Άρθρο 05 – 4. Πολεοδομικό Κέντρο – Κεντρικές Λειτουργίες Πόλης – Τοπικό Κέντρο Συνοικίας-Γειτονιάς

Στο παλαιό ΠΔ χρήσεων γης (166) η λειτουργία των ΙΚΤΕΟ επιτρεπόταν στις περιοχές των παραγράφων 5 (χονδρεμπόριο), 6 (ΒΙΠΕ ΒΙΟΠΑ) και 7 (οχλούσες εγκαταστάσεις). Η βαρύτητα της χρήσης ήταν συνάρτηση της αριθμητικής αύξησης των άρθρων.
Με το παρόν ΠΔ τοποθετείται τα ΙΚΤΕΟ στην Γενική Κατοικία (άρθρο 4) και όχι στο Πολεοδομικό κέντρο (άρθρο 5) που είναι αρμονικότερο ως βαρύτητα χρήσης. Το θεωρώ παράλογο και αν έπρεπε να αφαιρεθεί θα έπρεπε να αφαιρεθεί από την Γενική Κατοικία και όχι να μην υφίσταται ως χρήση στο Πολεοδομικό Κέντρο.

Σε συνέχεια της προτεινόμενης εισαγωγής Ειδικής Κατηγορίας Χρήσης Κτιρίων 9.2 “Επαγγελματικές δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών ή εμπορίας αγαθών ασκούμενες αποκλειστικά μέσω διαδικτύου” (βλ.σχόλιο επί του αρθ.1), είναι αναγκαία νομίζω η ακόλουθη προσθήκη στα επιτρεπόμενα μέσα στις περιοχές Πολεοδομικών Κέντρων, αλλά και Τοπικών Κέντρων Γειτονιάς:

9.2 Επαγγελματικές δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών ή εμπορίας αγαθών ασκούμενες αποκλειστικά μέσω διαδικτύου, μέχρι 400 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης, συμπεριλαμβανομένης τυχόν αποθήκευσης εμπορεύσιμων αγαθών.

Προτείνω στις περιοχές με χρήση Πολεοδομικό Κέντρο, στις οποίες από την πολεοδομική μελέτη απαγορεύονται τα πρατήρια καυσίμων, να υπάρξει ρύθμιση ως εξής : «Η χρήση πρατήρια καυσίμων και ενέργειας και η χρήση πλυντήρια – λιπαντήρια, επιτρέπεται σε κάθε περίπτωση στο βασικό οδικό δίκτυο, όπως αυτό ορίζεται για τους νομούς Αττικής και Θεσσαλονίκης με το ΦΕΚ 561 Δ΄/1990 για δε τις επιμέρους πόλεις επιτρέπεται στους κύριους και δευτερεύοντες άξονες, όπως αυτοί εμφαίνονται στους οικείους χάρτες του Γ.Π.Σ.».
Παρατήρηση: τα ανωτέρω δεν έχουν σχέση με το ΚΟΔ του ν. 4269/2014 (ΦΕΚ Α΄142 της 28.06.2014).

Η αιτιολόγηση της προτεινόμενης ρύθμισης έχει ως εξής:
Η εγκατάσταση πρατηρίων καυσίμων και ενέργειας στο βασικό οδικό δίκτυο, όπως περιγράφηκε παραπάνω, είναι προφανές ότι ενδείκνυται διότι α) από την άποψη της εμπορικής εκμεταλλεύσεως τα πρατήρια στο κύριο οδικό, λόγω του αυξημένου κυκλοφοριακού φόρτου, έχουν καλύτερους δείκτες βιωσιμότητας β) η όποια ηχητική όχληση – ηχορύπανση που προκαλείται από τα πρατήρια «επικαλύπτεται» από την αυξημένη στάθμη θορύβου που γενικώς επικρατεί στους κεντρικούς οδικούς άξονες γ) υποβοηθείται η αποσυμφόρηση των άλλων περιοχών (γενικής κατοικίας – πολεοδομικού κέντρου) από τα πρατήρια, διότι εμμέσως αποθαρρύνονται οι ενδιαφερόμενοι για δημιουργία πρατηρίων σε περιοχές με προεξάρχουσα χρήση την κατοικία, αφού οι κύριοι οδικοί άξονες δεν εμφανίζουν τα μειονεκτήματα, τα σύμφυτα με τις περιοχές κατοικίας δ) διευκολύνεται ο καταναλωτής για τον ανεφοδιασμό με την χωροθέτηση των πρατηρίων σε κύριους άξονες ε) η πρόσβαση των βυτιοφόρων ανεφοδιασμού των πρατηρίων είναι πλέον ευχερής και ασφαλής σε κύριους οδικούς άξονες, οι οποίοι έχουν ανετότερα γεωμετρικά χαρακτηριστικά και καλύτερη αστυνόμευση για παράνομη στάθμευση, παρά σε «συνοικιακές» οδούς όπου η προσπέλαση των βυτιοφόρων είναι σε γενικές γραμμές προβληματική στ) δίνεται η δυνατότητα δημιουργίας υγιούς ανταγωνισμού.
Δυστυχώς το θέμα της ανάπτυξης του ανταγωνισμού και της αποφυγής δημιουργίας άτυπων καρτέλ διαφεύγει των μελετητών με αποτέλεσμα π.χ. στα Βριλήσσια να υπάρχουν 3 μόνο πρατήρια. Επίσης πολλές ρυθμίσεις είναι ακατανόητες όπως π.χ. στο Δήμο Κηφισιάς, στην εθνική οδό Αθηνών Λαμίας, από τον ΛΑΪΝΟΠΟΥΛΟ έως τη Γέφυρα Βαρυμπόμπης στον δρόμο παραπλεύρως της Εθνικής, όπου ο θόρυβος των αυτοκινήτων ξεπερνάει κάθε όριο, δεν επιτρέπονται πρατήρια !!
Ανάλογα επιχειρήματα ισχύουν και για την χωροθέτηση πλυντηρίων στο βασικό οδικό δίκτυο, με έμφαση σε αυτό του αυξημένου θορύβου που προκαλείται από το πλύσιμο των αυτοκινήτων.

Για τη ΔΙΕΝΝΗΣ ΑΤΕ
Βαγγέλης Διέννης
Μηχ. Ηλ. ΕΜΠ – Α.Μ. ΤΕΕ : 13.771

Ειδική χρήση (27) – Εμπορευματικοί σταθμοί αυτοκινήτων: Να αφαιρεθεί η χρήση, διότι δεν συνάδει με το Πολεοδομικό. Κέντρο

Αρχικά χαιρετίζω την απομάκρυνση δραστηριοτήτων με υψηλό βαθμό επικινδυνότητας ή που ασχημαίνουν οπτικά τα κέντρα πόλεων από τη γενική κατηγορία χρήσεων πολεοδομικού κέντρου σε σχέση με το προϋφιστάμενο διάταγμα χρήσεων γης [ΦΕΚ 166/Δ/1987].

Σε δεύτερο όμως επίπεδο, τονίζω την ΑΘΕΜΙΤΗ ΑΠΟΥΣΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ ΧΑΜΗΛΗΣ ΟΧΛΗΣΗΣ ΣΤΑ ΤΟΠΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ. Αυτό ουσιαστικά θα σημαίνει ότι δεν θα μπορεί να εγκατασταθεί ένα εργαστήριο παγωτού, ή ένας αργυροχρυσοχόος ή ενα εργαστήρι κατασκευής σφραγίδων ή αγγειοπλαστικής στα κέντρα γειτονιάς ή στα κέντρα μικρών πόλεων. Εάν τα κέντρα- εμπορικοί πνεύμονες πόλεων δεν συγκεντρώνουν αυτές τις χρήσεις, τότε πού θα χωροθετηθούν αυτές;

Εάν η παραπάνω κατηγορία δεν συμπεριλάβει τα Ελαγγελματικά Εργαστήρια, οι δραστηριότητες αυτές θα συγκεντρωθούν αυτοδύναμα σε περιοχές Γενικής Κατοικίας, υποχρεώνοντας σε δεύτερο χρόνο τον εκάστοτε Πολεοδόμο να ¨νομιμοποιήσει» τη συγκέντρωση μέσω του μελλοντικού σχεδιασμού.

Με βάση το σκεπτικό του νέου Προεδρικού Διατάγματος περιορίζονται τα νόμιμα καταστήματα τυχερών παιχνιδιών μόνο στο πολεοδομικό κέντρο με αποτέλεσμα να αφήνεται πλήρως ανεξέλεγκτος ο παράνομος τζόγος, σε οποιαδήποτε κατηγορία κατοικίας.

Στα τοπικά κέντρα συνοικίας – γειτονιάς για την περίπτωση «11.Περίθαλψη –μόνο Μονάδες Χρόνιας Αιμοκάθαρσης εκτός νοσοκομείων και κλινικών (μέχρι 50 κλίνες), Εργαστήρια φυσικοθεραπείας»προτείνεται:
1) η απαλοιφή των λέξεων «μέχρι 50 κλίνες», διότι στις ιδιωτικές Μονάδες Χρόνιας Αιμοκάθαρσης εκτός νοσοκομείων και κλινικών δεν υπάρχουν κλίνες, αλλά μηχανήματα αιμοκάθαρσης. Σύμφωνα με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο [άρθρο 10 του π.δ/τος 225/00 (ΦΕΚ 194 Α΄), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 57 του ν. 4316/2014 (ΦΕΚ 270 Α΄)], ο συνολικός αριθμός των μηχανημάτων αιμοκάθαρσης δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερος από σαράντα πέντε (45) μηχανήματα.
2)η προσθήκη των χρήσεων : «Εξωνοσοκομειακές Μονάδες Ψυχικής Υγείας» και «Μονάδες Πρόληψης και Καταπολέμησης των Εξαρτήσεων»

Προτείνω την εγκατάσταση των Ιδιωτικών Κέντρων Ελέγχου Οχημάτων (Ι.Κ.Τ.Ε.Ο.) και σε περιοχές Πολεοδομικού Κέντρου.
Ειδικότερα:
– δεν αναφέρομαι σε ΙΚΤΕΟ μεγάλων οχημάτων, σε αυτά (φορτηγά, συρόμενα, επικαθήμενα) ούτως ή άλλως δεν επιτρέπεται η προσπέλαση σε τέτοιες περιοχές και δεν μπορούν και πρακτικά (ακτίνες στροφής κ.τ.λ.) εκεί να κυκλοφορήσουν.
– τα ΙΚΤΕΟ όπως είναι γνωστό θεωρούνται (βλ. ν.2963/2001 – άρθρο 34 § 3, τελευταίο εδάφιο) «εγκαταστάσεις χαμηλής όχλησης» και επίσης απαλλάσσονται από την υποχρέωση υποβολής Μ.Π.Ε. (παλαιότερα – βλ. ν.3534/2007) και τώρα απαλλάσσονται από τη σύνταξη και υποβολή Π.Π.Δ. (Πρότυπων Περιβαλλοντικών Δεσμεύσεων).
– δεν οχλούν από πλευράς θορύβου, γίνεται μόνο έλεγχος, όχι επισκευή και συντήρηση.
– δεν δημιουργούν κυκλοφοριακό φόρτο, σε σύγκριση με Supermarket, πρατήρια κ.ά. αφού η προσέλευση γίνεται με ραντεβού και έχουν ορισμένη δυναμικότητα (ικανότητα παραγωγής ελέγχων/ώρα) η οποία ορίζεται και νομοθετικά (βλ. στο ΦΕΚ 1469 Β΄/2012 την Υ.Α. με Αριθμ. Οικ. /20398/2177 και θέμα «Τροποποίηση των υ.α. 44800/123/1985 ≪Τρόπος, διαδικασία και πιστοποίηση διενέργειας του Περιοδικού Τεχνικού Ελέγχου Οχημάτων≫ και Φ.23/24327/2887/2009 ≪Καθορισμός τρόπου, διαδικασίας και πιστοποίησης διενέργειας του Τεχνικού Ελέγχου δικύκλων μοτοποδηλάτων και μοτοσικλετών≫) αλλά και πρακτικά προκύπτει περίπου στα 25’/έλεγχο.

Η ίδρυση ΙΚΤΕΟ σε Πολεοδομικό Κέντρο εξυπηρετεί τον καταναλωτή. Σκεφθείτε τον κάτοικο των Ιλισίων (Αθήνα) ο οποίος θα πρέπει να πάει για έλεγχο ή στο Σταυρό Αγίας Παρασκευής ή στη Λ. Αμφιθέας στον Άλιμο ή στον κόμβο («δαχτυλίδι») της Λ. Κηφισίας με την Αττική οδό. Σκεφθείτε τον κάτοικο του Λαυρίου, Αναβύσσου, του Πόρτο Ράφτη που θα πρέπει να διανύσει μεγάλη απόσταση (και αν είναι μοτό είναι και αρκετά επικίνδυνο) για να πάει να βρει ΙΚΤΕΟ.
Χιλιάδες αυτοκίνητα που μετακινούνται για να βρουν περιφερειακό ΙΚΤΕΟ αποτελούν πηγή ατμοσφαιρικής ρύπανσης και αυξάνουν το ενεργειακό αποτύπωμα και το συγκοινωνιακό φόρτο, ενώ εάν μέσω της νομοθεσίας ανοίξει ο δρόμος για τη δημιουργία ΙΚΤΕΟ σε Πολεοδομικά Κέντρα των δήμων, αυξάνεται η κάλυψη των αναγκών των πολιτών τοπικά και ταυτόχρονα δίνεται και μια ευκαιρία για οικονομικές επενδύσεις σε ανθρώπους που μπορεί να έχουν τον χώρο αλλά δεν υπάρχει διέξοδος για να χρησιμοποιηθεί παραγωγικά, με συνεπαγόμενα οφέλη στην οικονομική ζωή της γειτονιάς.

Σχετικά με το υπό ψήφιση προεδρικό διάταγμα θα ήθελα να εκθέσω τα εξής:

Καταρχάς το άρθρο 5 περ.25 περί περιοχών πολεοδομικού κέντρου κτλ. είναι εξαιρετικά περιοριστικό αν και εικονικά διευρυμένο ως προς τις χρήσεις γης και ως προς τη δυνατότητα εκμετάλλευσης καθ οποιονδήποτε τρόπο των ήδη υφιστάμενων ακινήτων. Και μ αυτό εννοώ ότι στη περίπτωση που κάποιος όπως εγώ διαθέτει αορίστου χρόνου άδεια για συνεργείο αυτοκινήτων στη περίπτωση που εκδοθεί αυτό το προεδρικό διάταγμα χάνει τη δυνατότητα να διατηρεί συνεργείο αυτοκινήτων.

Δεύτερον , με το υπό έκδοση προεδρικό διάταγμα δημιουργείται πρόβλημα σχετικά με τη δυνατότητα ίδρυσης Ι.ΚΤΕΟ. Αυτό αποτελεί ουσιαστικά παραβίαση ,διότι ο καθένας θα πρέπει να διαθέτει τη δυνατότητα να ιδρύσει Ι.ΚΤΕΟ σε ακίνητο το οποίο πληροί τους όρους χαμηλής όχλησης εργαστήριο το οποίο δεν διαφέρει σε τίποτα από τη χαμηλής όχλησης εγκατάσταση. Σε αντίθετη περίπτωση παραβιάζεται το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της ελεύθερης οικονομικής ανάπτυξης και παράλληλα θίγεται η ευρωπαϊκή εντολή περί ανοίγματος των επαγγελμάτων με την οποία η Ελλάδα ως μέλος της Ε.Ε. οφείλει να συμμορφωθεί. Συνεπώς ,οι 180 Επιχειρήσεις Ι.ΚΤΕΟ στην Ελλάδα δεν είναι σε θέση να αποφανθούν για το πόσα Ι.ΚΤΕΟ μέχρι 3.5 τόνους «αντέχει» η χώρα. Και δεν είναι σε θέση να γίνουν νομοθέτες στη θέση του κράτους χάριν προσωπικών κερδοσκοπικής φύσεως συμφερόντων. Οφείλουν να σεβαστούν το νόμιμο ανταγωνισμό που θα ναι προς όφελος του καταναλωτή πολίτη.

Τρίτον, σχετικά με τις λοιπές χρήσεις γης. Έστω ότι ο νομοθέτης δεν εισακούσει τα παραπάνω. Τι θα γίνει με τα ακίνητα μεγάλης έκτασης (πχ 3.500 με 4.000 τμ); Μπορεί αυτά να γίνουν κέντρα διασκέδασης ή χώροι συνάθροισης θρησκευτικής λατρείας; Πόσο μάλιστα όταν βρίσκονται σε αντικειμενικά υποβαθμισμένες περιοχές – βιομηχανικές ;Ποιος να ενδιαφερθεί να μετατρέψει εν μέσω οικονομικής κρίσης στη περιοχή του Αιγάλεω ένα ακίνητο χρόνια βιομηχανικό σε εμπορικό το οποίο βρίσκεται σε πολεοδομικό κέντρο και συνορεύει με βιομηχανική περιοχή? Δε θα πρέπει ο νομοθέτης να καλύψει με κάποιο εύλογο τρόπο και τον πολίτη που διαθέτει τέτοιο ακίνητο και προσφέρει στο κράτος υψηλό φόρο λόγο της ύπαρξης αυτού του ακίνητου; Εάν αχρηστευτεί πλήρως αυτό το ακίνητο τότε πως θα βρεθούν τα χρήματα για τη κάλυψη των φορολογικών επιβαρύνσεων του;

ΚΑΤΑΛΗΓΟΝΤΑΣ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΠΟΥ Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΝΑ ΠΡΟΑΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.

Είναι απορίας άξιο γιατί στο «Πολεοδομικό Κέντρο»
επιτρέπονται σύμφωνα με την πρόταση του Υπουργείου:

α) Στάθμευση (κτίρια – γήπεδα) αυτοκινήτων μέχρι 3,5 τόνους
κοινής χρήσης, μοτοσυκλετών και μοτοποδηλάτων,
β) Επαγγελματικά εργαστήρια χαμηλής όχλησης μέχρι 500τμ συνολικής επιφάνειας δόμησης
ανά γήπεδο ή
γ) Εμπορευματικοί σταθμοί αυτοκινήτων («Πρακτορεία Μεταφορών»)

ενώ δεν επιτρέπονται επί παραδείγματι ΙΚΤΕΟ μέχρι 350 τμ συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά οικόπεδο.

Είναι προφανές ότι με το υπό ψήφιση προεδρικό διάταγμα προκύπτει ένα ζήτημα σχετικά με τη δυνατότητα ίδρυσης ΙΚΤΕΟ σε περιοχές Πολεοδομικού Κέντρου.
Με αφορμή τα προηγούμενα σχόλια θα ήθελα να τονίσω ότι τα ΙΚΤΕΟ, λόγω των εξαιρετικά αυστηρών ελέγχων που υφίστανται τόσο
πριν τη χορήγηση της άδειας λειτουργίας τους όσο και κατά την περιοδική ανανέωση της πιστοποίησης τους, είναι ίσως τα μόνα κτίσματα που εφαρμόζουν και τηρούν διαχρονικά τη φύτευση.
Επιπλέον, στην προσπάθεια τους να ελκύσουν τους καταναλωτές, έχουν κατά κανόνα άψογη αισθητική. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν τα ΙΚΤΕΟ στην Κηφισίας, στο Π. Φάληρο, στη Λ. Αθηνών (Auteco) κ.α.

Σύμφωνα με το σχέδιο Π.Δ Χρήσεων Γης πώς είναι δυνατό ένα κτίριο με τρεις προσόψεις
π.χ στο Ο.Τ 480 του Δήμου Αιγάλεω να έχει
τρεις διαφορετικές χρήσεις? Με βάση ποια
χρήση θα λειτουργήσει?
Στη συγκεκριμένη περίπτωση προσβάλλονται
η ελευθερία χρήσης, διάθεσης της περιουσίας
και τα κεκτημένα οικονομικά συμφέροντα.
Δεν διασφαλίζεται η ελεύθερη οικονομική
λειτουργία και δε θα μπορεί να λειτουργεί
κερδοσκοπικά στην ανταγωνιστική αγορά.
Κατερίνα Σακελλαρίου
Πτυχιούχος Πολιτικών Επιστημών

Εκτιμώ ότι το ΥΠΕΚΑ πρέπει να βάλει ένα τέλος στις στρεβλώσεις της νομοθεσίας
που αναφέρονται στη χωροθέτηση των ΙΚΤΕΟ, για τις οποίες βεβαίως την ευθύνη έχει το
«επισπεύδον Υπουργείο» (δηλαδή το ΥΠΟΜΕΔΙ).
Αντίθετα η αντίστοιχη νομοθέτηση του ΥΠΟΜΕΔΙ για την χωροθέτηση των συνεργείων αυτοκινήτων είναι ορθότατη και ξεκάθαρη.
Ακολουθεί το σχετικό απόσμασμα από το Άρθρο 6 του ν. 3710/2008 – ΦΕΚ 216 Α’:

«‘Αρθρο 6 Προσαρμογή της περί συνεργείων νομοθεσίας στις χωροταξικές απαιτήσεις

1. Τα συνεργεία συντήρησης και επισκευής αυτοκινήτων, μοτοσυκλετών
και μοτοποδηλάτων διακρίνονται σε δύο (2) κατηγορίες :
α. σε συνεργεία συνήθων οχημάτων ( επιβατικών αυτοκινήτων,
μοτοσυκλετών και μοτοποδηλάτων) μέχρι 3,5 τόνων μικτού φορτίου ή δυνατότητας μεταφοράς μέχρι 9 ατόμων, και
β. σε συνεργεία συντήρησης και επισκευής μεγάλων και βαρέων οχημάτων άνω των 3,5 τόνων μικτού φορτίου ή δυνατότητας μεταφοράς
άνω των 9 ατόμων.

2. Τα συνεργεία συντήρησης και επισκευής συνήθων οχημάτων, ……..
…ιδρύονται, μετεγκαθίστανται και λειτουργούν μέσα σε περιοχές
όπου επιτρέπεται η ίδρυση και λειτουργία επαγγελματικών εργαστηρίων χαμηλής όχλησης ή
όπου δεν απαγορεύεται ρητά από τις εκάστοτε ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις η ίδρυση και λειτουργία συνεργείων
είτε γενικώς είτε συγκεκριμένης ειδικότητας.

Συγκεκριμένα η θέση είναι κατάλληλη όταν βρίσκεται μέσα:
α. Σε περιοχές εντός σχεδίου πόλεως, όπου έχει καθορισθεί με ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις χρήση Γενικής Κατοικίας ή
Πολεοδομικού Κέντρου, κατά τα άρθρα 3 και 4 του από 23.2.1987 προεδρικού διατάγματος (ΦΕΚ 166/Δ’) ή χρήση «Κατοικία Γενική» (ΚΓ) ή
«Πολεοδομικό Κέντρο» (ΠΚ) του πίνακα Ι του άρθρου 2 του π.δ. 81/1980 (ΦΕΚ 27/Α΄), ανεξάρτητα από την ημερομηνία κατά την οποία εντάχθηκαν
οι περιοχές αυτές στο σχέδιο πόλεως.

β. Σε περιοχές εντός σχεδίου πόλεως, όπου δεν έχει καθορισθεί χρήση γης. Στην περίπτωση αυτή, εφόσον υπάρχει εγκεκριμένο Γενικό
Πολεοδομικό Σχέδιο (ΓΠΣ), που έχει τεθεί σε ισχύ μετά την 13.6.1997 (ημερομηνία ισχύος του ν. 2508/1997), ισχύουν οι δεσμεύσεις του ΓΠΣ.

γ.Σε περιοχές εντός οικισμών προυφισταμένων της 16.8.1923 σύμφωνα με το π.δ. 2/13.3.1981 (ΦΕΚ 138/Δ’) και σε απόσταση 500 μέτρων από τα όρια τους,
όπως επίσης και σε οικισμούς με πληθυσμό μέχρι 2.000 κατοίκους, σύμφωνα με το από 24.4.1985 προεδρικό διάταγμα (ΦΕΚ 181/ Δ’), και σε απόσταση
500 μέτρων από τα όρια αυτών… »

Από τα ανωτέρω προκύπτει το εύλογο ερώτημα : Αφού επιτρέπονται στο Πολεοδομικό Κέντρο συνεργεία συνήθων (ελαφρών) οχημάτων,
τα οποία ασχολούνται με τον έλεγχο, τη διάγνωση,την επισκευή και την συντήρηση των οχημάτων,
πως γίνεται να μήν επιτρέπονται και «τα τσικό» των συνεργείων, δηλ. τα ΙΚΤΕΟ που ασχολούνται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ με τον έλεγχο;

Με βάση τα ανωτέρω γίνεται αντιληπτό ότι θα πρέπει να επιτραπεί η χρήση των ΙΚΤΕΟ και στο Πολεοδομικό Κέντρο,
σε διαφορετική περίπτωση καταστρατηγείται εμφανώς η Αρχή της Αναλογικότητας του Διοικητικού Δικαίου.

Εκ μέρους του ΟΤΕ, σας υποβάλλουμε τις παρατηρήσεις μας, όσον αφορά στο:
Άρθρο 5 Πολεοδομικό Κέντρο-Κεντρικές Λειτουργίες Πόλης-Τοπικό Κέντρο Συνοικίας- Γειτονιάς, σελ.6
Οι Εγκαταστάσεις σταθμών βάσης κεραιών είναι συνήθως σταθερής ή/και κινητής τηλεφωνίας. Συνεπώς, προτείνεται η ακόλουθη διατύπωση, σύμφωνα με την τροποποίηση του άρθρου 1:
«38 Εγκαταστάσεις σταθμών βάσης κεραιών τηλεπικοινωνιών».
Επίσης, προτείνεται η κατηγορία 38 που αφορά στις εγκαταστάσεις σταθμών βάσης κεραιών τηλεπικοινωνιών να συμπεριληφθεί στις Ειδικές Χρήσεις της γενικότερης χρήσης για τα τοπικά κέντρα συνοικίας-γειτονιάς.

Οι χώροι εστίασης και αναψυχής αποτελούν συμβατές χρήσεις με τις αναφερόμενες στο άρθρο για τα τοπικά κέντρα συνοικίας – γειτονιάς και κατά την άποψή μας θα πρέπει να συμπεριληφθούν με περιορισμό στη συνολική επιφάνεια δόμησης.
Δεν είναι όλες οι εγαταστάσεις αποθήκευσης χαμηλής όχλησης συμβατές με το χαρακτήρα του πολεοδομικού κέντρου που προτείνεται και χρήζει περαιτέρω διευκρίνηση ως προς την ειδική κατηγορία αυτών.
Η εγκατάσταση πρατηρίων υγρών καυσίμων και η εγκατάσταση πλυντηρίων και λιπαντηρίων αυτοκινήτων είναι χρήσεις συμβατές με τη λειτουργία του πολεοδομικού – εμπορικού κέντρου.
Η μη χωροθέτηση μικρών πράσινων σημείων στο πολεοδομικό κέντρο έρχεται σε αντίθεση με τις διατάξεις του νόμου 4447/2016 καιδημιουργεί ασάφειες για τη λειτουργεία των πολεοδομικών υπηρεσιών.

άρθρο 5, παρ.4 :
Επαγγελματικά εργαστήρια χαμηλής όχλησης μέχρι 500τμ συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά γήπεδο.
Απαγόρευση που δεν ίσχυε στον προηγούμενο καθορισμό χρήσεων γης και καθιστά αυτομάτως εκτός λειτουργίας επαγγελματικά εργαστήρια στο Τοπικό Κέντρο Γειτονίας.
Καταδικάζει δηλαδή τις μικρές βιοτεχνίες – εργαστήρια και τα οδηγεί σε σταδιακό κλείσιμο η απομάκρυνση όλων των μικρών και μεσαίων βιοτεχνιών – εργαστηριών τα οποία πρέπει να στηρίξουμε καθώς αποτελούν τον πυλώνα της παραγωγικής δραστηριότητας της χώρας μας.

Η ειδική χρήση 16. “Ξενοδοχεία και λοιπές τουριστικές εγκαταστάσεις” προτείνεται, βάσει και των αναφερόμενων στο σχόλιο μας για το άρθρο 1 να αναδιατυπωθεί ως εξής: “Τουριστικά καταλύματα –

Εγκαταστάσεις ειδικής τουριστικής υποδομής – Συνεδριακά Κέντρα.”» (μετά την ρητή προσθήκη της ειδικής χρήσης ”Συνεδριακά Κέντρα” στο άρθρο 1 – βλ και σχετικό σχόλιο μας), καθόσον τα Συνεδριακά Κέντρα, δύνανται να λειτουργήσουν συμπληρωματικά προς τα Ξενοδοχειακά Καταλύματα, δημιουργώντας οικονομίες κλίμακας

Με το παρόν ΠΔ αποκλείονται τα σούπερ μάρκετ από τις περιοχές τοπικού κέντρου όπου κατά κύριο λόγο συγκεντρώνονται οι χρήσεις που προκαλούν μεγάλη συγκέντρωση κίνησης. Ως οχλούσα χρήση, τα σούπερ μάρκετ δεν είναι λογικό να αποκλείονται από τις περιοχές αυτές.

Προτείνεται η προσθήκη σε αυτή την κατηγορία της ειδικής χρήσης 52. “Καζίνο”, καθόσον θάλπει τους ίδιους σκοπούς με την ήδη επιτρεπόμενη ειδική χρήση 53 “Τυχερά Παίγνια”.» Υπο την προυποθεση ότι η εν λογω υποδομη πληρει τις περιβαλλοντικες και κυκλοφοριακες δεσμεύσεις της περιοχης

Τα επαγγελματικά εργαστήρια δεν είναι δυνατόν να απομακρύνονται από τα τοπικά κέντρα! Όλες οι μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις και μαγαζιά παροχής υπηρεσιών όπως τα σιδεράδικα ή τα κατασκευαστήρια σφραγίδων ή οι φούρνοι δεν θα μπορούν να είναι σε περιοχές που ουσιαστικά αποτελούν κέντρα πόλης;

Δεν είναι σωστό από πολεοδομικής άποψης να απομακρύνονται τα επαγγελματικά εργαστήρια από τα τοπικά κέντρα. Έτσι όλες οι καθημερινές εξυπηρετήσεις θα συγκεντρώνονται μόνο στις περιοχές γενικής κατοικίας και ο πληθυσμός δεν θα μπορεί να εξυπηρετηθεί πλήρως κατά τη μετακίνησή του προς το κέντρο, αναγκαζόμενος να πραγματοποιήσει επιπρόσθετες μετακινήσεις για να ολοκληρώσει τις καθημερινές του ανάγκες επιβαρύνοντας την κίνηση σε περιοχές που πολεοδομικά δεν θα έπρεπε να χαρακτηρίζονται από υψηλό φόρτο κίνησης.

Τα τοπικά κέντρα εντοπίζονται συχνά σε μικρές πόλεις/κωμοπόλεις αλλά και σε μεγάλες πόλεις στις περιοχές που βρίσκονται μακριά από το βασικό κέντρο. Τα τοπικά κέντρα έχουν ως στόχο να συγκεντρώνουν όλες τις δραστηριότητες που εξυπηρετούν τον πληθυσμό καθημερινά. Συνεπώς ο αποκλεισμός των υπεραγορών από τις περιοχές αυτές δεν έχει βάση και θα έπρεπε να προστεθεί στα περιεχόμενα αυτού του άρθρου.

Τα πρατήρια υγρών καυσίμων με το προηγούμενο Προεδρικό Διάταγμα Χρήσεων γης μπορούσαν να τοποθετηθούν σε περιοχές πολεοδομικών κέντρων. Το ίδιο θα έπρεπε να ισχύει και στο καινούριο Προεδρικό Διάταγμα.

Οι περιοχές τοπικού κέντρου δεν θα έπρεπε να διαχωρίζονται τόσο από τα κέντρα πόλης όσον αφορά στα εμπορικά καταστήματα και θα έπρεπε να επιτρέπεται σε αυτά και η χωροθέτηση υπεραγορών.

Παρατηρείται ότι στο συγκεκριμένο άρθρο και ειδικότερα όσον αφορά στα τοπικά κέντρα συνοικίας – γειτονιάς επιτρέπονται οι υποκατηγορίες εμπορικά καταστήματα (8.1), καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών (8.2) και δημοτικές αγορές (8.3) από όσες αναφέρονται στο άρθρο 1 και την υποκατηγορία (8) της παραγράφου Β. Ειδικές κατηγορίες χρήσεων γης.
Τίθεται, ωστόσο, το ερώτημα για ποιόν λόγο εξαιρείται η υποκατηγορία υπεραγορές (8.4), εφόσον, πλέον, σύμφωνα με τις ισχύουσες υγειονομικές και αδειοδοτικές διατάξεις (i. «Υγειονομικοί όροι και προϋποθέσεις λειτουργίας επιχειρήσεων τροφίμων και ποτών και άλλες διατάξεις» – ΦΕΚ 2718/Β’/8.10.2012 και ii. «Νέο θεσμικό πλαίσιο για την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας και άλλες διατάξεις» – Ν.4442/2016 – ΦΕΚ 230/Α’/7.12.2016, αντίστοιχα) τα εμπορικά καταστήματα (8.1) και οι υπεραγορές (8.4) αντιμετωπίζονται με ενιαίο τρόπο και χωρίς κάποια ουσιαστική διαφοροποίηση.
Σε αυτό το πλαίσιο, θεωρείται σκόπιμη η εναρμόνιση και των πολεοδομικών διατάξεων με τις προαναφερθείσες διατάξεις (υγειονομικές και αδειοδοτικές) γενικά και η ενιαία αντιμετώπιση των συγκεκριμένων (εμπορικά καταστήματα και υπεραγορές) ως προς τις επιτρεπόμενες χρήσεις για όλες τις εντός σχεδίου περιοχές.

Τα πλυντήρια αυτοκινήτων να μπουν στις περιοχές κέντρου, για να μπορεί να εξυπηρετείται ο κόσμος χωρίς να πρέπει να βγαίνει εκτός της πόλης για να πλύνει το αυτοκίνητό του.

Η χρήση συνεργείων αυτοκινήτου πρέπει να μπορεί να μπαίνει στο πολεοδομικό κέντρο της πόλης, αλλιώς οι κάτοικοι που χρειάζονται συνεργείο θα πρέπει να αφήνουν το αυτοκίνητό τους σε συνεργεία μακριά από την περιοχή κατοικίας τους και να χάνουν χρόνο από τη δουλειά τους για να τα πηγαινοφέρνουν.

Δήμητρα Αθανασοπούλου
Μηχανικός Τ.Ε.

Έχω επιχείρηση βενζινάδικο σε περιοχή κατοικίας που πουλάει και φυσικό αέριο. Με αυτό το νόμο δηλαδή θα απαγορεύεται;

Τα πρατήρια υγρών καυσίμων που αναφέρονται σε αυτό το άρθρο θα έπρεπε να μπορούν να πωλούν και φυσικό αέριο και υγραέριο, ιδίως αφού δεν ρυπαίνουν περισσότερο περιβαλλοντικά αφού είναι στην ίδια κατηγορία

Πολιτικός Μηχανικός

Να προστεθεί κατηγορία (18):
«(18) Πρατήρια παροχής Καυσίμων και Ενέργειας»

Σημείωση:
Στο προηγούμενο Π.Δ. στο πολεοδομικό κέντρο συμπεριλαμβάνονταν τα πρατήρια. Προτείνεται να συμπεριληφθούν.

Με το εν λόγω άρθρο του σχεδίου του προεδρικού διατάγματος, τα πρατήρια καυσίμων εκδιώκονται από τον πολεοδομικό σχεδιασμό τη στιγμή που παρέχουν καύσιμα και υπηρεσίες καλύπτοντας τη βασική και καθημερινή ανάγκη για την μετακίνηση του κάθε πολίτη. Δεν είναι θεμιτό να δημιουργεί η πολιτεία συνθήκες απομάκρυνσής τους από τον αστικό ιστό και τα κέντρα πόλεων, όπου πρακτικά ο αριθμός των εξυπηρετούμενων δυνητικά οχημάτων είναι πολύ μεγαλύτερος, αναγκάζοντας όλους αυτούς τους συμπολίτες μας να μετακινούνται άσκοπα εκτός των πόλεων προς ανεφοδιασμό των οχημάτων τους, ακόμη περισσότερο δε για τα οχήματα που μετακινούνται με εναλλακτικά καύσιμα και επιβαρύνουν σαφώς λιγότερο το περιβάλλον.

Παρατηρείται ότι απομακρύνονται από τις περιοχές τοπικών κέντρων δραστηριότητες που υπήρχαν, σύμφωνα με το ισχύον Προεδρικό Διάταγμα Δ’166.
Συγκεκριμένα, φαίνεται ότι παύει να επιτρέπεται η χωροθέτηση, ανάμεσα σε άλλα, υπεραγορών, γραφείων, εστιατορίων, αναψυκτηρίων, επαγγελματικών εργαστηρίων χαμηλής όχλησης, πρατηρίων βενζίνης κ.λπ, ενώ, ωστόσο, κάποια από αυτά επιτρέπονται ακόμα και σε περιοχές γενικής κατοικίας. Πώς τεκμηριώνονται αυτές οι εξαιρέσεις; Τεκμηριώνονται σε αιτιολογική έκθεση; Θα έπρεπε αυτή να αναρτηθεί;
Ενδεικτικά, αποτρέποντας την εκ νέου εγκατάσταση επαγγελματικών εργαστηρίων χαμηλής όχλησης από τα τοπικά κέντρα και επηρεάζοντας την όποια ισορροπία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης, ενδεχομένως διαμορφωθεί μεγαλύτερη ανάγκη εγκατάστασής τους σε περιοχές γενικής κατοικίας και ενδεχομένως να επιβαρυνθούν ακόμη περισσότερο εκείνες περιοχές.
Όσον αφορά, δε, στην αποτροπή εκ νέου εγκατάστασης υπεραγορών, δε γίνεται αντιληπτός ο λόγος αυτής της εξαίρεσης, ενώ επιτρέπονται τα εμπορικά καταστήματα (8.1). Άλλωστε πλέον οι υγειονομικές και οι αδειοδοτικές διατάξεις που αφορούν στην εγκατάσταση και λειτουργία εμπορικών καταστημάτων και υπεραγορών έχουν πια εναρμονιστεί (Απόφαση υγειονομικών όρων και προϋποθέσεων λειτουργίας επιχειρήσεων τροφίμων και ποτών: ΦΕΚ 2718/Β’/8.10.2012 και Ν. 4442/2016/ Νέο θεσμικό πλαίσιο για την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας: ΦΕΚ 230/Α’/7.12.2016). Μήπως θα έπρεπε να εναρμονιστούν και οι διατάξεις που αφορούν στην εγκατάσταση των συγκεκριμένων δύο κατηγοριών χρήσεων; Ειδικά για τις εντός σχεδίου περιοχές.
Ανθή Τσακιροπούλου
Τοπογράφος Μηχανικός, ΑΠΘ

Οι κάτοικοι περιοχών του κέντρου των πόλεων σύμφωνα με το παρόν διάταγμα θα πρέπει να βγαίνουν από το κέντρο για να μπορούν να ανεφοδιαστούν βενζίνη και καύσιμα. Στα κέντρα πόλης πρέπει να συγκεντρώνονται όλες οι χρήσεις. Προτείνεται να προστεθεί και η χρήση πρατηρίων υγρών καυσίμων, φυσικού αερίου, υγραερίου.

Στο παρόν φαίνεται προσπάθεια απομάκρυνσης των πρατηρίων υγραερίου και φυσικού αερίου από τις περιοχές γενικής κατοικίας. Οι χρήσεις αυτές είναι πιο σύγχρονες και ειδικά η παροχή υγραερίου που γίνεται μέσω σωληνώσεων είναι λιγότερο επικίνδυνη από την παροχή βενζίνης. Ως εκ τούτου πρέπει να μπορούν να χωροθετούνται σε περιοχές γενικής κατοικίας.

Οι υποδομές μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας είναι απαραίτητες σε όλο το φάσμα των χρήσεων γης, ακόμα και στις περιοχές αποκλειστικής κατοικίας.

Συνεπώς στα άρθρα 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 17 να συμπεριληφθεί η χρήση: 36.2 «Υποδομές μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας και συνοδά έργα αυτών».

Τα παραπάνω είναι σύμφωνα με:
• το Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΦΕΚ Α΄ 128/2008) «Η ενίσχυση της περιφερειακής ανάπτυξης και της χωρικής συνοχής. Για το σκοπό αυτόν, με το παρόν πλαίσιο, επιδιώκεται:… Η βελτίωση της πρόσβασης σε βασικά δίκτυα μεταφορών, ενέργειας και επικοινωνιών και η ανάπτυξη των σχετικών υποδομών» (άρθρο 2).
• το Άρθρο 190 του Νόμου 4001 (ΦΕΚ 179Α/22.08.2011): σύμφωνα με το οποίο «Σε όλες τις κατηγορίες χρήσεων γης, οι οποίες καθορίζονται στο π.δ. της 232/6.3.1987 (Δ’ 166) ή σε άλλα προεδρικά διατάγματα που εκδόθηκαν βάσει της παρ. 1 του άρθρου 15 του ν. 1561/1985 (Α’ 148), όπως αυτή τροποποιήθηκε από την παρ. 5 του άρθρου 13 του ν. 3212/2003 (Α’ 308) και ισχύει, ή προβλέπονται από τον χωροταξικό ή πολεοδομικό σχεδιασμό οποιουδήποτε επιπέδου, περιλαμβάνεται ως επιτρεπτή χρήση η εγκατάσταση Κέντρων Διανομής ηλεκτρικής ενέργειας και των συνοδευτικών αυτών έργων και υπόγειων καλωδιακών δικτύων», (ανεξαρτήτως πληθυσμιακών κριτηρίων).

1. Στο τοπικό κέντρο συνοικίας προτείνεται η προσθήκη των χρήσεων διοίκησης, εκπαίδευσης, αθλητισμού, εστιατορίων, αναψυκτηρίων και γωνιών ανακύκλωσης
2. Οι επιτρεπόμενες κλίνες για ξενοδοχεία και τουριστικές εγκαταστάσεις θα πρέπει να είναι έως 100 (αντί για 50)
3. Προτείνεται η προσθήκη των κέντρων έρευνας, γραφείων – τραπεζών – ασφαλειών και επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας, αλλά και πολυκαταστημάτων (υφιστάμενη κατάσταση)
για το ΤΜΗΜΑ ΑΣΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ του ΔΗΜΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Να αποσαφηνιστεί η διάκριση μεταξύ των ειδικών χρήσεων εστίαση, αναψυκτήριο και κέντρο αναψυχής, με διαβαθμίσεις όχλησης όπως γίνεται με άλλες χρήσεις (πχ λιανικό εμπόριο), ώστε να μπορούν να εξαιρούνται οι οχλούσες κατά τον σχεδιασμό.
– η διάκριση μπορεί να γίνει βάσει δυο βασικών κριτηρίων μέγεθος καταστήματος, δυναμικότητα εξυπηρέτησης και ωράριο λειτουργίας. Έτσι όσα ΚΥΕ αιτούνται άδειας παράτασης ωραρίου στην μουσική (δηλαδή εκτός ωραρίου κοινής ησυχίας) να κατατάσσονται στα κέντρα αναψυχής, το οποίο ανταποκρίνεται στην πραγματική λειτουργία τους.

Προτείνονται οι ακόλουθες αλλαγές:
(16) Ξενοδοχεία και λοιπές τουριστικές εγκαταστάσεις και υποδομές
(51) Παιδική αναψυχή – δραστηριότητες παιδικής ψυχαγωγίας

Με τον τρόπο αυτό, θα επιτραπούν χρήσεις που είναι απόλυτα συμβατές με τον γενικό προορισμό του Πολεδομικού Κέντρου.

ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΤΑΙ Η ΑΝΑΓΚΗ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΧΡΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 1 ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΕ Α.Α. 16:
Η περιγραφή της ειδικής κατηγορίας (α.α.16) δεν καταλαμβάνει το σύνολο των περιπτώσεων που προβλέπει η σχετική νομοθεσία, ούτε φυσικά δύναται να καταλάβει αντίστοιχες μορφές εγκαταστάσεων που τυχόν θεσμοθετηθούν στο μέλλον. Με δεδομένο ότι ειδικά ο τομέας του τουρισμού είναι εξαιρετικά νευραλγικός για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας, αφετέρου δε ότι είναι διαρκώς αναπτυσσόμενος, η διατύπωση του προτεινόμενου σχεδίου είναι πολύ περιοριστική. Επιπλέον, η συγκεκριμένη ειδική κατηγορία δεν προβλέπεται (στο σύνολό της) ως επιτρεπόμενη σε καμία από τις γενικές κατηγορίες χρήσεων γης. Επομένως, με το προτεινόμενο σχέδιο δεν είναι δυνατή η χωροθέτηση σημαντικών τουριστικών υποδομών σε καμία απολύτως γενική κατηγορία χρήσεων γης.
Προτείνεται αφενός μεν η αναδιατύπωση της περίπτωσης 16 των ειδικών χρήσεων, αφετέρου δε η ρητή αναφορά των «εγκαταστάσεων ειδικής τουριστικής υποδομής και λοιπών τουριστικών εγκαταστάσεων» ως επιτρεπόμενης ειδικής κατηγορίας στις γενικές κατηγορίες «Τουρισμός – Αναψυχή» και «Πολεοδομικό Κέντρο».
Επισημαίνεται δε ότι μία τέτοια αλλαγή παρέχει απλώς μεγαλύτερη συστηματική συνοχή και κατοχυρώνει ήδη ισχύοντα, καθώς το σύνολο των ειδικών αυτών χρήσεων διέπεται από ειδική νομοθεσία, η οποία θέτει όρους και προϋποθέσεις για την εγκατάσταση και λειτουργία τους.

ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΤΑΙ, ΕΠΙΣΗΣ, Η ΑΝΑΓΚΗ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΧΡΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 1 ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ Α.Α. 50 ΕΠ.:
Οι δραστηριότητες που σχετίζονται με την παιδική αναψυχή γνωρίζουν μεγάλη άνθιση τα τελευταία χρόνια και αποτελούν μία από τις κατηγορίες χρήσεων που εξελίσσονται συνεχώς, αλλά, δυστυχώς, αποκτούν επικαιρότητα μόνο με δυσάρεστες αφορμές. Το προτεινόμενο σχέδιο προβλέπει μόνο τη λειτουργία «λούνα παρκ» (κατεξοχήν χώρων παιδικής αναψυχής), συνδέοντάς τη λειτουργικά στην ίδια ειδική χρήση με τα θεματικά πάρκα. Ωστόσο, τα τελευταία αποτελούν κατά τη νομοθεσία εγκαταστάσεις ειδικής τουριστικής υποδομής και δεν σχετίζονται ούτε πολεοδομικά ούτε λειτουργικά με την παιδική αναψυχή, η οποία, λόγω της μεγάλης ποικιλίας δραστηριοτήτων, μπορεί να είναι πολύ ηπιότερη.
Προτείνεται αφενός η αναδιατύπωση των κατηγοριών ειδικών χρήσεων γης με α.α. 50 και 51, αφετέρου ο διαχωρισμός της παιδικής αναψυχής σε δύο κατηγορίες, ανάλογα με την ένταση και την πολεοδομική λειτουργία τους.
Με τον τρόπο αυτό και με την εξειδίκευση που θα ακολουθήσει με την προβλεπόμενη στο ίδιο άρθρο υπουργική απόφαση, μπορεί να ξεκινήσει πλέον η θεσμοθέτηση διαδικασιών αδειοδότησης τέτοιων χρήσεων, η οποία σήμερα είναι εξαιρετικά ελλιπής, καθιστώντας τη λειτουργία τους ιδιαίτερα προβληματική – αν όχι και επικίνδυνη.

Η παράλειψη επαγγελματικών εργαστηρίων από τα τοπικά κέντρα κρίνεται απαράδεκτη, παρακαλώ όπως επανέλθει η ειδική χρήση στην κατηγορία αυτή.

Θα πρέπει να προστεθούν οι κατηγορίες (8.4) υπεραγορές (8.5) πολυκαταστήματα και (8.6) εμπορικά κέντρα.
Η παρατήρηση «προσδιορισμός θέσης από ρυμοτομικό» για την κατηγορία (3) εκπαίδευση θα πρέπει να φύγει. Διαφορετικά θα υπάρχει πρόβλημα με την λειτουργία ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων, όπου δεν θα υπάρχει δυνατότητα επιλογής της θέσης τους.

Στο Π.Δ.του Ελαιώνα (ΦΕΚ 1049/95) δεν επιτρέπεται η ίδρυση νέων επαγγελματικών εργαστηρίων χαμηλής όχλησης (π.χ συνεργεία) για τις χρήσεις Α, Β, Γ, Δ1 παρά μόνο η μετεγκατάσταση απο περιοχές του Ελαιώνα. Ο χαρακτήρας της περιοχής είναι καθαρά αυτή που περιγράφει το αρ. 09-8 δηλ. παραγωγικές εγκαταστάσεις μέσης και χαμηλής όχλησης (τσιμεντοποϊα, βιοτεχνίες, σκραπ, ΙΚΤΕΟ κ.α.).
Ο φορέας που είναι υπεύθυνος για τον Ελαιώνα δεν έχει κάνει τίποτα μέχρι σήμερα, πάρα μόνο αναφέρει ότι κάποια στιγμή θα εισηγηθεί για τροποποίηση των χρήσεων. Ελπίζω να συμπεριληφθούν τα εργαστήρια χαμηλής όχλησης στο παρόν ΠΔ και να διορθωθεί το αναχρονιστικό πια διάταγμα του Ελαιώνα.

Προτάσεις γενικής κατεύθυνσης
Οι επιτρεπόμενες χρήσεις στις περιοχές του άρθρου 5 Πολεοδομικό Κέντρο – Κεντρικές Λειτουργίες Πόλης – Τοπικό Κέντρο το επίπεδο αναφοράς και μεγέθους τους θα μπορούσαν να αξιολογηθούν θετικότερα, σε συνδυασμό με το περιεχόμενο των προηγουμένων άρθρων 3 και 4, εάν η εφαρμογή τους αφορούσε μοναδικά αδόμητες προς πολεοδόμηση περιοχές και όχι περιοχές δομημένες εντός ρυμοτομικού σχεδίου, αρρύθμιστες πολεοδομικά ως προς τις χρήσεις γης, που είναι και η συντριπτική πλειοψηφία των οικιστικών περιοχών της χώρας.
Η σημερινή οικονομική κατάρρευση του ήδη δομημένου περιβάλλοντος ενδεχόμενα θα απαιτούσε ένα σχεδιασμό χρήσεων γης που θα αντιμετώπιζε διαφορετικά τις εντός σχεδίου δομημένες οικιστικές περιοχές από εκείνες που είναι αδόμητες και προβλέπεται να πολεοδομηθούν, είτε από τα ήδη εγκεκριμένα ΓΠΣ & ΣΧΟΟΑΠ, είτε από τα μελλοντικά ΤΧΣ και ΕΧΣ του ν.4447/2016.
Στην πρώτη περίπτωση η κατεύθυνση προφανώς δεν θα μπορούσε να είναι ότι τα πάντα επιτρέπονται παντού, αλλά ουσιαστικά η ενοποίηση μεγάλου τμήματος των χρήσεων της αμιγούς κατοικίας με αυτές τις λιγότερο επιβαρύνουσες της γενικής κατοικίας, θα έδινε σημαντικό διέξοδο στη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα τοπικού χαρακτήρα έστω και προσωρινά.

Τοπικό κέντρο , πολεοδομικό κέντρο δεν νοείται χωρίς super market και πρατήριο καυσίμων πρέπει να προστεθούν