1. Διευρωπαϊκά και Υπεραστικά Δίκτυα Μεταφορών: αεροδρόμια, λιμάνια και τερματικοί σταθμοί.
Οι κύριοι σταθμοί και τερματικές εγκαταστάσεις υπεραστικών και διεθνών επιβατικών και εμπορευματικών μεταφορών συγκροτούν το σύστημα εισόδων/ εξόδων – πυλών στην Αττική και διακρίνονται σε τέσσερα (4) υποσυστήματα:
– Επιβατικοί- Εμπορευματικοί Αερολιμένες
– Επιβατικοί- Εμπορευματικοί Λιμένες
– Επιβατικοί- Εμπορευματικοί Σιδηροδρομικοί Σταθμοί
-Τερματικοί Σταθμοί Υπεραστικών Λεωφορείων Εξωτερικού και Εσωτερικού
α) Κύριος επιβατικός- εμπορευματικός Αερολιμένας είναι ο διεθνής αερολιμένας «Ελευθέριος Βενιζέλος», ως κόμβος εθνικής, ευρωπαϊκής και διηπειρωτικής σημασίας. Στο πλαίσιο των συμβατικών τους υποχρεώσεων και των λειτουργικών τους χαρακτηριστικών, συμπληρωματικές υπηρεσίες μπορούν να παρέχουν σε έκτακτες περιπτώσεις οι αερολιμένες Ελευσίνας, Δεκελείας και Πάχης Μεγάρων.
β) Κύριοι επιβατικοί λιμένες είναι ο κεντρικός επιβατικός λιμένας Πειραιά και συμπληρωματικά οι επιβατικοί λιμένες Λαυρίου και Ραφήνας. Κύριος εμπορευματικός λιμένας είναι ο λιμένας Ικονίου – Κερατσινίου – Περάματος, ενώ συμπληρωματική λειτουργία παρέχουν οι λιμένες Ελευσίνας και Λαυρίου. Η εξειδίκευση του ρόλου τους περιλαμβάνεται στο Παράρτημα XIV.
γ) Κύριοι επιβατικοί σιδηροδρομικοί σταθμοί είναι οι Αθηνών – Πειραιά, καθώς και το σιδηροδρομικό κέντρο Αχαρνών (ΣΚΑ).
δ) Κύριοι εμπορευματικοί σιδηροδρομικοί σταθμοί είναι ο Σταθμός Διαλογής-Εμπορευματικός Σταθμός ΟΣΕ Θριασίου Πεδίου, ο επιλιμένιος τερματικός σιδηροδρομικός σταθμός Ικονίου – Κερατσινίου και, συμπληρωματικά, ο σιδηροδρομικός σταθμός Ρουφ.
ε) Κύριοι σιδηροδρομικοί άξονες είναι ο κλάδος σιδηροδρομικού σταθμού Πειραιά, σιδηροδρομικού σταθμού Αθηνών ΣΚΑ – Βόρεια Ελλάδα, ο κλάδος ΣΚΑ – Κόρινθος – Κιάτο – Πάτρα στη νέα χάραξη Σιδηροδρομικής Γραμμής Υψηλής Ταχύτητας (ΣΓΥΤ).
Η εξειδίκευση του μεταφορικού έργου ανά σιδηροδρομικό σταθμό και σιδηροδρομικό άξονα- κλάδο, περιλαμβάνεται στο Παράρτημα XIV .
στ) Νέος κεντρικός σταθμός υπεραστικών λεωφορείων εξωτερικού και εσωτερικού, όπως ΚΤΕΛ: πλησίον του σταθμού Μετρό Ελαιώνας και σε άμεση γειτνίαση με το εθνικό οδικό δίκτυο. Για τα ΚΤΕΛ Αττικής, προσδιορίζονται θέσεις τερματικών σταθμών σε περιφερειακούς σταθμούς του Μετρό και του Προαστιακού, επιμερισμένες γεωγραφικά για τις ενότητες Δυτικής Αττικής, Βόρειας Αττικής, Ανατολικής Αττικής- Μεσογείων, όπως περιγράφονται στο Παράρτημα XIV .
2. Δίκτυα Δημόσιας Συγκοινωνίας, Μέσα Σταθερής Τροχιάς
Οι δημόσιες συγκοινωνίες μητροπολιτικής εξυπηρέτησης οργανώνονται σε δύο (2) βασικά δίκτυα, το πρωτεύον και το δευτερεύον.
α) Το πρωτεύον δίκτυο δημόσιας συγκοινωνίας συνιστά τη σπονδυλική στήλη του ενιαίου συστήματος μεταφορών και έχει ως στόχο να διεκπεραιώνει το μεγαλύτερο όγκο συλλογικών μετακινήσεων στην Αττική. Αποτελείται από μέσα σταθερής τροχιάς, διαθέτει υψηλά λειτουργικά χαρακτηριστικά και έχει κυρίως ακτινικό ανάπτυγμα ως προς τα κέντρα Αθήνας και Πειραιά, υποστηρίζοντας παράλληλα τα διαδημοτικά κέντρα ευρείας ακτινοβολίας του Λεκανοπεδίου Αθήνας και της Αττικής. Το δίκτυο αυτό συγκροτείται από αστικές και προαστιακές γραμμές και λειτουργεί συμπληρωματικά, ως εργαλείο οργάνωσης του χώρου, για την υποστήριξη και τόνωση σχετικά υψηλών οικιστικών πυκνοτήτων και πόλων έλξης μαζικών μετακινήσεων, στην εμβέλεια επιλεγμένων σταθμών του συστήματος που ανταποκρίνονται στις επιλογές χωρικής ανάπτυξης του νέου ΡΣΑ.
β) Το δευτερεύον δίκτυο δημόσιας συγκοινωνίας έχει χαρακτήρα συμπληρωματικό και τροφοδοτικό ως προς το πρωτεύον και αποτελείται από γραμμές τρόλεϊ και λεωφορείων. Το δίκτυο αυτό αναδιαρθρώνεται σταδιακά, ανάλογα με την εξέλιξη του πρωτεύοντος δικτύου, ώστε να λειτουργεί τροφοδοτικά και συμπληρωματικά ως προς αυτό. Η συμπληρωματική λειτουργία του ως προς το πρωτεύον δίκτυο αφορά και ένα βασικό δίκτυο λεωφορειακών γραμμών που καθορίζεται και επικαιροποιείται από τον ΟΑΣΑ, εξυπηρετώντας με γραμμές κορμού διαδρόμους που δεν καλύπτονται εισέτι από μέσα σταθερής τροχιάς. Το δευτερεύον δίκτυο επεκτείνεται, επίσης, με τοπικές ή διαδημοτικές γραμμές σύνδεσης γειτονικών πολεοδομικών ενοτήτων όπως συνοικίες και δήμοι.
γ) Το πρωτεύον δίκτυο τροφοδοτείται από ακτινικές και εγκάρσιες γραμμές του δευτερεύοντος δικτύου σε κομβικά σημεία – σταθμούς μετεπιβίβασης. Τα κυριότερα κέντρα ανταπόκρισης, τόσο μεταξύ γραμμών του πρωτεύοντος δικτύου, όσο και μεταξύ των τελευταίων με γραμμές του δευτερεύοντος δικτύου, καθώς και με τα υπεραστικά μέσα μαζικής μεταφοράς, αναπτύσσονται σε οργανωμένα συγκοινωνιακά κέντρα και σταθμούς μετεπιβίβασης.
δ) Για τις προαστιακές συνδέσεις της πρωτεύουσας και του λιμένα του Πειραιά με τα κυριότερα αστικά κέντρα εκτός Χωρικής Ενότητας Αθήνας-Πειραιά και το διεθνή αερολιμένα Αθηνών, βασικό μέσο είναι ο προαστιακός σιδηρόδρομος, που εκτείνεται μέχρι τα βασικά οικιστικά κέντρα των όμορων Περιφερειών εντός της εμβέλειας της Μητροπολιτικής Περιοχής Αθήνας (Θήβα – Λιβαδειά, Χαλκίδα, Κόρινθος- Λουτράκι).
ε) Το πρωτεύον δίκτυο μητροπολιτικής εξυπηρέτησης διακρίνεται σε τρία (3) επιμέρους δίκτυα όπως εξειδικεύονται στο Παράρτημα XIV:
αα) Δίκτυο προαστιακού σιδηροδρόμου
ββ) Δίκτυο μετρό
γγ) Δίκτυο τραμ και ελαφρού μετρό (LRT)
στ) Στην προοπτική επέκτασης του πρωτεύοντος δικτύου σε νέους άξονες, που παρουσιάζουν αρχικά ζήτηση χαμηλότερη των ορίων εφαρμογής μέσων σταθερής τροχιάς ή αντιμετωπίζουν προσωρινές δυσκολίες υλοποίησης, μπορεί εναλλακτικά να επιλεγεί η ανάπτυξή τους ως λεωφορειακών γραμμών ταχείας διέλευσης σε αποκλειστικό διάδρομο (ταχείς λεωφορειόδρομοι/ BRT), με δυνατότητα μετεξέλιξής τους σε μέσα σταθερής τροχιάς.
ζ) Η ανάπτυξη του πρωτεύοντος δικτύουείναι δυνατόν να διαφοροποιηθεί, κατόπιν συνδυασμένης πολεοδομικής και συγκοινωνιακής μελέτης μέσο-μακροπρόθεσμου ορίζοντα. Σε κάθε περίπτωση θα διασφαλίζεται η συμμόρφωση των επιλογών με τις βασικές αρχές και στόχους των μεταφορών. Οι μελλοντικές επεκτάσεις του μετρό θα αναπτύσσονται κατά προτεραιότητα προς πόλους ανάπτυξης μητροπολιτικής εμβέλειας, εντός του λεκανοπεδίου Αθηνών.
3. Συγκοινωνιακά κέντρα, σταθμοί μετεπιβίβασης και αμαξοστάσια
α) Για την ανταπόκριση των γραμμών του πρωτεύοντος δικτύου δημόσιας συγκοινωνίας μεταξύ τους, με το δευτερεύον δίκτυο, καθώς και με τα δίκτυα υπεραστικών μέσων μαζικής μεταφοράς, δημιουργούνται σε ορισμένα σημεία διεπαφής τους οργανωμένοι σταθμοί μετεπιβίβασης, που συμπεριλαμβάνουν απαραίτητα χώρους στάθμευσης μέσων ιδιωτικής χρήσης και δικύκλων. Οι σταθμοί αυτοί χωροθετούνται, κατά προτεραιότητα, σε κομβικές ή ακραίες και περιφερειακές θέσεις του συστήματος, όπως εξειδικεύονται στο Παράρτημα XIV .
β) Στους σταθμούς του πρωτεύοντος δικτύουδίνεται έμφαση στην ασφαλή προσπέλασή τους από πεζούς, ΑΜΕΑκαι ποδηλάτες, μέσω διαδρομών που θα διεισδύουν ακτινικά στις γειτονικές περιοχές και, κατά το δυνατόν, θα τους συνδέουν με το Μητροπολιτικό Δίκτυο Ποδηλατικών Διαδρομών.
γ) Για την απαιτούμενη λειτουργική υποστήριξη των μέσων μαζικής μεταφοράς, λειτουργούν ή χωροθετούνται αμαξοστάσια (Α/Σ) και υποστηρικτικές επισκευαστικές βάσεις (Ε/Β) σε θέσεις ανά μεταφορικό δίκτυο, όπως εξειδικεύονται στο Παράρτημα XIV .
4. Κύριο Οδικό Δίκτυο Αττικής
α) Ως κύριο οδικό δίκτυο Αττικής ορίζεται ένα πλέγμα οδικών αξόνων που εξυπηρετεί τις βασικές ροές μετακινήσεων διαπεριφερειακής και μητροπολιτικής κλίμακας. Η ιεράρχησή τους βασίζεται πρωτίστως στη θέση και λειτουργία των αξόνων στον πολεοδομικό ιστό της Αττικής και, δευτερευόντως, στα γεωμετρικά και λειτουργικά τους χαρακτηριστικά. Οι άξονες που εντάσσονται στο κύριο οδικό δίκτυο Αττικής αποτελούν τμήμα του θεσμοθετημένου βασικού οδικού δικτύου της Περιφέρειας Αττικής. Για την εξυπηρέτηση των αναγκαίων οδικών μετακινήσεων, βασική προτεραιότητα δίνεται στην ορθολογική διαχείριση της υφιστάμενης υποδομής.
β) Οι άξονες που συγκροτούν το κύριο οδικό δίκτυο Αττικής ιεραρχούνται σε άξονες διαπεριφερειακής σημασίας και σε πρωτεύοντες και δευτερεύοντες άξονες μητροπολιτικής σημασίας, όπως αναφέρονται στο Παράρτημα ΧIV.
γ) Οι άξονες διαπεριφερειακής σημασίας, οι οποίοι έχουν χαρακτηριστικά ελεύθερων και ταχειών λεωφόρων, διαχειρίζονται τις μεγαλύτερες ροές μετακινήσεων αγαθών και προσώπων μεταξύ των κύριων πυλών – εισόδων στην Αττική.
δ) Οι πρωτεύοντες άξονες μητροπολιτικής σημασίας λειτουργούν ως βασικοί διανεμητήριοι για τις κυριότερες ροές εισόδου στον πυρήνα του πολεοδομικού συγκροτήματος. Στο σύνολό τους οι πρωτεύοντες άξονες μητροπολιτικής σημασίας, σε συνεργασία με τους άξονες διαπεριφερειακής σημασίαςκαι, ιδιαίτερα, με την Αττική Οδό, συγκροτούν περιμετρικούς δακτυλίους, σε τρείς διαβαθμίσεις εγγύτητας ως προς την κεντρική περιοχή.
ε) Οι δευτερεύοντες άξονες μητροπολιτικής σημασίας συγκροτούν το βασικό δίκτυο περαιτέρω κατανομής των μετακινήσεων μεταξύ επιμέρους πολεοδομικών ενοτήτων και κέντρων της Χωρικής Ενότητας Αθήνας-Πειραιά.
στ) Ειδικότερα, εντός του υφιστάμενου Εσωτερικού Οδικού Δακτυλίου (ΕΟΔ), καθώς και στις κύριες ακτινικές αρτηρίες, δεν είναι επιθυμητές περαιτέρω δομικές παρεμβάσεις εξυπηρέτησης της ακτινικής κυκλοφορίας. Για την εξυπηρέτηση του στόχου ανάληψης μεγαλύτερου ποσοστού μετακινήσεων από τα μέσα μαζικής μεταφοράς, προωθούνται μέτρα εξορθολογισμού της διαχείρισης της οδικής κυκλοφορίας και απόδοσης προτεραιότητας στα μέσα μαζικής μεταφοράς.
ζ) Για τη βελτίωση προσβασιμότητας του πόλου ανάπτυξης του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού και της Νοτιοανατολικής Περιοχής της Αθήνας και της σύνδεσής τους με το νέο διεθνή αερολιμένα «Ελ. Βενιζέλος» και την περιοχή των Μεσογείων, θα αξιολογηθούν εναλλακτικές λύσεις εξυπηρέτησης οδικών συνδέσεων υψηλών λειτουργικών χαρακτηριστικών, καθώς και μέσων σταθερής τροχιάς , ώστε να εξυπηρετούνται ταυτόχρονα οι στόχοι συμμετρικής κατανομής των μετακινήσεων στο αρτηριακό δίκτυο της πόλης, παράλληλα με την εξυπηρέτηση των πολεοδομικών στόχων αναδιάταξης του συστήματος εξυπηρέτησης των μετακινήσεων στην κεντρική περιοχή της, με αριστοποίηση των διαθέσιμων πόρων. Παράλληλα, η λύση που θα επιλεγεί, θα είναι συμβατή με τους πολεοδομικούς στόχους ανάσχεσης της αστικής διάχυσης στην περιοχή των Μεσογείων και αρμονικής πολεοδομικής ένταξης των συνδετήριων κλάδων με το κύριο οδικό δίκτυο στην νοτιοανατολική περιοχή του λεκανοπεδίου της Αττικής.
η) Στα διαγράμματα που συνοδεύουν το νέο ΡΣΑ και απεικονίζουν τις κατευθύνσεις και τις προτάσεις που περιλαμβάνονται στο κυρίως σώμα του Νόμου και στο Παράρτημα XIV, αποτυπώνονται οι ενδεικτικές χαράξεις των προβλεπόμενων έργων.
5. Πολιτική στάθμευσης
Βασικές κατευθύνσεις της πολιτικής στάθμευσης είναι :
α) Ελεγχόμενη στάθμευση στα κέντρα των δήμων και σε κρίσιμες περιοχές και περιορισμός της παρόδιας στάθμευσης. Κατά προτεραιότητα εξασφάλιση θέσεων στάθμευσης για τους κατοίκους των περιοχών.
β) Δημιουργία οργανωμένων χώρων στάθμευσης και μετεπιβίβασης σε περιφερειακούς και τερματικούς σταθμούς του πρωτεύοντος δικτύου δημοσίων συγκοινωνιών μητροπολιτικής εξυπηρέτησης.
γ) Δημιουργία συλλογικών χώρων στάθμευσης, για την κάλυψη των αναγκών σε στάθμευση της κατοικίας και των επαγγελματικών χρήσεων, κατά προτεραιότητα σε πυκνοδομημένες περιοχές. Αναπροσαρμογή του θεσμικού πλαισίου (ν. 4067/2012) στην κατεύθυνση διαμόρφωσης αντίστοιχων χώρων είτε σε ανωδομή, μέσω μετατροπής ή αντικατάστασης ακινήτων, είτε υπόγεια, με την εξαίρεση των υφιστάμενων κοινόχρηστων χώρων υψηλού πρασίνου.
δ) Συσχέτιση προσφοράς θέσεων οργανωμένης στάθμευσης με το βαθμό προσπελασιμότητας των μέσων μαζικής μεταφοράς ιδιαίτερα σε χρήσεις γης και πόλους έλξης σημαντικού αριθμού μετακινήσεων, προκειμένου να αυξηθεί η χρήση των μέσων αυτών στο μέγιστο δυνατό βαθμό.
ε) Καθορισμός χώρων στάσης και στάθμευσης τουριστικών λεωφορείων, με πρωτοβουλία των εμπλεκόμενων Δήμων σε συνεργασία με τα συναρμόδια Υπουργεία και τον Οργανισμό Αθήνας.
στ) Ανάπτυξη δικτύου φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους στάθμευσης, καθώς και σε ανωδομές ή σε υπόγεια ακινήτων.
6.Παρεμβάσεις βιώσιμης κινητικότητας υπερτοπικού και τοπικού χαρακτήρα
Για την υποστήριξη της βιώσιμης κινητικότητας οι προτεραιότητες είναι οι εξής:
α) Ενίσχυση συλλογικών και ήπιων μορφών μετακίνησης, όπως είναι τα μέσα μαζικής μεταφοράς, το ποδήλατο, το περπάτημα και η μεταξύ τους συνέργεια.
β) Συγκρότηση ολοκληρωμένων δικτύων κίνησης για πεζούς και ποδηλάτες, μεταξύ σημαντικών πόλων φυσικού, πολεοδομικού, συγκοινωνιακού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος.
γ) Επέκταση πεζοδρομήσεων ή δημιουργία διαδρόμων αποκλειστικής ροής πεζών, ποδηλάτου και δημόσιας συγκοινωνίαςσε εμπορικούς δρόμους, όπου ενδείκνυται, έπειτα από ειδικές συγκοινωνιακές μελέτες, καθώς και σε περιοχές αμιγούς κατοικίας, με δημιουργία ζωνών ήπιας κυκλοφορίας.
δ) Η ανάδειξη του θαλάσσιου μετώπου του Σαρωνικού, μέσω της λειτουργικής ανάπλασης της παραλιακής λεωφόρου Ποσειδώνος, σε συνδυασμό με τη λειτουργία τραμ, πεζόδρομου και ποδηλατόδρομου.
ε) Η δημιουργία εκτεταμένου δικτύου ποδηλατικών διαδρομών μητροπολιτικής εμβέλειας, για τη διευκόλυνση των καθημερινών μετακινήσεων με ποδήλατο, σε συνδυασμό με τα τοπικά δίκτυα ποδηλατοδρόμων και ποδηλατολωρίδων, καθώς και πεζοδρόμων σε επίπεδο δήμων και γειτονιάς, όπως ενδεικτικά αναφέρεται στο Παράρτημα XIV .
στ) Η προώθηση εκτός λεκανοπεδίουποδηλατικών διαδρομώνπου εξυπηρετούν την πρόσβαση σε σημαντικές περιοχές πολιτιστικού και ψυχαγωγικού ενδιαφέροντος, όπως στην Ελευσίνα, στο Κτήμα Τατοΐου, στο Μαραθώνακαι στο Σούνιο.
Αρθρο 30 παρ4 περ 2. Ο χαρακτηρισμος της υποθαλασσιας ζευξης Περαματος – Σαλαμινας ως «πρωτευων αξονας μητροπολιτικης σημασιας» δεν νομιζω οτι αντιστοιχει στην πραγματικοτητα. Μαλλον το θεμα τιθεται για την αποσυμφορηση του Περαματος απο την κινηση των ΙΧ αυτοκινητων. Οσον αφορα την κινηση των αυτοκινητων απο και προς τη Σαλαμινα και τωρα θα μπορουσε να οδηγηθει παρακαμπτοντας το Περαμα προς τη Λ. Σχιστου. Η καλυτερη και ταχυτερη και οικονομικοτερη μετακινηση για τους κατοικους της Σαλαμινας , Περαματος, Ικονιου, Κερατσινιου θα γινεται οταν επεκταθει η γραμμη με ελαφρυ μετρο απο τον Πειραια προς τις περιοχες αυτες. Οι μεγαλοι αυτοκινητοδρομοι εντος πυκνοκατοικημενων περιοχων εχουν εγκαταληφθει στην Ευρωπη και δινεται εμφαση στις μετακινησεις με ΜΜΜ.Αν το εργο γινει η Σαλαμινα θα υποστει καιριο πληγμα στο φυσικο της περιβαλλον αφου θα γινει προεκταση του πυκνοδομημενου ομορου αστικου ιστου. Η Σαλαμινα χωρις υποδομες, επαρκες οδικο δικτυο,γενικο πολεοδομικο σχεδιασμο,επαρκεις υπηρεσιες υγειας-παιδειας-προνοιας θα κληθει να σηκωσει το βαρος πανω απο 800.000 ανθρωπων. Η αντιφαση που υπαρχει στο ρυθμιστικο σχεδιο ειναι ευκολα αντιληπτη. Δεν μπορει να κινειται στην προοπτικη της περιβαλλοντικης βελτιωσης των πολεων, αναδειξης των πολιτιστικων μνημειων τους, αειφορια των πορων και ταυτοχρονα να προτεινει υποθαλασσια ζευξη που θα λειτουργησει μονο σαν αγωγος κινησης πληθους οχηματων πανω στο νησι.
Αρθρο 30 παρ 2ε.Συμφωνουμε με την επεκταση της γραμμης LRT (ελαφρυ μετρο)μεχρι τη Σαλαμινα. Αυτο θα εξυπηρετησει καλυτερα και γρηγοροτερα τους κατοικους απο την σχεδιαζομενη υποθαλασσια ζευξη Περαματος -Σαλαμινας, η οποια θα εξυπηρετει μονο ΙΧ αυτοκινητα. Ετσι θα αποφευχθει η διαχυση του ομορου αστικου ιστου προς το νησι και θα διατηρησει τη φυσιογνωμια και το συγκριτικο πλεονεκτημα της ποιοτητας της ζωης μεσα σε ενα ομορφο φυσικο περιβαλλον.
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΑΛΑΣΣΙΑ ΖΕΥΞΗ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ.
Η υποθαλάσσια ζεύξη της Σαλαμίνας, εάν πραγματοποιηθεί, θα έχει κατα-
στροφικές συνέπειες για τη Φύση, το Περιβάλλον, την Αισθητική, τη Λει-
τουργικότητα, τον Επικοισμό και γενικώς αυτό που ονομάζουμε » ποιότητα
ζωής «.
Άρθρο 30 Παράγραφος 4:
Υποθαλάσσια ζεύξη Σαλαμίνας – Περάματος που προτείνεται θεωρούμε ότι δεν έχει αξιολογηθεί στο επίπεδο που θα έπρεπε.
Η περιβαλλοντική υποβάθμιση που αναμένεται να προκληθεί, έρχεται σε αντίθεση με τις βασικές αρχές του ίδιου του Ρυθμιστικού, που θέτει σε υψηλή προτεραιότητα την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Το πρόβλημα γίνεται εντονότερο όταν
σοβαρά θέματα υποδομών δεν έχουν λυθεί στο νησί : όπως Δασικοί χάρτες, καθορισμός χαμηλών συντελεστών δόμησης, μη ύπαρξη Γενικού Πολεοδομικού Σχεδιασμού, ανεπαρκές οδικό δίκτυο, μη ουσιαστική προστασία αρχαιολογικών χώρων, χωροθέτηση ζωνών Περιοχής Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών κ.α.
Παράλληλα η ζεύξη επίσης έρχεται σε αντίθεση με τη γενική φιλοσοφία τόσο του Ρυθμιστικού, όσο και με τη Γενική πανευρωπαϊκή τάση που πρεσβεύει την αποθάρρυνση χρήσης ιδιωτικών αυτοκινήτων. Για τη Σαλαμίνα ειδικότερα, θα μπορούσε να ενισχυθεί η ακτοπλοϊκή σύνδεση με τον Πειραιά, όπου και περιβαλλοντικά θα ήταν αποδεκτό και θα βελτίωνε τους χρόνους και την ευκολία μετάβασης σε αυτόν (ενδεικτικός χρόνος 20 λεπτά)
Εναλλακτικά θα μπορούσε να κατασκευαστεί υποθαλάσσια ζεύξη αποκλειστικής χρήσης από μέσο σταθερής τροχιάς που θα έλυνε τα πιθανά προβλήματα ενώ παράλληλα δε θα δημιουργούσε άλλα.
Άρθρο 30 Παράγραφος 2ε:
Η επέκταση της γραμμής σταθερής τροχιάς LRT (ελαφρύ μετρό) θεωρούμε ότι είναι η βέλτιστη λύση για τη σύνδεση της Σαλαμίνας με το Πέραμα, τον Πειραιά και την Αθήνα και είναι σαφώς προτιμητέα περιβαλλοντικά από την οδική ζεύξη. Μία λύση που θα μειώσει το χρόνο και την ευκολία μετάβασης και παράλληλα θα εμποδίσει την υπέρμετρη χρήση ιδιωτικού αυτοκινήτου με όλη την περιβαλλοντική επιβάρυνση που αυτό προκαλεί.. Παράλληλα θα εμποδίσει την αναμενόμενη αστικοποίηση της Σαλαμίνας, η οποία θα πρέπει να διατηρήσει τη φυσιογνωμία της και να επενδύσει στο συγκριτικό της πλεονέκτημα, που είναι το φυσικό της περιβάλλον και η ποιότητα ζωής που μπορεί να προσφέρει και μάλιστα σε τόσο μικρή απόσταση από την πρωτεύουσα.
Αρ30 παρ4
Υποθαλάσσια ζεύξη που προτείνεται θεωρούμε ότι δεν έχει αξιολογηθεί στο επίπεδο που θα έπρεπε.
Η περιβαλλοντική υποβάθμιση που αναμένεται να προκληθεί, έρχεται σε αντίθεση με τις βασικές αρχές του ίδιου του Ρυθμιστικού, που θέτει σε υψηλή προτεραιότητα την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Το πρόβλημα γίνεται εντονότερο όταν
σοβαρά θέματα υποδομών δεν έχουν λυθεί στο νησί : όπως Δασικοί χάρτες, καθορισμός χαμηλών συντελεστών δόμησης, μη ύπαρξη Γενικού Πολεοδομικού Σχεδιασμού, ανεπαρκές οδικό δίκτυο, μη ουσιαστική προστασία αρχαιολογικών χώρων, χωροθέτηση ζωνών Περιοχής Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών κ.α.
Παράλληλα η ζεύξη επίσης έρχεται σε αντίθεση με τη γενική φιλοσοφία τόσο του Ρυθμιστικού, όσο και με τη Γενική πανευρωπαϊκή τάση που πρεσβεύει την αποθάρρυνση χρήσης ιδιωτικών αυτοκινήτων. Για τη Σαλαμίνα ειδικότερα, θα μπορούσε να ενισχυθεί η ακτοπλοϊκή σύνδεση με τον Πειραιά, όπου και περιβαλλοντικά θα ήταν αποδεκτό και θα βελτίωνε τους χρόνους και την ευκολία μετάβασης σε αυτόν (ενδεικτικός χρόνος 20 λεπτά)
Εναλλακτικά θα μπορούσε να κατασκευαστεί υποθαλάσσια ζεύξη αποκλειστικής χρήσης από μέσο σταθερής τροχιάς που θα έλυνε τα πιθανά προβλήματα ενώ παράλληλα δε θα δημιουργούσε άλλα.
Η επέκταση της γραμμής σταθερής τροχιάς LRT (ελαφρύ μετρό) θεωρούμε ότι είναι η βέλτιστη λύση για τη σύνδεση της Σαλαμίνας με το Πέραμα, τον Πειραιά και την Αθήνα και είναι σαφώς προτιμητέα περιβαλλοντικά από την οδική ζεύξη. Μία λύση που θα μειώσει το χρόνο και την ευκολία μετάβασης θα ανακουφισει τους εργαζομενους εκτος Σαλαμινας και παράλληλα θα εμποδίσει την υπέρμετρη χρήση ιδιωτικού αυτοκινήτου με όλη την περιβαλλοντική επιβάρυνση που αυτό προκαλεί.. Παράλληλα θα εμποδίσει την αναμενόμενη αστικοποίηση της Σαλαμίνας, η οποία θα πρέπει να διατηρήσει τη φυσιογνωμία της και να επενδύσει στο συγκριτικό της πλεονέκτημα, που είναι το φυσικό της περιβάλλον και η ποιότητα ζωής που μπορεί να προσφέρει και μάλιστα σε τόσο μικρή απόσταση από την πρωτεύουσα. Αυτά θα χαθουν με την δημιουργια οδικης ζευξης και θα καταστησουν τη Σαλαμινα ένα ακομη προαστιο του Πειραια αφαιροντας της όλα τα ιδιαιτερα χαρακτηριστικα.