• Σχόλιο του χρήστη 'Θεοχάρης Θεοχάρης' | 31 Δεκεμβρίου 2009, 11:18

    Πιστεύω πως ο μόνος τρόπος για να περάσουν οι τόσες - και επώδυνες - αλλαγές είναι να γίνει στην βάση αλλαγής της φιλοσοφίας με την οποία αντιμετωπίζεται ο φορολογούμενος. Εξηγούμαι: Πρέπει να αντιμετωπίζεται ο φορολογούμενος ως πελάτης και ως αθώος. Αυτές οι δύο ιδιότητες πρέπει να γραφτούν στο DNA του συστήματος αλλά και των υπαλλήλων. Παραδείγματα από την Βρετανία την οποία και ξέρω: 1) Στην δήλωση δεν υπάρχουν δεκαδικά. Κάθε στρογγυλοποίηση γίνεται υπέρ του φορολογούμενου. Προς τα πάνω για τις απαλλαγές, προς τα κάτω για τα εισοδήματα και τους φόρους. 2) Προθεσμίες υπάρχουν για τον φορολογούμενο ώστε να μπορέσει να τηρήσει η Εφορία τις δικές της προθεσμίες εκκαθάρισης. Αν δεν κάνεις δήλωση εμπρόθεσμα και όταν την κάνεις βγει επιστροφή, δεν υπάρχει κανένα πρόστιμο. Μόνο αν χρωστάς φόρο. 3) Δεν μπορεί με περαιώσεις κτλ. να λες είσαι φοροφυγάς. Κάνε έλεγχο, βρες το σφάλμα και χρέωσε τα πρόστιμα. 4) Δεν μπορεί αν χρωστά το κράτος ΦΠΑ να συμψηφίζεται και αν ο φορολογούμενος όχι. 5) Αν το ποσό φόρου είναι μικρό π.χ. κάτω από 50€ τότε συμψηφίζεται με τον φόρο της επόμενης χρονιάς. Είτε ως επιστροφή είτε ως οφειλή. Εκτός αν ο φορολογούμενος δηλώσει λογαριασμό και επιλέξει πως θέλη την πλήρη επιστροφή όσο μικρή και αν βγει. Αυτά τα λίγα. Μην νομίζεται πως είναι συμβολικά και παράπλευρα. Έτσι αλλάζει το κλίμα της δυσπιστίας μεταξύ δύο εμπόλεμων μερών, όπως φαίνεται πια να είναι στην χώρα μας οι φορολογούμενοι και οι εφορίες. Θυμίζω πως όταν ο Πρωθυπουργός ζήτησε μείωση φρουρών, άρχισε με το γραφείο του. Έχει την σημασία του.