1. Με επιμέλεια και δαπάνη της εταιρείας με την επωνυμία «Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού ΑΕ» (ΔΕΗ ΑΕ) συντελείται ο ιδιοκτησιακός διαχωρισμός της εταιρείας «Ανεξάρτητος Διαχειριστής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας ΑΕ» (ΑΔΜΗΕ ΑΕ) μέσω: α) της πώλησης και μεταβίβασης από τη ΔΕΗ ΑΕ μετοχών εκδόσεως της ΑΔΜΗΕ ΑΕ που αντιστοιχούν σε ποσοστό 66% του καταβεβλημένου μετοχικού κεφαλαίου της ΑΔΜΗΕ ΑΕ σε επενδυτή και β) της απόκτησης από το Ελληνικό Δημόσιο του λοιπού ποσοστού 34% που θα εξασφαλίζει σε αυτό καταστατική μειοψηφία σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία περί ανωνύμων εταιρειών.
2. Στην Eνότητα 1 της παραγράφου 1 της Πράξης υπ’ αρ. 15 της 24.7.2013 του Υπουργικού Συμβουλίου με τίτλο «Έγκριση Αναδιάρθρωσης και Αποκρατικοποίησης της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού Α.Ε. (Δ.Ε.Η. Α.Ε.)», η οποία τιτλοφορείται «Ιδιοκτησιακός διαχωρισμός του ΑΔΜΗΕ μέσω αύξησης μετοχικού κεφαλαίου υπέρ επενδυτή. Χρονοδιάγραμμα για τη διαδικασία», επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις:
α. στο πρώτο εδάφιο η φράση «μέσω αύξησης μετοχικού κεφαλαίου υπέρ επενδυτή» αντικαθίστανται από τη φράση «μέσω πώλησης και μεταβίβασης μετοχών εκδόσεως της ΑΔΜΗΕ ΑΕ που αντιστοιχούν σε ποσοστό 66% του μετοχικού κεφαλαίου της σε επενδυτή».
β. στο τρίτο εδάφιο διαγράφεται η φράση «πρώτης φάσης της εντός του 2013, και της δεύτερης φάσης της».
γ. στο τέταρτο εδάφιο στην πρώτη υποπερίπτωση μετά την εντός παρενθέσεως φράση «δηλ. από ξεχωριστές κρατικές οντότητες» προστίθεται εντός της ίδιας παρενθέσεως η φράση «κατά την έννοια του άρθρου 9 παράγραφος 6 της Οδηγίας 2009/72/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 13ης Ιουλίου 2009».
δ. στο πέμπτο εδάφιο διαγράφεται η φράση «Εξ αρχής θα υποβληθούν δεσμευτικές προσφορές που θα καλύπτουν και τις δύο φάσεις Ι και II ως κατωτέρω».
ε. το έβδομο και το όγδοο εδάφια διαγράφονται ολόκληρα, ήτοι διαγράφονται οι φράσεις «Φάση Ι: Είσοδος επενδυτή μέσω αύξησης μετοχικού κεφαλαίου (απόκτηση ποσοστού έως 49% του ΑΔΜΗΕ), με παράλληλη ανάληψη της διοίκησης της εταιρείας από τον επενδυτή. Οι παρακάτω ενέργειες προβλέπονται για την υλοποίηση της Φάσης Ι».
στ. στο δέκατο έβδομο εδάφιο μετά τις λέξεις «της ευρωπαϊκής» προστίθενται οι λέξεις «και της ελληνικής».
ζ. στο εικοστό πρώτο εδάφιο διαγράφεται η εντός παρενθέσεως φράση «η οποία θα επικυρωθεί με την υπογραφή Σύμβασης Αγοροπωλησίας Μετοχών» και αντικαθίσταται από τη φράση «η οποία θα επικυρωθεί με την υπογραφή Σύμβασης Αγοροπωλησίας μετοχών που αντιστοιχούν στο 66% των Μετοχών εκδόσεως της ΑΔΜΗΕ ΑΕ».
η. το εικοστό τέταρτο εδάφιο διαγράφεται ολόκληρο, ήτοι διαγράφεται η φράση «Φάση II: Συμβατική υποχρέωση απόκτησης από τον προτιμητέο επενδύτη επιπλέον ποσοστού έως και 51% του μετοχικού κεφαλαίου του ΑΔΜΗΕ από τη ΔΕΗ».
θ. το εικοστό πέμπτο εδάφιο αντικαθίσταται ως εξής:
«Η υπογραφή της ανωτέρω Σύμβασης Αγοροπωλησίας μετοχών που αντιστοιχούν στο 66% των Μετοχών εκδόσεως της ΑΔΜΗΕ ΑΕ (Share Purchase Agreement) με τον προτιμητέο επενδυτή που θα έχει επιλεγεί θα λάβει χώρα μέχρι και την ολοκλήρωση του δευτέρου τριμήνου του 2014.»
3. Το Ελληνικό Δημόσιο θα συμμετέχει στο μετοχικό κεφάλαιο της ΑΔΜΗΕ ΑΕ, με ποσοστό που θα εξασφαλίζει σε αυτό καταστατική μειοψηφία ποσοστού 34% σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία περί ανωνύμων εταιρειών. Ο έλεγχος επί της ΑΔΜΗΕ ΑΕ θα ασκείται από διαφορετικό φορέα του δημοσίου εν σχέσει με τη ΔΕΗ ΑΕ ή άλλη επιχείρηση που ασκεί οποιαδήποτε από τις δραστηριότητες παραγωγής ή προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας ή Φυσικού Αερίου.
4. Το τίμημα για την απόκτηση των μετοχών που αντιστοιχούν στο ανωτέρω ποσοστό 34% προσδιορίζεται με βάση την τελική προσφορά του ιδιώτη επενδυτή που θα αποκτήσει τις μετοχές που αντιστοιχούν στο 66% των μετοχών εκδόσεως της ΑΔΜΗΕ ΑΕ στο πλαίσιο του οικείου διαγωνισμού και δύναται να εξοφληθεί δια συμψηφισμού με οφειλόμενους φόρους, τέλη ή άλλες απαιτήσεις του Ελληνικού Δημοσίου έναντι της ΔΕΗ ΑΕ, από οποιαδήποτε αιτία και αν προκύπτουν αυτές, περιλαμβανομένων μελλοντικών απαιτήσεων και δικαιωμάτων, όπως ιδίως απαιτήσεων από το τέλος δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης της παραγράφου 1 του άρθρου 176 του Ν.Δ. 210 της 3/5.10.1973 «Περί Μεταλλευτικού Κώδικος» (Α’ 277).
5. Στη Σύμβαση Αγοραπωλησίας Μετοχών μεταξύ της ΔΕΗ ΑΕ, ειδικά εκπροσωπούμενης με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των μετόχων της, και του Ελληνικού Δημοσίου εκπροσωπούμενου από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, για τη σύναψη της οποίας θα αποφασίσει η Γενική Συνέλευση των μετόχων της ΔΕΗ ΑΕ κατά τα προβλεπόμενα στις διατάξεις του κ.ν. 2190/1920, καθορίζονται οι όροι της μεταβίβασης, ο τρόπος καταβολής του τιμήματος, τυχόν ρήτρες και εγγυήσεις και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια διενέργειας της οικείας συναλλαγής.
Αξιότιμοι Κύριοι,
Είναι θετικό που μας δίνετε τη δυνατότητα να εκφράσουμε τις απόψεις μας για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα, έστω και με αυτήν την ασφυκτική προθεσμία. Επιτρέψτε μου ωστόσο να σημειώσω, με όλο το σεβασμό, ότι η πώληση του ΑΔΜΗΕ δεν έχει απολύτως καμία λογική. Πιο συγκεκριμένα:
1. Ο ΑΔΜΗΕ δεν είναι μία εταιρεία, οι δαπάνες της οποίας βαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό. Συνεπώς, από την πώληση του ΑΔΜΗΕ, το Ελληνικό Δημόσιο δεν θα εισπράξει ούτε ένα ευρώ. Αντίθετα, θα πρέπει να καταβάλει το 34% στη ΔΕΗ (υποχρέωση που θα παρακάμψει βέβαια στο τέλος, καθώς θα φροντίσει να δημιουργήσει τεχνητές οφειλές ή να διογκώσει τις υπάρχουσες, όπως σαφώς συνάγεται από την παρ. 4 του Άρθρου 1 του εν θέματι Ν/Σ).
2. Οι δαπάνες του ΑΔΜΗΕ καλύπτονται εξ ολοκλήρου από τους καταναλωτές, μέσω των λογαριασμών του ρεύματος. Αυτό θα εξακολουθήσει να γίνεται ακόμα και μετά την πώληση του ΑΔΜΗΕ. Επομένως, η πώληση δεν θα επιφέρει κάποια ελάφρυνση στους λογαριασμούς του ρεύματος (εκτός εάν το επιτόκιο απόδοσης -ή αλλιώς το «κέρδος» του ΑΔΜΗΕ- μειωθεί κάτω του 8% που είναι σήμερα, πράγμα μάλλον απίθανο). Κατά συνέπεια, εκτός από τον κρατικό προϋπολογισμό, ούτε και οι (φορολογούμενοι) καταναλωτές δεν θα πρέπει να αναμένουν κάποιο όφελος. Αντίθετα, η κοινή λογική, αλλά και οι μέχρι σήμερα ενδείξεις, οδηγούν στην εύλογη υπόθεση ότι θα προκύψει αύξηση της χρέωσης των καταναλωτών, προκειμένου ο ΑΔΜΗΕ να γίνει περισσότερο ελκυστικός στους υποψήφιους επενδυτές.
3. Η πώληση του ΑΔΜΗΕ δεν συνοδεύεται από κάποια αναπτυξιακή προοπτική για τη χώρα, η οποία θα οδηγήσει σε δημιουργία θέσεων εργασίας, καθώς δεν διασφαλίζονται ούτε καν οι υπάρχουσες. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στους εργαζομένους του ΑΔΜΗΕ (η περιφρόνηση προς τους ίδιους και τις οικογένειές τους προκύπτει από την εκκωφαντική απουσία στο υπόψη Ν/Σ έστω και της παραμικρής αναφοράς στα εργασιακά τους δικαιώματα), αλλά και στο πλήθος των μικρών ή μεγάλων συνεργαζόμενων ελληνικών εταιρειών (εργοληπτικές, βιομηχανικές, μεταφορικές κλπ.). Είναι λογικό να υποθέσει κάποιος, ότι ο ξένος επενδυτής δεν θα έχει οποιαδήποτε, νομική ή ηθική, δέσμευση για τη χρησιμοποίηση εγχώριων ανθρώπινων πόρων για την άσκηση των δραστηριοτήτων του, των ίδιων αυτών δραστηριοτήτων που ασκούσε μέχρι σήμερα ο ΑΔΜΗΕ.
4. Η σημερινή ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών από τον ΑΔΜΗΕ δεν είναι τέτοια που να δικαιολογεί την αλλαγή ιδιοκτησίας. Πράγματι, οι επιστημονικά καθιερωμένοι δείκτες αξιοπιστίας του Ελληνικού Συστήματος Μεταφοράς (ρυθμός βλαβών ανά έτος, μη διανεμούμενη ενέργεια λόγω βλαβών κλπ.) είναι από τους καλύτερους διεθνώς. Η πώληση του ΑΔΜΗΕ είναι μάλλον απίθανο να βελτιώσει αυτούς τους δείκτες, μια και τα σχετικά περιθώρια είναι πρακτικά αμελητέα.
5. Το επιχείρημα ότι η πώληση του ΑΔΜΗΕ είναι αναγκαία προκειμένου να διατεθούν τα απαραίτητα κεφάλαια για την υλοποίηση νέων επενδύσεων υψηλού κόστους στο Σύστημα Μεταφοράς (π.χ. διασύνδεση νησιών με το ηπειρωτικό Σύστημα) δεν ευσταθεί. Ακόμη κι αν δεχθούμε ότι η μείωση του κόστους των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας (λειτουργικό κόστος σταθμών ντήζελ στα νησιά) θα είναι μεγάλη (αν και οι σχετικές μελέτες που έχουν εκπονηθεί από τον ΑΔΜΗΕ δείχνουν ότι σηματικό μέρος των μονάδων ντήζελ πρέπει για λόγους ευστάθειας να εξακολουθεί να λειτουργεί και μετά την ολοκλήρωση των διασυνδέσεων), δεν είναι κατανοητό γιατί αυτό θα πρέπει να γίνει με την πώληση του ΑΔΜΗΕ και όχι με έναν από τους προβλεπόμενους στο ισχύον θεσμικό πλαίσιο τρόπους, όπως π.χ. με συμμετοχή ιδιωτών σε μεμονωμένα τέτοιου είδους έργα υψηλής απόδοσης. Σε κάθε περίπτωση βέβαια, θα πρέπει να ενημερωθούν οι καταναλωτές, ότι ούτως ή άλλως οι ίδιοι θα επιβαρυνθούν με το κόστος αυτών των ακριβών επενδύσεων.
6. Οι ισχύουσες κοινοτικές οδηγίες δεν επιβάλλουν τον πλήρη ιδιοκτησιακό διαχωρισμό των Συστημάτων Μεταφοράς από τις δραστηριότητες της παραγωγής και της προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας. Πράγματι, σύμφωνα με το Άρθρο 9 παρ. 8β της Οδηγίας 2009/72/ΕΚ, προβλέπεται η ύπαρξη Ανεξάρτητων Διαχειριστών Μεταφοράς (Independent Transmission Operators), όπως ο ΑΔΜΗΕ, που είναι θυγατρικές καθετοποιημένων εταιρειών, όπως εν προκειμένω η ΔΕΗ. Αντίστοιχη τέτοια περίπτωση αποτελεί η γαλλική RTE, που είναι θυγατρική της καθετοποιημένης EDF.
7. Οι Διαχειριστές Συστημάτων Μεταφοράς στις ευρωπαϊκές χώρες, στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι είτε κρατικές επιχειρήσεις, είτε επιχειρήσεις υπό τον έλεγχο δημόσιων φορέων και οργανισμών, είτε θυγατρικές καθετοποιημένων εταιρειών. Αλλά ακόμα και από τους Διαχειριστές που έχουν πωληθεί, κάποιοι (όπως π.χ. στη Γερμανία) έχουν πωληθεί σε κρατικά ελεγχόμενους Διαχειριστές άλλων χωρών, προκειμένου να αποφευχθεί ο κίνδυνος να εκχωρηθούν εθνικές υποδομές σε ιδιωτικές εταιρείες που αποβλέπουν μόνο στο κέρδος (χωρίς να είναι οι ίδιες κατακριτέες γι’αυτό).
8. Ακόμα και από την οικονομικά φιλελεύθερη σκοπιά κι αν το δει κανείς, η πώληση του ΑΔΜΗΕ δεν μπορεί να δικαιολογηθεί. Η μετατροπή ενός «κρατικού» μονοπωλίου σε ιδιωτικό μονοπώλιο, με εγγυημένο και σταθερό μάλιστα κέρδος, αντίκειται και στους πιο στοιχειώδεις κανόνες της ελεύθερης οικονομίας.
Ελπίζω οι πιο πάνω παρατηρήσεις μου να αποτελέσουν κίνητρο για μία περισσότερο ορθολογική προσέγγιση του ζητήματος, με γνώμονα πάντα το όφελος των Ελλήνων Πολιτών.
Με εκτίμηση,
Κ.
Το σχέδιο ιδιοκτησιακού διαχωρισμού του ΑΔΜΗΕ δεν επιβάλλεται από καμία Οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γιατί ο ΑΔΜΗΕ λειτουργεί σύμφωνα με το μοντέλο ΙΤΟ και έχει πιστοποιηθεί σαν ανεξάρτητος διαχειριστής από τη ΡΑΕ.
Επιπρόσθετα η πώληση του ΑΔΜΗΕ δεν θα επιφέρει καμία απολύτως ελάφρυνση του κρατικού προϋπολογισμού, αντίθετα θα στερήσει την εθνική οικονομία από μια σταθερή και σημαντικού μεγέθους δημόσια επένδυση και το ελληνικό δημόσιο από ένα σταθερό και σίγουρο έσοδο.
Το σχέδιο αυτό δεν υποστηρίζεται από κανένα επιχειρηματικό σχέδιο για τον Όμιλο ΔΕΗ, το οποίο να αποτυπώνει τα κέρδη των εταιρειών του Ομίλου από το σχέδιο αυτό, απλώς σαλαμοποιεί τον Όμιλο ΔΕΗ και προχωράει σταδιακά στην διάλυση του χωρίς να σταθμίζει ποιες θα είναι οι επιπτώσεις του κάθε σταδίου του σχεδίου σε όλες τις Εταιρείες του Ομίλου, μητρική και θυγατρικές.
Το σχέδιο αυτό δεν λαμβάνει επίσης υπόψη του το ενεργειακό γίγνεσθαι στη χώρα και δεν υποστηρίζεται από μία μελέτη για το τι θα σημάνει γενικότερα στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και πόσο θα επηρεάσει τις τιμές στον τελικό καταναλωτή.
Δεν υπάρχει μία ολοκληρωμένη μελέτη που να αποδεικνύει ότι με το σχέδιο αυτό θα αυξηθεί ο ανταγωνισμός και θα πέσουν οι τιμές στον τελικό καταναλωτή.
Δεν υπάρχει μελέτη, επιχειρηματικό σχέδιο, όπου να αποτυπώνονται με πλήρη σαφήνεια ποιες θα είναι οι προβλεπόμενες χρηματοροές της νέας εταιρείας, έξοδα, έσοδα, δανεισμός που χρειάζεται για να στηριχθούν οι επενδύσεις στο δίκτυο, προβλεπόμενες επιδοτήσεις από Ευρωπαϊκά Προγράμματα, ώστε να είναι σαφή στον υποψήφιο με ποιους κανόνες πρέπει να συμμορφωθεί.
Δεν υπάρχει πρόβλεψη για:
την προστασία της εργασιακής στάθμης και των θέσεων εργασίας των εργαζομένων σήμερα στον ΑΔΜΗΕ,
την προστασία των χρηστών του δικτύου και των καταναλωτών από χρεώσεις δικτύου οι οποίες θα αύξαναν το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας στον τελικό καταναλωτή
Τα παραπάνω δεν μπορούν να αφήνονται στην ευχέρεια του ιδιώτη επενδυτή. Πρέπει να υπάρχει αναλυτική τεχνικοοικονομική μελέτη από την πλευρά της Πολιτείας που να τα αποσαφηνίζει.
Η αξία του ΑΔΜΗΕ, περιλαμβανομένων των παγίων περιουσιακών στοιχείων, της συσσωρευμένης τεχνογνωσίας, της μονοπωλιακής θέσης στην αγορά, κ.α., πρέπει να είναι η βάση την οποία θα υπολογισθεί η ελάχιστη εύλογη τιμή της μία μετοχής του ΑΔΜΗΕ, κάτω από την οποία δεν μπορεί να γίνει πώληση. Τα στοιχεία αυτά πρέπει να είναι έγκαιρα γνωστά στους μετόχους της ΔΕΗ Α.Ε. για αξιολόγηση. Πως θα εξασφαλιστούν τα συμφέροντα της μητρικής εταιρείας και των μετόχων της χωρίς τέτοια στοιχεία.
Σύμφωνα με στοιχεία των εργαζομένων του ΑΔΜΗΕ:
Το Ελληνικό Σύστημα Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας είναι χονδρικά:
• 11 χιλιάδες χιλιόμετρα εναέριων γραμμών υψηλής τάσης και υπόγειων και υποβρύχιων καλωδίων υψηλής τάσης (150 και 400 χιλιάδων βολτ) που διασυνδέουν την ηπειρωτική Ελλάδα από την Θράκη έως την Πελοπόννησο, καθώς επίσης και την χώρα μας με τις γειτονικές χώρες. Αυτό είναι απαραίτητο για να μεταφέρεται η ηλεκτρική ενέργεια με τις λιγότερες δυνατές απώλειες από τον τόπο παραγωγής της (τους θερμοηλεκτρικούς σταθμούς και τους υδροηλεκτρικούς σταθμούς) στις βιομηχανίες, στις πόλεις και στα χωριά όπου καταναλώνεται.
• 221 Υποσταθμοί και Κέντρα Υψηλής Τάσης με εγκατεστημένο υψηλής τεχνολογίας εξοπλισμό ισχύος και συστήματα προστασίας, ελέγχου, τηλεποπτείας και τηλεμετάδοσης που διασφαλίζουν την αξιόπιστη και ασφαλή διακίνηση της ηλεκτρικής ενέργειας σε υψηλή τάση.
• τα Εθνικά Κέντρα Ελέγχου Ενέργειας (ένα στον Άγιο Στέφανο Αττικής, ένα στη Θεσσαλονίκη και ένα στην Πτολεμαΐδα) που με αδιάλειπτη παρουσία 24ωρης βάρδιας από έμπειρο και ειδικά εκπαιδευμένο τεχνικό προσωπικό διαχειρίζονται όλα τα θέματα και τα προβλήματα στην διακίνηση της ηλεκτρικής ενέργειας στα δίκτυα της Μεταφοράς.
Με απλά λόγια ο ΑΔΜΗΕ είναι:
Η ραχοκοκαλιά της ΔΕΗ και του ηλεκτρικού συστήματος της Ελλάδας.
Στρατηγική Εθνική Υποδομή. Θεμέλιο για την Εθνική Άμυνα και την Ασφάλεια της Πατρίδας μας.
Στρατηγική Εθνική Υποδομή για την οικονομική και παραγωγική της ανάπτυξη. Εξασφαλίζει τον απρόσκοπτο εφοδιασμό κάθε παραγωγικής δραστηριότητας με ηλεκτρικό ρεύμα και επιδρά στην τελική τιμή κάθε προϊόντος και υπηρεσίας.
Στρατηγική Εθνική Υποδομή, χτισμένη 60 χρόνια από τον ελληνικό λαό, για να διασφαλίζει την ηλεκτροδότησή του, όρος για την κοινωνική του ευημερία και τη συμμετοχή του στα αγαθά του σύγχρονου πολιτισμού.
Τα οικονομικά μεγέθη του ΑΔΜΗΕ:
Ο ΑΔΜΗΕ είναι μια πλήρως ανεξάρτητη και αυτοχρηματοδοτούμενη εταιρία, δεν επιδοτείται ούτε από τη ΔΕΗ Α.Ε. ούτε από το Ελληνικό Δημόσιο και η λειτουργία του δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό.
Ο ετήσιος κύκλος εργασιών του ανήλθε το 2012 σε 1,94 δις €.
Οι επενδύσεις του το 2012 προσέφεραν στη χειμαζόμενη εθνική οικονομία 103, 7 εκ. €.
Τα κέρδη προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων (EBITDA) ανήλθαν σε €114,1 εκ. €. Τα καθαρά κέρδη ανήλθαν σε €25 εκ. €.
Η εμπορική αξία των παγίων του και της πληθώρας πανάκριβου εξοπλισμού που αξιοποιεί εκτιμάται σε τρέχουσες τιμές σε περισσότερα από €8 δις €.
Δεν είναι δυνατόν να προβλέπεται ότι οι οποιεσδήποτε οικονομικές απαιτήσεις προκύψουν έναντι του Δημοσίου από τη ΔΕΗ Α.Ε. αυτές θα καλυφθούν δια συμψηφισμού με οφειλόμενους φόρους, τέλη ή άλλες απαιτήσεις του Ελληνικού Δημοσίου από τη ΔΕΗ Α.Ε., από οποιαδήποτε αιτία και αν προκύπτουν αυτές, περιλαμβανομένων και μελλοντικών απαιτήσεων και δικαιωμάτων (παράγραφος 4, Άρθρο 1). Δεν είναι δυνατόν μια Α.Ε. εισηγμένη στο χρηματιστήριο να αντιμετωπίζεται μα αυτόν τον τρόπο δηλαδή με νόμο τα προβλεπόμενα έσοδα από αυτήν από πώληση περιουσιακού της στοιχείου να μηδενίζονται, στην ουσία στην καλύτερη περίπτωση, ίσως να βγει και χρεωμένη.
Πρέπει επίσης να τονισθεί ότι υπάρχουν ασφαλιστικές υποχρεώσεις της ΔΕΗ Α.Ε. έναντι των εργαζομένων και συνταξιούχων σε αυτή, με βάση τις διατάξεις των Νόμων 2773/1999, 3655/2008 και 3863/2010, για την ενσωματωμένη ασφαλιστική περιουσία τους στην περιουσία της ΔΕΗ.
Οποιαδήποτε κίνηση ή οποιοδήποτε σχέδιο στον τομέα της ενέργειας δεν μπορεί να γίνεται λαμβάνοντας υπόψη μόνο έναν παράγοντα στόχο, π.χ. διείσδυση των ΑΠΕ στο παρελθόν, αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ σήμερα. Πρέπει να λαμβάνει υπόψη του πρωτίστως την επίδραση στην αγορά ενέργειας και στον καταναλωτή και να υποστηρίζεται με σοβαρή μελέτη της αγοράς του ηλεκτρισμού και επειδή ο Ομιλος ΔΕΗ είναι επιχείρηση πρέπει επίσης να υπάρχει υποστηρικτικό επιχειρηματικό σχέδιο για όλον τον Όμιλο ΔΕΗ όπου θα αποτιμώνται οι επιπτώσεις του σχεδίου στην βιωσιμότητα και κερδοφορία του Ομίλου.
Κύριοι, ως μέτοχος της ΔΕΗ Α.Ε.. μελετώντας το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου «ΡΥΘΜΙΣΗ ΘΕΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΑΔΜΗΕ ΑΕ» διαπιστώνω, μια συστηματική καταπάτηση των δικαιωμάτων μου όπως αυτά προβλέπονται από το Σύνταγμα και των Ν.2190/1920 περί ανωνύμων εταιρειών και την νομοθεσία περί των εισηγμένων στο χρηματιστήριο εταιρειών, ειδικότερα:
Άρθρο 1
Μέσα από τις διατάξεις του σχεδίου αναδεικνύεται ότι το Κράτος, παραβλέποντας τα συνταγματικά δικαιώματα των μετόχων της μειοψηφίας, αποφασίσει και διατάσει την ΔΕΗ, αφενός να πουλήσει το 66% της ΑΔΜΗΕ σε επενδυτή αφετέρου να πουλήσει το υπόλοιπο 34% στο Δημόσιο, βασικό μέτοχο της ΔΕΗ, χωρίς επί αυτών να έχει αποφασίσει πρώτα η Γενική Συνέλευση της ΔΕΗ, τόσο ως προς τα ποσοστά διάθεσης προς τρίτους ή μη, όσο και κυρίως για την μεταβίβαση στο βασικό μέτοχο οποιουδήποτε ποσοστού για το οποίο απαιτείται ειδική πλειοψηφία. Όλα αυτά χωρίς να φαίνεται ότι υπάρχει νομικό κόλλημα από την Ευρωπαϊκή νομοθεσία που να το επιβάλει, πέραν της αποκρατικοποίησης λόγω μνημονίου, τόσο ως προς το ποσοστό της πλειοψηφίας όσο και ως προς την διακράτηση του υπολοίπου από την ΔΕΗ, όπως προκύπτει άλλωστε και από το τροποποιούμενο νομοθέτημα.
Παράγραφος 4.
Και φυσικά το κράτος θεωρεί ότι μπορεί να καθορίσει όχι μόνο το τίμημα μόνο του αλλά και την αποπληρωμή του, νομοθετώντας ότι μπορεί να γίνει μέσω, <>. Τέλη τα οποία το ίδιο μπορεί να καθορίσει, όπως θέλει, έτσι ώστε στο τέλος να υφαρπάξει την περιουσία των μετόχων μειοψηφίας, χωρίς ουσιαστικά να καταβάλει ούτε Ευρώ, αφού πρώτα τους φόρτωσε με απαλλοτριώσεις χωραφιών αξίας 500€/στρέμμα, σε τιμές Κολωνακίου δεκάδων χιλιάδων Ευρώ, λόγω του υποκείμενου λιγνίτη.
Άρθρο 5
Η αναφορά στο ότι <> παραπέμπει σε ξεπούλημα, αφενός κρατικής περιουσίας αλλά και υφαρπαγή ιδιωτικής εάν η Διοίκηση της ΔΕΗ δεν μπορέσει να εξασφαλίσει το εύλογο τίμημα. Εκτός εάν θα ήταν, τόσο νόμιμο όσο και ηθικό να πουληθεί μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, ακόμη και έναντι ενός ευρώ (1€) σε περίπτωση που δεν υπάρχουν άλλες προσφορές ή κάποιοι ‘’gentlemen’’ παραβούν τους κανόνες ηθικής που ακολουθούν και προσυνεννοηθούν.
Ελλείψεις του σχεδίου Νόμου περί ευλόγου τιμήματος
Στην βάση αυτή δεν προβλέπεται στο σχέδιο Νόμου οποιαδήποτε διεθνώς αποδεκτή μεθοδολογία αποτίμησης του ΑΔΜΗΕ που να διασφαλίζει την βάση ελάχιστης προσφοράς, που εν προκειμένου δεν μπορεί να είναι λιγότερη από την κεφαλαιακή βάση που αναγνωρίζει η ΡΑΕ για το καθορισμό της απόδοσης του ΑΔΜΗΕ και των αντίστοιχων χρεώσεων Συστήματος πλέον της άυλης άξιας μιας εν λειτουργίας κερδοφόρας εταιρείας.
Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να είναι εκ προοιμίου γνωστό, εάν η απόδοση κεφαλαίου που αναγνωρίζεται στον ΑΔΜΗΕ θα παραμείνει στο 8% και δεν θα αυξηθεί μετά την αγοροπωλησία, δεδομένου ότι αυξάνει αμέσως και σημαντικά την αποτίμηση της προς πώληση θυγατρικής της ΔΕΗ.
Εν προκειμένου θα ήταν χρήσιμο να θυμηθούμε, ότι για την αντίστοιχη Πορτογαλική εταιρεία μαζί με τις θυγατρικές της, το τίμημα που δόθηκε ήταν της τάξης των οκτώ δισεκατομμυρίων (€8.000.000.000,00).
Παραμένω στην διάθεση σας.
Με εκτίμηση.
Φώτιος Μανδάνας
Το νομοσχέδιο για τον ιδιοκτησιακό διαχωρισμό της ΑΔΜΗΕ που είναι 100% θυγατρική της ΔΕΗ ΑΕ προσκρούει στην περιουσία των εργαζομένων και των συνταξιούχων του ομίλου ΔΕΗ που ειναι ενσωματωμένη στην περιουσία του ομίλου ΔΕΗ ΑΕ άρα και της ΑΔΜΗΕ η οποία ως γνωστό κυρώθηκε στην βουλή με τον νόμο 2773/1999 άρθρο 34 από ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ και ΠΟΣ/ ΔΕΗ. Κατα συνέπεια μονομερείς ενέργειες ειναι παράνομες και αντισυνταγματικές