1. Με απόφαση του Υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος θεσπίζεται διαφανές και αξιόπιστο προς τους καταναλωτές καθεστώς πιστοποίησης ενεργειακών ελεγκτών και καθορίζονται τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, οι φορείς ελέγχου και οι διαδικασίες για την εγγραφή τους στο Μητρώο Ενεργειακών Ελεγκτών, η διαδικασία διενέργειας των ενεργειακών ελέγχων, η διαδικασία αξιολόγησης των εκθέσεων αποτελεσμάτων των ενεργειακών ελέγχων και κάθε άλλο σχετικό ζήτημα.
2. Με απόφαση του Υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος δύναται να θεσπίζονται καθεστώτα πιστοποίησης των εγκαταστατών που σχετίζονται με την ενέργεια στοιχείων κτιρίου – κτιριακής μονάδας, όπως ορίζονται στην παράγραφο 8 του άρθρου 2 του ν. 4122/2013.
3. Το Υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας δημοσιοποιεί επαρκώς τα καθεστώτα πιστοποίησης της παραγράφου 1, έτσι ώστε οι τελικοί καταναλωτές να γνωρίζουν την ύπαρξή τους.
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV ΟΡΙΖΟΝΤΙΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ Άρθρο 16 Συστήματα αναγνώρισης προσόντων και πιστοποίησης (άρθρο 16 της Οδηγίας 2012/27/ΕΕ)"
#1 Σχόλιο Από ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ ΑΛΕΞΙΟΣ Στις 29 Ιούνιος, 2015 @ 16:03
Παράγραφος 1
Δεν διευκρινίζεται το «πότε»?, δεδομένου ότι οι προθεσμίες ήδη έχουν εκπνεύσει (ίσως και σκόπιμα) προ πολλού ιδιαίτερα με ευθύνη των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Εφαρμοσμένη διεθνής εμπειρία υπάρχει π.χ. δείτε 2 link από το Αυστριακό μοντέλο πιστοποίησης προσόντων :
[1]
[2]
Παράγραφος 2
ΠΡΟΤΕΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ – ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ :
……, όπως ορίζονται π.χ. ιδιαίτερα για τα κτήρια στην παράγραφο 8 του άρθρου 2 του ν. 4122/2013. {ΣΧΟΛΙΟ : Ο νόμος ν. 4122/2013 δεν αναφέρεται βιομηχανικές εγκαταστάσεις, ξενοδοχεία, νοσοκομεία, super market, αθλητικά κέντρα και εμπορικά κτίρια σε του τριτογενούς τομέα}
Εδώ πρέπει σε αυτήν την ΚΥΑ να γίνει σαφής και ρητή η διάκριση μεταξύ των εν λόγω κατηγοριών, και αναφέρω παραδείγματα από την αγορά που δεν πρέπει να αγνοούμε: Είναι της μόδας πλέον εταιρείες που πωλούσαν Η/Μ εξοπλισμούς να θέλουν πουλήσουν μετρητές ενέργειας, και άλλες ενεργειακές υπηρεσίες όπως συμβουλές για ISO50001 μέχρι και Ενεργειακούς ελέγχους. Και ερωτώ?
1. Ο ενεργειακός ελεγκτής δύναται να εμπορεύεται στον πελάτη που ελέγχει, τα υλικά που του προτείνει?
2. Ο σύμβουλος ISO50001 δύναται να εμπορεύεται στον πελάτη που συμβουλεύει, τα υλικά που του προτείνει?
3. Ο Ενεργειακός διαχειριστής δύναται να εμπορεύεται στον πελάτη που διαχειρίζεται, τα υλικά που του προτείνει?
4. Ο ενεργειακός ελεγκτής δύναται να είναι τακτικός υπάλληλος του ελεγχομένου,
Αυτά δεν πρέπει να μπουν κάπου στο νόμο, ή στην υπουργική απόφαση?
Δεν πρέπει να διευκρινιστεί σαφώς ότι είναι:
Άλλο αυτός που εμπορεύεται μετηρτές, υλικά και εξοπλισμούς
Άλλο ο Ενεργειακός ελεγκτής τελικης χρήσης
Άλλο ο Μελετητής Ενεργειακών έργων
Άλλο ο Κατασκευαστής Ενεργειακών έργων
Άλλο ο Ενεργειακός Επιθεωρητής ΤΕΕ-ΚΕΝΑΚ
Άλλο η Εταιρεία ESCO
Άλλο η Εταιρεία υπηρεσιών συντήρησης κτιρίων
Άλλο ο Ενεργειακός σύμβουλος ISO50001 και
Άλλο ο Ενεργειακός Διαχειριστής?
Και αν κάπου υπάρχουν επικαλύψεις σε υπηρεσίες που μπορούν να παρέχονται ταυτόχρονα, δεν πρέπει να μπουν όρια, στο «τι θα μπορεί παρέχεται ταυτόχρονα»?
Μέχρι που είδαμε σε προσφορά να εγγυώνται εξοικονόμηση ενέργειας αυτομάτως με την εγκατάσταση μετρητών ενέργειας, χωρίς καμία άλλη υπηρεσία. Ακόμη εταιρεία που πουλάει Φωτοβολταϊκά, να δίνει δώρο τις υπηρεσίες συμβούλου ISO50001. Επειδή δεν υπάρχει σαφής διαχωρισμός των επαγγελμάτων και αρμοδιοτήτων, και επειδή ανέκαθεν το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό, οι πολυεθνικές τα κάνουν όλα και συμφέρουν και αυτό δεν θα πάψει ποτέ.
Παράγραφος 3
Δεν διευκρινίζεται το «πότε»?, δεδομένου ότι οι προθεσμίες ήδη έχουν εκπνεύσει (ίσως και σκόπιμα) προ πολλού ιδιαίτερα με ευθύνη των προηγούμενων κυβερνήσεων.
#2 Σχόλιο Από Ελένη Χατζηγεωργίου Στις 1 Ιούλιος, 2015 @ 13:43
Παράγραφος 2
Να συμπληρωθεί σύμφωνα με τη διατύπωση της Οδηγίας 2012/27/ΕΕ, δηλαδή «και, όπου απαιτείται, κατάλληλα εκπαιδευτικά προγράμματα για τους παρόχους ενεργειακών υπηρεσιών, ενεργειακών ελέγχων, τους διαχειριστές ενέργειας και τους υπεύθυνους εγκατάστασης σχετικών με την ενέργεια δομικών στοιχείων, όπως ορίζονται στο άρθρο 2 παράγραφος 9 της οδηγίας 2010/31/ΕΕ».