1. Τα άρθρα 13 έως 24 του ν. 3889/2010, όπως ισχύουν, αντικαθίστανται ως εξής:
«Άρθρο 13
Κατάρτιση και θεώρηση δασικών χαρτών
1. Οι δασικές εν γένει εκτάσεις των παραγράφων 1, 2, 3, 4 και 5 του άρθρου 3 του ν. 998/1979 (Α΄ 289), που διέπονται από τις προστατευτικές διατάξεις αυτού, απεικονίζονται σε κατάλληλης κλίμακας αεροφωτογραφικό ή χαρτογραφικό υλικό, το οποίο, αφού συμπληρωθεί με τα φωτοερμηνευτικά στοιχεία των πρόσφατων και ιστορικών αεροφωτογραφιών τις διοικητικές πράξεις και τα διαθέσιμα στοιχεία της δασικής υπηρεσίας, αποτελεί τον δασικό χάρτη.
Στον παραπάνω χάρτη οι εκτάσεις της παραγράφου 5 εδάφια α΄ και β΄ του ιδίου ως άνω άρθρου, αποτελούν ιδιαίτερης κατηγορίας εκτάσεις, στις οποίες εφαρμόζονται τα προβλεπόμενα στον παρόντα νόμο, καθώς και όσα ορίζουν οι διατάξεις του άρθρου 28 του ν. 2664/1998 (Α΄ 275) όπως αυτές ισχύουν.
2. Ως βάση για τον προσδιορισμό των δασικών εν γένει εκτάσεων της προηγούμενης παραγράφου λαμβάνεται η παλαιότερη και η πλησιέστερη προς τον χρόνο κατάρτισης του δασικού χάρτη, αεροφωτογραφία. Αν η παλαιότερη αεροφωτογράφιση δεν καλύπτει την εξεταζόμενη περιοχή ή η χρησιμοποίησή της, λόγω κλίμακας ή ποιότητας, καθίσταται απρόσφορη, χρησιμοποιείται και η αεροφωτογράφιση έτους λήψης 1960.
3. Αρμόδια για την κατάρτιση και όλες τις εργασίες μέχρι και την κύρωση του δασικού χάρτη είναι η Διεύθυνση Δασών της Αποκεντρωμένης Διοίκησης του οικείου νομού. Όπου εφεξής στο νόμο αυτόν αναφέρεται η Διεύθυνση Δασών, νοείται η Διεύθυνση Δασών της Αποκεντρωμένης Διοίκησης του οικείου νομού.
Οι ανωτέρω εργασίες εκτελούνται είτε με προσωπικό της Διεύθυνσης Δασών, συνεπικουρούμενο, εφόσον χρειαστεί, και από το προσωπικό της παραγράφου 8 του παρόντος, είτε με αναθέσεις, με απόφαση του Συντονιστή της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης, σε ιδιωτικά γραφεία εκπόνησης δασικών μελετών της κατηγορίας 24 του άρθρου μόνου του π.δ. 541/1978 (Α΄ 116), σύμφωνα με τις τεχνικές προδιαγραφές της περίπτωσης α’ του άρθρου 21 του παρόντος.
Η Διεύθυνση Δασών οφείλει να υποβάλει εντός δύο (2) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, σχετική πρόταση συνοδευόμενη από χρονοδιάγραμμα στη Γενική Διεύθυνση Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος.
Η Γενική Διεύθυνση Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος σε διάστημα ενός (1) μηνός από την υποβολή της ως άνω πρότασης, εισηγείται στον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, την έκδοση απόφασης για την έγκριση της πρότασης εφόσον διαπιστώσει ότι: α) εξασφαλίζεται η έγκαιρη προβολή των δικαιωμάτων του δημοσίου επί εκτάσεων για τις οποίες ισχύει το τεκμήριο κυριότητας βάσει του ως άνω χρονοδιαγράμματος και β) είναι διασφαλισμένοι οι αναγκαίοι οικονομικοί πόροι.
4. Στις περιοχές για τις οποίες έχει ήδη καταρτισθεί δασικός χάρτης, η συμπλήρωση, διόρθωση και ανάρτησή του καθώς και όλες οι εργασίες μέχρι και την κύρωση, εκτελούνται από την Διεύθυνση Δασών της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης, κατά τη διαδικασία της προηγούμενης παραγράφου.
5. Σε κάθε άλλη περίπτωση οι εργασίες των ανωτέρω παραγράφων εκτελούνται από την εταιρεία «Ε.Κ.ΧΑ. Α.Ε.» με αναθέσεις σε ιδιωτικά γραφεία εκπόνησης δασικών μελετών της κατηγορίας 24 του άρθρου μόνου του π.δ. 541/1978, σύμφωνα με τις τεχνικές προδιαγραφές της περίπτωσης α’ του άρθρου 21.
Στην περίπτωση εκτέλεσης των ανωτέρω εργασιών από την Ε.Κ.ΧΑ. Α.Ε. , ο σχεδιασμός, ο προγραμματισμός και το χρονοδιάγραμμα εκτέλεσης των σχετικών συμβάσεων κατάρτισης, έως και την κύρωση εκπονείται σε συνεργασία με τη Γενική Διεύθυνση Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος, του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και εγκρίνεται μετά από σχετική κοινή εισήγηση των ανωτέρω, από τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Το κριτήριο που λαμβάνεται κατά προτεραιότητα υπόψη κατά την έκδοση της ως άνω απόφασης είναι η έγκαιρη προβολή των δικαιωμάτων του Δημοσίου, ώστε να μην προκαλούνται καθυστερήσεις στο χρονοδιάγραμμα της διαδικασίας κτηματογράφησης κάθε περιοχής.
Περαιτέρω λαμβάνονται υπόψη κατά βαθμό προτεραιότητας και τα κάτωθι κριτήρια:
α. Οι διαθέσιμοι οικονομικοί πόροι.
β. Η διαθεσιμότητα επαρκούς στελεχιακού δυναμικού και υποδομής των αρμοδίων Διευθύνσεων Δασών, κατά περίπτωση, ώστε να ανταποκριθούν στο χρονοδιάγραμμα υλοποίησης του έργου.
γ. Η ανάγκη επίσπευσης των εργασιών κατάρτισης και κύρωσης του δασικού χάρτη, σε ορισμένες περιοχές, λόγω ιδιαιτεροτήτων, σε σχέση με τις διοικητικές, ιδιοκτησιακές και βλαστητικές συνθήκες της περιοχής.
δ. Η εκτίμηση των αναμενόμενων να υποβληθούν αντιρρήσεων κατά την ανάρτηση του δασικού χάρτη.
6. Εφόσον η κατάρτιση, η ανάρτηση και εν γένει οι εργασίες έως την κύρωση του δασικού χάρτη, εκτελούνται από την εταιρεία «Ε.Κ.ΧΑ. Α.Ε.» με αναθέσεις σε ιδιωτικά γραφεία εκπόνησης δασικών μελετών της κατηγορίας 24 του άρθρου μόνου του π.δ. 541/1978, για κάθε Περιφερειακή Ενότητα ορίζεται με απόφαση του Προϊσταμένου της αρμόδιας Διεύθυνσης Δασών ένας ή περισσότεροι υπεύθυνοι δασολόγοι, υπάλληλοι του Τμήματος Δασικών Χαρτογραφήσεων της Διεύθυνσης, οι οποίοι συμμετέχουν στην επίβλεψη της σύμβασης, με αρμοδιότητα :
α) την εποπτεία των εργασιών που εκτελεί επί τόπου ο ανάδοχος, τη χορήγηση των στοιχείων των διοικητικών πράξεων του αρχείου της οικείας Υπηρεσίας και την παρακολούθηση των εργασιών απεικόνισής τους στα υπόβαθρα της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου εισηγούμενο, όπου απαιτείται, την ανάκληση μη εφαρμοστέων διοικητικών πράξεων ή την διόρθωσή τους σε περίπτωση διαπίστωσης πλάνης του εκδότη τους.
β) Τον έλεγχο των παραδοτέων της σύμβασης κατάρτισης και κύρωσης του δασικού χάρτη, τη σύνταξη εκθέσεων ελέγχου, τον έλεγχο των υπομνημάτων και της εφαρμογής των αποφάσεων των ΕΠΕΑ.
Η ανωτέρω υπηρεσία συνεργάζεται εν γένει με τον επιβλέποντα της σύμβασης που έχει οριστεί από τη Διευθύνουσα Υπηρεσία της ΕΚΧΑ Α.Ε., σε περίπτωση εφαρμογής της παραγράφου 5 του παρόντος, με στόχο την τήρηση των προθεσμιών που προβλέπονται στον παρόντα νόμο, την εκπλήρωση των όρων και του χρονοδιαγράμματος της σύμβασης από τον ανάδοχο και την εκπόνηση της μελέτης, κατά τους κανόνες της τέχνης και της επιστήμης.
7. Εντός ενός (1) μηνός από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, η εταιρεία «Ε.Κ.ΧΑ. Α.Ε.» οφείλει να αποστείλει στη Γενική Διεύθυνση Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος χρονοδιάγραμμα, υπό μορφή πίνακα, στον οποίο θα περιλαμβάνονται: α) για τις περιοχές της χώρας για τις οποίες λειτουργεί κτηματολόγιο, οι ημερομηνίες οριστικοποίησης των αρχικών εγγραφών και β) για τις υπό κτηματογράφηση περιοχές στις οποίες εξελίσσεται ή πρόκειται να ξεκινήσει η διαδικασία κτηματογράφησης, οι προβλεπόμενες ημερομηνίες έναρξης και λήξης της περιόδου συλλογής δηλώσεων, της ανάρτησης των προσωρινών κτηματολογικών πινάκων και διαγραμμάτων, καθώς και οι προβλεπόμενες ημερομηνίες περαίωσης της διαδικασίας κτηματογράφησης.
8. Για την υποστήριξη του έργου τής κατάρτισης, τού ελέγχου, τής θεώρησης και γενικά των εργασιών μέχρι την κύρωση του δασικού χάρτη, μπορεί να διατίθεται προσωπικό των κλάδων δασολόγων, δασοπόνων, τεχνολόγων πληροφορικής Π.Ε. Τ.Ε., μηχανικών Π.Ε. και Τ.Ε., γεωπόνων Π.Ε. και Τ.Ε. και Δ.Ε. τεχνικού οδηγών από τα δασαρχεία και τις λοιπές υπηρεσίες τής Αποκεντρωμένης Διοίκησης στο Τμήμα Δασικών Χαρτογραφήσεων της οικείας Διεύθυνσης Δασών. Η διάθεση του προσωπικού, από τις υπηρεσίες τους με αποκλειστική απασχόληση στο παραπάνω έργο, είναι προσωρινή για διάστημα έως ένα χρόνο και γίνεται κατά παρέκκλιση των σχετικών διατάξεων του Υπαλληλικού Κώδικα, με απόφαση που εκδίδεται από τον Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης, στην οποία μπορεί να προβλέπεται η διατήρηση της έδρας από την οποία προέρχονται.
Επίσης, για το ίδιο με την προηγούμενη παράγραφο έργο, μπορεί κατά παρέκκλιση των κείμενων διατάξεων, να προσλαμβάνεται εποχιακό ή με σύμβαση έργου προσωπικό, των ιδίων ειδικοτήτων με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας, το οποίο κατανέμεται με απόφαση του τελευταίου στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, λαμβάνοντας υπόψη τις ειδικές ανάγκες τής κάθε οργανικής μονάδας,
Για τις ανάγκες επίβλεψης και ελέγχου των μελετών που ανατίθενται από την Ε.Κ.ΧΑ. Α.Ε., μπορεί κατά παρέκκλιση των κείμενων διατάξεων, να ανατίθενται εργασίες με σύμβαση έργου ή με σύμβαση ορισμένου χρόνου σε προσωπικό ειδικότητας δασολόγου, δασοπόνου, Μηχανικού Π.Ε., Τ.Ε., Πληροφορικής Π.Ε. Τ.Ε. και γεωπόνου Π.Ε., Τ.Ε., ή να αποσπάται προσωπικό των ειδικοτήτων αυτών από το δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
9. Η Διεύθυνση Δασικών Έργων και Υποδομών της Γενικής Διεύθυνσης Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, που συστήθηκε με τις διατάξεις τού άρθρου 23 του π.δ. 100/2014 (Α΄ 167), είναι αρμόδια για την οργάνωση, το συντονισμό, την διοικητική υποστήριξη και τον έλεγχο των εργασιών που εκτελούν τα ειδικά Τμήματα Δασικών Χαρτογραφήσεων των Διευθύνσεων Δασών του άρθρου 28 παρ. 10 του ν. 2664/1998 των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, καθώς και για τη συνεργασία με την ΕΚΧΑ Α.Ε., κατά τα προβλεπόμενα στη διάταξη της παραγράφου 5 του παρόντος άρθρου. Στην ανωτέρω Διεύθυνση συστήνεται Τμήμα Δασικών Χαρτών στο οποίο ανήκουν οι παραπάνω αρμοδιότητες ως και η κατάρτιση, τήρηση και ενημέρωση κεντρικής βάσης δεδομένων δασικών χαρτών. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση των Υπουργών Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Οικονομικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας καθορίζεται η στελέχωση της υπηρεσίας που συνιστάται κατά την προηγούμενη παράγραφο και τροποποιείται και συμπληρώνεται το Π.Δ. 100/2014 (ΦΕΚ 167 Α/28-08-2014), σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας παραγράφου..
10. Ο δασικός χάρτης αμέσως μετά την κατάρτισή του θεωρείται από την οικεία Διεύθυνση Δασών τής Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Για τη θεώρηση εκδίδεται απόφαση της ανωτέρω Υπηρεσίας, η οποία αναρτάται στο Πρόγραμμα Διαύγεια
Στην περίπτωση που ο δασικός χάρτης καταρτίζεται από ιδιωτικό γραφείο εκπόνησης δασικών μελετών, τα παραδοτέα υποβάλλονται σταδιακά, με δύο ενδιάμεσες και μία τελική παράδοση, η δε θεώρηση αυτού γίνεται εντός δύο (2) μηνών από την τελική υποβολή του στην ανωτέρω αρμόδια υπηρεσία. Η προθεσμία αυτή δύναται να παρατείνεται κατά ένα (1) μήνα με απόφαση του Συντονιστή της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης, κατόπιν υποβολής επαρκώς αιτιολογημένου αιτήματος από την αρμόδια Διεύθυνση Δασών. Εφόσον διαπιστωθούν σφάλματα ή παραλείψεις, ο χάρτης διορθώνεται και συμπληρώνεται, σύμφωνα με τις υποδείξεις της Διεύθυνσης Δασών με σχετική έκθεση ελέγχου που συντάσσει η τελευταία εντός της ανωτέρω προθεσμίας. Στη συνέχεια ο χάρτης επανυποβάλλεται από τον ανάδοχο εντός ενός (1) μηνός από την κοινοποίηση σε αυτόν της εκθέσεως ελέγχου. Ο διορθωμένος και συμπληρωμένος δασικός χάρτης θεωρείται από την αρμόδια Διεύθυνση Δασών εντός ενός (1) μηνός από την επανυποβολή του.
Σε περίπτωση που η αρμόδια Διεύθυνση Δασών δεν δύναται να ανταποκριθεί στις παραπάνω προθεσμίες, αυτή οφείλει εντός δεκαπέντε (15) ημερών από την υποβολή της δεύτερης ενδιάμεσης υποβολής του δασικού χάρτη να ενημερώσει τον προϊστάμενό της Συντονιστή της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης με έγγραφη τεκμηρίωση των ελλείψεων ή προβλημάτων που καθιστούν αδύνατη την θεώρηση εντός των νόμιμων προθεσμιών. Ο Συντονιστής Αποκεντρωμένης Διοίκησης, οφείλει στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του να εξασφαλίσει κάθε αναγκαία υποστήριξη της αρμόδιας Διεύθυνσης Δασών για τη θεώρηση του δασικού χάρτη.
Οι ανωτέρω προθεσμίες στο σύνολό τους μπορεί να παραταθούν κατά (1) μήνα με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κατόπιν επαρκούς αιτιολογίας τής οικείας Διεύθυνσης Δασών, ανάλογα με την έκταση του φυσικού αντικειμένου και τις ιδιαιτερότητες της περιοχής.
11. Η κατά τις ως άνω διατάξεις πράξη της θεώρησης, συνοδευόμενη από τον θεωρημένο δασικό χάρτη, δημοσιοποιείται σε ειδικό δικτυακό τόπο, στην ιστοσελίδα της εταιρείας «Ε.Κ.ΧΑ. Α.Ε.» και όπου αλλού οριστεί με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Άρθρο 14
Ανάρτηση δασικών χαρτών
1. Στις περιοχές, για τις οποίες η ανάρτηση του δασικού χάρτη διενεργείται με την ευθύνη της εταιρείας «Ε.Κ.ΧΑ. Α.Ε.» σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην παρ. 5 του άρθρου 13 του παρόντος νόμου, η απόφαση ανάρτησης εκδίδεται από την «Ε.Κ.ΧΑ. Α.Ε.» ανυπερθέτως εντός δεκαπέντε (15) ημερών από την κατά την παρ. 10 του άρθρου 13 του παρόντος νόμου θεώρησή του. Με την ίδια απόφαση συγκροτείται το αρμόδιο Γραφείο Ανάρτησης Δασικού Χάρτη και Υποβολής Αντιρρήσεων και ορίζεται η έδρα του.
Στις περιοχές για τις οποίες η ανάρτηση του δασικού χάρτη διενεργείται με ευθύνη της αρμόδιας Διεύθυνσης Δασών, η απόφαση ανάρτησης εκδίδεται από τον Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης άμεσα και όχι πέραν των δεκαπέντε (15) ημερών από την κατά την παρ. 10 του άρθρου 13 του παρόντος νόμου θεώρησή του. Με την ίδια απόφαση καθορίζεται ως τόπος διενέργειας της ανάρτησης το αρμόδιο Γραφείο Ανάρτησης Δασικού Χάρτη και Υποβολής Αντιρρήσεων, το οποίο δύναται να λειτουργεί στην έδρα της οικείας Διεύθυνσης Δασών ή του οικείου Δασαρχείου.
Και στις δύο ως άνω περιπτώσεις η ανάρτηση του δασικού χάρτη πραγματοποιείται στον ειδικό δικτυακό τόπο της παρ.11 του άρθρου 13 του παρόντος νόμου.
Πρόσβαση στον αναρτημένο δασικό χάρτη θα παρέχεται και μέσω των ιστοσελίδων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης
2. Ανακοίνωση, για την ανάρτηση του δασικού χάρτη και πρόσκληση των ενδιαφερομένων για την υποβολή αντιρρήσεων κατά του περιεχομένου του, κατά τα οριζόμενα στα άρθρα 15 και 16, δημοσιεύεται στον ειδικό δικτυακό τόπο της παρ. 11 του άρθρου 13. Με την ως άνω πρόσκληση ανακοινώνεται ο τρόπος, ο τόπος και ο χρόνος υποβολής των αντιρρήσεων.
Από την ημερομηνία της κατά τα ανωτέρω δημοσιοποίησης τεκμαίρεται η πλήρης γνώση κάθε ενδιαφερόμενου τρίτου προκειμένου να ασκήσει τις προβλεπόμενες αντιρρήσεις .
Η ανωτέρω ανακοίνωση δύναται για λόγους ενημέρωσης να αναρτάται επίσης σε εμφανή θέση στην οικεία Διεύθυνση Δασών, στο οικείο Δασαρχείο και στα δημοτικά ή τοπικά ή διαμερισματικά καταστήματα των οικείων πρωτοβάθμιων Ο.Τ.Α., με μέριμνα των αντίστοιχων ως άνω υπηρεσιών και δημοσιοποιείται με κάθε άλλο πρόσφορο τρόπο.
3. Ψηφιακό αντίγραφο του αναρτημένου δασικού χάρτη αποστέλλεται, επίσης, στον Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε. και στην οικεία Κτηματική Υπηρεσία Δημοσίου.
4. Στα αναρτημένα στοιχεία περιλαμβάνεται και ο ιστορικός ορθοφωτοχάρτης που απεικονίζει τα πολύγωνα των δασικών εν γένει εκτάσεων που προσδιορίστηκαν από τα φωτοερμηνευτικά στοιχεία των παλαιότερων αεροφωτογραφιών.
Άρθρο 15
Δικαίωμα άσκησης αντίρρησης
1. Κατά του περιεχομένου τού δασικού χάρτη που αναρτήθηκε επιτρέπεται η υποβολή αντιρρήσεων μέσα σε αποκλειστική προθεσμία εξήντα (60) ημερών από την ημερομηνία που ορίζεται στην πρόκληση υποβολής αντιρρήσεων της παραγράφου 2 του άρθρου 14 του παρόντος νόμου. Η προθεσμία αυτή παρεκτείνεται για είκοσι (20) ημέρες για τα πρόσωπα της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου, που κατοικούν μόνιμα ή διαμένουν στην αλλοδαπή. Για την υποβολή των αντιρρήσεων καταβάλλεται υποχρεωτικά ειδικό τέλος, το ύψος τού οποίου καθορίζεται σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 2 τού άρθρου 22 τού παρόντος.
2. Αντιρρήσεις, όσον αφορά τις περιληφθείσες στον αναρτηθέντα δασικό χάρτη δασικές, χορτολιβαδικές και βραχώδεις ή πετρώδεις εκτάσεις, μπορούν να υποβάλουν φυσικά και νομικά πρόσωπα δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου, καθώς και το Ελληνικό Δημόσιο και οι οικείοι Ο.Τ.Α. πρώτου και δεύτερου βαθμού, εφόσον επικαλούνται για τη θεμελίωση του εννόμου συμφέροντος τους εμπράγματα ή ενοχικά δικαιώματα στις ανωτέρω εκτάσεις.
Αντιρρήσεις ειδικά κατά τής παράλειψης να περιληφθεί στον δασικό χάρτη ορισμένη δασικού χαρακτήρα ή χορτολιβαδική ή βραχώδης ή πετρώδης έκταση μπορεί να υποβάλει κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο και, ιδίως, το Ελληνικό Δημόσιο, οι Ο.Τ.Α. πρώτου και δεύτερου βαθμού στα διοικητικά όρια των οποίων υπάγεται η έκταση, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις και άλλα νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, στους σκοπούς των οποίων περιλαμβάνεται η προστασία τού φυσικού περιβάλλοντος.
3. Στις αντιρρήσεις αναγράφονται, επί ποινή απαραδέκτου:
α. οι γεωγραφικές συντεταγμένες των κορυφών του πολυγώνου που περικλείει την έκταση που αφορά η αμφισβήτηση του χαρακτήρα ή της μορφής, σύμφωνα με τον αναρτηθέντα δασικό χάρτη, Στην περίπτωση που ο δασικός χάρτης αφορά περιοχή στην οποία έχει περαιωθεί η κτηματογράφηση και λειτουργεί κτηματολόγιο, υποβάλλεται, κτηματολογικό απόσπασμα ακινήτου, που εκδίδεται από την «Ε.Κ.ΧΑ. Α.Ε.» και επί του οποίου απεικονίζεται η έκταση της οποίας αμφισβητείται ο χαρακτήρας.
β. τα στοιχεία που πιστοποιούν την καταβολή τού αναλογούντος ειδικού τέλους.
4. Με τις αντιρρήσεις προβάλλονται λόγοι που αφορούν αποκλειστικά και μόνο την αμφισβήτηση του χαρακτήρα ή της μορφής των εμφανιζόμενων στον δασικό χάρτη εκτάσεων. Ο ενδιαφερόμενος δηλώνει με τις αντιρρήσεις του, αν επιθυμεί να εκπροσωπηθεί από τεχνικό σύμβουλο, κατά την εξέτασή τους.
Άρθρο 16
Διαδικασία υποβολής αντιρρήσεων
Οι αντιρρήσεις υποβάλλονται σε ηλεκτρονική φόρμα ή σε ειδικό έντυπο και κατατίθενται σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην πρόσκληση υποβολής αντιρρήσεων, αντίστοιχα:
α. Στο δικτυακό τόπο της παρ. 11 τού άρθρου 13 τού παρόντος. Με την ολοκλήρωση της ηλεκτρονικής κατάθεσης, χορηγείται αριθμός πρωτοκόλλου.
Τα αποδεικτικά στοιχεία που επικαλείται ο ενδιαφερόμενος, στα οποία περιλαμβάνονται και αυτά που αποδεικνύουν την καταβολή τού ειδικού τέλους και το έννομο συμφέρον του, μπορούν να υποβάλλονται ηλεκτρονικά ή να αποστέλλονται, σε έντυπη ή ψηφιακή μορφή, στο Γραφείο Ανάρτησης Δασικού Χάρτη, σύμφωνα με όσα ορίζονται ειδικώς στην πρόσκληση υποβολής των αντιρρήσεων. Στον φάκελο αποστολής αναγράφεται υποχρεωτικά το όνομα του ενδιαφερόμενου και ο αριθμός πρωτοκόλλου των αντιρρήσεων που υποβλήθηκαν, ή
β. Αυτοπροσώπως ή με εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπο στο κατά τόπο αρμόδιο γραφείο ανάρτησης δασικού χάρτη της παρ. 1 του άρθρου 14 του παρόντος νόμου, μαζί με τα αποδεικτικά στοιχεία που επικαλείται ο ενδιαφερόμενος, σε έντυπη ή ψηφιακή μορφή, στα οποία περιλαμβάνονται και αυτά που αποδεικνύουν το έννομο συμφέρον του και την καταβολή του ειδικού τέλους.
Άρθρο 17
Επεξεργασία αντιρρήσεων – Κύρωση δασικών χαρτών
1. Μετά τη λήξη τής προθεσμίας υποβολής αντιρρήσεων η ΕΚΧΑ Α.Ε. ή η αρμόδια Διεύθυνση Δασών, σε περίπτωση εφαρμογής της παραγράφου 3 του άρθρου 13 του παρόντος νόμου, επεξεργάζονται τα στοιχεία των αντιρρήσεων και αποτυπώνουν στον δασικό χάρτη με πράσινο περίγραμμα και πράσινη διαγράμμιση τις εκτάσεις για τις οποίες δεν υποβλήθηκαν αντιρρήσεις. Η ανωτέρω επεξεργασία δεν μπορεί να ξεπεράσει τις σαράντα πέντε ημέρες (45) ημέρες από τη λήξη τής προθεσμίας υποβολής αντιρρήσεων. Όταν η επεξεργασία γίνεται από την ΕΚΧΑ Α.Ε. ο δασικός χάρτης, εντός της ως άνω προθεσμίας, αποστέλλεται μαζί με τις αντιρρήσεις στην αρμόδια Διεύθυνση Δασών για τον έλεγχο της ορθής αποτύπωσης.
2. Ο δασικός χάρτης με αποτυπωμένες τις εκτάσεις, για τις οποίες δεν ασκήθηκαν αντιρρήσεις, θεωρείται από την οικεία Διεύθυνση Δασών εντός προθεσμίας σαράντα πέντε ημερών (45) από τη λήξη τής προθεσμίας υποβολής αντιρρήσεων. Σε περίπτωση εφαρμογής της παραγράφου 5 του άρθρου 13 του παρόντος η ανωτέρω θεώρηση γίνεται εντός είκοσι (20) ημερών από την διαβίβαση στη Διεύθυνση Δασών του δασικού χάρτη και των επεξεργασμένων από την ΕΚΧΑ Α.Ε. στοιχείων των αντιρρήσεων.
3. Εξαιρετικά στις περιπτώσεις που απαιτούνται διορθώσεις στις εκτάσεις που αποτυπώθηκαν σύμφωνα με την παράγραφο 1, αυτές υποδεικνύονται από την οικεία Διεύθυνση Δασών με σχετική έκθεση εντός της προθεσμίας της προηγουμένης παραγράφου και ο χάρτης θεωρείται, με τον ίδιο τρόπο, το αργότερο μέσα σε είκοσι (20) ημέρες από την επανυποβολή του σε αυτή. Η επανυποβολή γίνεται το αργότερο σε χρονικό διάστημα είκοσι (20) ημερών από τη γνωστοποίηση των διορθώσεων της Διεύθυνσης Δασών.
4. Ο δασικός χάρτης, μετά την ανωτέρω θεώρησή του, κυρώνεται ως προς τα τμήματά του με πράσινο περίγραμμα και πράσινη διαγράμμιση, με απόφαση του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης που εκδίδεται εντός δέκα (10) ημερών από την περιέλευσή του σε αυτόν.
5. Ο κυρωμένος δασικός χάρτης δημοσιεύεται αμέσως στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Από την ημερομηνία δημοσίευσής του καθίσταται οριστικός και έχει πλήρη και αναμφισβήτητη αποδεικτική ισχύ σε κάθε διοικητική ή δικαστική αρχή για όλα τα τμήματα που αποτυπώνονται σε αυτόν με πράσινο περίγραμμα και πράσινη διαγράμμιση, τα οποία αποτελούν δασικές εν γένει εκτάσεις των παραγράφων 1, 2, 3, 4 και 5 του άρθρου 3 του ν. 998/1979, όπως ισχύει. Επί των ανωτέρω εκτάσεων εφαρμόζονται οι διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, με την επιφύλαξη των προβλεπομένων στην παρ. 5 του ως άνω άρθρου 3, ως προς τις χορτολιβαδικές και τις πετρώδεις και βραχώδεις εκτάσεις των περιπτώσεων α και β της ως άνω παραγράφου.
6. Ο κυρωμένος δασικός χάρτης τηρείται στον ειδικό δικτυακό τόπο της παρ. 11 του άρθρου 13 από την οικεία Διεύθυνση Δασών τής Αποκεντρωμένης Διοίκησης και αντίγραφό του αποστέλλεται στην αρμόδια υπηρεσία της Γενικής Διεύθυνσης Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και στην ΕΚΧΑ Α.Ε.
7. Ο δασικός χάρτης των προηγούμενων παραγράφων έχει, ως προς τα τμήματα για τα οποία ασκήθηκαν αντιρρήσεις, προσωρινή ισχύ έως τη δημοσίευση της κατά το άρθρο 19 τού παρόντος απόφασης κύρωσης.
8. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, εάν η εταιρεία «ΕΚΧΑ Α.Ε.» κρίνει, σε συνεργασία με την οικεία Διεύθυνση Δασών, με αιτιολογημένη απόφασή της, λαμβάνοντας υπόψη τα κτηματολογικά διαγράμματα και τους κτηματολογικούς πίνακες, που έχουν προκύψει μετά την αναμόρφωσή τους κατά το άρθρο 11 του ν. 2308/1995 όπως ισχύει, ότι ο δασικός χάρτης που κυρώθηκε σύμφωνα με την ανωτέρω παράγραφο 4, εμπεριέχει σφάλματα ως προς την αποτύπωση της θέσης και των ορίων των τμημάτων του, μπορεί να ζητεί την εξέταση των περιπτώσεων αυτών από τις ΕΠ.Ε.Α. του άρθρου 18, οι οποίες και αποφαίνονται, λαμβάνοντας υπόψη και τα νέα δεδομένα. Στην περίπτωση που έχει εκδοθεί η διαπιστωτική πράξη λήξης τής θητείας των µελών τών ΕΠ.Ε.Α., με πράξη τού Συντονιστή Αποκεντρωµένης Διοίκησης δύναται να συγκροτηθούν εκ νέου προκειμένου να εξετάσουν τις περιπτώσεις αυτές.
Άρθρο 18
Επιτροπές Εξέτασης Αντιρρήσεων (ΕΠ.Ε.Α.)
1. Οι αντιρρήσεις εξετάζονται από πενταμελείς Επιτροπές Εξέτασης Αντιρρήσεων (ΕΠ.Ε.Α.) που συγκροτούνται για τον σκοπό αυτόν, με απόφαση του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης στην έδρα της οικείας Διεύθυνσης Δασών, εκτός εάν καθοριστεί διαφορετική έδρα με την απόφαση συγκρότησης. Στην ίδια Περιφερειακή Ενότητα μπορεί να συγκροτούνται και να λειτουργούν ταυτόχρονα περισσότερες από μία ΕΠ.Ε.Α.
Οι ΕΠ.Ε.Α. αποτελούνται από ένα δασολόγο ως πρόεδρο, ένα δασολόγο ή δασοπόνο, υπαλλήλους της Διεύθυνσης Συντονισμού ή της Διεύθυνσης Δασών νομού της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης, ένα (1) γεωπόνο Π.Ε. ή Τ.Ε. και ένα (1) τοπογράφο Π.Ε. ή Τ.Ε., υπάλληλους της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης ή της οικείας Περιφέρειας, και ένα (1) δικηγόρο παρ΄ εφέταις υποδεικνυόμενο από τον οικείο δικηγορικό σύλλογο, με τους αναπληρωτές τους, ως μέλη.
Με την απόφαση συγκρότησης ορίζεται και ο γραμματέας τής ΕΠ.Ε.Α. με τον αναπληρωτή του, οι οποίοι μπορεί να είναι υπάλληλοι της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης.
Η θητεία των μελών των ΕΠ.Ε.Α. λήγει με την ολοκλήρωση της εξέτασης των αντιρρήσεων επί του αναρτηθέντος δασικού χάρτη. Τη σχετική διαπιστωτική πράξη εκδίδει ο Συντονιστής Αποκεντρωμένης Διοίκησης.
Οι συνεδριάσεις των ΕΠ.Ε.Α. ανακοινώνονται στα οικεία δημοτικά καταστήματα και τις αρμόδιες Διευθύνσεις Δασών δεκαπέντε (15) τουλάχιστον ημέρες πριν, με μνεία των υποθέσεων που θα εξετάσουν ανά συνεδρίαση.
2. Οι αντιρρήσεις εισάγονται στην ΕΠ.Ε.Α. προς εξέταση μαζί με όλα τα αποδεικτικά στοιχεία τού ενδιαφερόμενου και σχετικό υπόμνημα που συντάσσεται με ευθύνη του φορέα που διενεργεί την ανάρτηση και συνοδεύει τον φάκελο που υποβάλλεται σε αυτή.
Η κρίση τής επιτροπής επί των αντιρρήσεων διαμορφώνεται τουλάχιστον με βάση: α) τον αναρτηθέντα δασικό χάρτη, β) τα προσκομιζόμενα από τον υποβάλλοντα τις αντιρρήσεις στοιχεία, γ) τα υπομνήματα που περιέχονται στους φακέλους των αντιρρήσεων, δ) τις πληροφορίες που έχει υποχρέωση να παρέχει σε αυτήν η Διεύθυνση Δασών, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις τής δασικής νομοθεσίας, τις σχετικές αποφάσεις και οδηγίες του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, καθώς και τις Τεχνικές Προδιαγραφές κατάρτισης των δασικών χαρτών ε) τα στοιχεία του Κτηματολογίου ή εφόσον δεν έχει ολοκληρωθεί, της κτηματογράφησης. Η απόφαση που λαμβάνεται τεκμηριώνεται επαρκώς σύμφωνα με τα προηγούμενα.
Η ΕΠ.Ε.Α. μπορεί, αν το κρίνει αναγκαίο, να διενεργεί αυτοψίες, να ζητεί επιπλέον στοιχεία από την οικεία δασική υπηρεσία και την ΕΚΧΑ Α.Ε. και να καλεί στις συνεδριάσεις της τους ενδιαφερόμενους, καθώς και το ειδικό τεχνικό-επιστημονικό προσωπικό τού Δασαρχείου ή της Διεύθυνσης Δασών, στην αρμοδιότητα των οποίων υπάγεται η έκταση, για παροχή διευκρινίσεων.
Η ΕΠ.Ε.Α. αποφαίνεται για τις αντιρρήσεις εντός προθεσμίας τεσσάρων (4) μηνών από την διαβίβαση σε αυτήν των αντιρρήσεων. Η προθεσμία αυτή δύναται να παραταθεί έως δύο (2) μήνες το ανώτερο με απόφαση του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης ύστερα από σχετικό αίτημα του Προέδρου της.
Εφόσον έχει υποβληθεί αίτημα εκπροσώπησης του ενδιαφερομένου από τεχνικό σύμβουλο, αυτός ειδοποιείται από το γραμματέα της Επιτροπής για να προσέλθει και να διατυπώσει τις απόψεις του.
Στις περιπτώσεις που διαπιστώνεται ότι κατά την κατάρτιση του δασικού χάρτη και σε οποιοδήποτε στάδιο πριν την κατά το άρθρο 19 κύρωσή του, υπήρξε παράλειψη ως προς την απεικόνιση εν ισχύ πράξεων της διοίκησης, που οφείλονταν να είναι αποτυπωμένες σ’ αυτόν, τα σχετικά στοιχεία των πράξεων, κατά την επεξεργασία και προετοιμασία εξέτασης των αντιρρήσεων, είτε έχει υποβληθεί αντίρρηση είτε όχι, προωθούνται στην ΕΠ.Ε.Α., η οποία αφού κρίνει αυτά εκδίδει σχετική απόφαση.
Τυχόν αντιρρήσεις που υποβάλλονται με το ανωτέρω αιτιολογικό εξαιρούνται της καταβολής τέλους.
3. Για την επίλυση νομικών και τεχνικών ζητημάτων μείζονος σημασίας που ανακύπτουν κατά το στάδιο της εξέτασης των αντιρρήσεων, η ΕΠ.Ε.Α. μπορεί να ζητεί γνωμοδότηση από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους ή το Τεχνικό Συμβούλιο Δασών, αντίστοιχα. Το αίτημα διαβιβάζεται από την ΕΠ.Ε.Α., μέσω του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης, στον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ο οποίος το υποβάλλει στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους ή στο Τεχνικό Συμβούλιο Δασών. Η γνώμη των ανωτέρω οργάνων διατυπώνεται κατά προτεραιότητα και η αποδοχή της από τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας έχει υποχρεωτικό χαρακτήρα για τη διοίκηση. Με μέριμνα της Γενικής Διεύθυνσης Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κάθε γνωμοδότηση που εκδίδεται κατά τις διατάξεις τού παρόντος άρθρου, κοινοποιείται στις Διευθύνσεις Δασών όλων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, προς ενημέρωση των ΕΠ.Ε.Α. της περιφέρειάς τους.
4. Κατά τη διαδικασία των αντιρρήσεων δεν εξετάζονται θέματα ιδιοκτησίας, ούτε θίγονται ιδιοκτησιακά δικαιώματα του Δημοσίου ή ιδιωτών.
5. Μετά την ολοκλήρωση της εξέτασης των αντιρρήσεων αναρτάται στον ειδικό δικτυακό τόπο της παρ. 11 του άρθρου 13 του παρόντος, συνοπτικός κατάλογος με τις αποφάσεις των ΕΠ.Ε.Α. επί του συνόλου των υποβληθεισών αντιρρήσεων κατά του αναρτηθέντος δασικού χάρτη, ο οποίος αναφέρει τουλάχιστον τον αριθμό πρωτοκόλλου των αντιρρήσεων και το αποτέλεσμα της απόφασης της Επιτροπής. Ο κατάλογος παραμένει αναρτημένος στο διαδίκτυο για χρονικό διάστημα έξι (6) μηνών από τη δημοσίευση στην Εφημερίδα τής Κυβερνήσεως της απόφασης κύρωσης που προβλέπεται στην παράγραφο 2 του άρθρου 19.
6. Η λειτουργία των ΕΠ.Ε.Α. διέπεται από τις διατάξεις τού Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο τού ν. 2690/1999 (Α΄ 45). Σε περίπτωση κωλύματος ή αδικαιολόγητης απουσίας μέλους από τις εργασίες τής ΕΠ.Ε.Α. επί τρεις τουλάχιστον συνεδριάσεις, ο Συντονιστής Αποκεντρωμένης Διοίκησης μπορεί να το αντικαθιστά, χωρίς άλλη διατύπωση.
7. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας, καθορίζεται κατά παρέκκλιση των διατάξεων του άρθρου 17 του ν. 3205/2003 (Α’ 297), αποζημίωση ή κατ’ αποκοπήν αμοιβή για τα μέλη και τους γραμματείς των ΕΠ.Ε.Α., η οποία καλύπτεται, στο σύνολό της, από το ειδικό τέλος κατάθεσης αντιρρήσεων.
Άρθρο 19
Συμπλήρωση δασικών χαρτών – Ένδικα βοηθήματα
1. Με βάση τις αποφάσεις των ΕΠ.Ε.Α. επί των ασκηθεισών αντιρρήσεων, ο δασικός χάρτης που κυρώθηκε σύμφωνα με την παράγραφο 4 του άρθρου 17, συμπληρώνεται και διορθώνεται με ευθύνη της ΕΚΧΑ Α.Ε. ή της οικείας Διεύθυνσης Δασών σε περίπτωση εφαρμογής της παραγράφου 3 του άρθρου 13 του παρόντος, για τις εκτάσεις για τις οποίες έγιναν δεκτές αντιρρήσεις, το αργότερο εντός δύο (2) μηνών από την ολοκλήρωση της εξέτασης του συνόλου των αντιρρήσεων από τις ΕΠ.Ε.Α.
Ο δασικός χάρτης διορθώνεται και συμπληρώνεται και για το κυρωμένο τμήμα του, με βάση τις αποφάσεις των ΕΠ.Ε.Α. επί αντιρρήσεων που εξετάστηκαν, αν κατά την κρίση της Επιτροπής εμφιλοχώρησε πλάνη της Διοίκησης σχετικά με την αποτύπωση της θέσης ή των ορίων τμημάτων του.
Η οικεία Διεύθυνση Δασών θεωρεί τον χάρτη εντός της προθεσμίας του πρώτου εδαφίου της παρούσης παραγράφου. Σε περίπτωση συμπλήρωσης και διόρθωσης του δασικού χάρτη με ευθύνη της ΕΚΧΑ Α.Ε., η ανωτέρω θεώρηση διενεργείται από την Διεύθυνση Δασών εντός δέκα πέντε (15) ημερών από την υποβολή σε αυτή από την ΕΚΧΑ Α.Ε. του συμπληρωμένου και διορθωμένου χάρτη.
Στην περίπτωση που κατά τις ανωτέρω διορθώσεις και συμπληρώσεις τού δασικού χάρτη διαπιστωθούν σφάλματα, αυτά υποδεικνύονται από τη Διεύθυνση Δασών με σχετική έκθεση και η θεώρηση ολοκληρώνεται σε προθεσμία δέκα (10) ημερών από την επανυποβολή του. Η επανυποβολή τού διορθωμένου χάρτη απαγορεύεται να υπερβαίνει το χρονικό διάστημα των δέκα πέντε (15) ημερών από την κοινοποίηση της ανωτέρω έκθεσης.
2. Ο κατά τα ανωτέρω θεωρημένος δασικός χάρτης, υποβάλλεται από τη Διεύθυνση Δασών στον Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης και κυρώνεται στο σύνολό του, μέσα σε δέκα (10) ημέρες από την περιέλευσή του σε αυτόν, με απόφασή του, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα τής Κυβερνήσεως.
3. Από την ημερομηνία δημοσίευσής του, ο κυρωμένος δασικός χάρτης καθίσταται στο σύνολό του οριστικός και έχει πλήρη και αναμφισβήτητη αποδεικτική ισχύ σε κάθε διοικητική ή δικαστική αρχή για τα τμήματα που αποτελούν δασικές εν γένει εκτάσεις των παραγράφων 1, 2, 3, 4 και 5 του άρθρου 3 του ν. 998/1979, όπως ισχύει. Επί των ανωτέρω εκτάσεων εφαρμόζονται οι διατάξεις τής δασικής νομοθεσίας, με την επιφύλαξη των προβλεπομένων στην παρ. 5 του ως άνω άρθρου 3, ως προς τις χορτολιβαδικές και τις πετρώδεις και βραχώδεις εκτάσεις των περιπτώσεων α και β της ως άνω παραγράφου.
.4. Ο κυρωμένος δασικός χάρτης τηρείται στον ειδικό δικτυακό τόπο της παρ. 11 του άρθρου 13 από την οικεία Διεύθυνση Δασών τής Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Αντίγραφα του κυρωμένου δασικού χάρτη σε ψηφιακή διανυσματική μορφή αποστέλλονται αμελλητί στην αρμόδια υπηρεσία της Γενικής Διεύθυνσης Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος στην οποία τηρείται κεντρική βάση δεδομένων δασικών χαρτών. Επίσης, αντίγραφα σε ψηφιακή διανυσματική μορφή αποστέλλονται στην ΕΚΧΑ Α.Ε.
Μέσω του ειδικού δικτυακού τόπου της παρ. 11 του άρθρου 13, παρέχεται σε κάθε δημόσια αρχή η δυνατότητα χρήσης των στοιχείων του κυρωμένου δασικού χάρτη για την επίτευξη της αποστολής και των στόχων της.
5. Κατά των πράξεων κύρωσης δασικών χαρτών επιτρέπεται η άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου τής Επικρατείας. Αίτηση ακυρώσεως κατά τού κυρωθέντος δασικού χάρτη δύναται να ασκήσει και ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, για την παράλειψη να περιληφθεί σε αυτόν ορισμένη δασική εν γένει έκταση.
Σε περίπτωση έκδοσης ακυρωτικής δικαστικής απόφασης, αν η πλημμέλεια για την οποία έγινε δεκτή η αίτηση ακυρώσεως ανάγεται στο στάδιο της διαδικασίας των αντιρρήσεων, η υπόθεση παραπέμπεται στην ΕΠ.Ε.Α., εφόσον αυτή υφίσταται, άλλως στο Τεχνικό Συμβούλιο Δασών, το οποίο επιλαμβάνεται, σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 9 του ν. 998/1979, όπως ισχύει, μέσα σε τρεις (3) μήνες.
Άρθρο 20
Συνέπειες κύρωσης
1. Μετά τη μερική ή ολική κύρωση του δασικού χάρτη, δεν επιτρέπεται αναμόρφωσή του, με την επιφύλαξη των διατάξεων της παραγράφου 5 άρθρου 19 του παρόντος.
Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η αναμόρφωση του κυρωμένου δασικού χάρτη με την προσθήκη ή διαγραφή των εκτάσεων που θα υπαχθούν ή θα πάψουν να υπάγονται στο δασικό νόμο, σύμφωνα με πράξεις των αρμοδίων οργάνων, που εκδίδονται κατ` εφαρμογή της δασικής νομοθεσίας ή με δικαστικές αποφάσεις επί τού ιδιοκτησιακού ζητήματος των εκτάσεων των περιπτώσεων 5α΄ και 5β΄ άρθρου 3 ν. 998/1979 όπως ισχύει, είτε με τις αντίστοιχες πράξεις που έπρεπε να συμπεριληφθούν ή εσφαλμένα αποτυπώθηκαν κατά την κατάρτισή του και δεν απεικονίζονται σε αυτόν.
Για τις εκτάσεις του δασικού χάρτη, που προστίθενται σύμφωνα με τα ανωτέρω και δεν υπάγονταν στο δασικό νόμο κατά το χρόνο κύρωσης αυτού, δεν διεκδικούνται δικαιώματα από το Ελληνικό Δημόσιο κατά τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας.
Η αναμόρφωση του δασικού χάρτη κυρώνεται με απόφαση του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης, που εκδίδεται ιεραρχικά μετά από εισήγηση της οικείας Διεύθυνσης Δασών και έγκρισή της από τη Γενική Διεύθυνση Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
2. Μετά την κύρωση του δασικού χάρτη, για τις εκτάσεις που σύμφωνα με αυτόν δεν διέπονται από τις διατάξεις τής δασικής νομοθεσίας, δεν προβάλλονται δικαιώματα από το Ελληνικό Δημόσιο, με εξαίρεση τις περιπτώσεις, στις οποίες αποδεδειγμένα υπάρχουν δεδομένα που στοιχειοθετούν διεκδίκηση, κατά τις διατάξεις περί Δημοσίων κτημάτων.
3. Μετά την κύρωση του δασικού χάρτη, η οικεία Διεύθυνση Δασών προβαίνει σε κατάρτιση και τήρηση δασολογίου για τις δασικές εν γένει εκτάσεις των παραγράφων 1, 2, 3, 4 και 5 του ν. 998/1979 που αποτυπώνονται σε αυτόν, κατά τα ειδικότερον προβλεπόμενα στις διατάξεις τού άρθρου 3 του ν. 3208/2003, όπως ισχύει. Σε περίπτωση αναμόρφωσης του δασικού χάρτη, κατ’ εφαρμογή της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, το δασολόγιο ενημερώνεται ανάλογα.
4. Μετά την κύρωση του δασικού χάρτη κάθε μεταβίβαση, σύσταση, αλλοίωση και γενικά κάθε μεταβολή των εμπραγμάτων δικαιωμάτων στις δασικές εν γένει εκτάσεις τής παραγράφου 1 άρθρου 13 του παρόντος, που περιλαμβάνονται σε αυτόν, είναι άκυρη και ανίσχυρη, αν δεν συνοδεύεται από σχετικό πιστοποιητικό τού οικείου κτηματολογικού γραφείου ή, αν η περιοχή δεν έχει κτηματογραφηθεί, της αρμόδιας υπηρεσίας τής οικείας Διεύθυνσης Δασών, με το οποίο βεβαιώνεται ο χαρακτήρας της έκτασης, η ανυπαρξία δικαιωμάτων τού Δημοσίου επ’ αυτής κατ’ εφαρμογή των διατάξεων της δασικής νομοθεσίας και η αυτοτέλεια ή η νόμιμη κατάτμησή της, απαιτουμένου του τελευταίου μόνο ως προς τα δάση και τις δασικές εκτάσεις.
Για τη χορήγηση του πιστοποιητικού καταβάλλεται ειδικό τέλος υπέρ του εκδότη τού πιστοποιητικού, του οποίου το ύψος, ο τρόπος καταβολής και είσπραξης και η διάθεση καθορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 22 του παρόντος.
5. Στις πράξεις που συντάσσουν οι συμβολαιογράφοι, που αφορούν στις δασικές εν γένει εκτάσεις που περιλαμβάνονται στον κυρωμένο δασικό χάρτη, υποχρεούνται να επισυνάπτουν τα πιστοποιητικά τής προηγουμένης παραγράφου και να μνημονεύουν το περιεχόμενό τους. Δεν επιτρέπεται η εγγραφή ή η μετεγγραφή των πράξεων αυτών στα οικεία υποθηκοφυλακεία και κτηματολογικά γραφεία, αν δεν έχει τηρηθεί η υποχρέωση αυτή.
Άρθρο 21
Εξουσιοδοτικές διατάξεις
1. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κατόπιν κοινής εισήγησης της Γενικής Διεύθυνσης Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και της εταιρείας «Ε.Κ.ΧΑ. Α.Ε.», καθορίζονται:
α. Οι τεχνικές προδιαγραφές για την κατάρτιση, συμπλήρωση, διόρθωση, αναμόρφωση και τήρηση των δασικών χαρτών, οι τεχνικές προδιαγραφές για την παραγωγή και τον τρόπο εφοδιασμού των δασικών υπηρεσιών με το αεροφωτογραφικό και χαρτογραφικό υλικό, ο καθορισμός των κλιμάκων τής παραγράφου 1 του άρθρου 13, ο τρόπος φωτοερμηνείας και χρησιμοποίησης των φωτοερμηνευτικών στοιχείων, ο τρόπος καθoρισμού των περιμέτρων των δασικών εν γένει εκτάσεων, τα παραδεκτά όρια για τον υπολογισμό των συντεταγμένων των κορυφών τους και τον υπολογισμό των εμβαδών τους, ο τρόπος κωδικοποίησης του αεροφωτογραφικού και χαρτογραφικού υλικού και των δασικών χαρτών, η αναγκαία διαδικασία για τον καθορισμό των περιμέτρων ευθυγράμμισης των ορίων των δασικών εν γένει εκτάσεων, τα στοιχεία τής δασικής υπηρεσίας που μπορούν να λαμβάνονται υπόψη κατά την κατάρτιση, o προσδιορισμός και ο τρόπος διόρθωσης των πρόδηλων σφαλμάτων και κάθε άλλο θέμα σχετικό με την κατά το άρθρο 13 κατάρτιση και τήρηση των δασικών χαρτών, την ανάθεση των σχετικών εργασιών σε τρίτους, την εκτέλεση και την παραλαβή τους.
Ο τρόπος συνδρομής τού μελετητή από την οικεία Διεύθυνση Δασών της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, κατά τη σύμβαση ανάθεσης των εργασιών κατάρτισης του δασικού χάρτη.
β. Θέματα σχετικά με την διαδικασία ανάρτησης και δημοσιοποίησης των δασικών χαρτών που προβλέπεται στο άρθρο 14, καθώς και θέματα που αφορούν τον τρόπο ενημέρωσης και πρόσκλησης των ενδιαφερομένων προς υποβολή αντιρρήσεων.
γ. Θέματα σχετικά με τη σύνταξη, υποβολή, παραλαβή, καταχώριση και επεξεργασία των αντιρρήσεων και των συνοδευτικών τους στοιχείων, τον τρόπο προσδιορισμού των συντεταγμένων των κορυφών των πολυγώνων για τις εκτάσεις των οποίων αμφισβητείται ο χαρακτήρας, τον τρόπο και τη διαδικασία ψηφιοποίησης των στοιχείων των αντιρρήσεων που προβλέπονται στο άρθρο 14 του ν. 998/1979 και εκκρεμούν κατά το χρόνο ανάρτησης ενώπιον των Επιτροπών τής παραγράφου 1 του άρθρου 10 του ίδιου νόμου, όπως ισχύει, τον τρόπο παροχής γενικότερων οδηγιών και διευκρινίσεων για την υποβολή αντιρρήσεων και τη διαδικασία διόρθωσης των πρόδηλων σφαλμάτων τους, τον τρόπο τεκμηρίωσης των αντιρρήσεων αυτών, καθώς και την ανάθεση σε τρίτους βοηθητικών εργασιών καταχώρισης, επεξεργασίας και προετοιμασίας τής εξέτασής τους από τις ΕΠ.Ε.Α, σύμφωνα με τα άρθρα 15 έως 18 του παρόντος.
δ. Ειδικά θέματα που αφορούν τη διαδικασία κατάρτισης, διόρθωσης, συμπλήρωσης και αναμόρφωσης των δασικών χαρτών, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 13, 17, 19 και 20 του παρόντος.
ε. Ο τρόπος κάλυψης των απαιτούμενων δαπανών για την κατάρτιση, την ανάρτηση, τις διορθώσεις και τις συμπληρώσεις των δασικών χαρτών, για τις βοηθητικές εργασίες καταχώρισης και προετοιμασίας τής εξέτασης των αντιρρήσεων και κάθε άλλο σχετικό θέμα.
στ. Θέματα σχετικά με τη συγκρότηση, τη λειτουργία των ΕΠ.Ε.Α., την οργάνωση της διαδικασίας εξέτασης των αντιρρήσεων, την επιστημονική, τεχνική, διοικητική και νομική υποστήριξη των ΕΠ.Ε.Α. στο έργο τους και κάθε άλλο σχετικό θέμα.
ζ. Οι τεχνικές προδιαγραφές και διαδικασίες αποτύπωσης στο δασικό χάρτη των στοιχείων του άρθρου 23 του παρόντος και των διανομών τού πρώην Υπουργείου Γεωργίας.
η. Ο τύπος και το περιεχόμενο των πιστοποιητικών και βεβαιώσεων για τον δασικό εν γένει χαρακτήρα των εκτάσεων, που εκδίδονται σύμφωνα με την παράγραφο 4 του άρθρου 20.
θ. Τα τιμολόγια υπολογισμού προεκτιμώμενων αμοιβών για τις εργασίες κατάρτισης και τις λοιπές εργασίες έως την κύρωση των δασικών χαρτών.
ι. Οι τεχνικές προδιαγραφές και τα ειδικότερα θέματα για την ταυτοποίηση των οριογραμμών του δασικού χάρτη με τα όρια των διαγραμμάτων της κτηματογράφησης, κατά τα προβλεπόμενα στην διάταξη της παραγράφου 3 του άρθρου 2β του ν. 2308/1995, όπως ισχύει.
κ. Οι τεχνικές προδιαγραφές καθώς και κάθε θέμα σχετικά με την διόρθωση και προσαρμογή των καταρτισθέντων βάσει του ν. 248/1976 κτηματικών χαρτών στις διατάξεις του παρόντος Κεφαλαίου, κατά τα ειδικότερον προβλεπόμενα στη διάταξη της παραγράφου 16 του άρθρου 28 του ν. 2664/1998, όπως ισχύει.
2. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Περιβάλλοντος και Ενέργειας ρυθμίζονται τα θέματα σχετικά με την ίδρυση και λειτουργία του δικτυακού τόπου της παρ. 11 του άρθρου 13.
Άρθρο 22
Τέλη
1. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, καθορίζεται το ύψος και ο τρόπος καταβολής, είσπραξης και διάθεσης των τελών για την έκδοση των εγγράφων που αναφέρονται στην παράγραφο 4 του άρθρου 20, το ύψος των οποίων δεν εξαρτάται από το εμβαδόν του ακινήτου στο οποίο αφορά.
2. Με όμοια απόφαση καθορίζεται το ύψος και ο τρόπος καταβολής και είσπραξης του ειδικού τέλους άσκησης των αντιρρήσεων της παραγράφου 1 του άρθρου 15, το οποίο κατατίθεται σε λογαριασμό τής εταιρείας «ΕΚΧΑ Α.Ε.», που τηρείται σε οποιοδήποτε νομίμως λειτουργούν πιστωτικό ίδρυμα, κατά τα ειδικώς οριζόμενα στην απόφαση. Το τέλος μπορεί κλιμακώνεται ανάλογα με το εμβαδόν τής έκτασης που αφορά η αντίρρηση και μπορεί να μειώνεται με βάση ειδικούς συντελεστές, ανάλογα με τον τρόπο υποβολής των αντιρρήσεων και των συναφών αποδεικτικών στοιχείων.
Με την ίδια απόφαση καθορίζονται οι περιπτώσεις εξαίρεσης από την υποχρέωση καταβολής τού ειδικού τέλους άσκησης αντίρρησης.
Το ειδικό τέλος μετά το πέρας της προθεσμίας υποβολής αντιρρήσεων, αποδίδεται στο Πράσινο Ταμείο, σε ειδικό Κωδικό με την ονομασία «Ταμείο Δασικών Χαρτών» και διατίθεται εξ ολοκλήρου για την κάλυψη της δαπάνης κατάρτισης έως και κύρωσης των δασικών χαρτών. Εφόσον δεν επαρκεί, επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται για το σκοπό αυτόν και άλλοι πόροι τού Ειδικού Φορέα Δασών, από αυτούς που προβλέπονται στο άρθρο 8 παρ. 3 του ν. 3208/2003. Μετά την ολοκλήρωση της κύρωσης των δασικών χαρτών τυχόν διαθέσιμο υπόλοιπο του τέλους διατίθεται για τους λοιπούς σκοπούς τού Ειδικού Φορέα Δασών.
3. Τα τέλη που προβλέπονται στις παραγράφους 1 και 2 μπορεί να αναπροσαρμόζονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Άρθρο 23
Αποτύπωση των ορίων οικισμών και σχεδίων πόλης στους δασικούς χάρτες
1. Η εταιρεία «ΕΚΧΑ Α.Ε.» παρέχει στις αρμόδιες υπηρεσίες δόμησης των Ο.Τ.Α., μέσω διαδικτυακής εφαρμογής, δυνατότητα πρόσβασης στα ενιαία χαρτογραφικά υπόβαθρα που χρησιμοποιούνται στην κατάρτιση δασικών χαρτών.
2. Οι υπηρεσίες δόμησης με χρήση διαδικτυακής εφαρμογής, εφαρμόζουν επί των υποβάθρων της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, εντός αποκλειστικής προθεσμίας έξι (6) μηνών, τα κάτωθι:
α) με πορτοκαλί χρώμα τα όρια των οικισμών, όπως τα όρια αυτά έχουν εγκριθεί με πράξεις της Διοίκησης, σύμφωνα με τις διατάξεις των προεδρικών διαταγμάτων της 21.11-1.12.1979 (Δ΄693), της 2.3-13.3.1981 (Δ΄138) ή της 24.4-3.5.1985 (Δ΄181), καθώς και τα όρια των εγκεκριμένων πολεοδομικών μελετών ή ρυμοτομικών σχεδίων και όπως τα όρια αυτά έχουν εφαρμοστεί στο έδαφος
β) με κίτρινο χρώμα
– τα όρια των οικισμών που έχουν οριοθετηθεί με άλλες διατάξεις πέραν των αναφερομένων στην περίπτωση (α) της παρούσας παραγράφου
– τα όρια εκείνων για τους οποίους έχει ορισθεί μόνο ακτίνα με βάση το άρθρο 4 παράγραφος β΄ του ΠΔ της 24.4.-3.5.1985 (Δ΄181)
– τα περιγράμματα των νομίμως υφιστάμενων οικισμών, προ του έτους 1923, για τους οποίους δεν έχει καθοριστεί όριο καθ’ οιονδήποτε τρόπο, πλην όμως είναι συγκροτημένοι οικισμοί
– τα όρια των πολεοδομικών μελετών και σχεδίων πόλεως που εκπονούνται για τις περιοχές αρμοδιότητάς τους, καθώς και τα υπό καθορισμό όρια οικισμών με βάση το ΠΔ. 24.4-3.5.1985 (Δ΄181) που δεν έχουν ακόμα εγκριθεί.
Τα όρια και περιγράμματα των περιοχών της περίπτωσης β της παρούσας παραγράφου, εφαρμοσμένα και θεωρημένα από την αρμόδια υπηρεσία δόμησης επί των χαρτογραφικών υποβάθρων, εντός της προθεσμίας του πρώτου εδαφίου της παρούσας παραγράφου, διαβιβαζονται στην ΕΚΧΑ Α.Ε., η οποία τα αποστέλλει αμελλητί στην οικεία Διεύθυνση Δασών, προκειμένου να εφαρμοστούν οι διατάξεις του άρθρου 24 του παρόντος νόμου.
3. Για τις περιοχές που περικλείονται εντός των ορίων της περίπτωσης (α) της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου, δεν καταρτίζεται δασικός χάρτης, πλην όμως εφαρμόζονται οι διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, επί των εντός των ως άνω περιοχών πάρκων και αλσών.
Για τις περιοχές που περικλείονται εντός των ορίων της περίπτωσης (β) της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου, δεν αναρτάται δασικός χάρτης κατά το άρθρο 14 του παρόντος νόμου, αλλά εφαρμόζονται τα προβλεπόμενα στο επόμενο άρθρο 24.
Άρθρο 24
Οικισμοί στερούμενοι νόμιμης έγκρισης
1. Η οικεία Διεύθυνση Δασών, σε διάστημα οκτώ (8) μηνών από την παραλαβή των υποβάθρων, στα οποία απεικονίζονται οι περιοχές της περίπτωσης β΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 23 του παρόντος, υποχρεούται να επισημάνει εγγράφως, τις περιπτώσεις τυχόν περιέλευσης δασικού χαρακτήρα εκτάσεων στα όρια των ως άνω περιοχών και να εντοπίσει τις εκτάσεις αυτές επί των ως άνω υποβάθρων, μη νοουμένων ως τέτοιων των εκτάσεων της παραγράφου 7 του άρθρου 3 του ν. 998/1979, όπως ισχύει.
Για τις εκτάσεις αυτές δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 15 έως και 17 του παρόντος νόμου, αλλά ακολουθείται η διαδικασία υποβολής και εξέτασης αντιρρήσεων της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου.
Κατά το ανωτέρω διάστημα των οκτώ (8) μηνών, η έκδοση νέων οικοδομικών αδειών, ή αδειών επέκτασης, σε εκτάσεις κείμενες εντός των ως άνω περιοχών, επιτρέπεται μόνο αν βεβαιώνεται από το αρμόδιο Δασαρχείο ότι ο χαρακτήρας τους δεν είναι δασικός
2. Για τις περιοχές εκείνες στις οποίες έχουν συμπεριληφθεί δασικού χαρακτήρα εκτάσεις με απόφαση του Συντονιστή τής οικείας Αποκεντρωμένη Διοίκησης, συγκροτείται μία ή περισσότερες επιτροπές, αποτελούμενη έκαστη από
α) έναν μηχανικό της οικείας ΥΔΟΜ
β) έναν εκπρόσωπο της Δασικής Υπηρεσίας
γ) έναν μηχανικό-εκπρόσωπο του οικείου Ο.Τ.Α.
δ) και έναν δικηγόρο οριζόμενο από τον οικείο δικηγορικό σύλλογο.
3. Έργο της Επιτροπής, για τις περιοχές της περίπτωσης β΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 23 του παρόντος, που υποδείχτηκαν ως κατ’ αρχάς δασικές κατά την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, είναι, η, εντός ενός (1) έτους από τη συγκρότηση τους, εξέταση και ο έλεγχος μετά από αυτοψία, όλων των δεδομένων και η σύνταξη έκθεσης, όπου καταγράφονται τεκμηριωμένα:
α) οι υφιστάμενες χρήσεις γης,
β) ο χρόνος μεταβολής της δασικής μορφής και
γ) αν η μεταβολή της δασικής μορφής επήλθε δυνάμει διοικητικών πράξεων που δεν έχουν ανακληθεί ή ακυρωθεί.
δ) οι τυχόν δημιουργηθείσες επαχθείς αιτίες
Η έκθεση δημοσιοποιείται ηλεκτρονικά στον ιστότοπο του οικείου Ο.Τ.Α. επί δύο (2) μήνες, εντός των οποίων είναι δυνατή η υποβολή αντιρρήσεων κατά του περιεχομένου της εκ μέρους των ενδιαφερομένων, από κοινού ή χωριστά, στον οικείο Ο.Τ.Α. Οι αντιρρήσεις διαβιβάζονται στις ΕΠ.Ε.Α. του οικείου δασικού χάρτη του άρθρου 18 του παρόντος νόμου με μέριμνα τού οικείου Ο.Τ.Α., και κρίνονται από αυτές εντός προθεσμίας δύο (2) μηνών, η οποία άρχεται από τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της κοινής υπουργικής απόφασης της επόμενης παραγράφου του παρόντος άρθρου.
Στην περίπτωση που έχει εκδοθεί η διαπιστωτική πράξη λήξης τής θητείας των µελών τών ΕΠ.Ε.Α., με πράξη τού Συντονιστή Αποκεντρωµένης Διοίκησης, δύναται να συγκροτηθούν εκ νέου προκειμένου να εξετάσουν τις περιπτώσεις αυτές.
4. Αντίγραφα των εκθέσεων της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου αποστέλλονται αμέσως μετά την κατάρτιση τους στην Γενική Διεύθυνση Χωροταξίας και Πολεοδομίας και στην Γενική Διεύθυνση Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας προκειμένης της επεξεργασίας, επί τη βάσει αυτών, ενιαίων κριτηρίων για την κρίση από τις ΕΠΕΑ των αντιρρήσεων της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου. Για τον καθορισμό των ως άνω κριτηρίων εκδίδεται κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
5. Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας δημοσιοποίησης και εξέτασης των αντιρρήσεων, η έκθεση διορθωμένη και συμπληρωμένη, σύμφωνα με τις αποφάσεις των ΕΠ.Ε.Α. της προηγουμένης παραγράφου, αποστέλλεται στη Διεύθυνση Δασών της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης, η οποία εισηγείται την έγκρισή της στον Συντονιστή της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης.
6. Μετά την έγκριση του περιεχομένου της έκθεσης της Επιτροπής από τον Συντονιστή της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης, συμπληρώνονται οι δασικοί χάρτες σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 20 του παρόντος νόμου.
7. Τα εδαφικά τμήματα που, σύμφωνα με το εγκεκριμένο περιεχόμενο της έκθεσης και τον συμπληρωμένο δασικό χάρτη, δεν δεσμεύονται από τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, πολεοδομούνται κατά τα προβλεπόμενα στις κείμενες διατάξεις.
8. Η διαδικασία του παρόντος άρθρου, δεν αναστέλλει την διαδικασία προόδου του οικείου δασικού χάρτη, για τις υπόλοιπες περιοχές που περιλαμβάνει.
9. Με απόφαση Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας καθορίζονται τα στοιχεία που λαμβάνονται υπόψη για την τεκμηρίωση της αιτίας μεταβολής της δασικής μορφής, τα απαιτούμενα δικαιολογητικά και κάθε άλλη λεπτομέρεια αναγκαία για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου
2. Οι παράγραφοι 8 και 9 του άρθρου 25 του ν. 3889/2010 αντικαθίστανται ως εξής:
«8. Στην παράγραφο 24 του άρθρου μόνου του π.δ. 541/1978 μετά την εντός παρενθέσεως λέξη «εγκαταστάσεων», προστίθεται εδάφιο ως εξής: «και εκτέλεση εργασιών κατάρτισης, διόρθωσης και συμπλήρωσης των δασικών χαρτών και λοιπών εργασιών ως την κύρωσή τους, καθώς και εκτέλεση εργασιών κατάρτισης Δασολογίου.»
«9. Στην περίπτωση 24 της παραγράφου 2 του άρθρου 2 του ν. 3316/2005 (Α΄ 42), όπως ισχύει, οι λέξεις «κατάρτισης δασικών χαρτών» αντικαθίστανται από τις λέξεις «κατάρτισης, συμπλήρωσης και διόρθωσης και λοιπών εργασιών ως την κύρωσή τους, καθώς και εκτέλεση εργασιών κατάρτισης Δασολογίου.»
3. Η παράγραφος 4 του άρθρου 26 του ν. 3889/2010 αντικαθίσταται ως εξής:
«Μετά την 1.1.2011 και την 11.5.2015, όπου στο νόμο αυτόν αναφέρεται:
α. τοπικό διαμέρισμα ή κοινότητα, ή δημοτικό διαμέρισμα σύμφωνα με το άρθρο 2 του ν. 3852/2010 (ΦΕΚ 87 Α’) νοείται τοπική ή δημοτική κοινότητα αντιστοίχως, και β. Περιφέρεια και Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας, σύμφωνα με το άρθρο 283 παρ. 3 του ν. 3852/2010 νοείται η Αποκεντρωμένη Διοίκηση, ενώ σύμφωνα με την με την παρ. 1 του άρθρου 28 του ν. 4325/2015 ΦΕΚ Α 47/11.5.2015, νοείται ο Συντονιστής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης»
Επειδή το ζήτημα των προ του 1923 οικισμών έχει απασχολήσει επανειλημμένα το Ελληνικό Κοινοβούλιο, και όπως θα έλεγε ο Κ.Μ. Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά ( όπως επί υπουργίας Μπιρμπίλη ) σαν τραγωδία και τη δεύτερη ( τώρα ) σαν φάρσα.
Επειδή η νομοτεχνική πλευρά της διάταξης έχει εξαντληθεί με τις εκατόν είκοσι εφτά ( 127 ) παρεμβάσεις μόνον επί του άρθρου 24 του Νομοσχεδίου Μπιρμπίλη ( μετέπειτα ν. 3889/2010 ) και τις αντίστοιχες επί του άρθρου 1 του παρόντος, γι΄ αυτό θα επισημανθούν μόνον μερικές από τις άλλες πτυχές του, δηλαδή εκείνες που οι συντάκτες του αποσιωπούν είτε στην καλύτερη των περιπτώσεων αγνοούν.
Έτσι λοιπόν :
( 1 ) Όταν με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις ( και πέραν πάσης λογικής, νομιμότητος – Βλ. Α.Ν. 261/1968 – και σχετικής νομολογίας κάθε βαθμίδας δικαστηρίου μηδέ εκείνης του Α.Ε.Δ. ) εξαφανίζονται νόμιμα δικαιώματα αποκτηθέντα εδώ και ένα αιώνα ( από το 1923 ), είτε σε κάθε περίπτωση τριών – τεσσάρων γενεών, υπάρχει έστω και ένας ( 1 ) που να πιστεύει ότι στον τόπο μας υπάρχει αυτό που λέγεται Ασφάλεια δικαίου ; ή ότι υφίσταται συνέχεια του κράτους ;
( 2 ) Όταν ανέκαθεν τα υπ΄ όψιν ακίνητα αντιμετωπίζονταν από το Υπουργείο Οικονομικών και τις αρμόδιες Δ.Ο.Υ. ως οικόπεδα μεγάλης αξίας και από το έτος 1989 έχουν ενταχθεί – από τα πρώτα – στον αντικειμενικό προσδιορισμό αξίας ακινήτων και μάλιστα με τις υψηλότερες των τιμών ακόμη και των όμορων εντός σχεδίου εκτάσεων ( Βλ. 1037799/576/0013/23.3.1989 Απ. Υπ. Οικονομικών φ.ε.κ. 227 Β΄/29.3.89 ).
( 3 ) Όταν με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις εξομοιώνονται τα οικόπεδα των προ του 1923 οικισμών αν όχι με γήπεδα εκτός σχεδίου αλλά οπωσδήποτε με ακίνητα νέων οικισμών προ του 1983 ;
( 4 ) Όταν δεν έχουν υπολογισθεί – πέραν των άλλων – οι οικονομικές επιπτώσεις του Νομοσχεδίου όπως για παράδειγμα :
( α ) Επί του Φόρου μεταβιβάσεως ακινήτων ( Λόγω υποχρεωτικής μείωσης έως και μηδενισμού των Αντικειμενικών αξιών )
( β ) Επί της φορολογίας των ακινήτων ( Φ.Α.Π., Φ.Μ.Α.Π. κ.λπ. )
( γ ) Επί των αποζημιώσεων των θιγομένων ( Βλ. Νομολογία Ε.Δ.Α.Δ., Σ.τ.Ε., κ.λπ. )
( δ ) Επί των ενυπόθηκων Τραπεζικών δανείων
( ε ) Επί των ανεξόφλητων μεταβιβάσεων
Και εμέσως επί της ανασφάλειας περί τις συναλλαγές, την ανοικοδόμηση κ.λπ.
( 5 ) Όταν η εφαρμογή του νόμου θα οδηγήσει στον έμμεσο καθορισμό ορίων οικισμών προ του 1923 από αναρμόδιες υπηρεσίες.
Πιστεύει κανείς ότι με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις διασφαλίζεται ο στόχος της εισηγητι-κής έκθεσης ( αυτό που συνηθίζουμε να λέμε βούληση του νομοθέτη ) και επιτυγχάνεται « 8. Η αποτελεσματικότερη προστασία της δημόσιας περιουσίας, τού πολίτη και η διασφάλιση της α-ξιοπιστίας των συναλλαγών. ».
Όταν δεν λύνουμε κάποιο πρόβλημα, καλό είναι να μη δημιουργούμε δέκα, διότι με τις προτεινόμενες ανατροπές το βέβαιο είναι ότι οδηγούμαστε με μαθηματική βεβαιότητα στην απο-τυχία του Δασολογίου και στην αδικαιολόγητη επιβάρυνση του Δημοσίου και των πολιτών με δεκάδες αν όχι εκατοντάδες εκατομμύρια.
4.5.2016
Μετά τιμής
Σταύρος Τροχίδης
Πολιτικός μηχανικός
Ομότιμο μέλος του Τ.Ε.Ε.
Προς : 1. Τον αρμόδιο Υπουργό κ. Ιωάννη Τσιρώνη.
2. Τον Εισηγητή του νομοσχεδίου υπό τον τίτλο : « Επίσπευση διαδικασιών κα-τάρτισης, θεώρησης και κύρωσης των δασικών χαρτών και λοιπές διατάξεις » διά του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας
Κοινοποίηση : Όλα τα εις το Ελληνικό Κοινοβούλιο εκπροσωπούμενα Κόμματα
Δημόσια Αίτησις παροχής πληροφοριών
Παρακαλώ να μου γνωρίσετε – ει δυνατόν προ της συζήτησης του Νομοσχεδίου – :
( α ) Εάν διά τον οικισμό ΟΙΟΝ – αναμφιβόλως προϋφιστάμενο του έτους 1923 – Τα όρια της ζώνης του οποίου καθορίσθηκαν με την Ατομική Διοικητική Πράξη 12033/ 8.6.1940 της τότε αρμόδιας κατά νόμο Τεχνικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Συγκοινωνιών ( εν προκειμένω Γραφείου Συγκοινωνιών Αττικοβοιωτίας ) είναι ισχυρά και νόμιμα ή όχι, και σε καταφατική περί-πτωση τί σχέση έχουν με τα όρια του άνω οικισμού ΟΙΟΝ, σε αντίθετη περίπτωση για ποιο λόγο δεν προβαίνετε στην ανάκληση της πράξης για να αποκατασταθεί επιτέλους η νομιμότητα και να παύσουν οι συγχύσεις.
( β ) Με δεδομένο ότι :
βα. Κατά νόμο ( άρ. 14 του ν.δ. της 17.7.1923 ), λογική αναγκαιότητα αλλά και πάγια νο-μολογία των Διοικητικών Δικαστηρίων τα όρια ( εσωτερικά ) της περιβάλλουσας ζώνης των 500 μ. συμπίπτουν με τα ( εξωτερικά ) όρια του σχεδίου πόλης ή τα όρια του προϋφιστάμενου του έτους 1923 οικισμού.
ββ. Ο τότε αρμόδιος επί των Δασών Υφυπουργός Γεωργίας εξέδωσε Υπουργική απόφαση ( την 78384/31.5.1950 ) με την οποία αναγνωρίζει τον οικισμό ΟΙΟΝ και τα όρια του, όπως αυτά προσδιορίσθηκαν και καθορίστηκαν με την 12033/8.6.1940 πράξη του Γραφείου Συγκοινωνιών Αττικοβοιωτίας και επιτρέπει την εντός αυτών ανέγερση οικοδομών.
βγ. Οι αρμόδιες Δασικές υπηρεσίες ( κατά δέσμια αρμοδιότητα ) έχουν εκδώ-σει εκατοντάδες άδειες κοπής δένδρων, προκειμένου να υλοποιηθούν οι από τις αρμόδιες πολεο-δομίες εκδοθείσες οικοδομικές άδειες και
βδ. Ολόκληρη η Δασική Νομοθεσία την οποία επικαλείται είτε τροποποιεί το υπ΄ όψιν Νομοσχέδιο ( όπως ν. 86/1969, 248/1976, 998/1979 κ.λπ. ) είναι μεταγενέ-στερη της 17.7.1923 αλλά και της 8.6.1940.
Πως νοείται να ίσχυε και να εφαρμοζόταν κατά την 8.6.1940 ( ημερομηνία υπογραφής της 12033 πράξης του Γραφείου Συγκοινωνίας Αττικοβοιωτίας ) ή ακόμη και της 31.5.1950 ( ημερομη-νίας υπογραφής της 78384 Υπουργικής Αποφάσεως του Υφυπουργού Γεωργίας ).
( γ ) Ποιος ευθύνεται για την μη πραγμάτωση του στόχου του ν.δ. της 17.7.1923 και της μη σχεδιασμένης αναμόρφωσης των προ του έτους 1923 οικισμών των οποίων η ανάπτυξη ανε-πιτρέπτως δεσμεύεται ( Βλ. και Σ.τ.Ε. 1788/57, 995/65 κ.α. )
( δ ) Τί θα γίνει με την κατηγορία εκείνων των οικισμών που εκδόθηκαν άδειες ( μετά από αυτοψία επιτροπής υπαλλήλων των αρμοδίων πολεοδομιών ) κατά την επιταγή των 2029/1978, 2033/1978 κ.α. αποφάσεων του Σ.τ.Ε. ;
( ε ) Με δεδομένο ότι τα ακίνητα της περιοχής το Υπουργείο Οικονομικών ( Δ.Ο.Υ. κ.λπ. ) και το μισό Υπ. Περιβάλλοντος ( Υπηρεσίες Πολεοδομίας ) τα θέλουν οικόπεδα, ενώ το έτερο ήμι-συ του Υπ. Περιβάλλοντος ( Δασικές Υπηρεσίες ) οψίμως και δογματικά τα θέλουν Δάση, πόσα πρόσωπα μπορεί να έχει αυτό το κράτος και στα πόσα χρόνια θα μεταμορφωθεί σε μονοπρόσω-πο.
( σ.τ. ) Μετά ταύτα παρακαλώ να μου γνωρίσετε εάν είστε σύμφωνος με τον τίτλο και το περιεχόμενο του άρθρου 23 και κυρίως του 24 με τα οποία ρητά αναγνωρίζει ως νόμιμες μόνον τις διαδικασίες καθορισμού ορίων που προβλέπονται από τις διατάξεις των Π.Δ. της 1-12-79 (Δ 693) της 13-3-81 (Π.Δ. 138 Δ).
4.5.2016
Μετά τιμής
Σταύρος Τροχίδης
Πολιτικός μηχανικός
Ομότιμο μέλος του Τ.Ε.Ε.
Υ.Γ. ( 1 ) Τα επίσημα στοιχεία που επικαλούμαι είναι στη διάθεση κάθε ενδιαφερομένου.
( 2 ) Η παρούσα θα πρωτοκολληθεί αρμοδίως.
Α. ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗΣ ΟΙΚΙΣΜΩΝ
1ο ΘΕΜΑ
ΙΣΧΥΟΥΣΑ ΔΙΑΤΑΞΗ
Σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 24 του Ν.3889/2010, τα όρια των περιοχών που χαρακτηρίζονται στον υπό ανάρτηση χάρτη ως δασικές και συγχρόνως περιλαμβάνονται:
• εντός οικισμών οι οποίοι δεν έχουν οριοθετηθεί σύμφωνα με τις κείμενες νομοθετικές διατάξεις, αλλά σύμφωνα με άλλες διατάξεις, ή
• εντός των ορίων μη εγκεκριμένων πολεοδομικών μελετών και σχεδίων πόλεως που δεν έχουν εγκριθεί για οποιονδήποτε λόγο,
επισημαίνονται στους δασικούς χάρτες με κίτρινο περίγραμμα και κίτρινη διαγράμμιση.
Στην ως άνω διάταξη εμπίπτουν και οι οικισμοί που δεν έχουν οριοθετηθεί σύμφωνα με τις κείμενες νομοθετικές διατάξεις, και περιλαμβάνουν δασικές εκτάσεις.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΑΤΑΞΗ
Σύμφωνα με την περίπτωση β της παραγράφου 2 του άρθρου 24 του σχεδίου νόμου, οι υπηρεσίες δόμησης των Ο.Τ.Α., επισημαίνουν με κίτρινο περίγραμμα:
• τα όρια των οικισμών οι οποίοι δεν έχουν οριοθετηθεί σύμφωνα με τις κείμενες νομοθετικές διατάξεις, αλλά σύμφωνα με άλλες διατάξεις,
• τα όρια των οικισμών που έχουν ορισθεί μόνο με ακτίνα,
• τα περιγράμματα των προϋφιστάμενων του 1923 οικισμών, έστω και αν δεν έχει καθοριστεί το όριό τους, και
• τα όρια μη εγκεκριμένων πολεοδομικών μελετών και σχεδίων πόλεως που δεν έχουν εγκριθεί για οποιονδήποτε λόγο.
Στην ως άνω διάταξη, ΔΕΝ εμπίπτουν οι οικισμοί που δεν έχουν οριοθετηθεί σύμφωνα με τις κείμενες νομοθετικές διατάξεις, και περιλαμβάνουν δασικές εκτάσεις.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Θα πρέπει η προτεινόμενη διάταξη να περιλάβει και τα όρια των εν τοις πράγμασι υφιστάμενων οικισμών (ειδικότερα αυτών που συμπεριλαμβάνουν συνεκτικά τμήματα), ανεξαρτήτως του εάν εμπίπτουν ή όχι στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας.
2ο ΘΕΜΑ
ΙΣΧΥΟΥΣΑ ΔΙΑΤΑΞΗ
Σύμφωνα με την περίπτωση α της παραγράφου 4 του άρθρου 24 του Ν.3889/2010, από την πολεοδόμηση εξαιρούνται τα τμήματα των δασικών οικισμών, που εξακολουθούν και σήμερα να διατηρούν τον δασικό τους χαρακτήρα.
Από την εν λόγω διάταξη, συνάγεται το συμπέρασμα ότι τα συνεκτικά τμήματα των οικισμών τα οποία προφανώς έχουν απωλέσει το δασικό τους χαρακτήρα, ανεξαρτήτως του εάν εμπίπτουν στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, δύνανται να πολεοδομηθούν.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΑΤΑΞΗ
Σύμφωνα με την παράγραφο 7 του άρθρου 24 του σχεδίου νόμου, τα εδαφικά τμήματα που δεσμεύονται από τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, ανεξαρτήτως του εάν σήμερα έχουν απολέσει το δασικό τους χαρακτήρα, δεν δύνανται να πολεοδομηθούν.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Θα πρέπει η προτεινόμενη διάταξη να καταργηθεί, και να εξακολουθήσει να βρίσκεται σε ισχύ η προηγούμενη.
Β. ΔΙΑΦΟΡΑ ΘΕΜΑΤΑ
3ο ΘΕΜΑ
Σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 13 και την παράγραφο 3 του άρθρου 19 του σχεδίου νόμου, οι χορτολιβαδικές, οι πετρώδεις και οι βραχώδεις εκτάσεις της παραγράφου 5 του άρθρου 3 του Ν.998/1979, εφαρμόζονται οι διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, όπως εσφαλμένα νομοθετήθηκε με την παράγραφο 5 του άρθρου 32 του Ν.4280/2014.
Η διάταξη θα πρέπει να αφαιρεθεί (ή να τροποποιηθεί), καθώς σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 2 του Ν.3585/2007 , “… αγροτική έκταση είναι κάθε έκταση πλην της δασικής …” και “… αγροτικά ακίνητα είναι ιδίως οι εδαφικές εκτάσεις, εξαιρουμένων των δασικών και οι φυτεμένες, καλλιεργημένες, χέρσες ή βοσκήσιμες …”.
Ο παραλογισμός της διάταξης της παραγράφου 5 του άρθρου 32 του Ν.4280/2014, προκύπτει και από το γεγονός ότι σε αυτήν γίνεται λόγος για ενδεχόμενο κήρυξης δάσωσης βραχωδών εκτάσεων, τη στιγμή που είναι σε όλους γνωστό, ότι σε βραχώδεις εκτάσεις δεν δύνανται να φυτευθούν δασικά είδη.
Σε κάθε περίπτωση, από τη δημοσίευση του Ν.998/1979, μέχρι τη δημοσίευση του Ν.4280/2014, για χρονικό διάστημα δηλαδή 35 ετών, οι χορτολιβαδικές, οι πετρώδεις και οι βραχώδεις εκτάσεις, που δεν περικλείονταν από δάσος ή δασική έκταση, δεν διέπονταν από τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας.
Κατά συνέπεια, η σχετική διάταξη του σχεδίου νόμου θα πρέπει να καταργηθεί, καθώς οι χορτολιβαδικές, οι πετρώδεις και οι βραχώδεις εκτάσεις, που δεν περικλείονται από δάσος ή δασική έκταση, είναι αγροτικές εκτάσεις, και δεν διέπονται από τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας.
4ο ΘΕΜΑ
Με το σχέδιο νόμου, θα πρέπει επιτέλους να ξεκαθαριστεί και το θέμα της συγκόμωσης των δασικών ειδών μίας έκτασης, προκειμένου αυτή να χαρακτηρισθεί ως δάσος ή δασική έκταση.
Σύντομο Ιστορικό – Σχετικά
1. Σύμφωνα με την υπ’ αριθμόν 159140/1077/12-3-1980 εγκύκλιο του Υπουργείου Γεωργίας (οδηγίες για την εφαρμογή του Ν.998/1979), για να χαρακτηρισθεί μια έκταση δασική ή δάσος, θα πρέπει η συγκόμωση της δασικής ξυλώδους βλάστησης να είναι άνω του 15%, ενώ κάτω από αυτό το όριο, θα χαρακτηρίζεται ως χορτολιβαδική.
2. Σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 1 του Ν.3208/2003, για να χαρακτηρισθεί μια έκταση δασική ή δάσος, θα πρέπει η συγκόμωση της δασικής ξυλώδους βλάστησης να είναι άνω του 25%.
3. Σύμφωνα με την υπ’ αριθμόν 204262/4545/23-11-2010 εγκύκλιο του ΥΠΕΚΑ (οδηγίες εφαρμογής του Ν.3818/2010), αν η συγκόμωση μίας έκτασης είναι μεγαλύτερη από 25% αυτή χαρακτηρίζεται ως δάσος, αν είναι μεταξύ 25% και 15% αυτή χαρακτηρίζεται ως δασική έκταση, και αν είναι μικρότερη από 15%, αυτή χαρακτηρίζεται ως χορτολιβαδική.
4. Οι διατάξεις του Ν.3208/2003 και του Ν.3818/2010 ακυρώθηκαν με τις υπ’ αριθμόν 32/2013, 33/2013 και 34/2013 αποφάσεις του ΣτΕ, και επ’ αυτών εξεδόθη η υπ’ αριθμόν 109341/3009/12-5-2014 εγκύκλιος του ΥΠΕΚΑ.
5. Με την υπ’ αριθμόν 110789/1293/2-9-2014 εγκύκλιο του ΥΠΕΚΑ, καθορίστηκε ότι μέχρι την έκδοση του ΠΔτος που προβλέπεται στην παρ.21 του άρθρου 52 του Ν.4280/2014, η υπαγωγή μίας έκτασης στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας θα διενεργείται κατά την επιστημονική κρίση του αρμοδίου δασικού οργάνου, με βάση τους ορισμούς που παρατίθενται στις σχετικές νομοθετικές διατάξεις.
6. Με το ΠΔ.32/2016, καθορίστηκε ότι αν η συγκόμωση μίας έκτασης είναι πάνω από 25%, τότε αυτή αποτελεί δάσος, και αν η συγκόμωση είναι μικρότερη από 25%, τότε αυτή αποτελεί δασική έκταση, χωρίς όμως να αποκλείεται και η περίπτωση, μια έκταση με συγκόμωση μικρότερη από 15% να αποτελεί δάσος.
Από τα ως άνω, συνάγεται το γεγονός ότι σήμερα, έχουν καθορισθεί γεωμετρικά οι έννοιες του δάσους και της δασικής έκτασης (έστω και με κάποια ασάφεια), αλλά δεν έχει καθορισθεί με γεωμετρική σαφήνεια η έννοια της χορτολιβαδικής έκτασης.
Δεδομένου ότι η υπ’ αριθμόν 159140/1077/12-3-1980 εγκύκλιος του Υπουργείου Γεωργίας (οδηγίες για την εφαρμογή του Ν.998/1979), σύμφωνα με την οποία για να χαρακτηρισθεί μια έκταση δασική ή δάσος, θα πρέπει η συγκόμωση της δασικής ξυλώδους βλάστησης να είναι άνω του 15%, ενώ κάτω από αυτό το όριο, θα χαρακτηρίζεται ως χορτολιβαδική, ουδέποτε ανακλήθηκε η ακυρώθηκε, θα πρέπει στον νέο νόμο να καθορισθεί με σαφήνεια ότι, αν η συγκόμωση των δασικών ειδών μίας έκτασης είναι μεγαλύτερη από 25% αυτή χαρακτηρίζεται ως δάσος, αν είναι μεταξύ 25% και 15% αυτή χαρακτηρίζεται ως δασική έκταση, και αν είναι μικρότερη από 15%, αυτή χαρακτηρίζεται ως χορτολιβαδική, όπως δηλαδή προβλεπόταν στην υπ’ αριθμόν 204262/4545/23-11-2010 εγκύκλιο του ΥΠΕΚΑ.
Γ. ΕΠΙΛΟΓΟΣ – ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ
Ο οριστικός χαρακτηρισμός μίας περιοχής ως έχουσας δασικό χαρακτήρα έχει σημαντικές και σοβαρές επιπτώσεις στην κάθε ιδιοκτησία.
Κατ’ αρχάς η επιβολή ειδικής αποζημίωσης με το σχετικό πρωτόκολλο από το οικείο Δασαρχείο, έχει καταλογισθεί και έχει βεβαιωθεί προς είσπραξη από την αρμόδια ΔΟΥ, πλην όμως σήμερα εκκρεμεί, και ο καθ’ ου δύναται να λαμβάνει φορολογική ενημερότητα, επειδή δεν έχει κυρωθεί ο οικείος δασικός χάρτης. Μόλις συμβεί αυτό και αποδοθεί οριστικά ο δασικός χαρακτήρας, τότε το παραπάνω ποσό της ειδικής αποζημίωσης θα είναι απαιτητό και δια αναγκαστικής εκτέλεσης, με συνέπεια ο καθ’ ου να μην δύναται να λάβει φορολογική ενημερότητα, όσο δεν τακτοποιείται οικονομικά.
Και το ερώτημα που τίθεται, είναι το εάν η πολιτεία φρονεί ότι εν μέσω της οικονομικής κρίσης που βιώνει η χώρα μας, υπάρχει περίπτωση να εισπράξει τα υπέρογκα χρηματικά ποσά που έχουν καταλογιστεί στους ως άνω οικιστές.
Περαιτέρω δε, εάν σύμφωνα με τον κυρωθέντα δασικό χάρτη ένα αγροτεμάχιο έχει δασικό χαρακτήρα, το υπάρχον εντός αυτού αυθαίρετο κτίσμα δεν δύναται καταληκτικά να τακτοποιηθεί με το Ν.4178/2013, παρά το γεγονός ότι σήμερα οι περισσότεροι ιδιοκτήτες έχουν ήδη αρχίσει τη διαδικασία τακτοποίησης με το Ν.4178/2013, καταβάλλοντας, είτε εφ’ άπαξ, είτε τμηματικά τα αντίστοιχα χρηματικά ποσά.
Στην περίπτωση αυτή, δύο είναι τα κρίσιμα ερωτήματα που τίθενται:
Το πρώτο ερώτημα αφορά στο εάν η πολιτεία προτίθεται να επιστρέψει στους ως άνω οικιστές τα χρηματικά ποσά που έχουν ήδη καταβάλει προκειμένου να τακτοποιήσουν το αυθαίρετο κτίσμα τους σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.4178/2013, δεδομένου ότι σύμφωνα με τις διατάξεις του σχεδίου νόμου, η τακτοποίηση κτισμάτων που εμπίπτουν σε δασικές εκτάσεις, δεν είναι επιτρεπτή.
Το δεύτερο ερώτημα αφορά στο εάν η πολιτεία προτίθεται να κατεδαφίσει ολόκληρους οικισμούς, στους οποίους κατοικούν μόνιμα από 300 έως και 1.500 οικιστές, παρουσιάζουν έντονη αστική ανάπτυξη, διαμορφωμένο και ασφαλτοστρωμένο οδικό δίκτυο με ονομασία οδών, ρυμοτομημένα γεωτεμάχια, δίκτυο ΔΕΗ, δίκτυο ΟΤΕ, δίκτυο δημοτικής ύδρευσης, δημοτικό φωτισμό και αστική συγκοινωνία.
Η φιλοσοφία του σχεδίου νόμου, σύμφωνα με την οποία αποδίδονται στον εκάστοτε Δασάρχη απεριόριστες δυνατότητες, είναι κατά τη άποψή μας παντελώς άστοχη. Δεν θα αναφερθούμε στην παρούσα, σε περιστατικά που όλοι γνωρίζουμε, θα σας επισημάνουμε απλώς το ότι θα πρέπει επιτέλους να τεθούν συγκεκριμένοι κανόνες (ειδικά ως προς τη συγκόμωση των δασικών ειδών), προκειμένου να αποφύγουμε τον υποκειμενικό παράγοντα της προσωπικής άποψης του εκάστοτε Δασάρχη, λαμβάνοντας πάντα υπ’ όψιν το δεδομένο ότι, ο μόνος φορέας που κατέχει την τεχνογνωσία και διαθέτει την απαραίτητη υποδομή για να συνταχθούν ορθώς οι δασικοί χάρτες, είναι η ΕΚΧΑ ΑΕ, και όχι το εκάστοτε Δασαρχείο.
Τελειώνοντας, θα θέλαμε να σας επισημάνουμε το γεγονός ότι οι διατάξεις του άρθρου 24 του Ν.3889/2010, οι οποίες σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να εξακολουθήσουν να ισχύουν, ψηφίστηκαν από την Ελληνική Βουλή με την ευρεία πλειοψηφία των 181 βουλευτών, και ουδέποτε προσεβλήθησαν ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Ο Ν.3889/2010 βρίσκεται ήδη σε πλήρη ισχύ για χρονικό διάστημα 6 ετών, και οι περισσότεροι Δήμοι σε εφαρμογή του άρθρου 24, έχουν ήδη συντάξει σχετικές μελέτες, προκειμένου τα δασικά τμήματα των μη νομίμων οικισμών, να επισημανθούν στους δασικούς χάρτες με κίτρινο περίγραμμα και κίτρινη διαγράμμιση.
ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΔΑΣΙΚΟΙ ΧΑΡΤΕΣ
Η εταιρεία μας παρακολουθώντας και μετέχοντας και από το 1998 σε όλες τις διαδικασίες που αφορούν τους δασικούς χάρτες και χαρακτηρισμούς δασικών εκτάσεων έχει διαμορφώσει τις παρακάτω διαπιστώσεις.
1. Το νέο σχέδιο νόμου, σε γενικές γραμμές, αποτελεί αναμόχλευση του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου και των προδιαγραφών, με μικρές αποκλίσεις και αντί να απλουστεύει την επίσπευση των διαδικασιών κατάρτισης, θεώρησης και κατακύρωσης των δασικών χαρτών, δημιουργεί περαιτέρω γραφειοκρατία και ανούσιες καθυστερήσεις θέτοντας χρονικά διαστήματα και περιθώρια, σε κάθε διαδικασία, που ως γνωστόν κάθε χρονικό διάστημα θα λαμβάνει παράταση, πράγμα που αποτελεί πλέον θεσμό στο σύγχρονο Ελληνικό Δημόσιο, όπως γίνεται από το έτος 1975 με την συνταγματική επιταγή σύνταξης του δασολογίου και οριοθέτησης των δασικών εκτάσεων, που η πολιτεία κάθε φορά την μετέθετε στο μέλλον, καθιστώντας την συνυπεύθυνη να νομιμοποιηθούν πάμπολλες αυθαιρεσίες και να μην λυθούν χρονίζουσες ιδιοκτησιακές καταστάσεις και χαρακτηρισμού εκτάσεων.
Το πλήθος πρόσκαιρων νομοθετημάτων με αντιφατικές ρυθμίσεις οδήγησαν σε αδιέξοδα που ακόμα και σήμερα παρά την απόφαση 32/2013 της ολομέλειας του ΣτΕ σε συνδυασμό με το πρόσφατο Π.Δ. 32/2016 για την θέσπιση στην ουσία κριτηρίων για τον ορισμό του δάσους και της δασικής έκτασης, που έθετε ο νόμος 3208/2003, θέτουν υπό συνταγματική αμφισβήτηση, την συνέχιση του έργου για την κύρωση των δασικών χαρτών καθώς για την μισή χώρα θα έχουν εφαρμοσθεί άλλα κριτήρια και σίγουρα θα γίνει θεσμός επίκλησης αυτών κατά την διαδικασία των αντιρρήσεων, με αποτέλεσμα την ενασχόληση των δικαστηρίων για το ποιά είναι η σειρά ισχύος του νομοθετικού πλαισίου.
Η νομοθετική αυτή θολούρα της μη ύπαρξης απόλυτης βεβαιότητας για το τι ακριβώς ισχύει, οδήγησε στην δημιουργία ενός μεγάλου πεδίου άνομων συμφερόντων, ενίσχυσε την λειτουργία αδιαφανών διαδικασιών και την διαφθορά που είχε ως θύμα τον περιορισμό του δασικού χώρου και των συνθηκών διαβίωσης του ανθρώπου με την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος.
2. Οι δασικοί χάρτες είναι ένα μεγάλο έργο με επιστημονικά και τεχνικά χαρακτηριστικά το οποίο είναι απαραίτητο όχι μόνο για τη δασική ανάπτυξη και προστασία αλλά ως έργο δημοσίου συμφέροντος για την εξασφάλιση και προστασία της Δημόσιας Περιουσίας και συνεπώς πρέπει να μπει πολύ υψηλά στις προτεραιότητες της Κυβέρνησης και να στηριχτεί ουσιαστικά με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση.
Η κατάρτιση των Δασικών Χαρτών, έχει ως αντικείμενο την οριοθέτηση και καταγραφή των εκτάσεων, που διέπονται από το πλαίσιο και των διατάξεων της δασικής νομοθεσίας, κατά τρόπο ακριβή, διαφανή και οριστικό, με στερεοσκοπική φωτοερμηνεία και επίγεια επιβεβαίωση (επιτόπιοι έλεγχοι).
Η θεώρηση των Δασικών Χαρτών, έχει ως αντικείμενο τον έλεγχο όλων των παραπάνω με τον ίδιο τρόπο, ο οποίος σαφώς γίνεται αποκλειστικά από Δασολόγους, οι οποίοι είναι οι μόνοι που κατέχουν την επιστημονική γνώση της δασικής φωτοερμηνείας, προϋποθέτοντας άριστη γνώση της δασικής νομοθεσίας συνεπικουρούμενη με άριστη επίγεια επιστημονική γνώση διάκρισης των φυτικών ειδών, το δε αποτέλεσμα αυτών παρουσιάζεται με την τεχνική απόδοσης των οριογραμμών που συνθέτουν τον δασικό χάρτη.
Είναι πασιφανές ότι το έργο πρέπει να εκτελεσθεί σε ευρεία κλίμακα με έμπειρους επιστήμονες δασολόγους που θα έχουν άριστη γνώση του φυσικού, νομοθετικού και επιστημονικού αντικειμένου κατάταξης των δασικών εκτάσεων, ώστε να υπάρξει κοινή αντιμετώπιση χαρακτηρισμού των ιδίων μορφής εκτάσεων προκειμένω να αποφευχθούν φαινόμενα διαφορετικού χαρακτηρισμού ιδίων εκτάσεων, όπως έχει διαπιστωθεί σε μεγάλο αριθμό έως τώρα εκδοθέντων διοικητικών πράξεων χαρακτηρισμού εκτάσεων, χωρίς να υπονοούμε ή να νομιμοποιούμε καταστάσεις όταν είναι γνωστό, ότι στο παρελθόν σχεδόν μία στις δύο πράξεις χαρακτηρισμού (ένα πολύγωνο) τελεσιδίκησε σε τριμελείς επιτροπές επίλυσης δασικών αμφισβητήσεων που μετείχε ένας μειοψηφούν Δασολόγος, αποδυναμώνοντας στην ουσία την θεσμική και επιστημονική θεώρηση της συνταγματικής επιταγής προστασίας του περιβάλλοντος καθιστώντας επισφαλή, τα επί της ακίνητης και δη δασικής περιουσίας δικαιώματα του Κράτους.
Η συμμετοχή υπαλλήλων επιστημόνων άλλης ειδικότητας της Περιφέρειας, μεταξύ των οποίων Γεωπόνοι και Μηχανικοί ΠΕ και ΤΕ. στην διαδικασία κατάρτισης, θεώρησης και κατακύρωσης των δασικών χαρτών, είναι επιστημονικά αλλά και θεσμικά εκτός λογικής, θέτει υπό αμφισβήτηση της εκτέλεση του έργου, και δεν νομίζουμε ότι υπάρχει Δασολόγος που να συμφωνεί ή να μετέχει σ’ αυτό.
3. Αμφιβολίες και ερωτηματικά εγείρει και το γεγονός αντιμετώπισης δι΄ επιφυλάξεων προς τις χορτολιβαδικές και πετρώδεις ή βραχώδεις εκτάσεις, όταν νομολογιακά έχει κριθεί ότι ο χαρακτηρισμός της μορφής μιας εκτάσεως ως χορτολιβαδικής εξαρτάται από τα πραγματικά στοιχεία της κάθε περιπτώσεως, και μόνο η αυτοψία και τα αντικειμενικά κριτήρια της φυτοκοινωνικής συνθέσεως της βλαστήσεως είναι οι καθοριστικοί παράγοντες της διακρίσεως κάθε μορφής, μαζί με την εκτίμηση και των άλλων στοιχείων (προσφορά προϊόντων, διατήρηση της φυσικής και βιολογικής ισορροπίας ή εξυπηρέτηση της διαβίωσης του ανθρώπου μέσα στο φυσικό περιβάλλον) κλπ. ενώ έτσι τίθεται η υποκειμενική κρίση ως κυρίαρχο στοιχείο και προφανώς δημιουργεί συνθήκες αδιαφανών διαδικασιών και ενισχύει φαινόμενα διαφθοράς εις βάρος του Δημοσίου συμφέροντος καθόσον το Δημόσιο δεν θα μπορεί να επανέλθει εκτός εξαιρετικών περιπτώσεων. Τα παραπάνω επιβεβαιώνει και η Γνωμοδότηση 73/02 του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους περί χαρακτηρισμού δασικών και χορτολιβαδικών εκτάσεων όπου «σε περιοχές που τελούν υπό κτηματογράφηση, στις οποίες ούτε Δασικός Χάρτης έχει καταρτισθεί ούτε διοικητικός χαρακτηρισμός των κρίσιμων εκτάσεων έχει, κατ’ Αρθ-14 Ν-998/79 προηγηθεί, τότε η δήλωση, ένσταση ή προσφυγή του Ν-2308/95 χωρίς επίκληση της ιδιότητας αυτών ως δάσους κλπ και συναφώς του γενικού υπέρ του Δημοσίου τεκμηρίου κυριότητας επ’ αυτών, θα έθετε σε άμεσο κίνδυνο τα επί της ακίνητης και δη δασικής περιουσίας δικαιώματα του Κράτους.»
Σε μία περίοδο «αποψίλωσης» της δασικής νομοθεσίας και οπισθοδρόμησης του νομικού πλέγματος της περιβαλλοντικής προστασίας, τα δάση και οι δασικές εκτάσεις της χώρας δέχονται τις μεγαλύτερες πιέσεις από ποτέ και κοινή διαπίστωση αποτελεί το γεγονός ότι αμφισβητούμενοι μηχανισμοί κινούνται σχεδόν αποκλειστικά στην κατεύθυνση αποχαρακτηρισμού δασικών εκτάσεων.
4. Αν πραγματικά υπάρχει η βούληση για επίσπευση των διαδικασιών κατάρτισης, θεώρησης και κατακύρωσης των δασικών χαρτών, θα πρέπει να επιταχυνθεί ο ρόλος και οι διαδικασίες στις περιφερειακές Δ/νσεις δασών στην επεξεργασία και παράδοση εγκαίρως των στοιχείων που είναι απαραίτητα για την σύνταξη ποιοτικών δασικών χαρτών, τα οποία δεν περιορίζονται ασφαλώς στις διοικητικές πράξεις χαρακτηρισμού και αναδασώσεων(που και γι΄αυτά θα χρειασθούν τουλάχιστον δύο-τρία χρόνια να συγκεντρωθούν) αλλά τα σημαντικά βοηθητικά στοιχεία (ψηφιακά ή αναλογικά) που αποτελούν οφειλόμενη ενέργεια και παντελή έλλειψη μέχρι τώρα της Διοίκησης στην χορήγησή τους, στην κατεύθυνση σύνταξης ποιοτικών δασικών χαρτών που θα συμβάλλουν και στην επίλυση ιδιοκτησιακών θεμάτων της δασικής περιουσίας του Κράτους που είναι:
Στοιχεία δασών και των ορίων τους, στοιχεία αποτερματιζομένων δασών πρωτοκόλλων οριοθέτησης δασών και δασικών εκτάσεων, στοιχεία αναγνωρισμένων δασωθέντων αγρών, στοιχεία για άδειες επέμβασης εξαιρετικού χαρακτήρα για έργα δημοσίας ωφελείας, ΑΠΕ κλπ, στοιχεία δασώσεων με τους κανονισμούς Ε.Ε. τεχνητές φυτείες χριστουγεννιάτικα δέντρα κλπ., στοιχεία πράξεων ανάκλησης παραχωρητηρίων, αδειών επέμβασης, άρση αναδασώσεων κλπ., στοιχεία ιδιωτικών χορτολιβαδικών εκτάσεων ή πρωτόκολλα παράδοσης χορτολιβαδικών εκτάσεων που αποδόθηκαν στην Δ/νση Γεωργίας, στοιχεία με τα όρια κατά κυριότητα ή κατά χρήση παραχωρητηρίων ή ανακλητικών αποφάσεων αυτών, στοιχεία ανταλλαγέντων δασικών εκτάσεων ή νομίμως εκχερσωμένων δασών και δασικών εκτάσεων, στοιχεία θεσμοθετημένων αρχαιολογικών χώρων, στοιχεία για τις όχθες, τις παλαιές όχθες και τις παρόχθιες ζώνες των μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών, στοιχεία κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων, στοιχεία αλλοιώσεων του εδάφους αποξήρανση λιμνών, βιοτόπων, ελωδών εκτάσεων κλπ.
Καταλήγοντας αν και η διευθέτηση των τεχνικών θεμάτων που εμπεριέχει το νομοσχέδιο είναι σημαντική για την ποιοτική παραγωγή σύνταξης δασικών χαρτών και την αποφυγή εσφαλμένων αποτελεσμάτων, η οποία όμως πρέπει να γίνει με ακριβή εφαρμογή επί των υποβάθρων παλαιοτέρων και πρόσφατων χαρτογραφικών δεδομένων, που θα προέλθει με φωτοερμηνεία α/φιών, αυτοψιών, τοπογραφικών εργασιών και κοινώς αποδεκτών επιστημονικών μεθόδων για την πλήρη και απόλυτη αποδοχή των γραμμών, όπως και των λοιπών αναφερομένων διαδικασιών και τεχνικών θεμάτων των αντιρρήσεων, θεωρούμε ότι όλα αυτά είναι «τεχνικές λύσεις» για τα οποία κάποια έχουν εκδοθεί και εφαρμοσθεί οδηγίες, τα δε υπόλοιπα αντιμετωπίζονται με συμπληρώσεις και τροποποιήσεις των προδιαγραφών και έκδοση σχετικών διοικητικών πράξεων.
Συνεπώς θεωρούμε ότι το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο που είχε εφαρμογή στην μισή χώρα ως προς την κατάρτιση δασικών χαρτών ήταν απόλυτα επιτυχής, καθώς δεν υπήρξε καμία καθυστέρηση και δεν απαιτείται κανένα νέο σχέδιο νόμου, για την επίσπευση της κατάρτισης και ανάρτησης των δασικών χαρτών, παρά μόνο η απόφαση της πολιτικής ηγεσίας για την χρηματοδότησή τους.
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΞΩΡΑΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ
ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ – ΣΠΑΤΩΝ
Αθήνα, 25 Απριλίου 2016
Κύριοι,
Σας γνωστοποιούμε παρατηρήσεις της Ομοσπονδίας μας επί του Σχεδίου Νόμου “Επίσπευση διαδικασιών κατάρτισης, θεώρησης και κύρωσης των δασικών χαρτών και λοιπές διατάξεις”, που έχουν ως εξής:
Α. ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗΣ ΟΙΚΙΣΜΩΝ
1ο ΘΕΜΑ
ΙΣΧΥΟΥΣΑ ΔΙΑΤΑΞΗ
Σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 24 του Ν.3889/2010, τα όρια των περιοχών που χαρακτηρίζονται στον υπό ανάρτηση χάρτη ως δασικές και συγχρόνως περιλαμβάνονται:
εντός οικισμών οι οποίοι δεν έχουν οριοθετηθεί σύμφωνα με τις κείμενες νομοθετικές διατάξεις, αλλά σύμφωνα με άλλες διατάξεις, ή
εντός των ορίων μη εγκεκριμένων πολεοδομικών μελετών και σχεδίων πόλεως που δεν έχουν εγκριθεί για οποιονδήποτε λόγο,
επισημαίνονται στους δασικούς χάρτες με κίτρινο περίγραμμα και κίτρινη διαγράμμιση.
Στην ως άνω διάταξη εμπίπτουν και οι οικισμοί που δεν έχουν οριοθετηθεί σύμφωνα με τις κείμενες νομοθετικές διατάξεις, και περιλαμβάνουν δασικές εκτάσεις.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΑΤΑΞΗ
Σύμφωνα με την περίπτωση β της παραγράφου 2 του άρθρου 24 του σχεδίου νόμου, οι υπηρεσίες δόμησης των Ο.Τ.Α., επισημαίνουν με κίτρινο περίγραμμα:
τα όρια των οικισμών οι οποίοι δεν έχουν οριοθετηθεί σύμφωνα με τις κείμενες νομοθετικές διατάξεις, αλλά σύμφωνα με άλλες διατάξεις,
τα όρια των οικισμών που έχουν ορισθεί μόνο με ακτίνα,
τα περιγράμματα των προϋφιστάμενων του 1923 οικισμών, έστω και αν δεν έχει καθοριστεί το όριό τους, και
τα όρια μη εγκεκριμένων πολεοδομικών μελετών και σχεδίων πόλεως που δεν έχουν εγκριθεί για οποιονδήποτε λόγο.
Στην ως άνω διάταξη, ΔΕΝ εμπίπτουν οι οικισμοί που δεν έχουν οριοθετηθεί σύμφωνα με τις κείμενες νομοθετικές διατάξεις, και περιλαμβάνουν δασικές εκτάσεις.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Θα πρέπει η προτεινόμενη διάταξη να περιλάβει και τα όρια των εν τοις πράγμασι υφιστάμενων οικισμών (ειδικότερα αυτών που συμπεριλαμβάνουν συνεκτικά τμήματα), ανεξαρτήτως του εάν εμπίπτουν ή όχι στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας.
2ο ΘΕΜΑ
ΙΣΧΥΟΥΣΑ ΔΙΑΤΑΞΗ
Σύμφωνα με την περίπτωση α της παραγράφου 4 του άρθρου 24 του Ν.3889/2010, από την πολεοδόμηση εξαιρούνται τα τμήματα των δασικών οικισμών, που εξακολουθούν και σήμερα να διατηρούν τον δασικό τους χαρακτήρα.
Από την εν λόγω διάταξη, συνάγεται το συμπέρασμα ότι τα συνεκτικά τμήματα των οικισμών τα οποία προφανώς έχουν απολέσει το δασικό τους χαρακτήρα, ανεξαρτήτως του εάν εμπίπτουν στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, δύνανται να πολεοδομηθούν.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΑΤΑΞΗ
Σύμφωνα με την παράγραφο 7 του άρθρου 24 του σχεδίου νόμου, τα εδαφικά τμήματα που δεσμεύονται από τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, ανεξαρτήτως του εάν σήμερα έχουν απολέσει το δασικό τους χαρακτήρα, δεν δύνανται να πολεοδομηθούν.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Θα πρέπει η προτεινόμενη διάταξη να καταργηθεί, και να εξακολουθήσει να βρίσκεται σε ισχύ η προηγούμενη.
Β. ΔΙΑΦΟΡΑ ΘΕΜΑΤΑ
3ο ΘΕΜΑ
Σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 13 και την παράγραφο 3 του άρθρου 19 του σχεδίου νόμου, οι χορτολιβαδικές, οι πετρώδεις και οι βραχώδεις εκτάσεις της παραγράφου 5 του άρθρου 3 του Ν.998/1979, εφαρμόζονται οι διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, όπως εσφαλμένα νομοθετήθηκε με την παράγραφο 5 του άρθρου 32 του Ν.4280/2014.
Η διάταξη θα πρέπει να αφαιρεθεί (ή να τροποποιηθεί), καθώς σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 2 του Ν.3585/2007 , “… αγροτική έκταση είναι κάθε έκταση πλην της δασικής …” και “… αγροτικά ακίνητα είναι ιδίως οι εδαφικές εκτάσεις, εξαιρουμένων των δασικών και οι φυτεμένες, καλλιεργημένες, χέρσες ή βοσκήσιμες …”.
Ο παραλογισμός της διάταξης της παραγράφου 5 του άρθρου 32 του Ν.4280/2014, προκύπτει και από το γεγονός ότι σε αυτήν γίνεται λόγος για ενδεχόμενο κήρυξης δάσωσης βραχωδών εκτάσεων (;;;), τη στιγμή που είναι σε όλους γνωστό, ότι σε βραχώδεις εκτάσεις δεν δύνανται να φυτευθούν δασικά είδη.
Σε κάθε περίπτωση, από τη δημοσίευση του Ν.998/1979, μέχρι τη δημοσίευση του Ν.4280/2014, για χρονικό διάστημα δηλαδή 35 ετών, οι χορτολιβαδικές, οι πετρώδεις και οι βραχώδεις εκτάσεις, που δεν περικλείονταν από δάσος ή δασική έκταση, δεν διέπονταν από τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας.
Κατά συνέπεια, η σχετική διάταξη του σχεδίου νόμου θα πρέπει να καταργηθεί, καθώς οι χορτολιβαδικές, οι πετρώδεις και οι βραχώδεις εκτάσεις, που δεν περικλείονται από δάσος ή δασική έκταση, είναι αγροτικές εκτάσεις, και δεν διέπονται από τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας.
4ο ΘΕΜΑ
Με το σχέδιο νόμου, θα πρέπει επιτέλους να ξεκαθαριστεί και το θέμα της συγκόμωσης των δασικών ειδών μίας έκτασης, προκειμένου αυτή να χαρακτηρισθεί ως δάσος ή δασική έκταση.
Σύντομο Ιστορικό – Σχετικά
1. Σύμφωνα με την υπ’ αριθμόν 159140/1077/12-3-1980 εγκύκλιο του Υπουργείου Γεωργίας (οδηγίες για την εφαρμογή του Ν.998/1979), για να χαρακτηρισθεί μια έκταση δασική ή δάσος, θα πρέπει η συγκόμωση της δασικής ξυλώδους βλάστησης να είναι άνω του 15%, ενώ κάτω από αυτό το όριο, θα χαρακτηρίζεται ως χορτολιβαδική.
2. Σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 1 του Ν.3208/2003, για να χαρακτηρισθεί μια έκταση δασική ή δάσος, θα πρέπει η συγκόμωση της δασικής ξυλώδους βλάστησης να είναι άνω του 25%.
3. Σύμφωνα με την υπ’ αριθμόν 204262/4545/23-11-2010 εγκύκλιο του ΥΠΕΚΑ (οδηγίες εφαρμογής του Ν.3818/2010), αν η συγκόμωση μίας έκτασης είναι μεγαλύτερη από 25% αυτή χαρακτηρίζεται ως δάσος, αν είναι μεταξύ 25% και 15% αυτή χαρακτηρίζεται ως δασική έκταση, και αν είναι μικρότερη από 15%, αυτή χαρακτηρίζεται ως χορτολιβαδική.
4. Οι διατάξεις του Ν.3208/2003 και του Ν.3818/2010 ακυρώθηκαν με τις υπ’ αριθμόν 32/2013, 33/2013 και 34/2013 αποφάσεις του ΣτΕ, και επ’ αυτών εξεδόθη η υπ’ αριθμόν 109341/3009/12-5-2014 εγκύκλιος του ΥΠΕΚΑ.
5. Με την υπ’ αριθμόν 110789/1293/2-9-2014 εγκύκλιο του ΥΠΕΚΑ, καθορίστηκε ότι μέχρι την έκδοση του ΠΔτος που προβλέπεται στην παρ.21 του άρθρου 52 του Ν.4280/2014, η υπαγωγή μίας έκτασης στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας θα διενεργείται κατά την επιστημονική κρίση του αρμοδίου δασικού οργάνου, με βάση τους ορισμούς που παρατίθενται στις σχετικές νομοθετικές διατάξεις.
6. Με το ΠΔ.32/2016, καθορίστηκε ότι αν η συγκόμωση μίας έκτασης είναι πάνω από 25%, τότε αυτή αποτελεί δάσος, και αν η συγκόμωση είναι μικρότερη από 25%, τότε αυτή αποτελεί δασική έκταση, χωρίς όμως να αποκλείεται και η περίπτωση, μια έκταση με συγκόμωση μικρότερη από 15% να αποτελεί δάσος.
Από τα ως άνω, συνάγεται το γεγονός ότι σήμερα, έχουν καθορισθεί γεωμετρικά οι έννοιες του δάσους και της δασικής έκτασης (έστω και με κάποια ασάφεια), αλλά δεν έχει καθορισθεί με γεωμετρική σαφήνεια η έννοια της χορτολιβαδικής έκτασης.
Δεδομένου ότι η υπ’ αριθμόν 159140/1077/12-3-1980 εγκύκλιος του Υπουργείου Γεωργίας (οδηγίες για την εφαρμογή του Ν.998/1979), σύμφωνα με την οποία για να χαρακτηρισθεί μια έκταση δασική ή δάσος, θα πρέπει η συγκόμωση της δασικής ξυλώδους βλάστησης να είναι άνω του 15%, ενώ κάτω από αυτό το όριο, θα χαρακτηρίζεται ως χορτολιβαδική, ουδέποτε ανακλήθηκε η ακυρώθηκε, θα πρέπει στον νέο νόμο να καθορισθεί με σαφήνεια ότι, αν η συγκόμωση των δασικών ειδών μίας έκτασης είναι μεγαλύτερη από 25% αυτή χαρακτηρίζεται ως δάσος, αν είναι μεταξύ 25% και 15% αυτή χαρακτηρίζεται ως δασική έκταση, και αν είναι μικρότερη από 15%, αυτή χαρακτηρίζεται ως χορτολιβαδική, όπως δηλαδή προβλεπόταν στην υπ’ αριθμόν 204262/4545/23-11-2010 εγκύκλιο του ΥΠΕΚΑ.
Γ. ΕΠΙΛΟΓΟΣ – ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ
Ο οριστικός χαρακτηρισμός μίας περιοχής ως έχουσας δασικό χαρακτήρα έχει σημαντικές και σοβαρές επιπτώσεις στην κάθε ιδιοκτησία.
Κατ’ αρχάς η επιβολή ειδικής αποζημίωσης με το σχετικό πρωτόκολλο από το οικείο Δασαρχείο, έχει καταλογισθεί και έχει βεβαιωθεί προς είσπραξη από την αρμόδια ΔΟΥ, πλην όμως σήμερα εκκρεμεί, και ο καθ’ ου δύναται να λαμβάνει φορολογική ενημερότητα, επειδή δεν έχει κυρωθεί ο οικείος δασικός χάρτης. Μόλις συμβεί αυτό και αποδοθεί οριστικά ο δασικός χαρακτήρας, τότε το παραπάνω ποσό της ειδικής αποζημίωσης θα είναι απαιτητό και δια αναγκαστικής εκτέλεσης, με συνέπεια ο καθ’ ου να μην δύναται να λάβει φορολογική ενημερότητα, όσο δεν τακτοποιείται οικονομικά.
Και το ερώτημα που τίθεται, είναι το εάν η πολιτεία φρονεί ότι εν μέσω της οικονομικής κρίσης που βιώνει η χώρα μας, υπάρχει περίπτωση να εισπράξει τα υπέρογκα χρηματικά ποσά που έχουν καταλογιστεί στους ως άνω οικιστές.
Περαιτέρω δε, εάν σύμφωνα με τον κυρωθέντα δασικό χάρτη ένα αγροτεμάχιο έχει δασικό χαρακτήρα, το υπάρχον εντός αυτού αυθαίρετο κτίσμα δεν δύναται καταληκτικά να τακτοποιηθεί με το Ν.4178/2013, παρά το γεγονός ότι σήμερα οι περισσότεροι ιδιοκτήτες έχουν ήδη αρχίσει τη διαδικασία τακτοποίησης με το Ν.4178/2013, καταβάλλοντας, είτε εφ’ άπαξ, είτε τμηματικά τα αντίστοιχα χρηματικά ποσά.
Στην περίπτωση αυτή, δύο είναι τα κρίσιμα ερωτήματα που τίθενται:
Το πρώτο ερώτημα αφορά στο εάν η πολιτεία προτίθεται να επιστρέψει στους ως άνω οικιστές τα χρηματικά ποσά που έχουν ήδη καταβάλει προκειμένου να τακτοποιήσουν το αυθαίρετο κτίσμα τους σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.4178/2013, δεδομένου ότι σύμφωνα με τις διατάξεις του σχεδίου νόμου, η τακτοποίηση κτισμάτων που εμπίπτουν σε δασικές εκτάσεις, δεν είναι επιτρεπτή.
Το δεύτερο ερώτημα αφορά στο εάν η πολιτεία προτίθεται να κατεδαφίσει ολόκληρους οικισμούς, στους οποίους κατοικούν μόνιμα από 300 έως και 1.500 οικιστές, παρουσιάζουν έντονη αστική ανάπτυξη, διαμορφωμένο και ασφαλτοστρωμένο οδικό δίκτυο με ονομασία οδών, ρυμοτομημένα γεωτεμάχια, δίκτυο ΔΕΗ, δίκτυο ΟΤΕ, δίκτυο δημοτικής ύδρευσης, δημοτικό φωτισμό και αστική συγκοινωνία.
Η φιλοσοφία του σχεδίου νόμου, σύμφωνα με την οποία αποδίδονται στον εκάστοτε Δασάρχη απεριόριστες δυνατότητες, είναι κατά τη άποψή μας παντελώς άστοχη. Δεν θα αναφερθούμε στην παρούσα, σε περιστατικά που όλοι γνωρίζουμε, θα σας επισημάνουμε απλώς το ότι θα πρέπει επιτέλους να τεθούν συγκεκριμένοι κανόνες (ειδικά ως προς τη συγκόμωση των δασικών ειδών), προκειμένου να αποφύγουμε τον υποκειμενικό παράγοντα της προσωπικής άποψης του εκάστοτε Δασάρχη, λαμβάνοντας πάντα υπ’ όψιν το δεδομένο ότι, ο μόνος φορέας που κατέχει την τεχνογνωσία και διαθέτει την απαραίτητη υποδομή για να συνταχθούν ορθώς οι δασικοί χάρτες, είναι η ΕΚΧΑ ΑΕ, και όχι το εκάστοτε Δασαρχείο.
Τελειώνοντας, θα θέλαμε να σας επισημάνουμε το γεγονός ότι οι διατάξεις του άρθρου 24 του Ν.3889/2010, οι οποίες σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να εξακολουθήσουν να ισχύουν, ψηφίστηκαν από την Ελληνική Βουλή με την ευρεία πλειοψηφία των 181 βουλευτών, και ουδέποτε προσεβλήθησαν ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Ο Ν.3889/2010 βρίσκεται ήδη σε πλήρη ισχύ για χρονικό διάστημα 6 ετών, και οι περισσότεροι Δήμοι σε εφαρμογή του άρθρου 24, έχουν ήδη συντάξει σχετικές μελέτες, προκειμένου τα δασικά τμήματα των μη νομίμων οικισμών, να επισημανθούν στους δασικούς χάρτες με κίτρινο περίγραμμα και κίτρινη διαγράμμιση.
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΕΙΡΗΝΗ ΠΙΤΣΙΓΑΥΔΑΚΗ ΜΑΡΙΑ ΧΡΥΣΟΥ
Δε θ΄αναφερθώ σε συγκεκριμένο άρθρο,καθώς διαπιστώνω ότι ο τρόπος της μελέτης,κατάρτισης δασικών χαρτών και ακολούθως της κύρωσής του γενικότερα παρουσιάζει τις εξής οξύμωρες αλλά και σοβαρές (κατά την κρίση μου) παραλείψεις.
Οι θεσμοθετημένες και οριοθετημένες με Π.Δ Ζ.Ο.Ε (χρήσεις γης) εκτός σχεδίου και εκτός οικισμών για την προστασία των δασών και δασικών εκτάσεων αλλά και των γεωργικών γαιών με όρους και περιορισμούς ακόμη και απαγορεύσεις δόμησης και κατατμήσεων, αντιλαμβάνομαι ότι ουδόλως λαμβάνονται υπόψη. Αρκετές δε από αυτές τις Ζ.Ο.Ε έχουν επιβεβαιωθεί με τα Περιφερειακά Χωροταξικά Σχέδια.
Ενώ έχουμε πληρώσει ιδιωτικά μελετητικά γραφεία τα οποία σε συνεργασία με φορείς, δημόσιες υπηρεσίες μεταξύ αυτών και των Δ/νσεων Δασών ( αφού αυτές γνωμοδότησαν και συμφώνησαν ) κατέγραψαν, μελέτησαν και οριοθέτησαν εκτάσεις και μετά από γνωμοδοτήσεις και του ΣτΕ εισήχθησαν υπό καθεστώς προστασίας, σήμερα καταλήγουν στο «φτου κι απ΄την αρχή»;. Αλήθεια με ποιον τρόπο θα γίνει αυτό; Οι θεσμοθετημένες Ζ.Ο.Ε μόνο με αναθεωρημένα Π.Δ μπορούν να μεταβληθούν, και πάντα σύμφωνα με τα νέα δεδομένα που καταγράφονται στις Ζ.Ο.Ε ( βλ.δόμηση, επέκταση ΓΠΣ), ή να διατηρηθούν ως έχουν μέσω της επέκτασής τους. Μόνο αυτές οι δύο επιλογές μπαίνουν στο τραπέζι της αναθεώρησης των Ζ.Ο.Ε.
Τα στοιχεία υπάρχουν. Οι οριοθετήσεις υπάρχουν. Οι μελέτες υπάρχουν. Τελικά σε κάποιους Νομούς πολλά χρόνια τώρα υπάρχουν δασικοί χάρτες. Αρκεί αυτές οι Δασικές Υπηρεσίες να ακολουθούσαν την πεπατημένη,αλλά και τις αποφάσεις του ΣτΕ ειδικά για τις Ζ.Ο.Ε που είναι σαφείς και καταλυτικές. Γιατί λοιπόν πρέπει να ξεκινήσουμε από το απόλυτο μηδέν; Γιατί αυτή η σύγχυση;Γιατί πρέπει να ξανά – πληρώσουμε από την αρχή για κάτι που απλώς πρέπει να εφαρμοστεί; Είναι απορίας άξιο.
Αναφέρομαι συγκεκριμένα για τις Ζ.Ο.Ε με καθορισμένες επιτρεπόμενες χρήσεις του εδάφους, τόσο, δηλαδή, της ίδιας της γης, όσο και των συστατικών μερών αυτής, δηλαδή των κτιρίων.
Τέλος, εάν οι «οικισμοί» νόμιμοι οι παράτολμοι εντός δασών και δασικών εκτάσεων, πρέπει να τυποποιηθούν; ας γίνει με κάποιες επιπλέον οικονομικές επιβαρύνσεις αλλά και υποχρεώσεις των κατοίκων για την προστασία του περιβάλλοντος. Διαφορετικά οι μόνες τύψεις που θα νιώσω θα είναι αυτές της βλακείας που δεν ακολούθησα το παράδειγμα κάποιων.
Άρθρο 13 μετά την παράγραφο 11 προτείνεται: «Το χρονικό διάστημα μεταξύ της θεώρησης και της ανάρτησης του δασικού χάρτη, που πρακτικά μπορεί να είναι από λίγους μήνες έως πολλά χρόνια να μπορεί ο πολίτης κατόπιν αίτησής του να λαμβάνει γνώση του περιεχομένου του, όπως λαμβάνει γνώση των περιεχομένων του Προσωρινού Κτηματικού Χάρτη και Πίνακα του Ν.248/76, καθώς και να επιτρέπεται η κατάθεση ενστάσεων – αντιρρήσεων με την καταβολή παραβόλου, στις Δ/νσεις Δασών για υποβολή τους στις αρμόδιες ΕΠΕΑ κατά την ανάρτηση του Δασικού χάρτη» ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ: Επειδή και σήμερα ο θεωρημένος και μη αναρτημένος δασικό χάρτης χρησιμοποιείται από την αρμόδια διεύθυνση δασών προκείμενου να υποβάλλει την δήλωση του Δημοσίου στα πλαίσια του Εθνικού κτηματολογίου, αλλά ο θεωρημένος αυτός χάρτης αφού δεν έχει αναρτηθεί δεν δημιουργεί έννομες συνέπειες για τον πολίτη, στα πλαίσια της ισονομίας, όπως χρησιμοποιείται από το Δημόσιο ως στοιχείο προβολή και προάσπισης των δικαιωμάτων του, να μπορεί να χρησιμοποιηθεί το θεωρημένο περιεχόμενό του κι απ’τον πολίτη.
Άρθρο 15 ΣΧΟΛΙΟ: Αφού το Ελληνικό Δημόσιο εκπροσωπείται από την Δνση Δασών η οποία καταρτίζει, ελέγχει και θεωρεί τον δασικό χάρτη, γιατί να υποβάλλει αντιρρήσεις κατά του περιεχομένου εφόσον είχε ήδη τον μηχανισμό τροποποίησης του δασικού χάρτη σε όλα τα στάδια εξέλιξης και έτσι να επιβαρύνεται η ΕΠΕΑ με επιπλέον αντιρρήσεις για ζητήματα που θα μπορούσαν να λυθούν νωρίτερα.
Άρθρο 17 μετά την παράγραφο 1 Προτείνεται: «Εάν παρέλθη άπρακτη η ανωτέρω 45 ήμερη προθεσμία επεξεργασίας των αντιρρήσεων – ενστάσεων τότε θεωρούνται ισχυρές οι αντιρρήσεις – ενστάσεις και μπορεί ο ενιστάμενος να αιτηθεί την αναθεώρηση του δασικού χάρτη σύμφωνα με την υποβληθείσα τεκμηριωμένη ένστασή του» ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ: Επειδή ήδη οι υποβληθείσες αντιρρήσεις κατά του Δασικού Χάρτη Πεντέλης, Νέας Πεντέλης, Μαραθώνα κλπ, εκκρεμούν ενώπιον των ΕΠΕΑ από το 2011, ενώ οι αποφάσεις συγκρότησης των ΕΠΕΑ έμειναν αναρτημένες στη Διαύγεια και οι πολίτες ταλαιπωρούνται.
Άρθρο 17 παράγραφος 8 και άρθρο 19 παράγραφος 2 ΣΧΟΛΙΟ : Εφόσον γίνεται τέτοια σύνδεση του Δασικού χάρτη με τα κτηματολογικά διαγράμματα και τους κτηματολογικούς πίνακες γιατί δεν γίνεται ταυτόχρονη ανάρτηση ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ και ΔΑΣΙΚΟΥ ΧΑΡΤΗ και να συπολογίζονται οι ενστάσεις εφόσον σχετίζονται με τη μορφή της έκτασης.
Άρθρο 19 παράγραφος 2 «Η ΕΠ.Ε.Α. μπορεί, αν το κρίνει αναγκαίο, να διενεργεί αυτοψίες, να ζητεί επιπλέον στοιχεία από την οικεία δασική υπηρεσία και την ΕΚΧΑ Α.Ε. και να καλεί στις συνεδριάσεις της τους ενδιαφερόμενους» Προτείνεται: «Η ΕΠΕΑ … έχει υποχρέωση να καλέσει τον ενδιαφερόμενο»
Άρθρο 19 παράγραφος 4 ΣΧΟΛΙΟ: Εφόσον κατά τη διαδικασία των αντιρρήσεων δεν εξετάζονται θέματα ιδιοκτησίας, ούτε θίγονται ιδιοκτησιακά δικαιώματα του Δημοσίου ή ιδιωτών, δεν χρειάζεται η συσχέτιση με την κτηματογράφηση ούτε η χρησιμοποίηση του θεωρημένου δασικού χάρτη για ιδιοκτησιακά θέματα μιας και δεν έχει ακόμη κυρωθεί.
Άρθρο 20 «Για τις εκτάσεις του δασικού χάρτη, που προστίθενται σύμφωνα με τα ανωτέρω και δεν υπάγονταν στο δασικό νόμο κατά το χρόνο κύρωσης αυτού, δεν διεκδικούνται δικαιώματα από το Ελληνικό Δημόσιο κατά τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας» ΣΧΟΛΙΟ: αυτόματα δημιουργούνται 2 κατηγορίες δασωθέντων αγρών, αυτών του 998/79 δηλαδή αγρός το 1945 Δάσος σήμερα διεκδίκηση απ’ το ελληνικό Δημόσιο και αυτών του δασικού χάρτη δηλαδή αγρός στον κυρωμένο δασικό χάρτη – Δάσος αργότερα δεν διεκδικείται απ’ το Ελληνικό Δημόσιο.
Άρθρο 23 παράγραφος 3 «Για τις περιοχές που περικλείονται εντός των ορίων της περίπτωσης (α) της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου δεν καταρτίζεται δασικός χάρτης, πλην όμως εφαρμόζονται οι διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, επί των εντός των ως άνω περιοχών πάρκων και αλσών» Προτείνεται: Να καταρτίζεται δασικός χάρτης με αποτύπωση μόνο των πάρκων και αλσών ως εκτάσεις που διέπονται από τις προστατευτικές διατάξεις της δασικής νομοθεσίας. ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ: η αιτιολογία της προτεινόμενης διάταξης βρίσκεται στη παράγραφο 1 του άρθρου 13 του παρόντος νομοσχεδίου «1. Οι δασικές εν γένει εκτάσεις των παραγράφων 1, 2, 3, 4 και 5 του άρθρου 3 του ν. 998/1979 (Α΄ 289), που διέπονται από τις προστατευτικές διατάξεις αυτού, απεικονίζονται σε κατάλληλης κλίμακας αεροφωτογραφικό ή χαρτογραφικό υλικό», εάν δεν περιλαμβάνονται στο δασικό χάρτη άρα δεν οριοθετούνται και δεν χαρτογραφούνται πως είναι δυνατό να διέπονται από τις προστατευτικές διατάξεις της δασικής νομοθεσίας;
Άρθρο 23 παράγραφος 3 «Για τις περιοχές που περικλείονται εντός των ορίων της περίπτωσης (α) της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου δεν αναρτάται δασικός χάρτης κατά το άρθρο 14 του παρόντος νόμου, αλλά εφαρμόζονται τα προβλεπόμενα στο επόμενο άρθρο 24» Προτείνεται: Αναρτάται δασικός χάρτης με αποτύπωση μόνο των κοινόχρηστων χώρων πάρκων και αλσών ως εκτάσεις που διέπονται από τις προστατευτικές διατάξεις της δασικής νομοθεσία. ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ η ίδια ως άνω της προηγούμενης διάταξης
Άρθρο 24 παράγραφος 1 «1. Η οικεία Διεύθυνση Δασών, σε διάστημα οκτώ (8) μηνών από την παραλαβή των υποβάθρων, στα οποία απεικονίζονται οι περιοχές της περίπτωσης β΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 23 του παρόντος» προτείνεται να προστεθεί » και περιοχές εκτός σχεδίου που αποτελούν οικιστική ενότητα και εξυπηρετούνται από τον οικείο Δήμο,μέσω των υπηρεσιών του ή είναι συνδεδεμένες με Δημόσια ή με Δημοτικά ή με άλλα δίκτυα ύδρευσης,δίκτυα ηλεκτροφωτισμού, ή με οδικά δίκτυα και εξυπηρετούνται από Δημόσια, ή Δημοτικά συγκοινωνιακά μέσα» ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ: με την προτεινόμενη διάταξη καλύπτεται όλο το φάσμα των πραγματικών οικισμών που στερούνται όρια και εγκρίσεις.
Άρθρο 24 παράγραφος 2. Προτείνεται στην Επιτροπή να συμμετέχει κι ένας εκπρόσωπος των κατοίκων της εξεταζόμενης περιοχής.
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΞΩΡΑΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ
ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ – ΣΠΑΤΩΝ
Αθήνα, 25 Απριλίου 2016
Κύριοι,
Σας γνωστοποιούμε παρατηρήσεις της Ομοσπονδίας μας επί του Σχεδίου Νόμου “Επίσπευση διαδικασιών κατάρτισης, θεώρησης και κύρωσης των δασικών χαρτών και λοιπές διατάξεις”, που έχουν ως εξής:
Α. ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗΣ ΟΙΚΙΣΜΩΝ
1ο ΘΕΜΑ
ΙΣΧΥΟΥΣΑ ΔΙΑΤΑΞΗ
Σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 24 του Ν.3889/2010, τα όρια των περιοχών που χαρακτηρίζονται στον υπό ανάρτηση χάρτη ως δασικές και συγχρόνως περιλαμβάνονται:
εντός οικισμών οι οποίοι δεν έχουν οριοθετηθεί σύμφωνα με τις κείμενες νομοθετικές διατάξεις, αλλά σύμφωνα με άλλες διατάξεις, ή
εντός των ορίων μη εγκεκριμένων πολεοδομικών μελετών και σχεδίων πόλεως που δεν έχουν εγκριθεί για οποιονδήποτε λόγο,
επισημαίνονται στους δασικούς χάρτες με κίτρινο περίγραμμα και κίτρινη διαγράμμιση.
Στην ως άνω διάταξη εμπίπτουν και οι οικισμοί που δεν έχουν οριοθετηθεί σύμφωνα με τις κείμενες νομοθετικές διατάξεις, και περιλαμβάνουν δασικές εκτάσεις.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΑΤΑΞΗ
Σύμφωνα με την περίπτωση β της παραγράφου 2 του άρθρου 24 του σχεδίου νόμου, οι υπηρεσίες δόμησης των Ο.Τ.Α., επισημαίνουν με κίτρινο περίγραμμα:
τα όρια των οικισμών οι οποίοι δεν έχουν οριοθετηθεί σύμφωνα με τις κείμενες νομοθετικές διατάξεις, αλλά σύμφωνα με άλλες διατάξεις,
τα όρια των οικισμών που έχουν ορισθεί μόνο με ακτίνα,
τα περιγράμματα των προϋφιστάμενων του 1923 οικισμών, έστω και αν δεν έχει καθοριστεί το όριό τους, και
τα όρια μη εγκεκριμένων πολεοδομικών μελετών και σχεδίων πόλεως που δεν έχουν εγκριθεί για οποιονδήποτε λόγο.
Στην ως άνω διάταξη, ΔΕΝ εμπίπτουν οι οικισμοί που δεν έχουν οριοθετηθεί σύμφωνα με τις κείμενες νομοθετικές διατάξεις, και περιλαμβάνουν δασικές εκτάσεις.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Θα πρέπει η προτεινόμενη διάταξη να περιλάβει και τα όρια των εν τοις πράγμασι υφιστάμενων οικισμών (ειδικότερα αυτών που συμπεριλαμβάνουν συνεκτικά τμήματα), ανεξαρτήτως του εάν εμπίπτουν ή όχι στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας.
2ο ΘΕΜΑ
ΙΣΧΥΟΥΣΑ ΔΙΑΤΑΞΗ
Σύμφωνα με την περίπτωση α της παραγράφου 4 του άρθρου 24 του Ν.3889/2010, από την πολεοδόμηση εξαιρούνται τα τμήματα των δασικών οικισμών, που εξακολουθούν και σήμερα να διατηρούν τον δασικό τους χαρακτήρα.
Από την εν λόγω διάταξη, συνάγεται το συμπέρασμα ότι τα συνεκτικά τμήματα των οικισμών τα οποία προφανώς έχουν απολέσει το δασικό τους χαρακτήρα, ανεξαρτήτως του εάν εμπίπτουν στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, δύνανται να πολεοδομηθούν.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΑΤΑΞΗ
Σύμφωνα με την παράγραφο 7 του άρθρου 24 του σχεδίου νόμου, τα εδαφικά τμήματα που δεσμεύονται από τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, ανεξαρτήτως του εάν σήμερα έχουν απολέσει το δασικό τους χαρακτήρα, δεν δύνανται να πολεοδομηθούν.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Θα πρέπει η προτεινόμενη διάταξη να καταργηθεί, και να εξακολουθήσει να βρίσκεται σε ισχύ η προηγούμενη.
Β. ΔΙΑΦΟΡΑ ΘΕΜΑΤΑ
3ο ΘΕΜΑ
Σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 13 και την παράγραφο 3 του άρθρου 19 του σχεδίου νόμου, οι χορτολιβαδικές, οι πετρώδεις και οι βραχώδεις εκτάσεις της παραγράφου 5 του άρθρου 3 του Ν.998/1979, εφαρμόζονται οι διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, όπως εσφαλμένα νομοθετήθηκε με την παράγραφο 5 του άρθρου 32 του Ν.4280/2014.
Η διάταξη θα πρέπει να αφαιρεθεί (ή να τροποποιηθεί), καθώς σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 2 του Ν.3585/2007 , “… αγροτική έκταση είναι κάθε έκταση πλην της δασικής …” και “… αγροτικά ακίνητα είναι ιδίως οι εδαφικές εκτάσεις, εξαιρουμένων των δασικών και οι φυτεμένες, καλλιεργημένες, χέρσες ή βοσκήσιμες …”.
Ο παραλογισμός της διάταξης της παραγράφου 5 του άρθρου 32 του Ν.4280/2014, προκύπτει και από το γεγονός ότι σε αυτήν γίνεται λόγος για ενδεχόμενο κήρυξης δάσωσης βραχωδών εκτάσεων (;;;), τη στιγμή που είναι σε όλους γνωστό, ότι σε βραχώδεις εκτάσεις δεν δύνανται να φυτευθούν δασικά είδη.
Σε κάθε περίπτωση, από τη δημοσίευση του Ν.998/1979, μέχρι τη δημοσίευση του Ν.4280/2014, για χρονικό διάστημα δηλαδή 35 ετών, οι χορτολιβαδικές, οι πετρώδεις και οι βραχώδεις εκτάσεις, που δεν περικλείονταν από δάσος ή δασική έκταση, δεν διέπονταν από τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας.
Κατά συνέπεια, η σχετική διάταξη του σχεδίου νόμου θα πρέπει να καταργηθεί, καθώς οι χορτολιβαδικές, οι πετρώδεις και οι βραχώδεις εκτάσεις, που δεν περικλείονται από δάσος ή δασική έκταση, είναι αγροτικές εκτάσεις, και δεν διέπονται από τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας.
4ο ΘΕΜΑ
Με το σχέδιο νόμου, θα πρέπει επιτέλους να ξεκαθαριστεί και το θέμα της συγκόμωσης των δασικών ειδών μίας έκτασης, προκειμένου αυτή να χαρακτηρισθεί ως δάσος ή δασική έκταση.
Σύντομο Ιστορικό – Σχετικά
1. Σύμφωνα με την υπ’ αριθμόν 159140/1077/12-3-1980 εγκύκλιο του Υπουργείου Γεωργίας (οδηγίες για την εφαρμογή του Ν.998/1979), για να χαρακτηρισθεί μια έκταση δασική ή δάσος, θα πρέπει η συγκόμωση της δασικής ξυλώδους βλάστησης να είναι άνω του 15%, ενώ κάτω από αυτό το όριο, θα χαρακτηρίζεται ως χορτολιβαδική.
2. Σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 1 του Ν.3208/2003, για να χαρακτηρισθεί μια έκταση δασική ή δάσος, θα πρέπει η συγκόμωση της δασικής ξυλώδους βλάστησης να είναι άνω του 25%.
3. Σύμφωνα με την υπ’ αριθμόν 204262/4545/23-11-2010 εγκύκλιο του ΥΠΕΚΑ (οδηγίες εφαρμογής του Ν.3818/2010), αν η συγκόμωση μίας έκτασης είναι μεγαλύτερη από 25% αυτή χαρακτηρίζεται ως δάσος, αν είναι μεταξύ 25% και 15% αυτή χαρακτηρίζεται ως δασική έκταση, και αν είναι μικρότερη από 15%, αυτή χαρακτηρίζεται ως χορτολιβαδική.
4. Οι διατάξεις του Ν.3208/2003 και του Ν.3818/2010 ακυρώθηκαν με τις υπ’ αριθμόν 32/2013, 33/2013 και 34/2013 αποφάσεις του ΣτΕ, και επ’ αυτών εξεδόθη η υπ’ αριθμόν 109341/3009/12-5-2014 εγκύκλιος του ΥΠΕΚΑ.
5. Με την υπ’ αριθμόν 110789/1293/2-9-2014 εγκύκλιο του ΥΠΕΚΑ, καθορίστηκε ότι μέχρι την έκδοση του ΠΔτος που προβλέπεται στην παρ.21 του άρθρου 52 του Ν.4280/2014, η υπαγωγή μίας έκτασης στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας θα διενεργείται κατά την επιστημονική κρίση του αρμοδίου δασικού οργάνου, με βάση τους ορισμούς που παρατίθενται στις σχετικές νομοθετικές διατάξεις.
6. Με το ΠΔ.32/2016, καθορίστηκε ότι αν η συγκόμωση μίας έκτασης είναι πάνω από 25%, τότε αυτή αποτελεί δάσος, και αν η συγκόμωση είναι μικρότερη από 25%, τότε αυτή αποτελεί δασική έκταση, χωρίς όμως να αποκλείεται και η περίπτωση, μια έκταση με συγκόμωση μικρότερη από 15% να αποτελεί δάσος.
Από τα ως άνω, συνάγεται το γεγονός ότι σήμερα, έχουν καθορισθεί γεωμετρικά οι έννοιες του δάσους και της δασικής έκτασης (έστω και με κάποια ασάφεια), αλλά δεν έχει καθορισθεί με γεωμετρική σαφήνεια η έννοια της χορτολιβαδικής έκτασης.
Δεδομένου ότι η υπ’ αριθμόν 159140/1077/12-3-1980 εγκύκλιος του Υπουργείου Γεωργίας (οδηγίες για την εφαρμογή του Ν.998/1979), σύμφωνα με την οποία για να χαρακτηρισθεί μια έκταση δασική ή δάσος, θα πρέπει η συγκόμωση της δασικής ξυλώδους βλάστησης να είναι άνω του 15%, ενώ κάτω από αυτό το όριο, θα χαρακτηρίζεται ως χορτολιβαδική, ουδέποτε ανακλήθηκε η ακυρώθηκε, θα πρέπει στον νέο νόμο να καθορισθεί με σαφήνεια ότι, αν η συγκόμωση των δασικών ειδών μίας έκτασης είναι μεγαλύτερη από 25% αυτή χαρακτηρίζεται ως δάσος, αν είναι μεταξύ 25% και 15% αυτή χαρακτηρίζεται ως δασική έκταση, και αν είναι μικρότερη από 15%, αυτή χαρακτηρίζεται ως χορτολιβαδική, όπως δηλαδή προβλεπόταν στην υπ’ αριθμόν 204262/4545/23-11-2010 εγκύκλιο του ΥΠΕΚΑ.
Γ. ΕΠΙΛΟΓΟΣ – ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ
Ο οριστικός χαρακτηρισμός μίας περιοχής ως έχουσας δασικό χαρακτήρα έχει σημαντικές και σοβαρές επιπτώσεις στην κάθε ιδιοκτησία.
Κατ’ αρχάς η επιβολή ειδικής αποζημίωσης με το σχετικό πρωτόκολλο από το οικείο Δασαρχείο, έχει καταλογισθεί και έχει βεβαιωθεί προς είσπραξη από την αρμόδια ΔΟΥ, πλην όμως σήμερα εκκρεμεί, και ο καθ’ ου δύναται να λαμβάνει φορολογική ενημερότητα, επειδή δεν έχει κυρωθεί ο οικείος δασικός χάρτης. Μόλις συμβεί αυτό και αποδοθεί οριστικά ο δασικός χαρακτήρας, τότε το παραπάνω ποσό της ειδικής αποζημίωσης θα είναι απαιτητό και δια αναγκαστικής εκτέλεσης, με συνέπεια ο καθ’ ου να μην δύναται να λάβει φορολογική ενημερότητα, όσο δεν τακτοποιείται οικονομικά.
Και το ερώτημα που τίθεται, είναι το εάν η πολιτεία φρονεί ότι εν μέσω της οικονομικής κρίσης που βιώνει η χώρα μας, υπάρχει περίπτωση να εισπράξει τα υπέρογκα χρηματικά ποσά που έχουν καταλογιστεί στους ως άνω οικιστές.
Περαιτέρω δε, εάν σύμφωνα με τον κυρωθέντα δασικό χάρτη ένα αγροτεμάχιο έχει δασικό χαρακτήρα, το υπάρχον εντός αυτού αυθαίρετο κτίσμα δεν δύναται καταληκτικά να τακτοποιηθεί με το Ν.4178/2013, παρά το γεγονός ότι σήμερα οι περισσότεροι ιδιοκτήτες έχουν ήδη αρχίσει τη διαδικασία τακτοποίησης με το Ν.4178/2013, καταβάλλοντας, είτε εφ’ άπαξ, είτε τμηματικά τα αντίστοιχα χρηματικά ποσά.
Στην περίπτωση αυτή, δύο είναι τα κρίσιμα ερωτήματα που τίθενται:
Το πρώτο ερώτημα αφορά στο εάν η πολιτεία προτίθεται να επιστρέψει στους ως άνω οικιστές τα χρηματικά ποσά που έχουν ήδη καταβάλει προκειμένου να τακτοποιήσουν το αυθαίρετο κτίσμα τους σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.4178/2013, δεδομένου ότι σύμφωνα με τις διατάξεις του σχεδίου νόμου, η τακτοποίηση κτισμάτων που εμπίπτουν σε δασικές εκτάσεις, δεν είναι επιτρεπτή.
Το δεύτερο ερώτημα αφορά στο εάν η πολιτεία προτίθεται να κατεδαφίσει ολόκληρους οικισμούς, στους οποίους κατοικούν μόνιμα από 300 έως και 1.500 οικιστές, παρουσιάζουν έντονη αστική ανάπτυξη, διαμορφωμένο και ασφαλτοστρωμένο οδικό δίκτυο με ονομασία οδών, ρυμοτομημένα γεωτεμάχια, δίκτυο ΔΕΗ, δίκτυο ΟΤΕ, δίκτυο δημοτικής ύδρευσης, δημοτικό φωτισμό και αστική συγκοινωνία.
Η φιλοσοφία του σχεδίου νόμου, σύμφωνα με την οποία αποδίδονται στον εκάστοτε Δασάρχη απεριόριστες δυνατότητες, είναι κατά τη άποψή μας παντελώς άστοχη. Δεν θα αναφερθούμε στην παρούσα, σε περιστατικά που όλοι γνωρίζουμε, θα σας επισημάνουμε απλώς το ότι θα πρέπει επιτέλους να τεθούν συγκεκριμένοι κανόνες (ειδικά ως προς τη συγκόμωση των δασικών ειδών), προκειμένου να αποφύγουμε τον υποκειμενικό παράγοντα της προσωπικής άποψης του εκάστοτε Δασάρχη, λαμβάνοντας πάντα υπ’ όψιν το δεδομένο ότι, ο μόνος φορέας που κατέχει την τεχνογνωσία και διαθέτει την απαραίτητη υποδομή για να συνταχθούν ορθώς οι δασικοί χάρτες, είναι η ΕΚΧΑ ΑΕ, και όχι το εκάστοτε Δασαρχείο.
Τελειώνοντας, θα θέλαμε να σας επισημάνουμε το γεγονός ότι οι διατάξεις του άρθρου 24 του Ν.3889/2010, οι οποίες σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να εξακολουθήσουν να ισχύουν, ψηφίστηκαν από την Ελληνική Βουλή με την ευρεία πλειοψηφία των 181 βουλευτών, και ουδέποτε προσεβλήθησαν ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Ο Ν.3889/2010 βρίσκεται ήδη σε πλήρη ισχύ για χρονικό διάστημα 6 ετών, και οι περισσότεροι Δήμοι σε εφαρμογή του άρθρου 24, έχουν ήδη συντάξει σχετικές μελέτες, προκειμένου τα δασικά τμήματα των μη νομίμων οικισμών, να επισημανθούν στους δασικούς χάρτες με κίτρινο περίγραμμα και κίτρινη διαγράμμιση.
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΕΙΡΗΝΗ ΠΙΤΣΙΓΑΥΔΑΚΗ ΜΑΡΙΑ ΧΡΥΣΟΥ
Εχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:
1. Οταν αναφερόμαστε σε Δασικές Εκτάσεις που άλλαξαν μορφή με ΠΡΑΞΕΙΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ προ του Συντάγματος της 11/6/1975,(ν.4164/13,τροποποίηση ν.3889/2010), δεν μπορούμε να δεχθούμε παρά παρά Πράξεις της Κεντρικής Διοίκησης και Τοπικής Αυτοδιοίκησης{ Α’ κ. Β’ βαθμού) όπως:
α) Αδειες κατάτμησης
β) Εγκρίσεις αγοράς για οικιστική χρήση
γ) Αδειες οικοδομής
δ) Εγκρίσεις Γεν Πολεοδομικών Σχεδ. (Γ.Π.Σ.)
ε) Δρόμοι και δίκτυα υποδομής(ΔΕΗ,ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ κτλ)
2. Η αλλαγή του ν. 4164/2013 και η ανάθεση της ευθύνης Κατάρτησης Δασικών Χαρτών από την <> στις Δασικές Υπηρεσίες(Γ.Δ.Δασών), ουσιαστικά δημιουργεί μία αντιδημοκρατική συμπεριφορά, διότι ελέγχων και ελεγχόμενος, θα είναι από την ίδια Υπηρεσία.
3. Πολλοί θα χάσουν τις εκτάσεις τους , διότι μετά από 50 έτη και πλέον, οι γεωργικές εκτάσεις που αγόρασαν, έγιναν χορτολειβαδικές λόγω αγρανάπαυσης.
4.Η αλλαγή σύστασης της Επιτροπής που προωθείται, θα έχει σαν αποτέλεσμα, η κρίση της Επιτροπής επί των ενστάσεων, να μην είναι αμερόληπτη
Εχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:
1. Οταν αναφερόμαστε σε Δασικές Εκτάσεις που άλλαξαν μορφή με ΠΡΑΞΕΙΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ προ του Συντάγματος της 11/6/1975,(ν.4164/13,τροποποίηση ν.3889/2010), δεν μπορούμε να δεχθούμε παρά παρά Πράξεις της Κεντρικής Διοίκησης και Τοπικής Αυτοδιοίκησης{ Α’ κ. Β’ βαθμού) όπως:
α)Αδειες κατάτμησης
β)Εγκρίσεις αγοράς για οικιστική χρήση
γ)Αδειες οικοδομής
δ)Εγκρίσεις Γεν Πολεοδομικών Σχεδ. (Γ.Π.Σ.)
ε)Δρόμοι και δίκτυα υποδομής(ΔΕΗ,ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ κτλ)
2. Η αλλαγή του ν. 4164/2013 και η ανάθεση της ευθύνης Κατάρτησης Δασικών Χαρτών από την <> στις Δασικές Υπηρεσίες(Γ.Δ.Δασών), ουσιαστικά δημιουργεί μία αντιδημοκρατική συμπεριφορά, διότι ελέγχων και ελεγχόμενος, θα είναι από την ίδια Υπηρεσία.
3. Πολλοί θα χάσουν τις εκτάσεις τους , διότι μετά από 50 έτη και πλέον, οι γεωργικές εκτάσεις που αγόρασαν, έγιναν χορτολειβαδικές λόγω αγρανάπαυσης.
4.Η αλλαγή σύστασης της Επιτροπής που προωθείται, θα έχει σαν αποτέλεσμα, η κρίση της Επιτροπής επί των ενστάσεων, να μην είναι αμερόληπτη
Εχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:
1. Οταν αναφερόμαστε σε Δασικές Εκτάσεις που άλλαξαν μορφή με ΠΡΑΞΕΙΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ προ του Συντάγματος της 11/6/1975,(ν.4164/13,τροποποίηση ν.3889/2010), δεν μπορούμε να δεχθούμε παρά παρά Πράξεις της Κεντρικής Διοίκησης και Τοπικής Αυτοδιοίκησης{ Α’ κ. Β’ βαθμού) όπως:
α)Αδειες κατάτμησης
β)Εγκρίσεις αγοράς για οικιστική χρήση
γ)Αδειες οικοδομής
δ)Εγκρίσεις Γεν Πολεοδομικών Σχεδ. (Γ.Π.Σ.)
ε)Δρόμοι και δίκτυα υποδομής(ΔΕΗ,ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ κτλ)
2. Η αλλαγή του ν. 4164/2013 και η ανάθεση της ευθύνης Κατάρτησης Δασικών Χαρτών από την <> στις Δασικές Υπηρεσίες(Γ.Δ.Δασών), ουσιαστικά δημιουργεί μία αντιδημοκρατική συμπεριφορά, διότι ελέγχων και ελεγχόμενος, θα είναι από την ίδια Υπηρεσία.
3. Πολλοί θα χάσουν τις εκτάσεις τους , διότι μετά από 50 έτη και πλέον, οι γεωργικές εκτάσεις που αγόρασαν, έγιναν χορτολειβαδικές λόγω αγρανάπαυσης.
4.Η αλλαγή σύστασης της Επιτροπής που προωθείται, θα έχει σαν αποτέλεσμα, η κρίση της Επιτροπής επί των ενστάσεων, να μην είναι αμερόληπτη.
Στο άρθρο 1 του νομοσχεδίου (αντικατάσταση των άρθρων 13 έως 24 του ν.3889/2010), θα πρέπει να συμπεριληφθούν και εκτάσεις που δεν διέπονται από την δασική νομοθεσία, ως ιδιαίτερης κατηγορίας όμοιες με εκείνες των παραγράφων 5α, 5β του άρθρου 3 του ν.998/79. Τέτοιες (ιδιαίτερης κατηγορίες) εκτάσεις είναι οι δασωθέντες αγροί, της παραγράφου 4 του άρθρου 67 του ν.998/79, και της παραγράφου 21 του άρθρου 19 του ν.3208/2003. Θα πρέπει δηλαδή να συμπληρωθεί το άρθρο 1, (στα υπό τροποποίηση άρθρα 13,15,20, του ν.3889/2010), με τις παραπάνω υποδεικνυόμενες εκτάσεις ή και ακόμα με άλλες εκτάσεις (τις γνωρίζουν καλύτερα οι συντάκτες του νομοσχεδίου) που δεν διέπονται από την δασική νομοθεσία. Δώστε ιδιαίτερη προσοχή και γλυτώστε κόσμο από τα δικαστήρια προς όφελος του ιδίου του Κράτους αλλά και του πολίτη. Ευχαριστώ.-
Στο άρθρο 23, παράγραφος 2, περίπτωση β, του υπό διαβούλευση νόμου, η τρίτη υποπερίπτωση πρέπει να συμπληρωθεί ως εξής
«- τα περιγράμματα των νομίμως υφιστάμενων οικισμών, προ του έτους 1923, για τους οποίους δεν έχει καθοριστεί όριο καθ’ οιονδήποτε τρόπο, πλην όμως είναι συγκροτημένοι οικισμοί. Εάν οι ως άνω οικισμοί εκτείνονται σε μικρή νήσο, έκτασης μικρότερης των 1000 στρεμμάτων, περίγραμμα και φυσικό όριο των οικισμών αυτών αποτελεί η γραμμή αιγιαλού ή παραλίας.»
1) Προτείνουμε, στο άρθρο 24, παράγ. 3γ,να καταγραφούν και άλλες νόμιμες διοικητικές πράξεις (όχι μόνο οι άδειες δόμησης), οι οποίες συνετέλεσαν ώστε να διαμορφωθεί η έκταση σε ένα διακεκριμένο οικιστικό σύνολο.
2) Στην Αιτιολογική Έκθεση (σελ. 9, άρθρο 24), στην διερεύνηση των αιτιών μεταβολής της δασικής μορφής, στην περίπτωση (δ) αναφέρει μόνο τα δηλωμένα με τον Ν. 4178/13. Στο Σχέδιο Νόμου (σελίς 19, αρθ. 24, παρ. 3) δεν γίνεται καμμία αναφορά στον ανωτέρω Νόμο.
Προτείνουμε να προστεθούν και τα δηλωμένα με τον Ν. 1337/83.
3) Προτείνουμε στο άρθρο 23, παράγραφος 2β να προστεθεί και 5η περίπτωση: « τα περιγράμματα των αυτοτελών οικισμών, για τους οποίους δεν έχει καθοριστεί όριο καθ’ οιονδήποτε τρόπο, πλην όμως είναι συγκροτημένοι Οικισμοί, σύμφωνα με την έννοια του Οικισμού που δίνεται με το Άρθρο 1 του Προεδρικού Διατάγματος της 24/4-3/5/1985 (ΦΕΚ 181Δ΄/1985).»
4α) Προτείνουμε στο άρθρο 23, παράγραφος 2β στην 4η περίπτωση, να προστεθούν και τα όρια των ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ διά Γ.Π.Σ., ΣΧΟΑΑΠ, ΖΟΕ, ΤΧΣ, για τις περιοχές αρμοδιότητάς των, από τους Ο.Τ.Α., που δεν έχουν ακόμα εγκριθεί.
4β) Επίσης στην ανωτέρω περίπτωση, εκεί που αναφέρει «καθώς και τα υπό καθορισμό όρια οικισμών με βάση το Π.Δ. 24.4-3.5.1985 (ΦΕΚ 181Δ΄), που δεν έχουν ακόμα εγκριθεί.» Να προστεθούν και οι απογεγραμμένοι, ως αυτοτελής οικισμοί στην τελευταία απογραφή πληθυσμού, οι οποίοι με υπαιτιότητα της Διοίκησης, δεν έχουν ακόμη οριοθετηθεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο, όπως θα έπρεπε.
Χαρακτηριστκό παράδειγμα ο οικισμός «Αύρα» του Δήμου Μαραθώνα Αττικής. Ο οποίος άρχισε να δημιουργείται στις αρχές της δεκαετίας του 1970 και το 1981 απεγράφη πρώτη φορά ως αυτοτελής οικισμός, από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία (Ε.Σ.Υ.), με 39 κατοίκους. Το 1991 είχε 537 κατοίκους και 177 κατοικίες,το 2001 είχε 235 κατοίκους και 209 κατοικίες, το 2011 η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία (ΕΛ.ΣΤΑΤ.) τον κατέγραψε ως ένα από τους οκτώ (8) αυτοτελείς οικισμούς της Δημοτικής Ενότητας Μαραθώνα με 191 κατοίκους και 221 κατοικίες (ΦΕΚ 3465Β΄/2012, μετέχοντας σε όλες τις ανωτέρω απογραφές, πληροί τις προϋποθέσεις του Προεδρικού Διατάγματος 168/24-10-2008 (ΦΕΚ 223Α΄/2008) περί ορισμού αυτοτελών οικισμών, το οποίο χρησιμοποιείται από την Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία (ΕΛ.ΣΤΑΤ.).Έχουν περάσει σχεδόν 45 χρόνια και ακόμη ο οικισμός «ΑΥΡΑ» δεν είναι οριοθετημένος.
Το υπο διαβουλευση νομοσχεδιο, οπως θα εξηγησουμε παρακατω , ειναι σε πολα σημεια προχειρο και αντιφατικο. (π.χ. στην αιτιολογικη εκθεση (σελις 8 αρθρο 24) αναφερει οτι οι οικισμοι πρεπει να εχουν δομηθει νομιμα, με οικοδομικες αδειες απο την πολεοδομια…Μα αν ισχυουν ολα αυτα, οι οικισμοι δεν θα ειναι αυθαιρετοι…)
Πριν αναφερθουμε στα επι μερους προβληματικα σημεια, οφειλουμε ν αναφερθουμε επι της αρχης του νομοσχεδιου και να τονισουμε, συνοπτικα λογω της φυσης της διαβουλευσης, καποια στοιχεια του νομοσχεδιου που στο μελλον θα μπορουσαν ν αποτελεσουν πηγη συγχυσης και αμφισβητησης για τον Νομο.
Πρωτ απ ολα ο Νομος 4280/2014 (ΦΕΚ 159Α/8-8-2014) ο οποιος στο αρθρο 60 προβλεπει οτι:
ΕΝΤΟΣ ΕΝΟΣ (1) ΕΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΝΟΜΟΥ, ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ (α) ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΥΠ. ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ Η ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΑΣΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ.
Συμφωνα δε με τον ανωτερω Νομο, η κωδικοποιηση επρεπε να ειχε ολοκληρωθει μεχρι 8/8/2015. Η κωδικοποιηση, οπως ο ιδιος Νομος αναφερει, επιβαλεται για τους εξης λογους:
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ως προς το ισχυον Συνταγμα, ολων των νομων και διαταξεων καθως και των κανονιστικων πραξεων που κριθηκαν ατελεσφορες ως προς την επιτευξη πρακτικων αποτελεσματων.
ΑΠΑΛΕΙΨΗ ολων των διαταξεων που εχουν κριθει αντισυνταγματικες.
ΑΝΑΔΙΑΤΥΠΩΣΗ διαταξεων λογω ερμηνευτικων αμφιβολιων η συσχετισμου με παρεμφερεις διαταξεις.
ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΚΑΙ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ νομοθετηματων.
ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ των διαταξεων και των κανονιστικων πραξεων συμφωνα με το ισχυον Συνταγμα.
Για το λογο αυτο κρινουμε οτι το νομοσχεδιο συνταχθηκε προχειρα, χωρις να εχουν τηρηθει τα προβλεπομενα στον παραπανω Νομο, και τα οποια θα δημιουργησουν στο μελλον προβληματα στην εφαρμογη του.
Δευτερη επισημανση ειναι οτι στο νομοσχεδιο αυτο εισαγεται νεα ορολογια των χρησεων γης το τεκμηριο της κυριοτητας του Δημοσιου που καλυπτεται υπο τον πομπωδη τιτλο ΑΝΑΓΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ.
Το σημειο αυτο, μαζι με την σχετικη τροπολογια που περασε στις 20 Απριλιου (σε ασχετο νομοσχεδιο ως συνηθως) θα τιναξει το κτηματολογιο στον αερα και οι ιδιοκτησιες του κοσμου θα τεθουν υπο αμφισβητηση απο το Δημοσιο. Θα συρει ολη την Ελλαδα, χωρις υπερβολη, στα δικαστηρια…
Για οσους δεν γνωριζουν το μαχητο τεκμηριο κυριοτητας του Δημοσιου συμφωνα με το εγγραφο της Δ/νσης Δασων Νο. 3408/11-09-2012, προκυπτει απο την ιδιοτητα του Ελληνικου Κρατους ως ΔΙΑΔΟΧΟΥ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ!
Τριτη και εξ ισου σημαντικη ειναι η επισημανση που αφορα τα οσα αναφερονται στην αιτιολογικη εκθεση και τα οποια δημιουργουν ερωτηματικα ως προς τις προθεσεις του Νομου. Δηλαδη:
» Η ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΙΣΧΥΟΝΤΟΣ ΘΕΣΜΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΠΟΥ ΔΙΕΠΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΤΩΝ ΔΑΣΙΚΩΝ ΧΑΡΤΩΝ, ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΘΕΙ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΔΑΣΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ Η ΟΠΟΙΑ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΤΟΣΟ ΣΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΗΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΔΑΣΙΚΟΥ ΧΑΡΤΗ.»»
Μετα απο 40 χρονια αποτυχημενων προσπαθειων της Δασικης Υπηρεσιας να καταρτισει δασικους χαρτες, κρινεται πλεον απαραιτητη και αναγκαια απο το Υπουργειο….
Περναμε τωρα σε μερικα απο τα επι μερους προβληματικα σημεια του νομοσχεδιου που θεωρουμε οτι χρειαζονται την προσοχη του Υπουργειου.
ΑΡΘΡΟ 14 Ο Δασικος Χαρτης θ αναρταται ΜΟΝΟ σε ειδικο δικτυακο τοπο και οι ενδιαφερομενοι δεν θα λαμβανουν καμια αλλη ειδοποιηση. Θεωρει δε, το Υπουργειο οτι με την αναρτηση αυτη, εχουν ειδοποιηθει κανονικα και νομιμα οι ενδιαφερομενοι! Προφανως το Υπουργειο θεωρει οτι οι Ελληνες Πολιτες ειναι κατα το πλειστον μελη του ΤΕΕ και επι πλεον εχουν ολοι προσβαση σε ηλεκτρονικα μεσα…Ας υποθεσουμε λοιπον οτι γεωργοι, κτηνοτροφοι, συνταξιουχοι, εργατες κ.λ.π. ολοι εχουν υπολογιστες….και ας υποθεσουμε οτι γνωριζουν πως να τους χρησιμοποιουν. Δεν φτανει αυτο…Επειδη οι προθεσμιες θα μετρανε απο την αναρτηση του χαρτη, οι ενδιαφερομενοι θα ειναι αναγκασμενοι να ανατρεχουν στην συγκεκριμενη σελιδα καθημερινα απο το φοβο να μη χασουν τις προθεσμιες!
ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΑΣ: ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΒΑΤΙΚΩΝ ΧΑΡΤΩΝ ΣΤΟΥΣ ΟΙΚΕΙΟΥΣ Ο.Τ.Α.
2. ΑΡΘΡΟ 15 Η αποκλειστικη προθεσμια των 60 ημερων, ειναι, για οσους εχουν δοσοληψιες με τις Δημοσιες Υπηρεσιες ΕΞΩΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ! Δεν υπαρχει περιπτωση να εξασφαλισει καποιος τα δεκαδες εγγραφα και πιστοποιητικα που θα χρειασθει για να τεκμηριωσει τις αντιρρησεις του σε 60 ημερες.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΑΣ : ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ ΑΠΟ 60 ΣΕ 90 ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ.
3) ΕΝΤΟΠΙΣΜΟΣ ΓΕΩΤΕΜΑΧΙΟΥ: Οι ενδιαφεφομενοι, ανθρωποι χωρις ηλεκτρονικη εξοικιωση οι περισοτεροι, καλουνται οχι μονο να εντοπιζουν στον ειδικο δικτυακο τοπο την ιδιοκτησια τους, αλλα και να διαπιστωνουν εαν εχει προβλημα η οχι. Η διαδικασια αυτη, ως εκ ποοιμιου αδυνατη για το μεγαλυτερο μερος των ενδιαφερομενων, θα οδηγησει τους πολιτες και παλι στα γνωστα γραφεια. Σαν μην φτανουν τα οσα εχουν πληρωσει για τις δυο τακτοποιησεις, το κτηματολογιο κ.λ.π. θα υποχρεωθουν και παλι να πληρωσουν για να εντοπισουν την ιδιοκτησια τους.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΑΣ : ΝΑ ΣΥΝΔΥΑΣΘΕΙ ΤΟ ΚΑΕΚ ΤΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΚΩΔΙΚΟ ΤΟΥ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥ ΧΑΡΤΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΓΕΩΤΕΜΑΧΙΟΥ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΗ Η ΤΑΥΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ.
4) Στην Αιτιολογικη Εκθεση (σελις 9 αρθρο 24) στη διερευνηση των αιτιων μεταβολης της δασικης μορφης δεν αναφερεται σειρα Διοικητικων Πραξεων, νομιμες καθ ολα κατα το χρονο της μεταβολης, οι οποιες συνετελεσαν ωστε να διαμορφωθουν τα υπο κριση οικιστικα συνολα. Πρεπει να περιληφθουν οσες διοικητικες πραξεις (νομιμες κατα το χρονο της μεταβολης) συνετελεσαν στην οικιστικη διαμορφωση της περιοχης.
Δεν εχει λαβει υπ οψη του επισης το Υπουργειο, ως οφειλε, τις κατα το παρελθον τακτοποιησεις – νομιμοποιησεις (ΠΛΥΤΑ, ΜΑΝΟΥ, ΤΡΙΤΣΗ). Το Κρατος εχει συνεχεια και για το λογο αυτο το Υπουργειο πρεπει να τιμησει και να λαβει υπ οψη του το νομοθετικο εργο των προηγουμενων Υπουργων.
Επι πλεον οσον αφορα στην πιλοτικη αναρτιση των Δασικων Χαρτων της Δημοτικης Κοινοτητας του Μαραθωνα εχουμε ν αναφερουμε τα εξης:
Πολλοι κατοικοι, λογω του πιλοτικου χαρακτηρα του προγραμματος, εχασαν τις προθεσμιες για την υποβολη αντιρρησεων με αποτελεσμα να γινει μερικη κυρωση του χαρτη για τις ιδιοκτησιες που δεν ειχαν υποβληθει ενστανσεις. Θα τους δοθει η δυνατοτητα με τον νεο Νομο να υποβαλουν αντιρρησεις;
Οι αντιρρησεις που εχουν υποβληθει και δεν εχουν κριθει, βασει ποιου Νομου θα κριθουν;
Τελος, οι χαρτες του Μαραθωνα θα καταρτισθουν και θ αναρτηθουν απο την αρχη;
Κι ερχομαστε στο τελευταιο σημειο που θελουμε να επισημανουμε..
ΑΡΘΡΟ 15 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 2
«» ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ ΕΙΔΙΚΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΛΕΙΨΗΣ ΝΑ ΠΕΡΙΛΗΦΘΕΙ ΣΤΟΝ ΔΑΣΙΚΟ ΧΑΡΤΗ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΔΑΣΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ Η ΧΟΡΤΟΛΙΒΑΔΙΚΗ Η ΒΡΑΧΩΔΗΣ Η ΠΕΤΡΩΔΗΣ ΕΚΤΑΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΟΒΑΛΕΙ ΚΑΘΕ ΦΥΣΙΚΟ Η ΝΟΜΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΚΑΙ ΙΔΙΩΣ , ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ, ΟΙ ΟΤΑ ΠΡΩΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΒΑΘΜΟΥ ΣΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΟΡΙΑ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΥΠΑΓΕΤΑΙ Η ΕΚΤΑΣΗ, ΟΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΣΤΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ.
Η ανωτερω διαταξη, προσφορα της κας Μπιρμπιλη στις ΜΚΟ που εδεναν και ελυναν επι Υπουργιας της, μονο κοινωνικα προβληματα εχει προκαλεσει…Η δε αναμειξη και εμπλοκη των ΜΚΟ μεχρι σημερα εχει λειτουργησει αρνητικα σε καθε σχετικη προσπαθεια του Κρατους. Η γη και η οικογενειακη εστια, ιερα για τους Ελληνες, εχουν γινει στοχος πολλων. Ας μη γινουν και αντικειμενο προσωπικων διαφορων, κακων γειτονικων σχεσεων κ.λ.π. Ας περιορισθει η δυνατοτητα υποβολης αντιρρησεων στο Δημοσιο και τους Ο.Τ.Α. Η κοινωνια δεχεται συνεχως νεες πιεσεις, ας μην προσθεσουμε και αλλα προβληματα.
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΞΩΡΑΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΜΑΡΑΘΩΝΑ.
Το υπο διαβουλευση νομοσχεδιο, οπως θα εξηγησουμε παρακατω , ειναι προχειρο και αντιφατικο. (π.χ. στην αιτιολογικη εκθεση (σελις 8 αρθρο 24) αναφερει οτι οι οικισμοι πρεπει να εχουν δομηθει νομιμα, με οικοδομικες αδειες απο την πολεοδομια…Μα αν ισχυουν ολα αυτα, οι οικισμοι δεν θα ειναι αυθαιρετοι…)
Πριν αναφερθουμε στα επι μερους προβληματικα σημεια, οφειλουμε ν αναφερθουμε επι της αρχης του νομοσχεδιου και να τονισουμε, συνοπτικα λογω της φυσης της διαβουλευσης, καποια στοιχεια του νομοσχεδιου που στο μελλον θα μπορουσαν ν αποτελεσουν πηγη συγχυσης και αμφισβητησης για τον Νομο.
Πρωτ απ ολα ο Νομος 4280/2014 (ΦΕΚ 159Α/8-8-2014) ο οποιος στο αρθρο 60 προβλεπει οτι:
ΕΝΤΟΣ ΕΝΟΣ (1) ΕΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΝΟΜΟΥ, ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ (α) ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΥΠ. ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ Η ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΑΣΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ.
Συμφωνα δε με τον ανωτερω Νομο, η κωδικοποιηση επρεπε να ειχε ολοκληρωθει μεχρι 8/8/2015. Η κωδικοποιηση, οπως ο ιδιος Νομος αναφερει, επιβαλεται για τους εξης λογους:
1. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ως προς το ισχυον Συνταγμα, ολων των νομων και διαταξεων καθως και των κανονιστικων πραξεων που κριθηκαν ατελεσφορες ως προς την επιτευξη πρακτικων αποτελεσματων.
2. ΑΠΑΛΕΙΨΗ ολων των διαταξεων που εχουν κριθει αντισυνταγματικες.
3. ΑΝΑΔΙΑΤΥΠΩΣΗ διαταξεων λογω ερμηνευτικων αμφιβολιων η συσχετισμου με παρεμφερεις διαταξεις.
4. ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΚΑΙ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ νομοθετηματων.
5. ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ των διαταξεων και των κανονιστικων πραξεων συμφωνα με το ισχυον Συνταγμα.
Για το λογο αυτο κρινουμε οτι το νομοσχεδιο συνταχθηκε προχειρα, χωρις να εχουν τηρηθει τα προβλεπομενα στον παραπανω Νομο, και τα οποια θα δημιουργησουν στο μελλον προβληματα στην εφαρμογη του.
Δευτερη επισημανση ειναι οτι στο νομοσχεδιο αυτο εισαγεται νεα ορολογια των χρησεων γης το τεκμηριο της κυριοτητας του Δημοσιου που καλυπτεται υπο τον πομπωδη τιτλο ΑΝΑΓΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ.
Το σημειο αυτο, μαζι με την σχετικη τροπολογια που περασε στις 20 Απριλιου (σε ασχετο νομοσχεδιο ως συνηθως) θα τιναξει το κτηματολογιο στον αερα και οι ιδιοκτησιες του κοσμου θα τεθουν υπο αμφισβητηση απο το Δημοσιο. Θα συρει ολη την Ελλαδα, χωρις υπερβολη, στα δικαστηρια…
Για οσους δεν γνωριζουν το μαχητο τεκμηριο κυριοτητας του Δημοσιου συμφωνα με το εγγραφο της Δ/νσης Δασων Νο. 3408/11-09-2012, προκυπτει απο την ιδιοτητα του Ελληνικου Κρατους ως ΔΙΑΔΟΧΟΥ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ!
Τριτη και εξ ισου σημαντικη ειναι η επισημανση που αφορα τα οσα αναφερονται στην αιτιολογικη εκθεση και τα οποια δημιουργουν ερωτηματικα ως προς τις προθεσεις του Νομου. Δηλαδη:
» Η ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΙΣΧΥΟΝΤΟΣ ΘΕΣΜΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΠΟΥ ΔΙΕΠΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΤΩΝ ΔΑΣΙΚΩΝ ΧΑΡΤΩΝ, ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΘΕΙ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΔΑΣΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ Η ΟΠΟΙΑ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΤΟΣΟ ΣΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΗΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΔΑΣΙΚΟΥ ΧΑΡΤΗ.»»
Μετα απο 40 χρονια αποτυχημενων προσπαθειων της Δασικης Υπηρεσιας να καταρτισει δασικους χαρτες, κρινεται πλεον απαραιτητη και αναγκαια απο το Υπουργειο….
Περναμε τωρα σε μερικα απο τα επι μερους προβληματικα σημεια του νομοσχεδιου που θεωρουμε οτι χρειαζονται την προσοχη του Υπουργειου.
1. ΑΡΘΡΟ 14 Ο Δασικος Χαρτης θ αναρταται ΜΟΝΟ σε ειδικο δικτυακο τοπο και οι ενδιαφερομενοι δεν θα λαμβανουν καμια αλλη ειδοποιηση. Θεωρει δε, το Υπουργειο οτι με την αναρτηση αυτη, εχουν ειδοποιηθει κανονικα και νομιμα οι ενδιαφερομενοι! Προφανως το Υπουργειο θεωρει οτι οι Ελληνες Πολιτες ειναι κατα το πλειστον μελη του ΤΕΕ και επι πλεον εχουν ολοι προσβαση σε ηλεκτρονικα μεσα…Ας υποθεσουμε λοιπον οτι γεωργοι, κτηνοτροφοι, συνταξιουχοι, εργατες κ.λ.π. ολοι εχουν υπολογιστες….και ας υποθεσουμε οτι γνωριζουν πως να τους χρησιμοποιουν. Δεν φτανει αυτο…Επειδη οι προθεσμιες θα μετρανε απο την αναρτηση του χαρτη, οι ενδιαφερομενοι θα ειναι αναγκασμενοι να ανατρεχουν στην συγκεκριμενη σελιδα καθημερινα απο το φοβο να μη χασουν τις προθεσμιες!
ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΑΣ: ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΒΑΤΙΚΩΝ ΧΑΡΤΩΝ ΣΤΟΥΣ ΟΙΚΕΙΟΥΣ Ο.Τ.Α.
2. ΑΡΘΡΟ 15 Η αποκλειστικη προθεσμια των 60 ημερων, ειναι, για οσους εχουν δοσοληψιες με τις Δημοσιες Υπηρεσιες ΕΞΩΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ! Δεν υπαρχει περιπτωση να εξασφαλισει καποιος τα δεκαδες εγγραφα και πιστοποιητικα που θα χρειασθει για να τεκμηριωσει τις αντιρρησεις του σε 60 ημερες.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΑΣ : ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ ΑΠΟ 60 ΣΕ 90 ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ.
3) ΕΝΤΟΠΙΣΜΟΣ ΓΕΩΤΕΜΑΧΙΟΥ: Οι ενδιαφεφομενοι, ανθρωποι χωρις ηλεκτρονικη εξοικιωση οι περισοτεροι, καλουνται οχι μονο να εντοπιζουν στον ειδικο δικτυακο τοπο την ιδιοκτησια τους, αλλα και να διαπιστωνουν εαν εχει προβλημα η οχι. Η διαδικασια αυτη, ως εκ ποοιμιου αδυνατη για το μεγαλυτερο μερος των ενδιαφερομενων, θα οδηγησει τους πολιτες και παλι στα γνωστα γραφεια. Σαν μην φτανουν τα οσα εχουν πληρωσει για τις δυο τακτοποιησεις, το κτηματολογιο κ.λ.π. θα υποχρεωθουν και παλι να πληρωσουν για να εντοπισουν την ιδιοκτησια τους.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΑΣ : ΝΑ ΣΥΝΔΥΑΣΘΕΙ ΤΟ ΚΑΕΚ ΤΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΚΩΔΙΚΟ ΤΟΥ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥ ΧΑΡΤΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΓΕΩΤΕΜΑΧΙΟΥ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΗ Η ΤΑΥΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ.
4) Στην Αιτιολογικη Εκθεση (σελις 9 αρθρο 24) στη διερευνηση των αιτιων μεταβολης της δασικης μορφης δεν αναφερεται σειρα Διοικητικων Πραξεων, νομιμες καθ ολα κατα το χρονο της μεταβολης, οι οποιες συνετελεσαν ωστε να διαμορφωθουν τα υπο κριση οικιστικα συνολα. Πρεπει να περιληφθουν οσες διοικητικες πραξεις (νομιμες κατα το χρονο της μεταβολης) συνετελεσαν στην οικιστικη διαμορφωση της περιοχης.
Δεν εχει λαβει υπ οψη του επισης το Υπουργειο, ως οφειλε, τις κατα το παρελθον τακτοποιησεις – νομιμοποιησεις (ΠΛΥΤΑ, ΜΑΝΟΥ, ΤΡΙΤΣΗ). Το Κρατος εχει συνεχεια και για το λογο αυτο το Υπουργειο πρεπει να τιμησει και να λαβει υπ οψη του το νομοθετικο εργο των προηγουμενων Υπουργων.
Επι πλεον οσον αφορα στην πιλοτικη αναρτιση των Δασικων Χαρτων της Δημοτικης Κοινοτητας του Μαραθωνα εχουμε ν αναφερουμε τα εξης:
Πολλοι κατοικοι, λογω του πιλοτικου χαρακτηρα του προγραμματος, εχασαν τις προθεσμιες για την υποβολη αντιρρησεων με αποτελεσμα να γινει μερικη κυρωση του χαρτη για τις ιδιοκτησιες που δεν ειχαν υποβληθει ενστανσεις. Θα τους δοθει η δυνατοτητα με τον νεο Νομο να υποβαλουν αντιρρησεις;
Οι αντιρρησεις που εχουν υποβληθει και δεν εχουν κριθει, βασει ποιου Νομου θα κριθουν;
Τελος, οι χαρτες του Μαραθωνα θα καταρτισθουν και θ αναρτηθουν απο την αρχη;
Κι ερχομαστε στο τελευταιο σημειο που θελουμε να επισημανουμε..
ΑΡΘΡΟ 15 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 2
«» ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ ΕΙΔΙΚΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΛΕΙΨΗΣ ΝΑ ΠΕΡΙΛΗΦΘΕΙ ΣΤΟΝ ΔΑΣΙΚΟ ΧΑΡΤΗ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΔΑΣΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ Η ΧΟΡΤΟΛΙΒΑΔΙΚΗ Η ΒΡΑΧΩΔΗΣ Η ΠΕΤΡΩΔΗΣ ΕΚΤΑΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΟΒΑΛΕΙ ΚΑΘΕ ΦΥΣΙΚΟ Η ΝΟΜΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΚΑΙ ΙΔΙΩΣ , ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ, ΟΙ ΟΤΑ ΠΡΩΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΒΑΘΜΟΥ ΣΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΟΡΙΑ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΥΠΑΓΕΤΑΙ Η ΕΚΤΑΣΗ, ΟΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΣΤΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ.
Η ανωτερω διαταξη, προσφορα της κας Μπιρμπιλη στις ΜΚΟ που εδεναν και ελυναν επι Υπουργιας της, μονο κοινωνικα προβληματα εχει προκαλεσει….Η γη και η οικογενειακη εστια, ιερα για τους Ελληνες, εχουν γινει στοχος πολλων. Ας μη γινουν και αντικειμενο προσωπικων διαφορων, κακων γειτονικων σχεσεων κ.λ.π. Ας περιορισθει η δυνατοτητα υποβολης αντιρρησεων στο Δημοσιο και τους Ο.Τ.Α. Η κοινωνια δεχεται συνεχως νεες πιεσεις, ας μην προσθεσουμε και αλλα προβληματα.
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΞΩΡΑΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΙΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΜΑΡΑΘΩΝΑ.
Στην περίπτωση του β της παρ. 2 του άρθρου 23 του N.3889/2010 (Α΄182) όπως τροποποιείται από το άρθρο 1 του παρόντος σχεδίου Νόμου πρέπει να προστεθεί και η φράση: «Περιοχές ακινήτων εκτός σχεδίου της παρ. 7 του άρθρου 3 του Ν. 998/1979 όπως ισχύει.», δεδομένου ότι όπως η διάταξη αυτή είναι διατυπωμένη είναι ελλιπής και δεν καλύπτει την περίπτωση αυτή (δηλαδή τις περιοχές ακινήτων εκτός σχεδίου), την οποία όμως προβλέπει τόσο ο Νόμος 4280/2014 (άρθρο 28 παρ. 41) όσο και το σχέδιο Νόμου (άρθρο 2 παρ.1), με αποτέλεσμα να δημιουργείται ερμηνευτικό πρόβλημα.
Η αιτιολογική έκθεση για την περίπτωση αυτή μπορεί να συμπληρωθεί ως εξής: Στο άρθρο 2 του σχεδίου νόμου αναφέρεται ότι μετά την παράγραφο 6 του άρθρου 3 του Ν.998/1979 όπως ισχύει, προστίθεται παράγραφος 7 έχουσα ως εξής: «Στις περιπτώσεις ακινήτων εκτός σχεδίου , ως και εντός των περιοχών της περ. β της παρ. 2 του άρθρου 23 του Ν.3889/2010, όπως ισχύει για τα οποία εκδόθηκε νόμιμη οικοδομική άδεια ………… δεν χαρακτηρίζεται ως δάσος ή δασική έκταση και δεν κηρύσσεται αναδασωτέα επιφάνεια αυτών ίση με την απολύτως αναγκαία για την εφαρμογή της συγκεκριμένης διοικητικής πράξης – οικοδομικής άδειας……….»
Στην περίπτωση β΄ της παρ. 2 του άρθρου 23 του N.3889/2010 (Α΄ 182) όπως τροποποιείται από το άρθρο 1 του παρόντος σχεδίου Νόμου αναφέρονται ποιές περιοχές υπάγονται σε αυτήν και μάλιστα τις διακρίνει με κίτρινο χρώμα (πρόκειται μόνο για οικισμούς, πολεοδομικές μελέτες και σχέδια πόλης που εκπονούνται) στις οποίες όμως (περιοχές) δεν περιλαμβάνονται τα ακίνητα εκτός σχεδίου της παρ. 7 του άρθρου 3 του Ν.998/1979 όπως ισχύει.
Στο άρθρο 24 παρ. 1 του N.3889/2010 (Α΄ 182) όπως τροποποιείται από το άρθρο 1 του παρόντος σχεδίου Νόμου αναφέρεται ότι η οικεία διεύθυνση δασών επισημαίνει τις περιοχές της περίπτωσης β της παρ. 2 του άρθρου 23 (δηλαδή τους οικισμούς, τις πολεοδομικές μελέτες και τα σχέδια πόλης που εκπονούνται) στις οποίες έχουν εμφιλοχωρήσει δασικού χαρακτήρα εκτάσεις μη νοουμένων ως τέτοιων των εκτάσεων της παρ. 7 του άρθρου 3 του Ν.998/1979, όπως ισχύει , δηλαδή και εκτάσεων εκτός σχεδίου στις οποίες έχουν ανεγερθεί νόμιμες οικοδομές και περαιτέρω στην παρ. 2 του ίδιου άρθρου (24) αναφέρεται ότι έργο των επιτροπών είναι η εξέταση των περιοχών της περίπτωσης β της παρ. 2 του άρθρου 23 (δηλαδή των οικισμών, των πολεοδομικών μελετών και των σχεδίων πόλης που εκπονούνται), στις οποίες έχουν εμφιλοχωρήσει δασικού χαρακτήρα εκτάσεις.
Όμως, κατά τα αναφερόμενα στην παρ. 3 του άρθρου 24 του N.3889/2010 (Α΄ 182) όπως τροποποιείται από το άρθρο 1 του παρόντος σχεδίου Νόμου, οι επιτροπές αποφαίνονται μόνο για τις περιοχές της περίπτωσης β της παρ. 2 του άρθρου 24 του σχεδίου Νόμου (δηλαδή αυτές που απεικονίζονται με κίτρινο χρώμα) και έτσι μένουν ακάλυπτες οι περιοχές εκτός σχεδίου στις οποίες έχουν ανεγερθεί κτίσματα με νόμιμες οικοδομικές άδειες που είναι σε ισχύ.
Ο παραπάνω λόγος δημιουργεί την ανάγκη η περίπτωση β της παρ. 2 του άρθρου 23 του σχεδίου Νόμου να συμπληρωθεί ως ανωτέρω διατυπώνεται.
Διαχρονικά η ανικανότητα του Ελληνικού Κράτους να νομοθετήσει είναι απερίγραπτη. Επειδή το Κράτος (με την διοίκηση του) δεν μπορεί να συντάξει το Εθνικό Κτηματολόγιο, και να ελέγξει ποια και πόση είναι η δημόσια την περιουσία, βρήκε (όπως πάντα) την εύκολη λύση: Θεωρεί ότι όλες οι εκτάσεις της Ελληνικής Επικράτειας (δασικές ή μη) ανήκουν κατά τεκμήριο στο Ελληνικό Δημόσιο. Όποιος ιδιοκτήτης (έχοντας τίτλους) προσπαθήσει να αξιοποιήσει (σύμφωνα με το νόμο και τους κατά περιοχή κανονισμούς), θα πρέπει να προσφύγει στην Δικαιοσύνη γιατί οι υπηρεσίες θα του αμφισβητήσουν την κυριότητα και θα τον θεωρήσουν καταπατητή!!! Η διάρκεια της επίλυσης της αμφισβήτησης από τα αρμόδια δικαστήρια περί της κυριότητας κυμαίνεται από 20 έως 30 έτη.
Ως ένα βαθμό θα μπορούσε κανείς να δικαιολογήσει κανείς το ανίκανο Κράτος ελλείψει κτηματολογίου, να θεωρεί τα δάση και τις δασικές εκτάσεις ότι ανήκουν κατά τεκμήριο στο Ελλ. Δημόσιο και κάθε πολίτης για την περιουσία του ας υποστεί τη βάσανο των δικαστηρίων. Εκείνοι όμως οι πολίτες των οποίων η περιουσία τους σαφέστατα ΔΕΝ ΔΙΕΠΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΑΣΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ (π.χ. χορτολιβαδικές εκτάσεις, δασωθέντες αγροί κλπ), με το σχέδιο νόμου για την σύνταξη των Δασικών Χαρτών, θα εκπλαγούν αντικρίζοντας την περιουσία των εντός των Δασικών Χαρτών.
Στην αιτιολογική έκθεση του σχεδίου νόμου αναφέρεται:
_ «……… Ειδικότερα ο δασικός χάρτης συμπληρώνεται με την περιέλευση σε αυτόν, κατά την κατάρτιση του, με σαφή, αποτελεσματικό και έγκυρο τρόπο εκτός από τις δασικές – και των χορτολιβαδικών, βραχωδών και πετρωδών εκτάσεων, που κείνται επί των ημιορεινών, ορεινών και ανωμάλων εδαφών, οι οποίες μαζί με τα δάση αποτελούν τις «δασικές εν γένει εκτάσεις», σύμφωνα με τον τίτλο και τα άρθρα 1, 2 και 3 ως άνω δασικού νόμου 998/1979.»
Θυμίζω στον συντάκτη της αιτ. έκθεσης ότι:
α) Η παρ. 6 του άρ. 3 του ν.998/79 όπως ίσχυε (μέχρι την ισχύ του ν.4280/14) ανέφερε συγκεκριμένα «6. Δεν υπάγονται οπωσδήποτε εις τις διατάξεις του παρόντος νόμου: α) Αι γεωργικώς καλλιεργούμεναι εκτάσεις, β) Αι χορτολιβαδικαί εκτάσεις, αι ευρισκόμεναι επί πεδινών εδαφών ή επί ανωμάλου εδάφους ή λόφων, εφόσον δεν εμπίπτουν εις τας περιπτώσεις της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου ή δεν έχουν κηρυχθεί ένεκα του προστατευτικού αυτών χαρακτήρος ή εξ άλλου λόγου δασωτέαι κατά το άρθρο 38 του παρόντος νόμου οριζόμενα, γ) Αι βραχώδεις ή πετρώδεις εκτάσεις, αι ευρισκόμεναι επί των ως άνω πεδινών ανωμάλων ή λοφωδών εδαφών εδαφών, δ) Αι αλικαί ε) Αι περιοχαί δια τας οποίας υφίστανται εγκεκριμένα έγκυρα σχέδια πόλεως ή καταλαμβάνονται υπό οικισμών προϋφισταμένων του έτους 1923 ή πρόκειται περί οικοδομησίμων εκτάσεων των περιοχών του Ν.947/79.»
β) Το άρ. 13 του ν. 3889/2010 (ισχύοντος της παρ. 6 του άρ. 3 του ν.998/79) συμπεριλαμβάνει στους Δ. Χάρτες, μόνο τις εκτάσεις των παραγράφων 1, 2, 3, 4 και 5 άρθρο 3 του ν. 998/1979.
Η αιτιολογική έκθεση σε αυτά τα δυο σημεία είναι τουλάχιστον εσφαλμένη, μα το καταπληκτικότερο είναι ότι η πολιτεία ΟΜΟΛΟΓΕΙ ότι δεν γνωρίζει ποια είναι η Δημόσια περιουσία που πρέπει να διαχειρίζεται, και «ρίχνει τα σκουπίδια κάτω από το χαλί», θεωρώντας όλους τους ιδιοκτήτες «καταπατητές» και τους κρεμάει στους δασικούς χάρτες.
Το μεγάλο ερώτημα που μπαίνει με αυτό το νομοσχέδιο είναι, τι θα γίνει με όποιους πολίτες είναι κύριοι εκτάσεων (όχι καταπατητών), που αναγνωρίστηκαν αμετάκλητα από τα αρμόδια δικαστήρια, και που δεν διέπονται απολύτως από την δασική νομοθεσία. Θα αφεθούν στην τύχη τους και θα αρχίσουν πάλι οι μελλοντικές γενιές νέο μακροχρόνιο δικαστικό αγώνα για να «ξεκρεμαστούν» από τους δασικούς χάρτες, ή θα ληφθεί κάποια μέριμνα;
Κατά την γνώμη μου για να λυθεί το μεγάλο πρόβλημα, θα πρέπει να συμπληρωθούν τα άρθρα με το κείμενο που παραθέτω εντός των αγκυλών:
Άρθρο 13 – Η παρ. 1 δεύτερο εδάφιο θα πρέπει να διατυπωθεί ως εξής: …… οι εκτάσεις της παραγράφου 5 εδάφια α΄ και β΄ του ιδίου ως άνω άρθρου, [της παραγράφου 4 του άρθρου 67 του ν.998/1979, και της παραγράφου 21 του άρθρου 19 του ν. 3208/2003], αποτελούν ιδιαίτερης κατηγορίας εκτάσεις …….
Άρθρο 15 – Η παρ. 2 πρέπει να διατυπωθεί ως εξής: Αντιρρήσεις, όσον αφορά τις περιληφθείσες στον αναρτηθέντα δασικό χάρτη δασικές, χορτολιβαδικές και βραχώδεις ή πετρώδεις εκτάσεις, [εκτάσεις της παραγράφου 4 του άρθρου 67 του ν.998/1979, και εκτάσεις της παραγράφου 21 του άρθρου 19 του ν. 3208/2003], μπορούν να υποβάλουν φυσικά και νομικά πρόσωπα ……………………..
Άρθρο 20 – Η παρ. 1 δεύτερο εδάφιο θα πρέπει να διατυπωθεί ως εξής: …… με δικαστικές αποφάσεις επί τού ιδιοκτησιακού ζητήματος των εκτάσεων των περιπτώσεων 5α΄ και 5β΄ άρθρου 3 ν. 998/1979 όπως ισχύει, [της περιπτώσεως της παραγράφου 4 του άρθρου 67 του ν.998/1979, και της παραγράφου 21 του άρθρου 19 του ν. 3208/2003], είτε με τις αντίστοιχες πράξεις ………
http://www.irafina.gr/%CE%B5%CF%85%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%AE-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B1/
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΕΞΩΡΑΪΣΤΙΚΟΣ «ΣΠΑΤΩΝ» ΣΤΑΜΑΤΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
Ο Σύλλογός μας χαιρετίζει διπλά τόσο το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου του ΥΠ.Α.Π.ΕΝ. περί «επίσπευσης διαδικασιών κατάρτισης, θεώρησης και κύρωσης των δασικών χαρτών και λοιπές διατάξεις», όσο και την παρέμβαση του Δήμου Διονύσου, που αποφασίστηκε ομόφωνα κατά την 6η Δημόσια Τακτική Συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου.
Το σχέδιο νόμου αυτό θεωρούμε ότι είναι ορθολογικό, ρεαλιστικό και ότι θα δώσει λύση σε πολλές οικιστικές περιοχές, όπως εν προκειμένω οι υφιστάμενοι οικισμοί, είτε νομίμως προϋφιστάμενοι του έτους 1923 είτε μεταγενέστεροι, του Δήμου Διονύσου, με την προϋπόθεση βεβαίως να μη θιγούν οι υφιστάμενες διατάξεις του άρθρου 31 του Νόμου 4280/2014 και να γίνουν αποδεκτές οι προτεινόμενες από το Δήμο Διονύσου τροποποιήσεις που αναφέρονται στην παρέμβασή του στη Διαβούλευση του σχεδίου νόμου, σύμφωνα με την ομόφωνη απόφαση της 19ης Απριλίου 2016.
Με τις προτεινόμενες από το Δήμο Διονύσου ως άνω τροποποιήσεις του σχεδίου νόμου βελτιώνονται σημαντικά τα βασικά σημεία του σχεδίου νόμου που αφορούν τους υφιστάμενους οικισμούς όλων των ειδών. Η αποδοχή και υλοποίηση αυτών στο νέο νόμο είναι οπωσδήποτε απαραίτητη, ώστε αυτός να επιφέρει ουσιαστικές λύσεις στα επί δεκαετίες υφιστάμενα οικιστικά προβλήματα.
Ειδικότερα για τους οικισμούς τους νομίμως προϋφιστάμενους του έτους 1923 του άρθρου 23, παρ. 2, εδ.(β), οι οποίοι ναι μεν είναι νόμιμα προϋφιστάμενοι του 1923, σύμφωνα με Διαπιστωτικές Πράξεις της Διοίκησης, όπως στην περίπτωση του Δήμου μας είναι οι υφιστάμενοι οικισμοί «Σταμάτας-Σπάτας-Παλαιάς Σταμάτας», «Ροδόπολης» και «Σπατατζικίου», στερούνται όμως εγκεκριμένων από τη Διοίκηση ορίων, με την προταθείσα τροποποίηση θα υπαχθούν στην περίπτωση του εδαφ. (α) του ιδίου άρθρου και θα αποτυπωθούν επίσης με πορτοκαλί χρώμα, χωρίς να καταρτισθεί γι’ αυτούς δασικός χάρτης και φυσικά δεν θα εφαρμόζονται σε αυτούς οι διατάξεις της Δασικής νομοθεσίας, με εξαίρεση τους χώρους κοινοχρήστου πρασίνου, πάρκων και αλσών.
Όμως, σε περίπτωση που δεν γίνουν αποδεκτές από το ΥΠ.Α.Π.ΕΝ. οι προτεινόμενες με την παρέμβαση του Δήμου Διονύσου τροποποιήσεις, τότε οπωσδήποτε θα πρέπει να καλυφθεί μία νομοθετική ασάφεια (νομοθετικό κενό), που υπάρχει στο σχέδιο νόμου σχετικά με την οριοθέτηση τέτοιων οικισμών που είναι νόμιμα προϋφιστάμενοι του 1923, στερούνται όμως εγκεκριμένων από τη Διοίκηση ορίων. Συγκεκριμένα, το σχέδιο νόμου στα αρμόδια άρθρα για τις ως άνω περιπτώσεις 23 και 24 δεν αναφέρει με ποιο ακριβώς Π.Δ. θα γίνει η οριοθέτηση των οικισμών. Επειδή δε σε όλες τις συναφείς Διαπιστωτικές Πράξεις της Διοίκησης καθορίζεται ότι η οριοθέτηση θα πρέπει να υλοποιηθεί με τις διαδικασίες που προβλέπει το άρθρο 2 του Π.Δ. της 2/13-3-1981, όλες οι ενέργειες που έχουν γίνει για την οριοθέτηση, από τότε που εκδόθηκαν οι Διαπιστωτικές Πράξεις (στην περίπτωση της Σταμάτας και του Σπατατζικίου Αγίου Στεφάνου αυτές εκδόθηκαν το 1997) μέχρι σήμερα, έχουν γίνει σύμφωνα με τις διατάξεις και διαδικασίες που προβλέπονται από αυτό το άρθρο του Π.Δ. 2/13-3-1981.
Άλλα Π.Δ., συναφή με οριοθετήσεις οικισμών αφορούν άλλες περιπτώσεις Οικισμών. Συνεπώς, η ακόλουθη τροποποίηση/προσθήκη στο σχέδιο νόμου θα είναι επιβεβλημένη, προκειμένου ο νέος νόμος να είναι καθόλα σύννομος με την ισχύουσα νομοθεσία:
Στο τέλος της παρ. 3 του άρθρου 23 του σχεδίου νόμου να προστεθεί:
«Για τις περιοχές αυτές της περίπτωσης (β) η οριοθέτησή τους υλοποιείται με την προβλεπόμενη διαδικασία από τις διατάξεις του άρθρου 2 του Π.Δ. της 2/13-3-1981 (Οριοθέτηση Οικισμών νομίμως προϋφισταμέων του έτους 1923».
Εκ μέρους του Διοικητικού Συμβουλίου του Πολιτιστικού και Εξωραϊστικού Συλλόγου «Σπάτων» Σταμάτας Αττικής
Ο Πρόεδρος
Αλέξανδρος Γκίνης
5μελείς επιτροπές είναι ότι πιο δυσκίνητο μπορεί να φανταστεί κανείς, όταν ήδη με τις 3μελείς υπάρχουν προβλήματα. Η συμμετοχή ιδιώτη δικηγόρου είναι όνειρο θερινης νυκτος. Κανείς δεν θελει. Καλύτερα να ορίζεται ένας σύμβουλος για τα νομικα ζητηματα απο το ΝΣΚ χωρίς να συμμετεχει στην επιτροπή αλλά να συμβουλεύει όταν υπάρχει ανάγκη
είναι απορίας άξιον πως ο υπουργος πιστεύει ότι οι απογυμνωμένες και χωρίς μέσα υπηρεσίες θα καταφέρουν να αναρτήσουν δασικούς χάρτες. Τα λάθη του παρελθόντος δεν έγιναν κατανοητά δυστυχώς. Πάμε για άλλη μια χαμένη πενταετία.
ΣΩΜΑΤΕΙΟΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ (ΚΑΤΟΧΩΝ) ΤΩΝ ΧΕΡΣΟΛΙΒΑΔΙΚΩΝ ΚΑΙ ΧΕΡΣΩΝ ΚΟΙΝΩΝ ΑΓΡΟΤΕΜΑΧΙΩΝ ΤΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΣ ΒΟΥΡΒΑ ΑΤΤΙΚΗΣ “ΒΟΥΡΒΑΣ” AΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΥ ΣΠΑΤΩΝ. Πρόεδρος Θεόδωρος Ντελής e-mail: theontelis@yahoo.gr
Α.- Αναφέρομαι στις προτάσεις που έγιναν, από το Σωματείο μας, στις 27.04.2016 και από την ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΑΓ, ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΥ ΣΠΑΤΩΝ – ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ, στις 28.04.2016, και λέγω ξεκάθαρα ότι δεν είναι εκτός θέματος οι προτάσεις και ούτε έξω από το πνεύμα του Ν, 3889/2010.
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ:
1.- Για να εγκριθεί, από το ΥΠΕΚΑ, με βάσει το Ν. 3889/2010, ΕΝΙΑΙΑ η οριοθέτησης των μεγαλύτερων και οργανομένων οικισμών του Δήμου Σπάτων – Αρτέμιδος, που τα όρια τους ευρίσκονται εντός του Κτήματος Βουρβά Αττικής, πρώην ιδιοκτησία της Ιεράς Μονής Πεντέλης , που είναι δομημένοι σε άτυπο ρυμοτομικό σχέδιο (τέως Οικοδομικοί Συνεταιρισμοί, με φώς νερό τηλέφωνο, με ασφαλτοστρωμένους δρόμους και πλατείες, με ενορίες και που πολλά κτήρια έχουν κτισθεί με άδειες λυομένου οικήματος, με άδειες από το Δασαρχείο Πεντέλης – Β.Δ. της 7 Αυγούστου 1967), και στη συνέχεια να προταθεί η έγκρισής τους σε Σχέδιο Πόλης, πρέπει να ξεκαθαρίσει οριστικά το ιδιοκτησιακό καθεστώς, το οποίο συνίσταται σε τρεις κατηγορίες
εδαφών:
(α) Κληροτεμάχια, απευθείας εξαγορά από την πρώην ιδιοκτήτρια Ι. Μονή Πεντέλης (Τεμ.647).
(β) Αγροτικοί κλήροι, από Οριστική Διανομή του κτήματος Βουρβά Αττικής και από
(γ) Φερόμενες ως ΔΗΘΕΝ αδιανέμητες κοινόχρηστες και διαθέσιμες εκτάσεις της Οριστικής Διανομής 1923 του κτήματος Βουρβά Αττικής, διεκδικούμενες αυθαίρετα και καταχρηστικά και άνευ σοβαρής δικαιολογίας από το Ελληνικό Δημόσιο.
2.- Ένα λάθος ενός υπαλλήλου της πρώην Νομαρχίας Ανατολικής Αττικής, που δήλωσε ΑΒΑΣΑΝΙΣΤΑ, το έτος 2003, στο Εθνικό Κτηματολόγιο, την ιδιοκτησία ιδιωτών, ως ΔΗΘΕΝ περιουσία του Δημοσίου, παρερμηνεύοντας την 1770/2002 απόφαση του Υπουργού Γεωργίας, ΤΑΛΑΙΠΩΡΕΙ χιλιάδες μικροϊδιοκτήτες, εδώ και δέκα τρία (13) χρόνια, οι οποίοι δεν μπορούν να την αξιοποιήσουν και κινδυνεύουν, μάλιστα, να την χάσουν, καθότι , η 1770/2002 απόφαση του Υπουργού Γεωργίας, που τακτοποιούσε το θέμα οριστικά, καταργήθηκε εκ παραδρομής, με το Ν.4061/2012, όπως διευκρίνισα στην πρόταση μου στις 27.04.2010, .
3.- Το Σωματείο μας συμφωνεί απόλυτα με την πρόταση της ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΑΓ. ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΥ ΣΠΑΤΩΝ – ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ, γιατί θα λύσει άμεσα ένα οξύ και χρονίζον πρόβλημα, δεδομένου ότι ο Οικισμός της Αγ. Κυριακής έχει τις ιδιαιτερότητές του και είναι ο μοναδικός οικισμός που έχει υποστεί τις μεγαλύτερες μεταβολές, εξ αιτίας των αναγκαστικών απαλλοτριώσεων για τις ανάγκες του Αεροδρομίου Σπάτων και την μεγαλύτερη και καταφανή αδικία, κατά παράβαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης μεταξύ όμοιων ή και ενιαίων ιδιοκτησιών
(Σημείωση: Είναι στη διάθεση του διαχειριστή τα σχέδια με την Ιστορική, Νομική και Πραγματική κατάσταση του Τεμαχίου 819 – Χερσολίβαδου της Οριστικής Διανομής 1923 του Αγροκτήματος Βουρβά Αττικής, που είναι βασικός κορμός του οικισμού, και ότι άλλο στοιχείο μας ζητηθεί).
4.- Παράλληλα θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα και για τους άλλους οικισμούς, μικρούς και μεγάλους, που τα όρια τους ευρίσκονται εντός των ορίων του κτήματος Βουρβά Αττικής, και έχουν τα ίδια προβλήματα.
Β.- Ανάλογα προβλήματα έχουν και άλλα κτήματα που έγιναν αντικείμενο επεξεργασίας από τις Επιτροπές Αναγκαστικών Απαλλοτριώσεων και Επιτροπές Διανομών του Υπουργείου Γεωργίας σε ακτήμονες γεωργούς μέσω των τοπικών Συνεταιρισμών Αποκαταστάσεως Ακτημόνων Καλλιεργητών, όπως αυτά αναφέρονται, ενδεικτικά, στο άρθρο 26 του Ν, 2732/1999 ΦΕΚ 154/Α κ.α.
Με την ψήφιση αυτής της γενικής διάταξης, την οποία προτείνουμε, παράλληλα, λύνονται, μια πάντα, όλα τα προβλήματα, τα οποία αναφέρονται στις εκτάσεις που έγιναν αναγκαστικές απαλλοτριώσεις και οριστικές διανομές για την αποκατάσταση ακτημόνων γεωργών, τα οποία δημιουργηθήκανε στο πέρασμα του χρόνου λόγω πλημμελούς εφαρμογής των διατάξεων της Εποικιστικής Νομοθεσίας από τα όργανα της Διοίκησης, επειδή, την εποχή που έγιναν αυτές, δεν υπήρχαν ούτε κανονιστικά διατάγματα ούτε κανονισμοί διανομών, και αυτές λειτουργούσαν επί τη βάσει του νόμου 2052, των υπό της Συνελεύσεως των κληρούχων και του γεωπόνου.
Τροπολογία – Προσθήκη
Στο νόμο 4061/2012 (ΦΕΚ 66/Α/22.03.2012), άρθρο 22, παρ. 1, να προστεθεί υποπαράγραφος (;) :
1.- Το Ελληνικό Δημόσιο δεν προβάλει δικαιώματα κυριότητας σε εκτάσεις που διετέθησαν από τις Επιτροπές Απαλλοτριώσεων και Οριστικών Διανομών του Υπουργείου Γεωργίας σε Συνεταιρισμούς Αποκατάστασης Ακτημόνων Καλλιεργητών (Σ.Α.Α.Κ.) ανά την Επικράτεια, και οι οποίες διανεμήθηκαν, άτυπα, στα μέλη τους για την γεωργικήν τους αποκατάσταση, ως συμπληρώματα ελλιπών κλήρων τους, και για τις οποίες δεν εκδόθηκαν, στους κατόχους αυτών, παραχωρητήρια, όμως ουδέποτε κηρυχθήκανε έκπτωτοι και με την προϋπόθεση ότι οι σημερινοί κάτοχοι είναι καθολικοί ή ειδικοί διάδοχοι των αρχικών κληρούχων ακτημόνων γεωργών.
2.- Οι ανωτέρω εκτάσεις αναγνωρίζονται ως ιδιωτικές – αγροτικές και οι δικαιοδόχοι αυτών, καθολικοί και ειδικοί διάδοχοι των αρχικών κληρούχων ακτημόνων καλλιεργητών, είναι κύριοι της έκτασης που απόκτησαν με οιονδήποτε νόμιμο τρόπο.
3.- Εκτάσεις ή τεμάχια αυτών, που δασώθηκαν με την πάροδο του χρόνου, λόγω εγκατάλειψης, και μετά την κύρωση των δασοχαρτών χαρακτηρισθούν τελεσίδικα ως δασικές εκτάσεις, θα διαχειρίζονται ως δασωμένοι αγροί ή ιδιωτικές δασικές εκτάσεις ».
Αρθρο 1
Σχόλιο στο άρθρο 15, 2 δεύτερη παράγραφο.
Αφού αντιρρήσεις κατά της παράληψης να περιληφθεί στο δασικό χάρτη μία έκταση μπορούν να υποβάλλουν και οι περιβαντολλογικές οργανώσεις, φανταστείτε τί έχει να γίνει!!!
Πόσοι περισσότεροι θα πρέπει να προσληφθούν, τί δουλειά θα υπάρχει.
Ομως
Ποιό συνταγματικό δικαίωμα έχει ο τρίτος να εκφράσει άποψη για την ιδιοκτησία μου; Ποιό σκοπό άραγε εξυπηρετεί; Τί θα αλλάξει αργότερα και ποιός θα καρπωθεί την μετονομασμένη ιδιοκτησία;
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΑΓ. ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΥ ΣΠΑΤΩΝ – ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ
Εξουσιοδοτημένος εκπρόσωπος κατοίκων : Αιμίλιος Περβανάς
Τηλ. : 6948809497, Φαξ: 210 2321091
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Ο Οικισμός της Αγ. Κυριακής έχει τις ιδιαιτερότητες του. Είναι ο μεγαλύτερος οργανωμένος οικισμός του Δήμου Σπάτων – Αρτέμιδος, σε άτυπο ρυμοτομικό σχέδιο, με φως, νερό, τηλέφωνο, με ασφαλτοστρωμένους δρόμους και πλατείες, είναι μεγάλη αναγνωρισμένη ενορία με το περίλαμπρο ναό της Αγίας Κυριακής και είναι ο μοναδικός οικισμός που έχει υποστεί τις μεγαλύτερες μεταβολές, εξ αιτίας των αναγκαστικών απαλλοτριώσεων για τις ανάγκες του Αεροδρομίου Σπάτων και την μεγαλύτερη και καταφανή αδικία, κατά παράβαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης μεταξύ όμοιων ή και ενιαίων ιδιοκτησιών
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ:
Τεμάχιο 819 – Χερσολίβαδο της Οριστικής Διανομής 1923 του Αγροκτήματος Βουρβά, πρώην ιδιοκτησία της Ιεράς Μονής Πεντέλης εκτάσεως 1378,875 στρέμματα
1 α.- Αρχική έκταση 1378,875 στρ. οριοθετημένο από το έτος 1923
1β.- Κτηματογράφηση το έτος 1978, από την Τοπογραφική Υπηρεσία του Υπουργείου Δημοσίων Έργων, για την αναγκαστική απαλλοτρίωση για τις ανάγκες του Αεροδρομίου Σπάτων
1γ.- Μετά την ολοκλήρωση των απαλλοτριώσεων για τις ανάγκες του Αεροδρομίου Σπάτων
i.- Η απαλλοτριωθείσα έκταση (το φιλέτο) θεωρείται, σήμερα, ιδιοκτησία του Αερολιμένος Ελευθέριος Βενιζέλος Α.Ε και θεωρείται ΜΗ ΔΑΣΙΚΗ έκταση.
ii.- Η εναπομείνουσα έκταση, στον τέως Οικοδομικό Συνεταιρισμό Αγ. Κυριακή –Συν. Π.Ε. (μικροοικοπεδούχων – οικιστών) και στους άλλους μικροκαλλιεργητές, Διεκδικείται κατά κυριότητα από το Ελληνικό Δημόσιο . Μέχρι το 2003 δεν υπήρχε τέτοιο πρόβλημα. Το πρόβλημα το δημιούργησε η πρώην Νομαρχία Ανατ. Αττικής όταν, το έτος 2003, δήλωσε στο Εθνικό Κτηματολόγιο, την ιδιοκτησία των οικιστών ως περιουσία του Δημοσίου.
ΠΡΟΤΑΣΗ: Εάν ζούμε σε ένα οργανωμένο κράτος δικαίου που σέβεται και προστατεύει τον ανυπεράσπιστο πολίτη, που επιλύει αντικειμενικά τα προβλήματα και αποκαθιστά την αδικία, μία είναι η λύση, είναι αυτή που προτείνουμε παρακάτω και την αιτιολογούμε απόλυτα.
Τροπολογία – Προσθήκη
Στο νόμο 4061/2012 (ΦΕΚ 66/Α/22.03.2012), άρθρο 22, να προστεθεί παράγραφος:
«1.- Οι αδιανέμητες εκτάσεις, φερόμενες ως κοινές, του τεμαχίου 819 της Οριστικής Διανομής 1923 του αγροκτήματος Βουρβά Αττικής, Περιοχή Οικισμού Αγ. Κυριακής – Γκούρι Λάχι Δήμου Σπάτων – Αρτέμιδος, όπως απεικονίζονται στο διάγραμμα και στο απόσπασμα κτηματολογικού πίνακα της οριστικής διανομής του κτήματος τούτου και όπως διαμορφώθηκαν μετά την αναγκαστική απαλλοτρίωση, μεγάλου μέρους των εκτάσεων αυτού, για τις ανάγκες του Αεροδρομίου Σπάτων και απεικονίζονται στο διάγραμμα της ενιαίας κτηματογράφησης του ΟΚΧΕ κατά την κατάρτιση του Εθνικού Κτηματολογίου στη περιοχή, αναγνωρίζονται ως ιδιωτικές – αγροτικές και οι δικαιοδόχοι των ανωτέρω εκτάσεων, καθολικοί και ειδικοί διάδοχοι των αρχικών κληρούχων ακτημόνων καλλιεργητών του Συνεταιρισμού Αποκατασταθέντων Ακτημόνων Καλλιεργητών (Σ.Α.Α.Κ.) Σπάτων, είναι κύριοι της έκτασης που απόκτησαν με οιονδήποτε νόμιμο τρόπο.
2.- Για τις ανωτέρω εκτάσεις το Εθνικό Κτηματολόγιο θα προβεί στη διόρθωση των εγγραφών.
3.- Εκτάσεις ή τεμάχια αυτών, που δασώθηκαν με την πάροδο του χρόνου, λόγω εγκατάλειψης, και μετά την κύρωση των δασοχαρτών χαρακτηρισθούν τελεσίδικα ως δασικές εκτάσεις, θα διαχειρίζονται ως δασωμένοι αγροί ή ιδιωτικές δασικές εκτάσεις».
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
1.- Με την προτεινόμενη διάταξη, επιχειρείται να τακτοποιηθεί οριστικά μια εκκρεμότητα που έχει δημιουργηθεί από το έτος 1923, στις αδιανέμητες εκτάσεις (τις φερόμενες ως δήθεν κοινές) της Οριστικής Διανομής 1923 του αγροκτήματος Βουρβά Αττικής, η οποία οφείλεται, κατά κύριο λόγο, στην πλημμελή εφαρμογή των διατάξεων της εποικιστικής νομοθεσίας.
2.- Με βάσει τον αγροτικό νόμο 2052/1920 και την υπ’ αριθ. 4/1921 απόφαση της Επιτροπής Απαλλοτριώσεων, απαλλοτριώθηκε έκτασης εκ του αγροκτήματος Βουρβά Αττικής, πρώην ιδιοκτησία της Ιεράς μονής Πεντέλης, υπέρ του Συνεταιρισμού Αποκατασταθέντων Ακτημόνων Καλλιεργητών Σπάτων (ΣΑΑΚ Σπάτων) για την αποκατάσταση των ακτημόνων καλλιεργητών του και το αναλογούν τίμημα το πλήρωσαν, οι αρχικοί κληρούχοι ακτήμονες καλλιεργητές.
Το Δημόσιο ουδέποτε υπήρξε κύριος της εκτάσεως αυτής ή τμήματός της
3.- Με την υπ’ αριθ. 8788/1923 απόφαση του Υπουργού Γεωργίας, (ΦΕΚ16/Β/3.5.1923) τροποποιείται η από 8/10/1921 απόφαση της Επιτροπής Απαλλοτριώσεως και ορίζονται οι κληρούχοι του αγροκτήματος Βουρβά Αττικής , όπου με αυτήν οι κληρούχοι από 250 αυξάνονται στον αριθμό 601 και μειώνεται ο κλήρος (το μερίδιό) τους, επειδή δεν υπήρχε επαρκής γη και οι ακτήμονες ήτανε πολλοί.
4.- Οι αρχικώς χαρακτηρισθείσες «ως ανεπίδεκτες καλλιεργείας» εκτάσεις, δηλαδή τα παρεμβαλλόμενα, μεταξύ των αμπελοτόπων, τεμάχια, μικρά και μεγάλα, διετέθησαν, από την Επιτροπή Οριστικής Διανομής του κτήματος Βουρβά, στον συνεταιρισμό (ΣΑΑΚ Σπάτων) προκειμένου να ικανοποιηθούν αιτήματα μελλοντικών κληρούχων, νέων εμφυτευτών, των τότε επιστράτων και για συμπληρώματα των αδικηθέντων μελών.
5.- Ο συνεταιρισμός, εκμεταλλευόμενος την έκταση αυτή μέχρις οριστικής παραχώρησης, επέτρεψε στα μέλη του, κατά τον χρόνο της διανομής του κτήματος, να καλλιεργούν τις θαμνώδεις εκτάσεις, οι οποίες εμφυτεύθησαν και κατέστησαν καλλιεργήσιμες, συμπληρώνοντας, έτσι, μέχρι το έτος 1927 τους ελλιπείς κλήρους των αρχικώς αδικηθέντων μελών του, και τους νέους εμφυτευτές και επίστρατους, με τη συμβολή μάλιστα του τότε Τοπογραφικού Συνεργείου της Επιτροπής Οριστικής Διανομής και με βάσει τα καταρτησθέντα διαγράμματα. (Σχετική Χειρόγραφή έκθεση του Προϊσταμένου του 5ου Τοπογραφικού Συνεργείου της Οριστικής Διανομής 1923 του αγροκτήματος Βουρβά Αττικής).
6.- Ο Υπουργός Γεωργίας με την υπ’ αριθ. 72119/1938 απόφαση του ενέκρινε την Οριστική Διανομή του αγροκτήματος Βουρβά Αττικής (ΦΕΚ 136/Β/08.07.1938), αφού πρωτίστως η Επιτροπής Ελέγχου Οριστικών Διανομών του Υπουργείου Γεωργίας, προέβηκε στον έλεγχο των φακέλων και διαγραμμάτων των κατά τμήματα και κατά τα έτη 1923, 1926 και 1931 γινομένων οριστικών διανομών των αγρών του κτήματος Βουρβά, και ενέκρινε τη παραχώρηση αυτών των εκτάσεων, που είχαν διατεθεί στο συνεταιρισμό και έδωσε εντολή, με το υπ’ αριθ. 142/1938 πρακτικό της, να εγγραφούν κληρούχοι, στα εν λόγω τεμάχια, οι νέοι εμφυτευτές, οι τότε επίστρατοι και οι αδικημένοι κληρούχοι, ακτήμονες γεωργοί, αλλά η Υπηρεσία Εποικισμού, δεν προέβηκε στην καταγραφή, κατά θέση, σχήμα και εμβαδόν των κλήρων αυτών εντός των τεμαχίων αυτών, ως και στη καταγραφή των ονομάτων των αντίστοιχων αρχικών κληρούχων, και ως εκ τούτου δεν εκδόθηκαν παραχωρητήρια για αυτά τα τεμάχια, το έτος 1955 που άρχισε η έκδοση των παραχωρητηρίων για τους κλήρους των αγρών του κτήματος Βουρβά Αττικής.
7.- Οι εγκατασταθέντες, στις ανωτέρω εκτάσεις, ακτήμονες καλλιεργητές, άρχισαν να συμπεριφέρονται ως κύριοι (οριστικοί δικαιούχοι) της έκτασης που τους παραχωρήθηκε, την οποία εκμεταλλεύονται ανελλιπώς γεωργοδενδροκωμικώς (ελαιώνες, αμπελώνες, φυτείες, ετήσιες καλλιέργιες). Στο δε μεγάλο χρονικό διάστημα που πέρασε, (90 χρόνια), οι εγκατασταθέντες σε αυτές, κληρούχοι ακτήμονες καλλιεργητές, προέβησαν με διαφόρους τρόπους, σε μεταβιβάσεις, απέκτησαν, χαριστική αιτία (γονικές παροχές, δωρεές) ή αιτία θανάτου (κληρονομίες), ολόκληρα τεμάχια ή τμήματα αυτών, με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί μια νομική και πραγματική κατάσταση, η οποία δεν μπορεί να ανατραπεί.
8.- Με τη συμπληρωματική απαλλοτρίωση εκτάσεων για τις ανάγκες του Αεροδρομίου Σπάτων, με την υπ’ αριθ. 70/25.05.1978, ΦΕΚ 283/Δ/10.06.1978 πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου και το νόμο 809/16.08.1978 ΦΕΚ 130/Α/23.08.1978, οι εκτάσεις του τεμαχίου 819 – Αγ. Κυριακή Δήμου Σπάτων, (συνολικής εκτάσεως πριν την απαλλοτρίωση, Εμβαδού 1.378,875 στρ.), που ενέπιπταν στο χώρο του αεροδρομίου Σπάτων, αναγνωρίζονται ιδιωτικές – αγροτικές, οι ιδιοκτήτες αυτών κύριοι του αγροτεμαχίου των και πήρανε την αναλογούσα αποζημίωση από το Ελληνικό Δημόσιο, για το τμήμα της έκτασης που τους πήρε το Ελληνικό Δημόσιο για τις ανάγκες του Αεροδρομίου Σπάτων.
(Σχετικά τα υπ’ αριθ. 10360/04.12.1978, 3136/19.05.1983, 5737/24.06.1983, 5683 /30.08.1983 έγραφα της Νομαρχίας Αττικής, Διαμερίσματος Ανατολικής Αττικής).
9.- Οι εκτάσεις που απαλλοτριώθηκαν για τις ανάγκες του Αεροδρομίου Σπάτων, δηλαδή το 1/3 και άνω της έκτασης του τεμαχίου 819 – Αγ. Κυριακή Δήμου Σπάτων, αναγνωρίζονται ιδιωτικές -αγροτικές και είναι κυριότητα του Αερολιμένος «Ελευθέριος Βενιζέλος».
Για λόγους ισονομίας και οι εναπομείνασες εκτάσεις στους αρχικούς ιδιοκτήτες, του τεμαχίου αυτού, αναγνωρίζονται ως Ιδιωτικές – αγροτικές και οι δικαιοδόχοι καθολικοί και ειδικοί διάδοχοι των αρχικών κληρούχων ακτημόνων καλλιεργητών, είναι κύριοι της έκτασης που απόκτησαν με οιονδήποτε νόμιμο τρόπο.
Σχετικό και το υπ’ αριθ.15338/65 της 7.5.1966 έγγραφο του Δασαρχείου Αττικής, με το οποίο ο Δασάρχης Αττικής, προκειμένου να άρει τους όποιους ενδιασμούς, αναφέρει στο Υπουργείο Γεωργίας, σε ξεχωριστή παράγραφο, τα κάτωθι:
«Όσον αφορά το θέμα ιδιοκτησίας τούτο θεωρείται λελυμένο και δεν υφίστανται διεκδικήσεις του Δημοσίου επί του εν λόγω αγροκτήματος διότι τούτο προέρχεται εκ τού μεγάλου κτήματος ΄΄ΒΟΥΡΒΑ΄΄ εκτάσεως 29.438 στρεμ. το οποίο μέχρι τού έτους 1924 ήτο ιδιοκτησία τής Ι. Μονής Πεντέλης.»
1. ΠΡΟΣΘΗΚΗ στο άρθρο 24 , και στο τέλος της παραγράφου 1 εκεί που αναφέρει “ μη νοουμένων ως τέτοιων των εκτάσεων της παραγράψου 7 του άρθρου 3 του ν998/7911
ΝΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΗ
και των αναγνωρισμένων ιδιωτικών εκτάσεων που άλλαξαν μορφή με άδεια της διοίκησης ανεξάρτητα του σκοπού τους.
(Εννοούμε τις εκτάσεις για τις οποίες δόθηκαν άδειες εκχέρσωσης για μόνιμη γεωργική καλλιέργεια και εκ των υστέρων αυτές κατατμήθηκαν, οικοπεδοποιήθηκαν, διανοίχθηκαν δρόμοι που ασφαλτοστρώθηκαν και στην συνέχεια δημιουργήθηκαν κατοικίες που υδροδοτήθηκαν , ηλεκτροδοτήθηκαν και έτσι δημιουργήθηκε ο υφιστάμενος σήμερα οικισμός).
2. ΠΡΟΣΘΗΚΗ στο άρθρο 23, στην παράγραφο 2β να συμπεριληφθούν και οι οικιστικές ενότητες ή οικισμοί εκτός σχεδίου που έχουν δημιουργηθεί με πράξεις της διοίκησης και τελούν υπό το καθεστώς νομιμότητας και δεν έχουν ανακληθεί ή ακυρωθεί και έγιναν πριν του συντάγματος του 1975, δηλαδή διοικητικές πράξεις που προσδιόριζαν την μόνιμη αλλαγή χρήσης γης όπως, αποφάσεις του τότε Υπουργείου Γεωργίας για εκποίηση εκτάσεων, άδειες κατάτμησης, δημόσια έργα (διανοίξεις δρόμων κλπ), έργα κοινής ωφελείας (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΥΔΡΕΥΣΗ που όλα τότε ήσαν δημόσιοι Οργανισμοί).
(Θα πρέπει να προστεθούν στο ως άνω άρθρο και οι προαναφερόμενοι οικισμοί ώστε να λήξει
η ταλαιπωρία χιλιάδων ιδιοκτητών).
Δείτε στο άρθρο 21 πόσα διατάγματα «θα» βγουν… Όλες αυτές οι αποφάσεις προβλέπονται ήδη από άλλες που ασφαλώς θα καταργηθούν.
Μακάρι να επισπευσθούν οι διαδικασίες.
(«Στις περιπτώσεις ακινήτων εκτός σχεδίου,ως και εντός των περιοχών της περίπτωσης β της παραγράφου 2 του άρθρου 23 του ν. 3889/2010, όπως ισχύει, για τα οποία εκδόθηκε ν’ομιμη οικοδομική άδεια προ της 11/6/1975, η οποία δεν έχει ανακληθεί ή ακυρωθεί, δεν χαρακτηρίζεται ως δάσος ή δασική έκταση, κατά τη διαδικασία του άρθρου 14 του ν. 998/1979, και δεν κηρύσσεται αναδασωτέα επιφάνεια αυτών ίση με την απολύτως αναγκαία για την εφαρμογή της συγκεκριμένης διοικητικής πράξης – οικοδομικής άδειας και δεν απαιτείται βεβαίωση του δασαρχείου για κάθε έννομη συνέπεια).
Δηλαδή οι οικοδομικές άδειες, πριν του συντάγματος του 1975, θεωρούνται διοικητικές πράξεις που τελούν υπό το καθεστώς νομιμότητας, που είναι θετικό και ουσιαστικό.
Ιδιοκτησίες που βρίσκονται μέσα σε οικιστικές ενότητες ή οικισμούς εκτός σχεδίου που έχουν δημιουργηθεί με πράξεις της διοίκησης και τελούν υπό το καθεστώς νομιμότητας και δεν έχουν ανακληθεί ή ακυρωθεί και έγιναν πριν του συντάγματος του 1975, δηλαδή διοικητικές πράξεις που προσδιόριζαν την νόμιμη αλλαγή χρήσης γης όπως, αποφάσεις του τότε Υπουργείου Γεωργίας για εκποίηση εκτάσεων, άδειες κατάτμησης, δημόσια έργα (διανοίξεις δρόμων κτλ.), έργα κοινής ωφελείας (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΥΔΡΕΥΣΗ που όλα τότε ήσαν δημόσιοι οργανισμοί) θα πρέπει να προστεθούν στο ως άνω άρθρο ώστε να λήξει η ταλαιπωρία χιλιάδων ιδιοκτητών.
Γιατί δεν μπορεί το ΣΤΕ να δέχεται μόνο τις οικοδομικές άδειες ως πράξεις της διοίκησης και όχι μια απόφαση υπουργείου για εκποίηση και κατάτμηση, τι νομομότερο και ασφαλέστερο για τον πολίτη.
Άλλωστε από όσο γνωρίζω υπάρχουν αποφάσεις του ΣΤΕ που λένε και λάθος να έχει κάνει η διοίκηση δεν αναιρεί την απόφαση που είναι υπέρ του πολίτη.
Με τέτοιες πράξεις δημιουργήθηκαν Οικιστικές Ενότητες που όμως δεν χαρακτηρίστηκαν οικισμοί, π.χ. το ΜΑΤΙ που ανήκει στη δημοτική κοινότητα Νέας Μάκρης Δήμου Μαραθώνα 1.400 στρέμματα με δόμηση πάνω από το 70% είναι όλο εκτός σχεδίου παρ’ όλο που δημιουργήθηκε από το 1932, αλλά ουδέποτε χαρακτηρίστηκε οικισμός.
Εδώ το σχέδιο νόμου αναφέρεται μόνο σε οικισμούς και σε αυτούς μάλιστα που έχουν κάποια πράξη η με βάση το ΠΔ 24.4-3.5 1985(Δ181, θα πρέπει να επισημανθούν και οι οικιστικές ενότητες με προτάσεις των οικείων δήμων.
Μιλάμε για Οικιστικές Ενότητες που δεν έχουν χαρακτηριστεί οικισμοί για διάφορους λόγους, αλλά πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν ώστε και αυτές οι περιπτώσεις να μπαίνουν με κίτρινο χρώμα στο άρθρο 23 του νόμου 3889/2010. Επίσης και οι προτάσεις των Δήμων για Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια που εκκρεμούν λόγω μη ολοκλήρωσης των δασικών χαρτών.
Αν θέλουμε πράγματι μια δίκαιη αντιμετώπιση για όλους, και έτσι πρέπει να το αντιμετωπίσουμε, στο άρθρο 1 του ΣΝ παρ. 1 (Άρθρο 18 Επιτροπές Εξέτασης Αντιρρήσεων (ΕΠ.Ε.Α.) οι επιτροπή αντιρρήσεων να είναι μία πραγματικά ανεξάρτητη αρχή και όχι να στελεχώνεται από υπαλλήλους διαφόρων δημοσίων υπηρεσιών, που πιθανότατα να λειτουργούν υπό το καθεστώς πιέσεων «διοικητικών και συνδικαλιστικών».
Θα πρέπει εδώ να προταθούν αρχές που θα αντιμετωπίζουν πραγματικά αντικειμενικά τις αντιρρήσεις.
Κλείνοντας, πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτή η ιδιότυπη ομηρία χιλιάδων συμπολιτών μας πρέπει να λήξει διότι εδώ έχουμε και το οξύμωρο ο ένας να έχει άδεια οικοδομής και να μην είναι δασικός και ο γείτονας που δεν είχε τη δυνατότητα να κτίσει να θεωρείται δασικός.
Aρθρο 14 Ανάρτηση δασικών χαρτών
Στο αντίστοιχο άρθρο του υπο τροποποίηση Ν3889/10 προβλεπόταν ρητά και η δημοσιοποίηση της ανάρτησης του δασικού χάρτη και σε 2 ημερήσιες πανελλαδικής κυκλοφορίας εφημερίδες και 1 τοπική, γεγονός που εξασφάλιζε την ενημέρψση όλων των πολιτών και αυτών που γνώριζαν την χρήση του διαδικτύου αλλά δεν είναι δυνατόν να εισέρχονται καθημερινά στον «ειδικό δικτυακό τόπο», όσον και κυρίως των πολιτών που δεν είναι εξεικοιωμένοι με το διαδύκτιο.
Σο αντίστοιχο άρθρο της υπο ανάρτηση σχεδίου νόμου η πρόβλεψη αυτή έχει παραληφθεί και αυτό εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους μη ενημέρωσης χιλιάδων πολιτών, πολύ περισσότερο που η προθεσμία άσκησης των αντιρρήσεων είναι αποκλειστικά 60 ημέρες απο την ανάρτηση στον ειδικό δικτυακό τόπο, η οποία ανάρτηση «τεκμαίρεται την πλη΄ρη γνώση κάθε ενδιαφερόμενου».
Θεψρούμαι κατόπιν αυτού με βάση την αρχή του Κράτους Δικαίου την υποχρεωτική δημοσιοποίηση της ανάρτησης του υπο διαμόρφωση δασικού χάρτη σε 2 τουλάχιστον ημερησίες πανελλαδικής εμβέλειας εφημερίδες και 1 τοπικής αλλά και αποστολή σχετικού δελτίου απο την αρμόδια δασική υπηρεσία στα τοπικά μέσα ενημέρωσης
ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΟΙΚΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΚΕΡΑΤΕΑΣ, ΜΕ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΣΥΜΦΩΝΩ.
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΙΚΙΣΤΙΚΏΝ –
ΕΞΩΡΑΪΣΤΙΚΩΝ – ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ
& ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΏΝ & ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΚΕΡΑΤΕΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΣΥΝΤΕΡΙΝΑ, ΚΕΡΑΤΕΑΣ
Τηλ. Προέδρου : 22920 22862, 6977395569
Αθήνα 12/4/2014
Προτάσεις για το σχέδιο Νόμου «Επίσπευση των διαδικασιών, θεώρησης και κύρωσης των δασικών χαρτών και λοιπές διατάξεις».
1. Στο άρθρο 23 παρ. β η Τρίτη παύλα να διατυπωθεί ως εξής :
Τα περιγράμματα των νομίμως αναφερομένων οικισμών σε διατάγματα, νόμους ή άλλες διατάξεις προ του έτους 23 για τους οποίους δεν έχουν καθοριστεί όρια στο πλαίσιο μελέτης, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, πλην όμως είναι συγκροτημένοι οικισμοί.
2. Η τέταρτη παύλα της παρ. β του ίδιου άρθρου ως εξής :
Τα όρια των πολεοδομικών μελετών και σχεδίων πόλεως… που προτάθηκαν μέχρι την ψήφιση του παρόντος νόμου στο πλαίσιο οποιασδήποτε πολεοδομικής προμελέτης ή μελέτης που εκπονήθηκε μέχρι την ψήφιση του παρόντος Νόμου και δεν έχει εγκριθεί για οποιονδήποτε λόγο ή … που εκπονούνται για τις περιοχές αρμοδιότητάς τους … το υπόλοιπο ας παραμείνει ως έχει.
3. Στους οικισμούς στερούμενης νόμιμης έγκρισης περιλαμβάνονται και οι οικισμοί για τους οποίους αποδεικνύεται η ιδιοκτησία της έκτασής τους και διαθέτουν διοικητικές πράξεις είτε συνολικές είτε μεμονωμένες
4. Για όλους τους οικισμούς Στερούμενης νόμιμης έγκρισης και εξαιρούνται από τον δασικό χάρτη εφαρμόζονται οι διατάξεις της παρ. 4 του άρθρου 24 του Ν.3889/2010 η οποία παραμένει ως έχει.
5. Για πρόστιμα που επιβλήθηκαν ή και βεβαιώθηκαν μέχρι την ψήφιση του παρόντος Νόμου αναστέλλεται η βεβαίωση και εκτέλεσή τους μέχρι την ανάρτηση και κύρωση του δασικού χάρτη.
Επίσης αναστέλλεται και κάθε πράξη κατεδάφισης ακόμα κι αν έχει καταστεί τελεσίδικος τους μέχρι την ανάρτηση και κύρωση του δασικού χάρτη.
Με τιμή
Ο Πρόεδρος
ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ ΣΕΡΕΤΗΣ
Τι λέει ο νόμος 3889/2010 του ΥΠΕΚΑ και το άρθρο 24 του νόμου.
Στις 14/10/2010 δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της Κυβέρνησης ο Νόμος 3889/2010 ο οποίος προβλέπει με λεπτομέρειες τις διαδικασίες ανάρτησης και κύρωσης των Δασικών Χαρτών που έχουν συνταχθεί αναρτήθηκαν ή αναμένεται η ανάρτησή τους, στα πλαίσια του Εθνικού Κτηματολογίου.
Προβλέπεται με βάση το άρθρο 24 του παραπάνω νόμου η εξαίρεση αρχικά των οικισμών αυτών από τις αντιρρήσεις του Δασικού Χάρτη για δύο χρόνια και η έναρξη της ένταξης στο σχέδιο πόλης όλων των οικισμών που στερούνται νόμιμης έγκρισης με πραγματικά πολύ γρήγορες αλλά πολύπλοκες διαδικασίες με την προϋπόθεση ότι στο παρελθόν είχαν προταθεί προς ένταξη στο σχέδιο πόλης στα πλαίσια μιας ευρύτερης μελέτης σχεδίου πόλεως, ενός ρυμοτομικού κλπ που δεν εγκρίθηκαν για οποιοδήποτε λόγο.
Με βάση το παραπάνω άρθρο και νόμου ακόμα και αδόμητα τμήματα στις περιοχές που θα χαρακτηριστούν στον υπό ανάρτηση Δασικό χάρτη ως «Δασικές» και δεν καταστεί δυνατόν να αποτινάξουν τον Δασικό χαρακτήρα μέσω των ενστάσεων στις Επιτροπές του Εθνικού Κτηματολογίου, μπορούν υπό τις προϋποθέσεις του μεγέθους τους και ειδικούς όρους να ενταχθούν στο σχέδιο πόλης. Στην περίπτωση αυτή, όταν δηλαδή υπάρχει πολεοδομικός σχεδιασμός ακόμα και πιθανές δασικές εκτάσεις είναι πιθανόν να αλλάξουν χρήση.
Επομένως για τμήματα των περιοχών που θα χαρακτηριστούν ως «Δασικές» θα μπορεί να γίνει η ένταξή τους στο σχέδιο μετά από πιο πολύπλοκες είναι αλήθεια διαδικασίες.
Πρωτεύοντα ρόλο στις διαδικασίες αυτές θα παίξουν οι νέοι Δήμοι.
Είναι αυτονόητο ότι πιθανά αυθαίρετα κτίσματα στις υπόλοιπες εκτός των οικισμών εκτάσεις, που θα παραμείνουν ως «Δασικές» θα θεωρηθούν κατεδαφιστέα ακόμα και αν έχουν δηλωθεί στο παρελθόν. Εκτός φυσικά εκείνων που διαθέτουν άδεια.
ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΑΣ, ΑΥΤΗ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΑΣΩΝ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΚΚΡΕΜΟΤΗΤΩΝ.
Η παραπάνω νομική πρωτοβουλία διευθετεί τελεσίδικα τόσο το θέμα των αυθαιρέτων που βρίσκονται εκτός θεωρούμενων δασικών περιοχών όσο ακόμα και εκείνων που βρίσκονται και μέσα σε θεωρούμενες δασικές περιοχές.
Όμως για να χρησιμοποιηθεί σωστά από την Κοινωνία μας πρέπει να χρησιμοποιηθεί σωστά και από το ΥΠΕΚΑ, ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΤΟΛΜΕΣ ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΗΣΕΙΣ (ΟΠΩΣ Η ΔΙΑΦΑΙΝΟΜΕΝΗ) και να είναι δίκαιη και να μην εξελιχθεί ξανά σε ένα απλό εισπρακτικό μέσο χωρίς αύριο.
Με δεδομένο ότι σχεδόν το σύνολο των αυθαιρέτων έχει τακτοποιηθεί και μάλιστα με την ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΒΟΥΛΑ ΤΟΥ Σ.τ.Ε τι περιμένουμε;
Να συμφωνήσουν όλοι; Δεν θα συμφωνήσουν τα ΜΑΦΙΟΖΙΚΑ συμφέροντα που λέμε παραπάνω. Αυτοί θα θέλουν πάντα τα «μπαλώματα». Εμείς όμως μιλάμε για ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΔΑΣΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, αλλά και Γ Ι Α Σ Χ Ε Δ Ι Α Π Ο Λ Η Σ.
Οπότε και ο θεμιτός στόχος είσπραξης ειδικού τέλους από τα αυθαίρετα θα είναι επιτεύξιμος και μάλιστα σε πολλαπλάσια ποσά, μια και θα καταβληθεί και ειδικό τέλος (μικρότερο βέβαια) και για τα αδόμητα τμήματα που θα ενταχθούν στα σχέδια πόλης.
Σχέδια πόλης, που θα θέσουν τέρμα στην αυθαιρεσία, στα παραταμεία, στους εκβιασμούς και θα δώσουν μία πολύ μεγάλη ώθηση στον κλάδο των κατασκευών παράλληλα με τον ορθολογισμό των τιμών όλων των ακινήτων προς τα κάτω.
Φανταστείτε ότι μόνο στην Αττική με την ένταξη περίπου 450 οικισμών στερούμενων νόμιμης έγκρισης στα σχέδια πόλης, θα μειωθεί σχετικά και η τιμή τους και θα συμπαρασύρει και τις τιμές στη «φούσκα» των ακινήτων. Από την άλλη πλευρά θα προκύψουν σχετικά μεγάλες υπεραξίες που θα τις απολαύσουν οι σημερινοί Ιδιοκτήτες.
Αγαπητοί φίλοι, είναι γεγονός ότι ζούμε σε μια εποχή κρίσης. Κρίσης στις αξίες και τα συστήματα, στις συνειδήσεις, στις ιδεολογίες, στις λογικές. Τουλάχιστον για το θέμα που συζητάμε μπορούμε την κρίση να την κάνουμε ευκαιρία. Αρκεί το Υπουργείο Περιβάλλοντος να είναι Υπουργείο Περιβάλλοντος και όχι εργαστήριο πειραμάτων. Δεν είναι εποχή για πειράματα.
Εκείνο που πρέπει να γίνει μόνο είναι μια εγκύκλιος οδηγιών του ΥΠΕΚΑ προς τις επιτροπές συζήτησης των αντιρρήσεων (ΕΠ.Ε.Α) κατά τις διαδικασίες κύρωσης των δασικών χαρτών του Εθνικού Κτηματολόγιου. Πολύ σωστά παραπάνω ο Δασολόγος κος Καπετάνιος προτείνει να μην γίνουν καν χωριστές Επιτροπές. Ας μείνουν οι σημερινές λειτουργούσες Τεχνικές Επιτροπές.
Αγαπητοί Συμπολίτες μας, Η ΔΙΑΦΑΙΝΟΜΕΝΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΆΡΘΡΟΥ 24 ΤΟΥ 3889/10 ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ.
ΣΚΟΠΟ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΩΝ ΔΑΣΙΚΩΝ ΧΑΡΤΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΓΕΛΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥΣ. ΗΔΗ ΑΥΤΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕΘΟΔΕΥΜΕΝΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΝΑΔΟΧΟΥΣ ΤΩΝ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΚΩΝ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΩΝ.
Τέλος σημειώνουμε στους αυτοδίδακτους «Συνταγματολόγους» των ψευτο ΜΚΟ ότι με βάση το άρθρο 24 του Συντάγματος όταν επιβάλλεται από το Δημόσιο συμφέρον μπορεί να γίνει αλλαγή μεταβολή του προορισμού δάσους. Και η Χωροταξική αναδιάρθρωση της Χώρας επιβάλλεται από το ίδιο άρθρο του Συντάγματος. Η Πολεοδομική μέριμνα αποτελεί επίσης δημόσιο συμφέρον. ΟΚ; Παραθέτουμε και το άρθρο 24 του Συντάγματος αυτούσιο μήπως και υπάρχει κάποια παρανόηση.
Τέλος θα ακολουθούν οι προτάσεις της ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΙΚΙΣΤΙΚΏΝ – ΕΞΩΡΑΪΣΤΙΚΩΝ – ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ & ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΏΝ & ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΚΕΡΑΤΕΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ επί των άρθρων του Νομοσχεδίου, με τις οποίες συμφωνούμε.
Παράρτημα : το άρθρο 24 του Ελληνικού Συντάγματος
Άρθρο 24
1. Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός. Για τη διαφύλαξή του το κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας. Νόμος ορίζει τα σχετικά με την προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων. Η σύνταξη δασολογίου συνιστά υποχρέωση του Κράτους. Απαγορεύεται η μεταβολή του προορισμού των δασών και των δασικών εκτάσεων, εκτός αν προέχει για την Εθνική Οικονομία η αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη τους χρήση, που την επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον.
2. Η χωροταξική αναδιάρθρωση της Χώρας, η διαμόρφωση, η ανάπτυξη, η πολεοδόμηση και η επέκταση των πόλεων και των οικιστικών γενικά περιοχών υπάγεται στη ρυθμιστική αρμοδιότητα και τον έλεγχο του Κράτους, με σκοπό να εξυπηρετείται η λειτουργικότητα και η ανάπτυξη των οικισμών και να εξασφαλίζονται οι καλύτεροι δυνατοί όροι διαβίωσης. Οι σχετικές τεχνικές επιλογές και σταθμίσεις γίνονται κατά τους κανόνες της επιστήμης. Η σύνταξη εθνικού κτηματολογίου συνιστά υποχρέωση του Κράτους.
3. Για να αναγνωριστεί μία περιοχή ως οικιστική και για να ενεργοποιηθεί πολεοδομικά, οι ιδιοκτησίες που περιλαμβάνονται σε αυτή συμμετέχουν υποχρεωτικά, χωρίς αποζημίωση από τον οικείο φορέα, στη διάθεση των εκτάσεων που είναι απαραίτητες για να δημιουργηθούν δρόμοι, πλατείες και χώροι για κοινωφελείς γενικά χρήσεις και σκοπούς, καθώς και στις δαπάνες για την εκτέλεση των βασικών κοινόχρηστων πολεοδομικών έργων, όπως νόμος ορίζει.
4. Νόμος μπορεί να προβλέπει τη συμμετοχή των ιδιοκτητών περιοχής που χαρακτηρίζεται ως οικιστική στην αξιοποίηση και γενική διαρρύθμισή της σύμφωνα με εγκεκριμένο σχέδιο, με αντιπαροχή ακινήτων ίσης αξίας ή τμημάτων ιδιοκτησίας κατά όροφο, από τους χώρους που καθορίζονται τελικά ως οικοδομήσιμοι ή από κτίρια της περιοχής αυτής.
5. Οι διατάξεις των προηγούμενων παραγράφων εφαρμόζονται και στην αναμόρφωση των οικιστικών περιοχών που ήδη υπάρχουν. Οι ελεύθερες εκτάσεις, που προκύπτουν από την αναμόρφωση, διατίθενται για τη δημιουργία κοινόχρηστων χώρων ή εκποιούνται για να καλυφθούν οι δαπάνες της πολεοδομικής αναμόρφωσης, όπως νόμος ορίζει.
6. Τα μνημεία, οι παραδοσιακές περιοχές και τα παραδοσιακά στοιχεία προστατεύονται από το Κράτος. Νόμος θα ορίσει τα αναγκαία για την πραγματοποίηση της προστασίας αυτής περιοριστικά μέτρα της ιδιοκτησίας, καθώς και τον τρόπο και το είδος της αποζημίωσης των ιδιοκτητών.
Ερμηνευτική δήλωση: Ως δάσος ή δασικό οικοσύστημα νοείται το οργανικό σύνολο άγριων φυτών με ξυλώδη κορμό πάνω στην αναγκαία επιφάνεια του εδάφους, τα οποία, μαζί με την εκεί συνυπάρχουσα χλωρίδα και πανίδα, αποτελούν μέσω της αμοιβαίας αλληλεξάρτησης και αλληλοεπίδρασής τους, ιδιαίτερη βιοκοινότητα (δασοβιοκοινότητα) και ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον (δασογενές). Δασική έκταση υπάρχει όταν στο παραπάνω σύνολο η άγρια ξυλώδης βλάστηση, υψηλή ή θαμνώδης, είναι αραιά.
Ο αριθμός των αυθαιρέτων
Αν και είναι πολύ δύσκολο με μία τίμια προσπάθεια να βρούμε τον αριθμό των εκτός σχεδίου πόλεως αυθαίρετων κτισμάτων, υπολογίζουμε ότι σε όλη την Ελλάδα ανέρχονται σε 1,5 εκατομμύριο. Ωστόσο υπάρχουν εκτός σχεδίου πόλεως και άλλα κτίσματα που καλύπτονται από κάποια άδεια ή απόφαση οριστικά μη κατεδαφιστέου οικήματος (άδειες πριν του 1955, λυομένου της Χούντας, του Ν. 720/76 κλπ) στα οποία έγιναν προσθήκες ή καθ’ ολοκληρία ανακατασκευή τους σε μεγαλύτερο εμβαδόν.
Αν προσθέσουμε και αυτά, τότε ο αριθμός των αυθαίρετων κτισμάτων ξεπερνά τα 2 εκατομμύρια. Από αυτά το 70% περίπου είναι τοποθετημένα σε φερόμενες Δασικές εκτάσεις με αμφισβητούμενη ακόμα τον χαρακτήρα και έμμεσα και την ιδιοκτησία τους μέχρι να αναρτηθούν και κυρωθούν οι Δασικοί Χάρτες.
Σημειώνουμε ότι το φαινόμενο της αυθαίρετης δόμησης δεν απλώνεται ισόρροπα σε όλη την Χώρα, αλλά επικεντρώνεται περισσότερο στην Αττική, την Χαλκιδική και ορισμένα νησιά και παραλιακές περιοχές. Από τις εκτιμήσεις μας υπολογίζουμε ότι το 80% του συνολικού προβλήματος περιορίζεται στους Νομούς Αττικής, Χαλκιδικής και στα παράλια της ανατολικής Κορινθίας.
Τι είναι οι Δασικοί Χάρτες
Οι Δασικοί Χάρτες και ο διαχωρισμός των Δασών και των Δασικών εκτάσεων από τις υπόλοιπες εκτάσεις είναι το αποτελεσματικότερο εργαλείο που διαθέτουμε όχι μόνο για την ανάδειξη, την προστασία, την μελλοντική διαχείριση των δασικών και χορτολιβαδικών εκτάσεων της χώρας μας αλλά και του σωστού πολεοδομικού σχεδιασμού και συνολικά των «χρήσεων γης».
Εάν σήμερα θέλουμε ως κοινωνία να οργανώσουμε σωστά και συγκροτημένα την προστασία του Περιβάλλοντος και των Δασών μας, την αναδιοργάνωση της αγροτικής μας παραγωγής, την συγκροτημένη δημιουργία των πόλεών μας, να προσελκύσουμε επενδύσεις μέσω οποιασδήποτε διαδικασίας ακόμα και του Fast track θα πρέπει να έχουμε δεδομένους τους Δασικούς Χάρτες και να στηριχθούμε σ’ αυτούς. Οι δασικοί χάρτες είναι στην πραγματικότητα η βάση των χαρτών «χρήσεων γης» που αποτελούν προϋπόθεση κάθε έργου και επένδυσης.
Η πρώτη συστηματική προσπάθεια για την καταγραφή των δασών και των δασικών εκτάσεων της χώρας έγινε με τους «Κτηματικούς Χάρτες» την περίοδο 1977-1985, τους οποίους συνέτασσαν τα συνεργεία κτηματογράφησης που ιδρύθηκαν μέσα στην Δασική Υπηρεσία στο πλαίσιο του Νόμου 248/76.
Η προσπάθεια αυτή δεν ολοκληρώθηκε ποτέ για όλη την Χώρα ΠΑΡΑ ΤΑ ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΑ ΑΠΕΙΡΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΞΟΔΕΥΤΗΚΑΝ (το γράφω γιατί το παρελθόν πρέπει να μας διδάσκει…).
Μάλιστα όσοι χάρτες έγιναν περιλαμβάνουν και πάρα πολλά λάθη όχι από ανεπάρκεια των Δασολόγων αλλά γιατί οι χάρτες αυτοί δεν έγιναν με τη βοήθεια των ηλεκτρονικών μέσων που σήμερα διαθέτουμε, συντάχθηκαν με βάση και παλαιότερα αμφισβητούμενα στοιχεία αεροφωτογράφισης πριν το 1945 που δεν παρέχουν τις σύγχρονες απαιτήσεις ακρίβειας. Το κυριότερο είναι ότι εκπονήθηκαν, οι περισσότεροι, με παλιότερο και μη ισχύον σήμερα Νομικό πλαίσιο. Παρέμειναν όμως ως χάρτες εργασίας των Δασικών Υπηρεσιών περίπου ως χάρτες «φετίχ» και τροποποιήθηκαν κατά το δοκούν αλλά μόνο μεμονωμένα και για ορισμένες ιδιοκτησίες.
Έτσι στην πραγματικότητα, οι Δασικοί Χάρτες ξεκίνησαν στη χώρα μας το 1998, χρηματοδοτήθηκαν από το πρόγραμμα του Εθνικού Κτηματολογίου, και μέχρι σήμερα τουλάχιστον, συντάχθηκαν για το περίπου 50% της Χώρας.
Πάντως πρέπει να τονίσουμε ότι οι δασικές Υπηρεσίες ΕΧΟΥΝ ΕΓΚΡΙΝΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΑΣΙΚΟΥΣ ΧΑΡΤΕΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ ΚΑΘΟΛΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΝΑΡΤΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΚΥΡΩΣΗΣ
Όμως καμιά φορά οι αριθμοί δημιουργούν λανθασμένες εντυπώσεις κυρίως στα γραφεία της Τρόικας και των Υπουργών. Μια και οι Δασικοί χάρτες έχουν ολοκληρωθεί στις περιοχές της Χώρας που αντιμετωπίζουν και το μεγαλύτερο πρόβλημα αυθαίρετης δόμησης (Αττική και μέρους της Χαλκιδικής) η ανάρτηση και κύρωσή τους θα λύσει σχεδόν συνολικά και συγκροτημένα το πρόβλημα της εκτός σχεδίου αυθαίρετης δόμησης και των χρήσεων γης κατά το 80%.
Αναφερόμαστε μόνο στο άρθρο 24 του Ν.998/79 δηλ. για τους οικισμούς Στερούμενους Νόμιμης έγκρισης.
Το καλύτερο που θα μπορούσε να κάνει ο συμπαθής Υπουργός Αναπληρωτής Περιβάλλοντος πριν κατέβει αυτό το σχέδιο με ευθύνη του, θα ήταν να πάει στην ταράτσα της Βουλής των Ελλήνων. Εκεί στην ταράτσα του κτηρίου της Βουλής θα βρει τρία – τέσσερα αυθαίρετα δωμάτια… Ναι-ναι αγαπητοί συμπατριώτες σαν και αυτά τα παλαιότερα αυθαίρετα δωμάτια της Λούτσας και της Κασσάνδρας Χαλκιδικής. Και μάλιστα χρησιμοποιούνται κιόλας από υπηρεσίες της Βουλής.
Το παραπάνω παράδειγμα «μαρτυρά» ανάγλυφα το είδος του φαινομένου της Εθνικής αυθαίρετης δόμησης.
Οι Έλληνες λόγω της πολυτάραχης Ιστορίας τους αναγκάστηκαν πολλές φορές να φύγουν από τον τόπο τους να ξεριζωθούν. Παλαιότερα έφυγαν πολλές φορές από τους κάμπους διωγμένοι από κατακτητές προς τα ορεινά της Χώρας, έφυγαν από τον Πόντο και τα παράλια της Μ. Ασίας, από τα χωριά τους προς τις πόλεις μετά τον εμφύλιο διωγμένοι από το μίσος του αστυνομικού Κράτους και την φτώχια, έφυγαν ως μετανάστες για την Αμερική, την Αυστραλία, την Γερμανία και όπου αλλού μπορούσαν να βρουν ένα κομμάτι ψωμί, έφυγαν πάλι διωγμένοι βίαια από την «Βασιλεύουσα πόλη» και από την Αίγυπτο.
Όλοι, μα όλοι έσπασαν τις ρίζες τους και δημιούργησαν άλλες και όσοι έφυγαν από την Ελλάδα την αναπολούν με συγκίνηση και οι περισσότεροι ξαναέσπασαν τις ρίζες τους για να γυρίσουν πίσω. (Στις μέρες μας πολλοί νέοι μας θύματα της μερικής κατάρτισης των Ελληνικών πανεπιστημίων και των κατά κανόνα μέτριων Βρετανικών, φεύγουν πάλι… για όπου βρουν).
Η ανάγκη λοιπόν των Ελλήνων να «δημιουργήσουν ρίζες» και να προκόψουν και σε συνδυασμό με την μόνιμη ανεπάρκεια του Ελληνικού Δημοσίου, και την εξυπηρέτηση και διάφορων οικονομικών συμφερόντων, δημιούργησε το φαινόμενο της αυθαίρετης δόμησης με διάφορες κοινωνικές παραλλαγές.
Μπορούμε κυριολεκτικά να πούμε ότι η αυθαίρετη δόμηση είναι αποτέλεσμα της ανάγκης. Μάλιστα συνήθως με την ενθάρρυνση ή την ανοχή του ίδιου του Ελληνικού Κράτους.
Έτσι είναι χαρακτηριστικό ότι όλες οι Ελληνικές πόλεις πρώτα «κτίστηκαν» και μετά έγιναν τα σχέδια πόλης. (Εκτός από την Ορεστιάδα για ειδικούς Εθνικούς λόγους και από ορισμένα προάστια της Αθήνας και μερικών ακόμα μεγάλων πόλεων).
Με τα χρόνια η αυθαίρετη δόμηση κατεγράφη στην συνείδηση όλων μας ως ένα «θεμιτό» μέσο ή ως ένα άτυπο δικαίωμα του πολίτη και παρά το γεγονός ότι ήταν εκ προοιμίου άναρχη και έγινε με προφανή θυσία του περιβάλλοντος, αναπτύχθηκε σε ένα πλαίσιο «κοινωνικής και Κρατικής συνενοχής».
Ο αυθαιρετούχος κάλυπτε τις «θεμιτές», κατά βάση, ανάγκες του και το Ελληνικό Κράτος εισέπραττε συνεχώς μέσω της φορολογίας από τις απρόσκοπτες μεταβιβάσεις, του ΙΚΑ, των τελών της ΔΕΗ, των απανωτών ρυθμίσεων κλπ. Στο πλαίσιο της παραπάνω κοινωνικής συνενοχής δημιουργήθηκαν θύλακες αυθαιρεσίας και στις Δημόσιες Υπηρεσίες. Οι πολεοδομίες δεν ενεργούσαν τα νόμιμα πάρα μόνο μετά από έγγραφη και επώνυμη καταγγελία που κατέληγε στις καλένδες, οι Δήμοι προφασιζόντουσαν αναρμοδιότητα, τα κατά τόπους Αστυνομικά Τμήματα έκαναν συνήθως «τα στραβά μάτια» και οι Δασικές Υπηρεσίες σε γενικές γραμμές και κατά περίπτωση ολιγωρούσαν.
Φυσικά πολύ συχνά στις παραπάνω Υπηρεσίες δημιουργήθηκαν τοπικά παραταμεία. Και επειδή απαράβατος όρος για την λειτουργία των παραταμείων είναι η «εμπιστοσύνη και η εχεμύθεια» δημιουργήθηκαν και υπηρεσίες μεσαζόντων (συνήθως μηχανικών και εργολάβων) που λειτουργούσαν και λειτουργούν ακόμα με τους αυθεντικούς κανόνες της Μαφίας. Τώρα η Μαφία μπορεί να φόρεσε την φορεσιά της «αγνότητας» των αυτόκλητων οικολογικών οργανώσεων στην συντριπτική πλειοψηφία τους σαν κι αυτές τις ΜΚΟ που απολαύσαμε στην Ειδομένη … Δηλ της «προσφοράς» με το αζημίωτο ή με ζημιά των Εθνικών Συμφερόντων. (Εννοείται ότι δεν μιλάμε για όλες, αλλά για τις περισσότερες).
Φυσικά το συνολικό φαινόμενο ήταν γνωστό σε όλα τα πολιτικά γραφεία με την ενεργή συμμετοχή τους στο πλαίσιο της κρατούσας παλιάς παραδοσιακής και αλάνθαστης λειτουργίας του «ρουσφετιού».
Αρθρο 23.
α)Σε πολλές περιοχές της χώρας και κυρίως σε περιαστικές περιοχές υπάρχουν συγκροτημένοι οικισμοί μεταγενέστεροι του 1923, οι οποίοι δημιουργήθηκαν απο την εσωτερική μετακίνηση των πολιτών προς τις μεγάλες πόλεις, κυρίως μετά το 1950 και τις ηυξημένες ως εκ τούτου οικιστικές ανάγκες.
Οι οικισμοί αυτοί με υπαιτιότητα της Διοίκησης δεν έχουν ακόμα οριοθετηθεί με οποιονδήποτε τρόπο, όπως θα έπρεπε π.χ. με διατάξεις αντίστοιχες του Π.Δ. της 24-4/3.5.1985.
Είναι εύλογο ότι για τους οικισμούς αυτούς πρέπει να ληφθεί σχετική μέριμνα προκειμένου να υπαχθούν τουλάχιστον στην περίπτωση (β)της παρ. 2 του αρ. 23 του νέου νόμου και στην συνέχεια να εφαρμοστεί και για αυτούς το επόμενο αρ. 24.
Εφόσον το υπο διαβούλευση νομοσχέδιο, σύμφωνα με την αιτιολογική του έκθεση, αποσκοπεί στην καταρχήν απεμπλοκή – αποσύνδεση του σύνθετου ζητήματος (ανθρωπιστικό – κοινωνικό)των οικισμών απο αυτό των δασικών χαρτών, με την θέσπιση 2 ταχυτήτων κατάρτησής τους (μιας για τις περιοχές εκτός οικισμών και άλλης για τις περιοχές που καταλαμβάνουν οικισμοί) η προτεινόμενη ως ανωτέρω πρόβλεψη κρίνεται εκ των «ουκ ανευ», δεδομένου ότι όπως είναι προφανές, η διαδικασία κατάρτισης δασικών χαρτών μέσα σε περιοχές που καταλαμβάνουν και εκτάσεις των πιο πάνω οικισμών θα βαλτώσει συνολικά, λόγω υποβολής μαζικά χιλιάδων αντιρρήσεων των οικιστών τους, όπως έγινε στις περιοχές που έχουν αναρτηθεί ήδη δασικοί χάρτες.
β) Τέλος, στο αρ 23 του υπο τροποποίηση ν.3889/2010 προβλεπόταν η επισύμανση με κίτρινο περίγραμμα των ορίων των πολεοδομικών μελετών και σχεδίων πόλεως οικισμών που έχουν εκπονηθεί και δεν έχουν εγκριθεί για οποιονδήποτε λόγο, εν συνεχεία δε και οι περιπτώσεις αυτές υπαγόταν στην διαδικασία του επομένου αρ. 24.
Δηλαδή σήμερα, οι πιο πάνω περιοχές για τις οποίες έχουν εκπονηθεί πολεοδομικές μελέτες που δεν έχουν περατωθεί – εγκριθεί, υπάγονται στην διαδικασία του αρ. 24 όπως προτείνεται απο το νέο νομοσχέδιο.
Η διάταξης αυτή (που καλύπτει τους πιο πάνω οικισμούς αλλά και γενικότερα πολλές άλλες περιπτώσεις), κρινεται απαραίτητο να διατηρηθεί για την αποφυγή χιλιάδων μεμονομένων αντιρρήσεων και η σχετική διατύπωση του 4ου εδαφίου της περίπτωσης (β)του αρ 23 να διαμορφωθεί ως εξής: «με κίτρινο χρώμα… τα όρια των πολεοδομικών μελετών και σχεδίων πόλεως που έχουν εκπονηθεί ή εκπονούνται….που δεν έχουν ακόμα εκγριθεί»
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΔΗΜΟΥ ΠΕΝΤΕΛΗΣ
1. Προτείνεται να ενταχθεί πρόσθετη πέμπτη περίπτωση στην παράγρα¬φο 2β του άρθρου 23 ως ακολούθως:
– «τα όρια των προς πολεοδόμηση περιοχών, όπως αυτές οι περιοχές καθορίστηκαν από Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια, που έχουν λάβει έγκριση από τον Οργανισμό της Αθήνας»
2. Προτείνεται να ενταχθεί στο τέλος της παραγράφου 2α του άρθρου 23 η διατύπωση: «και τα όρια των ρυμοτομικών σχεδίων του άρθρου 22 παρ. 7 του ν. 4258/2014»
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ
Στην περιοχή, όπως ενδεχομένως και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας υφίστανται πολεοδομικές μελέτες και ρυμοτομικά σχέδια τα οποία κυρώθηκαν και εφαρμόστηκαν χωρίς να έχει προηγηθεί Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο. Αυτά τα σχέδια είναι άκυρα ή και ακυρώσιμα καίτοι όμως έχουν εφαρμοστεί, έχουν υπάρξει αγοραπωλησίες και οικιστική ανάπτυξη καθώς μία μεγάλη περίοδο οι συναλλαγές ελάμβαναν χώρα εντός νομίμως εγκεκριμένου σχεδίου. Και αυτών των περιοχών ο χαρακτήρας είναι οικιστικός επομένως η εμπλοκή της δασικής νομοθεσίας σε τέτοιες περιοχές είναι άνευ ουσίας. Λόγω των τεράστιων καθυστερήσεων έγκρισης των Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων (Τοπικών Χωρικών Σχεδίων) περιοχές οι οποίες με βεβαιότητα θα ενταχθούν στο σχέδιο, καθώς προτείνονται από τους μελετητές και έχουν εγκριθεί από την Εκτελεστική Επιτροπή του Οργανισμού της Αθήνας σε συνέχεια ελέγχου της σχετικής νομο¬θεσίας, θα πρέπει να εξαιρούνται από τη δασική νομοθεσία προς διευκόλυνση των ιδιοκτητών και της ασφάλειας δικαίου. Είναι αυτονόητο, επίσης ότι πρόνοια θα πρέπει να ληφθεί και για τις εντός ρυμοτομικών σχεδίων περιοχές του άρθρου 22 παρ. 7 του ν. 4258/2014, δεδομένου ότι οι περιοχές αυτές είναι εκ του νόμου εντός σχεδίου.
Σας καταθέτουμε την με αριθμό 48/19-4-2016 ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Διονύσου Αττικής, της οποίας απόφασης το αποφατικό είναι:
Εγκρίνει την παρέμβαση του Δήμου Διονύσου στη διαβούλευση του νομοσχεδίου «Επίσπευση διαδικασιών κατάρτισης, θεώρησης και κύρωσης των δασικών χαρτών και λοιπές διατάξεις».(Διαβούλευση του ΥΠ.Α.Π.ΕΝ), με το ακόλουθο περιεχόμενο:
1. Στο Δήμο Διονύσου υπάρχουν οι οικισμοί Αγ. Στεφάνου, Άνοιξης, Αγ. Αγγέλων και Ραπεντώσας, δια τους οποίους ευρίσκουν εφαρμογή οι διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 31 του ν. 4280/2014.
Βάσει των άνω διατάξεων, οι οικισμοί αυτοί:
1.1. Εντάσσονται στην περίπτωση (α) του άρθρου 23 του ν. 3889/2010.
1.2. Εξαιρούνται των διατάξεων της δασικής νομοθεσίας και
1.3. Ανακαλούνται αυτοδικαίως τυχόν πράξεις που εκδόθηκαν κατ’ εφαρμογή της δασικής νομοθεσίας για την προστασία οποιωνδήποτε εκτάσεων εντός των ορίων τους, όπως τα όρια αυτά είναι καθορισμένα με τις αντίστοιχες νομαρχιακές πράξεις που εκδόθηκαν δυνάμει του ν. δ. 532/1970 και πριν την δημοσίευση του ν. 998/1979.
2. Προς αποφυγή παρερμηνείας των άνω σαφών διατάξεων νόμου, κρίνεται σκόπιμο να προβλεφθούν οι κάτωθι τροποποιήσεις και συμπληρώσεις διατάξεων νόμων.
2.1. Η περίπτωση (α) της παρ. 2 του άρθρου 23 του ν. 3889/2010, όπως προβλέπεται στο εν θέματι σχέδιο νόμου, να συμπληρωθεί ως εξής:
«α) με πορτοκαλί χρώμα τα όρια των οικισμών, όπως τα όρια αυτά έχουν εγκριθεί με πράξεις της Διοίκησης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 31 παρ. 3 του ν. 4280/2014 και των προεδρικών διαταγμάτων… και όπως τα όρια αυτά έχουν εφαρμοστεί στο έδαφος».
2.2. Η παρ. 3 του άρθρου 23 του ν. 3889/2010, όπως προβλέπεται στο εν θέματι σχέδιο νόμου, να τροποποιηθεί ως εξής:
«3. Για τις περιοχές που περικλείονται εντός των ορίων της περίπτωσης (α) της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου, δεν καταρτίζεται δασικός χάρτης και δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, με εξαίρεση τους χώρους κοινοχρήστου πρασίνου, πάρκων και αλσών.»
2.3. Η περίπτωση (ζ) της παρ. 6 του ν. 998/79, όπως ισχύει, να συμπληρωθεί ως εξής:
«ζ) Οι περιοχές για τις οποίες υφίστανται εγκεκριμένα σχέδια πόλεως ή καταλαμβάνονται υπό οικισμών, τα όρια των οποίων έχουν εγκριθεί με πράξεις της Διοίκησης σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 31 παρ. 3 του ν. 4280/2014 και των προεδρικών διαταγμάτων …. ρυμοτομικό τους σχέδιο».
3. Περαιτέρω, στο Δήμο Διονύσου υπάρχουν οικισμοί νομίμως προϋφιστάμενοι του έτους 1923, δια τους οποίους δεν έχει καθοριστεί περίγραμμα είτε βάσει π.δ. είτε βάσει νομαρχιακής πράξης, όπως π.χ. οι οικισμοί Σπατατζικίου, Σταμάτας-Σπάτων, Αμυγδαλέζας, Ροδόπολης, κ.α.
Βάσει του άρθρου 23, παρ. 2, περίπτωση (β) του ν. 3889/2010, σε συνδυασμό προς το δεύτερο εδάφιο της παρ. 3 του ίδιου άρθρου, όπως αυτό τροποποιείται και συμπληρώνεται με το εν θέματι σχέδιο νόμου, για τους πιό πάνω οικισμούς προβλέπεται η τήρηση της διαδικασίας του άρθρου 24 του ίδιου νόμου, όπως το άρθρο αυτό τροποποιείται και συμπληρώνεται με το εν θέματι σχέδιο νόμου.
Κατ’ αρχήν, πρέπει να σημειωθεί ότι είναι πρόοδος η πρόβλεψη μέριμνας για την τακτοποίηση των οικισμών οι οποίοι, με υπαιτιότητα της διοίκησης, δεν έχουν ακόμα οριοθετηθεί. Ωστόσο, η άκρως γραφειοκρατική και δαιδαλώδης διαδικασία των άρθρων 23, 24 του ν. 3889/2010, όπως προβλέπεται για τους εν λόγω οικισμούς βάσει του εν θέματι νομοσχεδίου, κρίνεται πρακτικά ανεφάρμοστη και είναι πλέον ή βέβαιον ότι δε θα τελεσφορήσει.
Πρόταση του Δήμου Διονύσου είναι οι οικισμοί αυτοί, μετά τον καθορισμό των ορίων τους από τις κατά τόπους αρμόδιες υπηρεσίες δόμησης (όπως προβλέπεται στο υπό τροποποίηση άρθρο 23 του ν. 3889/2010 βάσει του εν θέματι νομοσχεδίου), να θεωρηθούν ως υπαγόμενοι στην περίπτωση (α) του ιδίου άρθρου.
Άλλωστε, κατά κοινή των πραγμάτων αντίληψη, δεν είναι νοητή η (με οποιοδήποτε πρόσχημα) άνιση μεταχείριση των εν λόγω οικισμών σε σχέση με τους ομοειδείς τους της περίπτωσης (α) της παρ. 2 του άρθρου 23 του ν. 3889/2010, όπως αυτό προτείνεται να τροποποιηθεί και να συμπληρωθεί με το εν θέματι σχέδιο νόμου.
4.Ακόμη, στο Δήμο Διονύσου υπάρχουν συγκροτημένοι οικισμοί μεταγενέστεροι του έτους 1923, όπως π.χ. οι οικισμοί Αγ. Θεοδώρων, Τραυλού, Σπίτι-Τρία Πεύκα κ.α., οι οποίοι, με υπαιτιότητα της Διοίκησης, δεν έχουν ακόμη οριοθετηθεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο, όπως θα έπρεπε, λόγου χάριν με τις διατάξεις του Π.Δ. της 24-4/3-5-1985.
Είναι εύλογο ότι, και για τους οικισμούς αυτούς, πρέπει να ληφθεί σχετική μέριμνα προκειμένου να υπαχθούν, τουλάχιστον, στην περίπτωση (β) της παρ. 2 του άρθρου 23 του ν. 3889/2010 και, οπωσδήποτε, να εφαρμοστεί γι’ αυτούς το άρθρο 24 του ίδιου ως άνω νόμου.
Εφ’ όσον το υπό διαβούλευση εν θέματι νομοσχέδιο, σύμφωνα με την αιτιολογική του έκθεση, αποσκοπεί στην (κατ’ αρχήν) απεμπλοκή-αποσύνδεση του σύνθετου ζητήματος των οικισμών από αυτό των δασικών χαρτών, θεσπιζομένων «δύο ταχυτήτων» κατάρτισής τους (μίας, της ταχύτερης, για τις περιοχές εκτός οικισμών και άλλης, πλέον χρονοβόρας, για τις περιοχές που καταλαμβάνουν οι οικισμοί) η προτεινόμενη ως άνω μέριμνα κρίνεται εκ των «ουκ άνευ», δεδομένου ότι, όπως είναι προφανές, η διαδικασία κατάρτισης δασικών χαρτών μέσα σε περιοχές που καταλαμβάνουν και εκτάσεις των πιό πάνω οικισμών θα βαλτώσει συνολικά, λόγω αντιδράσεων των οικιστών τους.
Χαρακτηριστική εν προκειμένω είναι η απόπειρα κατάρτισης δασικού χάρτη στις περιοχές Τραυλού και Σπίτι-Τρία Πεύκα στη Δημοτική Κοινότητα Δροσιάς του Δήμου Διονύσου, όπου οι οικιστές των περιοχών αυτών αντέδρασαν μαζικά, υποβάλλοντας αντιρρήσεις κατά του αναρτηθέντος δασικού χάρτη, με αποτέλεσμα η διαδικασία να βαλτώσει.
5.Τέλος, στο άρθρο 23 του ν. 3889/2010, όπως ισχύει, με κίτρινο χρώμα σημειώνονται και τα όρια των πολεοδομικών μελετών και σχεδίων πόλεως που έχουν εκπονηθεί και δεν έχουν εγκριθεί. Δηλαδή, σήμερα, οι πιό πάνω περιοχές για τις οποίες έχουν εκπονηθεί πολεοδομικές μελέτες που δεν έχουν αποπερατωθεί, υπάγονται στη διαδικασία του άρθρου 24, όπως αυτό προτείνεται να τροποποιηθεί και να συμπληρωθεί με το εν θέματι σχέδιο νόμου.
Η διάταξη αυτή (που καλύπτει τους πιο πάνω οικισμούς αλλά και, γενικότερα, πλείστες όσες άλλες περιπτώσεις), κρίνεται σκόπιμο να διατηρηθεί και η σχετική διατύπωση του τέταρτου εδαφίου της περίπτωσης (β) του άρθρου 23 του ν. 3889/2010 να διαμορφωθεί ως εξής: «με κίτρινο χρώμα… τα όρια των πολεοδομικών μελετών και σχεδίων πόλεως που έχουν εκπονηθεί ή εκπονούνται…. που δεν έχουν ακόμα εγκριθεί».
Η απόφαση υπογράφεται από τον Πρόεδρο του Δ.Σ. κ. Σπ. Γιαννουλάτο και τα παρόντα μέλη του Δ.Σ.
Ο Δήμαρχος Διονύσου
Διονύσιος Ζαμάνης
Ο Άγιος Στέφανος είναι νόμιμος οικισμός προ του 1923 με καθορισμένα όρια από το 1940 τα οποία αποτυπώθηκαν το 1976 στο χάρτη που συνοδεύει το ΦΕΚ 311Δ’/1976. Δηλαδή με πράξεις της Διοίκησης αρχής γενομένης το 1940 με τη 12033/16-6-1940 πράξη του Πολεοδομικού Γραφείου Αθηνών Προαστίων το οποίο ήταν το πλέον αρμόδιο και η οποία λεκτικά περιέγραφε τα όρια του οικισμού αναφέροντας σημεία όπως φυλάκια, οικίες και καμίνια τα οποία εύκολα εντοπίζονται και σήμερα.
Εάν οι επιτροπές αποφανθούν ότι κάποιο οικόπεδο εντός ορίων οικισμού Αγ. Στεφάνου είναι δασικό, τότε ΤΑΠ, ΕΝΦΙΑ, ΕΤΑΚ, ΦΑΠ, ΦΜΑΠ, ΦΟΡΟΣ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗΣ, και ΑΞΙΑ ΑΚΙΝΗΤΟΥ δε θα πρέπει να αποδοθούν στον ιδιοκτήτη ως αποζημίωση;
Έχει παρατηρηθεί ότι διάφοροι οικολόγοι και οικολογικές οργανώσεις σε εισαγωγικά ή όχι και τέως μέλη κυβερνήσεων, θέλουν να προστατεύσουν κάποιες περιοχές ανορθόδοξα. Αλλάζοντας τους νόμους του κράτους οι οποίοι ίσχυαν έως ότου αγόρασαν πολίτες δε λύνεται ένα τέτοιο ζήτημα. Επομένως θα πρέπει να υπάρχουν παρεκκλίσεις ή να δοθούν αποζημιώσεις αν έχει χρήματα το κράτος.
Δεν είναι οι πολίτες που αγοράζουν οικόπεδα σε περιοχές όπου συνδυάζεται το στοιχείο της φύσης και του άστεως οικολόγοι; Εάν είχαν διανοιχτεί δρόμοι εντός των περιοχών που κατά καιρούς καίγονται, δε θα ήταν πιο εύκολο το έργο της πυροσβεστικής; Εάν υπήρχαν οικίες εντός αυτών, οι κάτοικοι δε θα έκαναν το παν για να προστατεύσουν τις περιουσίες τους και τον περιβάλλοντα χώρο; Το αποτέλεσμα θα ήταν ευεργετικό για τη φύση.
Τέλος με απορία παρακολουθώ τους νομοθέτες εδώ και χρόνια και δε μπορώ να καταλάβω γιατί δε γίνεται ένα Π.Δ. με ψηφιακά αποτυπωμένα τα όρια του οικισμού, όπως έχουν αποδοθεί από τις προαναφερθείσες αποφάσεις της Διοίκησης του Ελληνικού κράτους, υπογεγραμμένο από τους αρμόδιους υπουργούς και τον ΠτΔ;
Ας μη φτάνουμε στο σημείο όπου η δικαστική εξουσία θα υποδείξει στη νομοθετική το αυτονόητο. Και ας ζήσει και η κατσίκα του γείτονα…
Άρθρο 13. Γιατί κατά την αντικατάσταση του άρθρου 13 παρ. 2 του Ν. 3889/10 (ο οποίος αντικαταστάθηκε με το άρθρο 7 του Νόμου 4164/2013 ΦΕΚ 156/Α) δεν υπάρχει η εξής παράγραφος:»εκτάσεις που έχουν απωλέσει το δασικό τους χαρακτήρα πριν τις 11-6-1975 λόγω επεμβάσεων που έλαβαν χώρα με βάση σχετική διοικητική πράξη, η οποία καλύπτεται από το τεκμήριο νομιμότητας, δεν χαρακτηρίζονται ως δάση ή δασικές εκτάσεις,κατά τη διαδικασία του άρθρου 14 του Ν998/1979 και δεν κηρύσσονται αναδασωτέες. Ο ειδικός Γραμματέας Δασών του Υπουργείου σε έγγραφο του 135724/4387/11-9-2013 αναφέρει: Σύμφωνα με την ανωτέρω διάταξη, η οποία, όπως στην εισηγητική έκθεση αυτής αναφέρεται, ενσωμάτωσε την ισχύουσα επί των σχετικών θεμάτων νομολογία (ΣτΕ 1285/2009, καθώς και 1573/2002, 2257/2002, 4589/2005, 3080/2007, 185/2012, 404/2014 γνωμοδότη του Δ’ Τμήματος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους κ.α), εκτάσεις που απώλεσαν τον δασικό τους χαρακτήρα πριν την 11η-6-1975 λόγω επεμβάσεων που έλαβαν χώρα με βάση σχετική διοικητική πράξη η οποία καλύπτεται από το τεκμήριο της νομιμότητας, δεν χαρακτηρίζονται ως υπαγόμενες στη δασική νομοθεσία και δεν κηρύσσονται ως αναδασωτέες. Οι αποφάσεις του ΣτΕ γιατί δεν έχουν θέση στη νέα τροποποίηση του άρθρου 13 παρ. 2;
Θάθελα να προσθέσω μια παρατήρηση που έμμεσα αφορά το νομοσχέδιο. Ο Δασικός Χάρτης καταρτίζεται, θεωρείται, αναρτάται και κυρώνεται μόνο σε ψηφιακή μορφή. Να προβλέψει ο νέος νόμος ότι ο δασικός χάρτης είναι αποκλειστικά σε μορφή αρχείου G.I.S. (πολυγωνικό shapefile).
Το νομοσχέδιο αναφέρεται σε ψηφιακά αρχεία που αναρτώνται αλλά δεν ξεκαθαρίζει ότι δεν θα καταρτίζονται πλέον και αναλογικές πινακίδες.
Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι όλη η λογική των μέχρι σήμερα προδιαγραφών κατάρτισης δασικών χαρτών στηρίζεται στην γραμμή που διαχωρίζει δύο διαφορετικών χαρακτηριστικών επιφάνειες και όχι στο πολύγωνο που είναι φορτωμένο με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του (όπως π.χ. συντάσσεται το εθνικό κτηματολόγιο). Πρέπει να αφήσουμε την ξεπερασμένη αυτή λογική και αντί να μας ενδιαφέρει το χρώμα και το σύμβολο της γραμμής να μας ενδιαφέρουν οι πληροφορίες που κουβαλά το πολύγωνο.
Προτείνω να τροποποιηθούν οι παλιές τεχνικές προδιαγραφές και να αφαιρεθούν πλήρως όλες οι αναφορές σε εκτυπώσεις και παραδοτέα με αρχεία ιεραρχημένων γραμμών. Αυτό θα μειώσει το συνολικό κόστος σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Από την πείρα μου αναφέρω ότι το μεγαλύτερο μέρος από τις εργατοώρες που απαιτούνται για την ικανοποίηση των υφιστάμενων προδιαγραφών σπαταλιέται στην διαχείριση των αλληλεπικαλυπτόμενων οριογραμμών (σπάσιμο γραμμών, ιεράρχιση, συμβολισμός κλπ) για να φτιαχτούν οι τελικές πινακίδες . Επίσης η εκτύπωση αυτών των πινακίδων σε πολλαπλά αντίγραφα που χρειάζονται σε κάθε στάδιο θεώρηση, ανάρτηση, κύρωση προσθέτουν άσκοπο κόστος στην όλη διαδικασία.
Άρθρο 14 παρ. 1
Με μια πράξη της Διοίκησης η θεώρηση του Δασικού Χάρτη να θεωρείται ταυτόχρονα και ως Ανάρτηση. Δεν καταλαβαίνω γιατί να μεσολαβήσει το διάστημα 15 ημερών μεταξύ θεώρησης και Ανάρτησης που στην πράξη δεν θα τηρηθεί και μπορεί να γίνουν χρόνια.
Άρθρο 18
Ως γνωστό μετά την ανάρτηση του δασικού χάρτη η διαδικασία του άρθρου 14 ν.998/79 (έκδοση πράξης χαρακτηρισμού) σταματάει. Επίσης όσες πράξεις χαρακτηρισμού είναι εκκρεμείς ή έχουν υποβληθεί ενστάσεις, διαβιβάζονται αμελλητί στις επιτροπές εξέτασης αντιρρήσεων. Ταυτόχρονα σε κάθε νομό έχουν συσταθεί οι Τ.Ε.Ε.Α. οι οποίες μετά την ανάρτηση αν δεν καταργηθούν θα υπολειτουργούν.
Θα ήταν πιο ορθό και διοικητικά και οικονομικά τις αντιρρήσεις του δασικού χάρτη να τις εξετάζουν οι επιτροπές αυτές (Τ.Ε.Ε.Α.) και να μην συστήνονται καινούργιες επιτροπές (ΕΠ.Ε.Α) με τα γνωστά προβλήματα που είχαν κατά το παρελθόν στην σύνθεση και στην λειτουργία τους
Άρθρο 13, παρ. 7
Η παράγραφος 7 του άρθρου 13 πρέπει να διαγραφεί, ως περιττή. Για την ενημέρωση του κοινού και των δημόσιων υπηρεσιών σχετικά με την πρόοδο του έργου είναι υπερβολή να χρειάζεται νομοθετική ρύθμιση.
Άρθρο 20, παρ. 4 και 5.
Τα κτηματολογικά Γραφεία, εν όψει σύνταξης συμβολαίου, εκδίδουν πιστοποιητικό κτηματογραφούμενου ακινήτου, το οποίο χρησιμοποιείται για τον αναφερόμενο στις δύο παραγράφους σκοπό. Το ίδιο πιστοποιητικό μπορεί να τροποποιηθεί κατάλληλα και να περιλαμβάνει μνεία για τον δασικό η μη χαρακτήρα των γεωτεμαχίων. Με τον τρόπο αυτό μειώνεται η γραφειοκρατία και αποφεύγεται η άσκοπη οικονομική επιβάρυνση του πολίτη.
Στο κτηματολόγιο δεν τηρείται πολεοδομική πληροφορία (δυνατότητες κατάτμισης , κλπ.) συνεπώς η αντίστοιχη πρόβλεψη για …. βεβαίωση .. και η αυτοτέλειας ή η νόμιμη κατάτμισή της… δεν μπορεί να εφαρμοστεί.
Άρθρο 22, παρ. 3.
Η συνάρτηση του ύψους του τέλους με το εμβαδόν της υπό αντίρρηση περιοχής δεν έχει αιτιολογική βάση και πρέπει να καταργηθεί. Το εμβαδόν δεν επηρεάζει τον όγκο των απαιτούμενων για την διαχείριση της αντίρρησης εργασιών.
Άρθρο 23 παρ. 3, εδάφιο β’.
Νέα διατύπωση:
Για τις περιοχές που περικλείονται εντός των ορίων της περίπτωσης (β) της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου καταρτίζεται δασικός χάρτης, ο οποίος αναρτάται κατά το άρθρο 14 του παρόντος νόµου για δε τις αντιρρήσεις που θα υποβληθούν στις εν λόγω περιοχές εφαρμόζονται τα προβλεπόμενα στο επόµενο άρθρο 24.
Άρθρο 24,
Το εν λόγω άρθρο επιλαμβάνεται το θέμα των στερούμενων έγκρισης οικισμών, ήτοι έρχεται να επιλύσει μια διαχρονική αντίθεση μεταξύ Διοίκησης που υπερασπίζεται τον δασικό χαρακτήρα των εν λόγω εκτάσεων και των πολιτών που αντιμάχονται αυτή την θέση.
Έργο της Επιτροπής, όπως περιγράφεται στο προτεινόμενο σχέδιο, είναι η τεκμηρίωση πρότασης αποχαρακτηρισμού των εν λόγω δασικών εκτάσεων, ήτοι η ενίσχυση της επιδίωξης των πολιτών.
Επομένως η πράξη της Διοίκησης η οποία πρέπει να τεθεί στην κρίση των πολιτών δεν είναι το έργο της Επιτροπής αλλά η πράξη επισήμανσης των εντός των περιοχών της παρ. 2β του άρθρου 23 δασικών εκτάσεων από την οικεία Δ/νση Δασών.
Σύμφωνα με το παραπάνω σκεπτικό η όλη διαδικασία χρειάζεται ανασχεδιασμό με ως εξής:
• Σύνταξη και ανάρτηση δασικού χάρτη και στις περιοχές της παρ. 2β.
• Μη διαβίβαση των αντιρρήσεων που αναφέρονται στις εν λόγω εκτάσεις μέχρι να ολοκληρωθεί το επόμενο βήμα.
• Ολοκλήρωση του έργου της Επιτροπής, η οποία πρέπει να λάβει γνώση των αντιρρήσεων.
• Δημοσιοποίηση της έκθεσης της Επιτροπής στον Δήμο
• Υποβολή τυχόν συμπληρωματικών στοιχείων από τους αντιρρησίες
• Διαβίβαση των αντιρρήσεων και του έργου της Επιτροπής στις ΕΕΑ
Παρ. 1.
Οι οχτώ μήνες χρειάζονται όταν δεν έχει συνταχθεί δασικός χάρτης εντός των επίμαχων εκτάσεων. Όταν έχει συνταχθεί δασικός χάρτης δεν απαιτείται επισήμναση.
Η μνημονευόμενη παράγραφος 7 του άρθρου 3 του ν. 998/79 έχει καταργηθεί με την παρ. 4 του άρθρου 32 του Ν. 4280/14. Ποια η σκοπιμότητα αναφοράς της εδώ?
Παρ. 2.
Να προβλεφθεί αμοιβή και για τα μέλη των εν λόγω επιτροπών ανάλογη αυτής των ΕΕΑ.
Παρ. 3
Η σύνθεση των ΕΕΑ είναι αναντίστοιχη με το περιεχόμενο των εν λόγω αντιρρήσεων. Στις εν λόγω ΕΕΑ πρέπει να αντικατασταθεί ο Γεωπόνος από ένα μηχανικός της οικείας Υπηρεσίας Δόμησης.
Οι Επιτροπές Εξέτασης Αντιρρήσεων (ΕΠ.Ε.Α.), κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 18 του νόμου 3889/2010, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του παρόντος, μπορούν να υποκατασταθούν από τις Τεχνικές Επιτροπές Εξέτασης Αντιρρήσεων, όπως προσδιορίζονται στο άρθρο 10 του νόμου 998/1979 ως ισχύει, λόγω του συναφούς αντικειμένου τους. Είναι επιτροπές που έχουν συγκροτηθεί και λειτουργούν, και θα μπορούσαν με την αύξηση του αριθμού τους να εκτελέσουν και το έργο των προσφυγών επί των δασικών χαρτών. Η πρόσθεση μιας ακόμη επιτροπής επί των θεμάτων ελέγχου του χαρακτήρα εκτάσεων, δεν εξυπηρετεί και δημιουργεί επιπρόσθετη λειτουργική επιβάρυνση στη Δημόσια Διοίκηση. Η συμμετοχή δε ιδιώτη νομικού στις ΕΠΕΑ, ο οποίος θα καλεστεί να εκτελέσει δημόσιο έλεγχο, είναι κάτι ασύμβατο με την εκτέλεση δημόσιας λειτουργίας της επιτροπής, ενώ θα επιβαρύνει και το ελληνικό δημόσιο με την αποζημίωσή του. Η νομική συνδρομή του ΝΣτΚ, όποτε απαιτηθεί, είναι αρκετή, και δεν απαιτείται η συμμετοχή νομικού στις εν λόγω επιτροπές.
Στην παράγραφο 1 του άρθρου 20 του νόμου 3889/2010, όπως αντικαθίσταται με το άρθρο 1 του παρόντος, αναφέρεται ότι η αναμόρφωση του κυρωμένου δασικού χάρτη πραγματοποιείται με την προσθήκη ή διαγραφή των εκτάσεων που θα υπαχθούν ή θα πάψουν να υπάγονται στο δασικό νόμο, σύμφωνα με πράξεις των αρμοδίων οργάνων, που εκδίδονται κατ` εφαρμογή της δασικής νομοθεσίας ή με δικαστικές αποφάσεις επί του ιδιοκτησιακού ζητήματος των εκτάσεων των περιπτώσεων 5α΄ και 5β΄ άρθρου 3 ν. 998/1979 όπως ισχύει, είτε με τις αντίστοιχες πράξεις που έπρεπε να συμπεριληφθούν ή εσφαλμένα αποτυπώθηκαν κατά την κατάρτισή του και δεν απεικονίζονται σε αυτόν.
Εν προκειμένω γεννάται ζήτημα σε σχέση με τις εκτάσεις που καταγράφηκαν ως μη δασικού χαρακτήρα και στη συνέχεια δασώθηκαν φυσικώς ή τεχνητώς, δεδομένου ότι ο δασικός χάρτης χαρακτηρίζεται από το στοιχείο της δυναμικής, με την αλλαγή της μορφής των εκτάσεων οι οποίες μεταβάλλονται φυσικώς ή τεχνικώς, σύμφωνα με τη φυσική δυναμική των οικοσυστημάτων ή την αναδάσωση αυτών. Με δεδομένο δε ότι ο χαρακτήρας της έκτασης δεν μπορεί εν ισχύ του δασικού χάρτη να διαπιστωθεί με πράξη χαρακτηρισμού, γεννάται ζήτημα ως προς την τοιαύτη διαπίστωση και την αντίστοιχη τροποποίηση του δασικού χάρτη. Επισημαίνουμε ότι η νομολογία έχει διαχρονικώς και παγίως κρίνει επί των περιπτώσεων εκτάσεων που κρίθηκαν τελεσιδίκως ως μη δασικές και επιγενομένως απέκτησαν δασική μορφή, αποφαινόμενη ότι ο κριθείς χαρακτήρας της έκτασης αναφέρεται στο χρόνο της κρίσης και δεν αφορά σε κάθε επόμενη χρονική στιγμή, που ενδεχομένως να έχει μεταβληθεί ο χαρακτήρας της έκτασης, με δάσωση αυτής (ΣτΕ 3448/2007, 3878/2008, 844/2009, 509/2011, 3798/2011, 5407/2012, 5410/2012, 5473/2012, 4088/2014, Διοικητικό Εφετείο Πατρών 656/2013 κ.ά.)
Εν προκειμένω θα πρέπει να καθοριστεί η υποχρέωση έκδοσης διαπιστωτικής πράξης για την αλλαγή της μορφής, ώστε, ως διοικητική πράξη να περιληφθεί στο καθεστώς της εν λόγω διάταξης, ή να προβλεφτεί στη διάταξη ρητώς ότι περιλαμβάνονται ως προσθήκη στο δασικό χάρτη οι εκτάσεις που δασώθηκαν φυσικώς ή τεχνητώς. Τούτο επιβάλλεται, πέραν της υποχρέωσης που προκύπτει από την προαναφερόμενη νομολογία, και για λόγους ίδιας αντιμετώπισης με τις περιπτώσεις του νόμου 248/1979, όπως η παράγραφος 5 του άρθρου 2 του παρόντος νόμου καθορίζει, ότι αναμορφώνεται ο δασικός χάρτης με την προσθήκη περιοχών που δασώθηκαν φυσικώς ή τεχνητώς, καθώς και με τις περιπτώσεις των ήδη συνταγμένων δασικών χαρτών, οι οποίοι αναπροσαρμόζονται κατά τα ανωτέρω, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 5 του άρθρου 3 του παρόντος.
ΑΡΘΡΟ 20 ΠΑΡ.4: Ήλπιζα ότι αυτή η διάταξη θα τροποποιούνταν προκειμένου να αρθεί το αδιέξοδο: Σε κτηματογραφημένη περιοχή με κυρωμένο δασικό χάρτη, ο/η συμβολαιογράφος συντάσσει δικαιοπραξίες χωρίς το σχετικό πιστοποιητικό διότι οι συμβαλλόμενοι δήλωσαν ότι «η έκταση δεν είναι δάσος». Ο/Η προϊστάμενος/η του προσωρινού κτηματολογικού γραφείου αρνείται να μεταγράψει την πράξη, διότι δεν δέχεται την δήλωση των συμβαλλομένων και ζητά πιστοποιητικό ακόμα και για εντός σχεδίου πόλεως μεταβιβάσεις, φοβούμενος/η προφανώς μελλοντική ακυρότητα συμβολαίου (αλήθεια, ποιός πωλητής θα δήλωνε ότι το μεταβιβαζόμενο ακίνητο εμπίπτει στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, πχ εκχερσωμένη έκταση ή χώρος προοριζόμενος για χώρο πρασίνου εντός σχεδίου πόλεως;). Ο/Η προϊστάμενος/η του Κ.Γ. ζητά ως εναλλακτική λύση βεβαίωση μηχανικού με βάση την Κ.Υ.Α. 112786/506/2014 «Καθορισμός του ύψους και του τρόπου καταβολής, είσπραξης και διάθεσης των τελών για την έκδοση πιστοποιητικών βεβαίωσης χαρακτήρα έκτασης του δασικού χάρτη» (ΦΕΚ Β’ 2545), όμως ο/η συμβολαιογράφος αντιτείνει ότι εφόσον η περιοχή είναι κτηματογραφημένη και μεταβιβάζεται ένα αυτούσιο γεωτεμάχιο χωρίς γεωμετρικές αλλαγές, δεν χρειάζεται μηχανικός και τοπογραφικό. Ακόμα κι έτσι, πώς μπορεί ο/η μηχανικός να βεβαιώσει σε οριακές περιπτώσεις, εφόσον ο δασικός χάρτης είναι σε κλίμακα 1:5000 και δεν διαθέτει συντεταγμένες; Εάν λάβει συντεταγμένες από τη δασική Υπηρεσία, ποια θα είναι η ανοχή λόγω αυτής της κλίμακας; Έτσι, δημιουργείται μία αντιπαλότητα μεταξύ συμβολαιογράφων και Π.τ.Κ.Γ εκ του λόγου ότι πιστοποιητικό «απαιτείται μόνο στις δασικού χαρακτήρα εκτάσεις». Ποιος όμως είναι αρμόδιος να βεβαιώσει ότι το μεταβιβαζόμενο ακίνητο εμπίπτει ή ΔΕΝ εμπίπτει σε αυτή την κατηγορία; Εάν επικρατήσει η άποψη των συμβολαιογράφων, τότε μάλλον ποτέ δεν θα ζητηθεί από καμιά δασική υπηρεσία τέτοιο πιστοποιητικό και θα εξακολουθήσει το απαράδεκτο φαινόμενο μεταβίβασης ακινήτων ως «αγροτεμαχίων» που όμως είναι αναδασωτέες εκτάσεις κτλ. Εάν επικρατήσει η άποψη του Π.τ.Κ.Γ, τότε οι διευθύνσεις δασών κάθε πρωί θα πλημμυρίζουν από αιτούντες το πιστοποιητικό και θα δημιουργούνται αντεγκλήσεις διότι αίφνης οι πολίτες θα διαπιστώνουν ότι ένα τμήμα του ακινήτου εμπίπτει στις διατάξεις της δασ. Νομοθεσίας, θα καλούνται να πληρώσουν ένα παράβολο για αυτό το τμήμα προκειμένου να παραλάβουν το πιστοποιητικό κτλ. Μόνη εφικτή και συνάμα νόμιμη λύση μέχρι τη λειτουργία οριστικών κτηματολογικών γραφείων, φαίνεται η ανάπτυξη μίας διαδικτυακής εφαρμογής για έκδοση τέτοιων πιστοποιητικών σε ΚΑΘΕ περίπτωση μεταβίβασης ακινήτου (καταχώριση συντεταγμένων του μεταβιβαζόμενου γεωτεμαχίου ή του ΚΑΕΚ και αυτόματη έκδοση του πιστοποιητικού μετά από την πληρωμή ηλεκτρονικού παραβόλου μόνο για το μέρος των δασικού χαρακτήρα εκτάσεων). Σε αυτές τις περιπτώσεις ακόμα, θα πρέπει να ξεκαθαρίζεται εάν ο συμβολαιογράφος μπορεί να συντάξει τη δικαιοπραξία και αυτή να μεταγραφεί, εφόσον ισχύει το τεκμήριο κυριότητας του Δημοσίου, έστω και για ένα τμήμα του ακινήτου. Όλα αυτά συμβαίνουν διότι δασικός χάρτης και κτηματολόγιο συντάσσονται από διαφορετικές ομάδες, με διαφορετικές προδιαγραφές και σε διαφορετική εποχή, χωρίς το ένα να λαμβάνει υπόψη του το άλλο.
Mε προσοχή διαβάζω τις ενστάσεις που έχουν μερικοί όσον αφορά το άρθρο 24 του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου και θα ήθελα να τους ρωτήσω: Για όλους εμάς που δεν καταπατήσαμε, αλλά αγόρασαμε αγροτεμάχια με νόμιμα συμβόλαια, που κανένας δεν μας είπε , ούτε πουθενά αναφέρεται στα Συμβόλαια ότι αυτό που αγοράσαμε ήταν δασική έκταση, σε όλους εμάς που το κράτος έδωσε φως, νερό, τηλέφωνο, σε όλους εμάς που η κεντρική Εξουσία ή ο Δήμος ασφαλτόστρωσε ή τσιμεντόστρωσε δρόμους, όπου σήμερα υπάρχουν ολόκληροι οικισμοί με συγκοινωνία τι προτείνουν οι επικριτές αυτού του Νομοσχεδίου; Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί, ότι πολλοί από τους ως άνω πολίτες έκτισαν με άδειες λυομένου της εποχής 67-74, αρκετοί έχουν βεβαίωση από το δασαρχείο ότι η έκταση δεν είναι δασική, ενώ άλλοι έχουν νομιμοποιήσει το σπίτι τους επί Τρίτση. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι αρκετοί από αυτούς διώκονται με βαρύτατα πρόστιμα από το δασαρχείο. Κατά την έννοια των επικριτών του Νομοσχεδίου θα πρέπει οι πολίτες αυτοί, οι εκατοντάδες χιλιάδες σε όλη την Ελλάδα να παραμείνουν όμηροι μιας κατάστασης για πάντα ή προτείνουν να γκρεμιστούν οικισμοί ολόκληροι και στην θέση τους να φυτευτούν δένδρα; Περιμένω μία απάντηση από τους επικριτές αυτού του Νομοσχεδίου. Η Ομηρία αυτών των πολιτών που στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν είναι προνομιούχοι πρέπει να σταματήσει και σε αυτό το σημείο το νομοσχέδιο κινείται σε σωστή κατεύθυνση με το άρθρο 24. Θα πρότεινα επίσης μέχρι ανάρτησης και κύρωσης των δασικών χαρτών, με τροπολογία να γίνει αναστολή έκδοσης των προστίμων και των κατεδαφίσεων στο πλαίσιο της φιλοσοφίας του Ν. 3208.Υπάρχουν και αποφάσεις του Πρωτοδικείου της Αθήνας όπου το δικαστήριο καλεί τον Δασάρχη Πεντέλης ο οποίος είχε εκδώσει πρωτόκολλο κατεδάφισης να ανακαλέσει την απόφασή του και να επανέλθει μετά την κύρωση των δασικών χαρτών.
Ι. ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 23 ΠΑΡ. 2 Α) Ν. 3889/2010: ΟΙΚΙΣΜΟΙ ΜΕ ΑΠΟΤΥΠΩΜΕΝΑ ΟΡΙΑ
Κατά την αιτιολογική έκθεση, πρόκειται για «τους οικισμούς για τους οποίους έχει ακολουθηθεί η νόμιμη διαδικασία και έχουν εγκεκριμένα και έγκυρα σχέδια … Για τις περιοχές με πορτοκαλί χρώμα δεν καταρτίζεται δασικός χάρτης, αφού ο έλεγχος για τον δασικό τους χαρακτήρα έχει διενεργηθεί κατά την διαδικασία οριοθέτησης των οικισμών, καθώς και κατά την διαδικασία έγκρισης των πολεοδομικών σχεδίων για τα σχέδια πόλης…». Αρχικά, θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα «εγκεκριμένα» σχέδια δεν ταυτίζονται με τα «έγκυρα»: σε αντίθεση με την αιτιολογική, η διάταξη του νομοσχεδίου αναφέρει μόνο τα «εγκεκριμένα». Πράγματι, εάν η οριοθέτηση των οικισμών αυτών έχει γίνει με «έγκυρο» τρόπο, δεν θα έπρεπε ποτέ να είχαν συμπεριληφθεί δάση ή δασικές εκτάσεις [πρβλ. 1 παρ. 2 εδ. β’ π.δ. της 21.11/2.12.1979 (προϊσχύον)· 1 παρ. 4 π.δ. της 2/13.3.1981· 4 παρ. 2Α εδ. α) του π.δ. της 24.4/3.5.1985, όπως αντικαταστάθηκε από το π.δ. της 25.4/16.5.1989]. Δυστυχώς, η πραγματικότητα είναι διαφορετική, και οι «εγκεκριμένες» οριοθετήσεις οικισμών περιλαμβάνουν τα όρια οικισμών που ορίστηκαν με νομαρχιακές αποφάσεις και πράξεις των πολεοδομικών υπηρεσιών που δεν κυρώθηκαν μεταγενέστερα (πρβλ. άρθρο 10 π.δ. της 2/13.3.1981, όπως ισχύει), και οι οποίες είναι αντισυνταγματικές (πάγια νομολογία, τουλάχιστον από την ΣΤΕ 730/1996), ενώ σε μερικές περιπτώσεις, δεν έχουν δημοσιευθεί νόμιμα (πρβλ. ΣΤΕ 488/1991), ή λόγω της φύσης του οικισμού (π.χ., παραλιακού) έπρεπε να είχαν γίνει με προεδρικό διάταγμα σύμφωνα με το άρθρο 43 παρ. 2 του Συντάγματος (πάγια νομολογία, τουλάχιστον από την ΣΤΕ 5935/1996). Επίσης, εδώ περιλαμβάνονται ρυμοτομικά σχέδια που δεν είχαν υπογραφεί από το Υπουργό Γεωργίας, ή αποφάσεις νομαρχών που έχουν ληφθεί χωρίς σύμπραξη των δασικών αρχών, και τα οποία έχει γίνει προσπάθεια να κυρωθούν με μεταγενέστερες νομοθετικές διατάξεις (πρβλ. 9 παρ. 1 ν. 999/1979, και ΣΤΕ 362/1982). Στις περιπτώσεις αυτές, έχει ήδη κριθεί ότι οι διοικητικές αρχές διοικητική αρχή δεν δεσμεύονται από μη νόμιμες κανονιστικού χαρακτήρα πράξεις οριοθέτησης (πάγια νομολογία, τουλάχιστον από την ΣΤΕ 2698/1981, βλ. και ΣΤΕ 1578/2003, 4454/2005 κ.α.). Για να εξαιρεθούν (ή έστω περιοριστούν) οι παραπάνω περιπτώσεις, προτείνεται η εξής αναδιατύπωση: «…όπως τα όρια αυτά έχουν εγκριθεί με έγκυρες πράξεις της διοίκησης…».
Σε αυτές τις περιπτώσεις, θα έπρεπε να αναρτηθεί δασικός χάρτης, ακόμα και χωρίς να θεωρηθεί. Η ανάρτησή του θα ενίσχυε την διαφάνεια της διοικητικής δράσης και θα επέτρεπε στο ενδιαφερόμενο κοινό να ασκήσει τα δικαιώματά του. Θα αποκάλυπτε δασικές εκτάσεις που έχουν χαθεί, και χώρους πρασίνου μέσα στους οικισμούς που θα μπορούσαν να προστατευτούν με μεταγενέστερες πράξεις της διοίκησης. Θα αναδείκνυε οικιστικές και αστικές περιοχές που έχουν αυξημένες ανάγκες σε περιαστικό πράσινο, και δασικές «νησίδες» που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως πάρκα ή άλση, ή έστω ως χώροι αστικού πρασίνου, όταν ολοκληρωθεί η πολεοδομική οργάνωση των επίμαχων οικισμών. Από την άποψη αυτή, το άρθρο 23 παρ. 3 α) είναι επίσης ανεπαρκές, γιατί προστατεύει μόνο τα (χαρακτηρισμένα) πάρκα και άλση, και όχι άλλες δασικές εκτάσεις που έχουν συμπεριληφθεί στον οικισμό.
ΙΙ. ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΑ ΑΡΘΡΑ 23 ΠΑΡ. 2 Β) ΚΑΙ 24 Ν. 3889/2010: ΟΙΚΙΣΜΟΙ «ΣΤΕΡΟΥΜΕΝΟΙ ΝΟΜΙΜΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ»
Το άρθρο 24 του νομοσχεδίου ανατρέπει βασικούς άξονες της δασικής νομοθεσίας, και είναι αμφίβολης συνταγματικότητας. Σαν μία γενική, προκαταρκτική παρατήρηση, θα πρέπει να υπενθυμιστεί ότι η «οικιστική αξιοποίηση» των δασών και δασικών εκτάσεων απαγορευόταν ακόμα και πριν από το Σύνταγμα του 1975/86/2001 (πρβλ. την σχετική νομοθετική αναδρομή στην ΣΤΕ Ολ. 533/2003, για το δάσος «Σταυρονικήτα» Χαλκιδικής), και έχει φυσικά κριθεί αντισυνταγματική υπό το κράτος του Συντάγματος αυτού (πρβλ. ΣΤΕ 666/1994, που έκρινε αντισυνταγματικές τις σχετικές διατάξεις του ν. 998/1979). Από την άλλη μεριά, η αναδάσωση είναι υποχρεωτική για την διοίκηση, εφόσον συντρέχουν οι συνταγματικές προϋποθέσεις (Σ 117 παρ. 3): η προστασία των δασών θεσπίζεται χωρίς κανένα χρονικό όριο στο παρελθόν και δεν εμποδίζεται από την παράνομη καταστροφή ή αποψίλωση του δάσους (πάγια νομολογία, τουλάχιστον από την ΣΤΕ 1621/1977, 925-6/1982). Μάλιστα, παρόμοιες ρυθμίσεις (χωρίς φυσικά συνταγματική ισχύ) υπήρχαν και στην παλαιότερη νομοθεσία (πρβλ. τα προϊσχύοντα 188-201 ν.δ. 86/1969).
Ανεξάρτητα από άλλες επιφυλάξεις, θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι το άρθρο 24 αφορά περισσότερο την νομιμοποίηση αυθαίρετων οικισμών, και λιγότερο τους δασικούς χάρτες (πρβλ. το τίτλο του άρθρου 24, «οικισμοί στερούμενοι νόμιμης έγκρισης», και τις διατάξεις των 24 παρ. 1 και 24 παρ. 7, από τις οποίες προκύπτει ότι αίρεται η δασική χρήση). Οι διατάξεις του άρθρου 24 δεν διακρίνουν μεταξύ δασών και δασικών εκτάσεων διαφορετικής οικολογικής αξίας (πρβλ. την κατηγοριοποίηση του άρθρου 4 ν. 998/1979, όπως ισχύει), και τα εκθέτουν όλα στους ίδιους κινδύνους αλλαγής χρήσης. Επίσης, δεν διακρίνουν μεταξύ οικισμών που βρίσκονται σε προστατευόμενες περιοχές (ή άλλες περιοχές με ειδικά καθεστώτα) και άλλες (πρβλ. τις παρατηρήσες στο πρόσφατο για την ανάγκη σύννομης οριοθέτησης των «διαμορφωμένων» οικισμών εντός της προστατευόμενης περιοχής του Κυπαρισσιακού κόλπου). Η διάταξη δεν μεριμνά για τα πλέον στοιχειώδη αντισταθμιστικά μέτρα για τα δάση και δασικές εκτάσεις που θα αλλάξουν χρήση: παρόμοια μέτρα περιείχαν ακόμα και μερικοί από τους πλέον επιβλαβείς και καταστροφικούς (από περιβαλλοντική άποψη) νόμους των τελευταίων ετών (πρβλ. τις «δράσεις περιβαλλοντικού ισοζυγίου» του άρθρου 40 ν. 4178/2013, ή τις εκτάσεις περιβαλλοντικής αναβάθμισης του άρθρου 1 ν. 4280/2014). Το άρθρο 24 του νομοσχεδίου επιφέρει αλλαγή (και μάλιστα επιδείνωση) χρήσεων γης (πρβλ. άρθρο 24 παρ. 7), για την οποία θα έπρεπε να εξεταστεί αν απαιτείται στρατηγική περιβαλλοντική εκτίμηση. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι, ακόμα και κατά το ενωσιακό δίκαιο, η «αποδάσωση με σκοπό άλλη χρήση γης» ενδέχεται να απαιτεί περιβαλλοντική αδειοδότηση [Παράρτημα ΙΙ(1)(δ) Οδηγίας 2011/92]. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, στις οποίες έπρεπε να δοθεί προτεραιότητα διότι η ανάγκη προστασίας των δασών και δασικών εκτάσεων είναι πιεστικότατη, δεν αναρτάται δασικός χάρτης [23 παρ. 3 εδ. β)]). Και φυσικά, δεν γίνεται καμία προσπάθεια να συνδεθεί νομικά η «νομιμοποίηση» αυτή αυθαίρετων οικισμών σε δασικές και εκτός σχεδίου περιοχές με κάποια στοιχειώδη χωροταξική οργάνωση.
Κατά το νομοσχέδιο, οι «κίτρινοι οικισμοί» είναι τεσσάρων κατηγοριών. Η πρώτη κατηγορία περιλαμβάνει τους οικισμούς «που έχουν οριοθετηθεί με άλλες διατάξεις πέραν των αναφερομένων» στο προηγούμενο άρθρο: εδώ αναρωτιέται κανείς για ποιο λόγο το Υ.Π.ΕΝ. εκθέτει σε κίνδυνο δάση και δασικές εκτάσεις χωρίς να γνωρίζει τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας βάσει των οποίων μπορεί να οριοθετηθεί ένα οικισμός.
Η δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνει τους οικισμούς «για τους οποίους έχει ορισθεί μόνο ακτίνα με βάση το άρθρο 4 παράγραφος β΄ του π.δ. της 24.4.-3.5.1985 (Δ΄181)»: ωστόσο, όπως προαναφέρθηκε, δεν είναι δυνατόν σύννομα να ενταχθούν δάση ή δασικές εκτάσεις, ή άλλα ευάλωτα οικοσυστήματα σε αυτούς (ΣΤΕ 3955-6/1995). Επίσης, θα πρέπει να σημειωθεί ότι, πριν τον ν. 4280/2014, η δασική νομοθεσία εφαρμοζόταν χωρίς αιρέσεις και εντός των ορίων αυτών: τυχόν δάση ή δασικές εκτάσεις μέσα στην «ακτίνα» διατηρούσαν την μορφή τους ως «δασικοί θύλακες», και (εάν είχαν αποψιλωθεί) κηρύσσονταν αναδασωτέα (πάγια νομολογία, τουλάχιστον από την ΣΤΕ 2893/2004, βλ. και ΣΤΕ 4463/2013, 3190/2012, 4539/2011). Άλλωστε, η οριοθέτηση μέσω «ακτίνας» δεν ισοδυναμεί με σχέδιο πόλης. Κατά συνέπεια, το νομοσχέδιο, αντί να επικυρώνει τις καταστροφικές επιλογές του ν. 4280/2014, θα έπρεπε να δώσει άμεση προτεραιότητα στην ανάρτηση και η κύρωση του δασικού χάρτη στις περιπτώσεις αυτές.
Η τρίτη κατηγορία περιλαμβάνει «τα περιγράμματα των νομίμως υφιστάμενων οικισμών, προ του έτους 1923, για τους οποίους δεν έχει καθοριστεί όριο καθ’ οιονδήποτε τρόπο, πλην όμως είναι συγκροτημένοι οικισμοί». Εδώ, είναι μάλλον δυσεξήγητο πώς είναι δυνατόν να υπάρχει «νομίμως υφιστάμενος» και «συγκροτημένος» οικισμός, μέσα σε δάση και δασικές εκτάσεις, ο οποίος δεν εντάσσεται σε κάποια άλλη διάταξη του νομοσχεδίου (π.χ., το άρθρο 23, για τους οικισμούς με εγκεκριμένα σχέδια πόλης). Επίσης, όχι μόνο δεν ορίζεται τι αποτελεί «συγκροτημένο» οικισμό – προφανώς (;), κάτι διαφορετικό από τον «συνεκτικό» – αλλά και υπονομεύεται η (ούτως ή άλλως πολύπλοκη και χρονοβόρα) διαδικασία κύρωσης των δασικών χαρτών, και γενικότερα η συνταγματικά επιβεβλημένη προστασία των δασών, μέχρι να ορισθεί με κάποιο τρόπο το όριο. Μάλιστα το νομοσχέδιο, δεν θεωρεί σκόπιμο να επιβάλλει την σύντομη οριοθέτησή τους με βάση τις κείμενες πολεοδομικές διατάξεις. Με τις ασάφειες αυτές, το νομοσχέδιο καταργεί στην πράξη και μία μόνιμη ρύθμιση σε όλους τους σχετικούς νόμους – την εξαίρεση των αυθαίρετων που βρίσκονται σε δάση και δασικές εκτάσεις από τις διαδοχικές νομιμοποιήσεις: αρκεί πλέον μόνο να αποδειχθεί ότι βρίσκονται σε κάποια λίγο-πολύ χαλαρή σχέση με κάποιο κοντινό οικισμό.
Η τέταρτη κατηγορία είναι ακόμα χειρότερη, και περιλαμβάνει «τα όρια των πολεοδομικών μελετών και σχεδίων πόλεως που εκπονούνται για τις περιοχές αρμοδιότητάς τους, καθώς και τα υπό καθορισμό όρια οικισμών με βάση το ΠΔ. 24.4-3.5.1985 (Δ΄181) που δεν έχουν ακόμα εγκριθεί». Εδώ, όχι μόνο δεν απαιτείται κάποια προϋφιστάμενη πράξη της διοίκησης (την οποία οι συντάκτες του νομοσχεδίου, για άγνωστους λόγους, προεξοφλούν), αλλά ούτε και συγκροτημένος οικισμός. Το Υ.Π.ΕΝ. όχι μόνο δεν μας εξηγεί γιατί οι (συνταγματικά επιβεβλημένοι) δασικοί χάρτες πρέπει να αναμένουν τους μελετητές του, αλλά ούτε θεωρεί σκόπιμο να ορίσει τι σημαίνει «μελέτη που εκπονείται» (π.χ., σε ποια φάση πρέπει να βρίσκεται, βάσει ποιων διατάξεων εκπονείται), και «υπό καθορισμό όρια». Σε τελική ανάλυση, υπάρχουν παρόμοιες μελέτες που εκπονούνται για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα, καμιά φορά για δεκαετίες: στο διάστημα αυτό, οι αρμόδιες υπηρεσίες οφείλουν να προστατεύουν τα δάση και τις δασικές εκτάσεις με όλους τους επιβεβλημένους τρόπους.
Σε όλες τις παραπάνω, ιδιαίτερα προβληματικές, περιπτώσεις, μία Επιτροπή θα συντάξει «έκθεση» για θέματα όπως οι «υφιστάμενες χρήσεις γης» και «ο χρόνος μεταβολής της δασικής μορφής». Είναι εκπληκτικό ότι στην Επιτροπή αυτή υπάρχει μόνο ένας εκπρόσωπος της δασικής υπηρεσίας: έτσι, κρίνεται ότι το θέμα (το οποίο εντέλει αφορά δάση και δασικές εκτάσεις) μπορεί να «διεκπεραιωθεί» χωρίς την συμμετοχή άλλων ειδικών επιστημόνων, αλλά απλώς από υπαλλήλους της πολεοδομίας, εκπρόσωπους των ΟΤΑ και δικηγόρους, οι οποίοι θα αναλάβουν (μεταξύ άλλων) και «αυτοψίες» (24 παρ. 3). Ακόμα πιο εκπληκτικό είναι ότι θα οριστούν, και μάλιστα εκ των υστέρων, «κριτήρια» για την «επεξεργασία» των αντιρρήσεων κατά του περιεχομένου της έκθεσης, ωσάν τα «κριτήρια» της ισχύουσας δασικής και πολεοδομικής νομοθεσίας είναι ανεπαρκή. Αξιοσημείωτη είναι και η αδιαφανής και ταχύτατη διαβούλευση (24 παρ. 3 προτελευταίο εδάφιο), η οποία αποσκοπεί στην αποτελεσματική και οριστική συγκάλυψη των αυθαιρεσιών: το λιγότερο που απαιτείται σε βασικά θέματα ποιότητας ζωής και προστασίας περιβάλλοντος είναι μία πολύμηνη διαβούλευση σε επίπεδο περιφέρειας και μητροπολιτικής ενότητας. Και στις περιπτώσεις αυτές, θα έπρεπε να αναρτηθεί δασικός χάρτης, για να καταστεί σαφές βάσει ποιών πράξεων της διοίκησης χάθηκαν δασικές εκτάσεις, και ποια δημόσια ή ιδιωτικά συμφέροντα εξυπηρετήθηκαν από την απώλεια αυτή. Τέλος, είναι μάλλον σαφές ότι δεν είναι δυνατόν να αποχαρακτηρίζονται δάση και δασικές εκτάσεις και να νομιμοποιούνται τα όρια αυθαίρετων οικισμών με απλή απόφαση του Συντονιστή της Α.Δ. (24 παρ. 5 και παρ. 7).
Ι. ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 23 ΠΑΡ. 2 Α) Ν. 3889/2010: ΟΙΚΙΣΜΟΙ ΜΕ ΑΠΟΤΥΠΩΜΕΝΑ ΟΡΙΑ
Κατά την αιτιολογική έκθεση, πρόκειται για «τους οικισμούς για τους οποίους έχει ακολουθηθεί η νόμιμη διαδικασία και έχουν εγκεκριμένα και έγκυρα σχέδια … Για τις περιοχές με πορτοκαλί χρώμα δεν καταρτίζεται δασικός χάρτης, αφού ο έλεγχος για τον δασικό τους χαρακτήρα έχει διενεργηθεί κατά την διαδικασία οριοθέτησης των οικισμών, καθώς και κατά την διαδικασία έγκρισης των πολεοδομικών σχεδίων για τα σχέδια πόλης…». Αρχικά, θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα «εγκεκριμένα» σχέδια δεν ταυτίζονται με τα «έγκυρα»: σε αντίθεση με την αιτιολογική, η διάταξη του νομοσχεδίου αναφέρει μόνο τα «εγκεκριμένα». Πράγματι, εάν η οριοθέτηση των οικισμών αυτών έχει γίνει με «έγκυρο» τρόπο, δεν θα έπρεπε ποτέ να είχαν συμπεριληφθεί δάση ή δασικές εκτάσεις [πρβλ. 1 παρ. 2 εδ. β’ π.δ. της 21.11/2.12.1979 (προϊσχύον)· 1 παρ. 4 π.δ. της 2/13.3.1981· 4 παρ. 2Α εδ. α) του π.δ. της 24.4/3.5.1985, όπως αντικαταστάθηκε από το π.δ. της 25.4/16.5.1989]. Δυστυχώς, η πραγματικότητα είναι διαφορετική, και οι «εγκεκριμένες» οριοθετήσεις οικισμών περιλαμβάνουν τα όρια οικισμών που ορίστηκαν με νομαρχιακές αποφάσεις και πράξεις των πολεοδομικών υπηρεσιών που δεν κυρώθηκαν μεταγενέστερα (πρβλ. άρθρο 10 π.δ. της 2/13.3.1981, όπως ισχύει), και οι οποίες είναι αντισυνταγματικές (πάγια νομολογία, τουλάχιστον από την ΣΤΕ 730/1996), ενώ σε μερικές περιπτώσεις, δεν έχουν δημοσιευθεί νόμιμα (πρβλ. ΣΤΕ 488/1991), ή λόγω της φύσης του οικισμού (π.χ., παραλιακού) έπρεπε να είχαν γίνει με προεδρικό διάταγμα σύμφωνα με το άρθρο 43 παρ. 2 του Συντάγματος (πάγια νομολογία, τουλάχιστον από την ΣΤΕ 5935/1996). Επίσης, εδώ περιλαμβάνονται ρυμοτομικά σχέδια που δεν είχαν υπογραφεί από το Υπουργό Γεωργίας, ή αποφάσεις νομαρχών που έχουν ληφθεί χωρίς σύμπραξη των δασικών αρχών, και τα οποία έχει γίνει προσπάθεια να κυρωθούν με μεταγενέστερες νομοθετικές διατάξεις (πρβλ. 9 παρ. 1 ν. 999/1979, και ΣΤΕ 362/1982). Στις περιπτώσεις αυτές, έχει ήδη κριθεί ότι οι διοικητικές αρχές διοικητική αρχή δεν δεσμεύονται από μη νόμιμες κανονιστικού χαρακτήρα πράξεις οριοθέτησης (πάγια νομολογία, τουλάχιστον από την ΣΤΕ 2698/1981, βλ. και ΣΤΕ 1578/2003, 4454/2005 κ.α.). Για να εξαιρεθούν (ή έστω περιοριστούν) οι παραπάνω περιπτώσεις, προτείνεται η εξής αναδιατύπωση: «…όπως τα όρια αυτά έχουν εγκριθεί με έγκυρες πράξεις της διοίκησης…».
Σε αυτές τις περιπτώσεις, θα έπρεπε να αναρτηθεί δασικός χάρτης, ακόμα και χωρίς να θεωρηθεί. Η ανάρτησή του θα ενίσχυε την διαφάνεια της διοικητικής δράσης και θα επέτρεπε στο ενδιαφερόμενο κοινό να ασκήσει τα δικαιώματά του. Θα αποκάλυπτε δασικές εκτάσεις που έχουν χαθεί, και χώρους πρασίνου μέσα στους οικισμούς που θα μπορούσαν να προστατευτούν με μεταγενέστερες πράξεις της διοίκησης. Θα αναδείκνυε οικιστικές και αστικές περιοχές που έχουν αυξημένες ανάγκες σε περιαστικό πράσινο, και δασικές «νησίδες» που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως πάρκα ή άλση, ή έστω ως χώροι αστικού πρασίνου, όταν ολοκληρωθεί η πολεοδομική οργάνωση των επίμαχων οικισμών. Από την άποψη αυτή, το άρθρο 23 παρ. 3 α) είναι επίσης ανεπαρκές, γιατί προστατεύει μόνο τα (χαρακτηρισμένα) πάρκα και άλση, και όχι άλλες δασικές εκτάσεις που έχουν συμπεριληφθεί στον οικισμό.
ΙΙ. ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΑ ΑΡΘΡΑ 23 ΠΑΡ. 2 Β) ΚΑΙ 24 Ν. 3889/2010: ΟΙΚΙΣΜΟΙ «ΣΤΕΡΟΥΜΕΝΟΙ ΝΟΜΙΜΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ»
Το άρθρο 24 του νομοσχεδίου ανατρέπει βασικούς άξονες της δασικής νομοθεσίας, και είναι αμφίβολης συνταγματικότητας. Σαν μία γενική, προκαταρκτική παρατήρηση, θα πρέπει να υπενθυμιστεί ότι η «οικιστική αξιοποίηση» των δασών και δασικών εκτάσεων απαγορευόταν ακόμα και πριν από το Σύνταγμα του 1975/86/2001 (πρβλ. την σχετική νομοθετική αναδρομή στην ΣΤΕ Ολ. 533/2003, για το δάσος «Σταυρονικήτα» Χαλκιδικής), και έχει φυσικά κριθεί αντισυνταγματική υπό το κράτος του Συντάγματος αυτού (πρβλ. ΣΤΕ 666/1994, που έκρινε αντισυνταγματικές τις σχετικές διατάξεις του ν. 998/1979). Από την άλλη μεριά, η αναδάσωση είναι υποχρεωτική για την διοίκηση, εφόσον συντρέχουν οι συνταγματικές προϋποθέσεις (Σ 117 παρ. 3): η προστασία των δασών θεσπίζεται χωρίς κανένα χρονικό όριο στο παρελθόν και δεν εμποδίζεται από την παράνομη καταστροφή ή αποψίλωση του δάσους (πάγια νομολογία, τουλάχιστον από την ΣΤΕ 1621/1977, 925-6/1982). Μάλιστα, παρόμοιες ρυθμίσεις (χωρίς φυσικά συνταγματική ισχύ) υπήρχαν και στην παλαιότερη νομοθεσία (πρβλ. τα προϊσχύοντα 188-201 ν.δ. 86/1969).
Ανεξάρτητα από άλλες επιφυλάξεις, θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι το άρθρο 24 αφορά περισσότερο την νομιμοποίηση αυθαίρετων οικισμών, και λιγότερο τους δασικούς χάρτες (πρβλ. το τίτλο του άρθρου 24, «οικισμοί στερούμενοι νόμιμης έγκρισης», και τις διατάξεις των 24 παρ. 1 και 24 παρ. 7, από τις οποίες προκύπτει ότι αίρεται η δασική χρήση). Οι διατάξεις του άρθρου 24 δεν διακρίνουν μεταξύ δασών και δασικών εκτάσεων διαφορετικής οικολογικής αξίας (πρβλ. την κατηγοριοποίηση του άρθρου 4 ν. 998/1979, όπως ισχύει), και τα εκθέτουν όλα στους ίδιους κινδύνους αλλαγής χρήσης. Επίσης, δεν διακρίνουν μεταξύ οικισμών που βρίσκονται σε προστατευόμενες περιοχές (ή άλλες περιοχές με ειδικά καθεστώτα) και άλλες (πρβλ. τις παρατηρήσες στο πρόσφατο για την ανάγκη σύννομης οριοθέτησης των «διαμορφωμένων» οικισμών εντός της προστατευόμενης περιοχής του Κυπαρισσιακού κόλπου). Η διάταξη δεν μεριμνά για τα πλέον στοιχειώδη αντισταθμιστικά μέτρα για τα δάση και δασικές εκτάσεις που θα αλλάξουν χρήση: παρόμοια μέτρα περιείχαν ακόμα και μερικοί από τους πλέον επιβλαβείς και καταστροφικούς (από περιβαλλοντική άποψη) νόμους των τελευταίων ετών (πρβλ. τις «δράσεις περιβαλλοντικού ισοζυγίου» του άρθρου 40 ν. 4178/2013, ή τις εκτάσεις περιβαλλοντικής αναβάθμισης του άρθρου 1 ν. 4280/2014). Το άρθρο 24 του νομοσχεδίου επιφέρει αλλαγή (και μάλιστα επιδείνωση) χρήσεων γης (πρβλ. άρθρο 24 παρ. 7), για την οποία θα έπρεπε να εξεταστεί αν απαιτείται στρατηγική περιβαλλοντική εκτίμηση. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι, ακόμα και κατά το ενωσιακό δίκαιο, η «αποδάσωση με σκοπό άλλη χρήση γης» ενδέχεται να απαιτεί περιβαλλοντική αδειοδότηση [Παράρτημα ΙΙ(1)(δ) Οδηγίας 2011/92]. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, στις οποίες έπρεπε να δοθεί προτεραιότητα διότι η ανάγκη προστασίας των δασών και δασικών εκτάσεων είναι πιεστικότατη, δεν αναρτάται δασικός χάρτης [23 παρ. 3 εδ. β)]). Και φυσικά, δεν γίνεται καμία προσπάθεια να συνδεθεί νομικά η «νομιμοποίηση» αυτή αυθαίρετων οικισμών σε δασικές και εκτός σχεδίου περιοχές με κάποια στοιχειώδη χωροταξική οργάνωση.
Κατά το νομοσχέδιο, οι «κίτρινοι οικισμοί» είναι τεσσάρων κατηγοριών. Η πρώτη κατηγορία περιλαμβάνει τους οικισμούς «που έχουν οριοθετηθεί με άλλες διατάξεις πέραν των αναφερομένων» στο προηγούμενο άρθρο: εδώ αναρωτιέται κανείς για ποιο λόγο το Υ.Π.ΕΝ. εκθέτει σε κίνδυνο δάση και δασικές εκτάσεις χωρίς να γνωρίζει τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας βάσει των οποίων μπορεί να οριοθετηθεί ένα οικισμός.
Η δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνει τους οικισμούς «για τους οποίους έχει ορισθεί μόνο ακτίνα με βάση το άρθρο 4 παράγραφος β΄ του π.δ. της 24.4.-3.5.1985 (Δ΄181)»: ωστόσο, όπως προαναφέρθηκε, δεν είναι δυνατόν σύννομα να ενταχθούν δάση ή δασικές εκτάσεις, ή άλλα ευάλωτα οικοσυστήματα σε αυτούς (ΣΤΕ 3955-6/1995). Επίσης, θα πρέπει να σημειωθεί ότι, πριν τον ν. 4280/2014, η δασική νομοθεσία εφαρμοζόταν χωρίς αιρέσεις και εντός των ορίων αυτών: τυχόν δάση ή δασικές εκτάσεις μέσα στην «ακτίνα» διατηρούσαν την μορφή τους ως «δασικοί θύλακες», και (εάν είχαν αποψιλωθεί) κηρύσσονταν αναδασωτέα (πάγια νομολογία, τουλάχιστον από την ΣΤΕ 2893/2004, βλ. και ΣΤΕ 4463/2013, 3190/2012, 4539/2011). Άλλωστε, η οριοθέτηση μέσω «ακτίνας» δεν ισοδυναμεί με σχέδιο πόλης. Κατά συνέπεια, το νομοσχέδιο, αντί να επικυρώνει τις καταστροφικές επιλογές του ν. 4280/2014, θα έπρεπε να δώσει άμεση προτεραιότητα στην ανάρτηση και η κύρωση του δασικού χάρτη στις περιπτώσεις αυτές.
Η τρίτη κατηγορία περιλαμβάνει «τα περιγράμματα των νομίμως υφιστάμενων οικισμών, προ του έτους 1923, για τους οποίους δεν έχει καθοριστεί όριο καθ’ οιονδήποτε τρόπο, πλην όμως είναι συγκροτημένοι οικισμοί». Εδώ, είναι μάλλον δυσεξήγητο πώς είναι δυνατόν να υπάρχει «νομίμως υφιστάμενος» και «συγκροτημένος» οικισμός, μέσα σε δάση και δασικές εκτάσεις, ο οποίος δεν εντάσσεται σε κάποια άλλη διάταξη του νομοσχεδίου (π.χ., το άρθρο 23, για τους οικισμούς με εγκεκριμένα σχέδια πόλης). Επίσης, όχι μόνο δεν ορίζεται τι αποτελεί «συγκροτημένο» οικισμό – προφανώς (;), κάτι διαφορετικό από τον «συνεκτικό» – αλλά και υπονομεύεται η (ούτως ή άλλως πολύπλοκη και χρονοβόρα) διαδικασία κύρωσης των δασικών χαρτών, και γενικότερα η συνταγματικά επιβεβλημένη προστασία των δασών, μέχρι να ορισθεί με κάποιο τρόπο το όριο. Μάλιστα το νομοσχέδιο, δεν θεωρεί σκόπιμο να επιβάλλει την σύντομη οριοθέτησή τους με βάση τις κείμενες πολεοδομικές διατάξεις. Με τις ασάφειες αυτές, το νομοσχέδιο καταργεί στην πράξη και μία μόνιμη ρύθμιση σε όλους τους σχετικούς νόμους – την εξαίρεση των αυθαίρετων που βρίσκονται σε δάση και δασικές εκτάσεις από τις διαδοχικές νομιμοποιήσεις: αρκεί πλέον μόνο να αποδειχθεί ότι βρίσκονται σε κάποια λίγο-πολύ χαλαρή σχέση με κάποιο κοντινό οικισμό.
Η τέταρτη κατηγορία είναι ακόμα χειρότερη, και περιλαμβάνει «τα όρια των πολεοδομικών μελετών και σχεδίων πόλεως που εκπονούνται για τις περιοχές αρμοδιότητάς τους, καθώς και τα υπό καθορισμό όρια οικισμών με βάση το ΠΔ. 24.4-3.5.1985 (Δ΄181) που δεν έχουν ακόμα εγκριθεί». Εδώ, όχι μόνο δεν απαιτείται κάποια προϋφιστάμενη πράξη της διοίκησης (την οποία οι συντάκτες του νομοσχεδίου, για άγνωστους λόγους, προεξοφλούν), αλλά ούτε και συγκροτημένος οικισμός. Το Υ.Π.ΕΝ. όχι μόνο δεν μας εξηγεί γιατί οι (συνταγματικά επιβεβλημένοι) δασικοί χάρτες πρέπει να αναμένουν τους μελετητές του, αλλά ούτε θεωρεί σκόπιμο να ορίσει τι σημαίνει «μελέτη που εκπονείται» (π.χ., σε ποια φάση πρέπει να βρίσκεται, βάσει ποιων διατάξεων εκπονείται), και «υπό καθορισμό όρια». Σε τελική ανάλυση, υπάρχουν παρόμοιες μελέτες που εκπονούνται για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα, καμιά φορά για δεκαετίες: στο διάστημα αυτό, οι αρμόδιες υπηρεσίες οφείλουν να προστατεύουν τα δάση και τις δασικές εκτάσεις με όλους τους επιβεβλημένους τρόπους.
Σε όλες τις παραπάνω, ιδιαίτερα προβληματικές, περιπτώσεις, μία Επιτροπή θα συντάξει «έκθεση» για θέματα όπως οι «υφιστάμενες χρήσεις γης» και «ο χρόνος μεταβολής της δασικής μορφής». Είναι εκπληκτικό ότι στην Επιτροπή αυτή υπάρχει μόνο ένας εκπρόσωπος της δασικής υπηρεσίας: έτσι, κρίνεται ότι το θέμα (το οποίο εντέλει αφορά δάση και δασικές εκτάσεις) μπορεί να «διεκπεραιωθεί» χωρίς την συμμετοχή άλλων ειδικών επιστημόνων, αλλά απλώς από υπαλλήλους της πολεοδομίας, εκπρόσωπους των ΟΤΑ και δικηγόρους, οι οποίοι θα αναλάβουν (μεταξύ άλλων) και «αυτοψίες» (24 παρ. 3). Ακόμα πιο εκπληκτικό είναι ότι θα οριστούν, και μάλιστα εκ των υστέρων, «κριτήρια» για την «επεξεργασία» των αντιρρήσεων κατά του περιεχομένου της έκθεσης, ωσάν τα «κριτήρια» της ισχύουσας δασικής και πολεοδομικής νομοθεσίας είναι ανεπαρκή. Αξιοσημείωτη είναι και η αδιαφανής και ταχύτατη διαβούλευση (24 παρ. 3 προτελευταίο εδάφιο), η οποία αποσκοπεί στην αποτελεσματική και οριστική συγκάλυψη των αυθαιρεσιών: το λιγότερο που απαιτείται σε βασικά θέματα ποιότητας ζωής και προστασίας περιβάλλοντος είναι μία πολύμηνη διαβούλευση σε επίπεδο περιφέρειας και μητροπολιτικής ενότητας. Τέλος, είναι μάλλον σαφές ότι δεν είναι δυνατόν να αποχαρακτηρίζονται δάση και δασικές εκτάσεις και να νομιμοποιούνται τα όρια αυθαίρετων οικισμών με απλή απόφαση του Συντονιστή της Α.Δ. (24 παρ. 5 και παρ. 7).
άρθρο 18
Επισημαίνουμε ότι οι ΕΠ.Ε.Α. (του Δασικού Χάρτη) και οι Ε.Ε.Δ.Α. (της πράξης χαρακτηρισμού), έχουν το ίδιο αντικείμενο.
Η σύνθεση της Ε.Ε.Δ.Α. είναι πιο πλήρης αφού ο νομικός επιδιώκεται να είναι δικαστικός και όχι δικηγόρος.
Προτείνουμε οι αντιρρήσεις κατά του Δ.Χ. να εξετάζονται από τις Ε.Ε.Δ.Α. καθώς δεν υπάρχει λόγος να συσταθούν ΕΠ.Ε.Α.
Σχετικά με την παράγραφο 2 για τον προσδιορισμό των δασικών χαρτών, για την πλησιεστερτη χρονικά αεροφωτογραφία καλό θα ήταν να προσδιοριστεί ενδεικτικά το έτος(2007) όπως και για την παλαιότερη(1945), ώστε να υπάρχει ένα συγκεκριμένο σημείο αναφοράς για έλεγχο.
άρθρο 13.
1. «Η Διεύθυνση Δασών οφείλει να υποβάλει εντός δύο (2) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, σχετική πρόταση συνοδευόμενη από χρονοδιάγραμμα».
Το παραπάνω είναι πολύ αόριστο. Πρέπει να είναι γνωστό το πλαίσιο για να υποβάλλεις πρόταση… δηλ. η πρόταση θα αφορά ένα ΟΤΑ ή όλο το νομό… θα είναι για ένα χρόνο ή για 4-5-6 χρόνια…θα έχεις νέο προσωπικό και πόσο …θα υπάρχει κεντρικός συντονισμός και help desk…ποιες θα ειναι οι νεες προδιαγραφές..κ.λ.π.
2. η παρ. 5 έρχεται σε αντίθεση με την παρ. 3
3. κατά τη διάρκεια σύνταξης δασικού χάρτη θα πρέπει να προβλέπεται διακοπή έκδοση βεβαίωσης για τον τελεσίδικο χαρακτήρα μιας έκτασης. Δεν είναι δυνατό να αναπροσαρμόζεται η βάση δεδομένων κάθε 2-3 μέρες!!!
Άρθρο 18
Επιτροπές Εξέτασης Αντιρρήσεων (ΕΠ.Ε.Α.)
Εδώ και πάλι προβλέπεται η συμμετοχή ενός ιδιώτη(!!!) δικηγόρου(!!!), ενώ όλοι οι υπόλοιποι είναι δημόσιοι υπάλληλοι!!!
-Είναι σε θέση ένας δικηγόρος να γνωρίζει εάν μια έκταση φέρει δασική βλάστηση… σε τι ποσοστό …και εάν αποτελεί δασοβιοκοινότητα ή όχι… Μοιάζει με ανέκδοτο θα έλεγα…
-Είναι ποτέ δυνατό ένας δικηγόρος, ο οποίος έχει αντιδικήσει με το Ελληνικό Δημόσιο επί μια εικοσαετία σε ΠΔΑ και αγωγές κυριότητας, να υποστηρίξει ποτέ ότι υπάρχουν δασικές εκτάσεις, και μάλιστα στην περιοχή στην οποία δικηγορεί;;; όλα αγροτικά θα τα λέει… και ποια αστική ή/και ποινική ευθύνη θα έχει αυτός και όλα τα μέλη της επιτροπής;; Καμία;;; Μάλλον καμία!
Σχετικά με το άρθρο 01 (τροποποίηση παραγρ. 14.3)
Δεν υπάρχει πλέον Κτηματική Υπηρεσία Δημοσίου. Με το ΠΔ 111/2014 υπάρχουν Περιφερειακές Διευθύνσεις και Αυτοτελή Γραφεία Δημόσιας Περιουσίας.