• Σχόλιο του χρήστη 'Georgios Anopoulos' | 31 Δεκεμβρίου 2009, 11:25

    Ο φορολογούμενος θα πρέπει να έχει συνεχές κίνητρο για την περισυλλογή αποδείξεων ανεξαρτήτου του συνολικού ύψους. Θα πρέπει να δοθούν κίνητρα για τη συλλογή αποδείξεων και πέραν του αφορολόγητου ποσού χωρίς κανένα ανώτατο όριο (πιθανόν μέρους της αξίας των αποδείξεων σε συνδυασμό/ανάλογα με τη φορολογική κλίμακα). Το όφελος είναι διπλό. Το όφελος προκύπτει πρωτίστως από την άνευ όρων άμεση είσπραξη του ΦΠΑ και κατά δεύτερον από τον φόρο εισοδήματος στο τέλος του έτους. Μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις ο φόρος που θα εισπράττεται θα είναι μεγαλύτερος από την έκπτωση που θα απολαμβάνουν οι δικαιούχοι. ΔΕΝ πρέπει να υπάρχουν συγκρουόμενα και αντιφατικά μέτρα. Για παράδειγμα, το ποσό των αποδείξεων ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να εμπίπτει στο πόθεν έσχες διότι τότε αυτόματα ο καθένας θα κοιτάει να μεγιστοποιήσει το όφελος των αποδείξεων χωρίς να πέσει στο πόθεν έσχες. Η εξαίρεση των αποδείξεων από το πόθεν έσχες θα πρέπει να κατοχυρώνεται με σαφή νομοθεσία ώστε να μην υπάρχουν φόβοι από τους φορολογούμενους ότι συγκεντρώνοντας πολλές αποδείξεις πιθανόν να έχουν μπλεξίματα με το πόθεν έσχες κάποια άλλη στιγμή. Έτσι, οι φορολογούμενοι θα δηλώνουν και υψηλότερα εισοδήματα για να επωφεληθούν από τις φορολογικές εκπτώσεις. Θα πρέπει να τονιστεί ότι το κυρίαρχο όφελος είναι η άμεση είσπραξη του ΦΠΑ σε αντίθεση με την ετήσια εκκαθάριση του φόρου. Έμμεσα, μπορεί να τονωθεί και η κατανάλωση εφόσον οι φορολογούμενοι θα θεωρούν ότι ένα μέρος της δαπάνης πληρώνεται μέσω της εξοικονόμησης φόρου. Διαστρεβλώσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν: - όσοι δεν έχουν κίνητρο οι ίδιοι, θα δίνουν τις αποδείξεις σε τρίτους - εξάλειψη των φόβων ότι εάν δηλωθούν πολλές αποδείξεις θα πιαστούν στο πόθεν έσχες - το δίλημμα του ΦΠΑ: χωρίς απόδειξη ή απόδειξη με ΦΠΑ για ορισμένα επαγγέλματα