• Σχόλιο του χρήστη 'Βαγγέλης 51' | 31 Δεκεμβρίου 2009, 04:19

    Για να πετύχετε (ως κάποιο μέτρο) αυτό που προσπαθείτε, πρέπει να πετύχετε να κάνετε ΣΥΜΜΑΧΟ ΣΑΣ τον Έλληνα πολίτη. Να σας πιστέψει. Να πιστέψει ότι πληρώνοντας σας, συμμετέχει σε κάτι καλό. Εξηγούμαι: Στις ΗΠΑ αν σε πιάσουν για φοροδιαφυγή, ο κοινωνικός σου κύκλος δε σου ξαναλέει καλημέρα. Σε υποχρεώνουν να πάρεις τα παιδιά σου από το σχολείο που πάνε, γιατί οι υπόλοιποι γονείς δε θέλουν τα δικά τους παιδιά να πηγαίνουν στο ίδιο σχολείο με τα παιδιά αυτού που κλέβει το κράτος. Στην Ελλάδα αν σε πιάσουν για φοροδιαφυγή, ο κοινωνικός σου κύκλος θα σου συμπαρασταθεί με κάθε τρόπο, θα προσπαθήσει να σε βοηθήσει, και θα προσπαθήσει και να μάθει "πως την πάτησες", για να μην κάνει και αυτός το ίδιο λάθος. Στις ΗΠΑ οι άνθρωποι πιστεύουν ότι τα λεφτά που δίνουν στο κράτος πιάνουν τόπο. Στην Ελλάδα οι άνθρωποι πιστεύουν ότι τα λεφτά που τους παίρνει το κράτος τα κατασπαταλά χωρίς αποτέλεσμα. (*1) Αν δεν αλλάξετε αυτή την αίσθηση (πρώτα), δε θα καταφέρετε τίποτα. Και για να αλλάξετε την αίσθηση, πρέπει να αλλάξετε τα δεδομένα. Ποιά είναι τα δεδομένα; Ας έρθει ο οποιοσδήποτε υπουργός θέλει (μεταμφιεσμένος όμως - όχι να τον γνωρίσουν), να τον πάω σε πολλές Δημόσιες Υπηρεσίες. Μετά θα τον πάω και σε Ιδιωτικές Εταιρείες. Θα δει εκεί (στις Δ.Υπ.) το ΓΙΑΤΙ οι Έλληνες φορολογούμενοι θεωρούν ότι τα λεφτά που τους ζητάτε κατασπαταλώνται. Θα του δείξω πόσοι πληρώνονται για να κάθονται, πόσοι πληρώνονται για να λείπουν. Θα καταλάβει (ίσως) γιατί ό,τι και να μου λέτε, δε σας πιστεύω. Πληρώνετε ανθρώπους που ΔΕΝ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ. Και όχι μόνο τους πληρώνετε, αλλά τους δίνετε και τη δυνατότητα (σε μερικούς) να πλουτίζουν (πλαγίως) εκμεταλλευόμενοι την εξουσία που κατέχουν. (*2) Όταν αλλάξετε αυτά τα δεδομένα, τότε θα πετύχουν τα όποια φορολογικά μέτρα θέλετε να επιβάλλετε και να αποδώσουν. Αλλιώς, ό,τι μέτρα και να πάρετε, θα έχουν σαν αποτέλεσμα τον πλουτισμό των Δ.Υ., όχι τον πλουτισμό του κράτους. Δε θα μας έχετε πείσει, και πάλι (σε συνεργασία με τους κατάλληλους Δ.Υ.) θα βρούμε τρόπο να τα υπερκεράσουμε. Τι τα γράφω τώρα, αφού ξέρω ότι ένας από σας τους ίδιους θα τα διαβάσει. Δε πειράζει, γυρεύοντας πήγατε με το opengov σας. (*1) Προ μηνών (δυστυχώς) βρέθηκα στην εντατική Κρατικού Νοσοκομείου (με πολιτικό μέσον όμως - αλλιώς δεν είχε κρεβάτι). Με επισκέφθηκε φίλος μου που εργάζεται (γιατρός) στις ΗΠΑ. Κουβέντιασα με το προσωπικό του Νοσοκομείου το γιατί δεν έχουν αρκετά κρεβάτια. Μου είπαν ότι το κάθε κρεβάτι (τα μηχανήματα της εντατικής) κοστίζουν 600.000 ευρώ. Ο φίλος μου που το έμαθε τρελλάθηκε: "Αυτά 600.000 ευρώ? 900.000 δολλάρια? Να σου στήσω εγώ το ίδιο δωμάτιο με $200.000" μου είπε. Τον πιστεύω. (*2) Δεν είμαι υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων. Το να πουλάτε τα λιμάνια και τα αεροδρόμια (για να μαζέψετε λεφτά για τον απύθμενου πάτου κρατικό κορβανά), όταν οι πατεράδες μας και οι παππούδες μας ΣΚΟΤΩΝΟΝΤΟΥΣΑΝ (το 1941) για να μην πέσουν τα λιμάνια και τα αεροδρόμια σε ξένα χέρια, το θεωρώ προδοσία. Το κάνετε όμως. Το ίδιο προδοσία είναι και το να "αρμέγετε" τους Έλληνες πολίτες, αφού το άρμεγμα δε θα φέρει κανένα αποτέλεσμα (και το ξέρετε). Οπότε ό,τι ιδέες και να γράψουμε εδώ, είναι καταδικασμένες σε αποτυχία. ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ. Δε βλέπω διάθεση να το κάνετε. Και δε πιστεύω ότι θα αναρτήσετε το σχόλιό μου. (Μακάρι να διαψευσθώ).