ΑΡΘΡΟ 7 Εργαζόμενοι των ΦΔΠΠ

Εάν ληφθούν υπ΄όψη τα σχόλια για να συμπεριληφθεί κάποιο τύπου οργανόγραμμα για τους ΦΔ, να ληφθεί ταυτόχρονα υπ’ όψη και κάτι άλλο.

Σε όλους τους Φορείς Διαχείρισης το έργο της επιστημονικής παρακολούθησης περιβαλλοντικών όρων πραγματοποιείται από Αναδόχους. Το έργο του επιστημονικού προσωπικού περιορίζεται σε αυτό της έκδοσης των ανωτέρω προκηρύξεων, σε θέματα διοίκησης , σε θέματα οικονομικά, τα οποία καλούνται να διεκπαιρεώσουν όταν είναι πέραν των γνώσεών τους ή στην καλύτερη των περιπτώσεων περιορίζεται σε θέματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης.

Όλοι μιλάνε για αναφορά οργανογράμματος, αλλά αν συνεχιστεί το ανωτέρω πρότυπο τότε οι ΦΔ χρειάζονται μόνο θέσεις Οικονομολόγων, Νομικών και όχι Βιολόγων και Δασολόγων κ.λπ.

Προτάσεις διασφάλισης της συνέχισης εργασίας στους ΦΔΠΠ:
1. Αντικατάσταση των διατάξεων των άρθρων 7 και 11 του νομοσχεδίου του Υπουργείου Περιβάλλοντος που βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση, με ρητή διάταξη για παράταση των υφιστάμενων συμβάσεων όλων των εργαζομένων για ένα έτος με δυνατότητα παράτασης μέχρι τη λήξη του Προγράμματος ΥΠΕΠΕΡΑΑ 2014-2020 (δραστηριότητα: προστασία της βιοποικιλότητας).
2. Το άμεσο άνοιγμα σχετικής Πρόσκλησης Υποβολής Προτάσεων του Επιχειρησιακού Προγράμματος ΥΜΕΠΕΡΑΑ 2014-2020 (δραστηριότητα: προστασία της βιοποικιλότητας), ώστε να είναι εφικτή και νόμιμη η Παράταση των υφιστάμενων συμβάσεων όλων των εργαζομένων για ένα έτος με δυνατότητα παράτασης μέχρι τη λήξη του Προγράμματος.
3. Την οριστική επίλυση του εργασιακού προβλήματος με την έκδοση προκηρύξεων με ενισχυμένη μοριοδότηση της υπάρχουσας εργασιακής εμπειρίας προκειμένου να επιτευχθεί η μετάβαση σε εργασιακές σχέσεις αορίστου χρόνου, που θα διασφαλίζουν την ομαλή λειτουργία των ΦΔΠΠ.

Πρέπει λόγω της μεγάλης εμπειρίας που έχει αποκτήσει το υφιστάμενο προσωπικό να διασφαλιστεί η παραμονή του. Η προτεινόμενη λύση με τα 8μηνα δεν διασφαλίζει την εύρυθμη και ομαλή λειτουργία των ΦΔΠΠ αλλά ούτε και την επαναπρόσληψη του υπάρχοντος προσωπικού.

Προτείνεται να ληφθεί υπόψη στην επιλογή του προσωπικού η επιστημονική κατάρτιση και η εμπειρία του πάνω στο συγκεκριμένο αντικείμενο (π.χ. Διαχείριση Προστατευόμενων Περιοχών, καταμέτρηση Βιοποικιλότητας, Ενημέρωση-Ευαισθητοποίηση, Περιβαλλοντική εκπαίδευση κ.α.) ως απαραίτητο πρόσθετο προσόν (δηλαδή η κατά το ελάχιστο 5ετής εμπειρία σε ΦΔ.

Επιπλέον θα μπορούσε να μπει μια αναφορά εδώ για την ανάγκη μοριοδότησης της προϋπηρεσίας των εργαζομένων στους ΦΔ ή η πρόβλεψη να απασχολείται προσωπικό με προηγούμενη εμπειρία σε αντίστοιχες θέσεις λόγω ειδικών συνθηκών που ισχύουν στις ΠΠ.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ, ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΒΑΣ, ΔΡΟΣΟΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ
Εκπρόσωποι του ΔΙΚΤΥΟΥ των Φ.Δ. των Π.Π. στην Επιτροπή Εργασίας για το νέο ΣΝ για το Περιβάλλον του ΥΠΕΝ

Το προσωπικό του ΦΔ δεν προκύπτει ότι θα έχει μόνιμη σχέση εργασίας. Είναι απαραίτητο ο φορέας που θα διαχειρίζεται μια προστατευόμενη περιοχή να έχει ένα βασικό αριθμό στελεχών με μόνιμη σχέση εργασίας για να μπορεί να έχει συνέχεια στο έργο του. Θα πρέπει να υπάρχει και η δυνατότητα να αποσπούνται και δημόσιοι υπάλληλοι για την στελέχωσή τους.

Με ενδεχόμενη ψήφιση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, που έθεσε σε διαβούλευση το Υπουργείο Περιβάλλοντος της Κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, των Ανεξαρτήτων Ελλήνων και των Οικολόγων πράσινων, θα ισχύσουν κατά τη γνώμη μας τα εξής:

1. Ιδιωτικοποιείται απόλυτα η διαχείριση στο σύνολο των προστατευόμενων περιοχών της Ελλάδας, οι οποίες περνάνε στα χέρια (Ν.Π.Ι.Δ.), όπως είναι οι Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων περιοχών.
Εκτάσεις εκατομμυρίων στρεμμάτων, το ένα τρίτο της Ελληνικής επικράτειας, τα «φιλέτα» του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας, περνάνε πλέον με νόμο της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ και Οικολόγων Πράσινων σε ιδιωτική διαχείριση, χωρίς ουσιαστική συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της καθ’ ύλη αρμόδιας Δασικής Υπηρεσίας. Χωρίς δηλαδή καμία θεσμική, επιστημονική και κοινωνική κατοχύρωση.

2. Οι Φορείς Διαχείρισης που θα έχουν τον έλεγχο των τεράστιων αυτών εκτάσεων, δεν είχαν και δεν προβλέπεται στο συγκεκριμένο Σχέδιο Νόμου, να έχουν καμία ουσιαστική θεσμική αρμοδιότητα. Σε περίπτωση για παράδειγμα που εντοπίσουν κάποια παράβαση στις περιοχές τις οποίες διαχειρίζονται, θα πρέπει να καλέσουν ανάλογα με την περίπτωση και την παράβαση, την αστυνομία, τη δασική υπηρεσία, τη θηροφυλακή των κυνηγετικών οργανώσεων ή το λιμενικό όταν πρόκειται για θαλάσσιες εκτάσεις, για την επιβολή των προβλεπόμενων κυρώσεων.
Αντί να λύσει το χρονίζον πρόβλημα στη θεσμική κατοχύρωση των Φορέων Διαχείρισης που έχει εντοπιστεί και καταγγελθεί από κάθε κατεύθυνση εδώ και χρόνια, ο κ. Φάμελλος με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, το πολλαπλασιάζει. Αυτό προκύπτει από το γεγονός πως το σύνολο των προστατευόμενων περιοχών της χώρας, που καταλαμβάνουν περισσότερο από το 30% της έκτασης της Ελλάδας, θα τεθούν υπό διαχείριση ιδιωτικών φορέων, οι οποίοι δε έχουν θεσμικά κατοχυρωμένες αρμοδιότητες, δεν έχουν κατοχυρωμένη χρηματοδότηση, δεν έχουν θεσμοθετημένους κανόνες εσωτερικής λειτουργίας, δε βασίζονται σε κάποιο περιβαλλοντικά ορθό και επιστημονικά τεκμηριωμένο σχέδιο και δεν έχουν κατά συνέπεια στην ουσία τη δυνατότητα να επιτελέσουν το σκοπό ίδρυσης και λειτουργίας τους.

3. Η τεράστια διεύρυνση των περιοχών ευθύνης των υφιστάμενων και των υπό ίδρυση Φορέων Διαχείρισης, η οποία σε πολλές περιπτώσεις ισοδυναμεί με εκατομμύρια στρέμματα ανά φορέα, σε συνδυασμό με την πρόβλεψη για συμμετοχή στο επταμελές διοικητικό συμβούλιο των φορέων αυτών, μόλις δύο εκπροσώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης, (έναν από τους Δήμους και έναν από τις Περιφερειακές Ενότητες), και κανενός εκπροσώπου από τη Δασική Υπηρεσία, διαμορφώνουν συνθήκες στις οποίες οι Δήμοι, οι Περιφερειακές Ενότητες και οι Περιφέρειες της χώρας, αλλά και οι τοπικές δημόσιες δασικές αρχές δε θα εκπροσωπούνται πλέον ούτε στο ελάχιστο στη διαχείριση των «φιλέτων» του φυσικού περιβάλλοντος στις περιοχές ευθύνης τους.
Οι επαγγελματικές και άλλες δραστηριότητες, οι χρήσεις γης και πολλά άλλα που σήμερα λαμβάνουν χώρα εντός των περιοχών Natura, δε θα ρυθμίζονται ούτε από την τοπική αυτοδιοίκηση, ούτε από τη μοναδική αρμόδια δημόσια Δασική Υπηρεσία.
Αντίθετα, ιδιωτικοί φορείς, ξένοι και άσχετοι με τον τόπο και του κατοίκους του, θα αποφασίζουν για αυτούς χωρίς αυτούς και κυρίως χωρίς να είναι πρακτικά υπόλογοι σε κανέναν, αφού δεν ορίζονται σαφείς διαδικασίες ελέγχου αλλά και ευθύνης για τους Φορείς Διαχείρισης στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο.

4. Με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο και τη διεύρυνση ποσοτικά και ποιοτικά της αρμοδιότητας των φορέων διαχείρισης, απαξιώνεται με τον πλέον προκλητικό τρόπο η δημόσια Δασική Υπηρεσία.
Η Δασική Υπηρεσία, είναι η μοναδική που θα μπορούσε να εγγυηθεί την προστασία και τη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών και η μοναδική που θα μπορούσαν να εμπιστευτούν οι Έλληνες πολίτες.
Παρά τη θεσμική απαξίωση και τον παροπλισμό που της επεφύλαξαν οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, η Δασική Υπηρεσία, εκτός από το γεγονός πως είναι δημόσια, έχει σαφές θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας, στελεχώνεται από ειδικούς επιστήμονες, μπορεί να ελέγχει και να παρεμβαίνει σε κάθε είδους περιβαλλοντική παράβαση με απόλυτα κατοχυρωμένες αρμοδιότητες (ανακριτικά καθήκοντα, δημόσιος κατήγορος κ.λ.π.), υπάγεται στις αποκεντρωμένες διοικήσεις (τοπική αυτοδιοίκηση), ενώ μπορεί να ελεγχθεί ως προς τη δράση και τη λειτουργία της. Το αντίθετο δηλαδή από αυτά που ισχύουν για τους φορείς διαχείρισης.

5. Οι φορείς διαχείρισης, στα δεκαπέντε χρόνια λειτουργίας τους, δεν αξιολογήθηκαν ενώ δεν προβλέπεται να αξιολογηθούν ούτε στο μέλλον σχετικά με τα αποτελέσματά τους με βάση το σκοπό ίδρυσης και λειτουργίας τους.
Η Πάρνηθα που κάηκε είχε φορέα διαχείρισης.
Η λίμνη Κορώνεια που «ξεράθηκε» και «δηλητηρίασε» εκατοντάδες σπάνια πτηνά το 2005, είχε Φορέα Διαχείρισης.
Η Κάρλα που με τόσο κόστος και κόπο τελικά ξανάγινε λίμνη και «σκοτώνει» τα δύο τελευταία Καλοκαίρια τα σπάνια πτηνά που γίνεται αγώνας να φωλιάσουν εκεί, έχει φορέα διαχείρισης.
Για τις παραπάνω καταστροφές δεν ανέλαβε κανείς την ευθύνη, ούτε είχε κανείς την ευθιξία να παραιτηθεί, είτε αιρετός, είτε εργαζόμενος στους φορείς διαχείρισης.
Τα παραπάνω παραδείγματα δίνουν το δικαίωμα σε κάθε ευαισθητοποιημένο περιβαλλοντικά πολίτη που παρακολουθεί τις σχετικές εξελίξεις, να πει πως οι φορείς διαχείρισης όπως ακριβώς και οι προστατευόμενες περιοχές, ιδρύονται και αυξάνονται ανεξέλεγκτα, για να εξυπηρετούν τους πολιτικούς και κάποιους από τους ανθρώπους που εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα με αυτούς, ανεξάρτητα από το αν και κατά πόσο επιτελούν το σκοπό τους που είναι να διαχειρίζονται και να προστατεύουν τις προστατευόμενες περιοχές της χώρας. Σε επίπεδο πολιτικών αποφάσεων καμία άλλη εξήγηση δε μπορεί να δοθεί για το πώς έχουμε φτάσει στο τέλμα που βρισκόμαστε σήμερα στη διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας, χαρακτηριστικό παράδειγμα του οποίου είναι η δεκαπενταετής αφανής παρουσία των φορέων διαχείρισης.

6. Το δικαίωμα στην εργασία θεωρούμε πως είναι αναφαίρετο. Δεν αρκεί όμως αυτό το θεμελιώδες δικαίωμα των εργαζόμενων στους φορείς διαχείρισης – ομήρων της εκάστοτε κυβέρνησης από το 2002 και έπειτα, για να δοθεί παράταση στη λειτουργία των φορέων διαχείρισης με τη μορφή, τη δομή και τη λειτουργία που έχουν σήμερα. Πόσο μάλλον δεν αρκεί για να διευρυνθούν οι αρμοδιότητες και οι περιοχές ευθύνης τους.
Στηρίζουμε τους εργαζόμενους στους φορείς διαχείρισης και προτείνουμε να μεταταχθούν στη Δασική Υπηρεσία όπως έγινε με τους αγροφύλακες παλαιότερα, ή να προσληφθούν με σημαντική μοριοδότηση στην εμπειρία τους για τις ανάγκες λειτουργίας των Κέντρων Ενημέρωσης, τα οποία στις περισσότερες περιπτώσεις παραμένουν κλειστά για να θυμίζουν σε όλους την εγκληματική αδιαφορία και την τεράστια υποκρισία των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, και πλέον και ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ ΕΛ- οικολόγων πράσινων σε οτιδήποτε έχει να κάνει με τη διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας.
Το νομοσχέδιο του ΥΠΕΝ, αντίθετα, με τις οκτάμηνες συμβάσεις και το ασαφές πλαίσιο μετάβασης στο νέο καθεστώς, απειλεί ακόμη και αυτά τα δικαιώματα των εργαζομένων στους Φορείς Διαχείρισης.

7. Όπως αναφέραμε παραπάνω, οι Φορείς Διαχείρισης υπάγονται απευθείας στο Υπουργείο Περιβάλλοντος.
Αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ανάγκη για αποκέντρωση της διοίκησης και την ανάγκη της συμμετοχής των ανθρώπων που κατοικούν και δραστηριοποιούνται μέσα και γύρω από τις προστατευόμενες περιοχές στις διαδικασίες που σχετίζονται με τη διαχείριση και την προστασία τους. Μόνο μέσα από την ισχυρή σε επίπεδο πλειοψηφίας, συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της Δασικής Υπηρεσίας στη διοίκηση των φορέων διαχείρισης μπορεί να εξασφαλιστεί η συμμετοχή των κατοίκων και των χρηστών των προστατευόμενων περιοχών.
Με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, διατηρείται η εξουσία του εκάστοτε Υπουργού περιβάλλοντος στη Διοίκηση των φορέων διαχείρισης και μηδενίζεται ο ρόλος και η συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, της Δασικής Υπηρεσίας και κατ’ επέκταση των πολιτών.

8. Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ – οικολόγων πράσινων, με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο μηδενίζει τη συμμετοχή των παραγωγικών φορέων στις διαδικασίες που σχετίζονται με τη διαχείριση και προστασία των προστατευόμενων περιοχών, γεγονός που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με κάθε ορθή περιβαλλοντικά προσέγγιση που θέλει τους ανθρώπους της υπαίθρου κοινωνούς και άμεσα συμμέτοχους στη διαχείριση και την προστασία των περιοχών στις οποίες δραστηριοποιούνται.
Με πρόβλεψη για έναν εκπρόσωπο των παραγωγικών φορέων στο διοικητικό συμβούλιο κάθε φορέα διαχείρισης, μόνο αυτό μπορεί να εξαχθεί σαν συμπέρασμα, όταν οι φορείς διαχείρισης θα έχουν αρμοδιότητα πλέον σε δέκα, ως και είκοσι προστατευόμενες περιοχές, σε πολλούς διαφορετικούς Δήμους, σε διαφορετικές Περιφερειακές Ενότητες, σε διαφορετικές Περιφέρειες και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και σε διαφορετικά νησιά.
Οι παραγωγικοί φορείς είναι συγκεκριμένοι. Υπάρχουν οι φορείς των οποίων η δράση σχετίζεται άμεσα με το φυσικό περιβάλλον (αγρότες, κτηνοτρόφοι, υλοτόμοι, αλιείς, μελισσοκόμοι, κυνηγοί, ορειβάτες, χιονοδρόμοι, μανιταροσυλλέκτες, βοτανοσυλλέκτες κ.λ.π.) και υπάρχουν και φορείς των οποίων η δράση σχετίζεται έμμεσα με το φυσικό περιβάλλον και εστιάζεται κυρίως στη διάθεση και διαχείριση αποβλήτων κ.λ.π.
Το ερώτημα: ποιος από όλους τους παραπάνω φορείς, από ποιο Δήμο, από ποια Περιφερειακή Ενότητα, από ποια Περιφέρεια και από ποιο νησί στις θαλάσσιες περιπτώσεις, θα εκπροσωπήσει επαρκώς όλους τους άλλους παραγωγικούς φορείς στη διοίκηση κάθε Φορέα Διαχείρισης, μόνο η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ – οικολόγων πράσινων και ο κ. Φάμελλος θα μπορούσαν να το απαντήσουν.

9. Το δίκτυο των περιοχών natura 2000 στην Ελλάδα, ενώ είναι το μεγαλύτερο σαν ποσοστό έκτασης Ευρωπαϊκής χώρας, είναι το πλέον πρόχειρα, επιπόλαια και ανέξοδα διαμορφωμένο.
Χωρίς αντικειμενικά κριτήρια, χωρίς καταγραφή και ανάλυση δεδομένων, χωρίς εκτίμηση των πραγματικών δυνατοτήτων της χώρας, χωρίς καμία μέριμνα για την επίδραση στη ζωή, τις δραστηριότητες και τις περιουσίες των κατοίκων της υπαίθρου, χωρίς μέριμνα για αξιολόγηση της διαχείρισης και της προστασίας, και γενικά χωρίς κανένα σχέδιο, όραμα, επιστημονική γνώση και σύνδεση με τη σύγχρονη Ελληνική πραγματικότητα, κάποιοι αποφάσισαν να χαρακτηρίσουν τη μισή χώρα περιοχή natura 2000. Κάπως έτσι, ξεκίνησε ο Γολγοθάς τόσο για αυτές τις περιοχές που στα χαρτιά προστατεύονται και στη πράξη καταστρέφονται, όσο και για τους κατοίκους και τους χρήστες τους, που βλέπουν να περιορίζονται οι δραστηριότητες, οι περιουσίες και η ίδια τους η ζωή, χωρίς όμως να βελτιώνεται ούτε στο ελάχιστο η περιβαλλοντική κατάσταση της χώρας. Το αντίθετο.

Πριν λίγες μέρες, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε κατά πλειοψηφία υπέρ της χαλάρωσης της προστασίας των μεγάλων σαρκοφάγων και ειδικά του λύκου, με δεδομένο το ότι οι πληθυσμοί τους έχουν ανακάμψει και δε χρήζουν πλέον προστασίας αλλά διαχείρισης ( ^[1]).
Αυτή την εξέλιξη θα έπρεπε να την είχε προκαλέσει η επιστημονική κοινότητα, να την είχε ζητήσει το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, να την είχαν αναδείξει οι Περιβαλλοντικές ΜΚΟ και οι φορείς διαχείρισης στην Ελλάδα. Αυτό που συμβαίνει αντίθετα, είναι να απαξιώνεται από τους παραπάνω φορείς κάθε φωνή κτηνοτρόφου και κυνηγού που βλέπει την περιουσία του και τα ζώα του να χάνονται από τους λύκους.
Το συγκεκριμένο παράδειγμα είναι ενδεικτικό της κατάστασης και της προσέγγισης που επικρατεί από ιδρύσεως στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, στις Περιβαλλοντικές ΜΚΟ και στους Φορείς Διαχείρισης. Καθένας χωριστά, αλλά και όλοι μαζί λειτουργώντας σαν συγκοινωνούντα δοχεία, οι παραπάνω φορείς, θεσμικοί και μη, έχουν σα δόγμα την ανεξέλεγκτη αύξηση των προστατευόμενων περιοχών, από την οποία είναι προφανές πως κάποιοι έχουν ίδιο όφελος.
Εκτιμούμε πως αυτή η κατάσταση δε μπορεί να συνεχιστεί άλλο.
Στην προκειμένη περίπτωση, οι δυνάμεις των κυνηγών δεν αρκούν να τα βάλουν με το θηρίο της δημόσιας διοίκησης που ακούει στο όνομα Υπουργείο Περιβάλλοντος, στην προσπάθεια να σταματήσει έστω τώρα η περιβαλλοντική υποβάθμιση και το αντιδημοκρατικό στάτους που θα επικρατήσει εφόσον ψηφιστεί το συγκεκριμένο και οποιοδήποτε άλλο αντίστοιχο νομοσχέδιο, που δεν απαντά τουλάχιστον στα παραπάνω ζητήματα.
Είναι επιτακτική ανάγκη η τοπική αυτοδιοίκηση και η δασική υπηρεσία να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να προβούν σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες έτσι ώστε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο να αποσυρθεί οριστικά.
Τονίζουμε για μία ακόμη φορά πως με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο Ιδιωτικοποιείται η διαχείριση των περιβαλλοντικών «φιλέτων» της χώρας η έκταση των οποίων ξεπερνά πλέον το 30% της Ελληνικής επικράτειας.
Τονίζουμε για μία ακόμη φορά πως με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο μπαίνει ταφόπλακα στη Δασική Υπηρεσία η οποία σε λίγο δε θα έχει λόγο ύπαρξης.
Τονίζουμε για ακόμη μία φορά πως με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο απαξιώνεται πλήρως η Τοπική Αυτοδιοίκηση και κατ’ επέκταση οι πολίτες που ζούνε μέσα και κοντά στις προστατευόμενες περιοχές της χώρας οι οποίες αυθαίρετα καταλαμβάνουν έκταση ίση με το ένα τρίτο της χώρας.
Θα πρέπει λοιπόν να αποσυρθεί το νομοσχέδιο και να μην επανέλθει ο κ. Φάμελλος, αν δεν προηγηθεί εκτεταμένος διάλογος του Υπουργείου Περιβάλλοντος με τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τη Δασική Υπηρεσία της χώρας. Διάλογος στον οποίο θα τεθεί συνολικά το ζήτημα της περιβαλλοντικής διαχείρισης, θα εντοπιστούν τα προβλήματα, θα προταθούν λύσεις και θα προσδιοριστούν οι διαθέσιμοι ανθρώπινοι, τεχνικοί και οικονομικοί πόροι που θα εξασφαλίσουν επιτέλους τις έννοιες αειφορία, ανάπτυξη, προστασία και διαχείριση, οι οποίες τείνουν να εκφυλιστούν από την κατάχρηση και την εκμετάλλευση που υπόκεινται από τους πολιτικούς αλλά και τους κατά τόπους αυτόκλητους προστάτες της φύσης.

Οι Φορείς Διαχείρισης ως βασικές υπηρεσίες προστασίας και διατήρησης των Προστατευόμενων Περιοχών βάσει της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας, από την έναρξη λειτουργίας τους έως σήμερα λειτουργούν με εποχιακό προσωπικό με τη σύναψη συνεχόμενων συμβάσεων ορισμένου χρόνου στα πλαίσια των Επιχειρησιακών Προγραμμάτων. Παρόλες τις δυσκολίες που προέκυψαν όλα αυτά τα χρόνια από τις δυσλειτουργίες του συγκεκριμένου σχήματος (δυσχέρειες στην έκδοση δημοπρατήσεων και στην υλοποίηση τεχνικών έργων, αδυναμίες στην δράση φύλαξης λόγω έλλειψης ανακριτικών καθηκόντων, κλπ), το υφιστάμενο προσωπικό εργάζεται στους περισσότερους Φορείς για συνεχόμενο χρονικό διάστημα πέραν της δεκαετίας, επιτυγχάνοντας στο μέγιστο δυνατό βαθμό το έργο και τους στόχους που ανάγονται από το σκοπό ίδρυσης των Φορέων, αποκτώντας πολύτιμη εμπειρία και γνώση του προστατευταίου αντικειμένου, αλλά και του τρόπου προστασίας και διατήρησης της εκάστοτε περιοχής. Με το παρόν Αρθρο του Νόμου, δεν προκύπτει καμιά διασφάλιση (λόγω της διαδικασίας πρόσληψης εποχιακού προσωπικού) ότι η λειτουργία των Φορέων θα συνεχιστεί με το υφιστάμενο έμπειρο προσωπικό και για πόσο χρονικό διάστημα. Επομένως όπως προκύπτει από τις προτεινόμενες διατάξεις υπάρχει περίπτωση στο τέλος του επόμενου χρόνου οι Φορείς να στελεχωθούν με νέο προσωπικό (αγνώστων ειδικοτήτων και αριθμού), με όλα τα προβλήματα στην ομαλότητα της λειτουργίας των Φορέων που αυτό συνεπάγεται. Το υφιστάμενο προσωπικό κινδυνεύει να απολυθεί μετά από πολλά χρόνια εργασίας με όλες τις δυσχέρειες και τα προβλήματα που υπήρξαν σε θέματα χρηματοδότησης και λειτουγίας των Φορέων. Πρέπει να γίνει αποδεκτό από όλους ότι το μέχρι σήμερα έργο των Φορέων οφείλεται στο υφιστάμενο προσωπικό που αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε πλήρη αβεβαιότητα!

Εργαζόμενοι Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας

Στο υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου «Οργάνωση και λειτουργία φορέων διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών» του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, προβλέπεται μεταξύ άλλων (Άρθρο 2.) επέκταση των ορίων ευθύνης των υφιστάμενων αλλά και των υπό ίδρυση Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών, η οποία σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνά το εικοσαπλάσιο των σημερινών περιοχών ευθύνης τους.

Στο άρθρο 2, παρ. 2. α. για παράδειγμα, προβλέπεται η ίδρυση του «Φορέα Διαχείρισης ευρύτερης περιοχής Βόρα – Λιμνών Δυτικής Μακεδονίας». Στην περιοχή ευθύνης του συγκεκριμένου φορέα διαχείρισης περιλαμβάνονται οι περιοχές του δικτύου Natura 2000 της ΚΥΑ ΑΑΑ/2017 με κωδικούς GR1210001, GR1240001, GR1240002, GR1240003, GR1240004, GR1240005, GR1240006, GR1240007, GR1240008, GR1240009, GR1320001, GR1320003, GR1330001, GR1330002, GR1340004, GR1340005, GR1340006, GR1340007 και GR1340008.

Οι συγκεκριμένες δεκαεννέα προστατευόμενες περιοχές είναι οι εξής: όρος Βέρμιο, Κορυφές Όρους Βόρα, Όρη Τζένα, Όρος Πάϊκο, Λίμνη Άγρα, Στενά Αψάλου και Μογλενίτσας, Λίμνη και φράγμα Άγρα, Όρη Τζένα και Πίνοβο, Όρος Βόρας, Όρος Πάϊκο- στενά Αψάλου και Μογλενίτσας, Λίμνη Καστοριάς, Λίμνη Καστοριάς (Ορεστιάς), Όρος Βούρινος – κορυφή Ασπροβούνι, Όρη βορείου Βούρινου και Μελλια, Λίμνες Βεγορίτιδα και Πετρών, Λίμνες Χειμαδίτιδα και Ζάζαρη, Όρος Βέρνον – κορυφή Βίτσι, Λίμνη Πετρών, Λίμνες Χειμαδίτιδα – Ζάζαρη (τα κοινά ονόματα οφείλονται στο γεγονός πως κάποιες περιοχές είναι ταυτόχρονα Τόποι Κοινοτικής Σημασίας και Ζώνες Ειδικής Προστασίας).

Η έκταση των παραπάνω περιοχών συνολικά, μετά την αφαίρεση όσων έχουν κοινή ονομασία και περιλαμβάνουν τις ίδιες εκτάσεις, ανέρχεται σε περισσότερα από 2.700.000 στρέμματα, σύμφωνα με τη επίσημη ιστοσελίδα της Ε.Ε. ( ^[2]).

Οι αποστάσεις μεταξύ των πιο απομακρυσμένων από αυτές τις περιοχές ξεπερνούν τα εκατό χιλιόμετρα.

Οι παραπάνω προστατευόμενες περιοχές υπάγονται διοικητικά σε δύο Περιφέρειες, έξι Περιφερειακές Ενότητες και δώδεκα Δήμους.

Το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό παράδειγμα των όσων προβλέπονται στο Σχέδιο Νόμου, από μόνο του αποδεικνύει την αστοχία του σκεπτικού στο οποίο βασίζεται το εν λόγω νομοσχέδιο, με την έννοια του ανεφάρμοστου και του ανεδαφικού των διατάξεών που αυτό περιλαμβάνει εξ’ αρχής.

Εκτάσεις αυτού του μεγέθους θα δυσκολευόντουσαν να διαχειριστούν θεσμικοί φορείς του Δημοσίου, με πλήρως κατοχυρωμένες επιχειρησιακές και ανακριτικές αρμοδιότητες. Πόσο μάλλον οι ιδιωτικοί φορείς διαχείρισης, με τα τεράστια προβλήματα θεσμικής κατοχύρωσης που τους χαρακτηρίζουν, κανένα από τα οποία δε λύνει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.

Η παραπάνω διαπίστωση ενισχύεται σημαντικά, λαμβάνοντας υπόψη τη δομή, τη λειτουργία, την οργάνωση, την αποτελεσματικότητα και γενικότερα την παρουσία των φορέων διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών της χώρας από ιδρύσεώς τους μέχρι σήμερα, που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αισιοδοξίας πως θα υπάρξει δυνατότητα εφαρμογής των διατάξεων του συγκεκριμένου νομοσχεδίου στην πράξη.

Σύμφωνα με το σχέδιο νόμου, οι Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών:

Συνεχίζουν να αποτελούν νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου και δεν προσαρτώνται σε κάποια δημόσια αρχή (Δασική Υπηρεσία – Ο.Τ.Α.), όπως εξαρχής θα έπρεπε να είχε γίνει (και όπως προβλέπεται σύμφωνα με το σχόλιο του κ. Βαβίζου, στη μελέτη με τίτλο «Οργάνωση των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών και Σχεδιασμός της πρώτης φάσης λειτουργίας τους», η αμοιβή της οποίας ανήλθε στα 684.883.68 € και η ανάθεσή της είχε γίνει από το Υπουργείο Περιβάλλοντος στις 2 Νοεμβρίου 2008. Η πρόταση της μελέτης «Οργάνωση των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών και Σχεδιασμός της πρώτης φάσης λειτουργίας τους» ήταν να εξετασθεί η μετατροπή των Φορέων Διαχείρισης είτε σε υπηρεσίες των Περιφερειών είτε σε Επιχειρήσεις των Περιφερειών. Το Ελληνικό Δημόσιο δηλαδή, πλήρωσε περίπου 700.000 ευρώ για μία μελέτη η οποία αφού δεν αξιοποιήθηκε για εννέα χρόνια, ακυρώνεται πλήρως με το συγκεκριμένο Σχέδιο Νόμου)

Συνεχίζουν να μην έχουν θεσμικά κατοχυρωμένες αρμοδιότητες,

Συνεχίζουν να μην έχουν θεσμικά κατοχυρωμένο κοινό κανονισμό λειτουργίας,

Συνεχίζουν να μην έχουν θεσμικά κατοχυρωμένη χρηματοδότηση για τα στοιχειώδη απαιτούμενα της λειτουργίας τους,

Συνεχίζουν να μην έχουν θεσμικά κατοχυρωμένη χρηματοδότηση, για τους μισθούς των εργαζομένων, ενώ δεν προβλέπεται καμία αύξηση του προσωπικού τους, ανάλογη και αντίστοιχη με την τεράστια αύξηση των περιοχών ευθύνης τους,

Συνεχίζουν να μην έχουν θεσμικά κατοχυρωμένη χρηματοδότηση για την κάλυψη των οδοιπορικών, για τις τεράστιες αποστάσεις που θα πρέπει να διανύουν οι εργαζόμενοι για να βρίσκονται στις προστατευόμενες περιοχές της ευθύνης τους,

Συνεχίζουν να μην υπόκεινται ουσιαστικά σε κανέναν έλεγχο για τα πεπραγμένα τους (ενδεικτικά αναφέρουμε πως οι Κυνηγετικές Οργανώσεις ελέγχονται σε ετήσια βάση από τη Δασική Υπηρεσία τόσο σε επίπεδο προϋπολογισμού, όσο και σε επίπεδο απολογισμού των εσόδων τους, που προέρχονται από την ανανέωση των αδειών θήρας).

Με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο οι Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών:

Δε θα έχουν συμμετοχή και εκπροσώπηση των κατά τόπους Δήμων και Π.Ε,
Δε θα έχουν συμμετοχή και εκπροσώπηση των κατά τόπους Δασικών αρχών,
Δε θα έχουν συμμετοχή και εκπροσώπηση των παραγωγικών φορέων,
Και δε θα έχουν συμμετοχή, εκπροσώπηση και κατ’ επέκταση αποδοχή των τοπικών κοινωνιών.

Ως αποτέλεσμα των παραπάνω, είναι προφανές πως οι φορείς διαχείρισης που θα προκύψουν από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, σε περίπτωση που αυτό γίνει νόμος του κράτους, όχι μόνο δε θα πετύχουν το σκοπό ίδρυσης και λειτουργίας τους αλλά το αντίθετο, θα δημιουργηθούν σωρεία προβλημάτων και θα ενισχυθούν τα ήδη υπάρχοντα, θεμελιώδη προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

Όλα αυτά θα γίνουν εις βάρος του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας το οποίο θα παραμείνει χωρίς πρακτική και ουσιαστική διαχείριση και προστασία,
Εις βάρος των τοπικών κοινωνιών, εις βάρος των παραγωγικών φορέων και των χρηστών των προστατευόμενων περιοχών, που αποκλείονται από τις σχετικές διαδικασίες που τους αφορούν άμεσα,
Εις βάρος της Δασικής Υπηρεσίας η οποία υποβαθμίζεται και απαξιώνεται όσο ποτέ άλλοτε στο παρελθόν,
Εις βάρος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης η οποία απαξιώνεται πλήρως,
Και προς όφελος κανενός, σε καιρό πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης.

Είναι πραγματικά δύσκολο να εντοπίσει κανείς έστω ένα θετικό στοιχείο του εν λόγω νομοσχεδίου, αν θέλει να προσεγγίσει το ζήτημα αποκλειστικά με όρους προστασίας, διαχείρισης και ανάπτυξης των προστατευόμενων περιοχών της χώρας.

Είναι πρακτικά ανεξήγητη η σπουδή του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και του Αν. Υπουργού κ. Φάμελλου, στην προώθηση ενός νομοσχεδίου που είναι εκ των προτέρων προφανές πως δε θα λύσει κανένα από τα προβλήματα που εντοπίζονται στη διαχείριση και την προστασία των προστατευόμενων περιοχών της χώρας, αλλά αντίθετα θα ενισχύσει το εξαιρετικά θολό και αναποτελεσματικό τοπίο που επικρατεί στη διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος ευρύτερα.

Οι Κυνηγετικοί Σύλλογοι Έδεσσας, Φλώρινας, Κοζάνης, Καστοριάς, Γρεβενών, Άργους Ορεστικού, Αμυνταίου, Εορδαίας, Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης, Γιαννιτσών, Σιάτιστας, Τσοτυλίου, Βελβεντού, Σερβίων, Δεσκάτης, Αλμωπίας, Θεσσαλονίκης, Κατερίνης, Αιγινίου και Μελίκης, ως εκπρόσωποι περισσότερων από δέκα χιλιάδες Έλληνες πολίτες, εν ενεργεία κυνηγών,

Εκφράζουμε την πλήρη αντίθεση μας στο σύνολο των διατάξεων του συγκεκριμένου νομοσχεδίου και ως εκ τούτου ζητούμε την άμεση απόσυρσή του.

Αναγνωρίζουμε πλήρως τα δικαιώματα των εργαζομένων των Φ.Δ.Π.Π., αλλά θεωρούμε πως η εργασιακή τους εξασφάλιση δε θα πρέπει σε καμία περίπτωση να ταυτιστεί μη τη συνέχιση της αναποτελεσματικής λειτουργίας των συγκεκριμένων φορέων. Θα πρέπει αντίθετα να αντιμετωπιστεί ως ανεξάρτητο ζήτημα από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και να μη χάσει κανείς εργαζόμενος τη δουλειά του.

Οι λύσεις στα τεράστια περιβαλλοντικά προβλήματα της χώρας, μπορούν να δοθούν μόνο υπό την αιγίδα της Δασικής Υπηρεσίας και τη συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των τοπικών κοινωνιών και των ανθρώπων της υπαίθρου.

Οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση εκτιμούμε πως είναι καταδικασμένη να αποτύχει, όπως αποδεικνύεται περίτρανα, από τα όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα στον τομέα της διαχείρισης του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας.

Εκτιμούμε πως οι πρώτοι που θα έπρεπε να αντισταθούν στο εν λόγω σχέδιο νόμου, είναι όλοι οι θεσμικοί και μη φορείς που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με τη διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος με πρωταγωνιστές τη Δασική Υπηρεσία και τους ίδιους τους Φορείς Διαχείρισης.

Το υφιστάμενο προσωπικό στους ΦΔ έχει προσληφθεί με διαδικασίες ΑΣΕΠ και εργάζεται αδιάκοπα κατά την πλειοψηφία του για δέκα και πλέον χρόνια! Η καθημερινή επαφή με το πεδίο αλλά και η πολύτιμη εμπειρία που αποκτήθηκε τα προηγούμενα χρόνια στην περιοχή ευθύνης του εκάστοτε Φορέα Διαχείρισης σε θέματα διαχείρισης, παρακολούθησης, και επόπτευσης δεν μπορούν να αντικατασταθούν με 8 μηνο εποχικό προσωπικό. Ότι χτίστηκε τα προηγούμενα χρόνια με κόπο και μεράκι πάρα τις γραφειοκρατικές δυσκολίες κινδυνεύει να γκρεμιστεί μπαίνοντας σε μια διαδικασία αλλεπάλληλων ολιγομηνων συμβάσεων.
Προτείνουμε την τροποποίηση του συγκεκριμένου άρθρου για τη στελέχωση των Φορέων Διαχείρισης ώστε να διασφαλίζεται η ομαλή και εύρυθμη μετάβαση στους νέους Φορείς με διευρυμένες χωρικές και διοικητικές αρμοδιότητες. Αυτονόητη θεωρούμε την συνέχιση του υφιστάμενου προσωπικού και τη δημιουργία οργανογράμματος ανα ΦΔ.

ΓΙΑΜΟΥΖΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΜΠΑΛΤΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΑΛΒΑΝΟΥ ΛΥΔΙΑ
ΚΑΤΡΑΝΑ ΕΥΑ
ΒΟΥΛΤΣΙΟΥ ΧΡΥΣΑ
ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ ΣΤΕΛΛΑ
ΤΣΟΜΠΑΝΟΓΛΟΥ ΤΑΝΙΑ
ΚΑΨΑΧΕΙΛΗ ΘΕΑΝΩ
ΑΓΑΠΙΔΟΥ ΕΡΗ
ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ
ΣΕΡΜΑ ΟΛΓΑ
ΚΛΑΠΑΝΗ ΕΦΗ
ΚΑΡΑΚΙΤΣΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Το εργασιακό μέλλον των εργαζόμενων στο νομοσχέδιο παρουσιάζεται αμφίβολο, με μια απαράδεκτη μεταβολή των εργασιακών σχέσεων , αφού οι ρυθμίσεις στο εργασιακό κομμάτι οδηγούν σε 8μηνες συμβάσεις και σε πλήρη αβεβαιότητα.Πρόκειται για εργαζόμενους με συνεχόμενες συμβάσεις (χωρίς διακοπή) στους Φορείς Διαχείρισης που φτάνουν τα 10 χρόνια και περισσότερο, οι οποίοι έχουν αποκτήσει πολύτιμη εμπειρία σε θέματα προστασίας και διαχείρισης. Με το άρθρο αυτό το ΥΠΕΝ επιτείνει την εργασιακή ομηρία και επιθυμεί η λειτουργία των Φορέων να βασίζεται σε εποχικό προσωπικό και όχι σε προσωπικό με μόνιμη σχέση εργασίας όπως θα έπρεπε κανονικά. Το Σχέδιο νόμου χαρακτηρίζεται από προχειρότητα και απλά διεκπεραιώνει μια τυπική διαδικασία προστασίας απέναντι στην Ε.Ε. για τη μη επιβολή προστίμων από τη μη ενσωμάτωση περιοχών Natura σε καθεστώς προστασίας. Εκμηδενίζει τελείως τους εργαζόμενους και διαγράφει τελείως την αποκτηθείσα εμπειρία απαραίτητη για την ορθή λειτουργία των Φορέων Διαχείρισης και μαζί την προστασία και διαχείριση του περιβάλλοντος των προστατευόμενων περιοχών.

Η αναφορές του άρθρου 7 εκτιμώ ότι δεν εξασφαλίζουν το υπάρχον προσωπικό, το οποίο δεδομένα κάλυψε πάγιες και διαρκείς ανάγκες των ΦΔΠΠ όλα τα χρόνια της λειτουργίας τους. Το προσωπικό των ΦΔΠΠ έχει αποκτήσει τεράστια εμπειρία και θα πρέπει να αξιοποιηθεί. Ως λύση θα πρότεινα το άνοιγμα της Πρόσκλησης του ΥΜΕΠΠΕΡΑΑ ώστε οι συμβάσεις να παραταθούν για το 2018, με δυνατότητα παράτασης μέχρι τη λήξη του προγράμματος.

To Δ.Σ. του Φορέα Διαχείρισης Δέλτα Αξιού-Λουδία-Αλιάκμονα εκφράζει την αντίθεσή του στην μετατροπή του σε «Φορέα Διαχείρισης Θερμαϊκού Κόλπου», ο οποίος θα έχει υπό την ευθύνη του, πέραν από τις περιοχές Natura 2000, και τη μεγάλη θαλάσσια περιοχή του Θερμαϊκού Κόλπου για τους εξής λόγους:
1) Στο Θερμαϊκό Κόλπο περιλαμβάνονται διαφορετικών τύπων δραστηριότητες (π.χ. οστρακοκαλλιέργεια, αλιεία, ναυσιπλοΐα, αποχέτευση αστικών και βιομηχανικών αποβλήτων, ενάλια αρχαιολογία κ.α.), από τις οποίες προκύπτουν πολλά και πολύπλοκα προβλήματα. Θεωρούμε ότι η προσθήκη της ευθύνης διαχείρισης του Θερμαϊκού Κόλπου θα πλήξει την ευελιξία του Φορέα Διαχείρισης και θα αποτελέσει τροχοπέδη στις προσπάθειές του να αντιμετωπίσει τις απειλές κατά του φυσικού περιβάλλοντος και των περιοχών Natura 2000.
2) Δεδομένου ότι η προστατευόμενη περιοχή Δέλτα Αξιού-Λουδία-Αλιάκμονα περιβάλλεται από μικρά και μεγάλα αστικά κέντρα, υπάρχουν πολλές πιέσεις που δημιουργούν σοβαρό κίνδυνο μη αναστρέψιμης υποβάθμισης του περιβάλλοντος (π.χ. περιπτώσεις αξιοποίησης παλαιών αδειών οικοδόμησης). Η διαδικασία μετατροπής του υπάρχοντος φορέα στο νέο φορέα, με νέο Διοικητικό Συμβούλιο και ειδική πολυπληθή συμβουλευτική επιτροπή θα δημιουργήσει ένα κενό εξουσίας για μεγάλο χρονικό διάστημα, ώστε ουσιαστικά δεν θα μπορεί να γίνει έλεγχος για την προστασία της περιοχής του Δέλτα Αξιού.
Πέραν αυτού, θεωρούμε πρώτη προτεραιότητα για την προστασία της περιοχής να εκδοθεί το Προεδρικό Διάταγμα προστασίας της περιοχής του Δέλτα Αξιού, το οποίο θα διασφαλίζει το νομικό καθεστώς προστασίας του.
Τέλος, θα πρέπει να βρεθεί τρόπος να διατηρηθεί το υπάρχον προσωπικό, το οποίο μέχρι στιγμής αντιμετώπισε με υπευθυνότητα τα προβλήματα που προκύπτουν και έχει αποκτήσει εξειδικευμένη εμπειρία.

Διατυπώνουμε την ανησυχία μας όσον αφορά την έγκαιρη τακτοποίηση των ζητημάτων του προσωπικού, γεγονός το οποίο θα επιφέρει τυχόν δυσλειτουργίες στην εύρυθμη υλοποίηση του έργου του Φορέα.

Για την αποτελεσματικότερη προστασία των Εθνικών Πάρκων και των συντελεστών του καθώς και για την βέλτιστη οργάνωση και επιστημονική επάρκεια των ΦΔΠΠ, η επιλογή των καταλληλότερων ειδικοτήτων είναι καταλυτικής σημασίας.

Αυτή η επιλογή θα πρέπει να γίνει με διαφανή και επιστημονικά κριτήρια, εξ αρχής προσδιορισμένα από το Νόμο και όχι συντεχνιακά και ευκαιριακά. Τα απαραίτητα προσόντα (ειδικότητες) για τις θέσεις εργασίας του προσωπικού θα πρέπει να είναι κοινά για όλους του ΦΔΠΠ και να καθορίζονται με σαφήνεια με διάταξη νόμου και όχι με ΚΥΑ, η οποία δεν είναι βέβαιο πότε θα εκδοθεί. Στους εγκεκριμένους Κανονισμούς Λειτουργίας Υπηρεσιών και Προσωπικού των ΦΔΠΠ γίνεται πρόβλεψη για την αντιστοιχία θέσης εργασίας και απαραίτητων προσόντων, η οποία θα πρέπει να υποστηριχθεί.

Ωστόσο, τροποποίηση απαιτείται για τη θέση εργασίας της “περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, οργάνωσης οικοτουριστικών προγραμμάτων και σχεδιασμός προγραμμάτων εθελοντών” στο Τμήμα Πληροφόρησης, Εκπαίδευσης και Δημοσιότητας. Σύμφωνα με τους υφιστάμενους Κανονισμούς, αυτή η θέση εργασίας μπορεί να ανατεθεί σε οποιοδήποτε κάτοχο πτυχίου ΑΕΙ. Όμως, για την αποτελεσματική εκτέλεση της εργασίας από έναν μόνο επιστήμονα, όπως προβλέπεται στα περισσότερα Οργανογράμματα, απαιτείται εξορισμού η βαθιά, διεπιστημονική γνώση των σύνθετων περιβαλλοντικών ζητημάτων, έτσι ώστε να αποφευχθεί μία επιφανειακή προσέγγιση με περιορισμένους διδακτικούς στόχους. Συνεπώς, θα πρέπει η θέση αυτή να καλύπτεται από πτυχιούχους ΑΕΙ περιβαλλοντικών επιστημών (τους πλέον αρμόδιους επιστήμονες) ή εναλλακτικά πτυχιούχους ΑΕΙ βιολογίας, δασολογίας με μεταπτυχιακό στην περιβαλλοντική εκπαίδευση.

Επιπρόσθετα, το οργανόγραμμα και η ακριβής σύνθεση των ειδικοτήτων κάθε ΦΔΠΠ θα πρέπει να καθορίζεται από τους ΦΔΠΠ ανάλογα με τις ανάγκες τους. Προς αυτή την κατεύθυνση, είναι αναγκαία (α) η αναπροσαρμογή των υφιστάμενων Οργανογραμμάτων των εγκεκριμένων Κανονισμών Λειτουργίας Υπηρεσιών και Προσωπικού των ΦΔΠΠ, ειδικά μετά την επέκτασή τους και την περίληψη νέων περιοχών ευθύνης, (β) η δημιουργία αντίστοιχων Οργανογραμμάτων για τους νεοϊδρυόμενους ΦΔΠΠ και (γ) η εφαρμογή/ τήρησή τους.

Η τυχαία, μέχρι πρότινος, άντληση επιστημονικού προσωπικού ορισμένου χρόνου από την χαώδη κατηγορία ΠΕ Περιβάλλοντος, παραβλέποντας τους εγκεκριμένους Κανονισμούς Λειτουργίας, δεν μπορούσε να καλύψει τις ειδικές ανάγκες των ΦΔΠΠ, καθώς σε αυτή βρίσκονται ειδικότητες όπως Χημικών Μηχανικών, Χημείας, Ιατρικής Βιοχημείας κ.α. που δεν έχουν άμεση συνάφεια με το αντικείμενο των ΦΔΠΠ.

Επιπρόσθετα, η πρόβλεψη μόνιμων θέσεων εργασίας επιστημονικού προσωπικού και η αξιοποίηση του ειδικού επιστημονικού προσωπικού των υφιστάμενων ΦΔΠΠ, που διαθέτουν υπερδεκαετή ειδική εμπειρία, είναι απαραίτητα μέτρα για να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα στην προστασία των Εθνικών Πάρκων.

Επισημαίνεται ότι ως Περιβαλλοντολόγοι, σύμφωνα με το ΠΔ 405/1995, (ΦΕΚ 228/Τ/Α/6.11.1995), άρθρο 1, «ορίζονται οι απόφοιτοι του τμήματος Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου και έχουν ως κύρια επαγγελματική ενασχόληση την επεξεργασία, σύνταξη και αξιολόγηση μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων, η διενέργεια ελέγχων ποιότητας περιβάλλοντος, το σχεδιασμό και την αξιολόγηση περιβαλλοντικών πολιτικών, τη διαχείριση περιβαλλοντικών συστημάτων, την περιβαλλοντική εκπαίδευση, αγωγή, ενημέρωση και επικοινωνία.».

Δεδομένου ότι μεγάλο τμήμα της ευρύτερης περιοχής του Εθνικού Δρυμού Ολύμπου ανήκει στην Περιφέρεια Θεσσαλίας κρίνουμε απαραίτητη την ίδρυση στις πύλες εισόδους της θεσσαλικής πλευράς του Ολύμπου γραφείων του Φορέα του Εθνικού Δρυμού Ολύμπου στους οικισμούς Κοκκινοπηλού και Καλυβίων Κοκκινοπηλού με σκοπό τον καλύτερο συντονισμό των δράσεών του
και την ενημέρωση του κοινού.

Μπορούν να λειτουργήσουν εσαεί οι ΦΔΠΠ ως ΝΠΙΔ χωρίς πρόβλεψη για τακτικό προσωπικό και μόνο με έκτακτους οκταμηνίτες; Πώς διασφαλίζεται η συνέχεια της λειτουργίας χωρίς κενά; Ποιος θα διενεργεί τις διαδικασίες προσλήψεων; Οι ίδιοι οι έκτακτοι υπάλληλοι; Σε κάθε περίπτωση, όπως προαναφέρθηκε, θα πρέπει να προβλεφθεί έστω και μεταβατικά η διοικητική και επιστημονική υποστήριξη των ΦΔΠΠ από τη Διεύθυνση Περιβάλλοντος της οικείας Περιφέρειας ή από την οικεία Αποκεντρωμένη Διοίκηση. Επίσης να προβλεφθεί η δυνατότητα αποσπάσεων στους ΦΔΠΠ υπαλλήλων του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα.

Η διεύρυνση τόσο των αρμοδιοτήτων των υφιστάμενων ΦΔ, όσο και των ορίων των Προστατευόμενων Περιοχών τους, καθιστά περισσότερο από ποτέ επιτακτική την ανάγκη διευθέτησης του ζητήματος των εργαζομένων των τους και αυξάνει τις ανάγκες σε μέσα και πόρους για την φύλαξη, τη διαχείριση προμηθειών και την αποτελεσματικότερη εμπλοκή και συνεργασία με εκπροσώπους περισσότερων παραγωγικών φορέων. Ως εκ τούτου, το «πολύ-αναμενόμενο» νομοθέτημα αναμένουμε ότι θα προσαρμοστεί κατάλληλα λαμβάνοντας υπόψη του τα παρακάτω:

-> 1. το γεγονός ότι το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο περί διαδοχικών συμβάσεων πέραν των 24 μηνών προβλέπει εξαιρέσεις που δύναται να εφαρμοστούν και στην παρούσα συγκυρία (είδος δραστηριότητας φορέα, ιδιότητα εργαζομένου, αντικείμενο σύμβασης σχετικό με ερευνητικό – ευρωπαϊκό- εθνικό πρόγραμμα)
-> 2. την ανάγκη διασφάλισης της διοικητικής και επιχειρησιακής επάρκειας των φορέων στην διαχείριση ευρωπαϊκών και εθνικών προγραμμάτων και ως εκ τούτου
-> 3.την ανάγκη κατάρτισης οργανογράμματος και περιγραφής θέσεων εργασίας που αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο της όποιας επικαλούμενης διοικητικής και επιχειρησιακής επάρκειας
-> 4.το διοικητικό φόρτο που επιφέρει η επαναλαμβανόμενη κατάρτιση και δημοσίευση προκηρύξεων έως και την πρόσληψη νέου προσωπικού σε διάστημα μικρότερου του ενός έτους (ανά 8μήνες) και ως εκ τούτου
-> 5.τις καθυστερήσεις που αναμένονται ως προς την υλοποίηση δράσεων προστασίας και διατήρησης των οικοτόπων
-> 6.το διάστημα που απαιτείται για την προσαρμογή και εκπαίδευση του νέου προσωπικού έως ότου επιτευχθεί η κατάσταση εύρυθμης λειτουργίας των Φορέων, την ίδια στιγμή που οι ανάγκες σε πόρους, μέσα και προσωπικό αυξάνονται άμεσα με την διεύρυνση των περισσότερων.

Γ. Πιλιγκότση
Οικονομολόγος Περιβάλλοντος, MSc
Συντονίστρια ΦΔ Καρπάθου -Σαρίας

Διαφωνώ με το άρθρο 7 στο σύνολό του. Δεν καταλαβαίνω πως σε ένα άρθρο με τίτλο «Εργαζόμενοι των ΦΔΠΠ» δεν γίνεται κανένας απολύτως λόγος στο υφιστάμενο προσωπικό, ούτε καν στην στελέχωση με μόνιμο προσωπικό. Πρέπει να τροποποιηθεί το άρθρο 7 σε συνδυασμό με το άρθρο 11, έτσι ώστε να διασφαλιστεί η συνέχιση της εργασίας όλου του υφιστάμενου προσωπικού, το οποίο έχει αποκτήσει πολύτιμες γνώσεις, πολυετή εμπειρία και έχει γίνει αποδεκτό από την τοπική κοινωνία. Είναι κρίμα η δουλειά τόσων ετών να μηδενιστεί.

Κατόπιν της υπ. αριθμ. 63/17-11-2017 ομόφωνης απόφασης του Δ.Σ. του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Ολύμπου προτείνεται η τροποποίηση του άρθρου 7 ως εξής:

«Προκειμένου να αντιμετωπισθούν επείγουσες ανάγκες των ΦΔΠΠ και να διασφαλιστεί η δυνατότητα προετοιμασίας και ένταξης στις συγχρηματοδοτούμενες πράξεις της τρέχουσας προγραμματικής περιόδου του ΕΣΠΑ 2014-2020, για την επίτευξη θεσμικής θωράκισης του δικτύου περιοχών Natura 2000 και την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και των προστατευτέων αντικειμένων, το προσωπικό που απασχολείται στους Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών με συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, συνεχίζει να προσφέρει τις υπηρεσίες του με την ίδια σχέση εργασίας, σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 21, Ν. 2190/1994 και την παρ. 15 του άρθρου 14, Ν.2266/1994 (Α 218). Και οι ενεργές συμβάσεις μίσθωσης έργου παρατείνονται από τη λήξη τους, μέχρι τη λήξη των συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων ΕΣΠΑ 2014-2020 και σε κάθε περίπτωση, μέχρι και τις 31-12-2018.

Δεν αποδεχόμαστε το άρθρο 7 στο σύνολό του. Ωστόσο θεωρούμε ότι πρέπει να αναφερθούν τα παρακάτω:
Δεν είναι λογικό στο σχέδιο νόμου που υποτίθεται ότι ρυθμίζει την οργάνωση και λειτουργία των ΦΔΠΠ να παραλείπονται διατάξεις που θα καθορίζουν την τακτική στελέχωσή τους. Πολλά προβλήματα στη εύρυθμη λειτουργία των ΦΔΠΠ πηγάζουν από την εξάρτησή τους από τα Διοικητικά Συμβούλια και τη μη θωράκιση και ενίσχυση των αρμοδιοτήτων των υπηρεσιών τους. Με αυτόν τον τρόπο η λειτουργία εξαρτάται από την καταλληλόλητα των Προέδρων και τη συμμετοχικότητα των ΔΣ.
Το υπάρχον προσωπικό έχει προσληφθεί με διαδικασίες ΑΣΕΠ και εργάζεται με συμβάσεις που ανανεώθηκαν, παρατάθηκαν και συνεχίστηκαν γιατί εξυπηρετούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Μέσω αλλά και εξαιτίας αυτών των συνεχώς μεταβαλλόμενων συνθηκών εργασίας το προσωπικό έχει αποκτήσει ικανή εμπειρία η οποία θα πρέπει να διατηρηθεί γιατί λειτουργεί ως κεφάλαιο για τη μελλοντική καλή και απρόσκοπτη λειτουργία των ΦΔΠΠ.
Η παράγραφος 1 του άρθρου 7 προβλέπει την πρόσληψη προσωπικού με σκοπό τη «δυνατότητα προετοιμασίας και ένταξης στις συγχρηματοδοτούμενες πράξεις της τρέχουσας προγραμματικής περιόδου ΕΣΠΑ 2014-2020». Έχοντας ως δεδομένο ότι υφίσταται αντίστοιχο παράδειγμα με τις ρυθμίσεις του άρθρου 65 του Ν. 4369/2016 για τους εργαζόμενους του «Βοήθεια στο Σπίτι» το ΥΠΕΝ εάν ενδιαφερόταν να διατηρήσει το παρόν προσωπικό θα έπρεπε να υιοθετήσει την πρόταση του Πανελλαδικού Συλλόγου Εργαζομένων στους ΦΔΠΠ για το άνοιγμα της πρόσκλησης του ΥΜΕΠΕΡΑΑ ώστε να είναι δυνατή η παράταση των συμβάσεων του προσωπικού και με τρόπο ο οποίος να είναι νομικά αδιάβλητος.

Η πρόσληψη αξιόλογου δυναμικού, με καταρχάς πολύ υψηλό προσοντολόγιο και δευτερευόντως εμπειρία εντός και εκτός ΦΔΠΠ σε θέματα προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος είναι το κλειδί της επιτυχίας για το όλο εγχείρημα. Δεν γνωρίζω τα κριτήρια ΑΣΕΠ, αλλά προφανώς ούτε η ανεργία, ούτε η εντοπιότητα, ούτε τα χρόνια εργασίας εντός ΦΔΠΠ δεν πιστοποιούν την ικανότητα του δυναμικού να ανταποκριθεί στις ιδιαίτερα υψηλές απαιτήσεις του έργου τους, ιδιαίτερα ως προς το επιστημονικό δυναμικό. Οι θέσεις θα πρέπει να προκηρυχθούν σε κάθε περιοχή ως προς τους συγκεκριμένους ειδικούς επιστήμονες που απαιτούνται για να καλύψουν τα αντικείμενα προστασίας σε κάθε συγκεκριμένη περιοχή της Ελλάδας (π.χ. ειδίκευση στα υδρόβια/παρυδάτια πουλιά, ειδίκευση στην εντομολογία, ειδίκευση στην αρκούδα κτλ.). Το αντικείμενο είναι τόσο πολυσχιδές που απαιτείται πολύ προσεκτικός σχεδιασμός και προκήρυξη εξειδικευμένων αντικειμένων.

Παρότι το νομοσχέδιο επικαλείται το γεγονός ότι συντρέχουν εξαιρετικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος ώστε να δικαιολογηθεί η παράτασή των εργαζομένων μέσα στο 2018, στη συνέχεια προβαίνει στην πρόταση προσωρινής λύσης με προκήρυξη θέσεων ορισμένου χρόνου οχτάμηνης διάρκειας.

Διαφωνούμε με τα όσα ορίζονται στο άρθρο 7 και προτείνουμε την υιοθέτηση της νομικά τεκμηριωμένης πρότασης του συλλόγου εργαζομένου των ΦΔΠΠ, η οποία βασίζεται στην ένταξη των ΦΔΠΠ στο πρόγραμμα ΥΜΕΠΠΕΡΑΑ 2014-2020 για τον σχεδιασμό, υποβολή και υλοποίηση συγχρηματοδοτουμένων πράξεων της προγραμματικής περιόδου 2014-2020. Η ένταξη σε συγχρηματοδοτούμενο πρόγραμμα εξασφαλίζει την συνεχόμενη και απρόσκοπτη λειτουργία των ΦΔΠΠ στο άμεσο διάστημα με το υφιστάμενο προσωπικό, μέχρι να πραγματοποιηθεί οριστική επίλυση του εργασιακού προβλήματος στους ΦΔΠΠ και δίνει τη δυνατότητα χρηματοδότησης δράσεων και έργων για τις υφιστάμενες και νέες περιοχές ευθύνης τους. Παράλληλα, θα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα για πρόσληψη επιπρόσθετου προσωπικού για τις διευρυμένες περιοχές και προστατατευτέα αντικείμενα που οι ΦΔΠΠ καλούνται πλέον να αναλάβουν.

Λόγω του περιεχομένου του σχεδίου νόμου, είναι επιτακτική και άμεση ανάγκη:
α.Προκειμένου να αντιμετωπισθούν πάγιες και όπως αναφέρεται στο σύνολο των άρθρων του παρόντος, αυξανόμενες ανάγκες των ΦΔΠΠ και να διασφαλιστεί η δυνατότητα προετοιμασίας και ένταξης στις συγχρηματοδοτούμενες πράξεις της τρέχουσας προγραμματικής περιόδου του ΕΣΠΑ 2014-2020, με δυνατότητα παράτασής τους μέσω αντίστοιχης παράτασης του προγράμματος, για την επίτευξη θεσμικής θωράκισης του δικτύου περιοχών Natura 2000 και την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και των προστατευτέων αντικειμένων,το οποίο μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο μέσω της διατήρησης, και μελλοντικής αύξησης του υπάρχοντος προσωπικού, απαιτείται να βρεθεί σύννομος τρόπος και διαδικασίες ώστε, άμεσα, να πραγματοποιηθεί η παράταση των υφιστάμενων συμβάσεων ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου διάρκειας τουλάχιστον δώδεκα (12) μηνών, με έναρξη την 1/1/2018.
β.Προκειμένου να διενεργηθούν οι προσλήψεις του προσωπικού που χρειάζεται ο εκάστοτε υφιστάμενος φορέας διαχείρισης, ως έχει μέχρι σήμερα, βάσει των σχετικών αναφορών, σε συνδυασμό με τις προσαρτήσεις υπερδιπλάσιων περιοχών, αλλά και το προσωπικό που θα χρειαστεί κάθε νέος, να εκδοθεί αντίστοιχη των συνολικών αναγκών, προκήρυξη θέσεων, μέσω ΑΣΕΠ, όπου θα αναφέρονται αναλυτικά ο αριθμός ανά κατηγορία και ειδικότητα του προσωπικού που θα προσληφθεί, τα προσόντα και τα κριτήρια κατάταξης και σύντομη περιγραφή των καθηκόντων τους ή των απαιτήσεών τους και η έδρα εργασίας τους ανά Φ.Δ., με πρόβλεψη για ένταξή τους στο ΕΣΠΑ 2014-2020 (καθώς και στην περίπτωση παράτασης αυτού) και
γ.Μέσα σε αυτό το διάστημα να διασφαλιστεί η δυνατότητα προετοιμασίας και μετατροπής όλων των ανωτέρω αναφερομένων συμβάσεων σε αορίστου χρόνου.

Στεκόμαστε στο πλευρό του Πανελλαδικού Συλλόγου Εργαζομένων Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών και υιοθετούμε πλήρως τις προτάσεις του, σχετικά με το εργασιακό μας μέλλον.

Οι εργαζόμενοι στους ΦΔ έχουν, εκτός από τα τυπικά προσόντα τους, συσσωρευμένη γνώση, εμπειρία και δεξιότητες που δεν παρέχονται στα πλαίσια εκπαίδευσης αλλά αποκτώνται μέσα από μακρόχρονη και πολύπλευρη επαφή με το προς διαχείριση αντικείμενο. Η λειτουργία των ΦΔ βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε αυτή την εμπειρία. Αναγνωρίζοντάς το, πρέπει να υπάρξει ιδιαίτερη μέριμνα για τη διασφάλιση της συνέχειας αλλά και της μελλοντικής λειτουργίας των ΦΔ.

Ο Πρόεδρος του ΦΔΥΑ
Κωνσταντίνος Κουτσικόπουλος

Αρχικά, πρέπει να τονιστεί ότι με το άρθρο 12 του παρόντος Νόμου καταργείται το άρθρο 8 του ν. 4109/2013 (Α΄16) και κατά συνέπεια η παράγραφος 6 του άρθρου 15 του ν. 2742/1999 (Α΄207), δηλαδή καταργούνται όλες οι διατάξεις που αφορούν την στελέχωση των Φ.Δ. με προσωπικό (αριθμός θέσεων και είδος προσωπικού). Δηλαδή έχουμε το παράδοξο να προτείνεται ένας νέος Νόμος για την προστασία του Περιβάλλοντος, που αυξάνει κατακόρυφα τις εκτάσεις των περιοχών ευθύνης των Φ.Δ και ταυτόχρονα να προτείνεται η πρόσληψη εποχιακών εργαζομένων για διάρκεια 8 μηνών. Επιπρόσθετα, στο παρόν άρθρο αναφέρεται ότι ο προσδιορισμός του αριθμού εργαζομένων, των ειδικοτήτων τους και γενικότερα η στελέχωση των Φ.Δ. θα είναι ευθύνη του εκάστοτε Δ.Σ. του, το οποίο θα πρέπει να προτείνει στον Υπουργό ΠΕΝ τις θέσεις και τα προσόντα των υποψήφιων. Εύλογη απορία αποτελεί το γεγονός ότι καλείται ο Υπουργός ΠΕΝ να λάβει απόφαση χωρίς δομή-οργανόγραμμα και χωρίς κανονισμό λειτουργίας υπηρεσιών των Φ.Δ. και χωρίς να έχουν βασιστεί οι προτάσεις των Δ.Σ. των Φ.Δ. σε πραγματικές ανάγκες σε προσωπικό και υποδομές που απορρέουν από την έκδοση Ειδικής Περιβαλλοντικής Μελέτης και Σχεδίου Διαχείρισης.

Επιπρόσθετα, και σύμφωνα με το Άρθρο 11, με το νέο έτος οι υφιστάμενοι εργαζόμενοι των Φ.Δ. θα παραμείνουν στις θέσεις τους, ωστόσο δεν γνωρίζουμε κατά πόσο η μισθοδοσία του Ιανουαρίου 2018, όταν θα σταλεί στο Πράσινο Ταμείο για επιχορήγηση, θα εγκριθεί από τον αρμόδιο επίτροπο και αν η αναφορά σε «εξαιρετικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος» θα είναι δεκτή.

Ενδέχεται επίσης, στην περίπτωση που η προτεινόμενη διαγωνιστική διαδικασία πραγματοποιείται εκτός Ευρωπαϊκού Προγράμματος (π.χ. ΕΣΠΑ), να είναι υποχρεωμένο το παρόν προσωπικό των Φ.Δ.Π.Π. να παραιτηθεί για να μην έχει το κώλυμα της 8μήνης απασχόλησης, τουλάχιστον 4 μήνες πριν από τη διεξαγωγή του διαγωνισμού. Συνεπώς τίθεται το ερώτημα για το ποιος στους Φ.Δ. θα προετοιμάσει και θα ολοκληρώσει την διαγωνιστική διαδικασία του ΑΣΕΠ. Τίθεται επίσης το θέμα της επίβλεψης και προστασίας του προστατευτέου αντικειμένου κάθε Φ.Δ.Π.Π. κατά τη διάρκεια του προαναφερόμενου χρονικού διαστήματος και τι αντιμετώπιση θα τύχει το θέμα της διακοπής της προστασίας των οικοτόπων για τις περιοχές, οι οποίες έχουν καταδικαστεί από την Ε.Ε. για ελλιπή μέτρα προστασίας και εκκρεμούν πρόστιμα εκατομμυρίων ευρώ.

Στην παρούσα χρονική στιγμή η άποψη του Συλλόγου Εργαζομένων των Φ.Δ.Π.Π. για άμεση προκήρυξη των έργων του ΥΜΕΠΠΕΡΑΑ ώστε να είναι δυνατή η ανανέωση των συμβάσεων των εργαζομένων των Φ.Δ. είναι η πιο ρεαλιστική πρόταση. Επιπρόσθετα, θα πρέπει το ΥΠΕΝ το συντομότερο δυνατό να αιτηθεί εγκριτικής απόφασης πρόσληψης 358 εργαζομένων ΙΔΑΧ από την Τριμελή Επιτροπή Π.Υ.Σ. 33/2016 και να προκηρύξει σχετικό διαγωνισμό ΑΣΕΠ για το υπάρχον προσωπικό. Τονίζεται πως για τον ανωτέρω διαγωνισμό ΑΣΕΠ θα πρέπει να προβλεφθεί αυξημένη μοριοδότηση για το υπάρχον προσωπικό, με κριτήριο «on/off» την εξειδικευμένη εμπειρία σε ΦΔ.

Τέλος, επισημαίνουμε το γεγονός ότι η μακροχρόνια απασχόληση εργαζομένων στο Φ.Δ. του Ε.Θ.Π.Ζ. (10 χρόνια κατά μέσο όρο), έστω και με Συμβάσεις Εργασίας Ορισμένου Χρόνου, δεν αποτελεί μόνο αναντικατάστατη εμπειρία που ευνοεί την αποτελεσματική προστασία και διαχείριση του περιβάλλοντος επί τόπου (και όχι επί χάρτου) άλλα και ο κύριος λόγος εγκαθίδρυσης του Φ.Δ. στο κοινωνικοοικονομικό ιστό της τοπικής κοινωνίας. Θα έπρεπε η πολιτεία να είχε αξιολογήσει τα προαναφερόμενα ώστε να φανούν στην πράξη στο παρόν σχέδιο νόμου και να αναγνωριστεί έμπρακτα η συμβολή του υφισταμένου προσωπικού όλων των Φ.Δ. στην έναρξη, αξιοποίηση και ενδυνάμωση της λειτουργίας των Φορέων Διαχείρισης στην Ελλάδα.

ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗ ΜΑΡΙΑ
ΚΑΛΛΗ ΕΛΠΙΝΙΚΗ
ΚΟΛΟΚΟΤΣΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ
ΚΟΥΤΣΗΣ ΠΑΥΛΟΣ
ΛΕΟΝΤΙΑΔΗΣ ΘΩΜΑΣ
ΜΑΡΓΑΡΗ ΕΙΡΗΝΗ
ΠΑΡΛΑΚΙΔΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ
ΣΟΥΡΜΠΕΣ ΛΟΡΡΑΝ
ΤΟΥΡΙΚΗ ΔΙΟΝΥΣΙΑ
ΧΑΡΜΠΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

«Στους υπαλλήλους των ΦΔ οι οποίοι διανυκτερεύουν στην ύπαιθρο για την εξυπηρέτηση δράσεων των ΦΔ εντός της περιοχής ευθύνης τους (διαχείρισης, παρακολούθησης, φύλαξης) καταβάλλεται ολόκληρη η ημερήσια αποζημίωση της παρ. 1 του άρθρου 11 της υποπαραγράφου Δ.9 του άρθρου 2 του ν. 4336/2015 (Α ́ 94), με ανώτατο όριο τις τριάντα (30) διανυκτερεύσεις κατ’ έτος. Δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν για τους προαναφερόμενους σκοπούς από 1.1.2016 έως και την έναρξη ισχύος του παρόντος, θεωρούνται ως νομίμως τελεσθείσες.»

Υπάρχει μεγάλη ανάγκη της παραπάνω πρόβλεψης, ειδικά τώρα που οι περιοχές ευθύνης όλων των ΦΔ αυξάνονται πολύ σε έκταση. Η διατύπωση είναι ανάλογη αυτής που ισχύει για τους δασικούς υπαλλήλους (ν. 4467/2017, άρθρο 7).

Συμφωνούμε απολύτως με το σχόλιο των ΜΚΟ (ΑΡΧΕΛΩΝ, Δίκτυο Μεσόγειος SOS, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Εταιρεία Προστασίας Πρεσπών, Kαλλιστώ, ΑΝΙΜΑ, MEDASSET, MΟm και WWF Ελλάς) όπως εξάλλου το αναπτύσσουμε διεξοδικά στην παρέμβαση μας στο άρθρο 1.

Θεωρούμε ότι πρέπει να υπάρξει ρητή νομοθετική πρόβλεψη για τη σταθερή χρηματοδότηση κάθε ΦΔΠΠ, τουλάχιστον στο επίπεδο που θα επιτρέπει στα όργανα της Διοίκησής του, καθώς και στους εργαζόμενους, να επιτελούν απρόσκοπτα το έργο της περιβαλλοντικής προστασίας, η οποία επέβαλε την ίδρυση και τη λειτουργία του ΦΔΠΠ.

Δεν προβλέπεται η στελέχωση των ΦΔΠΠ με επαρκές και κατάλληλο τακτικό προσωπικό. Θα πρέπει η στελέχωση να γίνει με επιστημονικά, διαφανή κριτήρια, να ληφθούν υπόψη τα απαραίτητα για κάθε Προστατευόμενη Περιοχή προσόντα και ειδικότητες, η εργασιακή εμπειρία στους Φορείς Διαχείρισης ώστε να αξιοποιηθεί στο μέγιστο η πολύτιμη γνώση και εμπειρία που αποκτήθηκε όλα αυτά τα χρόνια σε εργασίες πεδίου, σχεδιασμό και υλοποίηση μέτρων διαχείρισης, συμμετοχικές διαδικασίες κλπ. Η ανεργία και η εντοπιότητα δε νοείται να αποτελούν κριτήρια για θέσεις εργασίας που απαιτούν εξειδικευμένη γνώση, πολυετή εμπειρία και εξοικείωση με το φυσικό περιβάλλον και τις εργασίες πεδίου. Επιπλέον, θα πρέπει να διασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία των ΦΔ κατά το μεταβατικό διάστημα που θα προκύψει μετά την ψήφιση του ν/σ. Οι ΦΔ επιτελούν σημαντικό και εθνικής σημασίας έργο που δε θα πρέπει να διακοπεί. Ωστόσο, λόγω των συνθηκών (πρόσληψη εποχικού προσωπικού (8μηνα) για τη στελέχωση θέσεων που εξυπηρετούν πάγιες ανάγκες των Προστατευόμενων Περιοχών) και δεδομένων των διοικητικών και γραφειοκρατικών καθηκόντων που θα προκύψουν, συστηματικές δράσεις των Φορέων όπως τα Προγράμματα Επιστημονικής Παρακολούθησης οικοτόπων και ειδών που υλοποιούν σε ετήσια βάση και τα δεδομένα των οποίων ενσωματώνονται στην Εθνική Βάση Δεδομένων και χρησιμοποιούνται στην σύνταξη των Εξαετών Εκθέσεων του άρθρ. 17 της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ και του άρθρ. 12 της Οδηγίας 2009/147/ΕΕ για την κατάσταση διατήρησης των τύπων οικοτόπων και των ειδών δε θα μπορέσουν να υλοποιηθούν με επιτυχία και η χώρα για ακόμα μια φορά θα βρεθεί απολογούμενη στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το Περιβάλλον. Επίσης, η ενεργή και παθητική προστασία των περιοχών ευθύνης τους θα πέσει στο κενό δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για καταπατήσεις και παραβιάσεις της περιβαλλοντικής νομοθεσίας με απρόβλεπτες συνέπειες στο φυσικό κεφάλαιο και τους φυσικούς πόρους. Η διατήρηση της βιοποικιλότητας και η αειφόρα ανάπτυξη απαιτούν συνέπεια, συνέχεια και προπάντων γνώση!

Λυδία Αλβανού
Δρ. Βιολογίας,
Υπεύθυνη Παρακολούθησης της Βιοποικιλότητας,
Φορέας Διαχείρισης Δέλτα Αξιού – Λουδία – Αλιάκμονα

Αναφορικά με τη λειτουργία των Φορέων Διαχείρισης όπως προβλέπεται στο άρθρο 7 με εποχικό προσωπικό (με συμβάσεις οκτάμηνης διάρκειας), πιστεύουμε ότι θα αποδειχθεί ιδιαίτερα προβληματική καθώς η διεθνής εμπειρία έχει δείξει ότι ο σχεδιασμός για τη διαχείριση και προστασία μιας περιοχής για να είναι αποτελεσματικός πρέπει να είναι μακροπρόθεσμος. Στην Ελλάδα αυτό έχει αποδειχθεί τα τελευταία τουλάχιστον δέκα χρόνια με το υφιστάμενο προσωπικό που εργάζεται στους Φορείς Διαχείρισης και εξυπηρετεί πάγιες και διαρκείς ανάγκες.

Επομένως είναι προφανές ότι οι Φορείς Διαχείρισης θα πρέπει να στελεχωθούν με μόνιμο προσωπικό αξιοποιώντας την ήδη αποκτηθείσα εμπειρία του υπάρχοντος προσωπικού. Θα πρέπει λοιπόν να παραταθούν οι υφιστάμενες συμβάσεις και άμεσα να ξεκινήσει διαδικασία για την στελέχωση των Φορέων με μόνιμο προσωπικό.

Για τους προαναφερόμενους λόγους ζητούμε την κατάργηση του άρθρου 7.

Είναι αδιανόητο οι φορείς να στελεχώνονται από 8μηνήτες. Αυτό σημαίνει ότι δεν αποδεχόμαστε τη μόνιμη και διαρκή προστασία των ΠΠ. Τους υπόλοιπους 4 μήνες οι φορείς θα είναι έρμαιο κάθε καλοθελητή. Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για παροδική και πρόσκαιρη προστασία του περιβάλλοντος. Οι συμβάσεις των εργαζομένων θα πρέπει να είναι με μόνιμη σχέση με σύμβαση αορίστου χρόνου.

Σχετικά με το μέλλον των προστατευόμενων περιοχών όλα έχουν ταχτοποιηθεί !!! σύμφωνα με το Υπουργείο. Σχετικά με το μέλλον των εργαζομένων στους Φορείς Διαχείρισης όλα είναι ρευστά. Τόσοι εργαζόμενοι με τόση γνώση και εμπειρία πάνω στις προστατευόμενες περιοχές και μέσα στον επόμενο χρόνο θα βρεθούν στο ΔΡΟΜΟ. Χωρίς να σκεφτεί το Υπουργείο ότι μπορεί να αξιοποιήσει την εμπειρία και την κατάρτιση αυτών των ανθρώπων τους αντικαθιστά έτσι απλά με άλλους κάνοντας προκήρυξη οκτάμηνων. Πρέπει το Υπουργείο να εξασφαλίσει το υφιστάμενο προσωπικό βάζοντας σ’αυτή την προκήρυξη μία μοριοδότηση για αυτούς.

Στο άρθρο 7 «Εργαζόμενοι των ΦΔΠΠ», αναφέρεται ότι η στελέχωση των ΦΔΠΠ θα γίνεται με πρόσληψη προσωπικού με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου διάρκειας έως οκτώ (8) μηνών, που σημαίνει ότι πλέον η λειτουργία των ΦΔΠΠ θα βασίζεται σε πρόσληψη εποχικού προσωπικού και σε καμία περίπτωση δεν προκύπτει η συνέχιση παροχής εργασίας από το υφιστάμενο προσωπικό.
Σε καμία περίπτωση δεν διασφαλίζεται η συνέχιση της εργασίας του υφιστάμενου προσωπικού για το έτος 2018, ενώ βρισκόμαστε σχεδόν ένα (1) μήνα πριν το τέλος του τρέχοντος έτους, με άμεση συνέπεια την αδυναμία λειτουργίας των ΦΔΠΠ από το νέο έτος, τη στιγμή μάλιστα που με το εν λόγω σχέδιο νόμου επεκτείνεται η χωρική τους αρμοδιότητα ενσωματώνοντας νέες περιοχές του ευρωπαϊκού οικολογικού δικτύου Natura 2000. Στο άρθρο 11 δεν καθίσταται με σαφήνεια ο τύπος της εργασιακής σχέσης για το 2018 και η χρονική διάρκεια αυτής, εφόσον τελικά αυτή πραγματοποιηθεί.
Η λειτουργία των ΦΔΠΠ βασίστηκε, τα τελευταία 10 χρόνια, σε ένα σχετικά μικρό αριθμό εργαζομένων για το μέγεθος της περιοχής ευθύνης που καλύπτουν, οι οποίοι εργάζονται με συνεχείς συμβάσεις ορισμένου χρόνου και οι οποίοι απέκτησαν μια πολύχρονη και πολύτιμη εμπειρία και γνώση επί του σύνθετου και εξειδικευμένου αντικειμένου της διοίκησης και διαχείρισης των Προστατευόμενων Περιοχών.
Ζητούμε α) την αντικατάσταση των διατάξεων των άρθρων 7 και 11 του νομοσχεδίου, με ρητή διάταξη για παράταση των υφιστάμενων συμβάσεων όλων των εργαζομένων για ένα έτος με δυνατότητα παράτασης μέχρι τη λήξη του Προγράμματος ΥΜΕΠΕΡΑA 2014-2020 και β) την οριστική επίλυση του εργασιακού μας προβλήματος με την έκδοση προκηρύξεων με ενισχυμένη μοριοδότηση της υπάρχουσας εργασιακής εμπειρίας προκειμένου να επιτευχθεί η μετάβαση σε εργασιακές σχέσεις αορίστου χρόνου, που θα διασφαλίζουν την ομαλή λειτουργία των ΦΔΠΠ.

Εργαζόμενοι ΦΔ Δέλτα Νέστου Βιστωνίδας-Ισμαρίδας:
Ευτέρπη Πατετσίνη
Αλέξανδρος Χαντζάρας
Αναστασία Μίρλη
Ευανθία Χαρτζουλάκη
Χρύσα Μελέτη
Γεωργία Χατζηευφραιμίδου

Παρατηρήσεις του ΔΣ του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Τζουμέρκων Περιστερίου και χαράδρας Αράχθου

Το υφιστάμενο προσωπικό των Φορέων Διαχείρισης που έχει την εμπειρία και την τεχνογνωσία πρέπει να συνεχίσει απρόσκοπτα την εργασία του ώστε να υποστηριχθεί το έργο των Φορέων και η διαχείριση στις προστατευόμενες περιοχές.
Επιπρόσθετα, για την περίπτωση του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Τζουμέρκων Περιστερίου και χαράδρας Αράχθου είναι απαραίτητο να προβλεφθεί η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας ώστε να μπορέσει για ανταποκριθεί στις αυξημένες απαιτήσεις και τα διευρυμένα όρια ευθύνης του.

Το σχ. Νόμου δεν υπάρχει καμία διάταξη για σταθερή στελέχωση στο μέλλον των ΦΔ. Το σημερινό προσωπικό των ΦΔ δουλεύοντας για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα έχει μεγάλη εμπειρία, γνώση, και δεξιότητες που έχουν αποκτηθεί από την μακρόχρονη ενασχόλησή τους με τις προστατευόμενες περιοχές. Το γεγονός ότι δεν επιχειρείται η οργάνωση των ΦΔ με βάση αυτό το τόσο έμπειρο προσωπικό, αλλά με εποχικό προσωπικό οκτάμηνων συμβάσεων, δεν λύνει, αλλά το αντίθετο ναρκοθετεί το θέμα της διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών, πόσο μάλιστα που αυξάνει τόσο τα χωρικά όρια αρμοδιότητας των ΦΔ. Πρέπει να αναζητηθεί άμεσα και να βρεθεί τρόπος να συνεχιστεί η εργασία του υφιστάμενου προσωπικού με σταθερή σχέση εργασίας (προς όφελος των εργαζόμενων, αλλά και της διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών) και να προχωρήσει η δημιουργία οργανογραμμάτων ανά ΦΔ (ως η βασική δομή του συστήματος διαχείρισης). Οτιδήποτε άλλο φαίνεται ότι θα δημιουργήσει προβλήματα, δεν θα τα λύσει

Σχόλιο στο άρθρο 7:
Πέραν των όσων προσυπογράφει η ΚΑΛΛΙΣΤΩ στην κοινή τοποθέτηση-σχολιασμό στο σχέδιο νόμου από τις Περιβαλλοντικές ΜΚΟ, θα ήθελα να επισημάνω τα εξής:

1. Σε όλες τις οργανωμένες συζητήσεις για τους ΦΔΠΠ (σε πολλές ημερίδες, αλλά και ομάδες εργασίας που έχει συγκροτήσει το Υπουργείο Περιβάλλοντος, όπως αυτή του 2014, αλλά και η ομάδα που συγκροτήθηκε φέτος, το 2017), έχει επανειλημμένα εκφραστεί η συμφωνία όλων των εμπλεκόμενων πλευρών (Υπουργεία, Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, Επιτροπή Φύση 2000, Σωματείο Εργαζομένων, Πρόεδροι ΦΔΠΠ, επιστημονική και ακαδημαϊκή κοινότητα, Περιβαλλοντικές ΜΚΟ, κ.λπ.) στο ότι είναι εξαιρετικά μεγάλης σημασίας η αξιοποίηση της εμπειρίας που έχει αποκτήσει το προσωπικό των ΦΔΠΠ κατά τη διάρκεια της πολύχρονης απασχόλησης και τριβής τους με ζητήματα διαχείρισης της φύσης. Η σχετική διατύπωση που περιλήφθηκε στο ΚΟΙΝΟ ΠΟΡΙΣΜΑ της θεματικής ομάδας διαλόγου του ΥΠΕΚΑ για την Δομή του Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών ήταν: «Να παραμείνει ως τακτικό το υφιστάμενο προσωπικό στις υπηρεσίες των ΦΔ μετά από αξιολόγηση».
2. Είναι αλήθεια ότι οι αρχικές προσλήψεις στους Φορείς Διαχείρισης μέσω ΑΣΕΠ, (κακώς) έγιναν για συμβάσεις ορισμένου χρόνου, με κριτήρια στα οποία ιδιαίτερη βαρύτητα δινόταν στον χρόνο ανεργίας, την εντοπιότητα κ.λπ. Αυτό στέρησε τη δυνατότητα πρόσληψης σε υποψηφίους που πιθανώς υπερείχαν από πλευράς άλλων προσόντων (μεταπτυχιακές σπουδές, εργασιακή εμπειρία, κ.λπ.).
3. Ωστόσο, η έλλειψη πολιτικής βούλησης και, τα τελευταία χρόνια, η μεγάλη στενότητα των οικονομικών δυνατοτήτων της χώρας, δημιούργησε μια ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ κατάσταση: Το υφιστάμενο προσωπικό καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες και πρέπει να αναγνωριστούν στους εργαζόμενους αφενός τα αντίστοιχα εργασιακά δικαιώματα, αφετέρου δε η δυνατότητα συνέχισης της απασχόλησής τους με σχέσεις εργασίας αορίστου χρόνου, ώστε να είναι σε θέση να αξιοποιήσουν την εμπειρία και τις ειδικές γνώσεις που απέκτησαν στον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό που αφορά τις προστατευόμενες περιοχές.
4. Στις περιπτώσεις που κάποιοι από τους εργαζόμενους επιδεικνύουν αδιαφορία, είναι ανεπαρκείς ή αδυνατούν να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους, υπάρχει πάντα η δυνατότητα (και υποχρέωση) αξιολόγησης, διορθωτικών παρεμβάσεων, ακόμα και απομάκρυνσής τους. Φυσικά, η αξιολόγηση του προσωπικού πρέπει να γίνεται με τον πιο προσεκτικό, αντικειμενικό και αδιάβλητο τρόπο, ενώ συνδέεται-προϋποθέτει την αξιολόγηση του έργου των ΦΔΠΠ, βάσει συμφωνημένων στόχων και ποσοτικών ή ποιοτικών δεικτών επίτευξης των επιθυμητών αποτελεσμάτων (βλ. σχετικό σχόλιό μου στο άρθρο 9).
5. Τέλος, τα προβλήματα που δημιούργησε και μπορεί να δημιουργήσει και πάλι η πρόσληψη προσωπικού με κριτήρια ΑΣΕΠ για σχέσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, μπορεί να αντισταθμίσει η πρόβλεψη πρόσληψης νέου προσωπικού, επιπρόσθετου στο υπάρχον, με κριτήρια που θα δίνουν το βάρος στην επάρκεια των υποψηφίων να ανταποκριθούν στις υψηλές απαιτήσεις του έργου των ΦΔ. Ούτως ή άλλως, μετά τη διεύρυνση της χωρικής (και σε ορισμένες περιπτώσεις της θεματικής) αρμοδιότητας των υπαρχόντων και τη δημιουργία νέων ΦΔΠΠ, κρίνεται απαραίτητη η ενίσχυσή τους και με νέο προσωπικό.

Κατά συνέπεια, είναι κρίσιμης σημασίας το να δοθούν οι απαραίτητες εγγυήσεις για τη διαφύλαξη σταθερών εργασιακών σχέσεων, μέσω της νόμιμης ανανέωσης των συμβάσεων του υπάρχοντος προσωπικού, μέχρι τη μετατροπή της σχέσης εργασίας τους σε αορίστου χρόνου. Πρέπει, δηλαδή, να δοθεί τέλος σε αυτό που συνέβαινε μέχρι τώρα από τις προηγούμενες πολιτικές ηγεσίες.

ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΒΕΛΤΙΩΣΕΙΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΤΟ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ , ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΛΟΓΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΣΩΝ ΕΤΩΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΟΠΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ ΜΕ ΣΧΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΕΤΟΣ 2018 . Η ΑΝΑΒΟΛΗ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΤΟΠΙΣΗ ΤΗΣ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ ΛΥΣΗΣ ΣΤΟ ΕΤΟΣ 2019 ΜΟΝΟ ΕΠΙΒΛΑΒΗΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥ ΗΔΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΣΕ ΕΝΑ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΟΜΗΡΙΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥΣ.