Άρθρο 99 Αυθαίρετες κατασκευές και χρήσεις σε παραδοσιακό οικισμό

άρθρο 4, παρ.στ. Αποδεικτικά δικαιώματος υπαγωγής του αιτούντας.
Να διασαφηνιστεί επακριβώς τι νοείται με τα αποδεικτικά δικαιώματος υπαγωγής.
Κάποιες επιτροπές το εκλαμβάνουν ως προσκόμιση τίτλου ιδιοκτησίας (συμβόλαιο).
Στην παραμεθώριο είναι πάρα πολλές ιδιοκτησίες σε παραδοσιακούς οικισμούς, οι οποίες κατέχονται με χρησικτησία πριν από το 1950, αλλά οι ιδιοκτήτες δεν έχουν προβεί σε συσταση συμβολαίου. Συνέπεια αυτού είναι να μην μπορούν να προχωρήσουν οι ρυθμίσεις αυθαιρετων κατασκευών στις εν λόγω περιπτώσεις.
Αυτό το θεμα δείνει να επιλύεται με το άρθρο 83, παρ. 1ε, που αναφέρει ότι την αίτηση την υποβάλει ο νομέας και κάτοχος του αυθαιρέτου επί οικοπέδου ή γηπέδου, χωρίς τίτλους ιδιοκτησίας, αλλά καλό θα ήταν να αναγραφούν επακριβώς ποια είναι τα διακιολογητικά δικαιώματος υπαγωγής για να μην τα ερμηνευει κάθε επιτροπή όπως νομίζει.

Στην παράγραφο 6, αλλά και στην παράγραφο 10, αναφέρεται έλεγχος από την επιτροπή του «ΑΡΘΡΟΥ 12 ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΝΟΜΟΥ» , προφανώς από παραδρομή , αφού πρόκειται για την ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ 3 ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΑΡΘΡΟΥ, ενώ το άρθρο 12 αναφέρεται στο ΚΕΣΑ.
Στις παραγράφους 9 και 10 , ίσως πρέπει να αναφερθεί με σαφήνεια ότι αναφέρεται στις κατασκευές που έγιναν αυθαίρετα μετά τον χαρακτηρισμό ως ιστορικού τόπου, ¨η αρχαιολογικού χώρου , επειδή δεν είναι δυνατόν να τίθενται σε κρίση επιτροπών και συμβουλίων , κάτω από νέα δεδομένα, κατασκευές που έγιναν πριν την θέσπιση κανόνων και μορφολογικών στοιχείων.
Και αν στην παράγραφο 9, προκύπτει , έμμεσα έστω από την έκφραση » εφαρμόζονται αναλόγως», στην παράγραφο 10 εμπεριέχονται όλες οι κατασκευές , ανεξάρτητα αν έγιναν πριν ¨η μετά τον χαρακτηρισμό .

Η διατύπωση της παραγράφου 1 του ανωτέρω άρθρου είναι ίδια με εκείνη του άρθρου 13 του Ν4178/2013. Η διατύπωση αυτή όμως φαίνεται πως δεν είναι ξεκάθαρη για όλους ,δηλαδή υπάρχουν διαφορετικέ ερμηνείες, καθώς υπάρχουν περιπτώσεις (όπως στο δήμο της Αθήνας) που κακώς έχει συσταθεί επιτροπή για να ελέγχει τα αυθαίρετα του ιστορικού κέντρου της πόλης. Συνεπώς η διατύπωση θα πρέπει να τροποποιηθεί , ώστε να γίνει περισσότερο σαφής

αναφέρω επιπροσθέτως ότι στην ηλεκτρονική πλατφόρμα του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (Τ.Ε.Ε.) υπάρχει ένα «κουτάκι» στο οποίο δηλώνεται το αν το κτίριο βρίσκεται σε παραδοσιακό οικισμό/τμήμα πόλης ή όχι .
Συγκεκριμένα υπάρχει η δυνατότητα να δηλωθεί ότι ένα κτίριο βρίσκεται εντός παραδοσιακού τμήματος πόλης, χωρίς όμως να υπάρχει η υποχρέωση για την διαδικασία της επιτροπής του άρθρου 12, ενώ ταυτοχρόνως υπάρχει και η επιλογή «εντός παραδοσιακού τμ. πόλης ΜΕ διαδικασία. Επιτροπής» .
Συνεπώς, αυτή η δυνατότητα της ηλεκτρονικής πλατφόρμας του Τ.Ε.Ε. αποτελεί άλλο ένα επιχείρημα στην λογική του ότι τα αυθαίρετα που αναφέρονται στο άρθρο 13 του Ν4178/2013 δεν υπάγονται όλα στη διαδικασία της εξέτασης από την επιτροπή του άρθρου 12. Διαφορετικά αυτή η δυνατότητα επιλογής δεν θα είχε κανένα λόγο ύπαρξης

Παράγραφος 1.
Θα πρέπει να προσδιοριστεί ο «αρμόδιος μηχανικός»

Παράγραφος 3.
Απαιτείται λεκτική… αναμορφωση.
Επίσης, έτσι όπως είναι διατυπωμένη συμπαρασύρει και τις κατασκευές της παραγράφου 1. Η επιτροπή ομως κατά αναλογία με τον 4178, απαιτείται για τα αυθαιρετα των παραγράφων 2 και 5 (που συμπεριλαμβάνονται στην 2).

Παράγραφος 5.
Θα πρέπει να ξεκαθαρίσει ο όρος «υπέρβαση μεγαλύτερη του 30%», ίσως με την προσθήκη του εδαφίου «συνυπολογίζοντας τα υφιστάμενα κτίρια».

Αρθρο 99.
Η παράγραφος 4στ αναφέρει, «Αποδεικτικά δικαιώματος υπαγωγής του αιτούνος».
Πρέπει να διευκρινιστεί ποιά είναι αυτά τα «αποδεικτικά δικαιώματος υπαγωγής του αιτούντος» διότι και ο νόμος 4178/2013 στο άρθρο 12 παράγραφος 2στ έχει την ίδια διατύπωση και η τριμελής επιτροπή το ερμηνεύει ότι είναι συμβόλαιο και μόνο συμβόλαιο.
Στην παραμεθώριο όμως σε πάρα πολλές ιδιοκτησίες υπάρχει χρησικτησία αλλά για να γίνουν συμβόλαια απαιτείται πρώτα βεβαίωση μηχανικού περί μη ύπαρξης αυθαιρέτων κατασκευών.
Δεδομένου όμως ότι η τριμελής επιτροπή δεν εξετάζει αιτήσεις για τακτοποίηση αυθαιρέτων με τον Ν.4178/2013 όταν δεν υπάρχουν συμβόλαια, αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει και κανένα συμβόλαιο.

Δεν υπάρχει δυνατότητα εξέτασης αυθαίρετης κατασκευής σε κυρηγμενο διατηρητέο κτίριο από το ΥΠΠΟ από το συμβούλιο μνημείων γιατί απαγορεύεται ρητά στον αρχαιολογικό νόμο 3028/02.

Και εδώ υπάρχει το ίδιο πρόβλημα που εντοπίστηκε και στο υπό συζήτησην άρθρο 6.

Τα κηρυγμένα μνημεία και οι ιστορικοί τόποι έχουν κηρυχθεί στη μεν συντριπτική πλειονότητα από το Υπουργείο Πολιτισμού (όπως εκάστοτε ονομάζεται), σε πολύ λιγότερες δε περιπτώσεις από το (τότε) ΥΧΟΠ/ΥΠΕΧΩΔΕ. Σε κάθε περίπτωση υπάγονται, τόσο τα ίδια, όσο και τα όμορα προς αυτά ακίνητα, στην υποχρέωση έγκρισης των κατά περίπτωσην Υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού, σύμφωνα με τον Αρχαιολογικό Νόμο 3028/2002 για κάθε είδους οικοδομική εργασία μέσα, έξω και γύρω τους.

Ο ίδιος ο Αρχαιολογικός Νόμος είναι ίσης βαθμίδας νομικό εργαλείο με τον ήδη ισχύοντα Ν.4178/2013 που θέσπισε στο άρθρο 12 την αρμοδιότητα της ειδικής Επιτροπής για αυθαίρετα σε διατηρητέα κτίρια, καθώς και με τον υπό συζήτηση επίσης Νόμο, όταν αυτός ψηφιστεί. Οι προαναφερόμενοι Νόμοι ερείδονται όλοι στην ίδια συνταγματική επιταγή, αρθ.24, παρ.1&6 του Συντάγματος.

Από την ψήφιση του Ν.4178/2013 και μετέπειτα, αντιμετωπίζουμε κατ΄επανάληψην το φαινόμενο διιστάμενων απόψεων μεταξύ υπηρεσιών του Υπ.Πολιτισμού και των αντιστοίχων Επιτροπών του αρθ.12, αναφορικά με την ίδια μελέτη, επί κατασκευών που εμπίπτουν ήδη στην αρμοδιότητα και των δύο, με αποτέλεσμα την ατελείωτη ταλαιπωρία των ενδιαφερομένων πολιτών και μελετητών, εν τέλει δε το πλήρες νομικό αδιέξοδο. Ενίοτε στις εν λόγω διαφωνίες διαφαίνεται και η διάθεση «παιχνιδιού εξουσίας ή ισχύος» μεταξύ των διαφωνούντων ή και των αντιστοίχων Υπουργείων.

Είναι απόλυτη ανάγκη να αρθεί το αδιέξοδο που δημιούργησε ήδη ο Ν.4178/2013 και σε αυτή την κατεύθυνση κινείται – σωστά κατά τη γνώμη μου – η παράγρ.9 του υπό συζήτησην άρθρου.

Αντιθέτως, η προτεινόμενη παράγρ.10 επαναφέρει χωρίς αποχρώντα λόγο το νομικό αδιέξοδο και θα πρέπει να ΑΦΑΙΡΕΘΕΙ.

Στην παρ.2 του παρόντος άρθρου υπάρχει παραπομπή στίς κατασκευές ή χρήσεις των κατηγοριών 2 έως 5 του άρθρου 80 του παρόντος νόμου,που ολοκληρώθηκαν πρίν τις 28.07.2011.
Στίς συγκεκριμένες κατηγορίες θα πρέπει να υπαχθούν και οι κάτωθι κατασκευές:

-Κατασκευή πτυσσομένων σκιάστρων από πανί (τεντών),τα οποία μπορούν κάλλιστα να υπαχθούν στην κατηγορία της πέργκολας (παρ.60 του άρθρου 2 του ν. 4067/2012 (Α’79).

-Ηλιακός θερμοσίφωνας εφ’όσον, όπως αναφέρεται στην παρ 2β, υπάρχει αισθητική ένταξη αυτού στο ευρύτερο περιβάλλον του παραδοσιακού οικισμού. Συγκεκριμένα αναφέρομαι σε ορεινό παραδοσιακό οικισμό της Νάξου, όπου υπάρχει πλήθος ηλιακών θερμοσιφώνων επί των- πέριξ της θερινής μου κατοικίας- κατοικιών και έχουν χαρακτηρίσει αυθαίρετη την τοποθέτηση Η/Θ επ’αυτής από το έτος 1995, οπότε και την κατασκεύασα με κανονική οικοδομική άδεια .

Άρθρο 4, παρ.στ.
Αποδεικτικά δικαιώματος υπαγωγής του αιτούντας.

Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε επ’ ακριβώς ποια είναι τα δικαιολογητικά δικαιώματος υπαγωγής για να μην τα ερμηνευει κάθε επιτροπή σε κάθε τόπο όπως νομίζει εκείνη. Πρέπει όλες οι επιτροπές πλέον να ζητούν τα ίδια δικαιολογητικά και όχι να μπαίνουν σε διαδικασία ερμηνείας των απαραίτητων – απαιτούμενων δικαολογητικών (!). Ειδικά όσον αφορά το θέμα του τίτλου ιδιοκτησίας, θα πρέπει και στο άρθρο 4, παρ. στ να γίνει αναφορά σε σχέση με το αρθ. 83 παρ. 1ε (την αίτηση την υποβάλει ο νομέας και κάτοχος του αυθαιρέτου επί οικοπέδου ή γηπέδου, χωρίς τίτλους ιδιοκτησίας).

Με την παράγραφο 3 προβλέπεται η συγκρότηση επιτροπής, η οποία θα εξετάζει τα απαιτούμενα δικαιολογητικά έτσι ώστε οι αυθαίρετες κατασκευές να υπάγονται στις διατάξεις του νομοσχεδίου.
Δεδομένου ότι η εν λόγω επιτροπή θα εξετάζει και υποθέσεις Πτυχιούχων Μηχανικών Τ.Ε – μελών της Ε.Ε.Τ.Ε.Μ κρίνουμε αναγκαία τη συμμετοχή εκπροσώπου της.

Για το λόγο αυτό προτείνουμε την προσθήκη εδαφίου (ε) στην παράγραφο 3 του άρθρου:
«…
ε. έναν Μηχανικό Ανακαίνισης και Αποκατάστασης Κτιρίων και έναν Πολιτικό Μηχανικό Δομικών Έργων, εκπροσώπους της Ε.Ε.Τ.Ε.Μ, με τους αναπληρωτές τους.»

Συνεχίζοντας το σχόλιο της ΜΠΕΖΑΝΤΕ Χριστίνας 10 Σεπτ. 8:39.
Πρέπει όλες οι επιτροπές σχετικές με μορφολογική συμόρφωση αυθαιρέτων να ενοποιηθούν σε μία, η οποία να συγκροτείται από τα απαραίτητα μέλη από τους σχετικούς φορείς. Η απόφασή της να μην μπορεί να προσβληθεί από άλλες αρχές (πλην διοικητικών δικαστηρίων, για λόγους παρατυπιών).

Πρέπει να δίνεται η δυνατότητα σε όλα τα αυθαίρετα που οι ιδιοκτήτες έχουν δικαίωμα ρύθμισης (εκτός των γεικών περιορισμών του νόμου), να μπορούν να ρυθμιστούν, έστω και αν αυτό σημαίνει εκτεταμένες εργασίες μορφολογικές κλπ.

παρ.5. Αν ο ιδιοκτήτης είναι διατεθημένος να κάνει εργασίες για να μειωθούν οι υπερβάσεις, να μπορεί να φτάσει το 30% και να ρυθμίσει μετά.

Να μην τίθεται θέμα αρνητικής απάντησης, αλλά υποχρεωτικών επεμβάσεων με στόχο την ρύθμιση.

ΥΓ ο 3028/2002 έχει στόχο την διατήρηση των μνημείων, και όχι την διατήρηση των αυθαιρέτων κατασκευών σε αυτά. Η επιβολή συμμόρφωσης για την ανάδειξη των μνημείων και την επαναφορά τους, επιβάλλεται από τον 3028/2002.
Παρόλα αυτά πρέπει όλες οι μορφολογικές υποδείξεις να γίνονται από ένα αρμόδιο σώμα, ασχέτως περίπτωσης.

Εγώ προτείνω να τροποποιηθεί το άρθρο 14 παράγραφος 1α του νόμου 4178 που αφορά τα διατηρητέα κτίσματα. Με λίγα λόγια, να υποβάλλεται η αίτηση στο αρχιτεκτονικό συμβούλιο της κάθε περιφερειακής ενότητας οπού βρίσκεται το διατηρητέο, και όχι στο ΚΕΣΑ, όπου η διαδικασία είναι μη αποτελεσματική. Πρέπει να γίνει απλοποίηση της διαδικασίας νομιμοποίησης.
Πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην εναρμόνιση του κτιρίου στην περιοχή όταν η στατικότητα του κτηρίου δεν θίγεται ή ενισχύεται από τις παρεμβάσεις (να νομιμοποιούνται μέσω των αρχιτεκτονικών συμβουλίων των περιφερειακών ενοτήτων με αντίστοιχα πρόστιμα οι μικροδιαφορές στον όγκο του κτηρίου καθώς επίσης στις όψεις).

α)αρ. 99 παρ.6 «επιτροπή του αρ. 12 του παρόντος νόμου» εννοεί το ΚΕΣΑ; Μάλλον κάποιο λάθος έχει γίνει
β) παρ 2 – παρ 3 οι επιτροπές που περιγράφονται διαφέρουν μεταξύ τους; Αν ναι, γιατί δεν γίνονται μία;
γ) παρ 2 – παρ 5 ένας οικισμός κάτω από 2000 κατοίκους είναι αυτόματα και κάτω από 5000. Γιατί δεν εφαρμόζεται η ίδια διαδικασία; Η ανεξάρτητη νέα κατασκευή δεν μπορεί να εναρμονίζεται αρχιτεκτονικά ανεξαρτήτως μεγέθους; Τέντες, πέργκολες, στέγαστρα κλπ. ποιους όρους δόμησης παραβιάζουν;
δ) παρ 10 και αν αυτά τα δύο (συμβούλιο και επιτροπή) δώσουν διαφορετικές οδηγίες και εγκρίσεις; προτείνεται μόνο η αρμόδια υπηρεσία του ΥΠ.ΠΟ.

Στην παραγραφο 5 αναφέρεται οτι δεν μπορει να υπαχθει στον νόμο οποιαδήποτε ανεξάρτητη κατασκευή σε οικισμούς κάτω των 2000 κατοίκων μετα την κύρηξη του οικισμού ως παραδοσιακός. Δεδομένο ότι στην Κέρκυρα οι μισοί οικισμοί είναι παραδοσιακοί και κάτω απο 2000 κατόίκους αυτό σημαίνει ότι δεν θα μπορούν να υπαχθούν στον νέο νόμο. οι όποιες κατασκευές ανεξάρτητες μετά την κύρηξη του οικισμού ως παραδοσιακός (Απο 1985-2011) που υπερβαίνουν το 30% των όρων δόμησης θα πρέπει να κατεδαφιστούν. Στην Κερκυρα υπάρχουν αρκετές τέτοιες περιπτώσεις και καλό είναι να μπορούν να συμπεριληφθούν και αυτά στον τρόπο τακτοποίησης και ύστερα απο έγκριση της επιτροπής.

Παράγραφος 3.

Όπως διατυπώνεται, εννοεί και τις κατασκευές της παραγράφου 1.

Δεν είναι δυνατόν, αυθαίρετες κατασκευές σε παραδοσιακό οικισμό ή τμήμα πόλης, εφόσον αυτές έχουν ολοκληρωθεί πριν τη δημοσίευση της διοικητικής πράξης χαρακτηρισμού του οικισμού ή τμήματος πόλης ως παραδοσιακού, να εξετάζονται από επιτροπή.

Πρέπει να λυθεί το ζήτημα των «πολλαπλών» επιτροπών. Για παράδειγμα όταν πρόκειται να εκδοθεί άδεια νομιμοποιησης και προβλέπεται να περάσει από Τοπικό συμβούλιο μνημείων και Συμβούλιο αρχιτεκτονικής, η ύπαρξη και τρίτης επιτροπής αυθαιρέτων παραδοσιακού καθιστά τη διαδικασία έγκρισης των αρχιτεκτονικών διαδικασία χωρίς τέλος.

Στην παρ. 1 πρέπει να προστεθεί έκφραση από την οποία να προκύπτει ρητά οτι σε αυτήν υπάγονται αυθαιρεσίες στα τμήματα πόλης ανεξαρτήτως του χαρακτηρισμού τους και δεν απαιτείται έλεγχος από επιτροπή, ώστε α) να ξακαθαρίσει οτι στην παρ. 2 με έλεγχο από επιτροπή υπάγονται αποκλειστικά και μόνο αυτοτελείς και αυτόνομοι παραδοσιακοί οικισμοί κάτω των 5.000 κατοίκων και β) να αποτραπεί ο έλεγχος των αυθαιρεσιών σε παραδοσιακά τμήματα πόλης από επιτροπές των ΥΔΟΜ κατά παράβαση των οριζομένων στο νόμο.

Στην παρ. 1 πρέπει να προστεθεί έκφραση από την οποία να προκύπτει ρητά οτι σε αυτήν υπάγονται αυθαιρεσίες στα παραδοσιακά τμήματα πόλης και δεν απαιτείται έλεγχος από επιτροπή, ώστε α) να ξακαθαρίσει οτι στην παρ. 2 με έλεγχο από επιτροπή υπάγονται αυθαιρεσίες αποκλειστικά και μόνο σε αυτοτελείς και αυτόνομους παραδοσιακούς οικισμούς κάτω των 5.000 κατοίκων και β) να αποτραπεί ο έλεγχος των αυθαιρεσιών σε παραδοσιακά τμήματα πόλης από επιτροπές των ΥΔΟΜ κατά παράβαση των οριζομένων στο νόμο.

α) Προτείνεται να προσδιοριστούν οι όροι που χρησιμοποιούνται: αρχαιολογικός χώρος ή τόπος (ενιαίος ή με διαβαθμισμένες ζώνες προστασίας), ιστορικός τόπος, ιστορικός ή παραδοσιακός οικισμός ή παραδοσιακό τμήμα πόλης σε συνεννόηση με το ΥΠΠΟΑ, ώστε με την έναρξη ισχύος του νόμου να δύναται δοθούν οδηγίες από τις περιφερειακές υπηρεσίες (Εφορίες Αρχαιοτήτων). Υπάρχει μεγάλη σύγχυση στο ζήτημα αυτό και ταλαιπωρούνται πολλοί εμπλεκόμενοι, χάνοντας χρόνο. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να προβλεφθεί διευκρίνιση αν υπάρξει οικονομικό κίνητρο για υπαγωγή το πρώτο εξάμηνο.
β) σε τμήματα μεγάλων αστικών κέντρων (Χανιά, Ηράκλειο, κ.α.), που χαρακτηρίστηκαν αρχαιολογικοί τόποι το 1965, η έγκριση κήρυξης και οριοθέτησής τους ως αρχαιολογικού χώρου έγινε χρόνια αργότερα (2011-2012). Τέτοιοι αρχαιολογικοί χώροι εντάσσονται στους ιστορικούς τόπους της παρ.9; Αν ναι, τότε:
β1) Δεν υπάρχει σύγχυση με παραδοσιακά τμήματα πόλεων που αναφέρονται στη παρ.1 του άρθ.99;
Δεν προβλέπονται διαβαθμισμένες ζώνες προστασίας άρα δεν υπάρχει σύγχυση με την περίπτωση θ, παρ.2, άρθ.73;
β2) στην παρ.9 αναφέρεται «οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται αναλόγως…» εννοούνται όλοι οι παρ.1-8 του άρθρου; Αν τα κέντρα των παραπάνω πόλεων θεωρηθούν ιστορικοί – αρχαιολογικοί τόποι (χώροι που ελέγχονται από το ΥΠΠΟΑ και όχι παραδοσιακοί χώροι που ελέγχονται από το ΥΠΕΚΑ), σύμφωνα με την παρ.1 του άρθ.99, υποβάλλεται Τεχνική Έκθεση μηχανικού εφόσον οι αυθαίρετες κατασκευές ή αλλαγές χρήσεις έγιναν πριν τον χαρακτηρισμό (δηλ. στην περίπτωση Χανίων & Ηρακλείου πριν το1965) ή πριν την κήρυξη (το 2012);
Επίσης, σε περιπτώσεις αρχαιολογικών χώρων σε αστικά κέντρα > 5000 κατοίκων (όπως τα προαναφερόμενα), αυθαίρετες κατασκευές ή αλλαγές χρήσεις που υλοποιήθηκαν πριν το 2011 και μετά το χαρακτηρισμό της έκτασης ως αρχαιολογικού χώρου υπάγονται στο νέο νόμο με Τεχνική Έκθεση μηχανικού και δεν απαιτείται απόφαση επιτροπής του άρθ.3 που αντικαθίσταται από το Τοπικό Συμβούλιο Μνημείων;
β3) το Τοπικό Συμβούλιο Μνημείων εμπλέκεται ως αντικαταστάτης της επιτροπής της παρ.3: i) σε αρχαιολογικούς χώρους – οικισμούς 5000 κατοίκων αλλά επίσης δεν προσαρμόζεται και αντίκειται στους μορφολογικούς περιορισμούς της περιοχής;

Αποστέλλω ξανά μέρος β) των παρατηρήσεων 2-10-2016 γιατί συμπτύχτηκε το μεγάλο κείμενο.
β) σε τμήματα μεγάλων αστικών κέντρων (Χανιά, Ηράκλειο, κ.α.), που χαρακτηρίστηκαν αρχαιολογικοί τόποι το 1965, η έγκριση κήρυξης και οριοθέτησής τους ως αρχαιολογικού χώρου έγινε χρόνια αργότερα (2011-2012). Τέτοιοι αρχαιολογικοί χώροι εντάσσονται στους ιστορικούς τόπους της παρ.9; Αν ναι, τότε:
β1) Δεν υπάρχει σύγχυση με παραδοσιακά τμήματα πόλεων που αναφέρονται στη παρ.1 του άρθ.99;
Δεν προβλέπονται διαβαθμισμένες ζώνες προστασίας άρα δεν υπάρχει σύγχυση με την περίπτωση θ, παρ.2, άρθ.73;
β2) στην παρ.9 αναφέρεται «οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται αναλόγως…» εννοούνται όλοι οι παρ.1-8 του άρθρου; Αν τα κέντρα των παραπάνω πόλεων θεωρηθούν ιστορικοί – αρχαιολογικοί τόποι (χώροι που ελέγχονται από το ΥΠΠΟΑ και όχι παραδοσιακοί χώροι που ελέγχονται από το ΥΠΕΚΑ), σύμφωνα με την παρ.1 του άρθ.99, υποβάλλεται Τεχνική Έκθεση μηχανικού εφόσον οι αυθαίρετες κατασκευές ή αλλαγές χρήσεις έγιναν πριν τον χαρακτηρισμό (δηλ. στην περίπτωση Χανίων & Ηρακλείου πριν το1965) ή πριν την κήρυξη (το 2012);
Επίσης, σε περιπτώσεις αρχαιολογικών χώρων σε αστικά κέντρα > 5000 κατοίκων (όπως τα προαναφερόμενα), αυθαίρετες κατασκευές ή αλλαγές χρήσεις που υλοποιήθηκαν πριν το 2011 και μετά το χαρακτηρισμό της έκτασης ως αρχαιολογικού χώρου υπάγονται στο νέο νόμο με Τεχνική Έκθεση μηχανικού και δεν απαιτείται απόφαση επιτροπής του άρθ.3 που αντικαθίσταται από το Τοπικό Συμβούλιο Μνημείων;
β3) το Τοπικό Συμβούλιο Μνημείων εμπλέκεται ως αντικαταστάτης της επιτροπής της παρ.3: i) σε αρχαιολογικούς χώρους – οικισμούς < 5000 κατοίκων και εφόσον οι αυθαιρεσίες εκτελέστηκαν μετά τον χαρακτηρισμό του χώρου και ii) σε εκτάσεις με πολλαπλούς χαρακτηρισμούς αρχαιολογικού, ιστορικού και παραδοσιακού χαρακτήρα (με έλεγχο ΥΠΠΟΑ και ΥΠΕΚΑ) ανεξαρτήτως μεγέθους και χρονολογίας που εκτελέστηκαν;
Υπάρχει περίπτωση αναλόγως τη θέση ή το μέγεθος της αυθαιρεσίας να είναι αρμοδιότητα του ΚΑΣ, καθώς αρκετές φορές σε σοβαρά ζητήματα τα Τοπικά Συμβούλια αδυνατούν να πάρουν θέση και παραπέμπουν στο Κεντρικό;
β4) αν ισχύουν τα παραπάνω και αυθαίρετη κατασκευή, εντός κέντρου πόλης που έχει κηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος, ενταχθεί στο νέο Νόμο με Τεχνική Έκθεση μηχανικού θα είναι αποδεκτό από το ΥΠΠΟΑ; Αν για άλλους λόγους μελλοντικά ο ιδιοκτήτης τέτοιου ακινήτου αιτηθεί έγκριση εργασιών ή δόμησης στην Εφορεία Αρχαιοτήτων, προσκομίζοντας την βεβαίωση υπαγωγής, θα γίνει αποδεκτό το αίτημα να εξεταστεί ή θα απορριφθεί επειδή είναι αυθαίρετη κατασκευή; Η τελευταία απάντηση είναι η συνηθισμένη έως σήμερα! Θα αλλάξει αντιμετώπιση το ΥΠΠΟΑ αν πάρει την ευθύνη ο μηχανικός για την μορφολογική και αισθητική προσαρμογή του αυθαίρετου κτίσματος στο δομημένο περιβάλλον ή θα επιμείνουν ότι δεν ήταν παρόντες αρχαιολογικά σε εκσκαφές και θα θεωρούν ανυπόστατη την υπαγωγή και επομένως αυθαίρετο το κτίσμα;

συνέχεια των παρατηρήσεων…
γ) αν οι αρχαιολογικοί χώροι δεν εντάσσονται στους ιστορικούς τόπους πως αντιμετωπίζονται αυθαίρετα εντός μεγάλων αστικών κέντρων (Χανιά, Ηράκλειο), που χαρακτηρίστηκαν, κηρύχθηκαν και οριοθετήθηκαν ως αρχαιολογικοί τόποι; Δεν εντάσσονται καθόλου; Θέλω να πιστεύω πως δεν είναι δυνατό να μην αντιμετωπίζονται.
γ1) Αν εντάσσονται στους αρχαιολογικούς-ιστορικούς χώρους της παρ.9 αλλά αντιμετωπίζονται πάντα με Τοπικό Συμβούλιο Μνημείων και όχι με Τεχνική Έκθεση μηχανικού; Παρεμπιπτόντως, τα Τοπικά Αρχαιολογικά Συμβούλια έχουν ήδη μεγάλο φόρτο εργασίας και οριακά εξυπηρετούν οπότε αν πάνε και υποθέσεις αυθαιρέτων σε αυτά τότε το οικονομικό κίνητρο άμεσης υπαγωγής τους πρώτους μήνες ισχύς του νέου νόμου δεν θα λειτουργήσει.
Το σημαντικό θέμα είναι ότι εντός αρχαιολογικών χώρων το ΥΠΠΟΑ ασκεί μορφολογικό έλεγχο στις κατασκευές και παράλληλα κάνει έλεγχο στις εκσκαφές. Στην περίπτωση των αυθαιρέτων ο νέος νόμος αντιμετωπίζει μόνο την αισθητική ένταξη των αυθαίρετων κτισμάτων (μέσω Τεχνικής έκθεσης μηχανικού ή μέσω επιτροπής) και αφήνει ένα κενό πως θα διαχειριστεί τις εκσκαφές; Όσοι έκαναν εκσκαφές θα υπαχθούν στο νέο νόμο; Ή θα υπάγονται μόνο κτίρια με οικοδομική άδεια (που έχει γίνει έλεγχος εκσκαφών), τα οποία έχουν αυθαίρετες προσθήκες καθ’ ύψος, αλλαγές στις όψεις, κλειστούς ημιυπαίθριους ή άλλες αυθαιρεσίες άνωθεν του εδάφους οπότε αντιμετωπίζονται από το νέο νόμο; Πρέπει να γίνουν γνωστές και ξεκάθαρες οι προθέσεις των δυο εμπλεκόμενων υπουργείων. Υπάρχει δυνατότητα η θέση του ΥΠΠΟΑ να είναι αρνητική; Τι γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις με το παράβολο και γενικότερα την πορεία της υπαγωγής; Θα καταλήγουμε στα δικαστήρια; Υπάρχει σύμφωνη γνώμη του ΥΠΠΟΑ να τακτοποιηθούν τα αυθαίρετα που ορίζει ο νέος νόμος και εντός αρχαιολογικών χώρων οπότε δεν τίθεται θέμα αρνητικής γνώμης αλλά μόνο ειδικών ρυθμίσεων για την καλύτερη δυνατή προσαρμογή του αυθαιρέτου στο δομημένο περιβάλλον;
δ) να εξεταστεί η δυνατότητα να αιτούνται πρώτα οι υποθέσεις στις επιτροπές και μετά να υπάγονται στο νόμο (ή έστω με προσωρινή υπαγωγή πριν το παράβολο). Μπορεί να προκύψουν θέματα κατά την εξέταση μιας περίπτωσης από επιτροπές και να τροποποιήσουν την υπαγωγή (ως προς το χρονοδιάγραμμα και το κόστος υπαγωγής αναλόγως αν απαιτηθούν παρεμβάσεις ή όχι) οπότε θα εκτίθεται ο μηχανικός. Οι περισσότεροι ιδιοκτήτες αυθαιρέτων για να αποφασίσουν μεταξύ άλλων θέλουν πρόβλεψη για το κόστος της υπαγωγής έως την ολοκλήρωση, συμπεριλαμβανομένου του κόστος των παρεμβάσεων, συμβολαιογραφικών πράξεων αν απαιτηθούν, αμοιβών καθώς και χρονοδιάγραμμα.
ε) στην παρ.1 αναφέρεται να προσκομίζεται Τεχνική Έκθεση αρμόδιου μηχανικού. Θα προσδιοριστεί η ειδικότητα;
στ) στην παρ.2 περιγράφεται η δυνατότητα η Επιτροπή να επιβάλλει την εκτέλεση εργασιών προσαρμογής, να εκδοθεί σχετική άδεια, να εκτελεστούν οι εργασίες προσαρμογής με πιστοποίηση από Ελεγκτή Δόμησης πριν την καταβολή του προστίμου. Αντίστοιχα, μήπως να προβλεφθεί δυνατότητα ο μηχανικός να μπορεί να αναφέρει την εκτέλεση προτεινόμενων εργασιών προσαρμογής στην Τεχνική Έκθεση και με αυτήν να αιτείται άδεια εργασιών πριν την πληρωμή του προστίμου; Όταν γίνει πιστοποίηση εκτέλεσης των εργασιών και αφού ενημερωθεί η πρώτη Τεχνική Έκθεση του μηχανικού θα καταβάλλεται το πρόστιμο και θα προχωρά η διαδικασία υπαγωγής. Θα μπορούσε να ισχύει για απλές περιπτώσεις αλλαγής χρωματισμού, κουφωμάτων, επιγραφών κ.α. Αλλιώς πως θα αντιμετωπίζεται από το μηχανικό η αυθαίρετη κατασκευή σε παραδοσιακό οικισμό (ή αρχαιολογικό χώρο σύμφωνα με την παρ.9) που κατασκευάστηκε πριν το χαρακτηρισμό ή βρίσκεται σε τμήμα πόλης > 5000 κατοίκων αλλά επίσης δεν προσαρμόζεται και αντίκειται στους μορφολογικούς περιορισμούς της περιοχής;

Κατ΄αντιστοιχία του άρθρου 21 του Ν.4030/2011, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει και κατ΄αντιστοιχία με τον αρχαιολογικό Ν.3028/2002, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει με τις παρ. 8, 9, 10 & 11, αρθρο 16, Ν.4164/2013, θα ήταν θεμιτό για μείωση της γραφειοκρατείας και επιτάχυνση των διαδικασιών,
να εξαιρεθούν από την υποχρέωση εξέτασης της Επιτροπής Αυθαιρέτων περιπτώσεις που στην ουσία δεν την αφορούν, όπως π.χ. αυθαιρεσίες στο εσωτερικό των κτιρίων, πλήρως υπόγειες κατασκευές όπως δεξαμενές και βόθροι, κλπ

Παρ.2δ : Θα πρέπει να διευκρινισθεί ποίος αποφασίζει αν οι εργασίες προσαρμογής γίνονται από την ΥΔΟΜ ή από Ελεγκτή Δόμησης .
Παρ. 10. Στη σύνθεση της Επιτροπής των περιπτώσεων αυτών θα πρέπει να υπάρχει και εκπρόσωπος του Τοπικού Συμβουλίου Μνημείων προς αποφυγή χρονοβόρων διαδικασιών .

Για την παρ. 1 :
Προς αποφυγή σύγχυσης και με δεδομένο ότι οι αυθαίρετες κατασκευές που αναφέρονται εδώ, αποτελούν μία διακριτή κατηγορία μεταξύ των αυθαιρέτων κατασκευών και χρήσεων σε παραδοσιακό οικισμό, για την οποία ο «αρμόδιος» Μηχανικός συντάσσει τεχνική έκθεση κ.λ.π. θεωρώ σκόπιμο
να τροποποιηθεί η παράγραφος ως εξής:

αντί «1. Στις διατάξεις του παρόντος υπάγονται ……… από τις ειδικές διατάξεις.»

να γίνει «1. Στις διατάξεις του παρόντος νόμου υπάγονται ……… από τις ειδικές διατάξεις.»

Για την παρ. 2.-β. :
«β. Μετά την εξέταση των ως άνω δικαιολογητικών και τη διαπίστωση του δικαιώματος υπαγωγής στον παρόντα νόμο η επιτροπή δέχεται ή απορρίπτει την αίτηση, με βάση την αισθητική ένταξη…….»

Εδώ υπάρχει λάθος που οφείλεται στη «τροποποίηση» της προηγούμενης παρ. α. σε σχέση με την αντίστοιχη 2.-α. του άρθρου 13 του ν.4178/13. (απο την νέα 2.-α. έχουν «απαλειφθεί» τα δικαιολογητικά που αναφέρονται στην επιτροπή).

Άρα στην 2.-β. αντί του «ως άνω δικαιολογητικών» πρέπει να τεθεί: «των δικαιολογητικών της παρ. 4…..» και έτσι η 2.-β. να γίνει

«β. Μετά την εξέταση των δικαιολογητικών της παρ. 4. του παρόντος άρθρου και τη διαπίστωση του δικαιώματος υπαγωγής στον παρόντα νόμο η επιτροπή δέχεται ή απορρίπτει την αίτηση, με βάση την αισθητική ένταξη…….»

Παρ. 2 γ. Η επιτροπή μπορεί να επιβάλει την εκτέλεση εργασιών προσαρμογής του αυθαίρετου κτίσματος στους ισχύοντες μορφολογικούς όρους και περιορισμούς του παραδοσιακού οικισμού κατά τα οριζόμενα στην παρ. 7 του άρθρου 91 του παρόντος. Επίσης η επιτροπή μπορεί να προβεί σε αυτοψία, προκειμένου να εκτιμήσει το μέγεθος και την έκταση των απαιτουμένων εργασιών προσαρμογής.

Η παρ. 7 που αναφέρεται στο παραπάνω κείμενο πρέπει να αντικατασταθεί με την παρ. 5

Αναφορικά με τη παρ. 3 έχω να παρατηρήσω:
Η αντίστοιχη σύνθεση της επιτροπής του άρθρου 12 του ν.4178/13 σε πολλές περιοχές (Νησιωτικές κυρίως, αλλά και άλλες), δεν λειτούργησε ποτέ όπως προβλεπόταν και όπως ομοίως προβλέπεται στον παρόντα νόμο (σύμφωνα με την επόμενη παρ. 4., εντός 10 ημερών κ.λ.π.).
Για την ακρίβεια των γεγονότων, τα μεσοδιαστήματα μεταξύ των διαδοχικών συνεδριάσεων, ήταν πάντα υπερβολικά μεγαλύτερα.

Σε ανάλογες περιπτώσεις μέλος η μέλη των επιτροπών αυτών πρέπει να ταξιδεύσουν με πλοίο η αεροπλάνο προκειμένου να συνεδριάσει η επιτροπή.
Επίσης τυχαίνει μέλη των επιτροπών αυτών να είναι διορισμένα ταυτόχρονα και στις επιτροπές των Συμβουλίων Αρχιτεκτονικής.

Ο συνδυασμός των παραπάνω δυσχεραίνει υπερβολικά την λειτουργία, όχι μόνο της μίας αλλά και των δύο διαφορετικών επιτροπών που προανέφερα.

Είναι εύκολο λοιπόν να αντιληφθεί κανείς ότι με την νέα προβλεπόμενη σύνθεση της επιτροπής δηλαδή:
Αφ΄ενός με την προσθήκη ενός επιπλέον μέλους με την ειδικότητα του Αρχιτέκτονα και αφ’ ετέρου με τον περιορισμό της 3.γ. σε σύγκριση με την 1.β του άρθρου 12 του ν.4178/13,
πετυχαίνεται ακόμη μεγαλύτερη δυσλειτουργία της επιτροπής αυτής σε αρκετές περιοχές.

Για την παρ. 4 πιθανόν να πρέπει να προστεθεί στα δικαιολογητικά το
αντίγραφο της δήλωσης υπαγωγής, η όπως διαφορετικά αναφέρεται πιο πάνω (στη 2.α.), τα δικαιολογητικά των παρ. 1,10,11 του άρθρου 83.

Για την 2.γ.
Ίσως να είναι σκόπιμο για να εξασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία των επιτροπών αυτών, να συμπληρώσετε στο τέλος της παραγράφου αυτής, δυό- τρία πράγματα που δεν θα μπορεί να κάνει η επιτροπή αυθαιρέτων ώστε να καταστεί ακόμη σαφέστερο, το ποιος θα είναι ο ρόλος της.

Για παράδειγμα,
τα μέλη της επιτροπής πρωτευόντως, αλλά και οι υπόλοιποι που εμπλέκονται στη διαδικασία (ο μηχανικός που αναλαμβάνει την υπαγωγή, ο ιδιοκτήτης, ο ελεγκτής που θα η θα έχει ήδη εμπλακεί στον έλεγχο της δήλωσης…), καλό είναι να γνωρίζουν αν η επιτροπή ΠΡΕΠΕΙ η αν ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να ελέγξει την ακρίβεια της δήλωσης, ως προς τη Τιμή Ζώνης, τους συντελεστές υπέρβασης πολεοδομικών μεγεθών, τους διάφορους συντελεστές τετραγωνιδίων κ.ά.

Δεν είναι καθ’ όλου σπάνιο το φαινόμενο μέλη επιτροπών(ελεύθεροι επαγγελματίες), να εξετάζουν θέματα ιδιοκτητών που βρίσκονται σε διαμάχη με άλλους γειτονικούς ιδιοκτήτες που όμως οι τελευταίοι τυχαίχει να είναι πελάτες τους.

Στις περιπτώσεις αυτές (τουλάχιστον σε αυτές…) είναι «ένα θέμα» η εξασφάλιση αντικειμενικότητας… οπότε θεωρώ ως ελάχιστη πρόβλεψη να ξεκαθαριστεί(έστω και με πλεονασμούς στη διατύπωση), ποιο επακριβώς θα είναι το «πεδίο δράσης» δηλαδή τι θα ελέγχουν.
Επίσης κρίσιμο είναι να διευκρινιστεί, πέραν των προαναφερθέντων, το τι ακριβώς σημαίνει «η διαπίστωση του δικαιώματος υπαγωγής…» όπως έχει ήδη επισημανθεί σε προηγούμενα σχόλια.

§2 Να διευκρινιστεί ποια είναι η επιτροπή Ελέγχου Αυθαιρέτων κατασκευών. Εάν δε συμπίπτει με αυτή της §3 προτείνουμε να συμπίπτει ώστε να μην απαιτείται η έγκριση 2 διαφορετικών επιτροπών. Επίσης να προβλεφθεί μεταβατική διάταξη για τις περιπτώσεις του Ν.4178 που έχουν εγκριθεί από το ΚΕΣΑΜΑΘ αλλά δεν έχουν ολοκληρώσει τη διαδικασία έκδοσης άδειας δόμησης. Ακόμη, προτείνουμε για τις περιπτώσεις που η επιτροπή επιβάλει εργασίες να μην απαιτούνται για την έκδοση της άδειας δόμησης εκ νέου εγκρίσεις από τους αρμόδιους φορείς (ΥΜΑΘ, Υπουργείο Πολιτισμού και Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής). Επιπλέον στην περίπτωση δ να γίνει σαφές ότι οι εργασίες προσαρμογής πρέπει να ολοκληρωθούν 6 μήνες μετά την έκδοση της σχετικής άδειας, εφόσον απαιτείται.

§9 Προτείνουμε την κατάργησή της διότι, σύμφωνα με την §2 του άρθρου 14 του Ν.3028/02 δεν προβλέπεται η νομιμοποίηση κτισμάτων μέσα σε ιστορικούς τόπους. Επομένως τα Τοπικά Συμβούλια μνημείων τα οποία γνωμοδοτούν μόνο βάσει του Ν.3028/02 θα απορρίπτουν όλες τις υπαγωγές σε ιστορικό τόπο. Άλλωστε στο Ν.4178/13, για τις δηλώσεις υπαγωγής σε ιστορικό τόπο δεν προβλεπόταν καμία επιπλέον διαδικασία.

§10 Γιατί δεν ορίζεται μία ενιαία επιτροπή; Διαφορετικά θα υπάρξουν περιπτώσεις όπου η μία επιτροπή θα δέχεται την υπαγωγή ενώ η άλλη όχι. Σε αυτές τις περιπτώσεις τι θα γίνεται;

Για την παρ. 2.-δ.
ίσως θα έπρεπε να οριστεί το χρονικό σημείο απο το οποίο αρχίζει να «μετράει» το χρονικό διάστημα των 6 μηνών. Θα μπορούσε για παράδειγμα να είναι η ημερομηνία έκδοσης της σχετικής άδειας, εφ΄όσον απαιτείται.

Στην παρ. 2.-δ. αναφέρεται:

«δ. Οι εργασίες προσαρμογής εκτελούνται μετά ………….. Στην περίπτωση που απαιτείται έκδοση σχετικής άδειας αυτή εκδίδεται ΧΩΡΙΣ να προηγηθεί Η ΚΑΤΑΒΟΛΗ του ενιαίου ειδικού προστίμου. ………… ρύθμιση του παρόντος.»

Επίσης στις παρ. 6. και 7 αναφέρεται:

«6. Η μεταβίβαση ή η σύσταση εμπραγμάτων δικαιωμάτων σε ακίνητα με αυθαίρετες κατασκευές, για τα οποία απαιτείται έγκριση της επιτροπής (του άρθρου 12)του παρόντος νόμου (ΆΡΘΡΟΥ), μπορεί να πραγματοποιηθεί μετά την υποβολή των δικαιολογητικών της παρ. 2α του παρόντος άρθρου και την καταβολή ποσοστού 30% του συνολικού ποσού του προστίμου, ……… έγγραφο.»

«7. Η προθεσμία εξόφλησης του ειδικού προστίμου, πέραν της καταβολής του 30% του ποσού του προστίμου, αρχίζει από την κοινοποίηση της θετικής κρίσης της επιτροπής στον ιδιοκτήτη.»

Έχω να παρατηρήσω ότι στις παραπάνω παραγράφους (2.-δ. και 7) υπάρχει πρόβλεψη ως προς την έναρξη της προθεσμίας καταβολής του ενιαίου ειδικού προστίμου.
Όμως η παραπάνω πρόβλεψη αφορά μόνον τις περιπτώσεις όπου είτε επιβάλλονται εργασίες προσαρμογής (παρ. 2.-δ.) είτε γίνεται μεταβίβαση (παρ. 7), άρα
υπάρχει κενό (λόγω μη αντίστοιχης πρόβλεψης) σε όλες τις υπόλοιπες περιπτώσεις, όπου δηλαδή δεν επιβάλλονται εργασίες προσαρμογής, ούτε γίνεται μεταβίβαση.

Εκ της εφαρμογής του ν.4178/13 γνωρίζουμε ότι και γι’ αυτές τις περιπτώσεις, η εξόφληση του ενιαίου ειδικού προστίμου αρχίζει και πάλιν μετά την κοινοποίηση της θετικής κρίσης της επιτροπής στον ιδιοκτήτη.

Το κενό αυτό καλύπτεται με την αναδιατύπωση της παρ. 7 ως κάτωθι:
«7. Η προθεσμία εξόφλησης του ειδικού προστίμου, ΠΕΡΑΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΒΟΛΟΥ Η πέραν της καταβολής του 30% του ποσού του προστίμου, αρχίζει από την κοινοποίηση της θετικής κρίσης της επιτροπής στον ιδιοκτήτη.»

Για την παρ. 6.

«6. Η μεταβίβαση ή η σύσταση εμπραγμάτων δικαιωμάτων σε ακίνητα με αυθαίρετες κατασκευές, για τα οποία απαιτείται έγκριση της επιτροπής του άρθρου 12του παρόντος νόμου, μπορεί να πραγματοποιηθεί μετά την υποβολή των δικαιολογητικών της παρ. 2α του παρόντος άρθρου και την καταβολή ποσοστού 30% του συνολικού ποσού του προστίμου, τη δε υποχρέωση ολοκλήρωσης της διαδικασίας αναλαμβάνει ο νέος κύριος με ειδική μνεία στο σχετικό συμβολαιογραφικό έγγραφο.»

Προτείνω, προς αποφυγή σύγχυσης, να αντικατασταθεί το τμήμα
«της παρ. 2α» με το «των παρ. 1, 10 και 11 του άρθρου 83″, οπότε συνυπολογιζομένου και του ¨»λάθους» που έχει ήδη επισημανθεί, να διατυπωθεί ως εξής:

«6. Η μεταβίβαση ή η σύσταση εμπραγμάτων δικαιωμάτων σε ακίνητα με αυθαίρετες κατασκευές, για τα οποία απαιτείται έγκριση της επιτροπής του παρόντος άρθρου, μπορεί να πραγματοποιηθεί μετά την υποβολή των δικαιολογητικών των παρ. 1, 10 και 11 του άρθρου 83 και την καταβολή ποσοστού 30% του συνολικού ποσού του προστίμου, τη δε υποχρέωση ολοκλήρωσης της διαδικασίας αναλαμβάνει ο νέος κύριος με ειδική μνεία στο σχετικό συμβολαιογραφικό έγγραφο.»

Σχετικά με την παρ. 5:

5. Σε παραδοσιακούς οικισμούς μικρότερους των 2.000 κατοίκων δεν επιτρέπεται η υπαγωγή στις διατάξεις του παρόντος ανεξάρτητων νέων κατασκευών πέραν των τυχόν υφισταμένων κτισμάτων μετά την κήρυξη του οικισμού ως παραδοσιακού οι οποίες έχουν υπέρβαση μεγαλύτερη του 30% οποιουδήποτε όρου δόμησης.

Η παράγραφος αυτή πέραν των προβλημάτων που θα δημιουργήσει τα οποία έχουν ήδη επισημανθεί(είναι αποδεκτό πάντως, να μην τα θεωρεί κανείς ως καθοριστικά…) οδηγεί σε παράλογα αποτελέσματα.

Θεωρώντας ως δεδομένο ότι:
Η τυχόν υπέρβαση ως προς το ύψος, αφορά αυτήν την ίδια τη κατασκευή, η τυχόν υπέρβαση του Δ (απόστασης απο όρια η άλλο κτίσμα..), επίσης αφορά αυτήν την ίδια κατασκευή,
αλλά στη συνέχεια:
η υπέρβαση κάλυψης, δόμησης πως θα υπολογιστεί, με τα μεγέθη μόνο αυτής της ίδιας (της νέας και ανεξάρτητης αυθαίρετης κατασκευής) η με τα συνολικά, δηλαδή Δ-ολικο= Δ νόμιμου+ Δ λοιπών αυθαιρέτων+ Δ ανεξάρτητης (αντίστοιχα για τη κάλυψη);
Θεωρώ δίκαιο να συνυπολογίζονται όλες η κατασκευές, και βάσει αυτού παραθέτω ένα παράδειγμα:

Οικόπεδο 300τμ με ΠΚ=30%, ΣΔ=0,40, άρα μέγιστα επιτρεπόμενα μεγέθη (κάλυψης, δόμησης): maxΚ=90τμ, maxΔ=120τμ

1η περίπτωση:
Σε υφιστάμενο νόμιμο ισόγειο κτίσμα με Κ=Δ=90τμ γίνεται αυθαίρετη ισόγεια προσθήκη κατ΄επέκταση του νομίμου,
εμβαδού 100τμ. Η συνολική κάλυψη, δόμηση είναι Κ=Δ=190τμ.
Οι συντελεστές υπέρβασης (κατά την έννοια της παρούσας παραγράφου) είναι Π.Υ.Κ.=100/90=111,11%—Π.Υ.Δ.=70/120=58,33%.
ΥΠΑΓΕΤΑΙ με Δ-ολ=190τμ,
καθ’ όσον δεν υπάγεται στη παρούσα παρ. 5 (ασχέτως ποσοστών).

2η περίπτωση:
Στο ίδιο παραπάνω οικόπεδο με υφιστάμενο νόμιμο ισόγειο κτίσμα με Κ=Δ=90τμ γίνεται νέο και ανεξάρτητο αυθαίρετο ισόγειο κτίσμα 30τμ. Η συνολική κάλυψη, δόμηση είναι Κ=Δ=120τμ.
Οι συντελεστές υπέρβασης (κατά την έννοια της παρούσας παραγράφου) είναι Π.Υ.Κ.=30/90=33,33%—Π.Υ.Δ.=0/120=0%.
ΔΕΝ ΥΠΑΓΕΤΑΙ με Δ-ολ=120τμ και ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΔΟΜΗΣΗΣ,
καθ’ όσον υπάγεται στη παρ. 5. με ποσοστό υπέρβ. κάλυψης 33,33%>30%

Για τη περίπτωση πάντως που θεωρηθεί λάθος ο τρόπος υπολογισμού των υπερβάσεων (δηλαδή για τη περίπτωση που θεωρηθεί ότι η όποια υπέρβαση αφορά αυτήν καθ’ εαυτή την νέα-ανεξάρτητη αυθαίρετη κατασκευή), παραθέτω και τη παρακάτω περίπτωση για να συγκριθεί το αποτέλεσμα της με το αντίστοιχο της 1ης περίπτωσης:

3η περίπτωση:
Στο ίδιο παραπάνω οικόπεδο (maxΚ=90τμ, maxΔ=120τμ) δεν υπάρχει άλλη κατασκευή πλην του αυθαιρέτου ισογείου κτίσματος με εμβαδόν 120τμ (συνεπώς νέου και ανεξάρτητου, που το αφορά η παρ. 5). Η συνολική κάλυψη, δόμηση είναι Κ=Δ=120τμ.
Οι συντελεστές υπέρβασης (κατά την έννοια της παρ. 5) είναι Π.Υ.Κ.=30/90=33,33%—Π.Υ.Δ.=0/120=0%.
ΔΕΝ ΥΠΑΓΕΤΑΙ με Δολ=120τμ και ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΔΟΜΗΣΗΣ
αφού το ποσοστό υπέρβ. κάλυψης είναι 33,33%>30%
Το παραπάνω αποτέλεσμα συγκρινόμενο με την περ. 1 σίγουρα οδηγεί σε προβληματισμό.

Σκεφτείτε και άλλες περιπτώσεις όπου με μηδενικές υπερβάσεις κάλυψης-δόμησης (κατά την παρ. 5) και μοναδική π.χ. υπέρβαση άνω του 30% ως προς την απόσταση Δ, θα καθιστούν αδύνατη την υπαγωγή.
Προτείνω λοιπόν να επαναδιατυπωθεί η παράγραφος, με στόχο την άμβλυνση των «παρενεργειών» της, ως εξής:

5. Σε παραδοσιακούς οικισμούς μικρότερους των 2.000 κατοίκων δεν επιτρέπεται η υπαγωγή στις διατάξεις του παρόντος ανεξάρτητων νέων κατασκευών πέραν των τυχόν υφισταμένων κτισμάτων μετά την κήρυξη του οικισμού ως παραδοσιακού οι οποίες έχουν υπέρβαση μεγαλύτερη του 60% της επιτρεπόμενης δόμησης ή μεγαλύτερη του 30% του επιτρεπόμενου ύψους. Σε κάθε περίπτωση όπου ο ανωτέρω συντελεστής, που αφορά τη δόμηση, υπερβαίνει το 30%, για τον υπολογισμό του ενιαίου ειδικού προστίμου και για το τμήμα της επιφανείας που αντιστοιχεί στην παραπάνω υπέρβαση θα εφαρμόζεται αυξητικός συντελεστής 15%.

Για την παρ. 8:

«8. Η επιτροπή μετά τη θετική κρίση της ενημερώνει τον αρμόδιο φορέα διαχείρισης του πληροφοριακού συστήματος εντός δύο (2) ημερών, προκειμένου να ολοκληρωθεί η διαδικασία υπαγωγής.»

Θα πρέπει να προβλέπεται η εναλλακτική δυνατότητα, να μπορεί ο ίδιος ο υπεύθυνος για την υπαγωγή Μηχανικός να «ανεβάζει» το αντίστοιχο αρχείο στην ηλεκτρονική «πλατφόρμα» του ΤΕΕ, αφού έχει παρατηρηθεί ως τώρα ότι σε κάποιες τουλάχιστον απο τις επιτροπές δεν τηρείται η παραπάνω πρόβλεψη της παρ. 8.