1. Κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που είναι δικαιούχος σημείου υδροληψίας και κάνει χρήση ύδατος υποχρεούται να τηρεί τις ακόλουθες απαιτήσεις:
α) Να διατηρεί τις εγκαταστάσεις χρήσης νερού σε κατάσταση τέτοια, ώστε να προλαμβάνεται ή αποφεύγεται κάθε απώλεια νερού και να επιδιορθώνει αμέσως κάθε βλάβη, ιδιαίτερα όταν αυτή επιφέρει απώλειες νερού.
β) Να συμμορφώνεται με την ισχύουσα νομοθεσία που αφορά στην προστασία και διαχείριση των υδάτων.
γ) Να προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες για την εξασφάλιση άλλων τυχόν εγκρίσεων που απαιτούνται από την κείμενη νομοθεσία για την εγκατάσταση και λειτουργία του συνολικού έργου.
δ) Να παρέχει οποιαδήποτε διευκόλυνση στα αρμόδια όργανα για τον έλεγχο της απολήψιμης ποσότητας και της ποιότητας του νερού, καθώς και των τεχνικών χαρακτηριστικών του σημείου υδροληψίας.
ε) Να τοποθετήσει μη μηδενιζόμενο καταγραφικό μετρητή/ μη μηδενιζόμενο υδρόμετρο για τον έλεγχο της χρησιμοποιούμενης ποσότητας νερού.
2. Κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που δεν κάνει χρήση σημείου υδροληψίας, είτε διότι αυτό είναι ανενεργό είτε διότι δεν του έχει χορηγηθεί άδεια χρήσης ύδατος, υποχρεούται με δαπάνες του να προβεί σε σφράγιση ή καταστροφή αυτού σύμφωνα με τις υποδείξεις της αρμόδιας Διεύθυνσης Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης.
3. Η χορήγηση των αδειών χρήσης νερού ή/και εκτέλεσης έργου αξιοποίησης υδατικών πόρων:
α) Δεν αναιρεί την ατομική ευθύνη του χρήστη σε περίπτωση συλλογικού αρδευτικού δικτύου.
β) Δεν απαλλάσσει τον δικαιούχο της χρήσης από την υποχρέωση να εφοδιάζεται με άδεια ή έγκριση ή τήρηση όρων και περιορισμών άλλης Αρχής, αν από υφιστάμενες διατάξεις προκύπτει σχετική υποχρέωση, ούτε υποκαθιστά τυχόν άλλες απαιτούμενες εγκρίσεις.
γ) Δεν υποκαθιστά ούτε αναιρεί κανονιστικές διατάξεις σχετικά με τη χορήγηση αδειών ίδρυσης και λειτουργίας έργων και δραστηριοτήτων και τις χρήσεις γης, ούτε νομιμοποιεί τη χρήση του χώρου από πολεοδομική άποψη.
δ) Δεν συνιστά εμπράγματο ή ενοχικό δικαίωμα επί ακινήτων, δεν θίγει εμπράγματα δικαιώματα του δημοσίου ή τρίτων και δεν αποτελεί στοιχείο απόδειξης ιδιωτικών εμπράγματων δικαιωμάτων.
ε) Αφορά αποκλειστικά και μόνο τη συγκεκριμένη χρήση ή/και το έργο για το οποίο εκδίδεται και στο δικαιούχο αυτής της χρήσης/έργου, σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 3 της παρούσας.
Παράγραφος (2) Να υπάρξει πρόβλεψη για τη δαπάνη σφράγισης – καταστροφής των ιδιωτικών γεωτρήσεων σε περίπτωση υλοποίησης συλλογικού έργου να αξιολογηθεί η δυνατότητα το κόστος αυτό να συμπεριλαμβάνεται στο συνολικό προϋπολογισμό του έργου.
Παρ 1 (ε):
Να διευκρινιστεί που τοποθετείται ο υδρομετρητής στις περιπτώσεις όπου υπάρχουν δεξαμενές και μπορεί να συγκεντρώνεται νερό περισσότερο της μίας υδροληψίας. Στις υδροληψίες ή στη δεξαμενή?
π.χ. για τις υδρευτικές υδροληψίες κυρίως των Δήμων, οι οποίες πολλές φορές είναι πολλές μικρές πηγές (0,5-2 κυβικά/ώρα) και το νερό τους συγκεντρώνεται στην ίδια δεξαμενή, οι υδρομετρητές που τοποθετούνται?
Θα βοηθούσε πάρα πολύ στην ταχύτερη διεκπεραίωση των αιτημάτων!
Κάτι απλό. Στα πηγάδια, πώς μπορεί να εφαρμοστεί το υδρόμετρο; Οι περισσότεροι δικαιούχοι έχουν έτοιμη εναλλακτική λύση.
Άρθρο 10 § 2
Η ύπαρξη υφιστάμενης εφεδρικής υδροληψίας συμπληρωματικά της υφιστάμενης κύριας, είναι μια πραγματικότητα που συναντάται σήμερα σε πολλές κτηνοτροφικές μονάδες. Πιο συγκεκριμένα σε πολλές περιπτώσεις, κτηνοτροφικές μονάδες που βρίσκονται απομακρυσμένες από τον πλησιέστερο οικισμό, σε δύσβατες περιοχές, καθώς επίσης και μονάδες με μεγάλο αριθμό ζωικού πληθυσμού, διαθέτουν υφιστάμενη εφεδρική υδροληψία (γεώτρηση ή φρέαρ), συμπληρωματικά της υφιστάμενης κύριας. Επίσης σε πολλές μονάδες που η υφιστάμενη παλαιά υδροληψία (συνήθως φρέαρ) έπαψε κάποια στιγμή να μπορεί να καλύψει πλήρως τις ανάγκες τους, είτε λόγω ελάττωσης των υπογείων υδάτων, είτε λόγω επέκτασης των μονάδων αυτών, ανωρήχθηκε νέα υδροληψία (κυρίως γεώτρηση) και η παλαιά παρέμεινε ανενεργή, ως εφεδρική.
Σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία όμως, απαγορεύεται ανεξαρτήτως περιοχής, μεγέθους μονάδας (αριθμού ζωικού πληθυσμού) και ανεξαρτήτως παλαιότητας, η ύπαρξη υφιστάμενης εφεδρικής υδροληψίας. Αποτέλεσμα αυτού είναι να μη μπορεί να αδειοδοτηθεί ούτε η κύρια υδροληψία τέτοιων μονάδων, χωρίς την καταστροφή της εφεδρικής. Επισημαίνεται ότι η ύπαρξη εφεδρικής υδροληψίας δε συνεπάγεται με αύξηση της κατανάλωσης. Οι ανάγκες μιας μονάδας είναι συγκεκριμένες, οπότε είναι το ίδιο να απαντλούνται 100.000 m3/ έτος από μία γεώτρηση με το να απαντλούνται 90.000 m3/ έτος από την κύρια και 10.000 m3/ έτος από την εφεδρική.
Κατόπιν των ανωτέρω θεωρώ σκόπιμο να επιτραπεί πλέον, μέσω της παρούσας ΚΥΑ η διατήρηση υφιστάμενης εφεδρικής υδροληψίας παράλληλα με την κύρια, προς αντιμετώπιση πιθανής βλάβης της κύριας, χωρίς μεγάλες απώλειες ζωικού πληθυσμού, οι οποίες συνεπάγονται τεράστιο οικονομικό κόστος.
Για τις τυχόν άλλες εγκρίσεις που αναφέρεται στην παρ.1γ θεωρούμε ότι θα πρέπει για αντλητικές εγκαταστάσεις και κτίσματα και ανόρυξη γεώτρησης να αναφερθεί ρητά ότι απαιτείται και έγκριση εργασιών μικρής κλίμακας σύμφωνα με τις παρ. (2γ και 2δ) του αρ.(4) του Ν.4067/12 (ΦΕΚ 79 Α΄) «Νέος Οικοδομικός Κανονισμός» και να αποσαφηνιστεί στην άδεια εγκατάστασης ότι δεν επιτρέπονται εργασίες χωρίς τον εφοδιασμό με έγκριση εργασιών μικρής κλίμακας, απαραίτητο δικαιολογητικό για τη χορήγηση άδειας χρήσης.
Άρθρο 10. Παρ. 1. ε) Να τοποθετήσει μη μηδενιζόμενο καταγραφικό μετρητή/μη μηδενιζόμενο υδρόμετρο για τον έλεγχο της χρησιμοποιούμενης ποσότητας νερού.
Ο υδρομετρητής που τοποθετείται από τον χρήστη χωρίς προηγουμένως να ελέγχεται και να σφραγίζεται από αρμόδια υπηρεσία είναι δώρον άδωρον για τον έλεγχο των αντλούμενων ποσοτήτων. Οι υδρομετρητές μπορούν εύκολα και με διάφορους τρόπους να ‘πειραχτούν’. Ο έλεγχος των αντλούμενων ποσοτήτων μέσω υδρομετρητών είναι ανούσιο σχέδιο επί χάρτου χωρίς καμία πρακτική εφαρμογή. Ποια υπηρεσία θα βγει έξω στις χιλιάδες γεωτρήσεις και θα ελέγχει σε τακτά χρονικά διαστήματα τις αντλούμενες ποσότητες;
Μόνο αν υπάρξει και θεσμοθετηθεί ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΓΕΩΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΥΔΡΟΛΗΨΙΑ (κατ΄αναλογία π.χ. των τεχνικών ασφαλείας στις επιχειρήσεις) που θα είναι αρμόδιος για την τήρηση των όρων της άδειας χρήσης νερού θα μπορούσε να διασφαλίσει την τήρηση του πνεύματος του νόμου που είναι και η σωστή διαχείριση των Υδάτινων Πόρων.
Θα μπορούσε π.χ. να ορισθεί από τον ενδιαφερόμενο υπεύθυνος γεωλόγος ο οποίος πέρα από τις ανλούμενες ποσότητες θα μπορούσε να συλλέγει και να ενημερώνειο υπεύθυνα την υπηρεσία με στοιχεία όπως π.χ. στάθμη ηρεμίας, κατανάλωση ρεύματος κλπ.