Άρθρο 02 – Ειδικές εκτάσεις περιβαλλοντικής αναβάθμισης και ιδιωτικής πολεοδόμησης.

1/ Η αποδιδόμενη στο Δημόσιο έκταση για την σύσταση Ζώνης Περιβαλλοντικής Προστασίας να μπορεί να υπερβεί το 50% , στοιχειοθετούμενη από σχετικές Μελέτες Βιοποικιλότητας και Περιβαλλοντικής Αξιολόγησης ξεχωριστά για καθεμιά από αυτές. Οι Μελέτες θα εκπονούνται μετά από Κλειστό Διαγωνισμό μεταξύ Επιστημονικών Φορέων και Ιδρυμάτων (συμπεριλαμβανόμενων των Α.Ε.Ι. της Ελλάδας και όμορων χωρών με ομοιότητα- γειτνίαση ως προς το Περιβαλλοντικό Πρότυπο της Μεσογειακής και Νοτιοανατολικής Ευρωπαϊκής περιοχής, καθώς και Μελετητικών τμημάτων Περιβαλλοντικών Μ.Κ.Ο. με ανάλογη επιστημονική πληρότητα και πιστοποίηση) που θα συγκροτηθούν εξ΄αρχής σε σχετικό Μητρώο – με αρχική Πρόσκληση από το Υ.ΠΕ.Κ.Α. , ανοικτή και σε μελλοντικές προσθήκες.
2/ Η διαιρετότητα της έκτασης που τελικά θα αποδοθεί στην Ιδιωτική Πολεοδόμηση να κρίνεται και να συμπίπτει με τα κατά τόπους ήδη καθοριζόμενα ως Όρια Ελάχιστης Αρτιότητας καθώς και τις νεώτερες αποφάσεις του Σ.τ.Ε. και του Αρείου Πάγου σχετικά με τις ελάχιστες Επιτρεπόμενες Εκτάσεις ανάλογα και με τις υποδεχόμενες χρήσεις. Τα 10 στρέμματα δεν φαίνονται ικανά να αποτελέσουν «οριζόντιο» κανόνα.
3/ Στην 3μελή επιτροπή Διαπίστωσης της πραγματοποίησης των εργασιών Περιβαλλοντικής Αναβάθμισης να προστεθούν : 1 Γεωπόνος – ο προϊστάμενος της Τοπικής Δασικής υπηρεσίας ή του Γραφείου Γεωργικής Ανάπτυξης του οικείου Ο.Τ.Α. (στα όρια του οποίου και την αρμοδιότητα εμπίπτει η σχετική περιοχή) και 1- 2 εκπρόσωποι Περιβαλλοντικών Μ.Κ.Ο και Φορέων Περιβαλλοντικής Διαχείρισης που ήδη έχουν αναπτυχθεί στην ευρύτερη περιοχή από προηγούμενα.
4/ Το ποσοστό της έκτασης που θα αποδοθεί στον αρμόδιο και πλέον γειτνιάζοντα Ο.Τ.Α. (με προοπτική επιμερισμού σε περίπτωση περισσότερων του ενός αν κάτι τέτοιο συμβαίνει) να ανέλθει σε 20 – 25 %. Από αυτό το 20% να οφείλει να διαμορφωθεί σε Ελεύθερους Χώρους Πρασίνου και Δημόσιας Αναψυχής και το 5% να διατεθεί σε κτιριακές και άλλες εγκαταστάσεις για τις Υποδομές Εξυπηρέτησης και Κοινωφελών Δικτύων του οικισμού (αντλιοστάσια – δεξαμενές ύδρευσης και λυμάτων – υποσταθμοί – αποθήκες και τεχνικά συνεργεία κ.αλ.)
5/ Σε συνδυασμό με την Πρόταση-1, τελικά να μπορεί να αποδοθεί στην Ιδιωτική Πολεοδόμηση έκταση όχι μικρότερη από το 25 %, με Συντελεστές Δόμησης που να μην υπερβαίνουν το 0,60 – για κατοικίες έως 0,80- για λοιπές χρήσεις (εμπορικές – τουριστικές), από το υπόλοιπο δε να υπάρχει δεσμευτική υποχρέωση από τον ιδιοκτήτη να φυτεύσει / διαμορφώσει φυσικά το 50% της αδόμητης έκτασης του.

Τι γίνεται σε περίπτωση που η δασική έκταση είναι μεγαλύτερη από αυτή που δίνεται προς προστασία; Καταργούμε το υπόλοιπο δάσος; Υπάρχει πρόβλεψη για δάσωση άλλης περιοχής, ισοδύναμα;

Αρθ. 2 Από τη συνδιασμένη εφαρμογή των προβλέψεων της παρ.1 «…Σε αυτή την περίπτωση μέχρι ποσοστού 50% των απαιτούμενων κοινωφελών και κοινοχρήστων χώρων κατά τις διατάξεις του παρόντος Κεφαλαίου δύναται να χωροθετούνται εντός της αποδιδόμενης στο Ελληνικό Δημόσιο έκτασης μόνον στις περιπτώσεις που οι προτεινόμενες χρήσεις δεν απαγορεύονται από τις ειδικότερες διατάξεις προστασίας που ισχύουν για την έκταση.»
και της παρ.2 Σε περίπτωση που τμήμα της συνολικής υπό ρύθμιση έκτασης εμπίπτει σε προστατευόμενη από τις κείμενες διατάξεις περιοχή (δάσος, δασική ή αναδασωτέα έκταση, αρχαιολογικός χώρος) ή αποτελεί τμήμα γης υψηλής παραγωγικότητας η διαδικασία ρύθμισης επιτρέπεται μόνον υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις: 2i «….Μέσω της διαδικασίας της Τράπεζας Γης του κεφαλαίου Β του Ν.4178/2013 ποσοστό τουλάχιστον 50% της υπό προστασία ιδιωτικής έκτασης αποδίδεται στο Ελληνικό Δημόσιο…….Το ποσοστό αυτό συνυπολογίζεται σε κάθε περίπτωση για την εφαρμογή της παρ.1 του παρόντος άρθρου»
ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ότι τα μισά από τα κοινόχρηστα και κοινωφελή που κανονικά απαιτούνται για την εξυπηρέτηση των μελλοντικών κατοίκων της τελικώς πολεοδομούμενης έκτασης θα θεωρείται ότι έχουν εξασφαλιστεί στα παραχωρημένα προς το Δημόσιο τμήματα δάσους ή δασικής έκτασης ή αρχαιολογικού χώρου. Αυτό είναι καταφανώς άτοπο, διότι οι ειδικά προστατευόμενες εκτάσεις ΔΕΝ μπορούν και δεν επιτρέπεται να παραλαμβάνουν χρήσεις κοινοχρήστων/κοινωφελών του οικισμού – πέραν ίσως της συμπλήρωσης του αναγκαίου γι αυτόν πρασίνου.
ΑΝΤΙΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ η αναδιατύπωση της παρ. 2i ως εξής: «….Μέσω της διαδικασίας της Τράπεζας Γης του κεφαλαίου Β του Ν.4178/2013 ποσοστό τουλάχιστον 50% της υπό προστασία ιδιωτικής έκτασης αποδίδεται στο Ελληνικό Δημόσιο…….Τμήμα της αποδιδόμενης έκτασης έως το 1/5 αυτής συνυπολογίζεται σε κάθε περίπτωση για την εφαρμογή της παρ.1 του παρόντος άρθρου»

Στην παράγραφο 2 του άρθρου 2, έχω να παρατηρήσω όσον αφορά τα δάση , τις δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις και τους αρχαιολογικούς χώρους, τα εξής: α)Οι χαρακτηρισμοί αυτοί, από μόνοι τους ,θέτουν τις εκτάσεις, σε απόλυτο καθεστώς προστασίας με βάση το ισχύον Σύνταγμα και περιορίζουν την άσκηση δικαιώματος ιδιοκτησίας στους ιδιώτες δασών , δασικών και αναδασωτέων εκτάσεων, χάριν δημοσίου συμφέροντος με βάση το άρθρο 17 και 117 του ισχύοντος Συντ/τος. Συνεπώς , όσο διαρκεί αυτός ο χαρακτηρισμός, συμπεριλαμβανομένου και αυτού, του του αρχαιολογικού χώρου, ο ιδιώτης δεν δύναται να αναπτύξει πρωτοβουλία για μεταβολή προορισμού σε τέτοιας φύσεως εδάφη. Η ορολογία επίσης που χρησιμοποιείται, για υποβολή διαχειριστικού σχεδίου προστασίας, συντήρησης και διαχείρισης, είναι εσφαλμένη όσον αφορά τις αναδασωτέες εκτάσεις, διότι το πλαίσιο προστασίας το καθορίζει ο κατ’ επιταγή του άρθρου 24 του Συντ/ τος εκδοθείς νόμος, θέτοντας ρήτρες απόλυτης προστασίας μέχρι την πλήρη αποκατάσταση του θιγέντος δασικού περιβάλλοντος. Εσφαλμένη επίσης είναι η εκτίμηση που κάνει ο συντάκτης του σχεδίου, ότι μπορεί να αντιμετωπίζει αποσπασματικά τις ιδιωτικές δασικές εκτάσεις, σε σχέση με τα λοιπά δασικά οικοσυστήματα. Το μόνο που θα μπορούσε να εξετασθεί νόμιμα και Συνταγματικά στις περιπτώσεις αυτές (ιδιωτικές εκτάσεις), είναι να χωροθετούνται τα δάση , οι δασικές αναδασωτέες εκτάσεις ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥΣ, ως εντός σχεδίου χώροι πρασίνου, ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΤΟ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΜΕΝΑ, ΔΙΟΤΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΜΑΚΡΑΝ ΑΛΛΩΝ ΔΑΣΙΚΩΝ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ,ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΛΛΕΣ ΕΚΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΚΑΙ Η ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΛΕΤΗΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΤΣΙ ΘΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΘΟΥΝ ΠΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ. Εσφαλμένη επίσης είναι και η διατύπωση, ότι περιέρχεται η προστασία στον οικείο ΟΤΑ, που δύναται να την αναθέσει και στην Δασική Υπηρεσία, όταν εκ του νόμου την προστασία των ιδιωτικών και δημοσίων εκτάσεων την έχει ήδη η δασική υπηρεσία.

Άστοχος ο τίτλος, καθώς δε νοούνται»ειδικές» εκτάσεις.Ενδεχομένως «ειδικές περιπτώσεις» εκτάσεων εντός περιοχών των δύο ισχυόντων Ρ.Σ και των 5 εκπονούμενων Ρ.Σ. Δεν υπάρχει σαφήνεια στις επιδιώξεις των διατάξεων του άρθρου αυτού. Δεν αποτυπώνεται το αυτονόητο, ότι δηλ. η «περιβαλλοντική αναβάθμιση και ιδιωτική πολεοδόμηση» πρέπει να εναρμονίζεται με τις κατευθύνσεις του αντίστοιχου Ρ.Σ. Η παραπομπή στην παράλληλη εφαρμογή των διατάξεων της «Τράπεζας Γης» του Ν.4178/2013, ενισχύει την αοριστία και τη μη δυνατότητα εφαρμογής του άρθρου, καθώς οι διατάξεις του παραπάνω νόμου δεν έχουν συμπληρωθεί με άλλο νόμο ή Π.Δ? Ασαφές επίσης είναι αν τα ποσοστά κοινοχρήστων και κοινωφελών είναι στην πολεοδομούμενη έκταση, οπότε θα ανήκουν στο δήμο και όχι στο δημόσιο (αυτό έχει ρυθμιστεί με άλλους νόμους τόσο πολεοδομικούς όσο και της οργάνωσης της τοπικής αυτοδιοίκησης – Καλλικράτης) και δεν είναι σκόπιμο να δημιουργούνται ασάφειες σε θέματα που είναι παγίως ρυθμισμένα. Γιατί οι περιπτώσεις αυτές πρέπει να αφορούν εκτάσεις τουλάχιστον 250 στρ. και όχι εκτάσεις στα μεγέθη που προβλέπονται στο επόμενο άρθρο 3? Δεν προκύπτει αιτιολόγηση για το συγκεκριμένο μέγεθος.Το 10% που αποδίδεται στο δήμο στην προτελευταία περίπτωση του άρθρου αφορά μη πολεοδομούμενη έκταση? Επίσης σχετικά με το ενιαίο ή όχι του παραχωρούμενου 50% δεν είναι ορθό το «επιβάλλεται» αλλά το «δύναται» ή «μπορεί». Και το ελάχιστο των 10 στρ. πως αιτιολογείται? δηλ. μια έκταση 250 στρ. που έχει π.χ ενιαία 100 στρ. δάσος και έναν αρχ/κό χώρο 6 στρ. τι θα τον κάνει τον αρχ/κό χώρο? θα τον μετρήσει για να υπαχθεί στις διατάξεις του νόμου ή δεν μπορεί να υπαχθεί?Τέλος πως, με τι είδους διοικητική πράξη, καθορίζονται οι «ειδικές» αυτές περιπτώσεις , όπως αναφέρω και στο άρθρο 1. Πρέπει να σημειώσω ότι δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί ότι αυτή η πράξη είναι η βεβαίωση του άρθρου 24 του Ν.2508/1997.

Τα τελευταία 50 χρόνια είμαι μέλος του οικοδομικού συνεταιρισμού του ΟΤΕ μέσω του πατέρα μου. Δεν γνωρίζω για να σχολιάσω το άρθρο όμως παρακαλώ κάντε κάτι να δοθούν επιτέλους αυτά τα οικόπεδα στον συνεταιρισμό έστω για τα εγγόνια μας!!!!!!!!!!!!! Περιμένουμε να γίνει κάτι 50 έτη!!!!!!!!!!!

αρθ.2 Το νομοσχέδιο δεν βλέπει την πιο απλή λύση για τους συν/σμούς.Δηλαδή 1)Ότι το δημόσιο μπορεί να αποκομίσει νέες δασωμένες και αναδασωμένες εκτάσεις παίρνοντας το 50% της έκτασης του συν/σμού, επιτρέποντάς του όμως να οικοδομήσει εκεί ακριβώς που βρίσκεται με χαμηλότερο συντελεστή δόμησης και ειδικούς περιβαλλοντικούς όρους.
2)Ότι η τοπική αυτοδιοίκηση μπορεί να αποκτήσει νέους χώρους πρασίνου παίρνοντας το 10% της έκτασης του συν/σμού και εντάσσοντάς τον στο σχέδιό της.
Επιπλέον
Ποια πρωτογενής παραγωγή θα αναπτυχθεί στην ζώνη αμιγούς κατοικίας;
Γιατί ο συν/σμός να θέλει να ψάξει να βρει άλλη έκταση εκτός της περιφέρειας που επέλεξε, ακριβοπλήρωσε και έχει την έδρα λειτουργίας του, να μπει σε κλήρωση μαζί με άλλους συν/σμούς και εκεί που αγόρασε στην Εκάλη να βρεθεί δίπλα σε έναν εγκαταλελειμμένο οικισμό;
Επίσης
Δεν υπάρχει ξεχωριστή πρόβλεψη για τους συν/σμούς που αγόρασαν πριν το 1975
Δεν υπάρχει πρόβλεψη για τους συν/σμούς που 20 χρόνια μετά την αγορά ξαφνικά είδαν την έκτασή τους να ονομάζεται ζώνη Α και να απαγορεύεται η πολεοδόμηση σε αυτήν.
Δεν υπάρχει πρόβλεψη για συν/σμους που εφάπτονται με δύο ακμαίους οικισμούς, αλλά για όποιες σκοπιμότητες αυτοί παραμένουν εκτός σχεδίου.
Μήπως είναι καλύτερα όλοι οι συν/σμοί μαζί να ζητήσουμε απαλλοτρίωση και να σταματήσει η ταλαιπωρία και η επέμβαση στην περιουσία των 450.000 μελών των συν/σμών;
Βασιλική Ι. Σαλιβέρου
Πρόεδρος Παραθεριστικού Οικοδομικού Συν/σμού Νέων Μακεδόνων ΣΥΝΠΕ

Είμαστε κάτοικοι οικισμού ΚΡΙΘΑΡΙΑΣ Δ.Ε. Νέας Αγχιάλου του Δήμου Βόλου και πιστεύουμε να σας ευαισθητοποιήσουμε ώστε να λάβετε υπόψη σας τις προτάσεις μας και συγκεκριμένα να διορθωθούν οι ασάφειες και τα λάθη, που εντοπίσαμε στους χάρτες των μελετών.
Θα θέλαμε, προς γνώση σας να επισημάνουμε τα εξείς:
Στον υπό έγκριση χάρτη του Ρυθμιστικού σχεδίου του Δήμου Βόλου, ο νόμιμα υφιστάμενος παραλιακός οικισμός της Κριθαριάς, αποτυπώνεται μόνο σε βάθος 100 μέτρων από την παραλία (για οικιστική χρήση Α΄ και Β΄ κατοικίας, ενώ το υπόλοιπο τμήμα του (πυκνοδομημένο άλλωστε ) φαίνεται ως γεωργική γη πρώτης προτεραιότητας αντί για οικιστική χρήση Α΄και Β΄ κατοικίας) ενώ στην πραγματικότητα ο οικισμός Κριθαριάς εκτείνεται σε βάθος 450-500 μέτρων από τη θάλασσα, όπως φαίνεται στο Ρυμοτομικό σχέδιο μελέτης πολεοδόμησης Κριθαριάς, σχέδιο που έχει εγκριθεί από το ΚΕ.ΣΥ.ΠΟ.Θ.Α με την υπ΄αριθμόν 86 γνωμοδότησή του, όπως αποτυπώνονταν με την έγκρισή του (ΦΕΚ 852/Δ/1986) από το Νομάρχη Μαγνησίας και όπως φαίνεται στο Γ.Π.Σ. Α΄ Φάση Νέας Αγχιάλου. Ο ως άνω χάρτης (Ρυθμιστικό Σχέδιο Βόλου) επιμέναμε ότι θα πρέπει να διορθωθεί και να εμφαίνεται όλος ο οικισμός της Κριθαριάς, όπως προαναφέραμε.
Επίσης για το λόγω ότι τo Γ.Π.Σ. A΄Φάση Νέας Αγχιάλου εναρμονίζεται ή θα εναρμονιστεί στο Γ.Π.Σ. του Νέου Καλλικρατικού Δήμου Βόλου θα πρέπει όλος ο οικισμός Κριθαριάς, (σε βάθος 450-500 μέτρα) να φαίνεται για οικιστική χρήση Α΄ και Β΄ Κατοικίας και όχι για γεωργική γη πρώτης προτεραιότητας. Ήμασταν και θέλουμε να παραμείνουμε εντός ορίων οικισμού και εντός σχεδίου δόμησης.
Ακόμη, στον οικισμό της Κριθαριάς, η οδός «Μαργαρίτας» αποτυπώνεται στον χάρτη του Γ.Π.Σ. Α΄ Φάση Νέας Αγχιάλου ως μη υφιστάμενη (μη διανοιγμένη) στο ύψος της Βόρεια της οδού Λεβάντας και ανάμεσα στα Ο.Τ. 46 και 47, ενώ στην πραγματικότητα είναι διανοιγμένη (όλη η οδός Μαργαρίτας πλάτους 5 μέτρων ανατολικά του οικοδομικού μας τετραγώνου) μέχρι και το ύψος της ανωνύμου οδού που διέρχεται νότια των Ο.Τ. 43 και 44 και που υπήρχε ανέκαθεν και υπό συστάσεως του οικισμού Κριθαριάς. Επιμείναμε να γίνει και αυτή η μικρή διόρθωση καταθέτοντας πρόταση σε όλους τους φορείς, συνοδευόμενη εκτός των άλλων και από τοπογραφικό διάγραμμα με τεχνική έκθεση τοπογράφου μηχανικού (η ίδια μας πρόταση αφορούσε και το ρυμοτομικό σχέδιο μελέτης -πολεοδόμησης Κριθαριάς). Από την στιγμή που αυτός ο δρόμος πλάτους5 μέτρων φαίνεται στα συμβόλαια, είναι δρόμος με τον οποίο αγορασθήκανε οι ιδιοκτησίες μας και με βάση αυτόν τον δρόμο χτιστήκανε τα σπίτια μας με οικοδομικές άδειες και με άδειες περιτοίχισης και από την στιγμή που υπάρχει διαμορφωμένη κατάσταση χρόνια τώρα επιμένουμε ότι αυτός ο δρόμος δεν πρέπει να καταργηθεί ή να διαπλατυνθεί αλλά να παραμείνει μονόδρομος γιατί είναι δρόμος πλάτους 5 μέτρων, προσβάσιμος και εξυπηρετεί πλήρως τις ανάγκες της περιοχής.
Επίσης, όσον αφορά το αστικό και το περιαστικό πράσινο σε καμία περίπτωση να μην γίνει όπου υπάρχουν σπίτια και αυλές σπιτιών με οικοδομικές άδειες και άδειες περιτοίχισης παρά μόνο σε άφραχτα και εγκαταλειμμένα.
Στις παραπάνω προτάσεις μας απάντηση δεν πήραμε, τα λάθη δεν διορθώθηκαν, η Α΄ Φάση του Γ.Π.Σ. Νέας Αγχιάλου εγκρίθηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο Βόλου, η Β1 φάση του Γ.Π.Σ. Βόλου εγκρίθηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο Βόλου και ρωτάμε και μέσω της διαβούλευσης σας: Πότε και με τίνος πρωτοβουλία και αρμοδιότητα θα γίνουν οι παραπάνω διορθώσεις; Χρειάζεται τόλμη και παρρησία και μπορείτε όπως καλώς βοηθάτε την Αγία Παρασκευή Δήμου Βόλου έτσι να βοηθήσετε και εμάς. Συνεχίζουμε τον αγώνα μας μέχρι να διορθωθούν τα λάθη και να δικαιωθούμε.

Ευχαριστούμε για την φιλοξενία

Με τιμή,
Οι θιγόμενοι κάτοικοι Κριθαριάς

1. Η απαίτηση ότι ποσοστό 50% (ή οποιοδήποτε άλλο ποσοστό) της εκτάσεως αποδίδεται στο Δημόσιο χωρίς αποζημίωση, καθιστά το Σχέδιο Νόμου ανεφάρμοστο (αν όχι παράνομο/αντισυνταγματικό) διότι καθιστά τα επί μέρους οικόπεδα (μερίδες) των μελών της πλειονότητας των Συνεταιρισμών «Μη Άρτια» και ως εκ τούτου άχρηστα.
2. Το 10% υπέρ των Δήμων, περιλαμβάνεται ήδη στις υφιστάμενες πολεοδομικές διατάξεις που διέπουν την σύνταξη των Πολεοδομικών Σχεδίων. Εκτός εάν πρόκειται για «πρόσθετο» 10%….
3. Ποίος είναι ο αρμόδιος φορέας για τα «Ρυθμιστικά Σχέδια» και ποίο το χρονοδιάγραμμα για την σύνταξή τους?

Επειδή είναι πολύ απίθανο κάποιος επενδυτής να δεχτεί την αβεβαιότητα της χρήσης από τον ΟΤΑ ή το κράτος δίπλα στην επένδυσή του, θα πρότεινα να υπάρξει η προσθήκ στο τέλος της 1ης παραγράφου:
« Εναλλακτικά, εξαιρουμένων περιπτώσεων που αφορούν δασικές εκτάσεις, κατ’επιλογή του αιτούμενου για ιδιωτική πολεοδόμηση η εισφορά δύναται να γίνει εν μέρει ή καθ’όλον σε χρήμα.»

Σε συνέχεια των σχολίων 5,7 και 9 επισημαίνεται η δασική ή αναδασωτέα έκταση που λογικά θα είναι τμήμα της έκτασης του Οικοδομικού Συνεταιρισμού και που θα ανταλλαγεί με αντίστοιχη άλλη οικοδομούμενη με όρους, του δημοσίου ή ιδιωτών, και των ποσοστών αυτής 50% προς το Δημόσιο και 10% προς τους ΟΤΑ, που αναφέρονται στο εν λόγω ΑΡΘΡΟ 2, θα είναι επιπρόσθετη ή θα συμψηφίζεται με τους υποχρεωτικά ήδη παραχωρούμενους, χωρίς αποζημίωση,προς τους ΟΤΑ κοινόχρηστους και κοινωφελείς χώρους σε ποσοστό 30-40% που προβλέπονται από την πολεοδομική μελέτη σύμφωνα με το ΑΡΘΡΟ 18, παρ.2α, του ΠΔ 93/87 που είναι εν ισχύει Επίσης επισημαίνεται ότι το ποσοστό της παραχωρούμενης υποχρεωτικά επιπρόσθετης οικοδομήσιμης σε ποσοστό 5% επί της συνολικής οικοδομήσιμης επιφάνειας της έκτασης του Οικοδομικού Συνεταιρισμού προς τους ΟΤΑ, που αναφέρεται επίσης στο ΑΡΘΡΟ 18, παρ.2β, του ΠΔ 93/87 που είναι εν ισχύει, έχει κριθεί αντισυνταγματικό με την απόφαση 2029/92 του ΣτΕ και ως εκ τούτου θα πρέπει να διευκρινιστεί τι αφορά το 10% προς τους ΟΤΑ, που αναφέρεται στο εν λόγω ΑΡΘΡΟ 2 και εάν θα πρέπει να καταργηθεί.

Το άρθρο αυτό αφορά εφαρμογή μεγάλων παρεμβάσεων μεγέθους 250 στρ. και άνω στα μεγάλα αστικά κέντρα και μητροπολιτικές περιοχές. Μόνο στην Αττική εκκρεμούν περί τους 220 Οικοδομικοί Συνεταιρισμοί διαφόρων μεγεθών εκτάσεων και προβλημάτων θεσμικής φύσεως.
Παράγραφος 1
Δεν διευκρινίζεται αν «η περιοχή περιβαλλοντικής αναβάθμισης και ιδιωτικής πολεοδόμησης» οργανώνεται και πολεοδομείται σύμφωνα με τις κατευθύνσεις του ΡΣ στο οποίον εντάσσεται. Απαραίτητο να γίνει η σχετική συμπλήρωση.
Το άρθρο 32 του Ν.4178/2013 προβλέπεται έκδοση Π.Δ ή Νόμου σχετικού με τα της διαχείρισης, εποπτείας, υλοποίησης της «Τράπεζας Γης». Η πρόβλεψη αυτή δεν έχει υλοποιηθεί. Προωθείται όμως το παρόν ΣΝ που εδώ (άρθρο 2, παρ.1) προβλέπει ΚΥΑ για τα της διαχείρισης της «περιοχής Περιβαλλοντικής…» που αποδίδεται στο δημόσιο μέσω της Τράπεζας Γης. Θα ήταν σκόπιμο να διευκρινίσει το ΥΠΕΚΑ πώς διασυνδέονται οι διατάξεις, τί προηγείται, τί έπεται. Πώς τελικά θα εφαρμοστεί το όλον σύστημα.
Παράγραφος 2, εδάφιο i)
Δεν είναι κατανοητός ο προορισμός του υπολοίπου 50% «της υπό προστασία ιδιωτικής έκτασης» που απομένει μετά την απόδοση στο Ελληνικό Δημόσιο (π.χ. πολεοδομείται προστατευόμενη περιοχή ;). Ασάφεια και ερωτηματικά δημιουργεί η πρόταση βάσει της οποίας η αποδιδόμενη στο δημόσιο έκταση «τίθεται στην αρμοδιότητα και τη διαχείριση των αρμοδίων υπηρεσιών ως προστατευόμενη περιοχή κατά τις κείμενες διατάξεις» Ποιές είναι οι «αρμόδιες υπηρεσίες»; Οι κείμενες διατάξεις περί προστατευόμενων περιοχών ποικίλουν ανάλογα με το αντικείμενο προστασίας και το βαθμό προστασίας. Τί ακριβώς εννοεί και τί επιδιώκει ο νομοθέτης;

Παράγραφος 2, εδάφιο i)
Η διάσπαση δασικών οικοτόπων σε τμήματα (10) στρεμμάτων είναι προβληματική και ουσιαστικά μετατρέπει το δάσος σε διάσπαρτες συστάδες αστικού άλσους που ουσιαστικά λειτουργεί ως κοινόχρηστος χώρος πρασίνου εντός σχεδίου.
Σε κάθε περίπτωση δε μπορεί να συνυπολογιστεί στη «λογιστική» της απόδοσης στο Ελληνικό Δημόσιο.
Παράγραφος 2, εδάφια iii) και iv)
Δημοτικοί χώροι πρασίνου και αναψυχής δε μπορεί να εντάσσονται ταυτόχρονα και στην κατηγορία προστατευόμενων περιοχών. Ως χώρος πρασίνου ανήκει στην πολεοδομική ενότητα μέσω του ρυμοτομικού σχεδίου.

Η τράπεζα γής η οποία θα συσταθεί και θα οργανωθεί, θα ανταλλάξει το 50% της ιδιοκτησίας στο δάσος με άλλη γη ίσης αξίας ;Το 2001 το ΣτΕ έκρινε ότι «παρέχοντας τη δυνατότητα απαλλοτρίωσης ή ανταλλαγής δασικής έκτασης που δεν μπορεί να μετατραπεί σε οικιστική ζώνη, αρ..50 παρ.3 ν.998/79 προυποθέτει ότι η οικιστική ανάπτυξη δασικής έκτασης είναι κατ΄αρχήν νόμιμη, γεγονός που αντιβαίνει το αρ.24 του Συντάγματος 1975».