Αρχική Περιβαλλοντική αναβάθμιση και ιδιωτική πολεοδόμησηΆρθρο 15 -Κίνητρα αναζωογόνησης των εγκαταλελειμμένων οικισμών.

Άρθρο 15 -Κίνητρα αναζωογόνησης των εγκαταλελειμμένων οικισμών.

1.Για την αναζωογόνηση των οικισμών της χώρας που θεωρούνται εγκαταλελειμμένοι καθορίζονται ειδικά κίνητρα πολεοδόμησης :
i) Στην περίπτωση που επιλέγονται μορφολογικά ειδικοί τύποι κατοικιών, η μορφή των οποίων θα προσεγγίζει την μορφή του εγκαταλελειμμένου οικισμού (σε περίπτωση που αυτός έχει την δική του ιδιαίτερη μορφή) οι οποίοι εγκρίνονται από το αρμόδιο Συμβούλιο Αρχοτεκτονικής με την πρόταση πράσινων χώρων και φυτεμένων δωμάτων επιτρέπεται η αύξηση του καθοριζόμενου συντελεστή δόμησης κατά 10% καθώς και η έκδοση έγκρισης εργασιών μικρής κλίμακας σύμφωνα με την έγκριση της πρότυπης μελέτης για την έναρξη οικοδομικών εργασιών.
ii) Σε περίπτωση όπου από την πολεοδομική μελέτη επιλέγεται αρτιότητα των οικοπέδων άνω των 1000τμ για κάθε 100 τετραγωνικά μέτρα αύξησης της αρτιότητας επιτρέπεται αντίστοιχα η αύξηση του συντελεστή δόμησης κατά 10% κατά τα ανωτέρω, iii) Μετά από απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κατόπιν γνωμοδότησης του ΚΕΣΥΠΟΘΑ επιτρέπεται ως κίνητρο η αύξηση του συντελεστή δόμησης κατά 5% κατά τα ανωτέρω εφόσον πέραν των οριζόμενων προδιαγραφών εκ της μελέτης προκύπτει:
– μείωση οδικού δικτύου και ανάγκες χωροθέτησης θέσεων στάθμευσης
– σχεδιασμός κτιρίων με βιοκλιματικά κτίρια
– οργανωμένη δόμηση με εσωτερικούς ακάλυπτους χώρους, πλακόστρωτα κ.λ.π
– χωροθέτηση οργανωμένων ποδηλατοδρόμων
– Δημιουργία μεγάλων αθλητικών χώρων κ.α
2.Σε κάθε περίπτωση ο μέσος συντελεστής δόμησης δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερος από 0,8.

Σχόλια
  • 13 Φεβρουαρίου 2014, 10:11 | ΑΜΑΛΙΑ ΚΟΥΔΟΥΝΗ

    Συμφωνώ με τα σχόλια των δύο συναδέλφων (Φραντζή και Μπεζαντέ) που τεκμηριώνουν την επιστημονική ανεπάρκεια-αστοχία των προτάσεων. Εγώ θα συμπληρώσω πως, ακριβώς για το λόγο αυτό οι διατάξεις οδηγούν σε υποβάθμιση του περιβάλλοντος (φυσικού και ανθρωπογενούς) και κατά συνέπεια εγείρουν ζητήματα συνταγματικότητας

  • 9 Φεβρουαρίου 2014, 00:19 | Μαρία Φραντζή

    Άρθρο 15: Με βάση όσα στο σχολιασμό μου του προηγούμενου άρθρου αναφέρθηκαν και λαμβάνοντας υπόψη ότι η σύγχρονη αρχιτεκτονική δημιουργία οφείλει να αναδρά με τον χώρο δημιουργώντας το αποτύπωμα της σύγχρονης αλήθειας και εξασφαλίζοντας την ιστορική του συνέχεια, άρα δεν μπορεί κανόνας η απομίμηση ή η πιστή αντιγραφή αλλά οφείλει να μορφοποιεί ερμηνεύοντας και να ερμηνεύει μορφοποιώντας,
    Προτείνεται η πλήρης αναθεώρηση του άρθρου 15 και, σε κάθε περίπτωση,
    • η κατάργηση της παρ. 1i (που επιβραβεύει την κατάργηση της άσκησης της αρχιτεκτονικής)
    • η κατάργηση της παρ. 1ii (που υποκαθιστά με αντιεπιστημονική μεθόδευση τον πολεοδομικό και αστικό σχεδιασμό)
    • η αναδιατύπωση/συμπλήρωση της 1iii ώστε η θέσπιση κινήτρων να έχει δυνητικό/δυναμικό χαρακτήρα, να μη λειτουργήσει οριζόντια αλλά, κατά περίπτωση, ανάλογα με τις εκάστοτε ιδιαιτερότητες και ανάγκες
    • η θέσπιση κινήτρου διατήρησης της αυθεντικής κατάστασης (με την έννοια που αυτή αναφέρεται στις διεθνείς συμβάσεις) όπου η πολεοδομική μελέτη την επιτάσσει.

  • 1 Φεβρουαρίου 2014, 14:41 | ΜΠΕΖΑΝΤΕ Χριστίνα

    Αρθ. 15 Πρόκειται για διατάξεις όχι μόνο κακοδιατυπωμένες, αλλά και άκρως επικίνδυνες, καθώς η πείρα θέσπισης «κινήτρων» – ιδίως του κινήτρου αύξησης του ΣΔ – για την επίτευξη στόχων όπως π.χ. η επανάχρηση της φέρουσας λιθοδομής, γέμισε τη χώρα με κτίρια εκτός τοπικής κλίμακας και μορφολογικά κακέκτυπα.

    Η σύγχρονη αντίληψη για τη συνύπαρξη νέας και προϋπάρχουσας Αρχιτεκτονικής, όπως αποτυπώνεται σε κείμενα διεθνών οργανισμών που έχει αναδεχθεί η Πολιτεία, δεν επιβάλλει τη μορφολογική «προσέγγιση» των νέων κατασκευών με τα παλαιότερα πρότυπα, αλλά επιτάσσει τη σαφή διάκριση του Νέου από το Παλαιό – πόσο μάλλον σε εκ του μηδενός δημιουργούμενους, νέους οικισμούς.

    Τα πράσινα δώματα και οι φυτεμένοι χώροι ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ σταδιακά να πάρουν θέση στη νέα δόμηση, μέσα από συνειδητή επιλογή τους ως μεθόδων ουσιαστικής εξοικονόμησης ενέργειας, η οποία είναι ήδη επαρκέστατο κίνητρο για τους ιδιοκτήτες.

    Η έννοια της «πρότυπης μελέτης», δηλαδή μιας συνταγής για επαναλαμβανόμενη εφαρμογή, είναι εντελώς ασυμβίβαστη με τη μείζονα απαίτηση για ουσιαστική Μελέτη Ενταξης κάθε νέου κτιρίου στο συγκεκριμένο χώρο και ανάγλυφο του οικοπέδου του και του ευρύτερου τοπίου.
    Η πείρα έχει επίσης δείξει, ότι σε παλαιότερους Συνεταιρισμούς, τα μέλη των οποίων μπορούσαν να επιλέξουν μεταξύ ελεύθερης μελέτης για κάθε κτίριο ή δημιουργίας «τύπων κατοικιών», επέλεξαν πάντοτε το πρώτο, αν και όχι για τον προαναφερόμενο λόγο.

    Ο όρος «Σε περίπτωση όπου από την πολεοδομική μελέτη επιλέγεται αρτιότητα των οικοπέδων άνω των 1000τμ για κάθε 100 τετραγωνικά μέτρα αύξησης της αρτιότητας επιτρέπεται αντίστοιχα η αύξηση του συντελεστή δόμησης κατά 10% κατά τα ανωτέρω» με όριο το 0,8, είναι κυριολεκτικά ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΣ.
    Οι υπό εκπόνησην «Μελέτες μορφολογικων κανόνων δόμησης και αρχιτεκτονικής, στις περιοχές εντός και εκτός οικισμών μέχρι 2.000 κατοίκων» έχουν ήδη καταγράψει σε όλη τη χώρα το ΒΙΑΣΜΟ ΤΟΣΟ ΤΟΥ ΟΙΚΙΣΤΙΚΟΥ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΟΥ ΓΥΡΩ ΦΥΣΙΚΟΥ ΤΟΠΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ Σ.Δ. 0,8, όπως μπορεί να βεβαιώσει η Δ/ση Πολεοδομικού Σχεδιασμού του ΥΠΕΚΑ.

    ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ Η ΠΛΗΡΗΣ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΑΡΘ.15

Σχόλια