1. α) Στις οικιστικές περιοχές, οι οποίες προτείνονται προς πολεοδόμηση με βάση τα Τοπικά Χωρικά Σχέδια ή τα Ειδικά Χωρικά Σχέδια των άρθρων 7 και 8, καθορίζονται ανώτατα όριο συντελεστή δόμησης ως εξής:
αα) για τις περιοχές που προορίζονται για χρήση κύριας κατοικίας ο συντελεστής δόμησης δεν μπορεί να υπερβαίνει το 0,8,
ββ) Για τις περιοχές που προορίζονται για χρήση πολεοδομικού κέντρου ο συντελεστής δόμησης δεν μπορεί να υπερβαίνει το 1,2,
γγ) Για τις περιοχές που προορίζονται για χρήση τουρισμού – αναψυχής ο συντελεστής δόμησης δεν μπορεί να υπερβαίνει το 0,6,
δδ) Για τις περιοχές που προορίζονται για χρήση παραθεριστικής (δεύτερης) κατοικίας ο συντελεστής δόμησης δεν μπορεί να υπερβαίνει το 0,4,
εε) Για τις περιοχές που προορίζονται για χρήση εγκαταστάσεων κοινής ωφέλειας ο συντελεστής δόμησης δεν μπορεί να υπερβαίνει το 1,2.
β) Σε κάθε περίπτωση στις παραπάνω περιοχές ο συντελεστής δόμησης που προκύπτει κατά την πολεοδόμησή τους ανά πολεοδομική ενότητα δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το 0,8 επί του συνόλου της εκτάσεως που απομένει μετά την αφαίρεση του τμήματος που, αποδίδεται σε κοινόχρηστους χώρους.
2.. Στις περιοχές παραγωγικών δραστηριοτήτων, οι οποίες προτείνονται προς πολεοδόμηση με βάση τα Τοπικά Χωρικά Σχέδια ή τα Ειδικά Χωρικά Σχέδια των άρθρων 7 και 8, καθορίζονται ανώτατα όρια συντελεστή δόμησης ως εξής:
α) για τις περιοχές που προορίζονται για χρήση χονδρεμπορίου ο συντελεστής δόμησης δεν μπορεί να υπερβαίνει το 1,2.
β) Για τις περιοχές που προορίζονται για τις λοιπές χρήσεις παραγωγικών δραστηριοτήτων ο συντελεστής δόμησης δεν μπορεί να υπερβαίνει το 1,6.
3. Οι ανωτέρω καθοριζόμενοι συντελεστές δόμησης εφαρμόζονται μετά την έγκριση του σχεδίου εφαρμογής του επόμενου άρθρου.
4. Ειδικές διατάξεις με τις οποίες έχουν καθοριστεί συντελεστές δόμησης μεγαλύτεροι από τους προβλεπόμενους στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου ή και διαφορετικός τρόπος υπολογισμού αυτών, διατηρούνται σε ισχύ.
5. Στους πόλους υπερτοπικής σημασίας του ν. 2730/1999 (Α’ 130), κατ’ εξαίρεση των οριζομένων στις παραγράφους 1 και 2 του παρόντος, στις προς πολεοδόμηση περιοχές, καθορίζεται με το ΕΧΣ του άρθρου 8 ο συντελεστής δόμησης ή ο μέσος συντελεστής που έχει οριστεί από τις εκάστοτε ειδικές διατάξεις που τους διέπουν. Σε περίπτωση που δεν έχει οριστεί συντελεστής δόμησης από τις ειδικές διατάξεις, με το ΕΧΣ του άρθρου 8 καθορίζεται μέσος συντελεστής δόμησης ο οποίος δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το 0.8.
τα ανώτατα όρια ΣΔ για την πολεοδόμηση νεοεντασσόμενων περιοχών έχουν τεθεί αρχικά από τον ν 1337/83 (αρ6παρ6) όχι επειδή στόχος ηταν να δοθεί ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ένας προαστιακός χαρακτήρας στις περιοχες αλλά , στα πλαισια της πολιτικής γης της περιόδου (δεκαετία 80) , αν ειναι θεμιτός ο μεγαλύτερος ΣΔ στην περιοχή να δοθεί με την μορφή του κοινωνικού ΣΔ έτσι ώστε κατά το ημισυ να ωφεληθεί το δημόσιο είτε με την παραχώρηση γης ειτε με την παραχώρηση δομημένου χωρου. (δες και σχετικό ΠΔ που ισχύει ακόμα για τις παλαιά οριοθετημένες περιοχές και ειναι ενσωματωμενο στον ΚΠΝ
Σημερα θα πρέπει να εξεταστεί η επανεργοποίηση του κοινωνικού ΣΔ στις ειδικές ΖΥΣ (ζωνες υποδοχής ΣΔ ) που μελετώνται στο παράλληλο σχεδιο νόμου (περί δομημένου περιβάλλοντος /αναμόρφωση του 4178).
Η διαφοροποίηση του ανώτατου επιτρεπόμενου ΣΔ όμως, ανά ζωνη στις νεοεντασόμενες παραγωγικές ζώνες, έχει προκύψει από το γεγονός ότι ισχύουν υψηλοί ΣΔ για ορισμένες χρήσεις με βάση την εκτός σχεδίου δόμηση, και θα πρέπει να υπάρχει όφελος για την ιδιοκτησία από την πολεοδόμηση, άλλως θα έχουμε φαινόμενα αντίστασης στην ένταξη στο σχέδιο, με αποτέλεσμα την διαιώνιση των άτυπων συγκεντρώσεων. (εισηχθη με τον ν 2300 και δεν αφορά τις προηγούμενες ΒΙΠΕ που αναφερει ένα σχολιο για την Σινδο)
Ομως με την αλλαγη του χαρακτήρα των βιομηχανικών / βιοτεχνικών ζωνών σε επιχειρηματικές ζώνες με μικτό χαρακτηρα σε επίπεδο χρήσεων γης, και με την θέσπιση των ζωνών “βιοτεχνικό πάρκο προς εξυγίανση” (όπου κατ΄εξαίρεση επιτρέπονται και τριτογενείς χρήσεις) προκύπτει μια έμμεση πριμοδότηση της τριτογενοποίησης εις βαρος της βιομηχανίας /βιοτεχνίας, (η οποία κατα γενικη ομολογία χρήζει υποστηριξης) σε περίπτωση που ο μέγιστος ΣΔ είναι κοινός για τις εμπορικές και για τις μεταποιητικές χρήσεις. Για τον λόγο αυτο θα ήταν ορθότερο η διαφοροποίηση των μέγιστων ΣΔ να αφορά στις ειδικές χρησεις και όχι στις γενικές με δυνατότητα προσδιορισμού από το πολεοδομικό σχέδιο του συγκεκριμένου κατα περίπτωση ανωτατου ορίου. Εξ άλλου η λύση αυτη συνάδει με την αρχή ότι η επιθυμητή πυκνότητα δόμησης εξαρτάται από το βαθμό επιβάρυνσης κάθε χρησης και με τον κανόνα δικαίου (με την έννοια ότι αν ενα εμπορικο κτίριο/κέντρο χωροθετηθεί σε περιοχή ΒΕΠΕ να μην δικαιούται διπλάσιου σδ από το αν χωροθετηθεί σε περιοχή πολεοδομικού κέντρου) .
(α) Η 1η παράγραφος φαίνεται να επαναλαμβάνει τις ρυθμίσεις του άρθρου 9 παρ. 1 του ν. 4269/2014. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι παρόμοιες ρυθμίσεις απαιτούν Στρατηγική Περιβαλλοντική Εκτίμηση, ιδίως αν ληφθεί υπόψη ότι τα «ανώτατα» όρια συντελεστή δόμησης είναι κατά κανόνα και τα μόνα που χρησιμοποιούνται στην πράξη.
(β) Η 2η παράγραφος (για τις περιοχές παραγωγικών δραστηριοτήτων) είναι νέα, και επίσης φαίνεται να απαιτεί Στρατηγική Περιβαλλοντική Εκτίμηση.
(γ) Η 4η παράγραφος, η οποία αφορά τις οικιστικές περιοχές στα ΤΧΣ και ΕΧΣ, ορίζει ότι υψηλότερα όρια συντελεστών παραμένουν σε ισχύ – ενώ, αφήνει να εννοηθεί, ότι τυχόν χαμηλότερα όρια προσαρμόζονται στα ανώτερα. Αν αυτή η ερμηνεία είναι σωστή, πρόκειται για μία εκτεταμένη επιδείνωση του πολεοδομικού κεκτημένου, η οποία, ανεξάρτητα από άλλες επιφυλάξεις (π.χ., για την συνταγματικότητά της), επίσης απαιτεί Στρατηγική Περιβαλλοντική Εκτίμηση.
Άποψή μου είναι ότι ο συντελεστής δομήσεως κάθε οικοπέδου δεν πρέπει να είναι μικρότερος του 0,5.
Οι συντελεστές δόμησης ορίζονται με τόσο περιοριστικό τρόπο ώστε να δημιουργούν προβλήματα στις περιπτώσεις επέκτασης α) του πολεοδομικού ιστού αστικών περιοχών, β) στη δημιουργία επιχειρηματικών πάρκων και γ) στην επέκταση βιομηχανικών περιοχών. Πρέπει να γίνει λεπτομερέστερη περιγραφή όλων των περιπτώσεων για τις οποίες προσδιορίζεται ανώτατο όριο συντελεστή δόμησης. Στη ΒΙ.ΠΕ Σίνδου για παράδειγμα ο υφιστάμενος συντελεστής δόμησης είναι 2,4.
Στην παράγραφο 2 εισάγονται συντελεστές δόμησης, οι οποίοι οριζοντιοποιούν την παραγωγική και επιχειρηματική δραστηριότητα. Προτείνεται η απαλοιφή των συντελεστών δόμησης από το σχέδιο νόμου. Εάν παραμείνουν ως έχουν θα δημιουργηθούν ζητήματα ανισότητας, καθώς στο προϋφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο οι συντελεστές ήταν υψηλότεροι και δεν προβλέπονταν από ουσιαστικό νόμο, και συνεπώς εδώ καθίστανται περιοριστικοί.
Προτείνεται αντικατάσταση της παρ. 2 ως κάτωθι:
«2.Στις περιοχές παραγωγικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, οι οποίες προτείνονται προς πολεοδόμηση με βάση τα Τοπικά Χωρικά Σχέδια ή τα Ειδικά Χωρικά Σχέδια των άρθρων 7 και 8 ή τα υπερκείμενου επιπέδου πλαίσια, οι συντελεστές δόμησης καθορίζονται με την έγκριση του Πολεοδομικού Σχεδίου Εφαρμογής, εντός των ορίων, που ορίζονται από τις οικείες διατάξεις για κάθε κατηγορία οργανωμένου υποδοχέα δραστηριοτήτων.»