Αρχική Καθορισμός τεχνικών προδιαγραφών χάραξης, σήμανσηςΆρθρο 07 – Χώροι δασικής αναψυχής

Άρθρο 07 – Χώροι δασικής αναψυχής

Η διαμόρφωση χώρων ανάπαυσης μπορεί να γίνεται σε φυσικά διάκενα ή τεχνητές διαπλατύνσεις που μπορούν να βρίσκονται κοντά στα πρωτεύοντα μονοπάτια ή να προσεγγίζονται με δευτερεύοντα μονοπάτια και την κατάλληλη σήμανση. Εκεί επιτρέπεται να γίνονται μικροϊσοπεδώσεις, να καθαρίζεται η βλάστηση, να τοποθετούνται προκατασκευασμένοι ξύλινοι τραπεζόπαγκοι ή παγκάκια, ή να κατασκευάζονται τέτοια από φυσικά υλικά (κείμενοι κορμοί δένδρων, πέτρες κ.λπ.) Η επιλογή των χώρων ανάπαυσης να συνδυάζεται με την παρουσία νερού (φυσικές πηγές), ή να κατασκευάζεται υδρομάστευση, μεταφορά νερού από κοντινές αποστάσεις και βρύση. Παρόμοιος συνδυασμός μπορεί να γίνεται με θέσεις θέας ή άλλα σημεία ειδικού ενδιαφέροντος. (Εικόνα 2, Εικόνα 22, Παράρτημα ΙΙ) Ο σχεδιασμός του κάθε είδους εξοπλισμού θα πρέπει να είναι τέτοιος ώστε οι διαστάσεις και η λειτουργία του να μπορούν να προσαρμόζονται στις κατά τόπους και κατά θέση απαιτήσεις. Τα υλικά κατασκευής αφήνονται στην κρίση του μελετητή. Τα κριτήρια επιλογής τους είναι: η ποιοτική και αισθητική τους αξία, η καταλληλότητα, η αντοχή, η δυνατότητα εύκολης μεταφοράς, τοποθέτησης και συντήρησης. Επιπλέον, τα υλικά δύναται να αλλάζουν, ανάλογα με την γεωγραφική θέση τοποθέτησης της προτεινόμενης κατασκευής.

Σχόλια
  • 22 Αυγούστου 2016, 08:27 | Ηλίας Τζηρίτης

    Οι υποδομές αυτές σπάνια συντηρούνται και έτσι καταλήγουν να γίνονται και οι ίδιες εστία απορριμμάτων. Η εμπειρία έχει δείξει επίσης ότι τα έργα σε πηγές δεν είχαν τα αισθητικά-λειτουργικά αποτελέσματα που έπρεπε. Αν η πηγή είναι στο χώρο τότε είναι εντάξει.Όχι μεταφορά. Επίσης όχι ξύλινοι κάδοι ή κάδοι ανοικτού τύπου. Γενικότερα οι κάδοι προκαλούν συγκέντρωση απορριμμάτων καθώς η συλλογή είναι προβληματική. Μόνο κοντά στο οδικό δίκτυο, μεταλλικοί με σκέπαστρο και με δέσμευση για την αποκομιδή.

  • 21 Αυγούστου 2016, 20:42 | Κοιν.Σ.Επ. Μονοπάτια της Ελλάδας

    Όπως αναφέρουμε και στο σχόλιό μας στο προηγούμενο άρθρο: “οι πεζοπόροι δεν χρειάζονται πολυτέλειες … περπατούν … να ξεφύγουν … από τον σύγχρονο πολιτισμό …” Δεν χρειάζεται να καταβάλλουμε υπέρογκα κόστη για παγκάκια και κιόσκια από “σουηδικό” ξύλο που ρημάζουν στο έλεος του καιρού…

    Θα συμφωνήσουμε με τον κύριο ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ πως οι χώροι ανάπαυσης είναι σε κάθε περίπτωση δευτερευούσης σημασίας.
    Για τα απορρίμματα, κατά μήκος των μονοπατιών οι κάδοι έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα από το επιθυμητό. Λειτουργούν δηλαδή ως πόλος έλξης σκουπιδιών τα οποία δεν αποκομίζονται σχεδόν ποτέ.

  • 16 Αυγούστου 2016, 11:11 | ΦΙΛΟΙ της ΦΥΣΗ | Naaturefriends Greece

    Οι ΧΔΣ θα πρέπει να συντηρούνται γιατί οι κατασκευές από ξύλο διαβρώνονται. Ωστόσο θα πρέπει να αποφεύγονται κατασκευές που στα σχέδια των μελετητών φαίνονται όμορφες, έχουν μεγάλο κόστος κατασκευής αλλά δεν έχουν καμία χρησιμότητα.
    Να μην υπάρχει καμία προδιαγραφή για τοποθέτηση κάδων ή δοχείων αποβλήτων. Το αντίθετο μάλιστα. Πρέπει να υπάρχουν στις εισόδους των μονοπατιών και στους χώρους δασικής αναψυχής πινακίδες που να γράφουν «Φεύγοντας παίρνουμε τα σκουπίδια μας μαζί μας – δεν υπάρχει κανείς για να μας τα μαζέψει». Διαβάζουμε επίσης στη ΔτΤ https://joom.ag/QCZQ: « Όχι μόνο πρέπει να μεταφέρουμε τα απορρίμματα μας μακριά από τα βουνά, αλλά και να συλλέγουμε όσα άφησαν οι άλλοι πίσω τους.» «Άρθρο 7,8. Πρόσβαση και Προστασία

  • 12 Αυγούστου 2016, 14:24 | Γιάννης Μιχαήλ

    ΑΡΘΡΟ 7
    Οι χώροι δασικής αναψυχής, υπό την έννοια του εξοπλισμένου χώρου, δεν θα πρέπει να αποτελούν χώρους που κατά κανόνα βρίσκονται στην διαδρομή.
    Οι χώροι αυτοί μπορεί να βρίσκονται στην αρχή και τις πύλες του δικτύου, στα σημεία που συναντά το οδικό δίκτυο σε συνδυασμό με μικρό χώρο στάθμευσης.

  • 11 Αυγούστου 2016, 12:37 | ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

    Να προστεθεί Τα υλικά κατασκευής αφήνονται στην κρίση του μελετητή «αλλά πρέπει να είναι προσαρμοσμένα στο τοπίο από φυσικά υλικά και όχι ξένα προς την περιοχή»

  • 4 Αυγούστου 2016, 12:56 | Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία

    5.Το άρθρο 7 «Χώροι δασικής αναψυχής» προτείνουμε να διαμορφωθεί ως ακολούθως (βλ. κείμενο με έντονους χαρακτήρες): «Η διαμόρφωση χώρων ανάπαυσης μπορεί να γίνεται σε φυσικά διάκενα ή τεχνητές διαπλατύνσεις που μπορούν να βρίσκονται κοντά στα πρωτεύοντα μονοπάτια ή να προσεγγίζονται με δευτερεύοντα μονοπάτια και την κατάλληλη σήμανση. Εφόσον τα μονοπάτια που οδηγούν στους χώρους ανάπαυσης είναι προσβάσιμα στα άτομα με αναπηρία τότε και οι χώροι ανάπαυσης θα διαμορφώνονται βάσει των προδιαγραφών του Παραρτήματος ΙΙ ώστε να ικανοποιούν τις ανάγκες των ατόμων αυτών. Εκεί επιτρέπεται να γίνονται μικροϊσοπεδώσεις […] Ο σχεδιασμός του κάθε είδους εξοπλισμού θα πρέπει να είναι τέτοιος ώστε οι διαστάσεις και η λειτουργία του να μπορούν να προσαρμόζονται στις κατά τόπους και κατά θέση απαιτήσεις και να ικανοποιούν τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία όπου αυτό απαιτείται. Τα υλικά κατασκευής αφήνονται στην κρίση του μελετητή. Τα κριτήρια επιλογής τους είναι: η ποιοτική και αισθητική τους αξία, η ασφάλεια, η καταλληλότητα, η αντοχή, η δυνατότητα εύκολης μεταφοράς, τοποθέτησης και συντήρησης […]»

  • 2 Αυγούστου 2016, 11:22 | Κρούπης Νικόλαος

    Θα πρέπει να αναφέρετε ρητά στις τεχνικές προδιαγραφές η απαγόρευση τοποθέτησης κάδων απορριμμάτων κατά μήκος μονοπατιών. Η μέχρι σήμερα τοποθέτηση έχει προκαλέσει μεγάλη ρύπανση και υποβάθμιση της περιοχής, με τη συσσώρευση τεράστιου όγκου απορριμμάτων.

    Στο μόνο μέρος που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί τσιμέντο υψηλής αντοχής (C16/20 ή C20/25) είναι ανακατασκευή βρυσών κατά μήκος του μονοπατιού αλλά και εδώ θα πρέπει να γίνει με γνώμονα τη προϋπάρχουσα μέθοδο κατασκευή και την παραδοσιακή αρχιτεκτονική. Επίσης οι βρύσες/πηγές έχει υποστεί μεγάλη υποβίβαση/καταστροφή από τότε που μειώθηκε η κτηνοτροφία. Θεωρώ ότι η ανακατασκευή τους είναι απαραίτητη σε ποσοστό 50% και άνω. Προσοχή, θα πρέπει να ήμαστε αντίθετοι στην μεταφορά του νερού με στόχο να κατασκευαστεί βρύση σε προσιτό μέρος. Η βρύσες πρέπει να βρίσκονται πλησίον των πηγών, ακόμα και εάν απαιτείτε μια μικρή παράκαμψη από το κύριο μονοπάτι. Η μεταφορά του νερού από την πηγή σε βρύση θα πρέπει να γίνετε σε εξαίρετες περιπτώσεις.

  • 27 Ιουλίου 2016, 12:59 | ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΑΛΑΣΙΩΤΗΣ

    Η δημιουργία χώρων δασικής αναψυχής νομίζω ότι είναι πια παρωχημένη. Αυτό δείχνει άλλωστε το γεγονός ότι οι περισσότεροι τέτοιοι χώροι βρίσκονται σήμερα υπό διάλυση, είναι χώροι συσσώρευσης σκουπιδιών και ελάχιστοι χρησιμοποιούνται συστηματικά. Σήμερα που η άσφαλτος έχει φτάσει σε κάθε χωριό λίγοι είναι αυτοί που θα κάνουν πικνίκ στο δάσος. Παλιά αυτό γινόταν στρώνοντας κάτω ένα χαλάκι, σήμερα θεωρώ πολυτέλεια να δύνονται χρήματα για τραπεζοπάγκους και κιόσκια. Μόνο η διαμόρφωση του χώρου, καθαρισμός από βλάστηση, τοποθέτηση μιας βρύσης είναι νομίζω αρκετή. Η ύπαρξη κάδου απορριμάτων έχει αποδειχθεί προβληματική καθώς σχεδόν ποτέ δεν γίνεται η αποκομιδή τους.

  • 25 Ιουλίου 2016, 18:19 | ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ

    Οι κατασκευές των χώρων αναψυχής κλπ. απορροφούν τα περισσότερα χρήματα ενός έργου αντί να διοχετευθούν στην καταγραφή-διάνοιξη-προβολή- συντήρηση των μονοπατιών που πρέπει να είναι ο στόχος για την επόμενη δεκαετία. Η διαμόρφωση των χώρων που συνήθως καταστρέφονται σε λίγα χρόνια δεν είναι το πρωτεύον, είναι το δευτερεύον.

Σχόλια