Άρθρο 22 – Περιοχές Αμιγούς Κατοικίας (κατηγορία 1)

Στο κείμενο μέτρησα 13 φορές τη λέξη κλπ και 1 φορά τη λέξη π.χ. Σε ένα τέτοιο ρυθμιστικό κείμενο που πιθανόν να ρυθμίζει τις χρήσεις για την επόμενη εικοσαετία κάθε κλπ δημιουργεί εκατοντάδες δικαστικές κλπ διαμάχες και πολλές ανάγκες διευκρινίσεων για το τι υπάρχει σε αυτό το κλπ

Καλημερα,
με την ιδιοτητα μου ως Πολ.Μηχ.,προτεινω οπως συμφωνα με το σχεδιο νομου προβλεπεται οτι τα πρωτα οικοδομικα τετραγωνα με προσωπο σε Εθνικες,Επαρχιακες,κ.λ.π. να μην εχουν χρηση αμιγους κατοικιας,να ισχυσει το ιδιο και για ΗΔΗ πολεοδομημενες εκτασεις.
Ευχαριστω.

7. Εμπορικά καταστήματα και καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών που εξυπηρετούν τις καθημερινές ανάγκες των κατοίκων της περιοχής, όπως π.χ. καταστήματα τροφίμων, φαρμακεία, χαρτοπωλεία, κρεοπωλεία, ιχθυοπωλεία, οπωροπωλεία, καταστήματα ψιλικών, γαλακτοπωλεία, πρατήρια γάλακτος, άρτου και ειδών ζαχαροπλαστικής

Ερωτηση 1η: Εδω θα υπαγονται και τα κουρεία και τα κομμωτήρια ως καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών;

Ερωτηση 2η: Οταν λέμε καταστήματα τροφίμων, ποια εννοούμε; Ολα όσα αναφερονται στη συνεχεια ή μπορουν να συμπεριληφθόύν για παραδειγμα τα παντοπωλεία;

Ερωτηση 3η: Γιατι δεν λαμβανεται υπόψη η κατηγοριοποίηση των Καταστηματων Υγειονομικου Ενδιαφέροντος σύμφωνα με τη με αριθμό 96967/2012 Υγειονομική Διάταξη; (Απόφαση Υπ.Υγείας Υ1γ/Γ.Π/οικ. 96967/08.10.2012 (ΦΕΚ 2718/08.10.2012 τεύχος Β’)Υγειονομικοί όροι και προϋποθέσεις λειτουργίας επιχειρήσεων τροφίμων και ποτών και άλλες διατάξεις.

Σχετικά με το άρθρο 22 »Περιοχές Αμιγούς Κατοικίας» (κατηγορία 1):
– Προτείνω ότι θα πρέπει να επιτρέπονται και γραφεία (π.χ. Μηχανικών, Τεχνικών Εταιρειών, Δικηγόρων, λογιστών κ.λ.π.) είτε στεγασμένοι σε κτίρια με κύρια χρήση επαγγελματικών χώρων είτε να χρησιμοποιούνται ως χώροι σε κτίρια με κύρια χρήση την κατοικία.
– Αφενός, στην πραγματικότητα διαπιστώνεται ότι λειτουργούν σε τέτοιους χώρους (π.χ. σε διαμερίσματα που έχουν χαρακτηριστεί ως κατοικίες, λειτουργούν εξ»ολοκλήρου τέτοιοι επαγγελματικοί χώροι και όχι, μόνο, σε τμήματα αυτών) και αφετέρου από την στιγμή που, ο υπο διαβούλευση νόμος, προβλέπει επαγγελματικά εργαστήρια, περίθαλψη, καταστήματα παροχής υπηρεσιών, νομίζω ότι είναι δόκιμο να προβλεφθούν και οι χρήσεις γραφειών.
Σας ευχαριστώ

Διπλ. Πολιτικός Μηχ/κός

ΑΡΘΡΟ 22
Στην αμιγη κατοικια προβλεπονται οι χρησεις:
3. Εκπαίδευση προσχολική, πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια
4. Αθλητικές εγκαταστάσεις τοπικής σημασίας
5. Πολιτιστικές εγκαταστάσεις τοπικής σημασίας

Υποβαλλω προτασεις περιβαλλοντολογικης, κοινωνικης, οικονομικης και πολιτιστικης αναβαθμισης αμιγους κατοικιας:

Α) Δημιουργια εκπαιδευτικης/κοινωνικης αναβαθμισης και συνοχης της γειτονιας με ιδιωτικα κεντρα δια βιου μαθησης συγχρονων ιντερνετικων τεχνολογιων εφαρμογων, καλλιτεχνικων δεξιοτητων και τεχνων ιδιαιτερα για ενηλικες.

Β) Οι μεγαλουπολεις και οι γυρω Δημοι σφιζουν απο παιδια που ταξιδευουν τακτικα με συνοδο σε αναζητηση πρασινου στο πλησιεστερο απο τα λιγα δημοτικα παρκα. Η εννοια της ελευθερης επιλογης δημιουργιας ιδιωτικου πρασινου παιδοτοπου/παρκου/αλσιλιου/λαχανοκηπου αντι πολυκατοικιων σε αμιγη κατοικια, θα μπορουσε να αποτελεσει κινητρο επεκτασης πρασινου χωρις μειωση συντελεστη δομησης, με ταυτοχρονη αναπτυξη επιχειρηματικοτητας και θεσεων εργασιας πολλαπλασιαζοντας επι πλεον και αναβαθμιζοντας τις επιλογες αναψυχης και δραστηριοτητων πρασινου για τους γονεις με μικρα παιδια.

Γ)Για τις εν λογω χρησεις να προβλεπονται οι αναλογες θεσεις υπογειου παρκιγκ εντος των ιδιοκτησιων ωστε να μην επιβαρυνονται οι δρομοι και τα πεζοδρομια της γειτονιας.

Δ) Σαφης κωδικοποιηση χρησεων γης ωστε να μην υπαρχουν ασαφειες και παρερμηνειες.

Αρθ.22
Θεωρώ απολύτως αναγκαία και προτείνω την εξής ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ:

13. ΓΡΑΦΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΠΑΡΟΧΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ, ΓΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ, ΚΑΤΑ ΤΙΣ ΚΕΙΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ, ΧΩΡΟΙ ΕΙΔΙΚΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗΣ.

Επίσης η διατύπωση
«7. Εμπορικά καταστήματα και καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών που εξυπηρετούν τις καθημερινές ανάγκες των κατοίκων της περιοχής, όπως π.χ. καταστήματα τροφίμων, φαρμακεία, χαρτοπωλεία, κρεοπωλεία, ιχθυοπωλεία, οπωροπωλεία, καταστήματα ψιλικών, γαλακτοπωλεία, πρατήρια γάλακτος, άρτου και ειδών ζαχαροπλαστικής»
θεωρώ ότι πρέπει να συμπληρωθεί με κάποιο όριο μεγέθους/δυναμικότητας. Δεν έχω σαφή αντιπρόταση, διότι εκφεύγει της ειδικότητάς μου, νομίζω όμως ότι μπορεί να έχουν έγκυρη άποψη οι Εμπορικοί Σύλλογοι.

Θα ήθελα να σας επσημανω την χρηση των φροντιστηριων και ενισχυτικών μαθημάτων και ξένων γλωσσών με δυναμικότητα έως 75 μαθητων που όχι μονον ταιριάζει αλλα και επιβάλλεται σε περιοχες αμιγούς κατοικίας αφου πολλά παιδιά φοιτουν σε τέτοια φροντιστήρια τόσο της πρωτοβάθμιας όσο και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης . Αφού στην χρήση της αμιγούς κατοικίας περιλάμβάνεται η πρωτοβαθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση γιατί οχι και τα αντίστοιχα φροντιστήρια? Επίσης συμφωνώ με τον συνάδελφο οτι όποια αλλαγή γίνει ή περιλειφθεί στις χρήσεις πρέπει να ισχύσει και στις ήδη πολεοδομημένες περιοχές αφού δεν ειναι δυνατόν μέσα απο την νομοθεσία να δημιουρούνται καλές και κακες περιοχές. ΟΙ ΝΌΜΟΙ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΊΖΟΥΝ ΙΣΌΤΙΜΑ ΤΟΥς ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΕΓΚΛΩΒΙΖΟΥΝ ΣΕ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΖΩΝΕΣ Ή ΧΡΟΝΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ.

Η παρακάτω παράγραφος θεωρώ ότι είναι απαραίτητη προκειμένου να αρθεί ο παραλογισμός, στη μία πλευρά μιας οδού να επιτρέπεται χρήση αμιγούς κατοικίας και στην άλλη να επιτρέπεται η λειτουργία ενός μπαρ.Είναι προφανές ότι αυτός που χρειάζεται προστασία είναι ο ασθενέστερος.

» Σε κάθε περίπτωση που υπάρχει οδός που η μία πλευρά του είναι το όριο περιοχής αμιγούς κατοικίας και η άλλη όριο οποιασδήποτε άλλης χρήσης, η μόνη χρήση που επιτρέπεται και από τα δύο μέτωπα της οδού είναι αυτή της αμιγούς κατοικίας. Η παραπάνω πρόταση έχει εφαρμογή και στην παραγράφο Β του παρόντος άρθρου, όσον αφορά στις ιδιοκτησίες ή στα τμήματα των ιδιοκτησιών που δεν έχουν πρόσωπο σε κεντρικές οδούς της πολεοδομικής ενότητας».

Πρέπει επίσης οπωσδήποτε να οριστεί τι σημαίνει στην παρ. Β » κεντρική οδός της πολεοδομικής ενότητας » , γιατί αν δεν υπάρχουν σαφή κριτήρια η αυθαιρεσία στον ορισμό τους είναι αναμενόμενη.

Εινα πολυ σημαντικο να εξασφαλισθει η ιδιοτητα της αμιγους κατοικιας και απο τις δυο πλευρες ενος δρομου που χωριζει περιοχες αμιγους και γενικης κατοικιας. Εαν δεν γινει αυτο, τοτε σε αποσταση 8 μετρων (ευρος ενος τυπικου δρομου) και ακριβως απεναντι απο κατοικιες κτισμενες σε περιοχη αμιγους κατοικισς, θα μπορει να εφαρμοσθει χρηση γης που θα καταλυει αυτοματα τον αμιγη χαρακτηρα κατοικιας της απεντι πλευρας του δρομου, αρα θα παραβιαζει την ουσια του νομου.

1) Με ποια λογική τα μικρά συνεργία αυτοκινήτων παρόλο που είναι εργαστήρια χαμηλής όχλησης & εξυπηρετούν πάγιες & καθημερινές ανάγκες των πολιτών έχουν διαφορετική αντιμετώπιση από τα υπόλοιπα εργαστήρια χαμηλής όχλησης.
2) Όταν ένας Δήμος ξεκινά μία ένταξη στο ΓΠΣ μίας περιοχής για να την αναπτύξει δεν είναι δυνατόν να περιμένει ακόμα & σαράντα χρόνια (βλέπε Δήμο Μαραθώνα) λόγω γραφειοκρατίας. Στα πρότυπα του Ν. 4030/11 άρθρο 42 παράγραφο 15 προτείνω άρθρο στον παρόντα νόμο με τον οποίο όταν ξεκινά η διαδικασία ένταξης μιας περιοχής σε νέο ΓΠΣ να μπορεί άμεσα να αξιοποιηθεί με έκδοση αδειών λειτουργίας π.χ. πενταετίας με πρόβλεψη συνεχούς ανανέωσης μέχρι ολοκλήρωση της ένταξης.
3) Γιατί να διατηρείται η πολύχρονη & πολυδάπανη διαδικασία αλλαγής χρήσης ενός κτιρίου στην πολεοδομία, καθότι θα μπορούσε η χρήση του κτιρίου να είναι ταυτόσημη με την εγκεκριμένη μελέτη της αρμόδιας Πυροσβεστικής Υπηρεσίας. Ταυτόχρονα θα μπορούσε να καταργηθεί η πολυνομία στην εξέταση των κτιρίων από θέμα πυρασφάλειας.
Προτείνω: «Όλα τα κτίσματα θα εξετάζονται αποκλειστικά με το ΠΔ 71/88 με συμπληρωματική δυνατότητα την διαδικασία των αποκλίσεων. Για την έκδοση πιστοποιητικού θα κατατίθεται προς έγκριση μαζί με την ενεργητική μελέτη, στην αρμόδια Πυροσβεστική Υπηρεσία, & παθητική μελέτη σφραγισμένη από μηχανικό χωρίς έγκριση από την πολεοδομία (όπως ισχύει σήμερα στα «τακτοποιημένα» κτίσματα) με την οποία θα προκύπτει η δυνατότητα της συγκεκριμένης χρήσης. Στην διαδικασία έγκρισης θα υπάρχει η δυνατότητα χρήσης του θεσμού των «αποκλίσεων» σύμφωνα με την 3η Πυροσβεστική Διάταξη. Η εγκεκριμένη χρήση αποτελεί πλέον την χρήση του κτίσματος».
ΜΕΤΑ ΤΙΜΗΣ
ΖΑΧΑΡΙΑΣ Σ. ΠΕΛΕΚΗΣ
ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΜΠΟΡΟΕΠΕΓΓΕΛΜΑΤΟΒΙΟΤΕΧΝΙΚΟΎ
ΣΥΛΟΓΟΥ ΛΑΥΡΙΟΥ

Παρά το ότι γενικά δεν είμαι σύμφωνη με τις ρυθμίσεις και συνολικά με την εν γένει δομή του νομοσχεδίου και παρά τις αντιρρήσεις που διατυπώνονται από άλλους συναδέλφους, θεωρώ σωστή τη ρύθμιση του άρθρου 22 παρ.Β, δεδομένου ότι οι μεγάλοι, οι κεντρικοί βασικοί οδικοί άξονες δημιουργούν τόσο μεγάλη περιβαλλοντική επιβάρυνση (ηχορύπανση κ.ά.), που είναι κωμικό να υποστηρίζουμε ότι σε επαφή με αυτούς θα πρέπει να διατηρούνται ανέπαφες οι χρήσεις της αμιγούς κατοικίας.

Θεωρώ ότι πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη στις επιτρεπόμενες χρήσεις στις περιοχές αμιγούς κατοικίας σε σχέση με τα κέντρα διασκέδασης, εστιατόρια, καφετέριες, μπαρ, κ.λπ. Ενώ η ουσία της πρόβλεψης αφορά καταστήματα «μπαίνω, ψωνίζω, φεύγω» αυτό έως σήμερα έχει καταστρατηγηθεί απολύτως με λειτουργία των ανωτέρω με τραπεζοκαθίσματα και λοιπές οχλούσες χρήσεις.

ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΦΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΜΙΓΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΩΝ ΚΑΙ ΦΡΟΝΤΗΡΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ , ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΡΙΑ , ΚΟΜΜΩΤΗΡΙΑ -ΚΟΥΡΕΙΑ ,ΚΕΝΤΡΑ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ ,ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΙ , ΓΡΑΦΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ( ΓΙΑΤΡΩΝ, ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ , ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΩΝ , ΨΥΧΟΛΟΓΩΝ ) , ΑΝΘΟΠΩΛΕΙΑ ,ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ , ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ ΕΝΔΥΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΥΠΟΔΗΜΑΤΩΝ ,ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΑ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗΣ , ΚΑΦΕΝΕΙΑ ,ΡΑΦΕΙΑ ,ΣΧΟΛΕΣ ΧΟΡΟΥ , ΣΧΟΛΕΣ ΟΔΗΓΩΝ ,ΦΩΤΟΓΡΑΦΕΙΑ ,ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΥΓΙΕΙΟΝΟΜΙΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ( ΣΟΥΒΛΑΤΖΙΔΙΚΑ , ΜΠΟΥΓΑΤΣΕΣ – ΤΥΡΟΠΥΤΑΔΙΚΑ ). ΕΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΘΟΥΝ ΟΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ( ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΑΛΛΑΞΑΝ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΑΠΟ ΤΟ 1987 )ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΙΟΡΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΝΤΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ . ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΝΑ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΖΩΝΤΑΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ «ΥΠΝΟΥΠΟΛΕΙΣ» ( ΜΟΝΤΕΛΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΙΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΦΘΕΙ ) . ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΔΕΙΞΕ ΙΣΤΟΡΙΚΑ Η ΖΩΗ . ΕΠΙΣΗΣ Ο ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΜΙΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ ΣΕ ΜΕΤΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΟΚΙΜΟΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΣΤΡΕΒΛΩΣΕΙΣ ( ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΕΝΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ 200Μ2 ).ΤΟ ΙΔΙΟ ΙΣΧΥΕΙ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ . ΓΕΝΙΚΑ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΜΙΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ ΝΑ ΚΑΘΟΡΙΣΤΕΙ ΜΕ ΑΥΘΑΙΡΕΤΟΥΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ .

Συμφωνώ με τον κ. Στυλιανό, όσον αφορά στην ουσία του σχολίου του. Έχουμε σε ισχύ από το 2012 την Απόφαση Υπ.Υγείας Υ1γ/Γ.Π/οικ. 96967/08.10.2012 (ΦΕΚ 2718/08.10.2012 τεύχος Β’)Υγειονομικοί όροι και προϋποθέσεις λειτουργίας επιχειρήσεων τροφίμων και ποτών και άλλες διατάξεις. Σύμφωνα με αυτή την απόφαση ΔΕΝ υπάρχουν πλέον οι όροι που έχετε χρησιμοποιήσει, δηλαδή κρεοπωλεία, ιχθυοπωλεία, οπωροπωλεία, καταστήματα ψιλικών, γαλακτοπωλεία, κ.λ.π.
ΌΛΑ ονομάζονται επιχειρήσεις τροφίμων και ποτών και κατόπιν υπάρχουν οι υπόλοιπες κατηγορίες, όπως π.χ. η κατηγορία «Επιχείρηση Λιανικού και χονδρικού εμπορίου».
Απαλλαγείτε, επιτέλους, από τους όρους της νομοθεσίας του ’83 γιατί αυτοί άλλαξαν και οι αλλαγές έχουν δημοσιευτεί σε ΦΕΚ εδώ και ενάμιση χρόνο !!! Και, τουλάχιστον, εσείς που συντάσσετε τους νόμους που εμείς- μηχανικοί, πολίτες και υπηρεσίες- πρέπει να εφαρμόσουμε, φροντίστε να είστε ενημερωμένοι γι’ αυτά που ισχύουν και να χρησιμοποιείτε την ορολογία που πρέπει.
Αυτά που εσείς ονομάζετε κρεοπωλεία, ιχθυοπωλεία και οπωροπωλεία, απλά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Έχετε αντιγράψει στο 90% το προηγούμενο Π.Δ που αφορούσε στις χρήσεις γης και δεν μπήκατε καν στον κόπο να ενημερωθείτε για τις κατηγορίες επιχειρήσεων που υπάρχουν εν έτει 2014!
Έχω ένα νέο για σας που «συντάσσετε» τα νομοσχέδια: βάσει της προαναφερθείσας Απόφ. του Υπ. Υγείας, σε όλα τα ΚΥΕ της κατηγορίας π.χ «Επιχείρηση Λιανικού και χονδρικού εμπορίου» μπορεί ο επαγγελματίας να πουλάει ό,τι θέλει πλέον!
Εσείς είστε ακόμα στα γαλακτοπωλεία…
Έλεος, πια… Λίγη σοβαρότητα, έλεος!

καλές οι πολλές διευκρυνήσεις, μπορεί να συμφωνούμε με κάποιες μπορεί και όχι.
Το σχόλιό μου είναι γενικό.
Δεν είναι δυνατόν να συνεχίζουμε στην λογική ολοκλήρωσης του πολεοδομικού σχεδιασμού με οριζόντιες διατάξεις και να αποφεύγουμε την ΑΠΑΊΤΗΣΗ πολεοδομικής εξειδίκευσης του ΑΣΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ.
Αλλη η βιοτεχνία στα νησιά και άλλη στα Μέγαρα.
Αναγνωρίζω το πολιτικό κόστος όσων αποφασίσουν να το κάνουν, κυρίως της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Θεωρώ Ότι όταν ονομάζουμε μια περιοχή «ΠΕΡΙΟΧΉ ΑΜΙΓΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ»
εννοούμε περιοχή κατοικίας και όχι επαγγελματική στέγη.Το πρόβλημα δεν είναι να βολέψουμε κάποιους αλλά να εξυπηρετήσουμε το σύνολο.Ο ΦΕΚ 166Δ/1987 ήταν σ αυτό το πνεύμα.Προέβλεπε 8 χρήσεις.Γιατί πρέπει να γίνουν 12?Πιο συγκεκριμένα τα απόβλητα των κέντρων υγείας & μονάδων εξωσωματικής γονιμοποίησης δεν είναι οικιακά απόβλητα.Η στάθμευση οχημάτων 3,5 τόνων παραπέμπει σε εξυπηρέτηση πελατών και όχι κατοίκων πολιτών.Η αύξηση τω κλινών των ξενοδοχειακών καταλυμάτων από 20 σε 50 δεν εξυπηρετεί τους κατοίκους πολίτες όμως πιθανό να εξυπηρετεί όσους δεν μένουν στην περιοχή αλλά θέλουν αν αναπτύξουν επαγγελματικές δραστηριότητες σε περιοχές που δεν ενδιαφέρονται για την υποβάθμιση.

Ένα νομοσχέδιο, που μετά από χρόνια, θα εκσυγχρονίσει τις χρήσεις στην Αμιγή κατοικία και θα βοηθήσει την τοπική κοινωνία και τους πολίτες της να ζουν σε ένα καλύτερο περιβάλλον. Πυκνοκατοικημένες περιοχές με σοβαρό πρόβλημα στάθμευσης δεν μπορούν μέχρι σήμερα να έχουν επιχειρήσεις πάρκινγκ τόσο για τους μόνιμους κατοίκους όσο και για τους επισκέπτες της περιοχής τους με αποτέλεσμα να γίνετε κυκλοφοριακό κομφούζιο και όχι ησυχία να μην υπάρχει στην Αμιγή κατοικία αλλά ακριβώς το αντίθετο.

Μετά τα Σχέδια Χωρικής και Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτής Πόλης (ΣΧΟΟΑΠ)στους περισσοτέρους οικισμούς της χώρας ένα μεγάλο μέρος των πολιτών ασχολείται με τον πρωτογενή τομέα εκτός του κέντρου των οικισμών που είναι πολύ μικρο ο υπόλοιπος οικισμός θεωρείται αμιγή κατοικία ο νέος που θέλει να εμφιαλώσει το μέλι , το λάδι , την μαρμελάδα του κ.α δεν μπορεί! σε μια περίοδο που η χώρα χρειάζεται τους νέους της!θα πρέπει να προστεθεί στην αμιγή κατοικία για αυτές τις περιοχές τα επαγγελματικά εργαστήρια και εγκαταστάσεις αποθήκευσης χαμηλής όχλησης τα οποία απαλλάσσονται από διαδικασία άδειας εγκατάστασης και λειτουργίας,που βέβαια δεν έχουν καμία επίπτωση στο περιβάλλον!

Οι ρυθμίσεις του αρθρου 22 αλλοιώνουν επικίνδυνα την έννοια της αμιγούς κατοικίας. Ειδικά οι περιπτώσεις 10, 11 και 12 στην παρ. Α δεν συνάδουν με την έννοια της αμιγούς κατοικίας.
Οι προβλέψεις του άρθρου 2 του ΠΔ 23/2/87 (ΦΕΚ/166/Δ)είναι σαφώς πιο ορθές και σοφές.
Η παρ. Β είναι προβληματική, ως προς τη διατύπωση, και θα οδηγήσει στην υποβάθμιση τής ποιότητας ζωής των κατοίκων, οι οποίοι κατοικούν στους πρώτους παράλληλους δρόμους των κεντρικών οδών, καθότι η παρ. Β αναφέρεται σε ολόκληρα τα οικοδομικά τετράγωνα, που «βλέπουν» σε κεντρικές οδούς, κλπ., και όχι μόνο στα οικόπεδα, που εφάπτονται σ’αυτές. Σε κάθε περίπτωση, δεν διευκρινίζονται οι έννοιες «κεντρικές οδοί» και «κύριες δημοτικές οδοί», με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν προβλήματα και καταχρήσεις αυτών τών όρων.
Προσωπικά πιστεύω, ότι πρέπει να απαλειφθεί πλήρως η παρ. Β και επαναλαμβάνω, όπως και στο άρθρο 21, ότι πρέπει να επαναληφθεί η πρόβλεψη του άρθρου 11 παρ.1. του ΠΔ 23/2/87 (ΦΕΚ/166/Δ), σύμφωνα με το οποίο: «Από την πολεοδομική μελέτη είναι δυνατόν ορισμένες από τις χρήσεις γης που επιτρέπονται σύμφωνα με τα πιο πάνω άρθρα να απαγορεύονται ή να επιτρέπονται με όρους και προϋποθέσεις ή να αφορούν τμήματα οικοδομικών τετραγώνων ή οικοπέδων ή και ορόφους κτιρίων». Πρόκειται για μία ρύθμιση, η οποία προσδίδει μία ευελιξία στον καθορισμό των χρήσεων γης σε κάθε περιοχή, με την προσαρμογή τους στις ιδιαιτερότητες εκάστης περιοχής.

Ενα νέο νομοσχέδιο το οποίο προσαρμόζεται στις ανάγκες των πολιτών και βοηθάει στην ανάπτυξης της επιχειρηματικότητας

Ένα νομοσχέδιο που θέτει νέο πλαίσιο κανόνες και δομές και θα βοηθήσει την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας στους δήμους. Συμφωνώ απόλυτα οι νόμοι πρέπει να εκσυγχρονίζονται και να προσαρμόζονται στις νέες ανάγκες των πολιτών και της κοινωνίας.

Η ρύθμιση του άρθρου 22 του προτεινόμενου νομοσχεδίου χαρακτηρίζεται από ουσιαστική αναπτυξιακή προσδοκία για το μέλλον. Κυρίως όμως, διορθώνει λειτουργικές αδυναμίες της παλαιάς υφιστάμενης νομοθετικής ρύθμισης, αφού σε πάρα πολλές περιπτώσεις το επιδιωκόμενο αποτέλεσμά της βρίσκονταν σε πλήρη αναντιστοιχία με την πραγματικότητα. Έτσι, για παράδειγμα σε περιοχές αμιγούς κατοικίας που δεν επιτρέπονταν η λειτουργία υπαίθριου χώρου στάθμευσης, παρουσιάζεται το φαινόμενο της κυκλοφοριακής συμφόρησης και η περιβαλλοντική επιβάρυνση (ηχορύπανση, ρύπανση του αέρα, καταστροφή κρασπέδων, κ.α.) της κατά τα άλλα περιοχής αμιγούς κατοικίας.
Το πρόβλημα επιτείνεται ειδικά -στις όχι λίγες- περιοχές αμιγούς κατοικίας (οικοδομικά τετράγωνα) που συνορεύουν με περιοχές εμπορικής εκμετάλλευσης (εμπορικά και ιατρικά κέντρα) ή/και μεγάλες ιατρικές/εκπαιδευτικές μονάδες, όπου η προσέλευση του κόσμου/επισκεπτών δεν ικανοποιείται ως προς την στάθμευση από τα parking των κέντρων αυτών, με αποτέλεσμα η επιβάρυνση της αμιγούς κατοικίας να είναι υπερβολικά μεγάλη, ακριβώς λόγω της μη επιτρεπόμενης ύπαρξης χώρων στάθμευσης (υπαίθριων ή μη).
Επομένως, θεωρώ ότι η ρύθμιση του άρθρου 22 δικαιοπολιτικά δεν είναι απλώς ένα καλό παραγωγικό/αναπτυξιακό «κλειδί» για Δήμους και Δημότες αλλά είναι και επιβεβλημένη για ουσιαστικούς πολεοδομικούς λόγους εύρυθμης λειτουργίας των περιοχών αμιγούς κατοικίας και εξυπηρέτησης επισκεπτών των μεγάλων ιατρικών και εμπορικών κέντρων αλλά και δρόμων με ιδιαίτερα μεγάλη κυκλοφορία, κεντρικών ή μη αρτηριών.
Περικλής Ποτόλιας
Δικηγόρος

Είναι σημαντικό να διευκολύνεται η καθημερινότητα τόσο των κατοίκων όσο και των επισκεπτών στην περιοχή. Είναι απαράδεκτη η κατάσταση με το κίνηση, την έλλειψη χώρων στάθμευσης και την ένταση που δημιουργείται συνεχώς. Πρέπει το νομοσχέδιο να εκσυχρονίσει τις χρήσεις και να λάβει υπ όψη τις σημερινές ανάγκες των πολιτών. Ευχαριστώ!

Επιτέλους, ένα νομοσχέδιο που θα βελτιώσει την ποιότητα ζωής των κατοίκων αλλά και των επισκεπτών στην περιοχή. Ένα πρωί να πρέπει κάποιος να κυκλοφορήσει και να σταθμεύσει στην περιοχή μεταξύ 9 και 12, καταλαβαίνει την αναγκαιότητα του εκσυγχρονισμού των τύπων χρήσης, και την μετατροπή του αφιλόξενου και αγχωτικού περιβάλλοντος, σε μια μοντέρνα, φιλική προς τον χρήστη περιοχή! Ευχαριστώ πολύ!

Ένα νομοσχέδιο οφείλει πρωτίστως να προάγει και να επιλύει τα συγκεκριμένα ζητήματα τα οποία αποτελούν το γενεσιουργό αίτιο αυτού, καθώς επίσης να χαράζει νέους ορίζοντες και να θέτει σε σύγχρονες βάσεις θέματα τα οποία άπτονται κανόνων και κανονιστικών πλαισίων διαβίωσης πολιτών μιας τοπικής ή και ευρύτερης κοινωνίας .Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο μέσω του οποίου θα εκσυγχρονισθούν οι χρήσεις στην Αμιγή κατοικία φαίνεται να συμπορεύεται με τα ανωτέρω και να καθίσταται αρωγός σε θέματα ανάπτυξης της επιχειρηματικότητας και ταυτόχρονα να συμβάλει στο να ζούν οι πολίτες σε ποιοτικότερο περιβάλλον ιδιαίτερα σε βεβαρυμένες περιοχές ,πυκνοκατοικημένες και με σοβαρά προβλήματα κυκλοφορίας και στάθμευσης.
Ευχαριστώ
Γιάννης Αναδιώτης
Οικονομολόγος

Σχετικά με την παρ. Β τί σημαίνει κεντρικές οδοί? ΄Εαν οι χρήσεις έχουν προκύψει από μελέτες αναθεώρησης σχεδίων ή από μελέτες ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ του 2508/97 και αποφάσισαν χρήσεις αμιγούς κατοικίας μετά από διαδικασίες διαβούλευσης, δεν θεωρώ σωστή την υποχρεωτική τροποποίηση της χρήσης από αμιγή σε γενική.

Γενικά το νομοσχέδιο είναι πολύ καλό.Λύνει προβλήματα χρόνων που όλοι έχουμε ταλαιπωρηθεί και εμείς ως μηχανικοί και οι πολίτες, που προσπαθούν να βγάλουν άκρη με τις περιουσίες τους.

Την παρ. 7 τη θεωρώ επιτέλους πολλή δίκαιη, γιατί αυτό που γίνεται σε αυτή τη χώρα δεν έχει προηγούμενο.Δεν μπορεί κεντρικός δρόμος σε κάποιο σημείο του να είναι γενικής κατοικίας και λίγο πιο μετά η περιοχή να γίνεται αμιγής.Δηλ. ο ιδιοκτήτης του οικοπέδου, το οποίο βρίσκεται στον κεντρικό δρόμο, να μη μπορεί να το κάνει τίποτα πέρα από κατοικία και ο δύστυχος πολίτης που θα μείνει σε αυτήν την κατοικία να μη μπορεί να βρει ποτέ την ησυχία του γιατί ακριβώς δίπλα η χρήση είναι γενικής, οπότε έχει πολλή κίνηση και φασαρία.Οπότε με την παραπάνω παρ. το πρόβλημα λύνεται και ίσως για να μη δημιουργηθεί πάλι τέτοιο πρόβλημα σε άλλο δρόμο της γειτονιάς να πρέπει να διευκρινυσθεί ότι αυτή η δυνατότητα δίνεται σε Ο.Τ. και συγκεκριμένα σε οικόπεδα αυτών που έχουν πρόσωπο σε κεντρικό δρόμο.Είναι απλή λογική, αλλά και αρχιτεκτονική παράλληλα, γιατί διαβάζω κάποια σχόλια για σχεδιασμούς κλπ. Συμφωνώ απολύτως ότι πρέπει να γίνουν πολεοδομικοί σχεδιασμοί, αλλά κάποια πράγματα είναι πολύ απλά και μπορούν να λυθούν και με ένα νόμο.Τα συγχαρητήριά μου στον συντάσσοντα και σε αυτόν που είχε την απλή από τη μία, αλλά τόσο δύσκολη και περίπλοκη για κάποιους άλλους ιδέα.

Όντως θα βελτιώσει την ποιότητα ζωής των πολιτών.
Ειδικότερα το εδάφιο Β το θεωρώ πολύ σωστό και δίκαιο.
Όταν ο δρόμος είναι κεντρικός πρέπει να προβλέπονται και άλλες χρήσεις πέρα από αμιγής κατοικίας.Για αυτό λέγεται και κεντρικός δρόμος, κεντρική αρτηρία.

Συμφωνώ με τους προυγούμενους ότι θα πρέπει να επιτρέπονται και άλλες χρήσεις και όχι οι ίδιες που ισχύουν τόσα χρόνια. Δεν καταλαβαίνω τι πρόβλημα δημιουργείται με τα ΚΕΝΤΡΑ ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ και φροντιστηρίων, καθώς και από άλλες χρήσεις που δεν προκαλούν καμία όχληση.

Επίσης τι εννοείται με τα πρώτα οικοδομικά τετράγωνα; Ποιός θα καθορίζει τα πόσα; Επίσης θα πρέπει να γίνει αλλαγή σε όλες τις περιοχές που έχουν ήδη γίνει χαρακτηρισμοί χρήσεων.

Επειδή έχει παραλειφθεί προφανώς από αμέλεια η «αποκλειστική Κατοικία» που είναι η υπ’ αριθμόν 1 χρήση στα αντίστοιχα διατάγματα μέχρι σήμερα, παρακαλούμε να παρεμβληθεί το επί μέρους άρθρο που εκ παραδρομής παραλείπεται στο σχέδιο νόμου και έχει ως εξής

Άρθρο 22Α – Περιοχές Αποκλειστικής Κατοικίας

Α. Στις περιοχές αποκλειστικής κατοικίας επιτρέπονται οι παρακάτω χρήσεις :
1. Κατοικία
2. Κοινωνική πρόνοια
3. Εκπαίδευση προσχολική, πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια
4. Αθλητικές εγκαταστάσεις τοπικής σημασίας
5. Πολιτιστικές εγκαταστάσεις τοπικής σημασίας
6. Θρησκευτικοί χώροι τοπικής σημασίας
Επιτρέπονται χρήσεις καταστημάτων που εξυπηρετούν τις καθημερινές ανάγκες τών κατοίκων τής περιοχής εντός καθορισμένων χώρων, εφόσον προβλέπονται από προηγούμενα διατάγματα.

Ένα νομοσχέδιο που εκσυγχρονίζει στις ισχύουσες διατάξεις για τις χρήσεις γης και τις προσαρμόζει στις ανάγκες των πολιτών και των τοπικών κοινωνιών. Θα βοηθήσει πολύ τους δήμους και τους δημότες τους και θα συνεισφέρει στην ορθολογική ανάπτυξη πολλών περιοχών. Ειδικότερα για πολλές περιοχές αμιγούς κατοικίας – πυκνοκατοικημένες, κοντά σε εμπορικές περιοχές και ιατρικά κέντρα – οι ρυθμίσεις για τους χώρους στάθμευσης θα είναι ευεργετικές ως προς την ρύθμιση των κυκλοφοριακών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν. Οι περιοχές αυτές θα ανακτήσουν και πάλι χαρακτήρα κατοικίας και οι πολίτες θα ανακουφιστούν σημαντικά.

Η άποψη του Δήμου Κηφισιάς επί του Σχεδίου Νόμου του θέματος όπως εκφράσθηκε με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου μετά από εισήγηση της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής είναι η ακόλουθη.

1. Είναι απαραίτητο να συνεχισθεί η ρύθμιση του περιεχομένου του Γ΄ κεφαλαίου με Προεδρικό Διάταγμα, όπως μέχρι τώρα (Π.Δ. 23-2-1987 / Φ.Ε.Κ. 166Δ΄6-3-1987 και Π.Δ. 81 / 1980) και για τους λόγους που αυτό εγένετο.
Η ρύθμιση με Νόμο θα δημιουργήσει σοβαρότατα προβλήματα περιβαλλοντικά, κυκλοφοριακά, αλλά και πολεοδομικά, όπου υφίσταται πολεοδομική σχεδίαση και όχι μόνο, η οποία έχει συνεκτιμήσει όλα τα σχετικά με την πολεοδόμηση στοιχεία και έχει διαμορφώσει καταστάσεις, οι οποίες είναι αδύνατον να τροποποιηθούν χωρίς σοβαρές συνέπειες στο οικιστικό περιβάλλον και στους όρους διαβίωσης των κατοίκων, σύμφωνα και με την πάγια νομολογία του Σ.τ.Ε.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η παράγραφος 7 του άρθρου 43 (μεταβατικές διατάξεις).
Ακόμα και το περιεχόμενο των επιμέρους διατάξεων δημιουργεί σοβαρότατους προβληματισμούς γενικώς, με τις προσθήκες νέων χρήσεων αλλά και ειδικότερα στην περιοχή του Δήμου Κηφισιάς, όπου οι πρόσθετες ρυθμίσεις ανατρέπουν την επί δεκαετιών εγκεκριμένη σχεδίαση.

Θεωρώ πως με τη σκόπιμη κατάργηση της αποκλειστικής κατοικίας, ο νόμος εύκολα θα θεωρηθεί αντισυνταγματικός από το ΣτΕ. Δε μπορεί ξαφνικά η Βούλα να χάνει το χαρακτηρισμό της αποκλειστικής κατοικίας με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Με την τακτική του νομοθέτη να «ξεχνά» τις περιοχές αποκλειστικής κατοικίας, σε συνδυασμό με το άρθρο 43, παρ.7, υποβαθμίζει την ποιότητα ζωής που έχουν οι κάτοικοι των περιοχών αυτών.

ΕΔΩ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΤΤΆ !!!

ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΣΑΝ ΤΟ ΓΚΑΖΙ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΑΝ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΟΤΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΩΣΤΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ !!!

ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΘΑ ΣΩΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!!

ΞΕΧΑΣΑΤΕ ΣΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΒΕΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΚΤΕΟ , ΙΚΤΕΟ ΣΤΗΝ ΑΜΙΓΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ !
ΒΑΛΤΕ ΝΑ ΕΠΙΤΡΈΠΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΚΤΕΟ , ΙΚΤΕΟ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΟ!

Καλησπερα,προτεινω οτι θα πρεπει να επιτραπουν και τα ΚΕΝΤΡΑ ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ στις περιοχες αμιγους κατοικιας,μιας και : 1)Απο τη στιγμη που επιτρεπονται κτηρια πρωτοβαθμιας και δευτεροβαθμιας εκπαιδευσης γιατι οχι και τα Κεντρα ξενων γλωσσων που εξυπηρετουν κυριως αυτες τις ηλικιες μαθητων.2)Δεν δημιουργουν οχληση στην γειτονια στην οποια βρισκονται και κατ’επεκταση δεν δημιουργουν κανενα προβλημα στους κατοικους.

Θεωρω οτι θα επρεπε να επιτραπουν τα φροντιστηρια σε περιοχες αμιγους κατοικιας μιας και ειναι υπηρεσιες πρωτης αναγκης.Σε μια εποχη που σκοπος μας ειναι η ελαχιστοποιηση του χρονου μετακινησης αλλα και η μη επιβαρυνση του ηδη μολυσμενου περιβαλλοντος το γεγονος οτι για να μπορει να ικανοποιηθει η αναγκη αυτη,ενα μεγαλο μερος των κατοικων ειναι αναγκασμενο και να σπαταλησει πολυτιμο χρονο αλλα και χρημα χρησιμοποιωντας το αυτοκινητο τους για τη μεταφορα των παιδιων τους σε φροντιστηρια που βρισκονται σε κεντρικες οδους και αρτηριες ειναι κατι που θα επρεπε να αλλαξει.

Σκοπος του νομοσχεδιου αυτου ειναι να βελτιωσει την ποιοτητα ζωης των πολιτων του,δεν καταλαβαινω γιατι να μην επιτρεπονται και αλλες ιδιοτητες οι οποιες καλυπτουν τις καθημερινες αναγκες του πληθυσμου.Οι εποχες αλλαζουν και οι αναγκες επισης συμφωνω απολυτα με την προταση να επιτραπουν φροντιστηρια και κεντρα ξενων γλωσσων,δηλαδη το να επιτρεπονται ξενωνες μεχρι 50 κληνες σε περιοχες αμιγους κατοικιας εξυπηρετουν περισσοτερο τους κατοικους μιας περιοχης απο τα φροντηστηρια;;;

ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡ ΣΤΟ ΝΑ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΛΕΙΤΟΥΓΕΙΑ ΦΡΟΝΤΗΣΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΚΕΝΤΡΩΝ ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ ΣΕ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΑΜΙΓΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΘΑ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕΤΑΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΣΤΑ ΦΡΟΝΤΗΣΤΗΡΙΑ

Ειναι πραγματικα ασυμφορο για τους κατοικους μιας περιοχης αμιγους κατοικιας, οι οποιοι διαθετουν καταστηματα, να τα βλεπουν αδεια και εξισου αδικο για τους επαγγελματιες να μην μπορουν να στησουν την επιχειριση τους. Υπαρχουν κατηγοριες επιχειρησεων οι οποιες καθε αλλο ενοχλουν οι ρυπαινουν μια κατοικισιμη περιοχη.
Ιδιαιτερα σαν μητερα, το θεωρω απαραδεκτο να χρησιμοποιω αυτοκινητο για να παω το παιδι μου στο φροντιστηριο ενω μπορει να παει μονο του με τα ποδια. Ποιος ο λογος να μην λειτουργουν εκπαιδευτικοι χωροι στις κατοικισιμες περιοχες.

Θα πρέπει να συμπεριληφθούν και τα Φροντιστήρια Ξένων Γλωσσών και τα Φροντιστήρια καθώς, σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, εντάσσονται στην Εκπαίδευση και δε δημιουργούν περισσότερη όχληση στις περιοχές που λειτουργούν ενώ ταυτόχρονα η λειτουργία τους θα βοηθήσει στη μείωση των εσωτερικών μετακινήσεων γεγονός που παρουσιάζει σημαντικά οφέλη.

Σχετικά με το άρθρο 22 »Περιοχές Αμιγούς Κατοικίας»:

– Προτείνω ότι θα πρέπει να επιτρέπονται και τα φροντιστήρια γιατί είναι μέρος καθημερινής εκπαίδευσης όπως είναι και τα σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης τα οποία και επιτρέπονται.

– Τα φροντιστήρια δεν δημιουργούν όχληση και πρόβλημα στο κοινωνικό σύνολο.

Παράγραφος Α
Θεωρείται προβληματική η εισαγωγή στο περιεχόμενο της αμιγούς κατοικίας των κάθε είδους και μεγέθους εγκαταστάσεων περίθαλψης πρωτοβάθμιας φροντίδας. Οι εγκαταστάσεις αυτές, ιδιαίτερα σε μέγεθος, προξενούν όχληση και ανάγκες στάθμευσης και αντίκεινται στη ζητούμενη ποιότητα του αστικού περιβάλλοντος περιοχών κατοικίας. Είναι συμβατές με την κατηγορία Γενική Κατοικία.

Παράγραφος Β
Τόσο επί της αρχής όσο και επί της ουσίας η παράγραφος αυτή παρεμβαίνει στο σχεδιασμό μιας και επιβάλει μια υποχρεωτική ρύθμιση για μελλοντικό σχεδιασμό και αναθεώρηση καλώς λειτουργούντων υφισταμένων καταστάσεων.
Είναι ασαφής η έννοια «κεντρική οδός» πολεοδομικής ενότητας, η δε διάταξη ουσιαστικά κατακερματίζει την περιοχή σε μη λειτουργικά και συνεκτικά στοιχεία «αμιγούς κατοικίας».