Άρθρο 2 – Τιμές Αναφοράς για την αποζημίωση σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α.

Ηλιακή ενέργεια που αξιοποιείται με ηλιοθερμικούς σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας χωρίς σύστημα αποθήκευσης 257
Ηλιακή ενέργεια που αξιοποιείται με ηλιοθερμικούς σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με σύστημα αποθήκευσης, το οποίο εξασφαλίζει τουλάχιστον 2 ώρες λειτουργίας στο ονομαστικό φορτίο

Η τιμολόγηση αυτή είναι απαράδεκτη
1. Η τεχνολογία αυτή έχει κριθεί και δεν προωθείται παρά μόνο όταν κάποιοΙ μπορούν να διασφαλίσουν τέτοιες απαράδεκτες τιμές για 25 χρόνια!!!
2. Από την στιγμή που η τεχνολογία των φωτοβολταικών έχει χαμηλό κόστος παραγωγής και σε συνδιασμό με μπαταρίες μπορούν να πετύχουν χαμηλότερες τιμές από τα ηλιοθερμικά
3. ¨Όταν όλες οι τεχνολογίες πάνε σε καθεστώ feed in premium εδώ επιμένουμε σε feed in tariff και μάλιστα για 25 έτη

Ο μόνος λόγος για να υπάρχει αυτή τη τιμολόγηση είναι γιατί κάποιος πρέπει να πραγματοποιήσει κάποια συγκεκριμένη ¨»επένδυση» με κάθε «θυσία της τιμολόγησης των ΑΠΕ»

Αγαπητοί κύριοι,
ξεφυλλίζοντας τον κανονισμό διαπιστώνω πως δεν υπάρχει πρόβλεψη για πλωτές κατασκευές. Αν ο κανονισμός προβλέπεται να έχει χρήση στο εγγύς μέλλον θεωρώ πως έπρεπε να υπάρχουν παράγραφοι αναφοράς σε πλωτές ανεμογεννήτριες, γεννήτριες ηλ. ρεύματος από θαλάσσια κυμάτα, ιονισμό της ατμόσφαιρας ή άλλων υλικών. Πολλά από αυτά βρίσκονται ήδη σε εφαρμογή και κάποια άλλα σε τελικό στάδιο. Η αιολική και ηλιακή ενέργεια βρίσκονται στο προσκήνιο εδώ και 30 χρόνια τουλάχιστον. Προσωπική μου γνώμη είναι πως ο κανονισμός θα πρέπει να πλατυάσει περισσότερο.

Για το υδρογόνο έχει υπολογιστεί τιμή?

Οι τιμές αναφοράς που καθορίζονται για αιολικά, βιομάζα, βιοαέριο και ηλιοθερμικά είναι απαράδεκτα πολύ υψηλές και οδηγούν σε επιβάρυνση των καταναλωτών. Ενδεικτικά η επιτρεπόμενη τιμή για Φ/Β στην παρ. 10 του Άρθρου 5 είναι πιο χαμηλή και τα Φ/Β+μπαταρίες μάλλον βγαίνουν πιο φθηνά για τον καταναλωτή σε σχέση με τα ηλιοθερμικά. Επίσης η τιμή για ηλιοθερμικά είναι πολύ ακριβή σε σχέση με την τιμή για γεωθερμία και πρέπει να μειωθεί στα ίδια επίπεδα.

Δεν είναι τεχνολογικά ουδέτερη η διάταξη με την οποία χαρακτηρίζεται ΣΗΘΥΑ η συμπαραγωγή ηλεκτρισμού & θερμότητας με καύση φυσικού αερίου, αλλά όχι με άλλα καύσιμα.

Ποια κρατική αρχή επιβεβαιώνει την ακρίβεια των χρησιμοποιούμενων συντελεστών απόδοσης μονάδων φυσικού αερίου του Πίνακα 2, με βάση τους οποίους υπολογίζεται ενίσχυση μονάδων ΣΗΘΥΑ με φυσικό αέριο;

Η διάταξη της παρ. 9 μοιάζει φωτογραφική και πρέπει να καταργηθεί η προσαύξηση με απόφαση της ΡΑΕ, δεν πρέπει να υπάρχει καθόλου προσαύξηση και τις αποφευγόμενες ΥΚΩ να τις ωφελείται ο τελικός καταναλωτής.

Η διάταξη παρ. 10 είναι φωτογραφική υπέρ συγκεκριμένης τεχνολογίας και να καταργηθεί εντελώς.

Επειδή στις περιπτώσεις μεγάλων αιολικών πάρκων (π.χ. ισχύος άνω των 100 MW), ο χρόνος κατασκευής τους είναι πολύ μεγαλύτερος σε σχέση με τις περιπτώσεις μεμονωμένων (μικρότερων) αιολικών πάρκων, θα πρέπει η Τ.Α. που θα παίρνει το έργο όταν τίθεται σε λειτουργία (κανονική ή δοκιμαστική) να είναι μετά την παρέλευση 3 ημερολογιακών ετών από την παρέλευση του έτους έκδοσης της σχετικής Απόφασης του εδαφίου 1 της παραγράφου 5 του άρθρου 2.

Θα πρέπει να γίνει σαφές στο νόμο ότι η Τ.Α. θα είναι σταθερή ανά έργο για όλη τη διάρκεια της λειτουργίας του.

Στην παράγραφο 10 του άρθρου 2 θα πρέπει να συμπεριληφθούν και τα έργα που κατασκευάζουν νέα υποθαλάσσια διασύνδεση σε περιοχές με κορεσμένα δίκτυα.

Παράγραφος 1 (κατηγοριοποίηση και τιμές αναφοράς) :

Σε καμια περιπτωση μια αιολικη εγκατασταση μικρου μεγεθους (π.χ. κατω των 3MW ή των 3 μοναδων παραγωγης (ανεμογεννητριών) δεν εχει τα ιδια κοστη με μια μεγαλυτερη για να έχει και την ίδια τιμή αναφοράς. Τα σταθερα κοστη της επενδυσης ειναι ακριβως ιδια με μια μεγαλη εγκατασταση στην οποια επιμεριζονται σε περισσοτερα MW ενω και τα κοστη προμηθειας εξοπλισμου (ανεμογεννητριες) ειναι τουλαχιστον 20% υψηλοτερα ανα MW. Αυτα μπορουν να επιβεβαιωθουν με μερικά τηλέφωνα απο τους αντιστοιχους 3-4 προμηθευτες ανεμογεννητριών. Γιατί δεν έχει ληφθεί αυτό υπόψη ?

Επισης, λογω του κορεσμου των δικτυων διανομης απο μοναδες ΦΒ απο το 2010 εως το 2013, οι μικρες μοναδες δεν εχουν κανενα πλεονεκτημα ευκολοτερων διασυνδεσεων. Ενα εργο 3MW απαιτει την ιδια διασυνδεση με ενα 10MW και σχεδον την ιδια με ενα 20MW. Οποτε τα κοστη διασυνδεσης ανα MW ειναι πολυ μεγαλυτερα για ενα μικρο εργο.

Συνεπως, η κατηγοριοποίηση το σχέδιο νόμου λειτουργει ως αντικινητρο για την υλοποιηση μικρων και διεσπαρμενων μοναδων απο μικρομεσαιους επενδυτες (ελληνες κατα πλειοψηφια), υπερ μεγαλυτερων επενδυσεων απο πολυεθνικες κατα κυριο λογο, με μικροτερη προστιθεμενη αξια ανα MW για την ελληνικη οικονομια.

Για πιο λογο για παράδειγμα να καταργηθει η κατηγορια των 5MW στα αιολικά ? Η καταργηση της αποτελει μια ασυνεπεια σε σχεση με τις αναπτυξιακες πολιτικες και μια αδικη και αχρειαστη απλουστευση. Ας είναι μικρότερη από 98€ η ΤΑ για τα αιολικά πάνω από 5ΜW και μεγαλύτερη για τα μικρότερα. Γιατί τσιγγουνευόμαστε τις κατηγορίες ? Ας μπει άλλη μία κατηγορία λοιπόν στα 5MW (όπως υπήρχε με το προηγούμενο πλαίσιο) και γιατί όχι άλλη μία στα 15MW ? Γιατί να μην ενθαρρύνουμε τις μικρότερες επενδύσεις που είναι και σε μεγαλύτερο ποσοστό ελληνικές ?

Επισης λανθασμενη ειναι η θεωρηση οτι ολα τα αιολικα στο διασυνδεδεμενο συστημα μοιραζονται το ιδιο CF=24,5%. Ειναι γνωστο οτι υπαρχουν συγκεκριμενες περιοχες (στοιχεια απο εν λειτουργια εργα) οπως λακωνια, θρακη, ευβοια, βοιωτια, με πολυ πλεονεκτικοτερα CF ανω του 30-35%. Σε αυτες τις περιοχες το σχέδιο νόμου με 98€ θα οδηγησει σε υπεραποζημιωσεις. Ειναι μυθος οτι σε αυτες τις περιοχες οι διασυνδεσεις κοστιζουν παραπανω σε σχεση με αλλες περιοχες. Πλεον σε ολη την επικρατεια υπαρχει κορεσμος των δικτυων σε καθε επιπεδο δικτυα διανομης, μεταφορας, ΥΣ (συμφωνα με τα επισημα δημοσιευμενα στοιχεια του ΔΕΔΔΗΕ απο το 2013). Αρα σε ολη την επικρατεια τα εργα διασυνδεσης ειναι ακριβα.

Γιατι λοιπον κι εδω να μην υπαρχει καποια διακριση για να αποφευχθουν οι υπεραποζημιωσεις; Γιατι να «τσιγκουνευτουμε» την κατηγοριοποιηση; Το λαθος αυτο λειτουργει και παλι εις βαρος της διασπορας της αιολικης ισχυος και υπερ της συγκεντρωσης της τοσο χωρικα οσο και επιχειρηματικα.

Εφοσον μαλιστα υπαρχουν επισημα στοιχεια απο εν λειτουργια εργα, η υπεραποζημιωση σε περιοχες υψηλου αιολικου δυναμικου του διασυνδεδεμενου συστηματος ειναι ευκολο να αποδειχθει και να οδηγησει σε προσβολη του νεου πλαισιου σε εθνικο και ευρωπαικο επιπεδο καθιστωντας το διαβλητο. Στην αξιολογηση των υπαρχοντων στοιχειων θα πρεπει να ληφθει υποψη και η εξελιξη της τεχνολογιας. Πλεον τα 2MW επιτυγχανονται με πτερωτη 90-100μ αντι 70-80 των εν λειτουργια εργων στις περιοχες αυτες γεγονος που οδηγει σε πολυ υψηλοτερα CF σε σχεση με τα αναφερομενα.

Περισσότερες κατηγορίες λοιπόν για τα αιολικά ακόμα και χωρικά. Τα απαραίτητα στοιχεία για να γίνει η χωρική διάκριση υπάρχουν έτοιμα στο ΛΑΓΗΕ.

Σχόλιο για την παράγραφο 5 του άρθρου 2

Στις περιπτώσεις συγκροτημάτων αιολικών πάρκων (>100 MW) θα πρέπει η Τ.Α. του έργου όταν τίθεται σε λειτουργία (κανονική ή δοκιμαστική) να καθορίζεται από την Απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας η οποία θα πρέπει να έχει ισχύ για 6 ημερολογιακά έτη από την παρέλευση του έτους έκδοσης της σχετικής Απόφασης του εδαφίου 1 της παραγράφου 5 του άρθρου 2 (ώστε να μπορούν οι εταιρείες να ετοιμάσουν τα επιχειρηματικά τους σχέδια με μια σταθερή τιμή μειώνοντας έτσι το ρίσκο της επένδυσης από τυχόν διαφοροποίηση της Τ.Α.).

Σχόλιο για την παράγραφο 10 του άρθρου 2

Το επιπλέον ποσοστό αποζημίωσης θα πρέπει να δίνεται και σε χερσαία έργα τα οποία εγκαθίστανται σε Διασυνδεδεμένα νησιά με κορεσμένο δίκτυο τα οποία συνδέονται με το Σύστημα μέσω αυτόνομης νέας υποθαλάσσιας διασύνδεσης.

Παράγραφος 10 του άρθρου 2
Στην ως άνω παράγραφο έχουμε τις παρακάτω επισημάνσεις.
Όταν διαπιστώνεται αδυναμία επίτευξης των στόχων ΑΠΕ και επομένως πρέπει να δοθεί επί πλέον αποζημίωση για προσέλκυση υλοποίησης αιολικών εγκαταστάσεων, το δίκαιο είναι η αποζημίωση αυτή να δίνεται σε όλες τις ισοδύναμες, για το συγκεκριμένο σκοπό, περιπτώσεις, όπως:
Α) Στις αιολικές εγκαταστάσεις που εγκαθίστανται σε Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά και οι οποίες διασυνδέονται στο Σύστημα μέσω νέας υποθαλάσσιας διασύνδεσης, με το κόστος της οποίας επιβαρύνονται εξ ολοκλήρου οι κάτοχοι των οικείων αδειών παραγωγής.
Β) Στις αιολικές εγκαταστάσεις που εγκαθίστανται σε Διασυνδεδεμένα Νησιά και οι οποίες σύμφωνα με την Οριστική Προσφορά Σύνδεσης που επέβαλλε Ανεξάρτητος Διαχειριστής ( εν προκειμένω ο ΑΔΜΗΕ ), προκειμένου η παραγόμενη ενέργεια να διοχετεύεται στο Σύστημα, είναι δυνατόν μόνο με νέα υποθαλάσσια διασύνδεση, με το κόστος της οποίας επιβαρύνονται εξ ολοκλήρου οι κάτοχοι των οικείων αδειών παραγωγής.
Κατόπιν των ανωτέρω η παράγραφος 10 του άρθρου 2 του νομοσχεδίου δύναται να τροποποιηθεί ως εξής:
10. Με Απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, μετά από γνώμη της ΡΑΕ, και εφόσον διαπιστώνεται αδυναμία επίτευξης των στόχων ΑΠΕ, δύναται να υπολογιστεί επιπλέον ποσοστό αποζημίωσης στη βάση της τιμής του Πίνακα 1 που προβλέπεται για χερσαίες αιολικές εγκαταστάσεις, για αιολικές εγκαταστάσεις που εγκαθίστανται σε Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά και βραχονησίδες ή και θαλάσσιων αιολικών εγκαταστάσεων και οι οποίες, σύμφωνα με τη Σύμβαση Σύνδεσης όπου καθορίζονται από τον ΑΔΜΗΕ οι όροι σύνδεσης, διασυνδέονται στο Σύστημα μέσω νέας υποθαλάσσιας διασύνδεσης, με το κόστος της οποίας επιβαρύνονται εξ ολοκλήρου οι κάτοχοι των οικείων αδειών παραγωγής. Το ποσοστό αυτό δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερο του 25%.

Αξιότιμοι κύριοι,

Η Ελληνική Εταιρεία Ανάπτυξης της Βιομάζας (ΕΛΕΑΒΙΟΜ) έχει να επισημάνει ότι, όπως γίνεται σε πολλές αναπτυγμένες χώρες της Ευρώπης, όπου η εξασφάλιση υψηλής ενεργειακής αποδοτικότητας είναι βασική τεχνο-οικονομική παράμετρος, κρίνεται απαραίτητο να υπάρχει ένα bonus στην Τιμή Αναφοράς της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας, όταν αυτή συνοδεύεται από την ταυτόχρονη παραγωγή θερμότητας. Το bonus αυτό θα πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 20-30%

Με τον τρόπο αυτό δίνονται επαρκή κίνητρα για αξιοποίηση της συμπαραγόμενης θερμότητας στο μέγιστο δυνατό βαθμό. Σημειωτέον ότι, αν ενισχυθεί η ΣΗΘΥΑ από βιομάζα, τότε αναμένονται νέες επενδύσεις και στην αγροτική οικονομία που θα αξιοποιούν την συμπαραγόμενη θερμική ενέργεια (π.χ. θερμοκήπια, ξηραντήρια αγροτικών προϊόντων, κ.λπ.) αλλά και σε άλλες εφαρμογές (π.χ. τηλεθέρμανση μικρών οικισμών, Κέντρα Υγείας, Δημοτικά Κτίρια, κ.λπ.)

1. Παραγωγή ενέργειας από βιορευστά.
1.1 Από έγγραφη επικοινωνία που υπάρχει με το Υπουργείο οικονομικών προκύπτει ότι εφόσον βιορευστα εισαχθούν από το εξωτερικό θα επιβάλλεται ειδικός φόρος κατανάλωσης 330 Ευρώ /τόννος ή μεγαλύτερος πλέον, εφόσον δεν υπάρχει κάποια μεταποιητική δραστηριότητα, πχ μετατροπή σε βιοντήζελ ή ραφινάρισμα του πρωτογενούς λαδιού.
Ως εκ τούτου λόγω της επιβολής ειδικού φόρου κατανάλωσης η επιλογή βιορευστών χωρίς ενδιάμεση μεταποίηση είναι επένδυση με ζημιά. Τρία χρόνια αναμένεται από το Υπουργείο διευκρίνιση για την επιβολή του ειδικού φόρου κατανάλωσης.Όλα τα εγχώρια λάδια ανακύκλωσης αγοράζονται για παραγωγή εμπορικού βιοντήζελ σε τιμές υψηλότερες από αυτές που είναι δυνατόν να διατεθούν για ΑΠΕ.Για ποιο λόγο δεν δίδεται μία δειυκρίνιση σχετική?
2. Παραγωγή ενέργειας από βιομάζα
2.1 Η βιομάζα για να έρθει στην κατάσταση υγρασίας και μεγέθους που απαιτείται προκειμένου ξεκινήσει η διαδικασία παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, πρέπει να δαπανηθεί κάποια ηλεκτρική ενέργεια σχετικά. Αν λοιπόν χρειάζεται να παραχθεί ισχύς 1 Mw για το δίκτυο η εγκατεστημένη ηλεκτροπαραγωγός ισχύς πρέπει να είναι ενδεχομένως και 1,2 ΜW. Η ΔΕΗ δεν επιτρέπει την εγκατάσταση ηλεκτροπαραγωγών ζευγών υψηλότερης ισχύος από την τελικά απορροφόμενη από το Δίκτυο για ιδιοκατανάλωση . Έτσι ο επενδυτής θα αναγκάζεται να αγοράζει ισχύ και ενέργεια από το δίκτυο για να λειτουργήσει ο σταθμός αφού η ιδιοκατανάλωση δεν επιτρέπεται.
3. Βιομάζα και βιορευστά
Στα έργα ΑΠΕ από βιομάζα και βιορευστά χρησιμοποιούνται μηχανές σωτερικής καύσης και γεννήτριες. Η αποδιδόμενη στο δίκτυο ηλεκτρική ισχύς πρέπει να προκύπτει από μία ίσης ονομαστικής ισχύος μηχανή εσωτερικής καύσης και γεννήτρια. Δηλαδή εφόσον κάποιος θέλει να επενδύσει σε ένα έργο 100 ΚW ηλεκτρικής ισχύος θα πρέπει να αγοράσει εξοπλισμό ισχύος to πολύ 100 ΚW Αυτή η απαίτηση λέγεται continous rating απαίτηση και δεν υπάρχουν μηχανές αυτής της μορφής σε χαμηλής ισχύος εγκαταστάσεις. Το Υπουργείο θα πρέπει να εισηγηθεί προς τη ΔΕΗ ένα περιθώριο ισχύος ανάμεσα στην τελικά αποδιδόμενη ηλεκτρική ισχύ και την εγκατεστημένη ηλεκτρική ισχύ

4. Οροι σύνδεσης
Η χρονική διάρκεια όρων σύνδεσης για έργα σχετικά μικρής ισχύος 500-1000ΚW ξεπερνά τον ενάμισυ χρόνο. Είναι αποφασισμένο το κράτος να επιταχύνει αυτό το ρυθμό?

5. Παραγωγή ενέργεια από ηλιοθερμικούς σταθμούς
5.1 Το κόστος ηλιοθερμικου σταθμού ανά MW ανέρχεται στα 4,5 Μ Euros για τεχνολογία ηλιακών συλλεκτών και 6 ΜEuros για τεχνολογία Fressnel συλλεκτών και 7 Meuros για τεχνολογία πύργου.Έχει γίνει μελέτη βιωσιμότητας της επένδυσης και προσδιορίζεται η σχετική ταρίφα?
5.2 Για ποιο λόγο τίθενται όρια
6. Η Ελλάδα παρουσιάζει ισχυρή διακύμανση στο ηλιακό πεδίο. Για ποιο λόγο δεν γίνεται διαχωρισμός της ταρίφας σε ζώνες ώστε να προάγεται συνολικά σε όλες τις περιοχές της Ελλάδος η εξάπλωση των φωτοβολταϊκών συστημάτων?
6. Διαδικασία αδειοδότησης.
Έχουμε λάβει αρνητική απάντηση για ίδρυση σταθμού βιομάζας εντός ΒΙΟΠΑ στην Αττική με την αιτιολογία της Περιφέρειας ότι δεν διευκρινίζεται στο τελευταίο ρυθμιστικό σχέδιο της Αττικής αν προβλέπεται η ίδρυση σταθμών βιομάζας εντός Αττικής . Γιατί δεν διευκρινίζεται αυτό το θέμα με τον παρόντα νόμο?
7. Οποιαδήποτε αδειοδότηση βιομάζας αλλά και άλλων ΑΠΕ περνά από χρονοβόρες αλλά άκρως απαραίτητες περιβαλλοντικές διαδικασίες. Αφού όλα τελεσφορήσουν καλώς εάν και εφόσον πληρούνται οι απαραίτητοι περιβαλλοντικοί όροι τότε καλείται η εκάστοτε Περιφέρεια και ο εκάστοτε Δήμος να δώσει σύμφωνη ή αρνητική γνώμη η οποία είναι καθαρά πολιτική απόφαση βασιζόμενη σε τεχνική περίληψη του έργου. Για ποιο λόγο δεν αντιστρέφει το Υπουργείο τη διαδικασία. Με βάση την τεχνική περίληψη και το τοπογραφικό ο Δήμος ή η Περιφέρεια αποφασίζει αν επιθυμεί πολιτικά να γίνει το έργο. Αν η πολιτική γνωμοδότηση είναι θετική ας ξεκινήσουν τα τεχνικά θέματα αλλιώς ποιος ο λόγος δαπάνης κοστολογίων μελετών και αβεβαιότητας έκδοσης αδειών για όλα τα έργα ΑΠΕ?

Στο σχόλιο μου δεν λάβατε υπόψη σας πως το Μη Διασυνδεδεμένα το έχω σβήσει.
Σας παρακαλώ το σωστό είναι το παρακάτω:
Παράγραφος 10 του άρθρου 2
Στην ως άνω παράγραφο έχουμε τις παρακάτω επισημάνσεις.
Όταν διαπιστώνεται αδυναμία επίτευξης των στόχων ΑΠΕ και επομένως πρέπει να δοθεί επί πλέον αποζημίωση για προσέλκυση υλοποίησης αιολικών εγκαταστάσεων, το δίκαιο είναι η αποζημίωση αυτή να δίνεται σε όλες τις ισοδύναμες, για το συγκεκριμένο σκοπό, περιπτώσεις, όπως:
Α) Στις αιολικές εγκαταστάσεις που εγκαθίστανται σε Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά και οι οποίες διασυνδέονται στο Σύστημα μέσω νέας υποθαλάσσιας διασύνδεσης, με το κόστος της οποίας επιβαρύνονται εξ ολοκλήρου οι κάτοχοι των οικείων αδειών παραγωγής.
Β) Στις αιολικές εγκαταστάσεις που εγκαθίστανται σε Διασυνδεδεμένα Νησιά και οι οποίες σύμφωνα με την Οριστική Προσφορά Σύνδεσης που επέβαλλε Ανεξάρτητος Διαχειριστής ( εν προκειμένω ο ΑΔΜΗΕ ), προκειμένου η παραγόμενη ενέργεια να διοχετεύεται στο Σύστημα, είναι δυνατόν μόνο με νέα υποθαλάσσια διασύνδεση, με το κόστος της οποίας επιβαρύνονται εξ ολοκλήρου οι κάτοχοι των οικείων αδειών παραγωγής.
Κατόπιν των ανωτέρω η παράγραφος 10 του άρθρου 2 του νομοσχεδίου δύναται να τροποποιηθεί ως εξής:
10. Με Απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, μετά από γνώμη της ΡΑΕ, και εφόσον διαπιστώνεται αδυναμία επίτευξης των στόχων ΑΠΕ, δύναται να υπολογιστεί επιπλέον ποσοστό αποζημίωσης στη βάση της τιμής του Πίνακα 1 που προβλέπεται για χερσαίες αιολικές εγκαταστάσεις, για αιολικές εγκαταστάσεις που εγκαθίστανται σε Νησιά και βραχονησίδες ή και θαλάσσιων αιολικών εγκαταστάσεων και οι οποίες, σύμφωνα με τη Σύμβαση Σύνδεσης όπου καθορίζονται από τον ΑΔΜΗΕ οι όροι σύνδεσης, διασυνδέονται στο Σύστημα μέσω νέας υποθαλάσσιας διασύνδεσης, με το κόστος της οποίας επιβαρύνονται εξ ολοκλήρου οι κάτοχοι των οικείων αδειών παραγωγής. Το ποσοστό αυτό δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερο του 25%.

Έργα <500 kWp

Η πρόβλεψη του νομοσχεδίου είναι να ισχύσει, μέχρι νεωτέρας, η σημερινή ρύθμιση (αποζημίωση με 1,1*ΟΤΣ και 1,2*ΟΤΣ) η οποία ως γνωστόν οδηγεί σε μη βιώσιμες επενδύσεις και χρήζει άμεσης αντικατάστασης. Τονίζουμε με έμφαση πως από τα μικρομεσαία αυτά έργα κρίνεται το μέλλον χιλιάδων θέσεων εργασίας, αφού ένα κομμάτι της αγοράς φωτοβολταϊκών απασχολείται σχεδόν αποκλειστικά στην κατηγορία αυτή έργων.

Ο ΣΕΦ ζητά συνεπώς να καθοριστούν άμεσα εύλογες σταθερές τιμές για την κατηγορία αυτή. Σε περίπτωση που οι σταθερές αυτές τιμές (ιδίως για τα συστήματα με ισχύ κοντά στα 500 kWp) απέχουν σημαντικά από τις τιμές που θα διαμορφωθούν στην πιλοτική ανταγωνιστική διαδικασία (για τα συστήματα 500 kWp έως 1 MWp), μπορούν άμεσα να διορθωθούν, αφού απαιτείται απλώς μία υπουργική απόφαση και όχι νόμος για την αλλαγή τους. Η αγορά παραμένει παγωμένη από τα μέσα του 2013, ας μη χαθεί και όλο το 2016.

Συγκεκριμένα, για την κατηγορία έργων έως 500 kWp, ο ΣΕΦ προτείνει η σταθερή τιμή (feed-in-tariff, FiT) να ορίζεται από την παρακάτω σχέση:

FiT (€/MWh) = 130 – 0,05*P

όπου Ρ η ισχύς του συστήματος σε kWp.

Η εξίσωση αυτή μπορεί να περιλάβει και τα μικρά οικιακά-εμπορικά συστήματα του ειδικού προγράμματος για λόγους ισότιμης μεταχείρισης.

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΒΙΟΑΕΡΙΟΥ
Δυστυχώς για μια ακόμη φορά, σε ένα ακόμη νέο νομοσχέδιο, τα πραγματικά νούμερα και οι αριθμοί των επενδύσεων δεν αφορούν την πολιτική ηγεσία. Η μείωση των τιμών πώλησης του ηλεκτρικού ρεύματος για τις μονάδες βιοαερίου, ανεξαρτήτως του νέου μοντέλου, αποδεικνύει τελικά ότι ένας επενδυτής θα πρέπει να θεωρεί δεδομένο ότι σε κάθε πολιτική αλλαγή θα μειώνονται και τα έσοδα των έργων. Στην επενδυτική πραγματικότητα οι «καλές προθέσεις» δεν έχουν καμία θέση. Οι αριθμοί, τα κόστη, και η σκληρή πραγματικότητα είναι αυτά που έχουν σημασία.
Παρόλο τις τεκμηριωμένες παρεμβάσεις του Συνδέσμου μας στους αποφασίζοντες, ότι η έστω και παραμικρή μείωση στις τιμές πώλησης του ρεύματος θα καταστήσει τα έργα μη βιώσιμα, το Υπουργείο επιμένει στην λογική των προηγούμενων κυβερνήσεων. «Αφού δεν υπάρχουν χρήματα, θα πρέπει να μειωθούν και οι τιμές».
Θεωρούμε ότι μια ειλικρινής δήλωση εκ μέρους της πολιτικής ηγεσίας, ότι η παρούσα οικονομική κατάσταση της χώρας δεν μπορεί να υποστηρίξει παρόμοιες επενδύσεις θα άρμοζε περισσότερο.

Παρόλα αυτά, καταθέτουμε τις προτάσεις μας, μήπως και τελευταία στιγμή μπορούν να σωθούν κάποια έργα:

ΑΡΘΡΟ 1: ΡΥΘΜΙΣΗ ΓΙΑ ΜΟΝΑΔΕΣ ΒΙΟΑΕΡΙΟΥ ≤999KW
Σύμφωνα με το Άρθρο 2 (Κατηγορίες σταθμών και Τιμές Αναφοράς), προβλέπονται δύο κατηγορίες σταθμών Βιοαερίου:
• Με εγκατεστημένη ισχύ ≤3MW, με Τιμή Αναφοράς (ΤΑ)=225€/MW,
• Με εγκατεστημένη ισχύ >3MW, με Τιμή Αναφοράς (ΤΑ)=204€/MW.
Οι Εγκαταστάσεις Βιοαερίου που έχουν ήδη υλοποιηθεί και τεθεί σε λειτουργία στην Ελλάδα είναι όλες μικρότερες του 1MW και η μέγιστη πλειοψηφία μικρότερες του 0,5 MW (3 Μονάδες από 950 KW έως 999 KW – 7 Μονάδες από 245 KW έως 500KW -1 Μονάδα των 120KW).
Επίσης από τις σχετικά ώριμες προς υλοποίηση Μονάδες, ήτοι τις 23 Μονάδες που είναι ήδη Συμβολαιοποιημένες στον ΔΕΔΔΗΕ (Ιανουάριος 2016), η συντριπτική πλειοψηφία, ήτοι 17 Μονάδες είναι μικρότερες του 1MW, ενώ 4 Μονάδες είναι από 2956 KW έως 3000KW και 2 Μονάδες είναι από 5250 KW έως 6000KW.
Τα παραπάνω δείγματα, αντιπροσωπευτικά ως προς τις δυναμικότητες μονάδων Βιοαερίου που είναι εφικτές στην Ελλάδα, (από άποψη συγκέντρωσης πρώτης ύλης, αλλά και λοιπές δυνατότητες), δείχνουν ότι η υιοθέτηση μιας γενικευμένης Κατηγορίας Βιοαερίου με εγκατεστημένη ισχύ ≤ 3 MW είναι άστοχη και μη αντιπροσωπευτική. Οι παράμετροι υλοποίησης και λειτουργίας διαφοροποιούνται ουσιαστικά από Μονάδα ισχύος ≤1 MW σε μονάδα 3 MW και ακόμη περισσότερο σε μονάδες μεγαλύτερες των 3 MW. Εφ’ όσον δε το τυπικό έργο αναφοράς της Κατηγορίας έχει υπολογισθεί να καλύπτει μεγάλα έργα ισχύος μέχρι 3 MW, προφανώς δεν καλύπτει ικανοποιητικά τα έργα μικρότερου μεγέθους. Αυτό τεκμηριώνεται από τα λογιστικοποιημένα κοστολόγια κατασκευής των ήδη κατασκευασμένων μονάδων, από τα οποία προκύπτει οτι οι τυπικές τιμές CAPEX (€/ kW) και OPEX (% του CAPEX) που χρησιμοποιήθηκαν για τον προσδιορισμό των Τιμών Αναφοράς (ΤΑ) για το βιοαέριο είναι σαφώς υποεκτιμημένες, και ειδικά για τα μικρά μεγέθη μονάδων (≤999KW), τα οποία είναι και αυτά που μπορούν να υλοποιηθούν στην Ελλάδα.
Θα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα στις μονάδες μικρότερου μεγέθους (≤999KW), που έχουν αναλογικά αυξημένες ανάγκες χρηματοδότησης, να εκμεταλλευθούν τις ελάχιστα μεγαλύτερες ταρίφες του προηγούμενου νόμου, άλλως εξομοιώνονται ανισότιμα με τις άλλης κλίμακας μεγάλες εγκαταστάσεις.

Θα πρέπει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να γίνει κατανοητό, ότι τα μοντέλα υπολογισμού απόδοσης σταθμών βιοαερίου που ισχύουν στην Ευρώπη δεν ισχύουν στην Ελλάδα. Αναφέρουμε τους λόγους:
1. Υψηλό κατασκευαστικό κόστος: Εξαιτίας του αντισεισμικού κανονισμού, το κόστος κατασκευής μιας μονάδας βιοαερίου στην Ελλάδα είναι περίπου 30% ακριβότερο από μια αντίστοιχη στην Ευρώπη.
2. Απαίτηση Παστερίωσης: Μια επιπλέον ελληνική πρωτοτυπία είναι η υποχρέωση εγκατάστασης παστερίωσης σε περιπτώσεις όπου σαν πρώτες ύλες των μονάδων βιοαερίου έχουμε υποπροϊόντα/απόβλητα της κατηγορίας ΙΙ (κοπριά κλπ.), άρα σχεδόν το σύνολο των σταθμών βιοαερίου. Απαιτείται δηλαδή να παστεριώνεται η κοπριά βοοειδών (η οποία προέρχεται από νομίμως εν λειτουργία στάβλους!!!) πριν την είσοδο της στην μονάδα βιοαερίου. Η συγκεκριμένη απαίτηση αυξάνει κατακόρυφα το κατασκευαστικό κόστος αλλά και τις δαπάνες αφού σημαντική ποσότητα παραγόμενου ρεύματος αντί να πουλιέται στο δίκτυο πρέπει να χρησιμοποιείται για τις ανάγκες της παστερίωσης.
3. Οργανικά απόβλητα σε υγρή μορφή: Σχεδόν το σύνολο των μονάδων βιοαερίου στην Ελλάδα δεν χρησιμοποιούν φυτά και ενεργειακές καλλιέργειες σαν πρώτη ύλη. Χρησιμοποιούν αποκλειστικά οργανικά απόβλητα. Αυτό σημαίνει ότι το μεγαλύτερο μέρος των οργανικών αποβλήτων που διατίθενται σαν πρώτη ύλη στις μονάδες βιοαερίου είναι σε υγρή μορφή. Αυτό αυξάνει τον απαιτούμενο όγκο κατασκευής των χωνευτών (Δεξαμενών αναερόβιας χώνευσης), με συνέπεια την ακόμα μεγαλύτερη αύξηση του κατασκευαστικού κόστους.
4. Αυξημένο κόστος μισθοδοσίας: Οι μονάδες βιοαερίου απασχολούν κατά πολύ μεγαλύτερο αριθμό μόνιμου προσωπικού από ότι αντίστοιχες μονάδες στην Ευρώπη, παρόλο που λανθασμένα έχει επικρατήσει η άποψη ότι μια μονάδα βιοαερίου στην Ελλάδα λειτουργεί με 1-2 άτομα. Στην Ελλάδα βάσει Νόμου, ο επενδυτής της μονάδας βιοαερίου είναι υποχρεωμένος να απασχολεί μηχανικούς βάρδιας, αυξάνοντας κατά πολύ το κόστος μισθοδοσίας.
5. Μη εφαρμογή του Gate Fee: Η έννοια του Gate Fee, αναφέρεται στην εισφορά/τέλος που πρέπει να πληρώνει ο ρυπαίνων, πχ οι αγροτοβιομηχανικές μονάδες (κτηνοτροφικές μονάδες, τυροκομεία, ελαιοτριβεία κλπ), για κάθε τόνο υποπροϊόντων/αποβλήτων όπου παράγουν και τα διαθέτουν σαν πρώτη ύλη σε μια μονάδα βιοαερίου. Στην Ελλάδα παρατηρείται το μοναδικό φαινόμενο «Ο ρυπαίνων να πληρώνεται!» σε αντίθετη από τον υπόλοιπο κόσμο που ισχύει η βασική αρχή «Ο ρυπαίνων πληρώνει» μέσω της εισφοράς του 3% επι του τζίρου. Πάγια θέση του Συνδέσμου μας είναι ότι η εισφορά του 3% επι του τζίρου στις τοπικές κοινωνίες είναι αντίθετη σε βασικές κοινοτικές οδηγίες για ότι αφορά το βιοαερίο.
6. Συντήρηση οχημάτων – Λειτουργικά έξοδα μεταφοράς: Το κόστος του πετρελαίου και το κόστος συντήρησης των μεταφορικών μέσων για την μεταφορά των οργανικών αποβλήτων στην Ελλάδα και ιδιαίτερα σε δύσβατες περιοχές όπως αυτές που υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση οργανικών αποβλήτων αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα και το μεγαλύτερο κόστος στα λειτουργικά έξοδα της μονάδας βιοαερίου στην Ελλάδα.
7. Επιπλέον μεταφορικό κόστος: Η ακτίνα μεταφοράς των οργανικών αποβλήτων στην μονάδα βιοαερίου έχει πρωτεύοντα ρόλο στον λειτουργικό κόστος. Δυστυχώς η γεωγραφική θέση των αγροτοβιομηχανικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα έχει σαν αποτέλεσμα μεγαλύτερη ακτίνα μεταφοράς από τα ευρωπαϊκά στάνταρντ. Με βάση αυτά η ιδανική μέγιστη ακτίνα μεταφοράς πρέπει να είναι μέγιστη 5-6 χιλιόμετρα από το αγροτεμάχιο εγκατάστασης της μονάδας βιοαερίου. Στην πραγματικότητα όμως η πραγματική ακτίνα είναι περίπου κατ’ ελάχιστο στα 15 χιλιόμετρα, γεγονός που αυξάνει κατά πολύ το μεταφορικό κόστος.
8. Κακή κατάσταση της οδοποιίας: Μια σημαντική λεπτομέρεια, η οποία δεν είναι γνωστή, είναι η κατάσταση του οδικού δικτύου και της πρόσβασης στις μονάδες παραγωγής των αποβλήτων. Η ελληνική επαρχία και ειδικότερα οι αμιγώς κτηνοτροφικές και ελαιοπαραγωγικές περιοχές, διαθέτουν παλαιό οδικό δίκτυο, όπου ιδιαίτερα τον χειμώνα γίνεται πολύ δύσβατο. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, το πολύ υψηλό κόστος μεταφοράς των αποβλήτων
9. Κακή κατάσταση των κτηνοτροφικών μονάδων: Το 80% των αδιάθετων οργανικών αποβλήτων προέρχεται από κτηνοτροφικές μονάδες. Το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό αυτών, είναι παλιές κτηνοτροφικές μονάδες, με πολύ άσχημη πρόσβαση και παλιές εγκαταστάσεις. Ιδιαίτερα στις αγελαδοτροφικές μονάδες, οι οποίες αποτελούν την κύρια πηγή αφενός της περιβαλλοντικής μόλυνσης αλλά και αφετέρου της προμήθειας των πρώτων υλών της μονάδας βιοαερίου, δεν διαθέτουν τις περισσότερες φορές σύγχρονες εγκαταστάσεις συλλογής της κοπριάς. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση της συλλογής και μεταφοράς της κοπριάς.
10. Επιπλέον οχήματα μεταφοράς: Το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό των κτηνοτροφικών μονάδων, είναι παλιές κτηνοτροφικές μονάδες, με πολύ άσχημη πρόσβαση και παλιές εγκαταστάσεις. Ιδιαίτερα στις αγελαδοτροφικές μονάδες, οι οποίες αποτελούν την κύρια πηγή αφενός της περιβαλλοντικής μόλυνσης αλλά και αφετέρου της προμήθειας των πρώτων υλών των μονάδων βιοαερίου που πρόκειται να υλοποιηθούν, δεν διαθέτουν τις περισσότερες φορές σύγχρονες εγκαταστάσεις συλλογής της κοπριάς. Το αποτέλεσμα είναι να αναγκάζεται η μονάδα βιοαερίου σε χρησιμοποίηση επιπλέον μεταφορικών οχημάτων, έτσι ώστε να προετοιμάζεται η μεταφορά της κοπριάς από την προηγούμενη ημέρα, πριν γίνει η μεταφορά της κοπριάς στην μονάδα βιοαερίου.
11. Διάθεση υπολείμματος: Αυξημένες δαπάνες διάθεσης υπολείμματος, οι οποίες δαπάνες είναι όλες αναλογικά μεγαλύτερες στις μικρότερες μονάδες.

ΠΡΟΤΑΣΗ:
Μετά την παράγραφο 11 του Άρθρου 1, παρεμβάλλεται παράγραφος 12, με το εξής περιεχόμενο:
«Οι σταθμοί Βιοαερίου εγκατεστημένης ισχύος ή Μέγιστης Ισχύος Παραγωγής μικρότερης ή ίσης των 999kW, δεν λαμβάνουν Λειτουργική Ενίσχυση του παρόντος άρθρου και δεν υπόκεινται στην εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 3, αλλά αποζημιώνονται κατά τις διατάξεις του άρθρου 13 του ν. 3468/2006 όπως ισχύει, μέχρι την κάλυψη του ορίου των 50ΜW το οποίο έχει τεθεί για εγκαταστάσεις Βιοαερίου (όριο που έχει τεθεί σύμφωνα με τον Ν. 4254/ΦΕΚ85Α/7.4.2014/Υποπαράγραφος ΙΓ.5, περίπτωση 2.

ΆΡΘΡΟ 1Α: ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
ΠΡΟΤΑΣΗ:
Στο τέλος της παραγράφου 2 να προστεθεί: «Η έμφαση στην επί τόπου παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από τοπικές ενεργειακές πρώτες ύλες. Η διασύνδεση με την αγροδιατροφική αλυσίδα, συμβάλλοντας στην βιωσιμότητά της με την εξασφάλιση πρόσθετου εισοδήματος, την αύξηση της απασχόλησης προσωπικού και την αποτελεσματική αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων».

Η παράγραφος διαμορφώνεται ως εξής:
«2. Η αξιοποίηση του εγχώριου δυναμικού ηλεκτροπαραγωγής από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας αποτελεί προτεραιότητα για τη χώρα, καθώς συμβάλλει στην προστασία του περιβάλλοντος, στη διαφοροποίηση του εθνικού ενεργειακού μίγματος και στην ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού, ενισχύοντας ταυτόχρονα και την ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας. Η έμφαση στην επί τόπου παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από τοπικές ενεργειακές πρώτες ύλες. Η διασύνδεση με την αγροδιατροφική αλυσίδα, συμβάλλοντας στην βιωσιμότητά της με την εξασφάλιση πρόσθετου εισοδήματος, την αύξηση της απασχόλησης προσωπικού και την αποτελεσματική αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων».

ΑΡΘΡΟ 1: ΟΡΙΑ ΙΣΧΥΟΣ ΣΤΑΘΕΡΗΣ ΤΙΜΗΣ
(Διευκρινιστικό αλλά πολύ σημαντικό).
Στην παράγραφο 5 προβλέπεται:
«5. Η Λειτουργική Ενίσχυση των σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. που πληρούν κάποια από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
α. αιολικοί σταθμοί εγκατεστημένης ισχύος ή Μέγιστης Ισχύος Παραγωγής μικρότερης 3MW,
β. λοιποί σταθμοί Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. εγκατεστημένης ισχύος ή Μέγιστης Ισχύος Παραγωγής μικρότερης των 500kW,
γ. επιδεικτικά έργα που εγκαθίστανται από το ΚΑ.Π.Ε., πανεπιστημιακά ή ερευνητικά ιδρύματα ή ινστιτούτα στο πλαίσιο επιδεικτικού ή ανάλογου προγράμματος και για όσο διαρκεί το πρόγραμμα,
αποδίδεται στη βάση μιας Σταθερής Τιμής, η οποία ταυτίζεται με την Τιμή Αναφοράς…..».
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ:
Με την διατύπωση αυτή δεν περιλαμβάνονται στους σταθμούς οι οποίοι υπάγονται στο σύστημα Σταθερής Τιμής οι σταθμοί εγκατεστημένης ισχύος ή Μέγιστης Ισχύος Παραγωγής ίσης με 3MW και με 500kW αντίστοιχα.
Σημειωτέον οτι στο κείμενο Νομοσχεδίου που είχε δοθεί στην προδιαβούλευση η διατύπωση ήταν «εγκαταστάσεις με εγκατεστημένη ισχύ έως 500kW».
Επίσης κατά πάγια τακτική στις ρυθμίσεις αυτού του είδους (και σε άλλες θέσεις του παρόντος Νομοσχεδίου) τα όρια τίθενται με την λογική του μικρότερο ή ίσο (≤)
ΠΡΟΤΑΣΗ:
Η διατύπωση να γίνει:
«5. Η Λειτουργική Ενίσχυση των σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. που πληρούν κάποια από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
α. αιολικοί σταθμοί εγκατεστημένης ισχύος ή Μέγιστης Ισχύος Παραγωγής μικρότερης ή ίσης των 3MW,
β. λοιποί σταθμοί Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. εγκατεστημένης ισχύος ή Μέγιστης Ισχύος Παραγωγής μικρότερης ή ίσης των 500kW,
γ. επιδεικτικά έργα που εγκαθίστανται από το ΚΑ.Π.Ε., πανεπιστημιακά ή ερευνητικά ιδρύματα ή ινστιτούτα στο πλαίσιο επιδεικτικού ή ανάλογου προγράμματος και για όσο διαρκεί το πρόγραμμα,
αποδίδεται στη βάση μιας Σταθερής Τιμής, η οποία ταυτίζεται με την Τιμή Αναφοράς…..».

Αθήνα, 27 Iουνίου 2016

1.ΤΙΜΗ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΓΙΑ ΑΙΟΛΙΚΑ <3MW.
Στο σχέδιο νόμου προβλέπεται μία τιμή για τα αιολικά πάρκα ανεξαρτήτως ισχύος, ενώ αντίστοιχα προβλέπεται τιμή για ΜΥΗΣ <3MW. Επιπλέον, υπάρχει κατηγοριοποίηση ανάλογα με την ισχύ για όλες τις τεχνολογίες.
Με την πρόταση του Υπουργείου φαίνεται ότι δεν αναγνωρίζεται ότι μικρά Αιολικά Πάρκα δεν παρουσιάζουν οικονομίες κλίμακας και συνεπώς μεγαλύτερο ανά μονάδα κόστος εγκατάστασης σε σχέση με τα μεγαλύτερα. Επίσης, δεν δίνεται η δυνατότητα σε μικρότερους επενδυτές να υλοποιήσουν αιολικά πάρκα και φαίνεται να ευνοούνται μόνο οι μεγαλύτεροι επενδυτές.
Προτείνεται να προστεθεί κατηγορία Αιολικά <3MW με FIT τουλάχιστον 100€/MWh κατ’ αναλογία και με τα ΜΥΗΣ<3ΜW, ώστε
– να προωθηθούν έργα από μικρότερους επενδυτές
– να προωθηθούν έργα με μικρότερη περιβαλλοντική όχληση (υπόκεινται σε ΠΠΔ)
– να προωθηθούν έργα που συνδέονται απευθείας στο Δίκτυο Μέσης Τάσης

2.ΤΙΜΗ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΓΙΑ ΕΡΓΑ ΑΕΡΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΒΙΟΜΑΖΑΣ
Γενικά, οι μεγάλες μονάδες βιομάζας πολλών MW δεν είναι ρεαλιστικές και βιώσιμες, καθώς απαιτούν τεράστιες ποσότητες πρώτων υλών αναντίστοιχες με την Ελληνική πραγματικότητα και την διάρθρωση του αγροκτηνοτροφικού τομέα με τον οποίο έχουν άμεση σχέση και εξάρτηση. Από την εμπειρία ανάπτυξης τέτοιων έργων στην Ελληνική επικράτεια, φαίνεται ότι ρεαλιστικά σχέδια ανάπτυξης μονάδων αξιοποίησης βιομάζας αφροούν μονάδες βιομάζας <1MW ή και ακόμα μικρότερες μονάδες της τάξης των 100-500kW οι οποίες θα μπορούσαν να ενσωματωθούν ακόμα και σε μικρές γεωργοκτηνοτροφικές εγκαταστάσεις.
Πλεονεκτηματική τεχνολογία για το εν λόγω εύρος εγκατεστημένης ισχύος είναι η αεριοποίηση σε σχέση με λοιπές τεχνολογίες βιομάζας. Ειδικότερα, είναι πολύ θετική κίνηση που υπάρχει διακριτή κατηγορία «Βιομάζα (ή βιορευστά) που αξιοποιείται μέσω διεργασίας αεριοποίησης από σταθμούς με εγκατεστημένη ισχύ ≤1MW (εξαιρουμένου του βιοαποδομήσιμου κλάσματος αστικών αποβλήτων)», καθώς φαίνεται να αναγνωρίζονται τα πλεονεκτήματα της τεχνολογίας της αεριοποίησης. Η αεριοποίηση, πέραν από τα περιβαλλοντικά πλεονεκτήματα σε σχέση με την καύση, είναι στην ουσία και η μόνη εφικτή τεχνολογία για μονάδες <1MW (όπου η καύση δεν μπορεί να εφαρμοστεί) και η μόνη που αξιοποιεί τα αγροτικά υπολείμματα (ξηρής βιομάζας) τα οποία καίγονται ανεξέλεγκτα στους αγρούς. Επίσης η αεριοποίηση απαιτεί υποχρεωτικά την ύπαρξη προσωπικού λειτουργίας, λόγω συνεχούς ροής πρώτης ύλης σε αντίθεση με την αναερόβια χώνευσης.
Για την προώθηση λοιπόν της τεχνολογίας, συνίσταται η δημιουργία περισσότερων κατηγοριών εύρους ισχύος, ιδίως στα έργα Βιομάζας και Βιοαερίου. Το CapEx και το OpEx των έργων βιομάζας είναι μη γραμμικό, και είναι πολύ μεγαλύτερο στα έργα χαμηλής ισχύος.
Συνιστάται η δημιουργία κατηγοριών έργα Βιομάζας και Βιοαερίου και κάτω από τα 500kW (<0,5MW).
Τα έργα Βιομάζας και Βιοαερίου μικρής ισχύος έχουν μεγάλο CapEx καθώς ούτως ή άλλως γίνονται έργα υποδομής στα γήπεδα, αλλά και το κόστος των μονάδων μικρής ισχύος είναι μεγαλύτερο αναλογικά.
Επίσης τα λειτουργικά έξοδα είναι πολύ μεγαλύτερα (και δεν υπάρχει αναλογία με τα έργα μεγαλύτερης ισχύος), καθώς για παράδειγμα τα σταθερά έξοδα λειτουργίας (προσωπικό 5 ατόμων σε βάρδιες) είναι τα ίδια είτε για μονάδα των 100kW είτε για μονάδα του 1MW.
Άρα προτείνουμε να ενταχθούν κατηγορίες
– Βιομάζα <500kW και Βιομάζα 500kW – 1MW
– Βιοαέριο <500kW και Βιοαέριο 500kW – 1MW
Τέλος, ενώ η αεριοποίηση <1MW, έχει τιμή 193€/MWh η αναερόβια χώνευση έχει τιμή 225€/MWh. Προτείνεται η συγχώνευση των κατηγοριών στην ίδια κατηγορία τιμολόγησης ή η αύξηση της τιμή της αεριοποίησης στα τουλάχιστον 220€/MWh.

3.ΤΙΜΗ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΑΕΡΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΟΑΠΟΙΚΟΔΟΜΗΣΙΜΟ ΚΛΑΣΜΑ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ
Το σχέδιο νόμου προβλέπει για «Αέρια εκλυόμενα από χώρους υγειονομικής ταφής και εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού και βιοαέριο που προέρχεται από την αναερόβια χώνευση του βιοαποδομήσιμου κλάσματος αποβλήτων και την οργανική ιλύ/λάσπη βιολογικών καθαρισμών και αξιοποιούνται από σταθμούς με εγκατεστημένη ισχύ ≤2MW – 129€/MWh». Με την πρόταση εξομοιώνονται τρεις διαφορετικές τεχνολογίες σε μία
• Αέρια εκλυόμενα από χώρους υγειονομικής ταφής και εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού και
• βιοαέριο που προέρχεται από την αναερόβια χώνευση του βιοαποδομήσιμου κλάσματος αποβλήτων
• και βιοαέριο που προέρχεται από την οργανική ιλύ/λάσπη βιολογικών καθαρισμών
Το βιοαέριο που προέρχεται από την αναερόβια χώνευση του βιοαποδομήσιμου κλάσματος αποβλήτων (στις σύγχρονες Μονάδες Επεξεργασίας Απορριμάτων) απαιτεί πολύ μεγαλύτερες δαπάνες εγκατάστασης, και θα έπρεπε να είναι διακριτή κατηγορία με διαφορετική τιμολόγηση μεγαλύτερη από 129€/MWh.
Το τυπικό κατασκευαστικό κόστος για μία μονάδα αναερόβιας χώνευσης 1 ΜW ( που περίπου αντιστοιχεί σε βιοαποδομήσιμου κλάσματος αστικών στερεών αποβλήτων 40.000 tpa) μπορεί να κυμαίνεται από 10,5Μ€ έως 13,2Μ€ βάση βιβλιογραφίας (κόστη από τεχνική έκθεση “Costs of incineration and non-incineration energy-from-waste technologies”, Greater London Authority, January 2008). Σημειώνεται ότι οι τιμές και η δυναμικότητα αναφέρονται μόνο στο τμήμα της αναερόβιας χώνευσης και όχι σε ολόκληρη την μονάδα επεξεργασίας των αστικών στερεών αποβλήτων (η οποία περιλαμβάνει επιπλέον τμήμα μηχανικής προεπεξεργασίας, τμήμα ραφιναρίας, ΜΕΣ, λοιπές υποδομές).
Τέλος, για την εκμετάλλευση του βιοαερίου από αποκαταστημένους ΧΑΔΑ, ΧΥΤΑ ή και ΒΙΟΚΑ μικρής δυναμικότητας ≤0,5MW (πολλές περιπτώσεις στην Ελληνική επικράτεια), θα πρέπει να δημιουργηθεί μια κατηγορία με διατίμηση τουλάχιστον 200€/MWh καθώς οι σχετικές υποδομές θα πρέπει να περιλαμβάνουν είτε διατάξεις αποθείωσης είτε άλλες τεχνολογίες που έχουν πολύ μεγαλύτερο κόστος εγκατάστασης ανά μονάδα και δεν παρουσιάζουν οικονομία κλίμακας λόγω εύρους εγκατεστημένης ισχύος. Μια τέτοια πρωτοβουλία θα μπορούσε να κινητοποιήσει τους σχετικούς φορείς στην κατεύθυνση αξιοποίησης του βιοαερίου το οποίο εκλύεται στην ατμόσφαιρα ή καίγεται άσκοπα σε πυρσούς.

4.ΤΙΜΗ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΓΙΑ ΣΗΘΥΑ άλλων καυσίμων πλην ΦΑ
Θα πρέπει να ενσωματωθεί στην κατηγορία άλλες ΑΠΕ και άλλες ΣΗΘΥΑ ώστε να μπορούν να προωθηθούν έργα (κυρίως Δημόσιου χαρακτήρα) σε περιοχές που δεν υπάρχει πρόσβαση ΦΑ αλλά όμως θα μπορούσαν να έχουν σκοπιμότητα μονάδες ΣΗΘΥΑ με χρήση προπανίου ή LNG. Προτείνεται επίσης διατίμηση στα 120€/MWh ώστε να προσεγγίζει τις αποδόσεις των αντίστοιχων κατηγοριών με ΦΑ.

5.ΤΙΜΗ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΓΙΑ ΓΕΩΘΕΡΜΙΑ
Ο διαχωρισμός ισχύος στα 5MW είναι μη ρεαλιστικός καθώς τα περισσότερα γεωθερμικά πεδία της χώρας δεν διαθέτουν παροχετεύσεις τέτοιες ώστε να μπορούν να εγκατασταθούν τέτοιες μονάδες. Καθότι η μέση ισχύς για το δυναμικό των γεωθερμικών πεδίων είναι <2MW και επειδή σε μικρότερες ισχύς δεν παρουσιάζεται οικονομία κλίμακας, προτείνεται: α) η αλλαγή του ορίου ισχύος στα 2MW για τον διαχωρισμό των κατηγοριών, β) η αύξηση της τιμής για <2MW στα τουλάχιστον 140€/MWh.

Παρ 4 & 5: Υπάρχουν έργα ΑΠΕ με μεγάλο χρόνο κατασκευής, και ως εκ τούτου δεν υπάρχει η δυνατότητα να εξασφαλιστεί η έναρξη λειτουργίας εντός ενός έτους και 9 μηνών από τυχόν αναθεώρηση («παρέλευση ενός ημερολογιακού έτους από την παρέλευσης του έτους έκδοσης της Απόφασης». Συγκεκριμένα, έργα που εμπίπτουν στην κατηγορία των μεγάλων έργων ΑΠΕ (πρώην «σύνθετα») του τελευταίου εδαφίου της Παραγράφου 10 του Άρθρου 8, του Ν. 3468 όπως ισχύει (όπως μεγάλα αιολικά, υπεράκτια με υποθαλάσσια σύνδεση, Υβριδικοί Σταθμοί, κ.α.) απαιτούν σημαντικά μεγαλύτερο χρόνο υλοποίησης λόγω (α) πολυπλοκότητας χρηματοδότησης (π.χ. Project Finance) (β) μεγαλύτερου χρόνου κατασκευής.

Άρθρο 2, Παρ 4 & 5: Υπάρχουν έργα ΑΠΕ με μεγάλο χρόνο κατασκευής, και ως εκ τούτου δεν υπάρχει η δυνατότητα να εξασφαλιστεί η έναρξη λειτουργίας εντός ενός έτους και 9 μηνών από τυχόν αναθεώρηση («παρέλευση ενός ημερολογιακού έτους από την παρέλευσης του έτους έκδοσης της Απόφασης». Συγκεκριμένα, έργα που εμπίπτουν στην κατηγορία των μεγάλων έργων ΑΠΕ (πρώην «σύνθετα») του τελευταίου εδαφίου της Παραγράφου 10 του Άρθρου 8, του Ν. 3468 όπως ισχύει (όπως μεγάλα αιολικά, υπεράκτια με υποθαλάσσια σύνδεση, Υβριδικοί Σταθμοί, κ.α.) απαιτούν σημαντικά μεγαλύτερο χρόνο υλοποίησης λόγω (α) πολυπλοκότητας χρηματοδότησης (π.χ. Project Finance) (β) μεγαλύτερου χρόνου κατασκευής.
Προτείνεται για τα έργα της κατηγορίας αυτής, ή και για άλλα που αιτούνται ανά περίπτωση στην αρμόδια Αρχή, να επιτρέπεται παρέλευση τριών ημερολογιακών ετών, αντί για ενός.

Άρθρο 2, Παρ 10: Σε αντιστοιχία της αύξησης της Λειτουργικής Ενίσχυσης για την επίτευξη Εθνικών Στόχων, προτείνεται να υπάρχει παρόμοια διάταξη για την επίτευξη ηλεκτροδότησης ΜΔΝ από Σταθμούς ΑΠΕ ελεγχόμενης παραγωγής, καθώς μία τέτοια διάταξη θα διασφαλίσει και την βελτίωση των Εθνικών Στόχων αλλά και την ασφαλή ηλεκτροδότηση συγκεκριμένων ΜΔΝ.

Ο τρόπος τιμολόγησης της παραγόμενης Ηλεκτρικής Ενέργειας από Συμπαραγωγή Ηλεκτρισμού & Θερμότητα Υψηλής Αποδοτικότητας (ΣΗΘΥΑ) του Ν. 4254/2014 και του προς διαβούλευση Σχεδίου Νόμου κατά την άποψη του ΕΣΣΗΘ, χρειάζεται σημαντικές τροποποιήσεις και διορθώσεις για να καταστεί λειτουργικός.
Βασικά σημεία διαφωνίας του ΕΣΣΗΘ που εμπεριέχει και σοβαρά επιστημονικά λάθη, είναι ότι:
1. Εισάγονται «νέες» κατηγορίες ΣΗΘΥΑ που δεν έχουν καμία πρακτική εφαρμογή, όπως π.χ. αυτή του Συνδυασμένου Κύκλου με ανάκτηση θερμότητας με ισχύ μικρότερη του 1 MWe! Όλοι γνωρίζουν ότι τέτοιοι σταθμοί είναι τουλάχιστον στο ελάχιστο 100 MWe
2. Δεν γίνεται αντιληπτό για ποιο λόγο γίνεται διάκριση μεταξύ ειδών των διαφόρων τεχνολογιών ΣΗΘΥΑ, εφόσον τελικά χρησιμοποιούνται για όλες οι ίδιοι σχεδόν βαθμοί απόδοσης και παραπλήσια σταθερά μέρη, παρόλο που τις αναφερόμενες τεχνολογίες τις χωρίζουν ενίοτε πολύ μεγάλες διαφορές σε βαθμούς απόδοσης, κόστος ανά εγκατεστημένο MWe, κλπ.
3. Ο περίπλοκος τύπος που υπολογίζει το ΠΤ δεν έχει ούτε φυσικό, ούτε πρακτικό νόημα και είναι λάθος από επιστημονικής άποψης, αφού, όταν εκτελεστούν οι μαθηματικές πράξεις, στον παρονομαστή έχουμε το γινόμενο «απόδοσης θερμικού συστήματος συμβατικού τύπου» επί «ηλεκτρικής απόδοσης συστήματος ΣΗΘΥΑ»!
4. Οι επιμέρους βαθμοί απόδοσης που αντιστοιχούν σε διατάξεις με μεγαλύτερο ηλεκτρικό βαθμό απόδοσης από θερμικό, γεγονός δυνατό μόνο σε εγκαταστάσεις συνδυασμένου κύκλου.
Οι βαθμοί απόδοσης αντίκεινται τόσο στην ελληνική νομοθεσία (Ν. 3734/2009), όσο και στην αντίστοιχη Κοινοτική. Για το λόγο αυτό, αλλά και για την αποφυγή άσκοπης περιπλοκότητας στον τύπο υπολογισμού, θα ήταν εύλογη η υποκατάσταση του κλάσματος αυτού από κάποιο σταθερό πολλαπλασιαστή, ο οποίος όμως θα πρέπει να είναι σημαντικά μεγαλύτερος από τον προτεινόμενο, έτσι ώστε να αντιμετωπίζεται δίκαια και ορθολογικά η ΣΗΘΥΑ.
5. Η εισαγωγή/πρόβλεψη για αποζημίωση έναντι κόστους προμήθειας δικαιωμάτων εκπομπών CO2 ενώ είναι προς τη σωστή κατεύθυνση που την επικροτούμε απολύτως, θεωρούμε ότι από τον υπολογισμό της αποζημίωσης CO2 θα πρέπει να απαλειφθεί ο συντελεστής 0,37, που δεν έχει κανένα νόημα από επιστημονικής πλευράς.
θεωρούμε ότι υπάρχει ενας σοβαρός δογματισμός, που ξεκίνησε από το νόμο Ν. 4254/2014 και συνεχίζεται εως σήμερα παρά τις παρατηρήσεις του ΕΣΣΗΘ ότι η ανάλυση αυτή είναι λάθος, είναι «οικονομικίστικη» και δεν προωθεί τη ΣΗΘΥΑ.

Η αντιμετώπιση σαν ΑΠΕ της ενεργειακής αξιοποίησης της βιομάζας, που ανάγεται στο ν. 3468/2010, έχει δημιουργήσει, στην πράξη, μια σειρά από στρεβλώσεις, οι οποίες κατατάσσονται σε δυο βασικές κατηγορίες:
α) Σε επενδύσεις μονάδων αεριοποίησης – πυρόλυσης, που δεν τεκμηριώνουν τη διασφάλιση της πρώτης ύλης και δε συνδέονται με την κάλυψη αναγκών διαχείρισης υπαρκτών προϊόντων – γεωργοκτηνοτροφικής προέλευσης, ιδιαίτερα στον τόπο της εγκατάστασής τους.
β) Στην ενθάρρυνση της καύσης απορριμμάτων, με το δέλεαρ της οικονομικής ενίσχυσης των σχετικών επενδύσεων, καθώς συνεχίζεται και με το παρόν σχέδιο νόμου η άκριτη και γενικόλογη κατάταξη στη βιομάζα «του βιοαποικοδομήσιμου κλάσματος βιομηχανικών αποβλήτων και αστικών λυμάτων και απορριμμάτων». Με αποτέλεσμα, στο άρθρο 2, στις «Λοιπές ΑΠΕ» να συμπεριλαμβάνεται «οι σταθμοί ενεργειακής αξιοποίησης του βιοαποικοδομήσιμου κλάσματος αστικών αποβλήτων μη εντασσόμενων σε άλλη κατηγορία του πίνακα, που πληρούν τις προδιαγραφές της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας όπως εκάστοτε αυτές ισχύουν».

Στην πρώτη περίπτωση, η σκοπιμότητα και η βιωσιμότητα της επένδυσης πρέπει να ελέγχεται σχολαστικά, προκειμένου να αποφευχθεί η «αεριτζίδικη» δραστηριότητα, κραυγαλέο δείγμα της οποίας είναι η «επιδημική» κατάθεση αιτήσεων αδειοδότησης μονάδων καύσης γεωργικών υπολειμμάτων στην Αττική (!!!).

Στη δεύτερη περίπτωση, τα πράγματα είναι πιο σοβαρά, για λόγους που σχετίζονται με την περιβαλλοντική ασφάλεια και με την παράκαμψη βασικών κατευθύνσεων του εθνικού σχεδιασμού της διαχείρισης των αποβλήτων, που σχετίζονται με το περιβάλλον και με την οικονομικότητα του συστήματος. Πιο συγκεκριμένα:
1. Είναι εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι αδύνατον, η μαζική επεξεργασία αποβλήτων να «αποδώσει» βιοαποικοδομήσιμο υλικό, απαλλαγμένο από επικίνδυνες προσμίξεις. Δεν μπορεί, συνεπώς, η καύση βιομάζας με αυτά τα χαρακτηριστικά να εξισώνεται με την καύση γεωργοκτηνοτροφικών υπολειμμάτων, παραγνωρίζοντας και την παραγωγή τοξικών απαερίων και την ανάγκη ειδικής διαχείρισης των τοξικών στερεών καταλοίπων. Ανάλογα προβλήματα μπορεί να υπάρχουν και με την απευθείας καύση αερίων, που εκλύονται από χώρους υγειονομικής ταφής αποβλήτων.
2. Τη δυσκολία αυτή αναγνώρισαν στο παρελθόν και υποψήφιοι επενδυτές -αλλά και η ΡΑΕ- που προσπάθησαν να εισάγουν την (αστεία) έννοια του ποσοστού της συμμετοχής της «καθαρής» βιομάζας (στο σύνολο του λεγόμενου βιοαποικοδομήσιμου κλάσματος), για το οποίο θα επιδοτούνταν. Αναφέρομαι στο περίφημο σχέδιο της ENGAL, που προέβλεπε τη μεταφορά και καύση στην Ελλάδα των σκουπιδιών της Νάπολης της Ιταλίας. Με αποτέλεσμα να απαλειφθεί από τον κανονισμό αδειών παραγωγής με χρήση ΑΠΕ και μέσω ΣΗΘΥΑ (ΦΕΚ Β 2373/2011) το κεφάλαιο της «Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας από σταθμούς με καύσιμη πρώτη ύλη επεξεργασμένα στερεά απόβλητα (ΒΙΟΜΑΖΑ)», παρόλο που συμπεριλαμβάνονταν στο αρχικό σχέδιο της δημόσιας διαβούλευσης.

Δε βλέπω να έχει αλλάξει κάτι, στο μεταξύ, για να επανέρχεται το θέμα τώρα. Αντιθέτως, έχουμε έναν, επιπλέον, πολύ σοβαρό λόγο να εξαιρέσουμε αυτού του είδους τις δραστηριότητες από τις ΑΠΕ και, μάλιστα, με καθεστώς ενίσχυσης. Ο λόγος δεν είναι άλλος από το νέο εθνικό σχέδιο διαχείρισης αποβλήτων, το οποίο στις στρατηγικές για την εφαρμογή της νέας εθνικής πολιτικής διαχείρισης των αποβλήτων αναφέρει: «Μέθοδοι θερμικής ανάκτησης ενέργειας δευτερογενών στερεών καυσίμων όπως η καύση, η αεριοποίηση, η πυρόλυση, η αεριοποίηση Plasma κ.α. θεωρούνται διεργασίες υψηλής περιβαλλοντικής όχλησης και βάσει της αρχής της προφύλαξης δεν ενδείκνυνται από τον παρόντα σχεδιασμό. Ως εκ τούτου τεχνικές που παράγουν RDF/ SRF δεν ενδείκνυνται για την επεξεργασία των απορριμμάτων καθότι απομακρύνουν υλικά που πρέπει να οδεύουν προς ανακύκλωση».

Είναι προφανές ότι η ενεργειακή πολιτική της χώρας δεν μπορεί να αντιστρατεύεται την πολιτική διαχείρισης των αποβλήτων και, μάλιστα, όταν και οι δύο διαμορφώνονται από το ίδιο υπουργείο.

ΥΓ
Στο ασφυκτικό χρονικό πλαίσιο της «διαβούλευσης» περιορίζομαι στο παραπάνω σχόλιο. Παρά το ότι είναι παραπάνω από προφανές ότι δεν είναι επιθυμητές παρεμβάσεις με συλλογικό χαρακτήρα, θα προσπαθήσω να επανέλθω με παρατηρήσεις που θα αφορούν το σύνολο του σχεδίου και θα απηχούν και συλλογικές επεξεργασίες και θέσεις.

Στον Πίνακα 1 (Άρθρο 2), οι Τιμές Αναφοράς ορίζονται χωρίς δεδομένα, μεθοδολογία και επεξηγήσεις, ενώ λείπει ο τύπος υπολογισμού και αναθεώρησης που επιβάλλεται κατ΄ έτος. Είναι πολύ χρήσιμο για λόγους διαφάνειας και αποφυγής αυθαιρεσιών και διακρίσεων να παρέχονται σε Παράρτημα του νόμου όλα τα στοιχεία με τις αξιόπιστες πηγές τους από το εσωτερικό και εξωτερικό, τα δεδομένα και ο τύπος υπολογισμού και αναπροσαρμογής, ώστε ο κάθε ενδιαφερόμενος να έχει πρόσβαση. Η κατ’ έτος αναθεώρηση θα μπορούσε να γίνεται από την ΡΑΕ χωρίς να χρειάζεται υπουργική απόφαση κάθε φορά, εφόσον βέβαια εξασφαλίζεται η απαραίτητη διαφάνεια.

Επίσης, στον Πίνακα 1 (Άρθρο 2), δίδονται Τιμές Αναφοράς για όλες τις ΑΠΕ πλην φωτοβολταϊκών, δημιουργώντας εύλογα ερωτήματα. Η παραπομπή στο Άρθρο 27Α του Ν3734/2009 είναι άκαιρη, άστοχη και αναποτελεσματική, αφού αυτό δεν έχει καμιά σχέση με την αγορά. Το Άρθρο 27Α με ένα υποθετικό σενάριο ξεπεράσθηκε αμέσως από την αγορά αλλά παρέμεινε άθικτο στα επόμενα χρόνια με όλες τις συνέπειες. Επομένως, χρειάζεται κάτι νέο που ανταποκρίνεται στην αγορά και τις τάσεις που προδιαγράφονται με τις ραγδαίες εξελίξεις στις τεχνολογίες φωτοβολταϊκών, τόσο για Φ/Β εφαρμογές κάτω των 500kW όσο και άνω των 500 ή 1.000kW. Είναι πολύ πιο απλός και διαφανής ο υπολογισμός κόστους παραγωγής στα Φ/Β σε σχέση με τις λοιπές ΑΠΕ και πρέπει να συμπεριλαμβάνεται στον Πίνακα 1, ανεξαρτήτως των διαγωνιστικών διαδικασιών.

Τέλος, στον Πίνακα 1 (Άρθρο 2), για την Βιομάζα δίδονται τιμές αναφοράς (ΤΑ) για διάφορες κατηγορίες εφαρμογών με τις τεχνολογίες τους. Ίσως θα ήταν χρήσιμο για να δοθεί ώθηση στις εφαρμογές, εκτός από την διάκριση σε μικρά και μεγάλα έργα για τις αντίστοιχες τιμές από την οικονομία κλίμακας, να γίνεται διάκριση σε γεωργική/δασική και κτηνοτροφική βιομάζα και στην ενεργειακή αξιοποίηση αστικών απορριμμάτων και αποβλήτων. Αυτή η διάκριση θα συμβάλει στην υποστήριξη τομέων που μένουν αδρανείς με αναμενόμενα μεγάλα οφέλη, ενώ θα καταστήσει τον νόμο πιο λειτουργικό χωρίς παρερμηνείες και αυθαιρεσίες.

Ομοίως, στην ΣΗΘΥΑ, εκτός από την διάκριση των μεγεθών ισχύος για τις ΤΑ, αναφέρονται αρκετές υποπεριπτώσεις με τις τεχνολογίες, σε σημείο να δίδεται η εντύπωση ότι οι τιμές στοχεύουν σε τεχνολογίες. Στόχος είναι η υψηλότερη ενεργειακή απόδοση με έναν απλό και λειτουργικό νόμο δίδοντας στους επενδυτές την επιλογή της πιο αποδοτικής τεχνολογίας. Ο νόμος με τις πολλές υποπεριπτώσεις και τις λεπτομέρειες θα αντιμετωπίσει προβλήματα στην εφαρμογή του, ενώ θα προσφέρεται και για αυθαιρεσίες.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΜΟΝΑΔΩΝ ΒΙΟΑΕΡΙΟΥ

ΠΡΟΤΑΣΗ:
Με βάση τα Ελληνικά δεδομένα, πρέπει να ανασκευασθούν οι κατηγορίες μονάδων Βιοαερίου ως εξής:
• P≤250KWe με ΤΑ=270€/MWh (Παράμετροι υλοποίησης CAPEX=5000/ΚW, OPEX=23%*CAPEX, Συντελεστής χρησιμοποίησης=85%, IRR=10%),
• 250 KWe <Ρ≤ 1000 KWe με ΤΑ=245€/MWh (Παράμετροι υλοποίησης CAPEX=4500/ΚW, OPEX=23%*CAPEX, Συντελεστής χρησιμοποίησης=85%, IRR=10%),
• 1000 KWe 3MW με Τιμή Αναφοράς (ΤΑ)=204€/MW) δεν είναι αντιπροσωπευτικές για τα Ελληνικά δεδομένα.
Δεν έχουν υλοποιηθεί μέχρι σήμερα στην Ελλάδα τέτοια μεγέθη μονάδων (όλες οι μονάδες είναι μικρότερες του 1MW), οι δε προοπτικές υλοποίησης μονάδων τέτοιων μεγεθών είναι φτωχές, εφ’ όσον μάλιστα ο στόχος είναι να ενθαρρυνθούν μονάδες βασιζόμενες κυρίως σε απόβλητα και όχι σε αγοραζόμενες πρώτες ύλες.
Ταυτόχρονα λείπουν από το Σχέδιο Νόμου οι μικρότερες, ρεαλιστικές και υλοποιήσιμες κατηγορίες (≤250KW, ≤1000KW), των οποίων οι παράμετροι υλοποίησης και συνεπώς και οι απορρέουσες ΤΑ είναι σαφώς διαφοροποιημένες από τις μεγάλες Κατηγορίες που περιλαμβάνονται στο Νομοσχέδιο.
Ειδικά η κατηγορία των μονάδων ≤250KW παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, δεδομένου οτι μονάδες τέτοιων μεγεθών θα μπορούσαν, με κατάλληλη ενίσχυση, να υλοποιηθούν από τους ίδιους τους κατόχους των αγροκτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων, βασιζόμενους κυρίως ή αποκλειστικά στην δική τους πρώτη ύλη (αγροκτηνοτροφικά απόβλητα), επιλύοντας ταυτόχρονα σοβαρά περιβαλλοντικά τους προβλήματα.
Επί πλέον οι δαπάνες κατασκευής (CAPEX) και λειτουργίας (OPEX) που έχουν πρόσφατα επιβαρυνθεί με πρόσθετες περιβαλλοντικές και υγειονομικές απαιτήσεις (παστερίωση) και οι οποίες δαπάνες είναι αναλογικά μεγαλύτερες στις μικρότερες εγκαταστάσεις, επιβάλλουν την υιοθέτηση παραμέτρων υλοποίησης που βασίζονται στα πραγματικά δεδομένα.
Οι παράμετροι υλοποίησης που προτείνονται είναι απολύτως τεκμηριωμένες με βάση τα λογιστικοποιημένα κοστολόγια κατασκευής ήδη κατασκευασμένων μονάδων, με βάση δε αυτές προκύπτουν οι προτεινόμενες ΤΑ.

(εκ νέου – δεν έχει εμφανισθεί σωστά)
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΜΟΝΑΔΩΝ ΒΙΟΑΕΡΙΟΥ

ΠΡΟΤΑΣΗ:
Με βάση τα Ελληνικά δεδομένα, πρέπει να ανασκευασθούν οι κατηγορίες μονάδων Βιοαερίου ως εξής:
• P≤250KWe με ΤΑ=270€/MWh (Παράμετροι υλοποίησης CAPEX=5000/ΚW, OPEX=23%*CAPEX, Συντελεστής χρησιμοποίησης=85%, IRR=10%),
• 250 KWe <Ρ≤ 1000 KWe με ΤΑ=245€/MWh (Παράμετροι υλοποίησης CAPEX=4500/ΚW, OPEX=23%*CAPEX, Συντελεστής χρησιμοποίησης=85%, IRR=10%),
• 1000 KWe 3MW με Τιμή Αναφοράς (ΤΑ)=204€/MW) δεν είναι αντιπροσωπευτικές για τα Ελληνικά δεδομένα.
Δεν έχουν υλοποιηθεί μέχρι σήμερα στην Ελλάδα τέτοια μεγέθη μονάδων (όλες οι μονάδες είναι μικρότερες του 1MW), οι δε προοπτικές υλοποίησης μονάδων τέτοιων μεγεθών είναι φτωχές, εφ’ όσον μάλιστα ο στόχος είναι να ενθαρρυνθούν μονάδες βασιζόμενες κυρίως σε απόβλητα και όχι σε αγοραζόμενες πρώτες ύλες.
Ταυτόχρονα λείπουν από το Σχέδιο Νόμου οι μικρότερες, ρεαλιστικές και υλοποιήσιμες κατηγορίες (≤250KW, ≤1000KW), των οποίων οι παράμετροι υλοποίησης και συνεπώς και οι απορρέουσες ΤΑ είναι σαφώς διαφοροποιημένες από τις μεγάλες Κατηγορίες που περιλαμβάνονται στο Νομοσχέδιο.
Ειδικά η κατηγορία των μονάδων ≤250KW παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, δεδομένου οτι μονάδες τέτοιων μεγεθών θα μπορούσαν, με κατάλληλη ενίσχυση, να υλοποιηθούν από τους ίδιους τους κατόχους των αγροκτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων, βασιζόμενους κυρίως ή αποκλειστικά στην δική τους πρώτη ύλη (αγροκτηνοτροφικά απόβλητα), επιλύοντας ταυτόχρονα σοβαρά περιβαλλοντικά τους προβλήματα.
Επί πλέον οι δαπάνες κατασκευής (CAPEX) και λειτουργίας (OPEX) που έχουν πρόσφατα επιβαρυνθεί με πρόσθετες περιβαλλοντικές και υγειονομικές απαιτήσεις (παστερίωση) και οι οποίες δαπάνες είναι αναλογικά μεγαλύτερες στις μικρότερες εγκαταστάσεις, επιβάλλουν την υιοθέτηση παραμέτρων υλοποίησης που βασίζονται στα πραγματικά δεδομένα.
Οι παράμετροι υλοποίησης που προτείνονται είναι απολύτως τεκμηριωμένες με βάση τα λογιστικοποιημένα κοστολόγια κατασκευής ήδη κατασκευασμένων μονάδων, με βάση δε αυτές προκύπτουν οι προτεινόμενες ΤΑ.

1) Προτείνεται να διατυπωθεί πιο ξεκάθαρα ο χρόνος έναρξης ισχύος των τροποποιημένων Τιμών Αναφοράς (Τ.Α.) όπως αναφέρεται στην παράγραφο 5. Προτείνεται οι νέες Τ.Α. να τίθενται σε ισχύ μετά την παρέλευση 2 πλήρων ημερολογιακών ετών από την έκδοση της απόφασης τροποποίησης των τιμών, ώστε να υπάρχει επαρκής χρόνος για την υλοποίηση της επένδυσης.

2) Σε μακροχρόνιες επενδύσεις θα πρέπει να προβλέπεται η θετική αναπροσαρμογή των Τ.Α. ανά διετία βάσει του πληθωρισμού.

Προτείνεται η τιμολόγηση μικρών αιολικών εγκαταστάσεων με εγκατεστημένη ή αποδιδόμενη ισχύ ≤3MW να γίνετε βάση της τιμολόγησης των μικρών υδροηλεκτρικών έργων.

Κατηγορία έργων Τ.Α. (€/MWh)

Αιολική Ενέργεια με εγκατεστημένη
ή αποδιδόμενη ισχύ ≤3 MWe που 100
αξιοποιείται με χερσαίες εγκαταστάσεις

Αιολική Ενέργεια με εγκατεστημένη
ή αποδιδόμενη ισχύ ≤3 MWe που
αξιοποιείται με χερσαίες εγκαταστάσεις 100
στα Μη Διασυνδεμένα Νησιά

Και πάλι δεν εμφανίζεται σωστά – χάνεται ένα τμήμα.
Στέλνω ξανά.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΜΟΝΑΔΩΝ ΒΙΟΑΕΡΙΟΥ

ΠΡΟΤΑΣΗ:
Με βάση τα Ελληνικά δεδομένα, πρέπει να ανασκευασθούν οι κατηγορίες μονάδων Βιοαερίου ως εξής:
• P≤250KWe με ΤΑ=270€/MWh (Παράμετροι υλοποίησης CAPEX=5000/ΚW, OPEX=23%*CAPEX, Συντελεστής χρησιμοποίησης=85%, IRR=10%),
• 250 KWe <Ρ≤ 1000 KWe με ΤΑ=245€/MWh (Παράμετροι υλοποίησης CAPEX=4500/ΚW, OPEX=23%*CAPEX, Συντελεστής χρησιμοποίησης=85%, IRR=10%),
• 1000 KWe 3MW με Τιμή Αναφοράς (ΤΑ) = 204€/MW) δεν είναι αντιπροσωπευτικές για τα Ελληνικά δεδομένα.
Δεν έχουν υλοποιηθεί μέχρι σήμερα στην Ελλάδα τέτοια μεγέθη μονάδων (όλες οι μονάδες είναι μικρότερες του 1MW), οι δε προοπτικές υλοποίησης μονάδων τέτοιων μεγεθών είναι φτωχές, εφ’ όσον μάλιστα ο στόχος είναι να ενθαρρυνθούν μονάδες βασιζόμενες κυρίως σε απόβλητα και όχι σε αγοραζόμενες πρώτες ύλες.
Ταυτόχρονα λείπουν από το Σχέδιο Νόμου οι μικρότερες, ρεαλιστικές και υλοποιήσιμες κατηγορίες (≤250KW, ≤1000KW), των οποίων οι παράμετροι υλοποίησης και συνεπώς και οι απορρέουσες ΤΑ είναι σαφώς διαφοροποιημένες από τις μεγάλες Κατηγορίες που περιλαμβάνονται στο Νομοσχέδιο.
Ειδικά η κατηγορία των μονάδων ≤250KW παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, δεδομένου οτι μονάδες τέτοιων μεγεθών θα μπορούσαν, με κατάλληλη ενίσχυση, να υλοποιηθούν από τους ίδιους τους κατόχους των αγροκτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων, βασιζόμενους κυρίως ή αποκλειστικά στην δική τους πρώτη ύλη (αγροκτηνοτροφικά απόβλητα), επιλύοντας ταυτόχρονα σοβαρά περιβαλλοντικά τους προβλήματα.
Επί πλέον οι δαπάνες κατασκευής (CAPEX) και λειτουργίας (OPEX) που έχουν πρόσφατα επιβαρυνθεί με πρόσθετες περιβαλλοντικές και υγειονομικές απαιτήσεις (παστερίωση) και οι οποίες δαπάνες είναι αναλογικά μεγαλύτερες στις μικρότερες εγκαταστάσεις, επιβάλλουν την υιοθέτηση παραμέτρων υλοποίησης που βασίζονται στα πραγματικά δεδομένα.
Οι παράμετροι υλοποίησης που προτείνονται είναι απολύτως τεκμηριωμένες με βάση τα λογιστικοποιημένα κοστολόγια κατασκευής ήδη κατασκευασμένων μονάδων, με βάση δε αυτές προκύπτουν οι προτεινόμενες ΤΑ.

ΑΡΘΡΟ 2:
Τιμές αναφοράς για την αποζημίωση σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ
Παράγραφος 1
Οι προτεινόμενες τιμές αναφοράς για τα έργα γεωθερμίας κρίνονται οριακές όσον αφορά τα μικρά έργα (≤ 5MW).
Επίσης και για σταθμούς μεγαλύτερους των 20 MW οι τιμές αναφοράς μεταξύ 100 και 110 €/MWh (όπως τα 108 που προτείνονται) κρίνονται ανεπαρκείς ως οριακές.
Επομένως, οι Τιμές Αναφοράς αποζημίωσης σταθμών γεωθερμίας του Πίνακα 1 είναι ιδιαίτερα χαμηλές και προτείνεται να αυξηθούν κατά 30 €/MWh και στις δυο κατηγορίες. Επιπλέον, προτείνεται να αυξάνονται:
• Κατά 30 €/MWh σε περίπτωση που εφαρμόζεται ολική επανεισαγωγή του γεωθερμικού ρευστού.
• Κατά 15 €/MWh για γεωθερμικές μονάδες στις οποίες εφαρμόζονται τεχνολογίες μέσω των οποίων επιτυγχάνεται μείωση των εκπομπών υδροθείου που προκύπτουν κατά την εκμετάλλευση των γεωθερμικών πεδίων, καθώς οι τεχνολογίες αυτές είναι σημαντικές για την αποδοχή του έργου από τις τοπικές κοινωνίες.
Παράγραφος 4
• Είναι πολύ σημαντικό για την επίτευξη χρηματοδότησης νέων έργων γεωθερμίας με δεδομένες τις παρούσες οικονομικές συνθήκες, να υπάρχει εξασφάλιση της Τ.Α. η οποία αν δεν δύναται να αποτυπώνεται στο σώμα των ΣΕΔΠ ή ΣΕΣΤ τουλάχιστον να καθορίζεται με την ημερομηνία υπογραφής της σύμβασης πώλησης. Δηλαδή η λειτουργική ενίσχυση να συνδέεται με την ημερομηνία υπογραφής της σύμβασης πώλησης και όχι την ημερομηνία σύνδεσης του σταθμού. Στην περίπτωση αυτή ο επενδυτής ήδη θα έχει καταβάλει «εγγυήσεις» για την υλοποίηση του έργου του: τέλος άδειας παραγωγής, τις απαραίτητες εγγυητικές επιστολές για την οριστικοποίηση των όρων σύνδεσης και τις προκαταβολές που θα έχουν πληρωθεί για την υπογραφή των συμβάσεων σύνδεσης, συνεπώς δεν τίθεται θέμα περί αδράνειας της αδειοδότησης του έργου και της μη υλοποίησης του. Δεδομένου αυτού, προτείνουμε το παρακάτω να διαμορφωθεί ως εξής:
• Για τον υπολογισμό της Λειτουργικής Ενίσχυσης ενός σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ χρησιμοποιείται η Τ.Α. που ισχύει κατά την ημερομηνία υπογραφής της σύμβασης πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας του σταθμού.

• Οι Τ.Α. του πίνακα 1, δηλαδή 100€/MWh για ΜΥΗΕ 3MW προτείνεται να αναθεωρηθούν προς τα πάνω, καθώς για τους υπολογισμούς τους έχουν ληφθεί υπόψη μειωμένα CAPEX και OPEX σε σχέση με τα πραγματικά των Έργων, αλλά και υψηλότερος συντελεστής χρησιμοποίησης του 36% σε σχέση με τον πραγματικό μέσο συντελεστή χρησιμοποίησης των Έργων ΜΥΗΕ στην Ελλάδα. Εξάλλου ήδη οι νέες προτεινόμενες τιμές είναι μειωμένες κατά 5% περίπου σε σχέση με τις σήμερα ισχύουσες τιμές πώλησης της ενέργειας.
• Στην περίπτωση έργων γεωθερμίας τα οποία ως γνωστόν απαιτούν πολύχρονες έρευνες, θα πρέπει, εφόσον προφανώς εξαιρεθούν από τις ανταγωνιστικές διαδικασίες της παραγράφου 1 του άρθρου 5, και εφόσον πρόκειται να τροποποιηθούν οι Τ.Α. μέσω της Απόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, οι νέες Τ.Α. να ισχύουν μετά από τέσσερα ημερολογιακά έτη από την παρέλευση του έτους έκδοσής της απόφασης.

Για αυτό προτείνουμε:
Οι Τ.Α. του πίνακα 1 του παρόντος άρθρου, τροποποιούνται με Απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ύστερα από αιτιολογημένη γνώμη της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (Ρ.Α.Ε.), η οποία δύναται να εκδίδεται εντός του α’ τριμήνου του εκάστοτε ημερολογιακού έτους. Η Απόφαση του προηγούμενου εδαφίου καθορίζει τις Τιμές Αναφοράς των σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. που τίθενται σε λειτουργία (κανονική ή δοκιμαστική) μετά την παρέλευση ενός ημερολογιακού έτους από την παρέλευση του έτους έκδοσης της Απόφασης αυτής, με την εξαίρεση φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων του Πίνακα 1 του παρόντος άρθρου, όπου ισχύουν κατά το επόμενο ημερολογιακό έτος από την παρέλευση του έτους έκδοσή της και των σταθμών γεωθερμίας του Πίνακα 1 του παρόντος άρθρου, όπου ισχύουν μετά την παρέλευση τριών ημερολογιακών ετών από την παρέλευση του έτους έκδοσης της Απόφασης αυτής. Η Ρ.Α.Ε. υποβάλλει την αιτιολογημένη γνώμη της παρούσας παραγράφου τουλάχιστον μία φορά ετησίως.
Παράγραφος 9 & 10
Στην κατηγορία των έργων που θα μπορούν λάβουν επιπλέον ποσοστό αποζημίωσης το οποίο καθορίζεται με απόφαση Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας μετά από γνώμη της ΡΑΕ, πρέπει να προστεθούν πρωτίστως τα έργα γεωθερμίας σε νησιά, τα οποία λόγω της πολυπλοκότητας τους και του υψηλού κόστους έρευνας που προϋποθέτουν για την εύρεση του απαραίτητου γεωθερμικού δυναμικού, δεν εμφανίζονται στο ενεργειακό μείγμα της χώρας. Επιπλέον στην περίπτωση ανάπτυξης έργων γεωθερμίας σε νησιά, ο επενδυτής εκτός από το κόστος της έρευνας επιβαρύνεται εξολοκλήρου και το κόστος της υποθαλάσσιας διασύνδεσης.
Ειδικότερα στις συγκεκριμένες παραγράφους προβλέπεται προσαύξηση της τιμής του ανωτέρω Πίνακα 1 ως και 25% για αιολικά έργα σε Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά, εφόσον ο κάτοχος της Άδειας Παραγωγής αναλάβει εξ ολοκλήρου το κόστος της νέας υποθαλάσσιας διασύνδεσης.
Η συγκεκριμένη πρόβλεψη πρέπει να επεκταθεί και για τα έργα γεωθερμίας, που επίσης αντιμετωπίζουν πρόβλημα διοχέτευσης της παραγόμενης ενέργειας και απαιτούν κατασκευή υποθαλάσσιας διασύνδεσης.

Η μοναδική κατηγορία σταθμών Α.Π.Ε. η οποία απολαμβάνει σταθερά από το 2006 (Ν.3468, Ν. 3851) υψηλή αποζημίωση είναι τα ηλιοθερμικά. Ακόμα και σήμερα, ενάντια στην φιλοσοφία του σχεδίου νόμου, επιμένουμε σε αυτό. Όλα αυτά τα χρόνια μία μόνο επένδυση μπορεί να θεωρηθεί ώριμη για χατίρι της οποίας πραγματοποιείται εξόφθαλμη εύνοια. Απαράδεκτος ο μη διαχωρισμός μικρών και μεγάλων επενδύσεων και μη διασυνδεδεμένων νησιών. Η ίδια γεύση από την θέσπιση υψηλής ταρίφας για τα φωτοβολταϊκά.

Ξανά λάθος – Στέλνω χωριστά ΠΡΟΤΑΣΗ και χωριστά ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΜΟΝΑΔΩΝ ΒΙΟΑΕΡΙΟΥ
ΠΡΟΤΑΣΗ:
Με βάση τα Ελληνικά δεδομένα, πρέπει να ανασκευασθούν οι κατηγορίες μονάδων Βιοαερίου ως εξής:
• P≤250KWe με ΤΑ=270€/MWh (Παράμετροι υλοποίησης CAPEX=5000/ΚW, OPEX=23%*CAPEX, Συντελεστής χρησιμοποίησης=85%, IRR=10%),
• 250 KWe <Ρ≤ 1000 KWe με ΤΑ=245€/MWh (Παράμετροι υλοποίησης CAPEX=4500/ΚW, OPEX=23%*CAPEX, Συντελεστής χρησιμοποίησης=85%, IRR=10%),
• 1000 KWe <Ρ με ΤΑ=208€/MWh (Παράμετροι υλοποίησης CAPEX=4200/ΚW, OPEX=20%*CAPEX, Συντελεστής χρησιμοποίησης=85%, IRR=10%).

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΜΟΝΑΔΩΝ ΒΙΟΑΕΡΙΟΥ
ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ
Οι προβλεπόμενες δύο κατηγορίες σταθμών Βιοαερίου: (≤3MW με Τιμή Αναφοράς (ΤΑ)=225€/MW και >3MW με Τιμή Αναφοράς (ΤΑ) = 204€/MW) δεν είναι αντιπροσωπευτικές για τα Ελληνικά δεδομένα.
Δεν έχουν υλοποιηθεί μέχρι σήμερα στην Ελλάδα τέτοια μεγέθη μονάδων (όλες οι μονάδες είναι μικρότερες του 1MW), οι δε προοπτικές υλοποίησης μονάδων τέτοιων μεγεθών είναι φτωχές, εφ’ όσον μάλιστα ο στόχος είναι να ενθαρρυνθούν μονάδες βασιζόμενες κυρίως σε απόβλητα και όχι σε αγοραζόμενες πρώτες ύλες.
Ταυτόχρονα λείπουν από το Σχέδιο Νόμου οι μικρότερες, ρεαλιστικές και υλοποιήσιμες κατηγορίες (≤250KW, ≤1000KW), των οποίων οι παράμετροι υλοποίησης και συνεπώς και οι απορρέουσες ΤΑ είναι σαφώς διαφοροποιημένες από τις μεγάλες Κατηγορίες που περιλαμβάνονται στο Νομοσχέδιο.
Ειδικά η κατηγορία των μονάδων ≤250KW παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, δεδομένου οτι μονάδες τέτοιων μεγεθών θα μπορούσαν, με κατάλληλη ενίσχυση, να υλοποιηθούν από τους ίδιους τους κατόχους των αγροκτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων, βασιζόμενους κυρίως ή αποκλειστικά στην δική τους πρώτη ύλη (αγροκτηνοτροφικά απόβλητα), επιλύοντας ταυτόχρονα σοβαρά περιβαλλοντικά τους προβλήματα.
Επί πλέον οι δαπάνες κατασκευής (CAPEX) και λειτουργίας (OPEX) που έχουν πρόσφατα επιβαρυνθεί με πρόσθετες περιβαλλοντικές και υγειονομικές απαιτήσεις (παστερίωση) και οι οποίες δαπάνες είναι αναλογικά μεγαλύτερες στις μικρότερες εγκαταστάσεις, επιβάλλουν την υιοθέτηση παραμέτρων υλοποίησης που βασίζονται στα πραγματικά δεδομένα.
Οι παράμετροι υλοποίησης που προτείνονται είναι απολύτως τεκμηριωμένες με βάση τα λογιστικοποιημένα κοστολόγια κατασκευής ήδη κατασκευασμένων μονάδων, με βάση δε αυτές προκύπτουν οι προτεινόμενες ΤΑ.

Σύμφωνα με το ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΕΤΑΙΡΙΩΝ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΪΚΩΝ (ΣΕΦ) στο σχόλιο που φαίνεται παρακάτω, η αποζημίωση με 1,1*ΟΤΣ και 1,2*ΟΤΣ οδηγεί σε μη βιώσιμες επενδύσεις και χρήζει άμεσης αντικατάστασης, ενώ τονίζεται η τεράστια σημασία των μικρομεσαίων αυτών έργων.
Είναι ξεκάθαρο πως όσοι κατασκεύασαν Φ/Β <500kW το 2015 με την παραπάνω αποζημίωση, είναι μη βιώσιμοι και είναι άδικο να αφεθούν να πτωχεύσουν. Θα πρέπει να υπάρξει ίση μεταχείριση και γι' αυτούς.

Άρθρο 2, παρ. 5. Αλλαγή ΤΑ με έκδοση ΥΑ.
Στην παράγραφο 5 του άρθρου 2 προβλέπεται ότι:
……Η Απόφαση του προηγούμενου εδαφίου καθορίζει τις Τιμές Αναφοράς των σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. που τίθενται σε λειτουργία (κανονική ή δοκιμαστική) μετά την παρέλευση ενός ημερολογιακού έτους από την παρέλευση του έτους έκδοσης της Απόφασης αυτής, με την εξαίρεση φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων του Πίνακα 1 του παρόντος άρθρου, όπου ισχύουν κατά το επόμενο ημερολογιακό έτος από την παρέλευση του έτους έκδοσή της….
Δηλαδή ένα ΜΥΗΕ, το οποίο απαιτεί για την κατασκευή του χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 2 ετών ενδέχεται να αντιμετωπίσει την κατάσταση να συνδεθεί με διαφορετική τιμή από αυτή που χρηματοδοτήθηκε. Αυτή η ρύθμιση είναι υπέρ του δέοντος αυστηρή και θα δημιουργήσει πολλαπλά προβλήματα στη χρηματοδότηση των έργων.
Η διάταξη θα πρέπει να τροποποιηθεί στην αρχική της μορφή η οποία προέβλεπε «ειδικά για τους αιολικούς και τους μικρούς υδροηλεκτρικούς σταθμούς, οι νέες Τ.Α. ισχύουν μετά την παρέλευση δύο ημερολογιακών ετών από την παρέλευση του έτους έκδοσής της».

Αξιότιμοι κύριοι,

Παρακαλούμε βρείτε συνημμένες τις απόψεις των συλλόγων μας στο σύνδεσμο:

^[2]

Αξιότιμοι κύριοι,

Παρακαλούμε βρείτε τις απόψεις των Συλλόγων μας επί του σ/ν στον κάτωθι σύνδεσμο:

^[2]