1. Το τέταρτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 8 του ν.2742/1999 (ΦΕΚ Α’207/1999) αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«Τα Περιφερειακά Πλαίσια Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης περιλαμβάνουν, τέλος, τις κατευθύνσεις για την ισόρροπη και αειφόρο διάρθρωση του περιφερειακού οικιστικού δικτύου, καθώς και τις βασικές προτεραιότητες για την προστασία, διατήρηση και ανάδειξη της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της περιφέρειας και τη βιώσιμη αξιοποίηση του ενεργειακού δυναμικού τους, με προτεραιότητα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, σύμφωνα με το άρθρο 8, παρ. 1 του Νόμου 1650/1986 και το άρθρο 2, παρ. 1, εδάφιο δ και παρ.2, εδάφιο ιβ».
2. Για την έγκριση εγκατάστασης σταθμών Α.Π.Ε. λαμβάνονται υπόψη μόνο υφιστάμενα θεσμοθετημένα σχέδια ή εγκεκριμένες μελέτες που εναρμονίζονται με το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΦΕΚ Β΄2464/2008) και τεκμηριώνουν επαρκώς ότι έχουν λάβει μέριμνα και διασφαλίσει τη μέγιστη αξιοποίηση του διαθέσιμου δυναμικού Α.Π.Ε.. Ελλείψει τέτοιων, η έγκριση εγκατάστασης σταθμών Α.Π.Ε. γίνεται με εφαρμογή των κατευθύνσεων του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΦΕΚ Β΄2464/2008). Η κατά τα ανωτέρω εδάφια εγκατάσταση Α.Π.Ε. είναι κατ’ αρχήν δυνατή, μετά από τήρηση της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης όπως κάθε φορά ισχύει, σε όλες τις περιοχές της χώρας, εκτός από:
α) τις περιοχές που έχουν θεσμοθετηθεί ως περιοχές απολύτου προστασίας της φύσης σύμφωνα με τα άρθρα 19 και 21 του ν.1650/1986 και στην οικεία ειδική περιβαλλοντική μελέτη έχει τεκμηριωθεί ανά τεχνολογία και μέγεθος σταθμών Α.Π.Ε. η μη αντιστρεπτή επίπτωσή τους στο προστατευτέο αντικείμενο,
β) Τα κηρυγμένα διατηρητέα μνημεία της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς καθώς και τις οριοθετημένες αρχαιολογικές ζώνες προστασίας Α που έχουν καθορισθεί κατά τις διατάξεις του αρ. 91 του ν.1892/1991 ή κατά τις διατάξεις του ν.3028/2002,
γ) Τους υγρότοπους διεθνούς σημασίας (Ραμσάρ).
3. Στο άρθρο 9 του ν. 2742/1999 προστίθεται παράγραφος 3 ως εξής:
«3. Στις περιπτώσεις ήδη θεσμοθετημένων Περιφερειακών Πλαισίων Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης, ρυθμιστικών σχεδίων, γενικών πολεοδομικών σχεδίων, ή άλλων σχεδίων χρήσεως γης, το περιεχόμενο των οποίων δεν καλύπτει επαρκώς ή έρχεται σε αντίθεση με τις κατευθύνσεις του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΦΕΚ Β΄2464/2008), και μέχρι την εναρμόνισή τους προς τις κατευθύνσεις αυτές, η χωροθέτηση των έργων Α.Π.Ε. γίνεται με άμεση και αποκλειστική εφαρμογή των κατευθύνσεων του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας».
4. α. Καταργούνται το εδάφιο ια’ της παραγράφου 1 του άρθρου 6 (Κεφάλαιο Β), το εδάφιο η’ της παραγράφου 1 του άρθρου 14 (Κεφάλαιο Γ), τα εδάφια ε’ και στ’ της παραγράφου 2 του άρθρου 17, η παράγραφος 3 του ιδίου άρθρου (Κεφάλαιο Δ) και το δεύτερο εδάφιο της περίπτωσης α’ της παραγράφου 2 του άρθρου 21 (Κεφάλαιο Ε) του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.
β. Το εδάφιο α’ της παραγράφου 2 του άρθρου 17 (Κεφάλαιο Δ) του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, τροποποιείται ως ακολούθως:
«Τα κηρυγμένα διατηρητέα μνημεία της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς καθώς και οι οριοθετημένες αρχαιολογικές ζώνες προστασίας Α που έχουν καθορισθεί κατά τις διατάξεις του αρ. 91 του ν.1892/1991 ή κατά τις διατάξεις του ν.3028/2002. Ειδικά για τη Χερσόνησο του Άθω, επιτρέπεται η εγκατάσταση και λειτουργία έργων ΑΠΕ από αυτοπαραγωγούς για την κάλυψη των λειτουργικών ενεργειακών αναγκών των Ιερών Μονών.»
γ. Ειδικά στην Αττική επιτρέπεται η εγκατάσταση σταθμών ηλεκτροπαραγωγής από Α.Π.Ε. κατά παρέκκλιση των διατάξεων των υποκείμενων σχεδίων χωροταξικού σχεδιασμού περιλαμβανομένου του Προεδρικού Διατάγματος «Περί τροποποιήσεως των όρων δομήσεως των γηπέδων των κειμένων εκτός των ρυμοτομικών σχεδίων των πόλεων και εκτός των ορίων των νομίμως υφισταμένων προ του έτους 1923 οικισμών, του Νομού Αττικής» (ΦΕΚ 707/Δ/13.12.1979).
δ. Η διάταξη της παραγράφου 4 του άρθρου 6 του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, ισχύει και εφαρμόζεται και για τους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής από Α.Π.Ε. των κεφαλαίων Γ’ και Δ’ του Ειδικού αυτού Πλαισίου για τις Α.Π.Ε.
5. Στο τέλος της παραγράφου 3 του άρθρου 10 του ν.3028/2002 (ΦΕΚ Α’153/2002) όπως ισχύει, προστίθενται εδάφια ως ακολούθως:
«Με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και των κατά περίπτωση συναρμόδιων Υπουργών ή με τα αντίστοιχα κατά περίπτωση Ειδικά Πλαίσια Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης που προβλέπονται στο άρθρο 7 του ν.2742/1999, όπως ισχύει, μπορεί να καθορίζονται κριτήρια, διαδικασίες ελέγχου και κάθε άλλη λεπτομέρεια για την εφαρμογής της παρούσας. Ειδικά για τους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ισχύουν τα κριτήρια και οι διαδικασίες που προβλέπονται στο εγκεκριμένο Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας όπως κάθε φορά ισχύει, από το χρόνο της έγκρισής του.»
6. Οι περιπτώσεις α’ και β’ της παραγράφου 6 του άρθρου 56 του ν.2637/1998 (ΦΕΚ Α’200/1998), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 24 παρ. 37 του ν.2945/2001 (ΦΕΚ Α’ 223/2001), αντικαθίστανται ως εξής:
«6. α) Σε αγροτεμάχια που χαρακτηρίζονται από την οικεία Διεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης ως αγροτική γη υψηλής παραγωγικότητας, απαγορεύεται η άσκηση οποιασδήποτε άλλης δραστηριότητας, εκτός από τη γεωργική εκμετάλλευση και την εγκατάσταση σταθμών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Κάθε επέμβαση στις εκτάσεις αυτές, είτε για τη μεταβολή του προορισμού τους και τη διάθεσή τους για άλλες χρήσεις είτε για την εκτέλεση έργων ή τη δημιουργία εγκαταστάσεων ή παροχή άλλων εξυπηρετήσεων μέσα σε αυτές, έστω και χωρίς μεταβολή της κατά προορισμό χρήσης τους, αποτελεί εξαιρετικό μέτρο και ενεργείται πάντοτε ύστερα από άδεια της οικείας Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης και μόνο για λόγους που εξυπηρετούν το γεωργικό χαρακτήρα της αγροτικής εκμετάλλευσης ή την εγκατάσταση σταθμών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Η απαγόρευση αυτή δεν ισχύει εφόσον πρόκειται για την εκτέλεση στρατιωτικών έργων, που αφορούν την εθνική άμυνα της χώρας, καθώς και για την εκτέλεση μεγάλων αναπτυξιακών έργων του Δημοσίου και των Ο.Τ.Α. α και β’ βαθμίδας.
β) Σε περιοχές που χαρακτηρίζονται κατά τα ανωτέρω ως αγροτική γη υψηλής παραγωγικότητας, απαγορεύεται η κατάτμηση των αγροτεμαχίων, είτε με διανομή μεταξύ των συνιδιοκτητών είτε με πώληση ή οποιαδήποτε άλλη πράξη με την οποία μεταβιβάζονται δικαιώματα κυριότητας, χωρίς προηγούμενη άδεια της οικείας Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης, με ποινή την απόλυτη ακυρότητα της σχετικής δικαιοπραξίας. Η άδεια παρέχεται μόνο εφόσον με την κατάτμηση διευκολύνεται η αγροτική εκμετάλλευση ή η εγκατάσταση σταθμών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και επισυνάπτεται στη σχετική συμβολαιογραφική πράξη, στην οποία γίνεται μνεία αυτής. Η άδεια κατάτμησης απαιτείται και όταν πρόκειται για διανομή μεταξύ συνιδιοκτητών ή συγκληρονόμων που έχουν το δικαίωμα να λύσουν την κοινωνία και παρέχεται, εφόσον με τη λύση δεν επέρχεται κατάτμηση ή η επερχόμενη κατάτμηση δεν παραβλάπτει την αγροτική εκμετάλλευση ή απαιτείται για την εγκατάσταση σταθμών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.»
7. Το τρίτο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρθρου 3 του ν.2244/1994, όπως προστέθηκε με την παράγραφο 7 του άρθρου 2 του ν.2941/2001 και αντικαταστάθηκε με την παρ. 9 του άρθρου 27Α του ν.3734/2009, τροποποιείται ως εξής:
«Για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων και ανεμογεννητριών δεν απαιτείται η έκδοση οικοδομικής άδειας, αλλά έκδοση έγκρισης εργασιών δόμησης μικρής κλίμακας που εκδίδεται από την αρμόδια Διεύθυνση Πολεοδομίας. Ειδικά για την τοποθέτηση φωτοβολταϊκών συστημάτων και μικρών ανεμογεννητριών σε κτίρια και άλλες δομικές κατασκευές, αντί της έκδοσης έγκρισης εργασιών δόμησης μικρής κλίμακας, μπορεί, μετά από σχετική απόφαση του ΥΠΕΚΑ, να προβλέπεται απλή κοινοποίηση προς τον οριζόμενο κατά περίπτωση αρμόδιο φορέα.»
Αγαπητή επιτροπή,
Θέμα: εγκατάσταση ηλεκτροπαραγωγικών μονάδων.
Σύμφωνα με την παρούσα νομοθεσία οι υδροηλεκτρικοί σταθμοί ισχύος μέχρι 10 MW, θεωρούνται ώς μή οχλούσες παραγωγικές μοδάδες και δίνεται έτσι η δυνατότητα εγκατάστασής τους πρακτικά παντού, εντός και εκτός κατοικήσιμων περιοχών. Θεωρητικά, σωστό μέτρο εάν βέβαια η όχληση είναι όντως αμεληταία ώστε να μήν δημιουργούνται προβλήματα ηχορύπανσης στους ενοίκους. Εδώ τίθεται το ερώτημα του κατα πόσον οι συγκεκριμένοι σταθμοί είναι πραγματικά αθόρυβοι. Αυτό δεν διασφαλίζεται απλώς μόνο με την χαμηλή παραγωγή ισχύος αλλά και απο σορεία άλλων χαρακτηριστικών του έργου, όπως η εισροή και εκροή των υδάτων και η μορφολογία της περιοχής εγκατάστασης (απαγωγή θορύβου).
Επίσης είναι απορίας άξιο το πώς γίνεται η εγκατάσταση αυτών των σταθμών να απαγορεύεται σε οικισμούς άνω των 2000 κατοίκων, ενώ επιτρέπεται σε μικρότερους. Προφανώς κατα την ‘’επιτροπή’’ που εξέτασε την τροποποίηση του κυρίου που εισηγήθηκε την πρόταση, οι κάτοικοι των μικρών κοινοτήτων αρέσκονται σε τέτοιου είδους μικρές ηχητικές επιβαρύνσεις. Με ποιά κριτήρια έγινε αυτή η διάκριση τότε και τί θα γίνει με αυτή την τροποποίηση υπο εξέταση. Φαίνεται ότι αυτή η διάκριση αναιρείται, και πλέον δύναται να γίνουν τέτοια έργα παντού.
Δηλαδή εκτός απο τις βιοτεχνικές ζώνες, οι οποίες δημιουργηθηκαν ώστε να προστατευτούν οι πολίτες απο την ηχορήπανση, αυτές οι μονάδες γίνεται να εγκατασταθούν παντού, παρόλο που είναι και αυτές οχλούσες. Αν και ο νομοθέτης της θεωρεί αθόρυβες.
Το θέμα που εγείρεται είναι το κατα πόσο η ηχορήπανση πραγματικά ελέγχεται και εάν βρίσκεται μέσα στα προδιαγραμμένα όρια, ώστε να τηρούνται οι περιβαλλοντικές συνθήκες και να μην υπάρχει όχληση. Δυστοιχώς η εμπειρία (1) έχει δείξει ότι σε πάρα πολλές περιπτώσεις υδροηλεκτρικών έργων αυτό δεν ισχύει. Και αυτό για τον απλό λόγο ότι οι υπηρεσίες επίβλεψης των έργων δεν κάνουν τη δουλειά τους σωστά αλλά μοιράζουν τις άδειες και εγκρίσεις χωρίς να ελέγχουν την τήρηση των όρων (2). Και αυτό δεν περιορίζεται μόνο στην μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, αλλά σε κάθε στάδιο της διαδικασίας αδειοδότησης. Δηλαδη εφ’ όσον δωθεί μία άδεια εγκατάστασης και λειτουργίας ενός τέτοιου σταθμού είναι αμφίβολο το κατα πόσον οι περιβαλλοντικοί όροι θα τηρηθούν και τελικά εάν η όχληση θα παραμείνει εντός των ορίων.
Οπότε εφ’ όσον ο κρατικός μηχανισμός δεν μπορεί να ελέγξει τις ίδιες τις υπηρεσίες αδειοδότησης του, είναι καλό να παρθούν προληπτικά μέτρα.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
α) Να αποκλειστούν όλες οι κατοικημένες περιοχές απο την εγκατάσταση υδροηλεκτρικών σταθμών εμπορικής χρήσης. Κάθε σταθμός να απέχει απο κατοικίες το λιγότερο 500 μέτρα.
β) Να υπάρξουν ΑΔΙΑΒΛΗΤΕΣ επιτροπές που να περιλαμβάνουν ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ, που να κάνουν αυτοψία της περιοχής εγκατάστασης. ‘’Λυπούμαστε πολύ’’ αλλά αυτό ότι και να ισχυριστείτε δυστηχώς δεν γίνεται, και ας το προδιαγράφει ο νόμος. Τη στιγμή αυτή η διαδικασία είναι βάση της υπογραφής απο το γραφείο μερικών ‘’υπευθύνων’’, χωρίς καν να ληφθούν υπ’ όψιν, ο γενικός υδροφόρος ορίζοντας και η τοπογραφία της περιοχής.
Ευχαριστούμε θερμά
______________________________________________________________________
1) Για τους συγκεκριμένους σταθμούς υπάρχουν στοιχεία στη διάθεση των ενδιαφερομένων.
2) Οι αναφορές σε αυθαιρεσίες του κρατικού μηχανισμού είναι εμπεριστατομένες μέσω της δικαστικής οδού, σε μια περίοδο τουλάχιστον 8 ετών.
Διαβάζοντας τα σχόλια των επικριτών του νομοσχεδίου, έχω την αίσθηση ότι χάνουμε το πραγματικό δάσος κοιτάζοντας το δέντρο. Όντας νέος σε ηλικία μπορώ να πω ότι τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής δεν είναι πολύ μακριά. θα τις γνωρίσουμε εμείς και τα παιδιά μας. Οι περισσότερες ενστάσεις είναι δικαιολογημένες, αλλά εν τέλει ποιά γη υψηλής παραγωγικότητας θα σώσουμε; Την ερημοποιημένη; Σε ποιά χώρα, όταν θα έχουμε γίνει και μεις οι ίδιοι μετανάστες, θύματα της κλιματικής αλλαγής. Παντως θα μπορούσαν να υπάρχουν προβλέψεις για αποκατάσταση της γης (με ρήτρες) στο τέλος ζωής κάθε έργου ΑΠΕ. Από την πλευρά μου, ανάμεσα στις πολύ καλές προτάσεις που έχουν προταθεί για εναλλακτικές πηγές (πχ κυματική ενέργεια), θα ήθελα να προσθέσω και τα αιολικά πάρκα σε βαθιά ύδατα.
Ενδεικτικά παραθέτω:
http://www.skai.gr/articles/news/views/Ανεμογεννήτριες-στην-ανοικτή-θάλασσα/
http://en.wikipedia.org/wiki/Floating_wind_turbine
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_07/02/2009_302591
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100022_07/02/2009_302560
Πιστεύω ότι γλιτώνουμε πολλά από τα μειονεκτήματα το εν ξηρά αιολικών και συγχρόνως μπορούμε να βοηθήσουμε και τη ναυπηγική μας βιομηχανία. Μια επίσκεψη από το ΥΠΕΚΑ στον κο Σκλαβούνο, καθηγητή στο ΜΙΤ, θα ήταν χρήσιμη.
Στο σχόλιο του κυρίου Θανάση Μπινιάρης (Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων Αιγαίου – — 15 Ιανουαρίου 2010 @ 12:43 , γράφονται τα εξής:
Στη Δανία δεν έχουν βρει κάποιο αποτελεσματικό τρόπο αποθήκευσης, γι αυτό εξάγουν την πλεονάζουσα ενέργεια στις γειτονικές χώρες. Μακάρι να είχαμε 100GW τέτοιων υπεράκτιων Α/Γ και να κάναμε εξαγωγές.
Τέλος, θα ήθελα να υπενθυμίσω τα όσα υποστηρίζει ο J. Rifkin σχετικά με το oil peak και το πως θα αντιδράσει η οικονομία μας, όταν το βαρέλι φτάσει ξανά τα 147$. Τώρα είναι η ευκαιρία μας να δράσουμε και στο μέτρο του δυνατού να απεξαρτηθούμε από τις εισαγωγές πετρελαίου που απομυζούν δις $ από το Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών.
Αξιότμη κα Υπουργέ
Θα ήθελα να σας συγχαρώ για την δημόσια διαβούλευση η οποία προσφέρει στο πολίτη τη δυνατότητα να συμμετέχει και ο ίδιος, γιατί μέχρι τώρα ήτανε απλός ακροατής χωρίς να μπορεί να αναφέρει τις ανησυχίες του.
Στο πλαίσιο αυτό θα ήθελα επίσης να σας συγχαρώ, διότι με το παρόν σχέδιο νόμου, απλοποιούνται οι διαδικασίες Έγκρισης Περιβαντολογικών Όρων, που τόσο δυσκόλευαν τις επιτροπές των Δ/νσων Αγροτικής Ανάπτυξης (ΝΕΧΩΠ), με αποτέλεσμα την καλύτερη και ταχύτερη προώθηση των Α.Π.Ε στην χώρα μας. Επίσης μένοντας στο πνεύμα του νομοσχεδίου, δίνεται η δυνατότητα ένταξης των έργων αυτών στο φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον, καθώς και στην προστασία του.
Παρακαλώ επίσης όπως προβείτε στην διατήρηση του άρθρου 9 παράγραφος 6 ως έχει στο παρόν σχέδιο, προκειμένου να διευκολυνθούν οι επενδυτές στην εκτέλεση και υλοποίηση των έργων Α.Π.Ε.
Σας Ευχαριστώ
Αναστασόπουλος Γεώργιος
Όσον αφορά το παρόν άρθρο παράγραφο 7:
Θα έπρεπε ίσως να συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.
Οι ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΕΣ είναι όπως ελπίζω οι περισσότεροι να συμφωνούμε «πληγή μεγάλη» σε αυτή την χώρα. Ίσως να χρειάζονται ολότελα κατάργηση και έπειτα επανίδρυση.
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις μεγάλων έργων ΑΠΕ οι οποίες έχουνε κολλήσει, αν όχι ακυρωθεί επειδή ακριβώς οι Πολεοδομία δεν ξέρει ή δεν θέλει να αντιμετωπίσει μια κάπως «μπερδεμένη» κατάσταση μεταξύ Ο.Κ.Κ., ΓΟΚ, Ν.3468, Δασικής Νομοθεσίας κλπ… Γι αυτό, για τα έργα τα οποία περνάνε ούτως ή άλλως όλη την διαδικασία της περιβαλλοντικής αδειοδότησης, της ΡΑΕ, του Χωροταξικού κλπ… θα έπρεπε κατά την γνώμη μου απλά να περνάει από ΕΠΑΕ και να απαιτούνται να δίνονται μόνο οι δηλώσεις – αναθέσεις μελετών – επιβλέψεων και καλής εκτέλεσης, ώστε να γνωρίζουμε σε κάθε έργο ποιοι είναι οι υπεύθυνοι μηχανικοί. Κατά τα λοιπά ούτε πολεοδομική άδεια, ούτε έγκριση εργασιών μικρής κλίμακας να απαιτείται. Εξάλλου η Έγκριση Εργασιών Μικρής Κλίμακας για την οποιαδήποτε ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑ αντιστοιχεί σε μια έκδοση ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗΣ ΑΔΕΙΑΣ. ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟ ΣΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ας γίνει αντιληπτό επιτέλους από το Υπουργείο. Μπορούνε πάλι να ζητήσουνε ότι θέλουνε όπως και σε μια Οικοδομική Άδεια και γι αυτό κολλάνε συνεχώς αιτήσεις έργων.
Αντίθετα στα Μικρά Φ/Β και Α/Γ σε κτήρια θα έπρεπε κατά την γνώμη μου επίσης να περνάνε από ΕΠΑΕ και πάλι να γίνεται κοινοποίηση ανάθεσης – ανάληψης μελετών, επίβλεψης καλής εκτέλεσης κλπ…και όχι απλά κοινοποίηση, γιατί σε τέτοιες μικρές εγκαταστάσεις και ειδικά σε κτίρια κάποιος πρέπει να πάρει την ευθύνη για την στατικότητα και την ασφάλεια των εγκαταστάσεων γιατί είναι συνήθως εντός Οικοδομικών συμπλεγμάτων και εύκολα προσβάσιμων από παιδιά και γενικά άτομα που δεν ξέρουν τι κινδύνους έχουν κοντά σε εξοπλισμό παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος.
Ενώ στις μεγάλες εγκαταστάσεις υπάρχει το τεχνικό προσωπικό, η φύλαξη κλπ… και κατά κανόνα γίνονται εκτός χωριών και πόλεων και σε αποστάσεις που επιβάλει το Ειδικό Χωροταξικό για τις ΑΠΕ.
Για όλους τους ως άνω λόγους θα προτιμούσα να έβλεπα για έργα ΑΠΕ κοινοποίηση των παραπάνω εγγράφων και έκδοση βεβαίωσης προσκόμισής τους από την Πολεοδομία πριν την έναρξη εργασιών και όχι έγκριση εργασιών μικρής κλίμακας ούτε οικοδομική άδεια γιατί αυτά ακριβώς δημιουργούν τεράστια προβλήματα σε πολλές επενδύσεις ΑΠΕ, ανάλογα με το πώς ερμηνεύει ο κάθε υπάλληλος της κάθε Πολεοδομίας το εκάστοτε νόμο, εγκύκλιο ή χαρτί από άλλη υπηρεσία, περί ιδιοκτησιακών, χαρακτηρισμών εκτάσεων κλπ…
Καλή επιτυχία!!!
Με εκτίμηση,
Αναστάσιος Παρασύρης
Ηλεκτρολόγος Μηχανικός & Μηχανικός Η/Υ, ΕΜΠ
Παράγραφος 2 και Παράγραφος 4
Δεν είναι κατανοητό σε ποιες προστατευόμενες περιοχές επιτρέπεται η εγκατάσταση έργων ΑΠΕ. Εάν όπως αναφέρεται στην Παράγραφο 2 οι μόνες περιοχές στις οποίες δεν επιτρέπεται η εγκατάσταση των εν λόγω έργων είναι αυτές που περιγράφονται στα σημεία α), β) και γ), τότε στην Παράγραφο 4 θα πρέπει να καταργηθούν και άλλα εδάφια των άρθρων 6, 14 και 17 της ΚΥΑ 49828/2008.
Γιάννης Σπανός
Σταυρούλα Μπαραφάκα
TERRA NOVA Ε.Π.Ε.
Περιβαλλοντική Τεχνική Συμβουλευτική
Καισαρείας 39, τκ 11527 Αθήνα
Τηλ.: 210 7775597
Fax: 210 7775562
http://www.terranova.gr
Οι θέσεις και τα σχόλια του ΕΛΛΕΒΙΟΜ επί του σχεδίου νόμου, συμπεριλαμβανομένων και αυτών επί του Άρθρου 9, βρίσκονται αναρτημένα στο δικτυακό μας τόπο http://www.hellabiom.gr και συγκεκριμένα στη διεύθυνση http://www.hellabiom.gr/files/sxolia.pdf
Αξιότιμη κα. Υπουργέ,
Με μεγάλη εκτίμηση στην προσπάθειά σας για τη δημιουργία ενός νέου νομοθετικού πλαισίου που θα διέπει την ανάπτυξη των ΑΠΕ στην Ελλάδα καταθέτω τις απόψεις μου, για το σημαντικό θέμα της εγκατάστασης ΑΠΕ σε γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας (γγυπ).
Mε βάση το άρθρο 56 παράγραφος 6α του Ν.2945/08.10.2001 απαγορεύεται σε γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας (γγυπ) η άσκηση οποιασδήποτε άλλης δραστηριότητας εκτός από τη γεωργική εκμετάλλευση.
Η ανωτέρω νομοθετική ρύθμιση δημιουργεί σημαντικά προβλήματα τόσο στις διοικήσεις των κυρίως αγροτικών νομών της χώρας όσο και σε μερίδα αγροτικού πληθυσμού των περιοχών αυτών και αυτό διότι δεν έχουν προβλεφθεί στην ανωτέρω νομοθετική ρύθμιση η εξαίρεση μη ανταγωνιστικών χρήσεων, καθώς και η εξαίρεση αγροτικών γαιών οι οποίες έχουν πλέον καταστεί άγονες και θεωρητικά θα έπρεπε να τεθούν σε αγρανάπαυση. Το ανωτέρω γεγονός οδηγεί σε υποβάθμιση του εισοδήματος και της απασχόλησης του πληθυσμού, της περιφερειακής ανάπτυξης και γενικότερα της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής του τόπου.
Η αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης η οποία συνιστά θεμελιώδη αρχή περιλαμβάνει την κοινωνική, οικονομική και περιβαλλοντική διάσταση της ανάπτυξης και συνθέτει την αρχή της αειφορίας προφυλάσσοντας τους πολύτιμους φυσικούς πόρους της χώρας μας. Επομένως θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι η αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης καθιστά επιθυμητές παρεκκλίσεις ή αποκλίσεις από την προστασία της γγυπ ιδιαίτερα όταν αυτές δεν είναι ανταγωνιστικές προς αυτήν, και όταν συγκεκριμένοι λόγοι κοινωνικού, δημοσίου ή περιβαλλοντικού συμφέροντος τις δικαιολογούν.
Η χρήση γγυπ για την εγκατάσταση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) και ιδιαίτερα Φωτοβολταϊκών Πάρκων (Φ/Β) αλλά και Ανεμογεννητριών (όπως αυτό συμβαίνει σε άλλες χώρες της ευρωπαϊκής ένωσης π.χ. Δανία, Γερμανία κλπ.), πρέπει να αποτελεί μια αποδεκτή αν όχι επιβεβλημένη παρέκκλιση καθόσον:
α) η χρήση αυτή δεν είναι ανταγωνιστική στην γγυπ, διότι εκ της φύσεως των φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων είναι προσωρινή (εικοσιπενταετής).
β) η στήριξη των φ/β εγκαταστάσεων μπορεί να γίνει με υπερκείμενες του εδάφους κατασκευές εκ μπετόν, οι οποίες μετά την περίοδο της λειτουργείας τους αφαιρούνται τελείως και η γη αποδίδεται για αγροτική εκμετάλλευση ως είχε.
γ) υπάρχει γγυπ η οποία έχει καταστεί άγονος (λόγω της υπερκαλλιέργειας και της ανάπτυξης φυτοπαθογόνων στοιχείων) και χρήζει αγρανάπαυσης. Η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών έργων πέραν του οφέλους στην περιφερειακή ανάπτυξη θα ενισχύσει και το εισόδημα του αγρότη, παράλληλα με την επαναφορά (λόγω της αγρανάπαυσης) της ικανότητας των αγροτικών γαιών.
δ) η ύπαρξη της προσόδου αυτής στους ιδιοκτήτες της γγυπ εξασφαλίζει την οικονομική και κοινωνική διάσταση της αειφορίας (όπως ανωτέρω αναφέρθηκε) και συμβάλλει με τις δημιουργούμενες θέσεις εργασίας (ανέγερση, λειτουργία και συντήρηση ) στην ανάπτυξη της ελληνικής περιφέρειας με θετική επίδραση στην οικονομική και κοινωνική συνοχή του τόπου
ε) η περιβαλλοντική διάσταση της αειφορίας ενισχύεται λαμβανομένου υπόψη ότι η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών πάρκων ενισχύει τους εθνικούς στόχους για τη συμμετοχή των ΑΠΕ στο ενεργειακό ισοζύγιο της Ελλάδας καθώς και στη μεγάλη διασπορά της συμβολής αυτής στο ηλεκτρικό δίκτυο της χώρας μας, όπου μόνο έτσι μπορεί να γίνει.
στ) τελος επισημαίνεται ότι η κατάληψη γγυπ από Φ/Β πάρκα θα είναι ελάχιστη ώστε να μην δημιουργείται οποιοδήποτε πρόβλημα στην αγροτική παραγωγή της χώρας μας καθώς και στον αγροτικό χαρακτήρα των περιοχών αυτών.
Αυτό τεκμαίρεται από το γεγονός ότι ακόμα και αν όλες οι αιτήσεις που έχουν κατατεθεί έως και τον Φεβρουάριο του 2008 (οπότε και σταμάτησε η δυνατότητα υποβολής νέων αιτήσεων εκτός των εξαιρέσεων) οδηγούσαν σε υλοποιημένες εγκαταστάσεις φ/β πάρκων, και άν όλες αυτές οι εγκαταστάσεις τοποθετούντο σε γγυπ θα εδεσμεύετο κατά μέγιστο μόνο το 0,6% της συνολικής γγυπ.
Πιο συγκεκριμένα:
στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος οι αιτήσεις οι οποίες έχουν κατατεθεί συμποσούνται σε συνολική ισχύ 336,652 MW (σύμφωνα με την ενημέρωση της ΡΑΕ 18/3/2008 στο site: http://www.rae.gr/lic/PV-180308.html), ενώ οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις της ίδιας περιφέρειας είναι 2.985.166 στρέμματα και οι αρδευθείσες καλλιέργειες είναι 1.485.981 στρέμματα (στοιχεία για το έτος 2002 σύμφωνα με τα δεδομένα του site: http://www.economics.gr). Λαμβανομένου υπόψη ότι ο μέσος όρος κατάληψης της γης συνολικά είναι 25 στρέμματα ανά MW το ποσοστό κατάληψης των γγυπ από φ/β πάρκα προκύπτει ως 0,28 % του συνόλου των καλλιεργούμενων εκτάσεων και 0,57 % του συνόλου των αρδευθεισών εκτάσεων.
στην Περιφέρεια Θεσσαλίας οι αιτήσεις οι οποίες έχουν κατατεθεί συμποσούνται σε συνολική ισχύ 547,632 MW (σύμφωνα με την ενημέρωση της ΡΑΕ 18/3/2008 στο site: http://www.rae.gr/lic/PV-180308.html), ενώ οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις της ίδιας περιφέρειας είναι 4.716.830 στρέμματα και οι αρδευθείσες καλλιέργειες είναι 2.596.066 στρέμματα (στοιχεία για το έτος 2002 σύμφωνα με τα δεδομένα του site: http://www.economics.gr). Λαμβανομένου υπόψη ότι ο μέσος όρος κατάληψης της γης συνολικά είναι 25 στρέμματα ανά MW το ποσοστό κατάληψης των γγυπ από φ/β πάρκα προκύπτει ως 0,28 % του συνόλου των καλλιεργούμενων εκτάσεων και 0,53 % του συνόλου των αρδευθεισών εκτάσεων.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Επομένως η παρ. 6 του άρθρου 9 του υπό διαβούλευση Σχεδίου Νόμου είναι κατά την άποψη μου απολύτως σωστή.
Μετά τιμής
Διονύσιος Ταγκαλάκης
Μ.Η. Μηχανικός
Αξιότιμη κα Υπουργέ,
Μελετώντας τα άρθρα του Σχεδίου Νόμου, θα ήθελα να σας επισημάνω κάτι που διαπίστωσα στην παραπομπή που γίνεται στο Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις ΑΠΕ.
Ανατρέχοντας σ’ αυτό διαπίστωσα ότι ενώ για άλλες μορφές ΑΠΕ αναφέρονται κανόνες και κριτήρια χωροθέτησης (αιολική ενέργεια, φωτοβολταϊκά, γεωθερμία κ.λπ.), στο άρθρο 20 αναφορικά με τη χωροθέτηση εγκαταστάσεων νέων μορφών ανανεώσιμων πηγών δεν ορίζονται τα αντίστοιχα κριτήρια για την κυματική ενέργεια, αλλά προβλέπεται η εκπόνηση των απαιτούμενων μελετών.
Θεωρώντας ότι έχουν πραγματοποιηθεί πολλές επιστημονικές μελέτες και έχουν υλοποιηθεί προγράμματα μετρήσεων επιστημονικών ιδρυμάτων και πανεπιστημίων που καταδεικνύουν το υψηλό αξιοποιήσιμο δυναμικό κυματικής ενέργειας που διαθέτει η χώρα μας, παρακαλώ να προβείτε στη νόμιμη διαδικασία για την προσαρμογή του άρθρου και τον ορισμό των κατάλληλων κανόνων και κριτηρίων χωροθέτησης για τις εγκαταστάσεις παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από τα θαλάσσια κύματα, όπως έχει γίνει με τις άλλες ΑΠΕ.
Ευχαριστώ πολύ,Σταματίνα Γεωργιάδου
Λογίστρια
Άρθρο 9 «Θέματα χωροθέτησης εγκαταστάσεων ΑΠΕ»:
Προτείνεται το τρίτο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρθρου 3 του ν.2244/1994, όπως προστέθηκε με την παράγραφο 7 του άρθρου 2 του ν.2941/2001 και αντικαταστάθηκε με την παρ. 9 του άρθρου 27Α του ν.3734/2009, να τροποποιηθεί ως εξής:
«Για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων και ανεμογεννητριών δεν απαιτείται η έκδοση οικοδομικής άδειας, αλλά έκδοση έγκρισης εργασιών δόμησης μικρής κλίμακας που εκδίδεται από την αρμόδια Διεύθυνση Πολεοδομίας. Ειδικά για την τοποθέτηση φωτοβολταϊκών συστημάτων και μικρών ανεμογεννητριών σε κτίρια και άλλες δομικές κατασκευές, αντί της έκδοσης έγκρισης εργασιών δόμησης μικρής κλίμακας, μετά από σχετική απόφαση του ΥΠΕΚΑ, θα προβλέπεται απλή κοινοποίηση προς τον οριζόμενο κατά περίπτωση αρμόδιο φορέα.»
Επίσης προτείνεται να προστεθεί η παρακάτω παράγραφος
«Για την έκδοση έγκρισης εργασιών δόμησης μικρής κλίμακας αλλά και για περιπτώσεις που απαιτείται έκδοση οικοδομικής άδειας για τα συνοδά έργα οι Υπηρεσίες Πολεοδομίας θα εκδίδουν την έγκριση εργασιών δόμησης μικρής κλίμακας ή την οικοδομική άδεια εφόσον δεν εμποδίζεται αυτή από τις λοιπές πολεοδομικές διατάξεις ανεξαρτήτως τυχόν αμφισβητήσεων σχετικά με την κυριότητά των ακινήτων.»
Σχόλιο: Ως διοικητικές Υπηρεσίες του Κράτους οι πολεοδομικές αρχές οφείλουν να περιορίζονται στην εξέταση των αιτούμενων αδειών οικοδομής μόνον από άποψη δημοσίου δικαίου δηλαδή εάν τηρούνται οι γενικές και ειδικές διατάξεις περί σχεδίων πόλεων και οικοδομών. Η αμφισβήτηση ή καταπάτιση εμπράγματων δικαιωμάτων ανάγεται στο ιδιωτικό δίκαιο που διέπει τις σχέσεις των πολιτών και υπάγεται αποκλιστικά στην δικαστική αρμοδιότητα. Κατόπιν των ανωτέρω οι Υπηρεσίες της Πολεοδομίας δεν μπορούν να παρακωλύουν την εγκατάσταση έργων ΑΠΕ με τα συνοδά έργα τα οποία επιπροσθέτως είναι και έργα υποδομής εάν αυτά τηρούν τις λοιπές πολεοδομικές διατάξεις.
Το ΕΧΠ-ΑΠΕ στο Άρθρο 22 (Ειδικές κατευθύνσεις για την τροποποίηση των Ζωνών Οικιστικού Ελέγχου στις νησιωτικές περιοχές) προβλέπει:
«Ειδικώς για τις εκτός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων και εκτός ορίων οικισμών περιοχές της νησιωτικής Ελλάδας και ιδίως τις περιοχές των νησιών του Αιγαίου Πελάγους, που υπάγονται στη συντριπτική τους πλειονότητα σε καθεστώς Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου κατά το άρθρο 29 του ν. 1337/1983 χωρίς όμως κατά την κατάρτισή τους να έχει μελετηθεί το ζήτημα της χωροθέτησης έργων ΑΠΕ …» και συνεχίζει με την αναφορά συγκεκριμένων Π.Δ. τα οποία χρήζουν τροποποίησης προκειμένου να καταστεί δυνατή η χωροθέτηση και υλοποίηση Φ/Β έργων σε συγκεκριμένα νησιά του Αιγαίου, λόγω του χαρακτηρισμού των ΑΠΕ και των Φ/Β ειδικότερα ως βιομηχανικών – βιοτεχνικών εγκαταστάσεων.
Για το ίδιο θέμα, σχετικό δημοσίευμα της ιστοσελίδας Energia.gr αναφέρει ότι:
«Απεμπλέκονται με απόφαση του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής τα επενδυτικά σχέδια των Quest, Verbund και Ύπατος Ενεργειακή, τα οποία είχαν κολλήσει σε αντιρρήσεις της ΕΥΔΑΠ. Πρόκειται για επενδύσεις της τάξης των 20 εκατ. ευρώ συνολικά που αναφέρονται σε φωτοβολταϊκά πάρκα συνολικής ισχύος 17,5 μεγαβάτ.
Στην υπογραφή υπουργικής απόφασης για την επίλυση του προβλήματος που είχε δημιουργηθεί με τρία επενδυτικά σχέδια της τάξης των 20 εκατ. ευρώ συνολικά και τα οποία αφορούν την εγκατάσταση μεγάλων φωτοβολταϊκών συστημάτων στην περιοχή της λίμνης Υλίκη προχώρησε το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.
Το ζήτημα είχε προκύψει από τις αρνητικές εισηγήσεις που είχε αποστείλει στην αρμόδια Περιφέρεια η ΕΥΔΑΠ, επικαλούμενη υγειονομική διάταξη του 1983 η οποία εκλάμβανε τα φωτοβολταϊκά ως βιομηχανική εγκατάσταση.
Επί θητείας Κωστή Χατζηδάκη στο πρώην υπουργείο Ανάπτυξης υπήρξε γνωμοδότηση του νομικού συμβουλίου του υπουργείου ως προς το ότι τα φωτοβολταϊκά δεν αποτελούν βιομηχανική εγκατάσταση αλλά και ως προς το ότι δεν είναι στην αρμοδιότητα της ΕΥΔΑΠ η έκφραση γνώμης για τέτοια ζητήματα.
Ωστόσο το θέμα είχε κολλήσει στις υπηρεσίες του πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ αλλά με την ενοποίηση των υπουργείων προφανώς η λύση του αποδεικνύεται ευκολότερη με την υπογραφή της συγκεκριμένης υπουργικής απόφασης.
Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι η ΕΥΔΑΠ έχει από πέρσι υποβάλει αίτηση για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκού πάρκου με προβλεπόμενη ισχύ 1,971MW δίπλα στα νέα διυλιστήρια Μόρνου στο δήμο Αχαρνών Αττικής!»
Κατά συνέπεια, μπορεί να γίνει προσθήκη στο υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου για τροποποίηση της σχετικής διάταξης του ΕΧΠ-ΑΠΕ με όρο που να προβλέπει ότι:
«Αναφορικά με τους περιορισμούς που προκύπτουν από το Άρθρο 22 του ΕΧΠ-ΑΠΕ για την εγκατάσταση Φ/Β σε περιοχές της νησιωτικής Ελλάδας εκτός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων και εκτός ορίων οικισμών και μέχρι την τροποποίηση των αναφερόμενων σε αυτό διατάξεων, οι εγκαταστάσεις Φ/Β μέχρι 150kW δεν κατηγοριοποιούνται ως βιομηχανικές – βιοτεχνικές εγκαταστάσεις για τους σκοπούς της χωροθέτησής τους και μόνο.»
Κα υπουργέ
Θα ήθελα να συγχαρώ για την δημόσια διαβούλευση η οποία προσφέρει στο πολίτη τη δυνατότητα να συμμετέχει και ο ίδιος,γιατί μέχρι τώρα ήτανε απλός δεκτής χωρίς να αναφέρει τους προβληματισμούς του.Στο άρθρο 9 για εγκατάσταση Α.Π.Ε «Ειδικά για την τοποθέτηση φωτοβολταϊκών συστημάτων και μικρών ανεμογεννητριών σε κτίρια και άλλες δομικές κατασκευές» η Δ.Ε.Η θα μπορούσε να εγκαταστήσει σε δημόσια κτίρια φωτοβολταϊκα συστήματα μικρής αποδόσης (1Κw) για τις ανάγκες λειτουργίας τους.
• Άρθρο 9 παράγραφος 4.: θέματα χωροθέτησης εγκαταστάσεων ΑΠΕ.
Προτείνεται η προσθήκη εδαφίου ε ως ακολούθως:
«……..
4. α. Καταργούνται το εδάφιο ια’ της παραγράφου 1 του άρθρου 6 (Κεφάλαιο Β), το εδάφιο η’ της παραγράφου 1 του άρθρου 14 (Κεφάλαιο Γ), τα εδάφια ε’ και στ’ της παραγράφου 2 του άρθρου 17, η παράγραφος 3 του ιδίου άρθρου (Κεφάλαιο Δ) και το δεύτερο εδάφιο της περίπτωσης α’ της παραγράφου 2 του άρθρου 21 (Κεφάλαιο Ε) του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.
β. Το εδάφιο α’ της παραγράφου 2 του άρθρου 17 (Κεφάλαιο Δ) του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, τροποποιείται ως ακολούθως:
«Τα κηρυγμένα διατηρητέα μνημεία της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς καθώς και οι οριοθετημένες αρχαιολογικές ζώνες προστασίας Α που έχουν καθορισθεί κατά τις διατάξεις του αρ. 91 του ν.1892/1991 ή κατά τις διατάξεις του ν.3028/2002. Ειδικά για τη Χερσόνησο του Άθω, επιτρέπεται η εγκατάσταση και λειτουργία έργων ΑΠΕ από αυτοπαραγωγούς για την κάλυψη των λειτουργικών ενεργειακών αναγκών των Ιερών Μονών.»
γ. Ειδικά στην Αττική επιτρέπεται η εγκατάσταση σταθμών ηλεκτροπαραγωγής από Α.Π.Ε. κατά παρέκκλιση των διατάξεων των υποκείμενων σχεδίων χωροταξικού σχεδιασμού περιλαμβανομένου του Προεδρικού Διατάγματος «Περί τροποποιήσεως των όρων δομήσεως των γηπέδων των κειμένων εκτός των ρυμοτομικών σχεδίων των πόλεων και εκτός των ορίων των νομίμως υφισταμένων προ του έτους 1923 οικισμών, του Νομού Αττικής» (ΦΕΚ 707/Δ/13.12.1979).
δ. Η διάταξη της παραγράφου 4 του άρθρου 6 του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, ισχύει και εφαρμόζεται και για τους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής από Α.Π.Ε. των κεφαλαίων Γ’ και Δ’ του Ειδικού αυτού Πλαισίου για τις Α.Π.Ε.
ε. Επιτρέπεται σε όλη την Επικράτεια η χρήση βιομάζας για τη θέρμανση κτιρίων και νερού. Οι λέβητες βιομάζας θα πρέπει να πληρούν τις προδιαγραφές για την απόδοση και τις εκπομπές ρύπων που ορίζονται για τους λέβητες βιομάζας κατηγορίας 3 (class 3), σύμφωνα με το πρότυπο ΕΝ 303.05/1999.
Το πλήρες κείμενο με τις θέσεις και τα σχόλια του Ομίλου ΙΤΑ επί του νομοσχεδίου βρίσκεται αναρτημένο στο δικτυακό μας τόπο http://www.itagroup.gr
2. α
Ισχύουν τα σχόλια για την παράγραφο 2 του άρθρου 8.
«3. Στις περιπτώσεις ήδη θεσμοθετημένων Περιφερειακών Πλαισίων Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης, ρυθμιστικών σχεδίων, γενικών πολεοδομικών σχεδίων, ή άλλων σχεδίων χρήσεως γης, το περιεχόμενο των οποίων δεν καλύπτει επαρκώς ή έρχεται σε αντίθεση με τις κατευθύνσεις του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΦΕΚ Β΄2464/2008), και μέχρι την εναρμόνισή τους προς τις κατευθύνσεις αυτές, η χωροθέτηση των έργων Α.Π.Ε. γίνεται με άμεση και αποκλειστική εφαρμογή των κατευθύνσεων του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας». Δεδομένης της απαίτησης του παρόντος Νομοσχεδίου η χωροθέτηση των έργων Α.Π.Ε. να γίνεται σύμφωνα με το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τις Α.Π.Ε., λόγω ενδεχόμενης αντίθεσης μεταξύ των ήδη θεσμοθετημένων Περιφερειακών Πλαισίων Χωροταξικού Σχεδιασμού και του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού για τις Α.Π.Ε., απαιτείται, όπως προαναφέρθηκε, η τροποποίηση του εδαφίου β’ της παρ. 1 του άρθρου 3 της σχετικής ΚΥΑ για το Ε.Χ.Π., έτσι ώστε και τα ΥΗΕ έργα ισχύος >15ΜWe (Μεγάλα ΥΗΕ) και ανεξαρτήτως ανωτάτου ορίου ισχύος (βλ. σχετικώς εδάφιο α’ του άρθρου 2 της Οδηγίας 2001/77/ΕΚ και εδάφιο α’ του άρθρου 2 της Οδηγίας 2009/28/ΕΚ) να υπάγονται στις διατάξεις της ανωτέρω ΚΥΑ για το Ε.Χ.Π. για τις Α.Π.Ε, λαμβανομένων, σε κάθε περίπτωση υπόψη των υφιστάμενων θεσμοθετημένων σχεδίων ή εγκεκριμένων μελετών, ήτοι των Μελετών Διαχείρισης Υδατικών πόρων των Περιφερειών- Υδατικών Διαμερισμάτων, που έχουν εκπονηθεί στα πλαίσια του ν. 1739/1987 και του ν. 3199/2003 –Οδηγία 2000/60/ΕΚ) και θεωρούμενων ήδη αυτών ως επαρκών για τη χωροθέτηση όλων των ΥΗΕ έργων Α.Π.Ε. (βλ. σχετικώς και άρθρο 2 παρ. 1θ’ του παρόντος υπό ψήφιση νόμου)
«2. Για την έγκριση εγκατάστασης σταθμών Α.Π.Ε. λαμβάνονται υπόψη μόνο υφιστάμενα θεσμοθετημένα σχέδια ή εγκεκριμένες μελέτες» (ήτοι π.χ. οι Μελέτες Διαχείρισης Υδατικών πόρων των Περιφερειών- Υδατικών Διαμερισμάτων, που έχουν εκπονηθεί στα πλαίσια του ν. 1739/1987 και του ν. 3199/2003 –Οδηγία 2000/60/ΕΚ), όπως λ.χ. η από τον Οκτώβριο του 1993 Μελέτη Διαχείρισης Υδατικών πόρων του Υδατικού Διαμερίσματος Ηπείρου, η οποία έχει κριθεί από τη νομολογία του ΣτΕ, βλ. απόφ. ΣτΕ 1964/2000, 3484/2004, ως επαρκές στοιχείο προγραμματισμού, για τα προγραμματισμένα υδροηλεκτρικά έργα της Περιφέρειας Ηπείρου. Ήδη με τον παρόντα νόμο οι ανωτέρω Μελέτες-Σχέδια «εναρμονίζονται με το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΦΕΚ Β΄2464/2008) και τεκμηριώνουν επαρκώς ότι έχουν λάβει μέριμνα και διασφαλίσει τη μέγιστη αξιοποίηση του διαθέσιμου δυναμικού Α.Π.Ε.»
Αγαπητοί συμπολίτες,
Νομίζω ότι η συζήτηση θα πρέπει να εστιαστεί περισσότερο στη βασική κατεύθυνση του σχεδίου νόμου, που συνίσταται στον χαρακτηρισμό της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ ως δράσης προτεραιότητας που υπερισχύει σε σχέση με άλλες κοινωνικές ή περιβαλλοντικές παραμέτρους (άρθρο 1) καθώς και σε σχέση με τις τοπικές επιπτώσεις (άρθρο 8. παρ.1 καθώς και άρθρο 9, παράγραφοι 1-6). Οι συγκεκριμένες διατάξεις διαμορφώνουν, κατά τρόπο πρωτοφανή, ένα πλαίσιο που πολύ συχνά θα χαρακτηρίζεται από τον εντονότατο ανταγωνισμό των υφιστάμενων χρήσεων γής με τις επιδιωκόμενες δεσμεύσεις εδαφών για εγκαταστάσεις παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ, καθώς και από αντίστοιχες συγκρούσεις μεταξύ παραδοσιακών, νεώτερων χρηστών (με την ευρύτερη έννοια) γής και υποψήφιων επενδυτών τέτοιων έργων. Μέ τις προτεινόμενες αυτές ρυθμίσεις, η περιβαλλοντική (συμπεριλαμβανομένης της δασικής) Δημόσια διοίκηση ουσιαστικά υποχρεώνεται (κατά τρόπο αντισυνταγματικό) να λειτουργεί κατά το μάλλον ή ήττον ετεροβαρώς προς όφελος των επενδύσεων σε έργα ΑΠΕ. Προκαλεί δε ιδιαίτερα δυσάρεστη έκπληξη, αλλά και δικαιολογημένη καχυποψία, η σπουδή με την οποία οι συντάκτες του σχεδίου νόμου, είναι πρόθυμοι να υποβάλλουν την Ελληνική ύπαιθρο αλλά και τον περιαστικό χώρο σε σημαντικές απώλειες φυσικών, βιολογικών, τοπιακών πόρων για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής που ναι μεν, τουλάχιστον σύμφωνα με τις επικρατούσες επιστημονικές απόψεις, συμπεριλαμβάνεται στα (αλληλοσχετιζόμενα) σημαντικότερα προβλήματα του πλανήτη, για την αντιμετώπιση του οποίου όμως η χώρα μας επιβάλλεται να συμμετάσχει στην (όποια) διεθνή προσπάθεια στο μέτρο των πραγματικών δυνατοτήτων της, όπως αυτές διαμορφώνονται μέσα από τους περιορισμούς που επιβάλλει η (στοιχειώδης για κάθε πολιτεία και κοινωνία που σέβεται τον εαυτό της) ανάγκη παράλληλου σεβασμού των ιδιαίτερων πολιτιστικών, κοινωνικοοικονομικών και περιβαλλοντικών χαρακτηριστικών της. Επί πλέον, είναι νομίζω σαφές ότι οι αναγκαίες αντιλήψεις και δράσεις για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής πρέπει να δρούν συνεργιστικά και όχι αντιθετικά με τις λοιπές αντιλήψεις και δράσεις που στοχεύουν στην επίτευξη του ευρύτερου και κεντρικότερου στόχου, αυτού της αειφορίας.
Πράγματι, οι συντάκτες του σχεδίου νόμου δείχνουν να αγνοούν, να παραβλέπουν ή να υποβαθμίζουν, παραμέτρους τεράστιας σημασίας για την αειφόρο ανάπτυξη της χώρας όπως το τοπίο, η βιοποικιλότητα, τα δασικά οικοσυστήματα, οι φυσικοί πόροι, ζητήματα τα οποία έχουν ήδη αναδειχθεί, μέσα από πλήθος εύστοχων παρεμβάσεων, στα πλαίσια της διαβούλευσης για το σχέδιο νόμου. Εδώ θα ήθελα να επισημάνω κάποια ιδιαίτερα σημεία, που αφορούν ορισμένους από τους παραπάνω παράγοντες σε σχέση με μια (προφανώς αναγκαία αλλά μη υιοθετούμενη από την Πολιτεία) ολιστική θεώρηση του ζητήματος της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής:
Α. Ότι η καθοριστική συμβολή των τοπίων σε μία πλειάδα παραμέτρων (περιβαλλοντικών, κοινωνικών-πολιτιστικών, οικονομικών –αναπτυξιακών) που αφορούν την ποιότητα ζωής καθώς και τη διατήρηση της πολιτιστικής ταυτότητας και παράδοσης των λαών της ηπείρου μας, αναγνωρίστηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης με την υιοθέτηση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για το Τοπίο, της 20/10/2000. Με τη σύμβαση αυτή, τα συμβαλλόμενα μέρη καλούνται να αναγνωρίσουν τη σημασία των τοπίων και να ενσωματώσουν μέτρα για την προστασία και διαχείρισή τους στις Εθνικές και τοπικές πολιτικές. Θα ήθελα να προσθέσω, πέρα από την εντυπωσιακή ποικιλότητα της χώρας μας σε τοπία, τα οποία επί πλέον χαρακτηρίζονται από υψηλότατη συνθετότητα, στοιχεία που καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τη φυσιογνωμία και υψηλή αξία της Ελληνικής υπαίθρου, το τεράστιο ιστορικό και πολιτιστικό (συμπεριλαμβανομένου του θρησκευτικού) φορτίο που χαρακτηρίζει τα Ελληνικά τοπία, παράμετροι οι οποίες προκαλούν την Ελληνική Πολιτεία στην υιοθέτηση μέτρων προστασίας τους στο μέγιστο δυνατό βαθμό και όχι σε ρυθμίσεις ουσιαστικής αγνόησής των. (Γράφτηκε σε κάποιες εφημερίδες, το Νοέμβρη του ’09 αν θυμάμαι καλά, ότι η συγκεκριμένη σύμβαση θα ενσωματωθεί στο Εθνικό Δίκαιο με το νόμο για τα δάση της Ανατολικής Αττικής. Τι έγινε τελικά; δεν είδαμε τίποτα στις σχετικές ιστοσελίδες).
Β. Ότι η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής προϋποθέτει δράσεις, όχι μόνο στο επίπεδο του περιορισμού της, αλλά και στο επίπεδο της προσαρμογής των κοινωνιών και του περιβάλλοντος στις επερχόμενες (με μάλλον αναπόφευκτο τρόπο) αλλαγές, πράγμα που θα περιορίσει, αντίστοιχα, τις επιπτώσεις των αλλαγών αυτών . Βασικές συνιστώσες των μέτρων και δράσεων προσαρμογής και περιορισμού των επιπτώσεων αυτών στην ύπαιθρο αποτελούν, μεταξύ άλλων:
– H προστασία της γεωργικής γής και πρωτίστως φυσικά της γεωργικής γής υψηλής παραγωγικότητας και σε εθνικό επίπεδο, προστασία που θα αποδειχθεί μελλοντικά, υπέρ-πολύτιμη ειδικά για τη χώρα μας, αλλά και για όλη τη Μεσογειακή λεκάνη. Πράγματι, στις προβλέψεις (του 2007) της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή γίνεται λόγος για πιθανή μείωση των βροχοπτώσεων στην περιοχή της λεκάνης αυτής πλέον του 10 ή και 20% στα τέλη του 21ου σε σχέση με τα τέλη του προηγούμενου αιώνα, καθώς και για αύξηση της θερμοκρασίας από περίπου έναν έως τρείς βαθμούς C (ανάλογα με την υπόθεση που χρησιμοποιείται) για την ίδια περίοδο αναφοράς.
– Η προστασία και διατήρηση των φυσικών οικοσυστημάτων σε καλή κατάσταση, όχι μόνο από την άποψη της ποικιλότητας ειδών χλωρίδας και πανίδας, αλλά και από την άποψη της διατήρησης των γενικότερων λειτουργιών τους συμπεριλαμβανομένης της δυναμικής τους.Αυτό θα τους επιτρέψει την ευκολότερη προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, καθώς και την ευκολότερη εξάπλωσή τους προς ψυχρότερες περιοχές, δηλαδή προς μεγαλύτερα υψόμετρα και γεωγραφικά πλάτη, προϊούσης της αλλαγής αυτής. Κατά συνέπεια, η, με στόχο την εγκατάσταση αιολικών σταθμών, διάνοιξη οδών συνολικής ζώνης αλλοίωσης (με τα πρανή) πλάτους πάνω από 10-12 μέτρα και η διάνοιξη, συντήρηση πλατειών και δρόμων σημαντικής επιφάνειας στις κορυφογραμμές, στις περιοχές των υψηλών δασοορίων των ορεινών όγκων της χώρας μας, διαμορφώνει, εκτός των άλλων απωλειών, συνθήκες κατακερματισμού των δασικών οικοσυστημάτων και παρεμπόδισης της δυναμικής και των λειτουργιών που αναφέραμε στα αμέσως προηγούμενα. Και όπως είναι λογικό, οι αρνητικές αυτές επιπτώσεις θα έπρεπε να σταθμίζονται τουλάχιστον με ίση βαρύτητα σε σχέση με τη θετική συμβολή των αιολικών σταθμών στη μείωση εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου.
Φυσικά, με την παράθεση των παραπάνω δεν επιχειρηματολογούμε σε καμία περίπτωση υπέρ απόψεων υπέρ-αυστηρής προστασίας του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος. Είναι όμως από την άλλη μεριά σαφές (στον κάθε καλόπιστο) ότι οι αντιλήψεις για την ανάγκη προστασίας, στο μέγιστο δυνατό βαθμό, των βασικών φυσικών, βιολογικών, τοπιακών χαρακτηριστικών της υπαίθρου, θα έπρεπε να ενσωματώνονται κατά τρόπο ουσιαστικό (και να εξειδικεύονται σε τοπικό επίπεδο) σε κάθε πολιτική που αφορά την ανάπτυξη και διαχείριση της υπαίθρου αλλά και του περιαστικού χώρου, συμπεριλαμβανομένων φυσικά των πολιτικών που αφορούν την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Παράλληλα, οι αντιλήψεις αυτές θα έπρεπε να διαμορφώνουν το πλαίσιο το οποίο θα σηματοδοτήσει την ανάπτυξη ως αειφορική διαδικασία στην πράξη, ως διαδικασία δηλαδή η οποία υπόκειται σε ποσοτικούς περιορισμούς σε σχέση με κρίσιμες περιβαλλοντικές και κοινωνικές παραμέτρους και όχι ως αφηρημένη έννοια (όπως δυστυχώς επικρατεί σήμερα). Και θα έπρεπε η σύγχρονη Ελληνική Πολιτεία, κληρονόμος ιστορίας, πολιτισμού και παράδοσης κριτικής σκέψης χιλιετιών, να πρωτοστατεί σε προσεγγίσεις θεώρησης της ανάπτυξης, πρώτιστα ως διαδικασίας σφυρηλάτησης της ποιότητας και του μέτρου σε όλες τις εκφράσεις και τα επίπεδα της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ζωής, θεώρηση που είναι και η ασφαλέστερη οδός για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Αντίθετα, φαίνεται να επιχαίρει (μέσω της Υπουργού Περιβάλλοντος στο Υπουργικό Συμβούλιο της Πέμπτης 14/1/10) για την πιθανότατη απελευθέρωση λιμναζόντων επενδύσεων ΑΠΕ 3 δις. οι οποίες (και αυτό είναι το βασικότερο ζήτημα) με τις συνθήκες που διαμορφώνει το εν λόγω σχέδιο νόμου, θα επιδιωχθεί να επιβληθούν ουσιαστικά άνευ όρων στην Ελληνική ύπαιθρο.
Ως συμπύκνωση των παραπάνω απόψεων σε ένα στοιχειώδες επίπεδο θεσμοθέτησης, διατυπώνω τις παρακάτω τρείς ομάδες προτάσεων σε σχέση με βασικές προβλέψεις του σχεδίου νόμου, συμπληρωματικά ή επί πλέον απόψεων οι οποίες έχουν ήδη διατυπωθεί, προς την ίδια κατεύθυνση, στα πλαίσια πολλών δεκάδων εύστοχων παρεμβάσεων στην παρούσα διαβούλευση:
1. Στις περιοχές του δικτύου «Φύση 2000» οι οποίες, κατά κανόνα, αποτελούν την κορωνίδα των περιοχών της χώρας από την άποψη της φυσικής αξίας και όχι μόνο, εφ’ όσον δεν υπάρχει ολοκληρωμένη και εγκεκριμένη από την οικεία επιτροπή παραλαβής Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη (ΕΠΜ) θα πρέπει να αποφεύγονται οι χωροθετήσεις έργων ΑΠΕ που απαιτούν άδεια παραγωγής. Οι ΕΠΜ οι οποίες πρόκειται να εκπονηθούν ή να αναθεωρηθούν θα πρέπει, στην τελική τους φάση (όπου διατυπώνονται όροι και περιορισμοί ανά ζώνη προστασίας) να παραθέτουν προτάσεις σχετικά με τη δυνατότητα ή μη χωροθέτησης έργων ΑΠΕ ανά ζώνη, καθώς και ανά είδος, ισχύ έργου. Οι προβλέψεις αυτές πρέπει να συμπληρώσουν την, αφήνουσα κάποιο μικρό παράθυρο αισιοδοξίας, διατύπωση σε τμήμα της παραγράφου 2 του άρθρου 8 του σχεδίου νόμου: «… ή σταθμίζεται με επιστημονικά επαρκή κριτήρια το επιδιωκόμενο όφελος σε σχέση με την πιθανή απώλεια προστατευτέου αντικειμένου, η οποία σε κάθε περίπτωση πρέπει να είναι ελάχιστη». Aντίθετα, η αμέσως προηγούμενη διατύπωση περί «αντισταθμιστικών μέτρων» θα πρέπει να απαλειφθεί, δεδομένου ότι, αφ’ ενός μεν θα επιτείνει την πίεση στη περιβαλλοντική Δημόσια διοίκηση να λειτουργεί ετεροβαρώς υπέρ των επενδύσεων σε έργα ΑΠΕ και σε περιοχές του δικτύου (γεγονός που σε μεγάλο βαθμό προοιωνίζεται και τις αντίστοιχες προστριβές με τοπικές κοινωνίες, αλλά και τη μείωση της αξιοπιστίας των Δημόσιων υπηρεσιών) αφ’ ετέρου δε θα αυξήσει το πλήθος των προσφυγών, στο ΣΤΕ, στα αστικά δικαστήρια, αλλά και σε Ευρωπαϊκούς θεσμούς, τις οποίες θα προκαλέσει μία τελική άρνηση της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ να καταργήσει ή να τροποποιήσει ριζικά τις επίμαχες διατυπώσεις στα άρθρα 1, 8 και 9 του σχεδίου. Στην περίπτωση που οριστικοποιηθεί αυτή η άρνηση, θα πρέπει να υπάρξει σαφής πρόβλεψη (μπορεί να ενσωματωθεί στο άρθρο 9 του σχεδίου νόμου) για την εξαίρεση των περιοχών του δικτύου «Φύση 2000» από τις εν λόγω διατάξεις των άρθρων 1, 8 και 9 του σχεδίου.
2. Η ενίσχυση των αρμοδιοτήτων υπηρεσιών και φορέων Δημόσιας διοίκησης και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τοπικού ή περιφερειακού επιπέδου, θα λειτουργήσει θετικά προς την κατεύθυνση της διείσδυσης των έργων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ κατά τρόπο συνεργιστικό και όχι αντιθετικά ή ανταγωνιστικά άλλων παραμέτρων που σχετίζονται με την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και την επίτευξη της αειφόρου ανάπτυξης. Αλλωστε, οι τοπικές κοινωνίες και φορείς, έχουν κατά κανόνα πολύ καλή γνώση των τοπικών συνθηκών, αναγκών και περιορισμών και η γνώση αυτή θα πρέπει να αξιοποιηθεί και όχι να απαξιωθεί, όπως ουσιαστικά καταφέρνουν οι συντάκτες του σχεδίου νόμου με τη διατύπωση των παραγράφων 3 και 4 του άρθρου 9. Επί πλέον όμως προϋπόθεση για την αξιοποίηση αυτή, είναι η αναθεώρηση του Ειδικού Πλαισίου για τα έργα ΑΠΕ (η οποία έχει ήδη αποφασιστεί όπως πληροφορηθήκαμε από την ιστοσελίδα του ΥΠΕΚΑ) προς την κατεύθυνση της ενσωμάτωσης σε αυτό σημαντικών και κρίσιμων κριτηρίων αξιολόγησης των επιπτώσεων και της δυνατότητας ένταξης των έργων αυτών στο φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον, σύμφωνα και με τα προαναφερθέντα, κριτήρια τα οποία θα διευκολύνουν τις τοπικές κοινωνίες και φορείς σε ουσιαστικές και ποιοτικές κρίσεις και επιλογές, σε αντιδιαστολή με απλουστευτικές προσεγγίσεις.
3. Η στροφή στην ολιστική προσέγγιση για τη διαχείριση της υπαίθρου, της οποίας βασική συνιστώσα είναι η διατήρηση, ενίσχυση και ποιοτική αναβάθμιση του πρωτογενή τομέα σε όλα τα επίπεδα (γεωργία, δασοκομία, κτηνοτροφική και αλιευτική παραγωγή) και η μείωση των διαρκώς διευρυνόμενων ανισορροπιών μεταξύ αυτού και του τριτογενή τομέα, θα πρέπει να αποτελεί πλέον, όχι μόνο Εθνική, κοινωνική, περιβαλλοντική επιταγή, αλλά και βασική παράμετρο των πολιτικών για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Κατά συνέπεια αποτελεί αδήριτη ανάγκη, η στο μέγιστο βαθμό προστασία της γεωργικής γής υψηλής παραγωγικότητας με την οποία δεν συνάδουν οι ρυθμίσεις που προτείνονται στην παράγραφο 6 του άρθρου 9 του σχεδίου νόμου. Αποψή μου είναι ότι, στις εκτάσεις αυτές, θα πρέπει να επιτρέπονται μόνο μικρά φωτοβολταϊκά συστήματα (εξαιρούμενα άδειας παραγωγής) μικρά αιολικά συστήματα (για την επίτευξη ενεργειακής αυτονομίας νοικοκυριών ή αγροτικών επιχειρήσεων και υποδομών) καθώς και μικρές εγκαταστάσεις (τοπικής εμβέλειας) αξιοποίησης βιομάζας.
Ιστοσελίδες με πληροφορίες και απόψεις που συνέβαλαν σημαντικά στην παρούσα παρέμβαση:
1. Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή: (www.ipcc.ch).
2. Διεθνής Ενωση Ινστιτούτων Δασικών Ερευνών: (www.iufro.org )
Eυχαριστώ για τη φιλοξενία,
Κωστής Ε. Πενταράκης,
Δρ. Δασολόγος, Υπάλληλος της Δ/νσης Δασών Χανίων, μέλος της ΝΕΧΩΠ Ν. Χανίων
Υ.Γ.: Θα ήθελα, με την ιδιότητα που υπογράφω, να ευχαριστήσω ξεχωριστά την κα Αρετή Βασιλειάδου για την εντυπωσιακά πλήρη νοημάτων και συναισθημάτων φράση της (που περιέχεται στην παρέμβασή της στις 14/1 στην παρούσα διαβούλευση): «Οι κορυφογραμμές των γενέθλιων τόπων μας είναι δημόσιες δασικές εκτάσεις επί των οποίων έχουμε δικαίωμα προσωπικότητας». Προσωπικά με ενθουσίασε και με συγκίνησε.
Στο πνεύμα των ρυθμίσεων που προτείνονται με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, προτείνουμε τη συμπλήρωση της πολεοδομικής νομοθεσίας με την ακόλουθη διάταξη:
Μετά την παρ. 5 του άρθρου 183 του από 14.7.1999 Π.Δ/τος «Κώδικας Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας» (ΦΕΚ Δ΄ 580) προστίθεται παρ. 6 με το ακόλουθο περιεχόμενο:
«6. Στις Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου στην εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών προϋφισταμένων του έτους 1923 που καθορίστηκαν ή θα καθοριστούν σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 26 του Ν. 1337/1983 (ΦΕΚ Α΄ 33), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 8 παρ. 13 του Ν. 1512/1985 (ΦΕΚ Α΄ 4), επιτρέπεται η κατασκευή δικτύων μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας και συναφών εγκαταστάσεων ως έργων κοινής ωφέλειας ανεξάρτητα από το φορέα υλοποίησής τους εφόσον για τα έργα αυτά έχει συντελεστεί η περιβαλλοντική αδειοδότηση και χωρίς να ασκεί επιρροή η τυχόν ύπαρξη σχετικής ρύθμισης στα οικεία διατάγματα και πρόβλεψης προηγούμενης έκδοσης διοικητικής πράξης εξειδίκευσης των έργων αυτών. Ειδικά για τις ζώνες απόλυτης προστασίας ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 19 παρ. 6 του Ν. 1650/1986 (ΦΕΚ Α΄ 160).»
Rokas Renewables
Αξιότιμη Κα Υπουργέ,
Ως Διευθυντής του Κέντρου Διαφυλάξεως Αγιορείτικης Κληρονομιάς, επιθυμώ να συμβάλω στον διάλογο που αφορά στο Σχέδιο Νόμου: «Επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής» και συγκεκριμένα στο άρθρο 9 «Θέματα χωροθέτησης εγκαταστάσεων ΑΠΕ».
Α. ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΑ:
Το Κέντρο Διαφυλάξεως Αγιορείτικης Κληρονομιάς (Κε.Δ.Α.Κ.) συστάθηκε με το αρθρο 9 Ν.1198/81 ως Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου με έδρα την πόλη της Θεσσαλονίκης.
ΣΚΟΠΟΣ : « …Σκοπός: Το Κέντρο Διαφυλάξεως Αγιορείτικης Κληρονομιάς σκοπεί εις την τελικήν διαμόρφωσιν προγράμματος έργων υποδομής συντηρήσεως και αναστηλώσεων του Αγίου Όρους και εκτέλεσιν αυτού εντός του αναγκαίου προς τούτο χρόνου και την υποβοήθησιν και αρωγήν του έργου της Ι.Κοινότητος και των Ι.Μονών Αγίου Όρους δια την διαφύλαξιν της Κληρονομίας αυτού»…
( άρθρο 9 παρ.1 εδ.β Ν.1198/81).
AΡΜΟΔIOTHTEΣ:
«6. Αρμοδιότητες Διοικητικού Συμβουλίου:…
β. Eπιφυλασσομένων των διατάξεων του άρθρου 105 του Συντάγματος , του Καταστατικού Χάρτου του Αγίου Όρους και του από 10/16.9.1926 Ν.Δ. περί κυρώσεως αυτού αι αρμοδιότητες των Υπουργείων Οικισμού-Χωροταξίας και Περιβάλλοντος, Δημοσίων έργων, Πολιτισμού και Επιστημών και Γεωργίας ασκούνται εφ εξής και μέχρι της ολοκληρώσεως του εις την παράγραφον 1β προγράμματος εντός της περιοχής του Αγίου Όρους, αποκλειστικώς υπό του παρόντος νόμου συνιστώμενου Κέντρου(ΚΔΑΚ).
γ. Εις την αποκλειστικήν αρμοδιότητα του εν λόγω «Κέντρου» ανήκει η έγκρισις και ο έλεγχος πάσης φύσεως μελέτης αφορώσης εκτέλεσιν έργου ή ετέρας συναφούς εργασίας εντός της περιοχής του Αγίου Όρους.
δ. Το Κέντρο προγραμματίζει, συντονίζει, εποπτεύει, χρηματοδοτεί και εκτελείται πάσης φύσεως αναγκαία έργα εντός του Αγίου Όρους.»… .(άρθρο 9 παρ.6 εδ.β,γ,δ).
Β. ΠΡΟΤΑΣΗ:
Κατόπιν των παραπάνω προτείνουμε την ακόλουθη διατύπωση στο άρθρο 9 παρ.4 εδαφ.β
«Ειδικά για την χερσόνησο του Αγίου Όρους είναι δυνατή η εγκατάσταση και λειτουργία έργων ΑΠΕ από τα Ιερά Καθιδρύματα εν γένει, για την κάλυψη αποκλειστικά των ενεργειακών αναγκών τους, υπό την προϋπόθεση της έγκρισής τους από το Διοικητικό Συμβούλιο του Κέντρου Διαφύλαξης Αγιορείτικης Κληρονομιάς σύμφωνα με το Ν.1198/81 αρ.9.».
Σας ευχαριστώ
Χρήστος Ι. Λιμενόπουλος
Διευθυντής του Κέντρου Διαφυλάξεως Αγιορείτικης Κληρονομιάς,
Θεσσαλονίκη
Στις αλλαγές του Ειδικού ΠΛαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου ΑΝάπτυξης για τις ΑΠΕ θα πρέπει να προστεθούν η κατάργηση της ελάχιστης απόστασης 2,5D μεταξύ α/γ καθώς και η απαγόρευση των αιολικών από τη γεωργική γη σε αντιστοιχία με το άρθρο 9 παρ. 6 του Σ/Ν. Επίσης θα πρέπει να τροποποιηθεί και η ελάχιστη απόσταση από ΠΟΤΑ, ΠΟΑΠΔ και τουριστικές εγκαταστάσεις, ώστε να καθορίζονται κατά περίπτωση στα πλαίσια της ΕΠΟ του έργου ΑΠΕ. Η απόσταση των 1000μ που ορίζεται σήμερα δημιουργεί αβεβαιότητες και άσκοπους αποκλεισμούς για τα έργα ΑΠΕ χωρίς να τεκμηριώνεται κάποια πραγματική ασυμβατότητα.
Συνπεπώς προτείνεται η διατύπωση:
4. α. Καταργούνται το εδάφιο ια’ της παραγράφου 1 του άρθρου 6 (Κεφάλαιο Β), το εδάφιο η’ της παραγράφου 1 του άρθρου 14 (Κεφάλαιο Γ), τα εδάφια ε’ και στ’ της παραγράφου 2 του άρθρου 17, η παράγραφος 3 του ιδίου άρθρου (Κεφάλαιο Δ) και το δεύτερο εδάφιο της περίπτωσης α’ της παραγράφου 2 του άρθρου 21 (Κεφάλαιο Ε), το σημείο Γ του πίνακα Α του Παραρτήματος ΙΙ και η πρώτη περίπτωση του πίνακα ΣΤ του Παραρτήματος ΙΙ του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Επιπλέον στον Πίνακα ΣΤ του Παραρτήματος ΙΙ του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας η 6η περίπτωση «ΠΟΤΑ και άλλες περιοχές οργανωμένης ανάπτυξης …» τροποποιείται ελάχιστη απόσταση εγκατάστασης από την ασύμβατη χρήση ως εξής: «Κρίνεται κατά περίπτωση στο πλαίσιο της ΕΠΟ».
Άρθρο 9 – παράγραφος 2
«2……. Η κατά τα ανωτέρω εδάφια εγκατάσταση Α.Π.Ε. είναι κατ’ αρχήν δυνατή, μετά από τήρηση της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης όπως κάθε φορά ισχύει, σε όλες τις περιοχές της χώρας, εκτός από:
α) τις περιοχές που, κατά την ισχύ του παρόντος, έχουν ήδη θεσμοθετηθεί ως περιοχές απολύτου προστασίας της φύσης σύμφωνα με τα άρθρα 19 και 21 του ν.1650/1986.
β) τις περιοχές που θεσμοθετούνται, μετά την ισχύ του παρόντος, ως περιοχές απολύτου προστασίας της φύσης σύμφωνα με τα άρθρα 19 και 21 του ν.1650/1986 και στην οικεία ειδική περιβαλλοντική μελέτη έχει τεκμηριωθεί ανά τεχνολογία και μέγεθος σταθμών Α.Π.Ε. η μη αντιστρεπτή επίπτωσή τους στο προστατευτέο αντικείμενο,
γ) Τα κηρυγμένα διατηρητέα μνημεία της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς καθώς και τις οριοθετημένες αρχαιολογικές ζώνες προστασίας Α που έχουν καθορισθεί κατά τις διατάξεις του αρ. 91 του ν.1892/1991 ή κατά τις διατάξεις του ν.3028/2002,
δ) Τους υγρότοπους διεθνούς σημασίας (Ραμσάρ).
Κατ’ εξαίρεση στις περιοχές των περιπτώσεων α) και δ) επιτρέπεται η εγκατάσταση σταθμών Α.Π.Ε. μόνο για αυτοπαραγωγή ή εφόσον ο σταθμός είναι αυτόνομος, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 6 του άρθρου 19 του ν.1650/1986. Οι διατάξεις των παραγράφων 1β του άρθρου 6, 1β του άρθρου 14 και 2β του άρθρου 17 του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΦΕΚ Β΄2464/2008) δεν εφαρμόζονται.»
Άρθρο 9 – παράγραφος 4 – Αττική
4.γ. Ειδικά στην Αττική επιτρέπεται η εγκατάσταση σταθμών ηλεκτροπαραγωγής από Α.Π.Ε. σε όλη την έκταση της Περιφέρειας, κατά παρέκκλιση των διατάξεων των υποκείμενων σχεδίων χωροταξικού σχεδιασμού και των αποφάσεων ή διαταγμάτων προστασίας ή καθορισμού όρων δόμησης, περιλαμβανομένου του Προεδρικού Διατάγματος «Περί τροποποιήσεως των όρων δομήσεως των γηπέδων των κειμένων εκτός των ρυμοτομικών σχεδίων των πόλεων και εκτός των ορίων των νομίμως υφισταμένων προ του έτους 1923 οικισμών, του Νομού Αττικής» (ΦΕΚ 707/Δ/13.12.1979). Καταργούνται η παράγραφος 1 του άρθρου 9, η πρώτη περίπτωση της παραγράφου Α.2.3 του Παραρτήματος V και τα διαγράμματα 3 και 4 του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΦΕΚ Β΄2464/2008).
I would like to apologize for writing this in English and thank you for taking the time to read this and offer to all of us the opportunity to express our opinions.
In light of that spirit, I think that it is also very important for the local communities to have a say as to whether and where the wind generators are erected. Wind generators are huge and noisy, they impact the landscape visually, auditorially, and environmentally. They will affect the value of neighboring land and potential income from the drop in tourism. A trade-off for the community might be income for electricity generated, but that of course, is dependent on who owns the generators. The wind park established at Anavra, Volos seems an ideal example of community support and gain as opposed to an outside company renting land at a minimal cost (yet high by local island standards) and deriving profit from the eyesore that windmills inevitably are – an eyesore whose consequences, though, only the local inhabitants suffer. It is critical for local communities to be involved in the choice for location and ideally the “company” which establishes the windmills.
One major objection that I have to expediting the permits required is that it encourages any businessman or landowner to erect a windmill as long as the property is 500 meters from its neighbor. 40% of the cost (which inevitably is over-charged and thus most of the cost is covered) will be paid by taxpayers, electricity produced will be financed again by consumers at a higher rate, and the landowner or businessman will be very comfortable indeed. This sort of “racket” will run rampant across the countryside, one here, two there, five over here, etc and what was once a peaceful and harmonious landscape will be scattered with what are essentially industrial turbines. It will be ugly and catastrophic for the integrity of the landscape, and the appeal that Greece’s beauty offers to Greeks and foreigners alike.
Between the forest fires and the wind parks, there will be few pristine forests left. Let alone that the subsidies for the wind parks might inspire arsenists to set fires in the future. We all know how that works in reality.
If windmills must be erected, then at least on the islands, let them be for local self-sustinence, keyed into local power generation (diesel generators which can match up to sudden drops in wind power without power black-outs) without connecting the islands to the main grid (which requires huge investments and major construction on the islands themselves and the sea in between). The enormous difference in scale between wind generators (150m) and local houses is entirely incongruous and aesthetically disturbing. There should be a limit as to the size of the generators and the number (70m and 3 or 4 per island as local need demands).
In the mainstream bibliography on wind generators, it is commonly encouraged for the wind parks to be located near gas plants. This is particularly relevant to mainland Greece because this would take advantage of the existing high-voltage lines required to feed the electricity to the main grid, plus, the intermediate control of fluctuations in wind power that gas accommodates would be monitored right there. And lastly, gas plants are already in industrial zones rather than in the middle of the natural landscape. They are most likely also where the main polluters are, such that the polluters would carry their burden for their pollution rather than place it in somebody else’s back yard. Lastly, wind generator commentators encourage their use on farms which can use the electricity directly and their land is already without trees. Again, though, there should be a limit on the percentage of their land used in such a way, otherwise agriculture might shift dramatically toward wind culture.
Furthermore, there should be strict rules in the contracts with those who erect the wind generators to dismantle and remove the generators after they cease to produce, which is at best 20 years later. They should not be left to “rot” in the environment, running the risk of future accidents caused by blades breaking off or the collapse of the entire turbine, let alone the visual pollution left behind.
In my personal opinion, I think that the amount of land required for any sort of result to be derived from wind generators wipes out the benefit that they provide (if any) to that same environment. I believe that as a country and particularly a ministry which is the only tool available to protect the environment, you should look into other sources of energy. For example, a reputable British scientist, David MacKay, recommends in an oversimplified nutshell that transport fuel be converted as much as possible to electric (hybrid cars and extensive electric train networks), and that nuclear plants and clean coal plants be used to produce electricity. Since Greece does not have any natural sources for gas or oil, whichever fossil fuel it imports should be the same to the country. (So in other words, we are not prolonging the life of a natural reserve within our borders by erecting wind generators). Therefore, why not look into other sources of energy? Gas and oil will run out at some point anyway, so why not be ready for it? We would dramatically cut CO2 emissions by either nuclear or clean coal, gain on the carbon tax levied to polluting countries, plus we could potentially export electricty. And we would not have a construction boom destroying our greatest national asset, which is Greece’s natural beauty.
Thank you for your time,
anemokamenos
Κα.ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΙΣΤΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ Η ΧΡΗΣΗ ΑΠΕ ΣΕ ΕΔΑΦΗ ΥΨΗΛΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ;;;
ΠΟΙΑ Η ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΡΥΘΜΙΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 56 τοΥ ν.2637/1998;;
ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΜΙΚΡΟΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΥΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΤΕΤΟΙΕΣ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΘΑ ΠΡΟΕΤΕΙΜΑΖΟΝΤΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ.
ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΓΕΥΣΗ:
Η γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας συνιστά, σύμφωνα με τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, προστατευόμενο κατά το άρθρο 24 του Συντάγματος περιβαλλοντικό αγαθό, ενώ η διασφάλισή της και, συνακόλουθα, η υποχρέωση των κρατικών οργάνων για τη λήψη πρόσφορων προληπτικών μέτρων για την προστασία της απορρέουν ευθέως από την προαναφερθείσα συνταγματική αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης (πρβλ. Π.Ε. Σ.τ.Ε. 99/2004, 94/2004 και 247/2003. Τα εν λόγω Πρακτικά Επεξεργασίας σχολιάζονται από τον Απ. Παπακωνσταντίνου στο ηλεκτρονικό περιοδικό http://www.nomosphysis.org.gr, Νομολογία Σ.τ.Ε. 2004/ΙΙ και 2003/ΙΙ). Επομένως, κατά τον χωροταξικό σχεδιασμό πρέπει να διασφαλίζεται η γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας και να διαφυλάσσεται από ανταγωνιστικές χρήσεις γης, όπως είναι οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις και η κατοικία. Σε κάθε περίπτωση, απόκλιση από την προστασία αυτή πρέπει να αιτιολογείται ειδικά και να αποβλέπει σε συγκεκριμένους λόγους δημοσίου συμφέροντος, οι οποίοι να καθιστούν δικαιολογημένη τη μεταβολή χρήσης της γεωργικής γης υψηλής παραγωγικότητας. Οι σχετικές σταθμίσεις πραγματοποιούνται πάντοτε στο πλαίσιο της αρχής της βιώσιμης ανάπτυξης.
Ο ανωτέρω χαρακτήρας της εκτάσεως ως «γης υψηλής παραγωγικότητας» κωλύει, κατά την ορθότερη άποψη, την εγκατάσταση σε αυτή της επίμαχης μονάδας. Συγκεκριμένα, το άρθρο 56 παρ. 6 του ν. 2637/1998 προεβλέπε ότι στις εκτάσεις αυτές: «Απαγορεύεται η άσκηση οποιασδήποτε άλλης δραστηριότητας, εκτός από τη γεωργική εκμετάλλευση. Κάθε επέμβαση στις εκτάσεις αυτές… αποτελεί εξαιρετικό μέτρο… και μόνο για λόγους που εξυπηρετούν το γεωργικό χαρακτήρα της αγροτικής εκμετάλλευσης». Επισημαίνεται ότι η ανωτέρω διάταξη συνιστά εξειδίκευση ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 24 και 106 παρ. 1 ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ., που κατοχυρώνουν, συνδυαζόμενες ερμηνευτικά, την αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης (πρβλ. Απ. Παπακωνσταντίνου, Αειφορία και βιώσιμη ανάπτυξη ως συνταγματικές αρχές: Ερμηνευτικές, κανονιστικές και νομολογιακές πτυχές του περιβαλλοντικού Συντάγματος, Περιβάλλον και Δίκαιο 2007, σ. 536-543, του ιδίου, Δικαστικός ακτιβισμός και Σύνταγμα. Το παράδειγμα της περιβαλλοντικής νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, Περιβάλλον και Δίκαιο 2006, σ. 222-240, του ιδίου, Η συνταγματική αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης των νησιωτικών περιοχών, στο συλλογικό έργο: Γ. Τσάλτας (επιμ.), Αειφορία και Περιβάλλον. Ο νησιωτικός χώρος στον 21ο αιώνα, 2005, σ. 157-176, του ιδίου, Η αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης, Επιθεώρησις Διοικητικού Δικαίου και Δημοσίου Δικαίου 2002, σ. 580-609).
Εξάλλου, όπως έχει δεχθεί το Συμβούλιο της Επικρατείας: «Φυσικό περιβάλλον, εμπίπτον στην προστασία του άρθρ. 24 παρ. 1 του Συντάγματος, αποτελούν όχι μόνον τα φυσικά οικοσυστήματα αλλά και τα τεχνητά, ιδίως δε η γεωργική γη, της οποίας η διατήρηση και ορθή διαχείριση είναι ουσιώδης όρος της βιωσίμου αναπτύξεως, ως αποτελούσα την αναντικατάστατη βάση του ανθρωπογενούς παραγωγικού συστήματος. Ταύτα ισχύουν κατά μείζονα λόγο προκειμένου περί της γεωργικής γης υψηλής παραγωγικότητος, της οποίας η διατήρηση και προστασία επιβάλλεται κατ’ αρχήν από την συνταγματικώς κατοχυρωμένη αρχή της βιωσίμου αναπτύξεως. Επομένως, κατά την υπό του Κράτους άσκηση της χωροταξικής πολιτικής και της οικιστικής αναπτύξεως, η οποία πρέπει να είναι σύμφωνη προς τους κανόνες που απορρέουν από την ανωτέρω συνταγματική αρχή απαιτείται να προστατεύεται και να διατηρείται η γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητος, η διαφύλαξη της οποίας εξυπηρετεί και αναπτυξιακούς στόχους, αποκλειομένης, κατ’ αρχήν, της οικιστικής εκμεταλλεύσεως αυτής» (Σ.τ.Ε. 3181-3184/2004, 3698/2000 7μ., Π.Ε. 213/1999, 633/2002 κ.ά.).
KΥΡΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕ
Σχετικά με το υπό διαβούλευση νομο για τις Α.Π.Ε. προτείνω τα παρακάκω:
Στο άρθρο 9 παράγραφος 2 να προστεθεί υποπαράγραφος δ] Να απαγορεύεται η εγκατάσταση Α.Π.Ε. δίπλα σε σπίτια,εντός ή εκτός οικισμών μεγάλων ή μικρών.Ο θόρυβος τον οποίο παράγουν οι υδροηλεκτρικοί και οι ανεμογεννήτριες είναι συνεχής και διαπεραστικός,καταστρέφει την ήρεμη διαβίωση των κατοίκων.
Υπάρχουν τόσα τετραγωνικά χιλιόμετρα γης σε όλη την επικράτεια για εγκατάσταση Α.Π.Ε.. Δεν θα σωθεί ο πλανήτης με το να απαγορευτεί η εγκατάσταση δίπλα σε κατοικίες και να κάνουμε κόλαση την ζωή των πολλών για να τα οικονομίσει ο ένας. Και ο τελευταίος πολίτης αυτού μτου κράτους έχει δικαίωμα να επιλέξει τον τόπο και τον τρόπο με τον οποίο θα ζήσει. Το νομοσχέδιο μιλάει για προστατευμένες περιοχές, για προστασία μνημείων, χλωρίδας και πανίδας και πουθενά δεν αναφέρει την προστασία του ανθρώπου από τις επιπτώσεις των Α.Π.Ε.. Μήπως η ζωή του ανθρώπου έχει λιγότερη αξία απότην ζωή των ζώων και των μνημείων;
Επίσης δεν αναφέρεται τίποτε για το μήκος της εκτροπής των υδάτων και την ποσότητα εκτροπής. Από την μέχρι τώρα πείρα αποδείχθηκε ότι το μήκος εκτροπής των υδάτων πρέπει να περιοριστεί πολύ, και η ποσότητα νερού επίσης.
Η εγκατάσταση των υδροηλεκτρικών να απαγορευτεί στους χειμάρρους που δεν έχουν ροή όλο το χρόνο. Να επιτραπεί μόνο στα μεγάλα ποτάμια όπου έχει αρκετό νερό για να μην συνεχιστεί το φαινόμενο της αποξήρανσης του ποταμού και της εξαφάνησης κάθε ίχνους ζωής σε πολλές περιοχές της χώρας μας.Δυστυχώς πάγια τακτική των ιδιοκτητών των υδροηλεκτρικών το καλοκαίρι αλλά και σε χρονιές ανομβρίας είναι η δέσμευση όλου του νερού των χειμάρρων με επακόλουθο την νέκρωση της περιοχής .
Ευχαριστώ για τον χρόνο Σας
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΘΕΟΔΩΡΙΑΝΙΤΩΝ ΑΡΤΑΣ ¨»ΟΙ ΟΡΕΙΝΟΙ»
Σαν σύλλογος που ιδρυθύκαμε το 1999 έχοντας σαν έναν βασικό καταστατικό σκοπό την αποτροπή της κατασκευής πέντε μικρών Υ/Η στα ποτάμια της περιοχή Θεοδωριάνων Άρτας και έχοντας παρακαταθήκη έναν δεκαετή αγώνα στην ευρύτερη περιοχή των Τζουμέρκων στο τομέα προστασίας του περιβάλλοντος θα θέλαμε να κάνουμε τις εξής προτάσεις- παρατηρήσεις:
. Υπάρχουν άδειες παραγωγής για Υ/Η, που έχουν εκδοθεί από τη ΡΑΕ πριν το Ειδικό Πλάισιο Χωροταξικού Σχεδιασμού για τις ΑΠΕ (49828/2008 ΦΕΚ 2464 B) οι οποίες δεν εναρμονίζονται με το παραπάνω χωροταξικό πλάισιο. Πιστέυουμε ότι πρέπει να γίνει επανεξέταση και επανέλεγχος όλων των αδειών παραγωγής που έχουν εκδοθέι από τη ΡΑΕ και να ακυρωθούν όσες δεν συμμορφώνονται με το Ειδικό Χωροταξικό Πλάισιο. Γιατί υπάρχουν παραδέιγματα, όπως στην δική μας περιοχή των Θεοδωριάνων Άρτας, που υπάρχουν άδειες παραγωγής για μικρά Υ/Η, που έρχονται σε αντίθεση με το Ειδικό Χωροταξικό Πλάισιο, ωστόσο συνεχίζουν την πορεία αδειοδότησης στη φάση της Προκαταρκτικής ΄Περιβαλλοντικής Εκτίμησης και Αξιολόγησης ή και ακόμα στη φάση έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων.
. Το άρθρο 9 παράγραφος 2 του υπό διαβούλευση σχέδιου νόμου αναφέρει: «Για την έγκριση εγκατάστασης σταθμών Α.Π.Ε. λαμβάνονται υπόψη μόνο υφιστάμενα θεσμοθετημένα σχέδια ή εγκεκριμένες μελέτες που εναρμονίζονται με το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΦΕΚ Β΄2464/2008) και τεκμηριώνουν επαρκώς ότι έχουν λάβει μέριμνα και διασφαλίσει τη μέγιστη αξιοποίηση του διαθέσιμου δυναμικού Α.Π.Ε.. Ελλείψει τέτοιων, η έγκριση εγκατάστασης σταθμών Α.Π.Ε. γίνεται με εφαρμογή των κατευθύνσεων του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΦΕΚ Β΄2464/2008). Η κατά τα ανωτέρω εδάφια εγκατάσταση Α.Π.Ε. είναι κατ’ αρχήν δυνατή, μετά από τήρηση της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης όπως κάθε φορά ισχύει, σε όλες τις περιοχές της χώρας, εκτός από:
α) τις περιοχές που έχουν θεσμοθετηθεί ως περιοχές απολύτου προστασίας της φύσης σύμφωνα με τα άρθρα 19 και 21 του ν.1650/1986 και στην οικεία ειδική περιβαλλοντική μελέτη έχει τεκμηριωθεί ανά τεχνολογία και μέγεθος σταθμών Α.Π.Ε. η μη αντιστρεπτή επίπτωσή τους στο προστατευτέο αντικείμενο,
β) Τα κηρυγμένα διατηρητέα μνημεία της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς καθώς και τις οριοθετημένες αρχαιολογικές ζώνες προστασίας Α που έχουν καθορισθεί κατά τις διατάξεις του αρ. 91 του ν.1892/1991 ή κατά τις διατάξεις του ν.3028/2002,
γ) Τους υγρότοπους διεθνούς σημασίας (Ραμσάρ).»
Πρέπει στα παραπάνω να προστεθούν και οι παράγραφοι (δ.) και (ε) του άρθρου 14 του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΦΕΚ Β΄2464/2008), γιατί υπάρχει ασάφεια στο σχέδιο νόμου, εάν στις περιοχές των οικοτόπων προτεραιότητας που είναι ενταγμένοι ως τόποι κοινοτικής σημασίας στο ΦΥΣΗ 2000 σύμφωνα με την απόφαση 2006/613/ΕΚ επιτρέπεται ή όχι η εγκατάσταση μικρών υδροηλεκτρικών.
. Η εγκατάσταση μικρών και μεγάλων υδροηλεκτρικών πρέπει να μην επιτρέπεται τόσο σε περιοχές ενταγμένες στο δίκτυο ΦΥΣΗ 2000 όσο και εντός περιοχών που έχουν ανακηρυχθεί ως Εθνικά Πάρκα. Πόσο περισσότερο όταν υπάρχουν περιπτώσεις, όπως στο νεοσύστατο Εθνικό Πάρκο Τζουμέρκων και στο χειμαρροπόταμο Γκούρα των Θεοδωριάνων Άρτας, όπου τα όρια μεταξύ των ζωνών ΙΙ και ΙΙΙ του Πάρκου, αποτελούν οι κοίτες των ποταμών και τα ποτάμια είναι ενταγμένα στη ζώνη χαμηλότερης προστασίας ΙΙΙ, άρα επιτρέπεται η εγκατάσταση μικρών υδροηλεκτρικών έργων, ενώ οι απέναντι όχθες στη ζώνη υψηλοτερης προστασίας όπου απαγορέυεται η εγκατάσταση Μ.Υ.Ε. Και μιλάμε για ποτάμια που αποτελούν σπάνια οικοσυστήματα ενταγμένα ως οικότοποι προτεραιότητας και τόποι κοινοτικής σημασίας στο δίκτυο ΦΥΣΗ 2000. Και το ερώτημα τότε είναι τι έρχεται να προστατεύσει το Εθνικό Πάρκο;
Πρέπει να υπάρξει εναρμόνιση του Πρεοδρικού Δια΄ταγματος του Εθνικού Πάρκου Τζουμέρκων, με το Ειδικό Χωροταξικό Πλάισιο για τις ΑΠΕ και του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου. Δεν είναι δυνατόν διατάξεις του ενός να έρχονται σε αντίθεση με διατάξεις των άλλων.
.Πρέπει να προβλεφθεί στο σχέδιο νόμου διάταξη που να λαμβάνει μέριμνα για τις συσσωρευτικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις συνεχόμενων υδροηλεκτρικών στο ίδιο υδατόρεμα, κυρίως σε ορεινά οικοσυστήματα, σπάνιας φυσικής ομορφιάς και αξίας. ΔΕν νομίζουμε ότι πράσινη ανάπτυξη σημαίνει σε ένα χειμαρροπόταμο των Τζουμέρκων, ενταγμένο σε Εθνικό Πάρκο, ενταγμένο ως οικότοπο προτεραιότητας στο ΦΥΣΗ 2000, να προγραμματίζονται 4 μικρά υδροηλεκτρικά σε κοίτη μήκους 4 χιλιομέτρων, με φράγματα, εκτροπές, διανοίξεις δρόμων μέσα σε ελατοδάση και σωληνώσεις ποταμών. Ακόμα όταν στην ίδια περιοχή υπάρχει ανάλογο έργο, στον ίδιο χειμαρροπόταμο, το οποίο λειτουργεί από το 2004, έχοντας επιφέρει σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, αφού δεν τηρεί συστηματικά περιβαλλοντικούς όρους, στερεύοντας πολλές φορές εντελώς την κοίτη του ποταμού σε μήκος δύο χιλιομέτρων, με ότι αρνητικό συνεπάγεται αυτό και εκτός αυτού έδεια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας για αιολικό πάρκο 34 ΜW με 17 ανεμογεννήτριες.
Ευχαριστούμε.
Στεργιούλης Δημήτρης
πρόεδρος του συλλόγου Θεοδωριανιτών Άρτας «ΟΙ ΟΡΕΙΝΟΙ»
Κανδηράκης Αντώνιος
Ως προς το άρθρο 9, του προτεινόμενου σχεδίου νόμου με τον τίτλο «Θέματα χωροθέτησης εγκαταστάσεων».
Απαράδεκτη η τροποποίηση της παραγράφου 1 τέταρτο εδάφιο του άρθρου 8 του νόμου 2742/1999 . Απίστευτο αλλά στην θαυμαστή Ελληνική Πολιτεία φαίνεται ότι όλα μπορούν να συμβούν. Για να εξυπηρετηθούν οι πολυεθνικές, η περιβαλλοντολόγος Υπουργός ΠΕΚΑ. κατά την γνώμη μου επιχειρεί να ξεθεμελιώσει όλες τις διατάξεις περιβαλλοντικής προστασίας σε υφιστάμενους νόμους και κανονιστικές πράξεις αποκλειστικά για την αποτελεσματικότερη προώθηση των επενδυτικών σχεδίων επικαλούμενη κατά τρόπο μη εύσχημο, «την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών».
Στη διάταξη του ν. 2742/1999 περί «προώθησης της αειφόρου, ισόρροπης και διαρκούς ανάπτυξης κάθε περιφέρειας σύμφωνα με τις φυσικές, οικονομικές και κοινωνικές ιδιαιτερότητες της», προσθέτει την εμβόλιμη και ασύμμετρη διάταξη που επιχειρεί να εισαγάγει το ΥΠΕΚΑ στον νόμο 1650/86, ως παρ. 1 του άρθρου 8 με επαναπροσδιορισμό του τίτλου του (βλέπε άρθρο 8.1. του εν λόγω σχεδίου νόμου), περί κατά προτεραιότητα- σε σχέση με τις τοπικές επιπτώσεις- προώθηση των ΑΠΕ. Και το ερώτημα είναι αν στέκει μία τέτοια διάταξη όπως παρουσιάστηκε ενώπιον της γνωστικής μας αντίληψη και κρίνετε μόνοι σας: «Τα ΠΠΧΣΑΑ (περιφερειακά πλαίσια χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης) περιλαμβάνουν τις κατευθύνσεις για την ισόρροπη και αειφόρο διάρθρωση του οικιστικού δικτύου, καθώς και τις βασικές προτεραιότητες για την προστασία, διατήρηση και ανάδειξη της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της περιφέρειας και την βιώσιμη αξιοποίηση του ενεργειακού της δυναμικού με προτεραιότητα στις ΑΠΕ οι οποίες προωθούνται (ως μέσο για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, την προστασία της ατμόσφαιρας και του ενεργειακού εφοδιασμού της χώρας ) κατά προτεραιότητα σε σχέση με τις τοπικές επιπτώσεις».
Αυτή είναι η σύνταξη της προτεινόμενης διάταξης για την τροποποίηση του τέταρτου εδαφίου του άρθρου 8 του ν. 2742/1999. Αν είναι δυνατόν. Τελικά που καταλήγει η προτεραιότητα της προστασίας, διατήρησης και ανάδειξη της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της περιφέρειας, το Συνταγματικά κατοχυρωμένο αυτό αγαθό; ;
Ακόμη και οι ψευδονομικές ακροβασίες έχουν τα όρια τους. Λυπάμαι και εκπλήσσομαι
Με το άρθρο 2 επιχειρείται τροποποίηση του ΕΠΧΣΑΑ-ΑΠΕ κατά παράβαση του δεύτερου άρθρου της υπ’ αριθμ. 49828/2008 ΚΥΑ και του άρθρου 7 παρ. 5 του ν. 2742/1999. Το ΕΠΧΣΑΑ-ΑΠΕ συνοδευόταν από υποστηρικτική μελέτη και στρατηγική περιβαλλοντική μελέτη επιπτώσεων του ειδικού πλαισίου βάσει των οποίων θεσμοθετήθηκε το ειδικό χωροταξικό. Με ποια μελέτη αναθεωρείται κατά αυτόν τον τρόπο το εν λόγω ειδικό πλαίσιο; Εισάγονται ρυθμίσεις στο σχέδιο νόμου με τις οποίες αλλοιώνεται καίρια η βασική εκτίμηση του ΕΠΧΣΑΑ-ΑΠΕ, που στηρίζεται στην επίδικη στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και αποτυπώνεται στο σημείο 7 των εκτιμήσεων του προοιμίου της 49828/2008 ως εξής : «Κρίσιμο (για την επίτευξη των στόχων της Ε.Ε. και της χώρας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και της ευρύτερης διείσδυσης των ΑΠΕ, βλέπε 4,5,6 των αιτιολογικών παραδοχών), αποδεικνύεται το ζήτημα της χωροθέτησης των έργων ΑΠΕ και τούτο διότι αν και τα έργα ΑΠΕ μπορεί να χαρακτηρισθούν κατ’ αρχήν ως δραστηριότητες φιλικές προς το περιβάλλον, εν τούτοις δεν στερούνται παντελώς επιπτώσεων σε αυτό. Οι επιπτώσεις αυτές διαφοροποιούνται ανάλογα με το είδος της εκάστοτε χρησιμοποιούμενης τεχνολογίας ΑΠΕ…Ενώ μπορεί να εκτείνονται τόσο στο ανθρωπογενές ( πόλεις, οικισμούς, και εν γένει οικιστικές περιοχές) όσο και στο φυσικό περιβάλλον (χλωρίδα, πανίδα, τοπίο κ.λ.π.) των περιοχών εγκατάστασης, καθώς και στις γειτνιάζουσες παραγωγικές δραστηριότητες (τουρισμό, γεωργία κ.λ.π.). Για την πρόληψη, την άμβλυνση, και την αποτροπή των επιπτώσεων αυτών απαιτείται η καθιέρωση σαφών κανόνων χωροθέτησης των έργων ΑΠΕ, ώστε αφενός να μειωθούν οι αβεβαιότητες και οι συγκρούσεις χρήσεων γης που συχνά αναφύονται επί του πεδίου και αφετέρου να ικανοποιούνται οι ευρύτερες ανάγκες προστασίας του περιβάλλοντος και η αειφόρος ανάπτυξη των περιοχών υποδοχής τους.
Για την ανατροπή του πυρήνα σκέψης και εκτίμησης του πρόσφατα θεσμοθετημένου ΕΠΧΣΑΑ-ΑΠΕ το ΥΠΕΚΑ «αδειάζει» τα στελέχη του ιδίου Υπουργείου που εργάστηκαν πάνω από δύο έτη για την κατάρτιση του και διαστρέφει ευθέως τις εκτιμήσεις της στρατηγικής μελέτης που το συνοδεύει αναπόσπαστα.
Δεν αναφέρεται αιτιολογία για αυτή τη μεταστροφή και δεν δικαιολογείται αυτή από τις διατάξεις της οδηγίας 2009/28/ΕΚ.
Στην πραγματικότητα πρόκειται για την υιοθέτηση των θέσεων που εξέφρασαν οι greenpeace-ελετεαν (ένωσης που προωθεί τα συμφέροντα της αιολικής πλατφόρμας και βιομηχανίας), στην κοινή τους παρέμβαση έναντι του πνεύματος του ΕΠΧΣΑΑ, για να υλοποιηθούν οι λιμνάζουσες σχετικές επενδύσεις.
http://www.greenpeace.org/greece/pres/118523/keimeno-arxwn-ape
Ιδού πως είχαν διατυπωθεί αυτές οι θέσεις : «Η εγκατάσταση έργων ΑΠΕ αποτελεί κατά τεκμήριο πράξη προστασίας του περιβάλλοντος και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται. Ως εκ τούτου, η εγκατάσταση τους θα πρέπει κατ’ αρχήν να επιτρέπεται σε όλη την επικράτεια, ακόμη και μέσα σε προστατευόμενες περιοχές, …Παράλληλα, οι χωροθετούσες αρχές θα πρέπει να ενθαρρύνουν και να προωθούν την εγκατάσταση μονάδων ΑΠΕ μέσα και κοντά σε οικιστικά σύνολα, ώστε να εκμηδενίζονται οι απώλειες στα δίκτυα μεταφοράς και διανομής ενέργειας.. Η όποια προτεινόμενη κατηγοριοποίηση του χώρου της επικράτειας, πρέπει να έχει ως αποκλειστικό στόχο τη μέγιστη διείσδυση ΑΠΕ στο ελάχιστο δυνατό χρονικό διάστημα και όχι τον περιορισμό της με τη θέσπιση μη επιστημονικά τεκμηριωμένων περιορισμών».
Όσους «μη επιστημονικά τεκμηριωμένους περιορισμούς» τελικά συμπεριέλαβε στο ΕΠΧΣΑΑ-ΑΠΕ το ΥΠΕΧΩΔΕ, τους ξεθεμελιώνει το ΥΠΕΚΑ αφαιρώντας πλέον και το ελαχίστου μεγέθους φύλλο συκής που είχε τοποθετήσει επί των «καίριων» σημείων του σχεδίου-πλαισίου το πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ για να κρύψει την γύμνια αυτού του «πολύ ειδικού» πλαισίου για την εξυπηρέτηση βεβαίως των πολυεθνικών και των κεφαλαίων που αυτές προσκόμιζουν.
Για να κατανοήσουν οι συμμετέχοντες στη συζήτηση τις υφιστάμενες διασυνδέσεις και επιρροές που αποδεικνύονται εξάλλου και από την σύνθεση της επιτροπής για το εθνικό σχέδιο δράσης για τις ΑΠΕ, βλέπε
http://www.econews.gr/2009/11/05/meeting-national-schedule-renewable-energy-sources/
παραθέτω και αποσπάσματα από το έγγραφο α.π. ΥΠΕΧΩΔΕ 14867/5-4-2007 της ελετεαν που υπέβαλε κατά την διάρκεια της δημόσιας διαβούλευσης για το ΕΠΧΣΑΑ-ΑΠΕ, βλέπε υπ’ αριθ’ 57 των υπ’όψιν του.
«Άρθρο 5.2.β. ΕΠΧΣΑΑ-ΑΠΕ, περί του ορισμού των ΠΑΚ,….Περιοχές Αιολικής Καταλληλότητας (ΠΑΚ) είναι εν δυνάμει όλες οι περιοχές της Ελλάδας που δεν είναι Περιοχές Αιολικής Προτεραιότητας (ΠΑΠ).., περί του άρθρου 6.1.β. να γραφεί «Των περιοχών που έχουν χαρακτηριστεί κατά τις διατάξεις των άρθρων 19 παρ. 1 και 2 και 21 του ν. 1650/86 ως περιοχές απολύτου προστασίας της φύσης».. « Είναι σοβαρό λάθος να χαρακτηριστούν ζώνες αποκλεισμού όλοι οι οικότοποι προτεραιότητας των περιοχών Natura…(περί νέας προτεινόμενης διάταξης :) «6.3.β. (νέο) Επιτρέπεται η χωροθέτηση αιολικών εγκαταστάσεων εντός των οικοτόπων προτεραιότητας.. ύστερα από την σύνταξη ειδικής φυτοτεχνικής μελέτης που θα εντοπίζει τα σπάνια φυτά και θα προβλέπει την ανάπτυξη τους σε παρακείμενους τόπους με κατάλληλη διαχείριση εφόσον αυτό είναι εφικτό σύμφωνα με τις ειδικότερες προυποθέσεις και περιορισμούς που θα καθορίζονται στην οικεία πράξη έγκρισης περιβαλλοντικών όρων».!!
Στο ΕΠΧΣΑΑ-ΑΠΕ η σχετική διατύπωση του άρθρου 6 της πράξης που το θεσμοθέτησε (περιοχές αποκλεισμού) τελικά είναι η εξής: «Των περιοχών απολύτου προστασίας της φύσης και προστασίας της φύσης που καθορίζονται κατά τις διατάξεις των άρθρων 19 παρ. 1 και 2 και 21».
Όμως πολλές περιοχές που πληρούν τα κριτήρια του θεσμικού πλαισίου προστασίας, δεν έχουν κηρυχθεί ακόμη με αυτόν τον προσδιορισμό και στο σχέδιο νόμου 9.2.α., που υπέβαλε το ΥΠΕΚΑ ανατρέπεται το καθεστώς προστασίας αυτών των περιοχών.
Ερωτώ λοιπόν, 1) Σε πόσες από τις ΕΠΜ των περιοχών που έχουν θεσμοθετηθεί, «στην οικεία ειδική περιβαλλοντική μελέτη τους έχει τεκμηριωθεί ανά τεχνολογία και μέγεθος σταθμών ΑΠΕ η μη αντιστρεπτή επίπτωση των Α/Γ ή άλλων έργων εκμετάλλευσης έργων ΑΠΕ στο προστατευτέο «αντικείμενο»; 2) Σε πόσα «υφιστάμενα» θεσμοθετημένα σχέδια ή εγκεκριμένες μελέτες έχει τεκμηριωθεί επαρκώς ότι έχει ληφθεί μέριμνα και έχει διασφαλιστεί η «μέγιστη αξιοποίηση του διαθέσιμου δυναμικού ΑΠΕ» ; 3) Ποιος είναι ο ορισμός αυτής της νεοεισερχόμενης έννοιας στα πλαίσια των «εκτάκτων μέτρων για την διάσωση του κλίματος »; 4) Οι Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες των περιοχών που έχουν χαρακτηριστεί περιοχές, στοιχεία ή σύνολα της φύσης και του τοπίου, θα καούν στην πυρά των ανεμογεννητριών ; οι Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων των εταιρειών θα είναι αυτές που θα τεκμηριώσουν την σημασία του προστατευτέου «αντικειμένου» και την σκοπιμότητα ή το εύρος των προτεινόμενων μέτρων προστασίας; 4) Την στάθμιση «με επιστημονικά επαρκή κριτήρια του επιδιωκόμενου «κλιματικού οφέλους» σε σχέση με την πιθανή απώλεια προστατευόμενου αντικειμένου, η οποία σε κάθε περίπτωση πρέπει να είναι ελάχιστη» κατά την διατύπωση του άρθρου 8.2.(με το οποίο το σχέδιο νόμου επιχειρεί να τροποποιήσει το άρθρο 19 του ν. 1650/86 δια της προσθήκης νέας παραγράφου σε αυτό) θα την πραγματοποιούν οι εκάστοτε συντάκτες περιβαλλοντολόγοι που θα επιλέγουν οι ενδιαφερόμενες να λεηλατήσουν τις προστατευόμενες περιοχές εταιρείες και η ΕΥΠΕ ; Ή μήπως την ενδοπεριβαλλοντική στάθμιση θα την πραγματοποιεί η ίδια η Υπουργός, ως περιβαλλοντολόγος, με προσωπική της ευθύνη και κρίση αφού προηγουμένως θα έχουν διαγραφεί μέσω του σχεδίου νόμου όλες οι σχετικές προστατευτικές διατάξεις που έχουν διά νόμου τεθεί στα πλαίσια της αρχής της προφύλαξης, ως μία εξ αρχής δηλαδή επιλογή αρχών περιβαλλοντικής προστασίας βάσει του άρθρου 24 του Συντάγματος;
Δεν γίνονται κ. Υπουργέ αυτά τα πράγματα και δεν θα επιτρέψουμε να επισυμβούν (όσο περνάει από το χέρι μας) πάντα στα πλαίσια του νόμου και της «επικοινωνιακής» πολιτικής και τακτικής μας την οποία οσονούπω αναβαθμίζουμε για να αντιμετωπίσουμε την (για εμάς) απειλή της πράσινης ανάπτυξης, κατά το περιεχόμενο βεβαίως που δίνει σε αυτή την ετικέτα η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση.
Επιτρέψτε μου να συνεχίσω όμως θέτοντας ερωτήματα: 5) Επί ΠΑΣΟΚ και επί Υπουργίας των κ.κ. Λαλιώτη και Β. Παπανδρέου δεν καταρτίστηκαν αυτά τα σχέδια και οι μελέτες ; 6) Δηλαδή πληρώθηκαν ανεπαρκείς επιστημονικά μελέτες και σχέδια επί Υπουργίας τους; 7) H Υπουργός ΠΕΚΑ κατηγορεί το παλαιό ΠΑΣΟΚ ή μήπως άλλαξαν τα ποιοτικά κριτήρια κατάρτισης των μελετών ; 8) Με Υπουργικές αποφάσεις δεν έχουν εγκριθεί τα υφιστάμενα σχέδια διαχείρισης των προστατευτέων «αντικειμένων» της παραγράφου 3 του άρθρου 18 του ν. 1650/86 ; 9) Οι χαρακτηρισμοί αυτών των περιοχών με Προεδρικά Διατάγματα δεν γίνονται ;
To άρθρο 19 του ν. 1650 είναι απολύτως σαφές: « Ως περιοχές απόλυτης προστασίας της φύσης χαρακτηρίζονται εκτάσεις με εξαιρετικά ευαίσθητα οικοσυστήματα, βιότοποι ή οικότοποι σπάνιων ή απειλούμενων με εξαφάνιση ειδών της άγριας πανίδας ή εκτάσεις που έχουν αποφασιστική θέση στον κύκλο ζωής αυτών των ειδών. Στις περιοχές απόλυτης προστασίας της φύσης απαγορεύεται κάθε δραστηριότητα. Κατ΄ εξαίρεση, μπορεί να επιτρέπονται σύμφωνα με τις ειδικότερες ρυθμίσεις του οικείου κανονισμού, η διεξαγωγή επιστημονικών ερευνών ΚΑΙ Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΠΟΥ ΑΠΟΣΚΟΠΟΥΝ ΣΤΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΕΦ ΟΣΟΝ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΤΑΙ ΥΨΗΛΟΣ ΒΑΘΜΟΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ». Βλέπε και τους ορισμούς των λοιπών περιοχών του άρθρου 18 του ν. 1650/86 που χαρακτηρίζονται σύμφωνα με τα κριτήρια του άρθρου 19 του ιδίου νόμου.
Οι περιορισμοί εξειδικεύονται βάσει της τροποποίησης του 1650/86 με το άρθρο 19 του ν. 2742/1999.
Τα υφιστάμενα κριτήρια και μέτρα περιβαλλοντικής προστασίας, βάσει του άρθρου 24 του Συντάγματος και των κείμενων διατάξεων στην πραγματικότητα επιχειρεί να ανατρέψει το σχέδιο νόμου της Υπουργού ΥΠΕΚΑ και της κυβέρνησης της πράσινης ανάπτυξης. Μετά την έννοια της «μεταρρύθμισης του περιβάλλοντος που προσπάθησε να εισαγάγει η απελθούσα –(στο καλό)- κυβέρνηση, νέα μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος μέσω της προστασίας της ατμόσφαιρας και του κλίματος, μετεωρολογικού δηλαδή τύπου πλέον, εξαγγέλλονται από την νεοεκλεγείσα.
Ακούστε, αφού το γνωρίζετε (μεταξύ μας), με ένα και μόνο τρόπο προστατεύεται το περιβάλλον. Με το να το αφήσουμε-αφήσετε στην ησυχία του.
Σε μία χώρα με ραγδαία υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος η Υπουργός περιβάλλοντος επιχειρεί να αναθεωρήσει όλο το θεσμικό πλαίσιο περιβαλλοντικής προστασίας. Κατά την γνώμη μου προκύπτει μείζον νομικό και πολιτικό ζήτημα και είμαστε εδώ για να το προβάλλουμε επιμένοντας και μετά την συζήτηση
Σε δημοσίευμα του ο κ. Αν. Λομβέρδος τώρα Υπουργός της κυβέρνησης, το ανέφερε σαφώς,: «Η γραφειοκρατία για την εγκατάσταση ΑΠΕ, (δισεκατομμύρια επενδύσεων «περιμένουν» επί χρόνια) πρέπει να καταργηθεί, με συνεννόηση της Διοίκησης με την Δικαιοσύνη»! (Σχόλιο δικό μου, Τι λέτε αξιότιμε κ. συνταγματολόγε Υπουργέ ; Αλήθεια ; Με πιο ακριβώς τρόπο θα επιτευχθεί αυτή η συνεννόηση ; Παρασκηνιακά ή ενώπιον του κοινού; Και ποια ακριβώς Συνταγματική Αρχή θα επικαλεστείτε;) .«Το Συμβούλιο της Επικρατείας πρέπει να συνεργαστεί για τις υποθέσεις με μεγάλο οικονομικό ενδιαφέρον…», «Οι επενδύσεις καθώς και οι πολιτικές βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας, πρέπει να είναι αρμοδιότητα κυβερνητικής επιτροπής υπό τον Πρωθυπουργό, με τη δομή και τη λογική της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Όποιο άλλο μέσο επιλεγεί είναι καταδικασμένο σε αποτυχία», (5+3 προτάσεις για την ανατροπή του σκηνικού, 30/9/2009, εφημερίδα «Το Βήμα»).
Ιδού λοιπόν η αιτιολόγηση των έκτακτων μέτρων, περί της οικονομίας και του ΑΕΠ πρόκειται και όχι για την κλιματική αλλαγή και η μεγέθυνση του ΑΕΠ έτσι όπως υπολογίζεται δεν έχει σχέση με την αειφορία, αντιθέτως προκαλεί οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές κρίσεις διαρκείας πλέον και πιο βίαιες.
Οι σχεδιασμοί για εγκατάσταση 5.000 θηριωδών ανεμογεννητριών (Α/Γ) ή περισσότερων ισοδύναμης ισχύος στην Ελληνική ύπαιθρο και μάλιστα στα πλέον περίοπτα σημεία της, ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΥ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ, στις κορυφογραμμές δηλαδή των ορέων, αποτελούν κατά την γνώμη μου ασύμμετρη απειλή και η τυχόν υλοποίηση τους θα κουρελιάσει την Ελληνική Φύση ακριβώς σε αυτές τις περιοχές που είναι σχετικά αδιατάρακτες από ανθρώπινες δραστηριότητες και για τον λόγο αυτό υψίστου έως απολύτου ψυχικού, πολιτισμικού και βιολογικού-οικολογικού ενδιαφέροντος.
Οι θηριώδεις ανεμογεννήτριες μπορεί να μην καίνε ορυκτά καύσιμα αλλά θα «κάψουν» το εξαίσιο (και μη ανανεώσιμο αν υποβιβαστεί περαιτέρω) ελληνικό τοπίο και φως που είναι η τροφός της Δυτικής σκέψης.
Πρόκειται για ένα δυσανάλογο σχεδιασμό οικονομικού και πολιτικού ενδιαφέροντος, (εισροής επενδύσεων και δικτύωσης με τα ενεργειακά και πολιτικά συμφέροντα των πολυεθνικών), προς επίδειξη πλασματικής ανάπτυξης (φούσκας) και περαιτέρω εκμετάλλευση της μέσω της χρηματιστηριακής αγοράς.
Θα ακολουθήσουν βεβαίως τα πράσινα ομόλογα και η διασύνδεση με τα χρηματιστήρια άνθρακα της Ευρώπης και του Σικάγο. Στο επόμενο στάδιο θα κουρελιαστεί η Ελληνική οικονομία όπως κουρελιάστηκε με την προηγούμενη μεγάλη ιδέα αυτή των Ολυμπιακών αγώνων.
Επιπλέον για να τονίσω και μια άλλη διάσταση, με το σχέδιο νόμου προωθούνται εκατοντάδες Βατοπέδια.. Αντί των Ολυμπιακών ακινήτων θα διακινούνται οι άδειες παραγωγής. Η όλη διαδικασία επιχειρείται να επενδυθεί με τη προβιά των έκτακτων μέτρων κατά τα πρότυπα των Ολυμπιακών αγώνων.
Περί παραχωρήσεων πρόκειται και μάλιστα δασικών εκτάσεων στις κορυφογραμμές όλης της χώρας. Για την έκταση των παραχωρήσεων και των επεμβάσεων δεν έχουν οι συμμετέχοντες σε αυτήν την συζήτηση, παρά να πολλαπλασιάσουν τα 2,5 στρέμματα ανά πλατεία εγκατάστασης με τον αριθμό 5000 ή 5500 και εν συνεχεία να υπολογίσουν το χιλιομετρικό μήκος των οδών επικοινωνίας μεταξύ των Α/Γ (πλάτους 8 τουλάχιστον μέτρων και όχι 5 όπως γράφουν οι εταιρείες και αναφέρεται στις ΜΠΕ ή τις εγκρίσεις επέμβασης), οι οποίες θα αναπτυχθούν αποκλειστικά στις κορυφογραμμές.
Θα εκπλαγούν οι ανυποψίαστοι γιατί πρόκειται για ένα και εκ παραλλήλου με το εθνικό ΝΕΟ ΟΔΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ που θα ισοπεδώσει κυριολεκτικά τα βουνά της χώρας. Ας υπολογίσουν οι συμμετέχοντες πολλαπλασιάζοντας 2,5-3 D (όπου D η διάμετρος των πτερυγίων μίας τυπικής Α/Γ που είναι 85 μέτρα), με τον αριθμό 5000 ή 5500 που είναι το πλήθος των Α/Γ που πρέπει να εγκατασταθούν για εκπληρωθεί ο στόχος που θέτει το ΥΠΕΚΑ για 40% ηλεκτρική ενέργεια από ΑΠΕ έως το 2020. Ποιο είναι το μέγεθος; Πολύ μεγάλο, τερατώδες θα έλεγα.
Μετά θα πρέπει να υπολογιστεί και το μήκος των δρόμων πρόσβασης, ιδίου πλάτους με αυτούς της εσωτερικής επικοινωνίας, με μέσο όρο ανά αιολικό σταθμό περί τα 8 χιλιόμετρα. Κατόπιν οι επεμβάσεις για τα τις γραμμές μεταφοράς, τους υποσταθμούς και τα κέντρα ελέγχου των 4 στρεμμάτων. Ακολούθως θα πρέπει οι συμμετέχοντες στη παρούσα να υπολογίσουν τις επεμβάσεις για τα επονομαζόμενα μικρά υδροηλεκτρικά και τις συνέπειες. Μετά την εικόνα των διάσπαρτων χωριών με τα πάρκα των φωτοβολταϊκών ή ηλιοθερμικών εγκαταστάσεων δίπλα στους οικισμούς. Κατόπιν θα πρέπει να προσμετρηθούν οι επεμβάσεις για τις γραμμές μεταφοράς Υ/Τ που θα μεταφέρουν στην Αθήνα την ενέργεια και τις επεμβάσεις για τους νέους συμβατικούς σταθμούς υποστήριξης των σταθμών ΑΠΕ και να αθροίσει τον περιβαλλοντικό και οικονομικό αντίκτυπο του σχεδίου νόμου.
Ο αντίκτυπος πάντως στο κύριο γνωστικό μας όργανο ήταν άκρως τραυματικός.
Γεια σας κ Υπουργέ του Περιβάλλοντος.
Καλή χρονιά αποσύρετε το σχέδιο νόμου. adkanzar@gmail.com
Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,
Με προσωπική σας παρέμβαση προς τον Γενικό Διευθυντή της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, με το υπό αριθμόν 7475/07-12-2009 έγγραφό σας, δώσατε λύση στο πρόβλημα της μη έγκρισης Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για την εγκατάσταση Φ/Β εντός της λεκάνης απορροής της λίμνης Υλίκης.
Όμως επειδή οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις της Δημόσιας Διοίκησης παραμένουν, προκειμένου να λυθεί οριστικά και αμετάκλητα το πρόβλημα, προτείνουμε την ρητή αναφορά στον νόμο ότι επιτρέπεται η εγκατάσταση Φ/Β εντός της λεκάνης απορροής της Υλίκης, αφού όπως εύστοχα αναφέρετε στην παραπάνω επιστολή σας «βάσει των γνωμοδοτήσεων των αρμόδιων επιστημονικών φορέων(ΚΑΠΕ, ΤΕΕ, ΕΜΠ, ΣΕΦ) και την παγκόσμια πρακτική, συνάγεται ότι κατά κανόνα τα Φ/Β δεν επιφέρουν ρύπανση του περιβάλλοντος».
Εάν αυτό δεν μπορεί για νομικούς λόγους να γίνει, προτείνουμε να αναλάβετε πρωτοβουλία για την τροποποίηση των παρακάτω Κ.Υ.Α., οι οποίες δεν απαγορεύουν τα Φ/Β. Άλλωστε αυτά δεν υπήρχαν το 1983. Όμως η ΕΥΔΑΠ Α.Ε. γνωμάτευσε αρνητικά και πίσω της στοιχήθηκαν οι ευθυνόφοβες Δημόσιες Υπηρεσίες αδειοδότησης των Φ/Β. Η αρνητική θέση στηρίζεται στην απαγόρευση δραστηριοτήτων με κινητήρια ισχύ > 15 HP, συσχετίζοντας την ισχύ αυτή με την ονομαστική ισχύ των Φ/Β !!!
1.Κ.Υ.Α. Α5/2280/28-11-1983 Φ.Ε.Κ. 720 Α΄ της 13-12-1983, Υπουργών Εσωτερικών και Υγείας και Πρόνοιας «περί προστασίας των νερών που χρησιμοποιούνται για την ύδρευση της περιοχής Πρωτεύουσας από ρυπάνσεις και μολύνσεις».
2.Κ.Υ.Α. Οικ. 131835/05-12-2005 Φ.Ε.Κ. 1744 Β΄ της 13-12-2005, Υπουργών Εσωτερικών Δημόδιασ Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Εργων και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης «Τροποποίηση της υπ΄ αριθμ. Α5/2280/1983 Φ.Ε.Κ. 720 τ. Β΄/13-12-1983 Υγειονομικής Διάταξης περί προστασίας των νερών που χρησιμοποιούνται για την ύδρευση της περιοχής Πρωτεύουσας από ρυπάνσεις και μολύνσεις».
Την τροποποίηση έχουν ζητήσει και έχουν υποβάλει σχετικές προτάσεις προς το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης το Δημοτικό Συμβούλιο Θήβας με τις υπό αριθμόν 128/2005 και 135/2007 ομόφωνες αποφάσεις καθώς και το Νομαρχιακό Συμβούλιο Βοιωτίας.
Είναι αυτονόητο ότι αναγνωρίζουμε την ανάγκη προστασίας και ορθής διαχείρισης των υδάτινων πόρων, το οποίο είναι εθνική υπόθεση, αφού η χώρα μας, παρά την τυπική ενσωμάτωση της Οδηγίας πλαίσιο για τα ύδατα 2000/60/ΕΚ με τον Νόμο 3199/2005 Φ.Ε.Κ. 280 Α΄ της 9-12-2005 και το Π.Δ. 51/2007 Φ.Ε.Κ.54 Α΄ της 8-3-2007, έχει πρόβλημα με την ουσιαστική εφαρμογή της Οδηγίας και την παρακολούθηση και διατήρηση της οικολογικής ποιότητας των υδάτων.
Επίσης είναι γνωστή η τελευταία σημαντική εξέλιξη στον τομέα της πολιτικής των υδάτων στην Ε.Ε., με την δημοσίευση της νέας οδηγίας 2008/105/ΕΚ, για την ποιότητα και την καταπολέμηση της χημικής ρύπανσης των επιφανειακών υδάτων, την οποία πρέπει να ενσωματώσει η χώρα μας στην εθνική νομοθεσία μέχρι τις 13 Ιουλίου 2010.
Όμως η Κ.Υ.Α. Α5/2280/83 Φ.Ε.Κ. 720 Β΄ της 13-12-1983 για την προστασία των νερών της Υλίκης, εκδόθηκε το 1983, δηλαδή πριν τον πρώτο νόμο για την προστασία του περιβάλλοντος στην Ελλάδα 1650/1986 Φ.Ε.Κ.160 Α΄ της 16-10-1986, χωρίς κανένα επιστημονικό υπόβαθρο ή κάποια στοιχειώδη σχετική μελέτη, είναι γενικού περιοριστικού και ισοπεδωτικού απαγορευτικού χαρακτήρα και ως εκ τούτου έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στην ανάπτυξη της περιοχής μας, χωρίς να έχει καταφέρει κάτι με την προστασία των νερών.
Οι κανόνες για την προστασία του περιβάλλοντος γίνονται αποδεκτές από το κοινωνικό σύνολο και φέρνουν αποτελέσματα, όταν έχουν επιστημονική τεκμηρίωση, είναι σύγχρονοι, είναι σε αρμονία με τις κοινοτικές οδηγίες που περιέχουν όλη την διεθνή εμπειρία και πρακτική και δεν στερούνται στοιχειώδους κοινής λογικής όπως η παραπάνω Κ.Υ.Α.
Με Τιμή
Δημήτριος Ε. Πέτρου
Τραπεζικός Υπάλληλος
Πρόεδρος Δημοτικού Διαμερίσματος Μουρικίου Δήμου Θηβαίων
322 00 Μουρίκι Θηβών
Τηλ.:22620-27600 & 96396
Γεώργιος Α. Μάμαλης
Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ
Πρόεδρος Ν.Ε. Βοιωτίας του ΤΕΕ
Ζεγγίνη 1 322 00 Θήβα
Τηλ.: 22620-28448 & 29704
E-mail:mamalisg@otenet.gr
Προς τα αρμόδια τμήματα του ΥΠΕΚΑ,
Αγαπητοί,
Επειδή, το πιο δύσκολο μέρος είναι η περιβαλλοντική αδειοδότηση θα πρέπει στην ΕΓΚΡΙΣΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ τουλάχιστον να αλλάξουν ριζικά τα πράγματα. Πρέπει το οικείο δασαρχείο να εκδίδει απευθείας το χαρακτηρισμό, χωρίς να πηγαίνουν βόλτα τα έγγραφα χωρίς λόγο.
Επίσης, χρειάζεται να καταργηθεί εντελώς το ΑΡΘΡΟ 22 ΤΟΥ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΑΠΕ, όπως ισχύει. Πιστεύουμε ότι οι αλλαγές στο χωροταξικό θα είναι προς τη σωστή κατεύθυνση γιατί το σκεπτικό που υπάρχει είναι σωστό. Δηλαδή, που μπορούν να υλοποιηθούν επενδύσεις ΑΠΕ. Απλά και ξεκάθαρα.
Άποψή μας ότι τα περισσότερα έργα ΑΠΕ (πλην υδροηλεκτρικών και βιομάζας) δεν χρειάζονται ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ. Τουλάχιστον όχι αυτή που απαιτείται σε μονάδες καταστροφικές για τον άνθρωπο και τη φύση. Στις περιβαλλοντικές μελέτες για τις ΑΠΕ βάζουμε στα κουτάκια με τις οχλήσεις ΟΧΙ αντί για ΝΑΙ, επειδή δε προκαλούν όχληση. Άρα, γιατί να γίνονται;
Αναφέρω σχετικά μέρος των παρατηρήσεων των:
GREENPEACE
ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΠΕΝΔΥΤΩΝ ΑΠΕ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΙΟΛΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
στο προ οχταετίας (!) κείμενο με τίτλο ‘Ένα βήμα μπροστά, δύο βήματα πίσω!’
1. Επιπρόσθετα, θα πρέπει να υπάρξει αυστηρή, από εδώ και μπρος, τήρηση των τιθέμενων από τους νόμους και τις υπουργικές αποφάσεις χρονικών προθεσμιών, για τα διάφορα στάδια της αδειοδοτικής διαδικασίας. Αναρωτιόμαστε εάν θυμάται πλέον κανείς ότι η ΚΥΑ 69269/90, σαφώς ορίζει, στο Άρθρο 8, παρ. 2.4, ότι η προέγκριση χωροθέτησης δίδεται μέσα σε 2 μήνες από την υποβολή της αίτησης του ενδιαφερομένου, και όχι σε 2 χρόνια, όπως εφαρμόζουν στην πράξη οι κεντρικές και περιφερειακές υπηρεσίες του ΥΠΕΧΩΔΕ; Ή ότι η ΔΕΗ (πλέον, ο ΔΕΣΜΗΕ) είναι υποχρεωμένη, σύμφωνα με το Άρθρο 1, παρ. IΑα της ΥΑ 8295/95, να εκφέρει γνώμη για τη δυνατότητα ή μη απορρόφησης του ύψους της αιτούμενης ηλεκτρικής ισχύος, μέσα σε 1 μήνα από την ημερομηνία λήψης των σχετικών δικαιολογητικών, διαφορετικά η απάντησή της θεωρείται θετική;
Για τους λόγους, λοιπόν, αυτούς, όλες οι τιθέμενες χρονικές προθεσμίες της αδειοδοτικής διαδικασίας πρέπει να τελεσιδικούν, να θεωρούνται δηλαδή θετικές οι απαντήσεις των ερωτούμενων, για τη συγκεκριμένη επένδυση ΑΠΕ, φορέων, οι οποίες δεν θα υποβάλλονται μέσα στις τακτές εκ του νόμου προθεσμίες, η δε σχετική αίτηση αδειοδότησης να προωθείται αυτόματα στο επόμενο στάδιο.
2. Κατάργηση της απαίτησης γνωμοδότησης, επί αιτήματος προέγκρισης χωροθέτησης έργου ΑΠΕ, από ορισμένους φορείς και υπηρεσίες, που είτε είναι γενικώς αναρμόδιοι ή αναρμόδιοι στη φάση αυτή να εκφέρουν γνώμη, είτε δεν έχουν τη δυνατότητα ουσιαστικού ελέγχου. Τέτοιοι φορείς είναι π.χ. η ΕΡΤ, ο ΕΟΤ, η Δ/νση ΕΑΡΘ του ΥΠΕΧΩΔΕ (εκτός των περιπτώσεων έργων βιομάζας), κ.α. Παράλληλα, θα πρέπει να καθοριστεί σαφώς και μονοσήμαντα το περιεχόμενο της γνωμοδότησης των υπολοίπων φορέων, ώστε να εξαλειφθεί το σύνηθες φαινόμενο να γνωμοδοτούν κάποιοι φορείς ή υπηρεσίες επί ασχέτων θεμάτων, που αφορούν άλλες υπηρεσίες.
3. Σαφής οριοθέτηση, με την άμεση έκδοση σχετικών κανόνων διαβάθμισης, καταλόγων και τοπογραφικών χαρτών, των συγκεκριμένων περιοχών στις οποίες επιτρέπουν την εγκατάσταση έργων ΑΠΕ οι εξής γνωμοδοτούντες φορείς : i) ΟΤΕ, ii) Εφορείες Κλασσικών και Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, και iii) ΝΕΧΩΠ (δηλ. ΖΟΕ). Αυτό είναι απαραίτητο, για να σταματήσει η πάγια πρακτική των παραπάνω φορέων, να επιβάλουν δηλαδή αυθαίρετους και μη ρεαλιστικούς όρους εγκατάστασης, προκειμένου απλώς να βρίσκονται στην πλευρά της ασφάλειας.
4. Ολοκλήρωση, επί τέλους, και δημοσίευση της χωροθέτησης των ζωνών NATURA (A/Β/Γ), με επακριβή καθορισμό των γεωγραφικών ορίων, μέσα στα οποία οι αρμόδιες υπηρεσίες θα μπορούν, εφαρμόζοντας σαφή και επαρκώς αιτιολογημένα κριτήρια, να αρνούνται την εξέταση φακέλλων αδειοδότησης έργων ΑΠΕ. Μέχρι την ολοκλήρωση της χωροθέτησης αυτής, θα πρέπει να συνεχιστεί η εξέταση, ανά περίπτωση, των αιτήσεων που έχουν ήδη υποβληθεί, λαμβάνοντας υπ’όψη τη συγκεκριμένη τεχνολογία ΑΠΕ σε σχέση με τις ειδικές περιβαλλοντικές συνθήκες που χαρακτηρίζουν τις περιοχές αυτές.
5. Ειδικά για έργα εκμετάλλευσης αιολικής ενέργειας (αιολικά πάρκα), προτείνεται η εφαρμογή δραστικά απλουστευμένων, συνοπτικών διαδικασιών, στις περιπτώσεις εκείνες όπου μετά την προέγκριση χωροθέτησης ή/και την έγκριση περιβαλλοντικών όρων, ζητείται από τον επενδυτή είτε η αντικατάσταση των Α/Γ με άλλες, νεώτερου τύπου, είτε η τροποποίηση της χωροθέτησής τους στο δεδομένο γήπεδο εγκατάστασής τους. Τέτοια αιτήματα είναι, στις περισσότερες περιπτώσεις, απόλυτα δικαιολογημένα, για λόγους καθαρά επιχειρησιακούς και επιχειρηματικούς, ειδικότερα δε λόγω των σημαντικών καθυστερήσεων των αδειοδοτικών διαδικασιών, τις οποίες μακράν ξεπερνά η τεχνολογική εξέλιξη του κλάδου. Σε αυτές τις περιπτώσεις ακολουθείται, μέχρι τώρα, η διαδικασία έγκρισης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από την αρχή. Υπό την προϋπόθεση ότι δεν υπάρχουν σημαντικές διαφοροποιήσεις των νέων τεχνικών χαρακτηριστικών του εξοπλισμού, που εμπεριστατωμένα θα πιθανολογούσαν τροποποιήσεις των περιβαλλοντικών όρων και προϋποθέσεων, θα πρέπει να γίνεται απλή τροποποίηση της προέγκρισης χωροθέτησης ή της ΜΠΕ, ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΒΟΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟ, σχετικά με τα νέα τεχνικά δεδομένα.
Με εκτίμηση,
Πάνος Παρίσης
Πρόεδρος & Δ/νων Σύμβουλος
ΑΙΟΛΙΚΑ ΠΑΡΚΑ ΚΥΚΛΑΔΩΝ ΜΠΟΥΡΛΑΡΙ ΑΕ
info@windpark.gr
Το αιολικό και το ηλιακό δυναμικό είναι στην Ελλάδα κατανεμημένο σχεδόν ισομερώς . Παντού έχει ήλιο παντού σχεδόν φυσάει. Αυτό μας δίνει την δυνατότητα αν θέλουμε να αποφύγουμε την κατασκευή μεγάλων έργων που προσβάλουν αισθητικά τη περιοχή απαιτούν μεταφορά της ενέργειας δημιουργούν ισχυρούς η ανεξέλεγκτους πόλους οικονομικής πολιτικής κοινωνικής εξουσίας και εντείνουν τις κοινωνικές ανισότητες
Να προχωρήσουμε στην κατασκευή μικρών μεσαίων ενεργειακών μονάδων που διασπείρουν την παραγωγή την ενέργειας την φέρνουν κοντά στην κατανάλωση μειώνουν το κόστος μεταφοράς αποτρέπουν την δημιουργία ισχυρών πόλων και παραγόντων διασπείρουν χρήμα στη αγορά δεν προσβάλουν το περιβάλλον συμβάλουν στη δημιουργία όρων κοινωνικής συνοχής. Ο νέος χωροταξικός σχεδιασμός θα πρέπει να κινείται σε αυτή την κατεύθυνση να υποχρεώσει τις τοπικές κοινωνίες να πάρουν θέση έγκαιρα για να αποφευχθούν στο μέλλον τριβές προκαλούμενες από «οικολογικές ευαισθησίες» ύποπτης ενίοτε προέλευσης
ο επενδυτής να υποχρεωθεί τέλος να συνεργαστεί με την τοπική κοινωνία σε δράσεις που προάγουν την ιδέα των ΑΠΕ και γενικότερα την προστασία του περιβάλλοντος
Το κράτος θα πρέπει να απαλλαγεί από την πατερναλιστική λογική που το διακατέχει και χωρίς να αποποιηθεί το ρόλο του να αφήσει τον πολίτη να δράσει κάνοντάς τον πιο υπεύθυνο δίνοντας του την δυνατότητα να αναπτυχθεί αλλά και σωφρονίζοντας τον η τιμωρώντας τον όταν συμπεριφέρεται παραβατικά.
Είναι αδιανόητο μέσα σε καθαρά αγροτικές καλλιεργούμενες περιοχές ο επενδυτής των φωτοβολταικών να περιμένει μήνες η και χρόνια το δασαρχείο για έκδοση «πράξης χαρακτηρισμού»
Θα μπορούσε ο επενδυτής με μια δήλωση ότι το γήπεδο του δεν είναι δασικό συνυπογεγραμμένη από ένα τοπογράφο η πολιτικό μηχανικό η δασολόγο και ένα δικηγόρο της αρεσκείας του και με την σύμφωνη γνώμη του δημοτικού συμβουλίου της περιοχής να προχωρήσει στην επένδυση. Για την περίπτωση ψευδούς δήλωσης με συνοπτικές διαδικασίες η τιμωρία να είναι παραδειγματική Αν το δημοτικό συμβούλιο διαφωνεί τότε τη διαφορά λύνει το Δασαρχείο
Είναι απαράδεκτος για τα αιολικά πάρκα ο έλεγχος των μετρήσεων του αιολικού δυναμικού από την ΡΑΕ δηλ. της πιθανής αποδοτικότητας της επένδυσης, σαν να λέμε ότι ο επενδυτής είναι μειωμένης επιχειρηματικής αντίληψης και «θέλει να πετάξει τα λεφτά του ».
Πιθανόν το κράτος εξ ιδίων να κρίνει τα αλλότρια .
Διαφορετικά θα έπρεπε το κράτος να κάνει το ανάλογο σε οποιαδήποτε επένδυση μιας εμπορικής η παραγωγικής μονάδας επιδοτούμενης η μη , για το άνοιγμα ενός φούρνου η ενός ιατρείου ενός θερμοκηπίου κλπ
Ο επενδυτής θα πρέπει εκ των προτέρων και σε σύντομο χρόνο από την εκδήλωση του ενδιαφέροντος του να γνωρίζει αν δεχθεί η ΔΕΗ την ενέργεια που θα παράγει και να μην βρεθεί μετά από μια κοπιώδη και πολύχρονη διαδικασία μπροστά στον αδιαπέραστο τοίχο του «κεκορεσμένου δικτύου»
• Κυρία Υπουργέ συγχαρητήρια για την διαβούλευση του νομοσχεδίου αλλά και τις μέχρι τώρα σωστές αποφάσεις για τις ΑΠΕ.
• Το ερώτημά μου είναι πότε ένα αγροτεμάχιο είναι γη υψηλής παραγωγικότητας; Από τι χαρακτηρίζεται έτσι; και πια είναι τα κριτήρια;
Γη υψηλής παραγωγικότητας: Γιατί δεν ρωτάτε τους Νομάρχες να σας
πουν ότι τα χέρσα και εγκαταλειμμένα αγροτεμάχια μόνο στην Θεσσαλία
(Λάρισα-Τρίκαλα – Καρδίτσα – Βόλος) είναι πάνω από 750.000
στρέμματα.
Για όλη την Ελλάδα έχουν ζητήσει να τοποθετηθούν 3.000 MW
Φωτοβολταϊκά επί 25 στρέμματα το MW, υπολογίζω τη γη εγκατάστασης
σε τρεις φορές επάνω, απαιτούνται 75.000 στρέμματα. Άρα;
Κυρία Υπουργέ είναι σωστή η απόφαση κατάργησης της γης υψηλής παραγωγικότητας και συγχαρητήρια.
• Αναδασμός σε αγροτικές περιοχές: ο αναδασμός κάνει την συγκέντρωση του ενός και δυο στρεμμάτων σε ένα κομμάτι γης μεγαλύτερο και χαρακτηρίζει το δάσος από τον αγρό. Εάν αυτό είναι, που οι περισσότεροι αναδασμοί είναι χωρίς κανάλια, αύλακες και νερά, τότε τα κτήματα δεν είναι ποτιστικά και δεν δημιουργείται γη υψηλής παραγωγικότητας και σε πάρα πολλές περιοχές ιδίως προς τους πρόποδες των βουνών του θεσσαλικού κάμπου, αλλά και σε πολλούς Νομούς τις Ελλάδος με λιγότερη πεδιάδα, ο κλήρος είναι πολύ μικρός και τα κτήματα είναι από ένα και δυο στρέμματα, τι υψηλή παραγωγή μπορεί να υπάρχει σε αυτές τις αγροτικές περιοχές;
Έχουν όμως τη δυνατότητα να κατασκευάσουν ένα Φωτοβολταϊκό πάρκο.
• Για τις περιπτώσεις των αναδασμών η ΡΑΕ και όλες οι υπηρεσίες να δέχονται τις αλλαγές των κτημάτων (γιατί μπορεί η μελέτη σήμερα να σου δίνει το κτήμα χ και στην τελική φάση ολοκλήρωσης του χάρτη του αναδασμού, να πάρεις το κτήμα του ψ) εντός της περιφέρειας που γίνεται ο αναδασμός, επειδή είναι χρονοβόρες και πολυετείς διαδικασίες.
Ευχαριστώ.
Κώστας Σακελλαρίου
ΠΡΟΤΑΣΗ
ΘΕΜΑΤΙΚΑ
ΠΑΡΚA ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ ,ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΗΣ ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
Η πρόταση αυτή αφορά το προσδιορισμό περιοχών που εμφανίζουν συγκριτικό πλεονέκτημα ή υψηλή συγκέντρωση δραστηριοτήτων σε κάποιο πεδίο του πράσινου επιχειρείν .
Οι περιοχές αυτές στις οποίες έχουν συγκεντρωθεί τέτοιες δραστηριότητες πριν ή προσδιορίζονται ως ζώνες προτεραιότητας στο εθνικό ή στα ειδικά χωροταξικά μπορούν να θεσμοθετηθούν ως « ΠΑΡΚΑ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ , ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΗΣ ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ » και ο τίτλος αυτός ή κάποιος άλλος πιο δόκιμος που θα χρησιμοποιηθεί θα εξειδικεύεται ( προεκτείνεται ) ως εξής π.χ. ………. στο ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΑΙΟΛΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ .
Στις περιοχές αυτές συγκέντρωσης αλληλένδετων δραστηριοτήτων (ανάπτυξης τεχνογνωσίας , παραγωγικής καινοτομίας ,εκπαιδευτικής λειτουργίας κτλ ) θα συγκεντρώνεται μια πολυεπίπεδη δραστηριότητα, με θεσμική κατοχύρωση και με παροχή κινήτρων με στόχο τη δυναμική ανάπτυξη της πράσινης επιχειρηματικότητας .
Το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας τους μπορεί να βασιστεί στο μοντέλο της χωροθέτησης και λειτουργίας των ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΠΑΡΚΩΝ σε μια διευρυμένη μορφή οργάνωσης και λειτουργίας και χωρικής αναφοράς ενώ η χρηματοδότηση τους μπορεί να γίνει μέσα από το ΕΣΠΑ 2007 – 2013 , με συνεισφορά Εθνικών Πόρων ( ΠΔΕ ) και με μόχλευση ιδιωτικών πόρων .
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ
Εκεί που έχουμε υψηλή συγκέντρωση μιας κατηγορίας « πράσινης επιχειρηματικότητας » με κριτήρια χωροταξικά , γεωγραφικά , αντιπροσωπευτικά και με στόχο μια ισόρροπη περιφερειακή ανάπτυξη δημιουργούμε :
α ) Ένα θεματικό επιχειρηματικό πάρκο πράσινων επιχειρήσεων του κλάδου , καθώς και υπεργολαβικών και υποστηρικτικών επιχειρήσεων της δραστηριότητας αυτής .
β ) Ένα κέντρο ανάπτυξης νέων τεχνολογιών και ανάπτυξης εγχώριας τεχνολογίας με υψηλή προστειθέμενη αξία
γ ) Υποδομές εγκατάστασης Πανεπιστημιακών τμημάτων ή ερευνητικών κέντρων ή μεταπτυχιακών τμημάτων ή ΤΕΙ , ΙΕΚ σχετικών ειδικοτήτων με τη θεματική αναφορά της συγκέντρωσης της πράσινης επιχειρηματικότητας στη περιοχή
δ ) Ειδικές υποδομές με αυξημένα κίνητρα για την εγκατάσταση ή τη μετεγκατάσταση επιχειρήσεων που παράγουν σχετικά προϊόντα ή αναπτύσσουν τεχνογνωσία , αλλά και γενικότερα επιχειρήσεων που η δραστηριότητα και ο κύκλος εργασιών τους εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις « πράσινες » επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στη περιοχή
ε ) Συμπληρωματικές ειδικές υποδομές στην ευρύτερη περιοχή που θα διευκολύνουν τις μεταφορές , τις τηλεπικοινωνίες και τη πρόσβαση και θα δημιουργούν ένα εξωστρεφή προσανατολισμό για τη διάχυση της γνώσης , τη μεταφορά τεχνογνωσίας αλλά και την ομαλή και σε ανταγωνιστική βάση ανάπτυξη των προϊόντων που θα παράγονται .
ΘΕΣΜΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΙ
Για να υλοποιηθεί η πρόταση αυτή απαιτούνται θεσμικά μέτρα , διοικητικές ρυθμίσεις και προϋποθέσεις όπως :
1) Χωροθέτηση δραστηριοτήτων
2) Αναπτυξιακά και οικονομικά κίνητρα εγκατάστασης – μετεγκατάστασης ( Αναπτ. Νόμος , ΕΣΠΑ κτλ )
3) Κίνητρα για ενίσχυση της απασχόλησης
4) Συστήματα διασφάλισης ποιότητας
5) Έρευνα , ανάπτυξη και παραγωγή γνώσης
6) Σύνδεση με την εθνική στρατηγική για το περιβάλλον , τη παιδεία και την επιχειρηματικότητα
7) Θέσπιση κινήτρων για τη δικτύωση και τη συνεργασία ( CLUSTERS )
8) Εκπαίδευση και εξειδικευμένη κατάρτιση – ανάπτυξη ανθρώπινου δυναμικού
9) Δημιουργία φορέα αντιπροσωπευτικού και ευέλικτου με ενεργό συμμετοχή Τοπικής Αυτοδιοίκησης , επενδυτών , πανεπιστημιακών ή ερευνητικών ιδρυμάτων και άλλων τοπικών φορέων.
Ιδιαίτερη σημασία θα πρέπει να δοθεί στην δημιουργία όρων και προϋποθέσεων που θα καθιστούν όλες αυτές τις εγκαταστάσεις ( παραγωγικές , ερευνητικές , εκπαιδευτικές κτλ ) επισκέψιμες ώστε να επιτυγχάνεται και η ευαισθητοποίηση των πολιτών .
Το μοντέλο αυτό μπορεί να δημιουργήσει ένα σημαντικό ρεύμα επισκεπτών σε οργανωμένη ή μη βάση . Οργανωμένες μπορεί να είναι οι εκπαιδευτικού χαρακτήρα επισκέψεις μαθητών , σπουδαστών και άλλων ομάδων ειδικού ενδιαφέροντος .
Το όλο εγχείρημα μπορεί και πρέπει να είναι προσανατολισμένο και στη περιβαλλοντική εκπαίδευση της νεολαίας και την ειαισθητοποίηση των πολιτών , μπορεί επίσης εφόσον αναπτυχθεί η κατάλληλη υποδομή να αποτελεί ένα πόλο έλξης διεθνών συνεδρίων , φόρουμ , εκπαιδευτικών δράσεων στο θεματικό πεδίο της δραστηριότητας αυτής .
Δ. ΜΠΑΪΡΑΚΤΑΡΗΣ
ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΦΟΡΕΩΝ ΟΤΑ, ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΤΗΣ ΚΕΔΚΕ
Εγώ στηρίζω τον φουκαρά τον ξενοδόχο… Που δεν θέλει ούτε να τις βλέπει ούτε να τις ακούει. Ούτε εγώ. Ούτε κανένας που ξέρω. Και επιτρέψτε μου να πω ότι η Ελλάδα πουλάει τουριστικό προϊόν χάρη στο ρομαντικό περιεχόμενο του τοπίου της. Γιατί να το καταστρέψουμε με αντάλλαγμα ακριβό ρεύμα και ενόχληση των πάντων? Αφήνω την γραφειοκρατική διατύπωση στους ανθρώπους του Υπουργείου σας. Χωροθέτηση μόνο όπου δεν έχουν άνθρωποι αντίρρηση. Οποιοιδήποτε άνθρωποι: Κάτοικοι, περιπατητές, γεωργοί, φτωχοί, πλούσιοι. Δικιά μας είναι η Ελλάδα.
Θα έλεγα και πουλιά και δέντρα, αλλά αυτά σας τα λένε άλλοι.
Αν ξέρατε πόση στενοχώρια έχετε δημιουργήσει, δεν θα ξεκινούσατε τέτοιο εγχείρημα τόσο επιθετικά και «εθνικά». (Το «εθνικά» ακούω θα πρσβληθεί σε δικαστήρια…)
Σε παραθαλάσσια χωράφια η πολεοδομία ζητά εκτός από την ήδη χαραχθείσα γραμμή αιγιαλού (δημοσιευμένη σε ΦΕΚ) και επαναχάραξη παραλίας με το αιτιολογικό ότι όταν έγινε η χάραξη παραλίας δεν έγινε σε εύλογο χρονικό διάστημα η απαλοτρίωση των εντός αυτής τμημάτων αγροτεμαχίων.
Την ζητά ακόμα και αν πληρούνται οι αποστάσεις (15m από τον αιγιλό η παραλία, 30m από παραλία καιτο χωράφι δεν χάνει την αρτιότητά του.)και ακόμα αν τα έργα επιτράπηκε να γίνουν πριν τον νόμο 3734,όταν δεν ήταν απαραίτητη ηπολεοδομια.
Επειδή η επαναχάραξη παραλίας είναι εξαιρετικά χρονοβόρα,έχει μεγάλο κόστος για τον επενδυτή(η κατώτερη αποδεκτή μελέτη είναι 500 μέτρα),και οι εγκαταστάσεις των ΑΠΕ (κυρίως φωτοβολταϊκων και μικρών ανεμογεννητριών) μη μόνιμες (άμεσα μετακινήσιμες) ή στην χειρότερη περίπτωση ημιμόνιμες (σε καμία πάντως περίπτωση δεν συγκρίνονται με σπίτι ή τις βαρειές θεμελιώσεις των μεγάλων ανεμογεννητριών) ας καθορίζεται στον νόμο ρητά ότι δεν απαιτείται επαναχάραξη παραλίας για εγκαταστάσεις ΑΠΕ εφόσον τουλάχιστον τηρούνται οι νόμιμες απόστάσεις(15m από τον αιγιλό η παραλία.Η άλλη περιτεύει ενώ για την αρτιότητα να ισχύει ότι για τα υπόλοιπα χωράφια και οικόπεδα.)
Είναι κρίμα χιλιάδες ιδιοκτήτες παραλιακων ακινήτων να μείνουν εκτός πράσινης ανάπτυξης και η μόνη τους επιλογή να είναι να τα πουλήσουν , να φτιάξουν αυθαίρετο οίκιμα ,ξενοδοχείο ή ό,τι άλλο.
Επιπλέον ζητά το έργο να περάσειεπιτροπή αρχιτεκτονικού σχεδιασμού ,κατι περιττό αφού τα φωτοβολταϊκά χρησιμοποιούνται ως στοιχεία αρχιτεκτονικού εξωραϊσμού σε κτίρια σε μεγάλες πόλεις.
Ευχαριστούμε για τον χρόνο σας.
Εντιμότατοι.
Το παρόν σχόλιο διατυπώνουμε εκπροσωπώντας την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους.
Είναι πολύ σημαντικό και ορθό, και ήταν νομικά απαραίτητο, το ότι ελήφθη πρόνοια, ώστε στο νομοσχέδιο αυτό να περιληφθεί ειδική διάταξη για το Άγιον Όρος: «Ειδικά για τη Χερσόνησο του Άθω, επιτρέπεται η εγκατάσταση και λειτουργία έργων ΑΠΕ από αυτοπαραγωγούς για την κάλυψη των λειτουργικών ενεργειακών αναγκών των Ιερών Μονών».
Η ορθή και καίρια αυτή διάταξη επιδέχεται και πιθανές βελτιώσεις.
Έτσι να σημειώσουμε ότι, μιλώντας για τις Μονές του Αγίου Όρους, πρόκειται κατ΄ ακρίβεια για αυτόνομους παραγωγούς και όχι για αυτοπαραγωγούς.
Επίσης καλό είναι να αναφέρονται, αν και κατά συνεκδοχή εννοούνται, και οι εγκαταστάσεις για κοινωφελείς χώρους και την κεντρική διοίκηση, την Ιερά Κοινότητα.
Περαιτέρω φαίνεται σκόπιμο να διευκρινισθούν και κάποια θέματα εγκρίσεων και αδειοδοτήσεων, λόγω του ειδικού καθεστώτος του Αγίου Όρους.
Η Χερσόνησος του Άθω, κατά το άρθρο 105 του Συντάγματος, αποτελεί αυτοδιοίκητο τμήμα του ελληνικού κράτους και διέπεται από ειδικό καθεστώς, που ορίζεται από τις διατάξεις του παραπάνω άρθρου του Συντάγματος, του Καταστατικού Χάρτη Αγίου Όρους, του κυρωτικού του Νομοθετικού Διατάγματος της 10/16.9.1926, καθώς και πλέγματος εθνικών και κοινοτικών νομοθετημάτων.
Ένα από αυτά και απολύτως θεμελιώδες είναι και το άρθρο 9 του νόμου 1198/1981, με το οποίο συστήνεται το «Κέντρο Διαφυλάξεως της Αγιορειτικής Κληρονομίας» (ΚεΔΑΚ). Από το Κέντρο αυτό ασκούνται εφεξής αποκλειστικά οι αρμοδιότητες των (τότε) Υπουργείων Οικισμού – Χωροταξίας και Περιβάλλοντος – Δημοσίων Έργων, Πολιτισμού και Επιστημών και Γεωργίας. Στην αποκλειστική αρμοδιότητα αυτού του Κέντρου επίσης ανήκει η έγκριση κάθε έργου στην περιοχή αυτή.
Η άποψη που δημοσιεύθηκε σε άλλο σχόλιο στην ίδια διαβούλευση, ότι πρέπει να προσαπαιτείται Απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού, και ότι μόνο έτσι δεν θα υφίσταται παραβίαση της κείμενης νομοθεσίας περί προστασίας των Αρχαίων Μνημείων, δεν ευσταθεί, γιατί
Α) στο άρθρο 73, παρ. 2 του νόμου 3028/2002 «Για την προστασία των Αρχαιοτήτων και εν γένει της Πολιτιστικής Κληρομιάς» ορίζεται ρητά ότι «Με τις διατάξεις του παρόντος δεν θίγονται ισχύουσες ειδικές διατάξεις περί του Αγίου Όρους», στις οποίες σαφέστατα περιλαμβάνονται και οι προαναφερθείσες του άρθρου 9 του νόμου 1198/1981.
Β) το Άγιον Όρος έχει εγγραφεί στον Κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO τόσο για τον πολιτισμό όσο και για τη φύση. Έτσι
αφενός δεν είναι τομέας μόνο του Υπουργείου Πολιτισμού αλλά και του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, των οποίων και των δύο οι αρμοδιότητες ασκούνται εν τέλει αποκλειστικά από το ΚεΔΑΚ,
και αφετέρου προβάλλει επιτακτικότερη η ανάγκη εφαρμογής δράσεων αξιοποίησης ΑΠΕ κατά προτεραιότητα.
Έτσι προτείνουμε την παρακάτω διατύπωση:
«Ειδικά για τη Χερσόνησο του Άθω, επιτρέπεται η εγκατάσταση και λειτουργία έργων ΑΠΕ από αυτόνομους παραγωγούς για την κάλυψη των λειτουργικών ενεργειακών αναγκών των Ιερών Μονών και της Ιεράς Κοινότητος, εφόσον παρέχεται έγκριση μελέτης και έγκριση περιβαλλοντικών όρων από το ΚεΔΑΚ, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 1198/1981, και έγκριση εγκατάστασης και λειτουργίας από την Ιερά Κοινότητα, χωρίς να απαιτείται άλλη άδεια παραγωγής».
Ευχαριστούμε
Ειδικά εξουσιοδοτημένος από την Ιερά Κοινότητα Αγίου Όρους
Νικόλαος Ρομπότης
Δικηγόρος Θεσσαλονίκης
Νομικός Σύμβουλος Ιεράς Κοινότητος Αγίου Όρους
Κυρια Υπουργέ,
Η εταιρεια περιορισμενης ευθυνης Αφοι Αγγελίδη Ενεργειακη ΕΠΕ, υπέβαλε την υπ΄αριθμ. Γ2315/11.06.2007 αίτηση για χορηγηση άδειας παραγωγης ηλεκτρικης ενεργειας απο Φωτοβολταικο σταθμό ισχυος 0,20 MW στη θέση Νησί του Δήμου Ορμύλιας του Νομού Χαλκιδικής. Κατά την αξιολόγηση της ανωτέρω αίτησης διαπιστώθηκε ότι πληρούνται τα κριτήρια α’ έως ή’ της παραγράφου 1 του άρθρου 3 του Ν. 3468/2006.
Τα προαναφερθέντα μου κοινοποιήθηκαν δια μέσου επιστολής απο την ΡΑΕ την 04/08.2009 με κωδικό Ο-34960. Στην συνέχεια άλλαξε το ΓΠΣ της περιοχής και εχει καθοριστεί ΠΕΠ Ειδικής Προστασίας Φυσικού Περιβάλλοντος – Ευρύτερη Ζωνη προστασίας του Δέλτα του υγροβιότοπου του Χαβρία οπώτε δεν επιτρέπονται οι εγκαταστάσεις ερευνας και παραγωγής ανανεώσιμων μορφών ενέργειας (ΑΠΕ)με συνέπεια η εγκατάσταση φωτοβολταικού πάρκου να μην επιτρέπεται στο συγκεκριμένο γήπεδο. (επιστολή από Νομαρχιακή Αυτ/ση Χαλκιδικής, Δ/νση Πολεοδομίας, Τμήμα Πολ. & Χωρ/κων Σχεδίων – 20/11/2009 – Αριθμ. Πρωτ. 15/5945).
Πρακαλώ να με ενημερώσετε για το τι προβλέπεται σε τέτοιες περιπτώσεις.
Θεωρώ οτι είναι αυτονοητο να μου επιτραπεί η αλλάγη οικοπέδου και η χωρίς καθυστερήσεις συνέχιση του φακέλου στα επόμενα στάδια της αξιολόγησης χωρίς η νέα χρηση γης να είναι ανασταλτικός παράγοντας για την συνέχεια και αποπεράτωση του έργου.
Ελπίζω στην άμεση ανταπόκρισή σας για την επίλυση του προαναφερθέντος θέματος,
Παναγιώτης Αγγελίδης
Panayiotis.Aggelidis@diageo.com
Αξιότιμη κα Υπουργέ,
Στο άρθρο 9, Σημ.2 γίνεται παραπομπή στο Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις ΑΠΕ(ΦΕΚ Β΄2464/2008). Ανατρέχοντας σ’ αυτό διαπίστωσα ότι ενώ για άλλες μορφές ΑΠΕ αναφέρονται κανόνες και κριτήρια χωροθέτησης (αιολική ενέργεια, φωτοβολταϊκά, γεωθερμία κ.λπ.), στο άρθρο 20 αναφορικά με τη χωροθέτηση εγκαταστάσεων νέων μορφών ανανεώσιμων πηγών δεν ορίζονται τα αντίστοιχα κριτήρια για την κυματική ενέργεια αλλά αναφέρεται ότι στο πρόγραμμα δράσης προβλέπεται η εκπόνηση των απαιτούμενων μελετών. Θεωρώντας ότι το άρθρο αυτό έχει πλέον ξεπεραστεί από τις εξελίξεις, καθώς αφενός μεν υπάρχουν πάμπολλες δυνατότητες εμπορικής εφαρμογής, αφετέρου δε έχουν πραγματοποιηθεί πολλές επιστημονικές μελέτες και έχουν υλοποιηθεί προγράμματα μετρήσεων επιστημονικών ιδρυμάτων και πανεπιστημίων που καταδεικνύουν το υψηλό αξιοποιήσιμο δυναμικό κυματικής ενέργειας που διαθέτει η χώρα μας, παρακαλώ να προβείτε στη νόμιμη διαδικασία για την προσαρμογή του άρθρου αυτού στα νέα δεδομένα και τον ορισμό των κατάλληλων κανόνων και κριτηρίων χωροθέτησης για τις εγκαταστάσεις παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από τα θαλάσσια κύματα, όπως έχει γίνει με τις άλλες ΑΠΕ.
Ευχαριστώ πολύ,
Γεωργία Λιβιεράτου
Αξιότιμη κα Υπουργέ,
Με την παρούσα επιστολή επιθυμούμε να διατυπώσουμε τις προτάσεις μας επί του άρθρου 9 του σχεδίου νόμου που αφορά θέματα χωροθέτησης εγκαταστάσεων Α.Π.Ε.
Παράγραφος 1
Να αλλαχθεί η λέξη τέταρτο σε τρίτο.
Με εκτίμηση,
Για την Quest Ενεργειακή Α.Ε.Β.Ε.
Χρήστος Μαλανδράκης
Διευθύνων Σύμβουλος
Ο χαρακτηρισμός της «γης υψηλής παραγωγικότητας» πρέπει να γίνεται με βάση επιστημονικά κριτήρια και σύστημα, διεθνώς αποδεκτά και από υπηρεσίες που διαθέτουν τη σχετική τεχνογνωσία. Σήμερα για τα θέματα αυτά αποφαίνονται μη ειδικοί με τρόπο τελείως εμπειρικό με αποτέλεσμα γίνονται σοβαρά λάθη.
Πιο συγκεκριμένα σήμερα ως «γη υψηλής παραγωγικότητας» χαρακτηρίζονται (Υπ. Γεωργίας, 1983: Οδηγίες για την εφαρμογή του Ν. 1337/83 περί «επέκτασης των πολεοδομικών σχεδίων, οικιστικής ανάπτυξης και σχετικών ρυθμίσεων» και γενικά για την αντιμετώπιση χωροταξικών και περιβαλλοντικών θεμάτων):
α). Εκτάσεις στις οποίες έχουν γίνει εγγειοβελτιωτικά έργα (αρδευτικά, στραγγιστικά, βελτιωτικά κ.λπ.) από οποιοδήποτε φορέα (Δημόσιο, Τοπική Αυτοδιοίκηση, Ιδιώτες κλπ.) και ανεξάρτητα από τη μορφή της εκμετάλλευσης (εντατική ή εκτατική καλλιεργούμενη γη ή μη).
β). εκτάσεις στις οποίες έχουν προγραμματισθεί αντίστοιχα με την παρ. α έργα. Οι εκτάσεις των περιπτώσεων (α) και (β) κατά τεκμήριο έχουν μελετηθεί και παρουσιάζουν υψηλή γεωργική δυναμικότητα.
γ). Εκτάσεις που αρδεύονται σε μεγάλο ποσοστό από επιφανειακά ή υπόγεια νερά, χωρίς να έχουν γίνει ή να προγραμματίζονται εγγειοβελτιωτικά έργα ή εκτάσεις που είναι δυνατόν να αρδευθούν μελλοντικά, μετά από αξιοποίηση του τοπικού υδατικού δυναμικού.
δ). Εκτάσεις στις οποίες έχουν γίνει ή προγραμματίζονται να γίνουν αναδασμοί, εκτός της περιμέτρου των εγγειοβελτιωτικών έργων, εκούσιοι ή αναγκαστικοί.
ε) Εκτάσεις με ευνοϊκό μικρόκλιμα, ανεξάρτητα από εδαφολογικά στοιχεία ή αρδευσιμότητα και που εμφανίζουν ενδιαφέρον για την παραγωγή προϊόντων εκτός εποχής.
στ. ) Εκτάσεις με καλλιέργειες που δημιουργούν φυσικές ενότητες με τοπικά χαρακτηριστικά και πολλαπλή χρησιμότητα π.χ. ελαιώνας Άμφισσας, δενδροκομικές καλλιέργειες Πηλίου, φυστικεώνες νήοσυ Αίγινας, λεμονοδάσος Πίνδου κ.λπ).
ζ ) Εκτάσεις που αναπτύσσονται παραδοσιακές ή ειδικές καλλιέργειες π.χ. κρόκος Κοζάνης, μαστιχόδενδρα Χίου, ζώνες αμπελώνων V.Q.P.R.D. καλλιέργειες που διέπονται από το Ν. 40035/60 «περί μέτρων επεκτάσεως και βελτιώσεως των δενδροκηπευτικών καλλιεργειών και άλλων τινών διατάξεων» κ.λπ..
η ) Εκτάσεις ειδκής σύστασης και μ ορφολογίας εδάφους (π.χ. τυρφώδη εδάφη στα τενάγη Φιλίππων) και εφ’ όσον βέβαια δεν συμπεριλαμβάνονται στις παραπάνω κατηγορίες.
Τα παραπάνω κριτήρια δεν είναι τα ενδεδειγμένα για την αξιολόγηση της γης δεδομένου ότι δεν λαμβάνουν υπόψη τα επιστημονικά κριτήρια ορισμού της γης και των συστατικών, όπως π.χ. τα εδαφικά χαρακτηριστικά. (θα πρέπει να γίνει αιτιολόγηση γιατί δεν είναι ενδεδειγμένα. Εμένα για παράδειγμα που δεν είμαι του χώρου μου φαίνονται σωστά) με αποτέλεσμα να είναι δυνατή η αλλαγή χρήσης γης με σημαντική παραγωγικότητα για τον πρωτογενή τομέα, και τη διάθεσή της σε άλλους παραγωγικούς τομείς ή δραστηριότητες, που τελικά οδηγεί σε μη ορθή διαχείριση των διαθέσιμων φυσικών πόρων και την μείωση του συνολικού οικονομικού αποτελέσματος των παραγωγικών δραστηριοτήτων. Η διαδικασία αυτή πέρα από επιστημονικά λανθασμένη, καθώς γίνεται με τρόπο εμπειρικό και όχι επιστημονικό, είναι και εθνικά επικίνδυνη, στο βαθμό που ο πρωτογενής τομέας είναι ή μπορεί να γίνει ο περισσότερο ανταγωνιστικός παραγωγικός τομέας για την χώρα μας μαζί με τον τουρισμό και την ναυτιλία με αποτέλεσμα την απώλεια παραγωγικής γης, που αποτελεί τεράστιο επιστημονικό και για χώρες όπως η Ελλάδα εθνικό λάθος.
Πρoτάσεις:
1. Ο χαρακτηρισμός της γης ως προς την παραγωγικότητά της θα πρέπει να γίνει από τα Εδαφολογικά Ινστιτούτα του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Έρευνας, τα οποία διαθέτουν τα απαραίτητα δεδομένα (εδαφολογικούς χάρτες κ.λπ. στοιχεία) και την τεχνογνωσία με βάση σύστημα αξιολόγησης γης διεθνώς αποδεκτό (προτείνεται το σύστημα του FAO). Αλλά και να ολοκληρωθεί εντός ενός συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος. Το προϊόν του χαρακτηρισμού θα μας επιτρέψει στην συνέχεια να σχεδιάσουμε τις χρήσεις γης για όλη την ελληνική επικράτεια με τρόπο που και οι φυσικοί πόροι θα αξιοποιούνται καλύτερα, αλλά και οι υπόλοιπες παραγωγικές δραστηριότητες θα μπορούν να αναπτύσσονται σε χώρους που θα είναι εκ των προτέρων γνωστοί. Αυτό θα μειώσει τις πιέσεις και αντιθέσεις μεταξύ συγκρουόμενων χρήσεων γης και θα βελτιώσει την άσκηση της επιχειρηματικότητας και το τελικό οικονομικό αποτέλεσμα. Σε σχετικό σημείο του νομοσχεδίου να περιληφθεί ότι «ο ορισμός της γης υψηλής παραγωγικότητας θα γίνει με Κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπουργών Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Περιβάλλοντος και Οικονομικών», στην οποία θα καθορισθεί το σύστημα αξιολόγησης και ο φορέας/φορείς που θα την συντάξουν.
2. Κατόπιν του ορισμού της γεωργικής γης υψηλής παραγωγικότητας και του καθορισμού γενικότερα των χρήσεων γης θα πρέπει να μη είναι επιτρεπτή η αλλαγή χρήσης γης για κανένα λόγο, εκτός από λόγους εθνικής σημασίας (π.χ. στρατιωτικούς σκοπούς), ή κατόπιν αναθεώρησης η οποία θα πρέπει να διενεργείται σε καθορισμένα χρονικά διαστήματα ή όταν κρίνεται ότι οι παράγοντες που λήφθηκαν υπόψη έχουν μεταβληθεί σημαντικά.
3. Στο πλαίσιο των παραπάνω κρίνουμε απαραίτητη την εκπόνηση Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τον Πρωτογενή Τομέα σε εθνικό επίπεδο ώστε να καθοριστούν ζώνες προτεραιότητας του πρωτογενή τομέα (γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία, υλοτομία κλπ.) κατά αντιστοιχία με τα υπόλοιπα Ειδικά Πλαίσια που έχουν θεσμοθετηθεί μέχρι σήμερα. Καθώς θεωρούμαι ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρχει στην χώρα μας Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Δευτερογενή Τομέα (Βιομηχανία), και να μην υπάρχει για τον Πρωτογενή Τομέα ο οποίος σχετικά διαχειρίζεται περισσότερο χώρο, έχει μεγαλύτερο αριθμό απασχολουμένων και παράγει μεγαλύτερο οικονομικό αποτέλεσμα με τεράστια περιθώρια βελτίωσης.
Δρ. Χρίστος Τσαντήλας, Γεωπόνος-Εδαφολόγος, Τακτικός Ερευνητής, Διευθυντής του Ινστιτούτου Χαρτογράφησης και Ταξινόμησης Εδαφών, Θεοφράστου 1, 41335 Λάρισα. Τηλ. 2410 671290, Fax 2410 671321, E-mail: tsadilas@lar.forthnet.gr
Χρήστος Κουτάκος, Μηχανικός Χωροταξίας Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης MSc, Ηπείρου 19-21, ΛΑΡΙΣΑ 41222
Τηλ.: 2410 617010, fax. : 2410 617540, Κιν. Τηλ.: 6976998453
E-mail: koutakos@otenet.gr
ΠΡΟΤΑΣΗ -ΠΡΟΣΘΗΚΗ
ΚΥΡΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕ
Το Σωματείο μας προτείνει και ζητά την παρακάτω προσθήκη στο σχέδιο νόμου:
Στο άρθρο 9 του σχεδίου νόμου με τίτλο <> και στην παράγραφο 2 αυτού, να προστεθεί υποπαράγραφος(δ) η οποία να εξαιρεί την χωροθέτηση εγκαταστάσεων Α.Π.Ε.οποιασδήποτε μορφής μέσα στα όρια και στην περιαστική ζώνη των 500 μέτρων περιμετρικά των οικισμών των ΛΟΥΤΡΟΠΟΛΕΩΝ όλης της επικράτειας, ανεξάρτητα από τον πληθυσμό τους και ανεξάρτητα από το εάν προϋφίστανται ή όχι του 1923.
Η ανωτέρω εξαίρεση είναι μια σημαντική παράληψη του νομοθέτη στην Κοινή Υπουργική Απόφαση των Υφυπουργών Ανάπτυξης και ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. με αριθμό Δ6/Φ1/οικ.19500, ΦΕΚ 1671/11 Νοεμβρίου 2004/τεύχος δεύτερο,και συγκεκριμένα στο άρθρο 2, παράγραφος 3 αυτής.
Οι λόγοι για τους οποίους ζητάμε την παραπάνω εξαίρεση είναι οι εξής:
Τις Λουτροπόλεις τις επισκέπτονται εκατοντάδες χιλιάδες άτομα τα οποία διαμένουν σε αυτές για λόγους θεραπείας ,για παραθέρηση για την ησυχία της φύσης,για αλλαγή περιβάλλοντος.
Υπάρχει μεγάλη ζήτηση οικοπέδων για ανέγερση κατοικιών και τουριστικών καταλυμάτων τόσο εντός όσο κυρίως στην περιαστική ζώνη των Λουτροπόλεων.
Με την εγκατάσταση ενός υδροηλεκτρικού ή μιας ανεμογενήτριας η ησυχία εξαφανίζεται και ακούγεται συνεχώς ένας συνεχής, διαπεραστικώς και πολύ υψηλός θόρυβος. Κακώς οι υδροηλεκτρικοί και οι ανεμογεννήτριες χαρακτηρίστηκαν ως μη οχλούσες δραστηριότητες.
Οι περιοχές γύρω από μια τέτοια εγκατάσταση υποβαθμίζονται και γίνεται αδύνατη η εγκατάσταση κατοικιών ,τουριστικών καταλυμάτων και συναφών εγκαταστάσεων.Τελικά μια ολόκληρη περιοχή με πολλούς ιδιοκτήτες γης υποβαθμίζεται οικονομικά, ενώ βγαίνει κερδισμένος μόνο ένας σε βάρος των πολλών.
Επίσης το φυσικό κάλος των περιοχών το οποίο είναι πόλος έλξης των επισκεπτών βλάπτεται ανεπανόρθωτα με τις εκτροπές των υδάτων από την κοίτη των χειμάρρων. Είναι συνηθισμένη πρακτική στους ήδη εγκατεστημένους υδροηλεκτρικούς σταθμούς ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες,αλλά και σε περιόδους ανομβρίας, να διακόπτουν όλη την παροχή του χειμάρρου, με αποτέλεσμα να ξεραίνεται το ποτάμι και να καταστρέφεται όλη η χλωρίδα και η πανίδα της περιοχής.
Όλα τα ανωτέρω σε συνδιασμό με την αυξανόμενη τάση για την ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών τουρισμού, θα μειώσουν την επισκεψιμότητα των Λουτροπόλεων και θα συντελέσουν μεσοπρόθεσμα στην μείωση του εισοδήματος των κατοίκων των Λουτροπόλεων.
Η παραπάνω πρότασή μας θωρακίζει σε μεγάλο βαθμό τις Λουτροπόλεις στο ζητούμενο που είναι ένα ήσυχο,όμορφο και αειφόρο περιβάλλον.
Σας παρακαλούμε να ενσωματόσετε την πρότασή μας στο νέο σχέδιο νόμου για τις Α.Π.Ε.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ
ΝΙΤΣΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΤΕΧΝΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ
ΜΗΧ/ΓΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ: ΤΟ Σχέδιο Νόμου Επιτάχυνσης της Ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, για την Αντιμετώπιση της Κλιματικής Αλλαγής το οποίο έχει αναρτηθεί για δημόσια διαβούλευση ,θα ήθελαν να σας επισυμάνω το πρόβλημα το οποίο έχει δημιουργιθεί σε όλες τις πολεοδομιές για την απόκτηση έγκριση έργασιών μικρής κλίμακας η οποία είναι απραίτητη και για τα κτίρια με οικοδομική άδεια.Όμως δεν συμπερηλαμβάνονται ή δεν διευκρινίζονται στις σχετικές αποφάσεις της προυγούμενης κυβέρνησης ποίες είναι οι κατηγορίες κτιριών που επιτρέπεται η τοποθέτηση φ/β πλαίσιων και αν είναι εφικτό και η τοποθέτηση σε ειδικές κατηγοριές κτιριών όπως αγροτικές αποθήκες , θερμοκήπια τα οποία έχουν λόγο της ιδιαιτερότητα τους απαλάκτηκο απο την έκδοση οικοδομικής άδειας .
Με φιλικούς χαιρετισμούς
κώστας παπαδόπουλος
Μηχ/γος μηχανικός