1. Συνιστάται στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕN), Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας το οποίο αποτελείται από δεκαεννέα (19) μέλη και συγκροτείται από:
α) Έναν επιστήμονα αναγνωρισμένου κύρους, ευρείας αποδοχής και εμπειρίας σε θέματα χωροταξίας που ορίζεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ως Πρόεδρο.
β) Έναν εκπρόσωπο από: την Ένωση Περιφερειών Ελλάδος (ΕΝΠΕ), την Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδος (ΚΕΔΕ), το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΤΕΕ), το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΓΕΩΤΕΕ), το Οικονομικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΟΕΕ), το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΞΕΕ), τον Σύνδεσμο Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), , τον Σύνδεσμο Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ), τη Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος (ΓΣΕΕ), την Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ), την Πανελλήνια Συνομοσπονδία Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών (ΠΑΣΕΓΕΣ), την Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών (ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ), τον Σύλλογο Ελλήνων Μηχανικών Πολεοδομίας, Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΣΕΜΠΧΠΑ), και τον Σύλλογο Ελλήνων Πολεοδόμων και Χωροτακτών (ΣΕΠΟΧ).
γ) Από έναν εκπρόσωπο δύο Μη Κυβερνητικών Περιβαλλοντικών Οργανώσεων (ΜΚΟ), οι οποίες επιλέγονται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας με βάση το κριτήριο της αντιπροσωπευτικότητας.
δ) Ένα μέλος Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού (ΔΕΠ) Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος (Α.Ε.Ι.) που έχει εκλεγεί στο γνωστικό αντικείμενο της χωροταξίας-πολεοδομίας. Το μέλος της περίπτωσης αυτής ορίζεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
2. Οι εκπρόσωποι των φορέων των περιπτώσεων β’ και γ’ της προηγούμενης παραγράφου ορίζονται με τους αναπληρωτές τους από τις διοικήσεις τους, μέσα σε προθεσμία ενός (1) μηνός από την αποστολή σχετικής πρόσκλησης από τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας . Μετά την πάροδο της πιο πάνω προθεσμίας το Συμβούλιο συγκροτείται και λειτουργεί ακόμη και εάν δεν έχουν ορισθεί ένας ή περισσότεροι εκπρόσωποι των φορέων των πιο πάνω περιπτώσεων. Σε κάθε περίπτωση, για τη νόμιμη συγκρότηση του Συμβουλίου απαιτείται να έχει ορισθεί τουλάχιστον το 50% των μελών του.
3. Το Συμβούλιο συγκροτείται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Με την ίδια απόφαση ορίζεται ως αναπληρωτής του Προέδρου του Εθνικού Συμβουλίου πρόσωπο αναγνωρισμένου επιστημονικού κύρους σε θέματα αρμοδιότητας του Συμβουλίου.
4. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας εγκρίνεται ο κανονισμός λειτουργίας του Συμβουλίου καθώς και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια για τη λειτουργία του. Η γραμματειακή και τεχνική υποστήριξή τους παρέχεται από Επιστημονική Γραμματεία που συνιστάται στο ΥΠΕΝ. Το Συμβούλιο συνεδριάζει τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο ή εκτάκτως κατά την κρίση του Προέδρου του.
5. Η θητεία των μελών του Συμβουλίου είναι τριετής. Με απόφαση του Υπουργού ΠΕΝ μπορεί να παρατείνεται η θητεία των μελών του Συμβουλίου για διάστημα ενός (1) επιπλέον έτους.
6. Το Συμβούλιο αποτελεί όργανο κοινωνικού διαλόγου και διαβούλευσης για θέματα ιδιαίτερης σημασίας που αφορούν στην άσκηση της εθνικής χωροταξικής πολιτικής και πολιτικής βιώσιμης ανάπτυξης. Ειδικότερα, είναι αρμόδιο για τη διατύπωση γνώμης επί της Εθνικής Χωρικής Στρατηγικής και των Ειδικών Χωροταξικών Πλαισίων. Μπορεί να εκφέρει γνώμη κατά τη διαδικασία κατάρτισης των Περιφερειακών Χωροταξικών Πλαισίων, μετά από ερώτημα του Υπουργού ΠΕΝ. Ο Υπουργός ΠΕΝ μπορεί να ζητά από το Συμβούλιο τη γνώμη ή την υποβολή προτάσεων και επί άλλων θεμάτων αρμοδιότητας του Υπουργείου.
7. Το Συμβούλιο είναι αρμόδιο για τη διατύπωση γνώμης για σημαντικά ζητήματα ευρύτερης χωρικής πολιτικής με πρωτοβουλία του Προέδρου ή μετά από αίτημα 10 εκ των μελών του. .
8. Οι απόψεις, παρατηρήσεις και προτάσεις του Συμβουλίου υποβάλλονται προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
9. Για την εκπλήρωση των αρμοδιοτήτων του, το Συμβούλιο μπορεί να ζητά στοιχεία και πληροφορίες από όλους τους αρμόδιους φορείς και υπηρεσίες, οι οποίοι οφείλουν να τις παρέχουν εγκαίρως. Ο Πρόεδρος του Συμβουλίου μπορεί να καλεί εκπροσώπους των παραπάνω φορέων και υπηρεσιών να αναπτύξουν προφορικά τις απόψεις τους στις συνεδριάσεις του Συμβουλίου .
Η πρόβλεψη για ανασύσταση και ενίσχυση του ρόλου του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξίας είναι μια σαφώς θετική πρόβλεψη του νομοσχεδίου. Είναι απαραίτητο να τονιστεί πως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στον σχεδιασμό και τη διαχείριση του χώρου στην Ελλάδα είναι η απουσία διαλόγου με τους κοινωνικούς εταίρους. Αξίζει στο σημείο αυτό να τονίσουμε ότι το εξαιρετικά υποβαθμισμένο με τον ν. 4269/2014 Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα όργανα κοινωνικού και επιστημονικού διαλόγου που λειτούργησαν με συνέπεια από την αρχή ίδρυσής του. Από το 2001, και παρά τα όποια προβλήματα, παρήγαγε αξιόλογο γνωμοδοτικό έργο και συνεισέφερε στη χωροταξική πολιτική με σημαντικές γνωμοδοτήσεις, παρατηρήσεις και προτάσεις. Παρά το γεγονός ότι κατά τη συζήτηση πολλών από τα ειδικά πλαίσια χωροταξικού σχεδιασμού καταγράφηκαν σοβαρές διαφωνίες με τις κατευθύνσεις των υποβληθέντων προς γνωμοδότηση σχεδίων, ενώ δεν έλειψαν και περιπτώσεις έντονων αντεγκλήσεων μεταξύ της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου (ΥΠΕΧΩΔΕ αρχικά, ΥΠΕΚΑ στη συνέχεια) και μελών του, εντούτοις δεν μπορεί να αμφισβητηθεί η σημασία της λειτουργίας τέτοιων συλλογικών οργάνων αδιαμφισβήτητου επιστημονικού κύρους, για μια Πολιτεία που οφείλει να σχεδιάζει με διαφάνεια, κοινωνική συμμετοχή και επιστημονική εγκυρότητα. Η πρόκληση θα ήταν να βελτιωθεί η λειτουργία του συμβουλίου αυτού και όχι η κατάργησή του.
Σημαντική εξέλιξη θα ήταν το Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας να γνωμοδοτεί και επί των Περιφερειακών Χωροταξικών Πλαισίων (πρβλ. άρθρο 4 παρ. 6 εδ. β’). Αφού το Συμβούλιο πρέπει να αποφανθεί, και μάλιστα με έκδοση σύμφωνης γνώμης, για τις αντικρουόμενες κατευθύνσεις που ανακύπτουν μεταξύ Ειδικών και Περιφερειακών Πλαισίων [άρθρο 6 παρ. 2 β)], δεν υπάρχει κάποιος λόγος να μην αξιοποιηθεί και σε ένα προγενέστερο στάδιο, όταν οι αποκλίσεις αυτές μπορούν να αποφευχθούν, μέσα σε ένα πλαίσιο κοινωνικού διαλόγου.
Παρ. 1. Να προστεθεί στα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξίας ένας εκπρόσωπος από το Σύνδεσμο Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ).
Η παράγραφος 1 προτείνεται να τροποποιηθεί ως εξής:
«1. Συνιστάται στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕN), Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας το
οποίο αποτελείται από είκοσι (20) μέλη και συγκροτείται από:
α) Έναν επιστήμονα αναγνωρισμένου κύρους, ευρείας αποδοχής και εμπειρίας σε θέματα χωροταξίας που
ορίζεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ως Πρόεδρο.
β) Έναν εκπρόσωπο από: την Ένωση Περιφερειών Ελλάδος (ΕΝΠΕ), την Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδος
(ΚΕΔΕ), το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΤΕΕ), το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΓΕΩΤΕΕ), το
Οικονομικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΟΕΕ), το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΞΕΕ), τον Σύνδεσμο
Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), τον Σύνδεσμο Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ), τον Σύνδεσμο Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ), τη
Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος (ΓΣΕΕ), την Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών
Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ), την Πανελλήνια Συνομοσπονδία Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών
(ΠΑΣΕΓΕΣ), την Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών (ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ),
τον Σύλλογο Ελλήνων Μηχανικών Πολεοδομίας, Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΣΕΜΠΧΠΑ),
και τον Σύλλογο Ελλήνων Πολεοδόμων και Χωροτακτών (ΣΕΠΟΧ).
γ) …»
Σε συνέχεια του προηγούμενο σχολίου μου, είναι ανεπίτρεπτο να μην εκπροσωπείται η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία στο Συμβούλιο (Ε.Σ.Α.μεΑ.) εντός του Συμβουλίου.
Αρ 4 Βελτιώσεις για το Εθνικό Συμβουλιο Χωροταξίας αποτελούν η αντικτάσταση του Προέδρου από επιστημονα έναντι του πολιτικού προσωπου (Γεν Γραμ, κάτι που θα έπρεπε να γίνει και για το ΚΕΣΥΠΟΘΑ) , η κατάργηση της Εκτελεστικής Επιτροπής με υπερεξουσίες που υποκαθιστούσε το Συμβουλιο και η πρόβλεψη σύστασης επιστημονικής γραμματείας .
Στην παράγραφο 1 του άρθρου 4 διαπιστώνουμε ότι ο Κλάδος των Διπλωματούχων Μηχανικών–μελών του Τ.Ε.Ε- πολυ-εκπροσωπείται στο εν λόγω συμβούλιο, καθώς συμμετέχουν διάφοροι φορείς Διπλωματούχων Μηχανικών (πχ ΤΕΕ, ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ, ΣΕΜΠΧΠΑ, ΣΕΠΟΧ κλπ).
Όλοι αυτοί οι φορείς θα μπορούσαν να συμμετέχουν στο Συμβούλιο μέσω ενός κοινού εκπροσώπου, ο οποίος θα απηχεί τις θέσεις όλων, δεδομένου ότι όλοι τους αποτελούν μέλη του Τ.Ε.Ε. Αυτό θα βοηθούσε και στη δημιουργία ενός μικρότερου και πιο ευέλικτου σχήματος, το οποίο θα μπορούσε να παράγει ουσιαστικό έργο.
Αδυνατούμε να καταλάβουμε για ποιο λόγο δεν έχει προβλεφθεί η συμμετοχή της Ε.Ε.Τ.Ε.Μ, δεδομένου ότι υπάρχουν πολλοί Μηχανικοί Τ.Ε.Ι-μέλη της Ε.Ε.Τ.Ε.Μ, που έχουν πείρα στο συγκεκριμένο αντικείμενο, τη στιγμή μάλιστα που στο συμβούλιο συμμετέχουν φορείς, οι οποίοι δεν έχουν σχέση με το χωρικό σχεδιασμό.
Θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε ότι η Ε.Ε.Τ.Ε.Μ συμμετέχει με εκπροσώπους της σε ανάλογες Επιτροπές – Συμβούλια Υπουργείων, μεταξύ των οποίων και το Υ.Π.ΕΝ (Επιτροπή επεξεργασίας Τεχνικών Οδηγιών Εφαρμογής του Ν.Ο.Κ, και Επιτροπή σύνταξης Νέου Κτιριοδομικού Κανονισμού).
Στην παράγραφο 1δ διαπιστώνουμε τη μεροληπτική στάση του Υπουργείου απέναντι στο θεσμό των Τ.Ε.Ι και του εκπαιδευτικού τους προσωπικού, καθώς προβλέπεται η συμμετοχή μόνο μελών Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού (Δ.Ε.Π – Πανεπιστήμια) που έχουν εκλεγεί στο γνωστικό αντικείμενο της χωροταξίας-πολεοδομίας, ενώ αποκλείονται τα μέλη Εκπαιδευτικού Προσωπικού (Ε.Π – Τ.Ε.Ι), τα οποία έχουν ανάλογη εμπειρία και εκπαιδευτικό έργο.
Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω προτείνουμε τις εξής τροποποιήσεις στην παράγραφο 1:
1. Την εκπροσώπηση του Κλάδου των Διπλωματούχων Μηχανικών στο Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας, μέσω ενός, ή δυο το πολύ, κοινών εκπροσώπων των φορέων που αναφέρουμε παραπάνω,
2. Τη συμμετοχή εκπροσώπου της Ε.Ε.Τ.Ε.Μ,
3. Την τροποποίηση της παραγράφου 1δ έτσι ώστε να δίνεται η δυνατότητα και σε μέλη Εκπαιδευτικού Προσωπικού (ΕΠ – ΤΕΙ) να αποτελούν μέλη του Συμβουλίου.
Θεωρούμε απαραίτητη τη συμμετοχή εκπροσώπου της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδας στο Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας καθ’ ότι αυτή αποτελεί τον κύριο φορέα εκπροσώπησης της επιχειρηματικής κοινότητας της χώρας και γενικά αποτελεί, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, τον επίσημο σύμβουλο της Πολιτείας σε θέματα οικονομικής ανάπτυξης, εμπορίου και βιομηχανίας.
Είναι προφανής η σημασία του σχεδιασμού των μεταφορών κατά τη διαδικασία του χωρικού σχεδιασμού. Πιο συγκεκριμένα, ο σχεδιασμός του συστήματος των μεταφορών, οδικών, σιδηροδρομικών, θαλάσσιων και αεροπορικών και οι ανάγκες που εξυπηρετούνται (εμπορευματικές, επιβατικές) καθορίζουν σε σημαντικό βαθμό τη βιώσιμη ανάπτυξη σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Στο Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας, λοιπόν, που αποτελεί όργανο κοινωνικού διαλόγου και διαβούλευσης, θεωρώ απολύτως απαραίτητη και την παρουσία ενός εκπροσώπου από το Σύλλογο Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων (ΣΕΣ).
Τοπογράφος Μηχανικός – Συγκοινωνιολόγος
σελ. 4, Άρθρο 4: «δ) Ένα μέλος Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού (ΔΕΠ) Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος (Α.Ε.Ι.) που έχει εκλεγεί στο γνωστικό αντικείμενο της χωροταξίας-πολεοδομίας. Το μέλος της περίπτωσης αυτής ορίζεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας.»
Σχόλιο: «που έχει εκλεγεί» που, από ποιους και με ποια κριτήρια;
Η ΚΕΕ εκπροσωπεί τα επιμελητήρια όλης της χώρας μέλη των οποίων είναι χιλιάδες μικρομεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις (εμπορικές, μεταποιητικές κλπ) Έχει το ρόλο του θεσμικού συμβούλου της πολιτείας σε θέματα της επιχειρηματικότητας και έχει συμμετάσχει ενεργά με εκπροσώπους της σε διάφορα αντίστοιχα συμβούλια και επιτροπές εκπροσωπώντας την επιχειρηματική κοινότητα . Ως εκ τούτου θεωρώ ότι κακώς απουσιάζει εκπρόσωπος της από το Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας, ενός οργάνου που θα γνωμοδοτεί για θέματα χωροταξίας που επηρεάζουν άμεσα όλες τις επιχειρήσεις.
Στην παρ. 7 αναφέρεται «Το Συμβούλιο είναι αρμόδιο για τη διατύπωση γνώμης για σημαντικά ζητήματα ευρύτερης χωρικής πολιτικής με πρωτοβουλία του Προέδρου ή μετά από αίτημα 10 εκ των μελών του». Η διάταξη αντίκειται στις γενικές αρχές του διοικητικού δικαίου, βλ. άρθρο 20 παρ. 1 Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας.
Το γνωμοδοτούν όργανο δεν έχει την πρωτοβουλία στην έκδοση γνώμης αλλά το αποφασίζον.
Συνεπώς, πρέπει να αντικατασταθεί ως ακολούθως «Το Συμβούλιο δύναται να διατυπώσει πρόταση για σημαντικά ζητήματα ευρύτερης χωρικής πολιτικής με πρωτοβουλία…».
Άρθρο 4§1: Μεταξύ των μελών του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξίας θα πρέπει να περιλαμβάνονται και (α) Εκπρόσωπος του ΚΑΠΕ (Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας), (β) Εκπρόσωπος της Ένωσης Πτυχιούχων Περιβαλλοντολόγων Ελλάδας ή Περιβαλλοντολόγος αναγνωρισμένου κύρους, ευρείας αποδοχής και εμπειρίας και (γ) Εκπρόσωπος του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου ή επιστήμονας αναγνωρισμένου κύρους, ευρείας αποδοχής και μεγάλης εμπειρίας στην Πρόληψη και Διαχείριση Φυσικών Καταστροφών. Τα τρία αυτά μέλη θα γνωμοδοτούν και για την έγκριση των Στρατηγικών Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Επίσης, εφόσον εκπροσωπούνται οι κύριοι φορείς που διαμορφώνουν την Εθνική Αναπτυξιακή Στρατηγική της Χώρας, θέση εντός τους Συμβουλίου θα έπρεπε να έχει και εκπρόσωπος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών (Ε.Ε.Ε.), ως προς την Αναπτυξιακή Στρατηγική των Λιμένων-Μαρίινων κλπ. η οποία έχει άμεσο αντίκτυπο στην Τουριστική Ανάπτυξη της Χώρας.
Άρθρο 4§4: Όπως αναφέρεται «Το Συμβούλιο συνεδριάζει τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο ή εκτάκτως κατά την κρίση του Προέδρου του.» Το εδάφιο αυτό θα πρέπει να ισχύσει μετά την ολοκλήρωση σύνταξης της Ε.Χ.Σ., καθώς προκειμένου να ολοκληρωθεί η σύνταξης του σχεδίου της σε εύλογο και σύντομο χρονικό διάστημα, το Συμβούλιο θα πρέπει να συνεδριάζει πολύ πιο συχνά – ενδεχομένως και δύο φορές μηνιαίως.
2) Το εδάφιο β) της παρ. 1 του άρθρου 4 «Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας» να συμπληρωθεί ως ακολούθως:
«1. Συνιστάται στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕN), Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας το οποίο αποτελείται από είκοσι (20) μέλη και συγκροτείται από:
α) Έναν επιστήμονα αναγνωρισμένου κύρους, ευρείας αποδοχής και εμπειρίας σε θέματα χωροταξίας που ορίζεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ως Πρόεδρο.
β) Έναν εκπρόσωπο από: την Ένωση Περιφερειών Ελλάδος (ΕΝΠΕ), την Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδος (ΚΕΔΕ), το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΤΕΕ), το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΓΕΩΤΕΕ), το Οικονομικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΟΕΕ), το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΞΕΕ), τον Σύνδεσμο Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), , τον Σύνδεσμο Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ), τη Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος (ΓΣΕΕ), την Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ), την Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ), την Πανελλήνια Συνομοσπονδία Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών (ΠΑΣΕΓΕΣ), την Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών (ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ), τον Σύλλογο Ελλήνων Μηχανικών Πολεοδομίας, Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΣΕΜΠΧΠΑ), και τον Σύλλογο Ελλήνων Πολεοδόμων και Χωροτακτών (ΣΕΠΟΧ)».
Αξίζει να επισημανθεί ότι λόγω της πολύχρονης εμπειρίας και τεχνογνωσίας που η Ε.Σ.Α.μεΑ. διαθέτει αλλά και του επίσημα αναγνωρισμένου ρόλου της ως κοινωνικού εταίρου της ελληνικής Πολιτείας σε ζητήματα που αφορούν είτε έμμεσα είτε άμεσα στα άτομα με αναπηρία, θεωρούμε αδιανόητο να μην συμμετέχει εκπρόσωπός της στο Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας. Η συμμετοχή εκπροσώπου μας θα συμβάλλει στη ένταξη της διάστασης της αναπηρίας στον χωρικό σχεδιασμό και ως εκ τούτου στην προώθηση της κοινωνικής συνοχής.
Παρ. 7. …….ή μετά από αίτημα της πλειοψηφίας των των τακτικών μελών του
Ο αποκλεισμός της ΚΕΕ από το Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας είναι αναιτιολόγητος
Αρθρο 4
Σε τέτοιου είδους συλλογικά όργανα θα πρέπει να προεδρεύει πολιτικό πρόσωπο, συνήθως Γενικός Γραμματέας. Σε κάθε περίπτωση, από το Συμβούλιο δεν θα πρέπει να απουσιάζουν οι Υπηρεσίες του Υπουργείου, ώστε να έχουν άμεση και πλήρη ενημέρωση και όχι μέσω των πρακτικών των συνεδριάσεων του οργάνου. Ο αρμόδιος Γενικός Διευθυντής θα μπορούσε να συμμετέχει ως πλήρες μέλος και να ασκεί και την προεδρία σε περίπτωση απουσίας του Προέδρου. Επίσης, θα μπορούσαν να συμμετέχουν ως πλήρη μέλη και εκπρόσωποι από 1 ή 2 βασικές συναρμόδιες Διευθύνσεις του Υπουργείου, ώστε να παρέχεται ενημέρωση στα μέλη του Συμβουλίου συστηματική και όχι περιστασιακή κατόπιν προσκλήσεως.
Αναφέρονται δεκαοκτώ (18) μέλη.