1. Το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ), Ν.Π.Ι.Δ. με έδρα την Αττική, το οποίο ιδρύθηκε με τον ν. 272/1976 (Α’ 50) και εποπτεύεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, λύεται και τίθεται σε εκκαθάριση από τη δημοσίευση του παρόντος, σύμφωνα με την ειδική διαδικασία που προβλέπει ο παρόν νόμος και συμπληρωματικά τα άρθρα 72επ ΑΚ.
2. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας ορίζεται ο εκκαθαριστής, η μηνιαία αμοιβή του και ρυθμίζεται κάθε ζήτημα σχετικά με την εκκαθάριση.
3. Το σύνολο των στοιχείων της κινητής και ακίνητης περιουσίας του ΙΓΜΕ μεταβιβάζονται αυτοδικαίως στο Υπουργείο Οικονομικών χωρίς την τήρηση οποιουδήποτε τύπου, πράξης, άδειας ή άλλης έγκρισης. Εξαιρούνται της μεταβίβασης τα κάτωθι περιουσιακά στοιχεία: α) Το ακίνητο που βρίσκεται στο Δήμο Παιανίας Αττικής, 1ο χιλιόμετρο Λεωφόρου Μαρκοπούλου β) οι απαιτήσεις του ΙΓΜΕ από έργα προς τρίτους ιδιώτες.
Η μεταβίβαση των περιουσιακών στοιχείων του ΙΓΜΕ στο Υπουργείο Οικονομικών και κάθε άλλη πράξη που συνδέεται με αυτήν, απαλλάσσεται από φόρους, εισφορές ή τέλη, καθώς και δικαιώματα ή οποιαδήποτε άλλη επιβάρυνση υπέρ του Δημοσίου ή και οποιουδήποτε τρίτου.
4. Ο εκκαθαριστής προβαίνει σε απογραφή του συνόλου της κινητής περιουσίας, περιλαμβανομένων σημάτων, πνευματικών δικαιωμάτων και της ακίνητης περιουσίας που μεταβιβάστηκε στο Υπουργείο Οικονομικών. Στη μεταβιβαζόμενη περιουσία συμπεριλαμβάνονται σήματα, πνευματικά και κάθε άλλου είδους δικαιώματα του ΙΓΜΕ, που δεν έχουν παραμείνει στο ΙΓΜΕ. Το σύνολο της περιουσίας αποτιμάται από Επιτροπή που συγκροτείται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Μετά την απογραφή και την αποτίμηση αυτής, οφείλεται από το Υπουργείο Οικονομικών προς τον εκκαθαριστή και αποτελεί στοιχείο της εκκαθάρισης, το ισόποσο της αξίας της περιουσίας αυτής, το οποίο δύναται να συμψηφίζεται με απαιτήσεις του Ελληνικού Δημοσίου κατά της υπό εκκαθάριση εταιρείας, μετά από κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
5. Η χρήση και διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων του ΙΓΜΕ που μεταβιβάζονται στην κυριότητα του Υπουργείου Οικονομικών, ανήκει στην Αρχή που συστήθηκε στο πρώτο Κεφαλαίο του παρόντος νόμου χωρίς την τήρηση οποιουδήποτε τύπου, η οποία και αναλαμβάνει την φύλαξή τους.
6. Οι εκκρεμείς δίκες του ΙΓΜΕ υπό εκκαθάριση που έχουν προσδιοριστεί και η δικάσιμός τους έχει ορισθεί εντός τριμήνου που έπεται της δημοσιεύσεως του παρόντος νόμου, αναβάλλονται υποχρεωτικά από το αρμόδιο δικαστήριο και συνεχίζονται από τον εκκαθαριστή μέχρι τη λήξη της εκκαθάρισης χωρίς καμία άλλη διατύπωση.
6. Οι εκκρεμείς δίκες του ΙΓΜΕ υπό εκκαθάριση που έχουν προσδιοριστεί και η δικάσιμός τους έχει ορισθεί εντός τριμήνου που έπεται της δημοσιεύσεως του παρόντος νόμου, αναβάλλονται υποχρεωτικά από το αρμόδιο δικαστήριο και συνεχίζονται από τον εκκαθαριστή μέχρι τη λήξη της εκκαθάρισης χωρίς καμία άλλη διατύπωση.
Οι εργατικές απαιτήσεις του προσωπικού του ΙΓΜΕ που επιδικάζονται με αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις θα ικανοποιηθούν εξ ολοκλήρου από το προϊόν της εκκαθάρισης, το οποίο για τον σκοπό αυτό εγγυάται πλήρως το Ελληνικό Δημόσιο.
Το ΥΠΕΝ προκειμένου να αποφύγει τη συμμόρφωσή του σε πλήθος τελεσίδικων δικαστικών αποφάσεων, για την αποζημίωση αποχωρησάντων εργαζομένων (λόγω συνταξιοδότησης από το 2009), σύμφωνα με σχετικό συμβόλαιο με την «Εθνική Ασφαλιστική», επιλέγει τη «λύση» και «εκκαθάριση» του ΙΓΜΕ. Έτσι, προσβάλλει τους θεσμούς και αδικεί τόσο τους πρώην, όσο και τους νυν εργαζομένους. Συγχρόνως αποδεικνύει πόσο αδιαφορεί για το «όνομα» ΙΓΜΕ, απαξιώνοντας το κύρος και την εκτίμηση που έχει κερδίσει στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς, για το επιστημονικό και κοινωνικό του έργο. Με το παρόν σχέδιο νόμου, για τον πολυδιαφημισμένο στον έντυπο και ηλεκτρονκό τύπο, εκσυγχρονισμό του ΙΓΜΕ, μόνο τα αντίθετα αποτελέσματα είναι δυνατόν να επιτευχθούν, εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος.
Αρθρ. 27. Απαράδεκτη η διάλυση του επιτυχημένου και καταξιωμένου ΙΓΜΕ προκειμένου να μην καταβληθούν νόμιμες αποζημιώσεις που εχουν τελεσιδικήσει σε συνταξιούχους αυτού.
Η αμοιβή του εκκαθαριστή (πληροφορίες αναφέρουν 16 εκ. € για 2 χρόνια) μπορούσε να προστεθεί στα διαθέσιμα του ΥΠΕΝ και να πληρωθούν οι αποζημιώσεις αυτές.
Αρθρ. 27, παρ.6. Γιατί να αναβληθούν οι δίκες μέχρι την εκκαθάριση που μπορεί να γίνει σε μερικά χρόνια? Δεν είναι παρέμβαση στο έργο της δικαιοσύνης?
Η «λύση» (δηλαδή κατάργηση) και θέση σε εκκαθάριση του ΙΓΜΕ, είναι μία αναμενόμενη εξέλιξη από το Συνδικάτο, καθώς είχε γίνει σαφές τόσο από τη Διοίκηση του ΙΓΜΕ όσο και από το ΥΠΕΝ, ότι το βλέπουν ως μοναδική ενέργεια που θα «θωρακίσει» το ΙΓΜΕ από τις απαιτήσεις της καταβολής των αποζημιώσεων αποχώρησης των εργαζομένων, οι οποίες απορρέουν από σχετικό συμβόλαιο με την Εθνική Ασφαλιστική και έχουν νομιμοποιηθεί με πλήθος τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις καθώς και αποφάσεις του Αρείου Πάγου.
Θέτοντας το ΙΓΜΕ σε εκκαθάριση και μη ορίζοντας καθολικό διάδοχο την ΕΑΓΜΕ, το ΥΠΕΝ θεωρεί ότι θα αποφύγει την καταβολή των χρωστούμενων αποζημιώσεων αποχώρησης σε όσους εν ενεργεία υπαλλήλους ή συνταξιούχους του ΙΓΜΕ δεν συμφωνήσουν με μία πρόταση για εξωδικαστικό συμβιβασμό στο θέμα, που συντάσσεται αυτό το διάστημα.
Μέχρι σήμερα όμως, όλα τα σχόλια των περισσότερων νομικών συμβούλων που έχουν ρωτηθεί σχετικά, εκτιμούν ότι η ουσιαστικά καθολική διαδοχή από το ΙΓΜΕ στην ΕΑΓΜΕ κατοχυρώνεται από πλήθος σημείων του ΣΝ, άρα το μόνο σίγουρο αποτέλεσμα τελικά του ΣΝ θα είναι η κατάργηση του ΙΓΜΕ και η ζημία που θα προκαλέσει στο Δημόσιο από πλήθος άλλα προβλήματα που θα δημιουργήσει (βλέπε παρακάτω), χωρίς να αποφευχθεί η καταβολή των απαιτήσεων των εργαζομένων.
Πέρα από τα παραπάνω, η κατάργηση του ΙΓΜΕ δημιουργεί τα παρακάτω ανυπέρβλητα προβλήματα και επιβαρύνσεις:
1. Με τον ορισμό εκκαθαριστή επιβαρύνει οικονομικά το Δημόσιο με απρόβλεπτο σήμερα ποσό. Επιβαρύνει επίσης ο τακτικός προϋπολογισμός με τους μισθούς των επί πλέον θέσεων που ορίζονται για την ΕΑΓΜΕ και δεν υπάρχουν στο ΙΓΜΕ.
2. Ορίζοντας τρίμηνη αναβολή των δικαστικών διενέξεων και απαιτήσεων των εν ενεργεία και αποχωρησάντων υπαλλήλων του ΙΓΜΕ και συνέχιση κατόπιν των δικαστηρίων από τον εκκαθαριστή, υπονομεύεται ουσιαστικά το δικαίωμα των εργαζομένων να διεκδικήσουν ακόμα και δικαστικά οποιεσδήποτε άρσεις αδικιών και παρανομιών, δικαιωμάτων και απαιτήσεων που προκύπτουν μέχρι τη λύση του ΙΓΜΕ. Και ενώ για το τεράστιο πρόβλημα των χρεών από τη μη καταβολή των νόμιμων αποζημιώσεων αποχώρησης των εργαζομένων, προτείνεται μια λύση η οποία έχει γίνει αποδεκτή ως βάση για συζήτηση από τους εργαζόμενους, συνεχίζει τη ληστεία των εργαζομένων με παράνομες παρακρατήσεις 100.000 € το μήνα από τους μισθούς των και δημιουργεί ένα νέο τεράστιο πρόβλημα μη καταβολής των αναδρομικών απαιτήσεων των παράνομων παρακρατήσεων, που εξελίσσεται έτσι σε ένα αντίστοιχου ύψους χρέος με αυτό των αποζημιώσεων αποχώρησης.
3. Η αναγκαστική μακρά περίοδος απραξίας και αδυναμίας εκτέλεσης οποιουδήποτε εν εξελίξει έργου από το νυν προσωπικό του ΙΓΜΕ, έως την αποκατάσταση της επαναλειτουργίας της νέας αρχής, θα επιφέρει ανήκεστες βλάβες τόσο στην υλοποίηση των εν εξελίξει έργων χρηματοδότησης ύψους 20 εκ. €, όσο και στην αξιοπιστία και φερεγγυότητα της Κρατικής Ελληνικής Γεωλογικής και Μεταλλευτικής Υπηρεσίας, όπως κι αν την ονομάζουμε, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Η εμπειρία μας από τις αλλεπάλληλες καταργήσεις και επανασυστάσεις του ΙΓΜΕ τα τελευταία 7 χρόνια οδηγούν στο συμπέρασμα ότι αυτό το ΣΝ θα οδηγήσει στην ολική απαξίωση της αποτελεσματικότητας και λειτουργικότητας της Κρατικής Ελληνικής Γεωλογικής και Μεταλλευτικής Υπηρεσίας.