Αρχική Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός. Εναρμόνιση με την Οδηγία 2014/89/ΕΕΆρθρο 11 – (άρθρο 10 Οδηγίας 2014/89/ΕΕ) Χρήση και ανταλλαγή δεδομένων

Άρθρο 11 – (άρθρο 10 Οδηγίας 2014/89/ΕΕ) Χρήση και ανταλλαγή δεδομένων

1. Η αρμόδια αρχή, οργανώνει και χρησιμοποιεί τα βέλτιστα διαθέσιμα δεδομένα και συντονίζει τη διαδικασία της απαιτούμενης ανταλλαγής των πληροφοριών, για την κατάρτιση του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού.
2. Τα δεδομένα της παραγράφου 1 είναι δυνατόν να περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων:
α) περιβαλλοντικά, κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα που έχουν συλλεχθεί σύμφωνα με τις διατάξεις της εθνικής και ενωσιακής νομοθεσίας που διέπει τις δραστηριότητες του άρθρου 9·
β) θαλάσσια φυσικά δεδομένα για τα θαλάσσια ύδατα.
3. Κατά την εφαρμογή της παράγραφο 1, η αρμόδια αρχή χρησιμοποιεί τα σχετικά μέσα και εργαλεία, περιλαμβανομένων αυτών που είναι ήδη διαθέσιμα σύμφωνα με την Ολοκληρωμένη Θαλάσσια Πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλες συναφείς πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως το ν. 3882/2010 (Α΄166) που εκδόθηκε σε συμμόρφωση με την Οδηγία 2007/2/ΕΚ.
4. Με απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας και ενδεχομένως του κατά περίπτωση συναρμόδιου Υπουργού μπορεί να καθορίζεται κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του άρθρου αυτού.

Σχόλια
  • 28 Νοεμβρίου 2016, 14:06 | ΑΓΓΕΛΙΔΟΥ ΤΑΤΙΑΝΑ

    Στη σύγχρονη εποχή εφαρμογής χωρικού σχεδιασμού, ένα νομοθετικό πλαίσιο για ένα νεοσύστατο επίπεδο σχεδιασμού οφείλει να καθορίζει τουλάχιστον τα εξής:

    – Καθορισμός συνεκτιμητέων δεικτών προς ανάλυση
    – Καθορισμός διαδικασίας συλλογής στοιχείων και πρωτογενών δεδομένων
    – Καθορισμός δημιουργίας Παρατηρητηρίου (που θα συλλέγει πρωτογενή δεδομένα και θα διατηρεί αρχείο παρακολούθησης δεικτών με συνεχείς μετρήσεις και δυνατότητα διαχρονικών συγκρίσεων)
    – Δημιουργία διαδικτυακής πλατφόρμας ανοικτών δεδομένων και αρμόδια υπηρεσία διαχείρισής της.

    Η σύνταξη χωροταξικών μελετών, ειδικά για ζητήματα τόσο ασαφή και υποανάπτυκτα όσο στην ελληνική πραγματικότητα, καθίσταται αδύνατη αν δεν υπάρχει πρωτίστως ένα βασικό επίπεδο εξασφάλισης συνεχούς ροής πληροφόρησης προς εκτίμηση, σύνθεση, αξιολόγηση και διεξαγωγή συμπερασμάτων- διαμόρφωση στρατηγικής.

    Οι βάσεις αυτές οφείλουν να ιδρυθούν κατά την πρώτη επαφή του ελληνικού χωρικού σχεδιασμού με τον θαλάσσιο και παραθαλάσσιο χώρο καθορίζοντας ένα δυναμικό και αδιαμφισβήτητο μοντέλο το οποίο θα είναι σύγχρονο και ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ.

    Αγγελίδου Τατιανή – Βασιλική
    Διπλ. Πολεοδόμος Χωροτάκτης Μηχανικός
    Πολυτεχνική Σχολή Α.Π.Θ.

  • 27 Νοεμβρίου 2016, 20:28 | Ελένη Χατζηγιάννη

    Επί της παρ 2
    Προτείνεται να αναδιατυπωθεί, διότι οι φυσικές ιδιότητες του θαλάσσιου χώρου συμπεριλαμβάνονται εκφραζόμενες στις περιβαλλοντικές παραμέτρους, ως οι αβιοτικές περιβαλλοντικές
    παράμετροι

Σχόλια