Άρθρο 01: Σκοπός – αντικείμενο (άρθρο 1 της Οδηγίας 2012/27/ΕΕ)

Το σχέδιο Νόμου που δημοσιεύεται θα μπορούσε να αποτελέσει την επανέναρξη της οικοδομικής δραστηριότητας στην χώρα. Εκατοντάδες χειμαζόμενα επαγγέλματα, τεχνικό προσωπικό και μεταποιητικές επιχειρήσεις θα μπορούσαν να επανενεργοποιηθούν. Η χρηματοδότηση μπορεί να γίνει απρόσκοπτα και με υψηλές εγγυήσεις από τα τραπεζικά ιδρύματα που για πρώτη φορά στην σύγχρονη ιστορία τους θα χρηματοδοτήσουν τα νοικοκυριά για πραγματικές αποδοτικές επενδύσεις. Οι φορολογικές εκπτώσεις που θα πρέπει να απολαμβάνουν τα νοικοκυριά από τις παρεμβάσεις, θα μπορούν αυτόματα να πιστώνονται στον τραπεζικό οργανισμό και να του αυξάνουν έτσι την ασφάλεια της χρηματοδότησης. Τα κεφάλαια που θα διατειθενται για τις παρεμβάσεις μπορούν κάλλιστα να καλύπτονται σε πολύ μικρό χρόνο από την ενεργειακή εξοικονόμηση και την φορολογική ελάφρυνση.
Ο κρατικός προϋπολογισμός θα βγει ωφελημένος πρώτα από τη μείωση των εισαγωγών καυσίμων και δευτερευόντως από την αύξηξση εισροής του ΦΠΑ από τα εμπλεκόμενα επαγγέλματα που θα είναι υποχρεωμένα να αποτυπώνουν όλες τις δαπάνες σε ένα σύστημα αδιάβλητης ηλεκτρονικής τιμολόγησης και άμεσης παρακράτησης του ΦΠΑ από το πιστωτικό Ίδρυμα πού θα τον αποδίδει αυτόματα στο κράτος.
Δώστε μεγάλη βαρύτητα στο σχέδιο και με συναρμόδια υπουργεία για ΑΜΕΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ είναι η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΤΙΚΗΣ ΑΝΑΚΑΜΨΗΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΔΟΜΗ

Μολονότι πρόκειται για κοινοτική νομοθεσία θεωρώ βέβαιο (μακάρι να διαψευστώ)πως κατά την εφαρμογή της η συγκεκριμένη νομοθεσία θα χρησιμοποιηθεί κυρίως για εισπρακτικούς εργαλείο για επιβολή νέων επιβαρύνσεων, τελών, φόρων κλπ.

Είναι πράγματι απαράδεκτο αυτό που συμβαίνει με τις συνεχείς καθημερινές και ολοήμερες προσπάθειες αναζήτησης νέων εσόδων και επιβολής επιβαρύνσεων πάνω σε εξαντλημένους πολίτες. Αυτό γίνεται με κάθε αφορμή και με κάθε δυνατότητα που παρέχεται (ή ερμηνεύεται πως παρέχεται). Ενδεχόμενες διαψεύσεις από το ΥΠΕΚΑ περί μη επιβολής επιβαρύνσεων δεν είναι πειστικές, αφού η αξιοπιστία της κυβέρνησης είναι ανεπαρκέστατη, όπως έχει δείξει το παρελθόν σε άπειρες περιπτώσεις.

Εκτός όμως από την κυβέρνηση μεγάλη κοινωνική ευθύνη φέρουν και το ΤΕΕ και ο κλάδος των μηχανικών, που στην προσπάθεια τους να αυξήσουν τα έσοδα τους και να στηρίξουν αποκλειστικά και μόνο τα στενά συντεχνιακά τους συμφέροντα ενθαρρύνουν και υποστηρίζουν μια σειρά από δραστηριότητες, εν γνώσει τους ότι συνεπάγονται αντιδημοκρατικές και αυθαίρετες και υψηλές επιβαρύνσεις σε βάρος των πολιτών, με προφάσεις-άλλοθι που επικαλούνται περιβαλλοντικά οφέλη.

Πιστοποιητικό ενεργειακής επιθεώρησης, ηλεκτρονική ταυτότητα ακινήτου, τώρα αυτό το νομοσχέδιο που ανοίγει την πόρτα για ένα σωρό άμεσες ή έμμεσες επιβαρύνσεις κάθε είδους και πάει λέγοντας….
Αυτά όσον αφορά τα «καλά καθούμενα» για να μην βάλουμε τα αυθαίρετα, τις τεράστιες αυξήσεις της ΔΕΗ για λόγους που συνδέονται με περιβαλλοντική ρύπανση κλπ κλπ.

Κοινός παρονομαστής αυτής της φάμπρικας είναι πως γίνεται εν ονόματι του περιβάλλοντος. Καταλήγει όμως σε ένα κοινό παρονομαστή: πως για να βοηθηθεί το περιβάλλον πρέπει να εξοντωθούν οι πολίτες, οι καταναλωτές, τα νοικοκυριά.

Πού θα βρούν τα λεφτά οι πολίτες να πληρώσουν τώρα και όλα τα επόμενα χρόνια για όλα αυτά, αφού ουσιαστικά είναι οικονομικά νεκροζώντανοι ;

Αυτό είναι το πρώτο και κυρίαρχο ερώτημα, απόλυτης προτεραιότητας. Αυτό και μόνο πρέπει να απασχολήσει την κυβέρνηση. Δεν φτάνουν οι φόροι, τα τέλη, οι εισφορές στο Δημόσιο, σε Ταμεία Δήμους κλπ. Πρέπει να φτιάξουμε τώρα και τους μηχανικούς ; Θέλουμε επιλεκτική ανάπτυξη μόνο για τους μηχανικούς ή για όλους ;

Για να είμαστε δίκαιοι: αυτό το φαινόμενο δεν αποτελεί ελληνική έμπνευση. Συνδέεται με μια φανερή συστηματική προσπάθεια, που γίνεται τα τελευταία χρόνια σε διεθνές επίπεδο. Χιλιάδες επιχειρήσεις έχουν αντιληφθεί πως το περιβάλλον παρέχει δυνατότητες για τεράστια -και το κυριότερο- πολύπλευρη και πόλυδιάστατη κερδοσκοπία, η οποία χρησιμοποιεί ως άλλοθι ένα ιερό σκοπό το «περιβάλλον», για τον οποίο τώρα πλέον τόσο πολλοί και τόσο πολύ κόπτονται. Η οικολογική τους συνείδηση, που επί αιώνες κοιμόταν, φαίνεται να αφυπνίστηκε ξαφνικά.

Ένας επίσης μεγάλος τομέας, εκτός των κτιριακών, με τεράστια δυνατότητα εξοικονόμησης ενέργειας, αλλά και εκμετάλλευσης των ΑΠΕ (που ευτυχώς η Πατρίδα μας κατέχει προνομιακή θέση σε σχέση με άλλες χώρες),είναι οι ενεργοβόρες σήμερα Δημοτικές κυρίως εγκαταστάσεις ύδρευσης, άρδευσης, αποχέτευσης όπως: Αντλιοστάσια,γεωτρήσεις, βιολογικοί καθαρισμοί,κ.α
Θα υπάρξει τεράστιο όφελος εάν θεσπισθεί και για τις εγκαταστάσεις αυτές το αντίστοιχο νομικό πλαίσιο.Τα Χρηματοδοτικά εργαλεία , κίνητρα – αντικίνητρα, ετήσιες εκθέσεις κόστους/οφέλους/βελτίωσης ,τα προτεινόμενα μέτρα κλπ.
Στα πλαίσια του Εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού για την εξοικονόμηση ενέργειας και των στόχων όπως θα καθορισθούν για κάθε Περιφέρεια, να εφαρμοστεί το ανάλογο πλαίσιο από τις εταιρείες ύδρευσης-άρδευσης-αποχέτευσης με μέριμνα των Δήμων που τις επιτηρούν. Η αξιοποίηση και εκμετάλλευση των ΑΠΕ για μείωση του κόστους από ηλεκτρική ενέργεια σε αυτές τις εγκαταστάσεις πρέπει να είναι πρωταρχικής σημασίας.
Το πραγματικό οικονομικό όφελος θα μετακυλήσει στον καταναλωτή.

«ενδεικτικοί εθνικοί στόχοι» δηλαδή δεν είναι πραγματικοί στόχοι ?

«Με τον παρόντα νόμο, επίσης, θεσπίζονται ενδεικτικοί εθνικοί στόχοι ενεργειακής απόδοσης για το 2020»

Ποιοί είναι οι στόχοι αυτοί;

Όπως φαίνεται στο Άρθρο 03, διαπιστώνουμε ότι αναφέρεται σε ένα στόχο, αλλά δεν δίνεται καμιά τιμή για το στόχο αυτό.