1. Δεν υπάγονται στις διατάξεις του παρόντος νόμου αυθαίρετες κατασκευές και αλλαγές χρήσης που εμπίπτουν στις περιπτώσεις του παρόντος άρθρου με τις επιφυλάξεις που αναφέρονται σε αυτό.
2. Δεν υπάγεται στις εξαιρέσεις της περίπτωσης ζ’ της παρ. 2 του άρθρου 63 η μεταβίβαση δικαιώματος ακινήτου ή αυτοτελούς διηρημένης ιδιοκτησίας ή η σύσταση εμπράγματου δικαιώματος σε ακίνητο στο οποίο έχει εκτελεστεί αυθαίρετη κατασκευή ή έχει εγκατασταθεί αυθαίρετη αλλαγή χρήσης άλλη από τις αναφερόμενες στην παράγραφο 2 του ίδιου άρθρου και εφόσον η αυθαίρετη κατασκευή ή αυθαίρετη αλλαγή χρήσης βρίσκεται:
α) σε εγκεκριμένο κοινόχρηστο χώρο της πόλης ή του οικισμού. Εξαιρούνται οι περιπτώσεις όπου δεν έχει συντελεστεί η αναγκαστική απαλλοτρίωση επί ακινήτων όπου υφίστανται εμπράγματα δικαιώματα πολιτών. Σε περίπτωση υπαγωγής στον παρόντα νόμο δεν επηρεάζονται το κύρος και η διαδικασία απαλλοτρίωσης και τα αυθαίρετα κτίσματα δεν αποζημιώνονται.
β) σε παραχωρημένους σε δημόσια κοινή χρήση χώρους του οικοπέδου της παρ. 58 του άρθρου 2 του ν. 4067/12 (Α’ 79),
γ) εντός παρόδιας στοάς, η οποία υφίστατο κατά το χρόνο εκτέλεσης της αυθαίρετης κατασκευής.
δ) παρά το όριο των διεθνών, εθνικών, επαρχιακών ή δημοτικών ή κοινοτικών οδών εντός ζώνης διάστασης ποσοστού 50% των οριζομένων από τη νομοθεσία περί μέτρων για την ασφάλεια της υπεραστικής συγκοινωνίας, οι οποίοι ίσχυαν κατά την εκτέλεση ή εγκατάστασή τους. Εξαιρούνται αυθαίρετες κατασκευές και αυθαίρετες αλλαγές χρήσεις σε κτίρια για τα οποία έχει χορηγηθεί νομίμως οικοδομική άδεια, σε μικρότερη απόσταση από τα οριζόμενα στην παρούσα περίπτωση καθώς και αυτοτελείς κατασκευές που συμπεριλαμβάνονται στην παρ. 7 του άρθρου 17 του ν.4067/2012 (Α’ 79) πλην της περιπτώσεως δ αυτής, καθώς και αυθαίρετες κατασκευές και αυθαίρετες αλλαγές χρήσης τουριστικών εγκαταστάσεων που ευρίσκονται παρά των ορίων δημοτικών ή κοινοτικών οδών σε απόσταση μικρότερη από τα οριζόμενα στην παρούσα αλλά σε κάθε περίπτωση εκτός των ορίων απαλλοτρίωσης και υπό την προϋπόθεση ότι λειτουργούσαν και είχε χορηγηθεί άδεια λειτουργίας από τον Ε.Ο.Τ πριν τις 28.7.2011.
ε) σε δημόσιο κτήμα,
στ) σε δάσος, σε δασική ή αναδασωτέα έκταση,
ζ) στον αιγιαλό και στον παλαιό αιγιαλό. Εξαιρούνται οι περιπτώσεις αυθαιρέτων κατασκευών ή χρήσεων εντός του παλαιού αιγιαλού, εφόσον υφίστανται νομίμως εμπράγματα δικαιώματα πολιτών που προϋφίστανται της σχετικής οριοθέτησης του παλαιού αιγιαλού καθώς και οι περιπτώσεις όπου εκκρεμεί δικαστική απόφαση για την εξαίρεση των κτισμάτων σύμφωνα με τη σχετική χάραξη. Σε περίπτωση υπαγωγής στον παρόντα νόμο δεν επηρεάζονται το κύρος και η διαδικασία τυχόν απαλλοτρίωσης καθώς και η επιβολή των κυρώσεων μετά την έκδοση της πρωτόδικης δικαστικής απόφασης ανεξαρτήτως της αναστολής των ποινών κυρώσεων που προβλέπονται στον παρόντα νόμο. Σε περίπτωση απαλλοτρίωσης τα αυθαίρετα κτίσματα δεν αποζημιώνονται.
Στην έννοια των απαγορευτικών περιοχών της παραγράφου αυτής συμπεριλαμβάνονται και η όχθη και η παλαιά όχθη, όπως ορίζονται στο άρθρο 1 του ν. 2971/2001.
η) στη ζώνη παραλίας. Εξαιρούνται οι περιπτώσεις που δεν έχει συντελεστεί η απαλλοτρίωση και οι αυθαίρετες κατασκευές ή χρήσεις προϋφίστανται της σχετικής οριοθέτησης της ζώνης. Σε περίπτωση υπαγωγής στον παρόντα νόμο δεν επηρεάζονται το κύρος και η διαδικασία απαλλοτρίωσης και τα αυθαίρετα κτίσματα δεν αποζημιώνονται. Στην έννοια της απαγορευτικής περιοχής της παραγράφου αυτής συμπεριλαμβάνεται και η παρόχθια ζώνη, όπως ορίζονται στο άρθρο 1 του ν. 2971/2001,
θ) σε αρχαιολογικό χώρο Ζώνης Α, εξαιρουμένων των αυθαιρέτων κατασκευών που πραγματοποιήθηκαν πριν την κήρυξη της αρχαιολογικής ζώνης εφόσον δεν απαγορευόταν η δόμηση,
ι) σε αρχαία μνημεία κατά τις διατάξεις του Ν.3028/2002,
ια) σε ιστορικό τόπο, ιστορικό διατηρητέο οικισμό και περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, εκτός αν δεν απαγορευόταν η εκτέλεση οικοδομικών εργασιών κατά το χρόνο εκτέλεσης της αυθαίρετης κατασκευής ή εγκατάστασης της αυθαίρετης χρήσης, και με την επιφύλαξη του άρθρου 99,
ιβ) σε παραδοσιακό οικισμό ή παραδοσιακό τμήμα πόλης, με την επιφύλαξη του άρθρου 99,
ιγ) σε ρέμα, κρίσιμη παράκτια ζώνη, κατά την έννοια των άρθρων 2 περίπτωση 10 και 12 παρ. 8α του ν. 3937/2011 (Α’ 60), ή προστατευόμενη περιοχή του άρθρου 19 του ν. 1650/1986 (Α’ 160), όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 5 του ν. 3937/2011 (Α’ 60), αν απαγορευόταν η εκτέλεση κάθε οικοδομικής εργασίας κατά το χρόνο εκτέλεσης της αυθαίρετης κατασκευής ή η χρήση κατά την εγκατάσταση της αυθαίρετης χρήσης,
ιδ) σε κηρυγμένο διατηρητέο κτίριο του άρθρου 6 του Ν.4067/2012 ή κηρυγμένο νεότερο μνημείο κατά τις διατάξεις του Ν.3028/2002, με την επιφύλαξη των οριζομένων στο άρθρο 100,
ιε) σε επικινδύνως ετοιμόρροπο κτίριο το οποίο δεν μπορεί να αποκατασταθεί σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις μετά από την εκτέλεση εργασιών στατικής ενίσχυσης,
ιστ) εκτός σχεδίου πόλεως ή εκτός ορίων οικισμού εφόσον το ανώτατο ύψος της αυθαίρετης κατασκευής ή του χώρου, που έχει εγκατασταθεί η αυθαίρετη αλλαγή χρήσης, υπερβαίνουν το ύψος της κορυφογραμμής. Εξαιρούνται αυθαίρετες κατασκευές και αυθαίρετες αλλαγές χρήσεις σε κτίρια που έχουν κατασκευαστεί προ της 31.12.2003, ημερομηνία δημοσίευσης του ν. 3212/2003 (Α’ 308),
ιζ) εντός απόστασης μικρότερης ή ίσης των 25 μέτρων εφόσον πρόκειται για γραμμή μεταφοράς υψηλής τάσης 400 KV ή απόστασης μικρότερης ή ίσης των 20 μέτρων για γραμμή μεταφοράς υψηλής τάσης 66 ή 150 KV, εκατέρωθεν του άξονα διέλευσης και καθ’ όλο το μήκος της, εκτός αν συνοδεύεται από έγκριση Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας κατά το άρθρο 104 του παρόντος.
ιη) σε περιοχές που υπόκεινται σε περιορισμούς για την προστασία εναέριας κυκλοφορίας.
Στην περιοχή μας υπάρχει ολόκληρος παραθαλάσσιος αυθαίρετος οικισμός σε περιοχή η οποία σύμφωνα με τον «Καθορισμό Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου (Ζ.Ο.Ε.)» (έχει δημοσιευθεί σε ΦΕΚ), είναι χαρακτηρισμένη ως περιοχή κατηγορίας που «χρήζει προστασίας» και επιτρέπει ελάχιστες κατασκευές.
Ταυτόχρονα μεγάλο τμήμα του οικισμού βρίσκεται στον Παλαιό Αιγιαλό αρμοδιότητας της Κτηματικής Υπηρεσίας.
Υπάρχουν αυθαίρετα κατασκευασμένα πριν τον καθορισμό της Ζ.Ο.Ε. τα οποία έχουν υπαχθεί στις διατάξεις του ν 4178/13 όπως δικαιούνταν αλλά και πολλά που δεν μπορούν να υπαχθούν καθώς κατασκευάστηκαν μετά την έγκρισή της Ζ.Ο.Ε. και σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4178/13 δεν μπορούν να τακτοποιηθούν.
Ο οικισμός με τις υπαγωγές κάποιων στο ν. 4178/13 τυπικά «νομιμοποιήθηκε» για 30 χρόνια και μάλιστα τώρα μπορεί να ηλεκτροδοτηθεί νόμιμα καθώς ως σήμερα δεν υπάρχει δίκτυο ηλεκτροδότησης.
Τα προβλήματα που προκύπτουν για το Δήμο και για τους πολίτες είναι πλέον περισσότερα από πριν. Η τακτοποιημένοι κάτοικοι ζητούν υποδομές που θα βελτιώσουν την ασφάλεια, υγεία, πρόσβαση, λειτουργία του οικισμού. Ταυτόχρονα αυτοί που δεν μπορούν να υπαχθούν στις διατάξεις του ν. 4178/13 θεωρούν τους εαυτούς τους κατάφορα αδικημένους που μετά από τόσα χρόνια αναμονής και υπομονής, τώρα που ο οικισμός έχει τη δυνατότητα να αναπτυχθεί σχετικά, αυτοί θα πρέπει να φύγουν κατεδαφίζοντας την περιουσία τους και μάλιστα πληρώνοντας τα αυξημένα και δυσβάσταχτα πρόστιμα διατήρησης. Και στη μέση ο δήμος που καλείται να χρηματοδοτήσει παροχές και υποδομές υψηλού κόστους για πολύ λιγότερους ωφελουμένους και ελάχιστη ανταποδοτική δυνατότητα.
Και όλα αυτά συμβαίνουν σε έναν μικρό οικισμό με άρτιο ρυμοτομικό σχεδιασμό και με σαφή όρια που μπορεί πολύ εύκολα να εξελιχθεί σε νόμιμο οικισμό όπως είναι εν τέλη και η βούληση του Δήμου μας.
Ήδη αρκετά χρόνια τώρα εντείνουμε τις προσπάθειές μας εστιάζοντας στην τροποποίηση των προβλέψεων της καθορισμένης Ζ.Ο.Ε. της περιοχής, ώστε να βρεθεί η κατάλληλη λύση που θα δίνει διέξοδο στις έντονες και ανεξέλεγκτες γενικότερα οικιστικές πιέσεις, ταυτόχρονα με την προστασία του αξιόλογου φυσικού περιβάλλοντος. Θεωρούμε ότι ένας πολύ μικρός οργανωμένος οικισμός μπορεί να επιβιώσει ειρηνικά αλλά και να προστατέψει καλύτερα τη χλωρίδα και πανίδα της περιοχής.
Στην περιοχή μας υπάρχει ολόκληρος παραθαλάσσιος αυθαίρετος οικισμός σε περιοχή η οποία σύμφωνα με τον «Καθορισμό Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου (Ζ.Ο.Ε.)» (έχει δημοσιευθεί σε ΦΕΚ), είναι χαρακτηρισμένη ως περιοχή κατηγορίας που «χρήζει προστασίας» και επιτρέπει ελάχιστες κατασκευές.
Ταυτόχρονα μεγάλο τμήμα του οικισμού βρίσκεται στον Παλαιό Αιγιαλό αρμοδιότητας της Κτηματικής Υπηρεσίας.
Υπάρχουν αυθαίρετα κατασκευασμένα πριν τον καθορισμό της Ζ.Ο.Ε. τα οποία έχουν υπαχθεί στις διατάξεις του ν 4178/13 όπως δικαιούνταν αλλά και πολλά που δεν μπορούν να υπαχθούν καθώς κατασκευάστηκαν μετά την έγκρισή της Ζ.Ο.Ε. και σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4178/13 δεν μπορούν να τακτοποιηθούν.
Ο οικισμός με τις υπαγωγές κάποιων στο ν. 4178/13 τυπικά «νομιμοποιήθηκε» για 30 χρόνια και μάλιστα τώρα μπορεί να ηλεκτροδοτηθεί νόμιμα καθώς ως σήμερα δεν υπάρχει δίκτυο ηλεκτροδότησης.
Τα προβλήματα που προκύπτουν για το Δήμο και για τους πολίτες είναι πλέον περισσότερα από πριν. Η τακτοποιημένοι κάτοικοι ζητούν υποδομές που θα βελτιώσουν την ασφάλεια, υγεία, πρόσβαση, λειτουργία του οικισμού. Ταυτόχρονα αυτοί που δεν μπορούν να υπαχθούν στις διατάξεις του ν. 4178/13 θεωρούν τους εαυτούς τους κατάφορα αδικημένους που μετά από τόσα χρόνια αναμονής και υπομονής, τώρα που ο οικισμός έχει τη δυνατότητα να αναπτυχθεί σχετικά, αυτοί θα πρέπει να φύγουν κατεδαφίζοντας την περιουσία τους και μάλιστα πληρώνοντας τα αυξημένα και δυσβάσταχτα πρόστιμα διατήρησης. Και στη μέση ο δήμος που καλείται να χρηματοδοτήσει παροχές και υποδομές υψηλού κόστους για πολύ λιγότερους ωφελουμένους και ελάχιστη ανταποδοτική δυνατότητα.
Και όλα αυτά συμβαίνουν σε έναν μικρό οικισμό με άρτιο ρυμοτομικό σχεδιασμό και με σαφή όρια που μπορεί πολύ εύκολα να εξελιχθεί σε νόμιμο οικισμό όπως είναι εν τέλη και η βούληση του Δήμου μας.
Ήδη αρκετά χρόνια τώρα εντείνουμε τις προσπάθειές μας εστιάζοντας στην τροποποίηση των προβλέψεων της καθορισμένης Ζ.Ο.Ε. της περιοχής, ώστε να βρεθεί η κατάλληλη λύση που θα δίνει διέξοδο στις έντονες και ανεξέλεγκτες γενικότερα οικιστικές πιέσεις, ταυτόχρονα με την προστασία του αξιόλογου φυσικού περιβάλλοντος. Θεωρούμε ότι ένας πολύ μικρός οργανωμένος οικισμός μπορεί να επιβιώσει ειρηνικά αλλά και να προστατέψει καλύτερα τη χλωρίδα και πανίδα της περιοχής.
Να αναφερθεί ρητά στην παράγραφο 1 του άρθρου 73 ότι είναι δυνατη η υπαγωγή αυθαιρέτων όλων των περιπτώσεων της παρ. 2 του άρθρου 73 με σκοπό την κατεδάφιση.
Αιτιολογία : θα δοθεί κίνητρο για την άμεση κατεδάφιση από τους φερόμενους ιδιοκτήτες αυθαιρέτων κατασκευών που είναι σε περιοχές που δεν μπορούν να «νομιμοποιηθούν».
Στην περίπτωση δ της παρ.2 θα πρέπει να προστεθεί ως εξαίρεση και η κατασκευή περίφραξης με συμπαγές τμήμα έως 1μ δεδομένου ότι είναι κατασκευή που δεν αντιβαίνει όρους δόμησης αλλά δεν συμπεριλαμβάνεται στην αναφερόμενη παρ.7 του άρθρου 17 του Ν.4067/12. Με την υφιστάμενη διατύπωση, οι αυθαίρετες περιφράξεις παρά το όριο των αναφερόμενων οδών δεν μπορούν να υπαχθούν.
Γενικά θα ήταν ιδιαίτερα λογικό και χρήσιμο για πολλές περιπτώσεις αυθαιρέτων (πχ erker άνωθεν κοινοχρήστου χώρου, εξώστες με υπέρβαση άνω του 10% κλπ) να προστεθεί μια γενική εξαίρεση στην παρ.2 η οποία να προβλέπει ότι οποιαδήποτε αυθαίρετη κατασκευή που δεν παραβιάζει πολεοδομικές διατάξεις (σημερινές ή του χρόνου κατασκευής της), δύναται να υπαχθεί στις διατάξεις του νόμου, αντί να ακολουθήσει την διαδικασία νομιμοποίησης σύμφωνα με την παρ.6 του άρθρου 4 του Ν.4067/11
Παρ.7 ια και ιδ. Ορθά προστίθεται η δυνατότητα εκ των υστέρων γνωμοδότησης/έγκρισης του αρμόδιου οργάνου βάσει του άρθρου 99. Θα πρέπει όμως να υπάρξει και αντίστοιχη νομοθετική πρόβλεψη για εκ των υστέρων γνωμοδότηση/έγκριση και για την εφαρμογή της παρ.6 του άρθρου 4 του Ν.4067/11 (νομιμοποίηση) όταν επιλέγεται αυτή αντί της ρύθμισης ή όταν πρόκειται για κατασκευές μετά την 28-7-2011.
Παρ.7ιε. Η διατύπωση της παραγράφου μοιάζει να αγνοεί ότι το ΠΔ της 13-4-1929 δεν επιτρέπει την στατική ενίσχυση επικινδύνως ετοιμορρόπων κτιρίων αλλά επιβάλει την άμεση («παραχρήμα») κατεδάφισή τους.
Παρ.7ιζ. Το άρθρο 104 στο οποίο παραπέμπει η διάταξη αφορά σταβλικές εγκαταστάσεις και δεν σχετίζεται με γραμμές μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος.
Παρ.7ιη. Προτείνεται να υπάρξει αναδιατύπωση ώστε να δίδεται δυνατότητα για εκ των υστέρων έγκριση από τις αρμόδιες υπηρεσίες αν η αυθαίρετη κατασκευή δεν προκαλεί προβλήματα στην εναέρια κυκλοφορία. Ανάλογη άλλωστε αντιμετώπιση υπάρχει στις περιπτώσεις ια και ιδ της ίδια παραγράφου.
Η Περιφέρεια και ο Δήμος, οι οποίοι γνωρίζουν καλύτερα τις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε περιοχής, πρέπει να μπορούν να έχουν λόγο στη δυνατότητα υπαγωγής μεμονωμένων ή συλλογικών περιπτώσεων αυθαιρέτων.
Ιδιαίτερα ο Δήμος, παρά τα έσοδα από τα αυθαίρετα, δεν μπορεί να είναι απλός θεατής σε καταστάσεις που επηρεάζουν άμεσα τη ζωή πολιτών αλλά και θα επηρεάζουν για πολλά χρόνια τη ζωή και την ανάπτυξή του.
Ο χωροταξικός – πολεοδομικός σχεδιασμός πρέπει να λύσει όλα τα προβλήματα άμεσα. Όμως μέχρι τότε επιβάλλεται, όλα μα όλα τα αυθαίρετα να καταγραφούν και ο καλύτερος τρόπος είναι η υπαγωγή στις διατάξεις του νέου νόμου. Ας γίνει αναλυτικότερη κατηγοριοποίηση, αυθαίρετα σε αρχαιολογικούς χώρους κατηγορίας Α, κατηγορίας Β, προστατευόμενες περιοχές κλπ. Να μην ισχύουν όλες οι διατάξεις για όλα τα αυθαίρετα (απαγόρευση μεταβίβασης, επισκευή, αποπεράτωση). Όμως δεν έχει κανένα νόημα η απαγόρευση υπαγωγής.
Επίσης να προβλέπεται διαδικασία κατεδάφισης αυθαιρέτου από τον ίδιο τον ιδιοκτήτη η οποία πρέπει να είναι οικονομική (μόνο το παράβολο και διαγραφή όλων των παλαιών προστίμων), απλή και εύκολη μέσα από την υπαγωγή στο νέο νόμο και την τεχνική έκθεση μηχανικού, για να έχουμε άμεσα αποτελέσματα.
Θεωρώ ότι η επιβολή προστίμου ανέγερσης και διατήρησης, αναστέλλει την πιθανότητα άμεσης κατεδάφισης του αυθαιρέτου.
Στήν παρ. 2 ζ ας διευκρινισθούν ποιά είναι τα «νομίμως εμπράγματα δικαιώματα εντός του παλαιού αιγιαλού» (δεν είμαστε νομικοί !!!). Η γενική διατύπωση αφήνει την δυνατότητα πολλών ερμηνειών που τελικά
για κάθε περίπτωση που θα υπάρχει πρόβλημα θα λύνεται στα δικαστήρια. Κατά την γνώμη μου, πρέπει αυτά να είναι, συμβόλαια κτήσης του οικοπέδου των ιδιοκτητών αλλά και των προκτητόρων με ημερομηνία
μεταγραφής πριν την οριοθέτηση του παλαιού αιγιαλού.
§2α Θα πρέπει να δοθούν σαφείς οδηγίες για τις περιπτώσεις ακινήτων με κτίρια που είναι κατασκευασμένα εν μέρει εντός εγκεκριμένου κοινόχρηστου χώρου όπου τα τμήματα αυτά είναι στατικά και λειτουργικά εξαρτημένα με τα εντός του ακινήτου τμήματα του κτιρίου.
§2α Σε οικισμούς της Δ/νσης Γεωργίας με διανομές, οι οποίες έχουν ισχύ εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου, παρατηρούνται διαφοροποιήσεις ανάμεσα στα στοιχεία της διανομής και στην υλοποιημένη κατάσταση. Ως εκ τούτου παρατηρείται το φαινόμενο ολόκληροι οικισμοί να μην έχουν υλοποιηθεί σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στις διανομές και να έχουν μετακινηθεί. Αποτέλεσμα της μετακίνησης είναι οικόπεδα και κτίρια να εμπίπτουν εντός κοινόχρηστων χώρων με βάση τα στοιχεία της διανομής. Επιπλέον πολλές φορές είναι δύσκολη η πιστή εφαρμογή των στοιχείων της διανομής καθώς έχουν μετακινηθεί ή και απομακρυνθεί τα ορόσημα που είχαν τοποθετηθεί κατά την αποτύπωση των οικισμών. Επίσης πολλές από αυτές τις αποτυπώσεις πραγματοποιήθηκαν τη δεκαετία του ’60. Μάλιστα σε γεωργικούς κλήρους υπάρχουν διανομές που υλοποιήθηκαν τη δεκαετία του ’30. Δηλαδή, πρόκειται για περιπτώσεις ακινήτων με κτίρια κατασκευασμένα εντός εγκεκριμένων κοινόχρηστων χώρων για πάνω από 40 χρόνια, κατάσταση την οποία δε γνώριζαν οι ιδιοκτήτες τους καθώς πίστευαν ότι τα όρια των ιδιοκτησιών τους ήταν αυτά που είχαν υλοποιήσει, και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις μετά από υπόδειξη των υπηρεσιών. Μετά τη θέσπιση του Ν.4014/11 οι ανωτέρω ιδιοκτησίες δεν μπορούν να μεταβιβαστούν. Για να δοθεί οριστική λύση στους ανωτέρω οικισμούς προτείνουμε την εκ νέου χαρτογράφηση και εκπόνηση μελέτης ρυμοτομικού σχεδίου η οποία να σέβεται κατά το δυνατόν την υλοποιημένη κατάσταση.
§2ιε Υπάρχει πρόβλημα διατύπωσης καθώς ένα κτίριο μπορεί να αποκατασταθεί μετά την εκτέλεση εργασιών στατικής ενίσχυσης που γίνονται σύμφωνα με μελέτη.
Σχετικά με την περίπτωση παρ.2 ιη), φαίνεται να είναι πολύ γενική και ιδιαίτερα για πόλεις ή οικισμούς που γειτνιάζουν με αεροδρόμια, όπου αποκλείει την δυνατότητα υπαγωγής ενός μεγάλου τμήματος αυθαιρέτων κτισμάτων. Για παράδειγμα δεν είναι δυνατόν να μην μπορείς να εντάξεις προς υπαγωγή το κλείσιμο ενός Ημιυπαιθρίου χώρου σε κτίσμα όπου κατα τα άλλα είναι νόμιμο και έχει τηρήσει όλους τους περιορισμούς για την προστασία εναέριας κυκλοφορίας.
Όπως αναφέρεται και αλλού σε σχόλια, ας υπάρχει πρόβλεψη για τον έλεγχο των υψομέτρων όπως ισχύει και για την έκδοση άδειας δόμησης.
Σχετικά με την Υπηρεσία πολιτικής αεροπορίας θα μπορούσαν να υπαχθούν όσα είναι μέσα στο νόμιμο ύψος το οποίο επέτρεπε η βεβαιώση της Υ.Π.Α. κατά την έκδοση της οικοδομικής αδείας, ή να εκδιδεται εκ νέου νέα έγκριση Υ.Π.Α. Σε κάθε περίπτωση να επιτρέπεται η υπαγωγή αλλά με όρους.
Σχετικά με την περίπτωση παρ.2 ιη, που ορίζει γενικά την απαγόρευση ένταξης αυθαιρέτων στις περιοχές που ελέγχονται από την ΥΠΑ, είναι παράλογο να μην επιτρέπεται η ένταξη αυθαιρέτων στις περιπτώσεις που το αυθαίρετο είναι είτε εντός του νομίμου περιγράμματος ή όγκου του κτιρίου , είτε εντός των ήδη επιτρεπομένων περιορισμών της ΥΠΑ. Σε κάθε περίπτωση να δίνεται η δυνατότητα ένταξης του αυθαιρέτου μετά και από τη σύμφωνη γνώμη της ΥΠΑ όπως και σε κάθε νέα οικοδομή στην ίδια περιοχή.
H απαγόρευση στην παράγραφο 2 ιη, για περιοχές που ισχύουν περιορισμοί εναέριας κυκλοφορίας θα ήταν καλύτερα να μην ισχύσει ως απαγόρευση ένταξης αλλά να υπάρχει πρόβλεψη για τον έλεγχο των υψομέτρων όπως ισχύει και για την έκδοση άδειας δόμησης.
Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα σε άπειρα διαμερίσματα με έρκερ και εξώστες πάνω από κοινόχρηστους χώρους. Επίσης στους εξώστες συναντάται το πρόβλημα να μην πληρούν ούτε τις προϋποθέσεις ύψους πάνω από πεζοδρόμιο και πλάτους δρόμου. Τις περισσότερες φόρες η αυθαιρεσία επαναλαμβάνεται σε όλα τα διαμερίσματα των ορόφων, κάνοντας αδύνατη την μεταβίβαση. Ωστόσο είναι μια παγιωμένη κατάσταση και άπειρα διαμερίσματα δεν μπορούν να μεταβιβαστούν για 40εκ εξώστη είτε έρκερ.
Επίσης λάβετε υπόψιν σας τις λανθασμένες ανασυστάσεις οικοδομικών αδειών, μετά από απώλεια φακέλων. Συχνά συναντάμε την περίπτωση έρκερ, δώματα κτλ να πληρούν τις προϋποθέσεις νομιμότητας όταν κατασκευάστηκαν, αλλά σε μεταγενέστερες ανασυστάσεις της περιόδου 1990-2010 δεν έγιναν σωστές μελέτες από αμέλεια μηχανικών & πολεοδομιών με αποτέλεσμα να μην έχουν αποτυπωθεί στα σχετικά σχέδια. Στις αντίστοιχες περιπτώσεις αποδεικνύεται από τον τρόπο κατασκευής αλλά και από αεροφωτογραφίες ότι προϋπήρχαν της ανασύστασης αλλά δεν είναι δυνατή η τακτοποίηση καθώς δεν οι πολεοδομίες δεν δέχονται ακύρωση των αδειών ανασύστασης.
Πέρα από το γνωστό θέμα με τα αυθαίρετα έρκερ, που -όπως θα διαπιστώσατε- αποτελεί μεγάλο «βραχνά» για πολλούς μηχανικούς, καλό θα ήταν να ληφθεί ΣΥΝΟΛΙΚΑ μέριμνα και για άλλες αυθαίρετες κατασκευές, που βρίσκονται εκτός Ρυμοτομικής Γραμμής χωρίς φυσικά να βρίσκονται στο επίπεδο του εδάφους (π.χ. επεκτάσεις ανοικτών εξωστών ανεξαρτήτως ποσοστού υπέρβασης, μετατροπές μη βατών στεγάστρων σε βατούς εξώστες, εξ’ ολοκλήρου αυθαίρετοι εξώστες ή στέγαστρα σκίασης εξωστών από οπλισμένο σκυρόδεμα ή κεραμοσκεπή κλπ) και δεν μπορούν να υπαχθούν επειδή υπέρκεινται του κοινόχρηστου χώρου της πόλης. Οι Υπηρεσίες Δόμησης καταγράφουν ως παράβαση ακόμα και την ύπαρξη μεταλλικών βραχιόνων στήριξης τέντας (τα γνωστά «μπράτσα», που υπάρχουν σχεδόν σε όλες τις οικοδομές των προηγούμενων δεκαετιών) επιβάλλοντας [δυσβάσταχτα, ως προς το μέγεθος της αυθαιρεσίας] πρόστιμα ανέγερσης και διατήρησης. Η απαγόρευση υπαγωγής των έρκερ αφορά κατά κανόνα υπέρβαση δόμησης της τάξεως των 1-2 τ.μ. όταν οι Νόμοι επιτρέπουν τη ρύθμιση τερατωδών υπερβάσεων. Ελπίζω να μην ακολουθήσετε κι εσείς τη ρητορική των προκατόχων σας περί… «ολιστικής» (!!!) αντιμετώπισης του θέματος της αυθαίρετης δόμησης και να δώσετε μια ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ λύση.
• Απαγόρευση υπαγωγής (αρ. 73)
Προβλέπεται η εξαίρεση για αυθαίρετα σε παραχωρημένους σε δημόσια χρήση χώρους και παρόδια (σε διεθνές, εθνικό, επαρχιακό, δημοτικό και κοινοτικό δίκτυο) και άλλες θεσμικές γραμμές
Να ορισθεί, όπου δεν είναι προφανές, ποιος έχει την ευθύνη για την παραγωγή και ενημέρωση αυτών των δεδομένων
Οι απαγορεύσεις που αφορούν σε δασικές/ αναδασωτέες εκτάσεις, στον αιγιαλό και στην παραλία, μεταφέρονται στους διάφορους νόμους από το 2011 ως σήμερα.
Θα ήταν καλό να είχαν ολοκληρωθεί οι μελέτες, να είχε το κράτος όλη αυτή την πληροφορία, να ήταν ήδη αναρτημένη, ώστε να μην είναι και οι πολίτες έρμαια των κατά τόπους αρχών, ούτε σε διαρκή αναμονή.
Στην παραγραφο 2γ
θα πρέπει να διευκρινιστεί εάν η Στοά υφίστατο στην πραγματικότητα η στο ρυμοτομικό σχέδιο .
Στην δεύτερη περίπτωση, δεν μπορούμε να εντάξουμε κατασκευές ή αλλαγές χρήσης σε νομιμως υφιστάμενα κτίρια όπου δεν έχει διανοιγει η ΣΤΟΑ, εφόσον οι αυθαιρεσίες έγιναν μεταγενέστερα της επιβολής της ΣΤΟΑΣ .
Πιο συγκεκριμένα δε μπορεί να γίνει υπαγωγή στον Νόμο για τις ακολουθες περιπτωσεις:
α. απλές κατασκευές που εξυπηρετούν το νόμιμο κτίριο όπως περιφράξεις, κιόσκια, προστεγάσματα, κλιματιστικά , γενικότερα απλές τροποποιήσεις των όψεων στο τμήμα του κτιρίου που εμπίπτει εντος της Στοάς και κατασκευάστηκαν μεταγενέστερα της έγκρισης της στο ρυμοτομικό σχέδιο της πολης.
β. Αυθαίρετες κατασκευές εντος του νομίμου περιγράμματος του κτιρίου, oπως εσωτερικά πατάρια, αλλαγή διαμερισματωσης.
γ. Αλλαγές χρήσεων μεταγενέστερες της επιβολής ΣΤΟΑΣ στο ρυμοτομικό σχέδιο της πολης.
Σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρο 22 του ΝΟΚ επιτρέπεται ακόμα και η έκδοση οικοδομικής αδείας για αλλαγή χρήσης , όπως και για εργασίες για λόγους υγιεινής και χρήσης σε νομίμως υφιστάμενα κτίρια που δεν έχει κατασκευαστεί και η Στοά, και εντός του τμηματος.
Σε αυτή την περίπτωση αντιμετωπίζεται η ΣΤΟΑ δυσμενέστερα από τους κοινοχρήστους χώρους της πολης και τα ρυμοτομούμενα τμήματα για την υπαγωγή αυθαιρέτων . Και τι γινεται για τις κατασκευες που ειχαν υπαχθει στο 4014 , οπου δεν υπηρχε αναφορα για τις Στοες?
παρ. 2θ / παρ. 2ι
Στις Ζώνες Β όπου ουδέποτε θεσπίστηκαν όροι δόμησης σε συνέχεια της κήρυξής του αρχαιολογικού χώρου, ισχύουν οι προϋφιστάμενοι όροι δόμησης που επέτρεπαν τη δόμηση ως περιοχή εκτός σχεδίου. Επομένως, και με το καθεστώς του 4178/13 η υπαγωγή αυθαιρέτου εντός Ζώνης Β στην οποία δεν έχουν εκδοθεί όροι δόμησης είναι νόμιμη. Το γεγονός ότι απαιτείται η έγκριση του ΥΠΠΟ/ΚΑΣ μετά την κήρυξη δεν αναιρεί το καταρχάς επιτρεπτό της δόμησης. Οι ζώνες Β, εξ ορισμού, περιβάλλουν το μνημείο (Ζώνη Α) και επομένως αν τίθεται ζήτημα να θίγεται αρχαίο μνημείο από αυθαίρετο κτίσμα, αυτό μπορεί να κριθεί με εφαρμογή της παρ. 2ι και το κατά πόσον το εντός Ζώνης Β ή Γ αυθαίρετο αυτό κτίσμα γειτνιάζει και προκαλεί βλάβη άμεσα το μνημείο αυτό (βλ. ΣτΕ 4897/2013 σκ.9).
περιπτωση ιγ σε ρεμα. θα πρεπει να υπαχθουν στις εξαιρεσεις και τα ακινητα εντος οικισμου που ειναι κτισμενα διπλα σε υπογειοποιημενα ρεματα., γιατι λογω οτι εχει καθυστερησει ο πολεοδομικος σχεδιασμος και η ορθη αποτυπωση του πλατους του υπογειοποιημενου ρεματος ,οι ιδιοκτητες αυτων των ακινητων που κτιστηκαν προ του 1970 δεν μπορουν να υπαχθουν στο νομο των αυθαιτετων για να νομιμοποιησουν τα 2-3 μετρα του οικοπεδου τους που τοπογραφικα καποια στιγμη στο παρελθόν εχει χαρακτηριστει ως ρεμα . στο παρελθον το πλατος του τεματος ηταν Χ, μετα την υπογειοποιηση του ρεματος το πλατος του ειναι μικροτερο αποΧ, πανω απο το υπογειοποιημενο ρεμα περναει δρομος. θαπρεπει να ληφθει μεριμνα και για αυτους τους ιδιοκτητες που λογω οτι καθυστερει ο πολεοδομικος σχεδιασμος, να μπορουν να υπαχθουν στο νομο για τα αυθαιρετα,δεν μπαζοσαν κανενα ρεμα,απλως στο παρελθον τα ρεματα που περνουσαν μεσα απο χωρια και κωμοπολεις ηταν ανοιχτα και ειχαν ορισει μεγαλυτερο πλατος ασφαλειας.η υπογειοποιησεις εγιναν με μεριμνα του δημου ή της κοινοτητας.ΔΩΣΤΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠΟΚΤΗΣΑΝ ΕΝΑ ΑΚΙΝΗΤΟ ΠΡΟ ΤΟΥ 1970 ΝΑ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΤΑ 2-3 ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΡΕΜΑ, ΑΠΛΩΣ ΛΟΓΩ ΟΤΙ ΚΑΘΥΣΤΕΡΕΙ Ο ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗ ΑΠΟΤΥΠΩΣΗ Ο ΑΠΟΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΧΡΟΝΟΒΟΡΟΣ ΚΑΙ ΓΕΜΑΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ.
Στην περιοχή μας υπάρχει ολόκληρος αυθαίρετος οικισμός σε περιοχή που «χρήζει προστασίας» με ΦΕΚ Καθορισμού Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου. Ταυτόχρονα ο μισός οικισμός βρίσκεται στον Παλιό Αιγιαλό αρμοδιότητας της Κτηματικής Υπηρεσίας. Υπάρχουν αυθαίρετα πριν τον καθορισμό της ΖΟΕ που έχουν υπαχθεί στις διατάξεις του ν 4178/13 αλλά και πολλά που δεν μπορούν να υπαχθούν. Ο «οικισμός» με τις υπαγωγές κάποιων στο ν 4178/13 «δημιουργήθηκε». Οι υπόλοιποι απλώς θα πληρώνουν για πάντα πρόστιμα. Πρέπει να μπορούν όλοι να υπαχθούν στο νέο νόμο, να ανασταλούν τα πρόστιμά τους και η πολιτεία να ολοκληρώσει άμεσα τη δουλειά της. Ή να κατεδαφιστούν όλα και να αποδοθεί η περιοχή στα πουλιά της ή να γίνει νόμιμος οικισμός.
Θεωρώ ότι πρέπει να υπάγονται στο πληροφοριακό σύστημα (του ν 4178/13 π.χ.) και να λαμβάνουν αα δήλωσης με μοναδικό αριθμό όλα τα κτίσματα νόμιμα και αυθαίρετα και όλες οι αυθαιρεσίες ώστε να μην «αποκρύβονται» από τους ιδιοκτήτες τους.
Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να ενημερώνεται διαρκώς η «ταυτότητα» κάθε κτιρίου.
Κάθε οικοδομική άδεια, μικρής κλίμακας, 48ωρη ενημέρωση να καταχωρούνται στο σύστημα, στη συγκεκριμένη εγγραφή όπως και κάθε έκθεση αυτοψίας της ΥΔΟΜ, συμβολαιογραφική πράξη, το Ε9 ή ακόμη και τα δελτία αποστολής οικοδομικών υλικών.
Η ΥΔΟΜ ή ο Ελεγκτής Δόμησης ή το Παρατηρητήριο θα έχουμε όλα τα στοιχεία συγκεντρωμένα σε άμεση ζήτηση.
Η έκθεση αυτοψίας αυθαιρέτου, να είναι η απευθείας, από την ΥΔΟΜ ή τους Ελεγκτές Δόμησης, υπαγωγή στο σύστημα με πρόστιμο ανέγερσης το ενιαίο ειδικό πρόστιμο ενώ το διατήρησης να υπολογίζεται αυτόματα από το σύστημα με τη νομιμοποίηση αν γίνεται ή την κατεδάφιση και όλα να πληρώνονται στις τράπεζες με τη διαδικασία των υπαγωγών του ν 4178/13.
Οι χιλιάδες φάκελοι αυθαιρέτων που πληρώνουν πρόστιμα διατήρησης για δεκαετίες πρέπει κάποτε να τακτοποιηθούν.
Ακόμη και αυτά που βρίσκονται σε προστατευόμενες περιοχές, σε αρχαιολογικούς χώρους, στον αιγιαλό, σε δάσος, Κοιν. Χώρο κ.α. και απαγορεύεται η υπαγωγή τους στο ν. 4178/13, πρέπει να μπορούν να υπαχθούν στο νέο νόμο, πληρώνοντας το προσαυξημένο ενιαίο ειδικό πρόστιμο, μέχρι την κατεδάφισή τους ή την λύση δικαστικών, πολεοδομικών, ιδιοκτησιακών ή άλλων θεμάτων.
Τα πρόστιμα διατήρησης, τα οποία για τους πολίτες λειτουργούν ως αποδοχή και νομιμοποίηση από το κράτος μετά από δεκαετίες, πρέπει να έχουν μια εύλογη (ας πούμε 5 χρόνια) χρονική διάρκεια.
Θα πρέπει το κράτος και το αρμόδιο Υπουργείο να βρει μια φόρμουλα ώστε να μπορούν να τακτοποιήσουν τα κτίσματος που βρίσκονται σε περιοχές όπου το συγκεκριμένο άρθρο απαγορεύει την υπαγωγή.
Πιο συγκεκριμένα στη παράγραφο 2α όπου αναφέρει «σε εγκεκριμένο κοινόχρηστο χώρο της πόλης ή του οικισμού» θα πρέπει να υπάρχει ειδική αντιμετώπιση σε αυθαίρετα κτίσματα που αποδεδειγμένα κτιστήκαν πριν την κύρωση της πράξης εφαρμογής. Είναι μια τεράστια αδικία που το Υπουργείο θα πρέπει να λύσει.
Λαμπρος Ανδριανακης – Πολιτικος Μηχανικος ΤΕ
παρ. 2α
θα πρέπει να επιτρέπεται η υπαγωγή στον νέο νόμο των αυθαίρετων ΕΡΚΕΡ (πλάτους 0,40μ)σε κατασκευές που έχουν ανεγερθεί με τον ΓΟΚ 55 & ΓΟΚ 73, γιατι σε πολλές παλιές πολυκατοικίες που έχουν ανεγερθεί με τους παραπάνω νόμους και στην πράξη άλλαξαν θέση τα ΕΡΚΕΡ ή κατασκευάστηκαν και επιπλέον, αυτά και ενω θα μπορούσαν να είναι κατηγορίας 1 και κατηγορίας 2 εντούτοις δεν μπορούσαν να υπαχθούν στον Ν.4178/2013.
Παράγραφος 2α: Αν τμήμα κτηρίου βρίσκεται σε εγκεκριμένο κοινόχρηστο χώρο πόλης χωρίς να έχει συντελεστεί η αναγκαστική απαλλοτρίωση και για το συγκεκριμένο κτήριο η μελέτη στατικής επάρκειας δείξει ότι απαιτούνται ενισχύσεις, ο ιδιοκτήτης θα μπορεί να εκδώσει άδεια ενισχύσεων;
Οι αλλαγές από το ισχύον καθεστώς είναι σχεδόν ανύπαρκτες, και έτσι η διάταξη κληρονομεί, και επιβεβαιώνει, όλες τις αδυναμίες του άρθρου 2 ν. 4178/2013. Η διάταξη υιοθετεί την παραδοχή ότι η αυθαίρετη δόμηση – και μάλιστα με υπερβάσεις 40% στα μεγέθη κάλυψης και δόμησης, μεταξύ άλλων (βλ. άρθρο 72)- είναι το υπέρτατο δικαίωμα, μπροστά στο οποίο πρέπει να υποχωρήσουν τα κοινόχρηστα αγαθά, η δημόσια υγεία, και το πολιτιστικό και φυσικό περιβάλλον.
(i) Η επανάληψη της φράσης «εκτός αν δεν απαγορευόταν η εκτέλεση εργασιών» [π.χ., στις περιπτώσεις η), θ), ι), ια) ] είναι ιδιαίτερα υποκριτική, διότι είναι πασίγνωστο ότι η πολιτεία, ακόμα και όταν θεσπίζει ένα καθεστώς ιδιαίτερης προστασίας, στις περισσότερες περιπτώσεις δεν επιβάλλει όρους και περιορισμούς δόμησης (ή τους επιβάλλει μετά από δεκαετίες, όταν οι «πελάτες» έχουν οικοδομήσει, νόμιμα ή αυθαίρετα).
Επίσης, στις περιπτώσεις αυτές, δεν είναι σαφές τι συμβαίνει όταν η δόμηση επιτρέπεται υπό όρους, οι οποίοι δεν έχουν τηρηθεί (π.χ., δέουσα εκτίμηση υπό την Οδηγία 92/43, σύμφωνη γνώμη υπηρεσιών).
(ii) Φυσικά, το άρθρο αυτό, στο σύνολό του, γελοιοποιεί την περιβαλλοντική νομοθεσία, στον βαθμό που η τελευταία επιτρέπει την εκτέλεση εργασιών και έργων μόνο υπό ορισμένες προϋποθέσεις (π.χ., έγκριση περιβαλλοντικών όρων).
(iii) Πολλές από τις επιφυλάξεις αυτές δεν έχουν και νόημα – η δόμηση μέσα στα ρέματα απαγορεύεται τουλάχιστον από την δεκαετία του 1920.
(iv) Επίσης, υπάρχουν διαφοροποιήσεις ανάμεσα στις περιπτώσεις αυτές που δεν έχουν καμία αιτιολογική βάση: για παράδειγμα, η υπαγωγή αυθαιρέτων μέσα στις δασικές εκτάσεις απαγορεύεται χωρίς επιφυλάξεις, ενώ μέσα στις προστατευόμενες περιοχές του άρθρου 19 ν. 1650/1986 – οι οποίες έχουν κηρυχθεί μετά από μία εξαντλητική και μακροχρόνια διαδικασία, σε εθνικό ή ενωσιακό επίπεδο – πρέπει να υπάρχει και απαγόρευση εργασιών (η οποία υπάρχει σε αυτές τις ελάχιστες περιοχές που έχουν ολοκληρωμένο καθεστώς προστασίας, ή κάποια προσωρινή απαγόρευση). Υπάρχει απαγόρευση υπαγωγής για τις γραμμές υψηλής τάσης, αλλά όχι άλλες επικίνδυνες εγκαταστάσεις για τις οποίες υπάρχουν αντίστοιχοι περιορισμοί – π.χ., λατομεία, εγκαταστάσεις Seveso, εγκαταστάσεις εκρηκτικών, κοκ.
(v) Το ζήτημα των εμπράγματων δικαιωμάτων στον παλαιό αιγιαλό, και του επανακαθορισμού της οριογραμμής λόγω νόμιμων έργων ρυθμίζεται από την νομοθεσία περί αιγιαλού [πρβλ. 6 παρ. 2, 7Α παρ. 1 κ.α. ν. 2971/2001], και το νομοσχέδιο δεν θα έπρεπε να αποκλίνει από αυτή για να δημιουργεί τετελεσμένες καταστάσεις.
(vi) Ο φωτογραφικός χαρακτήρας ορισμένων διατάξεων είναι εμφανέστατος – όπως της περίπτωσης δ), για τις αυθαίρετες κατασκευές που παραβιάζουν τα μέτρα ασφάλειας της υπεραστικής συγκοινωνίας.
(vii) Στην ισχύουσα ρύθμιση (άρθρο 2 παρ. 2 περ. ι)) υπάρχει απαγόρευσης υπαγωγής και για τους αρχαιολογικούς χώρους εκτός ζώνης Α. Σε μία χώρα όπως η Ελλάδα, προκαλεί πραγματικά οδυνηρή εντύπωση ότι η περίπτωση αυτή παραλείπεται.
Πρέπει να διατυπωθεί ότι κοινόχρηστοι χώροι δεν νοούνται οι θέσεις και το ύψος που μπορεί να κατασκευαστεί νόμιμα εξώστης ή άλλη κατασκευή με οικοδομική άδεια (είτε την στιγμή της ρύθμισης, είτε την στιγμή κατασκευής).
Επίσης θα πρέπει να σαφηνιστεί ότι οι Εφορείες μνημείων δεν έχουν αρμοδιότητα να αγνοήσουν τον Α ή Β νόμο, και να γίνει αντιληπτό ότι κατά τον ορισμό των μνημείων σύμφωνα με τον 3028/2002, που ισχυρίζονται πως διάβασαν, μνημεία είναι οι κατασκευές των ανθρώπων και οι εκτάσεις γύρω τους είναι ιστορικοί τόποι.
Στον Πόρο Τροιζηνίας παγώσανε οι ρυθμίσεις κατά τον νόμο 4178 για 2,5 χρόνια περίπου, χωρίς σύννομη δικαιολογία. Η σχετική Εφορεία Μνημείων έστειλε επιστολή στην ΥΔΟΜ ότι ο οικισμός είναι μνημείο, και η επιτροπή του άρθρου 12 δεν συνεδρίασε για 2,5 χρόνια, ακολουθόντας την οδηγία αναρμόδιας υπηρεσίας.
όσον αφορά στους κοινόχρηστους χώρους ,θα πρέπει να μπορούν να υπαχθούν τα ΕRKER πλάτους 40εκ. Υπάρχουν αρκετές παλιές οικοδομές (1960-1980) όπου κατασκευάστηκαν αυθαίρετα και δεν πληρούσαν (ούτε πληρούν) τις προϋποθέσεις ύψους πάνω από πεζοδρόμιο και πλάτους δρόμου. Παρ όλα αυτά υφίστανται εδώ και 40-50 χρόνια. Είναι μια παγιωμένη κατάσταση. θα πρέπει να μπορούν να υπαχθούν ,έστω στα κτίρια προ του 1983.
ΑΡΘΡΟ 73
Στις προυποθέσεις νομιμοποίησης αυθαίρετης κατασκευής σύμφωνα με όσα προβλέπονται στο προτεινόμενο νομοσχέδιο έχει αγνοηθεί η παράμετρος των αποστάσεων των αυθαίρετων κατασκευών από τα γειτονικά οικόπεδα.
έτσι είναι δυνατόν σύμφωνα με τα ισχύοντα στον νόμο 4178/13 και τα προτεινόμενα στο άρθρο 73 να νομιμοποιηθεί κτίριο που έχει ανεγερθεί ακόμη και πάνω στο όριο που χωρίζει δύο ιδιοκτησίες.
Αυτό αντιλαμβάνεστε ότι δημιουργεί πάρα πολλά προβλήματα και έρχεται σε αντίθεση στα όσα προβλέπονται για τις ελάχιστες αποστάσεις στο άρθρο 167 σύμφωνα με τον κώδικα βασικής πολεοδομικής νομοθεσίας (ΦΕΚ 580/Δ 1999). Πιστεύω ότι πρέπει να τεθεί ένα ελάχιστο όριο απόστασης π.χ. 2 μέτρα που θα επιτρέπει και την περιμετρική συντήρηση του κτιρίου και θα αποτρέπει έριδες και διαπληκτισμούς μεταξύ των γειτόνων.
Πραγματικά, το θέμα με την έννοια της υπέρβασης ή μη του «κοινόχρηστου χώρου» ταλανίζει πολλούς μηχανικούς, υπαλλήλους πολεοδομιών και ιδιώτες μηχανικούς και πρέπει να απαντηθεί οπωσδήποτε και άμεσα. Πολλές φορές ο υπάλληλος μίας ΥΔΟΜ έρχεται σε αντιπαράθεση με συναδέλφους ιδιώτες μηχανικούς, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι σύμφωνα με τον ΝΟΚ, όντως επιτρέπεται πχ υπέρβαση «πάνω» από την ρυμοτομική γραμμή, εφόσον πληρούνται κάποιες προϋποθέσεις. Όμως από την άλλη μεριά ο Ν.4178/13 που εκδόθηκε μετά τον ΝΟΚ δεν δίνει περιθώρια για τέτοια αποδοχή ούτε και αναφέρεται ρητά και οριστικά στο τί είναι ο κοινόχρηστος χώρος, δηλαδή αν είναι κοινόχρηστος ο χώρος έξω από την ρυμοτομική γραμμή στο επίπεδο 0 του εδάφους και πάνω από αυτό, ή μόνον ο χώρος επί του εδάφους με συνέπεια η «αέρινη στήλη» πάνω από την οικοδομική γραμμή να μην θεωρείται κοινόχρηστος χώρος. Το θέμα αυτό πρέπει άμεσα να ξεκαθαριστεί μαζί και με το φλέγον θέμα των συναινέσεων.
Θα έπρεπε να αναφέρεται μαζί με την ζώνη Α και η ζώνη Β (υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις που προστατεύουν και την ζώνη Β). Επιπροσθέτως για παράδειγμα στα ενετικά τείχη των Χανίων (πάνω στα τείχη), ζώνη Β1, έχουν κατασκευαστεί παράνομα πολεοδομικά αίσχη τα οποία προσβάλουν την πολιτιστική κληρονομία και την ιστορία της χώρας μας και τώρα θα μπορούν να νομιμοποιηθούν (!!!) αντί να κατεδαφιστούν.
Η εγκύκλιος 4 απαγόρευε την δήλωση ΜΕΣΑ σε ρέμα χωρίς πλάγιες αποστάσεις.
Θα ισχύσει παρόμοια διευκρίνηση διότι αν όχι υπάρχει πρόβλημα με δηλώσεις που έχουν ολοκληρωθεί.
Θα σς κουράσω λίγο, πιστεύω όμως ότι αξίζει τον κόπο.
1. Τι σημαίνει η περίπτωση (ι) «σε αρχαία μνημεία» ? Εννοεί για αυθαίρετο πάνω στο μνημείο η σε μια ακτίνα πέριξ αυτού και πόση ?
Ξέρω κάποιον που στο οικόπεδό του υπάρχει παλιό και αφρόντιστο τέμενος και δεν υπάρχει απαλλοτρίωση. Αυτός αν έχει σε απόσταση 20 μ από το τέμενος ένα αυθαίρετο μπορεί να το υπαγάγει, εφόσον είναι Αρχαιολογικός χώρος μεν αλλά όχι τύπου Α ?
2. Εδώ στην Βέροια, μου έχουν πεί στην Αρχαιολογία ότι εμείς έχουμε τον δικό μας Αρχαιολογικό Νόμο 3028/2002 και δεν αναγνωρίζουμε τον Ν. 4178.
α. Εγείρεται μείζον θέμα σε χώρους που υπάρχουν π.χ. τάφοι αρχαίοι αλλά δεν είναι κηρυγμένοι Αρχ. χώροι. Οι αρχαιολόγοι αν ακουν ρύθμιση η δόμηση και υπάρχει κοντά κάτι αρχαίο κοντά, λένε όχι σε όλα.
β. Σε περιοχή λοιπόν της πόλεως, με κάποιους αρχαίους τάφους στην ευρύτερη γειτονια που ένας υπάρχει σημερα ορατός-άλλος είναι στο υπόγειο οικοδομής-άλλος αποτυπώθηκε και τον μετακομισαν στο Μουσείο-, εμείς στο οικόπεδο μακριά από τους τάφους έχουμε οικία ισόγεια 62 μ2. Τα 30 μ2 με άδεια του 1963 – αποδεδειγμένα χτίσθηκαν το 1964 62 μ2 – και τα υπόλοιπα 32 μ2 έχουν νομιμοποιηθεί με τον Ν.1337/83 του αείμνηστου Τρίτση. Αρα ισόγειο νομίμως υφιστάμενο κατά ΝΟΚ,σε νόμιμο επιτρεπόμενο περίγραμμα, εντός των ισχυόντων πολεδομικών μεγεθών, απόστάσεων κλπ. Κάτι νεώτερα υπόστεγα κλπ τα τακτοποιήσαμε. Ερχεται λοιπόν η Αρχαιολογία και μας λέει εγγράφως:
β1. Κακώς τακτοποιήσατε. Δεν είναι μεν κηρυγμένος Αρχ. χώρος αλλά με βάσει τα δικά μας , για τα υπάρχοντα μνημεία δεν χρειάζεται αλλη ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΉ ΠΡΑΞΗ ,γιατί προστατεύονται αφ’ εαυτού. (!)
β2. Μπορεί να έχετε υπόλοιπο δομήσεως κλπ, αλλά δεν επιτρεπουμε προσθήκη α’ ορόφου 40μ2 και ημιυπαίθριο 20 μ2, ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΜΕ ΤΗΝ ΕΚΣΚΑΦΗ του 1964. Και μπορεί οι φάκελλοι της εποχής 1963 στο Πολεοδομικό να μην περιέχουν έγκριση Αρχαιολογίας, εμείς έχουμε τον Αρχ. Νόμο μας 3028/2002 – άρθρο 10. Σημειωτέον ότι το άρθρο 10 δεν πιάνει την περίπτωσή μας και στο άρθρο 75 του Νόμου γράφει ρητά ότι οπου δεν αναφέρεται δεν ισχύει αναδρομικά. Αν αυτή είναι τεκμηριωμένη απάντηση, εγώ λέω όχι. Οχι σε όλα λοιπόν.
β3. Μπορείτε γράφουν , να κτίσετε κατ’ επέκταση και να παρακολουθήσουμε την εκσκαφή. Βέβαια λόγω καλύψεως και αποστάσεων Δ δεν μπορούμε να δομήσουμε κατ’επέκταση. Θα πρέπει λοιπόν να τρέχουμε στα Διοικητικά και λοιπά Δικαστήρια ?
γ. Αρα πρέπει ο Νόμος να είναι σαφής και όχι γενικόλογος , να καθορίζει ειδικώτερες περιπτώσεις για τους Αρχαιολογικούς χώρους Β,Γ και όσες περιοχές περιέχουν μνημεία αλλά δεν υπάρχει ΦΕΚ κηρύξεως τους ως Αρχ. χώρων , να θέτει προ’υ’ποθέσεις και απαλλαγές κατά περίπτωση και να περιορίζει τυχόν υπερβάλλοντα ζήλο των Αρχαιολόγων. Να υπάρξει συνεργασία με το Υπ. Πολιτισμού για την περιπτωσιολογία.
Γιατί αλλιώς, κοντά στο ξερό καίγεται και το χλωρό. Κάποιοι πολίτες δηλαδή φιμώνονται από την πανθομολογουμένη υπερβολή των Αρχαιολόγων είτε και από την γενικολογία+ασάφεια του Νόμου.Και δαπανάται χρόνος πολύς πολιτών τε και Υπηρεσιών ασκόπως .
δ. Ο προηγούμενος Αρχ. Νόμος είναι ο Ν.5351/1932 και το ΠΔ 9/1932, αλλά φυσικά οι διατάξεις είναι εκείνης της εποχής και θα έλεγα ότι δεν καλύπτουν τα αυθαίρετα προ του Ν.3028/2002.
Στην παρ. (ιζ) εξαιρούνται αυθαίρετα κάτω από γραμμές υψηλής τάσης 66 ή 150 KV, ενώ στην παράγραφο (ιζ) του άρθρου 2 του Ν4178/13 προέβλεπε εξαίρεση για άνω των 150ΚV. Βάσει του Ν4178/13 έχουν υπαχθεί και οριστικοποιηθεί αυθαίρετα κάτω από γραμμές των 150 ΚV. Τι γίνεται με αυτά;
ΤΙ ΓΙΝΕΤΕ Ή ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ (ΚΑΤΟΙΚΙΑ)ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΤΙΣΜΕΝΑ ΣΕ ΟΙΚΟΠΕΔΑ ΤΗΣ ΚΤΗΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΟΙΚΟΠΕΔΑ ΕΧΟΥΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟ ΣΑΝ ΧΩΡΟΙ ΠΧ ΝΗΠΙΑΓΩΓΙΟΥ, ΟΜΩΣ:
Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΕΓΙΝΕ ΠΡΙΝ 26 ΠΕΡΙΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ.
ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ 2 ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΕΞΑΓΟΡΑΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΠΕΔΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΚΤΗΜΑΤΙΚΗ, Η ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΥ.
ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΑΥΘΥΝΘΕΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟ (ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ)ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΜΙΑ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ «ΣΥΜΠΑΘΕΙΑ» ΕΙΣΠΡΑΤΟΥΜΕ.
ΕΙΧΑΜΕ ΕΝΤΑΞΕΙ, ΤΗ ΠΕΡΙΠΤΣΗ ΜΑΣ, ΣΤΟΝ Ν.4178, ΚΑΤΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 23, ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ 20α,β, ΌΜΩΣ ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ Η ΥΔΟΜ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ ΜΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕ ΟΤΙ ΑΚΥΡΩΣΕ ΤΗΝ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗ – ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΙΧΑΜΕ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΟΣΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΚΤΟΤΕ ΑΓΝΟΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.
ΑΥΤΗ Η ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΦΟΒΕΡΑ ΠΙΕΣΤΙΚΟΙ (ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ) ΛΟΓΟΙ ΑΝΑΓΚΗΣ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗΣ/ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ.
ΤΙ ΓΙΝΕΤΕ, ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ; ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΚΑΤΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ;
2α
Δεν διευκρινίζεται, για άλλη μία φορά, αν η παραβίαση του Ιδεατού Στερεού αποτελεί παραβίαση ύψους ή κοινόχρηστου χώρου.
Όταν το πλάτος του προβλεπόμενου κοινόχρηστου χώρου είναι μικρό, ο ΓΟΚ επιβάλλει το Ιδεατό Στερεό, το οποίο στην ουσία διαπλατύνει το πλάτος του κοινόχρηστου χώρου, από ένα ύψος (7,50 μ) και πάνω. Ο λόγος επιβολής του ιδεατού στερεού είναι η αύξηση του πλάτους του κοινόχρηστου χώρου, από το συγκεκριμένο ύψος και πάνω, ώστε ο κοινόχρηστος χώρος (δρόμος) να αποκτήσει καλύτερες περιβαλλοντικές συνθήκες.
Θεωρώ ότι η διευκρίνιση αυτή θα βοηθήσει πολύ, ώστε να αρθούν οι αμφιβολίες για το αν η παραβίαση του ιδεατού στερεού αποτελεί παραβίαση κοινόχρηστου χώρου ή ύψους κτιρίου. Εάν όχι τότε στην θέση «παραβίαση κοινόχρηστων χώρων» θα βοηθούσε να διατυπωθεί: «παραβίαση των εγκεκριμένων ρυμοτομικών και οικοδομικών γραμμών του σχεδίου πόλεως». Με τον τρόπο αυτό θα ξεκαθάριζε αμφιβολία αν η παραβίαση του ιδεατού στερεού αποτελεί παραβίαση του ύψους του κτιρίου και επομένως μπορεί να ενταχθεί στον νόμο ή παραβίαση κοινόχρηστου χώρου και δεν μπορεί να ενταχθεί.
Παρ. 2θ
Δεν αναφέρεται καθόλου η ζώνη Β’ των αρχαιολογικών χώρων. Σύμφωνα με πολλαπλή νομολογία των ανωτάτων δικαστηρίων (ΣτΕ. Άρειος Πάγος) η ζώνη Β, εντός της οποίας επιτρέπεται κάποια δόμηση, είναι αρχαιολογικός χώρος.
Για πολλές ζώνες Β’ αρχαιολογικών χώρων δεν έχουν εκδοθεί οι προβλεπόμενες Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις καθορισμού όρων δόμησης και τα εντός αυτών οικόπεδα οικοδομούνται ΜΟΝΟΝ με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού μετά από σύμφωνη γνωμοδότηση του Κ.Α.Σ. Δηλαδή σ’ αυτές τις αρχαιολογικές ζώνες Β’ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΝ Η ΔΟΜΗΣΗ χωρίς έγκριση του Κ.Α.Σ. και την κατά συνέπεια αυτής Απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού.
Άρα η αυθαίρετη οικοδόμηση εντός της ζώνης Β’ των αρχαιολογικών χώρων, χωρίς θεσπισμένους όρους δόμησης, υπάγεται στις περιπτώσεις που το αυθαίρετο κατασκευάστηκε μέσα σε αρχαιολογικό χώρο ΠΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΝ Ο ΔΟΜΗΣΗ. Επιτρέπονταν μόνον μετά από έγκριση του ΚΑΣ και την σχετική Απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού.
Υπάρχουν πολλές προκλητικές περιπτώσεις της κατηγορίας αυτής που αν ο νόμος δεν τις διευκρινίσει με σαφήνεια, θα δώσει την εντύπωση προσπάθειας συγκάλυψης των αυθαιρέτων αυτών εντός προστατευόμενων αρχαιολογικών χώρων.
Τι θα γινει με οικισμους αυθαιρετων που βρισκονται σε αρχαιολογικη ζωνη Α.Αγορασα αγροτεμαχιο χωρις να γνωριζω οτι βρισκεται σε αρχαιολογικη ζωνη και εχτισα.Υπαρχουν ακομη 40 σπιτια στην περιοχη.Θα υπαρξει καποιος σχεδιασμος για αυτην την κατηγορια αυθαιρετων;
Στην παράγραφο 2 ιη, ορίζεται ότι απαγορεύεται γενικώς η ένταξη αυθαιρέτων εφόσον βρίσκονται σε περιοχές που ισχύουν περιορισμοί εναέριας κυκλοφορίας.
Δύο ερωτήματα που πρέπει να τύχουν ρύθμισης με τον νέο νόμο είναι πρώτον τι γίνεται με τις ήδη υποβληθείσες δηλώσεις, όταν από τον 4178 δεν υπήρχε ανάλογη πρόβλεψη και δεύτερο γιατί να μην επιτρέπεται με την προϋπόθεση έγκρισης του ύψους από την ΥΠΑ. Και αν πρόκειται για αυθαίρετο μέσα στον εγκεκριμένο όγκο του νόμιμου κτιρίου (κλείσιμο Η.Χ., αλλαγή χρήσης κ.λ.π.), γιατί να μην είναι δυνατή η ένταξη του;
Συναφής είναι η περίπτωση που υπάρχει οικοδομή με βάση οικοδομική άδεια και έχει αυθαίρετη προσθήκη μικρότερου ύψους, με ποια λογική απαγορεύεται η ένταξη αυτής της προσθήκης σαν αυθαίρετης;
Στην παράγραφο (δ) η μείωση του ποσοστού των αποστάσεων 50% δεν μπορεί να εφαρμοστεί παρά μόνο σε κτίρια που έχουν οικοδομική άδεια ή σε τουριστικές εγκαταστάσεις.
Δηλαδή αν κάποιος έχει εκδώσει οικοδομική άδεια και έχει κατασκευάσει το κτίριο στις νόμιμες αποστάσεις που προβλέπονται από την οικοδομική άδεια και αργότερα έχει κάνει μία προσθήκη ανεξαρτήτου μεγέθους εντός των προβλεπόμενων αποστάσεων θα μπορεί να επωφεληθεί από την μειώσει 50% και θα τακτοποιήσει το αυθαίρετο και κάποιος που δεν έχει τηρήσει τις αποστάσεις και δεν έχει εκδώσει οικοδομική άδεια δεν θα μπορεί να το δηλώσει στον νόμο και να επωφεληθεί από την μείωση του 50%.
Επίσης γιατί μόνο οι τουριστικές εγκαταστάσεις και όχι και άλλες επιχειρήσεις?
Νομίζω ότι είναι άδικο και θα πρέπει να αλλάξει και να συμπεριλαμβάνονται όλες οι κατασκευές ανεξαρτήτως αν έχουν οικοδομική άδεια ή όχι.
Θα πρέπει να υπάρξει μεριμνα για:
1. Την περίπτωση ιζ) δηλωμενων με τον 4014 (δεν υπήρχε η απαγόρευση)
2. Την περίπτωση ιη) δηλωμενων με τον 4178 (δεν υπήρχε η απαγόρευση)
Σχετικά με την παρ. 2α που απαγορεύει την ενταξη αυθαιρέτων εφόσον βρίσκονται «σε κοινόχρηστο χώρο» , ίσως πρέπει να διευκρινιστεί «μέσα» ¨η «πάνω από» κοινόχρηστο χώρο, επειδή υπάρχουν περιπτώσεις π.χ. εξώστης στον 4ο όροφο πολυκατοικίας ¨η erker , που ενώ μπορούν να τύχουν σήμερα νόμιμης άδειας δόμησης, και να κατασκευαστούν , σύμφωνα με τον ΝΟΚ, δεν μπορούν να ενταχθούν και να νομιμοποιηθούν, αν έχουν κατασκευαστεί αυθαίρετα.