Α) Περιοχή Προστασίας της Φύσης
Α1. Περιοχή Προστασίας της Φύσης – 1 (ΠΠΦ – 1)
Εντός της ΠΠΦ – 1 (ΠΠΦ – 1α και ΠΠΦ – 1β) επιτρέπεται:
1. Η επιστημονική έρευνα των στοιχείων του οικοσυστήματος, μετά από έγκριση του φορέα διαχείρισης και με την προϋπόθεση ότι δεν δημιουργούνται προβλήματα υποβάθμισης στα οικοσυστήματα και στους πληθυσμούς των ειδών άγριας πανίδας και χλωρίδας και εξασφαλίζεται ο μέγιστος βαθμός προστασίας της φύσης και του τοπίου.
2. Η εκτέλεση έργων και εργασιών που αποσκοπούν στη βελτίωση, διατήρηση ή/και αποκατάσταση των χαρακτηριστικών του οικοσυστήματος, κατόπιν εκπόνησης έκθεσης τεκμηρίωσης για τη σκοπιμότητα αυτών. Η έκθεση τεκμηρίωσης της σκοπιμότητας συνοδεύει τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου, που εγκρίνεται από την αρμόδια υπηρεσία μετά από γνώμη της υπηρεσίας διοίκησης της περιοχής προστασίας της φύσης.
3. Η πρόσβαση προς την ζώνη του αιγιαλού, αποκλειστικά από τις υφιστάμενες προς την ακτή προσβάσεις.
4. Επιτρέπεται η εγκατάσταση ναυαγοσωστικού σταθμού μέγιστης επιφάνειας 7 τ.μ, υπερυψωμένου το πολύ κατά 3,0 μ. από το φυσικό έδαφος.
5. Η ημερήσια επίσκεψη και η ξενάγηση επισκεπτών με σκοπό την περιβαλλοντική εκπαίδευση, την παρατήρηση της φύσης και την αναψυχή.
6. Η εγκατάσταση χαμηλού φυτοφράχτη αποτροπής της πρόσβασης στους παράλιους αμμοθινικούς σχηματισμούς σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις και μετά από γνώμη της υπηρεσίας διοίκησης της περιοχής προστασίας της φύσης.
Α.2. Περιοχή Προστασίας της Φύσης – 2 (ΠΠΦ – 2)
Α.2.1 Εντός της ΠΠΦ – 2 επιτρέπεται:
1. Η επιστημονική έρευνα των στοιχείων του οικοσυστήματος, μετά από έγκριση του φορέα διαχείρισης και με την προϋπόθεση ότι δεν δημιουργούνται προβλήματα υποβάθμισης στα οικοσυστήματα και στους πληθυσμούς των ειδών άγριας πανίδας και χλωρίδας και εξασφαλίζεται ο μέγιστος βαθμός προστασίας της φύσης και του τοπίου.
2. Η εκτέλεση έργων και εργασιών που αποσκοπούν στη βελτίωση, διατήρηση ή/και αποκατάσταση των χαρακτηριστικών του οικοσυστήματος, κατόπιν εκπόνησης έκθεσης τεκμηρίωσης για τη σκοπιμότητα αυτών. Η έκθεση τεκμηρίωσης της σκοπιμότητας συνοδεύει τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου, που εγκρίνεται από την αρμόδια υπηρεσία μετά από γνώμη της υπηρεσίας διοίκησης της περιοχής προστασίας της φύσης .
3. Η πρόσβαση προς την ζώνη του αιγιαλού, αποκλειστικά από τις υφιστάμενες προς την ακτή προσβάσεις.
4. Η ημερήσια επίσκεψη και η ξενάγηση επισκεπτών με σκοπό την περιβαλλοντική εκπαίδευση, την παρατήρηση της φύσης και την αναψυχή
5. Η εγκατάσταση χαμηλού φυτοφράχτη αποτροπής της πρόσβασης στους παράλιους αμμοθινικούς σχηματισμούς, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις και μετά από γνώμη της υπηρεσίας διοίκησης της περιοχής προστασίας της φύσης.
Α.2.2 Ειδικότερα εντός της ΠΠΦ – 2β (Νησάκι Αγ. Αικατερίνης), επιτρέπεται:
1. Η κίνηση τροχοφόρων στο κύριο δίκτυο μονοπατιών για λόγους τροφοδοσίας, φύλαξης, πυρασφάλειας, συντήρησης του χώρου και εξυπηρέτησης της λειτουργίας των επιτρεπόμενων εγκαταστάσεων.
2. Η ανακατασκευή της υφιστάμενης γέφυρας πρόσβασης με αποκατάσταση της διαρκούς ελεύθερης επικοινωνίας των λιμναίων υδάτων.
3. Τα έργα συντήρησης της υφιστάμενης οδού πρόσβασης.
4. Η συντήρηση/εκσυγχρονισμός των υφιστάμενων υποδομών.
Α.3) ΠΠΦ – 3
Εντός της ΠΠΦ – 3 επιτρέπεται:
1. Η ήπια αναψυχή και ο ναυταθλητισμός, όπως ιστιοπλοΐα, κωπηλασία, η περιήγηση με ποδήλατα θαλάσσης και οι καταδύσεις, με την επιφύλαξη ότι η ταχύτητα των μηχανοκίνητων μέσων αναψυχής κατά το χρονικό διάστημα από τον Απρίλιο έως και τον Οκτώβριο δεν θα υπερβαίνει τα 6 ν.μ./ώρα, σε ζώνη ενός τουλάχιστον ναυτικού μιλίου από την ακτή.
2. Η ναυσιπλοΐα, η κυκλοφορία, η προσέγγιση, ο κατάπλους και απόπλου κρουαζιερόπλοιων, λοιπών πλοίων και πλωτών εν γένει ναυπηγημάτων ασκείται σύμφωνα με τις εκάστοτε κείμενες διατάξεις.
3. Η εκτέλεση έργων προστασίας των ακτών από την διάβρωση, και η εκτέλεση λιμενικών έργων σε υφιστάμενες εγκαταστάσεις από τους οικείους Οργανισμούς Διοίκησης και Εκμετάλλευσης Λιμένων σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
4. Η επαγγελματική και ερασιτεχνική αλιεία.
Β) Περιφερειακή Ζώνη Προστασίας
Β1. Προστατευόμενοι Φυσικοί Σχηματισμοί (ΠΦΣ)
Β.1.1 Εντός του ΠΦΣ – 1 επιτρέπεται:
α) Η χρήση των εξωτερικών εγκαταστάσεων και των δύο πρόσθιων θαλάμων του σπηλαίου, που χρησιμοποιούνται ως ιαματικά λουτρά, από την ανατολή έως τη δύση του ηλίου.
β) Ο ήπιος φωτισμός των πρόσθιων θαλάμων του σπηλαίου στα σημερινά επίπεδα μέχρι τη δύση του ηλίου.
γ) Οι εργασίες συντήρησης και ενίσχυσης του υπερκείμενου βραχώδους όγκου, καθώς και οι επισκευές, οι καθαιρέσεις και οι βελτιώσεις των υφιστάμενων λουτρικών εγκαταστάσεων, στους δύο πρόσθιους θαλάμους του σπηλαίου.
δ) Κατ’ εξαίρεση, η είσοδος στους λοιπούς χώρους του σπηλαίου πλην των δύο πρόσθιων θαλάμων του σπηλαίου, μετά από γνωμοδότηση της υπηρεσίας διοίκησης της περιοχής προστασίας της φύσης, για τη διεξαγωγή επιστημονικών εργασιών που αποσκοπούν στη διατήρηση των χαρακτηριστικών τους και την παρακολούθηση των πληθυσμών των νυχτερίδων.
ε) Οι παρακάτω δραστηριότητες κατόπιν γνώμης της υπηρεσίας διοίκησης της περιοχής προστασίας της φύσης.
i. Οι φυτεύσεις με αυτοφυή είδη της περιοχής από φυτώριο που θα δημιουργηθεί στη ζώνη αυτή ή χρήση φυτευτικού υλικού που θα προέρχεται από συλλογή σπερμάτων της περιοχής.
ii. Η αναρρίχηση σε καθορισμένες διαδρομές των ορθοπλαγιών.
στ) Η υλοποίηση έργων προστασίας από κατολισθήσεις και έργων ευστάθειας πρανών.
ζ) Οι εργασίες συντήρησης/αναβάθμισης/βελτίωσης των υφιστάμενων υποδομών της ιαματικής πηγής, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.
η) Ο εκσυγχρονισμός του υφιστάμενου κτηριακού χώρου ή η κατασκευή νέου στην ίδια θέση για την διαμονή και εξυπηρέτηση των λουομένων των ιαματικών πηγών.
θ) Οι επεμβάσεις για τη δημιουργία ανοικτών υδάτινων επιφανειών για λουτροθεραπεία (πισίνες) και κλειστής λουτρικής δεξαμενής ιαματικών πηγών και των υποστηρικτικών τους εγκαταστάσεων.
ι) Η διατήρηση του καναλιού και η δημιουργία γέφυρας για τη μετακίνηση των επισκεπτών από τους χώρους λουτροθεραπείας στα υπόλοιπα τμήματα της περιοχής.
κ) Η δημιουργία ενός αναψυκτηρίου και χώρων υγιεινής μετά από γνώμη της υπηρεσίας διοίκησης της περιοχής προστασίας της φύσης.
λ) Η δημιουργία χώρου στάθμευσης, κατόπιν μελέτης φέρουσας ικανότητας, που θα εκπονηθεί με μέριμνα της υπηρεσίας διοίκησης της περιοχής προστασίας της φύσης.
Β.1.2 ΠΦΣ – 2 :
α) Εντός της ΠΠΦΣ – 2α και ΠΠΦΣ – 2β επιτρέπεται:
1. Η διαχείριση της ελοφυτικής βλάστησης για τη διατήρηση των υφιστάμενων μικρών λιμνών, σύμφωνα με το σχέδιο διαχείρισης της περιοχής και μετά από γνώμη της υπηρεσίας διοίκησης της περιοχής προστασίας της φυσης.
2. Οι φυτεύσεις για τη δημιουργία μικτού αραιού δάσους κουκουναριάς και πλατύφυλλων διατηρώντας τα υφιστάμενα ανοίγματα των αμμοθινών.
3. Ειδικότερα για την ΠΦΣ-2β, η φύτευση μεμονωμένων διάσπαρτων ατόμων κουκουναριάς σε εκτάσεις που έχουν πληγεί από πυρκαγιά.
4. Η δημιουργία μονοπατιών – πεζοδρόμων. Στην περιοχή ΠΦΣ-2β, τμήμα των μονοπατιών – πεζοδρόμων αυτών θα είναι και ο υφιστάμενος χωματόδρομος, που συνδέει την Ε.Ο. με την παραλιακή ζώνη, ο οποίος πρέπει να διατηρήσει την ανεπίστρωτη επιφάνειά του και τα γεωμετρικά του χαρακτηριστικά.
5. Η εγκατάσταση ενημερωτικού περίπτερου/παρατηρητηρίου για την πληροφόρηση των επισκεπτών και την παρακολούθηση της πανίδας.
β). Στο τμήμα ΠΦΣ – 2γ επιτρέπεται:
1. Η υλοποίηση έργων για την αποκατάσταση της συνέχειας της παραλίμνιας οδού (περιμετρικά της λιμνοθάλασσας Καϊάφα)
2. Η υλοποίηση έργων συντήρησης στο δίαυλο που ενώνει την λιμνοθάλασσα Καϊάφα με την θάλασσα, για την επίτευξη της διαρκούς ελεύθερης επικοινωνίας των νερών.
3. Τα έργα άντλησης – προσαγωγής του ιαματικού νερού στις ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις.
4. Η υλοποίηση έργων καθαρισμού του πυθμένα της λιμνοθάλασσας Καϊάφα (εξυγίανση λόγω ρύπανσης), σύμφωνα με το σχέδιο διαχείρισης της περιοχής.
5. Η κατασκευή γέφυρας πάνω από το δίαυλο που συνδέει τη λίμνη με την παραλία, για την αποκατάσταση της συνέχειας του κύριου μονοπατιού περιμετρικά της λίμνης.
6. Ο εκσυγχρονισμός των υφιστάμενων υποδομών προβλητών ελαφριάς κατασκευής και των έργων υποστήριξής τους.
7. Η κατασκευή πεζογέφυρας άνωθεν της Ε.Ο. για την ασφαλή μετακίνηση των επισκεπτών.
8. Οι δραστηριότητες ήπιας αναψυχής ναυταθλητισμού και καταδύσεων, καθώς και τα καθορισμένα δρομολόγια πλοιαρίων του φορέα λειτουργίας των εγκαταστάσεων του ακινήτου κατόπιν χορήγησης αδείας από την αρμόδια αρχή.
γ) Στο τμήμα ΠΦΣ– 2δ επιτρέπονται:
1. Επεμβάσεις για τη δημιουργία μίας ανοικτής υδάτινης επιφάνειας.
2. Η δημιουργία μονοπατιών και η εγκατάσταση πινακίδων και ενημερωτικού περίπτερου/παρατηρητηρίου για την πληροφόρηση των επισκεπτών και την παρακολούθηση της πανίδας.
3. Η βόσκηση ως μέσο διαχείρισης των ενδιαιτημάτων, κατόπιν εκπόνησης και έγκρισης ειδικής διαχειριστικής μελέτης βοσκής με μέριμνα της υπηρεσίας διοίκησης της περιοχής προστασίας της φύσης. Η ειδική διαχειριστική μελέτη εγκρίνεται από τις αρμόδιες υπηρεσίες εντός δύο (2) ετών από την υπογραφή του παρόντος και μέχρι την έγκριση της, η χρήση ασκείται σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, μετά από γνώμη της υπηρεσίας διοίκησης της περιοχής προστασίας της φύσης.
4. Η κίνηση τροχοφόρων για λόγους φύλαξης, πυρασφάλειας, συντήρησης του χώρου και λειτουργίας των επιτρεπόμενων εγκαταστάσεων, αποκλειστικά στο κύριο δίκτυο μονοπατιών και σε υφιστάμενους χωματόδρομους, που πρέπει να διατηρήσουν την ανεπίστρωτη επιφάνεια και τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά τους. Επιτρέπεται η διαμόρφωση και η οργάνωση χώρων στάθμευσης με ανεπίστρωτη επιφάνεια, κατόπιν μελέτης φέρουσας ικανότητας.
Β.1.3 Εντός του ΠΦΣ – 3 επιτρέπεται:
1. Η δημιουργία μονοπατιών και η εγκατάσταση πινακίδων και η εγκατάσταση παρατηρητηρίου.
2. Η κίνηση τροχοφόρων αποκλειστικά στους υφιστάμενους χωματόδρομους, που πρέπει να διατηρήσουν την ανεπίστρωτη επιφάνεια και τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά τους.
Β.1.4 Εντός του ΠΦΣ – 4 επιτρέπεται:
α) Στο τμήμα ΠΦΣ – 4α
1. Επεμβάσεις για τη δημιουργία ανοικτών υδάτινων επιφανειών (μικρών λιμνών).
2. Η φύτευση των πρανών που θα προκύψουν από τη δημιουργία υδάτινων επιφανειών.
3. Η διαχείριση του καλαμιώνα σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο εγκεκριμένο σχέδιο διαχείρισης.
4. Η κατασκευή υπερυψωμένων ξύλινων παρατηρητηρίων για παρατήρηση της ορνιθοπανίδας σε περιφερειακές θέσεις του καλαμιώνα.
β) Στο τμήμα ΠΦΣ – 4β οι φυτεύσεις κατά θέσεις σε συνδενδρίες και λόχμες αρμυρικιών στις υφάλμυρες περιοχές.
Β.1.5 Εντός του ΠΦΣ – 5 επιτρέπεται:
1. Η ξενάγηση επισκεπτών και η διοργάνωση οικοτουριστικών προγραμμάτων σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους, σε καθορισμένες διαδρομές και χώρους αποκλειστικά πεζή καθώς επίσης ο διάπλους των ποταμών κατόπιν άδειας της υπηρεσίας διοίκησης της περιοχής προστασίας της φύσης.
2. Η εγκατάσταση ενημερωτικού περίπτερου και παρατηρητηρίου για την πληροφόρηση των επισκεπτών και την παρακολούθηση της ορνιθοπανίδας.
3. Η βόσκηση ως μέσο διαχείρισης των ενδιαιτημάτων, κατόπιν εκπόνησης και έγκρισης ειδικής διαχειριστικής μελέτης βοσκής με μέριμνα της υπηρεσίας διοίκησης της περιοχής προστασίας της φύσης. Η ειδική διαχειριστική μελέτη εγκρίνεται από τις αρμόδιες υπηρεσίες εντός δύο (2) ετών από την υπογραφή του παρόντος και μέχρι την έγκριση της, η χρήση ασκείται σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, μετά από γνώμη της υπηρεσίας διοίκησης της περιοχής προστασίας της φύσης. Η άσκηση της γεωργικής δραστηριότητας και η αναδιάρθρωση της στις νόμιμα υφιστάμενες γεωργικές εκτάσεις, η συντήρηση των αγροτικών οδών και η συντήρηση και ο εκσυγχρονισμός των υφιστάμενων έργων υποδομής της (π.χ. άρδευση, αποστράγγιση), υπό την προϋπόθεση να εξασφαλίζεται η διατήρηση και ενίσχυση των φυτοφραχτών όπου υφίστανται στα όρια των αγροτεμαχίων.
4. Έργα συντήρησης και βελτίωσης των μονοπατιών με τις αντίστοιχες υποδομές ανάπαυσης και ενημέρωσης επισκεπτών.
Β.2 Ζώνη Αγροτικού Τοπίου (ΖΑΤ)
Εντός της ΖΑΤ επιτρέπεται:
1. Ο αγροτουρισμός, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.
2. Τα καταστήματα εστίασης (έως 120 τ.μ), χώροι υποδοχής επισκεπτών (π.χ περίπτερο υποδοχής – κέντρο πληροφόρησης), χώροι υγιεινής και χώροι στάθμευσης αυτοκινήτων μετά από γνωμοδότηση της υπηρεσίας διοίκησης της περιοχής προστασίας της φύσης.
3. Η άσκηση της γεωργικής δραστηριότητας και η αναδιάρθρωση της στις νόμιμα υφιστάμενες γεωργικές εκτάσεις.
4. Η κατασκευή νέων και συντήρηση – εκσυγχρονισμός των υφιστάμενων έργων υποδομής της (π.χ. αγροτικές οδοί, άρδευση, αποστράγγιση, γεωργικές αποθήκες, βιοτεχνίες επεξεργασίας και τυποποίησης αγροτικών προϊόντων κ.λ.π.), σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις και υπό την προϋπόθεση ότι εξασφαλίζεται η διατήρηση και ενίσχυση των φυτοφραχτών όπου υφίστανται στα όρια των αγροτεμαχίων.
7. Η κατασκευή και λειτουργία οργανωμένης τουριστικής κατασκήνωσης σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία. Όλες οι εγκαταστάσεις της κατασκήνωσης θα είναι ελαφριάς κατασκευής από φυσικά υλικά. Οι θέσεις των κατασκηνωτικών καταλυμάτων και οι πάσης φύσης εγκαταστάσεις δεν θα χωροθετούνται, στα διάκενα του δάσους,
8. Η κατασκευή και λειτουργία κέντρου μελέτης και περίθαλψης των προστατευομένων ειδών της πανίδας.
9. Τα κύρια τουριστικά καταλύματα 4 και 5 αστέρων με όριο αρτιότητας τα 20 στρέμματα και μέγιστη δυναμικότητα στις 120 κλίνες, υπό την προϋπόθεση ότι:
α) το σύνολο της κάλυψης των κτηριακών εγκαταστάσεων και των διαμορφώσεων του περιβάλλοντος χώρου, δεν θα υπερβαίνει το 20% της έκτασης ιδιοκτησίας. Στο υπόλοιπο 80% της έκτασης της ιδιοκτησίας να διατηρείται η φυσική βλάστηση ή ο γεωργικός της χαρακτήρας,
β) Η δόμηση θα επιτρέπεται το ελάχιστο σε απόσταση μεγαλύτερη των 50 μ. από το μέτωπο του γηπέδου προς το όριο του αιγιαλού και σε κάθε περίπτωση σε απόσταση μεγαλύτερη των 50 μ. από την ζώνη των αμμοθινών, ανεξαρτήτως εάν αυτή εμπίπτει εντός ορίων ιδιοκτησιών.
10. Η κατοικία, με όριο αρτιότητας τα 20 στρέμματα και μέγιστου εμβαδού 200 τ.μ και υπό τις εξής προϋποθέσεις:
α) Το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος των κτιρίων ορίζεται σε 5,00 μ. κατά ΝΟΚ και σε περίπτωση προσθήκης στέγης να προσαυξάνεται κατά 1,5 μ.
β) Η δόμηση επιτρέπεται το ελάχιστο σε απόσταση μεγαλύτερη των 50 μ. από το μέτωπο του γηπέδου προς το όριο του αιγιαλού και σε κάθε περίπτωση σε απόσταση μεγαλύτερη των 50 μ. από την ζώνη των αμμοθινών, ανεξαρτήτως εάν αυτό εμπίπτει εντός ορίων ιδιοκτησιών.
γ) Να τηρούνται τα όρια των 15 μ. από τα πλάγια όρια του οικοπέδου χωρίς παρεκκλίσεις.
δ) Επιβάλλεται η χρήση κατάλληλης βλάστησης που θα λειτουργήσει ως φυσικός φυτοφράκτης με τα χαρακτηριστικά ενδημικά είδη της περιοχής κατά μήκος της πλευράς των κτιρίων με πρόσοψη στην παραλία.
ε) Το σύνολο της κάλυψης των επεμβάσεων και των διαμορφώσεων του περιβάλλοντος χώρου, δεν θα υπερβαίνει το 20% της έκτασης ιδιοκτησίας. Στο υπόλοιπο 80% της έκτασης της ιδιοκτησίας να παραμένει η φυσική βλάστηση ή ο γεωργικός της χαρακτήρας.
11. Η επέκταση των ορίων νομίμως υφιστάμενων οικισμών, εφόσον δεν επεκτείνονται μέσα στις Περιοχές Προστασίας της Φύσης (ΠΠΦ) και στους Προστατευόμενους Φυσικούς Σχηματισμούς (ΠΦΣ), σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.
Άρθρο 3, παράγραφος Α1 – επιτρεπόμενες χρήσεις και δραστηριότητες εντός της ΠΠΦ-1
Στο σχέδιο Π.Δ. θεωρούμε σημαντικό στις προσβάσεις ο όρος «υφιστάμενες» να αντικατασταθεί με το «νομίμως υφιστάμενες». Σημαντικό κρίνουμε επίσης να γίνει ρητή αναφορά περί κατάργησης των παράνομων διόδων που υπάρχουν εντός της προστατευτέας περιοχής και να υπάρξει σαφής και αυστηρή πρόβλεψη για την αποκατάσταση της βλάστησης των θινών.
Στην περίπτωση 5 προβλέπεται «η ημερήσια επίσκεψη και η ξενάγηση επισκεπτών με σκοπό την περιβαλλοντική εκπαίδευση, την παρατήρηση της φύσης και την αναψυχή». Η συγκεκριμένη διατύπωση είναι πολύ γενική και ως τέτοια προκαλεί σύγχυση σχετικά με την επιτρεπτή χρήση της ζώνης του αιγιαλού από τους λουόμενους. Είναι απαραίτητο να αποσαφηνιστούν οι όροι με τους οποίους οι λουόμενοι και οι επισκέπτες της περιοχής δύνανται να απολαμβάνουν το δημόσιο αγαθό του αιγιαλού χωρίς όμως να παρενοχλούν την θαλάσσια χελώνα κατά τον άκρως ευαίσθητο κύκλο αναπαραγωγής της (ώρες παραμονής στον αιγιαλό, προτεινόμενη ζώνη χρήσης, μη οχλούσα συμπεριφορά). Στην περιοχή υπάρχει διαχρονικά παρενόχληση της θαλάσσιας χελώνας λόγω ανθρώπινης παρουσίας στην παραλία ωοτοκίας κατά τις βραδινές ώρες. Συνεπώς προτείνουμε να προβλεφθεί ότι επιτρέπεται η παραμονή από την ανατολή μέχρι 1 ώρα μετά την δύση του ηλίου με τρόπο που θα καθορίζεται στο Σχέδιο Διαχείρισης ή/και στον Κανονισμό Διοίκησης και Λειτουργίας της περιοχής, προκειμένου να αποφεύγεται η υποβάθμιση των αμμοθινών και της αυτοφυούς βλάστησης.
Άρθρο 3, παράγραφος Α3 – επιτρεπόμενες χρήσεις και δραστηριότητες εντός της ΠΠΦ-3
Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για ειδικά μέτρα προστασίας για τον οικότοπο προτεραιότητας των λιβαδιών ποσειδωνίας Posidonia oceanica και της χελώνας Caretta caretta.
Άρθρο 3, παράγραφος Β2 – επιτρεπόμενες χρήσεις και δραστηριότητες εντός της Ζώνης Αγροτικού Τοπίου (ΖΑΤ)
Στο άρθρο 3, παράγραφος Β2 προβλέπονται οι επιτρεπόμενες χρήσεις και δραστηριότητες εντός της ΖΑΤ. Παρά το γεγονός ότι η ΖΑΤ γειτνιάζει με περιοχές προστασίας της φύσης και προστατευόμενους φυσικούς σχηματισμούς που παρουσιάζουν διαφορετικά χαρακτηριστικά (π.χ. διαφορετική πυκνότητα φωλεοποίησης της θαλάσσιας χελώνας στις ΠΠΦ-1α και ΠΠΦ-1β και διαφορετική παρουσία οικοτόπων θινών) για το σύνολο της ΖΑΤ προβλέπονται ακριβώς οι ίδιοι όροι και περιορισμοί.
Αξίζει να επισημανθεί ότι στη ΖΑΤ δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για ιεράρχηση των αγροτικών δραστηριοτήτων, οι οποίες αποτελούν και τις κύριες δραστηριότητες της περιοχής. Προτείνεται επομένως να προστεθούν συγκεκριμένοι όροι ώστε η αγροτική δραστηριότητα στην περιοχή να είναι βιώσιμη. Συγκεκριμένα να εφαρμόζονται ήπιες καλλιεργητικές μέθοδοι και ειδικότερα ολοκληρωμένη διαχείριση και βιολογική γεωργία. Σημαντικό είναι επίσης τα είδη που καλλιεργούνται να είναι ενδημικά και να προέρχονται από τοπικές ποικιλίες.
Η ΖΑΤ καθώς βρίσκεται σε μια υψηλής αξίας οικολογική περιοχή θα πρέπει να προωθεί τη βιώσιμη ανάπτυξη της, θέτοντας ως προτεραιότητα ήπιες μορφές ανάπτυξης με σεβασμό στην οικολογική αξία της περιοχής.
Προτείνουμε να επιτρέπονται οι νέες εστίες φωτός (δημόσιες, κοινοτικές και ιδιωτικές) εφόσον όμως δεν είναι ορατές από οποιοδήποτε σημείο της παραλίας ωοτοκίας. Ο τεχνητός φωτισμός των νέων εγκαταστάσεων δεν πρέπει να είναι απευθείας ορατός από οποιοδήποτε σημείο του βιοτόπου αναπαραγωγής.
Άρθρο 3, Α1
1. Στην παρ. 3 αναφέρεται ότι «η πρόσβαση στη ζώνη του αιγιαλού επιτρέπεται αποκλειστικά από τις υφιστάμενες προς την ακτή προσβάσεις». Θεωρούμε ότι θα πρέπει να γίνει αναθεώρηση των υφιστάμενων οδών ώστε να γίνει επανέλεγχος αν υφίστανται δρόμοι που προκαλούν διάσπαση των αμμοθινών στη παράκτια ζώνη δυσχεραίνοντας την ωοτοκία της θαλάσσιας χελώνας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι πέντε κάθετοι δρόμοι προς την παραλία οι οποίοι κατασκευάστηκαν από την εταιρεία «Νέος Κότινος Α.Ε.» τα έτη 2011 και 2012 μεταξύ των οικισμών Ελαία και Αγιανάκη. Επισημαίνουμε ότι η περιοχή βρίσκεται στον πυρήνα της ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας αφού το τμήμα της ΠΠΦ-1β που εκτείνεται μεταξύ του ποταμού Νέδα προς βορρά και του ποταμού Αρκαδικού προς νότο συγκεντρώνει το 82% των φωλιών όλου του Κυπαρισσιακού Κόλπου.
2. Στην παρ. 4 να διευκρινιστεί η «ημερήσια επίσκεψη» καθώς ο άνθρωπος δεν είναι μόνο συμμέτοχος του περιβάλλοντος αλλά και μέρος αυτού και δεν δύναται να αποκλείεται από αυτό. Βεβαίως θα πρέπει να καλλιεργηθεί ο σεβασμός και να δοθεί αντίστοιχα βάρος στην περιβαλλοντική εκπαίδευση.
3. Στην παρ. 6 αναφέρεται «Η εγκατάσταση χαμηλού φυτοφράκτη αποτροπής της πρόσβασης στους παράλιους αμμοθινικούς σχηματισμούς». Προτείνουμε να αντικατασταθεί με «Η φύτευση κατάλληλων αυτοφυών ειδών της περιοχής με χρήση φυτευτικού υλικού της περιοχής ώστε να εμποδίζεται με φυσικό τρόπο η πρόσβαση στους παράλιους αμμοθινικούς σχηματισμούς». Σε κάθε περίπτωση θεωρούμε ότι οφείλουμε να επιδιώκουμε ώστε οι φυτεύσεις να είναι από φυτευτικό υλικό της περιοχής και να γίνονται με μη γραμμικό τρόπο ώστε να μην προσβάλουμε την αισθητική του φυσικού περιβάλλοντος.
Άρθρο 3, Α.2.1.
1. Στην παρ. 2 αναφέρεται «η εκτέλεση έργων και εργασιών που αποσκοπούν στη βελτίωση, διατήρηση ή/και αποκατάσταση των χαρακτηριστικών του οικοσυστήματος» εντός της ΠΠΦ-2 « Σταθεροποιημένες θίνες και εκτάσεις με δασική βλάστηση». Προτείνουμε να διευκρινιστεί, εφόσων τεκμηριωθεί επαρκώς η αναγκαιότητα της παρέμβασης αυτής, ότι κατά την εκτέλεση των έργων και εργασιών θα χρησιμοποιούνται μόνο ήπια μέσα (π.χ. ζώα) και μέθοδοι. Επισημαίνουμε την εισβολή βαρέων μηχανημάτων στην καμένη δασική γη του Καϊάφα μετά τις πυρκαγιές του 2007 για την απομάκρυνση της καμένης ξυλείας όπου στη σχετική μελέτη δεν διευκρινιζόταν ο τρόπος απομάκρυνσης αυτής. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την καταστροφή της αναγεννημένης βλάστησης και τη διαταραχή της συνεκτικότητας και της δομής του εδάφους.
2. Προτείνουμε να επιτρέπεται η ιππασία εντός της ΠΠΦ-2 «Σταθεροποιημένες θίνες και εκτάσεις με δασική βλάστηση». Δεν είναι δυνατόν να επιτρέπεται η επίσκεψη της περιοχής με τροχοφόρο και όχι με άλογο. Επιπλέον τα περιττώματα του αλόγου έχουν ευεργετικές επιδράσεις στο δάσος. Ταυτόχρονα επιτυγχάνεται η αρμονική συνύπαρξη ανθρώπου και φύσης.
3. Στην παρ. 3 αναφέρεται ότι «η πρόσβαση στη ζώνη του αιγιαλού επιτρέπεται αποκλειστικά από τις υφιστάμενες προς την ακτή προσβάσεις». Θεωρούμε ότι θα πρέπει να γίνει αναθεώρηση των υφιστάμενων οδών ώστε να γίνει επανέλεγχος αν υφίστανται δρόμοι που προκαλούν διάσπαση των αμμοθινών.
Επίσης αναφέρουμε τους πέντε κάθετους δρόμους προς την παραλία οι οποίοι διέρχονται από τη ζώνη ΠΠΦ-2γ (μήκους 2.5 χλμ και έκτασης 300.000 τ.μ. ιδιοκτησίας της εταιρίας «Νέος Κότινος Α.Ε.) μεταξύ των οικισμών Ελαία και Αγιανάκη και κατασκευάστηκαν τα έτη 2011 και 2012. Επισημαίνουμε ότι η περιοχή βρίσκεται στον πυρήνα της ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας αφού το τμήμα της ΠΠΦ-1β που εκτείνεται μεταξύ του ποταμού Νέδα προς βορρά και του ποταμού Αρκαδικού προς νότο συγκεντρώνει το 82% των φωλιών όλου του Κυπαρισσιακού Κόλπου.
4. Στην παρ. 4 να διευκρινιστεί η «ημερήσια επίσκεψη» καθώς ο άνθρωπος δεν είναι μόνο συμμέτοχος του περιβάλλοντος αλλά και μέρος αυτού και δεν δύναται να αποκλείεται από αυτό. Βεβαίως θα πρέπει να καλλιεργηθεί ο σεβασμός και να δοθεί αντίστοιχα βάρος στην περιβαλλοντική εκπαίδευση.
5. Στην παρ. 6 αναφέρεται «Η εγκατάσταση χαμηλού φυτοφράκτη αποτροπής της πρόσβασης στους παράλιους αμμοθινικούς σχηματισμούς». Προτείνουμε να αντικατασταθεί με «Η φύτευση κατάλληλων αυτοφυών ειδών της περιοχής με χρήση φυτευτικού υλικού της περιοχής ώστε να εμποδίζεται με φυσικό τρόπο η πρόσβαση στους παράλιους αμμοθινικούς σχηματισμούς». Σε κάθε περίπτωση θεωρούμε ότι οφείλουμε να επιδιώκουμε ώστε οι φυτεύσεις να είναι από φυτευτικό υλικό της περιοχής και να γίνονται με μη γραμμικό τρόπο ώστε να μην προσβάλουμε την αισθητική του φυσικού περιβάλλοντος.
Άρθρο 3, Α.2.2.
Στην παρ.4 αναφέρεται «η συντήρηση/εκσυχρονισμός των υφιστάμενων υποδομών» και αφορά το νησάκι της Αγίας Αικατερίνης εντός της λίμνης του Καϊάφα. Προτείνουμε να διευκρινίζεται ότι ο εκσυχρονισμός των υφιστάμενων υποδομών να γίνεται σύμφωνα με το αρχιτεκτονικό ύφος αυτών. Επίσης να διευκρινίζεται σαφώς ότι δεν θα επιτρέπεται η επέκταση των υφιστάμενων υποδομών.
Άρθρο 3, Α.3.
Προτείνουμε οι επιτρεπόμενες δραστηριότητες να κλιμακώνονται σε υποζώνες στην ΠΠΦ-3 «Θαλάσσια Περιοχή Κόλπου Κυπαρισσίας» ώστε να προστατεύεται επαρκώς ο οικότοπος προτεραιότητας της χελώνας Caretta-Caretta και των λιβαδιών ποσειδωνίας Posidonia oceanica.
Όσον αφορά την επαγγελματική αλιεία που προβλέπεται στην παρ.4 αναφέρουμε το συχνό φαινόμενο εγκλωβισμού των θαλάσσιων χελωνών σε στατικά δίκτυα όπου τοποθετούνται καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας πολύ κοντά στην ακτή. Προτείνουμε να υπάρχει πρόβλεψη ώστε να επιτρέπεται η τακτική αυτή εκτός της περιόδου ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας.
Επίσης καθ΄όσον εδώ και πολλές δεκαετίες είναι ευρύτατα διαδεδομένο έθος η αλιεία με δυναμίτες η οποία ως γνωστό δημιουργεί τεράστια καταστροφή στο θαλάσσιο οικοσύστημα προτείνουμε να θεσπιστούν επιπλέον αποτρεπτικοί παράγοντες.
Άρθρο 3, Β.1.1.
Στην παρ.γ προβλέπεται ότι στην ΠΦΣ-1 «Σπηλιές και βραχώδεις ορθοπλαγιές» επιτρέπονται «οι εργασίες συντήρησης και ενίσχυσης του υπερκείμενου βραχώδους όγκου». Προτείνουμε να διασφαλιστεί ότι δεν θα γίνει αισθητική και περιβαλλοντική υποβάθμιση του εξαίρετου αυτού φυσικού τοπίου.
Επισημαίνουμε ότι το σπήλαιο των Ανυγρίδων Νυμφών και η περιβάλλουσα έκταση αυτού βρίσκονται εντός των ορίων του αρχαιολογικού χώρου και τοπίου ιδιαίτερου φυσικού κάλλους Καϊάφα- Κάτω Σαμικού.
Γενικότερα προτείνουμε να προβλέπεται να μην εκτελούνται τεχνικά έργα και διαμορφώσεις που θα αλλοιώνουν το φυσικό ανάγλυφο του σπηλαίου και την αισθητική του τοπίου.
Επίσης θεωρούμε απαραίτητο να διευκρινίζεται ότι οι όποιες κατασκευές ή εργασίες συντήρησης των εγκαταστάσεων θα σέβονται το χώρο και θα συνάδουν με το ευρύτερο περιβάλλον.
Εφιστούμε την προσοχή στην περίφραξη με τσιμέντο και κάγκελα που κατασκευάστηκε από την ΕΤΑΔ, μετά τις πυρκαγιές του 2007, η οποία υποβαθμίζει σε μεγάλο βαθμό την αισθητική του ευρύτερου περιβάλλοντος χώρου και αποκλείει την πρόσβαση στο εξωτερικό σπήλαιο του Καϊάφα και τις ιαματικές πηγές εντός αυτού όπου ανέκαθεν τους χειμερινούς μήνες επισκέπτονταν πολλοί κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής. Επίσης εντός του περιφραγμένου χώρου κατασκευάστηκε εξωτερική πισίνα για λουτροθεραπεία η οποία επίσης υποβαθμίζει το χώρο.
Θεωρούμε απαραίτητο να προβλέπεται Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) για τη συγκεκριμένη περιοχή καθώς και για τις υπόλοιπες περιοχές Προστασίας Φυσικών Σχηματισμών (ΠΦΣ).
Άρθρο 3, Β.2
Προτείνουμε να υπάρχει διαβάθμιση των επιτρεπόμενων χρήσεων και δραστηριοτήτων βάση των προτάσεων της ζωνοποίησης που εκθέσαμε κατά τις παρατηρήσεις μας επί του άρθρου 2:
Στην προτεινόμενη διευρυμένη ειδική κατηγορία ΖΑΤ ,που αφορά εκτάσεις της πρώην λίμνης Αγουλινίτσας, μπορεί να επιτρέπεται εκτός από την άσκηση της γεωργικής δραστηριότητας, οι εναλλακτικές δραστηριότητες όπως η ιππασία, η σκοποβολή κ.ά. με τον περιορισμό οι εγκαταστάσεις να είναι ελαφριάς κατασκευής από φυσικά υλικά. Επίσης, μπορεί να επιτρέπεται και η κατασκευή και λειτουργία οργανωμένης τουριστικής κατασκήνωσης με τους περιορισμούς του άρθρου 3, Β.2, παρ. 7.
Ταυτόχρονα θα μπορούσαν να δοθούν κίνητρα στους αγρότες ώστε να προωθηθεί η βιολογική καλλιέργεια.
Οι περιοχές ΖΑΤ που απομένουν, μετά και τις προτάσεις μας επί του άρθρου 2 για δημιουργία επιπλέον περιφερειακών ζωνών προστασίας, προτείνουμε να διαχωριστούν σε δύο υποζώνες, ανατολική και δυτική, ώστε να υπάρχει κλιμάκωση των επιτρεπόμενων χρήσεων και δραστηριοτήτων.
Στην δυτική ζώνη ΖΑΤ, ως μια μεταβατική ζώνη, προτείνουμε την ανάδειξη του αγροτικού τοπίου με φύτευση τοπικών και παραδοσιακών ειδών χλωρίδας και προώθηση της βιολογικής γεωργίας καθώς και η φύτευση χαρακτηριστικών ειδών ενδημικής χλωρίδας. Προτείνουμε να επιτρέπονται οι εναλλακτικές δραστηριότητες όπως η ιππασία, η σκοποβολή κ.ά. με τον περιορισμό οι εγκαταστάσεις να είναι ελαφριάς κατασκευής από φυσικά υλικά. Επίσης, να επιτρέπεται η κατασκευή και λειτουργία οργανωμένης τουριστικής κατασκήνωσης σύμφωνα με τους περιορισμούς της παρ. 7 (άρθρο 3, Β.2). Επίσης προτείνουμε να επιτρέπεται ο αγροτουρισμός, η κατασκευή βοηθητικών γεωργικών υποδομών, όπως αναφέρεται στην παρ.4 και η κατασκευή και λειτουργία κέντρου μελέτης και περίθαλψης των προστατευόμενων ειδών της πανίδας (παρ. 8) με τον όρο τα οικοδομικά υλικά των παραπάνω υποδομών να είναι φιλικά με το περιβάλλον, να προωθούνται οι εναλλακτικοί τρόποι παραγωγής ενέργειας και οι αρχές της βιοκλιματικής αρχιτεκτονική χωρίς όμως να χαθεί το ύφος και ο χαρακτήρας της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής.
Στην ανατολική ζώνη ΖΑΤ προτείνουμε, αφού το όριο αρτιότητας μεταβεί στα δέκα (10) στρέμματα μετά και τις διαμαρτυρίες των κατοίκων της περιοχής, να επιτρέπονται επιπλέον τα καταστήματα εστίασης (παρ. 2) και η κατοικία. Επίσης να επιτρέπονται τα τουριστικά καταλύματα (παρ. 9) χωρίς όμως το περιορισμό των 4 και 5 αστέρων.
Στην υπόλοιπη έκταση όλων των παραπάνω επιτρεπόμενων κτισμάτων προτείνουμε να επιβάλλεται η χρήση της κατάλληλης ενδημικής βλάστησης για την δημιουργία φυτοφρακτών και η φύτευση τοπικών και παραδοσιακών ειδών χλωρίδας.
Επίσης να επιβάλλεται στον ιδιοκτήτη καταστημάτων εστίασης, κατοικίας και τουριστικών καταλυμάτων ο σεβασμός στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική προκειμένου να συνάδουν οι κατασκευές στο ευρύτερο φυσικό περιβάλλον. Επίσης να προωθούνται οι εναλλακτικοί τρόποι παραγωγής ενέργειας και οι αρχές της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής.
Η παραλία του Κάτω Σαμικού, του Δήμου Ανδρίτσαινας – Κρεστένων, είναι η πρώτη παραλία σε επισκεψιμότητα στη Νότια Ηλεία.
Είναι αναγκαίο να δοθεί η δυνατότητα να δημιουργηθεί ένα σοβαρό κατάστημα – αναψυκτήριο για την εξυπηρέτηση των χιλιάδων επισκεπτών.
Επίσης, να επιτραπεί η δημιουργία αθλητικών χώρων τους καλοκαιρινούς μήνες. Αθλήματα όπως το beach volley και η ξυλορακέτα σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους δεν προσβάλλουν την παραλία.
Αφορά τον ΠΦΣ-1: Για την πηγή της λίμνης Καϊάφα, προτείνεται η καθιέρωση ειδικής ζώνης προστασίας με την ονομασία «Ιαματική Πηγή Καϊάφα», εντός της οποίας να επιτρέπεται η λειτουργία υδροθεραπευτηρίου (spa), κάμπινγκ ή άλλης ήπιας μορφής εγκατάστασης διαμονής/φιλοξενίας, προσαρμοσμένης και ενταγμένης στο φυσικό περιβάλλον.
Αρθ. 3
Όπου αναφέρεται στις «υφιστάμενες προσβάσεις προς την ακτή» θα πρέπει να διορθωθεί αναφέροντας στις «νομίμως υφιστάμενες προσβάσεις προς την ακτή».
Η αναφορά στην εγκατάσταση χαμηλού φυτοφράχτη να συμπληρωθεί με «είδη αυτοφυούς χλωρίδας».
Η προσέγγιση, ο κατάπλους και απόπλους κρουαζιερόπλοιων, λοιπών πλοίων και πλωτών εν γένει ναυπηγημάτων να ασκείται μόνο στα υφιστάμενα λιμάνια εξυπηρέτησής τους.
Η εκτέλεση λιμενικών έργων να προβλέπεται μόνο σε νομίμως υφιστάμενες λιμενικές εγκαταστάσεις.
Θα πρέπει να προσδιοριστούν σαφώς οι όροι – προϋποθέσεις άσκησης της αλιείας, χωρίς κίνδυνο για τα προστατευτέα αντικείμενα στην περιοχή.
Η πρόβλεψη για ενημερωτικό περίπτερο πληροφόρησης των επισκεπτών εντός της περιοχής ΠΦΣ-2 σε δύο κοντινές θέσεις στην περιοχή του Καϊάφα (ΠΦΣ-2α ή ΠΦΣ-2β και ΠΦΣ-2δ) δεν έχει πρακτικά νόημα. Είναι πιο λειτουργικό να είναι ένα σε αυτή την περιοχή και ένα στην περιοχή του νότιου Κυπαρισσιακού.
Η υλοποίηση των όποιων έργων για παραλίμνια οδό περιμετρικά του Καϊάφα, εκτός της τεκμηρίωσης της σκοπιμότητάς της, θα πρέπει να λάβει υπόψη της και τον καθορισμό της όχθης και της παρόχθιας ζώνης στην περιοχή.
Στην ΠΦΣ-2γ, Ο εκσυγχρονισμός θα πρέπει να επιτρέπεται μόνο επί των νομίμων υφιστάμενων υποδομών προβλητών και επιπλέον θα πρέπει να διασαφηνιστεί ποια είναι τα αναφερόμενα έργα υποστήριξης τους.
Στην ΠΦΣ-2δ θα πρέπει να τεκμηριωθεί η σκοπιμότητα δημιουργίας ανοικτής υδάτινης επιφάνειας.
Στην ΠΦΣ-2δ η κίνηση των τροχοφόρων να επιτρέπεται στους νομίμως υφιστάμενους χωματόδρομους
Εντός της ΖΑΤ να επιτρέπεται η συντήρηση – εκσυγχρονισμός νομίμως υφιστάμενων έργων υποδομής.
Εντός της ΖΑΤ, εκτός των κύριων τουριστικών καταλυμάτων θα πρέπει να επιτρέπεται και η λειτουργία και μικρών μη κύριων τουριστικών καταλυμάτων, με έμφαση στην προώθηση του αγροτουρισμού-οικοτουρισμού, καθώς και του ιαματικού – θεραπευτικού τουρισμού, αξιοποιώντας τα βασικά πλεονεκτήματα της περιοχής.
Στο ενταγμένο στην ΠΠΦ-2β «Νησάκι Αγ. Αικατερίνης» (περ. Α.2.2.) προτείνεται η δυνατότητα ανέγερσης πολιτιστικών κτιρίων και εν γένει πολιτιστικών λειτουργιών (π.χ. συνεδριακών χώρων) καθώς και κτιρίων κοινωφελών ιδρυμάτων. Επίσης – με δεδομένο ότι στην εν λόγω περιοχή περιλαμβάνεται σύμφωνα με τους συνημμένους στο σχέδιο Π.Δ. χάρτες και ο Σ.Σ. Καϊάφα του δικτύου του Ο.Σ.Ε. – πρόβλεψη για λειτουργία και χώρου/χώρων (οριοθετημένων) καφέ/εστιατορίου/ταβέρνας για την εξυπηρέτηση των επισκεπτών.
Ορθές οι επισημάνσεις και των λοιπών σχολιαστών σε σχέση με την δόμηση εντός της Ζ.Α.Τ.. Εμφανίζεται απόκλιση σε σχέση με τα ήδη ισχύοντα αναφορικά με την δόμηση εντός της Ζ.Ο.Ε. Ηλείας (Φ.Ε.Κ. Δ’ 1161/20-9-1993 & Δ’ 86/2-2-1994), η οποία δεν δικαιολογείται από κάποια δεδομένα προστασίας της φύσης. Τουναντίον, ο περιορισμός στην δόμηση τουριστικών καταλυμάτων μόνον τεσσάρων ή πέντε αστέρων, αντί της δυνατότητας λειτουργίας μικρότερων τουριστικών καταλυμάτων, οδηγεί σε αντίθετα αποτελέσματα των επιθυμητών, αναφορικά με την προστασία του περιβάλλοντος.
Στο άρθρο 3, παρ. (Α.2.1.), εδάφιο 3 αναφέρεται ότι: «…επιτρέπεται…3.Η πρόσβαση προς τη ζώνη του αιγιαλού, αποκλειστικά από τις υφιστάμενες προς την ακτή προσβάσεις.»
Κατά την ανωτέρω διατύπωση φαίνεται ότι δεν λήφθηκε υπόψιν το γεγονός ότι έχουν διανοιχθεί παρανόμως από το 2011-2012 και παραμένουν ανοιχτοί και προσβάσιμοι ως σήμερα, 5 χωματόδρομοι πλάτους 10 μέτρων προς την παραλία του Αηγιαννάκη, όπου ωοτοκεί μεγάλο μέρος του πληθυσμού του κύριου προστατευόμενου είδους, της θαλάσσιας χελώνας. Από τους δρόμους αυτούς διευκολύνονται να περνούν πλήθος ΙΧ, τροχόσπιτα και κάθε άλλου είδους οχήματα και να βγαίνουν στην παραλία ωοτοκίας και στις αμμοθίνες, ακριβώς δηλαδή στην περιοχή όπου δεν θα έπρεπε να περνούν τροχοφόρα. Για τους δρόμους αυτούς έχουν επιβληθεί πρόστιμα από την Περιφέρεια Πελοποννήσου και έχουν εισπραχθεί, οπότε δεν αμφισβητείται ότι είναι παράνομοι. Εξάλλου για τους δρόμους αυτούς υπάρχει και σχετικό πόρισμα του κ. Ρακιντζή καθώς και σχετική μνεία στο κείμενο της Αιτιολογημένης Γνώμης της Κομισιόν και της πρότασης της Γενικής Εισαγγελέως του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου κατά την εκδίκαση της υπόθεσης. Επιπλέον με απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης έχουν επιβληθεί προσωρινά μέτρα αποκλεισμού των δρόμων στην αφετηρία τους, και έχει ζητηθεί η υποβολή μελέτης αποκατάστασης, όμως ο υπαίτιος δεν έχει κάνει τίποτε από αυτά, προσβάλλοντας παράλληλα την απόφαση αυτή στο ΣτΕ όπου εκκρεμεί η συζήτησή της.
Επομένως δεν πρέπει να επιτρέπεται η πρόσβαση γενικώς από τις «υφιστάμενες προς την ακτή προσβάσεις», αλλά να γίνει διευκρίνιση ότι η πρόσβαση επιτρέπεται από τους «νομίμως υφιστάμενους δρόμους» και όχι από τις «υφιστάμενες προσβάσεις». Η λέξη «πρόσβαση» εξάλλου δεν ορίζεται πουθενά και είναι αμφίβολη η χρησιμότητα της στο παρόν άρθρο του ΠΔ, αφού δεν έχουν καταγραφεί κάπου οι υφιστάμενες κατά την έκδοση του παρόντος σχεδίου ΠΔ προσβάσεις ώστε να γνωρίζουμε για τι μιλάμε και τι επιτρέπουμε.
Στο άρθρο 3 παρ.(Β.2) εδάφιο 7 και 9: αναφέρεται ότι επιτρέπεται μόνο η κατασκήνωση και τα ξενοδοχεία 5 αστέρων. Γιατί δεν επιτρέπονται και ενδιάμεσες κατηγορίες δωματίων ή ξενοδοχείων;
Στο άρθρο 3 παρ.(Β.2.) εδάφιο 10: το όριο αρτιότητας στα 20 στρέμματα είναι υπερβολικά αυστηρό. Υπάρχουν άραγε οικόπεδα 20 στρεμμάτων στην περιοχή, η αποκλείεται εν τέλει η δόμηση; Εξάλλου και το όριο ύψους οικοδομών στα 5 μέτρα είναι επίσης αστήρικτο: Πόσοι όροφοι χωράνε στα 5 μέτρα ύψος από το έδαφος; Φοβάμαι ότι χωράει μόνο το ισόγειο και ένα παταράκι.
Επίσης στο ίδιο εδάφιο: ο φυτοφράχτης που απαιτείται μεταξύ κτιρίων και παραλίας, προφανώς για να προστατεύει τις χελώνες από τα φώτα και τις οχλήσεις, δεν μπορεί να φτιαχτεί με «ενδημικά» είδη γιατί τέτοια δεν υπάρχουν. Προφανώς εννοούνται τα «ιθαγενή» είδη (π.χ. ο σχίνος, η μυρτιά).
Οσον αφορά τις δραστηριότητες και τις χρήσεις εντός της υπό έλεγχο περιοχής δεν παρατηρούμε καμμία μέριμνα για τους θορύβους και εν γένει την απαγόρευση κάθε είδους ατμοσφαιρικής ρύπανσης π.χ. απαγόρευση θαλάσσιου σκι, jet ski εντός προστατευμένης θαλάσσιας περιοχής αλλά και υδάτινων επιφανειών όπως της λίμνης, όρια στην ηχητική ρύπανση από άλλες δραστηριότητες πλην αγροτικών κλπ.
Ποιά η μέριμνα για την χρήση των υδάτινων επιφανειών (βλ.Λίμνη Καϊάφα κλπ. ως αποδέκτη επεξεργασμένων λυμάτων, εφόσον αυτά είναι πράγματι επεξεργασμένα και σε ποιό βαθμό;).Γνωρίζει ο νομοθέτης για τα δημοσιοπούμενα σχετικά στοιχεία; Τι κάνει γι αυτά ; Πέραν των γενικών απαγορεύσεων δεν θα πρέπει να υπάρξει και ειδική μέριμνα για τις προστατευόμενες περιοχές;
Προκειμένου να αντιμετωπισθούν βασικές ανάγκες αναψυχής των κατοίκων και των παραθεριστών, τουριστών των περιοχών ΠΠΦ1, ΠΠΦ2 ιδιαίτερα της περιοχής Ζαχάρως , αλλά και για να εκτονωθούν οι όποιες πραγματικές πιέσεις, θα πρέπει να χωροθετηθεί και οριοθετηθεί μία η δύο θέσεις , με μέριμνα για την αποφυγή των κύριων περιοχών πρόσβασης της caretta-caretta αλλά και την προστασία των αμμοθινών, όπως αναφέρεται στην απόφαση του ΣΤΕ , όπου θα επιτρέπεται η κατασκευή μεμονωμένων κέντρων εστίασης ή αναψυχής , ελαφράς δόμησης με όρους ήπιας ή μηδαμινής όχλησης της παραθαλάσσιας περιοχής.
Πρέπει να αποδεικνύεται η πρόθεση του νομοθέτη για διευκόλυνση του αγροτουρισμού στην περιοχή με συγκεκριμένα αναπτυξιακά και άλλα μέτρα (ενώ υπάρχουν οι προϋποθέσεις φυσικού τοπίου , καλλιεργειών, πρόσβασης σε αρχαιολογικό τουρισμό κλπ.).Θα πρέπει αν μη τι άλλο το σχεδιο αυτό ΠΔ να συνοδεύεται και να διευκολύνει άλλα σχέδια για την ανάλογη ανάπτυξη της περιοχής με εναρμονισμένους όρους στην γενική φιλοσοφία του παρόντος , αλλά και αντιληπτούς από την τοπική κοινωνία ως προς την σκοπιμότητα και τους στόχους.
Ευχαριστώ
Στο πλαίσιο της παρούσας δημόσιας διαβούλευσης προτείνονται οι παρακάτω νομο-τεχνικές βελτιώσεις/αναδιατυπώσεις που αφορούν κυρίως, στη διατήρηση παρεκκλίσεων αρτιότητας αλλά και στο προσδιορισμό αναλυτικών όρων και περιορισμών δόμησης ανά χρήση εντός των ΖΑΤ. Συγκεκριμένα:
Β.2 Ζώνη Αγροτικού Τοπίου (ΖΑΤ)
«Εντός της ΖΑΤ επιτρέπονται:
9. Κύρια τουριστικά καταλύματα 4 και 5 αστέρων με τους κάτωθι όρους και περιορισμούς δόμησης:
α) Όριο αρτιότητας 20 στρέμματα με μέγιστη δυναμικότητα τις 120 κλίνες ανά γήπεδο.
β) Κατά παρέκκλιση, για όσα γήπεδα έχουν δημιουργηθεί μέχρι την ημερομηνία λήξης της δημόσιας διαβούλευσης του παρόντος (15.03.2016), η αρτιότητα είναι 10 στρέμματα με μέγιστη δυναμικότητα τις 60 κλίνες ανά γήπεδο. Οι λοιπές παρεκκλίσεις αρτιότητας των παρ. 1 και 2 του άρθρου 1 του από 24/31.05.1985 ΠΔ/γματος (ΦΕΚ Δ΄ 270) παύουν να ισχύουν.
γ) το σύνολο της κάλυψης των κτηριακών εγκαταστάσεων και των διαμορφώσεων του περιβάλλοντος χώρου, δε θα υπερβαίνει το 30% της έκτασης της ιδιοκτησίας. Στο υπόλοιπο 70% της έκτασης της ιδιοκτησίας να διατηρείται η φυσική βλάστηση ή ο γεωργικός της χαρακτήρας.
δ) Η δόμηση θα επιτρέπεται σε απόσταση μεγαλύτερη των 50 μ. από τη γραμμή αιγιαλού. Κατά την κατασκευή νέων τουριστικών μονάδων σε γήπεδα τα οποία έχουν μέτωπο στη γραμμή του αιγιαλού ή βρίσκονται πλησίον αυτής, οι υποβαλλόμενες Μ.Π.Ε. ή Π.Π.Δ. των μονάδων αυτών θα πρέπει να περιλαμβάνουν στοιχεία για τη φυσική βλάστηση και τους μικροοικοτόπους του γηπέδου (π.χ. μικρολίμνια, θέσεις με δενδρώδη ή θαμνώδη βλάστηση παραλίας, αμμοθίνες κ.λπ.), καθώς επίσης να περιέχουν προτάσεις για τη διατήρηση των (μικρο)οικοτόπων αυτών στο μέγιστο βαθμό.
(ε) Η δόμηση σε κάθε περίπτωση θα επιτρέπεται σε απόσταση μεγαλύτερη των 50 μ. από την ζώνη των αμμοθινών, ανεξαρτήτως εάν αυτή εμπίπτει εντός ορίων ιδιοκτησιών.
στ) Όροφοι: Δύο (2)
ζ) Μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος: 7,50μ. (συμπεριλαμβανομένης στέγης 1,50 μ.)
η) Η τοποθέτηση των κτηρίων γίνεται σε απόσταση τουλάχιστον δέκα πέντε (15) μέτρων από τα όρια του γηπέδου. Οι λοιπές κατά παρέκκλιση αποστάσεις της παρ.5β του άρθρου 1 του από 24/31.05.1985 ΠΔ/τος (ΦΕΚ Δ΄ 270) παύουν να ισχύουν
θ) Κατά τα λοιπά ισχύουν οι διατάξεις του από 24/31.05.1985 ΠΔ/τος (ΦΕΚ Δ΄ 270) όπως ισχύει, σε συνδυασμό με τις διατάξεις του ΝΟΚ
10. Κατοικία με τους κάτωθι όρους και περιορισμούς δόμησης:
α) Όριο αρτιότητας 20 στρέμματα με μέγιστη δόμηση 200 τ.μ. ανά γήπεδο
β) Κατά παρέκκλιση, για όσα γήπεδα έχουν δημιουργηθεί μέχρι την ημερομηνία λήξης της δημόσιας διαβούλευσης του παρόντος (15.03.2016), η αρτιότητα είναι 10 στρέμματα με μέγιστη δόμηση 200 τ.μ. ανά γήπεδο. Οι λοιπές παρεκκλίσεις αρτιότητας των παρ. 1 και 2 του άρθρου 1 του από 24/31.05.1985 ΠΔ/γματος (ΦΕΚ Δ΄ 270) παύουν να ισχύουν.
γ) Όροφοι: Δύο (2)
δ) Μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος: 6,50μ. (συμπεριλαμβανομένης στέγης 1,50 μ.)
ε) Η δόμηση θα επιτρέπεται σε απόσταση μεγαλύτερη των 50 μ. από τη γραμμή αιγιαλού και σε κάθε περίπτωση σε απόσταση μεγαλύτερη των 50 μ. από την ζώνη των αμμοθινών, ανεξαρτήτως εάν αυτή εμπίπτει εντός ορίων ιδιοκτησιών.
στ) Επιβάλλεται η χρήση κατάλληλης βλάστησης που θα λειτουργήσει ως φυσικός φυτοφράκτης με τα χαρακτηριστικά ενδημικά είδη της περιοχής κατά μήκος της πλευράς των κτιρίων με πρόσοψη στην παραλία.
ζ) Το σύνολο της κάλυψης των επεμβάσεων και των διαμορφώσεων του περιβάλλοντος χώρου, δεν θα υπερβαίνει το 20% της έκτασης ιδιοκτησίας. Στο υπόλοιπο 80% της έκτασης της ιδιοκτησίας να παραμένει η φυσική βλάστηση ή ο γεωργικός της χαρακτήρας
η) Η τοποθέτηση των κτηρίων γίνεται σε απόσταση τουλάχιστον δέκα πέντε (15) μέτρων από τα όρια του γηπέδου. Οι λοιπές κατά παρέκκλιση αποστάσεις της παρ.5β του άρθρου 1 του από 24/31.05.1985 ΠΔ/τος (ΦΕΚ Δ΄ 270) παύουν να ισχύουν
θ) Κατά τα λοιπά ισχύουν οι διατάξεις του από 24/31.05.1985 ΠΔ/τος (ΦΕΚ Δ΄ 270) όπως ισχύει, σε συνδυασμό με τις διατάξεις του ΝΟΚ
[ Διευκρινίζεται ότι η διατήρηση της προβλεπόμενης κατά παρέκκλιση αρτιότητας 10 στρεμμάτων προτάθηκε για λόγους συμβατότητας με τις διατάξεις της παρ.2α του άρθρου 9 του Ν.3937/2011 ]
[ Επισημαίνεται ότι η αύξηση της προβλεπόμενης κάλυψης των ανθρωπογενών επεμβάσεων από 20% σε 30% για τουριστική χρήση (ανωτέρω παρ.9γ) προτάθηκε γιατί, το αντίστοιχο ποσοστό κάλυψης για τις τουριστικές εγκαταστάσεις ανέρχεται σε 20%, με αποτέλεσμα να μην απομένει πραγματικό υπόλοιπο για τις διαμορφώσεις του περιβάλλοντος χώρου ]
1) Θεωρώ λάθος την απαγορευση χρήσεως ιδιοκτησιών κατά μήκος της παραλίας και ειδικότερα στην περιοχή που χαρακτηρίζετε ΠΠΦ-2γ όπου διαθέτω ιδιοκτησιακά δικαιώματα ,στο τμήμα από εκβολή χειμάρου παρασποριάς και προς ΚΑΛΟ ΝΕΡΟ
2)οι ιδιοκτησίες της περιοχής αυτής χαρακτηρίζονται αυθαίρετα και περίεργα σαν αγροκτήματα με αμμοθίνες ενώ κάτι τέτοιο δεν βασίζεται στην περιβαντολλογική μελέτη.
3)προτείνεται στέρηση χρήσεως ιδιοκτησιών χωρίς να προβλέπεται διαδικασία αποζημίωσης των ιδιοκτητών των αγροκτημάτων .Η προσφυγή αυτών ανά περίπτωση στα διοικητικά και ευρωπαικά διακαστήρια θε είναι χρονοβόρος , πολυδάπανη και μέχρι δικαιώσεως τους θα έχουν στερηθεί την χρήση των ιδιοκτησιών τους γιά υποτιθέμενη όχληση ενός είδους που αφθονεί και δεν προστεύεται πλέον ως απειλούμενο
4)ειδικότερα στην ιδιοκτησία μου υπάρχει ανάχωμα προς την παραλία εδώ και δεκάδες χρόνια , που οριοθετεί προς την παραλία την ιδοκτησία, και έχουμε φυτεύσει δένδρα επ’ αυτού γιά λόγους αισθητικής και προστασίας των καλλιεργειών και φυσικά δεν υπάρχουν αμμοθίνες.
5)γιατί στην Ζάκυνθο στον κόλπο Σεκανίων, περιοχή ωοτοκίας της Καρέττα στο παρελθόν οι οικολογικές οργανώσεις με την συνεργασία της Ευρωπιακής ένωσης αγόρασαν τις ιδιοκτησίες κατά μήκος της παραλίας .
ΓΙΑΤΊ ΔΎΟ ΜΈΤΡΑ ΚΑΙ ΔΎΟ ΣΤΑΘΜΆ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΤΕΛΕΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ MΕΛΕΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΑΣ ΚΑΙ ΧΕΡΣΑΙΑΣ ΖΩΗΣ
Δ/ΝΣΗ:ΚΑΤΕΛΕΙΟΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ, Τ.Κ 28086 ΤΗΛ. 26710 81009
Προς το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας,
Θέμα: «Η χρόνια περιβαλλοντική υποβάθμιση, από τα «πόστα» ομπρελοκαθισμάτων και των λοιπών ενεργειών και παρεμβάσεων από τους ΟΤΑ στις ακτές των προστατευόμενων περιοχών
(παρατηρήσεις και προτάσεις στην Δημόσια Διαβούλευση σχετικά με την απλή χρήση αιγιαλού και παραλίας σε προστατευόμενες περιοχές) »
Για να περιορισθεί η συνέχιση της υποβάθμισης και της καταστροφής του αιγιαλού και της παραλίας στην χώρα μας και δη των προστατευόμενων περιοχών ΝΑΤΟΥΡΑ 2000, από τις χρόνιες παρεμβάσεις και ενέργειες των ίδιων των ΟΤΑ, θα πρέπει να προχωρήσει άμεσα το Υπουργείο σε Π.Δ για τις προστατευόμενες περιοχές και όπως υποχρεούται η χώρα μας να εφαρμόσει σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 92/43 ΕΟΚ, προκειμένου να μην βρίσκουν έδαφος οι αποφάσεις ημίμετρα που «νομιμοποιούν» την περιβαλλοντική υποβάθμιση από τους ίδιους τους Δήμους και οδηγούν αργά ή γρήγορα σε μαρασμό την κοινωνία και την βιώσιμη οικονομία της.
1. Επειδή τα χωροθετημένα «πόστα» ομπρελοκαθισμάτων από τις αρμόδιες υπηρεσίες, στις ακτές ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας (περιοχές ΝΑΤΟΥΡΑ 2000), εντείνουν πολύ σοβαρά στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος, αφού επιφέρουν την εντατικοποίηση στον χαρακτήρα της χρήσης της ακτής που,
αφενός μεν δεν προστατεύει την φύση πουθενά σε όποιους τόπους και μορφή εφαρμόζεται,
αφετέρου «νομιμοποιεί» την υποβάθμιση και καταργεί τον κοινόχρηστο χαρακτήρα και το δικαίωμα της ελεύθερης πρόσβασης και χρήσης της παραλίας από τους λουόμενους.
2. Επειδή από την πολυετή ερευνητική εμπειρία του Συλλόγου Κατελειού Κεφαλονιάς πάνω στις ζώνες ωοτοκίας της χελώνας στο νησί, αλλά και άλλων αντίστοιχων Συλλόγων, έχει διαπιστωθεί ότι τα «πόστα» δηλ. οι μόνιμα σε παράταξη πάνω στην παραλία σειρές από καρφωμένες ομπρέλες, ξαπλώστρες, τραπεζάκια, διάδρομοι, σκουπιδοτενεκέδες, καμπίνες κ.λ.π είναι από τα κυριότερα πολυπληθή περιβαλλοντικά και κοινωνικά προβλήματα στις ακτές και συγκεκριμένα:
αφενός στερούν, τη δυνατότητα προσπέλασης της καρέττα καρέττα για να γεννήσει στις ζώνες ωοτοκίας, αφού αναπτύσσονται κυριολεκτικά ως τείχος και φράγμα μπροστά στο άγριο θαλάσσιο ζώο, κατά το μήκος και κατά το πλάτος της ακτής σε τριπλές και τετραπλές σειρές που πάντοτε «επεκτείνονται» και πληθαίνουν αριθμητικά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, με ενδιάμεσους ξύλινους και πλαστικούς διαδρόμους και αφετέρου στερούν τη δυνατότητα χρήσης των καλύτερων τμημάτων της ακτής από τους κατοίκους της περιοχής κι επισκέπτες που δεν θέλουν να πληρώνουν για κάτι φυσικό που δικαιούνται να απολαμβάνουν και να χαίρονται χωρίς κόστος και μάλιστα σε εποχές οικονομικής κρίσης και μαρασμού,
επιφέρουν, την εξάντληση της φέρουσας ικανότητας του παράκτιου οικοσυστήματος, καταστρέφουν την βιολογική ζωή του, περιορίζουν τη φυσική δυνατότητα αποκατάστασής του, αφού, α) διοχετεύεται λιγότερος αέρας, όταν εξασκείται συμπίεση εντονότερη ανά τετραγωνικό μέτρο (μ2) επιφάνειας άμμου και αλλάζει η πυκνότητά της, από τα συνεχή και πολυπληθή πατήματα και από το «σύρσιμο» των εξοπλισμών που πρακτικά δεν αποφεύγονται, β) ευνοούν τις αναερόβιες συνθήκες (υπερβολική υγρασία) από υγρά οργανικά απόβλητα (π.χ αναψυκτικών, ξεπλυμάτων ποδιών, ούρων κ.α) αλλά και την αθροιστική συγκέντρωση οργανικών και ανόργανων στερεών αποβλήτων (π.χ υπολείμματα τροφών, φρούτων, πλαστικών κ.α) με αποτέλεσμα την αλλαγή των φυσικοχημικών ιδιοτήτων της άμμου που οδηγεί στη σήψη των αυγών στις φωλιές, αν κατά τύχη καταφέρουν να ξεπεράσουν τα εμπόδια και γεννήσουν, αλλά και από άλλα σκουπίδια όπως αποτσίγαρα («γόπες») ~200τεμάχια ανά τετραγωνικό μέτρο επιφάνειας άμμου σε κάθε «πόστο» παράταξης εξοπλισμού, από μικρά τεμάχια πλαστικών, από καλαμάκια, κουταλάκια κ.λ.π που οι τσουγκράνες καθαριότητας αδυνατούν να μαζέψουν, γ) τη μεταβολή του μικροκλίματος και των αβιοτικών παραγόντων της ακτής, π.χ μείωση της θερμοκρασίας της άμμου από τη συνεχή σκίαση των ομπρελών που πρακτικά δεν κλείνουν ποτέ
Και σε πλήρη αντίθεση για την ασύγκριτα μικρότερη επίπτωση από τους λουόμενους (ντόπιους και τουρίστες) που,
«μοιράζονται» με τις ομπρέλες τους κατά μήκος της ακτής,
αντιδρούν ευγενέστατα στην όποια ενημέρωση προστασίας της χελώνας από τις περιβαλλοντικές οργανώσεις,
τοποθετούνται εκτός ζώνης ωοτοκίας πάνω στο υψηλότερο υγρό σημείο της παλίρροιας (4-5μ από την θάλασσα) για την λογική αποφυγή εγκαυμάτων στα γυμνά πέλματά τους,
παίρνουν μαζί τους τον όποιο θαλάσσιο εξοπλισμό χρησιμοποιήσουν όταν φύγουν από την παραλία,
και με υψηλότερη περιβαλλοντική συνείδηση για την περισυλλογή των απορριμμάτων τους αφού ξέρουν ότι δεν υπάρχει «κάποιος πίσω τους» για να τα μαζέψει.
3. Επειδή είναι εντελώς ανεπαρκής έως ανύπαρκτη δια μέσου των ΟΤΑ η προστασία των περιοχών ΝΑΤΟΥΡΑ2000 μέχρι σήμερα,
4. Επειδή οι περισσότεροι Δήμοι διατηρούν μόνον τη «βιτρίνα» προστασίας των ΝΑΤΟΥΡΑ2000 λόγω των τοπικών μικροπολιτικών συμφερόντων και επιδιώξεων,
5. Επειδή οι Δήμοι με το πρόσχημα της τουριστικής «καθαριότητας και της ωραιοποίησης» των ακτών ΝΑΤΟΥΡΑ2000 για τις δήθεν ανάγκες των «πόστων» ομπρελοκαθισμάτων εφορμούν χωρίς απολύτως κανένα έλεγχο και σχέδιο πάνω στις παραλίες της χώρας με ακατάλληλα μηχανήματα, ενώ ο εκάστοτε χείριστης ενός φορτωτή καθορίζει κυριολεκτικά την τύχη και το μέλλον των βιοτόπων,
6. Επειδή αν και υπάρχουν τρόποι να περιοριστούν σημαντικά οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις ακτές, εντούτοις οι Δήμοι με το πρόσχημα της καθαριότητας, με λάθος τρόπο, σε λάθος χρόνο και αδιαφορώντας πλήρως για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις που προκαλούν, διαβρώνουν τις ακτές ΝΑΤΟΥΡΑ2000 και όλης της χώρας, με την απόληψη των ογκωδών υλικών τους (άμμο, κροκάλες, βότσαλα κ.α.), αλλάζουν τη μορφολογία τους, την φυσική τους διαστρωμάτωση, ανακατεύουν άμμο, φύκια, κροκάλες, δημιουργούν αναερόβιες συνθήκες και καταστρέφουν ανεπανόρθωτα τη βιολογική τους ζωή,
7. Επειδή οι περισσότεροι ΟΤΑ αντιμετωπίζουν τις παραλίες και τους βιότοπους στις περιοχές ΝΑΤΟΥΡΑ2000, όχι ως κοινόχρηστο αγαθό, αλλά ως τουριστικά «φιλέτα» ξεπουλώντας τα σε δήθεν επενδυτές τους για δήθεν τεράστια έσοδα, αδιαφορώντας για τις περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιπτώσεις τέτοιων «επενδύσεων»,
8. Επειδή η δήθεν επικαλούμενη «συνύπαρξη» τουρισμού και φύσης είναι μια αλλοτριωμένη έννοια, δεδομένου ότι στην πραγματικότητα, η κάκιστη διαχείριση των ακτών στις περιοχές ΝΑΤΟΥΡΑ2000 και η πλήρης απουσία ελέγχου, έχει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα,
9. Επειδή δήθεν κραυγές ότι εμποδίζεται η τουριστική επιχειρηματικότητα στις προστατευόμενες περιοχές είναι καθαρή παραπλάνηση και παρακινείται αποκλειστικά από την επιθυμία για εφήμερο κέρδος, χωρίς πολλή δουλειά, με χαμηλά κοστολόγια, στις καλύτερες περιοχές, χωρίς θυσίες και χωρίς να γίνεται αντιληπτό από πολλούς ότι πλήττεται έτσι συνολικά η οικονομική βιωσιμότητα ενός τόπου όταν υποβαθμίζεται το φυσικό και κοινωνικό του περιβάλλον
10. Επειδή η όποια προστασία και διεκδικήσεις για την προστασία του αιγιαλού και της παραλίας των προστατευόμενων ΝΑΤΟΥΡΑ 2000 γίνεται, μέχρι σήμερα, με ενέργειες, καταγγελίες, αναφορές σε εθνικά και ευρωπαϊκά δικαστήρια, ασφαλιστικά μέτρα από τους περιβαλλοντικούς συλλόγους και τους πολίτες που έχουν υποκαταστήσει το ρόλο των υπηρεσιών,
11. Επειδή αποδεδειγμένα κατά το περσινό έτος 2015,
ενώ υποβαθμίστηκαν με μηχάνημα φορτωτή ανεπανόρθωτα τμήματα του αιγιαλού και των ζωνών ωοτοκίας της καρέττα καρέττα της Μούντας του όρμου του Κατελειού Κεφαλονιάς ΝΑΤΟΥΡΑ 2000(GR2220004),
ενώ «παραχωρήθηκαν» πόστα ομπρελοκαθισμάτων χωρίς να υπάρχει καμία νομιμοποίηση από σύμφωνη γνώμη του ΥΠΕΚΑ,
ενώ επιβλήθηκαν πρόστιμα 41.000,00€ από τις αρμόδιες υπηρεσίες σε εννέα παράνομους χρήστες πόστων ομπρελοκαθισμάτων και στον ίδιο τον Δήμο,
Εντούτοις, απορρίφθηκαν οι αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων του Συλλόγου Κατελειού, ως πάγια πρακτική των αρμόδιων Δικαστηρίων, με αποφάσεις, οι οποίες ενεργούν μεν υπέρ του τουρισμού σε βάρος όμως του περιβάλλοντος και επετράπη από τα τοπικά Δικαστήρια η συνέχιση της παράνομης εγκατάστασης και χρήσης των «ιδιοκτήτων πόστων ομπρελοκαθισμάτων» στον αιγιαλό χωρίς κανένα όρο, ενώ μέλη και εθελοντές μας, υπέστησαν τη βάσανο του αυτοφώρου, κατόπιν ψευδών καταγγελιών.
Για όλα τα ανωτέρω επικαλούμαστε,
Το απόσπασμα από την σελίδα 9 του Πρακτικού 68/1999 Συνεδρίαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την επεξεργασία σχεδίου διατάγματος….χαρακτηρισμός χερσαίων και θαλασσίων περιοχών Κόλπου Λαγανά Ζακύνθου των Νήσων Στροφάδων ως Εθνικό θαλάσσιο πάρκο ότι…. «η ανεξέλεγκτος πρόσβασις μεγάλου αριθμού επισκεπτών η τοποθέτηση ομπρελών και καθισμάτων και η συναφής προς ταύτα ανάπτυξη αυθαίρετων επιχειρήσεων, αι οποίαι είναι αδύνατον να ελεγχτούν έχουν ως αποτέλεσμα την αλλοίωση του μικροπεριβάλλοντος των φωλεών (ποδοπάτημα από τους πεζούς καταστροφή από την τοποθέτηση των ομπρελών, ισοπέδωση αμμοθινώνκ.λ.π)
Την επιστολή που παραλάβαμε (08/03/2016) από τον προϊστάμενο της νομικής υπηρεσίας -της Γενικής Διεύθυνσης Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ.Paul Speight- στις αναφορές του Συλλόγου Κατελειού(2015), ότι η Επιτροπή ήδη έχει λάβει τα απαιτούμενα μέτρα προκειμένου να εξασφαλίσει ότι η Ελληνική Δημοκρατία θα συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ.
Τέλος προτείνουμε και ζητάμε ρητά,
Αφενός μεν, κάθε απαγόρευση, στις αποφάσεις του Υπουργείου, για χωροθέτηση «πόστων» ομπρελοκαθισμάτων στις περιοχές ΝΑΤΟΥΡΑ2000, που συμπερασματικά καταργούν τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του αιγιαλού και της ελεύθερης πρόσβασης των λουομένων, ενώ γίνονται μια από τις κύριες αιτίες για την χρόνια περιβαλλοντική υποβάθμιση της παραλίας στους βιότοπους, όπου αναπαράγεται η θαλάσσια χελώνα (Caretta caretta), όσο και τοπικών κοινωνικών εντάσεων και
Αφετέρου δε, το Προεδρικό Διάταγμα σύμφωνα με τις απαιτήσεις της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, θα πρέπει να προβλέπει ρητά την προστασία του περιβάλλοντος κι από τις παραπάνω περιγραφόμενες χρήσεις για όλες τις περιοχές ΝΑΤΟΥΡΑ2000 και δη για την περιοχή για την οποία έχουμε επί δεκαετίες, ιδίαν αντίληψη, των επιπτώσεων και της υποβάθμισής της, του Όρμου Κατελειού – Μούντας (GR2220004).
Με τιμή,
Ξενοπούλου Κατερίνα
Ως νόμιμος εκπρόσωπος για τον Σύλλογο Κατελειού
Κεφαλονιά 14/03/2016
ΑΡΘΡΟ 3, ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ Α1
Στην παράγραφο Α1.1 θα πρέπει να διευκρινιστεί ποιος είναι ο φορέας διαχείρισης της περιοχής, αφού στο υπόλοιπο σχέδιο δεν υπάρχει αναφορά σε φορέα διαχείρισης.
Η παράγραφος Α1.3 είναι σημαντικό αναφέρεται σε «νομίμως υφιστάμενες» και όχι απλά σε «υφιστάμενες» προσβάσεις ώστε να μην μπορούν να διατηρηθούν παράνομες δίοδοι. Θα πρέπει να υπάρξει σαφής αναφορά στην κατάργηση των παράνομων δρόμων που υπάρχουν είτε παράλληλα στο παραλιακό μέτωπο μέσα από την αμμοθινική βλάστηση, είτε κάθετα στο παραλιακό μέτωπο με παρακλάδια μέσα στις αμμοθίνες και να διαταχθεί η αποκατάσταση της βλάστησης των θινών.
Η διατύπωση στην παράγραφο Α1.5 που επιτρέπει την «ημερήσια επίσκεψη και η ξενάγηση επισκεπτών με σκοπό την περιβαλλοντική εκπαίδευση, την παρατήρηση της φύσης και την αναψυχή», είναι ασαφής και δημιουργεί σύγχυση σχετικά με την επιτρεπτή χρήση της ζώνης του αιγιαλού από τους λουόμενους. Είναι απαραίτητο να διευκρινιστούν οι όροι (ώρες παραμονής στον αιγιαλό, προτεινόμενη ζώνη χρήσης, επιτρεπόμενες δραστηριότητες) ώστε οι λουόμενοι να απολαμβάνουν το δημόσιο αγαθό του αιγιαλού χωρίς να παρενοχλούν τη θαλάσσια χελώνα στο ευαίσθητο διάστημα της αναπαραγωγής της. Μια και στην υπόψη περιοχή καταγράφεται διαχρονικά παρενόχληση της θαλάσσιας χελώνας λόγω παραμονής επισκεπτών στην παραλία ωοτοκίας τις βραδινές ώρες προτείνουμε να επιτρέπεται η παραμονή στην παραλία από την ανατολή μέχρι και 1 ώρα μετά την δύση του ηλίου. Οι σχετικές λεπτομέρειες μπορούν να καθοριστούν στο Σχέδιο Διαχείρισης ή/και στον Κανονισμό Διοίκησης και Λειτουργίας της περιοχής. Τέτοιες ρυθμίσεις θα συμβάλλουν και στον περιορισμό υποβάθμισης των αμμοθινών και της βλάστησής τους.
ΑΡΘΡΟ 3, ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ Α2
Η παράγραφος Α2.3 είναι σημαντικό αναφέρεται σε «νομίμως υφιστάμενες» και όχι απλά σε «υφιστάμενες» προσβάσεις ώστε να μην μπορούν να διατηρηθούν παράνομες δίοδοι. Θα πρέπει να υπάρξει σαφής αναφορά στην κατάργηση των παράνομων δρόμων που υπάρχουν είτε παράλληλα στο παραλιακό μέτωπο μέσα από την αμμοθινική βλάστηση, είτε κάθετα στο παραλιακό μέτωπο με παρακλάδια μέσα στις αμμοθίνες και να διαταχθεί η αποκατάσταση της βλάστησης των θινών.
ΑΡΘΡΟ 3, ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ Α3
Στην θαλάσσια ζώνη της υπόψη περιοχής επιτρέπονται όλες οι δραστηριότητες, με μόνη πρόβλεψη τον περιορισμό της ταχύτητας μηχανοκίνητων μέσων αναψυχής (Α3.1). Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη ή μέτρα προστασίας για τα λιβάδια της Ποσειδωνίας (Posidonia oceanica) που είναι οικότοπος προτεραιότητας της Ευρωαπϊκής Ένωσης, αλλά και για την χελώνα Caretta caretta στη θάλλασα.
ΑΡΘΡΟ 3, ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ Β2
Στην παράγραφο Β2 προβλέπονται οι επιτρεπόμενες χρήσεις και δραστηριότητες εντός της ΖΑΤ με οριζόντιο τρόπο για όλες τις θέσεις, παρά το γεγονός ότι η ζώνη αυτή γειτνιάζει με ΠΠΦ που έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά ως προς τα προστατευτέα αντικείμενα, όπως η διαφορετική πυκνότητα φωλεοποίησης της θαλάσσιας χελώνας στις ΠΠΦ-1α και ΠΠΦ-1β και διαφορετική έκταση του οικοτόπου των θινών.
Αν και αναφέρεται ως Ζώνη Αγροτικού Τοπίου δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για τη διατήρηση του αγροτικού τοπίου και την ιεράρχηση των γεωργικών δραστηριοτήτων ως κύριων δραστηριοτήτων της περιοχής. Εδώ προτείνεται να προστεθούν προβλέψεις για ήπιες καλλιεργητικές μεθόδους (ολοκληρωμένη διαχείριση, βιολογική γεωργία, χρήση τοπικών ή/και παραδοσιακών ποικιλιών, κ.λπ) με στόχο τη βιώσιμη καλλιέργεια. Τέτοιου είδους προβλέψεις θα υποστηρίξουν και τον αγροτουρισμό. Ειδικότερα για τον τελευταίο, θα πρέπει να εξεταστεί η τήρηση των σχετικων διατάξεων για τον αγροτουρισμό, (π.χ. περιορισμού αριθμού κλινών) στους όρους που προβλέπονται. Δεδομένου ότι βρίσκεται σε μία υψηλής αξίας οικολογική περιοχή, η ζώνη αυτή θα πρέπει να προωθεί τη βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής με ήπιες και εναλλακτικές πρακτικές.
Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη περί απαγόρευσης νέων εστιών φωτός που θα είναι ορατές από την παραλία ωοτοκίας για το σύνολο της ΖΑΤ. Η αναφορά σε φυσικό φωτοφράκτη καταδεικνύει την έλλειψη αντίληψης του προβλήματος και, ενδεχομένως, διάθεσης ουσιαστικής αντιμετώπισης του. Προτείνουμε οι νέες εστίες φωτισμού (δημόσιες, κοινοτικές και ιδιωτικές) να επιτρέπονται εφόσον και μόνον δεν είναι ορατές από οποιοδήποτε σημείο της παραλίας ωοτοκίας. Ο τεχνητός φωτισμός των νέων κτιριακών και λοιπών εγκαταστάσεων δεν πρέπει να είναι απευθείας ορατός από οποιοδήποτε σημείο του βιοτόπου αναπαραγωγής.
1)Άρθρο 3. Β.2.9 (ΖΑΤ) Εύλογα διερωτάται κανείς πώς 4 – 5στερα ξενοδοχεία υψηλού κόστους προσελκύουν φίλους του αγροτουρισμού, ενώ κατά κανόνα απευθύνονται σε μια ευκατάστατη ελίτ που επιλέγει έναν πολυτελή τρόπο διαβίωσης.Ως εκ τούτου, ποιος λογικός επιχειρηματίας θα τολμήσει να επενδύσει σε ένα τόσο κοστοβόρο εγχείρημα όταν οι αυστηρότατοι περιορισμοί του Β.2.9 λειτουργούν αποθαρρυντικά;
2)Άρθρο 3.Β.2.10 (ΖΑΤ) Το όριο αρτιότητας των 20 στρεμμάτων και μέγιστου εμβαδού 200τμ για τη δόμηση κατοικίας δεν ανταποκρίνεται ούτε κατά διάνοια στις ρεαλιστικές οικονομικές δυνάμεις της πλειονότητας των κατοίκων, οι οποίοι είναι μικρομεσαίοι αγρότες και γεωργοί και ζουν από τα κτήματά τους. Πόσοι, άραγε, από αυτούς είναι ιδιοκτήτες 20 στρεμμάτων, κι από αυτούς, πόσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα να χτίσουν σπίτι 200τμ;
Ευχής έργο είναι να αναθεωρηθούν οι όροι Β.2.9 και Β.2.10 του άρθρου 3 ώστε αφενός να επιτραπεί η δόμηση σε φθηνότερες εγκαταστάσεις φιλοξενίας που θα απευθύνονται σε κοινό με μικρότερο πορτοφόλι κι αφετέρου να εξασφαλιστεί δίκαια και ουσιαστικά το δικαίωμα ιδιοκτησίας των κατοίκων, ως των βασικότερων προασπιστών της τουριστικής ανάπτυξης στον τόπο τους.
Στο Π.Δ δεν έχει γίνει σεβαστό το δικαίωμα στην ιδιοκτησία. Επίσης ο σχεδιασμός των οδικών αξόνων στην εύρύτερη περιοχή έχει ως σκοπό την τουριστική ανάπτυξή της. Κάτι τέτοιο δεν επιτρέπεται με το εν λόγω ΠΔ. Θα έπρεπε να είναι ένα ενιαίο πλαίσιο κανόνων με βασικό στόχο τη βιώσιμη και αειφόρο ανάπτυξη με τρόπο επιστημονικά τεκμηριωμένο που να έχει λάβει υπόψη του και τους σχεδιασμού της τοπικής κοινωνίας. Δεν αντιμετωπίζονται επί ίσοις όροις οι όμορες περιοχές των 2 νομών που επηρεάζονται. Για την περιοχή από Αρκαδικό πόταμο έως την Κυπαρίσσια ορθά επιτρέπει τις χρήσεις που ορίζει ο ν3889/2010 ενώ για τις αντίστοιχες εκτάσεις της Περιφερειακής Ενότητας Ηλείας καθορίζει πιο αυστηρό πλαίσιο, χωρίς να υπάρχει τεκμηρίωση για τον διαχωρισμό αυτό.
-Τo προς έγκριση ΠΔ καταδικάζει πρακτικά σε οικονομικό μαρασμό και στασιμότητα τις περιοχές των δύο νομών που περιλαμβάνει , καθώς το περιεχόμενο του οδηγεί στην πλήρη απαγόρευση οποιαδήποτε δόμησης και οποιαδήποτε αναπτυξιακής δραστηριότητας. Με άλλα λόγια ουδεμία ανάπτυξη, από όπου και αν αυτή προέρχεται, είναι πλέον εφικτή, γεγονός που με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσει τις κατοικημένες περιοχές είτε σε εγκατάλειψη και μαρασμό λόγω της οικονομικής συρρίκνωσης και της χειροτέρευσης της ποιότητας ζωής είτε σε αύξηση των παράνομων δραστηριοτήτων.
-ουδείς πραγματικός διάλογος έγινε με τις τοπικές κοινωνίες οι οποίες με πρόσφατες αποφάσεις των τοπικών αυτοδιοικήσεων των προχώρησαν σε ψηφίσματα απολύτως αρνητικά-καταδικαστικά ακόμη και συγκριτικά με την πρόσφατο απόφαση του ΣΤΕ που το υπό έγκριση σχέδιο του ΠΔ…την ξεπερνά προτείνοντας επί το αυστηρότερο μέτρα που στην ουσία δεν αποδέχονται την επιβιώσει του ανθρώπου με την προστασία της φύσης…Σημειώνεται ακόμη ότι οι προτάξεις αγνοούν τις επίσημες ανακοινώσεις του IUCN περί υποβάθμισης της περί αύξησης της …..
-είναι φανερό ότι ακόμη και ο εισηγητής δεν θεωρεί πιθανή την αποδοχή των μέτρων που εισηγείται του αφού αναφέρει ανακριβώς ότι από την έγκριση των προτάσεων του δεν δημιουργούνται δαπάνες αποφεύγοντας να επισημάνει τις αποζημιώσεις που θα καταβάλει η Πολιτεία μας από τις απαξιώσεις των περιουσιακών στοιχείων τω κατοίκων. Είναι γνωστό ότι η ΕΕ δικαιώνει και αποζημιώνει όλες τις παρόμοιες περιπτώσεις που το κράτος χωρίς εφαρμογή απαλλοτρίωσης καταργεί-απαξιώνει την συνταγματική προστασία της ιδιοκτησίας .
– Καταργείται εν τοις πράγμασι και ως λογικό επακόλουθο ο νόμος 3937/2011ΦΕΚ/Α 60/31.03.2011 «Διατήρηση της Βιοποικιλότητας και άλλες διατάξεις» που επιτρέπει δόμηση 300 τμ ανά 10 στρέμματα
-Το ΠΔ είναι σε πλήρη αντίθεση με το εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης της Χώρας της κυβέρνησης, μέσω της αναδιάρθρωσης της ανάπτυξης και του τουρισμού, δεδομένου ότι πέραν των άλλων, τυχόν καθορισμός από την Πολιτεία των περιοχών με τις τεράστιες ακτές ως προστατευόμενο Πάρκο ακυρώνει οποιαδήποτε τουριστική, δημόσια και ιδιωτική, προσπάθεια ανάπτυξης αυτών.
– συμπερασματικά με το υπό έγκριση ΠΔ αγνοείται η εμπειρία που έχει αποκτηθεί τα τελευταία χρόνια σε όλη την ΕΥΡΏΠΗ που επιβεβαιώνει ότι ο μοναδικός βέλτιστος τρόπος διαχείρισης και προστασίας περιοχών με σημαντικά οικοσυστήματα απαγορεύει τα οριζόντια μέτρα προτρέποντας /επιβάλλοντας στην διοίκηση θεσμοθέτηση κανόνων συνύπαρξης με ήπιες μορφές ανάπτυξης Η επιδιωκόμενη αειφόρος και βιώσιμη ανάπτυξη των σημαντικών αυτών περιοχών και οικοσυστημάτων δεν εξυπηρετείται τοιουτοτρόπως.
-Έργα σημαντικά για την Χώρα μας εν εξελίξει η στον σχεδιασμό τους η στην φάση ωρίμανσης των ,όπως τα έργα κρουαζιέρας –κτίριο ΣΕΓΚΕΝ και επέκταση προβλήτα λιμανιού κατά 150 μέτρα στο λιμάνι του Κατάκολου απαραίτητα για την αξιοποίηση της ΟΛΥΜΠΙΑΣ η η αξιοποίηση της λίμνης ΚΑΙΑΦΑ, ενταγμένο στο ΕΣΠΑ πρόγραμμα της ΕΤΑ Πάρκο Οικοανάπτυξης Ιαματικών Πηγών Καϊάφα, <>
η του υπό έγκριση ΣΧΟΟΑΠ του τέως Δήμου Αυλώνας και Δήμου Ζαχάρως Ανάπτυξη νέων εγκαταστάσεων Τουρισμού Διημέρευσης (Απόφαση ένταξης έργου: 112/30/Α2/12-01-2012)>>
η ακόμη την κατασκευή του πολυχώρου πολιτιστικών δράσεων τίθεται εν κινδύνω για τη υλοποίηση των. Πιθανή εξαίρεση όλων αυτών των έργων από την πολιτεία δεν θα μεταβάλει ουσιωδώς την επίτευξη των στόχων αξιοποίησης αφού αυτοί τίθενται εν κινδύνω στο σύνολο τους .
-Για μία ακόμη φορά η Πολιτεία –έστω και χωρίς εξαντλητικό διάλογο-επιχειρεί να αφουγκραστεί την άποψη του πολίτη, την άποψη του κατοίκου, την άποψη όλων εμάς που ασχολούμεθα με τα έργα, το προβάλλον ,με τον τουρισμό και αναρωτιόμαστε εμείς οι ίδιοι ..τα συμπεράσματα από τη προηγούμενη διαβούλευση λήφθηκαν υπόψη…τα ψηφίσματα των δήμων τα έλαβε υπόψη του ο νομοθέτης …τα επιστημονικά και έγκυρα συμπεράσματα των επισήμων μελετών του 2012 και 2014 λήφθηκαν υπόψη από τον νομοθέτη… υπάρχει κάποια μελέτη που να μελετά το μέλλον και την εξέλιξη των περιοχών ,των τοπικών κοινωνιών από την εφαρμογή των μέτρων …Ερωτήσεις και απορίες που ζητανε επειγόντως πειστικές απαντήσεις…
ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ-ΔΙΠΛ.ΜΗΧ/ΓΟΣ –ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ
ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ
Η επιβολή μέτρων προστασίας των οικοσυστημάτων ή των φυσικών τοπίων μεγάλης ομορφιάς, σε συνδυασμό και σε απόλυτη ισορροπία των οικονομικών, κοινωνικών, πολιτιστικών απαιτήσεων, καθώς και των περιφερειακών και τοπικών ιδιομορφιών, αποτελεί υπέρτατη υποχρέωση της Πολιτείας, σημειούμενη εμφαντικά και στο άρθρο 2 της σχετικής περί προστασίας των οικοτόπων κοινοτικής οδηγίας 92/43 ΕΟΚ που αφορά στο δίκτυο NATURA 2000 .
Ωστόσο, τo μοντέλο διαχείρισης που προσπαθεί το ΠΔ να επιβάλει υιοθετεί την ξεπερασμένη και στην πράξη διαψευσθείσα (βλ. ΠΟΤΑ Μεσσηνίας) αντίληψη ότι η τουριστική η άλλης μορφής ανάπτυξη είναι ασυμβίβαστη με την προστασία του περιβάλλοντος.
-Τo προς έγκριση ΠΔ καταδικάζει πρακτικά σε οικονομικό μαρασμό και στασιμότητα τις περιοχές των δύο νομών που περιλαμβάνει , καθώς το περιεχόμενο του οδηγεί στην πλήρη απαγόρευση οποιαδήποτε δόμησης και οποιαδήποτε αναπτυξιακής δραστηριότητας. Με άλλα λόγια ουδεμία ανάπτυξη, από όπου και αν αυτή προέρχεται, είναι πλέον εφικτή, γεγονός που με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσει τις κατοικημένες περιοχές είτε σε εγκατάλειψη και μαρασμό λόγω της οικονομικής συρρίκνωσης και της χειροτέρευσης της ποιότητας ζωής είτε σε αύξηση των παράνομων δραστηριοτήτων.
-ουδείς πραγματικός διάλογος έγινε με τις τοπικές κοινωνίες οι οποίες με πρόσφατες αποφάσεις των τοπικών αυτοδιοικήσεων των προχώρησαν σε ψηφίσματα απολύτως αρνητικά-καταδικαστικά ακόμη και συγκριτικά με την πρόσφατο απόφαση του ΣΤΕ που το υπό έγκριση σχέδιο του ΠΔ…την ξεπερνά προτείνοντας επί το αυστηρότερο μέτρα που στην ουσία δεν αποδέχονται την επιβιώσει του ανθρώπου με την προστασία της φύσης…Σημειώνεται ακόμη ότι οι προτάξεις αγνοούν τις επίσημες ανακοινώσεις του IUCN περί υποβάθμισης της περί αύξησης της …..
-είναι φανερό ότι ακόμη και ο εισηγητής δεν θεωρεί πιθανή την αποδοχή των μέτρων που εισηγείται του αφού αναφέρει ανακριβώς ότι από την έγκριση των προτάσεων του δεν δημιουργούνται δαπάνες αποφεύγοντας να επισημάνει τις αποζημιώσεις που θα καταβάλει η Πολιτεία μας από τις απαξιώσεις των περιουσιακών στοιχείων τω κατοίκων. Είναι γνωστό ότι η ΕΕ δικαιώνει και αποζημιώνει όλες τις παρόμοιες περιπτώσεις που το κράτος χωρίς εφαρμογή απαλλοτρίωσης καταργεί-απαξιώνει την συνταγματική προστασία της ιδιοκτησίας .
– Καταργείται εν τοις πράγμασι και ως λογικό επακόλουθο ο νόμος 3937/2011ΦΕΚ/Α 60/31.03.2011 «Διατήρηση της Βιοποικιλότητας και άλλες διατάξεις» που επιτρέπει δόμηση 300 τμ ανά 10 στρέμματα
-Το ΠΔ είναι σε πλήρη αντίθεση με το εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης της Χώρας της κυβέρνησης, μέσω της αναδιάρθρωσης της ανάπτυξης και του τουρισμού, δεδομένου ότι πέραν των άλλων, τυχόν καθορισμός από την Πολιτεία των περιοχών με τις τεράστιες ακτές ως προστατευόμενο Πάρκο ακυρώνει οποιαδήποτε τουριστική, δημόσια και ιδιωτική, προσπάθεια ανάπτυξης αυτών.
– συμπερασματικά με το υπό έγκριση ΠΔ αγνοείται η εμπειρία που έχει αποκτηθεί τα τελευταία χρόνια σε όλη την ΕΥΡΏΠΗ που επιβεβαιώνει ότι ο μοναδικός βέλτιστος τρόπος διαχείρισης και προστασίας περιοχών με σημαντικά οικοσυστήματα απαγορεύει τα οριζόντια μέτρα προτρέποντας /επιβάλλοντας στην διοίκηση θεσμοθέτηση κανόνων συνύπαρξης με ήπιες μορφές ανάπτυξης Η επιδιωκόμενη αειφόρος και βιώσιμη ανάπτυξη των σημαντικών αυτών περιοχών και οικοσυστημάτων δεν εξυπηρετείται τοιουτοτρόπως.
-Έργα σημαντικά για την Χώρα μας εν εξελίξει η στον σχεδιασμό τους η στην φάση ωρίμανσης των ,όπως τα έργα κρουαζιέρας –κτίριο ΣΕΓΚΕΝ και επέκταση προβλήτα λιμανιού κατά 150 μέτρα στο λιμάνι του Κατάκολου απαραίτητα για την αξιοποίηση της ΟΛΥΜΠΙΑΣ η η αξιοποίηση της λίμνης ΚΑΙΑΦΑ, ενταγμένο στο ΕΣΠΑ πρόγραμμα της ΕΤΑ Πάρκο Οικοανάπτυξης Ιαματικών Πηγών Καϊάφα, <>
η του υπό έγκριση ΣΧΟΟΑΠ του τέως Δήμου Αυλώνας και Δήμου Ζαχάρως Ανάπτυξη νέων εγκαταστάσεων Τουρισμού Διημέρευσης (Απόφαση ένταξης έργου: 112/30/Α2/12-01-2012)>>
η ακόμη την κατασκευή του πολυχώρου πολιτιστικών δράσεων τίθεται εν κινδύνω για τη υλοποίηση των. Πιθανή εξαίρεση όλων αυτών των έργων από την πολιτεία δεν θα μεταβάλει ουσιωδώς την επίτευξη των στόχων αξιοποίησης αφού αυτοί τίθενται εν κινδύνω στο σύνολο τους .
-Για μία ακόμη φορά η Πολιτεία –έστω και χωρίς εξαντλητικό διάλογο-επιχειρεί να αφουγκραστεί την άποψη του πολίτη, την άποψη του κατοίκου, την άποψη όλων εμάς που ασχολούμεθα με τα έργα, το προβάλλον ,με τον τουρισμό και αναρωτιόμαστε εμείς οι ίδιοι ..τα συμπεράσματα από τη προηγούμενη διαβούλευση λήφθηκαν υπόψη…τα ψηφίσματα των δήμων τα έλαβε υπόψη του ο νομοθέτης …τα επιστημονικά και έγκυρα συμπεράσματα των επισήμων μελετών του 2012 και 2014 λήφθηκαν υπόψη από τον νομοθέτη… υπάρχει κάποια μελέτη που να μελετά το μέλλον και την εξέλιξη των περιοχών ,των τοπικών κοινωνιών από την εφαρμογή των μέτρων …Ερωτήσεις και απορίες που ζητανε επειγόντως πειστικές απαντήσεις…
ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ-ΔΙΠΛ.ΜΗΧ/ΓΟΣ –ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ
ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ
Πιστεύω ότι οι επισκέπτες της περιοχής θα πρέπει να έχουν την δυνατότητα να μένουν σε φθηνότερα τουριστικά καταλύματα από αυτά των 4-5 αστέρων και να απολαύσουν αυτές τις υπό προστασία περιοχές και επίσης οι αγρότες της περιοχής θα πρέπει να έχουν την δυνατότητα κατασκευής αγροτικής κατοικίας κοντά στις καλλιέργιές τους
2. ΑΡΘΡΟ 3, Παράγραφος Α1/5 , επιτρεπόμενες χρήσεις και δραστηριότητες εντός της ΠΠΦ- 1. Η περιγραφή «η ημερήσια επίσκεψη και η ξενάγηση επισκεπτών με σκοπό την περιβαλλοντική εκπαίδευση, την παρατήρηση της φύσης και την αναψυχή» είναι γενική και δεν προστατεύει την ωοτοκία και γενικότερα τον οικότοπο. Η πρόταση των ΦτΦ είναι η ανωτέρω περιγραφή να διατυπωθεί ως εξής «η ξενάγηση των επισκεπτών κ.λπ. γίνεται από εξουσιοδοτημένους από το φορέα Διαχείρισης που θα συσταθεί».
3. ΑΡΘΡΟ 3, Α.2.2 Ειδικότερα εντός της ΠΠΦ – 2β (Νησάκι Αγ. Αικατερίνης). Στις περιγραφές «υφισταμένη οδός», «υφισταμένες υποδομές» να προστεθεί στην αρχή το επίρρημα «νομίμως», όπως χρησιμοποιείται στο άρθρο 7 (Γενικές Διατάξεις 1 α).
4. ΑΡΘΡΟ 3, Β2, Ζώνη Αγροτικού Τοπίου | 9. Επιτρέπονται «Τα κύρια τουριστικά καταλύματα 4 και 5 αστέρων με όριο αρτιότητας τα 20 στρέμματα και μέγιστη δυναμικότητα 120 κλίνες….» Το ερώτημα είναι, γιατί επιτρέπονται μόνο καταλύματα τεσσάρων και πέντε αστέρων, ξενοδοχεία υψηλών εισοδηματικών κοινωνικών στρωμάτων, και όχι χαμηλότερων προδιαγραφών που θα στηρίξουν την τοπική οικονομία αλλά και που θα είναι προσιτά σε περισσότερους επισκέπτες με χαμηλότερα εισοδήματα; Η πρόταση των ΦτΦ είναι το ΠΔ α) να επιτρέπει τη λειτουργία όλων των τύπων των καταλυμάτων και ιδιαίτερα των αγροτουριστικών β) να οριστεί νέο όριο αρτιότητας για την κατασκευή/ λειτουργία αναλογικά με τα δωμάτια ή την έκταση που καταλαμβάνει ή καλύπτει σε τετραγωνικά μέτρα το κτίριο/α, με μέγιστο όριο, τις 120 κλίνες που ήδη προβλέπονται στο Π.Δ.
5. ΑΡΘΡΟ 3, Παράγραφος Β2/10δ – επιτρεπόμενες χρήσεις και δραστηριότητες εντός της Ζώνης Αγροτικού Τοπίου (ΖΑΤ). Για την κατοικία προβλέπεται η φύτευση «της κατάλληλης βλάστησης που θα λειτουργήσει ως φυσικός φωτοφράκτης με τα χαρακτηριστικά ενδημικά είδη της περιοχής κατά μήκος της πλευράς των κτιρίων με πρόσοψη στην παραλία». Η γνώμη μας είναι ότι ο «φυσικός φωτοφράκτης» δεν είναι αρκετός, δεν μπορεί να επιβληθεί ούτε να ελεγχθεί. Γενικότερα δεν διακρίνουμε μέτρα πρόληψης και προστασίας από τη φωτορύπανση, την ηχορύπανση, αλλά επιμύθια μέτρα αντιμετώπισης με το «φυσικό φωτοφράκτη» και αφού έχουν ήδη προκύψει τα προβλήματα. Η πρότασή μας είναι να υπάρχουν «περιορισμοί της φωταγώγησης όχι μόνο στην πρόσοψη των κτιρίων (και από τα τροχοφόρα, τον οδικό φωτισμό κ.λπ) προς την παραλία, αλλά και ολόκληρου του παραλιακού μετώπου ωοτοκίας.
Το ΠΔ δεν έχει ενιαία και ισότιμη αντιμετώπιση των περιοχών που ανήκουν στους δύο διαφορετικούς νομούς Ηλείας και Μεσσηνίας. Το ΠΔ αντιμετωπίζει με δύο μέτρα και δύο σταθμά τις εκτάσεις που είναι χαρακτηρισμένες ως ΖΑΤ, όσον αφορά τις επιτρεπόμενες χρήσεις. Συγκεκριμένα για την περιοχή από Αρκαδικά ποταμό έως την Κυπαρισσία ορθά επιτρέπει τις χρήσεις που ορίζει ο Νόμος 3889/2010 ενώ για τις αντίστοιχες εκτάσεις της ΠΕ Ηλείας καθορίζει πιο αυστηρό πλαίσιο χωρίς να υπάρχει τεκμηρίωση για το διαχωρισμό αυτό. Το ΠΔ θα πρέπει να αναθεωρηθεί και να γίνει αναπτυξιακό.
Είναι προφανές η ανάρτηση του Σχεδίου ΠΔ έγινε από τον κ. Τσιρώνη χωρίς να έχουν ενημερωθεί οι τοπικές κοινωνίες και οι τοπικοί φορείς και μάλιστα δίνει μόνο 18 ημέρες διαβούλευσης. Γιατί τόση βιασύνη και μυστικοπάθεια?????
Δώστε ζωή και ανάπτυξη στην περιοχή. Κάποτε η Λίμνη Καΐάφα ήταν γεμάτη τουρίστες. Ξενοδοχεία υπήρχαν και πολυτελείας και ποιο οικονομικά.
ΞΑΝΑΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΤΕ ΤΟ!!!!
ΔΩΣΤΕ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΙΩΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣΤΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΙΩΧΝΕΙ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΜΑΣ………
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Άρθρο 3, παράγραφος Α1 – επιτρεπόμενες χρήσεις και δραστηριότητες εντός της ΠΠΦ-1
Στην παράγραφο Α1 του άρθρου 3 ορίζονται οι επιτρεπόμενες χρήσεις και δραστηριότητες εντός της ΠΠΦ-1, δηλαδή στις παραλίες ωοτοκίας των περιφερειακών ενοτήτων Ηλείας (ζώνη ΠΠΦ-1α) και Μεσσηνίας (ζώνη ΠΠΦ-1β). Επ’ αυτών σημειώνουμε τα ακόλουθα:
1. Στην περίπτωση 1 θα πρέπει να αποσαφηνιστεί ποιος είναι ο φορέας διαχείρισης της περιοχής, καθώς δεν υπάρχει αναφορά σε φορέα διαχείρισης στο υπόλοιπο διάταγμα.
2. Στην περίπτωση 2 προβλέπεται έκθεση τεκμηρίωσης σκοπιμότητας έργων και εργασιών που αποσκοπούν στη βελτίωση, διατήρηση ή/και αποκατάσταση των χαρακτηριστικών του οικοσυστήματος, χωρίς ωστόσο να γίνεται αναφορά στο σχετικό σχέδιο διαχείρισης που προβλέπει το άρθρο 4. Συνεπώς προτείνεται να επιτρέπονται έργα και εργασίες «σύμφωνα με τους ειδικότερους όρους του Σχεδίου Διαχείρισης της περιοχής και εφόσον περιλαμβάνονται σε εγκεκριμένο Σχέδιο Διαχείρισης». Επιπλέον από τη διατύπωση της διάταξης δεν είναι σαφές ποια είναι η υπηρεσία διοίκησης: η ΠΕΧΩΣ ή το γραφείο διοίκησης (του άρθρου 8). Σε κάθε περίπτωση για τέτοια έργα θα πρέπει να ζητείται η «σύμφωνη» γνώμη της όποιου σχήματος διαχείρισης της περιοχής.
3. Στην περίπτωση 3 προβλέπεται η δυνατότητα «πρόσβασης προς την ζώνη του αιγιαλού, αποκλειστικά από τις υφιστάμενες προς την ακτή προσβάσεις».
Σημειώνεται ότι εντός του τόπου κοινοτικής σημασίας GR 2550005 «Θίνες Κυπαρισσίας (Νεοχώρι –Κυπαρισσία)» και συγκεκριμένα στο συνεχές παραλιακό μέτωπο μεταξύ των οικισμών Ελαία και Αγιαννάκη (προτεινόμενη από το παρόν σχέδιο Π.Δ. ζώνη ΠΠΦ-2γ), μήκους 2,5 χλμ. και έκτασης περίπου 300.000 τ.μ., ιδιοκτησίας της εταιρίας «Νέος Κότινος Α.Ε.», κατασκευάστηκαν τα έτη 2011 και 2012 πέντε κάθετοι προς την παραλία δρόμοι. Η κατασκευή τους έγινε χωρίς σχετική άδεια ή έγκριση περιβαλλοντικών όρων και είχε ως αποτέλεσμα την καταστροφή θινικών σχηματισμών. Δεδομένης, συνεπώς, της ύπαρξης παράνομων δρόμων στην προστατευτέα περιοχή, η συγκεκριμένη διάταξη θα πρέπει να αναθεωρηθεί και να λάβει υπόψη της τα εξής: 1) τις διατάξεις του άρθ. 14 παρ. 4 Ν. 3937/2011, 2) την Έκθεση Μικτού Κλιμακίου Ελέγχου του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης με αντικείμενο την διενέργεια ελέγχου νομιμότητας πράξεων και ενεργειών που σχετίζονται με υπόθεση διάνοιξης δρόμων και οικοδόμησης σε Τόπο Κοινοτικής Σημασίας (Δεκέμβριος 2013), 3) τα πορίσματα των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, 4) την υπ’ αριθμ. 174 Σύσταση της Διεθνούς Σύμβασης της Βέρνης (Δεκέμβριος 2014), 5) Το υπ’ αριθμ. 32/2015 Πρακτικό Επεξεργασίας του Συμβουλίου της Επικρατείας (βλ. σκέψη 16, σελ. 38, περίπτωση γ) και 6) τις από 18/02/2016 κατατεθειμένες στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης προτάσεις της Γενικής Εισαγγελέως (σκέψεις 67 έως 84).
Στο σημείο αυτό αξίζει να τονιστεί πως η έλλειψη ειδικού παραρτήματος στην ΕΠΜ με το οδικό δίκτυο της προστατευτέας περιοχής και η παράλειψη καθορισμού μέσω του σχεδίου Π.Δ. των σημείων και των διαδρομών μέσω των οποίων οι λουόμενοι θα έχουν πρόσβαση στην ακτή, ώστε να υπάρχει σαφήνεια και να δημιουργηθούν στα σημεία αυτά και οι κατάλληλες υποδομές υποδοχής των επισκεπτών, στο μέλλον θα οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα υποβάθμισης των αμμοθινών, που αποτελούν προστατευόμενους οικοτόπους από την οδηγία 92/43/ΕΟΚ και του συνόλου της παράκτιας ζώνης. Η παράλειψη αυτή έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την παραδοχή ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην προστασία της θαλάσσιας χελώνας μεταξύ του Καλού Νερού και των εκβολών της Νέδας (δηλ. στο βόρειο τμήμα ΠΠΦ-1β, βλ. σελ. 365 της ΕΠΜ). Τέτοιου είδους σοβαρά ζητήματα δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν μέσω του Σχεδίου Διαχείρισης όταν στην πράξη χαρακτηρισμού (Π.Δ.) απουσιάζουν παντελώς οι σχετικοί όροι και προϋποθέσεις.
Προτείνουμε να γίνει αντικατάσταση από «υφιστάμενες» σε «νομίμως υφιστάμενες» προσβάσεις. Επίσης να γίνει ρητή αναφορά περί κατάργησης των παράνομων διόδων που υπάρχουν εντός της προστατευτέας περιοχής (είτε παράλληλοι στο παραλιακό μέτωπο και εντός της θινικής βλάστησης κατακερματίζοντας αυτή, είτε κάθετοι στο παραλιακό μέτωπο με απολήξεις στη θινική βλάστηση) και να διαταχθεί η αποκατάσταση της βλάστησης των θινών.
4. Στην περίπτωση 5 προβλέπεται «η ημερήσια επίσκεψη και η ξενάγηση επισκεπτών με σκοπό την περιβαλλοντική εκπαίδευση, την παρατήρηση της φύσης και την αναψυχή». Ο εν λόγω όρος είναι άκρως γενικά διατυπωμένος και δημιουργεί σύγχυση σχετικά με την επιτρεπτή χρήση της ζώνης του αιγιαλού από τους λουόμενους. Είναι απαραίτητο να αποσαφηνιστούν οι όροι με τους οποίους οι λουόμενοι δύνανται να απολαμβάνουν το δημόσιο αγαθό του αιγιαλού χωρίς όμως να παρενοχλούν την θαλάσσια χελώνα κατά τον άκρως ευαίσθητο κύκλο αναπαραγωγής της (ώρες παραμονής στον αιγιαλό, προτεινόμενη ζώνη χρήσης, μη οχλούσα συμπεριφορά). Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί πως στην θέματι περιοχή υπάρχει διαχρονικά παρενόχληση της θαλάσσιας χελώνας λόγω ανθρώπινης παρουσίας στην παραλία ωοτοκίας κατά τις βραδινές ώρες.
Προτείνουμε να προβλεφθεί ότι επιτρέπεται η παραμονή από την ανατολή μέχρι 1 ώρα μετά την δύση του ηλίου με τρόπο που θα καθορίζεται στο Σχέδιο Διαχείρισης ή/και στον Κανονισμό Διοίκησης και Λειτουργίας της περιοχής, προκειμένου να αποφεύγεται η υποβάθμιση των αμμοθινών και της αυτοφυούς βλάστησης.
5. Στην περίπτωση 6 θα πρέπει να προστεθεί πρόβλεψη για φυτεύσεις μόνο με αυτοφυή είδη της περιοχής, κατ’ αντιστοιχία όσων γράφονται για τους Προστατευόμενους Φυσικούς Σχηματισμούς (βλ. αρθ. 3 (Β.1.1)(ε)(i)).
Άρθρο 3, παράγραφος Α2.1 – επιτρεπόμενες χρήσεις και δραστηριότητες εντός της ΠΠΦ-2
Στην παράγραφο Α2.1 του άρθρου 3 προβλέπονται οι επιτρεπόμενες χρήσεις και δραστηριότητες εντός της ΠΠΦ -2 «ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ ΘΙΝΕΣ ΚΑΙ ΕΚΤΑΣΕΙΣ ΜΕ ΔΑΣΙΚΗ ΒΛΑΣΤΗΣΗ». Επ’ αυτών σημειώνουμε τα ακόλουθα:
1. Στην περίπτωση 1 θα πρέπει να αποσαφηνιστεί ποιος είναι ο φορέας διαχείρισης της περιοχής, καθώς δεν υπάρχει αναφορά σε φορέα διαχείρισης στο υπόλοιπο διάταγμα.
2. Στην περίπτωση 2 προβλέπεται έκθεση τεκμηρίωσης σκοπιμότητας έργων και εργασιών που αποσκοπούν στη βελτίωση, διατήρηση ή/και αποκατάσταση των χαρακτηριστικών του οικοσυστήματος, χωρίς ωστόσο να γίνεται αναφορά στο σχετικό σχέδιο διαχείρισης που προβλέπει το άρθρο 4. Συνεπώς προτείνεται να επιτρέπονται έργα και εργασίες «σύμφωνα με τους ειδικότερους όρους του Σχεδίου Διαχείρισης της περιοχής και εφόσον περιλαμβάνονται σε εγκεκριμένο Σχέδιο Διαχείρισης». Επιπλέον, κατά την εκτέλεση έργων και εργασιών που αποσκοπούν στη βελτίωση, διατήρηση, ή και αποκατάσταση των χαρακτηριστικών του οικοσυστήματος, εφόσον τεκμηριώνεται επαρκώς η σκοπιμότητα (αναγκαιότητα) και η αποτελεσματικότητά τους, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο ήπια μέσα (π.χ. ζώα) και μέθοδοι, και να αποφεύγεται η χρήση μηχανοποιημένων μέσων (χρήση βαρέων οχημάτων φορτηγών, ελκυστήρων, κτλ). Όπως είναι γνωστό αλλά και έχει ήδη παρατηρηθεί στις καμένες εκτάσεις της ευρύτερης περιοχής του Καϊάφα που δημιουργήθηκαν από τις πυρκαγιές του 2007, η χρήση μηχανοποιημένων μέσων, για παράδειγμα για την απομάκρυνση της καμένης ξυλείας, προκαλεί ζημιά τόσο στην αναγεννημένη ποώδη, θαμνώδη αλλά και δενδρώδη βλάστηση, όσο και στη δομή και συνεκτικότητα του εδάφους. Επιπλέον, από τη διατύπωση της διάταξης δεν είναι σαφές ποια είναι η υπηρεσία διοίκησης: η ΠΕΧΩΣ ή το γραφείο διοίκησης (του άρθου 8). Σε κάθε περίπτωση για τέτοια έργα θα πρέπει να ζητείται η «σύμφωνη» γνώμη της όποιου σχήματος διαχείρισης της περιοχής.
3. Στην περίπτωση 3 προβλέπεται η δυνατότητα «πρόσβασης προς την ζώνη του αιγιαλού, αποκλειστικά από τις υφιστάμενες προς την ακτή προσβάσεις».
Σημειώνεται ότι εντός του τόπου κοινοτικής σημασίας GR 2550005 «Θίνες Κυπαρισσίας (Νεοχώρι –Κυπαρισσία)» και συγκεκριμένα στο συνεχές παραλιακό μέτωπο μεταξύ των οικισμών Ελαία και Αγιαννάκη (προτεινόμενη από το παρόν σχέδιο Π.Δ. ζώνη ΠΠΦ-2γ), μήκους 2,5 χλμ. και έκτασης περίπου 300.000 τ.μ., ιδιοκτησίας της εταιρίας «Νέος Κότινος Α.Ε.», κατασκευάστηκαν τα έτη 2011 και 2012 πέντε κάθετοι προς την παραλία δρόμοι. Η κατασκευή τους έγινε χωρίς σχετική άδεια ή έγκριση περιβαλλοντικών όρων και είχε ως αποτέλεσμα την καταστροφή θινικών σχηματισμών.
Δεδομένης της ύπαρξης παράνομων δρόμων στην προστατευτέα περιοχή, η συγκεκριμένη διάταξη θα πρέπει να αναθεωρηθεί και να λάβει υπόψη της τα εξής: 1) τις διατάξεις του άρθ. 14 παρ. 4 Ν. 3937/2011, 2) την Έκθεση Μικτού Κλιμακίου Ελέγχου του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης με αντικείμενο την διενέργεια ελέγχου νομιμότητας πράξεων και ενεργειών που σχετίζονται με υπόθεση διάνοιξης δρόμων και οικοδόμησης σε Τόπο Κοινοτικής Σημασίας (Δεκέμβριος 2013), 3) τα πορίσματα των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, 4) την υπ’ αριθμ. 174 Σύσταση της Διεθνούς Σύμβασης της Βέρνης (Δεκέμβριος 2014), 5) Το υπ’ αριθμ. 32/2015 Πρακτικό Επεξεργασίας του Συμβουλίου της Επικρατείας (βλ. σκέψη 16, σελ. 38, περίπτωση γ) και 6) τις από 18/02/2016 κατατεθειμένες στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης προτάσεις της Γενικής Εισαγγελέως (σκέψεις 67 έως 84).
Στο σημείο αυτό αξίζει να τονιστεί πως η έλλειψη ειδικού παραρτήματος στην ΕΠΜ με το οδικό δίκτυο της προστατευτέας περιοχής και η παράλειψη καθορισμού μέσω του σχεδίου Π.Δ. των σημείων που οι λουόμενοι θα έχουν πρόσβαση στην ακτή, ώστε να υπάρχει σαφήνεια και να δημιουργηθούν στα σημεία αυτά και οι κατάλληλες υποδομές υποδοχής των επισκεπτών, στο μέλλον θα οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα υποβάθμισης των αμμοθινών, που αποτελούν προστατευόμενους οικοτόπους από την οδηγία 92/43/ΕΟΚ και του συνόλου της παράκτιας ζώνης. Η παράλειψη αυτή έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την παραδοχή ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην προστασία της θαλάσσιας χελώνας μεταξύ του Καλού Νερού και των εκβολών της Νέδας (δηλ. στο βόρειο τμήμα της ΠΠΦ-1β, βλ. σελ. 365 της ΕΠΜ). Τέτοιου είδους σοβαρά ζητήματα δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν μέσω του Σχεδίου Διαχείρισης όταν στην πράξη χαρακτηρισμού (Π.Δ.) απουσιάζουν παντελώς οι σχετικοί όροι και προϋποθέσεις.
Προτείνουμε να γίνει αντικατάσταση από «υφιστάμενες» σε «νομίμως υφιστάμενες» προσβάσεις. Επίσης να γίνει ρητή αναφορά περί κατάργησης των παράνομων διόδων που υπάρχουν εντός της προστατευτέας περιοχής (είτε παράλληλοι στο παραλιακό μέτωπο και εντός της θινικής βλάστησης κατακερματίζοντας αυτή, είτε κάθετοι στο παραλιακό μέτωπο με απολήξεις στη θινική βλάστηση) και να διαταχθεί η αποκατάσταση της βλάστησης των θινών.
4. Στην περίπτωση 5 θα πρέπει να προστεθεί πρόβλεψη για φυτεύσεις μόνο με αυτοφυή είδη της περιοχής, κατ’ αντιστοιχία όσων γράφονται για τους Προστατευόμενους Φυσικούς Σχηματισμούς (βλ. αρθ. 3 (Β.1.1)(ε)(i)).
Άρθρο 3, παράγραφος Α2.2 – επιτρεπόμενες χρήσεις και δραστηριότητες εντός της ΠΠΦ-2β (Νησάκι Αγ. Αικατερίνης)
Στην περίπτωση 4 προβλέπεται η δυνατότητα «συντήρησης/ εκσυγχρονισμού των υφιστάμενων υποδομών». Η παράλειψη προσθήκης της λέξης «νομίμως» στις υφιστάμενες υποδομές της ζώνης ΠΠΦ-2β, ορώμενη σε συνδυασμό με την παράγραφο 6 του άρθρου 7 (βλ. σχετικό σχολιασμό στο σχετικό άρθρο), όπου θεσπίζεται ειδική εξαίρεση από την κατεδάφιση των παράνομων κατασκευών που υφίστανται εντός των ΠΠΦ λόγω υπαγωγής τους στον νόμο 4014/2011, καταδεικνύει την προσπάθεια παγίωσης της υφιστάμενης κατάστασης. Επιπλέον θα πρέπει να υπάρχει σαφής πρόβλεψη που να μην επιτρέπει την επέκταση των υφιστάμενων υποδομών.
Προτείνουμε να γίνει αναφορά από «υφιστάμενων» σε «νομίμως υφιστάμενων υποδομών χωρίς επέκταση».
Άρθρο 3, παράγραφος Α3 – επιτρεπόμενες χρήσεις και δραστηριότητες εντός της ΠΠΦ-3
Στην θαλάσσια ζώνη της υπό εξέταση περιοχής, πέρα από τις προβλέψεις της παραγράφου 1 επιτρέπονται όλες οι δραστηριότητες, χωρίς την οποιαδήποτε πρόβλεψη για ειδικά μέτρα προστασίας και ειδικά για τον οικότοπο προτεραιότητας των λιβαδιών ποσειδωνίας, Posidonia oceanica και της χελώνας Caretta caretta.
Στην περίπτωση 4 προβλέπεται η άσκηση επαγγελματικής και ερασιτεχνικής αλιείας. Η άκρως γενική διατύπωση του εν λόγω όρου θα προκαλέσει σύγχυση στην εφαρμογή της. Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί πως στην εν λόγω περιοχή είναι σύνηθες φαινόμενο οι ερασιτέχνες αλιείς να παραμένουν στις παραλίες ωοτοκίας τις βραδινές ώρες. Επίσης αναφορικά με τους επαγγελματίες αλιείς, είναι σύνηθες φαινόμενο να γίνεται αλιεία με στατικά δίχτυα που τοποθετούνται πολύ κοντά στην ακτή καθ’ όλη την διάρκεια της νύχτας και συλλέγονται το πρωί, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα τον συχνό εγκλωβισμό θαλασσίων χελωνών, οι οποίες προσπαθούν να βγουν στην παραλία για να αποθέσουν τα αυγά τους, και τον επερχόμενο τραυματισμό ή και θάνατο αυτών. Την προβληματική κατάσταση σχετικά με την άσκηση της επαγγελματικής αλιείας αναγνώρισε και η Γενική Εισαγγελέας, με τις από 18/02/2016 κατατεθειμένες στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης προτάσεις της. Ειδικότερα προτείνει την καταδίκη της Ελλάδας για παραβίαση του άρθρου 6 της Οδηγίας 93/43/ΕΟΚ διότι δεν υπάρχουν περιορισμοί για την αλιεία (βλ. σκέψεις 108 έως και 116).
Καθίσταται επομένως σαφές ότι η συγκεκριμένη χρήση πρέπει να επανεξετασθεί για την περιοχή. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να εξειδικευτούν οι όροι άσκησης της αλιείας, ώστε να μην προκαλείται σημαντική παρενόχληση του είδους. Λαμβανομένης υπόψη της αναπαραγωγικής δραστηριότητας των θαλασσίων χελωνών (π.χ. περίοδος ωοτοκίας, περίοδος εκκόλαψης) αλλά και της διαφορετικής πυκνότητας φωλεοποίησης στις ΠΠΦ-1α και ΠΠΦ-1β, κρίνεται επιτακτική η δημιουργία και προσθήκη όρων που μπορεί να μεταβάλλονται ανά εποχή (π.χ. ειδική πρόβλεψη απαγόρευσης για τους θερινούς μήνες που υπάρχει ωοτοκία και/ή εκκόλαψη στις περιοχές με μεγάλη πυκνότητα φωλεοποίησης).
Προτείνουμε να συμπεριληφθούν ειδικοί όροι για την άσκηση της επαγγελματικής αλιείας και να προβλεφθεί ότι η ερασιτεχνική αλιεία επί της παραλίας ωοτοκίας επιτρέπεται μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας από 15 Μαΐου έως και 30 Σεπτεμβρίου στην παραλία ωοτοκίας.
Άρθρο 3, παράγραφος Β1 – επιτρεπόμενες χρήσεις και δραστηριότητες εντός των Προστατευόμενων Φυσικών Σχηματισμών
Για όλες τις υποζώνες θα πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη ώστε οι παρεμβάσεις που επιτρέπονται να έχουν τις ελάχιστες δυνατόν επιπτώσεις. Συνεπώς θα πρέπει να απαγορεύεται ή να περιορίζεται στο ελάχιστο η δυνατότητα επέκτασης υφιστάμενων υποδομών και μόνο στο πλαίσιο του εκσυγχρονισμού αυτών και να επιβάλλεται ο σεβασμός του χαρακτήρα και του τοπίου της κάθε περιοχής και να αποτελούν βάση μόνο για ήπιες δραστηριότητες. Επιπλέον θα πρέπει να υπάρχει ενθάρρυνση για μη μόνιμες και κινητές υποδομές.
Για όλες τις υποζώνες, έργα και εργασίες που προβλέπονται σε αυτές τις υποζώνες θα πρέπει να γίνονται «σύμφωνα με τους ειδικότερους όρους του Σχεδίου Διαχείρισης της περιοχής και εφόσον περιλαμβάνονται σε εγκεκριμένο Σχέδιο Διαχείρισης».
Προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ενώ για έργα και εργασίες που προβλέπονται στη ζώνη ΠΠΦ1 και ΠΠΦ2 προβλέπονται Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ), για τα έργα και τις εργασίες που προβλέπονται εντός των ΠΦΣ, δεν υπάρχει αντίστοιχη αναφορά σε ΜΠΕ.
Άρθρο 3, παράγραφος Β2 – επιτρεπόμενες χρήσεις και δραστηριότητες εντός της Ζώνης Αγροτικού Τοπίου (ΖΑΤ)
Στο άρθρο 3, παράγραφος Β2 προβλέπονται οι επιτρεπόμενες χρήσεις και δραστηριότητες εντός της ΖΑΤ. Είναι άξιο επισήμανσης ότι για το σύνολο της ΖΑΤ προβλέπονται με οριζόντιο τρόπο ακριβώς οι ίδιοι όροι και περιορισμοί, παρά το γεγονός ότι η ζώνη αυτή γειτνιάζει με περιοχές προστασίας της φύσης και προστατευόμενους φυσικούς σχηματισμούς που παρουσιάζουν διαφορετικά χαρακτηριστικά ως προς τα προστατευτέα αντικείμενα των οικοτόπων ειδών και τύπων οικοτόπων (π.χ. διαφορετική πυκνότητα φωλεοποίησης της θαλάσσιας χελώνας στις ΠΠΦ-1α και ΠΠΦ-1β και διαφορετική παρουσία οικοτόπων θινών).
Στη Ζώνη Αγροτικού Τοπίου δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για τη διατήρηση του αγροτικού τοπίου και την ιεράρχηση των γεωργικών δραστηριοτήτων ως κύριων δραστηριοτήτων της περιοχής. Στο πλαίσιο αυτό προτείνεται να προστεθούν όροι που θα καταστήσουν την περιοχή αγροτικά βιώσιμη, στην οποία οι καλλιεργητικές μέθοδοι που εφαρμόζονται είναι ήπιες και ειδικότερα θα εφαρμόζεται η ολοκληρωμένη διαχείριση και βιολογική γεωργία. Παράλληλα τα είδη που καλλιεργούνται να είναι ενδημικά, και τοπικές ή παραδοσιακές ποικιλίες / καλλιέργειες στην περιοχή. Εξάλλου μόνο με τέτοιου είδους προβλέψεις έχει νόημα και η επιτρεπόμενη δραστηριότητα του αγροτουρισμού. Ειδικά όσον αφορά τον αγοροτουρισμό, θα πρέπει να εξεταστεί κατά πόσο οι προβλέψεις των όρων που τίθενται για τη ΖΑΤ συμμορφώνονται και με τις σχετικές διατάξεις για τον αγροτουρισμό, (π.χ. περιορισμού αριθμού κλινών). Δεδομένου ότι βρίσκεται σε μία υψηλής αξίας οικολογική περιοχή, η ζώνη αυτή θα πρέπει να προάγει τη βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής, και ως εκ τούτου να θέτει ως προτεραιότητα ήπιες και εναλλακτικές μορφές ανάπτυξης.
Αντίθετα εκτός από τις προβλέψεις των παραγράφων Β.2(1) και Β.2(3), η βασική δραστηριότητα που προβλέπεται είναι η οικιστική και η έντονη δόμηση, καθώς με την ίδια αρτιότητα (20 στρεμμάτων) προβλέπονται τόσο τουριστικά καταλύματα 120 κλινών όσο και κατοικίες. Ως εκ τούτου, το διάταγμα προβλέπει και επιτρέπει τη συνολική αλλαγή του χαρακτήρα, των χρήσεων και του τοπίου της περιοχής. Ενδεικτικά, υπαρκτός είναι ο κίνδυνος μη αναστρέψιμης αλλαγής των χρήσεων της πρώην λίμνης Αγουλινίτσας από την προβλεπόμενη δόμηση εκτάσεων που δεν έχουν περιληφθεί στη ζώνη ΠΠΦ-2α και βρίσκονται στη ΖΑΤ.
Επιπλέον προβλέπεται και η επέκταση των οικισμών επιτρέποντας την ολοκληρωτική αλλαγή του αγροτικού χαρακτήρα της περιοχής, παρά το γεγονός ότι η ΕΠΜ σε κανένα σημείο δεν εξετάζει τη θέσπιση χρήσεων κατοικίας, παραθεριστικής κατοικίας σε αγροτικές εκτάσεις αλλά και τις επισημάνσεις του ΣτΕ (Π.Ε. 32/2015 Σκ. 2).
Η δόμηση προκρίνεται χωρίς να έχουν εκτιμηθεί δεόντως οι επιπτώσεις, κατά τις προβλέψεις της οδηγίας 92/43/ΕΚ (ΣτΕ Π.Ε. 32/2015 ). Σε κάθε περίπτωση κατά το Π.Ε., οι οικισμοί, και μάλιστα οι αυθαίρετοι, πρέπει να οριοθετηθούν: «ως προς τους ελάχιστους οικισμούς που εμπίπτουν στις επίμαχες περιοχές Natura, επισημαίνεται ότι πρέπει να οριοθετηθούν προσηκόντως, με διάταγμα…». Αντιθέτως, το π.δ. δεν φαίνεται να προβλέπει κάτι σχετικό.
Επίσης, για τον καθορισμό των επιτρεπόμενων χρήσεων και δράσεων στο τμήμα της ΖΑΤ που βρίσκεται πίσω από το παράκτιο τμήμα ρέμα Μπραζέρι (ή Πραζέρη) προς βορρά έως Αρκαδικός (ή ρέμα Περιστεριάς) προς νότο, πρέπει οι επιτρεπόμενες χρήσεις και δράσεις να ειδωθούν αθροιστικά (αγροτουρισμός, καταστήματα εστίασης, χώροι υποδοχής επισκεπτών, χώροι στάθμευσης, γεωργική δραστηριότητα, οργανωμένη τουριστική κατασκήνωση, κατοικία, κύρια τουριστικά καταλύματα 4 και 5 αστέρων) και να ληφθεί υπόψη η παραδοχή της ΕΠΜ ότι η σημασία του παράκτιου τμήματος μεταξύ Νέδας και Καλού Νερού (ποταμού Αρκαδικού ή ρέματος Περιστεριάς) για την ωοτοκία της θαλάσσιας χελώνας, όπου συγκεντρώνεται το 82% των φωλιών όλου του Κόλπου, επιβάλλει ιδιαίτερη μεταχείριση (βλ. σελ. 140, 365 της ΕΠΜ και σελ. 28 παραρτήματος ΙV).
Λαμβανομένων υπόψη των μεγάλων διαφοροποιήσεων φωλεοποίησης στα διάφορα τμήματα παραλίας, ακριβώς πίσω από τα οποία οριοθετείται η ΖΑΤ καθώς και των ενιαίων (δηλαδή οριζόντιων) όρων και επιτρεπόμενων χρήσεων που προβλέπονται στο σύνολο της ΖΑΤ, προκύπτει ότι η οριοθέτηση της ΖΑΤ, των ενδεχόμενων επιμέρους τμημάτων αυτής καθώς και οι προβλεπόμενοι όροι και χρήσεις είναι προτιμότερο να προσαρμόζονται στην σημασία του έμπροσθεν βιοτόπου.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως στο εν λόγω άρθρο ουδεμία πρόβλεψη υπάρχει περί απαγόρευσης νέων εστιών φωτός που θα είναι ορατές από την παραλία ωοτοκίας για το σύνολο της ΖΑΤ. Η πρόβλεψη περί επιβολής χρήσης «της κατάλληλης βλάστησης που θα λειτουργήσει ως φυσικός φωτοφράκτης με τα χαρακτηριστικά ενδημικά είδη της περιοχής κατά μήκος της πλευράς των κτιρίων με πρόσοψη στην παραλία» (βλ. άρθρο 3, παράγραφος Β2, περίπτωση 10δ) όχι μόνο δεν προσφέρει λύση στο πρόβλημα της φωτορύπανσης αλλά καταδεικνύει την έλλειψη πρόθεσης ουσιαστικής αντιμετώπισης του σοβαρότατου αυτού προβλήματος, με εξαιρετικά αρνητικές επιπτώσεις στο προστατευόμενο είδος (βλ. σελ. 11 παραρτήματος ΙV της ΕΠΜ). Επίσης η πρόβλεψη περί απόκρυψης ή αντικατάστασης του υφιστάμενου φωτισμού εντός εξαμήνου (βλ. παράρτημα ΙΙ, παράγραφος 3i) ομοίως δεν προσφέρει λύση στο πρόβλημα καθώς αφορά τις υφιστάμενες εστίες φωτός και όχι τις μελλοντικές.
Προτείνουμε να επιτρέπονται οι νέες εστίες φωτός (δημόσιες, κοινοτικές και ιδιωτικές) εφόσον δεν είναι ορατές από οποιοδήποτε σημείο της παραλίας ωοτοκίας. Ο τεχνητός φωτισμός των νέων κτιριακών και λοιπών εγκαταστάσεων να μην είναι απευθείας ορατός από οποιοδήποτε σημείο του βιοτόπου αναπαραγωγής.
Η ολοκλήρωση του οδικού δικτύου είχε σαν σκοπό την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής και τώρα αυτό αναιρείται. Μια ακόμη απόδειξη ότι δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός στην χώρα μας . Ξοδεύουμε χρήματα σε αναπτυξιακά έργα και μετά μηδενίζουμε την δόμηση κάτι που είναι παντελώς παράλογο.
Σχόλιο της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Πελοποννήσου και των Κυνηγετικών Συλλόγων Ζαχάρως, Κρεστένων και Πύργου στο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για τον Χαρακτηρισμό των χερσαίων και θαλάσσιων περιοχών «GR2330005: Θίνες και παραλιακό Δάσος Ζαχάρως, Στροφυλιά, Κακόβατος», «GR2330008: Θαλάσσια περιοχή Κόλπου Κυπαρισσίας: Ακρ. Κατάκολο – Κυπαρισσία» και «GR2550005: Θίνες Κυπαρισσίας (Νεοχώρι – Κυπαρισσία)» και της ευρύτερης περιοχής τους ως «Περιοχή Προστασίας της Φύσης», καθορισμό ζωνών προστασίας, καθορισμό χρήσεων, όρων και περιορισμών δόμησης και σύσταση αρμόδιου οργάνου διαχείρισης και διοίκησής του.
Με την υπ’ αριθμ. 32/2015 γνωμοδότηση του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), το αρχικά υποβληθέν σχέδιο Π.Δ (4-12-2014) του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κρίθηκε ως «μη νόμιμο», για παράβαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας.
Το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, μέσω της αρμόδιας Διεύθυνσης Προστασίας Βιοποικιλότητας, Εδάφους και Διαχείρισης Αποβλήτων, εξετάζοντας τα αναφερόμενα στη γνωμοδότηση του ΣτΕ και κυρίως τους κανόνες και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την εγκεκριμένη Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη της περιοχής, τις διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας και τις διατάξεις των Ευρωπαϊκών Οδηγιών για τη φύση και τη βιοποικιλότητα, διαμόρφωσε νέο σχέδιο Π.Δ, με σημαντικές αλλαγές σε επίπεδο όρων και περιορισμών, αλλά και στη διαμόρφωση των ζωνών προστασίας και τον χαρακτηρισμό της περιοχής του Κυπαρισσιακού κόλπου.
Στο Άρθρο 7 του εν λόγω νέου σχεδίου Π.Δ. ορίζεται στην παράγραφο 3: «Επιπλέον, σε όλη την έκταση της περιοχής προστασίας της φύσης και στην περιφερειακή της ζώνη, επιτρέπονται τα κάτωθι, εκτός αν ρητά αναφέρεται διαφορετικά στο παρόν:………..» και συνεχίζει στο σημείο δ της ίδιας παραγράφου, στο μοναδικό σημείο όπου γίνεται αναφορά στη θήρα σε ολόκληρο το νέο σχέδιο Π.Δ.: «δ) Η θήρα σύμφωνα με τις κείμενες περί θήρας διατάξεις, πλην των περιοχών ΠΠΦ – 1 και ΠΠΦ – 2».
Βάσει των παραπάνω δηλαδή, η θήρα επιπλέον όσων ορίζονται από την κείμενη νομοθεσία απαγορεύεται και σε ολόκληρη την παραλιακή ζώνη μήκους άνω των 45 χιλιομέτρων και σε ένα μεγάλο βάθος από την ακτογραμμή (από 300 μ. έως και 1 χιλιόμετρο), χωρίς όμως να δικαιολογείται αυτή η απαγόρευση και η έκταση αυτής.
Το νέο Σχέδιο Π.Δ., όπως και εκείνο του 2014, βασίζεται εκτός των άλλων στην από το 2011 Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη αλλά και στην από το 2014 επιστημονική μελέτη Συμπλήρωσης της εγκεκριμένης Ειδικής Περιβαλλοντικής Μελέτης του 2011, οι οποίες εγκρίθηκαν με τις υπ’ αριθ. 160956/1258/06-06-2012 και υπ’ αριθ. 48730/2236/15-10-2014 αποφάσεις Γενικού Γραμματέα του ΥΠΕΚΑ αντίστοιχα.
Όμως, η λήψη του μέτρου της απαγόρευσης της θήρας δεν προκύπτει ως ανάγκη από κάποιο στοιχείο αφού εν προκειμένω, τα είδη και οι τύποι οικοτόπων που αποτελούν στόχους προστασίας και χαρακτηρίζουν την «Περιοχή Προστασίας της Φύσης» βάσει των προαναφερθεισών Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών είναι τα εξής:
• 1224* Θαλάσσια Χελώνα Caretta caretta
Όσον αφορά το είδος της Caretta caretta, της οποίας η προστασία αποτελεί κι έναν από τους κυριότερους στόχους του Σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος, στο Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας αναφέρονται τα κάτωθι:
Απειλές: Σήμερα οι κυριότερες απειλές για το είδος στην Ελλάδα είναι:
1. Η υποβάθμιση των περιοχών φωλεοποίησης και του πλησίον θαάσσιου χώρου, λόγω παράκτιων κατασκευών (κτίσματα, μαρίνες) και οχλήσεων από τουριστικές δραστηριότητες (φώτα, οχήματα, ομπρέλες, ταχύπλοα κ.α.).
2. Επιπτώσεις από αλιευτικές δραστηριότητες. Το 80% των ατόμων που εισήχθησαν για περίθαλψη στο Κέντρο Διάσωσης Θαλάσσιων Χελωνών στη Γλυφάδα έφερε τραύματα που οφείλονταν σε αλιευτικά εργαλεία, καθώς και σε σκόπιμη κακοποίηση (Panagopoulos et al. 2003).
3. Θήρευση (κυρίως αβγών). Γίνεται κυρίως από αλεπούδες, στις περιοχές ωοτοκίας της Πελοποννήσου, σε ποσοστό φωλιών που ξεπερνάει το 40%.
Μέτρα διατήρησης που απαιτούνται: (1) Να προστατευτούν νομικά και οι υπόλοιπες περιοχές ωοτοκίας και ιδιαίτερα ο Κυπαρισσιακός Κόλπος, που αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη (μετά τη Ζάκυνθο) περιοχή ωοτοκίας στη Μεσόγειο, (2) να μειωθεί η θνησιμότητα (τυχαία και εσκεμμένη) μετά από εμπλοκή σε αλιευτικά εργαλεία.
Επομένως η δραστηριότητα της θήρας δεν αποτελεί απειλή για το συγκεκριμένο είδος, ούτε και περιλαμβάνεται στα προτεινόμενα μέτρα διατήρησης του η απαγόρευσή της.
• Οικότοπος 2250*: «Θίνες των παραλίων με Juniperus spp.»,
• Οικότοπος 2270*: «Θίνες με δάση από Κουκουναριά και Χαλέπιο πεύκη»,
• Οικότοπος 7210* «Ασβεστούχα έλη με Cladium mariscus και Carex davalliana»,
• Οικότοπος 1120*: «Εκτάσεις θαλάσσιου βυθού με βλάστηση Posidonia (Posidonia oceanica),
• Το σημαντικό είδος χλωρίδας Arenaria peloponnesiaca,
• Το σημαντικό είδος χλωρίδας Ruscus aculeatus,
• Το σημαντικό είδος χλωρίδας Cyclamen graecum.
Όλα τα παραπάνω είδη ή οικότοποι όμως ΔΕΝ απειλούνται από τη θήρα, αλλά από άλλες δραστηριότητες όπως οι εκχερσώσεις κ.ά.
Άλλωστε, όπως επισημαίνεται και στο από Φεβρουαρίου 2008 «Έγγραφο κατευθύνσεων για τη θήρα βάσει της Οδηγίας 79/409/ΕΟΚ του Συμβουλίου περί της διατηρήσεως των άγριων πτηνών» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, «δεν υπάρχει γενικό τεκμήριο κατά του κυνηγιού σε περιοχές NATURA 2000 βάσει των οδηγιών σχετικά με την προστασία της φύσης». Ωστόσο η θήρα θα πρέπει να είναι συμβατή με τους αντικειμενικούς σκοπούς διατήρησης της περιοχής, δηλαδή δεν θα πρέπει να έχει ως συνέπεια την καταφανή μείωση της ικανότητας της περιοχής να υποστηρίξει το είδος και τον τύπο οικοτόπου βάσει του οποίου χαρακτηρίστηκε (βλ. σχετικά, υπό στοιχεία 1.5.3. και 1.5.7. του ως άνω εγγράφου).
Στην προκειμένη περίπτωση, εφόσον η θήρα δεν αποτελεί απειλή ή παράγοντα υποβάθμισης των ανωτέρω τύπων ενδιαιτημάτων και ειδών (αμμοθίνες, είδη χλωρίδας κλπ) και δεδομένου ότι και οι σχετικές με την προστασία της άγριας πανίδας διατάξεις του διεθνούς και κοινοτικού δικαίου προβλέπουν ότι κατά την προστασία των πτηνών θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι οικονομικές και ψυχαγωγικές απαιτήσεις (θήρα: Βλ .σχετικά άρθρο 2 Οδηγίας 2009/147/ΕΚ της 30ης Νοεμβρίου 2009 περί της διατηρήσεως των άγριων πτηνών, άρθρο 1 της υπ’ αριθμ. Η.Π. 37338/1807/Ε.103 απόφασης για την ενσωμάτωση της ως άνω Οδηγίας στο Εθνικό Δίκαιο (ΦΕΚ 1495/Β), άρθρο 2 της Διεθνούς Σύμβασης για τη διατήρηση της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος της Ευρώπης, κύρωση με νόμο 1335/1983) και να τηρείται η αρχή της αναλογικότητας, θεωρούμε πως πρέπει να περιοριστεί σημαντικά η έκταση της απαγόρευσης της θήρας.
Συγκεκριμένα:
α) Με την επιφύλαξη των αναφερομένων, κατωτέρω υπό στοιχεία β και γ, προτείνουμε την άσκηση της θήρας στην «Περιοχή Προστασίας της Φύσης» σύμφωνα με τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας (εδικά για την περιοχή της λίμνης, βλ. την απόφαση υπ’ αριθ.2276/3-8-12, που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 2399/Β΄/29-8-2012).
β) Ειδικότερα σε σχέση με την Caretta Carreta προτείνονται τα εξής: Σύμφωνα με τα επιστημονικά δεδομένα που αφορούν τόσο την οικολογία και βιολογία της Caretta caretta, όσο και την αναπαραγωγή της (Κόκκινο Βιβλίο, IUCN, ΑΡΧΕΛΩΝ), οι χελώνες φωλεοποιούν στις ακτές, σε παραλίες με άμμο. Άρα σε μια ζώνη 10-20 μ. Προτείνουμε λοιπόν να ισχύσει απαγόρευση θήρας σε μια ζώνη 30-40 μ. – και όχι σε ζώνη μεγαλύτερου πλάτους – για την ασφάλεια των φωλιών από τη συμπίεση του εδάφους που ενδέχεται να προκληθεί από το περπάτημα στην παραλία ή για αποτροπή ενδεχόμενης καταστροφής τους από κυνηγετικούς σκύλους.
γ) Σε καμία περίπτωση δεν απειλείται από την άσκηση της δραστηριότητας της θήρας κάποιο εκ των υπολοίπων προστατευταίων αντικειμένων που οι Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες ορίζουν όπως: οι Θίνες των παραλίων με άρκευθο (Juniperus spp.), ή οι Θίνες με δάση κουκουναριάς και χαλεπίου πεύκης, ή τα Ασβεστούχα έλη με Cladium mariscus και Carex davalliana, πολύ δε περισσότερο οι Εκτάσεις θαλάσσιου βυθού με βλάστηση Posidonia.
Εκτός των τοπικής κλίμακας απαγορεύσεων θήρας που έχουν αποφασιστεί με Δασική Απαγορευτική Διάταξη θήρας και μιας λογικής απαγόρευσης σε μια ζώνη 30-40 μ. από την ακτογραμμή για την ασφάλεια των χελωνών Caretta caretta, τα προβλεπόμενα στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας που ρυθμίζουν συναφή θέματα (βλ. διάταξη άρθρου 256 παρ. 1 Δασικού Κώδικα για την απαγόρευση άσκησης της θήρας σε ακτίνα 250 μ από τις παρυφές πόλεων, κωμοπόλεων, χωρίων και σε ακτίνα 100 μ. από μεμονωμένες κατοικίες), κρίνουμε ότι είναι υπέρ-αρκετά, τόσο για την προστασία της φύσης εν γένει όσο και των προστατευταίων αντικειμένων του σχεδίου Π.Δ.
Αντί της προβλεπόμενης στο σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος απαγόρευσης της θήρας σε ολόκληρες τις ζώνες ΠΠΦ-1 και ΠΠΦ-2-, προτείνουμε την άσκηση αυτής με βάση τις κείμενες περί της θήρας διατάξεις της νομοθεσίας, με εξαίρεση την απαγόρευση σε ζώνη 30-40 μ. από την ακτογραμμή για την προστασία της Caretta caretta.
Κυνηγετική Ομοσπονδία Πελοποννήσου
Κυνηγετικοί Σύλλογοι Αρχαίας Ολυμπίας, Ζαχάρως, Κρεστένων, Κυπαρισσίας, και Πύργου
Α Π Ο Σ Π Α Σ Μ Α
Από το πρακτικό της με αριθ.4/10-03-2016 ΕΚΤΑΚΤΗΣ συνεδρίασης
του Δημοτικού Συμβουλίου Τριφυλίας.
Αριθ. Απόφασης 48/2016
Περίληψη:
Ενημέρωση – λήψη Απόφασης –προτάσεις του Δήμου
επί του σχεδίου του Προεδρικού Διατάγματος για τον
Κυπαρισσιακό Κόλπο.
Στην Κυπαρισσία και στο Δημοτικό Κατάστημα, σήμερα την 10η του μήνα Μαρτίου του έτους 2016, ημέρα Πέμπτη και ώρα 20:00΄, συνήλθε σε ΕΚΤΑΚΤΗ συνεδρίαση το Δημοτικό Συμβούλιο Τριφυλίας, μετά από την αριθ.3694/07-03-2016 έγγραφη πρόσκληση του κ. Προέδρου, η οποία δημοσιεύθηκε και δόθηκε σε καθένα μέλος χωριστά, σύμφωνα με το άρθρο 67 του Ν.3852/2010.
Και διαπιστώθηκε ότι υπάρχει νόμιμη απαρτία, δεδομένου ότι σε σύνολο αριθμού μελών είκοσι επτά (27) βρέθηκαν παρόντα είκοσι έξι( 26 ).
Π α ρ ό ν τ ε ς Α π ό ν τ ε ς
1
Τσίγγανος Παναγιώτης
1
Πούλος Αναστάσιος
2
Μερκούρης Ιωάννης
3
Σαρμαντζής Δημήτριος
4
Πανουσιοπούλου Μαρία
5
Κανελλόπουλος Ζαχαρίας
6
Αδρακτάς Ιωάννης
7
Κωνσταντέλου Γιαννούλα
8
Μπουγάς Ανδρέας
9
Κατσούλας Ιωάννης
10.
Παπαθεοδοσίου Βασίλειος
11.
Καλκαβούρας Ιωάννης(Πρόεδρος Δ.Σ)
12.
Αδρακτάς Αναστάσιος
13.
Χρονόπουλος Σπυρίδων
14.
Τσακανίκας Γεώργιος
15.
Τσαλαμανδρής Θεόδωρος
16.
Ανδρινόπουλος Ευστάθιος
17.
Μπακούρος Σωτήριος
18.
Κουτσούλης Δημήτριος
19
Σκιαδάς Γεώργιος
20
Kυριακουλόπουλος Καλλίνικος
21
Στεργιόπουλος Ανδρέας
22
Ασημακόπουλος Γεώργιος
23
Κουτρουμπής Αλέξανδρος
24
Βουδούρης Επαμεινώνδας
25
Καλογερόπουλος Χαράλαμπος
26
Κουκούμης Σαράντος
ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΠΡΟΕΔΡΟΙ Τ.Κ.
ΑΠΟΝΤΕΣ ΠΡΟΕΔΡΟΙ Τ.Κ.
1
Ματθιουδάκης Ανδρέας Πρόεδρος Τ.Κ
Γαργαλιάνων
1
Λόντος Αντώνιος Πρόεδρος Τ.Κ Αετού
2
Αλεξοπούλου Σταματία Πρόεδρος Τ.Κ Κυπαρισσίας
2
Καλογερόπουλος Παναγιώτης -Πρόεδρος Τ.Κ Αρμενιών
3
Καναλουπίτης χαράλαμπος Πρόεδρος Τ.Κ Φιλιατρών
3
Παπαδόπουλος Γρηγόριος Πρόεδρος Τ.Κ Κοπανακίου
4
Παπαηλίου Σπυρίδων Πρόεδρος Τ.Κ Καλού Νερού
4
Μίγγας Γεώργιος Πρόεδρος Τ.Κ Μαραθουπόλεως
5
Αλεξόπουλος Χα ράλαμπος Πρόεδρος Τ. Κ Χριστιανούπολης
5
Λίτσας Δημήτριος Πρόεδρος Τ.Κ Μουζακίου
6
Τζανετόπουλος Αναστάσιος Εκπρόσωπος Τ.Κ Αγριλιάς
6
Γεωργόπουλος Αντώνιος Πρόεδρος Τ.Κ Πύργου
7
Βελισσαρόπουλος Αγγελής Εκπρόσωπος Τ. Κ Αρτικίου
7
Γυφτάκης Παναγιώτης Πρόεδρος Τ.Κ Σπηλιάς
8
Λαμπρόπουλος Ιωάννης Εκπρόσωπος Τ. Κ Αυλώνος
8
Μπακούρος Μιχαήλ Πρόεδρος Τ.Κ Φαρακλάδας
9
Φιλντίσης Αθανάσιος Εκπρόσωπος Τ. Κ Βανάδας
9
Λυμπερόπουλος Δημήτριος Εκπρόσωπος Τ.Κ
Αγαλιανής
10
Θεοδωρόπουλος Παναγιώτης Εκπρόσωπος Τ.Κ Βρυσών
10.
Αντωνόπουλος Αντώνιος Εκπρόσωπος Τ.Κ Βάλτας
11
Σκλάβος Αριστείδης Εκπρόσωπος Τ.Κ Ελαίας
11.
Βουδούρης Αναστάσιος Εκπρόσωπος Τ.Κ Γλυκοριζίου
12
Λιώνης Ιωάννης Εκπρόσωπος Τ.Κ Εξοχικού
12.
Τζάρας Σωτήριος Εκπρόσωπος Τ.Κ Καμαρίου
13
Κολοσκόπης Σωτήριος Εκπρόσωπος Τ.Κ Καλιτσαίνης
13.
Κανελλόπουλος Περικλής Εκπρόσωπος Τ.Κ Κεφαλόβρυσης
14
Αποστολόπουλος Αλέξανδρος Εκπρόσωπος Τ.Κ Καλογερεσίου
14.
Χόνδρου Ευγενία Εκπρόσωπος Τ.Κ Κρυονερίου
15
Καραβούλιας Παναγιώτης Εκπρόσωπος Τ.Κ
Καρυών
15.
Θεοδωρόπουλος Φώτιος Εκπρόσωπος Τ.Κ Λαντζουνάτου
16
Σταθόπουλος Κωνσταντίνος Εκπρόσωπος Τ.Κ Λυκουδεσίου
16.
Καραχούντρης Ιωάννης Εκπρόσωπος Τ.Κ Λεύκης
17
Κανναβός Σωκράτης Εκπρόσωπος Τ.Κ
Περδικονερίου
17.
Στριμπάκος Νικόλαος Εκπρόσωπος Τ.Κ Μάλης
18
Καράγιαννης Παναγιώτης Εκπρόσωπος Τ.Κ Πλατανίων
18.
Καράμπελας Χρήστος Εκπρόσωπος Τ.Κ
Μοναστηρίου
19
Κόρδας Αθανάσιος Εκπρόσωπος Τ.Κ Προδρόμου
19.
Παναγιωτόπουλος Αθανάσιος Εκπρόσωπος Τ.Κ Μουριατάδας
20
Λιακάκης Αναστάσιος Εκπρόσωπος Τ.Κ Σιδηροκάστρου
20.
Μίχα-Ράμμου Σταυρούλα Εκπρόσωπος Τ.Κ Μύρου
21
Πολίτης Ευστάθιος Εκπρόσωπος Τ.Κ Σιτοχωρίου
21.
Φιτσώρος Γεώργιος Εκπρόσωπος Τ.Κ Ξηροκάμπ
22
Καρούμπαλης Κανάρης Εκπρόσωπος Τ.Κ
Στασιού
22.
Γεωργακόπουλος Νικόλαος Εκπρόσωπος Τ.Κ
Πλάτης
23
Γεωργακόπουλος Παναγιώτης Εκπρόσωπος Τ.Κ Φλόκας
23
Γεωργίου Ηλίας Εκπρόσωπος Τ.Κ Πολυθέας
24
Μανωλόπουλος Γεώργιος Εκπρόσωπος Τ.Κ
Ραπτοπούλου
25
Κουτρουμπή Σωτηρία Εκπρόσωπος Τ.Κ Ραχών
26
Γιαννόπουλος Χαράλαμπος Εκπρόσωπος Τ.Κ
Ροδιάς
27
Ντέντες Παναγιώτης Εκπρόσωπος Τ.Κ Σελλά
28
Μπινίσκος Ιωάννης Εκπρόσωπος Τ.Κ Τριπύλας
29
Τσούλος Διονύσιος Εκπρόσωπος Τ.Κ Χαλαζωνίου
Οι ανωτέρω δεν προσήλθαν αν και προσκλήθηκαν νόμιμα
Παρισταμένου του κ. Δημάρχου
Τα πρακτικά τηρήθηκαν από τον κ. Λαμπρόπουλο Παναγιώτη, τακτικό υπάλληλο του Δήμου Τριφυλίας.
Ο Πρόεδρος εισηγούμενος το 1o θέμα της ΕΚΤΑΚΤΗΣ ημερήσιας διάταξης εξέθεσε ότι:
Το εν λόγω θέμα εισάγεται ως κατεπείγον λόγω του ότι την 15-03-2016 λήγει η προθεσμία για την διαβούλευση επί του Π. Δ που αφορά τον Κυπαρισσιακό Κόλπο. Το Συμβούλιο αφού έλαβε υπόψη του το άρθρο 67, παρ.5 του Ν. 3852/2010, αποφάσισε ομόφωνα το χαρακτηρισμό του θέματος ως κατεπείγον και συζητητέο.
Στην συνέχεια ο Πρόεδρος έδωσε τον λόγο στον κ. Δήμαρχο ο οποίος εξέθεσε ότι:
Όπως όλοι γνωρίζεται βρίσκεται σε διαβούλευση που λήγει την 15-03-2016, το Προεδρικό Διάταγμα που αφορά τον Κυπαρισσιακό κόλπο. Το θέμα αυτό μας έχει απασχολήσει αρκετές φορές κατά το παρελθόν και πρέπει και τώρα να εκφράσομε τις προτάσεις μας για το ως άνω υπό διαβούλευση Προεδρικό Διάταγμα.
ΠΡΟΤΕΙΝΩ
1.Παράταση της Διαβούλευσης στον χρόνο που νομίμως προσδιορίζεται.
2.Το Υπουργείο δια του Υπουργού ή με στελέχη του και οι τοπικοί Βουλευτές να έρθουν σε ημερίδες, να
ενημερώσουν τους πολίτες της περιοχής για μια πραγματική διαβούλευση με την κοινωνία.
3.Θεωρούμε απαράδεκτο την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος που δεν λαμβάνει υπόψιν το ΣΧΟΑΠ της
περιοχής του πρώην Δήμου Αυλώνος, το οποίο απεδέχθη το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Τριφυλίας
και κατετέθη για έγκριση τον Ιανουάριο του 2012.
4.Για την Ζώνη Ζ Α Τ θεωρούμε απαράδεκτη την αρτιότητα στα (20) στρέμματα για κατοικία και το ύψος
στα (5) μέτρα και ζητάμε αρτιότητα στα (8) στρέμματα και ύψος κατασκευής τα (7) μέτρα, μετατροπή
αντίστοιχη από το μέτωπο του γηπέδου. Καθορισμός αρχιτεκτονικών σχεδίων για να αποκτήσει η περιοχή
αρχιτεκτονικό χαρακτήρα με οικοδομικά υλικά που προέρχονται από την περιοχή με οικολογική αξία.
Να ισχύσει αναδρομικά η αρτιότητα όπως προέβλεπε ο Ν.3937/2011.
5.Το δάσος της Ελαίας να προστατευθεί πλήρως και να δεσμευτούν οι καταπατημένες περιοχές του.
6.Κατά παρέκλιση να εξαιρεθεί της Π Π Φ το γήπεδο της Τ .Κ Ελαίας, μοναδικός αθλητικός χώρος της
περιοχής και αδειοδοτημένος για αγώνες Β΄ Εθνικής.
7.Κατά παρέκλιση να δοθεί χώρος στην Π.Π.Φ για Δημοτικό Τουριστικό περίπτερο με οικολογικά υλικά
που είναι διακαής πόθος των κατοίκων της περιοχής.
8.Αρνούμαστε μόνον την ημερήσια παρουσία του ανθρώπου στην Π. Π.Φ 1 γιατί οι κάτοικοι δεν είναι
επισκέπτες στον τόπο τους, είναι συμμέτοχοι του περιβάλλοντος.
9.Διατηρεί ο Δήμος Τριφυλίας το δικαίωμα της διάνοιξης και συντήρησης των δρόμων που υπάρχουν ή προβλέπονται από συμβόλαια του Δημοσίου στην Π.Π.Φ.2,γιατί δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι οι άνθρωποι θα μείνουν χωρίς πρόσβαση σε ένα αποκλεισμένο και γκετοποιημένο περιβάλλον
10.Όσον αφορά την Π.Π.Φ.2 στην περιοχή Αμμοθίνες με αγροτικές εκτάσεις να μετατραπεί το τμήμα που
έχει αμμοθίνες ,να γίνει Π Π Φ 1 και το τμήμα που είναι το Αγροτικό να γίνει ΖΑΤ και να διατηρεί την
αρτιότητά του εφόσον υπάρχει ιδιοκτησία από αμμοθινικό τμήμα. Ενναλακτικά το αμιγώς Αγροτικό τμήμα να γίνει άλλη ζώνη και να διατηρεί την αρτιότητα στα 20 ή ακόμη και στα 30 στρέμματα.
11.Ο Φορέας διαχείρισης της περιοχής να είναι φορέας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης του Α΄ και Β΄ Βαθμού
και των δύο περιφερειών. Δεν μπορεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση να είναι ο παρίας του Φορέα.
12.Να αποζημιωθούν όλες οι ιδιοκτησίες που ακυρώνονται.
Επί του θέματος τοποθετήθηκαν οι αρχηγοί των παρατάξεων-Δημοτικοί Σύμβουλοι- Πρόεδροι Τοπικών Κοινοτήτων-πρώην Δήμαρχοι-φορείς της περιοχής-Πρόεδροι Συλλόγων-Πολίτες- και ο Αρχηγός της ελάσσονος μειοψηφίας κ. Βουδούρης Επαμεινώνδας ΠΡΟΤΕΙΝΕ στο Δ. Σ τα εξής:
-Το τελικό σχέδιο του Π. Δ να περιλάβει, όσον αφορά την Περιφερειακή Ενότητα Μεσσηνίας τις περιοχές
προστασίας της φύσης, όπως αυτές έχουν οριστεί στο σχέδιο.
-Όσον αφορά τις ζώνες Αγροτικού Τοπίου να καταργηθούν όλες οι προτεινόμενες διατάξεις και περιορισμοί και να ισχύσουν σε αυτές οι διατάξεις του άρθρου 9 του Ν.3937/2011 όπως ισχύει σήμερα και οι λοιπές κείμενες διατάξεις για κάθε άλλη επιτρεπτή σε αυτές χρήση.
Η συζήτηση και οι τοποθετήσεις των Δημ. Συμβούλων καταγράφηκαν σε ηχητικό αρχείο.
To Συμβούλιο αφού άκουσε την εισήγηση του κ. Δήμαρχου, έλαβε υπόψη του στα στοιχεία που έχει στην διάθεσή του για το υπό διαβούλευση Προεδρικό Διάταγμα, τις τοποθετήσεις των ομιλούντων στην παρούσα Συνεδρίαση, καθώς και τις σχετικές διατάξεις των νόμων Ν. 3463/06 και Ν. 3852/2010, μετά από διαλογική συζήτηση,
ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΚΑΤΑ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ
Εγκρίνει την Εισήγηση με τις προτάσεις του κ. Δήμαρχου.
1.Παράταση της Διαβούλευσης στον χρόνο που νομίμως προσδιορίζεται.
2.Το Υπουργείο δια του Υπουργού ή με στελέχη του και οι τοπικοί Βουλευτές να έρθουν σε ημερίδες,
να ενημερώσουν τους πολίτες της περιοχής για μια πραγματική διαβούλευση με την κοινωνία.
3.Θεωρούμε απαράδεκτο την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος που δεν λαμβάνει υπόψιν το ΣΧΟΑΠ
της περιοχής του πρώην Δήμου Αυλώνος, το οποίο απεδέχθη το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου
Τριφυλίας και κατετέθη για έγκριση τον Ιανουάριο του 2012.
4.Για την Ζώνη Ζ Α Τ θεωρούμε απαράδεκτη την αρτιότητα στα (20) στρέμματα για κατοικία και το
ύψος στα (5) μέτρα και ζητάμε αρτιότητα στα (8) στρέμματα και ύψος κατασκευής τα (7) μέτρα,
μετατροπή αντίστοιχη από το μέτωπο του γηπέδου. Καθορισμός αρχιτεκτονικών σχεδίων για να
αποκτήσει η περιοχή αρχιτεκτονικό χαρακτήρα με οικοδομικά υλικά που προέρχονται από την
περιοχή με οικολογική αξία.
Να ισχύσει αναδρομικά η αρτιότητα όπως προέβλεπε ο Ν.3937/2011.
5.Το δάσος της Ελαίας να προστατευθεί πλήρως και να δεσμευτούν οι καταπατημένες περιοχές του.
6.Κατά παρέκλιση να εξαιρεθεί της Π Π Φ το γήπεδο της Τ .Κ Ελαίας, μοναδικός αθλητικός χώρος
της περιοχής και αδειοδοτημένος για αγώνες Β΄ Εθνικής.
7.Κατά παρέκλιση να δοθεί χώρος στην Π.Π.Φ για Δημοτικό Τουριστικό περίπτερο με οικολογικά
υλικά που είναι διακαής πόθος των κατοίκων της περιοχής.
8.Αρνούμαστε μόνον την ημερήσια παρουσία του ανθρώπου στην Π. Π.Φ 1 γιατί οι κάτοικοι δεν
είναι επισκέπτες στον τόπο τους, είναι συμμέτοχοι του περιβάλλοντος.
9.Διατηρεί ο Δήμος Τριφυλίας το δικαίωμα της διάνοιξης και συντήρησης των δρόμων που υπάρχουν
ή προβλέπονται από συμβόλαια του Δημοσίου στην Π.Π.Φ.2,γιατί δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι οι
άνθρωποι θα μείνουν χωρίς πρόσβαση σε ένα αποκλεισμένο και γκετοποιημένο περιβάλλον
10.Όσον αφορά την Π.Π.Φ.2 στην περιοχή Αμμοθίνες με αγροτικές εκτάσεις να μετατραπεί το τμήμα
που έχει αμμοθίνες ,να γίνει Π Π Φ 1 και το τμήμα που είναι το Αγροτικό να γίνει ΖΑΤ και να
διατηρεί την αρτιότητά του εφόσον υπάρχει ιδιοκτησία από αμμοθινικό τμήμα. Ενναλακτικά το
το αμιγώς Αγροτικό τμήμα να γίνει άλλη ζώνη και να διατηρεί την αρτιότητα στα 20 ή ακόμη και
στα 30 στρέμματα.
11.Ο Φορέας διαχείρισης της περιοχής να είναι φορέας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης του Α΄ και Β΄
Βαθμού και των δύο περιφερειών. Δεν μπορεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση να είναι ο παρίας του Φορέα.
12.Να αποζημιωθούν όλες οι ιδιοκτησίες που ακυρώνονται.
(Υπέρ της πρότασης του κ. Δήμαρχου τάχθηκαν Πρόεδροι Τ. Κοινοτήτων-Πρόεδροι Συλλόγων και φορέων της περιοχής-πρώην Δήμαρχοι).
Μειοψηφούντων των κ. Βουδούρη-Καλογερόπουλου που ψήφισαν ΚΑΤΑ της εισήγησης του κ. Δήμαρχου και υπέρ της δικής τους πρότασης και του κ. Κουκούμη που ψήφισε ΛΕΥΚΟ.
H Απόφαση αυτή έλαβε αύξοντα αριθμό 48/2016
Γι’ αυτό συντάχθηκε το παρόν πρακτικό και υπογράφεται ως έχει.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΑ ΜΕΛΗ
Ακολουθούν υπογραφές
Ακριβές απόσπασμα
Κυπαρισσία 11-03-2016
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΚΑΛΚΑΒΟΥΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Η ολοκλήρωση του οδικού δικτύου είχε σαν σκοπό την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής και τώρα έρχεται ένα Π.Δ που βάζει ταφόπλακα στην περιοχή. Μια ακόμη απόδειξη ότι δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός στην χώρα μας . Ξοδεύουμε χρήματα σε αναπτυξιακά έργα και μετά μηδενίζουμε την δόμηση συγχαρητήρια στο σχεδιασμό του ΥΠΕΚΑ.
Επί του καθορισμού χρήσεων και δραστηριοτήτων του σχεδίου του ΠΔ, δεν γίνεται απολύτως καμία αναφορά για τη λήψη προστατευτικών μέτρων από την χρόνια υποβάθμιση που υφίστανται οι παραλίες της χώρας από τα «πόστα» ομπρελοκαθισμάτων νόμιμα ή παράνομα, ιδιαίτερα δε στις προστατευόμενες περιοχές ΝΑΤΟΥΡΑ 2000.
Τα χωροθετημένα «πόστα» ομπρελοκαθισμάτων από τις αρμόδιες υπηρεσίες, στις ακτές ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας (περιοχές ΝΑΤΟΥΡΑ 2000), εντείνουν πολύ σοβαρά την υποβάθμιση του περιβάλλοντος, αφού επιφέρουν την εντατικοποίηση στον χαρακτήρα της χρήσης της ακτής που αφενός μεν δεν προστατεύει την φύση πουθενά σε όποιους τόπους και μορφή εφαρμόζεται, αφετέρου «νομιμοποιεί» την υποβάθμιση και καταργεί τον κοινόχρηστο χαρακτήρα και το δικαίωμα της ελεύθερης πρόσβασης και χρήσης της παραλίας από τους λουόμενους.
Από την πολυετή ερευνητική εμπειρία του Συλλόγου Κατελειού Κεφαλονιάς πάνω στις ζώνες ωοτοκίας της χελώνας στο νησί, αλλά και άλλων αντίστοιχων Συλλόγων, έχει διαπιστωθεί ότι οι μόνιμα σε παράταξη πάνω στην παραλία σειρές από καρφωμένες ομπρέλες, ξαπλώστρες, τραπεζάκια, διάδρομοι, σκουπιδοτενεκέδες, καμπίνες κ.λ.π είναι από τα πολυπληθή περιβαλλοντικά και κοινωνικά προβλήματα και συγκεκριμένα:
• Αφενός στερούν, τη δυνατότητα προσπέλασης της καρέττα καρέττα για να γεννήσει στις ζώνες ωοτοκίας, αφού αναπτύσσονται κυριολεκτικά ως τείχος και φράγμα μπροστά στο άγριο θαλάσσιο ζώο, κατά το μήκος και κατά το πλάτος της ακτής σε τριπλές και τετραπλές σειρές που πάντοτε «επεκτείνονται» και πληθαίνουν αριθμητικά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με ενδιάμεσους ξύλινους και πλαστικούς διαδρόμους και,
αφετέρου στερούν τη δυνατότητα χρήσης των καλύτερων τμημάτων της ακτής από τους κατοίκους της περιοχής κι επισκέπτες που δεν θέλουν να πληρώνουν για κάτι φυσικό που δικαιούνται να απολαμβάνουν και να χαίρονται χωρίς κόστος και μάλιστα σε εποχές οικονομικής κρίσης και μαρασμού. Οι δήθεν κραυγές ότι εμποδίζεται η τουριστική επιχειρηματικότητα στις προστατευόμενες περιοχές είναι καθαρή παραπλάνηση και παρακινείται αποκλειστικά από την επιθυμία για εφήμερο κέρδος, χωρίς πολλή δουλειά, με χαμηλά κοστολόγια, στις καλύτερες περιοχές, χωρίς θυσίες και χωρίς να γίνεται αντιληπτό από πολλούς ότι πλήττεται έτσι συνολικά η οικονομική βιωσιμότητα ενός τόπου όταν υποβαθμίζεται το φυσικό και κοινωνικό του περιβάλλον.
• Επιφέρουν, την εξάντληση της φέρουσας ικανότητας του παράκτιου οικοσυστήματος, καταστρέφουν την βιολογική ζωή του, περιορίζουν τη φυσική δυνατότητα αποκατάστασής του, αφού, α) διοχετεύεται λιγότερος αέρας, όταν εξασκείται συμπίεση εντονότερη ανά τετραγωνικό μέτρο (μ2) επιφάνειας άμμου και αλλάζει η πυκνότητά της, από τα συνεχή και πολυπληθή πατήματα και από το «σύρσιμο» των εξοπλισμών που πρακτικά δεν αποφεύγονται,
β) ευνοούν τις αναερόβιες συνθήκες (υπερβολική υγρασία) από υγρά οργανικά απόβλητα (π.χ αναψυκτικών, ξεπλυμάτων ποδιών, ούρων κ.α) αλλά και την αθροιστική συγκέντρωση οργανικών και ανόργανων στερεών αποβλήτων (π.χ υπολείμματα τροφών, φρούτων, πλαστικών κ.α) με αποτέλεσμα την αλλαγή των φυσικοχημικών ιδιοτήτων της άμμου που οδηγεί στη σήψη των αυγών στις φωλιές, αν κατά τύχη καταφέρουν να ξεπεράσουν τα εμπόδια και γεννήσουν, αλλά και από άλλα σκουπίδια όπως αποτσίγαρα («γόπες») ~200τεμαχ ανά τετραγωνικό μέτρο επιφάνειας άμμου σε κάθε «πόστο» παράταξης εξοπλισμού, από μικρά τεμάχια πλαστικών, από καλαμάκια, κουταλάκια κ.λ.π που οι τσουγκράνες καθαριότητας αδυνατούν να μαζέψουν,
γ) τη μεταβολή του μικροκλίματος και των αβιοτικών παραγόντων της ακτής, π.χ μείωση της θερμοκρασίας της άμμου από τη συνεχή σκίαση των ομπρελών που πρακτικά δεν κλείνουν ποτέ και την πλήρη αντίθεση για την ασύγκριτα μικρότερη επίπτωση από τους λουόμενους (ντόπιους και τουρίστες) που «μοιράζονται» με τις ομπρέλες τους κατά μήκος της ακτής, αντιδρούν ευγενέστατα στην όποια ενημέρωση προστασίας της χελώνας από τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, τοποθετούνται εκτός ζώνης ωοτοκίας πάνω στο υψηλότερο υγρό σημείο της παλίρροιας (4-5μ από την θάλασσα) για την λογική αποφυγή εγκαυμάτων στα γυμνά πέλματά τους, παίρνουν μαζί τους τον όποιο θαλάσσιο εξοπλισμό χρησιμοποιήσουν όταν φύγουν από την παραλία και με υψηλότερη περιβαλλοντική συνείδηση για την περισυλλογή των απορριμμάτων τους αφού ξέρουν ότι δεν υπάρχει «κάποιος πίσω τους» για να τα μαζέψει.
Όλα τα παραπάνω διαπιστωμένα χρόνια περιβαλλοντικά και κοινωνικά προβλήματα θα πρέπει να αποφευχθούν με το υπό σύνταξη σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, το οποίο θα πρέπει να προβλέπει ρητά την προστασία του περιβάλλοντος από την παραπάνω περιγραφόμενη χρήση. Για τους παραπάνω λόγους:
1) Επικαλούμαστε απόσπασμα από την σελίδα 9 του Πρακτικού 68/1999 Συνεδρίαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την επεξεργασία σχεδίου διατάγματος….χαρακτηρισμός χερσαίων και θαλασσίων περιοχών Κόλπου Λαγανά Ζακύνθου των Νήσων Στροφάδων ως Εθνικό θαλάσσιο πάρκο ότι…. «η ανεξέλεγκτος πρόσβασις μεγάλου αριθμού επισκεπτών η τοποθέτηση ομπρελών και καθισμάτων και η συναφής προς ταύτα ανάπτυξη αυθαίρετων επιχειρήσεων, αι οποίαι είναι αδύνατον να ελεγχτούν έχουν ως αποτέλεσμα την αλλοίωση του μικροπεριβάλλοντος των φωλεών (ποδοπάτημα από τους πεζούς καταστροφή από την τοποθέτηση των ομπρελών, ισοπέδωση αμμοθινών κ.λ.π) …»
2) Ζητούμε να απαγορευτούν εντελώς στο Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος οι δυνατότητες άμεσης ή έμμεσης ενοικίασης «πόστων» ομπρελοκαθισμάτων νόμιμα ή παράνομα από οποιονδήποτε σε όλες τις προστατευόμενες περιοχές ΝΑΤΟΥΡΑ 2000 της χώρας και να ενισχυθεί ουσιαστικά ο έλεγχος και η προστασία τους.
Ξενοπούλου Κατερίνα,
της περιβαλλοντολογικής οργάνωσης «ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΤΕΛΕΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΑΣ ΚΑΙ ΧΕΡΣΑΙΑΣ ΖΩΗΣ»
ΚΑΤΕΛΕΙΟΥ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ
Αυτό το Π.Δ. υποβαθμίζει τον ανθρώπινο παράγοντα , αυστηροποιεί κατά πολύ το πλαίσιο περιβαλλοντικής προστασίας του Κόλπου, χαρακτηρίζοντας την ευρύτερη περιοχή ως «Περιοχή Προστασίας της Φύσης» (ΠΠΦ), απαγορεύεται οποιασδήποτε μορφής δόμηση και προβλέπεται η απομάκρυνση και κατεδάφιση όλων των παράνομων εγκαταστάσεων.. αυστηρότερο καθεστώς από εκείνο του εθνικού πάρκου, το οποίο είχε προτείνει σε πρόσφατη γνωμοδότησή του το ΣτΕ..
Αλλά αλλού νομίζω είναι το θέμα.. διαβάζοντας ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε για την περιοχή γεννιούνται ερωτηματικά για τα δύο μέτρα και δύο σταθμά δεξιά και αριστερά της Νέδα , με το να γίνεται υλοτομία σε προσπάθεια αποχαρακτηρισμού εκτάσεως. Επίσης Τον Αύγουστο του 2015 δημοσιεύτηκε η αξιολόγηση της θαλάσσιας χελώνας από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατηρηση της Φύσης (IUCN) με βάση τα πλέον επικαιροποιημένα επιστημονικά στοιχεία από παγκόσμιους ειδικούς, το είδος χωρίστηκε σε 10 υποπληθυσμούς.. ο ένας υποπληθυσμός αφορά στη Μεσόγειο Θάλασσα. Η χελώνα caretta – caretta λοιπόν στην περιοχή δεν αποτελεί είδος υπό εξαφάνιση, καθώς στον Ερυθρό Κατάλογο κατέχει θέσει «μειωμένου ενδιαφέροντος». Και μπορούμε να αναλύουμε διάφορες αντιφάσεις σε ατελείωτες γραμμές.. γιατί λοιπόν τέτοιο μένος και τέτοια επιμονή για την ταφόπλακα των τοπικών κοινωνιών ??
Ποιον/Ποιους εξυπηρετεί το Π.Δ??
ΔΕΝ συμβαδίζει με την γνωμοδότηση του ΣτΕ !!!!
ΔΕΝ συμβαδίζει με την τουριστικἠ ανἀπτυξη που τόσο ἐχει ανἀγκη η χὠρα μας!!!
Πρἐπει να αποσυρθεἰ ἀμεσα!!
Με το συγκεκριμένο Π.Δ. απαγορεύεται η ανάπτυξη στο παραλιακό μέτωπο όλης της Δυτικής Πελοπονήσου.Η τοπική κοινωνία είναι κατά του Π.Δ.
Είναι προφανές ότι για να υπάρχει ανάπτυξη στο τόπο θα πρέπει να υπάρξει ξεκάθαρο πλαίσιο προστασίας και διαχείρισης της περιοχής και όχι απαγόρευση κάθε αναπτυξιακής δραστηριότητας.
Το ΠΔ αντιμετωπίζει με δυο μέτρα και δυο σταθμά τις εκτάσεις που είναι χαρακτηρισμένες ως ΖΑΤ [Ζώνη Αγροτικού Τοπιού] όσον αφορά τις επιτρεπόμενες χρήσεις σε δύο διαφορετικούς Νομούς (Ηλείας & Μεσσηνίας).
Δεν μπορεί να υφαρπάζονται σπίτια και ιδιοκτησίες γης. Ας υπάρξει πρόβλεψη τουλάχιστον για απαλλοτριώσεις και αποζημιώσεις.
Σε ότι αφορά την προστασία της θαλάσσιας χελώνας, είναι προφανές ότι δεν έχει ληφθεί υπόψη το γεγονός πως η θαλάσσια χελώνα της Μεσογείου δεν απειλείται πλέον με εξαφάνιση. Το συγκεκριμένο Π.Δ. είναι πιό αυστηρό απο το προηγούμενο.
Ποιός είναι ο λόγος κατασκευής και ολοκλήρωσης του οδικού δικτύου, εαν στις περιοχές που διέρχεται απαγορεύεται η ανάπτυξη.
Μήπως θα έπρεπε να έχουν ενημερωθεί οι τοπικές κοινωνίες και οι τοπικοί φορείς πιο διεξοδικά?
Το ΥΠΕΚΑ σκοπεύει να ενημερώσει με ημερίδες τις τοπικές κοινωνίες για το Σχέδιο Π.Δ που έχει βγάλει σε διαβούλευση ή απλά μας φέρνει προ ενός τετελεσμένου γεγονότος, και αποφάσεων που πάρθηκαν χωρίς τη διερεύνηση όλων των παραμέτρων. Όλη η τοπική κοινωνία είναι κατά του Π.Δ και θεωρούν ότι πρέπει να δοθούν εξηγήσεις για τις απαγορεύσεις.
Παροτι η θαλάσσια χελώνα της Μεσογείου δεν απειλείται πλέον με εξαφάνιση, αυτο δεν φαινεται να εχει αναλογιστει κ συμπεριληφθει στην σωστη αξιολογηση της υποθεσης. Αναρωτιεται κανεις πως γινεται το ΥΠΕΚΑ αντι να δωσει βαση σε αυτην την αλλαγη, του ναντιον έδωσε σε διαβούλευση αυστηρότερο Π.Δ από πριν-κατι που δεν δικαιολογειτο κ δεν φερει βαση. Πως αιτιολογειται αυτο?!
Άρθρο 3 Β1
Η Περιφερειακή Ζώνη Προστασίας να συμπεριλάβει και την χερσαία περιοχή μεταξύ Κατακώλου και εκβολών Αλφειού ποταμού.
Άρθρο 3 Β2 – Ζώνη Αγροτικού τοπίου [παράγραφοι αναφερόμενοι σε ανθρωπογενείς υποδομές και οικιστικές δραστηριότητες]
Να ληφθεί υπόψη η πιθανότητα εκδήλωσης φαινομένου τσουνάμι. Η διείσδυση ενός τσουναμογενούς κύματος στη χερσαία ζώνη θα έχει αρνητικές επιπτώσεις και συνέπειες τόσο στις υποδομές αλλά και για τις ανθρώπινες ζωές. Η καθιέρωση μιας ζώνης με μόνο τις απαραίτητες υποδομές (όχι κατοικίες) κρίνεται σήμερα απαραίτητη για να μην είναι αργά αύριο. Το εύρος αυτής της ζώνης, λόγω του σχεδόν επίπεδου αναγλύφου της περιοχής πρέπει να εκτείνεται σε δεκάδες ως εκατοντάδες μέτρων.
Αυτό το ΠΔ είναι απαράδεκτο. Απαγορεύει κάθε είδους ανάπτυξη σε όλη τη περιοχή. Ακόμα και στη περιοχή ΖΑΤ ας μου πει κάποιος αν υπάρχει σήμερα έστω 1 οικόπεδο 20 στρεμμάτων που να έχει πρόσωπο σε δρόμο και να είναι οικοδομήσιμο. 20 στρέμματα για κατοικία 200 τ.μ. είναι εντελώς ανεδαφικό….
Συμπέρασμα: όποιος έχει ιδιοκτησία μέσα στη περιοχή του ΠΔ είναι σαν να έχει οικόπεδο στην έρημο Σαχάρα…. Αυτό είναι βιώσιμος περιβαλλοντικός σχεδιασμός? Σε καμία περίπτωση… Η περιοχή θα γεμίσει αυθαίρετα.
18 μέρες διαβούλευση χωρίς καμία ενημέρωση της τοπικής κοινωνίας είναι πολύ «ύποπτο»
Ο μηδενισμός της δόμησης σε μια τέτοια περιοχή με δυνατότητες τουριστικής ανάπτυξης, και ενώ παράλληλα έχουν ξοδευτεί χρήματα σε αναπτυξιακά έργα για την ολοκλήρωση του οδικού δικτύου της περιοχής, καταδεικνύει ότι δεν υπάρχει κανένα σχέδιο από την πολιτεία προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης και της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας στον τομέα που αποτελεί βαριά βιομηχανία για τη χώρα. ΕΝΑ ΝΕΟ ΠΔ ΜΕ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ.
Η αρτιότητα των 20 στρεμμάτων στις ΖΑΤ είναι υπερβολική για τις κατοικίες , ιδιαίτερα σε περιοχή αγροτική που ο αγρότης χρειάζεται κατάλυμα κοντά στην καλλιέργειά του. Προτείνω: Η αρτιότητα να περιοριστεί στα 10 στρέμματα για είδη υφιστάμενα αγροτεμάχια (για νέες κατατμήσεις παραμένει το όριο των 20 στρεμμάτων) με ανάλογη μείωση των τετραγωνικών που μπορούν να χτιστούν ( π.χ.αγροτεμάχιο 15 στρεμμάτων 120 τετραγωνικά , αγροτεμάχιο 10 στρεμμάτων 80 τετραγωνικά) Για υφιστάμενα αγροτεμάχια μικρότερα των 10 στρεμμάτων να επιτρέπεται η κατασκευή αγροικίας έως 50 τετραγωνικά αποκλειστικά για εξυπηρέτηση της καλλιέργειας .(αποθήκη, μικρός χώρος ανάπαυσης, μπάνιο )
Από λάθος πριν το έστειλα για το άρθρο 2)
H ένστασή μου έχει να κάνει με δύο ζητήματα που σχετίζονται με τη δόμηση στη ΖΑΤ (03.Β.2)
Α) Είναι άδικο και εξωπραγματικό να επιτρέπονται μόνο 4-5άστερα τουριστικά καταλύματα (ξενοδοχεία) και γιατί όχι χαμηλότερης κατηγορίας, 2 και 3 αστέρων, που είναι και προσιτά σε χαμηλά βαλάντια των πολιτών. Στο ίδιο ζήτημα γιατί δεν επιτρέπονται και καταλύματα οικογενειακού τύπου ( ενοικιαζόμενα δωμάτια) σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις; Η επιλογή σας (4-5άστερα) είναι σε αντίφαση με τον αγροτουρισμό που καλώς προωθείτε καθότι ο επισκέπτης που θα μείνει; Σε 5άστερα ξενοδοχεία; Και το άλλο είναι ότι με αυτή τη διάταξη δεν προωθείται καθόλου η τοπική ανάπτυξη μια και η πλειοψηφία των κατοίκων είναι μικρομεσαίοι αγρότες που ελπίζουν να προσθέσουν κάτι στα μικρά τους έσοδα. Εκτός εάν ενδιαφέρεστε μόνο για επενδύσεις ισχυρών και μεγάλων συμφερόντων, πράγμα που ομολογούμε ότι είναι απίστευτο…..
Β) Επειδή στην περιοχή οι κατανομές της γης είναι μικρές, κάτω των 10 στρεμμάτων, εκτός ολίγων εξαιρέσεων που δεν ξεπερνούν τα δάκτυλα τους ενός χεριού, το όριο αρτιότητας για τη δόμηση κατοικιών, αλλά και καταλυμάτων στη ΖΑΤ που προτείνετε στα 20 στρέμματα είναι πάρα πολύ υψηλό, εξωπραγματικό και εντελώς αστήριχτο από κάθε επιστημονική και κοινωνική άποψη. Ως εκ τούτου δεν πρέπει το όριο να υπερβαίνει τα 8 στρέμματα, όπως είναι και σήμερα (10 για καταταλύματα) και μάλιστα να μην έχει οριζόντια ισχύ αλλά να είναι ανάλογη με τις οικιστικές ανάγκες δόμησης κάθε περιοχής. Είναι ευνόητο ότι άλλες είναι οι ανάγκες στην περιοχή Ζαχάρως και Κυπαρισσίας και άλλες στο Επιτάλιο και στα ενδιάμεσα χωριά.
Ευχαριστώ
Οι επισκέπτες της περιοχής που θα επιθυμούν να απολαύσουν τη διαμονή τους εντός της Ζώνης Αγροτικού Τοπίου θα αναγκάζονται, βάσει του 03.Β.2, να επιλέξουν είτε να μείνουν σε 4-5άστερα κύρια τουριστικά καταλύματα είτε αλλιώς να μείνουν σε κάμπινγκ .
Για ποιό λόγο δεν επιτρέπονται και τα τουριστικά καταλύματα άλλων κατηγοριών και κλειδιών (με τη εξαίρεση των ήδη υφισταμένων επιχειρήσεων, βάσει του αρ. 7.2)?
Επίσης, το όριο των 20 στρεμμάτων καθιστά απαγορευτική τη δόμηση εντός ΖΑΤ, για νέες κατοικίες ή για καταλύματα, καθώς ελάχιστες ιδιοκτησίες φθάνουν αυτή την έκταση. Η περιοχή είναι ήδη αρκετά πυκνά δομημένη καθώς βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα και η ρύθμιση αυτή δεν προσφέρει κάτι ως επιπλέον προστασία του αγροτικού τοπίου, παρά ως απαγόρευση, ουσιαστικά, της νέας δόμησης.
Θα αρκούσε, πιστεύω, να τηρηθούν με συνέπεια τα ισχύοντα όρια κάλυψης.
Φοβάμαι ότι η ρύθμιση αυτή όσον αφορά τη ΖΑΤ, θα λειτουργήσει αποτρεπτικά και δεν θα επιτρέψει την μακροπρόθεσμη δημιουργία τουριστικών υποδομών για όσους θέλεουν να επισκεφθούν και να γνωρίσουν τις υπό Α. περοχές προστασίας της φύσης.
Επίσης, δεν τεκμηριώνεται ποιόν συγκεκριμένο οικολογικό σκοπό εξυπηρετεί η υπεραυστηρή, για τις κατοικίες και τα μικρά μη κύρια τουριστικά καταλύματα, αυτή ρύθμιση. Ειδικά σε μια αγροτική κυρίως περιοχή όπου τελευταία αρχίζουν να αναπτύσσονται μικρές, οικογενειακού τύπου μονάδες καταλυμάτων, και φαίνεται ότι έχουν πολύ καλή προοπτική, φέρνοντας ήπιο και εναλλακτικό τουρισμό στον τόπο.
Ευχαριστώ
Να επιτρέπεται μόνο η ερασιτεχνική αλίεια και όχι η επαγγελματική.