1. Η Διεύθυνση Υδάτων της αρμόδιας Αποκεντρωμένης Διοίκησης καθορίζει στην άδεια χρήσης, τη χρησιμοποιούμενη ποσότητα ύδατος, λαμβάνοντας υπόψη το οικείο Σχέδιο Διαχείρισης και το Πρόγραμμα Μέτρων, ώστε να επιτυγχάνονται οι περιβαλλοντικοί στόχοι του άρθρου 4 του π.δ. 51/2007 και κατά περίπτωση την ειδικότερη σχετική νομοθεσία. Στο πλαίσιο αυτό η αδειοδοτούσα αρχή έχει τη δυνατότητα:
α) Στις άδειες που εκδίδονται σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας απόφασης να καθορίζει μικρότερη από την αιτούμενη ποσότητα ύδατος νερού.
β) Στις άδειες που έχουν εκδοθεί πριν από την έναρξη ισχύος της παρούσας απόφασης να προβαίνει σε τυχόν τροποποίηση ή ανάκλησή τους, σύμφωνα με το άρθρο 9, ως προς τη χορηγούμενη ποσότητα ύδατος.
1.1. Σε περίπτωση χορήγησης μικρότερης ποσότητας νερού από την αιτούμενη ή τροποποίησης ή ανάκλησης υφιστάμενων αδειών, η αρμόδια Διεύθυνση Υδάτων πριν την έκδοση, τροποποίηση ή ανάκληση της άδειας, ενημερώνει γραπτώς τον αιτούντα/δικαιούχο για το λόγο που του χορηγεί μικρότερη ποσότητα νερού ή το λόγο ανάκλησης/τροποποίησης της άδειας.
2. Σε περίπτωση αγροτικής χρήσης από αγρότες που είναι καταγεγραμμένοι στον ΟΣΔΕ, για τον καθορισμό της χορηγούμενης ποσότητας νερού η αδειοδοτούσα αρχή λαμβάνει υπόψη και το είδος των καλλιεργειών των τελευταίων 5 ετών, όπως αυτό αναγράφεται στις σχετικές δηλώσεις ΟΣΔΕ/ΟΠΕΚΕΠΕ. Για λοιπές καλλιέργειες η αδειοδοτούσα αρχή λαμβάνει υπόψη το είδος και την έκταση της καλλιέργειας όπως αύτη δηλώνεται στην αίτηση-δήλωση του Παραρτήματος Ι.
3. Ο έλεγχος της ποιότητας ύδατος ανά κατηγορία χρήσης του Παραρτήματος Ι γίνεται από τις καθ΄ύλην αρμόδιες υπηρεσίες της κρατικής διοίκησης και αυτοδιοίκησης, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία. Για το σκοπό αυτό οποιαδήποτε άδεια εκδίδεται από τη Δ/νση Υδάτων κοινοποιείται στις ανωτέρω υπηρεσίες. Οι ανωτέρω αρχές ενημερώνουν αντίστοιχα τις αρμόδιες Δ/νσεις Υδάτων με τα αποτελέσματα του ελέγχου ποιότητας ύδατος.
Άρθρο 7
Καθορισμός ποσότητας και ποιότητας ύδατος
3. Ο έλεγχος της ποιότητας ύδατος ανά κατηγορία χρήσης του Παραρτήματος Ι γίνεται από τις καθ΄ύλην αρμόδιες υπηρεσίες της κρατικής διοίκησης και αυτοδιοίκησης, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία. Για το σκοπό αυτό οποιαδήποτε άδεια εκδίδεται από τη Δ/νση Υδάτων κοινοποιείται στις ανωτέρω υπηρεσίες. Οι ανωτέρω αρχές ενημερώνουν αντίστοιχα τις αρμόδιες Δ/νσεις Υδάτων με τα αποτελέσματα του ελέγχου ποιότητας ύδατος.
Παρατήρησεις: Ένα ιδιαίτερο σοβαρό θέμα. Η αρμοδιότητα είναι ασαφής και έρχεται σε σύγκρουση με το παραπάνω η διατύπωση ….
“Σε περίπτωση χρήσης του νερού για ύδρευση, τα αποτελέσματα μετρήσεων που αφορούν ποιοτικές παραμέτρους θα πρέπει να κοινοποιούνται στην αρμόδια Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας της Περιφέρειας…”, μιας και αυτές ήδη είναι οι αρμόδιες Υπηρεσίες.
.
Πρόταση: Απαιτείται να ορισθούν με σαφήνεια οι Υπηρεσίες που θα εκδίδουν βεβαιώσεις καταλληλότητας της χρήσης. Ειδικά για το πόσιμο νερό και τις όμορες δραστηριότητες, να ορισθεί σαφώς, η αρμόδια Υπηρεσία.
Παράγραφος (2) καταργείται η ισχύουσα διάταξη για τον υπολογισμό του αρδευτικού νερού; Η καθολικότητα της καταγραφής των καλλιεργειών στο ΟΣΔΕ έγινε περί το 2011 καθώς οι καλλιέργειες που δεν ήταν άμεσα επιδοτούμενες δεν υπόκειντο στο υποχρεωτικό καθεστώς ασφάλισης του ΟΣΔΕ. Θα προκύψει λοιπόν αδυναμία προσκόμισης σχετικών δηλώσεων των τελευταίων 5 ετών. Ως εκ τούτου προτείνεται το χρονικό αυτό διάστημα να γίνει 3 έτη ενώ για τη περίπτωση των νέων αγροτών καθώς και κάποιων ειδικών καλλιεργειών (π.χ. μηλοκαλλιέργεια) να υπάρξει ρύθμιση υποβολής αντιγράφου αίτησης για εγγραφή στο ΟΣΔΕ δεδομένου του πολύ μεγάλου χρονικού διαστήματος που απαιτείται για την ολοκλήρωση της διαδικασίας εγγραφής.
Παράγραφος (3) Να διευκρινιστούν οι καθύλην αρμόδιες υπηρεσίες για τον έλεγχο της ποιότητας των υδατών ανά κατηγορία χρήσης ύδατος για την αποφυγή συγκρούσεων μεταξύ των υπηρεσιών. Ταυτόχρονα να προσδιοριστεί το ποιος θα επωμίζεται το σχετικό κόστος του ελέγχου το οποίο και δεν είναι αμελητέο.
Γ. ΑΡΘΡΟ 7.
Επειδή στον ποιοτικό έλεγχο υδάτων εμπλέκονται και έχουν αρμοδιότητα πολλές υπηρεσί-ες (Υπηρεσίες Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, Υπουργείου Υγείας, Χημείο Κράτους, Υπηρεσίες Υγείας των Περιφερειών Δήμοι κλπ) θα πρέπει να διευκρινιστεί κατά την πα-ρούσα διαδικασία ποια είναι η ‘’καθ’ ύλην αρμόδια υπηρεσία’’ Επίσης με τον τρόπο αυτό μετακυλύετε το κόστος ελέγχου από τον ιδιοκτήτη του έργου στην εκάστοτε υπηρεσία. Προτείνουμε καταρχήν να καθοριστούν οι παράμετροι που θα ελέγχονται για κάθε χρήση και να παραμείνει η υποχρέωση διενέργειας του ελέγχου στον ιδιοκτήτη του έργου με την υποχρέωση να διενεργείται από πιστοποιημένα εργαστήρια ως προς συγκεκριμένες παρα-μέτρους.
Παρ 1:
– Η ΚΥΑ 16/6631/89 σύμφωνα με την οποία γινόταν ο υπολογισμός ανώτατων και κατώτατων ορίων ποσότητας νερού για άρδευση δεν θα λαμβάνεται υπόψη?
– Για τον υπολογισμό ποσότητας νερού για την ύδρευση των ζώων, θα βασιζόμαστε σε βιβλιογραφικές πηγές? Θα ήταν καλό (για μελετητές & υπαλλήλους) αν υπήρχε ένα πινακάκι (όπως υπήρχε στα περιοριστικά μέτρα της Θεσσαλίας) με τις ημερήσιες ανάγκες σε νερό των ζώων, βάσει του οποίου να γίνεται ο υπολογισμός.
Παρ 3:
– Μήπως να γίνει διευκρίνιση ποιες ακριβώς είναι αυτές οι «καθ’ύλην αρμόδιες υπηρεσίες κρατικής διοίκησης και αυτοδιοίκησης», από τις οποίες θα γίνονται δεκτά τα αποτελέσματα των αναλύσεων? Επίσης, τι θα παρουσιάζεται στα αποτελέσματα? Θα πρεπει να φέρει οπωσδήποτε και γραπτώς την περιγραφή της κατάστασης του νερού που εξετάσθηκε (ποιος είναι αρμόδιος για να το βεβαιώσει??) ή θα γίνεται δεκτό απλά και η παρουσίαση των αποτελεσμάτων στον πίνακα με τις τιμές του δείγματος και τις παραμετρικές, όπως γίνεται συνήθως?
– Είτε θέλουμε να ποτίσουμε το πράσινο, είτε να υδροδοτηθεί ολόκληρη πόλη….θα απαιτείται να εξεταστούν τα ίδια στοιχεία στην ανάλυση που απαιτείται, λόγω υδρευτικής χρήσης?
Ο καθορισμός από την Διεύθυνση Υδάτων της χρησιμοποιούμενης ποσότητας ύδατος προφανώς και πρέπει να γίνεται, λαμβάνοντας υπόψη το οικείο Σχέδιο Διαχείρισης και το Πρόγραμμα Μέτρων, αλλά προφανώς και τις πραγματικές ανάγκες των καλλιεργειών και έτσι ναι γίνονται τυχόν περικοπές από τις αιτούμενες ποσότητες. Οριζόντιες και απόλυτες περικοπές π.χ. του είδους «όλοι 10% λιγότερο από τα αιτούμενα» δεν μπορεί να αποτελούν ορθολογική χρήση του νερού και δεν μπορεί να υιοθετηθούν από μία ευνομούμενη Πολιτεία. Γιατί προφανώς δεν μπορεί να είναι -10% σε αυτόν που έχει αιτηθεί τις πραγματικές του ανάγκες και -10% σε αυτόν που έχει αιτηθεί 50% πάνω από τις πραγματικές του ανάγκες (γιατί τέτοιο εύρος έχουν οι ποσότητες που ορίζει η Φ.16/6631/1989/ΦΕΚ 428 Β).
Η άδεια χρήσης νερού αναφέρει την ποσότητα νερού που δύναται να χρησιμοποιεί ο χρήστης για τα επόμενα από την χορήγηση της χρόνια. Άρα πρέπει ο αγρότης στην αίτηση του να προβλέψει τις καλλιέργειες για τα επόμενα χρόνια (Σχέδιο Ανάπτυξης) και τις πραγματικές ανάγκες αυτών σε νερό.
Προφανώς για τις υφιστάμενες δενδρώδεις καλλιέργειες είναι εύκολο να οριστεί το Σχέδιο Ανάπτυξης. Για τις ετήσιες όμως καλλιέργειες αυτό είναι ποιο σύνθετο.
Αν πχ το ΟΣΔΕ των τελευταίων 5 ετών έχει τις παρακάτω καλλιέργειες:
1ο έτος: σιτάρι – 2ο έτος: αραβόσιτος – 3ο έτος: βιομ. τομάτα – 4ο έτος: αγρανάπαυση – 5ο έτος: σιτάρι
Τι θα λάβει υπόψη η αδειοδοτούσα αρχή για τον καθορισμό της χορηγούμενης ποσότητας για τα επόμενα χρόνια;
Το μέσο όρο των αναγκών της 5-ετίας π.χ. (0+650+550+0+0)/5=240 κ.μ ή τις ποσότητες νερού της ποιο απαιτητικής καλλιέργειας/έτους; Προφανώς το δεύτερο (στο παράδειγμα τον αραβόσιτο 650 κ.μ.)
Και αυτό γιατί οι ποσότητες που θα καθορίσει η αδειοδοτούσα αρχή θα δεσμεύσουν το αγρότη (και το χωράφι) για τα επόμενα χρόνια, ειδικά στις περιοχές με Υδατικά Συστήματα που παρουσιάζουν κακή ποσοτική κατάσταση και δεν θα υπάρχουν δυνατότητες αυξήσεων.
Είναι προφανές ότι η αδειοδοτούσα αρχή δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να καθορίσει το Σχέδιο Ανάπτυξης του κάθε αγρότη.
Ο αγρότης πρέπει να καταθέσει φάκελο με :
1. Σχέδιο Ανάπτυξης (αξιοποίηση των κτημάτων) για το μέλλον (όπως προκύπτει από όποιο ΟΣΔΕ της τελευταίας πενταετίας έχει την ποιο απαιτητική καλλιέργεια).
2. Μελέτη Άρδευσης για τον υπολογισμού των πραγματικών αναγκών σε νερό (με βάση τις τοπικές εδαφοκλιματικές συνθήκες) για τις/την συγκεκριμένες/η καλλιέργεια και της αναγκαίας παροχής της υδροληψίας. Η μελέτη αυτή είναι το μοναδικό δικαιολογητικό που καθορίζει τις πραγματικές ανάγκες σε νερό και αποτελεί εργαλείο για τον αγρότη αλλά και την Πολιτεία.
3. Όποιο ΟΣΔΕ της τελευταίας 5ετίας έχει την ποιο απαιτητική καλλιέργεια σε νερό για το κάθε αγρόκτημα.
Χρύσανθος Κωστάκος
Γεωπόνος
Στην παράγραφο 3 γίνεται αναφορά στον έλεγχο της ποιότητας ύδατος, χωρίς να αναφέρεται η «βάση» για την παρακολούθηση της κατάστασης των υδάτων.
Σχετική είναι η πρότασή μας στο Άρθρο 5, για προσθήκη στο Παράρτημα IV παραγράφου, για την ποιότητα του ύδατος.
ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΓΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ & Δ/ΝΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ
Όσον αφορά στην κατασκευή Υδροηλεκτρικών έργων, η Άδεια Χρήσης Νερού αποτελεί μαζί με την Άδεια Εγκατάστασης το τελευταίο βήμα προ της έναρξης των εργασιών κατασκευής, αφού έχουν ήδη προηγηθεί η Άδεια Παραγωγής, η Α.Ε.Π.Ο., οι όροι Σύνδεσης, οι ενδεχόμενες Πολεοδομικές Άδειες και οποιαδήποτε άλλη άδεια ή έγκριση χρειάζεται ανάλογα με τις ειδικές συνθήκες του εκάστοτε έργου.
Σε όλη αυτή τη διαδικασία απαιτείται η τήρηση των χωροταξικών και περιβαλλοντικών περιορισμών κάθε περιοχής, οι οποίοι περιλαμβάνουν και τις διατάξεις των Σχεδίων Διαχείρισης λεκανών απορροής. Επίσης, η Διεύθυνση Υδάτων είναι μεταξύ των γνωμοδοτουσών Υπηρεσιών και κατά τη διαδικασία της ΑΕΠΟ, που είναι και η πλέον χρονοβόρα.
Κατόπιν αυτών, δεν είναι λογικό να δίδεται η δυνατότητα εκ των υστέρων θέσης περιορισμών στην υλοποίηση έργων που έχουν ήδη περάσει όλη την προηγούμενη διαδικασία και είναι σε συμφωνία με τους νόμους και κανονισμούς που ισχύουν ανά περίπτωση, ειδικά όταν οι περιορισμοί αυτοί μπορούν να αναστείλουν ολόκληρα επενδυτικά σχέδια, λόγω μείωσης της διατιθέμενης ποσότητας νερού.
Ειδικά δε για κατασκευασμένα υδροηλεκτρικά έργα που ήδη διαθέτουν άδεια χρήσης νερού, η ρύθμιση αυτή δεν είναι δυνατό να είναι εφικτή, καθώς ενέχει κίνδυνο αχρήστευσής τους.
Δεδομένου ότι η υδροηλεκτρική παραγωγή δεν καταναλώνει νερό ούτε αλλοιώνει την ποιότητά του και ότι ήδη η όλη προηγούμενη της Άδειας Χρήσης νερού αδειοδοτική διαδικασία περιλαμβάνει γνωμοδοτήσεις και της Διεύθυνσης Υδάτων, προτείνεται ο περιορισμός του πεδίου εφαρμογής της παραγράφου (1) στις χρήσεις ύδατος που αφορούν σε κατανάλωση ύδατος (άρδευση, ύδρευση, βιομηχανική χρήση κλπ).
Στην παρ.2 η αναφορά στο Παράρτημα Ι είναι λανθασμένη.
Στην παρ.(3) ο έλεγχος της ποιότητας ύδατος ανατίθεται σε αρμόδιες υπηρεσίες ενώ μέχρι σήμερα γινόταν με ευθύνη και κόστος του ενδιαφερόμενου. Με τη διάταξη αυτή επωμίζονται οι αρμόδιες υπηρεσίες πρόσθετη επιβάρυνση (αυτοψία, δειγματοληψία και ανάλυση δείγματος) η οποία έχει κόστος. Κατά την άποψη μας, ορθώς θα πρέπει οι αρμόδιες υπηρεσίες και μόνον αυτές να προβαίνουν στον έλεγχο της ποιότητας του ύδατος, με τη διαφορά ότι στη διαδικασία αδειοδότησης ή ανανέωσης άδειας ο ενδιαφερόμενος να καταβάλει σχετικό παράβολο στην αρμόδια για τον έλεγχο υπηρεσία το ύψος του οποίου να δικαιολογεί τουλάχιστον την ανάλυση και τα μέσα που χρειάζονται (δοχεία, φορητό ψυγείο, κλπ). Επίσης θα πρέπει να αναγραφεί ρητά στη διαδικασία αδειοδότησης ότι όλες οι υδρευτικές γεωτρήσεις οφείλουν να διαθέτουν σχετική ανάλυση της ποιότητας νερού ως προαπαιτούμενο προκειμένου να τους χορηγηθεί η άδεια χρήσης νερού.
Επίσης προτείνεται τα αποτελέσματα των αναλύσεων υδάτων που προκύπτουν από δειγματοληψία αρμόδιας υπηρεσίας να καταχωρούνται ηλεκτρονικά στο σύστημα Ε.Μ.Σ.Υ. έτσι ώστε το ΥΠΕΚΑ να έχει συνεχή και αξιόπιστα δεδομένα για την ποιότητα των υδάτων (υπόγειων και επιφανειακών) για όλη τη χώρα.
αρθρο 7: Αναφέρετε ότι στην αγροτική χρήση για τον υπολογισμό της χορηγούμενης ποσότητας νερού θα λαμβάνεται υπόψη το είδος των καλλιεργειών των τελευταίων 5 ετών. Ποια έκταση όμως θα λαμβάνεται υπόψη η ιδιόκτητη ή και μισθωμένη ή το σύνολο των ποτιστικών καλλιεργειών του ΟΣΔΕ και όταν θα υπάρχει ομάδα υδροληψίας η πενταετία θα προσδιορίζεται για κάθε μέλος χωριστά;;; Μήπως πρόκειται μόνο για την έκταση στην οποία βρίσκεται π.χ μια γεώτρηση. Κατά τη γνώμη μου δεν είναι σαφής ο τρόπος υπολογισμού.