1. Στο τέλος της περίπτωσης γ της παραγράφου 2 του άρθρου 35 του ν. 4042/2012 προστίθεται το εξής εδάφιο:
Η ανωτέρω γνώμη του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής είναι δεσμευτική και ο αρμόδιος φορέας σχεδιασμού οφείλει να προβεί, σύμφωνα με τις σχετικές υποδείξεις, στις απαραίτητες τροποποιήσεις του ΠΕΣΔΑ.
2. Στο τέλος του άρθρου 35 του ν.4042/1012 προστίθενται νέα στοιχεία (στ) και (ζ) ως εξής:
«(στ) Ο Περιφερειάρχης παρακολουθεί και αξιολογεί την τήρηση των βασικών επιλογών, προτεραιοτήτων και κατευθύνσεων του ΠΕΣΔΑ. Για το σκοπό αυτό, συντάσσει έκθεση κάθε τρία (3) έτη. Η πρώτη έκθεση συντάσσεται το αργότερο έως την 31/12/2017. Στην έκθεση αναφέρεται ο βαθμός και ο τρόπος εφαρμογής των κατευθύνσεων και μέτρων του ΠΕΣΔΑ, τα ενδεδειγμένα μέτρα, προγράμματα και δράσεις για την αποτελεσματική υλοποίησή του, το ποσοστό επίτευξης των ποσοτικών στόχων, καθώς και οι ειδικότεροι λόγοι που τυχόν καθιστούν αναγκαία την αναθεώρησή του. Η πιο πάνω έκθεση διαβιβάζεται στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και αποτελεί τη βάση για την ενδεχόμενη αναθεώρηση του ΠΕΣΔΑ.
(ζ) Εφόσον συντρέχουν λόγοι επιτακτικού δημόσιου συμφέροντος, σε περιπτώσεις υποθέσεων καταγγελίας παραβίασης νομοθεσίας τη ΕΕ για τα απόβλητα που εκδικάζονται από το ΔΕΕ βάσει των διαδικασιών του άρθρου 260 της ΣΛΕΕ, είναι δυνατόν να καταρτίζεται με Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου ειδικό σχέδιο δράσης για τη διαχείριση των αστικών αποβλήτων μιας Περιφέρειας, ή μέρους αυτής, όπου θα προβλέπονται και οι σχετικές διαδικασίες για την εφαρμογή του, έως ότου καταστούν λειτουργικές οι προβλέψεις του οικείου ΠΕΣΔΑ.»
Το άρθρο 17 έρχεται αντιμέτωπο με την ανεξαρτησία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τη διαφύλαξη της νησιωτικότητας. Τα νησιά του Βορειανατολικού Αιγαίου, εμφανίζουν γεωγραφικά, περιβαλλοντικά, κοινωνικά και αναπτυξιακά χαρακτηριστικά που τα κάνουν μοναδικά και τα διαφοροποιούν από την ηπειρωτική Ελλάδα. Κρίνουμε απαραίτητη την ενίσχυση του ρόλου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των αρμόδιων Φορέων Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων, τόσο σε πόρους, όσο και σε αρμοδιότητες. Επιπρόσθετα θα πρέπει επιτέλους να δοθεί η δυνατότητα στους φορείς διαχείρισης να προχωρούν σε προσλήψεις μόνιμου, ειδικά εκπαιδευμένου προσωπικού. Η Περιφέρεια πρέπει να έχει τον καθοριστικό ρόλο για τον σχεδιασμό των στερεών αποβλήτων άλλα η διαχείριση θα πρέπει να παραμείνει τοπικά, κυρίως όσον αφόρα στους νησιωτικούς δήμους. Οι φορείς διαχείρισης στερεών αποβλήτων όπως στην περίπτωση της Χίου, θα πρέπει να έχουν την δυνατότητα της διαχείρισης την ανακύκλωσης και της κομποστοποίησης. Αυτό θα μας δώσει την δυνατότητα, να διαχειριστούμε ορθότερα τα στερεά απόβλητα και την διάθεση αυτών. Δεν υπάρχει άλλη Ευρωπαϊκή χώρα όπου το Υπουργείο επιβάλλει την άποψή του για τη διαχείριση των απορριμμάτων μιας Περιφέρειας. Σε αυτό το σημείο να προσθέσουμε μια επιμέρους ιδιαιτερότητα που έχει η Χίος σε ότι αφορά την μείωση απορριμμάτων λόγω κρίσης. Οι μελέτες για την διαχείριση απορριμμάτων και τα ΧΥΤΑ, έχουν πάρει ως δείγμα, ένα σταθερό πληθυσμό της περιοχής και έχουν χρονική διάρκεια τα 20 χρόνια για να φτάσουν τον κορεσμό. Στη Χίο έχει αρχίσει ήδη να φαίνεται μια σταθερά ανοδική πορεία στον Τουρισμό, κυρίως από την έλευση των Τούρκων τα τελευταία χρόνια, και υπάρχουν προβλέψεις για ακόμα πιο ανοδική πορεία, αξιοποιώντας καινούργια μοντέλα εναλλακτικού τουρισμού . Αυτό από μόνο του θα αυξήσει την παραγωγή απορριμμάτων. Η νησιωτικότητα της Χίου, δημιουργεί απαγορευτικά κόστη στην μεταφορά απορριμμάτων προς άλλες περιοχές. Αρά θα πρέπει στα επόμενα 2-3 χρόνια να δώσουμε λύσεις σε αυτό το πολύπλοκο πρόβλημα. Και αυτό η λύση μπορεί να δοθεί μόνο σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο.
Άρθρο 17
ΠΕΣΔΑ
Η δεσμευτική γνώμη του ΥΠΕΚΑ επί του περιεχομένου των ΠΕΣΔΑ θα πρέπει να αποσαφηνιστεί ότι περιορίζεται μόνο στις προβλέψεις των ΠΕΣΔΑ που αφορούν στόχους του ΕΣΔΑ και του θεσμικού πλαισίου διαχείρισης αποβλήτων και όχι σε γενικότερα θέματα τρόπου επιλογής επίτευξης των στόχων που αποτελούν αντικείμενο των ΦΟΔΣΑ (εκπόνηση ΠΕΣΔΑ) και της Περιφέρειας (έγκριση ΠΕΣΔΑ).
ΕΣΔΑ και ΠΕΣΔΑ
Ποιο είναι το νόημα της σύνταξης των ΠΕΣΔΑ, εάν το ΥΠΕΚΑ προωθεί μόνο τις προβλέψεις του ΕΣΔΑ; Ποιο είναι το νόημα της σύνταξης των ΠΕΣΔΑ, όταν ο ΕΣΔΑ θα προδιαγράφει τα έργα σε κάθε περιφέρεια της χώρας;
Οι υφιστάμενοι και οι μελλοντικοί ΠΕΣΔΑ δεν εξασφαλίζουν την «εκπλήρωση των κριτηρίων της θεματικής αιρεσιμότητας»;
Ποιες είναι οι κατευθύνσεις του νέου ΕΣΔΑ; Δεν έχει εγκριθεί ο νέος ΕΣΔΑ. Αντιθέτως, είχαν εντοπιστεί πολλά προβλήματα/παραλήψεις κλπ κατά την Δημόσια Διαβούλευση και δεν έχει εγκριθεί ακόμη (δείτε π.χ. τις θέσεις της Ελληνικής Εταιρείας Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΕΕΔΣΑ), όπως αυτές αναρτήθηκαν στην ιστοσελίδα της). Ποιος είναι υπεύθυνος για την καθυστέρηση της σύνταξης του ΕΣΔΑ; Γιατί δεν τηρήθηκε η διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης για τα παραδοτέα 4Α, 4Β και 5; Πόσο θα κοστίσει στη χώρα μας η εν λόγω καθυστέρηση; Σύμφωνα με άρθρο της εφημερίδας Ελευθεροτυπίας «Επικρέμαται η επιβολή σωρευτικού προστίμου ύψους 14,9 εκατομμυρίων ευρώ και ημερησίου προστίμου 72.864 ευρώ, για το γεγονός ότι η χώρα μας δεν έχει ακόμη καταθέσει ένα αξιόπιστο εθνικό σχέδιο διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων, το οποίο όφειλε να υλοποιήσει έως το 2013.» (σχετικό link: http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=456376). Η ημερομηνία ανάθεσης της σύμβασης για την εκπόνηση του ΕΣΔΑ είναι η 24/9/2012 (σχετικό link: http://ted.europa.eu/udl?uri=TED:NOTICE:347111-2012:TEXT:EL:HTML).
Δεν χρειάζεται αναθεώρηση ο ΕΣΔΑ και οι ΠΕΣΔΑ μετά την περαιτέρω προώθηση της ανακύκλωσης και της χωριστής συλλογής βιοαποβλήτων (20% επί του συνολικού βάρους των βιολογικών αποβλήτων έως το 2020);
Ενώ στην «Αιτιολογική έκθεση σχεδίου νόμου «Ενίσχυση της ανακύκλωσης και βελτίωση της διαχείρισης των αποβλήτων»» αναφέρετε ότι η «εφαρμογή του ΠΕΣΔΑ θα πρέπει να παρακολουθείται», αντί για ετήσια έκθεση λέτε για κάθε 3ετία. Λέτε ότι οι ΠΕΣΔΑ «αναθεωρούνται ανά εξαετία», οπότε θα υπάρχουν μόνο 2 εκθέσεις για την παρακολούθηση της εφαρμογής κάθε ΠΕΣΔΑ.
Διοικητικός φόρτος και τα σχετικά κόστη
Στην «Αιτιολογική έκθεση σχεδίου νόμου «Ενίσχυση της ανακύκλωσης και βελτίωση της διαχείρισης των αποβλήτων»» αναφέρετε ότι «2.α. ….Με τον τρόπο αυτό μειώνεται ο διοικητικός φόρτος και τα σχετικά κόστη αφού, πολύ συχνά, η σύνταξη των εκθέσεων παρακολούθησης ανατίθεται σε εξωτερικούς μελετητές.»
Πως μειώνεται το σχετικό κόστος εάν συνεχιστεί η ανάθεση σε «εξωτερικούς μελετητές»; Έχει εκτιμηθεί το κόστος μια μελέτης για την παρακολούθηση της εφαρμογής για 3ετία σε σχέση με το κόστος των ετήσιων εκθέσεων; Πόσο κοστίζουν οι ετήσιες εκθέσεις, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΥΠΕΚΑ;
Πόσο αυξάνεται ο «διοικητικός φόρτος και τα σχετικά κόστη» του ΥΠΕΚΑ για την «συμμόρφωση των ΠΕΣΔΑ με τον ΕΣΔΑ»;
Πόσοι και ποιοι είναι οι δήμοι που κάθε έτος εκπονούσαν ή ανέθεταν σε «εξωτερικούς μελετητές» την «ετήσια έκθεση παρακολούθησης της εφαρμογής του ΠΕΣΔΑ»;
Σύμφωνα με το σημείο 2.α. «πολύ συχνά, η σύνταξη των εκθέσεων παρακολούθησης ανατίθεται σε εξωτερικούς μελετητές»: παρακαλώ να μας παραθέσετε τα στοιχεία που έχετε και αποδεικνύουν ότι «πολύ συχνά, η σύνταξη των ετήσιων εκθέσεων παρακολούθησης ανατίθεται σε εξωτερικούς μελετητές».
Να αποσυρθεί η τροπολογία της …«Ανακύκλωσης»
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
-Όχι στο άρθρο 17, του προτεινόμενου νομοσχεδίου.
-ΟΧΙ στο ΥΠΕΚΑ, οι αποφάσεις για την διαχείριση απορριμμάτων!
-ΝΑΙ στα τοπικά, οικολογικά, σχέδια διαχείρισης!
Ως «απαράδεκτο διότι είναι αντικοινωνικό και αντιπεριβαλλοντικό», χαρακτηρίζει η Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία Κέρκυρας, το προτεινόμενο Σχέδιο Νόμου που δόθηκε σε διαβούλευση.
Εκφράζουμε την αντίθεσή μας στις τροποποιήσεις που επιχειρεί το νομοσχέδιο «Ενίσχυση της Ανακύκλωσης και βελτίωση της Διαχείρισης των Αποβλήτων». Ειδικά στο άρθρο 17 διότι καταργεί την αποκεντρωμένη διαχείριση απορριμμάτων σε επίπεδο περιφέρειας και δήμων, παραχωρώντας την αρμοδιότητα λήψης αποφάσεων στο υπουργικό συμβούλιο.
Η αναθεώρηση των ΠΕΣΔΑ (Περιφερειακών Σχεδίων Διαχείρισης Απορριμμάτων) όπως προτείνεται, δεν έχει κανένα νόημα, καμία πρακτική ουσία και την εποχή ακριβώς που προτείνεται, με το άρθρο 17, μόνο τραγικό λάθος μπορεί να χαρακτηριστεί, διότι:
Μετά από χρόνια προσπαθειών και με επίμονες προτάσεις της κοινωνίας των πολιτών, οι τοπικές κοινωνίες έχουν κάνει άλματα για την εξεύρεση και υλοποίηση των πλέον οικολογικών προτάσεων.
Πριν μόλις λίγες μέρες, πάνω από 40 από τους δήμους της Αττικής, απαντώντας σε ερώτηση της Περιφέρειας Αττικής, απέρριψαν το μοντέλο διαχείρισης με μηχανική διαλογή και καύση των απορριμμάτων και αποδέχθηκαν προτάσεις για οικολογικό τρόπο διαχείρισης.
Στην Κέρκυρα και τα Επτάνησα, με το ευαίσθητο νησιώτικο περιβάλλον, κανείς δεν υποστηρίζει τα φαραωνικά αυτά εργοστάσια. Η Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία Κέρκυρας, εξέφραζε δημόσια ανέκαθεν την αντίθεσή μας, στην λειτουργία τέτοιων εγκαταστάσεων όχι μόνο στο νησί μας, αλλά και σε όλη τη χώρα.
Με τα σημερινά δεδομένα, μόνο σε αποκεντρωμένο επίπεδο μπορεί να σχεδιαστεί: Αφενός Σωστή, από τεχνικής πλευράς και αφετέρου Κοινωνικά Δίκαιη, Διαχείριση των Απορριμμάτων. Όταν οι αποφάσεις παίρνονται Από τους πολίτες Για τους πολίτες.
Δεν μπορεί με ένα νομοσχέδιο, το ΥΠΕΚΑ να θέλει να απαξιώσει τα τόσα πολλά χρόνια προσπάθειας της κοινωνίας των Πολιτών (Αγώνες ΠΡΟΣΥΝΑΤ & λοιπών κοινωνικών δικτύων και των οικολογικών οργανώσεων) για την εξεύρεση βιώσιμης λύσης. Οι τοπικές κοινωνίες που κατάφεραν σιγά, σιγά να συντονιστούν και να προτείνουν σήμερα τους σωστούς τρόπους διαχείρισης, προσπάθησαν με τρόπο δημοκρατικό να τους προωθήσουν μέσω των ΟΤΑ, όπως προέβλεπε και προβλέπει ο κανονισμός.
Και δεν υπάρχει ούτε ένας κοινωνικός φορέας που να έχει αποδεχθεί την ευκολία των μηχανημάτων και το γρήγορο κέρδος που ρυπαίνει, το οποίο προσπαθεί να περάσει με έμμεσο τρόπο, το ΥΠΕΚΑ. Όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, καταδικάζουν τα μοντέλα αυτά. Είναι όμως όλοι οι κοινωνικοί φορείς, υπέρ της επιμελούς εργασίας για ολική επιτυχία στην ανακύκλωση, που αποφέρει τελικά, 2 σημαντικά κέρδη:
«Καθαρά» χρήματα και καθαρότερο περιβάλλον.
Ζητούμε την απόσυρση του προτεινόμενου νομοσχεδίου.
Καλούμε την κυβέρνηση να σέβεται τις αποφάσεις των Δήμων και να αφήσει τον Περιφερειακό Σχεδιασμό να εξελιχθεί με βάση τις αποφάσεις των τοπικών κοινωνιών.
– Ναι στα μοντέλα διαχείρισης που προτείνουν οι πολίτες σήμερα, (τα δίκτυα ΜΚΟ και κινημάτων για τα Απορρίμματα) που αποδεικνύεται ότι βρίσκονται γενεές μπροστά από αυτά που προωθεί η κυβέρνηση.
-Όχι σα μοντέλα που προωθεί το ΥΠΕΚΑ και που επιμένει σε αυτά ακόμη και σήμερα, παρότι είναι μοντέλα που έχουν απορριφθεί παγκοσμίως, ως «τα χειρότερα μοντέλα διαχείρισης» που υπήρξαν ποτέ!
Η Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία Κέρκυρας καλεί τους φορείς, τους συλλόγους και τους πολίτες της Κέρκυρας να εκφράσουν την αντίθεσή τους στο νομοσχέδιο και ειδικά στο άρθρο 17, στα πλαίσια της δημόσιας διαβούλευσης η οποία πήρε 10 ημέρες παράταση, (μέχρι 5 Δεκεμβρίου), μετά από πρόταση – παρέμβαση της ΚΕΔΚΕ.
Για το Δ.Σ.
Δημήτρης Φαναριώτης Σπύρος Φρεμεντίτης
πρόεδρος γ. γραμματέας
Άρθρο 17
Στο τέλος της περίπτωσης γ της παραγράφου 2 του άρθρου 35 του ν. 4042/2012 προστίθεται το εξής εδάφιο:
«Πρόστιμα τα οποία επιβάλλονται στη χώρα με υπαιτιότητα της Περιφέρειας για πράξεις ή παραλείψεις της για τις οποίες έχει εγκαίρως και εγγράφως ειδοποιηθεί, μετακυλίονται στο ακέραιο στην Περιφέρεια και αφαιρούνται από τους πόρους της κατά την οικονομική περίοδο της επιβολής των ή σε εξαιρετικές περιπτώσεις, την επόμενη.»
Αιτιολόγηση
Στόχος είναι η αποφυγή και της εμπλοκής της χώρας σε περιπέτειες με πρόστιμα εξαιτίας καθυστερήσεων ή πολιτικών παιχνιδιών αλλά και η διαφύλαξη και η προστασία του θεσμού από αυθαιρεσίες του κεντρικού κράτους.
Άρθρο 17
Στο τέλος της περίπτωσης γ της παραγράφου 2 του άρθρου 35 του ν. 4042/2012 προστίθεται το εξής εδάφιο:
Πρόστιμα τα οποία επιβάλλονται στη χώρα με υπαιτιότητα της Περιφέρειας για πράξεις ή παραλείψεις της για τις οποίες έχει εγκαίρως και εγγράφως ειδοποιηθεί, μετακυλίονται στο ακέραιο στην Περιφέρεια και αφαιρούνται από τους πόρους κατά την οικονομική περίοδο της επιβολής των ή σε εξαιρετικές περιπτώσεις, την επόμενη.
Αιτιολόγηση
Στόχος είναι η αποφυγή και της εμπλοκής της χώρας σε περιπέτειες με πρόστιμα εξαιτίας καθυστερήσεων ή πολιτικών παιχνιδιών αλλά και η διαφύλαξη του η προστασία του θεσμού από αυθαιρεσίες του κεντρικού κράτους.
Σύμφωνα με το Ν.3852/10 η αρμοδιότητα έγκρισης και παρακολούθησης του ΠΕΣΔΑ ανήκει στην οικεία Αιρετή Περιφέρεια. Παρόλα αυτά, σήμερα, σύμφωνα με το αρ.13, παρ. 2 της ΚΥΑ 50910/03, ο Γ.Γ της Αποκεντρωμένης Διοίκησης έχει (τυπικά) την υποχρέωση να αποστέλει την 5 ετη έκθεση παρακολούθησης του ΠΕΣΔΑ. Λογικό, διότι η Αποκεντρωμένη Διοίκηση αδειοδοτεί την συντριπτική πλειοψηφία των έργων και σε αυτήν κατατίθενται οι ετήσιες εκθέσεις των υπόχρεων (αρ.12, παρ.2 της ΚΥΑ50910/02). Εφόσον έχει την πληροφορία στα χέρια της, είναι φυσικό να συντάσει και σχετικές εκθέσεις ετήσιες (αρ.13, παρ.1) ή πενταετείς (αρ.13,παρ.2).
Με την νέα ρύθμιση, ο οικείος Περιφερειάρχης θα έχει την αρμοδιότητα να αποστέλει κάθε 3 έτη έκθεση πορείας του ΠΕΣΔΑ, σε αντικατάσταση (μάλλον) της παρ.2 του αρ13 της ΚΥΑ 50910/02.
Είναι δυνατόν να παρακολουθείται η πορεία του ΠΕΣΔΑ, τη στιγμή που όλη η πληροφόρηση δεν περνάει από την Περιφέρεια; Η περιβαλλοντική αδειοδότηση, μητρώα και συλλογή των ετήσιων εκθέσεων όλων των υπόχρεων με τη διαχείριση των αποβλήτων έχει περάσει στο ΥΠΕΚΑ, στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις και στον ΕΟΑΝ. Συνεπώς ποιος ο ρόλος της Περιφέρειας; θα «κυνηγάει» την πληροφορία η οποία έτσι και αλλιώς κατατίθεται κάθε χρόνο στο ΥΠΕΚΑ, στις Δ/νσεις ΠΕΧΩΣ των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων και ΕΟΑΝ;
Αν πράγματι υπάρχει θέληση για την έγκαιρη και έγκυρη παρακολούθηση των ΠΕΣΔΑ και γενικότερα της διαχείρισης των αποβλήτων, κατά την άποψη μου, θα πρέπει να οριστεί σε Περιφερειακό επίπεδο μία και μόνον μία Υπηρεσία, για την κατάθεση εκθέσεων, συλλογή και επεξεργασίας όλης της πληροφορίας (και μητρώου) με τη βοήθεια και του Ηλεκτρονικού Συστήματος Καταχώρησης σχετικά με τη διαχείριση των αποβλήτων, ώστε το ΥΠΕΚΑ να είναι ενημερωμένο σε πραγματικό χρόνο. Έτσι, δεν απαιτείται καμία υποβολή εκθέσεων.
Οι Αιρετές Περιφέρειες, πέρα από τον αναπτυξιακό τους ρόλο, έχουν και τις κάτωθι αρμοδιότητες βάσει του Ν.3852/10 :
1) «Εξειδίκευση των κατευθυνητρίων γραμμών περιβαλλοντικής πολιτικής σε επίπεδο περιφέρειας»
2)»Η μέριμνα συγκέντρωσης των γενικών πληροφοριών για την ποιότητα του περιβάλλοντος και τις ρυπογόνες δραστηριότητες στην περιοχή, καθώς και για τη λειτουργία του εθνικού δικτύου πληροφορικής για το περιβάλλον».
Επομένως, είναι αναμφίβολα, το πλέον κατάλληλο διοικητικό επίπεδο για τη συγκέντρωση και επεξεργασία δεδομένων και στοιχείων σχετικά με τη διαχείριση των αποβλήτων και κάθε περιβαλλοντικής πληροφορίας.
Δυστυχώς, ο πολυκατακερματισμός αρμοδιοτήτων και η απαξίωση νομοθετικά κατοχυρωμένων αρμοδοτήτων, έχει ήδη διαλύσει τη δημόσια διοίκηση.
Στα πλαίσια της δημόσιας διαβούλευσης του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής που αφορά στην ‘Ενίσχυση της ανακύκλωσης και βελτίωση της διαχείρισης των αποβλήτων’, υποβάλλουμε την ακόλουθη τοποθέτηση:
«Όσο αφορά στο Άρθρο 17 του εν λόγω νομοσχεδίου, η δεσμευτική για τους Περιφερειάρχες γνώμη του ΥΠΕΚΑ στην τελική έγκριση κι υλοποίηση των Περιφερειακών Σχεδίων Διαχείρισης Αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ), αποδυναμώνει πρωτοβουλίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, βάσει των ιδιαίτερων περιφερειακών ανθρωπογενών και περιβαλλοντικών χαρακτηριστικών, ενώ καταστρατηγεί την αυτοδυναμία του εκάστοτε φορέα σχεδιασμού.
Η θέσπιση της υποχρεωτικής χωριστής συλλογής 4 ρευμάτων αποβλήτων συσκευασιών (ήτοι, χαρτί, πλαστικό, μέταλλο, γυαλί), καθώς και του διπλασιασμού της χωριστής συλλογής βιοαποβλήτων από 10 σε 20%, σαφώς συμβάλλει στην ενίσχυση της ανακύκλωσης και στη βελτίωση της διαχείρισης των αποβλήτων, και ως Φορέας Διαχείρισης των Στερεών Αποβλήτων της Περιφερειακής Ενότητας Λάρισας προφανώς συντασσόμαστε στην κατεύθυνση αυτή.
Στο σημείο, όμως, αυτό απαιτείται να γίνει μνεία σε αίτηση του ΦοΔΣΑ Περιφερειακής Ενότητας Λάρισας, που αφορούσε στην υποβολή πρότασης χρηματοδότησης μέσω του Ευρωπαϊκού Προγράμματος «Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη» 2007-2013 στον Άξονα Προτεραιότητας «Άξονας Προτεραιότητας 4 – Προστασία Εδαφικών Συστημάτων & Διαχείριση Στερεών Αποβλήτων», η οποία αναστάλθηκε, αναχαιτίζοντας τον προγραμματισμό του ΦοΔΣΑ για εφαρμογή προγράμματος διαλογής στην πηγή βιοαποβλήτων.
Γνώμη μας είναι το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο πρέπει να στοχεύει στην επίλυση του προβλήματος της διαχείρισης των αποβλήτων και στη βιώσιμη ανάπτυξη της χώρας, μοντέλο το οποίο θα πρέπει να βασίζεται στους ακόλουθους 4 πυλώνες:
Θεσμικός:
− Συμμόρφωση με το ευρωπαϊκό κι εθνικό κείμενο θεσμικό πλαίσιο.
− Θεσμική ολοκλήρωση του νομοθετικού έργου για την πρόληψη παραγωγής αποβλήτων.
− Αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου παραγωγής δημόσιων μελετών-έργων-υπηρεσιών, μεγιστοποιώντας τη διαφάνεια και επιταχύνοντας την υλοποίηση έργων.
− Αναγνώριση και προβολή στην κοινωνία του πραγματικού κόστους διαχείρισης των αποβλήτων σε σχέση με τον υφιστάμενο τρόπο.
Κοινωνικός:
− Εξασφάλιση ουσιαστικής και καθολικής συμμετοχής της κοινωνίας των πολιτών, όχι μόνο με τη διαρκή ενημέρωση, αλλά και με τη συμμετοχή στα περιβαλλοντικά κι άλλα οφέλη.
− Ενίσχυση του ρόλου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, κι ιδιαίτερα, των καθ’ ύλην αρμόδιων Φορέων Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων, τόσο σε πόρους, όσο και σε αρμοδιότητες.
− Ενίσχυση των αρμόδιων φορέων με πόρους από το Πράσινο Ταμείο, αλλά κι από άλλα χρηματοδοτικά μέσα, ειδικά για δράσεις τοπικής διαχείρισης, λ.χ. της ενίσχυσης της διαλογής στην πηγή βιοαποβλήτων, κ.ά.
− Υποχρεωτική δημιουργία και προσβασιμότητα πράσινων σημείων, ώστε οι πολίτες να έχουν τη δυνατότητα να εφαρμόζουν τη διαλογή στην πηγή ανά κατηγορία υλικού.
Εργασιακός-αναπτυξιακός:
− Ενίσχυση της έρευνας, καινοτομίας και επιχειρηματικότητας για εμπορική αξιοποίηση νέων μεθόδων με απτά περιβαλλοντικά κι οικονομικά οφέλη στη διαχείριση των στερεών αποβλήτων.
Αδειοδοτικός-ελεγκτικός:
− Επιτάχυνση του πλαισίου αδειοδότησης κι ενίσχυση των περιβαλλοντικών ελέγχων, ώστε να μπορούν να υλοποιούνται οι προγραμματισμένες δράσεις σε έλλογο χρονικό διάστημα και να ελέγχονται αυστηρά κατά τη φάση εφαρμογής τους.
− Αυστηρός έλεγχος της λειτουργίας κι αποδοτικότητας των εγκεκριμένων Συλλογικών Συστημάτων Εναλλακτικής Διαχείρισης Αποβλήτων από το ΥΠΕΚΑ.
Μέχρι σήμερα οι ΠΕΣΔΑ έχουν οδηγήσει την χωρά μας έρμαιο στις διαθέσεις και τα συμφέροντα πολιτικών προσώπων με αποτέλεσμα να μην έχει την δυνατότητα να δώσει κίνητρα να αναπτυχθεί η διαχείριση αποβλήτων επικινδύνων και μη. Πρόσφατα η ΕΕ ανακοίνωσε ότι στην χώρα μας θα καταλογίζεται ημερήσιο πρόστιμο ~70000€ επειδή δεν δημιούργησε υποδομές διάθεσης και ανακύκλωσης επικινδύνων αποβλήτων. Έχουμε βεβαία και πολλές άλλες περιπτώσεις όπου τα ΠΕΣΔΑ ήταν τροχοπέδη στην ανάπτυξη υποδομών διαχείρισης αποβλήτων. (βλέπε Πελοπόννησο , Δυτική Ελλάδα, πολλά νησιά μας, Αττική κ.α.) Προτείνω και το λέω με επίγνωση ότι οι ΠΕΣΔΑ δεν προσφέρουν τίποτα και πρέπει να καταργηθούν.!!Άλλωστε δεν γνωρίζω κανέναν ΠΕΣΔΑ σε όλη την χώρα που να εφαρμόστηκε με επιτυχία ή να έχει μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς στην διάθεση όλων των ειδών αποβλήτων που θα παράγονται στα όρια του. Στην θέση των ΠΕΣΔΑ προτείνω να δημιουργηθεί ένα Συμβούλιο ανά Περιφέρεια που θα αποτελείται από τεχνοκράτες οικονομολόγους και μηχανικούς ιδιώτες και δημοσίους υπαλλήλους, τονίζω ότι δεν πρέπει να έχει κανέναν πολιτικό, το οποίο θα ασχολείται με τις άμεσες και μελλοντικές ανάγκες κάθε περιοχής της διάθεσης ή και ανακύκλωσης όλων των ειδών αποβλήτων [Αστικών, βιομηχανικών επικινδύνων και μη, ΕΙΑ, ΑΛΕ.
Απαράδεκτο το άρθρο 17.
Πλήρης και ισχυρή εναντίωση σε ένα ακόμη «πραξικόπημα» που ετοιμάζεται να συντελεστεί με το άρθρο 17! Η γνώμη του ΥΠΕΚΑ για το περιεχόμενο των ΠΕΣΔΑ, από συμβουλευτική να γίνει υποχρεωτική, με το πρόσχημα της διασφάλισης της συμβατότητάς τους με τον εθνικό σχεδιασμό.
Το Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων αποκαλείται ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ και όχι ΥΠΟΥΡΓΙΚΟ,που σημαίνει ότι το υπάρχον νομικό πλαίσιο αναγνωρίζει ότι η Περιφέρεια έχει τον καθοριστικό ρόλο για την διαχείριση των στερεών αποβλήτων .
Η διαχείριση των απορριμμάτων θα πρέπει να στοχεύσει στην κοινωνική αποδοχή-συμμετοχή-συνειδητοποίηση των πολιτών, με την υιοθέτηση ενός αποκεντρωμένου μοντέλου διαχείρισης των αστικών αποβλήτων, όσο πιο κοντά στο τόπο παραγωγής τους και τη διάχυση των ωφελειών που προκύπτουν στους δήμους και στους πολίτες. «Τα απορρίμματα όχι μόνο δεν είναι σκουπίδια αλλά είναι «χρυσός».» Η τοπική αυτοδιοικήση και οι πρωτοβουλίες πολιτών οφείλει να έχει τον πρώτο λόγο.
Για ποιό λόγο η μετακύλιση ευθύνης με την πρόσθήκη του εδαφίου-και παρείσφρηση του Υπουργείου Περιβάλλοντος,Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής,ακύρωσης επομένως του ρόλου της Περιφέρειας στον Περιφερειακό Σχεδιασμό ;
Για ποιούς τελικά προορίζεται το έργο και επέρχονται λοιπόν οι αλλαγές αυτές στον πρόσφατο άλλωστε νόμο;;;Εύλογες απορίες…
Ολα αυτά σκοντάφτουν αφενός στο αυτοδιοικητικό έργο Περιφέρειας και Δήμων με οικονομικό όφελος,δεν συνάδουν,αφετέρου,με Ευρωπαϊκά μοντέλα διαχείρισης και νομοθετικά ευρωπαϊκά πλαίσια,ούτε προάγουν την κοινωνική ευαισθητοποίηση,προσβάλλουν την νοημοσύνη μας και προκαλούν συναισθήματα οργής!
ΣΤαματήστε να προσπαθείτε με τον κάθε τρόπο να υπερασπίζεστε τα πεπαλαιωμένα συστήματα που ακυρώνουν την σωστή ανακύκλωση και δίνουν εγγυημένες ποσότητες απορριμμάτων στους εργολάβους που θα τα βάλουν στις τσέπες τους και μάλιστα για τα επόμενα 27 χρόνια!!!!!
Η διαχείρηση των αποριμμάτων ανήκει στους Δήμους και στις Περιφέρειες. Σταματήστε δικτακτορικά να ακυρώνετε κάθε προσπάθεια αλλαγής. Είστε απαράδεκτοι.
Πλήρης και ισχυρή εναντίωση σε ένα ακόμη «πραξικόπημα» που ετοιμάζεται να συντελεστεί με το άρθρο 17! Η γνώμη του ΥΠΕΚΑ για το περιεχόμενο των ΠΕΣΔΑ, από συμβουλευτική να γίνει υποχρεωτική, με το πρόσχημα της διασφάλισης της συμβατότητάς τους με τον εθνικό σχεδιασμό.
Το Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων αποκαλείται ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ και όχι ΥΠΟΥΡΓΙΚΟ,που σημαίνει ότι το υπάρχον νομικό πλαίσιο αναγνωρίζει ότι η Περιφέρεια έχει τον καθοριστικό ρόλο για την διαχείριση των στερεών αποβλήτων .
Η διαχείριση των απορριμμάτων θα πρέπει να στοχεύσει στην κοινωνική αποδοχή-συμμετοχή-συνειδητοποίηση των πολιτών, με την υιοθέτηση ενός αποκεντρωμένου μοντέλου διαχείρισης των αστικών αποβλήτων, όσο πιο κοντά στο τόπο παραγωγής τους και τη διάχυση των ωφελειών που προκύπτουν στους δήμους και στους πολίτες. «Τα απορρίμματα όχι μόνο δεν είναι σκουπίδια αλλά είναι «χρυσός».» Η τοπική αυτοδιοικήση και οι πρωτοβουλίες πολιτών οφείλει να έχει τον πρώτο λόγο.
Για ποιό λόγο η μετακύλιση ευθύνης με την πρόσθήκη του εδαφίου-και παρείσφρηση του Υπουργείου Περιβάλλοντος,Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής,ακύρωσης επομένως του ρόλου της Περιφέρειας στον Περιφερειακό Σχεδιασμό ;
Για ποιούς τελικά προορίζεται το έργο και επέρχονται λοιπόν οι αλλαγές αυτές στον πρόσφατο άλλωστε νόμο;;;Εύλογες απορίες…
Ολα αυτά σκοντάφτουν αφενός στο αυτοδιοικητικό έργο Περιφέρειας και Δήμων με οικονομικό όφελος,δεν συνάδουν,αφετέρου,με Ευρωπαϊκά μοντέλα διαχείρισης και νομοθετικά ευρωπαϊκά πλαίσια,ούτε προάγουν την κοινωνική ευαισθητοποίηση,προσβάλλουν την νοημοσύνη μας και προκαλούν συναισθήματα οργής!
Η διαχείριση των απορριμμάτων θα πρέπει να στοχεύσει στην κοινωνική αποδοχή με την υιοθέτηση ενός αποκεντρωμένου μοντέλου διαχείρισης των αστικών αποβλήτων, όσο πιο κοντά στο τόπο παραγωγής τους και τη διάχυση των ωφελειών που προκύπτουν στους δήμους και τους πολίτες. Τα απορρίμματα όχι μόνο δεν είναι σκουπίδια αλλά είναι «χρυσός»!
Η διαχείριση των απορριμμάτων θα πρέπει να γίνεται με κοινωνική αποδοχή και με αποκεντρωμένο μοντέλο, όσο πιο κοντά στο τόπο παραγωγής τους και με τη διάχυση των ωφελειών που προκύπτουν στους δήμους και τους πολίτες.
Ο διαχωρισμος στην πηγη η ανακυκλωση ,η υγειονομικη ταφη υπολοιπου σε διαδημοτικους ΧΥΤΥ πρεπει να ειναι στα χερια των Δημων σε συνεργασια με μικρες συνεταιριστικες εταιρειες λαικης βασης πολιτων που θα θα μπορουν ετσι στα δυσκολα αυτα χρονια να βγαλουν μεροκαματο.
Το αρθρο 17 κινειται στην αντιθετη κατευθυνση και [πρεπει να αποσυρθει
ΔΙΑΦΩΝΩ ΠΛΗΡΩΣ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ , ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΜΕ ΕΧΟΥΝ ΚΑΛΥΨΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΩ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΗΣ ΕΡΩΤΗΣΗ , ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑΣ ΙΔΙΩΤΗΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΔΗΜΟ ? ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΣΩΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΠΟΚΟΜΗΔΗ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΤΟΝ ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕΙΟΣΕΙ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ
ΤΡΑΓΙΚΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΧΥΤΑ ΜΑΥΡΟΡΑΧΗΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΟΥΝ ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΟΙ ΦΟΡΕΙΣ
Δ Ε Λ Τ Ι Ο Τ Υ Π Ο Υ
Υστερα από επίσκεψη στις 17-11-2014 της Επιτροπής Κοινωνικού Ελέγχου, αποτελούμενη από 2 καθ’ ύλην αρμόδιους Αντιδημάρχους του Δήμου Λαγκαδά, 2 εκπροσώπους του Συλλόγου Προστασίας Περ/ντος Ευρύτερης Περιοχής Λαγκαδά, 3 εκπροσώπους του Περιβαλλοντικού Συλλόγου Ασσήρου, στο ΧΥΤΑ Μαυροράχης, διαπιστώθηκαν τα εξής:
1) Εντονη οσμή βιοαερίου όχι μόνο στο χώρο του ΧΥΤΑ αλλά και στη γύρω περιοχή της Ασσήρου καθ’ όλο το 24ωρο, χωρίς να λειτουργεί κανένας πυρσός, δημιουργώντας εκρηκτικό περιβάλλον.
2) Εντονα χρωματισμένα αφρίζοντα διασταλάζοντα υγρά οδεύουν κατ’ ευθείαν σε παρακείμενο ρέμα και από εκεί στον ποταμό Μπογδάνα με μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα της λεκάνης του Λαγκαδά. Υπολογίσαμε περίπου 25 κυβικά μέτρα την ώρα διασταλάζοντα διαφεύγουν ελεύθερα στον αποδέκτη.
3) Παρά το γεγονός ότι ,υπάρχει παράβαση του όγκου εναπόθεσης απορριμμάτων κατά 55,4% (σύμφωνα με τις κρατικές Υπηρεσίες) εν τούτοις εξακολουθούν να εναποθέτουν απορρίμματα, έστω και με μεγάλη δυσκολία και καθυστέρηση των απορριμματοφόρων, λόγω του ύψους των ήδη κορεσμένων κυψελών, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα πλήρους ταφής, με αποτέλεσμα χιλιάδες πουλιά να μεταφέρουν μολυσμένα απορρίμματα στους γύρω οικισμούς.
4) Η κατάσταση περιήλθε σε τέλμα, μη αναστρέψιμη και λόγω των συνεχών βροχοπτώσεων, δεν μπορούν να λειτουργήσουν οι υπό κατασκευή 3 και 4 κυψέλες, όπου η κατασκευή τους αστόχησε π.χ. στη μία κυψέλη οι βροχοπτώσεις παρέσυραν την ειδική επίχωση και αποκαλύφθηκαν οι στεγανωτικές μεμβράνες, λόγω του απότομου πρανούς (Γιατί ?). Η άλλη κυψέλη βρίσκεται ακόμα στο στάδιο εκσκαφής με νερά και βράχους και άγνωστο πότε θα κατασκευασθεί.
5) Παρά το γεγονός, ότι οι αρμόδιες Υπηρεσίες ύστερα από ελέγχους διαπίστωσαν σωρεία παραβάσεων και επέβαλαν αρκετά πρόστιμα σε τακτά χρονικά διαστήματα μέσα στο 2013 και 2014, Δ Υ Σ Τ Υ Χ Ω Σ δεν υπάρχει καμία επούλωση των παρανομιών και συμμόρφωση από τον ΦΟΔΣΑ. Το περιβαλλοντικό έγκλημα στην περιοχή είναι κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση.
6) Παραβιάζεται η Εθνική και Ευρωπαϊκή Νομοθεσία, οι περιβαλλοντικοί όροι, οι ΚΥΑ και γενικά το έργο συνολικά αστόχησε, γιατί δεν τηρήθηκαν οι κανόνες Τεχνολογίας και Περιβάλλοντος.
7) Ο ΧΥΤΑ σήμερα λειτουργεί παράνομα σε όλα τα επίπεδα χωρίς άδειες (δεν μπορούν να ανανεωθούν με τα σημερινά δεδομένα-παραβίαση ορίων κλπ- παρά μόνο με πραξικοπηματικό τρόπο και όποιος Υπουργός η μη, υπογράψει τέτοιες άδειες θα φέρει ακέραια τη ευθύνη).
8) Μπροστά σ’ αυτήν την κατάσταση οι κάτοικοι του Λεκανοπεδίου Λαγκαδά, είναι έντονα εξοργισμένοι, γιατί ενώ πληρώνουν στους Δήμους στο ακέραιο, για την συγκομιδή και μεταφορά των απορριμμάτων τους ,αντιμετωπίζουν έντονα πρόβλημα επιβίωσης.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Σήμερα οι Δήμοι, δηλ. οι πολίτες πληρώνουν στο ακέραιο το κόστος για τη συλλογή, τη χρονοβόρα και κοστοβόρα μεταφορά και εναπόθεση των απορριμμάτων σε ένα έργο που γενικά αστόχησε(το κάθε απορριμματοφόρο διανύει για κάθε δρομολόγιο 90 χλμ. περίπου με ότι σημαίνει αυτό για τους Δήμους),καθώς και τη μετακύλησε των προστίμων που σίγουρα θα πληρώσουν πάλι οι πολίτες. Και όλα αυτά συμβαίνουν στο βωμό των πελατειακών σχέσεων Κεντρικής εξουσίας, Τοπικής Αυτοδιοίκησης και κρατικοδίαιτου επιχειρείν.
Είναι καιρός οι νεοεκλεγμένοι Δήμαρχοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους και σε λίγες μέρες που θα εκλέξουν το νέο Δ.Σ. του ΦΟΔΣΑ να αποτινάξουν τις όποιες κομματικές τους παρωπίδες ώστε να εκλέξουν σωστούς ανθρώπους, και να δείξουν έμπρακτα ,ότι ,υπάρχει Κράτος και Θεσμοί που εφαρμόζοντας τη Συνταγματική επιταγή, φροντίζουν για το κοινό καλό και τη ζωή των ανθρώπων.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΑΤΖΗΠΑΡΑΔΕΙΣΗΣ
Πρόεδρος Συλλόγου Προστασίας Περ/ντος
Ευρύτερης Περιοχής Λαγκαδά
Απαράδεκτη η προτεινόμενη αλλαγή του άρθρου 17. Υποτίθεται ότι θέλουμε να εφαρμόσουμε όσο το δυνατόν καλύτερα τις ευρωπαικές οδηγίες αλλά πηγαίνουμε προς την αντίθετη κατεύθυνση χωρίς να είναι κατανοητό το γιατί. Υποτίθεται ότι η διαλογή στην πηγή και η ανακύκλωση είναι αυτό που επιθυμούμε και θα έπρεπε να το κάνουμε ακολουθώντας αρχές της ευρωπαικής νομοθεσίας, όπως η αρχή της εγγύτητας. Την ευθύνη της διαχείρισης και τον καθοριστικό ρόλο στις αποφάσεις θα πρέπει να τον έχουν οι τοπικοί φορείς που είναι και οι ‘παραγωγοί’ των αποβλήτων. Γιατί πρέπει οπωσδήποτε να παρέμβει το ΥΠΕΚΑ; Γνωρίζοντας τις θέσεις της προηγούμενης και νέας Περιφερειακής αρχής Αττικής, γνωρίζοντας τι προβλέπει η ευρωπαική νομοθεσία ανησυχεί κανείς ότι για λόγους που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε θα πρέπει οπωσδήποτε να υλοποιηθεί ο σχεδιασμός των μονάδων διαχείρισης σύμμεικτων απορριμμάτων στην Αττική… και αν ‘περάσει’ η συγκεκριμένη αλλαγή στο άρθρο 17, αναρωτιόμαστε η ‘δεσμευτική’ γνώμη του ΥΠΕΚΑ θα ήταν αρνητική σε μία πρόταση της περιφέρειας που θα περιλάμβανε διαλογή στην πηγή, ανακύκλωση και μικρές – τοπικές μονάδες διαχείρισης; Απορούμε γιατί η ηγεσία του Υπουργείου προωθεί τα μοντέλα των υπανάπτυκτων χωρών;
Σύμφωνα με το άρθρο 35 παράγραφος 1 το υπουργείο είναι υπεύθυνο για ‘Το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ) καθορίζει τη στρατηγική, τις πολιτικές και τους στόχους για τη διαχείριση των αποβλήτων σε εθνικό επίπεδο. Αποτελεί ένα ολοκληρωμένο σχέδιο διαχείρισης των αποβλήτων, το οποίο προσδιορίζει τις γενικές κατευθύνσεις για τη διαχείρισή τους και υποδεικνύει τα κατάλληλα μέ-
τρα» ενώ στην παράγραφο 2 περίπτωση α γράφεται
«Για κάθε Περιφέρεια καταρτίζεται Περιφερειακό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ). Το ΠΕΣΔΑ αποτελεί ένα ολοκληρωμένο σχέδιο διαχείρισης του συνόλου των αποβλήτων, τα οποία παράγονται σε μία Περιφέρεια, προσδιορίζει τις γενικές κατευθύνσεις για τη διαχείρισή τους, σε συμφωνία με τις κατευθύνσεις του Εθνικού Σχεδιασμού Διαχείρισης Αποβλήτων και των άρ-
θρων 22 και 23 και υποδεικνύει τα κατάλληλα μέτρα….»
Τι κάνει το υπουργείο να θεωρεί ότι κάθε περιφέρεια δεν είναι ικανή να σχεδιάσει ολοκληρωμένο πρόγραμμα διαχείριση αποβλήτων ώστε ισχυροποιείται η απόφαση-γνώμη ενός υπουργού που δεν ορίστηκε από την εκάστοτε τοπική κοινωνία να αποφασίζει για πέντε έτη την καθημερνότητα του;
Η βελτίωση 1 πρέπει να αφαιρεθεί αφού δεν προσφέρει τίποτα ουσιαστικό στο νόμο.
Η διαχείριση των απορριμμάτων θα πρέπει να γίνεται με κοινωνική αποδοχή και με αποκεντρωμένο μοντέλο, όσο πιο κοντά στο τόπο παραγωγής τους και με τη διάχυση των ωφελειών που προκύπτουν στους δήμους και τους πολίτες. Τα απορρίμματα όχι μόνο δεν είναι σκουπίδια αλλά είναι «χρυσός»!
Διαβάζοντας τις κριτικές που αναρτήθηκαν στην εν προκειμένω διαβούλευση συμφωνώ στο λεπτομερειακό σκέλος αναλυτικότητας της κριτικής τους. Έτσι δεν τα επαναλαμβάνω.
Εγώ θέλω να θέσω γενικότερα το θέμα.
Το βασικό στοιχείο που χαρακτηρίζει ένα ακόμα νομοσχέδιο της Κυβέρνησης (Κεντρική Διοικηση) είναι η «αρχή»:
«δεν μας βολεύει η Αυτοδιοίκηση σε ότι
πρόχειρα,
ασχεσδίαστα και
συγκυριακά
αποφασίζουμε
όχι για το κοινωνικό συμφέρον αλλά και ειδικότερα για το καλώς εννοούμενο επιχειρηματικό συμφέρον
το επιστρέφουμε στην αρμοδιότητα της Κεντρικής Διοικησης (βλ. Κυβέρνηση και διοικητικές της Υπητεσίες).»
Ο Πολίτης που θα αντιμετωπίσει το πρόβλημα και ο επιχειρηματίας που θα θελήσει να επενδύσει, με ποιά ασφάλεια δικαίου εξασφαλίζεται, ώστε να σχεδιάσει την επένδυση του ή την ποιότητα της ζωής του αντίστοιχα;
Δύο παροιμίες εδώ που έχουν πλήρη εφαρμογή στην κοινωνική διαχείριση των Κυβερνήσεων (παρελθόντος και παρόντος):
«Παλιά μου τέχνη κόσκινο»
Τρώει όποιος έχει το καρπούζι και το μαχαίρι»
Η επίλυση των προβλημάτων της Κρίσης δεν είναι αξιόπιστα δυνατή χρησιμοποιώντας τα γνωστα «παλια εργαλεία» της πελατειακότητας και της κομματικοκρατίας στο Κράτος.
Τα απορρίματα προύποθέτουν βαθύ σχεδιασμό, εφαρμογή όλων των σταδίων της επαναχρησιμοποίησης πρώτα και τότε μπορούμε να σχεδιάσουμε το τελικό στάδιο της διαχείρησης τους (καύση ή ταφή)
και υπό δύο πεοϋποθέσεις
την εφαρμογή της εγγύητητας στην διαχείριση
την αποδοχή της τοπικότητας στην ευθύνη της διαχείρισης
την στήριξη του δημόσιου συμφέροντος [παράλληλα με το επιχειρηματικό κέρδος (όπου αυτό εμπλέκεται)που δεν είναι μόνο η κατασκευή αλλά και η επομενη φαση της διαχείρισης.
Οι κεντρικές επιλογές του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου,
έωλες,
πρόσκαιρες,
συγκυριακές
χωρίς συνολικό σχεδιασμό και
με ένα ΠΕΣΔΑ υπό αναθεώτρηση του μέχρι τον 9/15
χρεισιμοποιώντας ουσιαστικά ένα ψευδεπίγραφο τίτλο περί ανακύλκωσης
επιλέγει την «επαναφορά των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση».
Ειδικότερα το άρθρο 17 του προτεινόμενου νομοσχεδίου
κουρελιάζει την αυτονομία της Αυτοδιοίκησης γιατί δεν «τούκατσε» η διοίκηση της Αυτοδιοίκησης που θέλει. Θαυμάστε δημοκρατία. Αντί διαβούλευσης με την διοίκηση της (βλ. Ευρωπαϊκά κρατη – μέλη της ΕΕ) αφαιρεί την αρμοδιότητα.
συγκεντρωποιεί τον σχεδιασμό
σε αντίθεση με τις επιστημονικές επιλογές διαχείρισης των απορριμάτων αλλά
παραβιάζει και το ευρωπαϊκό κεκτημένοπ που αποδίδει στην διαχείρηση αυτού του δημόσιου αγαθού:
τοπικότητα,
αποκέντρωση,
συμμετοχικότητα του πολίτη και
συγκρότηση συνειδητότητας της κοινωνίας για την επιτελούμενη διαχείριση.
Στοιχειώδης επιστημονική, δημοκρατική και θεσμική απαίτηση η απόσυρση του άρθρου αυτού τουλάχιστον.
Εκφράζω την αντίθεσή μου στο άρθρο 17. Η διαχείριση των απορριμμάτων θα πρέπει να στοχεύσει στην κοινωνική αποδοχή με την υιοθέτηση ενός αποκεντρωμένου μοντέλου διαχείρισης των αστικών αποβλήτων, όσο πιο κοντά στο τόπο παραγωγής τους και τη διάχυση των ωφελειών που προκύπτουν στους δήμους και τους πολίτες. Τα απορρίμματα όχι μόνο δεν είναι σκουπίδια αλλά είναι «χρυσός»!
Τι ακριβώς θα αφορά η γνώμη του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής για να είναι δεσμευτική.
-Αν αφορά την συμβατότητα των ΠΕΣΔΑ με τις κατευθύνσεις και τα μέτρα που προβλέπονται στο Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων αυτό ήδη προβλέπετε από τον εν ισχύ νόμο 4042/2012.
-Αν αφορά αδυναμία περιφερειών στην εκπόνηση συμβατών ΠΕΣΔΑ, αυτό έπρεπε να προβλεφτεί ως δυνατότητα να καλύπτεται με τεχνική βοήθεια και στήριξη, όχι με κεντρική επιβολή, δεδομένης και της αναγκαιότητας χωρικής εξειδίκευση στις τοπικές ιδιαιτερότητες.
-Αν αφορά την επιβολή κεντρικών επιλογών τόσο στις μεθόδους & τεχνολογίες όσο και στις χωροθετήσεις, αυτό ανοίγει το δρόμο μη βιώσιμων επιλογών και περιθώρια κεντρικής διαπλοκής.
Η διαχείριση των απορριμμάτων θα πρέπει να στοχεύσει στην κοινωνική αποδοχή με την υιοθέτηση ενός αποκεντρωμένου μοντέλου διαχείρισης των αποβλήτων, όσο δυνατόν πιο κοντά στο τόπο παραγωγής τους, και η ευθύνη και η διάχυση των ωφελειών που προκύπτουν.
Τα απορρίμματα όχι μόνο δεν είναι σκουπίδια, αλλά είναι, αφενός πολλαπλή πηγή, πρώτων υλών, ενέργειας, δημιουργίας βιώσιμων θέσεων εργασίας, αφετέρου σημαντικός πάροχος υλικών και μεταϋλικών αξιών σε μια τοπική κοινωνία με την προϋπόθεση του ορθόλογου και βιώσιμου σχεδιασμό της διαχείρισης τους.
Εκφράζω την αντίθεσή μου στο άρθρο 17, με βάση το οποίο:
· Η γνώμη του ΥΠΕΚΑ για το περιεχόμενο των ΠΕΣΔΑ, από συμβουλευτική γίνεται υποχρεωτική, με το πρόσχημα της διασφάλισης της συμβατότητάς τους με τον εθνικό σχεδιασμό.
· Δίνεται η δυνατότητα στο ΥΠΕΚΑ να παρακάμπτει τις περιφέρειες και τους περιφερειακούς φορείς διαχείρισης, καταρτίζοντας «με Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου ειδικό σχέδιο δράσης για τη διαχείριση των αστικών αποβλήτων μιας Περιφέρειας, ή μέρους αυτής, όπου θα προβλέπονται και οι σχετικές διαδικασίες για την εφαρμογή του, έως ότου καταστούν λειτουργικές οι προβλέψεις του οικείου ΠΕΣΔΑ, εφόσον συντρέχουν λόγοι επιτακτικού δημόσιου συμφέροντος, σε περιπτώσεις υποθέσεων καταγγελίας παραβίασης νομοθεσίας τη ΕΕ για τα απόβλητα που εκδικάζονται από το ΔΕΕ βάσει των διαδικασιών του άρθρου 260 της ΣΛΕΕ».
Η διαχείριση των απορριμμάτων θα πρέπει να στοχεύσει στην κοινωνική αποδοχή με την υιοθέτηση ενός αποκεντρωμένου μοντέλου διαχείρισης των αστικών αποβλήτων, όσο πιο κοντά στο τόπο παραγωγής τους και τη διάχυση των ωφελειών που προκύπτουν στους δήμους και τους πολίτες. Τα απορρίμματα όχι μόνο δεν είναι σκουπίδια αλλά είναι «χρυσός». Η τοπική αυτοδιοικήση και οι πρωτοβουλίες πολιτών οφείλει να έχει τον πρώτο λόγο
Δεν θα υπερψήφιζα ποτέ μια τροπολογία, όπου οι αρμοδιότητες της τοπικής Αυτοδιοίκησης οφείλουν να υπαχθούν σε εκείνες ενός Υπουργείου και ειδικότερα στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.
Τα δημόσια κοινά, όπως τα απόβλητα, όταν αξιολογούνται και δεν συζητούνται ή παίρνονται αποφάσεις προς όφελος του δημοσίου και των πολιτών προσβάλλονται ή καπηλεύονται ή δεν είναι δυνατόν να γίνουν αντιληπτά από την πολιτεία του Ελληνικού Κοινοβουλίου.
Έως σήμερα καμία Κυβέρνηση δεν έχει πάρει τα αναγκαία μέτρα, όπου η τοπική κοινωνία θα ωφεληθεί από την συλλογή και ανακύκλωση απορριμάτων, ή θα ικανοποιεί ιδιωτικά ή συμφέροντα της Κομματικής της ιδιότητας, αποτελέσμα των οποίων είναι και οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, εναντίον της χώρας μας.
Οφείλετε να συμμορφωθείτε ως προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και να εφαρμόσετε τους κανονισμούς αυτούς μέσα από την τοπική Αυτοδιοίκηση την οποία χρησιμοποιείται προς όφελος των Κομματικών σας ορέξεων, διότι εσείς και μόνο καταπατείται τους νόμους σε βάρος των πολιτών.
Θέλετε να αξιολογήσετε κανονισμούς από τους οποίους δεν έγινε κανένα έργο τα τελευταία χρόνια, η Ε.Ε έπαψε τις χρηματοδοτήσεις από δικά σας λάθη, αλλά και από την κακή διανομή αυτών σε βάρος της πολιτείας.
Η απουσία νέων κανονισμών, για την ενίσχυση και και αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των προβλημάτων του Περιβάλλοντος, θα μπορούσε να δώσει έρισμα από την ήδη υπάρχουσα νομοθεσία και την εφαρμογή της, σεβόμενοι την οικονομία της χώρας, αλλά και εκείνα τα οποία υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύουμε.
Η διαχείριση των απορριμμάτων πρέπει να γίνεται από τους δήμους στους οποίους δημιουργούνται τα απορρίματα.
Επιτέλους σ’αυτή τη χώρα ας εφαρμόσουμε σε κάτι την αποκέντρωση. Σε ποια χώρα της ΕΕ εμπλέκεται το Υπουργικό Συμβούλιο για τη διαχείριση των απορριμμάτων μιας Περιφέρειας;
Θα πρέπει η τοπική αυτοδιοίκηση να αναλαμβάνει τις ευθύνες της. Άλλωστε υπάρχουν κρυμμένα οφέλη από τη διαχείριση των απορριμμάτων τα οποία γιατί να μην πηγαίνουν στους δήμους που αυτά δημιουργούνται και στους πολίτες που ζουν σ’αυτούς.
Η Διαχειριση των απορριμματων πρεπει να ειναι αρμοδιοτητα της τοπικής αυτοδιοικησης και μονον. Διαφωνω με την αλλαγη του αρθρου 17. Η ανακυκλωση στην πηγη ειναι σαφεστατα προσανατολισμενη με την τοπικοτητα, σε όλη την Ευρωπη. Δεν καταλαβαινω γιατι η ηγεσια του Υπουργειου προτιμα μοντελο υποαναπτυκτης χωρας και οχι μοντελο χωρας ευρωπαικης ενωσης.
Η περίπτωση γ της παραγράφου 2 του άρθρου 35 του εν ισχύ ν. 4042/2012 λέει τα εξής:
«Το ΠΕΣΔΑ εγκρίνεται με απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου μετά από γνώμη της Περιφερειακής επιτροπής διαβούλευσης και εισήγηση της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού της οικείας Περιφέρειας, του Τμήματος Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων της Διεύθυνσης Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, η οποία εισηγείται για τη συμβατότητα του ΠΕΣΔΑ με τις κατευθύνσεις και τα μέτρα που προβλέπονται στο Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων και του Τμήματος Προστασίας Περιβάλλοντος της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Εσωτερικών.»
Το σημερινό λοιπόν νομικό πλαίσιο αναγνωρίζει ότι η Περιφέρεια έχει τον καθοριστικό ρόλο για την διαχείριση των στερεών αποβλήτων (για αυτό άλλωστε και το σχετικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων αποκαλείται ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ και όχι ΥΠΟΥΡΓΙΚΟ όπως θέλετε να το κάνετε τώρα) και της δίνει την αρμοδιότητα του σχεδιασμού και της έγκρισής του λαμβάνοντας υπ΄όψη τις εισηγήσεις του ΥΠΕΚΑ και τις γενικότερες κατευθύνσεις.
Ο νόμος 4042/2012 κύριε Υπουργέ δεν είναι ούτε καν 2 ετών και φέρει την υπογραφή του προκατόχου σας κ. Γ. Παπακωνσταντίνου. Προκύπτει έτσι το πολύ απλό και εύλογο ερώτημα: Τι μεσολάβησε από το 2012 έως σήμερα και προέκυψε ξαφνικά η ανάγκη προσθήκης του εδαφίου «Η ανωτέρω γνώμη του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής είναι δεσμευτική και ο αρμόδιος φορέας σχεδιασμού οφείλει να προβεί, σύμφωνα με τις σχετικές υποδείξεις, στις απαραίτητες τροποποιήσεις του ΠΕΣΔΑ» που πολύ απλά ακυρώνει τον ρόλο της Περιφέρειας στον Περιφερειακό Σχεδιασμό; Εκτός από τα προσχήματα, υπάρχει λοιπόν πλέον κάποιος λόγος να κρατήσετε το «ΠΕ» στο ακρωνύμιο «ΠΕΣΔΑ»; Η Περιφέρεια μπορεί στην λογική σας να σχεδιάζει σε Περιφερειακό Επίπεδο; Αν όχι η Περιφέρεια τότε ποιος; Θα εφεύρεται κάποιον άλλο στην θέση της Περιφέρειας; Είναι αυτό συμβατό με την ευρωπαική νομοθεσία αφού την εθνική την αλλάζετε κατά το δοκούν;
Μήπως η εκλογή της νέας περιφερειακής αρχής στην Αττική και η ιδιαίτερα συνεπής και ορθή απόφασή της να αναθεωρήσει σύμφωνα με το όραμα, τον σχεδιασμό και τις προτεραιότητές της το ΠΕΣΔΑ είναι αυτό που σας έκανε να επιχειρήσετε να αλλάξετε επί τα χείρω το άρθρο 35 του ν.4042/2012;
Προφανώς όταν η εφαρμογή των νόμων (και τα όσα «σας έχουν ξεφύγει» σε αυτούς) ακυρώνουν τα σχέδιά σας και επιτρέπουν στην κοινωνία να εκφραστεί και να αποφασίσει για το μέλλον της, η πολιτική σας απάντηση είναι η αλλαγή επί τα χείρω των ίδιων των νόμων.