Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ: Ενδεικτικές μέθοδοι για την κατασκευή και σήμανση των ορειβατικών μονοπατιών"
#1 Σχόλιο Από Κρούπης Νικόλαος Στις 2 Αύγουστος, 2016 @ 11:46
Εικόνα 16: Η μέθοδος με μεταλλικό πασαλάκι (τελευταίο σκίτσο) πρέπει να καταργηθεί. Είναι πολύ επικίνδυνο διότι με τη πάροδο των ετών και την απώλεια το οριζόντιου δοκού τα μεταλλικά πασαλάκια παραμένουν και σε ενδεχόμενη πτώση του πεζοπόρους μπορούν να αποβούν ακόμα και μοιραία. Πολλά ατυχήματα έχουν συμβεί στη διαδρομή Πριόνια-Καταφύγιο Α΄ στον Όλυμπο όπου είχαν κατασκευαστεί αντίστοιχα σκαλοπάτια.
Εικόνα 18: Τα σκίτσα για την αποστράγγιση των νερών είναι προβληματικό στην πράξη διότι και το αριστερά αλλά και το δεξιά έχουν στενό διάκενο το οποίο με την πτώση φύλλων, κλαδιών και φερτών υλικών θα βουλόσουν και θα προκληθεί καταστροφή του μονοπατιού. Η κατασκευή πρέπει να γίνετε με την μορφή ανοιχτού V που από την κάτω πλευρά να τοποθετούνται πλάκες (πέτρες) για την αποφυγή διάβρωσης (Η τεχνική αυτή εφαρμόζεται στην Ελβετία).
Εικόνα 19: Κλίση μονοπατιού για την διευκόλυνση της απορροής
Στην τρίτη περίπτωση η κλίση προς το πρανές και η κατασκευή αύλακος δεν προτείνετε διότι σε λιγότερο από έτος το αυλάκι θα κλείσει σε κάποιο σημείο και το νερό θα διαβρώσει ανεξέλεγκτα το μονοπάτι. Η τεχνική αυτή μπορεί να εφαρμοστεί σε καλά κατασκευασμένα μονοπάτια τα οποία θα συντηρούνται τακτικά (δε συμβαίνει στην πράξη) οπότε καλό είναι αποφεύγονται τέτοιου είδους κατασκευές.
Εικόνα 21: Κατασκευή γεφυρών με πέτρα, κορμούς ή σανίδια
Η κατασκευή γεφυρών πρέπει γενικώς να αποφεύγετε, ειδικά η κατασκευή από λεπτά ξύλα. Η μέχρι σήμερα εμπειρία δείχνει ότι τα γεφυράκια προκαλούν μεγαλύτερη επικινδυνότητα λόγω του σαπίσματος του ξύλου. Γενικά πρέπει να κατασκευάζονται μόνο όταν υπάρχει μεγάλη και επικίνδυνη ροή νερού. Προτιμότερο είναι να κατασκευάζεται εσωτερικά από μέταλλο και να επενδύετε από ξύλο.
Εικόνα 27: Σήμανση ορειβατικών μονοπατιών
Στις πινακίδες δεν παρουσιάζεται ο φόντος. Πρέπει υποχρεωτικά να υπάρχει διχρωμία, το τετράγωνο πλαίσιο με χρώμα και τον αριθμό να περικλείετε σε μεγαλύτερο τετράγωνο φόντο με χρώμα κίτρινο ή άσπρο. Οι διαστάσεις τις πινακίδας πρέπει να είναι 15 εκατοστά πλευρά ενώ του εσωτερικού πλαισίου 10 εκατοστά ή σε μικρότερες πινακίδες με αντίστοιχη αναλογία.
#2 Σχόλιο Από Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία Στις 4 Αύγουστος, 2016 @ 12:18
8.Το Παράρτημα ΙΙ, όπως προαναφέρθηκε, έχει ανάγκη σοβαρών συμπληρώσεων και διορθώσεων ώστε οι ενδεικτικές λύσεις να καλύπτουν και τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία. Η Ε.Σ.Α.μεΑ. διαθέτει την κατάλληλη τεχνογνωσία για να υποστηρίξει τους συντάκτες του σχεδίου Απόφασης, θεωρεί όμως αναγκαία τη συνεργασία με τα θεσμικά όργανα του Υπουργείου, όπως η Επιτροπή Προσβασιμότητας του ΥΠΕΝ. Προς κατανόηση των παρεμβάσεων που απαιτούνται και δεν έχουν ληφθεί υπόψη κατά τη σύνταξη του σχεδίου Απόφασης ενδεικτικά αναφέρουμε τα εξής:
a.Κατ΄ αντιστοιχία των αναφορών που προηγήθηκαν, τα σκίτσα του Παραρτήματος ΙΙ που αναφέρονται στη σήμανση χρήζουν αναμόρφωσης.
b.Οι ενδεικτικοί τύποι εξοπλισμού και περίφραξης σε χώρους θέας δεν ικανοποιούν τις ανάγκες ατόμων με αναπηρία ούτε στοιχειώδεις κανόνες ασφαλείας αυτών (π.χ. στο σκίτσο 23 απουσιάζει οριζόντιο στοιχείο σε ύψος 10εκ περίπου από το έδαφος, που θα απέτρεπε να «φύγει» τροχοκάθισμα κάτω από την κουπαστή, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό του χρήστη του κ.λπ.)
c. Η χρήση φυσικών στοιχείων (π.χ. πέτρες, ξύλα κ.λπ.) για την καθοδήγηση ατόμων με προβλήματα όρασης δεν απεικονίζεται σε κανένα σκίτσο. Αντίστοιχα η πρόσβαση τροχοκαθισμάτων σε γεφύρια κ.λπ.
#3 Σχόλιο Από Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία Στις 4 Αύγουστος, 2016 @ 12:20
Oι χώροι πρασίνου έχουν σημαντική επίδραση στην ποιότητα ζωής των κατοίκων της χώρας και κατ’ επέκταση των επισκεπτών της. Οι χώροι αυτοί παρέχουν τη δυνατότητα σωματικής άσκησης, κοινωνικής συναναστροφής, ανάπαυσης και ηρεμίας. Η επαφή των κατοίκων των πόλεων µε την άγρια πανίδα και χλωρίδα τους ευαισθητοποιεί σε μεγάλο βαθμό σε ευρύτερα περιβαλλοντικά θέματα.
Σήμερα, όμως, τα άτομα με αναπηρία στη χώρα μας παραμένουν αποκλεισμένα από τους χώρους πρασίνου, τους χώρους φυσικού κάλλους, το φυσικό περιβάλλον εν γένει και φυσικά δεν έχουν τη δυνατότητα σωματικής άσκησης, κοινωνικής συναναστροφής ή ακόμη ανάπαυσης και ηρεμίας σε αυτούς. Την αδυναμία αυτή τα άτομα με αναπηρία τη βιώνουν πολύ πιο έντονα από τον καθένα, δεδομένου ότι γενικά ελάχιστες υποδομές στις πόλεις μας – και ιδιαίτερα στην Περιφέρεια – είναι προσβάσιμες, οπότε και οι πιθανές διέξοδοι κοινωνικοποίησής τους περιορίζονται στο ελάχιστο.
Κατά συνέπεια οι όποιες πολιτικές και δράσεις αξιοποίησης, συντήρησης, διαχείρισης των φυσικών πόρων και του φυσικού τοπίου, θα πρέπει με ιδιαίτερη προσοχή να αντιμετωπίζουν και το θέμα της αποκατάστασης της πρόσβασης των ατόμων με αναπηρία σε αυτούς.
Η Ε.Σ.Α.μεΑ. συμπερασματικά προτείνει πριν την υπογραφή της εν λόγω Απόφασης τα ακόλουθα:
α) τη στενή συνεργασία με το εθνικό αναπηρικό κίνημα και την Επιτροπή Προσβασιμότητας για τον εμπλουτισμό του Παραρτήματος ΙΙ με τις αναγκαίες προδιαγραφές για προσβάσιμα μονοπάτια, εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος,
β) την υιοθέτηση των παραπάνω προτάσεων που υποβάλλει με την παρούσα επιστολή στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης επί του σχεδίου της Υπουργικής Απόφασης,
με την πεποίθηση ότι με αυτό τον τρόπο πραγματικά θεμελιώνετε μια νέα αντίληψη για τη διαχείριση και ανάδειξη του φυσικού περιβάλλοντος στη χώρα, προς όφελος όλων των πολιτών, δίχως εξαιρέσεις και αποκλεισμούς.
Παραμένουμε στη διάθεσή σας για κάθε συνεργασία
#4 Σχόλιο Από ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΑΜΠΡΗΣ Στις 9 Αύγουστος, 2016 @ 18:57
Ένα μικρό σχόλιο με αφορμή τις παρεμβάσεις της Εθνικής Ομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία. Πολύ σωστά διεκδικούν ισότιμη πρόσβαση στη φύση, και θα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη μονοπατιών για ΑΜΕΑ. Θεωρώ ωστόσο ότι δεν θα πρέπει να μετατραπούν υπάρχοντα ορειβατικά μονοπάτια σε μονοπάτια προσβάσιμα σε ΑΜΕΑ. Φανταστείτε το μονοπάτι που διασχίζει το Φαράγγι της Σαμαριάς να πρέπει να αποκτήσει τέτοιες προδιαγραφές, ή το μονοπάτι που ανεβαίνει στο Οροπέδιο των Μουσσών. Ας αφήσουμε τα υπάρχοντα ορειβατικά μονοπάτια όπως είναι, και ας αποτελούν αυτά το « Έβερεστ» του κάθε ΑΜΕΑ χρήστη, όπως έγινε πρόσφατα που κάποιος ανέβηκε στον Όλυμπο από υπάρχον μονοπάτι.
Συμφωνώ ωστόσο απολύτως στο να κατασκευαστούν νέα μονοπάτια με τέτοιες προδιαγραφές, που θα οδηγούν σε σημεία ιδιαίτερου φυσικού κάλους, υγροβιότοπους, δάση περιαστικά ή μη, κλπ, σε συνεννόηση φυσικά με την ομοσπονδία για τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία (μήκος μονοπατιών, κλίσεις, πλάτος, κλπ)
#5 Σχόλιο Από ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ Στις 11 Αύγουστος, 2016 @ 12:29
Πρέπει να προστεθούν αναλυτικά δείγματα μεταλλικών πινακίδων σήμανσης 15Χ15 με τον τρόπο με τον οποίο θα γίνεται ο χρωματισμός των πινακίδων. Να διορθωθεί η αρίθμηση και να γίνει σωστή αντιστοίχηση με τις παραπομπές στο Π.Δ.
#6 Σχόλιο Από WWF Ελλάς Στις 21 Αύγουστος, 2016 @ 12:00
Η πρόβλεψη της παραγράφου Β9 του Παραρτήματος Ι, ώστε να «εντοπίζονται οι ευαίσθητες θέσεις» είναι απαραίτητη για όλες τις προστατευόμενες περιοχές και εφόσον υπάρχουν θα έχουν θεσπιστεί και με βάση τις ειδικότερες διατάξεις που διέπουν την περιοχή (π.χ. πράξη χαρακτηρισμού, σχέδιο διαχείρισης), καθώς τα μονοπάτια μπορεί να διασχίζουν προστατευόμενους τύπους οικοτόπων, να εισέρχονται π.χ. σε κρίσιμες περιοχές φωλεοποίησης ειδών πανίδας και να προκαλείται όχληση ή υποβάθμιση ακόμα και χωρίς να υπάρχει σχετική πρόθεση ή γνώση. Τέτοιου είδους «συγκρούσεις» μπορούν να αποφευχθούν με τη συνεργασία των αρμόδιων φορέων, την πρόβλεψη για τον εντοπισμό των ευαίσθητων θέσεων και των αντίστοιχο σχεδιασμό που θα επιτρέψει την απόλαυση της περιοχής από όλους τους χρήστες.
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ: Ενδεικτικές μέθοδοι για την κατασκευή και σήμανση των ορειβατικών μονοπατιών"
#1 Σχόλιο Από Κρούπης Νικόλαος Στις 2 Αύγουστος, 2016 @ 11:46
Εικόνα 16: Η μέθοδος με μεταλλικό πασαλάκι (τελευταίο σκίτσο) πρέπει να καταργηθεί. Είναι πολύ επικίνδυνο διότι με τη πάροδο των ετών και την απώλεια το οριζόντιου δοκού τα μεταλλικά πασαλάκια παραμένουν και σε ενδεχόμενη πτώση του πεζοπόρους μπορούν να αποβούν ακόμα και μοιραία. Πολλά ατυχήματα έχουν συμβεί στη διαδρομή Πριόνια-Καταφύγιο Α΄ στον Όλυμπο όπου είχαν κατασκευαστεί αντίστοιχα σκαλοπάτια.
Εικόνα 18: Τα σκίτσα για την αποστράγγιση των νερών είναι προβληματικό στην πράξη διότι και το αριστερά αλλά και το δεξιά έχουν στενό διάκενο το οποίο με την πτώση φύλλων, κλαδιών και φερτών υλικών θα βουλόσουν και θα προκληθεί καταστροφή του μονοπατιού. Η κατασκευή πρέπει να γίνετε με την μορφή ανοιχτού V που από την κάτω πλευρά να τοποθετούνται πλάκες (πέτρες) για την αποφυγή διάβρωσης (Η τεχνική αυτή εφαρμόζεται στην Ελβετία).
Εικόνα 19: Κλίση μονοπατιού για την διευκόλυνση της απορροής
Στην τρίτη περίπτωση η κλίση προς το πρανές και η κατασκευή αύλακος δεν προτείνετε διότι σε λιγότερο από έτος το αυλάκι θα κλείσει σε κάποιο σημείο και το νερό θα διαβρώσει ανεξέλεγκτα το μονοπάτι. Η τεχνική αυτή μπορεί να εφαρμοστεί σε καλά κατασκευασμένα μονοπάτια τα οποία θα συντηρούνται τακτικά (δε συμβαίνει στην πράξη) οπότε καλό είναι αποφεύγονται τέτοιου είδους κατασκευές.
Εικόνα 21: Κατασκευή γεφυρών με πέτρα, κορμούς ή σανίδια
Η κατασκευή γεφυρών πρέπει γενικώς να αποφεύγετε, ειδικά η κατασκευή από λεπτά ξύλα. Η μέχρι σήμερα εμπειρία δείχνει ότι τα γεφυράκια προκαλούν μεγαλύτερη επικινδυνότητα λόγω του σαπίσματος του ξύλου. Γενικά πρέπει να κατασκευάζονται μόνο όταν υπάρχει μεγάλη και επικίνδυνη ροή νερού. Προτιμότερο είναι να κατασκευάζεται εσωτερικά από μέταλλο και να επενδύετε από ξύλο.
Εικόνα 27: Σήμανση ορειβατικών μονοπατιών
Στις πινακίδες δεν παρουσιάζεται ο φόντος. Πρέπει υποχρεωτικά να υπάρχει διχρωμία, το τετράγωνο πλαίσιο με χρώμα και τον αριθμό να περικλείετε σε μεγαλύτερο τετράγωνο φόντο με χρώμα κίτρινο ή άσπρο. Οι διαστάσεις τις πινακίδας πρέπει να είναι 15 εκατοστά πλευρά ενώ του εσωτερικού πλαισίου 10 εκατοστά ή σε μικρότερες πινακίδες με αντίστοιχη αναλογία.
#2 Σχόλιο Από Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία Στις 4 Αύγουστος, 2016 @ 12:18
8.Το Παράρτημα ΙΙ, όπως προαναφέρθηκε, έχει ανάγκη σοβαρών συμπληρώσεων και διορθώσεων ώστε οι ενδεικτικές λύσεις να καλύπτουν και τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία. Η Ε.Σ.Α.μεΑ. διαθέτει την κατάλληλη τεχνογνωσία για να υποστηρίξει τους συντάκτες του σχεδίου Απόφασης, θεωρεί όμως αναγκαία τη συνεργασία με τα θεσμικά όργανα του Υπουργείου, όπως η Επιτροπή Προσβασιμότητας του ΥΠΕΝ. Προς κατανόηση των παρεμβάσεων που απαιτούνται και δεν έχουν ληφθεί υπόψη κατά τη σύνταξη του σχεδίου Απόφασης ενδεικτικά αναφέρουμε τα εξής:
a.Κατ΄ αντιστοιχία των αναφορών που προηγήθηκαν, τα σκίτσα του Παραρτήματος ΙΙ που αναφέρονται στη σήμανση χρήζουν αναμόρφωσης.
b.Οι ενδεικτικοί τύποι εξοπλισμού και περίφραξης σε χώρους θέας δεν ικανοποιούν τις ανάγκες ατόμων με αναπηρία ούτε στοιχειώδεις κανόνες ασφαλείας αυτών (π.χ. στο σκίτσο 23 απουσιάζει οριζόντιο στοιχείο σε ύψος 10εκ περίπου από το έδαφος, που θα απέτρεπε να «φύγει» τροχοκάθισμα κάτω από την κουπαστή, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό του χρήστη του κ.λπ.)
c. Η χρήση φυσικών στοιχείων (π.χ. πέτρες, ξύλα κ.λπ.) για την καθοδήγηση ατόμων με προβλήματα όρασης δεν απεικονίζεται σε κανένα σκίτσο. Αντίστοιχα η πρόσβαση τροχοκαθισμάτων σε γεφύρια κ.λπ.
#3 Σχόλιο Από Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία Στις 4 Αύγουστος, 2016 @ 12:20
Oι χώροι πρασίνου έχουν σημαντική επίδραση στην ποιότητα ζωής των κατοίκων της χώρας και κατ’ επέκταση των επισκεπτών της. Οι χώροι αυτοί παρέχουν τη δυνατότητα σωματικής άσκησης, κοινωνικής συναναστροφής, ανάπαυσης και ηρεμίας. Η επαφή των κατοίκων των πόλεων µε την άγρια πανίδα και χλωρίδα τους ευαισθητοποιεί σε μεγάλο βαθμό σε ευρύτερα περιβαλλοντικά θέματα.
Σήμερα, όμως, τα άτομα με αναπηρία στη χώρα μας παραμένουν αποκλεισμένα από τους χώρους πρασίνου, τους χώρους φυσικού κάλλους, το φυσικό περιβάλλον εν γένει και φυσικά δεν έχουν τη δυνατότητα σωματικής άσκησης, κοινωνικής συναναστροφής ή ακόμη ανάπαυσης και ηρεμίας σε αυτούς. Την αδυναμία αυτή τα άτομα με αναπηρία τη βιώνουν πολύ πιο έντονα από τον καθένα, δεδομένου ότι γενικά ελάχιστες υποδομές στις πόλεις μας – και ιδιαίτερα στην Περιφέρεια – είναι προσβάσιμες, οπότε και οι πιθανές διέξοδοι κοινωνικοποίησής τους περιορίζονται στο ελάχιστο.
Κατά συνέπεια οι όποιες πολιτικές και δράσεις αξιοποίησης, συντήρησης, διαχείρισης των φυσικών πόρων και του φυσικού τοπίου, θα πρέπει με ιδιαίτερη προσοχή να αντιμετωπίζουν και το θέμα της αποκατάστασης της πρόσβασης των ατόμων με αναπηρία σε αυτούς.
Η Ε.Σ.Α.μεΑ. συμπερασματικά προτείνει πριν την υπογραφή της εν λόγω Απόφασης τα ακόλουθα:
α) τη στενή συνεργασία με το εθνικό αναπηρικό κίνημα και την Επιτροπή Προσβασιμότητας για τον εμπλουτισμό του Παραρτήματος ΙΙ με τις αναγκαίες προδιαγραφές για προσβάσιμα μονοπάτια, εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος,
β) την υιοθέτηση των παραπάνω προτάσεων που υποβάλλει με την παρούσα επιστολή στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης επί του σχεδίου της Υπουργικής Απόφασης,
με την πεποίθηση ότι με αυτό τον τρόπο πραγματικά θεμελιώνετε μια νέα αντίληψη για τη διαχείριση και ανάδειξη του φυσικού περιβάλλοντος στη χώρα, προς όφελος όλων των πολιτών, δίχως εξαιρέσεις και αποκλεισμούς.
Παραμένουμε στη διάθεσή σας για κάθε συνεργασία
#4 Σχόλιο Από ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΑΜΠΡΗΣ Στις 9 Αύγουστος, 2016 @ 18:57
Ένα μικρό σχόλιο με αφορμή τις παρεμβάσεις της Εθνικής Ομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία. Πολύ σωστά διεκδικούν ισότιμη πρόσβαση στη φύση, και θα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη μονοπατιών για ΑΜΕΑ. Θεωρώ ωστόσο ότι δεν θα πρέπει να μετατραπούν υπάρχοντα ορειβατικά μονοπάτια σε μονοπάτια προσβάσιμα σε ΑΜΕΑ. Φανταστείτε το μονοπάτι που διασχίζει το Φαράγγι της Σαμαριάς να πρέπει να αποκτήσει τέτοιες προδιαγραφές, ή το μονοπάτι που ανεβαίνει στο Οροπέδιο των Μουσσών. Ας αφήσουμε τα υπάρχοντα ορειβατικά μονοπάτια όπως είναι, και ας αποτελούν αυτά το « Έβερεστ» του κάθε ΑΜΕΑ χρήστη, όπως έγινε πρόσφατα που κάποιος ανέβηκε στον Όλυμπο από υπάρχον μονοπάτι.
Συμφωνώ ωστόσο απολύτως στο να κατασκευαστούν νέα μονοπάτια με τέτοιες προδιαγραφές, που θα οδηγούν σε σημεία ιδιαίτερου φυσικού κάλους, υγροβιότοπους, δάση περιαστικά ή μη, κλπ, σε συνεννόηση φυσικά με την ομοσπονδία για τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία (μήκος μονοπατιών, κλίσεις, πλάτος, κλπ)
#5 Σχόλιο Από ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ Στις 11 Αύγουστος, 2016 @ 12:29
Πρέπει να προστεθούν αναλυτικά δείγματα μεταλλικών πινακίδων σήμανσης 15Χ15 με τον τρόπο με τον οποίο θα γίνεται ο χρωματισμός των πινακίδων. Να διορθωθεί η αρίθμηση και να γίνει σωστή αντιστοίχηση με τις παραπομπές στο Π.Δ.
#6 Σχόλιο Από WWF Ελλάς Στις 21 Αύγουστος, 2016 @ 12:00
Η πρόβλεψη της παραγράφου Β9 του Παραρτήματος Ι, ώστε να «εντοπίζονται οι ευαίσθητες θέσεις» είναι απαραίτητη για όλες τις προστατευόμενες περιοχές και εφόσον υπάρχουν θα έχουν θεσπιστεί και με βάση τις ειδικότερες διατάξεις που διέπουν την περιοχή (π.χ. πράξη χαρακτηρισμού, σχέδιο διαχείρισης), καθώς τα μονοπάτια μπορεί να διασχίζουν προστατευόμενους τύπους οικοτόπων, να εισέρχονται π.χ. σε κρίσιμες περιοχές φωλεοποίησης ειδών πανίδας και να προκαλείται όχληση ή υποβάθμιση ακόμα και χωρίς να υπάρχει σχετική πρόθεση ή γνώση. Τέτοιου είδους «συγκρούσεις» μπορούν να αποφευχθούν με τη συνεργασία των αρμόδιων φορέων, την πρόβλεψη για τον εντοπισμό των ευαίσθητων θέσεων και των αντίστοιχο σχεδιασμό που θα επιτρέψει την απόλαυση της περιοχής από όλους τους χρήστες.