Άρθρο 39 – Σύστημα παρακολούθησης των σημαντικών περιβαλλοντικών επιπτώσεων από την εφαρμογή του προγράμματος

1. Η παρακολούθηση των σημαντικών περιβαλλοντικών επιπτώσεων από την εφαρμογή του νέου ΡΣΑ πραγματοποιείται με ευθύνη της Αρχής Σχεδιασμού και με τη συνεργασία και υποστήριξη κάθε υπηρεσίας Περιβάλλοντος με αρμοδιότητα την παρακολούθηση περιβαλλοντικών μέσων και παραμέτρων στον τομέα τους, προκειμένου, μεταξύ άλλων, να εντοπιστούν έγκαιρα απρόβλεπτες δυσμενείς επιπτώσεις και να ληφθούν τα κατάλληλα επανορθωτικά μέτρα.
2. Όπου υπάρχουν ήδη μέτρα παρακολούθησης του περιβάλλοντος, αυτά μπορούν να ενταχθούν στο σύστημα παρακολούθησης των σημαντικών περιβαλλοντικών επιπτώσεων από την εφαρμογή του νέου ΡΣΑ, με στόχο την αποφυγή διπλού ελέγχου.
3. Η παραπάνω παρακολούθηση, στο στάδιο υλοποίησης του νέου ΡΣΑ, διεξάγεται μέσα από ετήσιες εκθέσεις που επιτρέπουν τη λήψη διορθωτικών ενεργειών αν αυτές αποδειχθούν απαραίτητες. Το περιεχόμενο των εκθέσεων αυτών συμμορφώνεται με τις ακόλουθες κατευθύνσεις:
α) Η ετήσια έκθεση παρακολούθησης έχει σκοπό την καταγραφή δεικτών που συνδέονται με τις δράσεις του νέου ΡΣΑ και αντιπροσωπεύουν ενδεχόμενες περιβαλλοντικές μεταβολές. Τέτοιοι δείκτες μπορούν να αντληθούν από τη ΣΜΠΕ. Η Αρχή Σχεδιασμού μεριμνά για τη συγκέντρωση των σχετικών πληροφοριών από τους τελικούς αποδέκτες των δράσεων του νέου ΡΣΑ. Η έκθεση για κάθε έτος συντάσσεται, υποβάλλεται και δημοσιοποιείται στο πρώτο εξάμηνο του επομένου έτους.
β) Η αξιολόγηση της πορείας υλοποίησης των στρατηγικών και περιβαλλοντικών στόχων του νέου ΡΣΑ γίνεται με συγκριτική αποτίμηση των στοιχείων των διαδοχικών ετησίων εκθέσεων. Σκοπός της σύγκρισης των παραπάνω στοιχείων είναι η ποσοτικοποίηση των περιβαλλοντικών μεταβολών που οφείλονται στο τμήμα του προγράμματος που υλοποιήθηκε, η σύγκριση με τις εκτιμήσεις της ΣΜΠΕ και τις εξελίξεις στο θεσμικό πλαίσιο για το περιβάλλον, καθώς και η διαπίστωση της αναγκαιότητας ανάληψης διορθωτικών ενεργειών. Σε περίπτωση διαπίστωσης είτε σημαντικών αποκλίσεων από τις εκτιμήσεις της ΣΜΠΕ είτε νέων υποχρεώσεων από το θεσμικό πλαίσιο προστασίας του περιβάλλοντος που κάθε φορά ισχύει, προτείνονται κατάλληλα επανορθωτικά μέτρα.
4. Οι αρμόδιες ελεγκτικές περιβαλλοντικές αρχές, σε κεντρικό, αποκεντρωμένο και περιφερειακό επίπεδο, ελέγχουν την τήρηση των όρων, των περιορισμών και των κατευθύνσεων του παρόντος.