1. Οι εγκαταστάσεις παραγωγής και η συνδεδεμένη υποδομή λειτουργούν μόνο σε περιοχές αδειοδότησης και μόνον από διαχειριστές κατά την έννοια του άρθρου 4 παρ. 4 του παρόντος νόμου.
2. Ο κάτοχος άδειας διασφαλίζει ότι ο διαχειριστής έχει την ικανότητα να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των συγκεκριμένων εργασιών που αφορά η άδεια.
3. Κατά τη διάρκεια όλων των υπεράκτιων εργασιών υδρογονανθράκων, ο κάτοχος άδειας λαμβάνει όλα τα πρόσφορα μέτρα ώστε να διασφαλίζει ότι ο διαχειριστής αφενός πληροί τις απαιτήσεις και αφετέρου αναλαμβάνει και εκτελεί τα καθήκοντά του σύμφωνα με τους ορισμούς του παρόντος νόμου.
4. Όπου η Αρμόδια Αρχή κρίνει ότι ο διαχειριστής δεν διαθέτει πλέον την ικανότητα να πληροί τις κατά τον παρόντα νόμο απαιτήσεις, ενημερώνει την αδειοδοτούσα Αρχή. Στη συνέχεια, η αδειοδοτούσα Αρχή ειδοποιεί σχετικά τον κάτοχο άδειας, ο οποίος αναλαμβάνει την ευθύνη για την εκτέλεση των σχετικών καθηκόντων και προτείνει στην αδειοδοτούσα Αρχή, χωρίς καθυστέρηση, αναπληρωτή διαχειριστή.
5. Οι εργασίες που σχετίζονται με παραγωγικές και μη παραγωγικές εγκαταστάσεις δεν ξεκινούν ή δεν συνεχίζονται, μέχρις ότου η έκθεση μεγάλων κινδύνων γίνει αποδεκτή από την Αρμόδια Αρχή κατά τις διατάξεις του παρόντος νόμου.
6. Οι εργασίες γεώτρησης ή οι συνδυασμένες εργασίες δεν ξεκινούν ή δεν συνεχίζονται μέχρις ότου γίνει αποδεκτή η έκθεση μεγάλων κινδύνων για τις εμπλεκόμενες εγκαταστάσεις, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου. Οι ως άνω εργασίες δεν επιτρέπεται να αρχίζουν ή να συνεχίζονται, εάν δεν έχει υποβληθεί στην Αρμόδια Αρχή κοινοποίηση εργασιών γεώτρησης ή κοινοποίηση συνδυασμένων εργασιών σύμφωνα με το άρθρο 12 παρ. 1 εδάφια η’ ή θ’ του παρόντος νόμου αντίστοιχα ή εάν η Αρμόδια Αρχή έχει διατυπώσει αντιρρήσεις ως προς το περιεχόμενο κοινοποίησης.
7. Με την επιφύλαξη όσων ορίζονται στο άρθρο 163 παρ. 2 του ν. 4001/2011 (Α΄ 179), με τον οποίο τροποποιήθηκε και αναριθμήθηκε το άρθρο 12 του ν. 2289/1995 (Α΄ 27), ορίζεται ζώνη ασφαλείας 500 μέτρων γύρω από μια εγκατάσταση και απαγορεύεται στα σκάφη να εισέρχονται ή να παραμένουν σε αυτήν τη ζώνη.
Η απαγόρευση αυτή δεν ισχύει για σκάφη που εισέρχονται ή παραμένουν στη ζώνη ασφαλείας:
α) με σκοπό την τοποθέτηση, την επιθεώρηση, τη δοκιμή, την επισκευή, τη συντήρηση, τη μετατροπή, την ανανέωση ή την αφαίρεση οποιουδήποτε υποβρύχιου καλωδίου ή αγωγού που βρίσκεται μέσα ή κοντά στην εν λόγω ζώνη ασφαλείας,
β) προκειμένου να παράσχουν υπηρεσίες σε οποιαδήποτε εγκατάσταση εντός της εν λόγω ζώνη ασφαλείας ή να μεταφέρουν πρόσωπα ή αγαθά προς ή από αυτήν,
γ) προκειμένου να επιθεωρήσουν οποιαδήποτε εγκατάσταση ή συνδεδεμένη υποδομή στην εν λόγω ζώνη ασφαλείας,
δ) με σκοπό τη διάσωση ή την προσπάθεια διάσωσης ανθρώπινων ζωών ή περιουσίας,
ε) λόγω επικίνδυνων καιρικών συνθηκών,
στ) όταν βρίσκονται σε κίνδυνο ή
ζ) εφόσον συναινεί ο διαχειριστής, ο ιδιοκτήτης ή αρμόδια δημόσια Αρχή.
8. Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας καθορίζεται διαδικασία για την ουσιαστική συμμετοχή σε τριμερή διαβούλευση μεταξύ της Αρμοδίας Αρχής, των διαχειριστών και των ιδιοκτητών, και των εκπροσώπων των εργαζομένων, με αντικείμενο τον καθορισμό προτύπων και πολιτικών για την πρόληψη σοβαρών ατυχημάτων.
1. Στο άρθρο 6, παράγραφος 7στ, εξαιρούνται από την απαγόρευση προσέγγισης στη ζώνη προστασίας των 500 μ. σκάφη που βρίσκονται σε κίνδυνο, θα πρέπει όμως να μην εξαιρεθεί η περίπτωση που στο σκάφος έχει εκδηλωθεί πυρκαγιά καθώς αυτό θα θέσει σε υπέρμετρο κίνδυνο τις υπεράκτιες εγκαταστάσεις και τους εργαζόμενους σε αυτές.
7. Τα 500 μέτρα δεν αναφέρονται στην οδηγία προτείνονται μόνο στους ορισμούς του άρθρου 2. Έγκειται στην ευχέρεια κάθε κάρτους μέλους να ορίσει την ζώνη ασφαλείας βάσει των συνθηκών που επικρατούν στην περιοχή του.
5. Προσοχή και στη παράγραφο αυτή, επιβεβαιώνεται εμμέσως πλην σαφώς ότι οι αρμοδιότητες της Αδειοδοτούσας και Αρμόδιας Αρχής διαφοροποιούνται ξεκάθαρα. Αν λοιπόν, οι δύο αυτοί Φορείς, συνταυτιζόμενοι σε έναν -κατά το παρόν Σ.Ν.-, εμπλακούν σ ένα αντικείμενο σαν το περιγραφόμενο.., δεν αποκλείεται μια αδικαιολόγητη χρονοκαθυστέρηση από τις αντιφάσκουσες απόψεις που πιθανό να διαιωνίζονται…, επ’ αόριστον. Για τον επιπλέον αυτό λόγο: Προτείνουμε η Αρμόδια Αρχή να ιδρυθεί και λειτουργήσει ανεξάρτητα από οποιαδήποτε άλλη, και τούτο να θεσμοθετηθεί από τον παρόντα Νόμο. Θα πρέπει το Υπουργείο να εξασφαλίσει τους αναγκαίους προς τούτο πόρους.
8. Από επίσης τις πιο σημαντικές παραγράφους του Νομοσχεδίου, αφού η Οδηγία 2013/30/ΕΕ, οφείλει την επί χρόνια και από πολλούς Φορείς πολυσυζητημένη κύρωσή της, ακριβώς σε αυτήν την αιτία! Συνοπτικά σας ενημερώνουμε ότι, εγώ, που είδα από κοντά και ενημερώθηκα σε κάθε πτυχή της «εν τω γεννάσθαι» τότε Οδηγίας, καθώς και από προσωπική μου εμπειρία, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι οι Κανονισμοί που προϋπήρχαν και κτίστηκαν τα τελευταία 45 χρόνια στη Βόρεια Θάλασσα, με τις πολύ προωθημένες τεχνολογίες στην Ε&Π Υ/Α, ήταν υπερ-αρκετοί να καλύψουν τις ανάγκες του συγκεκριμένου κλάδου της βιομηχανίας πετρελαίου. Συζητήθηκε διεξοδικά λοιπόν στις Βρυξέλλες ότι αν, αντί της Οδηγίας προτείνονταν οι Κανονισμοί, όλος ο νότος και η Μεσόγειος, που τώρα ουσιαστικά ξεκινάει τις δραστηριότητες αυτές -λόγω και του ότι οι προωθημένες σύγχρονες πια τεχνολογίες γεωτρήσεων σε βαθειές θάλασσες..,- μόλις άρχισαν, θα μπερδεύονταν ακόμη περισσότερο από όσο τώρα με τον προβληματισμό για την εναρμόνιση της παρούσας Οδηγίας, που ομολογουμένως, τουλάχιστον στους λιγότερο ειδικούς φαίνεται «βουνό» από τη πολυπλοκότητά της και τις μύριες όσες «εκκρεμότητες» αφήνει. Πιστέψτε με, από προσωπική μου εμπειρία σε πετρελαιοπεδία της Βόρειας Θάλασσας, όλες αυτές οι εκκρεμότητες καλύπτονται σε κάθε τους λεπτομέρεια από τους Κανονισμούς και μια σειρά επεξηγήσεων, που ευτυχώς οι Άγγλοι και κυρίως οι Νορβηγοί έχουν «στήσει» εξαιρετικά μεθοδικά και εφαρμόσιμα. Έλλειπε κάτι! Ήταν το γεγονός ότι πουθενά δεν προβλεπόταν η «Συμμετοχή των Εργαζομένων». Δεν το επιτρέπει ο χώρος να το αναλύσουμε, αλλά, το γεγονός ότι 4 Γενικές Διευθύνσεις της Ε.Ε. το εισηγήθηκαν και το Ευρωκοινοβούλιο το επικύρωσε, σημαίνει ότι οι προτάσεις που έγιναν ήταν απόλυτα δικαιολογημένες και δίκαιες! Τα μεγάλα Συνδικάτα του πολύ προωθημένου βορά έδωσαν μάχες και το πέτυχαν, διότι και πάλι με τις ευχαριστίες σε αυτά, απέδειξαν ότι, αν από πριν οι εργαζόμενοι συμμετείχαν στα κέντρα αποφάσεων, ίσως και το μεγάλο ατύχημα/δυστύχημα του Deepwater Horizon, και άλλων ομοίων να είχαν αποφευχθεί αφού οφείλονταν σε τραγικά ανθρώπινα λάθη και αστοχίες, που τουλάχιστον στο Κόλπο του Μεξικού, παρά τις επίμονες προσπάθειες εξειδικευμένων εργαζομένων στην εξέδρα, να ενημερώσουν στελέχη της εταιρείας ότι υπήρχαν ελλείψεις, αγνοήθηκαν από αυτά και.., επήλθε το μοιραίο! Προσωπικά, επειδή τα είδα από μέσα και δεν είναι εύκολο να τα εξηγήσω στο χώρο αυτό, έχω να στείλω ένα μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση: Οι απλοί Εργαζόμενοι – Μέλη των Συνδικάτων, είναι αυτοί που γνωρίζουν «ως το μεδούλι», τι ακριβώς συμβαίνει στην εξέδρα, «συνομιλώντας» στη κυριολεξία με κάθε εξάρτημα και μηχανισμό, που όταν ακούσουν κάποιο τρίξιμο θα καταλάβουν ότι παίρνουν μήνυμα για άμεση επέμβαση και επισκευή της βλάβης. Αυτά τα μηνύματα δυστυχώς -έχει αποδειχτεί στη πράξη-, τα στελέχη των εταιρειών δεν ‘τα πιάνουν’, γιατί απλά, αυτά έχουν το νου τους στο πώς θα μειώσουν τα κόστη, για να πάρουν καμιά προαγωγή… Οι ανθρώπινες ζωές είναι το τελευταίο που σκέπτονται. Συνεπώς, ΝΑΙ στην άξια εκπροσώπηση των εργαζομένων στις εξέδρες πετρελαίου στις Επιτροπές και τα κέντρα αποφάσεων. Όμως, με προσοχή οι επιλογές των ποιών εργαζομένων? Γι αυτό τον σοβαρότατο λόγο, επιμένουμε για υπερεντατική εκπαίδευση των όσων θα επιλεγούν, αφού θα πρέπει να γνωρίζουν πολύ καλά τις ιδιομορφίες του κάθε μηχανισμού και διαδικασίας που λειτουργεί πάνω στην εξέδρα. Και, κάτι επίσης σημαντικό, να μην αφήσουμε και πάλι με τη σχετική αδιαφορία που μας διακρίνει, να αφήσουμε ανεκπαίδευτους Έλληνες εργαζόμενους. Έτσι θα αυξήσουμε τις θέσεις εργασίας.