνικά πάρκα.
Στη δεύτερη υπο-ομάδα περιλαμβάνονται όλα τα ακατοίκητα νησιά (μηδενικός πληθυσμός κατά την εκάστοτε τελευταία απογραφή) που δεν ανήκουν στην πρώτη υπο-ομάδα.
(Δ.2.) Παράκτιος χώρος
Πρόκειται για τις περιοχές της ηπειρωτικής χώρας, καθώς και της Κρήτης και της Εύβοιας, που εκτείνονται σε απόσταση 350 μ. από τη γραμμή αιγιαλού. Οι περιοχές αυτές έχουν ιδιαίτερη σημασία για την ανάπτυξη του τουρισμού, ενώ χαρακτηρίζονται συνήθως από ιδιαιτέρως έντονο ανταγωνισμό χρήσεων γης και οικονομικών δραστηριοτήτων.
(Ε) Ορεινές περιοχές
Πρόκειται για τις περιοχές της ηπειρωτικής χώρας, συμπεριλαμβανομένων της Κρήτης και της Εύβοιας που εκτείνονται σε υψόμετρο άνω των 800 μ.
(ΣΤ) Πεδινές και ημιορεινές περιοχές
που αφορούν στην υπολειπόμενη έκταση της ηπειρωτικής Χώρας και των νήσων Κρήτης και Εύβοιας, που δεν συμπεριλαμβάνονται στις κατηγορίες Δ.2. «Παράκτιες περιοχές και νησιά», Ε. «Ορεινές περιοχές» και των περιοχών του «Εθνικού Χώρου με βάση το κριτήριο της ευαισθησίας των περιβαλλοντικών και πολιτιστικών πόρων (κατηγορία Ζ, Η, Θ και Ι)
4.3. Περιοχές του εθνικού χώρου με βάση το κριτήριο της ευαισθησίας των περιβαλλοντικών και πολιτιστικών πόρων
Πρόκειται για περιοχές και οικισμούς ειδικού αρχιτεκτονικού, πολιτιστικού, ιστορικού ή περιβαλλοντικού χαρακτήρα, οι οποίες διακρίνονται στις εξής υποκατηγορίες
(Ζ) Περιοχές του Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών
Περιλαμβάνονται όλες οι περιοχές του Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών του ν. 3937/2011, όπως έχουν οριοθετηθεί σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
(Η) Προστατευόμενοι και εγκαταλελειμμένοι οικισμοί
Περιλαμβάνονται οι χαρακτηρισμένοι παραδοσιακοί οικισμοί, άλλοι οικισμοί που προστατεύονται από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού ή το Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής με ειδικά καθεστώτα, καθώς και οι οικισμοί με μηδενικό ή στάσιμο πληθυσμό σύμφωνα με την εκάστοτε τελευταία απογραφή πληθυσμού.
(Θ) Αρχαιολογικοί χώροι, μνημεία και ιστορικοί τόποι
Περιλαμβάνονται οι χαρακτηρισμένοι αρχαιολογικοί χώροι και τα μνημεία του Καταλόγου Παγκόσμιας Κληρονομιάς, καθώς και οι ιστορικοί τόποι που είναι εγγεγραμμένοι στον Κατάλογο Μνημείων Μείζονος Σημασίας του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού.
(Ι) Περιοχές ιδιαίτερου χαρακτήρα
Περιλαμβάνονται περιοχές με αξιόλογα τοπία, ιδιαίτερα γεωμορφολογικά, αρχιτεκτονικά, ιστορικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά, όπως ιδίως τα Ζαγοροχώρια, το Πήλιο, η Μάνη, η Πάτμος, οι καστροπόλεις της Χίου κ.λπ.. Ο λεπτομερής προσδιορισμός των περιοχών αυτών θα γίνει μέσω του υποκείμενου σχεδιασμού με ανάλογη εξειδίκευση των κατευθύνσεων του παρόντος πλαισίου.
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Άρθρο 04: ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ"
#1 Σχόλιο Από ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΑΓΙΑΣ Στις 17 Ιούλιος, 2013 @ 22:12
Στις περιοχές με περιθώρια ανάπτυξης ειδικού και εναλλακτικού τουρισμού, στην παράγραφο Β1, θα πρέπει να συμπληρωθεί στο Β.1.8 στην περιοχή της Δίρφυς και η περιοχή της Σέττας – Ξηροβουνίου.
Έτσι θα πρέπει να αναφέρεται Β.1.8 : Δίρφυς – Σέττα – Ξηροβούνι.
Στην περιοχή της Σέττας υπάρχει το υπαίθριο θέατρο του αείμνηστου ηθοποιού Παπακωνσταντίνου, ξενοδοχείο 4****, ενοικιαζόμενα δωμάτια, πολλές ταβέρνες. Το σημαντικό όμως είναι το απαράμιλης ομορφιάς τοπίο, με Ελατοδάσος, στο οποίο υπάρχουν πολλές διαδρομές που χρησιμοποιούν οι ορειβάτες. Υπάρχει καταβόθρα, σπήλαιο, πηγές,περιοχή που οι κηνυγοί επισκέπτονται σε καθημερινή βάση από πολλές περιοχές της Ελλάδας. Κοντά βρίσκεται υπό κατασκευή το φράγμα Μανικίων – Σέτας, που θα αποτελέσει ένα άλλο τουριστικό προορισμό.
Η Σέττα σε υψόμετρο 700μ. διαθέτει άριστο κλίμα, ενώ αποτελεί τόπο επίσκεψης λόγω της συχνής χιονόπτωσης, αλλά και τη διατήρηση του χιονιού ορισμένες φορές ως το Μάιο. Υπάρχει η δυνατότητα για κατασκευή χιονοδρομικού κέντρου. Αποτελεί ίσως την πιο κοντινή απόδραση από την Αθήνα.
Χρήστος Ραγιάς
Διπλ. Πολιτικός Μηχανικός
Τ. Αντιδήμαρχος Δήμου Ερέτριας – Προγραμματισμός Δήμου
#2 Σχόλιο Από ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΑΓΙΑΣ Στις 17 Ιούλιος, 2013 @ 22:59
Στις ορεινές περιοχές στην παράγραφο Ε, θα πρέπει να μειωθεί το υψόμετρο από τα 800μ. που αναφέρει στα 700μ. Κατ΄αυτό τον τρόπο θα συμπεριληφθούν σημαντικοί τουριστικοί προορισμοί, που για λίγα μέτρα μένουν εκτός της διαβάθμισης.
Χρήστος Ραγιάς
Διπλ. Πολιτικός Μηχανικός
Τ. Αντιδήμαρχος Ερέτριας – Προγραμματισμός Δήμου Ερέτριας
#3 Σχόλιο Από ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΑΓΙΑΣ Στις 19 Ιούλιος, 2013 @ 07:55
Στις περιοχές με περιθώρια ανάπτυξης ειδικού και εναλλακτικού τουρισμού, στην παράγραφο Β1, θα πρέπει να συμπληρωθεί στο Β.1.8 στην περιοχή της Δίρφυς και η περιοχή της Σέττας – Ξηροβουνίου. Έτσι θα πρέπει να αναφέρεται Β.1.8 : Δίρφυς – Σέττα – Ξηροβούνι. Στην περιοχή της Σέττας υπάρχει το υπαίθριο θέατρο του αείμνηστου ηθοποιού Παπακωνσταντίνου, ξενοδοχείο 4****, ενοικιαζόμενα δωμάτια, πολλές ταβέρνες. Το σημαντικό όμως είναι το απαράμιλης ομορφιάς τοπίο, με Ελατοδάσος, στο οποίο υπάρχουν πολλές διαδρομές που χρησιμοποιούν οι ορειβάτες. Υπάρχει καταβόθρα, σπήλαιο, πηγές,περιοχή που οι κηνυγοί επισκέπτονται σε καθημερινή βάση από πολλές περιοχές της Ελλάδας. Κοντά βρίσκεται υπό κατασκευή το φράγμα Μανικίων – Σέτας, που θα αποτελέσει ένα άλλο τουριστικό προορισμό.
Η Σέττα σε υψόμετρο 700μ. διαθέτει άριστο κλίμα, ενώ αποτελεί τόπο επίσκεψης λόγω της συχνής χιονόπτωσης, αλλά και τη διατήρηση του χιονιού ορισμένες φορές ως το Μάιο. Υπάρχει η δυνατότητα για κατασκευή χιονοδρομικού κέντρου. Αποτελεί ίσως την πιο κοντινή απόδραση από την Αθήνα.
#4 Σχόλιο Από ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΑΓΙΑΣ Στις 19 Ιούλιος, 2013 @ 08:00
Στις ορεινές περιοχές στην παράγραφο Ε, θα πρέπει να μειωθεί το υψόμετρο από τα 800μ. που αναφέρει στα 700μ. Κατ΄αυτό τον τρόπο θα συμπεριληφθούν σημαντικοί τουριστικοί προορισμοί, που για λίγα μέτρα μένουν εκτός της διαβάθμισης.
#5 Σχόλιο Από ΝΑΥΣ Ε.Π.Ε. Στις 19 Ιούλιος, 2013 @ 12:18
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΚΥΑ ΤΟΥ ΕΙΔΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΦΟΡΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΝΔΕΤΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ.
Αξιότιμοι κύριοι,
Η εταιρεία μας, «ΝΑΥΣ ΕΠΕ Σύμβουλοι Επιχειρησιακής Ανάπτυξης», για περισσότερα από 20 χρόνια ασχολείται συστηματικά με όλο το πλέγμα των ενεργειών που σχετίζονται με την ανάπτυξη και τα θέματα χωροθέτησης, αδειοδότησης κ.λ.π., δραστηριοτήτων και εγκαταστάσεων ιχθυοκαλλιέργειας στη χώρα μας. Με βάση την εμπειρία που έχουμε αποκομίσει κατά το παραπάνω διάστημα θεωρούμε σκόπιμο να παρέμβουμε στο πλαίσιο της επίσημης διαβούλευσης του σχεδίου ΚΥΑ του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό, συμβάλλοντας στη βελτίωση και στην όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα του, αλλά και στη σύγκλισή του με το προσφάτως εγκριθέν Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες (Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α.Υ.) (ΦΕΚ 2505 Β/4-11-11).
Μελετώντας το σχέδιο ΚΥΑ του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό, το οποίο βρίσκεται σε καθεστώς επίσημης διαβούλευσης, έχουμε εντοπίσει τεχνικές και ουσιαστικές αδυναμίες όπως παρουσιάζονται στη συνέχεια.
1. Στον χάρτη ο οποίος συνοδεύει το σχέδιο ΚΥΑ του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό, εντοπίζονται πολλές περιπτώσεις όπου έχουν τεθεί χαρακτηρισμοί (συνηθέστερα «αναπτυσσόμενες τουριστικά περιοχές») οι οποίοι δεν ανταποκρίνονται στα πραγματικά δεδομένα των υπ’ όψιν περιοχών. Και αυτό συμβαίνει είτε αναφερόμαστε σε επιμέρους θύλακες εντός πραγματικά τουριστικών περιοχών είτε όμως και σε περιπτώσεις συμπαγών και μεγάλων ενοτήτων με τελείως διαφορετικό χαρακτήρα. Πρόκειται για θέσεις και ενότητες με εξαιρετικά περιορισμένη ανθρωπογενή δραστηριότητα, κυρίως λόγω του φυσικού ανάγλυφου (απότομες, βραχώδεις-πετρώδεις ακτές, ελώδεις ακτές με φαινόμενα αμπώτιδος και πλημμυρίδας κ.ά.) και των γενικότερων χαρακτηριστικών του φυσικού περιβάλλοντος. Σε πολλές από τις παραπάνω περιπτώσεις δεν ανιχνεύονται κτίσματα, πολύ δε περισσότερο τουριστικές δραστηριότητες και εγκαταστάσεις. Συνηθέστερα, η μοναδική υφιστάμενη χρήση είναι οι μονάδες υδατοκαλλιέργειας κατά μήκος των ακτών, και οι ελάχιστες υποδομές (δρόμοι πρόσβασης, δίκτυο ηλεκτρισμού κλπ.) έχουν δημιουργηθεί ειδικά για την κάλυψη των μονάδων και, τις περισσότερες φορές με έξοδα των εταιρειών. Δεν είναι λίγες και οι περιπτώσεις όπου οι χαρακτηρισμοί αυτοί έρχονται σε αντίθεση και με τις υφιστάμενες θεσμικές ρυθμίσεις.
Δυστυχώς, το παραπάνω πρόβλημα εμφανίζεται πολύ συχνά και οι επιπτώσεις του στις δυνατότητες χωροθέτησης μονάδων υδατοκαλλιέργειας αλλά ακόμη και διατήρησης και ανάπτυξης / εκσυγχρονισμού των υφιστάμενων είναι καταστροφικές. Η αδυναμία χωροθέτησης μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας ακόμη και σε οργανωμένες ζώνες, σε βραχώδεις περιοχές, χωρίς υφιστάμενη χρήση και χωρίς τάσεις εγκατάστασης εναλλακτικών δραστηριοτήτων, οδηγεί εκ των πραγμάτων στον περιορισμό της δυναμικής και της βιωσιμότητας του κλάδου. Η αποδοχή δε, μίας τέτοιας άποψης, θα μπορούσε να οδηγήσει τελικά ακόμη και σε πιέσεις για την απομάκρυνση και των υφιστάμενων μονάδων. Αντίθετα, η ανάπτυξη των υφιστάμενων και η χωροθέτηση νέων μονάδων, με οργανωμένο τρόπο και σε θέσεις όπου υφίστανται σήμερα ιχθυοκαλλιέργειες και οι οποίες δεν είναι κατάλληλες για άλλες δραστηριότητες, αποτελεί διακηρυγμένο στόχο της ελληνικής πολιτείας, απηχώντας το πνεύμα του νομοθέτη, τουλάχιστον σε ότι αφορά στο υφιστάμενο Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α. για τις Υδατοκαλλιέργειες.
Ο μόνος τρόπος επίλυσής του είναι η προσεκτική αξιολόγηση όλων των δεδομένων που αφορούν σε:
– γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά
– υφιστάμενες χρήσεις γης και εγκαταστάσεις
– υφιστάμενες υποδομές και δίκτυα
– υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο
2. Η δεύτερη παρατήρηση αφορά σε περιπτώσεις όπου εντός πραγματικά τουριστικών περιοχών έχουμε σημαντικούς θύλακες όπου τα δεδομένα διαφοροποιούνται και οι ακτές είναι ακατάλληλες για τουριστικές δραστηριότητες ή ακόμη και για απλή κολύμβηση. Στις περιπτώσεις αυτές, στον χάρτη ο οποίος συνοδεύει το σχέδιο ΚΥΑ του Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α. για τον Τουρισμό υπάρχει η τάση (πιθανόν και λόγω κλίμακας) γενίκευσης του χαρακτηρισμού σε μεγάλες γεωγραφικές ενότητες ανεξάρτητα από τα ειδικά επιμέρους χαρακτηριστικά.
Το ζήτημα των θυλάκων με μονάδες υδατοκαλλιέργειας εντός οικιστικών ή τουριστικών ενοτήτων εκτιμούμε ότι αντιμετωπίζεται ικανοποιητικά από το προσφάτως εγκριθέν Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες (Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α.Υ.) (ΦΕΚ 2505 Β/4-11-11). Σύμφωνα με αυτό, καθορίζεται η κατηγορία Περιοχών Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών με χαρακτηρισμό Ε. Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται περιοχές με κατάλληλα χαρακτηριστικά, οι οποίες γειτνιάζουν με περιοχές ζήτησης (αστικά κέντρα, τουριστικές περιοχές κ.λπ.), διαθέτουν υποδομές εξυπηρέτησης για την προώθηση των προϊόντων, αλλά, παράλληλα, λόγω είτε της γειτνίασης με ανταγωνιστικές χρήσεις, είτε της ευαισθησίας του φυσικού περιβάλλοντος, κρίνεται προτιμότερη η διάσπαρτη παρά η οργανωμένη χωροθέτηση. Εκτιμούμε ότι η διασφάλιση της αρμονικής συνύπαρξης συμπληρωματικών δραστηριοτήτων επιβάλλει την εναρμόνιση του προωθούμενου Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α. για τον Τουρισμό με την παραπάνω διάταξη.
3. Η τρίτη παρατήρηση αφορά σε τεχνικά ζητήματα. Συγκεκριμένα, στο χάρτη ο οποίος συνοδεύει το σχέδιο ΚΥΑ του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό, σε πολλές περιπτώσεις, παρατηρείται αδυναμία ασφαλούς αναγνώρισης του χαρακτηρισμού αρκετών θέσεων, ιδίως στις περιπτώσεις του χαρακτηρισμού περιοχών ως «αναπτυσσόμενων τουριστικά». Αυτό συνηθέστατα συμβαίνει σε περιπτώσεις όπου οι ακτές είναι βραχώδεις και το πορτοκαλί χρώμα του χαρακτηρισμού εμπλέκεται με το καφέ της ένδειξης του πρανούς ή σε επικαλύψεις διαφορετικών χαρακτηρισμών (λιμένες κλπ.). Αναγνωρίζουμε ότι το πρόβλημα οφείλεται σε χρωματική αστοχία λόγω κλίμακας και ψηφιοποίησης του χάρτη. Κρίνεται όμως αρκετά σοβαρό, καθώς με την συστηματική εμφάνισή του, ένα δευτερεύον τεχνικό ζήτημα μετατρέπεται σε ουσιαστικό πρόβλημα θεσμικής κατοχύρωσης υφιστάμενων ή προβλεπόμενων μονάδων, οι οποίες χωροθετούνται ακριβώς σε ακτές περιορισμένης βατότητας, ώστε να αποφεύγονται συγκρούσεις χρήσεων γης.
Η αναγνώριση της σημασίας των υδατοκαλλιεργειών για την εθνική οικονομία και την απασχόληση, συνδέεται με την αναπτυξιακή δυναμική του κλάδου, καθώς σήμερα η ζήτηση υπερβαίνει την προσφορά. Το γεγονός αυτό άλλωστε οδηγεί στην πρόθεση να διατεθούν πρόσθετες επενδύσεις για την αύξηση της παραγωγής κάτι που, στη σημερινή οικονομική συγκυρία συμβαίνει σε ελάχιστους κλάδους. Ταυτόχρονα, τα ιδιαίτερα παραγωγικά χαρακτηριστικά του κλάδου τον καθιστούν φιλικό ως προς το περιβάλλον. Για τους παραπάνω λόγους θα πρέπει να απομακρυνθούν οι όποιες προκαταλήψεις και να οδηγηθούμε στην αποδοχή της δραστηριότητας, με αντίστοιχα δικαιώματα χρήσης των παράκτιων περιοχών. Ιδιαίτερα δε, στο βαθμό που εξασφαλίζεται ο σεβασμός σε μία σειρά από περιβαλλοντικά δεδομένα καθώς και στο υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο και στις διαφαινόμενες τάσεις ανάπτυξης.
Ιωάννα Ν. Αργυρού
Γενική Διεύθυνση
ΝΑΥΣ Ε.Π.Ε.
Λεωφόρος Ελ. Βενιζέλου (Θησέως) 73, Καλλιθέα
Τηλ.: 210 9585611 / 210 9576931
Φαξ: 210 9576240
Ε-mail: [1]
Web: [2]
#6 Σχόλιο Από ΤΖΟΥΛΙΑ ΤΣΑΛΙΚΗ, Αρχιτεκτων Χωροτακτης, Περιφερειακη Συμβουλος Θεσσαλιας Στις 22 Ιούλιος, 2013 @ 11:33
Δεν αναφέρεται η κλίμακα του χάρτη «Βασικών κατευθύνσεων χωρικής οργάνωσης του τουρισμού», που συνοδεύει το σχέδιο ΚΥΑ, ο οποίος ταυτόχρονα είναι δυσανάγνωστος και δημιουργεί σημαντικές αμφιβολίες ως προς τις προτεινομενες κατευθύνσεις.
Αυτό αναγνωρίζεται στο ίδιο το κείμενο και συγκεκριμένα στο Άρθρο 4, όπου αναφέρεται:
«Οι κατηγορίες περιοχών του παρόντος άρθρου απεικονίζονται διαγραμματικά με ενδεικτικό τρόπο στο συνημμένο χάρτη «Βασικών κατευθύνσεων χωρικής οργάνωσης του τουρισμού». Η ακριβής οριοθέτησή τους θα γίνει στο πλαίσιο του υποκείμενου σχεδιασμού με εξειδίκευση των κατευθύνσεων του παρόντος Ειδικού Πλαισίου. Μέχρι την ολοκλήρωση του καθορισμού των περιοχών αυτών, για την αδειοδότηση τουριστικών δραστηριοτήτων σε περιοχές, για τις οποίες δεν προκύπτει με σαφήνεια η κατηγορία του εθνικού χώρου στην οποία εντάσσονται, τα όρια των κατηγοριών του εθνικού χώρου θεωρούνται ότι εκτείνονται μέχρι τα όρια των Δημοτικών Ενοτήτων του ν. 3852/2010. Για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου οι Δημοτικές Ενότητες θεωρούνται ότι ανήκουν σε εκείνη την κατηγορία χώρου, στην οποία εμπίπτουν κατά το μεγαλύτερο τμήμα του».
Με δεδομένο ότι οι διαδικασίες θεσμοθέτησης του υποκείμενου σχεδιασμού σε επίπεδο ΓΠΣ και ΣΧΟΑΑΠ είναι εξαιρετικά αργές και σε πολλές περιπτώσεις ατελέσφορες, ενώ τα Περιφερειακά πλαίσια είναι σε φάση εκπόνησης, η παραπομπή της οριοθέτησης των περιοχών σε αυτά ουσιαστικά ακυρώνει τα οριζόμενα στην παρούσα ΚΥΑ. Και παλι αναγνωρίζοντας την αδυναμία της παραπάνω πρότασης, τελικα επιλέγεται το επίπεδο των Δημοτικών Ενοτήτων του ν. 3852/2010, δηλαδή των πρώην Καποδιστριακών Δήμων, των οποίων όμως τα όρια δεν εμφανίζονται καν στον εν λόγω χάρτη, ενώ είναι αδύνατον να υπολογιστεί σε ποιά κατηγορία χώρου εμπίπτουν κατά το μεγαλύτερο τμήμα τους. Με αυτα τα δεδομένα η συγκεκριμένη διάταξη, αν ισχύσει, θα οδηγήσει σε πλήρη αναστολή των τουριστικών αδειοδοτήσεων.
Προτείνεται ο επανασχεδιασμός του χάρτη με ξεκάθαρη αποτύπωση των περιοχών και των κατηγοριών στις οποίες ανήκουν, καθώς και την ρητή διατύπωση των σημείων ενδιαφέροντος.
#7 Σχόλιο Από Περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας Γιώργος Δακής Στις 22 Ιούλιος, 2013 @ 12:48
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ
Κοζάνη 22/7/2013
Ταχ. Δ/νση : Διοικητήριο Αρ. Πρωτ. 65059/1842
ΖΕΠ
Κοζάνη-50100
Τηλ. : 24610-52610-11 Προς :
Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής
– Αναπληρωτή Υπουργό κ. Καλαφάτη Σταύρο
– Γενικό Γραμματέα Χωροταξίας και Αστικού Περιβάλλοντος κ. Αλεξιάδη Σωκράτη
Fax
e-mail :: 24610-52614 [3]
ΘΕΜΑ : Διατύπωση απόψεων και προτάσεων για
– το Σχέδιο Κοινής Υπουργικής Απόφασης (Κ.Υ.Α.)
για την αναθεώρηση του «Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό (Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α.Τ.)»
Αξιότιμοι Κύριοι,
αφού σας συγχαρούμε για τη συστηματική και ουσιαστική δουλειά που έγινε, σας υποβάλλουμε συνημμένα τις προτάσεις μας στο πλαίσιο της διαβούλευσης για το Σχέδιο της Κοινής Υπουργικής Απόφασης για το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό.
Οι προτάσεις που ακολουθούν συνοδεύονται από χάρτη.
Συγκεκριμένα :
1. Σχέδιο Κοινής Υπουργικής Απόφασης
Εγκρίνεται το Σχέδιο Κ.Υ.Α. του Ε.Π.Σ.Α.Α. για τον Τουρισμό, με την προσθήκη των παρακάτω απόψεων – προτάσεων :
Α. ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
1. Στο άρθρο 4 : Κατηγοριοποίηση του εθνικού χώρου,
κεφ. (Β) : Περιοχές με περιθώρια ανάπτυξης μορφών ειδικού και εναλλακτικού τουρισμού, περίπτωση (Β.1) προτείνουμε:
1.1 Η περίπτωση Β.1.3. Πιέρια – Βέρμιο – Καϊμακτσαλάν – Πάικο – Έδεσσα – Βέροια – Νάουσα να διευρυνθεί ως εξής :
Β.1.3. Πιέρια – Βέρμιο – Καϊμακτσαλάν – Πάικο -Έδεσσα – Βέροια – Νάουσα –παραλίμνια περιοχή λίμνης Πολυφύτου
(συνημμένος χάρτης, προσθήκες +Β.1.3)
ή εναλλακτικά να προστεθεί περίπτωση Β.1.16 (αυτόνομη περιοχή) ως εξής :
Β.1.16. Πιέρια Όρη – παραλίμνια περιοχή λίμνης Πολυφύτου
(συνημμένος χάρτης και Τεκμηρίωση).
Αιτιολόγηση:
Η προτεινόμενη διεύρυνση αποτελεί στην ουσία «τακτοποίηση» των προβλεπόμενων στο Σχέδιο ΚΥΑ καθόσον, δεν μπορεί να αγνοηθούν η μισή επιφάνεια της λίμνης, τα αρχαιολογικά ευρήματα και η τουριστική δραστηριότητα στην Αιανή, τα Βυζαντινά Κάστρα Σερβίων, η ύπαρξη ανάντι της λίμνης Πολυφύτου του ταμιευτήρα Ιλαρίωνα και το δίκτυο των λιμνών που χαρακτηρίζουν την περιοχή.
Τα ανωτέρω μπορεί να αποτελέσουν, σε εφαρμογή του υπάρχοντος σχεδιασμού, την αιχμή περαιτέρω ανάπτυξης της τουριστικής δραστηριότητας.
1.2 Η περίπτωση Β.1.4. Καστοριά – Φλώρινα – Πρέσπες να διευρυνθεί ως εξής :
Β.1.4. Καστοριά – Φλώρινα – Πρέσπες – Ασκιο Ορος – Βόιο – Δυτική Εορδαία (συνημμένος χάρτης, προσθήκη +Β.1.4.).
Αιτιολόγηση:
Η προτεινόμενη διεύρυνση αφορά σε περιοχές εφαρμογής των συγχρηματοδοτούμενων Ολοκληρωμένων Προγραμμάτων Ανάπτυξης του Αγροτικού Χώρου, χαρακτηρίζονται από πλούσια αρχιτεκτονική κληρονομιά (αρχοντικά, εκκλησίες κ.λπ.), από προστατευόμενες περιοχές και από περιοχές που ήδη βρίσκονται σε μία εξελικτική τροχιά για διαφοροποίηση της απασχόλησης και των πηγών εισοδήματος, αξιοποιώντας τις ευκαιρίες της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής (Κ.Γ.Π.) και αναπτύσσοντας δράσεις πολυαπασχόλησης.
1.3 Η περίπτωση Β.1.5. : Περιοχή Β. Πίνδου – Ζαγορίου – Τζουμέρκων – Ορεινός χώρος Δυτικής Θεσσαλίας να συμπεριλάβει τα Καμβούνια Όρη και τμήμα του Γράμμου που δεν είναι οριοθετημένο στο Σχέδιο της Κ.Υ.Α. (συνημμένος χάρτης)
Αιτιολόγηση:
Η προτεινόμενη διεύρυνση (+Β.1.5) ολοκληρώνει την περιοχή (Β.1.5) και τη διασυνδέει λειτουργικά τόσο με την περιοχή Β.1.4, προκειμένου να αποτελέσουν συνεχόμενους γεωγραφικά χώρους, όσο και με την περιοχή του φράγματος Ιλαρίωνα που βρίσκεται ανάντη της λίμνης Πολυφύτου (+Β.1.5), ο ταμιευτήρας του οποίου βρίσκεται σε φάση πλήρωσης που θα ολοκληρωθεί εντός του 2013.
Επιπρόσθετα, η περιοχή του Γράμμου είναι ενταγμένη στα Προγράμματα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (ΥΠΑΑΤ) και συγκεκριμένα στα Ολοκληρωμένα Προγράμματα Ανάπτυξης Αγροτικού Χώρου (ΟΠΑΑΧ) με τα οποία προωθείται, μεταξύ των άλλων, η ήπια τουριστική ανάπτυξη.
Είμαστε στη διάθεσή σας και σας ευχαριστούμε.
Με εκτίμηση.
Ο Περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας
Γιώργος Δακής
Συνημμένα : Χάρτης με αποτύπωση των προτάσεων μας (με διακεκομμένη γραμμή) που αφορούν στο Άρθρο 4
Τ ε κ μ η ρ ί ω σ η
που αφορά στην ευρύτερη περιοχή της λίμνης Πολυφύτου (Σέρβια, Αιανή και Βελβεντό Κοζάνης) καθώς και στα Πιέρια.
1. Σύμφωνα με το σχετικό χάρτη που συνοδεύει την ΚΥΑ, οι περιοχές του Βελβεντού και των Ριζωμάτων Ημαθίας περιλαμβάνονται στις περιοχές Β1 (με περιθώρια ανάπτυξης ειδικού και εναλλακτικού τουρισμού). Όπως μπορεί να διαπιστωθεί από απλή παρατήρηση του χάρτη, ο εν λόγω χώρος αποτελεί μία φυσική ενότητα και δεν μπορεί να διασπασθεί.
2. Η τουριστική ανάπτυξη όλου του προτεινόμενου χώρου συνάδει απόλυτα με τους στόχους της ΚΥΑ για:
• Θεματική, χωρική και χρονική διεύρυνση της τουριστικής δραστηριότητας.
• Προώθηση της αειφόρου και ισόρροπης ανάπτυξης της χώρας, εφόσον η εν λόγω περιοχή αποτελεί μία από τις φτωχότερες της χώρας, με φθίνουσες και εγκαταλειπόμενες γεωργικές δραστηριότητες (π.χ. καπνός).
• Τη διάχυση της ανάπτυξης του τουρισμού.
• Τη διάχυση των αποτελεσμάτων του τουρισμού.
Η εν λόγω περιοχή μπορεί να συμπεριληφθεί μαζί με την όμορη των Πιερίων στη θέση Β1.3 του άρθρου 4 της ΚΥΑ ή σαν νέα αυτόνομη περιοχή.
Οι γειτονικοί Δήμοι Σερβίων και Βελβεντού, αναγνωρίζοντας τα κοινά χαρακτηριστικά τους καθώς και τη συνάφεια του χώρου, έχουν συνεργασθεί αρκετές φορές κατά το παρελθόν και πρόσφατα μαζί με άλλους Δήμους υπέβαλαν κοινό σχέδιο ανάπτυξης στο πλαίσιο των Πρότυπων Καινοτόμων Σχεδίων Ανάπτυξης.
Η περιοχή στο σύνολό της είναι ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, συνδυάζει άριστα το υδάτινο στοιχείο με το ημιορεινό και το ορεινό, την αρχαία ιστορία και μνημεία (Αιανή) με τη νεότερη και την παράδοση.
Το κλίμα είναι ήπιο και κατάλληλο για όλες τις μορφές τουρισμού, δραστηριοτήτων αναψυχής, αθλητισμού και για κέντρα προπόνησης (στη λίμνη και στο βουνό).
Διαθέτει μικρές μεταποιητικές μονάδες που ήδη μερικές από αυτές είναι επισκέψιμες (οινοποιεία, παρασκευαστήρια σπιτικών γλυκών, είδη χειροτεχνίας κ.λπ.).
Η τεχνητή λίμνη του Πολυφύτου είναι από τις μεγαλύτερες της Ελλάδας με μήκος περίπου 30 χλμ. και κατάλληλη τόσο για κωπηλασία όσο και για ιστιοπλοΐα και φυσικά για κολύμπι και ψάρεμα.
Από πλευράς προσβασιμότητας:
• Η Θεσσαλονίκη που είναι το μεγαλύτερο αστικό κέντρο της Βορείου Ελλάδος απέχει 130 χλμ. ή 1,40’ (το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής είναι επί της Εγνατίας Οδού).
• Η Κοζάνη που είναι το πλησιέστερο αστικό κέντρο απέχει 30 χλμ. περίπου και 20’, διαθέτει αεροδρόμιο.
• Η Κατερίνη που είναι η μεγαλύτερη πλησιέστερη παραθαλάσσια πόλη απέχει 140 χλμ. και 1,45’.
• Η λίμνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί από υδροπλάνα.
#8 Σχόλιο Από ΑΜΠΑΡΤΖΑΚΗ ΕΥΓΕΝΙΑ Στις 22 Ιούλιος, 2013 @ 13:47
Άρθρο 4- Κατηγοριοποίηση του Εθνικού Χώρου
Παρατηρείται μια άλλου τύπου προσέγγιση στη τουριστική κατηγοριοποίηση του εθνικού μας χώρου. Διαφοροποίηση από το γενικό χαρακτηρισμό των τουριστικά αναπτυσσόμενων περιοχών του αρχικού ειδικού πλαισίου χωροταξικού σχεδιασμού με την «απόσχιση» των περιοχών με περιθώρια ανάπτυξης μορφών ειδικού και εναλλακτικού τουρισμού.
Προκύπτει εύλογα κατά την άποψη μας λοιπόν το εξής ερώτημα οι περιοχές με περιθώρια ανάπτυξης μορφών ειδικού και εναλλακτικού τουρισμού δεν είναι και αναπτυσσόμενες τουριστικά;
Από την περιγραφή των περιοχών που υπάγονται στη κατηγορία των αναπτυσσόμενων τουριστικά εμείς θεωρούμαι ότι θα πρέπει η Καστορία να συμπεριληφθεί και σε αυτή τη κατηγορία. Δηλαδή κατά την άποψη μας η Καστοριά είναι μια αναπτυσσόμενη τουριστικά περιοχή με δυνατότητα ανάπτυξης ειδικών και εναλλακτικών μορφών τουρισμού.
Στις περιοχές με περιθώρια ανάπτυξης μορφών ειδικού και εναλλακτικού τουρισμού στην υποκατηγορία (Β1) Περιοχές με περιθώρια ανάπτυξης ειδικού και εναλλακτικού τουρισμού να συμπεριληφθούν ο ορεινός όγκος του Γράμμου και του Βιτσίου.
Στην υποκατηγορία (Β2) Πόλοι εντατικής ανάπτυξης ειδικών μορφών τουρισμού στη περίπτωση (Β.2.1) κάνει λόγω για υφιστάμενα χιονοδρομικά κέντρα καθώς και τους οικισμούς που τα περιβάλλουν χωρίς να ερμηνεύει το υφιστάμενα. Δηλαδή μιλάμε για νομίμως υφιστάμενα ή αναφέρεται στη πραγματική κατάσταση της ύπαρξης τους;
Η αναφορά σε υφιστάμενα χιονοδρομικά κέντρα σημαίνει πως αποκλείεται ουσιαστικά η δημιουργία νέων κέντρων;
(Β.2.2) Λουτροπόλεις να διευκρινιστεί ο τρόπος με τον οποίο γίνεται αυτού του είδους ο χαρακτηρισμός. Ο ορισμός που θα αποδοθεί σε αυτούς τους χώρους να είναι ξεκάθαρος και σαφής.
(Δ.2.) Παράκτιος χώρος
Να διευκρινιστεί το κατά πόσο η αναφορά των 350 μέτρων από τη γραμμή αιγιαλού αφορά αποκλειστικά και μόνο την εδαφική περιφέρεια των νησιών, ή τυγχάνει εφαρμογής και για τα λιμναία περιβάλλοντα της ηπειρωτικής χώρας δηλαδή 350 μέτρα από τη γραμμή αιγιαλού και παραλίας.
(Ε) Ορεινές Περιοχές
Βλέπουμε θετικά την αύξηση του υψομετρικού ορίου για την υπαγωγή μιας περιοχής σε αυτή τη κατηγορία καθώς η ορεινότητα συναρτάται άμεσα με το υψόμετρο, παρά ταύτα κρίνουμε σκόπιμο να επισημάνουμε τις πολλαπλές προσεγγίσεις αναφορικά με την απόδοση σε ένα χώρο του χαρακτηρισμού της ορεινότητας με αποκλείνουσες συχνά και αντιφατικές προσεγγίσεις π.χ. Ν.4071/11.
(Ζ) Περιοχές του Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών.
Ο ορισμός εκτιμούμε ότι χρήζει αναδιατύπωσης καθώς το Εθνικό Σύστημα Προστατευόμενων Περιοχών αποτελείται από όλες τις περιοχές που υπάγονται σε μια ή περισσότερες από τις κατηγορίες του άρθρου 19 του Ν.1650/1986 (ΦΕΚ 160 Α΄) όπως αυτό τροποποιήθηκε από το άρθρο 5 του Ν.3937/11 (ΦΕΚ 60 Α΄).
(Η) Προστατευόμενοι και εγκαταλελειμμένοι οικισμοί.
Η συμπλήρωση σε σχέση με το σε ισχύ ειδικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού για το τουρισμό των οικισμών με μηδενικό ή στάσιμο πληθυσμό θα πρέπει κατά την άποψη μας να αξιολογηθεί μήπως και η γενίκευση τελικά δημιουργήσει κατά την εφαρμογή προβλήματα. Στη συγκεκριμένη παράγραφο αναγράφεται «…. καθώς και οι οικισμοί με μηδενικό ή στάσιμο πληθυσμό σύμφωνα με την εκάστοτε τελευταία απογραφή πληθυσμού», μιλάμε δηλαδή για σύγκριση μεταξύ των δυο τελευταίων κυρωμένων απογραφών; Άρα θα λάβει χώρα μια εκ νέου κατάταξη των οικισμών πιθανά διαφορετική από αυτή που έγινε με βάση την Απόφαση του εκάστοτε Νομάρχη.
Παρά ταύτα είτε η απόδοση του χαρακτήρα των στάσιμων οικισμών γίνει με το μαθηματικό τρόπο της σύγκρισης είτε με τις ισχύουσες Αποφάσεις Νομαρχών τότε για το Νομό μας τουλάχιστον ο χαρακτηρισμός αυτός θα αποδοθεί στο σύνολο σχεδόν των οικισμών. Γεγονός, που πιθανά να ελλοχεύει κινδύνους όσον αφορά την ιεράρχηση προτεραιοτήτων π.χ. στη περίπτωση της αναγκαιότητας αξιολόγησης για την υπαγωγή σε κάποιο αναπτυξιακό μέτρο.
Προτείνεται λοιπόν να αξιολογηθεί η δυνατότητα προσδιορισμού μίας τάξης πληθυσμιακού μεγέθους σε σχέση με τον ορισμό των στάσιμων οικισμών ώστε να υπάρχει μια ιεράρχηση προτεραιοτήτων επί του συνόλου τους π.χ. στάσιμοι για τις ανάγκες εφαρμογής του παρόντος σχεδίου νοούνται οι οικισμοί με πληθυσμό μικρότερο των 300 κατοίκους που δεν εμφανίζουν αύξηση του πληθυσμού τους μεταξύ των δυο τελευταίων κυρωμένων απογραφών.
(Ι) Περιοχές ιδιαίτερου χαρακτήρα.
Στις ενδεικτικές αναφορές να συμπεριληφθούν και τα πλιθόκτιστα των Κορεστείων.
Να διευκρινιστεί εάν η υπαγωγή μιας περιοχής σε μια κατηγορία αποκλείει την υπαγωγή της και σε κάποια άλλη κατηγορία.
Στο σημείο αυτό κρίνουμε σκόπιμο να σας κάνουμε κοινωνούς της ανησυχίας μας καθώς κατά την άποψη μας η εισαγωγή νέας τουριστικής κατηγοριοποίησης του εθνικού μας χώρου, με διεύρυνση τόσο των κατηγοριών όσο και των ορισμών τους πιθανά να λειτουργήσει τροχοπεδώντας την επιχειρούμενη επίτευξη του στόχου της τουριστικής ανάπτυξης του τόπου μας. Θα απαιτηθεί θεωρούμαι να γίνει προσδιορισμός των περιοχών σε αρκετές κατηγορίες μέσω του υποκείμενου σχεδιασμού με ανάλογη εξειδίκευση των κατευθύνσεων του υπό διαβούλευση πλαισίου.