ΑΡΘΡΟ 10 Ρυθμίσεις σχετικά με λειτουργικά θέματα των ΦΔΠΠ

Οι φύλακες των Φ.Δ πρέπει να δουλεύουν 24 ώρες και αργίες.Ακόμα πρέπει να έχουν ανακριτικά δικαιώματα.

Θα πρέπει να υποστηριχθεί μηχανογραφικά η δράση. Κεντρικά θα πρέπει το υπουργείο να παρακολουθεί τα εξοδα, την ωριομέτρηση και τις επιχορηγήσεις των οργανισμών.
θα πρέπει να υπάρχει σύστημα διοικητικής πληροφόρησης για τα οικονομικά, τεχνικά και δοικητικά στοιχεία των οργανισμών.
Θα πρέπει να υπάρχει σύστημα διαλειτουργικότητας του κεντρικού συστήματος με άλλα συστήματα του δημόσιου τομέα ώστε να αντλούνται εύκολα και γρήγορα οι πληροφορίες αλλά και να δίνονται τα απαραίτητα στοιχεί στην κεντρική διοίκηση.
Θα πρέπει να υπάρχει σύστημα πληροφόρησης πολιτών μέσω διαδικτύου για τις ενέργειες των φορέων ΚΕΝΤΡΙΚΑ ώστε ο πολίτης να έχει όλη την εικόνα των οργανισμών

Μόνο αυτές είναι οι λειτουργικές ανάγκες των ΦΔΠΠ, το ωράριο των εργαζομένων και τα οδοιπορικά μελών των Δ.Σ., καθώς (ώ, τι έκπληξη, η κάλυψη και παλαιότερων οδοιπορικών);
Πού είναι η αναφορά για την επίλυση του ζητήματος του περιορισμού στην κατανάλωση καυσίμων ανά όχημα Φορέα (όπως υποχρεούνται βάσει Υ.Α. 1450/550/1982 (ΦΕΚ 93/Β), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει (ΚΥΑ 129/2534/2010, ΦΕΚ 108/Β) με αποτέλεσμα στα μέσα κάθε μήνα να μην μπορεί να γίνει η μετάβαση στην ΠΠ.
Πού είναι η αναφορά για την επίλυση του ζητήματος της εργασίας του προσωπικού των Φορέων τις Κυριακές και τις αργίες. Έως σήμερα το Πράσινο ταμείο δεν δέχεται την πληρωμή των εργαζομένων γι’ αυτές τις ημέρες, ωστόσο σε αρκετούς Φορείς κατ’ εντολή των Δ.Σ. οι εργαζόμενοι δουλεύουν παράνομα τις ανωτέρω ημέρες.
Πού είναι η επίλυση του θέματος καθορισμού αρμοδιοτήτων στο προσωπικό Φύλαξης των ΠΠ, το οποίο μέχρι σήμερα περιορίζεται στο ρόλο του παρατηρητή, (δηλαδή όπως ένας επισκέπτης της περιοχής), που αν γίνει κάτι παράνομο θα πρέπει να το καταγγείλει και όχι να επέμβει.

Η παράγραφος 1 του άρθρου αυτού θέλει καλύτερη διατύπωση. Το ότι υπάρχουν συχνά ανάγκες το προσωπικό να εργαστεί νυχτερινές ή άλλες ώρες είναι κατανοητό. Πως αλλιώς μπορεί να παρακολουθήσει κάποιος τα νυκτόβια αρπακτικά για παράδειγμα. Η διατύπωση του άρθρου όμως παρέχει μια αδικαιολόγητη εξουσία στα ΔΣ επί του καθεστώτος εργασίας των υπαλλήλων. Η παράγραφος πρέπει να διατυπωθεί με πιο προσεκτικό τρόπο. Επίσης, σε κάθε περίπτωση, η υπερωριακή εργασία και η εργασία τις νυχτερινές ώρες και τα Σαββατοκύριακα θα πρέπει να αμείβεται αναλόγως, αλλιώς η παράγραφος θα πρέπει να αφαιρεθεί εντελώς.

Παρ.1
Θεωρώ ότι η αλλαγή ωραρίου θα γίνεται λόγω των διαφορετικών εποχικών συνθηκών κλίματος. Συγκεκριμένα, το χειμώνα ωράριο 7:00 – 15:00 και το καλοκαίρι 6:00 – 14:00, όπως γίνεται σε αρκετές δημόσιες υπηρεσίες κυρίως του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Διαφορετικά, τι είναι οι εργαζόμενοι ώστε κάθε εξάμηνο να τους αλλάζει ωράριο το ΔΣ; Ας αλλάζουν ωράριο εργασίας τα μέλη των ΔΣ και ο Αναπληρωτής Υπουργός (ΑΥΠ) σύμφωνα με το θέλημα των εργαζομένων στους ΦΔΠΠ.
παρ.2β
Τα ΔΣ των ΦΔΠΠ λειτουργούν σύμφωνα με την προκήρυξη του 2009 στην οποία αναφέρονταν με σαφήνεια η μη καταβολή της παραμικρής αποζημίωσης. Φαίνεται ότι, ο Αναπληρωτής Υπουργός (ΑΥΠ) έχει στενούς δεσμούς με τους προέδρους των ΦΔΠΠ για να τους κάνει τέτοια χάρη (δαπάνες μετακίνησης από 1-1-2016 έως σήμερα). Μωρέ μπράβο!!!

Για την παράγραφο:

Παρ. 1
Το συγκεκριμένο νομοθέτημα δεν μπορεί να υπερβεί τα ισχύοντα με την εργατική νομοθεσία.

Άρθρο 10, παρ.1. Τα ΔΣ των ΦΔ ορίζουν το ωράριο των εργαζομένων σε κάθε ΦΔ? Είναι δυνατόν να ορίζει το ΔΣ 4ωρη ή 8ωρη απασχόληση, για παράδειγμα? Το ωράριο εργασίας καθορίζεται από τη Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Λήφθηκε ποτέ υπόψη από κανένα ΔΣ, ότι καθημερινά, από το 2008 μέχρι σήμερα, εργαζόμαστε σε παραμεθόρια, ορεινή, απομακρυσμένη περιοχή κλπ. και πηγαινοερχόμαστε με δικό μας μέσο και με ιδιαίτερα δύσκολες κλιματολογικές συνθήκες?

1) Εκτιμάται ότι θα πρέπει να συμπληρωθεί ότι η λειτουργία των ΦΔΠΠ είναι συνεχής. Η λειτουργία των φορέων ειδικά όσον αφορά τη φύλαξη / εποπτεία, την επιστημονική παρακολούθηση, την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση είναι απαραίτητη και πέρα από το τυπικό οκτάωρο εργασίας, τα Σαββατοκύριακα και κατά τις αργίες. Το ωράριο των εργαζομένων θα πρέπει να βασίζεται στα στοιχεία που αναφέρονται εφόσον δεν έχει εγκεκριμένο σχέδιο διαχείρισης, διαφορετικά θα πρέπει να βασίζεται κυρίως στο σχέδιο διαχείρισης όσο και στην ετήσια αξιολόγησή του (όπως περιγράφεται στις παρατηρήσεις μας επί του άρθ. 9).
Συνεπώς προτείνεται η ακόλουθη αναδιατύπωση:

Παρ. 1. «Η λειτουργία των ΦΔΠΠ είναι συνεχής, καθημερινή σε όλη τη διάρκεια του έτους. Τα Δ.Σ. των ΦΔΠΠ, του άρθρου 3 του παρόντος, αποφασίζουν (στην αρχή κάθε έτους) το ωράριο των εργαζομένων, με βάση το σχέδιο διαχείρισης και την ετήσια αξιολόγηση εφαρμογής του. Μέχρι την έγκριση του σχεδίου διαχείρισης, το ωράριο των εργαζομένων ορίζεται με βάση το προστατευτέο αντικείμενο, τα γεωγραφικά όρια έκαστου φορέα και τις υπηρεσιακές ανάγκες.

2) Ενίσχυση του ρόλου κεντρικού συντονισμού του εθνικού συστήματος προστατευόμενων περιοχών που έχει το ΥΠΕΝ, βάσει του άρθ. 3 του ν. 3937/2011 για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας:
Νέα παρ. 3. Διατήρηση της περ. στ της παρ. 5 του άρθ. 15 του ν. 2742/1999 και προσθήκης: «…Το Τμήμα αναλαμβάνει τον συντονισμό, την τεχνική και επιστημονική υποστήριξη των διοικητικών σχημάτων διαχείρισης των φορέων διαχείρισης, παρέχοντας τις απαραίτητες κατευθύνσεις και προδιαγραφές, όπου κρίνεται απαραίτητο, για την συνεκτική εκπλήρωση του έργου τους.»
Υπενθυμίζονται προτάσεις που έχουν διατυπωθεί και αναδεικνύουν τον κεντρικό ρόλο του ΥΠΕΝ: κοινές προδιαγραφές (π.χ. (π.χ. για τους κανονισμούς των ΔΣ, σχεδίων διαχείρισης, και αξιολόγησης, κοκ) και πρότυπα για θέματα που υπάγονται στις αρμοδιότητες των ΦΔΠΠ, κοινά πρότυπα επιστημονικής παρακολούθησης, κατευθύνσεις για κοινά θέματα διαχείρισης, εγκυκλίους προς συναρμόδιες αρχές και υπηρεσίες διευκρινίζοντας τον ρόλος και τις αρμοδιότητες των ΦΔΠΠ, εκπαίδευση και κατάρτιση μελών ΔΣ και στελεχών σε συνεργασία με την Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης, ή άλλα σχετικά ινστιτούτα και ακαδημαϊκά ιδρύματα, οριζόντια επίλυση του καθεστώτος ΦΠΑ, παροχή κοινού ορκωτού λογιστή για όλους τους ΦΔΠΠ, νομική υποστήριξη, κοινές διευκρινίσεις για όλα τα λειτουργικά ζητήματα, δικτύωση των ΦΔΠΠ, κοκ.
3) Υποστήριξη της Επιτροπής Φύση 2000 που αποτελεί και την εθνική επιτροπή προστατευόμενων περιοχών.
Νέα παρ. 4. Στο άρθ. 19 παρ. 1 του ν. 3937 συμπληρώνεται 2ο εδάφιο «Η Διεύθυνση Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος και Βιοποικιλότητας αναλαμβάνει τη γραμματειακή υποστήριξη της λειτουργίας της Επιτροπής Φύση 2000.»

Το ωράριο των εργαζομένων στους ΦΔ διέπεται από τα οριζόμενα στην ΥΑ (ΦΕΚ 1659/Β/2011) ενώ για το θέμα των υπερωριών ισχύει το άρθρο 20 του Ν. 4314/2015.
Από τα αναφερόμενα την παραγρ. 1 του άρθρου 10 του παρόντος δεν είναι σαφές τι τροποποιείται από τα ήδη ισχύοντα.
2. Εδώ θα πρέπει να προστεθεί τροποποιητική διάταξη σχετικά με την εξαίρεση ως προς τον περιορισμό στην κατανάλωση καυσίμων.

Οι επόπτες-φύλακες των φορέων διαχείρισης συνδράμουν στην εποπτεία-φύλαξη των προστατευόμενων περιοχών, οι οποίοι μέχρι σήμερα, δεν έχουν ανακριτικές αρμοδιότητες. Ωστόσο, ο ρόλος τους είναι σημαντικός στην επόπτευση-φύλαξη της προστατευόμενης περιοχής ευθύνης, στην επιτήρηση και καταγραφή των δραστηριοτήτων. Λόγω των ειδικών γνώσεων της προστατευόμενης περιοχής Natura σε θέματα λαθροθηρίας, λαθραλιείας, περιπτώσεις ρύπανσης και άλλων δραστηριοτήτων που επιβαρύνουν το φυσικό περιβάλλον, κρίνεται αναγκαίο να έχουν ανακριτικές αρμοδιότητες. Τέλος, η λειτουργία των Φορέων Διαχείρισης θα πρέπει να είναι σε 24ωρη βάση, σύμφωνα με τις υπηρεσιακές ανάγκες.

Θεόδωρος Τόλος
Κωνσταντίνος Φλούδας
Ιωάννης Γάτας
Ιωάννης Γεροκώστας
Σπυρίδων Φιφής
Κωνσταντίνος Πασσάς
Νικόλαος Κολιοκώτσης

Το θέμα του ωραρίου των εργαζομένων ρυθμίζεται ήδη από διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας και υποχρεωτικά εφαρμόζονται τα οριζόμενα στη νομοθεσία. Αυτό που πιθανώς, να έχει αξία είναι να διατυπωθεί πως οι Φ.Δ ανήκουν σε Υπηρεσίες που λειτουργούν βάση νόμου είτε όλες τις ημέρες του μήνα είτε σε 12ωρη ή 24ωρη βάση, ώστε να μην υπάρχει πρόβλημα με την έκδοση του ΦΕΚ των υπερωριών κάθε ΦΔ.

Παρ. 1.
Το θέμα του ωραρίου των εργαζομένων ρυθμίζεται ήδη από διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας και υποχρεωτικά εφαρμόζονται από τους ΦΔΠΠ. Αυτό που πιθανώς, να έχει αξία είναι να διατυπωθεί πως: «οι Φ.Δ λειτουργούν σε 24ωρη βάση κάθε μήνα», ώστε να μην υπάρχει πρόβλημα με την έκδοση του ΦΕΚ των υπερωριών κάθε ΦΔΠΠ.

Παρ. 2α.
Επισημαίνεται πως πλήθος Πράξεων Επιστροφής από την αρμόδια Επίτροπο, αφορούν μετακινήσεις Προέδρων και μελών ΔΣ με αιτιολογία την μη ορθή χρήση ιδιωτικού οχήματος καθώς οι μετακινήσεις τους δεν κρίθηκαν «διαδοχικές». Οι Πρόεδροι και τα μέλη των ΔΣ θα πρέπει να εξαιρεθούν από τις διατάξεις του άρθρου 7 του Ν.4336/2015 και ως προς τις προϋποθέσεις χρήσης ΙΧ αυτοκινήτου.

Στην αρχή της παραγράφου 1 να προστεθεί πρόταση όπως:
«Η λειτουργία των ΦΔΠΠ είναι συνεχής, όλες τις ημέρες του μήνα σε όλη τη διάρκεια του έτους και σε 24ώρη βάση».

ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΦΘΕΙ ΝΕΑ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ ΟΠΟΥ:
Να αναφέρεται σε εξαίρεση της κατανάλωσης καυσίμων των υπηρεσιακών οχημάτων των ΦΔΠΠ από τις διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας ΦΕΚ 93/Β/3-3-1982 και ΦΕΚ 108/Β/4-2-2010, για λόγους δημοσίου συμφέροντος και αποτελεσματικότερης εποπτείας των Προστατευόμενων Περιοχών, μετά από αιτιολογημένη έκθεση υπέρβασης των ορίων κατανάλωσης καυσίμων.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ, ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΒΑΣ, ΔΡΟΣΟΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ
Εκπρόσωποι του ΔΙΚΤΥΟΥ των Φ.Δ. των Π.Π. στην Επιτροπή Εργασίας για το νέο ΣΝ για το Περιβάλλον του ΥΠΕΝ

Με ενδεχόμενη ψήφιση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, που έθεσε σε διαβούλευση το Υπουργείο Περιβάλλοντος της Κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, των Ανεξαρτήτων Ελλήνων και των Οικολόγων πράσινων, θα ισχύσουν κατά τη γνώμη μας τα εξής:

1. Ιδιωτικοποιείται απόλυτα η διαχείριση στο σύνολο των προστατευόμενων περιοχών της Ελλάδας, οι οποίες περνάνε στα χέρια (Ν.Π.Ι.Δ.), όπως είναι οι Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων περιοχών.
Εκτάσεις εκατομμυρίων στρεμμάτων, το ένα τρίτο της Ελληνικής επικράτειας, τα «φιλέτα» του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας, περνάνε πλέον με νόμο της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ και Οικολόγων Πράσινων σε ιδιωτική διαχείριση, χωρίς ουσιαστική συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της καθ’ ύλη αρμόδιας Δασικής Υπηρεσίας. Χωρίς δηλαδή καμία θεσμική, επιστημονική και κοινωνική κατοχύρωση.

2. Οι Φορείς Διαχείρισης που θα έχουν τον έλεγχο των τεράστιων αυτών εκτάσεων, δεν είχαν και δεν προβλέπεται στο συγκεκριμένο Σχέδιο Νόμου, να έχουν καμία ουσιαστική θεσμική αρμοδιότητα. Σε περίπτωση για παράδειγμα που εντοπίσουν κάποια παράβαση στις περιοχές τις οποίες διαχειρίζονται, θα πρέπει να καλέσουν ανάλογα με την περίπτωση και την παράβαση, την αστυνομία, τη δασική υπηρεσία, τη θηροφυλακή των κυνηγετικών οργανώσεων ή το λιμενικό όταν πρόκειται για θαλάσσιες εκτάσεις, για την επιβολή των προβλεπόμενων κυρώσεων.
Αντί να λύσει το χρονίζον πρόβλημα στη θεσμική κατοχύρωση των Φορέων Διαχείρισης που έχει εντοπιστεί και καταγγελθεί από κάθε κατεύθυνση εδώ και χρόνια, ο κ. Φάμελλος με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, το πολλαπλασιάζει. Αυτό προκύπτει από το γεγονός πως το σύνολο των προστατευόμενων περιοχών της χώρας, που καταλαμβάνουν περισσότερο από το 30% της έκτασης της Ελλάδας, θα τεθούν υπό διαχείριση ιδιωτικών φορέων, οι οποίοι δε έχουν θεσμικά κατοχυρωμένες αρμοδιότητες, δεν έχουν κατοχυρωμένη χρηματοδότηση, δεν έχουν θεσμοθετημένους κανόνες εσωτερικής λειτουργίας, δε βασίζονται σε κάποιο περιβαλλοντικά ορθό και επιστημονικά τεκμηριωμένο σχέδιο και δεν έχουν κατά συνέπεια στην ουσία τη δυνατότητα να επιτελέσουν το σκοπό ίδρυσης και λειτουργίας τους.

3. Η τεράστια διεύρυνση των περιοχών ευθύνης των υφιστάμενων και των υπό ίδρυση Φορέων Διαχείρισης, η οποία σε πολλές περιπτώσεις ισοδυναμεί με εκατομμύρια στρέμματα ανά φορέα, σε συνδυασμό με την πρόβλεψη για συμμετοχή στο επταμελές διοικητικό συμβούλιο των φορέων αυτών, μόλις δύο εκπροσώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης, (έναν από τους Δήμους και έναν από τις Περιφερειακές Ενότητες), και κανενός εκπροσώπου από τη Δασική Υπηρεσία, διαμορφώνουν συνθήκες στις οποίες οι Δήμοι, οι Περιφερειακές Ενότητες και οι Περιφέρειες της χώρας, αλλά και οι τοπικές δημόσιες δασικές αρχές δε θα εκπροσωπούνται πλέον ούτε στο ελάχιστο στη διαχείριση των «φιλέτων» του φυσικού περιβάλλοντος στις περιοχές ευθύνης τους.
Οι επαγγελματικές και άλλες δραστηριότητες, οι χρήσεις γης και πολλά άλλα που σήμερα λαμβάνουν χώρα εντός των περιοχών Natura, δε θα ρυθμίζονται ούτε από την τοπική αυτοδιοίκηση, ούτε από τη μοναδική αρμόδια δημόσια Δασική Υπηρεσία.
Αντίθετα, ιδιωτικοί φορείς, ξένοι και άσχετοι με τον τόπο και του κατοίκους του, θα αποφασίζουν για αυτούς χωρίς αυτούς και κυρίως χωρίς να είναι πρακτικά υπόλογοι σε κανέναν, αφού δεν ορίζονται σαφείς διαδικασίες ελέγχου αλλά και ευθύνης για τους Φορείς Διαχείρισης στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο.

4. Με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο και τη διεύρυνση ποσοτικά και ποιοτικά της αρμοδιότητας των φορέων διαχείρισης, απαξιώνεται με τον πλέον προκλητικό τρόπο η δημόσια Δασική Υπηρεσία.
Η Δασική Υπηρεσία, είναι η μοναδική που θα μπορούσε να εγγυηθεί την προστασία και τη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών και η μοναδική που θα μπορούσαν να εμπιστευτούν οι Έλληνες πολίτες.
Παρά τη θεσμική απαξίωση και τον παροπλισμό που της επεφύλαξαν οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, η Δασική Υπηρεσία, εκτός από το γεγονός πως είναι δημόσια, έχει σαφές θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας, στελεχώνεται από ειδικούς επιστήμονες, μπορεί να ελέγχει και να παρεμβαίνει σε κάθε είδους περιβαλλοντική παράβαση με απόλυτα κατοχυρωμένες αρμοδιότητες (ανακριτικά καθήκοντα, δημόσιος κατήγορος κ.λ.π.), υπάγεται στις αποκεντρωμένες διοικήσεις (τοπική αυτοδιοίκηση), ενώ μπορεί να ελεγχθεί ως προς τη δράση και τη λειτουργία της. Το αντίθετο δηλαδή από αυτά που ισχύουν για τους φορείς διαχείρισης.

5. Οι φορείς διαχείρισης, στα δεκαπέντε χρόνια λειτουργίας τους, δεν αξιολογήθηκαν ενώ δεν προβλέπεται να αξιολογηθούν ούτε στο μέλλον σχετικά με τα αποτελέσματά τους με βάση το σκοπό ίδρυσης και λειτουργίας τους.
Η Πάρνηθα που κάηκε είχε φορέα διαχείρισης.
Η λίμνη Κορώνεια που «ξεράθηκε» και «δηλητηρίασε» εκατοντάδες σπάνια πτηνά το 2005, είχε Φορέα Διαχείρισης.
Η Κάρλα που με τόσο κόστος και κόπο τελικά ξανάγινε λίμνη και «σκοτώνει» τα δύο τελευταία Καλοκαίρια τα σπάνια πτηνά που γίνεται αγώνας να φωλιάσουν εκεί, έχει φορέα διαχείρισης.
Για τις παραπάνω καταστροφές δεν ανέλαβε κανείς την ευθύνη, ούτε είχε κανείς την ευθιξία να παραιτηθεί, είτε αιρετός, είτε εργαζόμενος στους φορείς διαχείρισης.
Τα παραπάνω παραδείγματα δίνουν το δικαίωμα σε κάθε ευαισθητοποιημένο περιβαλλοντικά πολίτη που παρακολουθεί τις σχετικές εξελίξεις, να πει πως οι φορείς διαχείρισης όπως ακριβώς και οι προστατευόμενες περιοχές, ιδρύονται και αυξάνονται ανεξέλεγκτα, για να εξυπηρετούν τους πολιτικούς και κάποιους από τους ανθρώπους που εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα με αυτούς, ανεξάρτητα από το αν και κατά πόσο επιτελούν το σκοπό τους που είναι να διαχειρίζονται και να προστατεύουν τις προστατευόμενες περιοχές της χώρας. Σε επίπεδο πολιτικών αποφάσεων καμία άλλη εξήγηση δε μπορεί να δοθεί για το πώς έχουμε φτάσει στο τέλμα που βρισκόμαστε σήμερα στη διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας, χαρακτηριστικό παράδειγμα του οποίου είναι η δεκαπενταετής αφανής παρουσία των φορέων διαχείρισης.

6. Το δικαίωμα στην εργασία θεωρούμε πως είναι αναφαίρετο. Δεν αρκεί όμως αυτό το θεμελιώδες δικαίωμα των εργαζόμενων στους φορείς διαχείρισης – ομήρων της εκάστοτε κυβέρνησης από το 2002 και έπειτα, για να δοθεί παράταση στη λειτουργία των φορέων διαχείρισης με τη μορφή, τη δομή και τη λειτουργία που έχουν σήμερα. Πόσο μάλλον δεν αρκεί για να διευρυνθούν οι αρμοδιότητες και οι περιοχές ευθύνης τους.
Στηρίζουμε τους εργαζόμενους στους φορείς διαχείρισης και προτείνουμε να μεταταχθούν στη Δασική Υπηρεσία όπως έγινε με τους αγροφύλακες παλαιότερα, ή να προσληφθούν με σημαντική μοριοδότηση στην εμπειρία τους για τις ανάγκες λειτουργίας των Κέντρων Ενημέρωσης, τα οποία στις περισσότερες περιπτώσεις παραμένουν κλειστά για να θυμίζουν σε όλους την εγκληματική αδιαφορία και την τεράστια υποκρισία των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, και πλέον και ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ ΕΛ- οικολόγων πράσινων σε οτιδήποτε έχει να κάνει με τη διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας.
Το νομοσχέδιο του ΥΠΕΝ, αντίθετα, με τις οκτάμηνες συμβάσεις και το ασαφές πλαίσιο μετάβασης στο νέο καθεστώς, απειλεί ακόμη και αυτά τα δικαιώματα των εργαζομένων στους Φορείς Διαχείρισης.

7. Όπως αναφέραμε παραπάνω, οι Φορείς Διαχείρισης υπάγονται απευθείας στο Υπουργείο Περιβάλλοντος.
Αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ανάγκη για αποκέντρωση της διοίκησης και την ανάγκη της συμμετοχής των ανθρώπων που κατοικούν και δραστηριοποιούνται μέσα και γύρω από τις προστατευόμενες περιοχές στις διαδικασίες που σχετίζονται με τη διαχείριση και την προστασία τους. Μόνο μέσα από την ισχυρή σε επίπεδο πλειοψηφίας, συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της Δασικής Υπηρεσίας στη διοίκηση των φορέων διαχείρισης μπορεί να εξασφαλιστεί η συμμετοχή των κατοίκων και των χρηστών των προστατευόμενων περιοχών.
Με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, διατηρείται η εξουσία του εκάστοτε Υπουργού περιβάλλοντος στη Διοίκηση των φορέων διαχείρισης και μηδενίζεται ο ρόλος και η συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, της Δασικής Υπηρεσίας και κατ’ επέκταση των πολιτών.

8. Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ – οικολόγων πράσινων, με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο μηδενίζει τη συμμετοχή των παραγωγικών φορέων στις διαδικασίες που σχετίζονται με τη διαχείριση και προστασία των προστατευόμενων περιοχών, γεγονός που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με κάθε ορθή περιβαλλοντικά προσέγγιση που θέλει τους ανθρώπους της υπαίθρου κοινωνούς και άμεσα συμμέτοχους στη διαχείριση και την προστασία των περιοχών στις οποίες δραστηριοποιούνται.
Με πρόβλεψη για έναν εκπρόσωπο των παραγωγικών φορέων στο διοικητικό συμβούλιο κάθε φορέα διαχείρισης, μόνο αυτό μπορεί να εξαχθεί σαν συμπέρασμα, όταν οι φορείς διαχείρισης θα έχουν αρμοδιότητα πλέον σε δέκα, ως και είκοσι προστατευόμενες περιοχές, σε πολλούς διαφορετικούς Δήμους, σε διαφορετικές Περιφερειακές Ενότητες, σε διαφορετικές Περιφέρειες και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και σε διαφορετικά νησιά.
Οι παραγωγικοί φορείς είναι συγκεκριμένοι. Υπάρχουν οι φορείς των οποίων η δράση σχετίζεται άμεσα με το φυσικό περιβάλλον (αγρότες, κτηνοτρόφοι, υλοτόμοι, αλιείς, μελισσοκόμοι, κυνηγοί, ορειβάτες, χιονοδρόμοι, μανιταροσυλλέκτες, βοτανοσυλλέκτες κ.λ.π.) και υπάρχουν και φορείς των οποίων η δράση σχετίζεται έμμεσα με το φυσικό περιβάλλον και εστιάζεται κυρίως στη διάθεση και διαχείριση αποβλήτων κ.λ.π.
Το ερώτημα: ποιος από όλους τους παραπάνω φορείς, από ποιο Δήμο, από ποια Περιφερειακή Ενότητα, από ποια Περιφέρεια και από ποιο νησί στις θαλάσσιες περιπτώσεις, θα εκπροσωπήσει επαρκώς όλους τους άλλους παραγωγικούς φορείς στη διοίκηση κάθε Φορέα Διαχείρισης, μόνο η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ – οικολόγων πράσινων και ο κ. Φάμελλος θα μπορούσαν να το απαντήσουν.

9. Το δίκτυο των περιοχών natura 2000 στην Ελλάδα, ενώ είναι το μεγαλύτερο σαν ποσοστό έκτασης Ευρωπαϊκής χώρας, είναι το πλέον πρόχειρα, επιπόλαια και ανέξοδα διαμορφωμένο.
Χωρίς αντικειμενικά κριτήρια, χωρίς καταγραφή και ανάλυση δεδομένων, χωρίς εκτίμηση των πραγματικών δυνατοτήτων της χώρας, χωρίς καμία μέριμνα για την επίδραση στη ζωή, τις δραστηριότητες και τις περιουσίες των κατοίκων της υπαίθρου, χωρίς μέριμνα για αξιολόγηση της διαχείρισης και της προστασίας, και γενικά χωρίς κανένα σχέδιο, όραμα, επιστημονική γνώση και σύνδεση με τη σύγχρονη Ελληνική πραγματικότητα, κάποιοι αποφάσισαν να χαρακτηρίσουν τη μισή χώρα περιοχή natura 2000. Κάπως έτσι, ξεκίνησε ο Γολγοθάς τόσο για αυτές τις περιοχές που στα χαρτιά προστατεύονται και στη πράξη καταστρέφονται, όσο και για τους κατοίκους και τους χρήστες τους, που βλέπουν να περιορίζονται οι δραστηριότητες, οι περιουσίες και η ίδια τους η ζωή, χωρίς όμως να βελτιώνεται ούτε στο ελάχιστο η περιβαλλοντική κατάσταση της χώρας. Το αντίθετο.

Πριν λίγες μέρες, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε κατά πλειοψηφία υπέρ της χαλάρωσης της προστασίας των μεγάλων σαρκοφάγων και ειδικά του λύκου, με δεδομένο το ότι οι πληθυσμοί τους έχουν ανακάμψει και δε χρήζουν πλέον προστασίας αλλά διαχείρισης ( ^[1]).
Αυτή την εξέλιξη θα έπρεπε να την είχε προκαλέσει η επιστημονική κοινότητα, να την είχε ζητήσει το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, να την είχαν αναδείξει οι Περιβαλλοντικές ΜΚΟ και οι φορείς διαχείρισης στην Ελλάδα. Αυτό που συμβαίνει αντίθετα, είναι να απαξιώνεται από τους παραπάνω φορείς κάθε φωνή κτηνοτρόφου και κυνηγού που βλέπει την περιουσία του και τα ζώα του να χάνονται από τους λύκους.
Το συγκεκριμένο παράδειγμα είναι ενδεικτικό της κατάστασης και της προσέγγισης που επικρατεί από ιδρύσεως στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, στις Περιβαλλοντικές ΜΚΟ και στους Φορείς Διαχείρισης. Καθένας χωριστά, αλλά και όλοι μαζί λειτουργώντας σαν συγκοινωνούντα δοχεία, οι παραπάνω φορείς, θεσμικοί και μη, έχουν σα δόγμα την ανεξέλεγκτη αύξηση των προστατευόμενων περιοχών, από την οποία είναι προφανές πως κάποιοι έχουν ίδιο όφελος.
Εκτιμούμε πως αυτή η κατάσταση δε μπορεί να συνεχιστεί άλλο.
Στην προκειμένη περίπτωση, οι δυνάμεις των κυνηγών δεν αρκούν να τα βάλουν με το θηρίο της δημόσιας διοίκησης που ακούει στο όνομα Υπουργείο Περιβάλλοντος, στην προσπάθεια να σταματήσει έστω τώρα η περιβαλλοντική υποβάθμιση και το αντιδημοκρατικό στάτους που θα επικρατήσει εφόσον ψηφιστεί το συγκεκριμένο και οποιοδήποτε άλλο αντίστοιχο νομοσχέδιο, που δεν απαντά τουλάχιστον στα παραπάνω ζητήματα.
Είναι επιτακτική ανάγκη η τοπική αυτοδιοίκηση και η δασική υπηρεσία να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να προβούν σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες έτσι ώστε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο να αποσυρθεί οριστικά.
Τονίζουμε για μία ακόμη φορά πως με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο Ιδιωτικοποιείται η διαχείριση των περιβαλλοντικών «φιλέτων» της χώρας η έκταση των οποίων ξεπερνά πλέον το 30% της Ελληνικής επικράτειας.
Τονίζουμε για μία ακόμη φορά πως με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο μπαίνει ταφόπλακα στη Δασική Υπηρεσία η οποία σε λίγο δε θα έχει λόγο ύπαρξης.
Τονίζουμε για ακόμη μία φορά πως με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο απαξιώνεται πλήρως η Τοπική Αυτοδιοίκηση και κατ’ επέκταση οι πολίτες που ζούνε μέσα και κοντά στις προστατευόμενες περιοχές της χώρας οι οποίες αυθαίρετα καταλαμβάνουν έκταση ίση με το ένα τρίτο της χώρας.
Θα πρέπει λοιπόν να αποσυρθεί το νομοσχέδιο και να μην επανέλθει ο κ. Φάμελλος, αν δεν προηγηθεί εκτεταμένος διάλογος του Υπουργείου Περιβάλλοντος με τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τη Δασική Υπηρεσία της χώρας. Διάλογος στον οποίο θα τεθεί συνολικά το ζήτημα της περιβαλλοντικής διαχείρισης, θα εντοπιστούν τα προβλήματα, θα προταθούν λύσεις και θα προσδιοριστούν οι διαθέσιμοι ανθρώπινοι, τεχνικοί και οικονομικοί πόροι που θα εξασφαλίσουν επιτέλους τις έννοιες αειφορία, ανάπτυξη, προστασία και διαχείριση, οι οποίες τείνουν να εκφυλιστούν από την κατάχρηση και την εκμετάλλευση που υπόκεινται από τους πολιτικούς αλλά και τους κατά τόπους αυτόκλητους προστάτες της φύσης.

Στο υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου «Οργάνωση και λειτουργία φορέων διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών» του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, προβλέπεται μεταξύ άλλων (Άρθρο 2.) επέκταση των ορίων ευθύνης των υφιστάμενων αλλά και των υπό ίδρυση Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών, η οποία σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνά το εικοσαπλάσιο των σημερινών περιοχών ευθύνης τους.

Στο άρθρο 2, παρ. 2. α. για παράδειγμα, προβλέπεται η ίδρυση του «Φορέα Διαχείρισης ευρύτερης περιοχής Βόρα – Λιμνών Δυτικής Μακεδονίας». Στην περιοχή ευθύνης του συγκεκριμένου φορέα διαχείρισης περιλαμβάνονται οι περιοχές του δικτύου Natura 2000 της ΚΥΑ ΑΑΑ/2017 με κωδικούς GR1210001, GR1240001, GR1240002, GR1240003, GR1240004, GR1240005, GR1240006, GR1240007, GR1240008, GR1240009, GR1320001, GR1320003, GR1330001, GR1330002, GR1340004, GR1340005, GR1340006, GR1340007 και GR1340008.

Οι συγκεκριμένες δεκαεννέα προστατευόμενες περιοχές είναι οι εξής: όρος Βέρμιο, Κορυφές Όρους Βόρα, Όρη Τζένα, Όρος Πάϊκο, Λίμνη Άγρα, Στενά Αψάλου και Μογλενίτσας, Λίμνη και φράγμα Άγρα, Όρη Τζένα και Πίνοβο, Όρος Βόρας, Όρος Πάϊκο- στενά Αψάλου και Μογλενίτσας, Λίμνη Καστοριάς, Λίμνη Καστοριάς (Ορεστιάς), Όρος Βούρινος – κορυφή Ασπροβούνι, Όρη βορείου Βούρινου και Μελλια, Λίμνες Βεγορίτιδα και Πετρών, Λίμνες Χειμαδίτιδα και Ζάζαρη, Όρος Βέρνον – κορυφή Βίτσι, Λίμνη Πετρών, Λίμνες Χειμαδίτιδα – Ζάζαρη (τα κοινά ονόματα οφείλονται στο γεγονός πως κάποιες περιοχές είναι ταυτόχρονα Τόποι Κοινοτικής Σημασίας και Ζώνες Ειδικής Προστασίας).

Η έκταση των παραπάνω περιοχών συνολικά, μετά την αφαίρεση όσων έχουν κοινή ονομασία και περιλαμβάνουν τις ίδιες εκτάσεις, ανέρχεται σε περισσότερα από 2.700.000 στρέμματα, σύμφωνα με τη επίσημη ιστοσελίδα της Ε.Ε. ( ^[2]).

Οι αποστάσεις μεταξύ των πιο απομακρυσμένων από αυτές τις περιοχές ξεπερνούν τα εκατό χιλιόμετρα.

Οι παραπάνω προστατευόμενες περιοχές υπάγονται διοικητικά σε δύο Περιφέρειες, έξι Περιφερειακές Ενότητες και δώδεκα Δήμους.

Το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό παράδειγμα των όσων προβλέπονται στο Σχέδιο Νόμου, από μόνο του αποδεικνύει την αστοχία του σκεπτικού στο οποίο βασίζεται το εν λόγω νομοσχέδιο, με την έννοια του ανεφάρμοστου και του ανεδαφικού των διατάξεών που αυτό περιλαμβάνει εξ’ αρχής.

Εκτάσεις αυτού του μεγέθους θα δυσκολευόντουσαν να διαχειριστούν θεσμικοί φορείς του Δημοσίου, με πλήρως κατοχυρωμένες επιχειρησιακές και ανακριτικές αρμοδιότητες. Πόσο μάλλον οι ιδιωτικοί φορείς διαχείρισης, με τα τεράστια προβλήματα θεσμικής κατοχύρωσης που τους χαρακτηρίζουν, κανένα από τα οποία δε λύνει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.

Η παραπάνω διαπίστωση ενισχύεται σημαντικά, λαμβάνοντας υπόψη τη δομή, τη λειτουργία, την οργάνωση, την αποτελεσματικότητα και γενικότερα την παρουσία των φορέων διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών της χώρας από ιδρύσεώς τους μέχρι σήμερα, που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αισιοδοξίας πως θα υπάρξει δυνατότητα εφαρμογής των διατάξεων του συγκεκριμένου νομοσχεδίου στην πράξη.

Σύμφωνα με το σχέδιο νόμου, οι Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών:

Συνεχίζουν να αποτελούν νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου και δεν προσαρτώνται σε κάποια δημόσια αρχή (Δασική Υπηρεσία – Ο.Τ.Α.), όπως εξαρχής θα έπρεπε να είχε γίνει (και όπως προβλέπεται σύμφωνα με το σχόλιο του κ. Βαβίζου, στη μελέτη με τίτλο «Οργάνωση των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών και Σχεδιασμός της πρώτης φάσης λειτουργίας τους», η αμοιβή της οποίας ανήλθε στα 684.883.68 € και η ανάθεσή της είχε γίνει από το Υπουργείο Περιβάλλοντος στις 2 Νοεμβρίου 2008. Η πρόταση της μελέτης «Οργάνωση των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών και Σχεδιασμός της πρώτης φάσης λειτουργίας τους» ήταν να εξετασθεί η μετατροπή των Φορέων Διαχείρισης είτε σε υπηρεσίες των Περιφερειών είτε σε Επιχειρήσεις των Περιφερειών. Το Ελληνικό Δημόσιο δηλαδή, πλήρωσε περίπου 700.000 ευρώ για μία μελέτη η οποία αφού δεν αξιοποιήθηκε για εννέα χρόνια, ακυρώνεται πλήρως με το συγκεκριμένο Σχέδιο Νόμου)

Συνεχίζουν να μην έχουν θεσμικά κατοχυρωμένες αρμοδιότητες,

Συνεχίζουν να μην έχουν θεσμικά κατοχυρωμένο κοινό κανονισμό λειτουργίας,

Συνεχίζουν να μην έχουν θεσμικά κατοχυρωμένη χρηματοδότηση για τα στοιχειώδη απαιτούμενα της λειτουργίας τους,

Συνεχίζουν να μην έχουν θεσμικά κατοχυρωμένη χρηματοδότηση, για τους μισθούς των εργαζομένων, ενώ δεν προβλέπεται καμία αύξηση του προσωπικού τους, ανάλογη και αντίστοιχη με την τεράστια αύξηση των περιοχών ευθύνης τους,

Συνεχίζουν να μην έχουν θεσμικά κατοχυρωμένη χρηματοδότηση για την κάλυψη των οδοιπορικών, για τις τεράστιες αποστάσεις που θα πρέπει να διανύουν οι εργαζόμενοι για να βρίσκονται στις προστατευόμενες περιοχές της ευθύνης τους,

Συνεχίζουν να μην υπόκεινται ουσιαστικά σε κανέναν έλεγχο για τα πεπραγμένα τους (ενδεικτικά αναφέρουμε πως οι Κυνηγετικές Οργανώσεις ελέγχονται σε ετήσια βάση από τη Δασική Υπηρεσία τόσο σε επίπεδο προϋπολογισμού, όσο και σε επίπεδο απολογισμού των εσόδων τους, που προέρχονται από την ανανέωση των αδειών θήρας).

Με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο οι Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών:

Δε θα έχουν συμμετοχή και εκπροσώπηση των κατά τόπους Δήμων και Π.Ε,
Δε θα έχουν συμμετοχή και εκπροσώπηση των κατά τόπους Δασικών αρχών,
Δε θα έχουν συμμετοχή και εκπροσώπηση των παραγωγικών φορέων,
Και δε θα έχουν συμμετοχή, εκπροσώπηση και κατ’ επέκταση αποδοχή των τοπικών κοινωνιών.

Ως αποτέλεσμα των παραπάνω, είναι προφανές πως οι φορείς διαχείρισης που θα προκύψουν από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, σε περίπτωση που αυτό γίνει νόμος του κράτους, όχι μόνο δε θα πετύχουν το σκοπό ίδρυσης και λειτουργίας τους αλλά το αντίθετο, θα δημιουργηθούν σωρεία προβλημάτων και θα ενισχυθούν τα ήδη υπάρχοντα, θεμελιώδη προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

Όλα αυτά θα γίνουν εις βάρος του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας το οποίο θα παραμείνει χωρίς πρακτική και ουσιαστική διαχείριση και προστασία,
Εις βάρος των τοπικών κοινωνιών, εις βάρος των παραγωγικών φορέων και των χρηστών των προστατευόμενων περιοχών, που αποκλείονται από τις σχετικές διαδικασίες που τους αφορούν άμεσα,
Εις βάρος της Δασικής Υπηρεσίας η οποία υποβαθμίζεται και απαξιώνεται όσο ποτέ άλλοτε στο παρελθόν,
Εις βάρος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης η οποία απαξιώνεται πλήρως,
Και προς όφελος κανενός, σε καιρό πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης.

Είναι πραγματικά δύσκολο να εντοπίσει κανείς έστω ένα θετικό στοιχείο του εν λόγω νομοσχεδίου, αν θέλει να προσεγγίσει το ζήτημα αποκλειστικά με όρους προστασίας, διαχείρισης και ανάπτυξης των προστατευόμενων περιοχών της χώρας.

Είναι πρακτικά ανεξήγητη η σπουδή του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και του Αν. Υπουργού κ. Φάμελλου, στην προώθηση ενός νομοσχεδίου που είναι εκ των προτέρων προφανές πως δε θα λύσει κανένα από τα προβλήματα που εντοπίζονται στη διαχείριση και την προστασία των προστατευόμενων περιοχών της χώρας, αλλά αντίθετα θα ενισχύσει το εξαιρετικά θολό και αναποτελεσματικό τοπίο που επικρατεί στη διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος ευρύτερα.

Οι Κυνηγετικοί Σύλλογοι Έδεσσας, Φλώρινας, Κοζάνης, Καστοριάς, Γρεβενών, Άργους Ορεστικού, Αμυνταίου, Εορδαίας, Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης, Γιαννιτσών, Σιάτιστας, Τσοτυλίου, Βελβεντού, Σερβίων, Δεσκάτης, Αλμωπίας, Θεσσαλονίκης, Κατερίνης, Αιγινίου και Μελίκης, ως εκπρόσωποι περισσότερων από δέκα χιλιάδες Έλληνες πολίτες, εν ενεργεία κυνηγών,

Εκφράζουμε την πλήρη αντίθεση μας στο σύνολο των διατάξεων του συγκεκριμένου νομοσχεδίου και ως εκ τούτου ζητούμε την άμεση απόσυρσή του.

Αναγνωρίζουμε πλήρως τα δικαιώματα των εργαζομένων των Φ.Δ.Π.Π., αλλά θεωρούμε πως η εργασιακή τους εξασφάλιση δε θα πρέπει σε καμία περίπτωση να ταυτιστεί μη τη συνέχιση της αναποτελεσματικής λειτουργίας των συγκεκριμένων φορέων. Θα πρέπει αντίθετα να αντιμετωπιστεί ως ανεξάρτητο ζήτημα από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και να μη χάσει κανείς εργαζόμενος τη δουλειά του.

Οι λύσεις στα τεράστια περιβαλλοντικά προβλήματα της χώρας, μπορούν να δοθούν μόνο υπό την αιγίδα της Δασικής Υπηρεσίας και τη συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των τοπικών κοινωνιών και των ανθρώπων της υπαίθρου.

Οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση εκτιμούμε πως είναι καταδικασμένη να αποτύχει, όπως αποδεικνύεται περίτρανα, από τα όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα στον τομέα της διαχείρισης του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας.

Εκτιμούμε πως οι πρώτοι που θα έπρεπε να αντισταθούν στο εν λόγω σχέδιο νόμου, είναι όλοι οι θεσμικοί και μη φορείς που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με τη διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος με πρωταγωνιστές τη Δασική Υπηρεσία και τους ίδιους τους Φορείς Διαχείρισης.

Με δεδομένη την επέκταση των ορίων ευθύνης των Φ.Δ προτείνεται να συμπεριληφθεί η άρση του περιορισμού στην κατανάλωση καυσίμων (όπως υποχρεούνται βάσει Υ.Α. 1450/550/1982 (ΦΕΚ 93/Β), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει (ΚΥΑ 129/2534/2010, ΦΕΚ 108/Β).

Το ωράριο των εργαζόμενων πάσης φύσεως διέπεται από τη σχετική νομοθεσία, επομένως η παράγραφος 1 είναι περιττή.
Να προβλεφθεί στο παρόν άρθρο παράγραφος για την κάλυψη της αποζημίωσης για τις διανυκτερεύσεις του προσωπικού εντός περιοχής ευθύνης. Υπάρχει σχετική πρόβλεψη στη νομοθεσία για το προσωπικό των δασικών υπηρεσιών. Συγκεκριμένα στο ν. 4467/2017, άρθρο 7 αναφέρονται τα εξής:
«Στους δασικούς υπαλλήλους κατά την έννοια του άρθρου 39 του ν. 1845/1989 (Α 102), οι οποίοι διανυκτερεύουν στην ύπαιθρο για την εξυπηρέτηση της δασοπροστασίας και οποιωνδήποτε ειδικών προγραμμάτων αυτής που εκτελούνται από τις Δασικές Υπηρεσίες, καταβάλλεται ολόκληρη η ημερήσια αποζημίωση της παρ. 1 του άρθρου 11 της υποπαραγράφου Δ.9 του άρθρου 2 του ν. 4336/2015 (Α ́ 94), με ανώτατο όριο τις σαράντα πέντε (45) διανυκτερεύσεις κατ’ έτος.
Δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν για τους προαναφερόμενους σκοπούς από 1.1.2016 έως και την έναρξη ισχύος του παρόντος, θεωρούνται ως νομίμως τελεσθείσες.»
Αναλογικά, θα μπορούσε να προστεθεί το εξής:
«Στους υπαλλήλους των ΦΔ οι οποίοι διανυκτερεύουν στην ύπαιθρο για την εξυπηρέτηση δράσεων των ΦΔ εντός της περιοχής ευθύνης τους (διαχείρισης, παρακολούθησης, φύλαξης) καταβάλλεται ολόκληρη η ημερήσια αποζημίωση της παρ. 1 του άρθρου 11 της υποπαραγράφου Δ.9 του άρθρου 2 του ν. 4336/2015 (Α ́ 94), με ανώτατο όριο τις τριάντα (30) διανυκτερεύσεις κατ’ έτος.
Δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν για τους προαναφερόμενους σκοπούς από 1.1.2016 έως και την έναρξη ισχύος του παρόντος, θεωρούνται ως νομίμως τελεσθείσες.»
Η ανάγκη για την παραπάνω πρόβλεψη είναι μεγάλη, ειδικά τώρα που οι περιοχές ευθύνης όλων των ΦΔ αυξάνονται πολύ σε έκταση.

Να προβλεφθεί στο παρόν άρθρο η εξαίρεση για τα οχήματα των ΦΔΠΠ που ισχύει για τα οχήματα του ΥΠΕΝ ΚΥΑ 129/2534/20-1-2010, άρθρο 10 (ΦΕΚ 108 Β΄) αναφορικά με τη μείωση κατά 30% των ανώτατων επιτρεπόμενων ορίων κατανάλωσης καυσίμων. Λαμβάνοντας υπόψη της αύξησης των περιοχών ευθύνης των ΦΔΠΠ είναι επιβεβλημένη η εν λόγω ρύθμιση.

Οι νέοι Φορείς για να μπορέσουν να σταθούν στην νέα εποχή/κατάσταση θα πρέπει να ακολουθήσουν και να υποστηρίξουν μέσα από τη λειτουργία τους, τις αρχές της αξιοβίωτης ολοκληρωμένης ανάπτυξης. Για το λόγο αυτό πρέπει να γίνουν κάποιες ουσιαστικές και στοχευόμενες παρεμβάσεις. Πολλά είναι αυτά που πρέπει να αλλάξουν, όχι μόνο στους Φορείς αλλά γενικότερα. Επίσης, ας μην ξεχνάμε ότι οι Φορείς είναι κυρίως οι άνθρωποι τους, που όλα αυτά τα χρόνια στελέχωσαν και λειτούργησαν τις δομές αυτές. Τα παρακάτω προτεινόμενα αφορούν εξειδικευμένα θέματα, που ωστόσο είναι σημαντικά για την λειτουργία και οργάνωση των Φορέων και τα οποία θα πρέπει να νομοθετηθούν δια μέσου του ΥΠΕΝ. Σε πρακτικό επίπεδο:
1. Θα πρέπει η λειτουργική/διοικητική υποστήριξη των Φορέων, με την ένταξη και των νέων περιοχών να αλλάξει. Δηλαδή, ξεκινώντας από τα διοικητικά τμήματα θα πρέπει να υπάρξουν μια σειρά από νέες ρυθμίσεις όσον αφορά τη λειτουργία τους, όπως το ηλεκτρονικό πρωτόκολλο (όπως στις λοιπές υπηρεσίες του δημοσίου) με άμεση διασύνδεση με το ΥΠΕΝ, ώστε για οτιδήποτε συμβαίνει τοπικά να είναι ενήμερο, διασφαλίζοντας τη γρήγορη ανάσυρση από τη βάση, διαφόρων εγγράφων και πρωτοκόλλων. Μέχρι σήμερα όλα αυτά ήταν στη διακριτική ευχέρεια των Φορέων .
2. Ανάπτυξη διαδικτυακής εφαρμογής (αρχικά για τους ΦΔΠΠ) για κατάθεση μελετών προς γνωμοδότηση από τους Φορείς, ώστε να γίνεται αυτόματη αρχειοθέτηση/ταξινόμηση και χωρικός προσδιορισμός του έργου και να είναι τελικά προσβάσιμες ευκολότερα, όταν απαιτηθεί κάτι τέτοιο (μια αντίστοιχη βάση για τα Αυθαίρετα διατηρεί το ΤΕΕ και μπορεί να γίνει εύκολα και για τους Φορείς). Σχετικά με το χρόνο γνωμοδότησης οι 25 ημέρες δεν ορίζουν κάτι, διότι όπως έχει δείξει η εμπειρία πολλές μελέτες είναι κακογραμμένες, έχουν ελλιπή στοιχεία, ενώ σε κάποιες απαιτούνται επιπλέον έρευνες, οι οποίες πρέπει να γίνουν μεταγενέστερα, ώστε να προκύψουν τα κατάλληλα συμπεράσματα, με βάση τα οποία θα γνωμοδοτήσει ο Φορέας.
3. Προς την κατεύθυνση του προγράμματος παρακολούθησης των Φορέων, σημαντική είναι και η ανάπτυξη ηλεκτρονικών πρωτοκόλλων επιστημονικής παρακολούθησης (κάποιοι Φορείς έχουν ίσως ξεκινήσει τη διαδικασία αυτή) που θα τροφοδοτούν στη συνέχεια τις σχετικές υπηρεσίες του Υπουργείου. Η αρχή έχει ήδη γίνει μέσα από τις βάσεις δεδομένων της παρακολούθησης από το έργο της Εποπτείας Ειδών και Τύπων Οικοτόπων και απαιτείται μια σχετική επιχειρησιακή διαμόρφωσή τους.
Αυτές και πολλές άλλες προτάσεις διαμορφώνουν την επόμενη μέρα για τους φορείς οι οποίοι μπορούν πραγματικά να αποτελέσουν ένα αναπτυξιακό εργαλείο, αρκεί η κοινωνία και το ΥΠΕΝ να το πιστέψει.
ΓΚΕΝΙΟΥ ΕΛΕΝΗ
ΔΑΒΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
ΙΝΤΖΙΔΟΥ ΧΡΥΣΑΝΘΗ
ΤΣΟΛΑΚΙΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΙΔΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Το Σχέδιο Νόμου δεν επιλύει βασικά λειτουργικά προβλήματα, καθώς οι αρμοδιότητες του Φορέα δεν γίνονται σαφείς και διακριτές. Για παράδειγμα, δεν αποδίδονται ανακριτικές αρμοδιότητες στο προσωπικό της φύλαξης, γεγονός, το οποίο δημιουργεί προβλήματα κατά την εφαρμογή της επόπτευσης/φύλαξης της Προστατευόμενης Περιοχής.

Η εργασία του προσωπικού τις Κυριακές και τις αργίες δεν είναι θεσμοθετημένη. Για το λόγο αυτό η εργασία αυτή δεν αμείβεται έως σήμερα. Ωστόσο, τις ανωτέρω ημέρες η επισκεψιμότητα στην Προστατευόμενη Περιοχή είναι ιδιαίτερα αυξημένη. Πρόβλημα υπάρχει και με την ισχύουσα νομοθεσία για τον περιορισμό στην κατανάλωση των καυσίμων για τα οχήματα των Φορέων (Υ.Α. 1450/550/1982- ΦΕΚ93/Β), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει (ΚΥΑ 129/2534/2010 – ΦΕΚ108/Β).

Η έλλειψη διαχειριστικής επάρκειας από το Φορέα, δημιουργεί προβλήματα στην αυτόνομη υλοποίηση μελετών και τεχνικών έργων.

1.Αναγνωρίζοντας την ανάγκη λειτουργίας των ΦΔΠΠ σε 24ωρη βάση, σε Κυριακές και εξαιρέσιμες ημέρες, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους αν αυτό κρίνεται απαραίτητο, θα πρέπει να υπάρχει μια γενική θεώρηση για την υλοποίηση αυτής της ανάγκης.

Ο Πρόεδρος του ΦΔΥΑ
Κωνσταντίνος Κουτσικόπουλος

Συμφωνούμε με το σχόλιο των ΜΚΟ (ΑΡΧΕΛΩΝ, Δίκτυο Μεσόγειος SOS, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Εταιρεία Προστασίας Πρεσπών, Kαλλιστώ, ΑΝΙΜΑ, MEDASSET, MΟm και WWF Ελλάς)και με την προσθήκη της νέας παραγράφου (Νέα παρ.3), αλλά θα πρέπει να προβλεφθεί ότι ο ρόλος της τεχνικής και επιστημονικής υποστήριξης που προτείνεται αναλαμβάνεται είτε από το αρμόδιο τμήμα του ΥΠΕΝ είτε από τις υπό σύσταση διευθύνσεις των αποκεντρωμένων διοικήσεων.

Στην παράγραφο 2α θα πρέπει να προβλεφθεί η κάλυψη των εξόδων μετακινήσεων των μελών του ΔΣ και σε έκτακτες περιπτώσεις όπου απαιτείται η παρουσία μέλους σε οποιοδήποτε σημείο της χωρικής αρμοδιότητας του ΦΔΠΠ.

Άρθρο 10, παρ. 1: Πρέπει να υπάρξει νομοθετική πρόβλεψη για εργασία κατά τις Κυριακές/εορτές καθώς και τη νύχτα για τα στελέχη των ΦΔΠΠ.

Άρθρο 10, παρ.2: Να προβλεφθεί η κάλυψη του κόστους μετακινήσεων για τις ανάγκες του Φορέα του Προέδρου και των μελών του ΔΣ σε άλλες περιοχές (εκτός της έδρας εργασίας του Προέδρου και της έδρας του Φορέα).

Ειδικά για την παράγραφο θ) «Έσοδα από ΑΠΕ, όπως αυτά προβλέπονται από την κείμενη νομοθεσία» θέλουμε να επισημάνουμε ότι η δυνατότητα είσπραξης αντισταθμιστικών από τη δημιουργία οποιουδήποτε δημόσιου ή ιδιωτικού έργου εντός ΠΠ, δημιουργεί συνθήκες «εμπορικής συναλλαγής» και πιθανής «οικονομικής ομηρίας» των ΦΔΠΠ σε σχέση με το γνωμοδοτικό έργο που καλούνται να διεκπεραιώσουν. Προτείνουμε να διαγραφεί τελείως από το κείμενο.

«Στους υπαλλήλους των ΦΔ οι οποίοι διανυκτερεύουν στην ύπαιθρο για την εξυπηρέτηση δράσεων των ΦΔ εντός της περιοχής ευθύνης τους (διαχείρισης, παρακολούθησης, φύλαξης) καταβάλλεται ολόκληρη η ημερήσια αποζημίωση της παρ. 1 του άρθρου 11 της υποπαραγράφου Δ.9 του άρθρου 2 του ν. 4336/2015 (Α ́ 94), με ανώτατο όριο τις τριάντα (30) διανυκτερεύσεις κατ’ έτος. Δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν για τους προαναφερόμενους σκοπούς από 1.1.2016 έως και την έναρξη ισχύος του παρόντος, θεωρούνται ως νομίμως τελεσθείσες.»

Υπάρχει μεγάλη ανάγκη της παραπάνω πρόβλεψης, ειδικά τώρα που οι περιοχές ευθύνης όλων των ΦΔ αυξάνονται πολύ σε έκταση. Η διατύπωση είναι ανάλογη αυτής που ισχύει για τους δασικούς υπαλλήλους (ν. 4467/2017, άρθρο 7).

1. «Τα Δ.Σ. των ΦΔΠΠ αποφασίζουν (στο πρώτο δεκαπενθήμερο κάθε εξαμήνου) το ωράριο των εργαζομένων, με βάση το προστατευτέο αντικείμενο, τα γεωγραφικά όρια έκαστου φορέα και τις υπηρεσιακές ανάγκες.»

΄Οχι βάσει νομοθεσίας, αναφορά στην οποία δεν γίνεται πουθενά; ΄Οπως δεν αναφέρεται και η πρόβλεψη για εργασία Σάββατα, Κυριακές και Αργίες, υπερωρίες, διανυκτερεύσεις, εν δυνάμει, για όλους τους εργαζόμενους.

2. «Για την κάλυψη των οδοιπορικών των μελών των Δ.Σ.»

Για την κάλυψη αναγκών οδοιπορικών των εργαζομένων που χρησιμοποιούν τα Ι.Χ. τους για να καλύψουν ανάγκες του φορέα τους;