Άρθρο 03

α) Σύμφωνα με το άρθρο 3 του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου οι παραγωγοί οφείλουν εντός δύο μηνών από την έναρξη ισχύος του νόμου, να εκδώσουν εκπτωτικό-πιστωτικό παραστατικό παρέχοντας «έκπτωση» προς τον ΛΑΓΗΕ ή ΔΕΔΔΗΕ επί της συνολικής αξίας της πωληθείσας ηλεκτρικής ενέργειας για το έτος 2013. Το ύψος της παρεχόμενης έκπτωσης ανέρχεται σε ποσοστό 35% για τους παραγωγούς ενέργειας από φωτοβολταϊκά συστήματα.

Η παροχή της εν λόγω οριζόντιας «έκπτωσης» από τους παραγωγούς είναι υποχρεωτική, καθώς σε περίπτωση παράλειψης έκδοσης και παράδοσης του αντίστοιχου παραστατικού αναστέλλεται η πληρωμή προς αυτούς εκ μέρους του ΛΑΓΗΕ/ΔΕΔΔΗΕ για την ενέργεια που οι πρώτοι παράγουν από τον πρώτο μήνα έναρξης ισχύος του νόμου.

Επιπλέον, εξακολουθεί να επιβάλλεται έκτακτη εισφορά επί της τιμής πώλησης της παραχθείσας κατά το έτος 2013 ενέργειας, όπως αυτή θα υπολογιστεί εκ νέου επί του ποσού που θα προκύψει μετά την αφαίρεση του ποσού που αντιστοιχεί στην έκπτωση που θα παρασχεθεί από τους παραγωγούς ΑΠΕ.

Οι λεπτομέρειες σχετικά με την φορολογική απεικόνιση της συναλλαγής θα καθοριστούν με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων.

β) Είναι σαφές ότι με το εν λόγω μέτρο καθιερώνεται οριζόντια υποχρέωση παροχής έκπτωσης με ενιαίο ποσοστιαίο συντελεστή επί του κύκλου εργασιών του έτους 2013, δηλαδή αναδρομικά, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη επιμέρους κριτήρια διαφοροποίησης κάθε κατηγορίας παραγωγών. Κατ’ αυτό τον τρόπο παραβιάζεται και με τη συγκεκριμένη ρύθμιση η συνταγματικώς προστατευμένη οικονομική ελευθερία των παραγωγών καθώς περικόπτεται αναδρομικά και μονομερώς μεγάλο μέρος των αναμενόμενων εισοδημάτων τους με την απειλή μάλιστα αναστολής της υποχρέωσης του ΛΑΓΗΕ/ΔΕΔΔΗΕ να τους πληρώνουν το οφειλόμενο τίμημα για την παραγόμενη ενέργεια. Επιπροσθέτως, αποστερώντας από τους παραγωγούς τους αναμενόμενους πόρους για την ήδη πωληθείσα και τιμολογηθείσα ενέργεια, παραβιάζεται η αρχή της προστατευόμενης εμπιστοσύνης του διοικούμενου καθώς οι παραγωγοί ευλόγως προσβλέπουν στην καταβολή των οφειλομένων ενώ για τα εν λόγω ποσά έχουν ήδη εκπληρώσει της φορολογικές τους υποχρεώσεις (π.χ. απόδοση ΦΠΑ).

Καθίσταται περαιτέρω σαφές ότι και με την συγκεκριμένη ρύθμιση παραβιάζεται η προστασία της ιδιοκτησίας, όπως αυτή κατοχυρώνεται στο άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου το οποίο κατά παγία νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου καλύπτει και τις αξιώσεις από νόμιμες συμβάσεις.

Επιπλέον, η επιβολή παροχής αναγκαστικής έκπτωσης ως μέσου εξυγίανσης του Ειδικού Λογαριασμού προσκρούει στην αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 25 παρ. 1 Συντ.) καθώς για την επιλογή του συγκεκριμένου μέτρου αφενός δεν έχουν ληφθεί υπόψη οι πραγματικές δυνατότητες κάθε παραγωγού, αφετέρου είναι αμφίβολο εάν το εν λόγω μέτρο συνεισφέρει ουσιωδώς στην επίλυση του προβλήματος η επίλυση του οποίου θα ήταν αδύνατη με την εφαρμογή άλλων ηπιότερων μέσων.

Τέλος, σε κάθε περίπτωση, παραβιάζεται και η συνταγματικώς κατοχυρωμένη ισότητα ενώπιον του νόμου (άρθρο 4 παρ. 1 και 2 Συντ.) καθώς με το συγκεκριμένο μέτρο επιβαρύνονται μόνο οι Παραγωγοί και όχι οι Τράπεζες, με τις οποίες έχει συμβληθεί μεγάλο μέρος των Παραγωγών για την υλοποίηση των επενδύσεων τους εκχωρώντας τα ποσά που λαμβάνουν από τον ΛΑΓΗΕ/ΔΕΔΔΗΕ, τα οποία εν προκειμένω περικόπτονται, ενώ οι Τράπεζες εξακολουθούν να εισπράττουν το σύνολο του κεφαλαίου τους.

Γ. Συμπέρασμα

Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω, οι δύο βασικές ρυθμίσεις του σχεδίου νόμου αντίκεινται σε πλειάδα διατάξεων τόσο του ελληνικού Συντάγματος, όσο και υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεων της ΕΣΔΑ και του ενωσιακού δικαίου και ως εκ τούτου ζητούμε την κατάργηση ή τη ριζική τροποποίηση τους.

MAKRINA ENERGY

1. Η εφάπαξ εισφορά είναι απίστευτα υψηλή. Δεν εξυπηρετούνται τα τραπεζικά δάνεια αλλά ούτε και τα λειτουργικά έξοδα των ΦΒ πάρκων του 2013.
2. Τουλάχιστον να γίνει φορολογική αναγνώριση εφάπαξ και όχι σε βάθος πενταετίας της έκτακτης εισφοράς ώστε να μην υπάρχει φορολογική υποχρέωση του οικονομικού έτους 2014 η οποία θα προκαλούσε οικονομική εκροή στις επιχειρήσεις λόγω καταβολής φόρου εισοδήματος.
3. Επίσης ανεξάρτητα από το ποσοστό μείωσης του πιστωτικού τιμολογίου που αναφέρει το άρθρο 3 θα πρέπει η παρεχόμενη πίστωση από τους παραγωγούς να γίνει σε 2 δόσεις. Η πρώτη όπως ορίζεται στο άρθρο 3 και η δεύτερη στις 31 Δεκεμβρίου 2014. Με αυτό τον τρόπο οι παραγωγοί έχουν την δυνατότητα να εισπράξουν μέρος των οφειλόμενων του 2013 εντός του 2014 έτσι ώστε να βελτιωθούν οι χρηματοροές τους και να αποφύγουν τα χειρότερα.

Διαφωνούμε καθ’ ολοκληρίαν με τη νέα έκπτωση επί της συνολικής αξίας της πωληθείσας ενέργειας για το 2013.

Όσον αφορά το τι έχει γίνει μέχρι σήμερα, είναι γνωστό ότι οι παραγωγοί έργων ΑΠΕ έχουν επενδύσει διαχρονικά βάσει ενός συγκεκριμένου θεσμικού πλαισίου (N.2244/1994, Ν.3488/2006, Ν.3734/2009, N.3851/2010, κλπ.), το οποίο ήταν απολύτως σύμφωνο με την πολιτική και την νομοθεσία της Ε.Ε. (Οδηγίες 2001/77/ΕΚ και 2009/28/ΕΚ) και προέβλεπε θεσμοθετημένη εγγύηση εσόδων με την μορφή σύμβασης αγοράς της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας, συγκεκριμένης χρονικής διάρκειας και με προσδιοριζόμενες οπό τους ως άνω νόμους τιμές. Ωστόσο μέχρι σήμερα οι ίδιοι επενδυτές έχουν υποστεί αλλεπάλληλες σημαντικές επιβαρυντικές αλλαγές στον επιχειρηματικό τους σχεδιασμό, λόγω επιβολής έκτακτης εισφοράς (Ν. 4093/2012 – αιολικά: 10%. φωτοβολταϊκά έως και 40%), καθώς και επιβολής προσκόμισης εγγυητικής επιστολής και τέλους διατήρησης Άδειας Παραγωγής (Ν. 4152/2013). Όλα τα ανωτέρω μέτρα ήταν αλυσιτελή, επειδή είχαν μονομερή αντιμετώπιση της κατάστασης. Με άλλα λόγια δεν αντιμετωπίσθηκε η αγορά ηλεκτρισμού, ως ενιαία, αλλά μεμονωμένα για τις ΑΠΕ.

Κατά συνέπεια η νέα έκτακτη εισφορά για τα αιολικά είναι παντελώς άδικη μιας και είναι πλήρως ανταγωνιστικά με τις συμβατικές ιδιωτικές μονάδες φυσικού αερίου για τα δε Φωτοβολταϊκά είναι εξοντωτική, με συνέπεια να οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια σε δημεύσεις περιουσιών από τις τράπεζες χιλιάδων μικροεπενδυτών που πίστεψαν στη φερεγγυότητα του ελληνικού κράτους, επένδυσαν τα χρήματά τους σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία και τώρα βρίσκονται προ των πυλών πλήρους οικονομικού αδιεξόδου.

Θα πρέπει να ισχύσουν τα κάτωθι:

Σύμφωνα με την πρόταση σχεδίου Νόμου, στο άρθρο 3 παρ. (α) και (β) προβλέπεται η έκδοση εκπτωτικού – πιστωτικού παραστατικού από μερικούς, όπως αυτοί προσδιορίζονται, παραγωγούς Ηλεκτρικού Ρεύματος από ΑΠΕ ύψους 496,23 εκατ. € για την κάλυψη του αντιστοίχου ελλείμματος του Ειδικού Λογαριασμού ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ του ΛΑΓΗΕ όπως αυτό υπολογίζεται μετά την καταβολή από τους ίδιους παραγωγούς της έκτακτης εισφοράς του Νόμου 4093/2012 συνολικού ύψους 548,88 εκατ. €.

Το δίκαιο και συνταγματικά ορθό είναι αυτό το έλλειμμα του Ειδικού Λογαριασμού να καλυφθεί αναλογικά από όλους ανεξαιρέτως τους παραγωγούς που μετέχουν στο ενεργειακό μίγμα της χώρας και που για την πώληση του ρεύματος που παράγουν αμείβονται με τιμές μεγαλύτερες του Μεσοσταθμικού Μεταβλητού Κόστους των Θερμικών Συμβατικών Μονάδων ή της Οριακής Τιμής του Συστήματος, λαμβανομένης υπ’ όψη της έκτακτης εισφοράς των ετών 2012 και 2013 που έχει ήδη καταβάλει η κάθε τεχνολογία παραγωγής ρεύματος και το ότι οι Ιδιωτικοί Σταθμοί με Φυσικό Αέριο έχουν συμβάλλει στην αύξηση του ελλείμματος κρατώντας πολύ χαμηλή την Οριακή Τιμή του Συστήματος.

Τα παραπάνω αφορούν στις πιο κάτω τεχνολογίες:

1. Παραγωγή από ΑΙΟΛΙΚΑ ΠΑΡΚΑ
2. Παραγωγή από ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΪΚΟΥΣ ΣΤΑΘΜΟΥΣ
3. Παραγωγή από ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΪΚΑ ΣΕ ΣΤΕΓΕΣ
4. Παραγωγή από ΜΗΥΣ
5. Παραγωγή από ΣΗΘΥΑ και Κατανεμόμενες ΣΗΘΥΑ
6. Παραγωγή από ΙΔΙΩΤΙΚΟΥΣ ΣΤΑΘΜΟΥΣ ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ

Όπως προκύπτει από υπολογισμούς, το σύνολο της επιπλέον αμοιβής που εισέπραξαν οι παραγωγοί των πιο πάνω τεχνολογιών κατά τα έτη 2012 και 2013 είναι 3.028,66 εκατομμύρια € ποσό που υπολογίζεται με Οριακή Τιμή του Συστήματος 70 €/KWh η οποία είναι η αντικειμενικά υπολογιζόμενη Οριακή Τιμή Συστήματος με βάση τα διεθνώς κρατούντα (χωρίς στρεβλώσεις), με κάθε μία τεχνολογία να συμμετέχει με το ποσοστό που εμφανίζεται στον ίδιο πίνακα. Σύμφωνα λοιπόν με αυτό θα πρέπει για το έτος 2013 οι παραγωγοί Αιολικών Πάρκων να εκδώσουν εκπτωτικό – πιστωτικό Τιμολόγιο ποσοστού 1,47%, οι παραγωγοί Φωτοβολταϊκών Πάρκων ποσοστού 4,95%, οι παραγωγοί Φωτοβολταϊκών σε στέγες ποσοστού 48,06%, οι παραγωγοί ΜΗΥΣ ποσοστού 0,86%, οι παραγωγοί Βιοαερίου & Βιομάζας ποσοστού 7,48%, στους παραγωγούς ΣΗΘΥΑ & κατανεμομένων ΣΗΘΥΑ θα πρέπει να επιστραφεί ποσό 6.480.406,58 € της κρατηθείσας έκτακτης εισφοράς, οι δε Ιδιωτικοί Σταθμοί Φυσικού Αερίου θα πρέπει να εκδώσουν εκπτωτικό – πιστωτικό τιμολόγιο ποσοστού 34,51% του συνόλου του ΑΔΙ και ΜΑΜΚ που έχουν εισπράξει.

Για το 2014 δεν χρειάζεται να υπάρξουν νέα μέτρα παρά μόνο εξορθολόγηση της αγοράς και άρση των στρεβλώσεων. Πιο συγκεκριμένα, το 2013 το συνολικό τρέχον ετήσιο έλλειμμα του λογαριασμού ήταν περίπου 634,89 εκατ. €, εκ των οποίων τα 425,75 εκατ. € καλύφθηκαν από την έκτακτη εισφορά στις ΑΠΕ. Το 2014 το τρέχον ετήσιο έλλειμμα θα μειωθεί κατά περίπου 280 εκατ. € από τον εξορθολογισμό της ΟΤΣ. Άλλα 220 εκατ. € μπορούν να εξοικονομηθούν με την κατάργηση των ΑΔΙ και τα εναπομένοντα περίπου 135 εκατ. ε μπορούν να καλυφθούν με μια μικρή αύξηση του ΕΤΜΕΑΡ, της τάξης των 3 €/MWh.

Άρθρο 3

Για λογαριασμό των εταιρειών «ΠΑΠΠΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ Α.Ε.», «ΑΙΓΑΙΑΣ SOLAR Α.Ε.», «ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΣ ΗΛΙΟΣ Α.Ε.» και «ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΣ ΗΛΙΟΣ 3 A.E.» που ανήκουν στο Α.Κ.Ε.Σ. «IBG HELLENIC FUND III» θα θέλαμε να θέσουμε τα κάτωθι θέματα.

Οι ανωτέρω εταιρείες έθεσαν σε λειτουργία εντός του 2013 15 νέα Φ/Β πάρκα συνολικής ισχύος 13,1MW.

Όλα τα ανωτέρω έργα τιμολόγησαν τον ΛΑΓΗΕ για πρώτη φορά εντός του 2013 και κατά συνέπεια, όλα τα τιμολόγια που εκδόθηκαν από τις ανωτέρω εταιρείες συμπεριελάμβαναν την απομείωση των εσόδων τους κατά την αναλογούσα επιβληθείσα έκτακτη εισφορά.

Ως εκ των ανωτέρω τα εν λόγω πάρκα δεν έχουν συντελέσει στο λογιστικό έλλειμμα του ΛΑΓΗΕ που αφορά σε προηγούμενα από το 2013 έτη και ως εκ τούτου δεν δικαιολογείται η προτεινόμενη στο άρθρο 3 απομείωση του 35% των τιμολογηθέντων εσόδων τους για την εν λόγω χρήση.

Ανεξάρτητα από τον νομικό χαρακτηρισμό της εξαιρετικά επαχθούς αυτής αναδρομικής επιβάρυνσης, η οποία μπορεί υπό προϋποθέσεις να θεωρηθεί φόρος τιθέμενος κατά παραβίαση των άρθρων 4 παρ. 1 και 5 και 78 παρ. 1 του Συντάγματος, είναι σαφές ότι ο οριζόντιος χαρακτήρας της, ήτοι ο ενιαίος συντελεστής 35% για όλους τους παραγωγούς από φ/β χωρίς να λαμβάνονται υπόψη επιμέρους κριτήρια διαφοροποίησης, είναι εξόχως προβληματικός από νομική άποψη, καθώς:

– παραβιάζει, όπως και οι ως άνω ρυθμίσεις του άρθρου 1 του ν/σ,την προστατευμένη συνταγματικώς οικονομική ελευθερία των παραγωγών (άρθρα 5 παρ. 1 και 106 παρ. 2 Σ), καθώς περικόπτει αναδρομικά και μονομερώς μεγάλο μέρος των αναμενόμενων εισοδημάτων τους από ήδη πραγματοποιηθείσες συναλλαγές βάσει των όρων των ισχυουσών Συμβάσεών τους. Διευκρινίζεται ότι η προβλεπόμενη απειλή αναστολής της υποχρέωσης των αντισυμβαλλόμενων τους να τους καταβάλλουν το οφειλόμενο τίμημα για την παραγόμενη ενέργεια καθιστά την επιλογή της περικοπής του 35% ουσιαστικά αναγκαστική, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι η απειλή καθεαυτή αντίκειται καταφανέστατα στις ίδιες ως άνω διατάξεις, οι οποίες παραβιάζονται εντόνως στο βαθμό που υποχρεώνουν τον οποιονδήποτε παραγωγό, νομικό ή φυσικό πρόσωπο, να παραδίδει χωρίς αντάλλαγμα το προϊόν της επενδυτικής/επαγγελματικής του δραστηριότητας!!

– παραβιάζει κατάφωρα, όπως και οι ως άνω ρυθμίσεις του άρθρου 1 του ν/σ, την αρχή της προστατευμένης εμπιστοσύνης των διοικουμένων, καθώς εν προκειμένω τους αποστερεί από απολύτως ευλόγως αναμενόμενους πόρους, οι οποίοι προέρχονται από ήδη πωληθείσα και τιμολογηθείσα ενέργεια. Μάλιστα, στο πλαίσιο αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι παραγωγοί έχουν ήδη εκπληρώσει βασικές φορολογικές τους υποχρεώσεις (καταβολή ΦΠΑ), οι οποίες απορρέουν άμεσα και από τα καταβλητέα σε αυτούς ποσά που εκ των υστέρων αιφνιδίως περικόπτονται.

– παραβιάζει την προστασία της ιδιοκτησίας-περιουσίας, όπως αυτή κατοχυρώνεται στο άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Είναι σαφές εν προκειμένω ότι τα ήδη τιμολογηθέντα ποσά, τα οποία οφείλονται στους παραγωγούς δυνάμει των όρων των υφιστάμενων Συμβάσεών τους και τα οποία περικόπτονται σε πάρα πολύ μεγάλο ποσοστό με την επίμαχη διάταξη, εμπίπτουν απολύτως στο πεδίο εφαρμογής της διάταξης του ανωτέρω άρθρου 1 του ΠΠΠ της ΕΣΔΑ, το οποίο κατά παγία νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου καλύπτει και ενοχικές συμβατικές αξιώσεις.

– παραβιάζει σε κάθε περίπτωση την συνταγματικώς κατοχυρωμένη αρχή της αναλογικότητας μεταξύ επιδιωκόμενου σκοπού και επιλεγέντων μέσων (άρθρο 25 παρ. 1 Σ), η οποία, αφενός, δεσμεύει και τον κοινό νομοθέτη, αφετέρου, λαμβάνεται υποχρεωτικώς υπόψη και κατά τη στάθμιση ενδεχόμενων λόγων επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος κατά την εξέταση των ανωτέρω αναφερθεισών παραβιάσεων. Ειδικότερα, η εν λόγω αρχή παραβιάζεται, καθώς η εν λόγω ρύθμιση α) δεν λαμβάνει στοιχειωδώς υπόψη, μεταξύ άλλων, την απόλυτη ανομοιογένεια ως προς τις οικονομικές δυνατότητες εκάστου παραγωγού και είναι ενδεχόμενο σε πληθώρα εξ αυτών να δημιουργεί πολύ σοβαρότερα προβλήματα (π.χ. οικονομικής βιωσιμότητας) από αυτά που καλείται δήθεν να επιλύσει, δηλαδή βιωσιμότητας του συστήματος, β) είναι αμφίβολο εάν θα συνεισφέρει ουσιωδώς στην επίλυση του προβλήματος που καλείται δήθεν να επιλύσει, γ) δεν προκύπτει διόλου ότι είναι αδύνατη η επιλογή άλλων ηπιότερων μέσων, μεταξύ των οποίων και αυτά που έχουν προτείνει κατά καιρούς οι θιγόμενοι παραγωγοί.

– παραβιάζει, σε κάθε περίπτωση, την συνταγματικώς κατοχυρωμένη ισότητα ενώπιον του νόμου (αρ. 4 παρ. 1 και 2 Σ), καθώς, στην παρούσα εκδοχή της υπό διαβούλευση ρύθμισης, αυτή θίγει μονομερώς και υπερμέτρως τα συμφέροντα των παραγωγών για ένα πρόβλημα, στο οποίο από οικονομική και κοινωνική άποψη συμμετέχουν εξίσου οι περισσότερες από τις ελληνικές Τράπεζες, στις οποίες πρέπει ακολούθως να επιμεριστεί ανάλογο τμήμα της οικείας επιβάρυνσης. Άλλως, δημιουργείται η αμφίβολης συμβατότητας με το ελληνικό Σύνταγμα κατάσταση να προστατεύονται απολύτως τα δικαιώματα μίας κατηγορίας προσώπων (τραπεζών), τα οποία όμως συνδέονται άμεσα με τα δικαιώματα μίας άλλης (παραγωγών), τα οποία ο νόμος θίγει μονομερώς με βάναυσο τρόπο. Υπενθυμίζουμε ότι στην πραγματικότητα η συντριπτική πλειονότητα των παραγωγών έχει προχωρήσει στις επενδύσεις τους με τη λήψη τραπεζικών δανείων, προς εξασφάλιση των οποίων έχουν εκχωρήσει τις υπό περικοπή εισπράξεις τους από τους αντισυμβαλλομένους τους. Έτσι, όμως, δημιουργείται περίσταση σαφούς άνισης μεταχείρισης, καθότι θίγονται από τον νομοθέτη τα δικαιώματα των παραγωγών έναντι των ΛΑΓΗΕ/ΔΕΔΔΗΕ, ενώ διατηρούνται άθικτα τα δικαιώματα των τραπεζών, οι οποίες και θα εξακολουθούν να διεκδικούν την έντοκη επιστροφή του συνόλου του κεφαλαίου τους, το οποίο οι παραγωγοί μπορούν να επιστρέψουν μόνο μέσω των εισπράξεων που τους περικόπτονται!!

Για όλους τους παραπάνω λόγους, και η εισαγωγή της ως άνω ρυθμίσεως ενέχει σημαντικά προβλήματα ασυμβατότητας με θεμελιώδεις διατάξεις και αρχές, συνταγματικής και υπερνομοθετικής ισχύος, οι οποίες κωλύουν επί της αρχής την εισαγωγή μιας τέτοιας ρύθμισης.

Δεν ξέρω εάν είναι λογικό εκ μέρους μας να σχολιάζουμε ένα σχέδιο νόμου που είναι αντισυνταγματικό και δεν το διέπει η λογική του περί δικαίου αισθήματος ’Παρά ταύτα προτείνω το αυτονόητο: μια δίκαια επιμερισμένη, μεταξύ των διαφορετικών τεχνολογιών που χρηματοδοτούνται από τον ειδικό λογαριασμό, έκπτωση να γίνει εντός του 2014 με την χρονική καθυστέρηση έκδοσης τιμολογίων από τους παραγωγούς,, ο ΛΑΓΗΕ να συνεχίσει να πληρώνει την ήδη τιμολογημένη ενέργεια και το ποσό της έκπτωσης να επιστραφεί με χρονική παράταση των συμβάσεων.

Σχόλια για Άρθρο 3
1. Η παρατεταμένη αδυναμία του ΛΑΓΗΕ να εξοφλεί εμπρόθεσμα τα οφειλόμενα έχει επιβαρύνει τους παραγωγούς ΣΗΘΥΑ με επιπλέον κόστος εκατομμυρίων ευρώ σε τόκους υπερημερίας προς τον προμηθευτή καυσίμου, κάτι που επιβάρυνε έτι περαιτέρω τη ρευστότητα των επιχειρήσεών τους. Τα ποσά αυτά έχουν ήδη καταβληθεί και μπορούμε ανά πάσα στιγμή να σας προσκομίσουμε και όλα τα σχετικά Παραστατικά. Επιπλέον, κάποιες επιχειρήσεις ΣΗΘΥΑ εξέδωσαν αντίστοιχα τιμολόγια τόκων υπερημερίας προς το ΛΑΓΗΕ – όπως έχουν ρητά δικαίωμα γιατί το ορίζει η σχετική Σύμβαση – αλλά ο τελευταίος αρνείται να εγγράψει τα τιμολόγια αυτά στα λογιστικά του βιβλία! Είναι λοιπόν αυτονόητο ότι οι επιχειρήσεις ΣΗΘΥΑ έχουν ήδη υποστεί το ζητούμενο κούρεμα του 10%.
2. Οι επιχειρήσεις ΣΗΘΥΑ αδυνατούν να εκδώσουν πιστωτικό – εκπτωτικό τιμολόγιο προς το ΛΑΓΗΕ ίσο με το 10% του τζίρου πώλησης ηλεκτρικού ρεύματος του 2013 διότι, εκτός των τόκων υπερημερίας που έχουν υποστεί, έχουν εξαναγκαστεί να εκχωρήσουν τα οφειλόμενα από το ΛΑΓΗΕ προς τον προμηθευτή καυσίμου προκειμένου να εξασφαλιστεί το χρέος προς αυτόν και να μη διακόψει την παροχή αερίου, κάτι που θα σήμαινε την άμεση οικονομική καταστροφή των μονάδων. Αντιλαμβάνεστε φυσικά ότι τα χρέη μας προς τον προμηθευτή καυσίμου δημιουργήθηκαν λόγω των αντίστοιχων καθυστερήσεων πληρωμών του ΛΑΓΗΕ.
Για τους ανωτέρω λόγους, ο ΕΣΣΗΘ ζητεί την εξαίρεση των παραγωγών ΣΗΘΥΑ από το κούρεμα των οφειλομένων του 2013.

Η εταιρία έθεσε σε λειτουργία φ/β σταθμούς τις τελευταίες ημέρες του 2012 και το Α’ τρίμηνο του 2013.
Οι ανωτέρω φ/β σταθμοί εξέδωσαν τιμολόγια στον ΛΑΓΗΕ για πρώτη φορά εντός του 2013 και κατά συνέπεια, όλα τα τιμολόγια που εκδόθηκαν από την εταιρεία συμπεριελάμβαναν την απομείωση των εσόδων της κατά την αναλογούσα επιβληθείσα έκτακτη εισφορά.Συνεπώς οι φ/β σταθμοί της εταιρίας ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ συντελέσει στο λογιστικό έλλειμμα του ΛΑΓΗΕ που αφορά σε προηγούμενα από το 2013 έτη και ως εκ τούτου δεν δικαιολογείται η προτεινόμενη στο άρθρο 3 απομείωση του 35% των τιμολογηθέντων εσόδων τους για την εν λόγω χρήση.
Επίσης η εφάπαξ & για μια ακόμη φορά οριζόντια εισφορά του 35% της αξίας της παραχθείσας ενέργειας κατά το 2013 είναι δυσβάσταχτη εφόσον κατανέμεται μόνο σε ένα έτος.
Προτείνουμε:
1. Η πίστωση αυτή να μειωθεί στο 15% μέγιστο και να επιμερισθεί σε 2 τουλάχιστον έτη 2014 και 2015.
2. Να υπάρξει μια διαβάθμιση της επιβάρυνσης σε ΟΛΟΥΣ τους σταθμούς ΑΠΕ που πληρώνονται από τον Ειδικό Λογαριασμό , ανάλογα με το μέγεθός τους και το χρόνο υλοποίησης.
3. Η πίστωση αυτή να επιστραφεί από τον ΛΑΓΗΕ σε ΟΛΟΥΣ τους σταθμούς ΑΠΕ, σταδιακά ΕΦΟΣΟΝ θα δημιουργηθούν πλεονάσματα στον ΕΙΔΙΚΌ λΟΓΑΡΙΑΣΜΌ σε βάθος 5 ετών.
Η παρ.2 του άρθρου 3 είναι εκβιαστική , μη νόμιμη και συνιστά μονομερή παραβίαση της σύμβασης, συνεπώς πρέπει να αποσυρθεί.

Με εκτίμηση
για την ECOSOL O.E. – Ενεργειακά Έργα
Βασίλης Μούλκας
Πτυχ.Ηλεκτρολόγος Μηχ/κός

Παράγραφος 1α

Η επιβολή του μέτρου αυτού οδηγεί τους δείκτες DSCR, που επιβάλουν οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί στις δανειακές συμβάσεις, πολύ κάτω από το όριο το οποίο θέτουν προκειμένου να θεωρείται ένα δάνειο εξυπηρετούμενο. Με τον τρόπο αυτό οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί μπορούν να απαιτήσουν την πλήρη εξόφληση του δανείου. Οπότε αναπόφευκτα πρέπει και οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί να συμφωνήσουν για την συγκεκριμένη περίπτωση οι συγκεκριμένες δανειακές συμβάσεις να μην τίθενται σε καθεστώς πτώχευσης.

Δεν είναι αποδεκτή η μονομερής περικοπή των εσόδων κατά ποσοστό 10% καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους 2013, καθώς όπως τονίστηκε στο σκεπτικό του σχολίου μας στο Άρθρο 1, είναι απολύτως σαφές ότι στο ΜΔΝ τα αιολικά πάρκα μειώνουν στην πράξη το έλλειμμα του ειδικού λογαριασμού και δεν το αυξάνουν, καθώς αποζημιώνονται με τιμές σημαντικά χαμηλότερες από το μέσο κόστος παραγωγής συμβατικών σταθμών (101,85€/MWh έναντι ~192 €/MWh μέσου κόστους συμβατικών σταθμών). Συνεπώς η μείωση των εσόδων της εταιρείας κατά το έτος 2013 συνιστά βλαπτική πράξη κατά της εταιρείας ενώ παράλληλα , η αιολική παραγωγή καθ΄ όλο το έτος 2013 προστέθηκε στο σύστημα και μείωσε το έλλειμμα του ΔΕΔΔΗΕ/ΛΑΓΗΕ.

(α) Είναι εντελώς αντιφατικές οι αναφορές της 2ης και της 3ης παραγράφου. Στη 2η παράγραφο αναφέρει ότι όποιος δεν δώσει την έκπτωση, δεν θα πληρώνεται πλέον από το διαχειριστή. Ενώ αντίθετα στην 3η παράγραφο το παρουσιάζει ως εθελοντική διαδικασία, αναφέροντας ότι σε όποιον δώσει την έκπτωση θα επαναϋπολογιστεί η έκτακτη εισφορά του 2013. Από νομικής άποψης, δε, κρίνεται τουλάχιστον προβληματική και σαφώς αμφισβητήσιμη, καθώς καταργεί μονομερώς τις υφιστάμενες συμβάσεις σε όποιον δεν χορηγήσει την έκπτωση.

(β) Δεν χρειάζεται η παρέμβαση του Γενικού Γραμματέα Εσόδων για να καθορίσει τις λεπτομέρειες της φορολογικής απεικόνισης της συναλλαγής του κουρέματος. Προτείνεται να γίνεται έκπτωση ίση με τον συντελεστή εισφοράς αλληλεγγύης επί της αξίας που θα πρέπει να πιστωθεί ο ΛΑΓΗΕ.

(γ) Η παρατεταμένη αδυναμία του ΛΑΓΗΕ να εξοφλεί εμπρόθεσμα τα οφειλόμενα έχει επιβαρύνει τους παραγωγούς ΣΗΘΥΑ με επιπλέον κόστος εκατομμυρίων ευρώ σε τόκους υπερημερίας προς τον προμηθευτή καυσίμου, κάτι που επιβάρυνε έτι περαιτέρω τη ρευστότητα των επιχειρήσεών τους. Τα ποσά αυτά έχουν ήδη καταβληθεί και μπορούμε ανά πάσα στιγμή να σας προσκομίσουμε και όλα τα σχετικά Παραστατικά. Επιπλέον, κάποιες επιχειρήσεις ΣΗΘΥΑ εξέδωσαν αντίστοιχα τιμολόγια τόκων υπερημερίας προς το ΛΑΓΗΕ – όπως έχουν ρητά δικαίωμα γιατί το ορίζει η σχετική Σύμβαση – αλλά ο τελευταίος αρνείται να εγγράψει τα τιμολόγια αυτά στα λογιστικά του βιβλία! Είναι λοιπόν αυτονόητο ότι οι επιχειρήσεις ΣΗΘΥΑ έχουν ήδη υποστεί το ζητούμενο κούρεμα του 10%.

(δ) Οι επιχειρήσεις ΣΗΘΥΑ αδυνατούν να εκδώσουν πιστωτικό – εκπτωτικό τιμολόγιο προς το ΛΑΓΗΕ ίσο με το 10% του τζίρου πώλησης ηλεκτρικού ρεύματος του 2013 διότι, εκτός των τόκων υπερημερίας που έχουν υποστεί, έχουν εξαναγκαστεί να εκχωρήσουν τα οφειλόμενα από το ΛΑΓΗΕ προς τον προμηθευτή καυσίμου προκειμένου να εξασφαλιστεί το χρέος προς αυτόν και να μη διακόψει την παροχή αερίου, κάτι που θα σήμαινε την άμεση οικονομική καταστροφή των μονάδων. Αντιλαμβάνεστε φυσικά ότι τα χρέη μας προς τον προμηθευτή καυσίμου δημιουργήθηκαν λόγω των αντίστοιχων καθυστερήσεων πληρωμών του ΛΑΓΗΕ.

Για τους ανωτέρω λόγους, ζητείται η εξαίρεση των παραγωγών ΣΗΘΥΑ από το κούρεμα των οφειλομένων του 2013.

Δεν είναι αποδεκτή η προτεινόμενη περικοπή των εσόδων κατά ποσοστό 10% καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους 2013, καθώς όπως τονίστηκε στο σκεπτικό του σχολίου μας στο Άρθρο 1, είναι απολύτως σαφές ότι στο ΜΔΝ τα αιολικά πάρκα μειώνουν στην πράξη το έλλειμμα του ειδικού λογαριασμού και δεν το αυξάνουν, καθώς αποζημιώνονται με τιμές σημαντικά χαμηλότερες από το μέσο κόστος παραγωγής συμβατικών σταθμών (101,85€/MWh έναντι ~192 €/MWh μέσου κόστους συμβατικών σταθμών). Συνεπώς η μείωση των εσόδων της εταιρείας κατά το έτος 2013 συνιστά βλαπτική πράξη κατά της εταιρείας ενώ παράλληλα , η αιολική παραγωγή καθ΄ όλο το έτος 2013 προστέθηκε στο σύστημα και μείωσε το έλλειμμα του ΔΕΔΔΗΕ/ΛΑΓΗΕ.