Α. ΓΕΝΙΚΑ
1)Ιστορικό ανάθεσης της μελέτης (Φορέας εκτέλεσης, εντολή εκτέλεσης, γενικότερο πλαίσιο διαχείρισης της περιοχής).
2)Περιοχή μελέτης, θέση του έργου (σύντομη περιγραφή της ευρύτερης περιοχής και της κοντινής περιοχής του έργου, προσδιορίζεται συνοπτικά η θέση του έργου, επισυνάπτεται χάρτης προσανατολισμού).
3)Συνθήκες ιδιοκτησίας στην περιοχή του έργου.
4)Σκοπός του έργου.
Β. ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ – ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ (αρχικού σχεδιασμού)
Για την επιλογή μιας διαδρομής στο στάδιο του αρχικού σχεδιασμού πρέπει να λαμβάνονται υπόψη μια σειρά από κριτήρια. Αναλυτικότερα:
1.ΑΣΦΑΛΕΙΑ – ΒΑΘΜΟΣ ΔΥΣΚΟΛΙΑΣ: Για την επιλογή μιας διαδρομής – μονοπατιού, είτε αυτή είναι υφιστάμενη και χρήζει ανακατασκευής και συντήρησης, είτε είναι νέα, βασικό κριτήριο είναι ο βαθμός δυσκολίας και η επικείμενη επικινδυνότητα. Για τον λόγο αυτό πρέπει να ελέγχεται η γειτνίαση με σημεία ιδιαίτερου κινδύνου, όπως βάραθρα ή γκρεμοί, σημεία στα οποία εγκυμονούν κατολισθήσεις, σημεία ιδιαίτερης ολισθηρότητας, σημεία με επικίνδυνα εδάφη κ.λ.π. Προτιμούνται οι διαδρομές μεγαλύτερου βαθμού ασφάλειας. Σε κάθε περίπτωση, τα επικίνδυνα σημεία σημαίνονται κατάλληλα κατά το μήκος της διαδρομής αλλά και στα άκρα αυτής (αρχή και τέλος), πάνω στον αντίστοιχο χαρακτηρισμό του μονοπατιού, ώστε ο χρήστης – πεζοπόρος να τα γνωρίζει, πριν επιλέξει να ακολουθήσει τη διαδρομή.
2.ΕΛΚΥΣΤΙΚΟΤΗΤΑ – ΒΑΘΜΟΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗΣ: Η απόφαση για την κατασκευή ή συντήρηση ενός μονοπατιού αλλά ακόμη και η επαναλειτουργία ενός ανενεργού μονοπατιού, πρέπει να λαμβάνει υπόψη τα κενά που πιθανώς υπάρχουν σε αυτόν, ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες προσφοράς – ζήτησης, βαθμός εξυπηρέτησης και ασφάλειας.
3.ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΩΝ ΔΙΑΔΡΟΜΩΝ ΜΟΝΟΠΑΤΙΩΝ: Προτείνεται η χρήση και συντήρηση υφιστάμενων διαδρομών. Η χάραξη νέων μονοπατιών συνιστάται σε περίπτωση που υπάρχει έντονη ζήτηση για το έργο ή δεν υπάρχει άλλος τρόπος πρόσβασης σε αξιόλογα περιβαλλοντικά, πολιτιστικά κ.α. στοιχεία. Σε κάθε περίπτωση να εξετάζεται δυνατότητα συνδυασμού υφιστάμενων μονοπατιών αντί για χάραξη και κατασκευή νέων.
4.ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ ΜΟΝΟΠΑΤΙΟΥ ΜΕ ΟΜΟΡΟ ΟΔΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ: Εξετάζεται η σχέση και γειτνίαση της διαδρομής με το όμορο οδικό δίκτυο. Προτιμάται ο συνδυασμός των μονοπατιών μεταξύ τους σε δίκτυο, καθώς και ο συνδυασμός τους με επαρχιακές και δασικές οδούς. Αποφεύγεται η γειτνίαση με κεντρικό δρόμο σε απόσταση μικρότερη των 50μ. προκειμένου το μονοπάτι να μην χαρακτηρίζεται ως οχλούμενο.
5.ΓΡΑΜΜΙΚΕΣ, ΚΥΚΛΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΚΑΙ ΑΔΙΕΞΟΔΑ: Οι κυκλικές διαδρομές (υφιστάμενες ή νέες), μπορούν να συνδυάζονται με τη χρήση υφιστάμενης δασικής οδού. Τα δύο άκρα της διαδρομής όταν λειτουργούν ως αφετηρία και τέρμα ταυτόχρονα, πρέπει να εξασφαλίζεται η ασφαλής διέλευση των πεζοπόρων που προέρχονται από διαφορετικές κατευθύνσεις, σε συσχετισμό με το πλάτος του καταστρώματος, τις κλίσεις, των προστατευτικών στοιχείων, καθώς και την εγγύτητα με κατοικημένες περιοχές.
6.ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΝΕΩΝ ΔΙΑΔΡΟΜΩΝ ΜΟΝΟΠΑΤΙΩΝ: Πριν τη δημιουργία νέων διαδρομών συνιστάται να εξετάζεται αν προϋπάρχουν τα παρακάτω στοιχεία ή να μεριμνάται η ενσωμάτωσή τους στον σχεδιασμό αυτών:
– Ποιότητα και ποικιλότητα βλάστησης και τοπίων
– Κατά το δυνατόν ήπιες κλίσεις και έδαφος χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες (π.χ. μεγάλους βράχους) που εξασφαλίζουν εύκολη κατασκευή
– Προσβασιμότητα της αφετηρίας και του τέρματος της διαδρομής από οχήματα, ή/και πρόσβαση σε δημόσια ή ιδιωτικά μέσα μεταφοράς
– Προσφορά πανοραμικής ή/και αξιόλογης θέας ή άλλων αξιόλογων αισθητικών στοιχείων, παρουσία σπάνιων γεωμορφωμάτων
– Μόνιμη παρουσία επιφανειακού νερού, όπως ποτάμια, ρέματα συνεχούς ροής, πηγάδια, λίμνες, κλπ
– Γειτνίαση και πρόσβαση σε πολιτισμικά στοιχεία (παλιά γεφύρια, παρεκκλήσια, αρχαιολογικοί χώροι, παραδοσιακοί οικισμοί, κάθε είδους μνημεία κ.λ.π.)
– Ιδιαίτερα στοιχεία πανίδας και χλωρίδας
– Πρόσβαση ή/και ευκολία δημιουργίας χώρων στάσης και ανάπαυσης ή και σημεία προμήθειας τροφίμων και εξυπηρετήσεων
– Γειτνίαση και πρόσβαση με χώρους συγκέντρωσης επισκεπτών (εκδρομικούς χώρους, συγκοινωνιακούς κόμβους της υπαίθρου, χώρους υπαίθριων εκδηλώσεων κ.λ.π.)
Στοιχεία που συντελούν στην αποτροπή κατασκευής μονοπατιού. Ενδεικτικά:
– Απειλούμενα στοιχεία χλωρίδας και πανίδας
– Βραχώδες υπόστρωμα σε μεγάλο μήκος, πολύ απότομα πρανή, ιδιαίτερα διαβρωμένο έδαφος, βαριά κάθυδρα εδάφη και κάθε ιδιαιτερότητα που μπορεί να αυξήσει πολύ το κόστος κατασκευής και συντήρησης
– Περιοχές με αυξημένη επικινδυνότητα (γεωλισθήσεις, κατολισθήσεις)
– Περιοχές με έντονη παρουσία διερχομένων ζώων
7.ΣΗΜΕΙΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ (θεματική διάσταση μονοπατιού): Είναι επιθυμητή η καταγραφή των σημείων ενδιαφέροντος για κάθε επιλογή διαδρομής και η απόδοση της θεματικής διάστασης του μονοπατιού (αυτή μπορεί να είναι μονοσήμαντη ή/και συνδυαστική). Τα σημεία ενδιαφέροντος μπορεί να είναι φυσικά ή ανθρωπογενή (όπως αναφέρονται στα θετικά στοιχεία μιας διαδρομής).
8.ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΜΗΚΟΣ – ΚΛΙΣΕΙΣ – ΤΜΗΜΑΤΑ ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ ΠΟΡΕΙΑΣ- ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΠΟΛΛΩΝ ΗΜΕΡΩΝ: Πρέπει να ελέγχονται και καταγράφονται τα στοιχεία του συνολικού μήκους της διαδρομής σε συνάρτηση με τις κλίσεις και τον βαθμό δυσκολίας του, ώστε να κατατάσσεται σε διαδρομές μακράς ή βραχείας πορείας και σε βαθμό δυσκολίας κλπ, και να εξοπλίζεται και σημαίνεται κατάλληλα.
9.ΕΛΕΓΧΟΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ: Όταν μέρος της διαδρομής διέρχεται από ιδιοκτησία τρίτου (π.χ. περιοχή ιδιοκτησίας ενός μοναστηριού), πρέπει να υπάρχει σύμφωνη γνώμη αυτού για την διέλευση του μονοπατιού από το συγκεκριμένο σημείο.
Επίσης εξετάζεται εάν η περιοχή του έργου εμπίπτει σε προστατευόμενη περιοχή του άρθρου 18 του Ν. 1650/86 όπως ισχύει: Εθνικό Δρυμό, Αισθητικό Δάσος, μνημείο της φύσης, προστατευτικό δάσος, καταφύγιο άγριας ζωής (ΚΑΖ), περιοχή NATURA, ζώνη ειδικής προστασίας (ΖΕΠ), ειδική ζώνη διατήρησης (ΕΖΔ), περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλους, αρχαιολογικό χώρο, ιστορικό τόπο, θρησκευτικό χώρο κ.λπ.. Σε αυτή την περίπτωση εντοπίζονται οι ευαίσθητες θέσεις, που θα θιγούν από την κατασκευή του έργου ή από τη συγκέντρωση επισκεπτών, οπότε, ή αποφεύγονται οι θέσεις αυτές, ή τίθεται όρος λειτουργίας.
Γ. ΑΝΑΛΥΣΗ
1. ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
1.1 Γεωλογία (αναφορά στο γεωλογικό υπόθεμα με ή χωρίς τη γεωλογική ιστορία ανάλογα)
1.2 Τοπογραφία (κορυφές, κορυφογραμμές, κύρια ρέματα, φαράγγια, οροπέδια, ορθοπλαγιές κ.τ.λ.)
1.3 Έδαφος (τύπος εδάφους με έμφαση στις μηχανικές του ιδιότητες: βάθος, κοκκομετρική σύνθεση)
1.4 Υδρολογία (περιγράφεται η εμφάνιση του νερού αν και όπως υπάρχει στην περιοχή του έργου)
1.5 Κλίμα (κύρια χαρακτηριστικά: ύψος και κατανομή της βροχής, μέση και ακραίες θερμοκρασίες, επικρατούντες άνεμοι, μέρες χιονιού και παγετού, ομίχλη, κεραυνόπληκτες περιοχές κ.τ.λ.)
1.6 Βλάστηση (βλαστητικοί σχηματισμοί: δάση, θαμνώνες, λιβάδια, καλλιέργειες κ.τ.λ.)
1.7 Χλωρίδα (τύποι οικοτόπων της οδηγίας 92/43 ΕΟΚ, σπάνια και απειλούμενα είδη κ.τ.λ.)
1.8 Πανίδα (βιότοπος θηλαστικών, πουλιών, ψαριών, ερπετών κ.τ.λ.)
1.9 Το τοπίο (κύρια χαρακτηριστικά κ.α.)
2. ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Αναφέρεται αν η περιοχή του έργου εμπίπτει σε προστατευόμενη περιοχή του άρθρου 18 του Ν. 1650/86 (βλ. Β.9 του ιδίου Παραρτήματος).
3. ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ
Γίνεται αναφορά σε τεχνικές υποδομές που μπορεί να υπάρχουν στην περιοχή του έργου (κτίρια, παρατηρητήρια, φυλάκια, υδροληψίες, κρήνες, εκκλησίες, τουριστικές εγκαταστάσεις)
4. ΧΡΗΣΕΙΣ ΓΗΣ
Γίνεται αναφορά για υφιστάμενα δάση, βοσκοτόπια, καλλιέργειες, οικισμοί, τουριστικές χρήσεις, άλλα.
Ζήτηση – αριθμός επισκεπτών (πρόβλεψη)
5. ΔΙΚΤΥΟ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ
Αναφέρεται το υφιστάμενο οδικό δίκτυο (ασφαλτοστρωμένοι δρόμοι, δασικοί ή αγροτικοί δρόμοι, υπάρχοντα μονοπάτια). Αποστάσεις από κοντινούς οικισμούς και αστικά κέντρα. Συγκοινωνίες. Κοντινά καταλύματα, (χαρτογραφική απεικόνιση – παραπομπή σε σχετικό χάρτη).
Δ. ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ ΕΡΓΑ
Διάνοιξη ή συντήρηση μονοπατιού ή δικτύου μονοπατιών
Επιλογή κατηγορίας μονοπατιών (ανάλογα με τους πιθανούς χρήστες και το βαθμό δυσκολίας)
Περιγραφή επιμέρους εργασιών (αποψίλωση, εκσκαφές, τεχνικά έργα, σήμανση κ.λ.π.)
Χαρτογραφική απεικόνιση – παραπομπή σε σχετικό χάρτη της περιοχής του έργου με τους κοντινούς δρόμους και τα υφιστάμενα μονοπάτια. Απεικόνιση των προτεινόμενων μονοπατιών.
Γεωμετρικά χαρακτηριστικά του προτεινόμενου/νων μονοπατιών (μήκος, υψομετρική διαφορά, πλάτος, διάρκεια πορείας, βαθμός δυσκολίας),
Συμπληρωματικές υποδομές για εξυπηρέτηση χρηστών καθιστικά, θέσεις θέας, διαμόρφωση πλατωμάτων κ.λ.π.
Σήμανση
Ε. ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Κατά την εκτέλεση του έργου (αλλαγή της οπτικής εικόνας της περιοχής, θόρυβος, πιθανές οχλήσεις στην άγρια πανίδα, σε σπάνια είδη φυτών, διάσπαση σημαντικών οικοτόπων κ.α.).
Κατά τη λειτουργία (θόρυβος, όχληση πανίδας, κίνδυνος από συλλογή ειδών, κυνήγι, διασπορά σκουπιδιών, βανδαλισμοί, πτώσεις λίθων κατάντη, ρύπανση νερού που χρησιμοποιείται για ύδρευση κατάντη κ.α).
Λήψη επανορθωτικών μέτρων – Επιβολή όρων λειτουργίας
ΣΤ. ΠΡΟΜΕΤΡΗΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ
Ζ. ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΙΜΩΝ
Η ανάλυση τιμών να γίνεται σύμφωνα με:
1.το Πρακτικό Διαπίστωσης Τιμών Δημοσίων Έργων για τη δημιουργία σχετικών ή νέων άρθρων και
2.την αριθμ. Δ11γ/0/9/7/7-2-2013 Απόφαση ΥΠ.ΑΝ.ΑΝ.Υ.ΜΕ.ΔΙ. (Φ.Ε.Κ Β 363) όπως ισχύει σήμερα, «Αναπροσαρμογή και Συμπλήρωση Ενιαίων Τιμολογίων έργων Οδοποιίας, Υδραυλικών, Λιμενικών, Οικοδομικών, Πρασίνου και ΗΜ».
Η. ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ
Θ. ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ – ΤΡΟΠΟΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ
Ι. ΧΑΡΤΕΣ – ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΑ – ΣΚΙΤΣΑ
1.Χάρτης προσανατολισμού σε κλίμακα 1:50. 000 ή 1:100.000 (Υπόβαθρο της Γ.Υ.Σ.) όπου θα εμφανίζεται ενδεικτικά η θέση του έργου (η πορεία των μονοπατιών) και είναι σκόπιμο να φαίνονται οι κοντινοί οικισμοί.
2.Οριζοντιογραφία σε χάρτη κλίμακας 1:5.000. Θα φαίνεται η αρχή (Α), το τέλος (Τ) και η ενδιάμεση πορεία με ακρίβεια, συνοδευόμενη από πίνακα συντεταγμένων των κορυφών της διαδρομής στο ελληνικό σύστημα αναφοράς ΕΓΣΑ 87.
3.Μηκοτομή του ή των μονοπατιών (Δεν είναι ανάγκη να είναι λεπτομερής. Μπορεί επίσης να παραλείπεται, αλλά σ’ αυτήν την περίπτωση σε ειδικό πινακίδιο θα αναφέρονται οι κατά μήκος κλίσεις του μονοπατιού κατά τμήματα της διαδρομής) .
4.Κατά πλάτος τομές σε κλίμακα 1:100. Θα λαμβάνονται χαρακτηριστικές διατομές ανάλογα με την κλίση των εδαφών η και την σκληρότητα του εδάφους ώστε να είναι δυνατός ο υπολογισμός των εκσκαφών με σχετική ακρίβεια.
5.Σχέδια των σπουδαιότερων κατασκευών όταν απαιτούνται προμετρήσεις ή σκίτσα για απλούστερες ή τυποποιημένες ξυλοκατασκευές ώστε να δίνεται μια ιδέα για το είδος της κατασκευής και την ένταξη του στο χώρο.
Κ. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Θα δίνουν εικόνες της περιοχής που διασχίζουν τα μονοπάτια, αλλά και χαρακτηριστικές εικόνες, που θα προσφέρονται στους επισκέπτες, από θέσεις του μονοπατιού σε ηλεκτρονική μορφή.
Συμφωνούμε σε μεγάλο βαθμό με τα σχόλια του κ. ΧΡΗΣΤΟΥ ΛΑΜΠΡΗ και αντιπροτείνουμε την εξής απλοποιημένη, φθηνή και ευέλικτη διαδικασία με τις προδιαγραφές ανάδειξης παλαιών μονοπατιών, την οποία μπορούν φυσικά εν μέρει να την αναλαμβάνουν και οι δασολόγοι ή οι μηχανικοί:
-Περιγραφή διαδικασίας επιλογής διαδρομών, ώστε να υπάρχει αναφορά στη λογική που ακολουθήθηκε
-Περιγραφή του μήκους και του τύπου των καθαρισμών που απαιτούνται (για τον προσδιορισμό της εργασίας καθαρισμού)
-Αναφορά σε τυχόν σοβαρά προβλήματα βατότητας. Αν πρόκειται για σημείο που δεν είναι προσπελάσιμο (αν χρειάζεται πχ. να κατασκευαστεί μια γέφυρα), τότε να καλείται ξεχωριστά ειδικός επιστήμονας για το συγκεκριμένο έργο.
-Ψηφιακή αποτύπωση με συσκευή GPS του μονοπατιού.
-Αναφορά των σημείων σήμανσης με πινακίδες, στα οποία θα πρέπει να περιέχονται λεπτομερώς τα εξής: Γεωσυντεταγμένες σημείου, φωτογραφία, προορισμός ή τοπωνύμιο σε ελληνικά και λατινικούς χαρακτήρες, κατεύθυνση βέλους, χιλιομετρική απόσταση, χρόνος, ύψος πασσάλου στήριξης.
-Η σήμανση να είναι διπλής κατεύθυνσης υποχρεωτικά
-Περιγραφή του τρόπου σήμανσης μεταξύ των σημείων που έχουν πινακίδες με προορισμούς (πχ. χρώμα, πινακιδάκια κτλ.). Θα πρέπει να αναφέρεται ρητά πως θα σηματοδοτηθούν τουλάχιστον όλες οι διασταυρώσεις
-Μίνιμουμ 15 χιλιόμετρα διαδρομών (αλλιώς δεν πρόκειται για έργο ανάπτυξης πεζοπορικού τουρισμού)
-Πενταετές σχέδιο ανάπτυξης του μονοπατιού με σαφή αναφορά σε δράσεις προβολής και συντήρησης.
Το θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντικό αρκεί να αναλυθεί και να τηρηθεί. Ιδιαίτερα το Γ1 «ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ» και Γ2 «ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΠΡΟΣΤΑΣΤΑΣΙΑΣ» είναι από τα πιο σημαντικά στοιχεία της μελέτης. Ωστόσο θα πρέπει να προστεθούν και νέες προστατευτικές διατάξεις του φυσικού περιβάλλοντος.
[Β.9. ΕΛΕΓΧΟΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ: Όταν μέρος της διαδρομής διέρχεται από ιδιοκτησία τρίτου (π.χ. περιοχή ιδιοκτησίας ενός μοναστηριού), πρέπει να υπάρχει σύμφωνη γνώμη αυτού για την διέλευση του μονοπατιού από το συγκεκριμένο σημείο.]
Σύμφωνα με τη ΔτΤ και ιδιαίτερα από το Άρθρο 7. Πρόσβαση και Προστασία: «…η ελευθερία της πρόσβασης στα βουνά και τις ορθοπλαγιές με αίσθημα ευθύνης αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα. Με τις δραστηριότητας μας το ασκούμε επιδεικνύοντας πάντα ανάλογη ευαισθησία προς το περιβάλλον και προασπίζοντας την φύση. Σεβόμαστε τους περιορισμούς πρόσβασης και τους κανονισμούς, που έχουν συμφωνηθεί μεταξύ των αναρριχητών και των οργανώσεων προστασίας της φύσης ή των αρχών.»
ΣΧΟΛΙΟ των ΦτΦ για την Ελευθερία της πρόσβασης: Παράδειγμα αναρριχητικά πεδία Μετεώρων. Οι υπεύθυνοι των Μονών θέλουν να χαρακτηριστεί η περιοχή αποκλειστικά «θρησκευτική», περιορισμένης πρόσβασης όπου θα απαγορεύεται στο 80% των βράχων η αναρρίχηση. Αυτή η απαίτηση είχε βρει ευήκοα ώττα στο υπουργείο Πολιτισμού, το οποίο στις αρχές του 2014 είχε εκφράσει την πρόθεση να αλλάξει την τρέχουσα νομοθεσία για την προστασία των Μετεώρων, έτσι ώστε να επιτρέπεται η αναρρίχηση μόνο σε όσους βράχους δεν έχουν οπτική επαφή με ενεργές μονές ή κατάλοιπα μοναστηριών, δηλαδή τελικά το 80% από τους βράχους που σκαρφαλώνουμε σήμερα, μέτρο που θα σήμαινε πρακτικά το κλείσιμο του σημαντικότερου αναρριχητικού πεδίου της χώρας. [Πληροφορίες ΒΡΙΛΗΣΣΟΣ – http://vrilissianews.gr/vrilissia/meteora-apagorefsi-tis-anarrichisis-meta-apo-50chronia-photovideo/%5D.
Όσο και να σεβόμαστε τις τοπικές κοινωνίες, τις θρησκευτικές επιλογές και τις παραδόσεις, μια τέτοια απαγόρευση, μετά από δεκάδες χρόνια χρήσης των βράχων ως αναρριχητικά πεδία, θα ήταν καταστροφική για την επισκεψιμότητα στην περιοχή και την τοπική οικονομία αλλά και για την αναρρίχηση στην Ελλάδα. [28η Πανελλήνια Αναρριχητική Συνάντηση, Μετέωρα 16-18/9/2016 – http://www.eooa.gr/?p=2593%5D
Στο διάγραμμα ύλης πριν από το κεφάλαιο Δ. Προτεινόμενα έργα πρέπει να υπάρχει αναλυτική περιγραφή του μονοπατιού με υψόμετρα συντεταγμένες σε ΕΓΣΑ87 στο οποίο θα περιγράφεται η πορεία του αναλυτικά , τα σημεία από όπου διέρχεται , χαρακτηριστικά σημεία της περιοχής (πχ. στάνες, βρύσες, διασταυρώσεις, σάρες κλπ.) και στο οποίο και θα αναφέρονται και τα σημεία των προτεινόμενων παρεμβάσεων καθώς και η απαιτούμενη σήμανση. Όλα τα ανωτέρω θα καταγράφονται με GPS και θα αποτυπώνονται σε χάρτες με συστήματα γεωγραφικών πληροφοριών (GIS). Στους χάρτες 1 : 5000 που θα συνοδεύουν την μελέτη θα αποτυπώνονται με ακρίβεια τα σημεία των παρεμβάσεων και τα ακριβή σημεία της σήμανσης (π.χ. από το σημείο με συντεταγμένες 348452 4424478 έως το σημείο 348492 4424489 χρειάζονται 7 πινακίδες σήμανσης)
Η ψηφιακή αποτύπωση του μονοπατιού με συντεταγμένες και υψόμετρα καθώς και στοιχεία για την σήμανση και τις επεμβάσεις θα πρέπει να παραδίδεται μαζί με την μελέτη σε κατάλληλης μορφής αρχείο (shp, dxf, klm, gpx) έτσι ώστε να μπορεί να ενσωματωθεί στον κατάλογο των μονοπατιών και στις ψηφιακές βάσεις.
Στις μελέτες που μελετούν δίκτυα μονοπατιών πρέπει να προστεθεί ένα κεφάλαιο για τον τρόπο και την λογική της οργάνωσης των πεζοπορικών διαδρομών και θα πρέπει οι προμετρήσεις να είναι αναλυτικά ανά μονοπάτι και μετά για το σύνολο της μελέτης.
Στην Γερμανία, μια χώρα που μάλλον διαθέτει τους περισσότερους πεζοπόρους σε όλη την Ευρώπη, δεν κάνουν τεχνικές μελέτες για να κατασκευάσουν ένα μονοπάτι, το θεωρούν περιττό κόστος. Κάποιοι χρήστες ή ωφελούμενοι από το μονοπάτι (πεζοπόροι, ξενοδόχοι, κλπ) περπατάνε το μονοπάτι με ένα κασμά και ένα φτυάρι στην πλάτη, φτιάχνουν ότι μπορούν επιτόπου και σημειώνουν σε ένα απλό χαρτί τι επιπλέον χρειάζεται να γίνει (τείχος, γεφυράκι, πινακίδα σήμανσης, κλπ) και επανέρχονται με επιπλέον υλικά και εξοπλισμό για να τα ολοκληρώσουν. Καμία γραφειοκρατία, καμία άδεια, τίποτα. Κόστος επισκευής, ελάχιστο, κόστος ετήσιας συντήρησης, μηδαμινό. Εμείς είμαστε πιο οργανωμένοι από τους Γερμανούς και θέλουμε τόση γραφειοκρατία; Και να μην ξεχνάμε ότι η γραφειοκρατία γεννάει και την διαφθορά, κάποιοι χαίρονται ιδιαίτερα όταν πρέπει να εγκρίνουν τεράστιους προϋπολογισμούς. Το αποτέλεσμα είναι ότι σπαταλάμε τεράστια ποσά για «συντήρηση» μονοπατιών και παρόλα αυτά δεν έχουμε μονοπάτια. Τα ΚΠΣ με τα οποία έπρεπε να είχαμε φτιάξει τις υποδομές πέρασαν, και υποτίθεται ότι στα επόμενα ΚΠΣ δεν θα υπάρχουν άλλα τέτοια χρήματα. Εμείς όμως υποδομές ΔΕΝ έχουμε, άρα κάτι δεν πάει καλά.
Σε υφιστάμενα μονοπάτια δεν χρειάζεται ούτε κριτήρια επιλογής διαδρομής (τα κριτήρια έχουν επιλεγεί από τους προγόνους μας πολύ πιο αποτελεσματικά από γραφιάδες καρεκλοκένταυρους), ούτε ζητήματα ιδιοκτησίας προκύπτανε ποτέ (τα μονοπάτια ήταν πάντοτε δημόσια), ούτε πολλά έργα χρειάζονται (ιδιαίτερα τα ξύλινα), ούτε προμετρήσεις (να πάει πρώτα κάποιος να μετρήσει, να κάνει λογαριασμούς, να ξαναπάει ο εργολάβος να κατασκευάσει, να πάει ο ελεγκτής να ελέγξει, να πάει ο πιστοποιητής να πιστοποιήσει τις δαπάνες, να πάει ο παππάς να ευλογήσει…..και τελειωμό να μην έχει). Το μονοπάτι των Καλαρρυτών θα μπορούσε ένας εμπειροτέχνης και γνώστης του αντικειμένου να το φτιάξει με 2-3 χιλιάδες ευρώ, δηλαδή με το 0,3 % του προϋπολογισμού που έφτιαξε ο «μελετητής». Έλεος!
Η Υπουργική απόφαση δεν καλύπτει καθόλου την κατασκευή ορεινών ποδηλατόδρομων σύμφωνα με προδιαγραφές και τεχνικές, οι οποίες έχουν αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια σε άλλες χώρες και εδώ δεν ξέρω αν διδάσκονται σε κάποια σχολή. Νομίζω πως σε αυτά τα θέματα είναι καλύτερο να παραδεχθούμε την έλλειψη ειδικών γνώσεων και να αφήσουμε τις τεχνικές λεπτομέρειες σε άλλους ειδικότερους να τις συντάξουν. Ως προς τις λοιπές απαιτήσεις θα συμφωνήσω με την ανάγκη απλούστευσης των προδιαγραφών και του διαγράμματος ύλης αφού μας ενδιαφέρουν κυρίως θέματα ασφάλειας και τυχόν επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον. Δεν κατασκευάζεται άλλωστε τμήμα της Αττικής οδού… Ειδικά για μελέτες συντήρησης θα πρέπει να περιγράφονται σε ειδικό κεφάλαιο χωρίς όλες αυτές τις τεχνικές λεπτομέρειες (μηκοτομές κτλ).Η ανφορά ως προς το ιδιοκτησιακό καλύτερα να είναι γενικόλογη – δεν θα βγάλει κανείς άκρη για το ιδιοκτησιακό εκτάσεων απο τις οποίες διέρχεται μονοπάτι αρκετών χιλιομέτρων.
Τα μονοπάτια εκτός από κατασκευές αναψυχής δεν παύουν να είναι και οδικοί άξονες διέλευσης, με την ευρεία έννοια του όρου και ως εκ τούτου επιβάλλεται η κανονική τους αποτύπωση. Άρα η οριζοντιογραφία, η μηκοτομή, στην οποία θα αποτυπώνονται οι κλίσεις των μονοπατιών ανά τμήματα αυτών αλλά και οι κατά πλάτος τομές θα πρέπει να εκπονούνται και θα αποτελούν την βασική αποτύπωση – «φωτογραφία» της διαδρομής. Η μη ύπαρξη αυτών και άρα η «περί του περίπου» αίσθηση των έργων είναι αυτό που ανεβάζει το κόστος και όχι η αποτύπωση των γεωμετρικών δεδομένων τους.
Με βάση τις αρχές της επιστήμης οποιδήποτε έργο αποτυπώνεται για την ύπαρξη μετρήσιμων στοιχείων και δεδομένων τα οποία χρησιμοποιούνται τόσο κατά την διαδικασία προμέτρησης και προϋπολογισμού αλλά και σε περιπτώσεις αστοχιών των έργων σαν αποδεικτικά μέσα ορθής ή μη πρακτικής.
Εδώ χρήσινο είναι να τονίσουμε ότι στις σύγχρονες κοινωνίες η αποτύπωση πάσης φύσεως οδικών αξόνων αποτυπώνεται πλεόν σε 4D (τετραδιάστατα). Οι προτάσεις πισογυρίσματος και υπεραπλούστευσης δεν μας οφήγησαν ούτε πρόκειται να μας οδηγήσουν σε ορθές λύσεις.
Η οριζοντιογραφία μηκοτομή κλπ. παράγραφοι 2,3,4, δεν χρησιμεύουν για τα έργα των μονοπατιών.Απλά ανεβάζουν το κόστος.
Ο χάρτης 1:25.000 και ένα αρχείο της διαδρομής από G.P.S αρκούν για να προχωρήσει το έργο. Τα υπόλοιπα ανεβάζουν υπέρμετρα το κόστος χωρίς λόγο.