1. Τα Τοπικά Χωρικά Σχέδια αποτελούν σύνολα κειμένων, χαρτών και διαγραμμάτων με τα οποία καθορίζονται το πρότυπο χωρικής οργάνωσης και ανάπτυξης, οι χρήσεις γης, οι όροι και περιορισμοί δόμησης, καθώς και κάθε άλλο μέτρο, όρος ή περιορισμός που απαιτείται για την ολοκληρωμένη χωρική ανάπτυξη και οργάνωση της περιοχής ενός πρωτοβαθμίου ΟΤΑ.
2. Τα Τ.Χ.Σ καλύπτουν την έκταση ενός Δήμου ή μίας ή και περισσοτέρων Δημοτικών Ενοτήτων του οικείου Δήμου. Δύναται επίσης να εκπονούνται σε διαδημοτικό επίπεδο, έπειτα από σχετικές αποφάσεις των οικείων Δημοτικών Συμβουλίων. Τα Τ.Χ.Σ. εναρμονίζονται με τις κατευθύνσεις των Περιφερειακών Χωροταξικών Πλαισίων και περιέχουν τις αναγκαίες ρυθμίσεις για την επίτευξη των σκοπών τους. Στην περίπτωση έλλειψης γενικών κατευθύνσεων για το Δήμο, του Παραρτήματος του άρθρου 6, εκπονούνται αυτές κατά την πρώτη εκπόνηση Τ.Χ.Σ. στον Δήμο.
3. Με τα Τ.Χ.Σ καθορίζονται για εκάστη δημοτική ενότητα οι ακόλουθες κατηγορίες περιοχών:
α) Οικιστικές Περιοχές:
αα) Ως οικιστικές περιοχές νοούνται οι περιοχές της δημοτικής ενότητας που εξυπηρετούν τη διαβίωση και την οργανωμένη οικονομική και κοινωνική ζωή και δραστηριότητα του ανθρώπου. Στις οικιστικές περιοχές περιλαμβάνονται όλες οι πολεοδομημένες, εντός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων περιοχές της οικείας δημοτικής ενότητας, οι οικισμοί προ του 1923 ή με πληθυσμό κάτω των 2.000 κατοίκων, καθώς και οι προς πολεοδόμηση περιοχές,. Περιλαμβάνονται επίσης και οι Περιοχές Ειδικά Ρυθμιζόμενης Πολεοδόμησης του άρθρου 24 του ν. 2508/1997 με χρήση πρώτης ή δεύτερης κατοικίας, οι Περιοχές Περιβαλλοντικής Αναβάθμισης και Ιδιωτικής Πολεοδόμησης του άρθρου 1 του ν. 4280/2014, οι Περιοχές Πολεοδομικής Επιβάρυνσης του άρθρου 31 του ν. 4178/2013 καθώς και ζώνες συγκέντρωσης δόμησης και υποδοχής συντελεστή δόμησης των άρθρων 31 κ.επ. του Ν.4178/2013.
ββ) Στις περιοχές της κατηγορίας αυτής, οι οποίες πολεοδομούνται, καθορίζονται με τα Τ.Χ.Σ. όρια πολεοδομικών ενοτήτων και η γενική πρόταση πολεοδομικής οργάνωσής τους, ήτοι οι επιτρεπόμενες εντός αυτών κατηγορίες χρήσεων γης, η πυκνότητα, ο συντελεστής δόμησης και οι λοιποί όροι και περιορισμοί δόμησης, καθώς και η γενική εκτίμηση των αναγκών εκάστης πολεοδομικής ενότητας σε κοινόχρηστους χώρους, κοινωφελείς εξυπηρετήσεις και εν γένει δημόσιες υποδομές και δίκτυα.
β) Περιοχές παραγωγικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων:
αα) Ως περιοχές παραγωγικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων νοούνται οι εντός ή και εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών περιοχές της οικείας δημοτικής ενότητας, οι οποίες, εν όψει της θέσης, των υφιστάμενων χρήσεων, λειτουργιών και υποδομών καθώς και των λοιπών χωρικών τους χαρακτηριστικών, προσφέρονται για τη χωροθέτηση, μεμονωμένων ή οργανωμένων παραγωγικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Οι περιοχές αυτές είναι δυνατό να πολεοδομούνται ανάλογα με το ιδιαίτερο καθεστώς που τις διέπει,
ββ) Στις περιοχές αυτές με το Τ.Χ.Σ καθορίζονται οι επιτρεπόμενες εντός αυτών κατηγορίες χρήσεων γης, ο συντελεστής δόμησης καθώς και οι λοιποί όροι και περιορισμοί δόμησης που απαιτούνται για την ανάπτυξή τους,
.γγ) Στις περιοχές της κατηγορίας αυτής εντάσσονται, σύμφωνα με τις ειδικές διατάξεις που τις διέπουν, και τυχόν εγκεκριμένοι οργανωμένοι υποδοχείς δραστηριοτήτων.
γ) Περιοχές Προστασίας:
αα) Ως περιοχές προστασίας νοούνται οι περιοχές μελέτης των Τ.Χ.Σ, οι οποίες διαθέτουν ιδιαιτέρως αξιόλογα φυσικά ή πολιτιστικά στοιχεία που χρήζουν προστασίας, προβολής και ανάδειξης. Οι περιοχές αυτές οριοθετούνται και καθορίζονται για αυτές περιορισμοί ή και απαγορεύσεις στις χρήσεις γης και στη δόμηση καθώς και στην εν γένει άσκηση δραστηριοτήτων και λειτουργιών, για λόγους προστασίας του φυσικού ή πολιτιστικού περιβάλλοντος και τοπίου,
ββ) Στις περιοχές αυτές εντάσσονται και εκτάσεις που υπάγονται σε ειδικά νομικά καθεστώτα προστασίας, όπως είναι ιδίως χώροι αρχαιολογικού ή ιστορικού ενδιαφέροντος, δάση και δασικές εκτάσεις, αιγιαλός και παραλία, ποταμοί-λίμνες-ρέματα καθώς και οι περιοχές υπαγόμενες στο εθνικό σύστημα προστατευόμενων περιοχών του ν. 3937/2011 (Α΄ 60),οι οποίες διέπονται όσον αφορά τις χρήσεις γης και τους όρους δόμησης από τα ειδικά καθεστώτα προστασίας τους. Στην κατηγορία αυτή συμπεριλαμβάνονται και οι περιοχές που έχουν χαρακτηριστεί κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 56 του ν. 2637/1998 ως γαίες υψηλής παραγωγικότητας.
δ) Περιοχές ελέγχου χρήσεων γης:
Ως περιοχές ελέγχου χρήσεων γης νοούνται οι μη πολεοδομημένες και προς πολεοδόμηση (εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών) περιοχές της οικείας δημοτικής ενότητας, ιδίως πέριξ των οικιστικών περιοχών ή των περιοχών παραγωγικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, στις οποίες καθορίζονται ειδικοί περιορισμοί στις χρήσεις γης και στους όρους δόμησης με σκοπό την ορθολογική κατανομή και συσχέτιση των χρήσεων γης, ώστε να αποφεύγονται πιθανές μεταξύ τους συγκρούσεις και ανεξέλεγκτη κατανάλωση φυσικών πόρων..
4. Μετά την έγκριση των Τ.Χ.Σ, κάθε οικιστική, παραγωγική ή άλλη ανάπτυξη επιτρέπεται μόνον εφόσον είναι συμβατή με τις χρήσεις γης και τους λοιπούς όρους και περιορισμούς που καθορίζονται με αυτά.
5. Κατά τη διαδικασία εκπόνησης των Τ.Χ.Σ ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας με απόφαση που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, μετά από εισήγηση της αρμόδιας Υπηρεσίας και γνώμη του ΚΕΣΥΠΟΘΑ μπορεί να αναστείλει τη χορήγηση οικοδομικών αδειών ή και εργασιών στην περιοχή ή σε τμήματά της και να απαγορεύσει τις κατατμήσεις των ιδιοκτησιών, πέρα από το οριζόμενο στην ίδια απόφαση όριο εμβαδού. Η κατά το προηγούμενο εδάφιο αναστολή και απαγόρευση ισχύει μέχρι την έγκριση του Τ.Χ.Σ. και πάντως όχι περισσότερο από δύο έτη μετά την έκδοση της σχετικής απόφασης αναστολής. Περαιτέρω παράταση της αναστολής αυτής είναι δυνατόν να χορηγείται, για ένα ακόμα έτος, με ειδικά αιτιολογημένη απόφαση του Υπουργού, εφόσον διαπιστωθεί ότι οι εργασίες εκπόνησης του Τ.Χ.Σ. προόδευσαν σημαντικά, με αποκλειστικό σκοπό την ολοκλήρωση και έγκριση του. Ο συνολικός χρόνος ισχύος των ανωτέρω αποφάσεων αναστολής δεν δύναται σε καμία περίπτωση να ξεπερνά τα τρία (3) έτη, συμπεριλαμβανομένων τυχόν ενδιάμεσων διαστημάτων κατά τα οποία δεν ίσχυσε αναστολή και τα οποία δεν είναι μεγαλύτερα των δύο (2) μηνών.
6. α) Η κίνηση της διαδικασίας για τη σύνταξη Τ.Χ.Σ γίνεται είτε από τον οικείο Δήμο είτε από τo YΠΕΝ.
β) Η έγκριση των Τ.Χ.Σ γίνεται με Προεδρικό Διάταγμα που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού ΠΕΝ, μετά από εισήγηση της αρμόδιας Υπηρεσίας του ΥΠΕΝ και γνώμη του ΚΕΣΥΠΟΘΑ, που ελέγχουν την εναρμόνιση του περιεχομένου των ΤΧΣ με τα Περιφερειακά Χωροταξικά Πλαίσια, και την συμβατότητα με αντίστοιχα σχέδια όμορων Δήμων, ύστερα από γνώμη του Δημοτικού Συμβουλίου, οι οποία παρέχεται σε διάστημα δύο μηνών από την εισαγωγή του θέματος σε αυτό. Μετά την παρέλευση της παραπάνω ημερομηνίας η διαδικασία συνεχίζεται χωρίς τη σχετική γνώμη. Με το πιο πάνω προεδρικό διάταγμα εγκρίνονται επίσης και οι κατευθύνσεις, όροι και μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος, τα οποία πρέπει να τηρούνται κατά την υλοποίηση και εξειδίκευση των Τ.Χ.Σ, σύμφωνα με την προβλεπόμενη από τις κείμενες διατάξεις Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ).
γ) Με το πιο πάνω προεδρικό διάταγμα οριοθετούνται και οι οριογραμμές των τυχόν υφισταμένων εντός των Τ.Χ.Σ. υδατορεμάτων, ύστερα από υποβολή φακέλου οριοθέτησης σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο άρθρο 2 του ν. 4258/2014.
7. Όρια και ρυθμίσεις εγκεκριμένων Ζωνών Οικιστικού Ελέγχου, που έχουν καθοριστεί σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 29 του ν. 1337/1983, περιλαμβάνονται στο περιεχόμενο των Τ.Χ.Σ. και μπορεί να τροποποιούνται με τα προεδρικά διατάγματα της παραγράφου 6, εφόσον τούτο κρίνεται πολεοδομικώς απαραίτητο για την κάλυψη αναγκών οικιστικής, παραγωγικής ή επιχειρηματικής ανάπτυξης και ανασυγκρότησης εντός της οικείας δημοτικής ενότητας μετά από συνεκτίμηση των ιδιαίτερων περιβαλλοντικών τους χαρακτηριστικών και γνώμη της αρμόδιας Υπηρεσίας του ΥΠΕΝ. Μετά την έγκριση των Τ.Χ.Σ, οι ΖΟΕ που έχουν ενσωματωθεί σε αυτά παύουν να ισχύουν ως αυτοτελείς ρυθμίσεις και ισχύουν οι ρυθμίσεις του Τ.Χ.Σ..
8. Όρια και ρυθμίσεις προεδρικών διαταγμάτων που έχουν εκδοθεί δυνάμει του άρθρου 4 παρ.1 του ν. 1577/1985, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 3 του ν. 2831/2000, περιλαμβάνονται στο περιεχόμενο του ΤΧΣ και μπορεί να συμπληρώνονται ή να τροποποιούνται με τα προεδρικά διατάγματα της παραγράφου 6 του παρόντος σύμφωνα με τα προβλεπόμενα της παρ. 2 του άρθρου 6 του ν. 4067/2012.
9. Η οικεία Περιφέρεια παρακολουθεί και αξιολογεί την εφαρμογή των ρυθμίσεων των Τ.Χ.Σ. Για τον σκοπό αυτό, συντάσσει ανά πενταετία τουλάχιστον εκθέσεις αξιολόγησης, με τις οποίες αποτιμάται ο τρόπος εφαρμογής των κατευθύνσεων και ρυθμίσεων των πιο πάνω σχεδίων, καταγράφονται τυχόν αστοχίες, αδυναμίες και προβλήματα που εντοπίστηκαν κατά την εφαρμογή τους και διατυπώνονται προτάσεις αντιμετώπισής τους. Με τις εκθέσεις αξιολόγησης καταγράφεται επίσης η αναγκαιότητα προσαρμογής του ΤΧΣ σε νέα δεδομένα καθώς και σε κατευθύνσεις που προκύπτουν από την έγκριση, αναθεώρηση ή τροποποίηση Ειδικών και Περιφερειακών Χωροταξικών Πλαισίων Οι ως άνω εκθέσεις κοινοποιούνται στον οικείο Δήμο, στην οικεία Αποκεντρωμένη Διοίκηση και στο ΥΠΕΝ προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη σε σχετικές ενέργειες και δράσεις που άπτονται των σχετικών αρμοδιοτήτων τους.
10. α) Τα Τ.Χ.Σ. αναθεωρούνται ανά πενταετία, εφόσον προκύψει τεκμηριωμένη προς τούτο ανάγκη από την αξιολόγηση που διενεργείται κατά την προηγούμενη παράγραφο. Στο χρονικό αυτό διάστημα είναι δυνατή η τροποποίησή τους προκειμένου:
αα) να αντιμετωπισθούν ζητήματα που ανακύπτουν από την προώθηση ή εφαρμογή προγραμμάτων και δράσεων διεθνούς, ευρωπαϊκού, διακρατικού, διαπεριφερειακού ή διαδημοτικού χαρακτήρα,
ββ) να αντιμετωπισθούν εξαιρετικές πολεοδομικές ανάγκες από φυσικές ή τεχνολογικές καταστροφές και κινδύνους,
γγ) να αντιμετωπιστούν τυχόν πρόσθετες ανάγκες σε κοινωνικό εξοπλισμό,
δδ) να αντιμετωπισθούν εξαιρετικές και απρόβλεπτες ανάγκες και νέα δεδομένα που αφορούν στην εφαρμογή έργων και προγραμμάτων ή παρεμβάσεων μεγάλης κλίμακας ή στρατηγικής σημασίας.
β) Για την αναθεώρηση και τροποποίηση των Τ.Χ.Σ ακολουθείται η διαδικασία της παραγράφου 6.
11. Με απόφαση του Υπουργού ΠΕΝ, ύστερα από γνώμη του αρμόδιου Κεντρικού Συμβουλίου, μπορεί να επέρχονται εντοπισμένες και μη ουσιώδεις τροποποιήσεις σε εγκεκριμένα Τ.Χ.Σ. όπως γραμματικές διατυπώσεις, διορθώσεις σφαλμάτων, αποσαφηνίσεις διατυπώσεων, εναρμόνιση κειμένων και διαγραμμάτων
12. Με απόφαση Υπουργού ΠΕΝ καθορίζονται προδιαγραφές και κάθε άλλη απαραίτητη λεπτομέρεια για την εκπόνηση, αξιολόγηση και τροποποίηση των Τ.Χ.Σ και την εκπόνηση της προμελέτης της παρ. 2 του παρόντος άρθρου.
13. Η αναθεώρηση και τροποποίηση εγκεκριμένων κατά τη δημοσίευση του νόμου αυτού Γ.Π.Σ. και Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π. γίνεται κατά τις διατάξεις του παρόντος άρθρου.
14. α) Όπου στις διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας αναφέρεται το «Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο» ή το «Σχέδιο Χωρικής και Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτής Πόλης» νοείται εφεξής το Τοπικό Χωρικό Σχέδιο του παρόντος άρθρου.
β) Τα ισχύοντα Γ.Π.Σ. και Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π δύνανται να τροποποιούνται σημειακά με τις διατάξεις του ν. 2508/1997
Σχετικά με τις διαδικασίες έγκρισης των Τ.Χ.Σ. (παρ 6β του Σχ. Νόμου), η εισήγηση και γνωμοδότηση από κεντρικούς φορείς (αρμόδια Υπηρεσία του ΥΠΕΝ και ΚΕΣΥΠΟΘΑ αντίστοιχα) που θα πρέπει να «ελέγχουν την εναρμόνιση του περιεχομένου των ΤΧΣ με τα Περιφερειακά Χωροταξικά Πλαίσια, και την συμβατότητα με αντίστοιχα σχέδια όμορων Δήμων», είναι πολύ πιθανόν να οδηγήσει σε μεγάλες καθυστερήσεις καθώς εν λόγω φορείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν τοπικά προβλήματα και συνθήκες, π.χ. τις ρυθμίσεις αντίστοιχων σχεδίων όμορων δήμων. Η έγκριση των Τ.Χ.Σ. σαν Π.Δ. με έλεγχο του ΣτΕ είναι σαφώς θετικό βήμα, ωστόσο θα πρέπει στην έγκριση να έχει ρόλο και η οικεία Αποκεντρωμένη Διοίκηση.
Στην Παρ.14β αναφέρεται «Τα ισχύοντα Γ.Π.Σ. και Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π δύνανται να τροποποιούνται σημειακά με τις διατάξεις του ν. 2508/1997». Τί εννοείται με το «σημειακά»; Θα πρέπει να αποσαφηνιστεί εδώ και όχι με εγκύκλιο αργότερα.
αρ 7 παρ 3 γ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ να προσδιοριστεί οτι για την ρυθμιση των περιοχών αυτων λαμβανονται υπόψη τυχον άλλες ειδικές μελέτες (πχ ΕΠΜ) και ρυθμίσεις που αναφερονται στην γενικη νομοθεσία (πχ δασικά) οι οποίες ειναι δυνατ΄ν να εξειδικευονται και να συνδέονται με την πολιτική χρησεων γης και το τοπικό αναπτυξιακό / χωρικο σχέδιο. Η συνηθης παρακτικη που απλά τις καταγραφει ως περιοχές με “ίδιο καθεστως” δεν ευνοεί την σύνθεση χωρικου και περιβαλλοντικου σχεδιασμού, πόσο μάλλον που συχνά παρότι με ίδιο καθεστώς δεν εχουν ρυθμισμένες τις χρήσεις γης (πχ περιοχές νατουρα στις οποίες δεν εχουν εκδοθεί τα ΠΔ/τα χρησεων ακομα και με ολοκληρωμενες ΕΠΜ).
Επίσης στις προς πολεοδόμηση περιοχές πρέπει να προβλέπονται μεταβατικές (περιοριστικές της εκτός σχεδίου δόμησης) διαταξεις που ισχύουν μεχρι την πολεοδόμησή τους ωστε (α) να αποφευχθεί η δημιουργια τετελεσμένων γεγονότων και (β) να επιταχυνθει η διαδικασια πολεοδόμησης
αρ 7 παρ 5 η αναστολη εργασιων και αδειων μπορει να ειναι πλήρης η μερικη (πχ πανω από συγκεκριμενο αριθμο οροφων η σε κάποια ειδικη χρηση)
αρ 7 παρ 6, β τα γνωμοδοτικα οργανα δεν μπορει να ελεγχουν μονο την συμβατοτητα με τα υπερκειμενα και τα διπλανα΄? Που πανε οι κανονες της επιστημης ? Επισης η ΔΠΣ δεν μπορει να λεει γνωμη. Ειναι η εισηγητική υπηρεσία ή τελος παντων ποιος εισηγειται?
Στο ΚΕΣΥΠΟΘΑ ειναι σκοπιμο να επανεξεταστεί η αντικατασταση του γεν γραμματεα με επιστημονα εγνωσμένου κύρους και εμπειρίας κατα το προτυπο του εθνικού συμβουλίου.
Αρ 7 παρ 9 η Περιφερεια στην παρακολουθηση εφαρμογης μπορεί να παιζει έναν συντονιστικό ρόλο. Ο ΦΟΡΈΑΣ ΕΦΑΡΜΟΓΉΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΗΜΟς (δες και σχολιο στο αρ 2) . Φυσικά είναι λογικό να προβλεφθεί ότι μπορει να συνεπικουρειται από την περιφερεια εφ οσον ειναι αναγκαιο λογω υποστελε΄χωσης κλπ
Αρθρο 7 – παρ. 3. Να προστεθεί εδάφιο (γγ) στην παρ. (γ) ως εξής:
«Οι περιορισμοί και οι απαγορεύσεις στις χρήσεις γης και στη δόμηση καθώς και στην εν γένει άσκηση δραστηριοτήτων και λειτουργιών που θα καθοριστούν σε περιοχές πλησίον των υφιστάμενων Σταθμών Παραγωγής, καθώς και των λοιπών υφιστάμενων και νέων έργων υποδομής, η θέση των οποίων είτε έχει προβλεφθεί στο Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΦΕΚ Α’ 128/2008) είτε δεν έχει συμπεριληφθεί αλλά για τα οποία θα προκύψει άμεση ανάγκη, να μην επηρεάζουν, σε καμία περίπτωση, τον ασφαλή ενεργειακό εφοδιασμό της Χώρας.»
(α) Το σχετικό άρθρο του ν. 4289/2014 (άρθρο 7) περιείχε ορισμένους περιορισμούς για τις επιτρεπόμενες χρήσεις γης σε κάθε κατηγορία περιοχών του ΤΧΣ (π.χ., την κατηγορία των οικιστικών περιοχών, των περιοχών επιχειρηματικών και παραγωγικών δραστηριοτήτων, κοκ. – πρβλ. 3η παράγραφος). Στον παρόν νομοσχέδιο, οι προβλέψεις αυτές δεν υπάρχουν. Η παράλειψη αυτή μπορεί να θεωρηθεί αναπόφευκτη, καθώς η τυποποίηση των κατηγοριών χρήσεων γης από τον ν. 4289/2014 επίσης έχει καταργηθεί (από το άρθρο 238 του ν. 4389/2016). Το τελικό αποτέλεσμα, ωστόσο, δεν είναι ικανοποιητικό: απομένουν μόνο μερικοί γενικοί ορισμοί για τις κατηγορίες περιοχών του ΤΧΣ, οι οποίες δεν εξειδικεύονται με βάση το ισχύον σύστημα τυποποίησης των χρήσεων γης, με το οποίο, καλώς ή κακώς, είναι εξοικειωμένες οι πολεοδομικές, αδειοδοτικές και δικαστικές αρχές.
(β) Η 7η παράγραφος, αν και ελαφρώς βελτιωμένη σε σχέση με τον ν. 4269/2014, ουσιαστικά επιτρέπει την κατάργηση των «ενοχλητικών» ΖΟΕ του άρθρου 29 ν. 1337/1983 (η βελτίωση συνίσταται στην πρόβλεψη ότι αυτό πρέπει να γίνει μετά από «συνεκτίμηση των περιβαλλοντικών τους χαρακτηριστικών» και γνώμη του ΥΠΕΝ). Αξίζει να σημειωθεί ότι ρύθμιση φαίνεται να επιτρέπει ακόμα και την κατάργηση των ΖΟΕ του άρθρου 21 παρ. 1 γ) ν. 1650/1986, και μάλιστα σε αντίθεση με τις ρυθμίσεις του τελευταίου: «οι προβλέψεις των πράξεων καθορισμού των ΖΟΕ που εκδόθηκαν ή εκδίδονται κατά τη διαδικασία του προηγούμενου εδαφίου, κατισχύουν οποιωνδήποτε κατευθύνσεων ή πλαισίων χωροταξικού σχεδιασμού που περιέχονται σε άλλες διατάξεις, ως προς τις χρήσεις γης, τους όρους και περιορισμούς δόμησης και τα όρια κατάτμησης ή αρτιότητας των γηπέδων» (η προηγούμενη φράση είχε προστεθεί με το άρθρο 16 παρ. 3 ν. 4164/2013). Ο (αρχικός) ν. 2508/1997 προέβλεπε ότι «αν κατά την έγκριση Γ.Π.Σ. έχουν καθορισθεί Ζ.Ο.Ε. σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 29 του ν. 1337/1983, τα όρια και οι ρυθμίσεις που τις διέπουν περιλαμβάνονται στο περιεχόμενο του Γ.Π.Σ., δυνάμενες να τροποποιηθούν για μεγαλύτερη προστασία της περιοχής». Η ρύθμιση αυτή παραμένει η μόνη ενδεδειγμένη, διότι διατηρεί το πολεοδομικό και περιβαλλοντικό κεκτημένο, και προσπαθεί να το εντάξει (χωρίς να το αναιρέσει) στο ευρύτερο πλαίσιο των ΓΠΣ/ΤΧΣ.
(γ) Η 8η παράγραφος επιτρέπει την τροποποίηση των π.δ. του άρθρου 4 παρ. 1 του ΓΟΚ 85 από τα ΤΧΣ. Πρόκειται (κυρίως) για τα π.δ. που ορίζουν παραδοσιακούς οικισμούς. Προφανώς, η έννοια είναι ότι τα ΤΧΣ ενσωματώνουν αυτούσιες τις ρυθμίσεις αυτές, ή τις αυστηροποιούν, προς την κατεύθυνση της μεγαλύτερης προστασίας. Αυτό θα πρέπει να διευκρινιστεί, για να μην υπάρξουν παρανοήσεις.
(δ) Η 13η και η 14η παράγραφος [εδάφιο β)] διαφοροποιούν το καθεστώς ανάμεσα στα πολυάριθμα «εγκεκριμένα» και/ή ισχύοντα ΓΠΣ και ΣΧΟΑΑΠ, και τα νέα ΤΧΣ. Επίσης, διαφοροποιούν τις τροποποιήσεις (οι οποίες γίνονται βάσει του νομοσχεδίου) από τις «σημειακές» τροποποιήσεις (οι οποίες γίνονται βάσει του ν. 2508/1997). Η διάταξη είναι πολύπλοκη, επιτάσσει τον διαχωρισμό σημειακών και μη τροποποιήσεων, ορισμένες από τις οποίες μπορεί να απαιτούν π.δ., και επιβάλλει την «αναβίωση» ενός νόμου (του ν. 2508/1997), σημαντικά τμήματα του οποίου έχουν καταργηθεί.
Αρ 7 στο βαθμό που τα ΤΧΣ (σωστη η προταση εμπ να ονομαστούν Δημοτικά Χωρικά Σχεδια) είναι τα βασικά σχεδια χρήσεων γης θα πρέπει εδώ να διατυπωθεί η βελτιωμένη εξουσιοδοτική διάταξη για το υπό έκδοση ΠΔ, η οποία να προσδιορίζει τις αρχές σχεδασμου /ζωνοποίησης των χρήσεων γης η οποία είναι σκόπιμο να παρέχει μεγαλύτερη ευελιξία -κατά τον σχεδιασμό- για την προσθήκη ή/και αφαιρεση στοιχείων ειδικών χρ΄σεων στις ζωνες γενικών χρήσεων γης, είτε περιορισμό της επιτρεπομένης δυναμικότητας σε ορισμένες χρήσεις
Ενδεικτικά παρατίθεται η σχετική πρόταση ρύθμισης της πολιτικής χρήσεων γης και πυκνότητας στο σχεδιο ΡΣΑ του 2011 που δεν συμπεριλήφθηκε στην τελική εκδοχη του ΡΣΑ.
“α H πολιτική ρύθμισης των χρήσεων γης στον αστικο χώρο αποσκοπεί στον προσδιορισμό ή/και διατήρηση του χαρακτήρα και φυσιογνωμίας μιας περιοχής και στην κατοχύρωση των δυνατοτητων συνύπαρξης διαφόρων δραστηριοτήτων, με στόχο την αλληλοεξυπηρέτηση και τον περιορισμό των μεταξύ τους οχλήσεων. Η ρύθμιση των χρήσεων γης γίνεται με τα ΤΧΣ , ή ειδικά ΠΔ/τα, στο πλαίσιο των οποίων λαμβάνονται υπόψη οι κατευθύνσεις των εθνικών και περιφερειακών σχεδίων και συνεκτιμώνται οι πολεοδομικές συνθήκες στην ευρύτερη περιοχή και την υπο ρύθμιση ζώνη, ο ρόλος και ο χαρακτήρας της στο πολεοδομικό συγκρότημα,. οι τάσεις μετασχηματισμού και η αντίστοιχη πολιτική στόχευση, η υφιστάμενη ή επιθυμητή πυκνότητα δόμησης, η φέρουσα ικανότητα του αστικού ιστού από πλευράς υποδομών, κυκλοφορίας και άλλων εξυπηρετήσεων και ο σχετικός προγραμματισμός επέκτασης η αναβάθμισής τους, η ανάγκη προστασίας και διεύρυνσης των ελεύθερων και κοινόχρηστων χώρων, η υφιστάμενη ιστορικά κεκτημένη ποιότητα του αστικού περιβάλλοντος και του τοπίου και οι ήδη ισχύουσες ρυθμίσεις
β Ο ενιαίος σχεδιασμός χρήσεων γης και πυκνότητας στον αστικό χώρο, αποσκοπεί στην ενίσχυση της μίξης των χρήσεων στην κατεύθυνση της πολυλειτουργικής / πολυσυλλεκτικής πόλης, με παράλληλη διασφάλιση της λειτουργικότητας του αστικού χώρου και των χρήσεων με έγκαιρη εκτίμηση και περιορισμό / έλεγχο των αρνητικών επιπτώσεων.
γ Κατά το σχεδιασμό των χρήσεων γης και της πυκνότητας δόμησης, είναι δυνατόν να διαφοροποιείται ο θεσπιζόμενος Σ.Δ. και τα άλλα μεγέθη δόμησης ανά ειδική χρήση, με στόχο την προστασία παραδοσιακών χρήσεων, την προώθηση νέων επιδιωκόμενων χρήσεων, την πρόληψη υπερανάπτυξης χρήσεων με μεγάλη επιβάρυνση, ή την προσέλκυση άλλων κ.λπ. Η διαφοροποίηση αυτή συνιστά πολεοδομικό κίνητρο /αντικίνητρο, χωρίς να απαιτείται ο χαρακτηρισμός Ζώνης Ειδικών Κινήτρων για την εφαρμογή του. Είναι επίσης δυνατόν, και ανάλογα με τη φέρουσα ικανότητα του αστικού ιστού, να προσδιορίζονται όρια κορεσμού για χρήσεις που προκαλούν επιβάρυνση στον αστικό ιστό και το αστικό περιβάλλον καθώς και ειδικές προϋποθέσεις χωροθέτησής τους, ιδίως ως προς τα θέματα κυκλοφορίας, στάθμευσης, ηχορύπανσης, οι οποίες θα ελέγχονται στο στάδιο της αδειοδότησης. όπως ειδικότερα θα προσδιορίσει το εκάστοτε σχέδιο χρήσεων γης και ο πολεοδομικός κανονισμός.
δ. Για την εφαρμογή ειδικών κινήτρων μέσω των ΖΕΚ (ζώνες ειδικών κινήτρων) του ν. 2508/97 είναι δυνατόν να διαφοροποιούνται τα δημοτικά τέλη για ειδικές χρήσεις γης ή για προσέλκυση ειδικών κατηγοριών χρηστών ανά χρήση.
ε. Η ρύθμιση των χρήσεων γης στον εξωαστικό χώρο λαμβάνει υπόψη την αρχή της συμπαγούς πόλης, και αποσκοπεί στον έλεγχο της αστικής διάχυσης, την προστασία της γεωργικής γης και του φυσικού τοπίου, την αναγκαία οριοθέτηση ζωνών /υποδοχέων για την χωροθέτηση παραγωγικών δραστηριοτήτων με υπόδειξη πολεοδόμησης ή μη, και γενικά στην ρύθμιση του εξωαστικού χώρου και τον έλεγχο της εφαρμογής της εκτός σχεδίου δόμησης.
Στ Κατά τον χωρικό σχεδιασμό διακρίνονται ζώνες χρήσεων γης, αστικού και εξωαστικου χλωρου οι γενικές κατηγορίες των οποίων καταγράφονται σε ΠΔ/γμα που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού ΠΕΝ. Μέχρι την έκδοση αυτού, εφαρμόζεται το από 7.3. 87 πδ (ΦΕΚ166Δ), με την συμπλήρωση ότι η διάταξη της παρ 2 του αρ 11 που αφορά στις περιοχές Αθήνας και Θεσσαλονίκης (και επιτρέπει την προσθήκη χρήσεων εκτός αυτών που αναφέρονται στην εκάστοτε ζώνη) ισχύει για όλο τον αστικό χώρο της χώρας υπό την προϋπόθεση ότι οι προστιθέμενες ανά ζώνη χρήσεις είναι απαραίτητες για την πραγματοποίηση των στόχων των Περιφερειακών Σχεδίων».
Άρθρο 7§3α/ββ: Όταν αναφερόμαστε σε οικιστική ανάπτυξη (όπως και στο άρθρο 6§1γ/ββ), θα πρέπει να ληφθούν υπόψη πολλοί παράγοντες, όπως ο ρυθμός ανάπτυξης ενός οικισμού, οι μεταβολές στον αριθμό των κατοίκων κλπ. Ο βασικότερος όμως είναι, ότι ένας οικισμός είναι ζωντανός και μεταβάλλεται και εξελίσσεται διαρκώς. Αυτό συνεπάγεται ότι στην περίπτωση που επιδεικνύει μόνο αύξηση και συνεπώς ανάγκη για διεύρυνση, θα πρέπει να προβλεφθεί επαρκής επέκταση του για την ανάπτυξη του σε βάθος χρόνου. Όμως θα πρέπει να γίνει κατανοητό πως ο οικισμός δεν μπορεί να επεκτείνεται συνεχώς εδαφικά, καθώς μελλοντικά οι οικισμοί θα καταλήξουν να ενωθούν μεταξύ τους. Προκειμένου να διατηρήσουμε την ύπαιθρο, τις αγροτικές καλλιέργειες, τους κοινόχρηστους χώρους κλπ θα πρέπει να προβλεφθεί το ενδεχόμενο επέκτασης ενός οικισμού και σε δομημένο ύψος, άρα να υπάρξει αύξηση των συντελεστών δόμησης με παράλληλη διατήρηση σταθερών ορίων του οικισμού και όχι η συνεχής μείωση τους (άρθρο 9).
Εφόσον το άρθρο 7§3 καθορίζει περιοχές προστασίας, θα πρέπει να αναφέρεται ρητά ότι ο παρόν νόμος υπερισχύει του αρχαιολογικού νόμου για τις περιοχές αυτές και πως εφόσον υπάρχουν θεσμοθετημένοι κανόνες που διέπουν την δόμηση στις περιοχές αυτές, για τις εγκρίσεις και άδειες δόμησης ή άδειες λειτουργίας καταστημάτων και επιχειρήσεων, δεν απαιτείται η προέγκριση ή σύμφωνη γνώμη από το ΥΠ.ΠΟ.Α, Εφορεία Νεοτέρων Μνημείων και Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, και η αρμοδιότητα αυτή περνά στα Τοπικά Συμβούλια Αρχιτεκτονικής (Σ.Α.)
Άρθρο 7§6β: Η γνώμη του Δημοτικού Συμβουλίου θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη την γνώμη της Επιτροπής Διαβούλευσης του Δήμου και των τυχόν τοπικών συλλόγων μελετητών μηχανικών, εντός του προβλεπόμενου διαστήματος.
Άρθρο 7§6γ: Τα υδατορέματα να οριοθετούνται οριστικά με το Π.Δ. και όχι κατόπιν αίτησης. Αιτήσεις να γίνονται δεκτές μόνο εφόσον αφορούν στην τροποποίηση των ορίων υδατορεμάτων που έχουν οριοθετηθεί με Π.Δ.
Ο τοπικός χωρικός σχεδιασμός στη χώρα μας βρίσκεται σε πρωτόλειο στάδιο. Σε έρευνα που πραγματοποίησα το 2014 (χρονιά παύσης ισχύος ν.2508/97) διαπιστώθηκε ότι μόλις το 16% των Καποδιστριακών Δήμων της χώρας έχει ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ (138 σε σύνολο 910- στην έρευνα δεν συμπεριλαμβανόταν η Περιφέρεια Αττικής) ενώ 31% έχει σε εξέλιξη μελέτες (τα ανωτέρω στοιχεία έχουν αποσταλεί στο ΥΠΕΝ με το υπ΄ αριθμ. πρωτ. 3509/7-10-2015 έγγραφο της ΔΙΠΕΧΩΣΧ ΑΜΘ Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μ-Θ) .
Κατά την άποψή μου, για την εκπόνηση και ολοκλήρωση των ΤΧΣ πρέπει, σε μία εφικτή χρονική προθεσμία (αντίστοιχη με αυτήν που θέτει ο Ν.4178/13- των επτά (7) ετών, ενώ για τις νησιωτικές περιοχές τα πέντε (5) χρόνια), να συνεκτιμηθούν από το ΥΠΕΝ τα κάτωθι:
1. Η αναγκαιότητα έκδοσης πλαισίου χρήσεων γης για τον αστικό (ως αντικατάσταση του ΠΔ΄87) και κυρίως για τον εξωαστικό χώρο, για τον οποίο μέχρι και σήμερα δεν υπήρξε σχετικό πλαίσιο χρήσεων γης.
2. Η αναγκαιότητα έκδοσης προδιαγραφών για τα ΤΧΣ, διότι αυτή τη στιγμή η όλη διαδικασία είναι σταματημένη από τον 6/2014 και δεν υπάρχει δυνατότητα προκήρυξης νέων μελετών λόγω έλλειψης προδιαγραφών. Η κατάσταση γίνεται δυσκολότερη διότι παρά το ότι το νέο ΕΣΠΑ 2014-2020 βρίσκεται σε εξέλιξη και έχει εντάξει στον προγραμματισμό του, μέσω των διαχειριστικών αρχών των Περιφερειών, μελέτες ΤΧΣ, λόγω αδυναμίας προκήρυξης των εν λόγω μελετών, δεν υπάρχει δυνατότητα χρηματοδότησής τους.
3. Η ενίσχυση του ρόλου των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων (ως πρώην κρατικές περιφέρειες) για τον έλεγχο και την έγκριση των ΤΧΣ, σε συνέχεια των ΓΠΣ μέσω των Διευθύνσεων ΠΕΧΩ των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, που αποτελούν τη μόνη δομή στην διοικητική ιεραρχία που γνωρίζει τα προβλήματα του χώρου σε περιφερειακό επίπεδο και τις δυσχέρειες στην εφαρμογή του τοπικού χωρικού σχεδιασμού, διαθέτοντας στελέχη με εμπειρία και γνώση του αντικειμένου. Πάρα ταύτα τόσο στον ν.4269/14 όσο και στο προτεινόμενο νομοσχέδιο η έγκριση θα γίνεται κεντρικά από το Υπουργείο, ενώ η παρακολούθηση (που στον 4269/14 δινόταν στις Αποκεντρωμένες) δίνεται στις αιρετές Περιφέρειες.
Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να συνεκτιμηθεί η γνώμη των Δ/νσεων ΠΕΧΩΣ των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων για τη σύνταξη του εν λόγω άρθρου καθώς και για την έκδοση των σχετικών προδιαγραφών για τα ΤΧΣ.
4. Η ουσιαστική διαβούλευση στο τοπικό επίπεδο να θεωρείται προαπαιτούμενο για την έκδοση του ΠΔ του ΤΧΣ κι όχι με την παρέλευση 2μήνου να προχωράει και να εγκρίνεται το ΤΧΣ από το Υπουργείο. Διότι οι Δήμοι, μετά την εφαρμογή του προγράμματος «Καλλικράτης», έχουν ως αρμοδιότητες, μεταξύ άλλων, να αναθέτουν, να παρακολουθούν και να επιβλέπουν μελέτες ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ (άρθρο 18 παρ.16 του ν.4071/12 –τροποποίηση νόμου «Καλλικράτης»), ανάγοντας έτσι το σχεδιασμό του χώρου σ΄ αυτό το επίπεδο ως κύρια πολιτική δράση των Α’θμιου ΟΤΑ, με άμεση επίπτωση στην κοινωνική και οικονομική ζωή των Δήμων, στην ποιότητα ζωής των κατοίκων τους και στη δυνατότητα συμμετοχής της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των δημοτών στα ζητήματα που τους αφορούν και διαμορφώνουν το μέλλον τους.
5. Η παροχή κατευθύνσεων από το Υπουργείο για εκείνες τις μελέτες ΓΠΣ/ν.2508/97, οι οποίες δεν έχουν ολοκληρωθεί μέχρι σήμερα και η ολοκλήρωσή τους δεν είναι εφικτή για διαφόρους λόγους.
6. Η δημιουργία ενός προγράμματος (ανάλογου της ΕΠΑ ) το οποίο θα μπορούσε να προσδώσει στο όλο εγχείρημα έναν πιο επιχειρησιακό χαρακτήρα.
7. Η δημιουργία διοικητικού μηχανισμού ελέγχου των αντικρουόμενων κατευθύνσεων των Ειδικών Πλαισίων και των Περιφερειακών Πλαισίων, όταν αυτές εντοπίζονται στο τοπικό χωρικό επίπεδο. Στην περίπτωση που εντοπίζονται συγκρούσεις των υπερκείμενων πλαισίων στο στάδιο της ανάλυσης του ΤΧΣ να προβλεφθεί η δυνατότητα τροποποίησης(ανάδρασης) των υπερκείμενων πλαισίων μέσω τεκμηριωμένης πρότασης που θα προτείνει το ΤΧΣ.
8. Η παρακολούθηση της πορείας υλοποίησης των σχεδίων και η αξιολόγηση τους να συσχετισθεί με τον νόμο για τον έλεγχο και την προστασία του δομημένου περιβάλλοντος (άρθρο 28 –επίσπευση πολεοδομικού σχεδιασμού) ώστε να μην υπάρχουν αλληλοεπικαλύψεις στις αρμοδιότητες των φορέων ελέγχου. (π.χ. Παρατηρητήριο Δομημένου Περιβάλλοντος –Περιφέρεια κ.α)
Σύμφωνα με το εδαφ. β της παρ. 6 «Η έγκριση των ΤΧΣ γίνεται με Προεδρικό Διάταγμα». Η διαδικασία εείναι χρονοβόρα και επιπλέον οι κεντρικές υπηρεσίες τπυ ΥΠΕΝ δεν έχουν γνώση των τοπικών συνθηκών και προβλημάτων. Προτείνεται τα ΤΧΣ να εξτάζονταο από το ΣΥΠΟΘΑ και εγκρίνονται από το ΓΓ Αποκεντρωμένης Διοίκησης, όπως εγκρίνονται και σήμερα τα ΓΠΣ/ ΣΧΟΟΑΠ
Με την παρ. 6γ του άρθρου επιβάλλεται ως προυπόθεση έγκρισης των Τ,Χ,Σ, ο καθορισμός των οριογραμμών όλων των ρεμάτων. Αυτό μπορεί να προκαλέσει αδυναμία έγκρισης των Τ.Χ.Σ. λόγω του μεγάλου αριθμού των ρεμάτων, του πολύ υψηλού προυπολογισμού για τις μελέτες οριοθέτησης (που θα αδυνατούν να διαθέσουν οι Ο.Τ.Α. ή το Δημόσιο) και των χρονοβόρων διαδικασιων. Επιπλέον δεν χρειάζεται οριοθέτηση όλων των ρεμάτων παρά μόνο στις περιοχές όπου θα γίνουν πολεοδομικές μελέτες ή επενδύσεις.
Προτείνεται να απαλειφθεί η διάταξη αυτή και ο καθορισμός των ρεμάτων να γίνεται με την πρόοδο των πολεοδομιών μελετών ή επενδύσεων όπως ισχύει σήμερα.
Είναι όντως ανάγκη να αναθεωρηθούν οι ΖΟΕ , ώστε να προστατευτεί πραγματικά ότι έχει απομείνει από την καταστρατήγηση τους.
-Είναι ανάγκη να καθορισθούν (στις πολύ γενικά οριοθετημένες ΖΟΕ) χώροι για τις πιεστικές ανάγκες του αστικού -περιαστικού ιστου των πόλεων (π.χ χώροι για στάθμευση βαρέων οχημάτων,Ν. ΒΙΠΕ, χώροι για Πράσινα Σημεία, χώροι για αθλοπαιδιές κλπ κλπ).
-Είναι ανάγκη στις κατευθύνσεις των Τ.Χ.Σ να συμπεριληφθούν:
1. Εκτός από τα υδατορέματα και τα κύρια σεισμογενή ρήγματα (οριοθέτηση -καταγραφή & με τους ειδικούς κανόνες δόμησης στις γειτνιάζουσες περιοχές), καθώς οι διαδραστικοί χάρτες των επικίνδυνων περιοχών για πιθανές φυσικές καταστροφές (ρευστοποιήσεις κατολισθήσεις κλπ).
2. Οι Λατομικές περιοχές (ανενεργά και ενεργά λατομεία), τα προς αποκατάσταση (με άμεση νομοθετική ρύθμιση) και οι χώροι για την διαχείριση μπαζών.
3. Οι χώροι για ΑΠΕ, Θεματικά πάρκα, ιχθυοκαλλιέργεια κλπ με αυστηρές δικλείδες ασφαλείας.
Κρίνεται σκόπιμο να προστεθεί παράγραφος στο άρθρο 7παρ.7 και αναφορικά με την τροποποίηση-κατάργησητων ΖΟΕ και ενσωμάτωση στα ΤΧΣ. Συγκεκριμένα για μελέτη τροποποίησης των ΖΟΕ, που ακολουθεί μελέτη αναθεώρησης του ΓΠΣ, που έχουν ανατεθεί πριν την απαίτηση ΣΜΠΕ ή Π.Π.και που έχουν ήδη υποβληθεί για έγκριση στο αρμόδιο υπουργείο, να συνεχίσουν με τις διατάξεις του νόμου που ίσχυε , όταν προκηρύχθηκαν.
΄Αρθρο 7, παρ.1, Τα ΤΧΣ… καθορίζονται … οι χρήσεις γης, οι όροι και περιορισμοί δόμησης, αλλά κ η καλλιέργεια φύτευση ή βλάστηση σε περιοχές παραδοσιακών καλλιεργειών που έχουν εγκλωβιστεί εντός οικιστικού ιστού, ….καθώς και…( βλ. ν. 3937/2011 για διατήρηση βιοποικιλότητας) .
΄Αρθρο 7, παρ.1, <> ( βλ. ν. 3937/2011 για διατήρηση βιοποικιλότητας) .
Να γίνεται παράλληλη δημόσια διαβούλευση και δημοσίευση αντίστοιχης μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων ΣΜΠΕ, με διαδικασίες αντίστοιχες με αυτές της δημόσιας διαβούλευσης των ΤΧΣ, του άρθρου 7, παρ 6. (Ας σημειωθεί ότι στις εκθέσεις αξιολόγησης εφαρμογής της Σύμβασης του Άαρχους, η Ελλάδα έχει δεχθεί αρνητική κριτική για ανεπαρκή γνωστοποίηση διαβουλεύσεων, καθώς η δημοσίευση εφάπαξ μόνο σε έντυπη μορφή της πρόσκλησης δημόσιας διαβούλευσης κ η προθεσμία 1 ενός μηνός που δίνονταν, καθιστούσε πλημμελή την ενημέρωση των πολιτών για συμμετοχή στις αντίστοιχες διαδικασίες).
Κάβουρας Σπύρος
γραμματέας Συλλόγου Θιγομένων ιδιοκτητών από Σχέδιο πόλης Χίου 1988
άρθρο 7.παρ.7
Κρίνεται σκόπιμο να προστεθεί παράγραφος, <>
* Σε διαφορετική περίπτωση οι μελέτες αναθεώρησης των ΓΠΣ , που έχουν ήδη κατατεθεί προς έγκριση στις αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΠΕΚΑ,και για τις οποίες ζητούνται πλέον ΣΜΠΕ ή Π.Π. θα συνεχίζουν να εκκρεμούν και ενδεχομένως μετά την παρέλευση δεκαετίας να μην έχει νόημα ή να πρέπει να εκπονηθεί νέα μελέτη. Παράδειγμα η μελέτη αναθεώρησης ΓΠΣ της πόλης των Τρικάλων(συντάχθηκε το έτος 2008 , υποβλήθηκε το 2010 στο ΥΠΕΚΑ , γνωμοδότησε καταρχήν θετικά ο πολεοδομικός σχεδιασμός του ΥΠΕΚΑ,αφού προηγουμένως ζητήθηκε Γεωλογική Μελέτη καταλληλότητας και εκπονήθηκε συμπληρωματικά ( ως μη όφειλε από την προκήρυξη και την εφαρμογή της κείμενης νομοθεσίας ), εισήχθη προς γνωμοδότηση του ΚΕΣΥΠΟΘΑ και έκτοτε σέρνεται από υπηρεσία σε υπηρεσία για σύνταξη Π.Π., ΣΜΠΕ κ.λ.π., επειδή άλλαξε ο τρόπος έγκρισης των ΓΠΣ.*
Στο άρθρο αυτό ορθά έχει οριστεί ότι η κίνηση διαδικασίας ΕΧΣ γίνεται μεταξύ άλλων και από την οικεία Περιφέρεια και ομοίως θα πρέπει αναφερθεί στο άρθρο 6, εφόσον τα ΕΧΣ λαμβάνουν υπόψιν κατευθύνσεις εγκεκριμένων ΤΧΣ.
Τα ΤΧΣ σύμφωνα με την παρ. 2 του αρ. 7, δύνανται να εκπονούνται τόσο σε δημοτικό επίπεδο , όσο και σε διαδημοτικό ( περιφερειακό) και πρέπει να εναρμονίζονται με τις κατευθύνσεις των Π.Χ.Π. Επομένως στην παρ. 6 του άρθρου αυτού πρέπει να προβλεφθεί ότι η διαδικασία σύνταξης ΤΧΣ γίνεται και από την οικεία περιφέρεια.
Ο συμμετοχικός σχεδιασμός τον οποίο όλοι οφείλουμε να πρεσβεύουμε, προϋποθέτει ένα σχεδιασμό από κάτω προς τα πάνω ( botom-up
Η Παράγραφος 6.β του άρθρου 7 όμως , ορίζει ότι εισηγητής για την έγκριση των ΤΧΣ είναι η Αρμόδια Υπηρεσία του ΥΠΕΝ δηλαδή η Διεύθυνση Πολεοδομικού Σχεδιασμού και το ΚΕΣΥΠΟΘΑ, έναντι του ΣΥΠΟΘΑ και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης που ορίζονταν από το Ν.4269/2014,
Aποδυναμώνεται κατ αυτό τον τρόπο η Τοπική Αυτοδιοίκηση Α και Β βαθμού, η οποία είναι αυτή, που θα έπρεπε να εισηγείται αφού γνωρίζει καλύτερα τα του οίκου της και μεταφέρεται το βάρος της θέσπισης σε μια κεντρική υπηρεσία του Υπουργείου , η οποία είναι σαφώς υποστελεχωμένη για την παρακολούθηση, έγκριση και προώθηση των εν δυνάμει 325 ΤΧΣ που μπορούν να προκύψουν από τους αντίστοιχους Καλλικρατικούς Δήμους Η διάταξη αυτή δεν θα βοηθήσει καθόλου στην επίσπευση του πολεοδομικού σχεδιασμού, αντίθετα θα επιφέρει τεράστια παρακώλυση στην ομαλή ροή θεσμοθέτησης ΤΧΣ (ΓΠΣ) η οποία ήδη αποτελούσε εξαιρετικά χρονοβόρα διαδικασία. Η αποκτηθείσα εμπειρία από την μέχρι τώρα ακολουθούμενη πρακτική, δεν συνηγορεί για την εξακολούθηση της ίδιας συγκεντρωτικής λογικής
Επίσης η Παράγραφος 6.α ορίζει ως υποκινητές της διαδικασίας εκπόνησης ΤΧΣ, τον Δήμο ή το Υπουργείο, αποκλείοντας την Περιφέρεια ή την Αποκεντρωμένη Διοίκηση από τη διαδικασία αυτή. Εντούτοις στην Παράγραφο 9 ορίζεται ότι η Περιφέρεια είναι αυτή που παρακολουθεί και αξιολογεί την εφαρμογή των ΤΧΣ, και μόνο βάσει την έκθεσης αυτής δικαιολογείται μια αναθεώρησης του ΤΧΣ. Είναι απολύτως λογικό και θα πρέπει το όργανο που αξιολογεί το ΤΧΣ και εντοπίζει την ανάγκη αναθεώρησής του, να έχει το δικαίωμα κίνησης της διαδικασίας.
Θεωρείται απαραίτητο να θεσπιστεί μέσω του παρόντος νόμου,ένας αυστηρός χρονικός περιορισμός αναφορικά με τη διαδικασία εκπόνησης αλλά και αντίστοιχα έγκρισης των ΤΧΣ. Είναι αδιανόητο οι ανωτέρω διαδικασίες να «σέρνονται» για χρόνια τόσο από τη πλευρά του μελετητή, όσο και την πλευρά των αρμόδιων υπηρεσιών προώθησης και έγκρισης τους. Ενδεικτικά αναφέρω το ΓΠΣ Πυλαίας, όπου η υποβολή του Α σταδίου μελέτης έγινε τον Ιούλιο του 2004 και έκτοτε εκκρεμεί η έγκρισή του. Από αυτό και μόνο αποτυπώνεται το καθεστώς αβεβαιότητας για τις επενδύσεις και χαλαρότητας των αρμοδίων μελετητών και οργάνων για την έγκριση των ΓΠΣ. Συνεπώς θα πρέπει να οριστεί και να τηρείται ένας χρονικός ορίζοντας μελέτης και έγκρισης ΤΧΣ που δεν μπορεί και δεν πρέπει να υπερβαίνει το ένα έτος.
Στο παρόν άρθρο θα πρέπει να προστεθεί η εξής διατύπωση:
«Η διοίκηση έχει δέσμια αρμοδιότητα έγκρισης του Τ.Χ.Σ. εντός ενός (1) έτους. Σε περίπτωση άπρακτης παρέλευσης νοείται ως έγκριση (με δεδομένο ότι δεν παρακωλύεται η διαδικασία).
Γιάννης Γεωργακόπουλος
Δικηγόρος
Σε τρία σημεία στο Σχέδιο Νόμου (άρθρο 7 παράγραφος 5, άρθρο 8 παράγραφος 10 και άρθρο 10 παράγραφος 8) γίνεται αναφορά σε δυνατότητα επιβολής αναστολής χορήγησης οικοδομικών αδειών. Συγκεκριμένα, κατά τη διαδικασία εκπόνησης των Τ.Χ.Σ. αναφέρεται η δυνατότητα επιβολής αναστολής χορήγησης οικοδομικών αδειών ή και εργασιών για δύο έως τρία χρόνια, κατά τη διαδικασία εκπόνησης Ε.Χ.Σ. αναφέρεται η δυνατότητα επιβολής αναστολής χορήγησης αδειών δόμησης για ορισμένες χρήσεις χωρίς διασαφήνιση του χρονικού προσδιορισμού για περιπτώσεις ανάπτυξης που αφορά σε δημόσιο ή δημοτικό φορέα και κατά τη διαδικασία εκπόνησης Π.Σ.Ε. αναφέρεται η δυνατότητα επιβολής αναστολής οικοδομικών αδειών και εργασιών χωρίς χρονικό προσδιορισμό και πάλι. Θεωρείται ότι αυτή η ασάφεια ελλοχεύει κινδύνους που μπορούν να οδηγήσουν σε σημαντικές επιπτώσεις με αναπτυξιακούς όρους. Σε κάθε περίπτωση, τα όσα αναφέρονται στις συγκεκριμένες διατάξεις του Σχεδίου Νόμου δε συνάδουν με το άρθρο 4 περί αναστολής οικοδομικών αδειών, όπως διατυπώνεται στο Ν. 1337/1983, το οποίο δεν ανήκει στις καταργούμενες διατάξεις που αναφέρονται στο άρθρο 14 του παρόντος Σχεδίου νόμου. Συγκεκριμένα, το προαναφερθέν άρθρο (άρθρο 4 του Ν. 1337/1983) αναφέρει τα εξής: «Η κατά το προηγούμενο εδάφιο αναστολή και απαγόρευση ισχύει μέχρι την έγκριση του γενικού πολεοδομικού σχεδίου και πάντως όχι περισσότερο από ένα εξάμηνο μετά την έκδοση της σχετικής απόφασης. Η πιο πάνω προθεσμία μπορεί να παραταθεί κατά τον ίδιο τρόπο για ένα ακόμη εξάμηνο, εφόσον διαπιστωθεί ότι οι εργασίες εκπόνησης του γενικού πολεοδομικού σχεδίου προόδευσαν σημαντικά.» Η διασαφήνιση των συγκεκριμένων διατάξεων, σε συμφωνία και με το Ν. 1337/1983, θεωρείται εξόχως σημαντική, ώστε να μη διαμορφώνονται περαιτέρω εμπόδια στην ανάπτυξη στην τρέχουσα δυσμενή οικονομική συγκυρία.
Τοπογράφος Μηχανικός
Σύμφωνα με τη Σύμβαση του τοπίου της Φλωρεντίας, ν. 3827/2010, άρθρο 5, παρ.γ, υπάρχει πρόβλεψη για διαδικασίες ευρείας συμμετοχής κοινού.
Χάρτης της Λειψίας για τις Βιώσιμες Ευρωπαϊκές Πόλεις, 25-5-2007, CDR 163/2007-ΑΓ/ΒΒ, σελ. 3 <> <<>.
Σύμβαση του Άαρχους για πρόσβαση του κοινού και συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων για περιβαλλοντικά θέματα, ν. 3422/2005, άρθρο 1, <>
Κατόπιν των ανωτέρω, προτείνεται :
¨Αρθρο 7, παρ.1, <> ( βλ. ν. 3937/2011 για διατήρηση βιοποικιλότητας) .
¨Αρθρο 7, παρ.6, εδάφιο β.<< η έγκριση των ΤΧΣ γίνεται …..ύστερα από γνώμη του Δημοτικού Συμβουλίου, κατόπιν δίμηνης ανοιχτής δημόσιας διαβούλευσης , αφού λάβει γνώση υποχρεωτικά και γνωμοδοτήσει ( προαιρετικά) προς αυτό το τοπικό συμβούλιο της αντίστοιχης δημοτικής ενότητας. Η ανακοίνωση της δημόσιας διαβούλευσης να ανακοινώνεται ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ καθ’όλο το διάστημα της διαβούλευσης σε 2 εφημερίδες τοπικής εμβέλειας, καθώς και στην ιστοσελίδα του Δήμου , καθημερινά. Στη συνέχεια να προσφέρεται δίμηνη προθεσμία στο δήμο για επεξεργασία των σχετικών ενστάσεων/προτάσεων. Η περίοδος επεξεργασίας από το ΄δημο, όπως και η περίοδος διαβούλευσης να δύναται να παραταθεί κατά ένα ή δύο μήνες κατόπιν σχετικής αιτιολογημένης απόφασης /αιτήματος δημοτικού συμβουλίου.
Η φιλοσοφία του άρθρου 7 είναι εξαρχής λάθος. Είναι πρακτικά δύσκολο και άρα δυσχερές ως προς τη διαδικασία να ζητάται ένα Τ.Χ.Σ. να καλύπτει την έκταση ενός ολόκληρου Δήμου ή μιας ή περισσότερων Δημοτικών Ενοτήτων. Πρόκειται για ανεδαφική ρύθμιση που θα καθυστερεί πολύ τη σχετική συλλογή στοιχείων και συνακόλουθα την έκδοση προεδρικών διαταγμάτων, ενώ παρακωλύει συνολικά την πολεοδόμηση.
Συνέπώς προτείνεται η παρ. 2. του άρθρου 7 να μετατραπεί ως ακουλούθως: «Τα Τ.Χ.Σ καλύπτουν τις εκτάσεις προς πολεοδόμησης στα όρια ενός Δήμου ή μίας ή και περισσοτέρων Δημοτικών Ενοτήτων του οικείου Δήμου».
4) Η παρ. 1 του άρθρου 7 «Τοπικά Χωρικά Σχέδια (Τ.Χ.Σ)» να συμπληρωθεί ως ακολούθως:
«1. Τα Τοπικά Χωρικά Σχέδια αποτελούν σύνολα κειμένων, χαρτών και διαγραμμάτων με τα οποία καθορίζονται το πρότυπο χωρικής οργάνωσης και ανάπτυξης, οι χρήσεις γης, οι όροι και περιορισμοί δόμησης, καθώς και κάθε άλλο μέτρο, όρος ή περιορισμός που απαιτείται για την ολοκληρωμένη χωρική ανάπτυξη και οργάνωση της περιοχής ενός πρωτοβαθμίου ΟΤΑ στη βάση διασφάλισης της εδαφικής και κοινωνικής συνοχής, της δίκαιης κατανομής πόρων και της άρσης των πάσης φύσεως εμποδίων, απροσπέλαστων περιβαλλόντων και αποκλεισμών, ιδιαιτέρως σε βάρος των ατόμων με αναπηρία, […]
ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 9
Η έκθεση αξιολόγησης της οικίας Περιφέρειας θα έπρεπε να κοινοποιείται σε κάποια διαδικτυακή πλατφόρμα και να αποτελεί κοινή γνώση στα πλαίσια επιταγών της διαφάνειας. Η κοινοποίηση της μόνο στο Δήμο, στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση και στο ΥΠΕΝ κρίνεται ανεπαρκής, αν όχι και συγκαλυμμένη.
Α.Τ.
Διπλ. Πολεοδόμος Χωροτάκτης Μηχανικός
Πολυτεχνική Σχολή
Α.Π.Θ.
Παράγραφος 2
Κρίνεται σκόπιμο να αποφευχθεί η πολυδιάσπαση σχεδίων και η εκπόνηση πολλαπλών μελετών στο επίπεδο ενός Δήμου η οποία δύναται να επιφέρει συγκρούσεις χρήσεων γης σε όμορες δημοτικές ενότητες και κατασπατάληση ανθρώπινων πόρων του Δήμου για την επίβλεψη των μελετών. Επιπλέον η ολιστική προσέγγιση στον χωρικό σχεδιασμό επιβάλλει την συνολική αντιμετώπιση ενός Δήμου ως μια ενιαία χωρική ενότητα. Επιπρόσθετα η πρόβλεψη για εκπόνηση ΤΧΣ σε επίπεδο Δημοτικής Ενότητας θα μπορούσε να επιφέρει την επιλεκτική αντιμετώπιση κάποιων Δημοτικών Ενοτήτων έναντι άλλων (π.χ. κίνηση διαδικασίας εκπόνησης ΤΧΣ σε Δημοτικές Ενότητες με μεγαλύτερο τουριστικό ενδιαφέρον και παραμέληση άλλων). Συνεπώς θα πρέπει να απαλειφτεί η πρόβλεψη για δυνατότητα εκπόνησης Τοπικού Χωρικού Σχεδίου σε επίπεδο Δημοτικής Ενότητας και να αντικατασταθεί η φράση «Τα Τ.Χ.Σ καλύπτουν την έκταση ενός Δήμου ή μίας ή και περισσοτέρων Δημοτικών Ενοτήτων του οικείου Δήμου» από το ορθό «Τα Τ.Χ.Σ καλύπτουν την έκταση ενός Δήμου»
Επιπλέον κρίνεται σκόπιμο η φράση «Στην περίπτωση έλλειψης γενικών κατευθύνσεων για το Δήμο, του Παραρτήματος του άρθρου 6, εκπονούνται αυτές κατά την πρώτη εκπόνηση Τ.Χ.Σ. στον Δήμο» να αφαιρεθεί ή να αποσαφηνιστεί αφού δημιουργεί σύγχυση ως προς το περιεχόμενο της.
Παράγραφος 3
Δ. Περιοχές Ελέγχου Χρήσεων γης:
Κρίνεται σκόπιμο να αφαιρεθεί η φράση « …ιδίως πέριξ των οικιστικών περιοχών ή των περιοχών παραγωγικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων…» αφού δημιουργεί σύγχυση.
Επιπλέον θα πρέπει να συμπληρωθεί μετά την ενότητα 3.Δ η φράση «Στις παραπάνω περιοχές επιτρέπεται ο καθορισμός μια η περισσοτέρων κατηγοριών χρήσεων γης όπως θα καθορισθούν με το νέο Π.Δ. σε αντικατάσταση του Π.Δ. /23-2-1987 (ΦΕΚ 166Δ/6-3-87)
Παράγραφος 2
Κρίνεται σκόπιμο να αποφευχθεί η πολυδιάσπαση σχεδίων και η εκπόνηση πολλαπλών μελετών στο επίπεδο ενός Δήμου η οποία δύναται να επιφέρει συγκρούσεις χρήσεων γης σε όμορες δημοτικές ενότητες και κατασπατάληση ανθρώπινων πόρων του Δήμου για την επίβλεψη των μελετών. Επιπλέον η ολιστική προσέγγιση στον χωρικό σχεδιασμό επιβάλλει την συνολική αντιμετώπιση ενός Δήμου ως μια ενιαία χωρική ενότητα. Επιπρόσθετα η πρόβλεψη για εκπόνηση ΤΧΣ σε επίπεδο Δημοτικής Ενότητας θα μπορούσε να επιφέρει την επιλεκτική αντιμετώπιση κάποιων Δημοτικών Ενοτήτων έναντι άλλων (π.χ. κίνηση διαδικασίας εκπόνησης ΤΧΣ σε Δημοτικές Ενότητες με μεγαλύτερο τουριστικό ενδιαφέρον και παραμέληση άλλων). Συνεπώς θα πρέπει να απαλειφτεί η πρόβλεψη για δυνατότητα εκπόνησης Τοπικού Χωρικού Σχεδίου σε επίπεδο Δημοτικής Ενότητας και να αντικατασταθεί η φράση «Τα Τ.Χ.Σ καλύπτουν την έκταση ενός Δήμου ή μίας ή και περισσοτέρων Δημοτικών Ενοτήτων του οικείου Δήμου» από το ορθό «Τα Τ.Χ.Σ καλύπτουν την έκταση ενός Δήμου»
Επιπλέον κρίνεται σκόπιμο η φράση «Στην περίπτωση έλλειψης γενικών κατευθύνσεων για το Δήμο, του Παραρτήματος του άρθρου 6, εκπονούνται αυτές κατά την πρώτη εκπόνηση Τ.Χ.Σ. στον Δήμο» να αφαιρεθεί ή να αποσαφηνιστεί αφού δημιουργεί σύγχυση ως προς το περιεχόμενο της.
Παράγραφος 3
Δ. Περιοχές Ελέγχου Χρήσεων γης:
Κρίνεται σκόπιμο να αφαιρεθεί η φράση « …ιδίως πέριξ των οικιστικών περιοχών ή των περιοχών παραγωγικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων…» αφού δημιουργεί σύγχυση.
Επιπλέον θα πρέπει να συμπληρωθεί μετά την ενότητα 3.Δ η φράση «Στις παραπάνω περιοχές επιτρέπεται ο καθορισμός μια η περισσοτέρων κατηγοριών χρήσεων γης όπως θα καθορισθούν με το νέο Π.Δ. σε αντικατάσταση του Π.Δ. /23-2-1987 (ΦΕΚ 166Δ/6-3-87)
Παράγραφος 6
Αξιολογείται θετικά η διαδικασία οριοθέτησης των ρεμάτων σε επίπεδο Τοπικού Χωρικού Σχεδίου από το επίπεδο της Πολεοδομικής Μελέτης που γινόταν στο παρελθόν αλλά λόγω του πολύ μεγάλου αριθμού ρεμάτων στην ενότητα ενός Δήμου, η πρόβλεψη αυτή θα πρέπει να εξειδικευτεί και να αφορά μόνο τις περιοχές α (Οικιστικές Περιοχές) και β (Περιοχές παραγωγικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων) της παραγράφου 3
Παράγραφος 10
Κρίνεται σκόπιμο για να μην καταστούν τα Τοπικά Χωρικά Σχέδια ανεπίκαιρα και παρωχημένα να γίνει αντικατάσταση του: «Τα Τ.Χ.Σ. αναθεωρούνται ανά πενταετία, εφόσον προκύψει τεκμηριωμένη προς τούτο ανάγκη από την αξιολόγηση που διενεργείται κατά την προηγούμενη παράγραφο» από το «Τα Τ.Χ.Σ. αναθεωρούνται υποχρεωτικά ανά πενταετία».
Παράγραφος 12
Ομοίως με προηγουμένως όπου γίνεται αναφορά για προδιαγραφές σύνταξης θα πρέπει να αναφέρεται και το τιμολόγιο των μελετών.
Αγαπητή κυρία Κατερίνα Γεωργούλα,
Αναφέραται:
«Το υποστελεχωμένο και με τόσο νέο και άπειρο προσωπικό Υπουργείο πώς θα μπορέσει να ανταποκριθεί στην έγκριση των Τ.Χ.Σ. όλης της Ελλάδας? Μήπως θα έπρεπε να ξαναγυρίσει η έγκριση των Τ.Χ.Σ. στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις όπως γινόταν για τα ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ μέχρι σήμερα?»
Υποστελεχωμένο ναι………
νέο ενδεχομένως…….
άπειρο….το ξέρετε εσείς καλά?
Ενώ οι Αποκεντρωμένες είναι
υπερστελεχωμένες….
όχι νέοι…..
και έμπειροι!!!
Μήπως δεν εξυπηρετούνται μερικοί μελετητές από αυτό….δηλαδή θεσμοθέτηση με Προεδρικά Διατάγματα έλεγχος από το ΣτΕ κλπ.
Το κράτος θα πρέπει να θεσμοθετήσει με κύριο γνώμονα την προστασία του περιβάλλοντος (φυσικού & ανθρωπογενούς) και των πολιτών.
Προτείνουμε την προσθήκη παρ. 15 και 16 ως κάτωθι:
«Προσθήκη εδαφίου – Χρήσεις Γης / Ενοποίηση Ορισμών Χωροταξικής Νομοθεσίας
«15. Με την ψήφιση του παρόντος νόμου, όλες οι Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Παραγωγικών Δραστηριοτήτων (ΠΟΑΠΔ), οι περιοχές ανάπτυξης Ε.Π. χαμηλής, μέσης και υψηλής όχλησης του Ν.3982/11, οι περιοχές του Ν.4458/1965 ή 2545/1997 ΒΕΠΕ (ΒΙΠΕ, ΒΙΠΑ, ΒΙΟΠΑ), οι περιοχές Χονδρεμπορίου, οι Τεχνοπόλεις, οι περιοχές Εμπορευματικών Σταθμών του Ν.3333/2005, οι περιοχές ΒΙΠΑ – ΒΙΟΠΑ προς εξυγίανση, οι περιοχές Αποθήκευσης, καθώς και κάθε περιοχή παραγωγικών, οικονομικών, επιχειρηματικών δραστηριοτήτων κλπ. σε θεσμοθετημένα ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ ή σε Περιφερειακά Πλαίσια Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΠΠΧΣΑΑ) ή Ειδικά Πλαίσια Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης, με εξαίρεση τις περιοχές ΠΟΤΑ, ΠΕΡΠΟ και ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟ ΠΑΡΚΟ, καλούνται «Οργανωμένοι Υποδοχείς Δραστηριοτήτων» (ΟΥΔ) του Άρθ. 1 εδαφ. δ του παρόντος, που εκπληρώνουν τις προϋποθέσεις που προβλέπονται για τους «Χώρους Υποδοχής Επιχειρήσεων» (ΧΥΕ) της παρ. 3 του Άρθ. 41 του Ν. 3982/2011.
Όπου στα ως άνω ρυθμισμένα χωροταξικά πλαίσια αναφέρονται οι παραπάνω ορισμοί, αυτοί καταργούνται και οι περιοχές εφ’ εξής ονομάζονται ΟΥΔ.
Με την ψήφιση του παρόντος καταργούνται οι διατάξεις των παρ.2 και 3 του Αρθ.1 του Π.Δ. 84/84 όπου ορίζονται οι περιοχές ΕΜ και ΕΟ, καθώς και του Αρθ.2 του ιδίου Π.Δ.
Διατάξεις ρυθμιστικών σχεδίων (ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ) που καθορίζουν περιορισμούς ως προς τα επίπεδα όχλησης (Χαμηλή, Μέση, Υψηλή), στις ως άνω περιοχές, δεν θίγονται.
Αντιστοίχως δεν θίγονται οι κατηγορίες δραστηριοτήτων που μπορούν να εγκατασταθούν στις χρήσεις γης που έχουν ρυθμιστεί στους ΟΥΔ, μέσω ΓΠΣ, ΣΧΟΟΑΠ κ.λπ., κατά τα ανωτέρω.
Διατάξεις ρυθμιστικών σχεδίων (ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ) που καθορίζουν εντός των ΟΥΔ αρτιότητες οικοπέδων ή μέγιστη επιτρεπόμενη κάλυψη, Συντελεστή Δόμησης, κ.λπ., διαφορετικά από τα επιτρεπόμενα όρια για την εκτός σχεδίου δόμηση καταργούνται.
Εφ’ εξής κατά την εκπόνηση και έγκριση Τοπικών Χωρικών Σχεδίων (ΤΧΣ), όλοι οι χώροι υποδοχής επιχειρηματικών δραστηριοτήτων θα θεσπίζονται ως ΟΥΔ με επιτρεπόμενες χρήσεις γης και δραστηριότητες αυτές που απορρέουν από τις ρυθμίσεις της κείμενης νομοθεσίας, όπως εκάστοτε ισχύει, με κατεύθυνση την προσπάθεια πιστής αντιστοίχισης χρήσεων και δραστηριοτήτων σε τύπο ή μείγμα τύπων Ε.Π. της παρ. 1 του Άρθ. 41 του Ν.3982/2011.
Εντός των ΟΥΔ επιτρέπεται η ανάπτυξη υποδομών εκτός σχεδίου, σύμφωνα με τις επιτρεπόμενες χρήσεις γης και τις κατηγορίες δραστηριοτήτων (των ΟΥΔ), τις προϋποθέσεις και τους ισχύοντες όρους δόμησης εκτός σχεδίου και τους λοιπούς περιορισμούς, αλλά η θεσμοθέτησή τους (των ΟΥΔ) στο πλαίσιο ΤΧΣ, κ.λπ. θα πρέπει να αποσκοπεί στην επίτευξη της πολεοδόμησής τους, σύμφωνα με τις οικείες διατάξεις του Ν.3982/2011 όπως εκάστοτε ισχύει.
Για τις περιοχές ΟΥΔ που υπάγονται στις διατάξεις του Ν.3982/2011, με την έγκριση της ανάπτυξης Ε.Π. και μετά την έκδοση της απόφασης της παρ. 3 του Άρθ. 53 του Ν. 3982/2011, ισχύουν τα όρια αρτιότητας, κάλυψης και συντελεστή δόμησης που καθορίζονται στην Εγκεκριμένη Πολεοδομική Μελέτη και τον Πολεοδομικό Κανονισμό, σύμφωνα με το Άρθ. 52 του Ν.3982/11. Ειδικώς για τα Επιχειρηματικά/Εμπορευματικά Πάρκα Εφοδιαστικής Εθνικής Εμβέλειας ισχ΄΄υουν τα αναφερόμενα στο Άρθ. 14 του Ν. 4302/2014.
Με την έκδοση του π.δ. της παραγράφου 1 του άρθρου 238 του Ν.4389/2016 , όλες οι κατηγορίες ανάπτυξης παραγωγικών δραστηριοτήτων που αποτυπώνονται σε θεσμοθετημένα ΓΠΣ, ΣΧΟΟΑΠ, ΖΟΕ μέχρι την έγκριση του, συμπεριλαμβανομένων και των κατηγοριών των άρθρων 5, 6 και 7 του Π.Δ. 23.02.1987, εναρμονίζονται και μεταπίπτουν στις νέες κατηγορίες χρήσεων γης. Αποκλειστικό κριτήριο της εναρμόνισης και μετάπτωσης τους είναι οι επιτρεπόμενες δραστηριότητες και οι βαθμοί όχλησης.»
Προσθήκη εδαφίου – «Συγκρούσεις χρήσεων γης ΓΠΣ/ ΣΧΟΟΑΠ (βλέπε αρθ.6, παρ. 3 εδαφ. δ της ΥΑ 11508/2009)
«16. Με την έγκριση χαρακτηρισμού και οριοθέτησης του Οργανωμένου Υποδοχέα Δραστηριοτήτων, μπορούν να ορίζονται ή τροποποιούνται όροι και περιορισμοί δόμησης, χρήσεις γης, και οποιαδήποτε άλλη πολεοδομική ρύθμιση, εφόσον προκύπτει δικαιολογημένη ανάγκη για την υλοποίηση του. Στο πλαίσιο αυτό, είναι δυνατή η τροποποίηση χρήσεων γης σε εκτός σχεδίου περιοχές που έχουν καθοριστεί με Ζ.Ο.Ε., Γ.Π.Σ., Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π. ή άλλο σχεδιαστικό εργαλείο, με εξαίρεση περιοχές στις οποίες δεν επιτρέπεται η ανάπτυξη παραγωγικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων δυνάμει ειδικών νομικών καθεστώτων, όπως είναι ιδίως οι κατά τα άρθρα 21 του ν. 1650/1986 και 13, 16 και 17 του ν. 3028/2002 εγκρινόμενες ρυθμίσεις ή οι ρυθμίσεις της δασικής νομοθεσίας. Με την έγκριση αυτή είναι επίσης δυνατή η πρόβλεψη, με δημόσια δαπάνη, έργων εξωτερικής υποδομής που είναι αναγκαία για την εξυπηρέτηση του ΕΠ ή ΕΠΕ (σύνδεση ή αναβάθμιση συνδέσεων με δίκτυα της περιοχής) καθώς και των εργαζομένων σε αυτόν.»
Σύμφωνα με το εδαφ. β της παρ. 6 «Η έγκριση των ΤΧΣ γίνεται με Προεδρικό Διάταγμα». Με την επιφύλαξη του ΣτΕ, προτείνουμε να εξεταστεί η περίπτωση τα ΤΧΣ να εγκρίνονται από το ΓΓ Αποκεντρωμένης Διοίκησης, όπως εγκρίνονται και σήμερα τα ΓΠΣ/ ΣΧΟΟΑΠ
Τροποποίηση του εδαφ. (ββ) στις Περιοχές παραγωγικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, της παρ. 3 ως κάτωθι:
«ββ) Στις περιοχές αυτές με το Τ.Χ.Σ καθορίζονται οι επιτρεπόμενες εντός αυτών κατηγορίες χρήσεων γης, ο συντελεστής δόμησης καθώς και οι λοιποί όροι και περιορισμοί δόμησης που ισχύουν σε καθεστώς εκτός σχεδίου δόμησης και μέχρι την έγκριση ανάπτυξης Οργανωμένου Υποδοχέα Δραστηριοτήτων. Με την απόφαση έγκρισης ανάπτυξης Οργανωμένου Υποδοχέα Δραστηριοτήτων ή με την έγκριση Πολεοδομικής Μελέτης, κατά περίπτωση, καθορίζονται ο συντελεστής δόμησης καθώς και οι λοιποί όροι και περιορισμοί δόμησης, σύμφωνα με την εκάστοτε ισχύουσα νομοθεσία»
Πρόταση προσθήκης:
εε) σε κάθε περίπτωση η αναθεώρηση προ της δεκαετούς προθεσμίας νοείται ως ειδική συνθήκη λόγω έκτακτης ή εξαιρετικής ανάγκης, η οποία όμως δεν μπορεί να ανατρέπει τις γενικές αρχές και τις στρατηγικές επιλογές του ΤΧΣ.
10. α) Τα Τ.Χ.Σ. αναθεωρούνται ανά πενταετία…
Πρόταση: … αναθεωρούνται ανά δεκαετία…
6.β)…ύστερα από γνώμη του Δημοτικού Συμβουλίου, οι οποία παρέχεται σε διάστημα δύο μηνών…
Πρόταση: σε διάστημα τριών μηνών…
αα) Ως περιοχές παραγωγικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων νοούνται οι εντός ή και εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών περιοχές της οικείας δημοτικής ενότητας
Προτείνται:…και εκτός ορίων οικισμών περιοχές του οικείου Δήμου,
3. α) Οικιστικές Περιοχές:
αα) Προτείνεται προσθήκη:
Τα ΤΧΣ προσδιορίζουν τις περιοχές εκτός σχεδίου οικιστικής δόμησης λαμβάνοντας υπ΄όψη τις οικιστικές ανάγκες, τις αντιπαραγωγικές πιέσεις στη γεωργική γη όπως και την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος. Ειδικότερα τα ΤΧΣ εναρμονίζονται με το πλαίσιο προστασίας των θεσμοθετημένων προστατευμένων περιοχές (ενδεικτικά αναφέρονται περιοχές Natura, Εθνικοί Δρυμοί, Αρχαιολογικοί Χώροι, Θαλάσσια ή Λιμναία Πάρκα, Υδροβιότοποι κ.α.)
2. Πρόταση αντικατάστασης του άρθρου με:
Τα Τ.Χ.Σ καλύπτουν την έκταση ενός Δήμου.Δύναται επίσης να εκπονούνται σε διαδημοτικό επίπεδο, έπειτα από σχετικές αποφάσεις των οικείων Δημοτικών Συμβουλίων. Τα Τ.Χ.Σ. εναρμονίζονται με τις κατευθύνσεις του Εθνικού και των Περιφερειακών Χωροταξικών Πλαισίων και περιέχουν τις αναγκαίες ρυθμίσεις για την επίτευξη των σκοπών τους. Στην περίπτωση έλλειψης γενικών κατευθύνσεων για το Δήμο, του Παραρτήματος του άρθρου 6, εκπονούνται αυτές κατά την πρώτη εκπόνηση Τ.Χ.Σ. στον Δήμο.
Κατά την εκπόνηση των ΤΧΣ εξετάζονται και οφείλουν να λαμβάνονται υπ’ όψη και να επιλύονται, ζητήματα αλληλεπίδρασης, ασυμβατότητες και τυχόν επικαλύψεις μεταξύ σχεδίων ομόρων Δήμων.
Τοπικά Χωρικά Σχέδια (Τ.Χ.Σ)
Πρόταση μετονομασίας: Δημοτικά Χωρικά Σχέδια (ΔΧΣ)
Για ποιο χωρικό σχεδιαμό μιλαμε όταν δεν υπαρχουν κυρωμενοι δασικοι χάρτες.
η νομεθεσία για την γη υψηλης παραγωγικότης ειναι αόριστη κ ουσιαστικά ελάχιστοι απευθύνονται στις αντιστοιχες επιτροπες οι οποίες αποφασιζουν κατα το δοκουν μια κ δεν έχει εκδοθεί η ΚΥΑ με βαση την παρ.2 αρ 56 ν. 2637/98.
με τον 1337 εχουν χαρακτηρισθει όρια οικισμων κάτω των 2000κατοίκων χωρις να ληφθουν υποψη οι αποφασεις νομάρχη που είχαν εκδοθει για τους στάσιμους οικισμους με αποτελεσμα να εμποδίζονται δραστηριοτητες σε μικρα ορεινα χωρια που συνεχώς φθινουν κ δεν χρειάζονται τοσα οικοπεδα πλεον.
τέλος οσον αφορα την δημοσια περιουσια υπαρχει τετοιο χαος στην νομοθεσια κ απο ποιον διαχειριζεται πχ. κτηματικες Υπηρεσιες τα ακινητα του Υπουργειου οικονομικων, του Υπουργειου γεωργιας τα διαχειρίζονται οι Δ/νσεις πολιτικης γης των περιφερειων, τα δημοτικα οι δημοι οι οποιοι στερουνται τίτλων και ένατι όλων αυτων ιδιατερα επι των δημοτικων εκτασεων το δασαρχειο μηπως θ επρεπε να υπαρξει μια συνενωση όλων αυτων των υπηρεσιων για μια εννιαια διαχειρηση ολων αυτων των ακινητων ξεκαθαρίζοντας το ιδιοκτησιακο ειδικα για τα καταπατημενα κ απο κει κ περα να δοθουν χρησεις γης για όλα αυτα τα ακινητα που θα διαχειριζονται ισως απο ενα φορεα για αναπτυξιακους σκοπους κ οχι μονο
Παράγραφος 3.α
Με τις ισχύουσες διατάξεις (όσο και εάν είναι παράλογο) τα όρια των οικισμών που στερούνται ορίου καθορίζονται με Διοικητικές πράξεις ανεξάρτητα από την μελέτη του ΣΧΟΟΑΠ.
Με την έγκριση του Τ.Χ.Σ. με Π.Δ. είναι πλέον εφικτή και η οριστική ρύθμιση των ορίων των οικισμών πληθυσμού κάτω των 2.000 κατ., που βρίσκονται στην περιοχή μελέτης , χωρίς να απαιτείται ιδιαίτερη διοικητική πράξη.
Αναφερόμαστε στην οριοθέτηση οικισμών που στερούνται αρχικού ορίου και στην τροποποίηση εγκεκριμένων ορίων.
Παράγραφος γ
Εκτεταμένες περιοχές υπάγονται στις περιοχές προστασίας που προβλέπονται στον Ν 3937/2011.( Διατήρησης της βιοποικιλότητας)
Προτείνεται, στο πλαίσιο του Τ.Χ.Σ., να εκπονούνται και οι απαραίτητες Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες που προβλέπονται στον Ν3937/2011.
Με την έγκριση του Τ.Χ.Σ. έχουμε έτσι τακτοποιημένα τα χωρικά δεδομένα του Δήμου στο σύνολό του.
Ρύθμιση ιδιαίτερα χρήσιμη για τον νησιωτικό χώρο, όπου υπάρχουν εκτεταμένες περιοχές του δικτύου NATURA και τα όρια των ΟΤΑ ταυτίζονται με τον γεωγραφικό χώρο του αντίστοιχου νησιού.
Παράγραφος 3.β.β.
Προτείνεται, στο πλαίσιο του Τ.Χ.Σ. να γίνεται, προκαταρκτική εκτίμηση του ισοζυγίου γης για το σύνολο του Δήμου, με σκοπό την δημιουργία αποθέματος γης για την αποζημίωση ιδιοκτητών οι ιδιοκτησίες των οποίων απαλλοτριώθηκαν για ανάγκες προγραμματισμού κοινοχρήστων – κοινωφελών χώρων, όπως και κατασκευής έργων υποδομής.
Συμπληρώνοντας τις παρατηρήσεις μου θα ήθελα να αναφέρω τα εξής:
1. Ο σ.δ. 0,80 που καθορίσθηκε με το Νόμο 1337/83 έσωσε τις περιοχές που μπήκαν στο σχέδιο μετά το 83 και αυτό διαπιστώθηκε στην πράξη από την υλοποίηση των νέων σχεδίων πόλης. Μήπως η αύξηση του σ.δ. στα πολεοδομικά κέντρα από 0,80 σε 1,20 δημιουργήσει κακά αποτελέσματα ? Και γιατί άραγε χρειάζεται? Υπάρχει τόσο μεγάλη ανάγκη σήμερα για εμπορικές και λοιπές χρήσεις που κρίθηκε ότι δεν αρκεί ο 0,80?
Και το ύψος των 17,25 μ. που κατά ΓΟΚ αντιστοιχεί στον σ.δ. 1,20 δεν σας ανησυχεί?
Από αρχιτεκτονική και αισθητική άποψη μήπως δεν είναι το καλύτερο για τα δύσμοιρα νέα σχέδια πόλης? Θα σας παρακαλούσα να το ξανασκεφτείτε.
2.Το υποστελεχωμένο και με τόσο νέο και άπειρο προσωπικό Υπουργείο πώς θα μπορέσει να ανταποκριθεί στην έγκριση των Τ.Χ.Σ. όλης της Ελλάδας? Μήπως θα έπρεπε να ξαναγυρίσει η έγκριση των Τ.Χ.Σ. στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις όπως γινόταν για τα ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ μέχρι σήμερα?
1. Η διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης των Τ.Χ.Σ., που υπήρξε ιδιαίτερα χρήσιμη, πού προβλέπεται?
2. Νομίζω ότι το εκάστοτε ΣΥΠΟΘΑ, που είναι περισσότερο γνώστης των θεμάτων της Περιφέρειας πρέπει να γνωμοδοτεί πριν από το ΚΕΣΥΠΟΘΑ. Αντίστοιχα στις Πολεοδομικές Μελέτες, που, μέχρι σήμερα εγκρίνονται με Π.Δ/γμα, πριν από το ΚΕΣΥΠΟΘΑ γνωμοδοτεί το Περιφερειακό ΣΥΠΟΘΑ και αυτό καθορίσθηκε με Εγκύκλιο όταν διαπιστώθηκε ότι το ΚΕΣΥΠΟΘΑ είναι μακριά από τα επιμέρους προβλήματα των μελετών και δεν έχει το χρόνο και τη δυνατότητα να τα εξετάσει με λεπτομέρεια. Μετά την εμπειρία αυτή, νομίζω ότι στο παρόν Σχέδιο Νόμου θα πρέπει να περιληφθεί η γνωμοδότηση των Περιφερειακών ΣΥΠΟΘΑ ώστε να μην φθάνουν στο ΚΕΣΥΠΟΘΑ οι μελέτες αναπεξέργαστες.
1.Στο Άρθρο 7 παρ.2 αναφέρεται ότι:
«Στην περίπτωση έλλειψης γενικών κατευθύνσεων από τα Περιφερειακά Πλαίσια για το Δήμο, εκπονούνται αυτές κατά την πρώτη κατάθεση Τ.Χ.Σ.»
Η διατύπωση είναι ασαφής. Από ποιόν εκπονούνται? Αυτές οι κατευθύνσεις τί σχέση έχουν με την προμελέτη που αναφέρεται στο Άρθρο 7 παρ.12?
2.Στο Άρθρο 7 παρ.3α αναφέρονται οι προς πολεοδόμηση περιοχές και έχει διαγραφεί η περιγραφή τους: «Για οικιστική χρήση, δηλαδή οι περιοχές κ.λ.π.» όπως περιλαμβάνονταν στο αντίστοιχο άρθρο του Ν.4269/14. Αυτή η τεκμηρίωση του είδους των περιοχών προς πολεοδόμηση, αποδείχθηκε στην πράξη ότι ήταν πολύ σωστή, έλυσε πολλά πραγματικά προβλήματα, που πριν από τον 4269 παρέμεναν άλυτα και θα παρακαλούσα να επανέλθει.
3.Στο Άρθρο 7 παρ.3δ αναφέρεται ότι Περιοχές ελέγχου χρήσεων γης νοούνται οι μη πολεοδομημένες και προς πολεοδόμηση περιοχές. Μάλλον θα έπρεπε να γράφει ότι ¨νοούνται οι μη πολεοδομημένες και μη προς πολεοδόμηση περιοχές»
4.Στο Άρθρο 7 παρ.6γ αναφέρεται ότι «Με το Π.Δ/γμα οριοθετούνται και οι οριογραμμές των τυχόν υφισταμένων εντός των Τ.Χ.Σ. υδατορεμάτων» Η έννοια της διατύπωσης είναι ότι υπάρχει η δυνατότητα να εγκρίνονται ταυτόχρονα ή είναι υποχρεωτική η ταυτόχρονη έγκριση των Τ.Χ.Σ. και της οριοθέτησης όλων των υδατορεμάτων της περιοχής? Η διατύπωση μήπως μπορεί να είναι σαφέστερη?
Αρχικά θέλω να εκφράσω την απογοήτευσή μου για την απαξίωση του θεσμού του «Συμμετοχικού Σχεδιασμού» και την απουσία περίληψης ενός σταδίου διαβούλευσης όπου οι πολίτες που θίγονται από ρυθμίσεις του Τ.Χ.Σ. θα μπορούσαν να υπερασπιστούν το εμπράγματο συμφέρον τους κατά τη θεσμοθέτηση ενός Ρυθμιστικού Σχεδίου το οποίο είναι σαφώς υπερκείμενο όλων των επιπέδων Ρυθμιστικού Πολεοδομικού Σχεδιασμού.
ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 6
Σε δεύτερο επίπεδο, η Παράγραφος 6.β του παρόντος άρθρου ορίζει ως βασικό θεσπιστή των ΤΧΣ την Αρμόδια υΥπηρεσία του ΥΠΕΝ και το ΚΕΣΥΠΟΘΑ, έναντι του ΣΥΠΟΘΑ και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης που ορίζονταν από το Ν.4269/2014. Αυτή η τακτική είναι εξαιρετικά συγκεντρωτική, αποδυναμώνοντας την Τοπική Αυτοδιοίκηση και μεταφέροντας το βάρος της θέσπισης σε μια υπηρεσία η οποία είναι σαφώς υποστελεχωμένη για την παρακολούθηση, έγκριση και προώθηση των εν δυνάμει 325 ΤΧΣ που μπορούν να προκύψουν από τους αντίστοιχους Καλλικρατικούς Δήμους (αν και είναι γνωστό στους πολεοδόμους πως τα ΤΧΣ εκπονούνται ακόμα σε επίπεδο πρώην Καποδιστριακών Δήμων και νυν Δημοτικών Ενοτήτων, δηλαδή είναι ακόμη εν δυνάμει 925 στον αριθμό). Η διάταξη αυτή θα επιφέρει τεράστια παρακώλυση στην ομαλή ροή θεσμοθέτησης ΤΧΣ (ΓΠΣ) η οποία ήδη αποτελούσε εξαιρετικά χρονοβόρα διαδικασία.
ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 9
Επίσης η Παράγραφος 6.α ορίζει ως υποκινητές της διαδικασίας εκπόνησης ΤΧΣ τον Δήμο ή το Υπουργείο αποκλείοντας την Περιφέρεια ή την Αποκεντρωμένη Διοίκηση από τη διαδικασία αυτή. Εντούτοις στην Παράγραφο 9 ορίζεται ότι η Περιφέρεια είναι αυτή που παρακολουθεί και αξιολογεί την εφαρμογή των ΤΧΣ, και μόνο βάσει την έκθεσης αυτής δικαιολογείται μια αναθεώρησης του ΤΧΣ. Είναι παράλογο το όργανο που αξιολογεί το ΤΧΣ και εντοπίζει την ανάγκη αναθεώρησής του να μην έχει το δικαίωμα κίνησης της διαδικασίας.