1. Η παρ.1 του άρθρου 21 του Ν.4030/2011 αντικαθίσταται ως εξής :
«1.Τα Συμβούλια Αρχιτεκτονικής είναι αρμόδια για την γνωμοδότηση επί των αρχιτεκτονικών μελετών στις παρακάτω περιπτώσεις:
α. Για κάθε οικοδομική εργασία σε κτίρια ή γήπεδα, που βρίσκονται σε παραδοσιακά τμήματα πόλεων, σε παραδοσιακούς οικισμούς, σε ιστορικούς τόπους, σε περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, σε αρχαιολογικούς χώρους και ειδικά κτίρια. Η γνωμοδότηση δεν απαιτείται προκειμένου περί οικοδομικών εργασιών ή τεχνικού ή άλλου έργου στο εσωτερικό υφιστάμενου κτιρίου οι οποίες δεν επιφέρουν τροποποιήσεις των όψεων αυτού.»
β. Για κάθε οικοδομική εργασία σε κτίρια ή χώρους. που έχουν κηρυχθεί διατηρητέοι ή κατά την κρίση της Υπηρεσίας Δόμησης, του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής ή του Γενικού Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης ή άλλης αρμόδιας υπηρεσίας μπορούν να χαρακτηρισθούν διατηρητέοι. καθώς και σε κτίρια ή γήπεδα που είναι σε επαφή με κτίριο ή χώρο που έχει κηρυχτεί διατηρητέο.
γ. Για κάθε οικοδομική εργασία. που παραπέμπεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος. Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής ή τις υπηρεσίες της Αποκεντρωμένης Διοίκησης.
δ. Για κατασκευαστικά έργα διαμορφώσεων κοινόχρηστων ή αδόμητων χώρων. εκτός από τις περιπτώσεις που διενεργήθηκε αρχιτεκτονικός διαγωνισμός.
ε. Για αρχιτεκτονικές μελέτες που διαφοροποιούνται από τα μορφολογικά στοιχεία και την τυπολογία που επιβάλλεται με ειδικές διατάξεις που έχουν θεσπιστεί ανά περιοχή.
στ. Για όλες τις περιπτώσεις αδειών κατεδάφισης κτιρίων που ανεγέρθηκαν προ του έτους 1955.
ζ. Για την διάσπαση του ενιαίου κτιρίου του άρθρου 6 παρ. 1α του από 24.05.1985 Π.Δ/γματος (ΦΕΚ 270 Δ΄/85)
η. Για την οικοδόμηση σε μη άρτια οικόπεδα του άρθρου 25 του Ν. 1337/1983 (ΦΕΚ 33 Α΄) όπως ισχύει.
θ. Για την οικοδόμηση με τις διατάξεις περί οικογενειακής στέγης του άρθρου 41 του Ν. 1337/1983 (ΦΕΚ 33 Α΄) ΄) όπως ισχύει.
2. Στο άρθρο 21 του ν. 4030/2011 (249 Α’), προστίθεται παράγραφοι 4 και 5 ως εξής:
«4. Με την επιφύλαξη των ανωτέρω περιπτώσεων και μετά την κατάργηση των ΕΠΑΕ κατά το άρθρο 45 παρ. 2.α του παρόντος νόμου, παύει η σχετική διαδικασία ελέγχου των αρχιτεκτονικών μελετών που προβλέπεται από ισχύοντες νόμους και άλλες κανονιστικές πράξεις της διοίκησης
5. Με απόφαση του αρμοδίου Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής δύναται να καθορίζεται κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την διαδικασία έκδοσης γνωμοδότησης των Συμβουλίων καθώς και να εκδίδεται τεύχος οδηγιών προς τα μέλη των Συμβουλίων.»
3. Καταργείται η παρ.3 του άρθρου 25 του Ν.4030/2011και η παρ.4 αναριθμείται σε παράγραφο 3.
4. Το άρθρο 27 του ν. 4030/2011 (249 Α’),ως ισχύει αντικαθίσταται ως εξής :
«1. Το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής έχει τις εξής αρμοδιότητες:
α. εισηγείται και γνωμοδοτεί στον αρμόδιο Υπουργό για θέματα που έχουν σχέση με τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό αυτεπαγγέλτως ή ύστερα από σχετικό ερώτημα του Υπουργού,
β. γνωμοδοτεί σε ειδικές περιπτώσεις και ύστερα από εμπεριστατωμένη αιτιολογία επί των αρχιτεκτονικών μελετών της περίπτωσης ε’ του άρθρου 21 του παρόντος καθώς και των περιπτώσεων του άρθρου 10 του ν.4067/2012, που διαβιβάζονται σε αυτό από τα Συμβούλια Αρχιτεκτονικής,
γ. αποφασίζει επί των ενστάσεων που υποβάλλονται κατά των αποφάσεων των Συμβουλίων Αρχιτεκτονικής στην περίπτωση ε’ του άρθρου 21 και των περιπτώσεων του άρθρου 10 του ν.4067/2012.
2. Το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής Αιγαίου έχει τις εξής αρμοδιότητες:
α. εισηγείται και γνωμοδοτεί στον Υπουργό Ναυτιλίας και Αιγαίου για θέματα που έχουν σχέση με τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό αυτεπαγγέλτως ή ύστερα από σχετικό ερώτημα του Υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου,
β. γνωμοδοτεί σε ειδικές περιπτώσεις και ύστερα από εμπεριστατωμένη αιτιολογία επί των αρχιτεκτονικών μελετών της περίπτωσης ε’ του άρθρου 21, που διαβιβάζονται σε αυτό από τα Συμβούλια Αρχιτεκτονικής,
γ. αποφασίζει επί των ενστάσεων που υποβάλλονται κατά των αποφάσεων των Συμβουλίων Αρχιτεκτονικής του άρθρου 21.
3. Το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής Μακεδονίας – Θράκης έχει τις εξής αρμοδιότητες:
α. εισηγείται και γνωμοδοτεί στον Υπουργό Μακεδονίας – Θράκης για θέματα που έχουν σχέση με τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό αυτεπαγγέλτως ή ύστερα από σχετικό ερώτημα του Υπουργού Μακεδονίας – Θράκης,
β. γνωμοδοτεί σε ειδικές περιπτώσεις και ύστερα από εμπεριστατωμένη αιτιολογία επί των αρχιτεκτονικών μελετών της περίπτωσης ε’ του άρθρου 21 καθώς και των περιπτώσεων του άρθρου 10 του ν.4067/2012, που διαβιβάζονται σε αυτό από τα Συμβούλια Αρχιτεκτονικής,
γ. αποφασίζει επί των ενστάσεων που υποβάλλονται κατά των αποφάσεων των Συμβουλίων Αρχιτεκτονικής στην περίπτωση ε’ του άρθρου 21 και των περιπτώσεων του άρθρου 10 του ν.4067/2012.».
5.Η παρ.3α του άρθρου 28 του Ν.4030/2011, ως ισχύει αντικαθίσταται ως εξής:
‘’α. Τον Γενικό Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης’’
Ν.4030/11, άρθρο 21, παράγραφος 3.
Να διευκρινιστεί ότι οι νησιωτικές περιοχές αρμοδιότητας του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου, όπως αναφέρεται στη παράγραφο 3, είναι αυτές για τις οποίες είχαν εκδοθεί στο παρελθόν ειδικά διατάγματα για την προστασία τους και η κάθε αρχιτεκτονική μελέτη απασχολούσε μέχρι πρόσφατα το ΣΧΟΠ Αιγαίου. Οι υπόλοιπες περιοχές, πιστεύω ότι καλύπτονται από τις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 21.
Με αυτό το τρόπο τα ΣΑ θα έχουν το χρόνο να παρεμβαίνουν σε ουσιώδεις υποθέσεις και δεν θα επιφορτιστούν με ένα μεγάλο όγκο θεμάτων χωρίς ουσιαστικό αντικείμενο, αποφεύγοντας έτσι την ταλαιπωρία και το κόστος σε χρόνο και χρήμα του κάθε ενδιαφερόμενου πολίτη.
Ας μην αγνοούμε και τη προσπάθεια που γίνεται τα τελευταία χρόνια,για λιγότερη γραφειοκρατία.
Στο πλαίσιο της διαβούλευσης του σχεδίου νόμου «για τον εκσυγχρονισμό υφιστάμενων αθλητικών εγκαταστάσεων ποδοσφαίρου και άλλες διατάξεις» πραγματοποιήθηκε σύσκεψη στο κτίριο του ΤΕΕ Δωδεκανήσου στην οποία συμμετείχε η Διοικούσα Επιτροπή του ΤΕΕ τμ. Δωδεκανήσου, εκπρόσωποι των συλλόγων Αρχιτεκτόνων και Πολιτικών Μηχανικών Δωδεκανήσου καθώς και συνάδελφοι μέλη των Συμβουλίων Αρχιτεκτονικής.
Προτάθηκαν τα ακόλουθα:
1.Άμεση κατάργηση της παραγράφου 4 του άρθρου 49 του νόμου 4178/13
2.Δεν πρέπει να υπάρχει αλληλοεπικάλυψη αρμοδιοτήτων των επιτροπών των υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού και των Συμβουλίων Αρχιτεκτονικής. Οι αρχιτεκτονικές μελέτες να ελέγχονται από ένα μόνο αρμόδιο συλλογικό όργανο.
3.Για την εισαγωγή των θεμάτων στα Συμβούλια Αρχιτεκτονικής να προηγείται έλεγχος τοπογραφικού διαγράμματος και προέλεγχος του διαγράμματος δόμησης από τις ΥΔΟΜ.
4.Στο άρθρο 21 παράγραφος 1 του νόμου 4030/11 να αντικατασταθεί ο όρος «γνωμοδότηση» με τον όρο «σύμφωνη γνώμη».
5.Στο άρθρο 32 του νόμου 4030/11 προβλέπεται ότι τα περιφερειακά ΣΥΠΟΘΑ απαρτίζονται από 3 εκπροσώπους της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, 1 εκπρόσωπο ΤΕΕ και ένα εκπρόσωπο ΠΕΔ. Σύμφωνα με την εγκ.10/2012 του ΥΠΕΚΑ αρμόδια υπηρεσία για να εισηγείται στα ΣΥΠΟΘΑ αυτά είναι η Διεύθυνση Περιβάλλοντος – Χωροταξίας της Περιφέρειας. Προτείνεται στη σύνθεση των περιφερειακών ΣΥΠΟΘΑ να συμπεριληφθεί ως τακτικό μέλος εκπρόσωπος της Περιφέρειας.
Για τη ΔΕ του ΤΕΕ τμ. Δωδεκανήσου
Ιάκωβος Γρύλλης
Πρόεδρος
Για το Σύλλογο Πολιτικών Μηχανικών Δωδεκανήσου
Νίκος Οικονόμου
Πρόεδρος
Για το Σύλλογο Αρχιτεκτόνων Δωδεκανήσου
Μαρία Ιωάννου
Πρόεδρος
Με την προσθήκη της παραγράφου 3 στο άρθρο 21 του ν. 4030/2011 (Α΄ 249) όπως περιγράφεται στον Νόμο 4178 / 12 Αρθ. 49 : «3. Στις νησιωτικές περιοχές αρμοδιότητας του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου τα Συμβούλια Αρχιτεκτονικής, πέραν των ανωτέρω διατάξεων, είναι αρμόδια για τη γνωμοδότηση επί των αρχιτεκτονικών μελετών για κάθε οικοδομική εργασία για την άδεια της οποίας απαιτείται και η υποβολή αρχιτεκτονικής μελέτης κατά τις κείμενες διατάξεις» με αποτέλεσμα όλες οι μελέτες και οικοδομικές εργασίες ακόμη και μικρής κλίμακας κ.λ.π., να ελέγχονται από το Συμβούλιο Αρχιτεκτονική ανεξάρτητα από την σπουδαιότητα των εργασιών ακόμη και σε περιοχές όπου δεν ισχύουν ειδικά διατάγματα που απαιτούσαν έγκριση ΕΠΑΕ, ΣΧΟΠ, ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ή άλλη αρμόδια Υπηρεσία. Το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής το οποίο αντικατέστησε τις ΕΠΑΕ και το ΣΧΟΠ έπεται και της έγκρισης από την Αρχαιολογική Υπηρεσία και βέβαια και του πολεοδομικού ελέγχου κ.α. Συσσωρευμένοι « έλεγχοι και αρμοδιότητες » με απαιτητό πολύ χρόνο ελέγχου και εργασίας για το ΣΑ με αποτέλεσμα να συγκεντρώνονται πολλές Αρχιτεκτονικές μελέτες προκειμένου να γνωμοδοτήσει το ΣΑ από τις οποίες οι σημαντικές είναι ελάχιστες.
Για φαντασθείτε η απόφαση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας να μην είναι σύμφωνη με την πλειοψηφία των μελών του ΣΑ και να πρέπει να αναθεωρηθεί η πρώτη έγκριση και να ξαναυποβληθεί στο ΣΑ. Πόσος χρόνος χρειάζεται συνολικά για τον επανέλεγχο μιας ουσιώδους για έλεγχο Αρχιτεκτονικής μελέτης με χαρακτήρα ανάπτυξης, τουριστικό, επενδυτικό κ.λ.π. όταν παρεμβάλλονται εκατοντάδες άλλα επουσιώδη θέματα και άνευ προστατευτικού χαραχτήρα ;
Ως ελεύθερος επαγγελματίας που δραστηριοποιούμαι 33 χρόνια κυρίως στην Ρόδο, μέλος της πρωτοβάθμιας ΕΠΑΕ για τέσσερα χρόνια και οκτώ της Δευτεροβάθμιας ΕΠΑΕ, προτείνω την τροποποίηση της παρ. 3 του αρθ. 21 του Ν. 4030/11 όπως αυτή προστέθηκε με την παρ. 4 του αρθ. 49 του Ν. 4178/12 έχοντας ισχύ μόνο για τα μικρά νησιά όπου ισχύουν ειδικά διατάγματα προστασίας τα οποία προστατεύονται επαρκώς και από τον Νόμο 4030/’11 .
Πρόταση 1η
Στο Ν. 4178 / 12 Αρθ. 49. Παρ 4 αναφέρεται ότι στο άρθρο 21 του ν. 4030/2011 (Α΄ 249) προστίθεται παράγραφος 3 ως εξής: «3. Στις νησιωτικές περιοχές αρμοδιότητας του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου τα Συμβούλια Αρχιτεκτονικής, πέραν των ανωτέρω διατάξεων, είναι αρμόδια για τη γνωμοδότηση επί των αρχιτεκτονικών μελετών για κάθε οικοδομική εργασία για την άδεια της οποίας απαιτείται και η υποβολή αρχιτεκτονικής μελέτης κατά τις κείμενες διατάξεις»
Η προσθήκη αυτή ερμηνεύεται από τις πολεοδομικές υπηρεσίες ότι κάθε κτίσμα (ακόμη και το πλέον αδιάφορο σε μια περιοχή εκτός σχεδίου σε οποιοδήποτε νησί), πρέπει να ελέγχεται από το Σ.Α. Αποτέλεσμα της ερμηνείας αυτής είναι να έχουν «φρακάρει» τα Σ.Α. τουλάχιστο για τα μεγάλα νησιά, άνευ ουσιώδους λόγου και βέβαια άνευ προστατευταίου αντικειμένου. Μια τέτοια ρύθμιση θα είχε πιθανόν έννοια μόνο για τα μικρά νησιά όπως αυτά είχαν προσδιορισθεί το 2002 από το τότε Υπουργείο Αιγαίου με ειδικά διατάγματα.
Επειδή πιστεύω ότι το πνεύμα του Νομοθέτη ήταν διαφορετικό (δηλαδή ήταν εν ολίγοις ότι περνούσε από ΣΧΟΠ Αιγαίου παλαιότερα, σήμερα να περνά Σ.Α.), αλλά η διατύπωση στο Ν. 4178 / 12 Αρθ. 49. Παρ 4. είναι τέτοια που δημιουργεί παρερμηνείες, θεωρώ ότι η ρύθμιση αυτή (ν. 4178/12 αρθ. 49 παρ. 4) πρέπει να επαλειφθεί με το παρόν Σ/Ν, ή άλλως να περιορισθεί μόνο στα μικρά νησιά που διαθέτουν ειδικά διατάγματα προστασίας. Εξ’ άλλου πιστεύω ότι τα νησιά μας προστατεύονται επαρκώς από τις ρυθμίσεις του Ν 4030/11 αρθ. 21 παρ. 1 και 2. όπως τροποποιούνται με το παρόν Σ/Ν.
Προτείνω επομένως την κατάργηση της παρ. 3 του αρθ. 21 του Ν. 4030/11 όπως αυτή προστέθηκε με την παρ. 4 του αρθ. 49 του Ν. 4178/12, ή άλλως, να έχει ισχύ μόνο για τα μικρά νησιά που προστατεύονται με ειδικά Δγματα (κυρίως του 2002)
Την πρόταση αυτή κάνω υπό την ιδιότητα του προέδρου Σ.Α. Κω γνωρίζοντας παράλληλα πολύ καλά όλες τις τοπικές ιδιαιτερότητες τουλάχιστο σε επίπεδο Δωδεκανήσου.
Πρόταση 2η
Επειδή οι προτεινόμενες ρυθμίσεις αφορούν σε τροποποιήσεις του Ν. 4030/11, κρίνω σκόπιμο να κάνω συμπληρωματική παρέμβαση για τροποποίηση του αρθ. 32 του Ν. 4030/11 που αφορά στη σύνθεση των ΣΥΠΟΘΑ
Στο Ν. 4030/11 Άρθρο 32 προβλέπεται ότι τα Περιφερειακά ΣΥΠΟΘΑ απαρτίζονται από τρεις εκπροσώπους της Αποκεντρωμ. Διοικ., ένα εκπρόσωπο ΤΕΕ και ένα εκπρόσωπο ΠΕΔ.
Σύμφωνα με την εγκ. 10/2012 του ΥΠΕΚΑ, αρμόδια Υπηρεσία για να εισηγείται στα ΣΥ.ΠΟ.Θ.Α. αυτά, είναι η Δνση Περιβάλλοντος – Χωροταξίας της Περιφέρειας.
Έτσι, οι αιρετές Περιφέρειες είναι επιφορτισμένες με εισηγήσεις στα αρμόδια περιφερειακά ΣΥΠΟΘΑ δίχως όμως παράλληλα να έχουν εκπρόσωπό τους σ’ αυτά ενώ απεναντίας υπάρχουν τρεις εκπρόσωποι της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Το γεγονός αυτό δημιουργεί πληθώρα προβλημάτων τόσο στον τύπο όσο και στην ουσία. Σημειώνω επιπλέον ότι ενώ οι Περιφέρειες δεν εκπροσωπούνται στα Περιφερειακά ΣΥΠΟΘΑ, η ΕΝΠΕ εκπροσωπείται στο κεντρικό ΣΥΠΟΘΑ.
Κατόπιν των ανωτέρω προτείνω στο παρόν Σ/Ν να προστεθεί ρύθμιση η οποία να τροποποιεί το αρθρ. 32 του Ν. 4030/11 έτσι ώστε στη σύνθεση των Περιφερειακών ΣΥΠΟΘΑ να συμπεριλαμβάνεται ως τακτικό μέλος εκπρόσωπος της Περιφέρειας με τον αναπληρωτή του.
Έχοντας ασχοληθεί επί σειρά ετών από πλευράς διοίκησης με θέματα πολεοδομικού σχεδιασμού, θεωρώ ότι την άποψή μου αυτή ασπάζονται όσοι ασχολούνται πραγματικά με το αντικείμενο αυτό. Η θέση αυτή είχε επίσης συζητηθεί και παλαιότερα σε επίπεδο ΕΝΠΕ – Επιτροπή Χωροταξίας, η οποία ασφαλώς και συμφωνεί. Σε κάθε περίπτωση θεωρώ ότι η προτεινόμενη τροποποίηση είναι επιβεβλημένη και μπορεί να συμπεριληφθεί στο παρόν Σ/Ν.
ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΘΕΙ η “αθώα” διαφοροποίηση για το ΚΕΣΑ Αιγαίου – είναι ακατανόητη αυτή η διάκριση με τα άλλα 2 ΚΕΣΑ. Η εμμονή στην υπερσυγκέντρωση αρμοδιοτήτων δημιουργεί εντυπώσεις εξυπηρέτησης σκοπιμοτήτων άσχετων με τη διατήρηση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς. Είτε να μπορούν ΟΛΑ τα ΚΕΣΑ να εξετάζουν όλες τις ενστάσεις είτε κανένα.
Είναι τουλάχιστον άστοχη η εμπλοκή του Υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου σε θέματα που αφορούν τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό. Μήπως να βάλουμε τον υπουργό ναυτιλίας να φτιάξει και…. μορφολογικούς κανόνες ανάλογα με τα προσωπικά γούστα ή συμφέροντα του εκάστοτε ΚΕΣΑ Αιγαίου (καταργώντας στην πράξη και την παρ.ε του αρθ.21); Τότε τι χρειάζεται το ΥΠΕΚΑ; Ή μήπως στο ΥΠΕΚΑ δεν υπάγεται το Αιγαίο;
ΟΡΘΩΣ ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ η παρ.3 του άρθρου 25 διότι είναι σαφώς αντίθετη με την επιστημονική προσέγγιση κριτικής ενσωμάτωσης νέων κατασκευών σε ιστορικά περιβάλλοντα και δαιμονοποιεί την σύγχρονη αρχιτεκτονική πράξη σε αντίθεση με τις αρχές των διεθνών συμβάσεων που έχει προσυπογράψει η χώρα μας. Η αναπαραγωγή του “παραδοσιακού “ υποκατάστατου είναι αυτή που θα πρέπει να εγκρίνεται με πλειοψηφία ¾ – και σωστότερα να απαγορεύεται ως αντιβαίνουσα στην ανάγκη διατήρησης της αυθεντικότητας. Εξάλλου η εμπειρία στην ύπαιθρο -ιδιαίτερα δε στο Αιγαίο- έχει δείξει οτι με αφορμή τους ειδικούς όρους δόμησης δημιουργούνται ιδανικές συνθήκες ανάπτυξης διαπλοκής και αθέμιτου ανταγωνισμού.
Η αντικατάσταση των ΕΠΑΕ με τα ΣΑ και η στελέχωσή τους με κλήρωση από λίστα ελευθέρων επαγγελματιών με συγκεκριμένα κριτήρια, έδειξε την πρόθεση της διοίκησης να σπάσει τα κυκλώματα που έβρισκαν στις ΕΠΑΕ προνομιακό πεδίο για άσκηση εξουσίας και έλεγχο της πιάτσας. Αυτή η κατάκτηση πρέπει να περιφρουρηθεί και όχι να επιστρέψουμε τεχνηέντως και εμμέσως στο προηγούμενο καθεστώς. Η δυνατότητα παράτασης της θητείας των μελών των ΣΑ, λογικοφανής μεν εάν ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ η έλλειψη διαθεσιμότητας, παρόλ’αυτά εγκυμονεί κινδύνους παγίωσης εξαρτήσεων. Να επανεξεταστεί και σίγουρα να μην επεκταθεί στα ΚΕΣΑ – όπου και τα μεγάλα συμφέροντα.
Περαιτέρω, τα ίδια κριτήρια που ισχύουν για την κατάρτιση λίστας ελευθέρων επαγγελματιών θα έπρεπε να ισχύουν και για τους εκπροσώπους της διοίκησης, εάν μας ενδιαφέρει όντως η ορθή κρίση από αρχιτέκτονες με εμπειρία και γνώση στα θέματα της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς.
Ήδη δημιουργεί σύγχιση η αλληλοεπικάλυψη μεταξύ συμβουλίων Υπ.Πολιτισμού και ΣΑ. Να ληφθεί μέριμνα ώστε να καταμεριστούν οι αρμοδιότητες και να αποφεύγεται ο διπλός ή τριπλός έλεγχος (πχ αρχαιολογία, ΣΑ και ΚΕΣΑ).
Στο Ν. 4178 / 12 Αρθ. 49. Παρ 4 αναφέρεται ότι στο άρθρο 21 του ν. 4030/2011 (Α΄ 249) προστίθεται παράγραφος 3 ως εξής: «3. Στις νησιωτικές περιοχές αρμοδιότητας του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου τα Συμβούλια Αρχιτεκτονικής, πέραν των ανωτέρω διατάξεων, είναι αρμόδια για τη γνωμοδότηση επί των αρχιτεκτονικών μελετών για κάθε οικοδομική εργασία για την άδεια της οποίας απαιτείται και η υποβολή αρχιτεκτονικής μελέτης κατά τις κείμενες διατάξεις»
Η προσθήκη αυτή από τις πολεοδομικές υπηρεσίες ερμηνεύεται ότι κάθε κτίσμα (ακόμη και το πλέον αδιάφορο σε μια περιοχή εκτός σχεδίου σε οποιοδήποτε νησί), περνά από Σ.Α. Αποτέλεσμα της ερμηνείας αυτής είναι να έχουν «φρακάρει» τα Σ.Α. τουλάχιστο για τα μεγάλα νησιά, άνευ ουσιώδους λόγου και βέβαια άνευ προστατευταίου αντικειμένου. Μια τέτοια ρύθμιση θα είχε πιθανόν έννοια μόνο για τα μικρά νησιά όπως αυτά είχαν προσδιορισθεί το 2002 από το τότε Υπουργείο Αιγαίου.
Επειδή πιστεύω ότι το πνεύμα του Νομοθέτη ήταν διαφορετικό (δηλαδή ήταν εν ολίγοις ότι περνούσε από ΣΧΟΠ Αιγαίου παλαιότερα, σήμερα να περνά Σ.Α.), αλλά η διατύπωση στο Ν. 4178 / 12 Αρθ. 49. Παρ 4. είναι τέτοια που δημιουργεί παρερμηνείες, θεωρώ ότι η ρύθμιση αυτή (ν. 4178/12 αρθ. 49 παρ. 4) πρέπει να επαλειφθεί με το παρόν Σ/Ν, ή άλλως να περιορισθεί μόνο στα μικρά νησιά που διαθέτουν ειδικά διατάγματα προστασίας. Εξ’ άλλου πιστεύω ότι τα νησιά μας προστατεύονται επαρκώς από τις ρυθμίσεις του Ν 4030/11 αρθ. 21 παρ. 1 και 2. όπως τροποποιούνται με το παρόν Σ/Ν.
Προτείνω επομένως την κατάργηση της παρ. 3 του αρθ. 21 του Ν. 4030/11 όπως αυτή προστέθηκε με την παρ. 4 του αρθ. 49 του Ν. 4178/12, ή άλλως, να έχει ισχύ μόνο για τα μικρά νησιά που προστατεύονται με ειδικά Δγματα (κυρίως του 2002)
Την παρατήρηση αυτή την κάνω υπό την ιδιότητα του πρ. Σ.Α. Κω γνωρίζοντας προφανώς όλες τις τοπικές ιδιαιτερότητες τουλάχιστο σε επίπεδο Δωδ/σου.
Επειδή οι προτεινόμενες ρυθμίσεις αφορούν σε τροποποιήσεις του Ν. 4030/11. κρίνω σκόπιμο να κάνω συμπληρωματική παρέμβαση για τροποποίηση του αρθ. 32 του Ν. 4030/11 που αφορά στη σύνθεση των ΣΥΠΟΘΑ
Στο Ν. 4030/11 Άρθρο 32 προβλέπεται ότι τα Περιφερειακά ΣΥΠΟΘΑ απαρτίζονται από τρεις εκπροσώπους της Αποκεντρωμ. Διοικ., ένα εκπρόσωπο ΤΕΕ και ένα εκπρόσωπο ΠΕΔ.
Σύμφωνα με την εγκ. 10/2012 του ΥΠΕΚΑ, αρμόδια Υπηρεσία για να εισηγείται στα ΣΥ.ΠΟ.Θ.Α. αυτά, είναι η Δνση Περιβάλλοντος – Χωροταξίας της Περιφέρειας.
Έτσι, οι αιρετές Περιφέρειες είναι επιφορτισμένες με εισηγήσεις στα αρμόδια περιφερειακά ΣΥΠΟΘΑ δίχως όμως παράλληλα να έχουν εκπρόσωπό τους σ’ αυτά ενώ παράλληλα υπάρχουν τρεις εκπρόσωποι της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Το γεγονός αυτό δημιουργεί πληθώρα προβλημάτων τόσο στον τύπο όσο και στην ουσία. Στο σημείο αυτό πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι η ΕΝΠΕ εκπροσωπείται στο κεντρικό ΣΥΠΟΘΑ.
Κατόπιν των ανωτέρω προτείνω στο παρόν Σ/Ν να προστεθεί ρύθμιση η οποία να τροποποιεί το αρθρ. 32 του Ν. 4030/11 έτσι ώστε στη σύνθεση των Περιφερειακών ΣΥΠΟΘΑ να συμπεριλαμβάνεται ως τακτικό μέλος εκπρόσωπος της Περιφέρειας με τον αναπληρωτή του.
Έχοντας ασχοληθεί επί σειρά ετών από πλευράς διοίκησης με θέματα πολεοδομικού σχεδιασμού, θεωρώ ότι την άποψή μου αυτή ασπάζονται τουλάχιστο όσοι ασχολούνται με το αντικείμενο αυτό. Είχε επίσης συζητηθεί και παλαιότερα σε επίπεδο ΕΝΠΕ – Επιτροπή Χωροταξίας, η οποία και συμφωνεί. Σε κάθε περίπτωση θεωρώ ότι η προτεινόμενη τροποποίηση είναι επιβεβλημένη και μπορεί να συμπεριληφθεί στο παρόν Σ/Ν.
Η Επιστημονική Ένωση Τεχνολογικής Εκπαίδευσης Μηχανικών Δωδεκανήσου (ΕΕΤΕΜ) μετά από ενημέρωση από πολλά μέλη της προτείνει την εξής προσθήκη στο άρθρο 9
Παρ 2. « στο άρθρο 21 του 4030/11 η παρ. 3 καταργείται .»
Αυτό απαιτείται γιατί από την εφαρμογή της και μετά στα μεγάλα νησιά του Αιγαίου έχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα γραφειοκρατίας, και καθυστερήσεων, ο φόρτος εργασίας των ΣΑ είναι τεράστιος, σε μια εποχή που ακόμα οι δουλειές είναι λίγες, υπάρχουν μεγάλες καθυστερήσεις σε επενδύσεις .
Πιστεύουμε ότι σε περιόδους όπως αυτή δεν πρέπει να αυξάνουμε την γραφειοκρατία αλλά να την μειώνουμε , αυτή άλλωστε ήταν και η φιλοσοφία των συντακτών του Ν4030/11.
Η κατάργηση της παρ. 3 θα οδηγήσει και σε ουσιαστική προστασία των παραδοσιακών οικισμών, και τέλος πάντων αυτών των περιοχών που πρέπει ούτως η άλλως να ελέγχονται από τα ΣΑ γιατί θα υπάρχει χρόνος να γίνεται πιο ενδελεχής και στοχευμένος έλεγχος .
Να καταργηθεί η παράγραφος 3, στο αρθρο 21 Ν-4030/11 γιατί οδηγεί όλες οι μελέτες από την πιο απλή αδεια εργασιών έως την πιο συνθετη μελέτη, σε όλη την επικρατεια των νησιών μικρών ή μεγάλων από το κουφωνήσι έως τη Ρόδο, τη Λέσβο, Χιο, Νάξο κλπ. να περνάνε από Σ.Α..
Αυτό έχει οδηγήσει ειδικά στα μεγάλα νησιά (περιοχή μου η Ρόδος ) απίστευτο φόρτο εργασίας, περισσότερη γραφειοκρατία, εμπλοκή επενδύσεων. Ο μη καθορισμός συγκεκριμμέων προδιαγραφών έχει οδηγήσει σε αλαλουμ και αντιφάσεις ως προς το τι προστατευουμε και τι ελέγχουμε. Η απόσυρση της διατξης είναι επιτακτική.
Το σχόλιο μου αφορά την κατάργηση της παραγράφου 4 του άρθρου 49 του Ν.4178/2013 (ΦΕΚ 174/08-08-2013) περί αυθαίρετης δόμησης το οποίο αναφέρει τα εξής:
Στο άρθρο 21 του ν. 4030/2011 (Α΄ 249) προστίθεται παράγραφος 3 ως εξής:
«3. Στις νησιωτικές περιοχές αρμοδιότητας του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου τα Συμβούλια Αρχιτεκτονικής, πέραν των ανωτέρω διατάξεων, είναι αρμόδια για τη γνωμοδότηση επί των αρχιτεκτονικών μελετών για κάθε οικοδομική εργασία για την άδεια της οποίας απαιτείται και η υποβολή αρχιτεκτονικής μελέτης κατά τις κείμενες διατάξεις.»
Ζητάω την κατάργηση της παραπάνω παραγράφου για τους εξής λόγους :
1. Μεγάλη Γραφειοκρατία.
2. Μεγάλος φόρτος εργασίας.
3. Μεγάλη καθυστέρηση έγκρισης και αδειοδότησης από της υπηρεσίες ακόμα και για την πιο απλή οικοδομική εργασία.
4. Δημιουργία οικοδομικών εργασιών χωρίς άδεια λόγω της μεγάλης καθυστέρησης.
Το σχόλιο μου αφορά την κατάργηση της παραγράφου 4 του άρθρου 49 του Ν.4178/2013 (ΦΕΚ 174/08-08-2013) περί αυθαίρετης δόμησης το οποίο αναφέρει τα εξής:
Στο άρθρο 21 του ν. 4030/2011 (Α΄ 249) προστίθεται παράγραφος 3 ως εξής:
«3. Στις νησιωτικές περιοχές αρμοδιότητας του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου τα Συμβούλια Αρχιτεκτονικής, πέραν των ανωτέρω διατάξεων, είναι αρμόδια για τη γνωμοδότηση επί των αρχιτεκτονικών μελετών για κάθε οικοδομική εργασία για την άδεια της οποίας απαιτείται και η υποβολή αρχιτεκτονικής μελέτης κατά τις κείμενες διατάξεις.»
Ζητάω την κατάργηση της παραπάνω παραγράφου για τους εξής λόγους :
1. Μεγάλη Γραφειοκρατία.
2. Μεγάλος φόρτος εργασίας.
3. Μεγάλη καθυστέρηση έγκρισης και αδειοδότησης από της υπηρεσίες ακόμα και για την πιο απλή οικοδομική εργασία.
4. Δημιουργία οικοδομικών εργασιών χωρίς άδεια λόγω της μεγάλης καθυστέρησης.
Η Διεύθυνση Περιβάλλοντος της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου προτείνει την τροποποίηση των διατάξεων των άρθρων 24 και 42 του ν.4030/2011 (249 Α΄), όπως ισχύουν, οι οποίες καθορίζουν θέματα που αφορούν τη θητεία των μελών των Συμβουλίων Αρχιτεκτονικής (ΣΑ) και των Συμβουλίων Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος (ΣΧΟΠ) της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής.Επίσης, προτείνει την περαιτέρω τροποποίηση των διατάξεων των άρθρων 27 και 36 του ν.4030/2011 (249 Α΄), όπως ισχύουν, οι οποίες καθορίζουν τις αρμοδιότητες των Κεντρικών Συμβουλίων Αρχιτεκτονικής και των Κεντρικών Συμβουλίων Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων.
Συγκεκριμένα, η πρώτη ρύθμιση προτείνεται λόγω της έλλειψης ικανού αριθμού υποψήφιων μελών που μπορούν να συμμετέχουν στα ΣΧΟΠ που να μην έχουν θητεύσει ως μέλη σε αυτά τα συμβούλια την προηγούμενη τετραετία. Γι’ αυτό το λόγο προτείνεται η διάταξη που αφορά τη δυνατότητα ανανέωσης της θητείας δύο μελών των ΣΑ σε περίπτωση που διαπιστώνεται ότι δεν υπάρχει επαρκής αριθμός υποψήφιων μελών με τα προβλεπόμενα προσόντα, να ισχύει και για τα ΣΧΟΠ.
Η δεύτερη ρύθμιση προτείνεται, με σκοπό την διευθέτηση των αρμοδιοτήτων που απορρέουν από την παρ.Α.α του άρθρου 2 του από 25-11-1997 Π.Δ/τος (ΦΕΚ 1075/Δ΄/12-12-1997), που αφορά την αναστήλωση, επισκευή και αποκατάσταση ερειπωμένων ή παλαιών κτισμάτων στην Οία Θήρας. Επίσης, η εν λόγω ρύθμιση προτείνεται με σκοπό την εναρμόνιση των παρ.2, παρ.3α, παρ.4α,β,γ και παρ.6α του άρθρου 6 του ν.4067/2012(ΦΕΚ79/Α/9-4-2012) με τις αρμοδιότητες του Κεντρικού Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής Αιγαίου που αναφέρονται στο άρθρο 27 του ν.4030/2011 (249 Α΄), όπως αυτό έχει αντικατασταθεί με την παρ.7 του άρθρου 49 του ν.4178/2013 (ΦΕΚ 174/Α΄/8-8-2013). Τέλος, με την παρούσα ρύθμιση αποσαφηνίζονται οι αρμοδιότητες του Κεντρικού Συμβουλίου Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων Αιγαίου.
Μετά τα παραπάνω, προτείνεται η συμπλήρωση του άρθρου 9 του εν λόγω νομοσχεδίου ως εξής:
4. To άρθρο 27 του ν. 4030/2011 (249 Α’),ως ισχύει αντικαθίσταται ως εξής :
«1. Το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής έχει τις εξής αρμοδιότητες:
α. εισηγείται και γνωμοδοτεί στον αρμόδιο Υπουργό για θέματα που έχουν σχέση με τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό αυτεπαγγέλτως ή ύστερα από σχετικό ερώτημα του Υπουργού,
β. γνωμοδοτεί σε ειδικές περιπτώσεις και ύστερα από εμπεριστατωμένη αιτιολογία επί των αρχιτεκτονικών μελετών της περίπτωσης ε’ του άρθρου 21 του παρόντος καθώς και των περιπτώσεων του άρθρου 10 του ν.4067/2012, που διαβιβάζονται σε αυτό από τα Συμβούλια Αρχιτεκτονικής,
γ. αποφασίζει επί των ενστάσεων που υποβάλλονται κατά των αποφάσεων των Συμβουλίων Αρχιτεκτονικής στην περίπτωση ε’ του άρθρου 21 και των περιπτώσεων του άρθρου 10 του ν.4067/2012.
2. Το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής Αιγαίου έχει τις εξής αρμοδιότητες:
α. εισηγείται και γνωμοδοτεί στον Υπουργό Ναυτιλίας και Αιγαίου για θέματα που έχουν σχέση με τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό αυτεπαγγέλτως ή ύστερα από σχετικό
ερώτημα του Υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου,
β. γνωμοδοτεί σε ειδικές περιπτώσεις και ύστερα από εμπεριστατωμένη αιτιολογία
επί των αρχιτεκτονικών μελετών της περίπτωσης ε’ του άρθρου 21, που διαβιβάζονται σε αυτό από τα Συμβούλια Αρχιτεκτονικής,
γ. αποφασίζει επί των ενστάσεων που υποβάλλονται κατά των αποφάσεων των
Συμβουλίων Αρχιτεκτονικής του άρθρου 21.
δ. εισηγείται και γνωμοδοτεί στον Υπουργό Ναυτιλίας και Αιγαίου για την αναστήλωση, επισκευή και αποκατάσταση ερειπωμένων ή παλαιών κτισμάτων στην Οία Θήρας, ύστερα από γνώμη της αρμόδιας αρχιτεκτονικής επιτροπής, σύμφωνα με την παράγραφο Α.α του άρθρου 2 του από 25-11-1997 Π.Δ/τος (1075 Δ΄).
ε. εισηγείται και γνωμοδοτεί στον Υπουργό Ναυτιλίας και Αιγαίου για την θέσπιση ειδικών όρων, μορφολογικών περιορισμών δόμησης και χρήσεων γης σε οικισμούς ή τμήματα αυτών που είναι χαρακτηρισμένοι ως παραδοσιακοί, καθώς και σε ζώνες ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους, χώρους, τόπους, τοπία ή και φυσικούς σχηματισμούς που συνοδεύουν ή περιβάλλουν στοιχεία αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, όπως και σε αυτοτελείς σχηματισμούς φυσικού ή ανθρωπογενούς χαρακτήρα, με σκοπό τη διατήρηση και ανάδειξη της ιδιαίτερης ιστορικής, πολεοδομικής, αρχιτεκτονικής, λαογραφικής, κοινωνικής και αισθητικής φυσιογνωμίας τους.
στ. εισηγείται και γνωμοδοτεί στον Υπουργό Ναυτιλίας και Αιγαίου για τα θέματα που αναφέρονται στις παρ.3α και 4α,β,γ και παρ.6α του άρθρου 6 του ν.4067/2012 (ΦΕΚ79/Α/9-4-2012).
3. Το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής Μακεδονίας – Θράκης έχει τις εξής αρμοδιότητες:
α. εισηγείται και γνωμοδοτεί στον Υπουργό Μακεδονίας Θράκης για θέματα που έχουν σχέση με τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό αυτεπαγγέλτως ή ύστερα από σχετικό
ερώτημα του Υπουργού Μακεδονίας – Θράκης,
β. γνωμοδοτεί σε ειδικές περιπτώσεις και ύστερα από εμπεριστατωμένη αιτιολογία επί των αρχιτεκτονικών μελετών της περίπτωσης ε’ του άρθρου 21 καθώς και των περιπτώσεων του άρθρου 10 του ν.4067/2012, που διαβιβάζονται σε αυτό από τα Συμβούλια Αρχιτεκτονικής,
γ. αποφασίζει επί των ενστάσεων που υποβάλλονται κατά των αποφάσεων των Συμβουλίων Αρχιτεκτονικής στην περίπτωση ε’ του άρθρου 21 και των περιπτώσεων του άρθρου 10 του ν.4067/2012.»
6. Αντικαθίσταται η παρ. 2 του άρθρου 24 του ν. 4030/2011 (249 Α΄) ως εξής:
«2. Σε περίπτωση που με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης ή του Υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου διαπιστώνεται ότι δεν υπάρχει επαρκής αριθμός υποψήφιων μελών με τα προβλεπόμενα προσόντα, μπορεί να ανανεώνεται η θητεία δύο μελών.»
7. Αντικαθίσταται το πρώτο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 42 του ν. 4030/2011 (249 Α΄) ως εξής:
«2. Οι διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 24 εφαρμόζονται και για τα Συμβούλια Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής.»
8. Το άρθρο 36 του ν. 4030/2011 (249 Α΄), όπως αυτό έχει αντικατασταθεί με την παρ.16 του άρθρου 49 του ν.4178/2013 (ΦΕΚ 174/Α΄/8-8-2013) αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Το Κεντρικό Συμβούλιο Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων ασκεί τις αρμοδιότητες του Κεντρικού Συμβουλίου Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος, του άρθρου 2 της υπ’ αριθμ. 75724/1151/1983 κοινής απόφασης των Υπουργών Προεδρίας της Κυβέρνησης και Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος (Β΄ 767).
2. Το Κεντρικό Συμβούλιο Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων Αιγαίου ασκεί τις αρμοδιότητες του Κεντρικού Συμβουλίου Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος, του άρθρου 2 της υπ’ αριθμ. 75724/1151/1983 κοινής απόφασης των Υπουργών Προεδρίας της Κυβέρνησης και Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος (Β΄ 767) σύμφωνα με τις αρμοδιότητες της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής που προκύπτουν από την παρ.9β του άρθρου 25 του ν.2508/1997 και την παρ.2 του άρθρου 6 του ν.4067/2012 με εξαίρεση θέματα που εξετάζονται από το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής Αιγαίου και αναφέρονται στην παρ. 2ε που συμπληρώνει με την παρούσα πρόταση το άρθρο 27 του ν.4030/2011, όπως αυτό ισχύει.
3. Το Κεντρικό Συμβούλιο Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων Μακεδονίας – Θράκης ασκεί τις αρμοδιότητες του Κεντρικού Συμβουλίου Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος, του άρθρου 2 της υπ’ αριθμ. 75724/1151/1983 κοινής απόφασης των Υπουργών Προεδρίας της Κυβέρνησης και Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος (Β΄ 767) για τις περιοχές αρμοδιότητας του Υπουργείου Μακεδονίας και Θράκης, καθώς και τις αρμοδιότητες της παρ. 9β του άρθρου 25 του ν. 2508/1997 και της παρ. 2 του άρθρου 6 του ν. 4067/2012.».
Τέλος προτείνεται να μην καταργηθεί η παρ.3 του αρθ.25 του ν.4030/2011 προκειμένου να διατηρηθεί η πλειοψηφία τριών τετάρτων που απαιτείται σύμφωνα με το άρθρο αυτό για τη λήψη θετικής γνώμης στην περίπτωση ε της παρ.1 του άρθρου 21 του παραπάνω νόμου για να εξασφαλιστεί η προστασία περιοχών που προστατεύονται από ειδικά διατάγματα.
Είναι απαραίτητο να καθοριστεί και να αποδίδεται η ημερήσια αποζημίωση των μελών ελεύθερων επαγγελματιών – εκπροσώπων του ΤΕΕ και ΣΑΔΑΣ, όπως άλλωστε προβλέπεται από το Ν.4024/2001 άρθρο 21 παρ.1, περί «αμοιβών συλλογικών οργάνων».
Γενικά ζητήματα τα οποία κρίνονται για τη νομιμότητα χορήγησης μιας άδειας, σύμφωνα και με τη νομολογία του ΣτΕ είναι και τα αναφερόμενα στο άρθ.3 παρ.1 του ΓΟΚ΄85 (το οποίο εξακολουθεί να ισχύει με βάση το άρθρο 35 του ΝΟΚ), με βάση το οποίο κάθε κτίριο ή εγκατάσταση πρέπει:
α) Ως προς την σχέση και τη σύνθεση των όγκων, τις όψεις και τα εν γένει ορατά τμήματά του να ικανοποιεί τις απαιτήσεις της αισθητικής, τόσο ως μεμονωμένο κτίριο και εγκατάσταση, όσο και σε σχέση με το οικοδομικό τετράγωνο.
β) Να εντάσσεται στο φυσικό και οικιστικό περιβάλλον ώστε στα πλαίσια των στόχων της οικιστικής ανάπτυξης και της προστασίας του περιβάλλοντος να εξασφαλίζονται οι καλύτεροι δυνατοί όροι διαβίωσης.
Συνεπώς, η άδεια Δόμησης χορηγείται από την αρμόδια Υ.ΔΟΜ εφόσον η μελέτη ανταποκρίνεται πλήρως τόσο γενικά όσο και ειδικά στις παραπάνω απαιτήσεις (σχετικά η παρ.2.ιγ του άρθρου 3 του Ν.4030/11 – Αιτιολογική έκθεση) και και προφανώς αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο στο Διάγραμμα Δόμησης περιλαμβάνονται ενδεικτικές όψεις και ενδεικτική τρισδιάστατη απεικόνιση.
Συνεπώς στις αρμοδιότητες των ΣΑ θα έπρεπε να περιλαμβάνεται και η δυνατότητα προσφυγής κατά της ως άνω κρίσης της ΥΔΟΜ.
Ας σχεδιαστεί ένας νόμος ΣΑΦΗΣ και ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΣ χωρίς αλληλοκαλύψεις αρμοδιοτήτων ΥΠΠΟ – ΥΠΕΚΑ.
Να περιληφθεί ΚΥΑ για τις ημερήσιες αποζημιώσεις των ελεύθερων επαγγελματιών – εκπροσώπων του ΤΕΕ που στελεχώνουν είτε ΣΥ.ΠΟ.Θ.Α., είτε Σ.Α. και επιτροπές διαφόρων κατηγοριών.
Προτείνονται οι ακόλουθες συμπληρώσεις στο άρθρο 9 του υπό διαβούλευση νόμου.
Άρθρο 9.
Τροποποίηση διατάξεων περί Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής και Συμβουλίου Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων.
6. Στο άρθρο 31 του Ν.4030/2011 προστίθεται παράγραφος ως εξίς:
ε. Κατά των αποφάσεων του Συμβουλίου Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων, μπορεί να ασκηθεί ένσταση μέσα σε προθεσμία 30 ημερών από την γνόση της και για παλαιότερες υποθέσεις από την δημοσίευση του παρόντος Νόμου.
7. Στο άρθρο 36 του Ν.4030/2011 προστίθεται παράγραφος ως εξής:
Αποφασίζει επι των ενστάσεων που υποβάλλονται κατά των αποφάσεων των Συμβουλίων Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων, του άρθρου 31 παρ.ε.
Θα αναφερθώ σε ένα σημαντικό πρόβλημα που σχετίζεται με τη λειτουργία των ΣΑ.
Σε περίπτωση αρνητικής γνωμοδότησης δεν υπάρχει δευτεροβάθμιο όργανο για να προσφύγει ο πολίτης πλήν της περιπτώσης 1,ε’ του αρθρου 21.
Αυτό είναι απαράδεκτο και δεν διασφαλίζει την ομαλή λειτουργία των ΣΑ.
Τώρα όπως βλέπω προστέθηκε και η περίπτωση του άρθρου 10 του Ν.4076/2012.
Η παράγραφος 4 του άρθρου 9 της τροποποίησης αναφέρει στο 4/2/γ ότι το ΚΕΣΑ Αιγαίου «αποφασίζει επί των ενστάσεων που υποβάλλονται κατά των αποφάσεων των Συμβουλίων Αρχιτεκτονικής του άρθρου 21», ενώ αντίστοιχα για το ΚΕΣΑ και ΚΕΣΑ Μακεδονίας – Θράκης αναφέρει «αποφασίζει επί των ενστάσεων που υποβάλλονται κατά των αποφάσεων των Συμβουλίων Αρχιτεκτονικής στην περίπτωση ε’ του άρθρου 21 και των περιπτώσεων του άρθρου 10 του ν.4067/2012».
Αυτό δημιουργεί επιλεκτικά άνιση μεταχείριση μεταξύ πολιτών της χώρας που έχουν υποθέσεις σε άλλες περιφερειακές ενότητες. Επιπλέον δημιουργεί υπόνοιες για ευνοϊκή αντιμετώπιση ορισμένων που δεν ευνοούνται από αποφάσεις των ΣΑ που υπάγονται στη συγκεκριμένη περιφέρεια (π.χ. προσφατη περίπτωση στη Χίο)
ΠΡΟΤΑΣΗ
1. Να συσταθεί δευτεροβάθμιο ΣΑ.
ή
2. Να επεκταθεί η παρ. 4/2/γ και στα 4/1/γ και 4/3/γ δηλ. στο ΚΕΣΑ και ΚΕΣΑ Μακεδονίας – Θράκης.
ή
3. Να διορθωθεί η παρ. 4/2/γ σύμφωνα με τις 4/1/γ και 4/3/γ
ή
4. Να έχει ρητώς τη δυνατότητα το ΚΕΣΑ αιγαίου να «αποφασίζει επί των ενστάσεων που υποβάλλονται κατά των αποφάσεων του άρθρου 21 των Συμβουλίων Αρχιτεκτονικής όλων των περιφερειακών ενοτήτων της χώρας».
Το σχολιο αφορα το αρ. 27του Ν.4030/11 και την προβλεψη για την αντιμετωπιση των ενστασεων κατα των αποφασεων των Σ.Α. και …για τις περιπτωσεις του αρθρου 10 του Ν.4067/2012.
θα πρεπει να προβλεφθει η αντιμετωπιση ενστασεων που ηδη εκκρεμούν για το θεμα αυτό, αφού έτσι κιαλλιώς η εφαρμογή του είναι καινούργιο ζήτημα και δεν εχει αντιμετωπιστει ακόμη απο κανένα Σ.Α. (περιφερειακά τουλάχιστον).
Εκκρεμούν ενστάσεις (1 τουλάχιστον) όπου το Συμβούλιο αρνήθηκε επαναληπτικα να σχολιάσει επί τους ουσίας και παραπέμπει σε ενέργειες με προσφυγες σε Διοικητικά Δικαστήρια και αιτήσεις θεραπείας, δηλαδή ενέργειες που δημιουργούν πλέγμα πολύπλοκο και ενεργοβόρο από κάθε άποψη προκειμένου να απαντηθεί το προφανές και το αυτονόητο όπως το ορίζει ο νόμος. Το χρονικό σημείο σύστασης των συμβουλίων αρχιτεκτονικής στην περιφέρεια είναι πολύ κοντινό, (΄Μαιος 2013) και θα είναι κρίμα και άδικο να αποκλειστούν εκ προϊμιου υποθέσεις απο β/βάθμια εξέταση για 20 ή 30 ημέρες προθεσμίας και με δεδομένο ότι οι απαντήσεις στην περίπτωση αυτή απο την πλευρά του Δημοσίου ήρθαν στον πελάτη-πολίτη (επίδοξο επενδυτή έλληνα του εξωτερικού!!!) με χρόνους περίπου 40 εως 80 ημέρες.
Με τα ΣΑ είναι απαραίτητο να διευκρινιστούν στον νόμο
1. Κάτω από ποιά δημόσιο φορέα λειτουργούν (περιφέρεια, Υπεκα?)?
2. Οι εκπρόσωποι ελ. επαγγελματίες είναι από ΤΕΕ και ΣΑΔΑΣ ή ανεξάρτητοι?
3. Τι σχέση υπάρχει μεταξύ αυτού που συγκροτεί το ΣΑ και αυτού που τηρεί το αρχείο μελών ?
4. Δεν είναι δυνατόν να συνεχίζεται η διπλή και πολλές φορές αντικρουόμενη γνωμοδότηση για το ίδιο θέμα από ΥΠΟΤ και ΣΑ (και ΣΧΟΠ αιγαίου αν ισχύει ακόμη).
5. Η λογική του Αρχιτεκτονικού ελέγχου και της ενσωμάτωσης ως κοινωνικό αγαθό για το οποίο και συγκροτήθηκαν τα ΣΑ απαιτεί πλειοψηφία ατόμων ιδιαίτερων προσόντων που δεν έχουν εργασιακή σχέση με το δημόσιο.(το οποίο έτσι και αλλιώς ελέγχει το δημόσιο αγαθό με όλες τις άλλες διαδικασίες αδειοδότησης) Συνεπώς πρέπει να μεταβληθεί ο αριθμός των μελών ή σε τρείς (2 εκπρόσωποι ελεύθεροι επαγ. και 1 δημόσιο) ή σε πέντε (3+2). Επίσης σε περίπτωση των 4 μελών να μετρά η γνώμη του αρχαιότερου και όχι αναγκαστικά του προέδρου ως διπλή ψήφος
Ειδικά η πρόταση νόμου κινείται βελτιωτικά αλλά πρέπει:
– αρθρο 21.1. α-β μπορεί να εξαιρεθούν κάποιες περιπτώσεις από ΥΠΟΤ ή ΣΑ ώστε να αποφεύγεται η διπλή έγκριση, (αρχαιολογικοί χώροι μόνον ΥΠΟΤ, παραδοσιακά – νεώτερα μόνον ΣΑ κλπ). Μεγάλη μείωση γραφειοκρατίας και εμπλοκών.
– Να διατυπωθεί σαφώς οτι τα ΣΑ γνωμοδοτούν επί της αρχιτεκτονικής μελέτης συνολικά και δεν γνωμοδοτούν για την χρήση διατάξεων της πολεοδομικής νομοθεσίας και του ΝΟΚ εκτός αν ορίζεται ρητά.
– άρθρο 21.1.δ. Υπάρχουν περιπτώσεις που μπορεί να γίνουν διαμορφώσεις σε κοινόχρηστους χώρους χωρις αρχιτεκτονικό διαγωνισμό?. Να αλλάξει τότε η νομοθεσία για τους αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς και όχι να δημιουργούμε πατήματα για την μη διενέργειά τους.
– άρθρο 21.1.ε. (εξαίρεση μορφολογικών κανόνων) να προστεθεί «και δεν υπογράφονται από αρχιτέκτονα».
Α. Μετά τη θέσπιση του πλέγματος των ρυθμίσεων του Ν.4030/11 και του Ν.4067/12 αλλά και με τις προτεινόμενες διορθωτικές αλλαγές, έχει καταργηθεί ο αρχιτεκτονικός έλεγχος σε όλους τους Αξιόλογους και Ενδιαφέροντες οικισμούς της χώρας. Παράλληλα παραμένει η υπερβολική απαίτηση ελέγχου όλων ανεξαιρέτως των «Ειδικών Κτιρίων» (=κτίρια στα οποία τυχόν κατοικία καταλαμβάνει λιγότερο από 50% της συνολικής επιφάνειας) όπως αποθήκες, βιοτεχνίες, κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, διώροφες οικοδομές με ισόγειο κατάστημα και όροφο κατοικία. Έτσι δεν απαιτείται γνωμοδότηση Σ.Α. για περιοχές με ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά που αξίζει να διατηρηθούν (π.χ. ο Αξιόλογος οικισμός «Αγ. Γερμανός» Πρεσπών ο οποίος είναι σε διαδικασία κήρυξης ως παραδοσιακός δομείται σήμερα ανεξέλεγκτα) ενώ το Σ.Α. απασχολείται με «ειδικά κτίρια» ανεξαρτήτως μεγέθους και σημασίας σε αδιάφορες αρχιτεκτονικά περιοχές, σε ΒΙΠΕ και σε κτηνοτροφικές ζώνες. Προτείνεται η επαναφορά της απαίτησης για αρχιτεκτονικό έλεγχο σε όλους τους Ενδιαφέροντες και Αξιόλογους οικισμούς και ο περιορισμός του ελέγχου των «ειδικών κτιρίων» μόνο σε αυτά που χαρακτηρίζονται ως «ειδικά κτίρια δημόσιου ενδιαφέροντος» σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ.22 του ΝΟΚ.
Β. Προτείνεται η μεταφορά του εδαφίου «καθώς και σε κτίρια ή γήπεδα που είναι σε επαφή με κτίριο ή χώρο που έχει κηρυχτεί διατηρητέο.» από την περίπτωση β στην περίπτωση α της προτεινόμενης αντικατάστασης της παρ.1 του άρθρου 21 ώστε να μη υπάρχει και για αυτά τα κτίρια η υπερβολική και άνευ ουσίας απαίτηση ελέγχου από το Σ.Α. όταν οι εργασίες περιορίζονται στο εσωτερικό υφιστάμενων κτιρίων.
Γ. Στην περίπτωση 1δ του προτεινόμενου άρθρου 21 η αναφορά «Για κατασκευαστικά έργα διαμορφώσεων κοινόχρηστων ή αδόμητων χώρων.» είναι ασαφής ως προς τους «αδόμητους χώρους». Ενδεχομένως νοούνται οι ΔΗΜΟΣΙΟΙ αδόμητοι χώροι και θα πρέπει να γίνει η σχετική συμπλήρωση
Δ. Στην περίπτωση 1ζ του προτεινόμενου άρθρου 21 θα πρέπει να προστεθεί και η παρ.4 του άρθρου 1 του από 24.05.1985 Π.Δ/γματος (ΦΕΚ 270 Δ΄/85) η οποία αφορά στη διάσπαση όγκου των κτιρίων των λοιπών ειδικών χρήσεων. Διαφορετικά θα πρέπει να ορισθεί αν για τις χρήσεις αυτές είναι ή δεν είναι επιτρεπτή η διάσπαση όγκου.
Ε. Στην παρ.1 του προτεινόμενου άρθρου 21 θα πρέπει να προστεθεί και η περίπτωση του τελευταίου εδαφίου της παρ. 8 του από 24.04.1985 Π.Δ/γματος (ΦΕΚ 181 Δ’/85) (ΟΙΚΙΣΜΟΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ 2000 ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ). Διαφορετικά θα πρέπει να ορισθεί η διαδικασία με την οποία θα είναι επιτρεπτή η ανέγερση κτιρίου ενιαίου όγκου άνω των 2000κμ όταν το επιβάλλουν λόγοι λειτουργικοί σε οικισμό κάτω των 2000 κατοίκων.
ΣΤ. Θα πρέπει να προστεθούν στην παρ.1 του προτεινόμενου άρθρου 21 και οι περιπτώσεις περιοχών που έχουν υπαχθεί σε ειδικό καθεστώς προστασίας κατ’εξουσιοδότηση του Ν.1650/86 και έχουν θεσπιστεί για αυτές ειδικοί μορφολογικοί όροι δόμησης οι οποίοι προέβλεπαν έλεγχο από την ΕΠΑΕ με στόχο τη διατήρηση του τοπίου και της τοπικής αρχιτεκτονικής. Για παράδειγμα η περιοχή που καλύπτει το Εθνικό Πάρκο Πρεσπών (ΚΥΑ 28651/09, ΦΕΚ-302/Δ/23-7-09) μετά την εφαρμογή της νέας παρ.4 του άρθρου 21 του Ν.4030/11 δεν θα υπόκειται σε ειδικό αρχιτεκτονικό έλεγχο παρόλο που είναι απαραίτητος και η πράξη χαρακτηρισμού της περιοχής το προβλέπει ρητά (άρθρο 3).
Παπαγιαννάκης Μιχαήλ
Αρχιτέκτων
Σαφώς θετική και απαραίτητη διορθωτική κίνηση. Να αναφέρω 3 σημεία, Α, Β και Γ.
Α. 3 ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΚΟΙΝΗ ΛΥΣΗ:
— 1. Ως εκπρόσωποι της διοίκησης σε ΣΑ ορίστηκαν αρχιτέκτονες του Υπ.Πολιτισμού που συχνά ασκούν τον ίδιο έλεγχο εισηγούμενοι σε Τοπικά Συμβούλια, ΚΑΣ κλπ.. (Δηλαδή, ο ίδιος υπάλληλος στελεχώνει 2 επιτροπές που εξετάζουν το ίδιο θέμα. Αναφέρουν δε οτι λειτουργούν ως εκπρόσωποι του ΥΠΠΟ στα ΣΑ – λανθασμένα καθώς η συγκεκριμένη θέση θα μπορούσε να έχει καλυφθεί είτε από εκπρόσωπο του ΥΠΕΚΑ είτε μέλος ΔΕΠ). Οπότε κατά τη διαδικασία γνωμοδότησης, επαναλαμβάνουν την γνωμοδότηση του οργάνου του ΥΠΠΟ είτε συμφωνούν είτε διαφωνούν μαζί της! Το αλλοπρόσαλο της κατάστασης εάν συνδυαστεί με διαφωνία των 2 επιτροπών οδηγεί τον πολίτη σε απελπισία.
— 2. Σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές συμβάσεις περί προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς, αρχαιολογικός έλεγχος νοείται σε περιπτώσεις έρευνας και ανασκαφής και όχι αρχιτεκτονικής δημιουργίας. Παρόλ’αυτά είναι απαραίτητη η γνωμοδότηση των αρχαιολογικών υπηρεσιών σε περιπτώσεις επεμβάσεων σε μνημεία. Όμως το οτι 2 επιτροπές (ΣΑ και Υπ.Πολιτισμού) ασκούν παρόμοιο έλεγχο, πέραν της επικάλυψης αρμοδιοτήτων και γραφειοκρατίας είναι χρονοβόρο, στέλνει τον πολίτη μπρος πίσω και εν τέλει δημιουργεί ερωτήματα ως προς την επιστημονικότητα της διαδικασίας.
— 3. Ο τρόπος λειτουργίας των Συμβουλίων από τον ΑΚ προβλέπει την διπλή ψήφο προέδρου. Στην περίπτωση γνωμοδοτήσεων για την αρχιτεκτονική όμως είναι επιστημονικά απαράδεκτη η χρήση της (και έχει στο παρελθόν δώσει αφορμή για αμφισβήτηση της διαφάνειας των αποφάσεων). Πολλοί πρόεδροι ΣΑ προς τιμήν τους, αρνούνται να κάνουν χρήση της 2πλής ψήφου.
ΠΡΟΤΑΣΗ:
Τα ΣΑ να γίνουν 5μελή:
– με την προσθήκη ενός μέλους ΔΕΠ – εκπροσώπου της πανεπιστημιακής κοινότητας.
– με την σαφή εκπροσώπηση από υπάλληλο του Υπ.Πολιτισμού – με σαφές το οτι λειτουργεί αυτόνομα, με δυνατότητα βέβαια επιτήρησης και συσχετισμού των αποφάσεων των 2 οργάνων.
– να διασαφιστεί ότι τα ΣΑ ασκούν τον αρχιτεκτονικό έλεγχο και τα συμβούλια του ΥΠ.Πολ. τον αρχαιολογικό έλεγχο, ως συμπληρωματικές και όχι αλληλοεπικαλυπτόμενες γνωμοδοτήσει.
Επίσης με 5 μέλη θα μπορούν να παίρνουν πλειοψηφικές αποφάσεις 3/2 χωρίς χρήση 2πλής ψήφου.
—————————————————
Β. Παρά το σαφές ξεκαθάρισμα των αρμοδιοτήτων των ΣΑ, έχω να παρατηρήσω οτι παραμένει ένα πρόβλημα. Κάποιες αποφάσεις νομάρχη για τους ειδικούς όρους δόμησης προέβλεπαν έλεγχο από ΕΠΑΕ και άλλες όχι. Υφίσταται λοιπόν το παράδοξο: αξιόλογοι και ενδιαφέροντες οικισμοί να μην απαιτούν γνωμοδότηση από ΣΑ ενώ αδιάφοροι να απαιτούν, ανάλογα σε ποιά απόφαση νομάρχη έτυχαν (ενδεικτικά αναφέρω ΦΕΚ-390Δ/89 που προβλέπει ΕΠΑΕ και ΦΕΚ-681Δ/94 που δεν προβλέπει, αμφότερες με οικισμούς αξιόλογους και αδιάφορους).
ΠΡΟΤΑΣΗ: Θα μπορούσε να ευσταθήσει μια παράγραφος που να αναφέρει πχ οτι τα ΣΑ ελέγχουν τους κατηγοριοποιημένους ως αξιόλογους και ενδιαφέροντες οικισμούς και όχι τους αδιάφορους, ανεξάρτητα από το εάν αυτό αναφέρεται στην εκάστοτε απόφαση;
—————————————————
Γ. Δεν μπορώ παρά να σημειώσω τα δυσμενή αποτελέσματα που ήδη έχει η παντελής έλλειψη αρχιτεκτονικού ελέγχου στις εκτός σχεδίου περιοχές. Προτείνω την προσθήκη παραγράφου που να δίνει αρμοδιότητα στα ΣΑ για μια στοιχειώδη προστασία του τοπίου, τουλάχιστον για κτίρια μεγαλύτερα από έναν όγκο, πχ. 500 κμ.
Ανδρέας Μαριάτος
Αρχιτέκτων