Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• 15 Μαρτίου 2016, 00:50 | ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Το παράρτημα ΙΙ βρίσκεται σε αντίθεση με το άρθρο 3 παράγραφος Α1.1 του σχεδίου Π.Δ., όπου προβλέπονται οι επιτρεπόμενες χρήσεις εντός της ΠΠΦ-1, αφού στην εν λόγω διάταξη δεν περιλαμβάνεται στις επιτρεπόμενες χρήσεις η παραχώρηση απλής χρήσης τμημάτων αιγιαλού. Οι χρήσεις που προβλέπει η παράγραφος 1(ii) του παραρτήματος ΙΙ θα πρέπει να συνάδουν με τις προβλέψεις του άρθρου 3.

  Τα προβλεπόμενα για τη λειτουργία επιχειρήσεων θαλάσσιας αναψυχής όσο για την επινοικίαση τμημάτων παραλίας αντίκεινται στην προστασία των θαλασσίων χελωνών και του βιοτόπου αναπαραγωγής τους. Ειδικότερα σε ότι αφορά στο παράκτιο τμήμα από Νέδα μέχρι το ρέμα Μπραζέρη (το βόρειο τμήμα της ΠΠΦ-1β) ουδέποτε έχει παραχωρηθεί τμήμα του αιγιαλού για τοποθέτηση επίπλων θαλάσσης, ούτε υπήρξε ανάλογο αίτημα για τέτοιου είδους παραχωρήσεις τμημάτων αιγιαλού σε επιχειρήσεις. Για το τμήμα αυτό, οι σχετικές προβλέψεις του σχεδίου Π.Δ. (που, για παραδείγμα, αναφέρονται αόριστα και ασαφώς σε παραχώρηση έως και το 30% του εμβαδού του αιγιαλού) θα οδηγήσουν με βεβαιότητα σε αύξηση των οχλήσεων και στην ολοκληρωτική υποβάθμιση του κύριου βιοτόπου ωοτοκίας, και αντίκεινται στην Οδηγία 92/43/ΕΟΚ.

  Προτείνουμε να μην επιτραπεί η παραχώρησης τμημάτων αιγιαλού στο προαναφερόμενο βόρειο τμήμα της ΠΠΦ-1β για λειτουργία επιχειρήσεων θαλάσσιας αναψυχής και τοποθέτηση επίπλων θαλάσσης.

  Επίσης για την ΠΠΦ-1α (δηλ. το παράκτιο τμήμα από Αλφειό έως Νέδα) και για το νότιο τμήμα της ΠΠΦ-1Β (το παράκτιο τμήμα από ρέμα Μπραζέρη έως Κυπαρισσία, δηλαδή το παράκτιο τμήμα που βρίσκεται έμπροσθεν της ΖΑΤ) να προστεθεί στην παράγραφο 1 ότι για την έκδοση πράξεων παραχώρησης του δικαιώματος απλής χρήσης τμημάτων αιγιαλού απαιτείται η σύμφωνη γνώμη της υπηρεσίας διοίκησης της περιοχής.

• 11 Μαρτίου 2016, 23:31 | Κώστας Δημητρόπουλος

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ολόκληρο το περιεχόμενο του παραρτήματος είναι πρόχειρα γραμμένο χωρίς δυνατότητας πρακτικής εφαρμογής των όσων αναφέρει. Μοιάζει να δίνει οδηγίες για εφαρμογή σε Μέλη οικολογικές οργάνωσης. Δεν προσιδιάζει με Μομικό κείμενο το οποίο θα αποτελέσει τμήμα Προεδρικού Διατάγματος που ψήφισε η Ελληνική Βουλή. Να ξαναγραφτεί εκ θεμελίων…

• 11 Μαρτίου 2016, 19:02 | ΑΡΧΕΛΩΝ, MEDASSET, WWF Ελλάς

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Παράρτημα ΙΙ – Εξειδικευμένα μέτρα διαχείρισης
  Στο παράρτημα ΙΙ, παράγραφοι 1 και 2, προβλέπονται οι ειδικοί όροι που αφορούν σε παραχωρήσεις απλής χρήσης τμημάτων αιγιαλού στις παραλίες ωοτοκίας (δηλ. στις ΠΠΦ-1α και ΠΠΦ-1β) για έπιπλα θαλάσσης και επιχειρήσεις θαλάσσιων αθλημάτων, ενώ στην παράγραφο 3 προβλέπονται οι ειδικοί όροι για τους καθαρισμούς παραλίας και την φωτορύπανση. Επί των όρων αυτών αξίζει να σημειωθούν τα ακόλουθα:
  Κατ’ αρχάς το παράρτημα ΙΙ βρίσκεται σε αντίθεση με το άρθρο 3 παράγραφος Α1 του σχεδίου Π.Δ., όπου προβλέπονται οι επιτρεπόμενες χρήσεις εντός της ΠΠΦ-1, καθώς στην εν λόγω διάταξη δεν έχει ενταχθεί η παραχώρηση απλής χρήσης τμημάτων αιγιαλού στις χρήσεις που επιτρέπονται. Αντίστοιχα, οι χρήσεις που προβλέπει η παράγραφος 1(ii) του παραρτήματος ΙΙ θα πρέπει να συνάδουν συγκεκριμένα με τις δραστηριότητες που προβλέπει το άρθρο 3 παράγραφος Α.3(1).
  Προκαλεί αίσθηση ότι το σύνολο της παραλιακής ζώνης από τον Αλφειό μέχρι την Κυπαρισσία, διαχειρίζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, γεγονός που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με μακροχρόνια στοιχεία φωλεοποίησης που καταδεικνύουν σημαντικές διαφοροποιήσεις της πυκνότητας ωοτοκίας κατά μήκος της παραλιακής ζώνης. Συγκεκριμένα στην ΠΠΦ-1α (μήκους 35 χλμ. περίπου) γίνεται το 13% των φωλιών του Κόλπου, στο τμήμα της ΠΠΦ-1β που βρίσκεται μεταξύ του ποταμού Νέδα προς βορρά και του ποταμού Αρκαδικού (ή ρέματος Περιστεριάς) προς νότο (μήκους 9,5 χλμ. περίπου) εντοπίζεται ο πυρήνας του βιοτόπου όπου γίνεται το 82% των φωλιών του Κόλπου, ενώ στο τμήμα Αρκαδικός προς βορρά έως το ακρωτήριο Κούνελος (νότια της Κυπαρισσίας) προς νότο γίνεται μόλις το 5% των φωλιών του Κόλπου. Η ενιαία αυτή διαχείριση δεν συνάδει με την παραδοχή ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην προστασία της θαλάσσιας χελώνας μεταξύ του Καλού Νερού και των εκβολών της Νέδας (βλ. σελ. 365 της ΕΠΜ).

  Επίσης οι όροι για την παραχώρηση δικαιώματος χρήσης αιγιαλού είναι άκρως γενικοί και δεν έχουν λάβει υπόψη τις ιδιαιτερότητες της προστατευτέας περιοχής. Αντίθετα επαναλαμβάνουν εν πολλοίς το προ 16-ετίας περίπου υπ’ αριθμ. 81352/1063/1-3-2000 έγγραφο του τότε Υπουργείου ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. που έθετε γενικές συστάσεις για τις δομημένες περιοχές ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας με έντονη τουριστική και οικιστική ανάπτυξη. Οι συστάσεις αυτές μπορεί ενδεχομένως να είναι κατάλληλες για το τμήμα της παραλίας μπροστά από τον οικισμό «Καλό Νερό», όχι όμως και για την υπόλοιπη παραλία η οποία διατηρεί σε μεγάλο βαθμό τα φυσικά της χαρακτηριστικά. Σε αυτήν (δηλαδή στο τμήμα από Νέδα προς βορρά έως ρέμα Μπραζέρι προς νότο) έπρεπε να είχαν προβλεφθεί ρυθμίσεις αντίστοιχες με αυτές των αποφάσεων 26158/838/2013 και 17111/658/2014 του Υπουργού ΠΕΝ για την παραχώρηση της χρήσης αιγιαλού στις «Θίνες Κυπαρισσίας: Νεοχώρι – Κυπαρισσία» τα έτη 2013 και 2014.

  Τα προβλεπόμενα τόσο αναφορικά με την λειτουργία επιχειρήσεων θαλάσσιας αναψυχής όσο και σχετικά με την επινοικίαση τμημάτων παραλίας όχι μόνο δεν συμβάλλουν στην προστασία των θαλασσίων χελωνών και του βιοτόπου αναπαραγωγής τους αλλά λειτουργούν προς την αντίθετη κατεύθυνση. Ειδικότερα σε ότι αφορά το βόρειο τμήμα της ΠΠΦ-1β δηλ. το παράκτιο τμήμα από Νέδα προς βορρά μέχρι το ρέμα Μπραζέρη προς νότο, όπου ουδέποτε έχει παραχωρηθεί τμήμα του αιγιαλού για τοποθέτηση επίπλων θαλάσσης ούτε υπήρξε ανάλογο αίτημα για τέτοιου είδους παραχωρήσεις τμημάτων αιγιαλού σε επιχειρήσεις, οι εν λόγω προβλέψεις του σχεδίου Π.Δ. (π.χ. άκρως γενικά και αόριστα προβλέπεται η παραχώρηση του αιγιαλού έως το 30% του εμβαδού του) οδηγούν με βεβαιότητα στην μελλοντική αύξηση των οχλήσεων προς το προστατευόμενο είδος και στην ολοκληρωτική υποβάθμιση του πυρήνα βιοτόπου, και ουδόλως συνάδουν με τα αναφερόμενα στην Οδηγία 92/43/ΕΟΚ.

  Οι συγκεκριμένες διατάξεις του παραρτήματος ΙΙ θα πρέπει να αναθεωρηθούν και να λάβουν υπόψη τους: (1) το υπ’ αριθμ. 32/2015 Πρακτικό Επεξεργασίας του Συμβουλίου της Επικρατείας (βλ. σκέψη 16, σελ. 38, περίπτωση β) και (2) τις από 18/02/2016 κατατεθειμένες στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης προτάσεις της Γενικής Εισαγγελέως (σκέψεις 92 έως 94).

  Προτείνουμε να μην επιτραπεί η δυνατότητα παραχώρησης τμημάτων αιγιαλού στο βόρειο τμήμα της ΠΠΦ-1β, δηλ. στο παράκτιο τμήμα από Νέδα προς βορρά μέχρι το ρέμα Μπραζέρη προς νότο (δηλαδή στο παράκτιο τμήμα που βρίσκεται έμπροσθεν της ΠΠΦ-2γ), για λειτουργία επιχειρήσεων θαλάσσιας αναψυχής και τοποθέτηση επίπλων θαλάσσης.
  Επίσης για την ΠΠΦ-1α (δηλ. το παράκτιο τμήμα από Αλφειό προς βορρά έως Νέδα προς νότο) και για το νότιο τμήμα της ΠΠΦ-1Β (το παράκτιο τμήμα από ρέμα Μπραζέρη προς βορρά έως Κυπαρισσία προς νότο, δηλαδή το παράκτιο τμήμα που βρίσκεται έμπροσθεν της ΖΑΤ) να προστεθεί στην παράγραφο 1 ότι για την έκδοση πράξεων παραχώρησης του δικαιώματος απλής χρήσης τμημάτων αιγιαλού απαιτείται η σύμφωνη γνώμη της υπηρεσίας διοίκησης της περιοχής.

  Επίσης αξίζει να σημειωθεί ότι η περίοδος ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας αρχίζει από τον Μάιο και ολοκληρώνεται περί τα μέσα Αυγούστου εκάστου έτους. Η επώαση των νεοσσών διαρκεί περίπου 2 μήνες και η εκκόλαψη τους αρχίζει περί τα μέσα Ιουλίου ενώ διαρκεί μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου εκάστου έτους.

  Προτείνουμε στην παράγραφο 2 περίπτωση vi και στην παράγραφο 3 η ημερομηνία «30 Σεπτεμβρίου» να αντικατασταθεί με την ημερομηνία «31 Οκτωβρίου». Αντίστοιχα στην παράγραφο 3 η ημερομηνία «1 Οκτωβρίου» να αντικατασταθεί με την ημερομηνία «1 Νοεμβρίου».

  Δεδομένου ότι οι θαλάσσιες χελώνες εναποθέτουν τα αυγά τους στο πάνω μέρος της παραλίας ωοτοκίας, προτείνουμε στην παράγραφο 2 περίπτωση vi να διαγραφεί η φράση «ή στο πίσω μέρος της παραλίας», η οποία προφανώς έχει γραφεί από παραδρομή.