Α. Στις Ζώνες Α1 και Α2 (Περιοχές Προστασίας της Φύσης), όπως ορίζεται στο άρθρο 2 παρ. 2 της παρούσας, διαχειριστικός στόχος είναι η διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης του φυσικού περιβάλλοντος και η αποτελεσματική προστασία και διαχείρισή του.
Εντός των ορίων των ζωνών Α1 και Α2 επιτρέπονται:
1. Η επιστημονική έρευνα των φυσικών οικοσυστημάτων και των ειδών χλωρίδας και πανίδας, η συστηματική παρακολούθηση οικολογικών παραμέτρων και η αρχαιολογική έρευνα, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, με την προϋπόθεση ότι δεν δημιουργούνται προβλήματα υποβάθμισης στο οικοσύστημα και σύμφωνα με τα οριζόμενα στο Σχέδιο Διαχείρισης της περιοχής.
2. Η εκτέλεση ειδικών διαχειριστικών έργων και η εφαρμογή μέτρων και τεχνικών που αποσκοπούν στην αποκατάσταση, προστασία, διατήρηση, βελτίωση και ανάδειξη των ειδών και των ενδιαιτημάτων τους στην περιοχή, εφόσον τεκμηριώνεται επαρκώς η σκοπιμότητα/αναγκαιότητα και η αποτελεσματικότητα τους μετά από σύμφωνη γνώμη του Φορέα Διαχείρισης και σύμφωνα με τους ειδικότερους όρους του Σχεδίου Διαχείρισης της περιοχής.
3. Η κατασκευή, εγκατάσταση, συντήρηση και λειτουργία υποδομών, (παρατηρητήρια, πινακίδες και οριοσήματα, επιστημονικός εξοπλισμός και υποδομές φύλαξης και προστασίας από φυσικές καταστροφές, υποδομές ξεκούρασης επισκεπτών, ξύλινα ή πέτρινα καθίσματα, στέγαστρα, βρύσες) από φυσικά υλικά εναρμόνισμένα με το φυσικό περιβάλλον της περιοχής, καθώς και η χάραξη, βελτίωση και σήμανση μονοπατιών, για την οργάνωση των επιτρεπομένων στο παρόν Διάταγμα δραστηριοτήτων και σύμφωνα με τις ειδικότερες ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στο εγκεκριμένο Σχέδιο Διαχείρισης της περιοχής.
4. Η κυκλοφορία και στάθμευση τροχοφόρων με σκοπό την προστασία και φύλαξη της περιοχής και την εξυπηρέτηση των νόμιμα υφιστάμενων εγκαταστάσεων και ασκούμενων δραστηριοτήτων μόνο στις νόμιμα υφιστάμενες οδούς προσπέλασης συμπεριλαμβανομένων των δασικών δρόμων. Είναι δυνατή η απαγόρευση κυκλοφορίας οχημάτων και ατόμων, σε τμήματα του οδικού δικτύου για λόγους προστασίας της άγριας πανίδας και των ενδιαιτημάτων τους, για τη διευκόλυνση της φύλαξης της περιοχής (τοποθέτηση μπαρών, πινακίδων κ.α.) και για λόγους πυροπροστασίας ή προστασίας από φυσικές καταστροφές. Η απαγόρευση της κυκλοφορίας ρυθμίζεται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης, μετά από εισήγηση των οικείων Δασικών υπηρεσιών και κατόπιν σχετικής γνωμοδότησης του Φορέα Διαχείρισης, όπου θα καθορίζονται ο χρόνος και ο χώρος της απαγόρευσης, οι τυχόν εξαιρέσεις, καθώς και όλα τα τεχνικά έργα και μέσα που απαιτούνται για την υλοποίηση της. Η κίνηση τροχοφόρων εκτός του υφιστάμενου οδικού δικτύου επιτρέπεται μόνο σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης (π.χ. πυρκαγιά, μεταφορά τραυματιών ή ασθενών) και για τις ανάγκες φύλαξης της περιοχής.
5. Η εφαρμογή της προβλεπόμενης από τη δασική νομοθεσία διαχειριστικής μελέτης (Ειδικό Διαχειριστικό Σχέδιο της περιοχής Α΄ του Εθνικού Πάρκου Δάσους Δαδιάς-Λευκίμης-Σουφλίου) με σκοπό την προστασία, διατήρηση, αποκατάσταση και ανάδειξη των οικοσυστημάτων, κατόπιν εγκρίσεως σχετικής μελέτης από την Δασική Υπηρεσία μετά από έκφραση γνώμης του Φορέα Διαχείρισης και σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
6. Η εκτέλεση εργασιών διαχείρισης της δασικής βλάστησης και των σημαντικών οικοτόπων των προστατευόμενων ειδών της χλωρίδας και πανίδας, κατά την περίοδο 1 Σεπτεμβρίου – 30 Απριλίου κάθε έτους.
7. Η φωτογράφηση και η κινηματογράφηση που είναι σχετική με τα οικολογικά χαρακτηριστικά και την εφαρμοζόμενη διαχείριση του Εθνικού Πάρκου για επαγγελματικούς σκοπούς μετά από έγκριση και χορήγηση σχετικής αδείας του Φορέα Διαχείρισης.
8. Η εκτέλεση εργασιών διαχείρισης προστατευόμενων ειδών χλωρίδας και πανίδας, συμπεριλαμβανομένης της εγκατάστασης λειτουργίας και συντήρησης ταϊστρών για τα πτωματοφάγα είδη πτηνών.
9. Η συντήρηση και βελτίωση των δασικών δρόμων.
10. Η καλλιέργεια των υφιστάμενων αγρών. Σε περίπτωση εγκατάλειψης και φυσικής δάσωσής τους, στις εκτάσεις αυτές εντάσσονται, με το Σχέδιο Διαχείρισης ή το Ειδικό Διαχειριστικό Σχέδιο, αντίστοιχες δράσεις δημιουργίας και διατήρησης διακένων.
11. Η ελεύθερη βόσκηση κτηνοτροφικών ζώων, η λειτουργία υφιστάμενων μαντριών και στεγάστρων και η συντήρηση και κατασκευή υδρομαστεύσεων και μόνιμων ποτίστρων.
12. Η μελισσοκομία, σε απόσταση μεγαλύτερη των 100 μ. από τις οικοτουριστικές διαδρομές και τις σχετικές υποδομές.
– Επιπλέον των ανωτέρω δραστηριοτήτων και μόνο στη ζώνη Α2, επιτρέπονται:
13. Έργα διαχείρισης και αξιοποίησης υδατικών πόρων με αποκλειστικό σκοπό τη βελτίωση των ενδιαιτημάτων των αρπακτικών πουλιών και άλλων σημαντικών ειδών πανίδας και την υποστήριξη των κτηνοτροφικών ζώων.
14. Η εγκατάσταση νέων μαντριών και στεγάστρων σίτισης κτηνοτροφικών ζώων με ευκόλως αποσπώμενα υλικά συμφωνα με το ΠΔ190/1981.
15. Η ημερήσια οργανωμένη (ομαδική) και μεμονωμένη επίσκεψη, με σκοπό την περιβαλλοντική εκπαίδευση, την παρατήρηση της φύσης και την άθληση, εκτός των οχλουσών δραστηριοτήτων, όπως αθλητισμού με τροχοφόρα και της αναρρίχησης. Στο Σχέδιο Διαχείρισης της περιοχής εξειδικεύονται οι όροι για την άσκηση των ως άνω δραστηριοτήτων.
Β. Στις Ζώνες Β1, Β2α, Β2β, Β2γ και Β3 όπως ορίζεται στο άρθρο 2 παρ. 2 του παρόντος, σκοπός είναι η προστασία επαρκούς έκτασης, ώστε να κλιμακώνονται οι όροι και περιορισμοί για την καλύτερη διασφάλιση του προστατευτέου αντικειμένου. Οι ζώνες αυτές θα λειτουργήσουν αφενός ως χώρος ρύθμισης δραστηριοτήτων για τις ζώνες προστασίας Α1 και Α2, και αφετέρου ως χώρος βιώσιμης ανάπτυξης με την άσκηση και ανάδειξη παραδοσιακών δραστηριοτήτων με γνώμονα την αειφορία.
Εντός των ορίων της Ζωνών Β1, Β2α, Β2β, Β2γ και Β3 επιπλέον των αναφερομένων στις Ζώνες Α1 και Α2 του παρόντος επιτρέπονται:
1. Η εφαρμογή της προβλεπόμενης από τη δασική νομοθεσία διαχειριστικής μελέτης (Ειδικό Διαχειριστικό Σχέδιο της περιοχής Β΄ του Εθνικού Πάρκου Δάσους Δαδιάς-Λευκίμης-Σουφλίου) η οποία θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη όλες τις λειτουργίες του συγκεκριμένου δάσους και ιδιαίτερα τις ανάγκες διατήρησης ώριμων δένδρων, διεύρυνσης υφιστάμενων και δημιουργία δασικών ανοιγμάτων και καλλιέργειας των νεαρών δασών με σκοπό τη δημιουργία θέσεων κατάλληλων για τη φωλεωποίηση φωλεοποίηση των αρπακτικών πτηνών και των μαυροπελαργών (Ciconia nigra).
2. Η πραγματοποίηση των δασικών υλοτομικών εργασιών σε θέσεις φωλεοποίησης των αρπακτικών πουλιών σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους κάθε έτους, εκτός της περιόδου αναπαραγωγής των συγκεκριμένων για κάθε ζώνη ειδών.
3. H συντήρηση και βελτίωση των δασικών δρόμων.
4. Η άσκηση της μελισσοκομίας σε κατάλληλες θέσεις, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία κατόπιν σύμφωνης γνώμης του Φορέα Διαχείρισης και έγκρισης της Δασικής Υπηρεσίας
5. Η χρήση, η συντήρηση, η επέκταση και ο εκσυγχρονισμός των υφιστάμενων οικοτουριστικών υποδομών.
6. Ο εκσυγχρονισμός, συντήρηση, αποκατάσταση των υφιστάμενων εγκαταστάσεων χώρων δασικής αναψυχής.
7. Η συντήρηση και η βελτίωση του υφισταμένου επαρχιακού και αγροτικού οδικού δικτύου.
8. Η κατασκευή και λειτουργία μικροφραγμάτων για αντιπυρικούς ή αρδευτικούς σκοπούς ή για την αποκατάσταση/δημιουργία υδάτινων βιοτόπων, η εγκατάσταση μεμονωμένων υδατογεωτρήσεων και η εκτέλεση έργων διαχείρισης και αξιοποίησης των υδατικών πόρων μόνο για τη βελτίωση των ενδιατημάτων των αρπακτικών πουλιών και άλλων σημαντικών ειδών της άγριας πανίδας.
9. Η θήρα μετά από πρόταση του Φορέα Διαχείρισης και έκδοσης απόφασης από την αρμόδια Υπηρεσία.
10. Η ερασιτεχνική αλιεία στα ρέματα σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
11. Η εγκατάσταση και λειτουργία οργανωμένων τουριστικών κατασκηνώσεων με δυνατότητα λειτουργίας καθ΄όλη τη διάρκεια του έτους καθώς και υποδομών υποδοχής και διαμονής φοιτητών ΑΕΙ στα πλαίσια της εκπαίδευσής τους σε θέματα δασοπροστασίας και φυσικού περιβάλλοντος, σε χώρους εγκαταλελειμμένων στρατιωτικών υποδομών στην περιοχή.
12. Η αμμοληψία και εξόρυξη αδρανών υλικών από τις κοίτες των ρεμάτων σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις και μετά από σύμφωνη γνώμη του Φορέα Διαχείρισης.
13. Η υλοποίηση, συντήρηση και ο εκσυχρονισμός των απαραίτητων έργων και εγκαταστάσεων υποδομών (ύδρευση, αποχετεύση, διαχείριση αστικών στερεών αποβλήτων, αστικών λυμμάτων, παροχής ηλεκτρικής ενέργειας, τηλεπικοινωνιών κτλ) για τις ανάγκες των κατοίκων και επισκεπτών της περιοχής μετά την εξέταση εναλλακτικών λύσεων και την προβλεπόμενη περιβαλλοντική αδειοδότηση σε εφαρμογή των διατάξων του ν. 4014/2011 (ΦΕΚ Α 209).
– Ειδικότερα, και μόνο στις ζώνες Β1, Β2α και Β3 επιπλέον των προαναφερομένων στην ενότητα Β του παρόντος, επιτρέπεται:
14. Η εγκατάσταση νέων μαντριών και στεγάστρων καθώς και κινητών υποδομών σίτισης κτηνοτροφικών ζώων με ευκόλως αποσπώμενα υλικά σύμφωνα με το ΠΔ190/1981.
– Ειδικότερα, και μόνο στις ζώνες Β2β και Β2γ επιπλέον των προαναφερομένων στην ενότητα Β του παρόντος, επιτρέπεται:
15. Η εγκατάσταση επαγγελματικών εργαστηρίων χαμηλής όχλησης και μεταποιητικών μονάδων αγροτικών και άλλων τοπικών προϊόντων σύμφωνα με την ΥΑ 1958/2012 (ΦΕΚ Β 21) και τον Ν. 4014/2011 (ΦΕΚ Α 209). Η ανέγερση των παραπάνω μονάδων γίνεται σύμφωνα με τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας και τους γενικούς όρους που ισχύουν για την εκτός σχεδίου δόμηση (ΠΔ της 24.05.1985 – ΦΕΚ Δ 270). Ως προϋπόθεση για την έκδοση οικοδομικής αδείας ισχύει η διατήρηση των χαρακτηριστικών του αγροτικού τοπίου, σύμφωνα με τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας και μετά από έγκριση της μελέτης από την Επιτρoπή Πoλεoδoμικoύ και Αρχιτεκτovικoύ Ελέγχoυ (Ε.Π.Α.Ε.).
16. Η εγκατάσταση, η λειτουργία, ο εκσυγχρονισμός και η συντήρηση πτηνοκτηνοτροφικών μονάδων της Υποκατηγορίας Α2 της 7ης Ομάδας του Παραρτήματος VII της ΥΑ 1958/2012 (ΦΕΚ Β 21) σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
17. Η εγκατάσταση μονάδων βιομάζας ισχύος μικρότερων των 10ΜW σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία.
18. Η εγκατάσταση μικρών, μέχρι 10 kW, Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (φωτοβολταϊκά) στις υπάρχουσες κτηριακές υποδομές σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία.
19. Η εγκατάσταση μονάδων παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ του παραρτήματος Χ, της υποκατηγορίας Α2, της ομάδας 10 της ΥΑ 1958/2012 (ΦΕΚ Β 21), εκτός των έργων ηλεκτροπαραγωγής από αιολική ενέργεια. Πιο συγκεκριμένα, η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών επιτρέπεται αποκλειστικά και μόνο στις στέγες κτιρίων, επαγγελματικών ή ιδιωτικών επάνω από την κεραμοσκεπή στέγη.
20. Η κατοικία, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 1 του ΠΔ της 25/5/1985 (ΦΕΚ Δ 270) με το κατώτατο όριo κατάτμησης και αρτιότητας των γηπέδων να oρίζεται σε δεκα (10) στρέμματα.
21. Σε περίπτωση που ένα γήπεδο εμπίπτει κατά ένα μέρος στη ζώνη Β2β και κατά το λοιπό μέρος στη ζώνη Β2γ, η αρτιότητα υπολογίζεται επί του συνόλου της έκτασης του γηπέδου. Η τοποθέτηση του κτιρίου εντός του γηπέδου γίνεται στο τμήμα που εμπίπτει σε ζώνη που επιτρέπεται η δόμηση για την αιτούμενη χρήση με τους όρους και περιορισμούς της αντίστοιχης ζώνης.
22. Η ανέγερση αγροτουριστικών καταλυμάτων μέχρι 3 κλειδιών ή τουριστικών επιπλωμένων επαύλεων ή κατοικιών σε μονάδες οικίσκων μέχρι 4 δωματίων. Η ανέγερση των ανωτέρω θα γίνεται σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία περί ίδρυσης αγροτουριστικών καταλυμάτων και η κατασκευή τους θα είναι εναρμονισμένη με το φυσικό περιβάλλον της περιοχής.
23. Η εγκατάσταση κατακόρυφων αποθηκευτικών χώρων (σιλό) σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία με περιμετρική φύτευση αυτόχθονων ή προσαρμοσμένων στο συγκεκριμένο περιβάλλον δασοπονικών ειδών φυτών.
24. Η εσταυλισμένη κτηνοτροφία σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
– Ειδικότερα, και μόνο στη ζώνη Β2γ επιπλέον των προαναφερόμενων επιτρέπεται:
25. Η αξιοποίηση ιαματικών πηγών με την εγκατάσταση υποδομών αγροτουρισμού σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις και μετά από γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης ότι διασφαλίζεται απολύτως η διατήρηση της περιοχής και του προστατευτέου αντικειμένου της.
– Ειδικότερα, και μόνο στη Ζώνη Β3 επιπλέον των προαναφερόμενων της ενότητας Β του παρόντος επιτρέπεται:
26. Η εγκατάσταση κινητών αλμεκτηρίων και τυροκομίων σε μορφή κοντέινερ τα οποία να τηρούν πλήρως όλες τις προδιαγραφές σχετικά με την παραγωγή και διάθεση των παραπροϊόντων της μεταποίησης.
Το άρθρο 3 παράγραφος 18 να επιτρέπεται στις Στέγες των βιομηχανικών κτιρίων η εγκατάσταση φωτοβολταϊκά μέχρι 100KW.
Η Ενωση Επαγγελματιών Βιοτεχνών & Εμπόρων Σουφλιου & περιφέρειας έπειτα απο την την πρόσκληση για διαβούλευση επί του νέου σχεδλιου ΠΔ επισημαίνει τα παρακάτω :
Αρθρο 3 – Β15 .Να επιτρέπεται κάθε είδους επαγγελματική δραστηριότητα μεσαίας όχλησης ( προσοχή όχι χαμηλής όχλησης μιας και υπάρχουν επαγγέλματα που χαρακτηρίζονται ώς μεσαίας όχλησης – πχ Ξυλουργεία, Φανοποιϊα κτλπ τα οποία σε άλλη περίπτωση κινδυνευουν με αποκλεισμό ,αφανισμό απο την περιοχή μας) με σκοπό την διατήρηση αφενός τών επιχειρήσεων που ήδη υπάρχουν αλλά και την διασφάλιση της εξέλιξης τους . Κατα τα άλλα συμφωνούμε να ισχύουν οι γενικοί όροι δόμησης της κείμενης νομοθεσίας για τις εκτός σχεδίου περιοχές.
Άρθρο 3 – Β 22 .θεωρούμε απαραίτητη την προϋπόθεση να επιτρέπεται η ανέγερση και η λειτουργία τουριστικών καταλυμάτων χωρίς περιορισμό ώς προς τα κλειδιά που πρέπει να έχουν διότι στις όμορες χώρες που περικλείουν την περιοχή μας υπάρχουν αντίστοιχα καταλύματα που λειτουργούν ανταγωνιστικά και ανήκουν στις πιό υψηλές κατηγορίες.
B1: Επιβάλλεται να προσδιοριστεί τι συμβαίνει με τις δασώσεις, ποιες υφιστάμενες και ποιες νέες επιτρέπονται (πυκνότητες, σύσταση κ.λπ.)
– Β15 (σελ.5): Εργαστήρια-επιχειρήσεις τα οποία δεν αφορούν αυστηρά στη μεταποίηση αγροτικών και τοπικών προϊόντων, αλλά σε καινοτόμα ή πάσης φύσεως διαφορετικού είδους προϊόντα που δεν μπορούν να ενταχθούν στα αγροτικά και τοπικά προϊόντα (π.χ. επιχείρηση ΝΕΑ ΕΛΒΙΣ) δεν θα έχουν πλέον το δικαίωμα εγκατάστασης?
– – Επιπλέον, τί θα συμβεί με τις επιχειρήσεις μέσης όχλησης οι οποίες , π.χ. λόγω κατανάλωσης ρεύματος ανήκουν στην κατηγορία αυτή αλλά δεν βλάπτουν το περιβάλλον?
– Ως παρατήρηση: δεν υφίσταται πλέον Επιτροπή Πολεοδομικού και Αρχιτεκτονικού Ελέγχου (ΕΠΑΕ), αλλά Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής.
–
– Β20 21 (σελ.6 άνω) Σε ό,τι αφορά την κατοικία ο ορισμός του κατώτατου ορίου κατάτμησης και αρτιότητας στα 10 στρέμματα είναι εξοντωτικός και αποκλείει τη μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων της περιοχής που έχουν αγροικίες και επιχειρήσεις εκτός σχεδίου πόλεως. Στην περιοχή έχει αναπτυχθεί από παλαιών χρόνων ένα μοναδικό αγροτικό τοπίο στο οποίο οι υφιστάμενες μικρές αγροικίες, είναι ενταγμένες αρμονικά στα αγροκτήματα των αμπελώνων και λοιπών αγροτικών χρήσεων και το συνολικό αγροτικό τοπίο, ως ιδιοκτησίες μικροϊδιοκτητών.
– Έτσι, προτείνεται τα όρια αρτιότητας να μένουν ως έχουν για τις υφιστάμενες χρήσεις, για δε τις νέες να ισχύει το αυτό με την γενικά εφαρμοζόμενη νομοθεσία για τα εκτός δόμησης κτίρια, δηλαδή τα 4 στρέμματα.
– Σε διαφορετική περίπτωση οι μόνοι που επωφελούνται είναι οι μεγαλοϊδιοκτήτες, σε βάρος των μικροϊδιοκτητών και μικρομεσαίων επιχειρηματιών, κατοίκων του Σουφλίου και των λοιπών οικισμών.
–
– Β 22 (σελ.6). Ζητούμε να επιτρέπεται η ανέγερση αγροτουριστικών καταλυμάτων άνω των 3 κλειδιών, αφενός διότι προϋπόθεση για την ένταξή τους σε προγράμματα είναι οι υψηλές προδιαγραφές που αυτά προσφέρουν (π.χ. στο προηγούμενο LEADER έπρεπε, για να ενταχθούν, να έχουν 4 κλειδιά), κάτι το οποίο αποτελεί ήδη από ικανού χρόνου πρακτική στις όμορες χώρες και αφετέρου γιατί η εφαρμογή αυτών των προδιαγραφών όχι μόνο δεν βλάπτει το φυσικό περιβάλλον, αλλά, αντιθέτως, εξασφαλίζει ευνοϊκότερους όρους τήρησης των περιβαλλοντικών και οικολογικών προϋποθέσεων.
– Β22 (σελ.6)/ συνέχεια: Παρακαλούμε όπως διασαφηνισθεί το «Επιτρέπεται η ανέγερση επιπλωμένων επαύλεων ή κατοικιών σε μονάδες οικίσκων μέχρι 4 δωματίων». Η συγκεκριμένη διατύπωση θεωρούμε ότι εννοεί ότι ο κάθε οικίσκος μπορεί να περιλαμβάνει έως 4 δωμάτια και όχι συνολικά η εγκατάσταση, κάτι που θα καθιστούσε την επιχείρηση μη βιώσιμη.
Σε κάθε μία από τις ζώνες προβάλλεται ένας «διαχειριστικός στόχος». Ωστόσο, ο όρος «διαχειριστικός στόχος» υποδεικνύει ότι πρωταρχικός στόχος της κάθε ζώνης είναι η διαχείριση, ενώ σκοπός του διατάγματος δεν περιορίζεται στη διαχείριση της περιοχής αλλά στην «προστασία, διατήρηση, και διαχείριση» της. Θεωρούμε ότι η χρήση του όρου «διαχειριστικός στόχος» είναι αδόκιμος. Η διαχείριση αποτελεί πιθανότατα το σημαντικότερο και πλέον απαραίτητο εργαλείο για την επίτευξη όλων των επιμέρους στόχων της κάθε ζώνης και συνολικά των σκοπών της προστατευόμενης περιοχής. Θα πρέπει ωστόσο ο στόχος της κάθε ζώνης να είναι ευρύτερος της διαχείρισης. Οι διαχειριστικοί στόχοι πρέπει να τίθενται μέσω του σχεδίου διαχείρισης και να αναθεωρούνται περιοδικά κατ’ εφαρμογή των αρχών της προσαρμοστικής διαχείρισης.
Α. Θεωρούμε απαραίτητο να γίνει πιο σαφής ο διαχωρισμός μεταξύ των όρων που αφορούν στις ζώνες Α1 και Α2.
Α.3. Ο ως άνω διαχωρισμός γίνεται ακόμα πιο επιτακτικός στον όρο Α3 ο οποίος αναφέρεται και στις δυο ζώνες (Α1 & Α2). Οι οικοτουριστικές δραστηριότητες (και ειδικότερα τα παρατηρητήρια, υποδομές ξεκούρασης επισκεπτών, ξύλινα ή πέτρινα καθίσματα, στέγαστρα, βρύσες, και η χάραξη, βελτίωση και σήμανση μονοπατιών), ωστόσο δεν πρέπει να επιτρέπονται στη Ζώνη Α1, όπου είναι η ζώνη συγκέντρωσης των φωλιών του μαυρόγυπα και του ασπροπάρη. Υπενθυμίζεται ότι τα δύο είδη γυπών διατηρούν στο Δάσος της Δαδιάς μοναδικούς για την Ελλάδα και τα Βαλκάνια πληθυσμούς.
Προτείνουμε όσον αφορά τη ζώνη Α1 την αναδιατύπωση του συγκεκριμένου όρου Α3 ως εξής: «Η κατασκευή, εγκατάσταση, συντήρηση και λειτουργία υποδομών, ( πινακίδες και οριοσήματα, επιστημονικός εξοπλισμός και υποδομές φύλαξης και προστασίας από φυσικές καταστροφές) από φυσικά υλικά σε βαθμό, διαστάσεις, τύπους και πυκνότητα που να είναι εναρμονισμένα με το φυσικό περιβάλλον της περιοχής και να μην αλλοιώνεται ο χαρακτήρας του τόπου, για την οργάνωση των επιτρεπομένων στο παρόν Διάταγμα δραστηριοτήτων και σύμφωνα με τις ειδικότερες ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στο εγκεκριμένο Σχέδιο Διαχείρισης της περιοχής.»
Εξάλλου, ο όρος αυτός έρχεται σε αντίφαση με τον παρακάτω όρο Α.15, ο οποίος αφορά μόνον την Α2: «Η ημερήσια οργανωμένη (ομαδική) και μεμονωμένη επίσκεψη, με σκοπό την περιβαλλοντική εκπαίδευση, την παρατήρηση της φύσης και την άθληση …», καθώς δεν υπάρχει λόγος να επιτρέπεται η χάραξη μονοπατιών, παρατηρητηρίων κλπ στην Α1, αν βάσει του παρόντος σχεδίου ΠΔ η επίσκεψη επιτρέπεται μόνον στην Α2.
Η πρόβλεψη αναφορικά με τις οικοτουριστικές υποδομές και τα μονοπάτια με κάποιες διευκρινίσεις θα πρέπει να προστεθεί ως επιπλέον όρος που αφορά στη ζώνη Α2 και συγκεκριμένα ως Α.16 είτε να συγχωνευτεί με τον όρο Α. 15: «Η κατασκευή, εγκατάσταση, συντήρηση και λειτουργία υποδομών, (παρατηρητήρια, πινακίδες και οριοσήματα, επιστημονικός εξοπλισμός και υποδομές φύλαξης και προστασίας από φυσικές καταστροφές, υποδομές ξεκούρασης επισκεπτών, ξύλινα ή πέτρινα καθίσματα, στέγαστρα, βρύσες) από φυσικά υλικά σε βαθμό, διαστάσεις, τύπους και πυκνότητα που να είναι εναρμονισμένα με το φυσικό περιβάλλον της περιοχής και να μην αλλοιώνεται ο χαρακτήρας του τόπου καθώς και η χάραξη, βελτίωση και σήμανση μονοπατιών, για την οργάνωση των επιτρεπομένων στο παρόν Διάταγμα δραστηριοτήτων και σύμφωνα με τις ειδικότερες ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στο εγκεκριμένο Σχέδιο Διαχείρισης της περιοχής.»
Α.6: Η πρόβλεψη της παραγράφου Α.6. για λήξη της περιόδου εκτέλεσης εργασιών διαχείρισης της δασικής βλάστησης και των σημαντικών οικοτόπων των προστατευόμενων ειδών της χλωρίδας και πανίδας στις 30 Απριλίου είναι μη συμβατή με τις αναπαραγωγικές περιόδους των μόνιμων και μεταναστευτικών ειδών αρπακτικών πουλιών που φωλιάζουν στην περιοχή Α, που αποτελούν και το κύριο προστατευτέο αντικείμενο της περιοχής. Η διαφύλαξη αδιατάρακτης της αναπαραγωγικής περιόδου των ειδών αυτών έχει επιλεχθεί ως το βασικό στοιχείο για την προστασία τους. Συγκεκριμένα, η αναπαραγωγική περίοδος των ειδών της ορνιθοπανίδας είναι η παρακάτω:
– το όρνιο μέσα Δεκεμβρίου μέχρι τέλη Ιουλίου,
– ο μαυρόγυπας μέσα Ιανουαρίου μέχρι τέλη Αυγούστου,
– ο χρυσαετός και η αετογερακίνα αρχές Μαρτίου μέχρι τέλη Ιουλίου,
– ο σπάνιος πλέον μεταναστευτικός ασπροπάρης μέσα Μαρτίου μέχρι μέσα Σεπτέμβρη,
– όλα τα υπόλοιπα μεταναστευτικά είδη από αρχές Μαρτίου έως 15 Απριλίου, οπότε έχουν όλα καταφθάσει και εγκαθιδρύσει τις επικράτειές τους και τις φωλιές τους μέχρι μέσα Αυγούστου.
Συνεπώς, ειδικά για τη ζώνη Α1 που αποτελεί την κύρια περιοχή αναπαραγωγή του μαυρόγυπα και του ασπροπάρη, η εκτέλεση εργασιών διαχείρισης της δασικής βλάστησης και των σημαντικών οικοτόπων των προστατευόμενων ειδών θα πρέπει να είναι από 1 Σεπτεμβρίου – 31 Δεκεμβρίου.
Προκειμένου να επιμηκυνθεί η περίοδος υλοποίησης του Ειδικού Διαχειριστικού Σχεδίου, για τη ζώνη Α2 προτείνουμε ότι η εκτέλεση εργασιών διαχείρισης της δασικής βλάστησης και των σημαντικών οικοτόπων των προστατευόμενων ειδών θα πρέπει να είναι από 1 Σεπτεμβρίου – 28 Φεβρουαρίου.
Αν ο διαχωρισμός μεταξύ των δύο ζωνών (Α1 και Α2) δεν προχωρήσει, τότε θα πρέπει η διάρκεια των εργασιών να οριστεί και για τις δύο ζώνες από 1 Σεπτεμβρίου – 31 Δεκεμβρίου.
Α.7. Θεωρούμε ότι το αντικείμενο της φωτογράφησης και της κινηματογράφησης δεν θα πρέπει να περιορίζεται στα «οικολογικά χαρακτηριστικά», και προτείνουμε να συμπληρωθεί ως εξής «οικολογικά, ιστορικά, πολιτιστικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά», ώστε να καλύπτεται και η προβολή άλλων πτυχών του Εθνικού Πάρκου.
Α14. Η σχετική νομοθεσία έχει αναθεωρηθεί με τον ν. 4056/2012 (Α΄52) και αφορά την κατηγορία που αναφέρεται στην παρ. 1.α άρθ. 2.
Β.1.: Με την πρόβλεψη του όρου Β.1 εισάγεται για πρώτη φορά ο όρος «Ειδικό Διαχειριστικό Σχέδιο για στην περιοχή Β». Ο όρος «ειδικό διαχειριστικό σχέδιο» είχε εισαχθεί το 1995 από τη μελετητική ομάδα του WWF Ελλάς που είχε εκπονήσει την Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη (ΕΠΜ) και αφορούσε το Ειδικό Διαχειριστικό Σχέδιο για την περιοχή Α (των τότε ονομαζόμενων πυρήνων). Αφορούσε το πρώτο διαχειριστικό σχέδιο για την περιοχή Α μετά το 1980 που ανακηρύχθηκε η Προστατευόμενη Περιοχή Δάσους Δαδιάς. Ο όρος «ειδικό» εισήχθη για να διαφοροποιηθεί το εν λόγω σχέδιο από τις έως τότε δασικές διαχειριστικές μελέτες που εκπονούνταν με τις ακόμη και τότε πεπαλαιωμένες προδιαγραφές των διαχειριστικών μελετών βάσει της δασικής νομοθεσίας και έγινε αποδεκτός και ενσωματώθηκε στις προβλέψεις της ισχύουσας κ.υ.α. Βεβαίως 21 χρόνια μετά, οι προδιαγραφές δεν έχουν αναπροσαρμοστεί, για αυτό και το δεύτερο κατά σειρά διαχειριστικό σχέδιο για την περιοχή Α που έχει εκπονηθεί από τη Διεύθυνση Δασών και πρόσφατα εγκρίθηκε ονομάζεται ξανά «ειδικό».
Πρόταση του WWF Ελλάς είναι ότι δεν απαιτείται «ειδικό διαχειριστικό σχέδιο» για την περιοχή Β, καθώς η διαχείριση αυτής της περιοχής θα καλυφθεί επαρκώς από τις προβλέψεις του Σχεδίου Διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου που προβλέπει το π.δ., καθώς και τις δασικές διαχειριστικές μελέτες, που εκπονούνται βάσει της δασικής νομοθεσίας. Βασική προϋπόθεση ωστόσο είναι η έγκριση προδιαγραφών των Σχεδίων Διαχείρισης που προβλέπει ο ν. 3937/2011 καθώς και η αναθεώρηση και επικαιροποίηση των προδιαγραφών των δασικών διαχειριστικών μελετών.
Β.9. Η θήρα θα πρέπει να είναι σύμφωνη με το Σχέδιο Διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου. Η συνεργασία μεταξύ της αρμόδιας υπηρεσίας και του φορέα διαχείρισης είναι απαραίτητη, θεωρούμε ότι η διατύπωση θα πρέπει να είναι «Η θήρα επιτρέπεται. Πρόσθετες ρυθμίσεις άσκησης της θήρας δύνανται να εφαρμοστούν μετά από τη σύμφωνη γνώμη του Φορέα Διαχείρισης και την έκδοση απόφασης από την αρμόδια υπηρεσία».
Β. 11 Αυτός ο όρος συμπεριλαμβάνει πολλά και διαφορετικά θέματα με δυσκολία ερμηνείας. Ενδεικτικά, ενώ προβλέπεται «τουριστική» κατασκήνωση περιορίζονται οι χρήστες μόνο σε φοιτητές ΑΕΙ. Κρίνουμε ότι δεν είναι απαραίτητος ο ορισμός της χρήσης «υποδοχής και διαμονής φοιτητών ΑΕΙ … σε θέματα δασοπροστασίας και φυσικού περιβάλλοντος» και σε κάθε περίπτωση ένας τέτοιος όρος δεν χρειάζεται να περιορίζει ούτε το επίπεδο του εκπαιδευτικού ιδρύματος ούτε της επιστήμης από την οποία προέρχονται οι φοιτητές. Η εστιασμένη αναφορά σε χώρους εγκαταλειμμένων στρατοπέδων είναι επίσης επισφαλής. Αφενός, διότι οι υφιστάμενες και με επισφαλή στατικότητα υποδομές των ήδη εγκαταλειμμένων στρατοπέδων έχουν εντελώς ερειπωθεί και απαιτούνται σημαντικοί πόροι για τη συντήρησή τους, αφετέρου το αδειοδοτικό και ιδιοκτησιακό καθεστώς αυτών των χώρων δεν είναι ξεκάθαρο.
Καθώς αρκετοί επισκέπτες Εθνικών Πάρκων προτιμούν τις τουριστικές κατασκηνώσεις, θεωρούμε ότι η πρόβλεψη για οργανωμένο και ελεγχόμενο χώρο κατασκήνωσης (δηλαδή για σκηνές, τροχόσπιτα, αυτοκινούμενα τροχόσπιτα κτλ και τις απαραίτητες βασικές υποδομές) είναι θεμιτή. Προτείνουμε ο όρος να εστιάσει στη δυνατότητα δημιουργίας οργανωμένης τουριστικής κατασκήνωσης με βάση τις προδιαγραφές που ορίζει η σχετική νομοθεσία (βλ. υ.α. 14129/2.7.2015 (Β΄1476) σε χώρο που δεν θα επηρεάζει το προστατευτέο αντικείμενο και θα εγκρίνουν οι αρμόδιες αρχές σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία μετά από σύμφωνη γνώμη του Φορέα Διαχείρισης.
Η περιοχή αυτή της Θράκης χρόνο με το χρόνο εγκαταλείπεται και οι οικισμοί της ερημώνουν. Συνεπώς, στο πλαίσιο της υποστήριξης των τοπικών κοινωνιών και οικονομιών, θα έπρεπε να προωθείται η αξιοποίηση υφισταμένων υποδομών εντός σχεδίου πόλεως και εντός οικισμών που διαθέτουν και ασφαλή στατικότητα και παραδοσιακή αρχιτεκτονική για την κάλυψη αναγκών φιλοξενίας εκπαιδευτικών ιδρυμάτων ή και συναφών αναγκών. Με αυτό τον τρόπο και τα χωριά θα ζωντανέψουν και οι υποδομές δεν θα ερειπωθούν. Άμεσο παράδειγμα, τα κτίρια των σχολείων Λευκίμης, Γιαννούλης, Κορνοφωλιάς, Λυκόφης και σύντομα και της Δαδιάς και λοιπά κτίρια εντός Σουφλίου.
B.14. Αυτός ο όρος αποτελεί πλεονασμό διότι ήδη καλύπτεται από τον όρο Α.14. Οι όροι της περιοχής Α ισχύουν και για την περιοχή Β, όπως αναγράφεται στην παράγραφο Β «Εντός των ορίων της Ζωνών Β1, Β2α, Β2β, Β2γ και Β3 επιπλέον των αναφερομένων στις Ζώνες Α1 και Α2 του παρόντος επιτρέπονται».
Β.15 & Β.16. Η ΥΑ 1958/2012 έχει αντικατασταθεί με την ΥΑ 37674/2016.
Β.17 & Β. 18. & Β19. Η προώθηση του προεδρικού διατάγματος αποτελεί σημαντική ευκαιρία για την οριστική διασφάλιση των προστατευτέων χαρακτηριστικών του Εθνικού Πάρκου από την εγκατάσταση αιολικών πάρκων, θέμα που δεν είχε αντιμετωπιστεί στην υφιστάμενη ΚΥΑ. Η ανάπτυξη αιολικών πάρκων αποτελεί μία νέα και πρόσθετη απειλή στα προστατευτέα χαρακτηριστικά του εθνικού πάρκου αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της Θράκης. Το WWF Ελλάς έχει πολλάκις καλέσει για τον αποκλεισμό της εγκατάστασης αιολικών πάρκων εντός των ορίων του Εθνικού Πάρκου, και έχει πραγματοποιήσει μελέτες και καταθέσει προτάσεις που αφορούν και την ευρύτερη περιοχή της Θράκης. Ως εκ τούτου μας βρίσκει σύμφωνους η σχετική απαγόρευση αιολικών πάρκων εντός των ορίων του Εθνικού Πάρκου.
Κατά τα λοιπά ωστόσο η διατύπωση των όρων Β. 17, Β.18 και Β. 19 δεν είναι σαφής. Δεν είναι ευκρινές ποιους άλλους τύπους, π.χ. υδροηλεκτρικά, και κατηγορίες έργων ΑΠΕ επιτρέπουν και ποιες αποκλείουν. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι τα μικρά φωτοβολταϊκά αναφέρονται σε δύο παραγράφους Β.18 και Β19 ενώ δεν είναι σαφές αν η μονάδα βιομάζας της παραγράφου Β.17 αφορά μονάδα ηλεκτροπαραγωγής ή τηλεθέρμανσης.
Σημειώνουμε και πάλι ότι η ΥΑ 1958/2012 έχει αντικατασταθεί από την ΥΑ 37674/2016.
Β.26 Θεωρούμε ότι ο όρος αυτός δεν θα πρέπει να περιορίζεται στη ζώνη Β.3 αλλά να ισχύει και στις ζώνες Β1, Β2α, Β2β και Β2γ, όπου υπάρχουν μαντριά ή θα μπορούσαν να γίνουν νέα μαντριά.
Τι θα γίνει με το παραδοσιακό μας κυνήγι;
Τι θα γίνει με τους μηχανοκίνητους αγώνες μοτοσικλέτας και 4χ4 που γίνονται στην περιοχή μας και φέρνουν κόσμο και χρήματα;
Να μην επιτρέπεται η θήρα και η αλίεια.