Το άρθρο 10 του ν. 2939/2001 , αντικαθίσταται ως εξής :
«Άρθρο 10
Ποσοτικοί στόχοι για την ανακύκλωση των αποβλήτων συσκευασιών και την επαναχρησιμοποίηση
1. Τα ΣΕΔ αποβλήτων συσκευασιών υποχρεούνται στη σταδιακή επίτευξη των ποσοτικών στόχων του ΕΣΔΑ που εγκρίθηκε με την υπ΄αρ. 49 /15.12.2015 Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου.
2. Ο Ε.Ο.ΑΝ. παρακολουθεί την πορεία υλοποίησης των στόχων ανακύκλωσης των αποβλήτων συσκευασιών, θέτοντας και τους κατάλληλους όρους και προϋποθέσεις κατά την έγκριση, τροποποίηση ή ανανέωση των επιχειρησιακών σχεδίων των Σ.Ε.Δ. Για τον σκοπό αυτό ο Ε.Ο.ΑΝ. εισηγείται στον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας τη λήψη των αναγκαίων μέτρων στο πλαίσιο εφαρμογής του σχετικού προγράμματος, σύμφωνα με το άρθρο 5. Αν δεν έχει καταρτισθεί το πρόγραμμα αυτό, ο Ε.Ο.ΑΝ. εισηγείται στον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας σύμφωνα με τις γενικές αρχές εναλλακτικής διαχείρισης που προβλέπονται στο άρθρο 4.
3. Τα απόβλητα συσκευασιών που εξάγονται σύμφωνα με τον Κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1013/2006 όπως ισχύει, υπολογίζονται για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων και στόχων της παραγράφου 1. Ειδικότερα στην περίπτωση μεταφοράς των αποβλήτων συσκευασιών εκτός Ένωσης, ο εξαγωγέας θα πρέπει να αποδεικνύει ότι η ανακύκλωση πραγματοποιήθηκε υπό συνθήκες ισοδύναμες με εκείνες που ορίζει η σχετική εθνική και κοινοτική νομοθεσία.
4. Τα μέτρα και οι στόχοι που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 του παρόντος άρθρου δημοσιεύονται από τον Ε.Ο.ΑΝ. και αποτελούν αντικείμενο ενημερωτικής εκστρατείας προς το ευρύ κοινό και τους οικονομικούς παράγοντες σε συνδυασμό με τις διατάξεις του άρθρου 19 του παρόντος νόμου.
5. Οι ποσοτικοί στόχοι της παραγράφου 1 τροποποιούνται με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Οικονομίας Ανάπτυξης και Τουρισμού, Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης.
6. Για να εκτιμηθεί κατά πόσον έχουν επιτευχθεί οι στόχοι που ορίζονται στην παράγραφο 1, λαμβάνονται υπόψη τα ακόλουθα:
α) Ως βάρος των αποβλήτων συσκευασίας που ανακυκλώθηκαν νοείται το βάρος των εισερχόμενων αποβλήτων στην τελική διεργασία ανακύκλωσης (εισροή)•
β) Ως βάρος των αποβλήτων συσκευασίας που προετοιμάστηκαν για επαναχρησιμοποίηση νοείται το βάρος των αποβλήτων συσκευασίας τα οποία έχουν ανακτηθεί ή συλλεχθεί από αναγνωρισμένο φορέα προετοιμασίας για επαναχρησιμοποίηση και έχουν υποβληθεί σε όλους τους αναγκαίους ελέγχους, καθαρισμούς και επισκευές που επιτρέπουν την επαναχρησιμοποίηση χωρίς περαιτέρω διαλογή και προεπεξεργασία•
γ) λαμβάνονται υπόψη προϊόντα και συστατικά προετοιμασμένα για επαναχρησιμοποίηση από αναγνωρισμένους φορείς προετοιμασίας για επαναχρησιμοποίηση ή συστήματα παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής.
7. Κατά παρέκκλιση από την περίπτωση α΄της προηγουμένης παραγράφου, το βάρος των παραγόμενων από εργασίες διαλογής αποβλήτων μπορεί να αναφέρεται ως το βάρος ανακυκλωμένων αποβλήτων συσκευασίας, εφόσον:
α) Τα απόβλητα αυτά εισέρχονται σε τελική διεργασία ανακύκλωσης και
β) το βάρος των αποβλήτων που δεν υπόκεινται σε τελική διεργασία ανακύκλωσης και διατίθενται ή υποβάλλονται σε ανάκτηση ενέργειας, παραμένει κάτω από το 10% του συνολικού βάρους που κοινοποιείται ως προϊόν ανακύκλωσης.
8. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Οικονομίας Ανάπτυξης και Τουρισμού, μετά από εισήγηση του Ε.Ο.ΑΝ. μπορούν να εγκρίνονται ποσοτικοί στόχοι για την προώθηση της επαναχρησιμοποίησης των συσκευασιών, καθώς και τα μέτρα για την επίτευξή τους, όπως η προώθηση συστήματος εγγυοδοσίας.
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Άρθρο 8"
#1 Σχόλιο Από ΕΕΑΑ Στις 15 Νοέμβριος, 2016 @ 13:23
Άρθρο 8, Παρ. 1γ)
Παρατηρείται φορείς κοινωνικής οικονομίας να έχουν την έδρα τους σε ένα δήμο, αλλά να ασκούν δράσεις συλλογής σε άλλον. Συνεπώς οι εν λόγω φορείς του Ν.4019/2011 θα πρέπει υποχρεωτικά να έχουν γραπτή συμφωνία με τους ΟΤΑ, στην περιοχή των οποίων ασκούν δράσεις ανακύκλωσης, ώστε να αποφευχθούν φαινόμενα δράσης τους χωρίς την άδεια των ΟΤΑ.
Τροποποίηση:
«…και τους φορείς κοινωνικής οικονομίας, εφόσον υπάρχει έγγραφη συμφωνία με τους ΟΤΑ Α΄ Βαθμού στους οποίους ασκούν δράσεις συλλογής.»
#2 Σχόλιο Από ΕΕΑΑ Στις 15 Νοέμβριος, 2016 @ 13:34
(Το σχόλιο της ΕΕΑΑ που αφορά τους φορείς κοινωνικής οικονομίας εκ παραδρομής καταχωρίστηκε στο παρόν άρθρο, αφορά το άρθρο 7 του ν/σ που αναφέρεται στο άρθρο 8 του Νόμου 2939/2001)
Άρθρο 8, Παρ.1
Οι στόχοι των συστημάτων βασίζονται στις συμβεβλημένες ποσότητες και προσδιορίζονται από τα Επιχειρησιακά Σχέδια όπως αυτά εγκρίνονται από τον ΕΟΑΝ.
Τα ΣΕΔ δε φέρουν νομική ευθύνη για στόχους που δεν έχουν αναλάβει σύμφωνα και με την ευρωπαϊκή πρακτική.
Ένα ακόμα σοβαρό ζήτημα είναι ότι από τους προτεινόμενους στόχους παραλείπεται ο ισχύων στόχος που αφορά την ενεργειακή αξιοποίηση των αποβλήτων συσκευασίας (με άνω όριο το 5%).
Πρόταση: Να παραμείνει ο ισχύων στόχος για την ενεργειακή αξιοποίηση.
Να συνδεθούν ρητώς οι στόχοι με τις συμβεβλημένες ποσότητες, π.χ. με την επανάληψη και σε αυτό το άρθρο της πρόβλεψης του 7 παρ. 5 γγ) περί αναγωγής στις ποσότητες που έχουν ενταχθεί στο ΣΣΕΔ.
#3 Σχόλιο Από Κυρκίτσος Φίλιππος Στις 17 Νοέμβριος, 2016 @ 14:10
1. Άρθρο 8: Είναι ανέφικτοι οι στόχοι του ΕΣΔΑ: Αναφέρεται ότι «Τα ΣΕΔ αποβλήτων συσκευασιών υποχρεούνται στη σταδιακή επίτευξη των ποσοτικών στόχων του ΕΣΔΑ που εγκρίθηκε με την υπ΄αρ. 49 /15.12.2015 Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου.» Όμως οι στόχοι για τις συσκευασίες του ΕΣΔΑ είναι ανέφικτοι (μέχρι το 2020). Όποιος ασχολείται διαχρονικά με τη διαχείριση απορριμμάτων και την ανακύκλωση γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν μπορούν πρακτικά να επιτευχθούν μέσα στα ασφυκτικά χρονικά περιθώρια, που θέτει το ίδιο το ΕΣΔΑ, όσο καλές προθέσεις και εάν υπάρχουν. Θα πρέπει να θεωρηθεί κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι οι υπάρχοντες ανέφικτοι στόχοι του ΕΣΔΑ σε συνδυασμό με συγκεκριμένες άλλες ρυθμίσεις (αναφέρονται παρακάτω) θα δημιουργήσουν διαχειριστικά, νομικά και οικονομικά αδιέξοδα στην λειτουργία της ανακύκλωσης συσκευασιών στην χώρα. Πάντως, οι συντάκτες του προτεινόμενου νομοσχέδιου, στην Παράγραφο 5 του Άρθρου 8 αναφέρουν ότι μπορούν οι στόχοι να τροποποιηθούν με ΚΥΑ των συναρμόδιων υπουργείων. Προτείνεται η επίτευξη των στόχων να μετατεθεί χρονικά τουλάχιστον για το 2025, ώστε να έχει καταλήξει και η αναθεώρηση των στόχων και των σχετικών πολιτικών στην ΕΕ.
2. Άρθρο 8: Η ευθύνη επίτευξης των Εθνικών Στόχων δεν μπορεί να ανήκει αποκλειστικά στα ΣΣΕΔ: Αναφέρεται ότι «Τα ΣΣΕΔ αποβλήτων συσκευασιών υποχρεούνται στη σταδιακή επίτευξη των ποσοτικών στόχων του ΕΣΔΑ που εγκρίθηκε με την υπ΄αρ. 49 /15.12.2015 Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου.» Κατ’ αρχήν δεν διευκρινίζεται το ποιος ευθύνεται και ποιος πληρώνει για την ανακύκλωση των συσκευασιών ή των άλλων προϊόντων των υπόχρεων που εισφοροδιαφεύγουν. Τα ΣΣΕΔ με βάση την Οδηγία 62/1994/EC πρέπει οπωσδήποτε να πετύχουν τους «Εθνικούς στόχους», που αναλογούν στους συμβεβλημένους με τα ΣΣΕΔ υπόχρεους και όχι στους στόχους της χώρας. Εκτιμάται ότι το άρθρο αυτό έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την Οδηγία 62/94/ΕΚ και το θέμα μπορεί να φθάσει ακόμη και στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο. Εάν μπορούσε να φθάσει εκεί και να εκδικαστεί γρήγορα δεν θα προκαλούσε πολύ μεγάλο πρόβλημα. Υπάρχει όμως ο φόβος, ότι μία ενδεχόμενη δικαστική αντιπαράθεση που θα καταλήξει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απαιτεί αρκετά χρόνια μέχρι να τελεσιδικήσει και εν τω μεταξύ η ανακύκλωση στη χώρα μας θα έχει υποστεί περαιτέρω υποβάθμιση και καθυστερήσεις. Το σημείο αυτό είναι πολύ σοβαρό και προτείνεται η απαλοιφή της ρύθμισης και η συνεννόηση με τα αντίστοιχα ΣΣΕΔ για τους τιθέμενους στόχους. Εάν όμως επιμένει το ΥΠΕΝ στην ρύθμιση τουλάχιστον θα πρέπει, πριν προχωρήσει η προτεινόμενη ρύθμιση, να υπάρξει οπωσδήποτε μία έγκυρη νομική γνωμάτευση για τις υποχρεώσεις των ΣΣΕΔ με βάση την Οδηγία 62/1994/EC και για το εάν έρχεται σε αντίθεση με αυτήν.
3. Άρθρα 8 & Άρθρο 16: Ποιος θα αναλάβει ευθύνη, που δεν του αναλογεί εξ ολοκλήρου, για υλοποίηση ανέφικτων στόχων με ποινή φυλάκισης;: Σαφώς τα ΣΣΕΔ έχουν σημαντική ευθύνη για την επίτευξη των εθνικών στόχων. Όμως υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με την υποχρέωση ανάληψης της συνολικής ευθύνης επίτευξης των εθνικών στόχων για τις συσκευασίες ή τα άλλα προϊόντα μόνο από τα ΣΣΕΔ σε συνδυασμό με τις πολύ σοβαρές ποινικές και οικονομικές κυρώσεις, για τους εξής λόγους: Α) Η εκτίμησή μας είναι ότι οι εθνικοί στόχοι είναι ανέφικτοι. Β) Έχουν τεθεί στο νομοσχέδιο αυστηρές ποινές για την μη επίτευξη των στόχων. Γ) Δεδομένου ότι ο ΕΟΑΝ δεν είχε ΔΣ για 7 μήνες με ευθύνη του ΥΠΕΝ, για 19 μήνες δεν μπορεί να αποφασίσει για τον νέο Γενικό Διευθυντή, παραμένει για χρόνια απίστευτα υποστελεχομένος, καθυστερεί για χρόνια να αποφασίσει για τα επιχειρησιακά σχέδια των ΣΕΔ, δεν έχει κάνει μια ολοκληρωμένη εκστρατεία ενημέρωσης των πολιτών, φέρει και ο ίδιος σημαντικό μέρος της ευθύνης σε ενδεχόμενη μη επίτευξη των στόχων. Δ) Υπάρχει σημαντική εισφοροδιαφυγή και παραμένει ασαφές ποιος θα καλύψει τη χρηματική εισφορά των εισφορδιαφευγόντων ώστε να επιτευχθούν οι εθνικοί στόχοι. E) Οι ΟΤΑ σε αρκετές περιπτώσεις στο παρελθόν αρνούνται να κάνουν ανακύκλωση είτε μόνοι τους είτε σε συνεργασία με κάποιο ΣΣΕΔ, άρα φέρουν και αυτοί μερίδιο ευθύνης. ΣΤ) Τοπικές κοινωνίες που μπορεί να αντιδρούν για να αποφύγουν την κατασκευή ενός ΧΥΤΑ στην περιοχή τους και την ίδια στιγμή δεν δέχονται ένα ΚΔΑΥ, μία μονάδα κομποστοποίησης, ενώ αύριο είναι πιθανό να μην δέχονται ούτε ένα Πράσινο Σημείο στην περιοχή τους, φέρουν και αυτές μερίδιο ευθύνης. Άρα, ποιος θα θέλει να αναλάβει την συνολική ευθύνη επίτευξης των Εθνικών Στόχων, όταν αυτή επιμερίζεται σε πολλούς, όταν οι Εθνικοί Στόχοι είναι ανέφικτοι και όταν η μη επίτευξή τους σημαίνει σοβαρές ποινικές και οικονομικές κυρώσεις; Είναι πολύ βολικό θα νομοθετούμε ότι την ευθύνη των πολλών την έχει ένας, όμως δεν θα λύσουμε έτσι το πρόβλημα, διότι είναι πολύ πιο δύσκολο, και θα πρέπει να αντιμετωπισθεί με διαβούλευση και συνεννόηση όλων των εμπλεκομένων. Υπάρχει άραγε διάθεση συνεννόησης; Προτείνεται ή άμεση διαβούλευση του ΕΟΑΝ με όλους τους εμπλεκόμενους για την εξεύρεση ρεαλιστικής επιλογής.
#4 Σχόλιο Από Κυρκίτσος Φίλιππος Στις 17 Νοέμβριος, 2016 @ 14:11
25. Άρθρο 8 παράγραφος 6: Δεν πρέπει να πάμε σε λάθος ποσοτικό προσδιορισμό της ανακύκλωσης: Αναφέρεται στο Άρθρο 8 Παράγραφος 6 ότι: «Για να εκτιμηθεί κατά πόσον έχουν επιτευχθεί οι στόχοι που ορίζονται στην παράγραφο 1, λαμβάνονται υπόψη τα ακόλουθα: α) Ως βάρος των αποβλήτων συσκευασίας που ανακυκλώθηκαν νοείται το βάρος των εισερχόμενων αποβλήτων στην τελική διεργασία ανακύκλωσης (εισροή)». Θέλει πολύ προσοχή και διευκρινίσεις αυτή η διατύπωση. Εάν εννοεί ο νομοθέτης ότι η «τελική διεργασία ανακύκλωσης» είναι η τελική βιομηχανία ανακύκλωσης (χαρτοβιομηχανία ή μονάδα πλαστικού, ή η χαλυβουργία) τότε η διατύπωση είναι περίπου σωστή. Εάν όμως ο νομοθέτης εννοεί ότι η «τελική διεργασία ανακύκλωσης» είναι η το ΚΔΑΥ (εκεί όπου εισέρχονται τα απόβλητα) τότε είναι τελείως λάθος η διατύπωση και εξηγείται ακολούθως. Μέχρι σήμερα η μέτρηση της ανακύκλωσης γίνεται με τον ορθό τρόπο. Από τις εισροές των υλικών στις μονάδες ανακύκλωσης (ΚΔΑΥ) αφαιρούνται τα υπολείμματα, που επιστρέφουν στους ΧΥΤΑ, και άρα πολύ σωστά η ανακύκλωση προσδιορίζεται από τις καθαρές εκροές των υλικών που οδηγούνται για ανακύκλωση στις τελικές βιομηχανίες (εκροές = εισροές μείον υπολείμματα). Εάν η ανακύκλωση προσδιορισθεί ποσοτικά μόνο από τις εισροές τότε και τα υπολείμματα, που πάνε στους ΧΥΤΑ θα θεωρηθούν ως υλικά ανακύκλωσης. Με δεδομένο ότι τα υπολείμματα είναι της τάξης των 35%-50% ανάλογα το δήμο, γίνεται φανερό ότι με την ρύθμιση αυτή αυξάνεται μαγικά κατά περίπου 75% η ανακύκλωση στην Ελλάδα, χωρίς αυτό να συμβαίνει. Προτείνεται η πλήρης διασαφήνιση της διατύπωσης της ρύθμισης και στην περίπτωση που η ρύθμιση εννοεί ότι η «τελική διεργασία ανακύκλωσης» είναι η το ΚΔΑΥ, τότε η διατύπωση της ρύθμισης θα πρέπει να αναδιατυπωθεί ως εξής: «Για να εκτιμηθεί κατά πόσον έχουν επιτευχθεί οι στόχοι που ορίζονται στην παράγραφο 1, λαμβάνονται υπόψη τα ακόλουθα: α) Ως βάρος των αποβλήτων συσκευασίας που ανακυκλώθηκαν νοείται το βάρος των καθαρών εξερχόμενων ανακυκλώσιμων υλικών από την τελική διεργασία ανακύκλωσης (εκροή)».